Αν τα ωραία πράγματα κρατού-σαν για πάντα, δεν θα σου άφη-ναν αυτή την γλυκιά γεύση

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

σελίδα 2

σελίδα 8

της Αθηνάς Πηλιτζίδου

Β ι β λ ι ο θ ή κ η

Απόψεων

Μιχάλης ΜιχαλόπουλοςΚαθηγητής ΠληροφορικήςΈλληνας μηχανολόγος σε αγγλικήαυτοκινητοβιομηχανία ινδικώνσυμφερόντων

σελίδα 4

Σήμερα δεν είναι αρκετά, αύριο μάλλον θα 'ναι αργά.

2 χρόνια 2 βραβείακαλύτερης εφημερίδας

Δ Ε Κ Α Π Ε Ν Θ Η Μ Ε Ρ Η Ε Φ Η Μ Ε Ρ Ι Δ Α ΤΟ Υ 2 ο υ Γ Ε Ν Ι Κ Ο Υ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ Γ Ρ Ε Β Ε Ν Ω Ν - Ε Τ Ο Σ Γ ΄ - 1 5 Μ Α Ϊ Ο Υ 2 0 1 3 - Α Ρ Ι Θ Μ Ο Σ ΦΥΛ Λ Ο Υ: 4 0 - Τ Ι Μ Η ΦΥΛ Λ Ο Υ: 1 €

της Χρυσάνθης Παπανίκου

σελίδα 3

σελίδα 8

σελίδα 5

Απλή σκέψη του λέ(γ)οντος

σελίδα 3

της Θέλιας Παναγιωτίδου

της Κωνσταντίνας Παλιούρα

στερόγραφο

σελίδα 3

σελίδα 8

της Γλυκερίας Μπαλογιάννη

Τελευταίο τεύχος της εφημερί-δας μας γι' αυτό το σχολικό έτοςκαι μάλλον όλοι περιμένετε ναδιαβάσετε κάτι ευχάριστο για τοκαλοκαίρι που έρχεται. Ναι καλάείναι όλα αυτά, θα προτιμούσαόμως να περιγράψω μία κατά-σταση που συμβαίνει γύρω μαςκαι πλέον θεωρείται συνηθι-σμένη, χωρίς κανένας όμως ναυπολογίζει τις συνέπειες που έχει.

ma8htofreneia@gmail.com mathitofreneia.blogspot.gr

Μην προσπαθείτε να φέρετε τα πα-ραμύθια στα μέτρα σας, απλά βάλτεμέτρα στα παραμύθια.

Μαριλένα ΠαπακωνσταντίνουΠεριβαλλοντική ηθική και δικαιώ-ματα των ζώων

Θύματα που τρέπονται εύκολα σεθύτες. Θύτες που καταλήγουν θύ-ματα.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΟΙΧΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ

Μετά από σειρά βανδαλισμών, άστοχα και άκυρα συνθήματα γραμμένα στους τοίχους, η εξωτερικήόψη του νέου κτηρίου του σχολείου μας αποκτά ζωή και πάνω απ’ όλα καλαισθησία. Ο Βασίλης Γε-ωργούλας και ο Χρήστος Ζούρτος πήραν τα πινέλα τους, η Μαθητοφρένεια κάλυψε τα έξοδα και τοαποτέλεσμα είναι ένα έργο τέχνης. Έπεται συνέχεια και στους υπόλοιπους τοίχους.

“Παρατράγουδα”στο Καστράκι

Μικροπροβλήματα στην οργά-νωση και τον προγραμματισμόέφεραν την παρουσίαση τωνπολύ ωραίων πολιτιστικών προ-γραμμάτων σε δεύτερη μοίρα.

σελίδα 7

Ρεπορτάζ και φωτογραφίες από την τριήμερη εκδρομή της Α Λυκείου στην Κέρκυρασελίδα 6

Να χρησιμοποιείτε τα δόντια και όχιτη γλώσσα σας, γιατί ‘’γλείφουν’’όσοι δεν έχουν δόντια να δαγκώ-σουν!

σελίδα 7

Μαθητοφρένεια 2

Αν τα ωραία πράγματα κρατούσαν για πάντα, δεν θα σου άφηναν αυτή την γλυκιά γεύση

Χωρίς να το καταλά-βουμε πέρασε καιαυτήν η υπερεκτιμη-

μένη χρόνια της Γ’ Λυκείουκαι μαζί της πέρασε και ηκαριέρα μας στα θρανία. Όπως και να το κάνουμεαυτή η χρονιά είναι πε-ρίεργη. Αρκετά περίεργη.Αγχωτική και εκδικητικήγια τους μαθητές, δύσκοληγια τους καθηγητές (γιαόσους ενδιαφέρονται του-λάχιστον!) και ακόμη πιοδύσκολη για τους γονείς.Τους γονείς που σε βλέ-πουν να ταλαιπωρείσαι καιενώ θέλουν τόσο να σεβοηθήσουν δεν ξέρουν τοπώς.Ωστόσο, η χρονιά αυτή τε-λειώνει για μας με τις κα-λύτερες αναμνήσεις. Αναμνήσεις από όλο το Λύ-κειο αλλά και γενικότερατην σχολική ζωή. Τοπρωινό ξύπνημα (Θεέ μου,το μισώ!), η δεκάλεπτη κα-θυστέρηση το πρωί, τονΠαντελή να σου κλειδώνειτην πόρτα (Ρε Παντελήαφού θα μπούμε απόγύρω, για ποιον λόγο κλει-δώνεις;;;), την πρωινήπροσευχή και αυτή τηνπρώτη ώρα που είσαι

ακόμη στη φάση ύπνουREM.Μια από τις ισχυρότερεςαναμνήσεις όλων μας είναικαι η Μαθητοφρένεια. Το πώς ξεκίνησε, το πώςσυνεχίστηκε, το πώςέφτασε στην κορυφή ξανάκαι ξανά. Η εφημερίδαμας, μας βοήθησε να συ-νειδητοποιήσουμε πωςόταν βάλουν οι νέοι κάτιως στόχο, δύσκολα δεν θασημαδέψουν σωστά. Η ευχή όλων μας; H συνέ-χιση της από τους επόμε-νους. Η απόδειξη ότι ηεπιτυχία της δεν ήταν ένααπλό πυροτέχνημα που θαχαθεί. Και γι αυτό δίνουμετην σκυτάλη σε αυτούςπου έρχονται!Και τώρα που τελείωσαντα χρόνια της απόλυτηςξεγνοιασιάς –σύμφωνα μετους μεγάλους- τι καταλά-βαμε; Θα μου πεις ακολουθεί ηφοιτητική ζωή που καθό-λου δεν θα μας «χαλάσει».Και μετά; Μήπως τελικά δεν θέλουμεούτε εμείς να τελειώσει τοσχολείο; Με την τωρινή κατάστασητης Ελλάδας μάλλον θα θέ-

λαμε να κάτσουμε λίγοακόμη στα θρανία. Από τηνάλλη όμως έχουμε τοχρέος να βγούμε εκεί έξωκαι να παλέψουμε για τουςστόχους μας, τα όνειράμας. Να πεισμώσουμε ακόμηπερισσότερο. Να αποδεί-ξουμε στον εαυτό μας ότιμπορεί να τα βγάλει πέραστα δύσκολα. Ίσως να εί-μαστε η γενιά που πρέπεινα μαζέψει τα ασυμμά-ζευτα, επειδή απλά μπο-ρούμε να το κάνουμε.Πότε πέρασαν τα 3 χρόνιατου Λυκείου τόσο γρήγοραδεν μπορώ να καταλάβω. Πόσες στιγμές πέρασανχωρίς να ξέρουμε ότι δενθα έχουμε την ευκαιρία νατις ξαναζήσουμε; Εξάλλου αν τα ωραίαπράγματα κρατούσαν γιαπάντα, δεν θα σου άφηναναυτή την γλυκιά γεύση. Όμως το ταξίδι δεν τελει-ώνει εδώ. Έχουμε να ζή-σουμε ακόμη τόσα πολλά ,που ούτε φανταζόμαστετώρα. Μαθητοφρενήρεις συνεχί-στε το έργο σας με μεράκι!Καλή μας τύχη, καλή μαςφοιτητική ζωή!

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

Και αυτή η Εκκλησία ρε φίλε,πόσο μπροστά; i-Γιάννης, i-Γιώργης, i-Δημήτρης ... αι-ώνες πριν το iPhone!!!!

Παίζεις με μια γόμα. Τη λυγί-ζεις, βλέπεις ότι αρχίζει νακάνει σχισμές, δε σε νοιάζει,ζεις επικίνδυνα, τη λυγίζεις κιάλλο, έσπασε.

