dev.freetamilebooks.comdev.freetamilebooks.com/wp-content/uploads/2014/05/... · web viewப வத...

கதை� கதை�யாம், காரணமாம்! ராமாயணம் பகு�ி 1

விநாயகப் பெபருமான் அருளால் இப்பபாது பெ�ாடங்கும் பெ�ாடர் எந்�வி�த் �டங்கலும் இல்லாமல் பெ�ாடரப் பிரார்த்�தை"கள். இது பல நாட்களாய் உருப்பபாட்டு தைவத்� ஒரு விஷயம். எழு�லாமா பவண்டாமா எ" பயாசதை".

ஏபெ""ில் ராமாயணம்அதை"வரும் அறிந்� ஒன்பற, என்றாலும், இது நான் படித்� ஒரு ஆங்கில பெமாழி பெபயர்ப்தைப அடிப்பதைடயாகக் பெகாண்பட பெபரும்பாலும் எழு�ப் பபாகிபறன். அந்�ப் புத்�கமும் இப்பபா தைகவசம் இங்பக இல்தைல. ஒரு வருஷம் முன்"ால் எழு�ி தைவத்� குறிப்புக்களின் அடிப்பதைடயிபலபய எழு�ப் பபாகிபறன். எழு�ப் பபாவது ராமாயணத் பெ�ாடர். வால்மீகி ராமாயணம் �ான், ஆ"ால் ஆர்ஷியா சத்�ார் என்னும் பெபண்மணி இந்�த் பெ�ாடதைர ஆங்கிலத்�ில் பெமாழி மாற்றம் பெசய்�ிருக்கிறார். கிட்டத் �ட்டப் பத்து வருடங்கள் இ�ற்காக உதைழத்துவிட்டுப் பின்"பர இ�ில் இறங்கி இருக்கிறார். பெமாழி பெபயர்ப்புக்கும்,பெமாழி மாற்றத்துக்கும் வித்�ியாசம் இருக்கிறது என்பற நிதை"க்கிபறன். ஆகபவ என்தை"ப் பெபாறுத்� அளவில் வால்மீகி ராமாயணத்தை� அடிப்பதைடயாகக் பெகாண்ட பெமாழி மாற்றபம இது. ஆர்ஷியா சத்�ார் பற்றிய ஒரு குறிப்பு இப்பபாது காணலாம்.

1960-ம் வருஷம் பிறந்� இவர் பெ�ற்காசிய பெமாழிகளிலும், நாகரீகத்�ிலும் ஆராய்ச்சி பெசய்து அ�ற்கா" முதை"வர் பட்டம் ஷிகாபகா பல்கதைலக் கழகத்�ில் 1990-ம் ஆண்டில் பெபற்றிருக்கிறார்.வடபெமாழி எ"ப்படும் சம்ஸ்கிரு�த்�ில் உள்ள

"க�ாசரி�சாகரா" மற்றும் வால்மீகி ராமாயணத்தை� இவர் ஆங்கிலத்�ில் பெமாழி பெபயர்த்து உள்ளது குறிப்பிடத் �க்கது. பெபங்குவின் ப�ிப்பகத்�ால் பெவளியிடப்ப்பட்ட இவரின் இந்� பெமாழிபெபயர்ப்பு நூல்கள் தைடம்ஸ் ஆப் இந்�ியா,இல்லஸ்ட்பரட்டட் வீக்லி பபான்ற பத்�ிரிதைககளால் விமரிசிக்கப் பட்டுள்ளது. இ�ற்காக இவர் உதைழத்�ிருக்கும் உதைழப்புக் குதைறத்து ம�ிப்பிடக் கூடிய ஒன்றல்ல. பழங்கால பெமாழியின் பபச்சு வழக்குத் பெ�ரிந்து பெகாள்ள பவண்டும். நாகரீகங்கள், பழக்க வழக்கங்கள் பெ�ரிய பவண்டும். அப்பபாது �ான் அந்�க் குறிப்பிட்ட நூலின் உண்தைமயா" உள் அர்த்�ங்கதைளப் புரிந்து பெகாள்ள முடியும். வால்மீகி ராமாயணத்�ின் மூலத்தை�த் ப�டி அதைலந்� இவருக்குக் குஜராத்�ின் எம்.எஸ். பல்கதைலக்கழகத்�ில் அ�ன் பிர�ி ஒன்று கிதைடத்�து.

�ான் பகட்டு அறிந்� ராமாயணக்கதை�க்கும் இந்� வால்மீகி ராமாயண மூலப்பிர�ியிலும் பல பவற்றுதைமகள் இருப்பதை� அறிந்து பெகாண்டார் ஆர்ஷியா சத்�ார் அவர்கள். ஆகபவ பமலும் பல பிர�ிகதைளத் ப�டி அதைலந்து ஸ்ரீஹரிப்ரசாத் சாஸ்�ிரியின் பெமாழி பெபயர்ப்பு, என். ரகுநா�ன் அவர்களின் ராமாயணம், ராபர்ட் பகால்ட்பமன் மற்றும் அவரின் மற்ற நண்பர்களால் பெமாழிபெபயர்ப்புச் பெசய்யப்பட்டது, சக்கரவர்த்�ி ராஜபகாபாலாச்சாரியாரின் "சக்கரவர்த்�ித் �ிருமகன்", ஆர்.பக, நாராயண"ின் ராமாயணக் கதை�, பி.லால், கமலா சுப்ரமணியன், வில்லியம் பக் பபான்றவர்களின் புத்�கம் பபான்ற பல புத்�கங்கதைளயும் ஆராய்ந்�ார். பின்"ர் வால்மீகியின் ராமாயண மூலப் பிர�ிதைய ஆங்கிலத்�ில் பெமாழிபெபயர்த்�ார். ஒபர புத்�கமாய் வந்துள்ள இது கிட்டத் �ட்ட 1000 பக்கங்களுக்கு பமல் உள்ளது. சரளமா" பெமாழிபெபயர்ப்பு. கதை�யின் தைமயக் கருத்தை� நன்கு உள்வாங்கிக் பெகாண்டு கதைடசியில் கதை�தையப் பற்றிய �ன் கருத்தை�யும் பெசால்லி இருக்கிறார்.அது கதைடசியில் வரும். இப்பபாது வால்மீகி பற்றிய சிறு குறிப்பு. பின்"ர் ராமாயணம், வழக்கம்பபால் உத்�ரகாண்டத்�ில் லவ, குசர்கள் பெசால்லுவது பபாலபவ பெ�ாடங்கும்.

வால்மீகி மு"ிவர் நார�ரால் ஆசீர்வ�ிக்கப் படும் முன்"ர் ஒரு பெகாள்தைளக்கார"ாய்த் �ிகழ்ந்�ார் எ" அதை"வருபம அறிந்�ிருக்கலாம். காட்டில் பெசல்லும் வழிப்பபாக்கர்கதைளக் பெகாள்தைள அடித்தும், பெகான்றும் அவர்களின் பெபாருட்கதைளக் பெகாண்டு வாழ்க்தைக நடத்�ி வந்� இவதைர, நார�ர் ஒரு முதைற சந்�ிக்க பநர்ந்�து. நார�ர் அவரிடம் அவர் பெசய்யும் பெகாதைல,பெகாள்தைள பபான்றவற்தைறச் பெசய்யக் கூடாது எ"ப் பபா�ிக்க இவபரா, என் பெபரிய குடும்பத்தை�க் காப்பாற்றபவ நான் இம்மா�ிரியா" காரியங்களில் இறங்குகிபறன் எ"ச் பெசால்கின்றார். நார�ர் அவரிடம் அப்பபாது "வலியா, நீ பெசய்யும் இந்� துஷ்கிருத்�ியங்களின் பலதை" நீ மட்டுபம அனுபவிக்க பநரிடும். எங்பக, இப்பபாது உன் குடும்பத்�ி"ரிடம் பெசன்று இ�ன் துர்ப்பலன்கதைள அவர்கள் ஏற்றுக் பெகாள்ளுவார்களா எ"க் பகட்டு வா!" என்று பெசால்லி அனுப்ப, வலிய"ாக இருந்� வால்மீகியும் �ன் குடும்பத்து உறுப்பி"ர்கள் ஒவ்பெவாருவராய்ச் பெசன்று, "என் பாவத்தை� ஏற்றுக் பெகாள்," எ" பவண்டிக் பகட்க, குடும்பத்துக் கதைடசி உறுப்பி"ர் வதைர யாருபம அவர் பாவத்தை� ஏற்க மறுக்கபவ, ம"ம் வருந்�ிய வலியன் �ிரும்ப நார�ரிடம் வருகிறான். நார�ர் மூலம் அவனுக்கு வித்தைய கற்றுக் பெகாள்ள பநர்ந்�துடன், ஒரு மு"ிவராகவும் உருபெவடுக்கிறான்.

ஒருநாள் அவருக்கு, "ம"ி�ர்களில் சர்வ உத்�ம"ாகவும், யாராலும் பபாற்றப் படக் கூடியவ"ாகவும் யாரும் இருக்கிறார்களா? இருந்�ால் அவன் யார்?" என்ற பகள்வி ப�ான்றியது. உடப"பய நார�ரிடம் பெசன்று �ன் இந்�ச் சந்ப�கத்தை�க் பகட்கிறார். நார�ரும் அவருக்கு ஸ்ரீராமரின் கதை�தையச் பெசால்லி, இவர் �ான் ம"ி�ர்களிபலபய உத்�மரும், யாவரும் பபாற்றத் �க்கவரும் ஆவார்." எ"ச்

பெசால்கின்றார். பின்"ர் �ன் மாதைலக் கடன்களில் மூழ்கிய வால்மீகி கண்களில் ஒரு பவடன் இரு கிபெரளஞ்சப் பட்சிகதைளத் துரத்தும் காட்சியும், பவட"ால் ஒரு கிபெரளஞ்சப் பட்சி அடித்து வீழ்த்�ப் பட்டதை�யும், �ப்பிய மற்ற�ின் அழுகுரலும் படுகிறது. இதைணதையப் பிரிந்� கிபெரளஞ்ச பக்ஷிதையக் கண்டு பவ�தை"யுடன்பவடதை"க் குறித்து அவர் கூறிய பெசாற்கள் ஒரு இ"ிதைமயா" அப� சமயம் பசாகம் �தும்பிய சந்�த்ப�ாடு கூடிய பாடலாக அதைமந்�து. �ிதைகத்துப் பபா" வால்மீகி பெசய்வ�றியாது �ிதைகக்க அப்பபாது அங்பக வந்� நார�ரும், பிரம்மாவும் வால்மீகிக்குஆசி கூறி இந்�ப் பாடதைல மு�லாக தைவத்து ராம"ின் கதை�தைய பாடச் பெசால்லி உத்�ரவு பிறப்பிக்கின்ற"ர். இது ஒரு இ�ிகாசமாக இருக்கும் எ"வும் பெசால்லப் படுகிறது. இ�ிகாசம் என்றால் அதை� எழுதுபவர்களும் அந்�க் குறிப்பிட்ட இ�ிகாசக் கதை�யில் ஒரு பாத்�ிரமாக இருப்பார்கள் என்று பெசால்லப்படுகிறது. இந்� ராமாயணக் கதை�யில் வால்மீகியும் ஒரு பாத்�ிரபம! அப� பபால் மஹாபார�த்�ில் பவ� வியாசரும் ஒரு க�ாபாத்�ிரபம! இ"ி நாதைள வால்மீகி ஆசிரமம் பெசல்பவாமா?

கதை� கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி -2

இடம் வால்மீகி ஆசிரமம். சிந்�தை"யில் இருந்� வால்மீகிக்கு ராமன் இன்னும் அரசாண்டு பெகாண்டிருப்பதும், அவனுதைடய நல்லாட்சி பற்றியும் நார�ர் எடுத்து உதைரத்�து நிதை"வில் இருந்�து. இப்படிப் பட்ட ஒரு உயர்ந்� ம"ி�"ின் சரித்�ிரத்தை�த்�ான் சாட்சியாகவும் இருந்து பெகாண்டு எழு� பநர்ந்�து பற்றி அவர் ம"மகிழ்ச்சி அதைடந்�ார். காவியம் இயற்றத் தீர்மா"ம் பெசய்� வால்மீகிக்கு அதுவதைர நடந்� நிகழ்வுகளும், பபசப் பட்ட பெசாற்களும், அழு� அழுதைககளும், பெசய்� சப�ங்களும், வாங்கிய வரங்களும், நிதைறபவற்றப் பட்ட பிர�ிக்தைSகளும், நடந்� நதைடயும், பெசய்� பிரயாணங்களும் ம"�ில் வந்து அதைலகடலில், பமாதும் அதைலகள் பபால பமா� ஆரம்பித்�". அப� சமயம் இ"ி என்" நடக்கப் பபாகிறது, என்ற உள்ளுணர்வாபலயும் உந்�ப் பட்டார். எழும்பியது ஒரு அமர காவியம்! சூரிய, சந்�ிரர் உள்ளவதைரயும், நட்சத்�ிரங்கள் பெஜாலிக்கும் வதைரயும், கடல் மணல்

உள்ளவதைரயும், இப்பூவுலகில் மக்கள் வசிக்கும் வதைரயும் பபசப் படப் பபாகும், அதை"வராலும் விவா�ிக்கப் படப் பபாகும் ஒரு மகத்�ா" எழுத்�ாக்கம் எழும்பி நின்றது.