Όταν η βενζίνη πάει 1.96, νατην βάλουμε να παίξει μπά-σκετ.

Πέθανε ο ιδιοκτήτης κινημα-τογράφου. Η κηδεία θα γίνειστις 10:30, 12:40, 14:55 και19:00 το απόγευμα ...

Η γιαγιά μου ακόμα με κατη-γορεί ότι της χάλασα τοΑλτερ επειδή άλλαξα μπατα-ρίες στο τηλεκοντρόλ.

Για μένα όλα τα γκαρσόνιαέχουν ένα ονοματεπώνυμο:Συγγνώμη Λίγο ....!

Τη Ρώσικη σαλάτα τη λένεΓαλλική στη Ρωσία, και Ιτα-λική στη Γερμανία. Δηλαδήμ'άλλα λόγια κανείς δε θέλεινα πάρει την ευθύνη για αυτότο πράγμα!

Η Μεγάλη Εβδομάδα για τιςγιαγιάδες είναι ό,τι το Μουν-τιάλ για τους άνδρες ...!

Τελειώσαμε και για φέτος! Μπροστά μας οι εξετάσεις και φυσικά το καλοκαίρι. Καλήδύναμη και καλή επιτυχία σε όλους, κυρίως όμως σε όσους ξεκινάνε τις Πανελλήνιες.Λίγες μέρες είναι, παιδιά, κουράγιο! Εις το επανιδείν!

ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

ΣΥΜΒΟΥΛΟΙΕΚΔΟΣΗΣ

Δημήτρης Γουσόπουλος ΦιλόλογοςΔήμητρα Κωσταρέλλου Φιλόλογος

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Εβελίνα ΠιπέργιαΑλεξάνδρα ΠαπανίκουΧριστίνα ΠαπανικολάουΔήμητρα Λαζαρίδη

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ Ελένη ΧατζηλίουΑθηνά ΠηλιτζίδουΘέλια ΠαναγιωτίδουΧρυσάνθη ΠαπανίκουΓλυκερία ΜπαλογιάννηΚωνσταντίνα ΠαλιούραΆννα ΕλευθερίουΈλενα ΔασκαλοπούλουΚατερίνα Σαΐτη

ΕΙΔΙΚΟΙΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Σταυρούλα ΛέτσιουΡοδούλα ΓιώταΘωμαή ΓκαντήραγαΕύη ΝερκίζογλουΡένια Τσίπη

Η Μαθητοφρένεια είναι σχολική εφημερίδατων μαθητών και των μαθητριών του 2ου Γενι-κού Λυκείου Γρεβενών. Ο χαρακτήρας της είναιμη κερδοσκοπικός. Τα έξοδα της εφημερίδαςκαλύπτονται από χορηγίες και διαφημίσειςπροϊόντων, επιχειρήσεων ή προσώπων, για ταοποία δεν υπάρχει κάποιο κώλυμα προβολήςσύμφωνα με την κείμενη Ελληνική νομοθεσία.Κάθε παιδί έχει το απόλυτο δικαίωμα να δημο-σιεύσει οτιδήποτε επιθυμεί χωρίς διάκριση καιχωρίς λογοκρισία. Δικαίωμα δημοσίευσηςέχουν και όλοι οι καθηγητές του σχολείου μαςαλλά και μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικήςκοινότητας. Οι τυχόν επεμβάσεις στα υπό δη-μοσίευση κείμενα θα αφορούν την έκτασή τουςκαι μόνο, ανάλογα με το διαθέσιμο χώρο, χωρίςωστόσο να αλλοιώνεται κατ’ ελάχιστο το ύφοςκαι το περιεχόμενο του κειμένου. Αποκλείονταικείμενα προπαγανδιστικού, υβριστικού ή συ-κοφαντικού περιεχομένου ή κείμενα που κατάτην κρίση της Συντακτικής Ομάδας δεν τηρούντους στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας. Ταάρθρα και τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται στηΜαθητοφρένεια απηχούν τις απόψεις των συν-τακτών τους και μόνο, και σε καμιά περίπτωσηδε συνεπάγεται ότι αυτή είναι και η θέση τηςΣυντακτικής Ομάδας της εφημερίδας ή του επι-βλέποντος καθηγητή ή της Διεύθυνσης τουσχολείου.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΕΚΔΟΣΗ

Ματίνα Κυραλέου Πληροφορικός

Μέρες EURO 2004 ζήσαμεπριν λίγες μέρες. Τα κορί-τσια του Γυμναστικού Συλ-λόγου πέτυχαν την άνοδότους στην Α2 του βόλεϊ καιτο Σάββατο που πέρασεστήσανε ένα μικρό πάρτυστον πεζόδρομο!

ΤΑΔΕ ΕΦΗΜΠΟΜΠΙΡΑΣ

Εβελίνα ΠιπέργιαΑρχισυντάκτρια

Το να μην γνωρίζεικανείς τίποτα, δενείναι ποτέ τόσο φο-βερό και τόσοκακό, ενώ αντίθετα,η μεγάλη πείρα καιη πολυμάθεια, ότανδεν συνοδεύεταιαπό την καλλιέρ-γεια της ψυχήςείναι επικίνδυνη.

ΠΛΑΤΩΝ

ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΕ:

002ΗΜΕΡΕΣ

15 ΜΑΪΟΥ

ΣΥΝΘΗΜΑΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

γελάστε ελεύθερα!

ΓιάννηςΑντωνιάδηςΧρήστοςΖούρτοςΒασίληςΒασιλόπουλος

3Μαθητοφρένεια

ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. Υπάρχει άραγεστις μέρες μας; Έχω βαρεθείπλέον να βλέπω εξοργισμένουςπολιτικούς στα ‘’παράθυρα’’ τουανόητου αυτού κουτιού, της τη-λεόρασης, να μιλάνε για ισό-τητα δικαιωμάτων, ελευθερίακαι ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. Έχω βαρεθεί να συναντώ καθη-μερινά ανθρώπους με την ταμ-πέλα ‘’επιστήμονες’’ και ναέρχομαι αντιμέτωπη με τηνυποκρισία της σημερινής επο-χής. Ψεύτικοι άνθρωποι, υπο-κριτές μα πάνω από όλα καλοίηθοποιοί. Ηθοποιοί σε ένα σενάριο πουγράφτηκε αποκλειστικά καιμόνο για εκείνους που ξέρουννα παίζουν καλά το ρόλο τουπετυχημένου και σωστού, τουπλούσιου και γοητευτικού, μελίγα λόγια του ΔΗΘΕΝ! Οι περισσότεροι από αυτούςζούνε στον δικό τους κόσμοόπου τίποτα δεν είναι ακατόρ-θωτο για τους ίδιους. Είτε με ταλεφτά του μπαμπά και τηςμαμάς είτε με το γλυκό τους τα-περαμέντο καταφέρνουν πάντααυτό που θέλουν. Δεν είναι τυχαίο πιστεύω πωςζούμε σε μια χώρα ασφυκτικάγεμάτη με ‘’πτυχιούχους’’. Δεναμφιβάλλω πως η χώρα μαςέχει πολλούς μορφωμένους αν-θρώπους, απλώς μερικοί απόαυτούς έχουν το όνομα αλλάκαι τη γνώση και μερικοί φι-γουράρουν μονάχα με τοόνομα.

Δεν πιστεύετε πως έφτασε πιαη ώρα να ξεκουραστούν όσοιέχουν ανεβεί στο βάθρο τα τε-λευταία χρόνια και να πάρουντην σκυτάλη νέα παιδιά με λο-γική και σύνεση που περιμέ-νουν στην ουρά εργασίας γιαχρόνια; Ας φύγει επιτέλους ο γιατρός μετα φακελάκια, ο καθηγητής μετο ‘’αγοραστό’’ πτυχίο και ο πο-λιτικός με τις δολοπλοκίες.Έχουμε αφήσει τη ζωή μας σταχέρια τους και είναι κρίμα γιαεκείνους που ακόμα ελπίζουν! Δεν θέλω να πιστεύω ή μάλλονδεν θέλω να φανταστώ πωςαυτό θα συνεχιστεί για πολύακόμα, ελπίζω για ένα νέοαύριο. Πάντα ήθελα να γινόταν κάτιμαγικό και να ξυπνούσα έναπρωί και όλα να ήταν αλλιώς.Νέα δεδομένα να επικρατού-σαν στην κοινωνία, στο σχολείοακόμα και στην γειτονιά. Μηγελιόμαστε παντού επικρατείτο ρουσφέτι, το ‘’γλείψιμο’’ καιτο χρήμα. Όλα γίνονται άμα έχεις χρήμα.Δεν χρειάζονται μαγικά για ναπετύχεις το ακατόρθωτο και νααγγίξεις την τελειότητα. Χρήμαχρειάζεται! Δεν έχει σημασία αν έχεις 3πτυχία αγγλικών, 2 γαλλικών, 1ισπανικών, 2 πληροφορικής,πτυχίο πανεπιστημίου και δε-κάδες μεταπτυχιακά, αυτά είναιάχρηστα σήμερα. Όπου και να κοιτάξουμε βλέ-

πουμε ανθρώπους σε λάθος θέ-σεις, με λάθος αξίωμα καιλάθος όνομα. Μπορείτε να μουπείτε τη δουλειά έχει ένας από-φοιτος Λυκείου σε θέση Πανε-πιστημίου αλλά και έναςπτυχιούχος σε θέση που δεν αν-ταποκρίνεται στα προσόνταπου έχει μοχθήσει για να τααποκτήσει; Όλοι μας γνωρίζουμε από ένατέτοιο παράδειγμα και όλοι μαςξέρουμε πολύ καλά την κατά-σταση που επικρατεί τα τελευ-ταία χρόνια, αλλά δεν κάνουμετίποτα για να την αλλάξουμε. Είναι τραγικό μα συνάμα ειρω-νικό, Έλληνα πολίτη, να φωνά-ζεις για τα δικαιώματα που έχειτο παιδί σου να βρει δουλειά μετόσα προσόντα και πτυχία, ενώτην ίδια στιγμή να βρίσκεσαιεσύ σε μια θέση που δεν αξί-ζεις! Σκέφτηκες ποτέ να παραχωρή-σεις τη θέση σου στο παιδί σουαλλά και στα τόσα παιδιά πουτην έχουν ανάγκη αλλά περισ-σότερο την αξίζουν; Το συμφέ-ρον είναι πάνω από όλα και ηκαλοπέραση προτεραιότητα. Ας σταματήσει πια αυτήν η συ-νήθεια, γιατί συνήθεια έχειγίνει, και να ξεκινήσουμε απότην αρχή κάτι πιο σωστό. Και μια συμβουλή! Να χρησιμο-ποιείτε τα δόντια και όχι τηγλώσσα σας, γιατί ‘’γλείφουν’’όσοι δεν έχουν δόντια να δαγ-κώσουν!

Άλλο ένα τέλος. Άλλο ένα ταξίδι ολοκληρώ-νεται. Ολοκληρώθηκαν όμως και όλες οιυποχρεώσεις; Όλοι οι στόχοι κι οι επιδιώ-ξεις; Ή απλά τελείωσαν κι αυτά μαζί με τοτελευταίο κεφαλαίο μιας ζωής;

Κι αφού, έπειτα από άπειρη προσπάθεια ήκαι απραγία, δεις πως αυτό που επιζητού-σες φτάνει πάντα αργά και φεύγει τόσογρήγορα. Τώρα; Τώρα υπάρχουν δύο επι-λογές: Να συνεχίσεις για μια επόμενηστάση ή να μείνεις στον ήδη χιλιοπερπατη-μένο σταθμό, αντικρίζοντας τα ήδη απεί-ρως δοκιμασμένα άτομα. Σ' ένα σταθμόπου πια δεν έχει τίποτα άλλο. Ξεχνώντας,πάλι, πως όλη η αξία βρισκεται στη δια-δρομή. Κι εξίσου φυσικά διαλέγεις τηλάθος επιλογή, την εύκολη. Γιατί μόνο έτσισε μάθανε.

Κι αφού, έπειτα από άπειρες απογοητεύ-σεις, καταλάβεις πως κάποτε ήσουν χαρού-μενος μόνο όταν γευτείς τη λύπη, μετά;Μετά υπάρχουν δύο επιλογές: Να μείνειςάπραγος και απογοητευμένος ή να ξεκινή-σεις για μια νέα αρχή, που ίσως να καταλή-ξει και σε μια νέα απογοήτευση, αφούτώρα μόνο αυτή είναι ικανή να σου θυμίσειπως κάποτε ήσουν ζωντανός. Ή πως ακόμαείσαι, μα έχεις ξεχάσει να ζεις ...

Κι αφού, μετά από άπειρες λανθασμένεςαποφάσεις αντιληφθείς πως μόνο επειδήάρχισε η μπόρα λησμόνησες τον ήλιο,υπάρχει μια μόνο επιλογή ή τουλάχιστον θαπρεπε να υπάρχει: Να κατανοήσεις πωςμόνο όταν βιώσεις την απώλεια νιώθεις τηνανεπάρκεια των προσπαθειών σου. Να κα-τανοήσεις πως δεν εκτίμησες πότε τονηλιο, την ομορφιά, τους ανθρώπους, τηζωή, όταν μπορούσες. Κι εξίσου φυσικά δεθα καταλάβεις. Γιατί έτσι σε μάθανε.

Φαύλοι κύκλοι παντού. Κύκλοι που ξεκι-νούν και ολοκληρώνονται με ίδιο ορόσημοσε αρχή και τέλος, γι' αυτούς που τους αν-τιμετωπίζουν πάντα από την ίδια, αμετά-βλητη θέση ως θεατές.

Κι όμως, πάντα η επιλογή είναι μία. Νααγνοήσεις εμπόδια και απογοητεύσεις. Ναπροσπαθήσεις. Να συνεχίσεις για να γευ-τείς κι άλλα τόσα, χωρίς να φοβάσαι τα νέαταξίδια, τις άγνωστες διαδρομές. Γιατί ναπεριμένεις τη λύπη για να εκτιμήσεις τηχαρά; Γιατί να αφήσεις κάτι να φύγει για νακατανοήσεις τη σημασία του; Γιατί να στα-θείς στις επιλογές, αγνοώντας τη μοναδικήλύση;

της Ελένης Χατζηλίου

ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΟ πως οι υπερόπτεςέφηβοι πιστεύουν αφ’ ενός πως μπο-ρούν να κατακτήσουν ολόκληρο τονκόσμο, γεγονός ενθαρρυντικό για τηνεκσυγχρονισμένη κοινωνική «οικογέ-νεια», αφ’ ετέρου όμως πιστεύουν πωςείναι τέλειοι και πως δεν κάνουν λάθη.Δυστυχώς για σας αλλά και για μένα,δυστυχώς (ή ευτυχώς;) ακόμη και γιατον πολιτικοοικονομικό κόσμο δεν εί-μαστε άφθαρτοι. ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ πως κυλάει στιςφλέβες μας η δίψα για την εξερεύνησημέχρι και του τελευταίου εκατοστούαυτού του κόσμου. Συμφωνώ ακόμηπως δεν μας φτάνει μια ζωή για να ταανακαλύψουμε όλα αυτά. Ωστόσο κά-νουμε ένα τεράστιο λάθος. Νομίζουμεπως είμαστε κατασκευασμένοι απόξύλο και έτσι πεπεισμένοι πως δεν μπο-ρούμε να σπάσουμε φερόμαστε αλαζο-νικά. ΛΥΠΑΜΑΙ που θα σας το χαλάσω αλλάζούμε στον γυάλινο κόσμο, όχι στον ξύ-λινο. Είμαστε μικρά γυάλινα αγάλματα,δημιουργημένοι για να σπάμε, για ναραγίζουμε με το παραμικρό άγγιγμα.Είμαστε άνθρωποι εύθραυστοι, ευάλω-τοι σαν γυάλινες μινιατιούρες. Εμπι-στευόμαστε τα γυαλιά στους άλλους μετην ελπίδα ότι δεν θα γίνουν θρύψαλα. ΜΠΟΡΕΙ κάποιοι και να τα καταφέρ-νουν, κάποιοι άλλοι όμως; Αυτοί είναιπου δεν μπορούν να μας κρατήσουνστα χέρια τους, πέφτουμε και σπάμε..Πληγώνουμε, πληγωνόμαστε, και μετάαπό όλη αυτή την κούραση δεν έχουμετην δύναμη να ξαναενώσουμε τα κομ-μάτια. Κάνουμε λάθος εκτιμήσεις,παίρνουμε λάθος αποφάσεις, μπορείακόμη να έχουμε και λάθος αντιλήψεις.Όμως αφήνουμε τα γυαλιά να παραμεί-νουν θρύψαλα. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ και το μεγαλύτερο λάθοςμας. Υπάρχει όμως και αυτό το πράγμα,πως λέγεται; Κόλλα; Αυτό είναι τονόημα. Επενδύεις-εμπιστεύεσαι-σπας-κολλάς-φτου και από την αρχή ξανά. ΑΓΑΠΑΣ τους άλλους όχι γιατί είναι τέ-λειοι, αλλά γιατί δεν είναι, τους αγαπάςγια αυτό που είναι, όχι για αυτό που θαήθελες να είναι. Έτσι, μην προσπαθείτενα φέρετε τα παραμύθια στα μέτρασας, απλά βάλτε μέτρα στα παραμύ-θια…

της Θέλιας Παναγιωτίδου

της Γλυκερίας Μπαλογιάννη

Γιατί ‘’γλείφουν’’ όσοι δεν έχουν δόντια να δαγκώσουν!