ஆறு காண்டங்களில், 500 சர்க்கங்கள் எ"ப்படும் அத்�ியாயங்களில், 24,000 ஸ்பலாகங்கள் எழு�ப் பட்ட�ாய்ச் பெசால்லப் படுகிறது. இ"ி நடக்கப் பபாவதை� உத்�ரகாண்டமாக இயற்றி"ார். எல்லாம் முடிந்�து. இ"ி மக்களுக்கு இதை� எடுத்துச் பெசால்லும் பபறு பெபற்றவர் யார்? �கு�ியா" நபர்கள் யார்? சிந்�ித்� வால்மீகிதைய வந்து வணங்கி"ார்கள் இரு இதைளSர்கள். லவன், குசன், என்ற பெபயர் பெபற்ற இரு இதைளSர்களும் வால்மீகியின் சிஷ்யர்கள் �ான். என்றாலும் இந்� மகத்�ா" காவியத்�ின் முக்கிய க�ாபாத்�ிரங்களும் அவர்கபள, ஆ"ாலும் அவர்கள் அதை� அச்சமயம் அறியமாட்டார்கள். �ங்கள் குருதைவ வணங்கிய இரு இதைளSர்களுக்கும், இந்� ஒப்பற்ற காவியம் கற்பிக்கப் பட்டது. பிறவியிபலபய இ"ிதைமயா" குரல்வளம் பெபற்றிருந்� இரு இதைளSர்களும் அந்�க் காவியத்தை� �ங்கள் இ"ிதைமயா" குரலில் இதைசக்க ஆரம்பித்�"ர். ரிஷிகளும், மு"ிவர்களும், நல்பலாரும் கூடி இருக்கும் இடங்களில் அந்�க் காவியத்தை�ப் பாடலாகப் பாடிக் பெகாண்டு இரு இதைளSர்களும் பெசன்ற வழியில், ஸ்ரீராம"ின்

அஸ்வபம� யாகம் நடக்கும் இடம் வரபவ இருவரும் அங்பக பெசன்ற"ர்.

யாகம் நடக்கும்பபாது ஏற்படும் சிறு இதைடபவதைளகளில் இச்சிறுவர்கள் பாடும் ராமாயணப் பாடல்கதைளக் பகட்டறிந்� ரிஷிகள், மு"ிவர்கபளாடு, பெபாது மக்களும் அந்�ச் சிறுவர்கதைள வாழ்த்�ிப் பரிசுகதைள அளிக்கின்ற"ர். பெசய்�ி பரவி, நகரத் பெ�ருக்களில் இருந்து, பெமல்ல, பெமல்ல அரண்மதை"தையச் பெசன்றதைடந்�து. ஸ்ரீராமரின் பெசவிகளில் இந்�ச் பெசய்�ி விழுந்�தும், இதைளSர்கதைள அரண்மதை"க்கு வரவதைழக்கின்றார். இதைளSர்கள் பாட ஆரம்பித்�தும், பெகாஞ்சம் பெகாஞ்சமாகத் �ன் வயம் இழந்� ஸ்ரீராமர் சிம்மாச"த்�ில் இருந்து கீபழ இறங்கி மற்ற சதைபபயார்களுடன் பசர்ந்து அமர்ந்து அந்�க் காவியத்தை�க் பகட்கலா"ார்.

இந்� இடத்�ில் துளசி ராமாயணம், மற்றச் சில ஹிந்�ியில் எழு�ப் பட்டிருக்கும் ராமாயணக் கதை�யில் லவ, குசர்கள், ஸ்ரீராமரின் அசுவபம�க் கு�ிதைரதையப்

பிடித்துக் கட்டி விட்டு, அதை� விடுவிக்க வந்� ராம பரிவாரங்கதைளத் ப�ாற்கடித்��ாயும், பின்"ர் சீதை� வந்து பநரில் பார்த்துவிட்டுத் �ன் ப�ியின் சபகா�ரர்கபள எ" அறிந்து பெகாண்டு, லவ, குசர்களிடம் அதை�த் பெ�ரிவித்��ாயும், ஸ்ரீராமருடப"யும், லவ, குசர்கள் சண்தைட பபாடத் �யாராக இருந்��ாயும் வரும். அ�ற்குப் பின்"பர அவர்கள் அசுவபம� யாகத்�ில் கலந்து பெகாண்டு ராமாயணம் பாடச் பெசல்லுவார்கள். ஆ"ால் வால்மீகி ராமாயணத்�ில் ராமரின் கதைடசித் �ம்பியா" சத்ருக்க"ன் மட்டுபம லவ, குசர்கள் பிறந்� சமயத்�ிலும், அ�ற்குப் ப"ிபெரண்டு வருடங்கள் பின்"ால் அவர்கள் ராமாயணத்தை� வால்மீகி மூலம் கற்றுப் பாடிப் பயிற்சி பெசய்து பெகாண்டிருந்� பபாதும் வால்மீகி ஆசிரமத்�ில் �ற்பெசயலாகத் �ங்குகிறான். அவன் ஒருவனுக்கு மட்டுபம ஸ்ரீராமருக்கு இரட்தைடக் குழந்தை�கள் பிறந்� விபரம் பெ�ரிய வருகிறது, என்றாலும் அவன் கதைடசி வதைர அது பற்றிப் பபசுவ�ில்தைல.