Μαθητοφρένεια 4

Β ι β λ ι ο θ ή κ η ΑπόψεωνJe ne suis pas d’accord avec ce que vous dites,

mais je me battrai jusqu’à la mort pour que vous ayez le droit de le dire

Ηζωή βιώνεται ως μια γενικήιδιότητα που διέπει όλα ταόντα. H Ζωή ως μορφή

ενέργειας υπάρχει διάχυτη σε ισορ-ροπία σε όλο τον πλανήτη,σε όλουςτους ζωντανούς οργανισμούς, σεόλα τα όντα που αισθάνονται καισε κάθε προσπάθεια για ζωή δίπλαμας. Για τούτο αξίζει τον σεβασμόμας. Για την Φύση δεν υπάρχει η λέξηθάνατος . Δεν γνωρίζει τη λέξη θά-νατος: Απλά στο τέλος του Βίου μαςζητάει τα υλικά της πίσω. «Δωρεάνλάβατε δωρεάν δότε ». Βίος είναιτο αποτύπωμά μας, το ίχνος τηςζωής κατά το πέρασμά μας απότον πλανήτη ΓΗ . Το αποτύπωμάμας αυτό, εμείς οι νέοι λέμε ότιπρέπει να είναι οικολογικό.Δεν υπάρχει ενας κώδικας ηθικής

που να διέπει την σχέση του αν-θρώπου με τα άλλα όντα του πλα-νήτη. Έχουμε ηθικές υποχρεώσειςπρος τα άλλα όντα; ΝΑΙ. Το ΝΑΙπροέρχεται γιατί τ΄ αλλα όνταέχουν εγγενή αξία και όχι εργαλει-ακή για τον άνθρωπο.Τι σημαίνει αυτό; Ας δούμε ένα πα-ράδειγμα: Μ αρέσει το βόλεϊ.1) Γιατί έχει συγκεκριμένα χαρα-κτηριστικά, όπως να με ζητωκραυ-γάζουν όταν καρφώνω. Γιατί μ΄αρέσει να κάνω καλές εμφανίσειςστο γήπεδο. Όλα αυτά τα χαρακτη-ριστικά που πηγάζουν σαν ιδιότη-τες, έχουν εγγενή αξία για μένα.2) Μ΄ αρέσει από την άλλη γιατί μεκάνει και κρατιέμαι σε φυσική κα-τάσταση. Εδώ το χρησιμοποιώ σανεργαλείο για την σωματική μουυγεία και έχει έτσι εργαλειακή αξία.Αν βγάλω τώρα την λέξη Βόλεϊ καιστη θέση της βάλω μια άλλη λέξηΤην ΦΥΣΗ και κάνω τα ίδια ερωτή-ματα τι έχω;1) Μου αρέσει η Φύση γιατί μουρυθμίζει την ποιότητα του νερούπου πίνω, την τροφή που παίρνω.Αν θέλω λοιπόν να διασώσω τηνΦύση για τους ανωτέρω λόγους τηςαποδίδω εργαλειακή αξία. Θεωρώτους φυσικούς πόρους ανεξάντλη-τους και τοποθετούμαι πάνω απότα οικοσυστήματα.2) Αν εγώ σέβομαι κάθε προσπά-θεια για ζωή δίπλα μου και αγωνί-ζομαι να διασωθούν οι αυτόχθονες-απειλούμενες φυλές ζώων ή τααπειλούμενα είδη της χλωρίδας

που κινδυνεύουν με εξαφάνισηχωρίς να περιμένω κάτι για αντα-πόδοση, τότε αποδίδω στη Φύσηεγγενή αξία.Όλο αυτό το σύστημα που βλέπειτην Φύση σαν ένα κελάρι που μπο-ρεί να παίρνει κανείς ό,τι και όσοθέλει της αποδίδει εργαλειακή αξία(ανθρωποκεντρισμός).Όλοι εμείς οι νέοι οικολόγοι καιμέλη οικολογικών οργανώσεωνπου της αποδίδουμε εγγενή αξία(οικοκεντρισμός) λέμε ότι έχει δι-καίωμα να υπάρχει η καφέ αρ-κούδα στον βιότοπό της, ο λύκος, ηφώκια, η χελώνα καρέτα καρέτακ.ά. και ο ανθρωπος πρέπει ναπάψει να φέρεται τόσο αλαζονικάπρος τα άλλα είδη -συγκάτοικουςστον συμβιωτικό πλανήτη (κοινόμας σπίτι ). Που εδράζονται αυτέςοι ηθικές μας υποχρεώσεις ; Ti ιδιό-τητες πρέπει να έχει ένα όν για νατου οφείλουμε κάτι;Αν ψάξουμε όλα τα κριτήρια μέχρισήμερα, όλα ήταν ανθρωποκεν-τρικά και οδηγηθήκαμε έτσι ότι δενυφίστανται ηθικές υποχρεώσειςπρος τα άλλα όντα!!!Τα ανθρωποκεντρικά αυτά κριτή-ρια ποια ήταν; Η ψυχή, το συναί-σθημα, η αίσθηση ύπαρξηςσυμφερόντων, η αυτοσυνείδηση.Όλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν ωςεργαλεία για να καταδείξουν ότιεπειδή δεν κατέχονται από τα ζώαδεν οφείλουμε και ηθικές υποχρε-ώσεις!!! Το ότι δεν υπάρχει η ορθο-λογικότητα στα ζώα, σημαίνει ότιδεν υφίσταται καμία υποχρέωσηγια ηθική συμπεριφορά;1ο Παράδειγμα που δείχνει ότι υφί-σταται το κριτήριο της ορθολογικό-τητας και στα ζώα: Ένας μικρόςαστακός είναι καλός μεζές για ταοχταπόδια. Βάλανε μέσα σε μιαγυάλα που ήταν κλεισμένη με μιατάπα ένα αστακό και την βυθίσανεσε μια δεξαμενή νερού όπου ζούσεένα οχταπόδι. Μόλις είδε τοναστακό στην γυάλα την αγκάλιασεμε τα πλοκάμια του για να τον φάειαλλά «έφαγε » τα μούτρα του ! Αμέ-σως τραβήχτηκε σε μια γωνία γιαλίγα λεπτά σαν να φαίνεται ότι συ-σκέπτεται με … τον εαυτό του.Πράγματι σε λίγο ξαναπλήσίασετην γυάλα με τον αστακό με τα 2-3πλοκάμια αγκάλιασε την γυάλα καιμε τα αλλα 2-3 πλοκάμια έβγαλε

την τάπα φελλού για να πιάσει τοναστακό τον οποίο και έφαγε!2ο Παράδειγμα. Στην Αυστραλίαδιαπιστώθηκε από παραθεριστέςσε πλάζ ότι δελφίνια ειδοποιούσανεανθρώπους για την εμφάνιση καρ-χαρία.3ο Υπάρχουν άνθρωποι που δενκατέχουν το κριτήριο της ορθολο-γικότητας ή όλα τα πιο πάνω κριτή-ρια!Τι σημαίνει όμως αυτό; Kανένας δενδιανοείται να πει ότι δεν είναι άν-θρωποι και ότι δεν οφείλουμε μιαηθική συμπεριφορά απέναντί τους! Μια ρωγμή στη σκέψη του Διαφω-τισμού που υποστήριζε: «Ηθικέςσχέσεις μπορούν να υπάρξουνμόνον σε αυτόβουλα όντα». Δενείναι έτσι όμως. Το ότι κατέχουμετο κριτήριο της ορθολογικότηταςδεν δικαιούμαστε να συμπεριφερό-μαστε σε μη ορθολογικά όντα όπωςθέλουμε. Ποιος το είπε ότι επειδήμπορείς να κάνεις ορθολογικές σκέ-ψεις μπορείς να κάνεις και πειρά-ματα στα ζώα και νασυμπεριφέρεσαι όπως θέλεις!!!Την Δεκαετία ΄70 υποστηρίζανε:«Θα ρθει μια μέρα που τα δικαιώ-ματα των όντων δεν θα κρίνονταιαπό αν έχουν τρίχωμα ή ουρά αλλάαν μπορούν να αισθάνονται λύπηκαι πόνο» .Για σκεφτείτε πόσο λάθος είναι τοκριτήριο της ορθολογικότητας γιατα ΑμΕΑ, για τις ευπαθείς ομάδες,για τις ευάλωτες κοινωνικά ομά-δες, για τα βρέφη. Μπορούμε νακάνουμε πειράματα σε όλες αυτέςτις ομάδες; Σαφώς ΟΧΙ!!Υπήρχε μια άποψη που υποστήριζεότι νομιμοποιείται η σφαγή τωνζώων, όταν ο πόνος είναι μικρότε-ρος από τον ανθρώπινο πόνο. Η Οι-κολογική σκέψη είπε ΟΧΙ! ΕίναιΛάθος αυτό . Όλα τα όντα έχουν εγ-γενή αξία. Είναι λάθος να θανατώ-νουμε όντα με εγγενή αξία.Σήμερα πιστεύεται ότι ζούμε τηδεκαετία των δικαιωμάτων τωνζώων. Μ’ αυτή την περιβαλλοντικήηθική πρέπει να προσεγγίζουμε ταζώα σήμερα, ως όντα που αισθά-νονται πόνο, που έχουν συναισθή-ματα και ως τέτοια όνταοφείλουμε να τα αποδώσουμε δι-καιώματα. Ας ξεκινήσουμε, μει-ώνοντας σημαντικά το κρέας απότη διατροφή μας .

Περιβαλλοντική ηθική και δικαιώματα των ζώων

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΣΤ΄ ΤΑΞΗ - 5ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ, ΑΤΤΙΚΗ

Έτσι είναι η παγκοσμιοποίηση!Ξεκινάς από τα Γρεβενά καικαταλήγεις να δουλεύει στην

Αγγλία για “ινδά” αφεντικά. Αυτήείναι η ιστορία του Γιώργου. Ας τηνπιάσουμε από την αρχή. Ο Γιώργος ήταν από τους τελευταί-ους που εξετάστηκαν με τις δέσμες.Ήταν ένας από τους μαθητές πουδεν ξεχώριζαν, διάβαζε όμως, δενείχε κενά, όπως λέμε οι καθηγητέςστους γονείς σας. Ήθελε να σπουδά-σει κάτι σχετικό με τεχνολογικέςεφαρμογές. Στις πανελλήνιες εξετάσεις δεν ταπήγε και πολύ καλά. Δεν πέρασε στιςπρώτες επιλογές του στο Πολυτε-χνείο αλλά στο ταπεινό “Τμήμα Οχη-μάτων” στο Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης. Τοτμήμα αυτό είναι ένα τμήμα εξειδι-κευμένης μηχανολογίας που εστιά-ζει στις λειτουργίες τουαυτοκινήτου. Οι σπουδές στη μηχανολογία είναι οιπιο απαιτητικές μετά τις σπουδέςστην ιατρική. Όμως οι καλές βάσειςπου είχε τον βοήθησαν να τελειώσεισύντομα το τμήμα που τους περισ-σότερους τους παιδεύει. Μαζί με τοπτυχίο του πήρε και τη μεγάλη από-φαση. Ήθελε να συνεχίσει τις σπου-δές. Το δίλημμα ήταν αν θα συνέχιζε τιςσπουδές στο “Τμήμα Μηχανολόγων”του Πολυτεχνείου ή θα έκανε μετα-πτυχιακά στο εξωτερικό πάνω στοαυτοκίνητο. Το πρώτο θα του έδινεprestige, τέτοια θέλει ο κόσμος στοντόπο μας. Αλλιώς τι θα ήταν, έναςγκαραζιέρης. Το δεύτερο θα τουέδινε φτερά. Και διάλεξε το δεύτερο. Πήγε για με-ταπτυχιακά στην Αγγλία. Έψαξε καιβρήκε Πανεπιστήμιο που είχε κα-λούς τους δείκτες αξιολόγησης στημηχανολογία. Κίνησε για την Αγγλίαχωρίς άριστη γνώση της γλώσσας,“ξεβράκωτος” όπως πείραζε τον πα-τέρα του. Τελείωσε το μεταπτυχιακότου, συνέχισε με διδακτορικό σταμέσα μεταφοράς σταθερής πορείας. Το γεγονός ότι οι έρευνές του έγινανσε καλό τμήμα μηχανολογίας ήταντο διαβατήριο για να προσληφθείδοκιμαστικά στο ερευνητικό τμήματης Jaguar, την φημισμένη αγγλικήαυτοκινητοβιομηχανία που σήμεραείναι σε ινδικά χέρια. Έτσι βρέθηκε ο Γιώργος μάγκας στοΛονδίνο να βολτάρει με το νέο μον-

τέλο της Jaguar – όπως και οι συνά-δερφοί του – για να το τσεκάρει. Σή-μερα δουλεύει στην ίδια εταιρεία μεσύμβαση αορίστου χρόνου. Η εται-ρεία επενδύει σ’ αυτόν και τονβοηθά να κάνει επιπλέον εξειδικευ-μένες σπουδές στα συστήματα τουαυτοκινήτου. Αν ο Γιώργος τα διαβάζει αυτά θαγελάει. Αν τα διαβάζουν οι φίλοι τουθα τον “δουλεύουν”. Εγώ πήρα τοθάρρος να σας πω την ιστορία τουγια να διδαχθείτε από αυτή ειδικάεσείς που τελειώνετε φέτος το Λύ-κειο. Να δείτε πως έναν στόχο μπορείτενα τον πετύχετε ακολουθώντας δια-φορετικούς δρόμους αρκεί αυτοί ναείναι οι σωστοί. Και ο σωστός δρό-μος επιλέγεται με σύνεση. Σύνεση είναι να σπουδάσεις τη μη-χανολογία, όταν το θέλεις πραγμα-τικά. Και ας το κάνεις στα τμήματατων ΤΕΙ. Αφροσύνη είναι να μηνσπουδάσεις τη μηχανολογία πουσου αρέσει στα ΤΕΙ, αλλά, ας πούμεΓεωπονία, είτε για “να μην πάνε χα-μένα τα μόρια” είτε γιατί “το Πανε-πιστήμιο είναι ανώτερο”. Να συνειδητοποιήσετε πως κανέναςδεν υπογράφει συμβόλαιο με τηνεπιτυχία στη ζωή, επειδή είναι καλόςή έξυπνος ή έγραψε καλά στις εξε-τάσεις. Χρειάζονται κι άλλες αρετές,κι άλλα προσόντα. Χρειάζεται ναέχεις αποφασιστικότητα και αυτοπε-ποίθηση, να έχεις τα κότσια να ρι-σκάρεις για να πας, ας τοξαναπούμε, στην Αγγλία χωρίς ...lower για να σπουδάσεις. Χρειάζεται να έχεις όρεξη και κου-ράγιο για να κυνηγήσεις το καλύ-τερο και να αρνηθείς να βολευτείςμε μία θέση σε κάποιο ιδιωτικό ήδημόσιο Κ.Τ.Ε.Ο. Και φυσικά το ξέρετε πως χρειάζεταικαι η τύχη. Καλή τύχη λοιπόν παιδιάστην προσπάθειά σας.

Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από τονοδηγό της Ferrari Fernando Alonsoπου δήλωσε μετά από τη νίκη του στογερμανικό Grad Prix (2012) πως“είναι κάτι πολύ καλό να νικά στη Γερ-μανία ένας Ισπανός, με ένα ιταλικόαυτοκίνητο, σχεδιασμένο από ένανΈλληνα”. Αναφερόταν στον ΝικόλαΤομπάζη, τον επικεφαλής σχεδιασμούτης Ferrari.

Έλληνας μηχανολόγος σε αγγλική αυτοκινητοβιομηχανία ινδικών συμφερόντων

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

5Μαθητοφρένεια

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ Η ΟΡΕΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΙ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ...

Η πρώτη φάση καλλωπισμού των εξωτερικών τοί-χων του νέου κτηρίου ολοκληρώθηκε. Θυμάστε,εκείνοι οι τοίχοι που κατά καιρούς “φιλοξένησαν”οπαδικά, πολιτικά αλλά και αιθηματικά μηνύματα.Εκείνοι οι λερωμένοι τοίχοι λοιπόν απέκτησανζωή και καλαισθησία. Ο Βασίλης Γεωργούλας και ο Χρήστος Ζούρτοςπήραν τα σπρέυ και τα πινέλα τους, η Μαθητο-φρένεια κάλυψε τα έξοδα και το αποτέλεσμα είναιστ’ αλήθεια αξιοθαύμαστο.Κι ακόμα δεν τελειώσαμε. Η δουλειά θα συνεχιστείκαι στους υπόλοιπους τοίχους και πιστεύουμε,όταν ολοκληρωθεί, το σχολείο μας θα είναι πραγ-ματικά ένα έργο τέχνης.