வால்மீகியும் ராமதை" ஒரு அவ�ார புருஷன் என்று எந்� இடத்�ிலும் பெசால்லவில்தைல, என்பதும் கவ"ிக்கத் �க்கது. ஆ"ால் வால்மீகி ராமதை" ஒரு சா�ாரண, ஆசா பாசங்கள் நிதைறந்� ம"ி�"ாய்க் காணவில்தைல. கட்டுப்பாடுகள் நிதைறந்� ஒழுக்க சீலன் என்றும் எண்ணவில்தைல. மாறாக "ம"ி�ருள் மாணிக்கம்" என்றும் கிதைடத்�ற்கரிய அரிய ம"ி�ன் என்றும் பெசால்கின்றார். ஒரு முன்மா�ிரியா" மகன், சபகா�ரன், நண்பன், கணவன், இதைவ எல்லாவற்றுக்கும் பமல் குடிமக்கதைளத் �ன் மக்கள் பபால் எண்ணும் ஒரு ஒப்பற்ற அரசன். �ன் கடதைமதையச் பெசய்வ�ற்காகவும், �ன் குடிமக்கதைளத் �ிருப்�ி பெசய்வ�ற்காகவும் எந்� வி�மா" ஒப்பற்ற �ியாகத்தை�யும் பெசய்யத் �யாராய் இருந்�வன், �ன் அன்பு மதை"விதையக் கூட. அதை� நாதைள காண்பபாமா?

பி.கு: மு�ன் மு�ல் நார�ர் வால்மீகிக்குச் பெசான்" "சந்பக்ஷப்� ராமாயணம்" �விர, வால்மீகி எழு�ிய ராமாயணத்�ின் மூலம் �விர, நாம் அறிந்�தைவ, கம்ப ராமாயணம் �மிழில் என்றாலும் இது �விர, துளசி ராமாயணம், ஆ"ந்� ராமாயணம், அத்யாத்ம ராமாயணம், அத்பு� ராமாயணம், அமல ராமாயணம், ரகு வம்சம் உட்பட பல ராமாயணங்கள் இருக்கின்ற". சங்க காலத்�ிலும் பதைழய ராமாயணம் ஒன்று இருந்�ிருக்கிறது. இது �விர, �மிழ்க்காப்பியங்கள் ஆ" சிலப்ப�ிகாரம், மணிபமகதைலயும் ராமாயணம் பற்றிக் குறிப்பிடுகிறது. அருணகிரிநா�ரும் �ன் பங்குக்கு ஒரு ராமாயணம் எழு�ி இருக்கிறார். முடிந்� வதைர சில வரிகள் கம்ப ராமாயணத்�ில் இருந்தும், அருணகிரிநா�ரின் ராமாயணத்�ில் இருந்தும் குறிப்பிடப் படும். ஆ"ால் கம்பரும் சரி, அருணகிரியாரும் சரி ராமதைர ஒரு அவ�ாரமாகபவ வர்ணிக்கிறார்கள். படிப்பவர்கள் அதை"வரும் உங்கள் கருத்துப் படி எடுத்துக் பெகாள்ளலாம். கதை� கதை�யாம் காரணமாம் என்ற �தைலப்புக் பெகாடுத்�துக்கும் காரணம் இருக்கிறது. காரணம் இல்தைலபயல் காரியம் இல்தைல என்பதை� நிரூபிக்கும் ராமாயணக் கதை� அதை� எடுத்துச் பெசால்லும் எ" நம்புகிபறன்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி - 3

�ான் பெபற்ற மகன்கபள �ன் முன்"ால் வந்து �ன் கதை�தையபய பெசால்லுவதை� ராமர் அறிந்�ிருக்கவில்தைல, என்பப� வால்மீகி ராமாயணத்�ின் மூலம் நாம் காண்பது. கம்ப ராமாயணத்�ில் கம்பர் ராமாயணம் எழுதும்பபாது அவதைர ஒரு அவ�ார புருஷ"ாகபவ நிதை"த்துக் கடவுளருக்குச் சமமாக மட்டுமில்லாமல் கடவுளாகபவ நிதை"த்தும் வந்��ால் அவர் அவ்வாறு எழு�வில்தைல. கம்பர் உத்�ர

காண்டபம எழு�வும் இல்தைல. ஒட்டக்கூத்�ர் எழு�ிய�ாகச் பெசால்லப்படுகிறது. ஆகபவ வால்மீகி ராமாயண ராமர் ஒரு சா�ாரணம"ி�ன் பபாலபவ �ன் மதை"வியிடம் பகாபம் பெகாள்ளுவதை�யும், சந்ப�கம் பெகாள்ளுவதை�யும், பின் நாட்டு மக்களுக்காக மதை"விதையத் �ியாகம் பெசய்வதை�யும் பெசய்ய முடிகின்றது. ஏன் �ியாகம் பெசய்ய பவண்டும்? எல்லாரும் நிதை"ப்பது பபால் வண்ணானும், வண்ணான் மதை"வியும் பபசிக் பெகாண்டார்கள் என்ப�ாலா? இல்தைல, அம்மா�ிரி எங்பகயும் வால்மீகி ராமாயணத்�ில் காணபவ முடியாது. பின் என்" �ான் நடந்�து?

ராம, ராவண யுத்�ம் முடிந்து ராமர் அபயாத்�ிக்குத் �ிரும்பிப் பட்டாபிபஷகம் முடிந்து நல்லாட்சி புரிந்து பெகாண்டிருக்கும் பவதைளயில் சில வருடங்களில் சீதை� கருவுருகிறாள். கருவுற்றிருக்கும் மதை"விதைய ம"மகிழ்விக்க ராமர் பலவி�ங்களிலும் முயலுகின்றார். அப்பபாது சீதை� ராமரிடம், �ான் மீண்டும் காட்டுக்குப் பபாய்ச் சில �ி"ங்கள் ரிஷி, மு"ிவர்களுதைடய ஆசிரமத்�ில் இருந்து வரபவண்டும் என்ற ஆதைசதையத் பெ�ரிவிக்கின்றாள். மதை"வியின் ஆதைசதையப் பூர்த்�ி பெசய்வ�ாய்ச் பெசால்லுகின்றார் ராமர். அப்பபாது நாட்டின் பல �ிதைசகளுக்கு அவர் அனுப்பி இருந்� தூதுவர்கள் வந்�ிருப்ப�ாய்ச் பெசய்�ி