Μαθητοφρένεια 6

Το ξυπνητήρι χτυπά… επι-τέλους έφτασε η μεγάληημέρα. Όλοι τοποθετούν τατελευταία πράγματα στις πα-ραφορτωμένες βαλίτσεςτους και ξεκινούν για τοΡολόι ανυπομονώντας γιατην αναχώρηση τους γιαΚέρκυρα. Πρώτη στάση μας τα Ιωάν-νινα όπου είχαμε την ευκαι-ρία να ψωνίσουμε και ναπιούμε ένα καφεδάκι με θέατη λίμνη. Έπειτα επισκεφτή-

καμε το αρχαίο θέατρο τηςΔωδώνης και κατά τις 3 ηώρα πήραμε το καράβι απότο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Με την άφιξη μας στο νησίκατευθυνθήκαμε προς το Di-vani Palace Hotel και αφούξεκουραστήκαμε για λίγο,ετοιμαστήκαμε και βγήκαμενα εξερευνήσουμε την νυ-χτερινή ζωή της Κέρκυρας. Τη δεύτερη μέρα αφού ξυ-πνήσαμε και πήραμε πρωινόπήγαμε στο Φρούριο απ’

όπουθαυμάσαμε την πόληαπό ψηλά και στη συνέχειαεπισκεφτήκαμε το ΜουσείοΑσιατικής Τέχνης. Στη συνέχεια είχαμε ελεύ-θερο χρόνο στην πόλη για ναξεκουραστούμε και μετά ξε-ναγηθήκαμε στην περιοχήΔασιά. Εκεί σταματήσαμε σεμία παράλια, στην οποία καιτσαλαβουτήσαμε. Το βράδυ μας περίμενε κάτιξεχωριστό, μαζί με άλλα σχο-λεία διασκεδάσαμε σε ένα

μαγαζί με ελληνική μουσική.Το επόμενο πρωί φύγαμε γιατη γραφική περιοχή της Πα-λαιοκαστρίτσας, όπου καιεπισκεφτήκαμε το γνωστόΜοναστήρι. Κατεβαίνονταςκάναμε μια σύντομη βόλταστο Κανόνι και επιστρέψαμεξανά στην πόλη. Μείναμεστο κέντρο, στο οποίο και ξε-ναγηθήκαμε για άλλη μιαφορά περπατώντας στα γρα-φικά σοκάκια. Αφού τσιμπή-σαμε κάτι γυρίσαμε στο

ξενοδοχείο για ξεκούραση. Το τελευταίο μας βράδυ πιαστην Κέρκυρα μας βρήκε ναδιασκεδάζουμε σε ένα μπα-ράκι στην παραλία μέχρι τιςπρώτες πρωινές ώρες. Όλοι θλιμμένοι πια, που μίααξέχαστη εκδρομή έφτασεστο τέλος της ετοιμάζουν τιςβαλίτσες και κατευθύνονταιστο λεωφορείο. Η τελευταίαμας βόλτα στην πόλη και τρέ-χουν να αγοράσουν κάτι ανα-μνηστικό.

Το πλοίο φεύγει κατά το με-σημεράκι και αποχαιρετούμετην Κέρκυρα δίνοντας τηνυπόσχεση πως κάποτε θα ξα-ναέρθουμε. Τελευταία στάσηγια άλλη μία φορά στα Ιωάν-νινα για φαγητό και περιπλά-νηση στην πόλη. Πλέον το ταξίδι μας τελεί-ωσε. Όλοι επιστρέφουν στηνκαθημερινότητα τους μεπολλές αναμνήσεις. Μία εκ-δρομή που θα μείνει χαραγ-μένη στη μνήμη όλων μας.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Ροδούλα Γιώτα - Σταυρούλα Λέτσιου

ΜΟΝΟ ΓΛΥΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΦΗΣΕ ΠΙΣΩ ΤΗΣ Η ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΗΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Σιγά μηχάναμε την ευκαιρίανα μπούμε, έστω καιλίγο, στη θάλασσα.

ΔΕΞΙΑ: Στο αρχαίοθέατρο της Δωδώνης

7Μαθητοφρένεια

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Την Πέμπτη 25 Απριλίου, ηκλινική διατροφολόγος -διαιτολόγος κ. Βιβή Κατσα-ρού πραγματοποίησε ενη-μέρωση στους μαθητές τηςΑ’ Λυκείου του σχολείουμας, με θέμα την ισορροπη-μένη διατροφή. Η ενημέρωση έγινε στο

πλαίσιο της ερευνητικήςεργασίας (project) με θέμα«Διατροφή και Υγεία» γιατο οποίο υπεύθυνη είναι ηκαθηγήτρια πληροφορικήςκ. Ματίνα Κυραλέου. Έμφαση δόθηκε στην υιο-θέτηση της ΜεσογειακήςΔιατροφής ως τρόπο δια-

τροφής καθώς και στις δια-τροφικές ανάγκες της εφη-βικής ηλικίας. Ακολούθησε εποικοδομη-τική συζήτηση με τους μα-θητές και τις μαθήτριες,κατά τη διάρκεια τηςοποίας καταρρίφθηκαν καικάποιοι διατροφικοί μύθοι.

Ας ελπίσουμε η παρου-σίαση αυτή να ήταν ηαφορμή για να αλλάξουμεόλοι τις κακές διατροφικέςσυνήθειες που τυχόνέχουμε και να ακολουθή-σουμε μια ισορροπημένηδιατροφή.

Μια ακόμη σχολική χρονιάέφτασε στο τέλος της και γιαυτό αποφασίστηκε τηνΠαρασκευή 26 Απριλίου,την τελευταία μέρα πριν τιςδιακοπές του Πάσχα, ναγίνει η παρουσίαση των πο-λιτιστικών εκδηλώσεων στο‘Καστράκι’. Εδώ και καιρό διάφορεςομάδες από τα Γυμνάσια καιτα Λύκεια της πόλης μας,έκαναν πρόβες για να πα-ρουσιάσουν ένα ευχάριστο

θέαμα με χορευτικά καιτραγούδια που τελικά δενολοκληρώθηκε ποτέ. Ήταν προγραμματισμένη ηέναρξη της εκδήλωσης στις9:30 το πρωί, όμως λόγωτης αργοπορημένης προσέ-λευσης του 1ου ΓυμνασίουΓρεβενών, ξεκίνησε με μίαώρα καθυστέρηση. Αρχικά εμφανίστηκε το 1οΓυμνάσιο Γρεβενών με χο-ρευτικά μοντέρνα και πα-ραδοσιακά στα οποία ήταν

εμφανές ότι υπήρχε έναμικρό πρόβλημα συγχρονι-σμού. Η ζέστη είχε αρχίσεινα γίνεται ανυπόφορη καιλόγω της μεγάλης διάρ-κειας των χορευτικών, ταπαιδιά άρχισαν να φεύγουν. Όταν πλέον ήρθε η σειράγια την εμφάνιση της χορω-δίας του 2ου ΓυμνασίουΓρεβενών, το μισό αμφιθέ-ατρο είχε αδειάσει. Όσαπαιδιά παρέμειναν, με τονέντονο χειροκρότημά τους

για τα παιδιά που τραγου-δούσαν, φάνηκε ότι εκτίμη-σαν αρκετά τιςπροσπάθειές τους. Έπειτα ακολούθησε το 1οΛύκειο Γρεβενών με παρα-δοσιακούς χορούς, όμως ηώρα ήταν περασμένες 12,το κοινό ήταν ελάχιστο,οπότε η ‘Μουσική Ομάδα’με μαθητές και αποφοίτουςτου 2ου Γυμνασίου Γρεβε-νών αποφάσισε να μην εμ-φανιστεί. Όμοια και το 2ο

Λύκειο, δεν μπορούσε ναπαρουσιάσει υπό αυτές τιςσυνθήκες. Αναμφίβολα υπήρχαν αρ-κετά ελαττώματα στην ορ-γάνωση όπως και έλλειψησυνεννόησης. Παρόλαυταπιστεύω ότι οι μαθητές θαμπορούσαν να σεβαστούνπερισσότερο τους συμμα-θητές τους, που δούλεψανγια να προβάλουν κάτι καιδεν έπρεπε να φύγουν τόσογρήγορα.