வரவும், ராமரும் அவர்கதைளச் சந்�ிக்கப் பபாகின்றார். அவர்களில் ஒருவன், "பத்ரன்" என்ற பெபயர் பெகாண்டவன், மிகவும் �யக்கத்துடனும், வணக்கத்துடனும் ராமதைரப் பார்த்து, "அரபச, மக்கள் உங்கள் நல்லாட்சியால் ம"ம் மகிழ்ந்�ிருந்�ாலும், அரசர், மதை"வியின் அழகிலும், அவளுடன் வாழ்வ�ிலும் உள்ள பெபரிய ஆதைசயால், பல மா�ங்கள் ராவண"ிடம் சிதைற இருந்� மதை"விதையத் �ிரும்பச் பசர்த்துக் பெகாண்டு விட்டாபர? ராவணதை"க் கடல் கடந்து பெசன்று பெகான்று வீழ்த்�ிய அவரின் சா�தை", இந்�ச் பெசயலால் மாசு பட்டுவிட்டப�? சிதைற இருந்� ஒரு பெபண்தைண எப்படி அவர் �ிரும்பச் பசர்த்துக் பெகாண்டு வாழலாம்? நாதைள நம் மதை"விகளுக்கும் இம்மா�ிரியாக பநர்ந்�ால், நாமும் அவ்வி�பம பெசய்யபவண்டும், ஏபெ""ில் அரசன் எவ்வழி, அவ்வழி குடிமக்கள்" எ"ப் பபசிக் பெகாள்வ�ாயும், மற்ற விஷயங்களில் மக்கள் பெபருமளவு �ிருப்�ியாகபவ இருப்ப�ாயும் பெ�ரிவிக்கிறான். ம"ம் பெநாந்� ராமர், மற்றவர்கதைளயும் பார்த்து இது நிச்சயம் �ா"ா எ"க் பகட்க, அவர்களும் அவர்கள் பெசன்ற இடங்களிலும் இம்மா�ிரியா" பபச்பச இருப்ப�ாய்ச் பெசால்லுகின்ற"ர்.

பெசய்வது அறியாமல் �ிதைகத்� ராமர், �ன் சபகா�ரர்களிடம் கலந்து ஆபலாசிக்கின்றார்.சீதை� அக்"ிப் பிரபவசம் பெசய்�தை�யும், அவள் மாசற்றவள் என்பற �ாம் நம்புவ�ாயும் பெ�ரிவித்� அவர், ஆ"ால் இவ்வாறு ஒரு அவப் பெபயர் ஏற்பட்டுவிட்டப�, எ"வும் ம"ம் பெநாந்�ார். ஒரு அரசனுதைடய அரசாட்சியில் இவ்வாறு அவப் பெபயர் யாரால் ஏற்பட்டாலும் அவன் அவர்கதைளத் துறக்கபவண்டியப� நியாயம். உங்களால் ஏற்பட்டிருந்�ாலும் உங்கதைளயும் நான் துறக்கபவண்டியப�! இப்பபாது சீதை�தைய நான் துறக்கபவண்டிய கட்டாயத்துக்குத் �ள்ளப் பட்டிருக்கின்பறன். லக்ஷ்மணா, நீ நாதைளக் காதைல அரண்மதை"த் ப�தைரத் �யார் பெசய்து சீதை�தையக் கங்தைகக் கதைரயில் உள்ள ரிஷிகளின் ஏ�ாவபெ�ாரு ஆசிரமத்துக்கருகில் விட்டு விட்டு வா. என்னுதைடய இந்� முடிவுக்கு மாறாக ஒருவரும் பபச பவண்டாம். அது நீங்கள் எ"க்கு இதைழக்கும் தீங்கு. பமலும் சீதை�யும் காட்டில் வாழபவண்டும் எ" ஆதைசயும் பட்டாள்" என்று ஆதைணயிட்டுவிட்டு, கண்ணில் பெபருகும் கண்ணீதைர நிறுத்� வழியில்லாமல் �"ிதைமதைய நாடிச் பெசன்றார். இ"ி �"க்கு வாழ்நாள் முழுதும் சீதை� கிதைடக்க மாட்டாபள என்று உணர்ந்�வர் பபால்.

மறுநாள் சீதை�தைய லட்சுமணன் கூட்டிச் பெசல்கின்றான். வழக்கம்பபால் சுமந்�ிரர் ப�தைர ஓட்டுகின்றார். யாருக்கும் முகத்�ில் மகிழ்ச்சி இல்தைல. இதை� அறியா� சீதை� �ன் கணவன் இவ்வளவு சீக்கிரம் �ன் ஆவதைலப் பூர்த்�ி பெசய்வதை� அறிந்து �ான் மகிழ்ச்சி அதைடவ�ாயும், அங்பக உள்ள ரிஷிபத்�ி"ிகளுக்கும், ரிஷி குமாரிகளுக்கும் �ான் அளிக்கப் பபாகும் பரிசுகள் பற்றியும் பெசால்லிக் பெகாண்டு வருகின்றாள். கங்தைகக் கதைரயும் வந்�து. லட்சுமணன் "ஓ"பெவ"க் க�றுகின்றான். சீதை� பெசால்கின்றாள்:"லட்சுமணா, பிரிந்து இருப்பதை� நிதை"த்�ா அழுகின்றாய்? எ"க்கும் ஸ்ரீராமதைரப் பிரிந்து இருப்பது வருத்�மாய்த் �ான் இருக்கப் பபாகின்றது. ஆ"ால் எல்லாம் பெகாஞ்ச நாட்கள் �ாப"? ஒன்று பெசய்யலாம், ந�ிதையக் கடந்து அக்கதைரக்குச் பெசன்று, ரிஷிகளின் ஆசிரமத்தை� அதைடந்து அவர்களுக்குப் பரிசுகள் பெகாடுத்துவிட்டு ஆசிகதைளப் பெபற்றுக் பெகாண்டு உட"டியாக நான் �ிரும்பி விடுகின்பறன். அது வதைர பெபாறுத்துக் பெகாள்!" என்று

பெசால்லி ந�ிதையக் கடக்க ஏற்பாடுகள் பெசய்யச் பெசால்கின்றாள். ந�ிதையக் கடந்து பெசன்றார்கள். ராமர் இல்லா� �ன் வாழ்க்தைகப் பயணத்தை�க் கடக்கப் பபாவதை� அறியா� பபதை� சீதை�யும் சந்ப�ாஷமாய் ந�ிதையக் கடந்�ாலும், ம"�ில் உறுத்�லும் சில துர்ச்சகு"ங்களும் அவதைளயும் பவ�தை"ப் படுத்�ி". லட்சுமணன் மறுகதைரதைய அதைடந்�தும் சீதை�தைய வணங்கி, ராமர் �"க்கு இட்ட பவதைலதையச் பெசால்கின்றான். இது எ"க்கு மட்டுமில்லாமல் மற்ற �ம்பிமார், மற்றும் அரண்மதை"யில் யாருக்கும், இன்னும் பெசான்"ால் ராமருக்குபம விருப்பம் இல்லா� ஒன்று என்றும் பவறு வழியில்லாமல் அரச �ர்மத்த்தை�க் காப்பாற்றபவ இவ்வாறு பெசய்ய பநர்ந்�து எ"வும் பெசால்கின்றான். அவ்வளவில் அங்பகபய சீதை�தைய விட்டுவிட்டு லட்சுமணன் �ிரும்பும்பபாது சீதை� அவ"ிடம் �ான் பூர்ண கர்ப்பவ�ியாகபவ இங்பக வந்�ிருப்பதை� நிதை"வில் பெகாள்ளபவண்டும் என்று �ன் கர்ப்ப வயிற்தைற அழுதைகயுடப"பய லட்சுமணனுக்குக் காட்டிச் பெசால்கின்றாள். லட்சுமணன் பவ�தை"யுடப"பய �ிரும்ப சீதை� சத்�ம் பபாட்டு அழுகின்றாள்.

அவள் அழுகுரல் பகட்டு அங்பக வரும் ரிஷிகுமாரர்களும், மற்றவர்களும் வால்மீகியிடம் பபாய்ச் பெசால்ல அவரும் �ன் ம"க்கண்களால் பார்க்கக் கூடிய �ிறதைம பெபற்றவராய் இருந்�தைமயால் , நடந்�தை� ஊகித்துச் சீதை�தையத் �ன் ஆசிரமத்�ில் தைவத்துப் பாதுக்காக்கின்றார். உரிய பநரத்�ில் இரண்டு ஆண் குழந்தை�கள் பிறக்க அவர்கள் இருவருக்கும் வால்மீகிபய லவன், என்றும் குசன் என்று பெபயர் இடுகின்றார். �ன் தைகயில் இருந்� �ர்தைபதைய இரண்டாய்க் கிழித்து பமல்பாகத்�ால் சுத்�ம் பெசய்யப் பட்டவதை"க் "குசன்" என்றும், �ர்தைபயின் கீழ்பாகத்�ால் சுத்�ப் படுத்�ப் பட்டவதை" "லவன்" என்றும் அதைழக்குமாறு கூறி"ார். பின்"ர் அந்�ப் பிள்தைளகளுக்கு அவபர குருவாக இருந்து அதை"த்து வித்தை�கதைளயும் கற்பித்�ார். அந்� பிள்தைளகள் �ான் �ன் �கப்பனுக்கு எ�ிபரபய அமர்ந்து �ன், �ாயின், �கப்ப"ின் பசாகக் கதை�தையத் �ன் �கப்ப"ிடபம பாடிக் பெகாண்டிருந்�ார்கள்.

பமபல நாம் காணும் ஆசிரமத்�ில் �ான் சீதை� வந்து �ங்கிய�ாய்ச் பெசால்லப் படுகின்றது. க�ாசிரிதையயின் கருத்துப் படி, வால்மீகி ராமதைர ஒரு சா�ாரணமா"

கட்டுப்பாடுகளும், ஒழுங்கும் நிதைறந்� ம"ி�"ாக மட்டுமில்லாமல் "ம"ி�ருள் மாணிக்கம்" ஆகபவ நிதை"க்கின்றார். ஸ்ரீராமன் �ன் நாட்டுக்காகவும், நாட்டு மக்களுக்காகவும் �ன் கா�ல் மதை"விதையபய �ியாகம் பெசய்கின்றான். அம்மா�ிரியா" சூழ்நிதைலக்கு அவன் �ள்ளப் படுகின்றான். மு�லில் �ந்தை� பெசால்தைலக் காப்பாற்றிய ஒரு முன்மா�ிரியா" மகன், பின்"ர் சபகா�ரனுக்காக நாட்தைட விட்டுக் பெகாடுத்�வன், �ன் சிறிய �ாயாரின் ஆதைசக்காகக் காட்டுக்கும் பெசன்றவன், அப்பபாதும் �ன் மதை"விதைய விட்டுப் பிரியா� அன்பா" கணவன், என்று இம்மா�ிரியா" ஒரு ப�ர்ந்பெ�டுக்கப் பட்ட முன்னு�ாரணம் ஆ" ஒருவன்

பின்"ாட்களில் அருதைமயா" அரசாட்சியும் பெசய்து வந்� அரச"ின் பநர்தைமக்கும், �ிறதைமக்கும் பின்ப" அவ"ின் �"ிப்பட்ட வாழ்க்தைகயின் உறவுகளின் அர்த்�ங்கள் �ான் என்"? அதை� விவரிக்கும் ஒரு பகாணத்�ிபலபய சில காட்சிகதைள வால்மீகி சித்�ிரித்�ிருப்ப�ாய்ச் பெசால்கின்றார். இ"ி, நாம் காணப் பபாகும் பாலகாண்டத்�ில் இருந்து ராமரின் குணா�ிசயங்கள் மட்டுமில்லாமல், மற்றவர்களின் பமல் அவருக்கு உள்ள உறவின் பெவளிப்பாடுகதைளயும் அ�ன் �ாக்கத்தை�யும் காண்பபாம்.

ராமர் �ன் மதை"விதையப் பிரிந்��ற்குக் காரணபம அவரின் ஊழ்விதை"யும், விஷ்ணுவின் அவ�ாரமாகபவ அறியப் பட்ட அவர் ஒரு கடவுளாக இருந்�ாலும், �வறு பெசய்�ால் சாபத்துக்குக் கட்டுப் பட்டவபர என்பதை�யுபம நாதைள காணப் பபாகின்பறாம். ஒழுக்கமும், பநர்தைமயும், பெசான்" பெசால் �வறாதைமயும் உள்ள ஒரு ம"ி�ன் �ன் வாழ்நாளில் கண்ட பபரிழப்புக்களயும் அவற்தைற அவன் ம"த்�ிண்தைமயுடப"பய �ாங்கிக் பெகாண்டதுபம ராமாயணத்�ின் தைமயக் கருத்�ாக அவர் பெசால்கின்றார்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி -4