Με “παρατράγουδα” η παρουσίαση των πολιτιστικών εκδηλώσεων στο ΚαστράκιΡΕΠΟΡΤΑΖ | Θωμαή Γκαντήραγα

Διάκριση μαθήτριαςτου σχολείου μαςστον Πανελλήνιο

Διαγωνισμό Σκίτσου

H Διεύθυνση Πρωτοβάθ-μιας Εκπαίδευσης Σερρώνκαι η επιστημονική ομάδαEDUCARTOON, συνδιοργά-νωσαν το 2ο πανελλήνιομαθητικό διαγωνισμό σκί-τσου με θέμα «Η χρήση τουδρόμου…είναι στο χέρισου – Αύριο εγώ θαοδηγώ», ο οποίος διεξήχθηυπό την αιγίδα τουΥ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α. και απευθύν-θηκε σε μαθητές δημοτι-κών σχολείων (Δ΄- Ε΄- Στ΄δημοτικού), Γυμνασίων καιΛυκείων της χώρας.Οι συμμετοχές των μαθη-τών –τριών έφτασαν τις8000 (ατομικές και ομαδι-κές), από 595 σχολεία όληςτης Επικράτειας και τηςΟμογένειας, με τη στήριξη950 εκπαιδευτικών.Ανάμεσα στους διαγωνιζό-μενους και η μαθήτρια τουσχολείου μας ΦρειδερίκηΤζιώρα με υπεύθυνο εκπαι-δευτικό τον κ. ΔημήτρηΤσακστάρα. Η συμμετοχήτης μάλιστα απέσπασε τοΕιδικό Βραβείο. Η τελετήαπονομής θα γίνει στις 3Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη.Θερμά συγχαρητήρια!

Στα ελληνικά σχολεία η «δημοκρα-τία» σαν λέξη υπάρχει παντού. Υπάρ-χει στα βιβλία, υπάρχει στις εκθέσειςτων μαθητών, υπάρχει στο στόμα τωνφιλολόγων. Στην πράξη, όμως; Πόσηδημοκρατία υπάρχει στην καθημε-ρινή ζωή του σχολείου; Όλοι ξέρουμετι γίνεται όταν ένας μαθητής προσβά-λει έναν καθηγητή: Τρώει αποβολή.Τι γίνεται, όμως, όταν ένας καθηγη-τής προσβάλει έναν μαθητή; Τι μπο-ρεί να κάνει ο μαθητής; Τι μπορεί νακάνει το 15μελές (εκτός από το ναδιοργανώνει εκδρομές); Τι μπορεί νακάνει ένα σχολείο όταν αντιμετωπίζεικρούσματα ρατσισμού και bullying;Αυτά και άλλα πολλά ήταν τα ερωτή-ματα που γέννησαν την ανάγκη τουΣυνεδρίου «Ξεστραβώσου! Μάθε ταδικαιώματά σου», που διοργανώθηκεστις 7-8-9 Δεκεμβρίου στην Αθήνααπό τη Δημιουργική Ομάδα Schooli-gans, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκούπρογράμματος Νέα Γενιά σε Δράσημε την Υποστήριξη του ΙδρύματοςΝεολαίας και Δια Βίου Μάθησης. Στιςεργασίες του Συνεδρίου συμμετείχαν42 μαθητές Λυκείου από όλη την Ελ-λάδα, καταθέτοντας τις προσωπικέςτους εμπειρίες, συζητώντας με εμπει-ρογνώμονες για τις δυνατότητες πουέχουν να υπερασπιστούν τα δικαιώ-ματά τους και τέλος, προτείνονταςλύσεις για μια πιο δημοκρατική συ-νύπαρξη στον χώρο του σχολείου.Συνολικά, 100 περίπου μαθητές καιεκπαιδευτικοί παρακολούθησαν τοΣυνέδριο.Τα Συμπεράσματα του Συνεδρίου, ταοποία πέρα από μία καταγραφή τηςεικόνας δημοκρατικότητας των ελλη-νικών σχολείων, περιλαμβάνουν πο-λύτιμες ιδέες και προτάσεις από τουςίδιους τους μαθητές είναι διαθέσιμαστο διαδίκτυο. Θα βρείτε επίσης τον«Οδηγό για τα δικαιώματα του μα-θητή», στην έκδοση του οποίου προ-χώρησε η Δημιουργική ΟμάδαSchooligans, ως ένα πρώτο βήμαενημέρωσης των μαθητών, αλλά καιτων εκπαιδευτικών και των γονέων,που επιθυμούν μια πιο δημοκρατικήκαθημερινότητα στο ελληνικό σχο-λείο. Γκούγκλαρέ το!

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ SCHOOLIGANS

ΣΥΝΕΤΑΞΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΟΔΗΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ

ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ:100 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕ-ΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ

ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

Ο Γυμναστικός Σύλλογος πανηγυρικά στην Α2!Μεγάλη επιτυχία για τακορίτσια του ΓυμναστικούΣυλλόγου Γρεβενών,καθώς πέτυχαν την άνοδότους στην Α2 του βόλεϊ.Το Σάββατο 11 Μαΐου νί-

κησαν με 3-0 σετ (18-25,21-25, 20-25) την ομάδατης Κοζάνης μέσα στηνέδρα της και πήραν το πο-λυπόθητο εισιτήριο τηςανόδου.

Να σημειώσουμε ότι στηνομάδα του ΓυμναστικούΣυλλόγου συμμετέχουν καιμαθήτριες του σχολείουμας. Συγχαρητήρια, κορί-τσια. Άντε και στην Α1!

8Μαθητοφρένεια τελευταία σελίδα

στερό-γραφο

Κωνσταντίνα Παλιούρα

Και ρωτάω: η εξάρτηση μπορεί να θεωρηθεί συ-νήθεια; Απευθύνομαι στα άτομα που κάνουνχρήση ναρκωτικών και σε άτομα που ξέρουνστενούς τους φίλους που κάνουν χρήση ή συγ-γενείς και δεν μιλάνε. Είναι συνήθεια; Είναι μαγ-κιά; Είναι τρόπος απελευθέρωσης της ψυχής; Τιείναι; Για μένα πολλοί πέφτουν στα ναρκωτικά για ναξεφύγουν από καταστάσεις που πονάνε ή για ναανεβούν στα μάτια των άλλων νομίζοντας πωςκάνουν κάτι. Δεν κάνουν τίποτα. Ίσα - ίσα περι-θωριοποιούνται. Είναι επιθυμητοί μόνο στηνκλίκα τους και στην πραγματικότητα αντί να αν-τιμετωπίζουν τις καταστάσεις με θάρρος δεί-χνουν τον πιο αδύναμο εαυτό τους και σκύβουντο κεφάλι. Τα ναρκωτικά είναι ένας μονόδρομος. Επιλέγειςτο θάνατο σαν μια μπλούζα, τόσο απλά. Συνέ-πειες; Πιστεύετε δεν έχουν, έτσι; Στο χώρο τηςnirvana σας δεν υπάρχουν, έτσι; Χα! Έκτος από το σωματικό πόνο των χρηστών καιτον ψυχικό, όταν δεν μένει ευρώ να πάρουν τηνδόση τους. Έκτος από τα προβλήματα που δη-μιουργούνται στις οικογένειες και στις φιλίεςτους λόγω των ανεξέλεγκτων νεύρων τους. Θαμιλήσω ανοιχτά για μία κατάσταση που ούτε κανπέρασε από το μυαλό του κάθε χρήστη ούτε των''φίλων'' του: η απώλεια. Τα ναρκωτικά είναι μονόδρομος και από τηνστιγμή που περπατάς σ’ αυτόν, επιλέγεις την μο-ναξιά και ψεύτικες αγάπες που σε εκμεταλλεύον-ται. Τι αφήνεις όμως; Αφήνεις τη στοργή και τηναγάπη των πραγματικών σου φίλων και της οι-κογένειάς σου. Ζεις εκτός πραγματικότητας καινομίζεις πως όλα είναι ρόδινα αγκαλιάζοντας τοθάνατο. Κι όταν συμβεί πραγματικά αυτό, γιατίδεν μπορείς να το αποφύγεις, τι γίνεται;Αφήνεις πίσω σου συντρίμμια και πληγωμένεςκαρδιές, ανοιχτές πληγές που ποτέ δεν πρόκειταινα κλείσουν. Πόνο. Ελπίδες για αντάμωμα. Καιαυτά συμβαίνουν σ’ αυτούς που είχες αφήσει ΕΣΥαπό δικιά σου επιλογή. Αυτοί που σ’ ''αγαπού-σαν'' και ήταν δήθεν κοντά σου είναι χαμένοι στοδιάστημα και δεν θυμούνται καν το όνομα σου.Δεν θα στάξει καν ένα δάκρυ από τα μάτια τουςγια την πάρτυ σου γιατί πέτυχαν το σκοπό τους. Δεν αξίζει να σε συμβουλέψω για κάτι, σου προ-σφέρω γυμνή πραγματικότητα μπροστά σταμάτια σου, μην βάζεις παρωπίδες. Καληνύχτα!