பிருகு மு"ிவரின் ஆசிரமம். அவர் மதை"வி க்யா�ி �ட்ச"ின் மகள். ஆகபவ இயல்பாகபவ அவளுக்கு அசுரர்களிடம் பாசம் மிகு�ியாக இருந்து வந்�து. ப�வர்களிடம் ப�ாற்றுப் பபா" அசுரர்கதைள அவள் �ன் கணவரின் ஆசிரமத்�ில் மதைறத்து தைவத்துப் பாதுகாத்து வந்�ாள். அப்பபாது இதை� அறிந்� மகாவிஷ்ணு, ஏமாற்றிப் பிதைழத்து வந்� அசுரர்கள், இங்பக பயம் இல்லாமல் வாழ்வ�ற்கு பிருகு மு"ிவரின் மதை"விபய காரணம் என்பதை�த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு, �ன் சக்ராயு�த்தை� ஏவ, அவள் �தைல துண்டிக்கப் படுகின்றது. �ன் மதை"வி இறந்�தை�க் கண்ட பிருகு மு"ிவர் கடும் பகாபத்துடன், �ன் மதை"விதையக் பெகான்றவன் மகா விஷ்ணுபவ என்று அறிந்�ிருந்�ாலும், அவதைரப் பார்த்துச் "சற்றும் நியாயபம இல்லாமல் குற்றமற்ற என் மதை"விதையக் பெகான்ற நீர் ம"ி�ப் பிறவி எடுத்து, மதை"விதையத் துறந்து அ�ன் பின்"ரும் நீண்ட காலம் �"ிதைமயில் வாழக் கடவது!" என்று சபிக்கின்றார். மகாவிஷ்ணுவும், �ான் ராவண சம்ஹாரத்துக்காக ம"ி�ப் பிறவி எடுக்க பவண்டிய�ன் அவசியத்தை� உணர்ந்து பெகாண்டவராய், அந்�ச் சாபத்தை� ஏற்றுக் பெகாண்டார். அவர் �ான் இந்�ப்பிறவியில் ராமராக அவ�ரித்துள்ளார்.

இந்� விஷயம் துர்வாச மு"ிவரால் �சர�னுக்கு, வசிஷ்டரின் முன்"ிதைலயில் பெசால்லப் பட்ட�ாயும், ஆகபவ இது இவ்வாறு�ான் நடக்கும் எ"த் �ான் முன்பப அறிந்�ிருந்��ாயும், என்றாலும் இது பற்றிப் பபசக்கூடாது என்று �ான் பணிக்கப் பட்டிருந்��ாயும் சுமந்�ிரர் வாய் மூலமாக லட்சுமணன் சீதை�தைய வால்மீகி ஆசிரமத்�ில் �ன்"ந்�"ிபய விட்டு விட்டு வரும் வழியில் அறிந்து பெகாள்கின்றான். யாராக இருந்�ாலும் "வி�ி வலியது" என்பதும், முன்பிறவியின் பாவங்களுக்கு ஏற்ற �ண்டதை"தைய அனுபவித்ப� ஆகபவண்டும் என்பதை�யும் புரிந்து பெகாண்டான். என்றாலும் அவன் ம"ம் அதைம�ி அதைடயவில்தைல. நாட்டுக்குத் �ிரும்பி ராமரிடம் நடந்� விபரங்கதைளத் பெ�ரிவிக்கின்றான். ராமர் ம" அதைம�ியின்றித் �விக்கின்றார். அவர் �ான் அஸ்வபம� யாகம் பெசய்ய

நிச்சயித்துச் பெசய்யும் பவதைளயில் லவ, குசர்களால் பாடப் பட்ட ராமாயண காவியத்தை� மக்கபளாடு மக்களாய்ச் பசர்ந்து பகட்டுக் பெகாண்டிருக்கின்றார்.

பகாசல நாட்டு மன்"ன் ஆ" �சர�ன் அபயாத்�ி என்னும் மாநகதைரத் �தைலநகராய்க் பெகாண்டு ஆட்சி புரிந்து வந்�ான். அவனுக்குக் குழந்தை�கள் இல்தைல. பல வி�ங்களிலும் சிறப்பு வாய்ந்� மன்"னுக்கு மூன்று மதை"வியர் இருந்�"ர். என்றாலும் மூவருக்கும் குழந்தை�கள் இல்தைல. நீ�ி �வறா� மன்"ன் ஆ" �சர�"ின் அதைவயின் மந்�ிரிகள் நன்"டத்தை� வாய்ந்�வர்களாய் இருந்��ிலும், குடிமக்கள் பெ�ய்வ பக்�ி நிரம்பி இருந்�தை�யும் கண்டு ஆச்சரியம் ஏதும் இல்தைல அல்லவா? �ன் மந்�ிரிகதைளக் கலந்து ஆபலாசித்� மன்"ன் அஸ்வபம� யாகம் பெசய்�ால் குழந்தை� பிறக்கும் எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு அ�ற்கா" ஏற்பாடுகதைளச் பெசய்யும் பவதைளயில், �ன் மந்�ிரியும், ப�பராட்டியும் ஆ" சுமந்�ிரர் மூலம் விபாண்டகரின் மகன் ஆ" ரிஷ்யசிருங்கர் பற்றியும், பிறந்�து மு�ல் பெபண்கதைளபய அறியா� அவர் அங்க ப�சத்து வறட்சிதையப் பபாக்க அந்� ப�சத்து மன்""ால் வரவதைழக்கப் பட்டதை�யும் பெசால்கின்றார். பின்"ர் ரிஷ்யசிருங்கர் நாட்டுக்குள் நுதைழந்�துபம அங்க ப�சம் வறட்சி நீங்கிப் பசுதைம பெபற்று மதைழ பெபாழியத் துவங்கி"தை�யும், ம"ம் மகிழ்ந்� அங்க ப�ச மன்"ன் �ன் மகள் ஆ" சாந்தை�தைய ரிஷ்யசிருங்கருக்குத் �ிருமணம் பெசய்வித்துத் �ன்னுடப"பய தைவத்�ிருப்பதை�யும் பெசால்கின்றார். அந்� ரிஷ்ய சிருங்கர் இங்பக வந்�ால் உங்கள் கவதைலதையப் பபாக்கிக் குழந்தை� வரம் பெபற பயாசதை"யும் பெசால்லுவார் என்று சுமந்�ிரர் பெசால்கின்றார். அ�ன் படிபய ரிஷ்ய சிருங்கதைர மன்"ன் �சர�ன் வரவதைழக்கின்றார். ரிஷ்ய சிருங்கரும் அஸ்வபம�

யாகம் முடிந்�தும் �சர�தைரப் புத்ர காபமஷ்டி யாகம் பெசய்யும்படிப் பணிக்கபவ, �சர�ர் புத்ரகாபமஷ்டி யாகம் ரிஷ்ய சிருங்கரின் �தைலதைமயில் பெசய்கின்றார்.