Θύματα που τρέπονται εύ-κολα σε θύτες. Θύτες πουκαταλήγουν θύματα. Κλει-σμένα 18 και τίποτα δενθυμίζει ενήλικους πολίτες.Ξέρεις, ξέχασαν να μεγα-λώσουν, να αγαπήσουν τηνευθύνη, να γίνουν δημι-ουργικοί. Εθίστηκαν στο ψέμα, στοαλκοόλ, στα ναρκωτικά καιλοιπές αυτοκαταστροφικέςηδονές ως ενήλικες. Κάπουενδιάμεσα μια κρίση ανα-σφάλειας, είναι βλέπειςδύσκολο να είσαι μικρός σεσώμα μεγάλου ή και το αν-τίστροφο ή και ταυτό-χρονα.Φοβάσαι ότι δεν είσαι πιααποδεκτός ούτε στονκόσμο των μικρών αλλάούτε και στον κόσμο τωνμεγάλων. Τα χέρια σουιδρώνουν, οι σκέψεις σεπνίγουν, τα βράδια δενμπορείς να κοιμηθείς…Ψάχνεις, ψάχνεις, ψάχνεις

τα βράδια το χαμένο εγώσου. Αναζητάς τον εαυτόσου. Όσο οι εφιάλτες πνί-γουν τα βράδια το όνειράσου, τόσο εσύ πνίγεσαιστον μικρόκοσμό σου. Αμφιβάλλεις για όλους καιγια όλα και κυρίως για τονεαυτό σου. Έτσι γίνεσαιαυτό που φοβούνται οιάλλοι για να μην φοβάσαικαι καταλήγεις να φοβάσαιτον ίδιο τον εαυτό σου, τηνσάρκα που σε κουβαλάει,την αθώα ψυχή σου πουτην μαύρισες ή μήπως τηνπούλησες για να αγοράσειςφίλους;Τα ghettos της Αμερικήςτώρα και στην γειτονιάσας, στο σχολείο σας, στηνκαθημερινότητά σας! Τοπιο δυστυχές είναι ότιουδέν μονιμότερον τουπροσωρινού. Το φαινό-μενο του σχολικού εκφοβι-σμού είναι ηπροσωποποίηση του

μπαμπούλα που όλοι φο-βόμασταν. Μόνο που αυτότο τέρας έχει το σύνδρομοτης λερναίας ύδρας. Έτσιείναι πολύμορφο, πολυ-πρόσωπο και ατελές. Καθημερινά συμμαθητέςμας βιώνουν τον σχολικόεκφοβισμό και εμείς είτεως θύματα είτε ως θύτεςείτε ως απλοί θεατές είτεπληγωνόμαστε είτε πλη-γώνουμε είτε γυρίζουμετην πλάτη. Ναι, γυρίζουμε την πλάτη,αυτό μας έμαθαν να κά-νουμε όταν το πρόβλημαδεν μας αφορά, αυτή είναιη εύκολη λύση. Μόνο πουδεν είναι λύση, δεν είναιλύση να αδιαφορείς, ναβουίζει στα αυτιά σου ημελωδία της παρακμής καιεσύ να λες δεν με νοιάζει. ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ! Αύριο μπορείνα είσαι εσύ το θύμα καιτότε να μην υπάρχει κανείςνα σε σώσει. Ο Μπρεχτ κά-

ποτε είπε "Όταν ήρθαν ναπάρουν τους Εβραίους, δενδιαμαρτυρήθηκα, γιατί δενήμουν Εβραίος. Ότανήρθαν για τους κομμουνι-στές δεν φώναξα, γιατί δενήμουν κομμουνιστής. Ότανκατεδίωξαν τους τσιγγά-νους, ούτε τότε φώναξα,γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.Όταν έκλεισαν το στόματων Ρωμαιοκαθολικώνπου αντιτάσσονταν στοφασισμό, δεν έκανα τίποταγιατί δεν ήμουν καθολικός.Μετά ήρθαν να συλλάβουνεμένα, αλλά δεν υπήρχεπια κανείς να αντισταθείμαζί μου ... "Κανείς. Κανείς. Κανείς. Μο-ναξιά. Περιθωριοποίηση.Ξαφνικά στο προσκήνιο.Μαζοποίηση. Ο φαύλοςκύκλος του κακοποιού καιτου κακοποιημένου. Ο έναςεξόριστος από την κοινω-νία, ο άλλος αυτοεξόρι-στος. Και οι δύο μόνοι.

Σε αυτό το σκληρό παιχνίδιεπιβολής οπού ισχύει τοδίκαιο της πυγμής υπάρ-χουν μόνο ηττημένοι. Εσύπου το διαβάζεις τώρα, ναικαι εγώ, εμείς και εσείςεκεί αλλά και αυτοί πουτώρα μεγάλωσαν. Ο Ελβετός ψυχίατρος KarlJung είπε ‘Ο υγιής άνθρω-πος δεν βασανίζει τους άλ-λους. Γενικά είναι οιβασανισμένοι που εξελίσ-σονται σε βασανιστές.’Υ.Γ.: Κυνηγήστε τα όνειράσας, παλέψτε για αυτά κιίσως βρίσκονται πολύ πιοκοντά από όσο νομίζετε! Ηευτυχία είναι ο προορι-σμός των ονείρων μας. Ανδεν μας κάνουν ευτυχισμέ-νους ας τα εγκαταλεί-ψουμε να βρούμε νέαχωρίς δισταγμούς, φόβουςκαι ενοχές. Καλή συνέχεια Μαθητο-φρένεια!

Αθηνά ΠηλιτζίδουΑπλή σκέψη του λέ(γ)οντος

τηςΧρυσάνθηςΠαπανίκου

ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ πέρασαν καιοι φετινές διακοπές τουΠάσχα. Η έναρξη των εξε-τάσεων κάνει το τέλος τηςσχολικής χρονιάς ακόμηπιο κοντινό αλλά και ταυ-τόχρονα απλησίαστο. Η μέρα του Αγιασμού μοι-άζει σαν χθες και οι ανα-μνήσεις του σχολικούέτους αμέτρητες. Ευχάρι-στες ή δυσάρεστες παρα-μένουν αξέχαστες και μαςπροκαλούν αισθήματα νο-σταλγίας.

Δεκαπέντε ημέρες ξεκού-ρασης ήταν άραγε αρκετές;Ακόμη και αν είχαμε στηνδιάθεση μας ένα μήνα θα

επιθυμούσαμε περισσό-τερο. Περισσότερο γιατί ηελευθερία και η καλοπέ-ραση δεν θα είναι ποτέ αρ-κετές! Ένα είναι σίγουρο, ότι όσοκι αν βαρυγκομούμε καιαπελπιζόμαστε που οι δια-κοπές έφτασαν στο τέλοςτους, περάσαμε σίγουραυπέροχα!Η μετάβαση από τις διακο-πές απευθείας στις εξετά-σεις είναι αναμφισβήτητακάπως απότομη για εμάςτους μαθητές. Όλοι ξεκινήσαμε σίγουροικαι αποφασισμένοι πως θααξιοποιήσουμε τον χρόνο

μας, θα σκοτωθούμε στοδιάβασμα και θα είμαστεέτοιμοι και χαλαροί τιςημέρες των εξετάσεων,που μας περιμένουν αμέ-σως μετά το τέλος των δια-κοπών του Πάσχα. Είμαι σίγουρη πως κανέναςδεν έχει κάνει ούτε τα μισάαπό όσα πραγραμμάτιζε!Ίσως να κάναμε μια προ-σπάθεια να διαβάσουμεέστω και λίγο, αλλά το σύμ-παν συνωμοτούσε εναντίονμας και οτιδήποτε μαςαποσπούσε την προσοχή.Δύο εβδομάδες μακριάαπ'το σχολέιο κάνουν τηνπροσαρμογή στο πρό-

γραμμα των εξετάσεων δύ-σκολη. Η αποδιοργάνωσητων διακοπών κάνει το διά-βασμα να φαντάζει βουνόκαι το μόνο που κερδί-ζουμε είναι να να νιώθουμεάγχος και πίεση.Παρ'όλα αυτά πρέπει να

είμαστε δυνατοί και ετοι-μοπόλεμοι. Ας κάνουμεκουράγιο, ας επιστρατεύ-σουμε την όποια όρεξή μαςγια διάβασμα, έχοντας ωςβασικό κίνητρο το καλο-καίρι που μας περιμένει,και θα τα καταφέρουμε. Καλή επιτυχία σε όλουςμας και ιδιαίτερα στους μα-θητές της Γ' Λυκείου!

Θύματα που τρέπονται εύκολα σε θύτες. Θύτες που καταλήγουν θύματα