யாகக் குண்டத்�ில் இருந்து ப�வ தூ�ன் பபான்ற ஒருவர் எழுந்து வந்து �ன் தைகயில் தைவத்�ிருந்� ஒரு �ங்கப் பாத்�ிரத்தை� �சர�ரிடம் பெகாடுத்து, "மன்"ா! இ�ில் உள்ள பாயசத்தை� உன் மதை"விமார் அருந்�ச் பெசய்! யாகம் பெசய்��ின் பலதை"ப் பெபறுவாய்!" என்று கூறி மதைறகின்றான். �சர�ரும் அதை� வாங்கிக் பெகாண்டு, மு�ல் மதை"வியா" பெகளசதைலக்குப் பாயசத்�ில் பா�ிதையக் பெகாடுக்கின்றார். மிச்சம் இருந்� பா�ியில் பா�ி பாகத்தை� சுமத்�ிதைரக்கும், மிச்சம் இருந்� பா�ிதையக் தைகபகயிக்கும் பெகாடுத்� பின்"ரும் பெகாஞ்சம் மிச்சம் இருக்கபவ அதை� மீண்டும் சுமத்�ிதைரக்பக பெகாடுக்கின்றார். பெகாஞ்ச நாட்களில் மூன்று மதை"வியருபம கர்ப்பம் �ரிக்கின்றார்கள்.

�சர�னுக்கு அறுப�ி"ாயிரம் மதை"விகள் என்ற ஒரு வழக்கு உண்டு. ஆ"ால் வால்மீகியின் ராமாயணத்�ில் �சர�னுக்கு இந்� மூன்று மதை"வியர் �விர பவறு மதை"வியர் இருப்ப�ாய் எங்குபம குறிப்பிடவில்தைல என்பதும் கவ"ிக்கத் �க்கது. �சர�"ின் அந்�ப் புரத்�ில் நூற்றுக் கணக்கா" பெபண்கள் இருந்து வந்�ார்கள் என்று பெசால்லப் பட்டாலும், அவர்கள் எல்லாருபம மதை"வியர் என்று எங்குபம குறிப்பிடப் படவில்தைல. அந்�ப் புரத்�ின் பவதைலகதைளக் கவ"ிக்கும் பெபண்கள், அந்�ரங்கத் �ா�ிமார், மற்றும் �சர�"ின் உறவின் முதைறப் பெபண்கள் என்ற அளவில் மட்டுபம குறிப்பிடப் பட்டிருக்கின்றது. மற்றபடி கம்பராமாயணத்�ில் இருக்கிற�ானும் பார்த்ப�ன், எ"க்குத் பெ�ரிந்� வதைரயில் அ�ிலும் அவ்வாறு குறிப்பிடப் படவில்தைல. பமலும் ரிஷ்யசிருங்கரின் மதை"வியா" சாந்தை� என்பவள் அங்க ப�ச மன்"ன் ஆ" பராமபா�"ின் மகள் ஆக இருக்கச் சிலர் அவதைள �சர�"ின் மகள் என்றும் எண்ணிக் பெகாண்டிருக்கின்ற"ர். அதுவும் �வறு. இ"ி நாதைள, ப�வருலகில் என்" நடந்�து என்றும் பார்க்கலாம், நாதைள ஸ்ரீராமர் பிறக்கப் பபாகின்றார். காத்�ிருங்கள்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 5

ரிஷ்யசிருங்கரால் புத்ரகாபமஷ்டி யாகம் நடந்து பெகாண்டிருந்� பவதைளயில் ப�வர்களும், சித்�ர்களும், மு"ிவர்களும், ரிஷிகளும் பிரம்மாதைவ அணுகி, "உங்களால் ஆசீர்வ�ிக்கப் பட்ட ராவணன் என்னும் ராட்சச"ின் பெ�ால்தைலகள் �ாங்க முடியவில்தைல. யாராலும் அவதை" பெவல்ல முடியா� வரம் பவபற பெபற்றிருக்கின்றான். அவதை"க் கண்டால் சூரியனும் பமகங்களுக்கிதைடயில்

மதைறந்து பெகாள்கின்றான். வருணனும் �ன் பெபாழிதைவ மட்டுப் படுத்�ிக் பெகாள்கின்றான். வாயுவும் அடக்கிபய வீசுகின்றான். சமுத்�ிர ராஜன் ஆ" அதைலகடலும் �ன் அதைலகதைள அடக்கிபய தைவத்துக் பெகாள்ள பவண்டி உள்ளது. இ�ற்கு என்" வழி?" எ"க் பகட்கின்றார்கள். பிரம்மாவும், "ஆம், நாம் இ�தை" அறிபவாம், இந்� ராவணன், �ன் மமதை�யால் ப�வர்கள், யக்ஷர்கள், அசுரர்கள், ராக்ஷசர்கள் எ"க் பகட்டுக் பெகாண்டாப" ஒழிய, ம"ி�ர்கதைளத் தூசி மாத்�ிரம் நிதை"த்து அவர்கதைள அலட்சியம் பெசய்து விட்டான். ஆகபவ அவன் பிறப்பு ம"ி�ப் பிறவியாபலபய ஏற்படபவண்டும். இ�ற்கு ஸ்ரீமந்நாராயணப" அருள் புரிய பவண்டும்!" என்று பெசால்ல, அப்பபாது மு"ிவர்களும், ப�வர்களும் நாராயணதை"த் து�ிக்க, அவரும் அவர்களின் பவண்டுபகாதைள ஏற்றுத் �ான்

மானுட"ாய்த் ப�ான்றி, ராவணதை" வ�ம் பெசய்வ�ாய் உறு�ி அளிக்கின்றார். �ன்னுதைடய அம்சத்தை� நான்கு பாகங்களாய்ப் பிரித்துக் பெகாண்டு, அப்பபாது புத்ர காபமஷ்டி யாகம் பெசய்யும் �சர�னுக்கு மகன்களாய்ப் பிறக்கத் தீர்மா"ித்துக் பெகாண்டார் மகாவிஷ்ணு.

உடப"பய பிரம்மாவும் ப�வர்களுக்கும், யட்சர்களுக்கும் மானுட"ாய்ப் பிறந்து ராவண வ�ம் பெசய்யப் பபாகும் விஷ்ணுவுக்கு உ�வுமாறு பவண்டுபகாள் விடுக்க, மாயவித்தை�கள் அறிந்�வர்களாயும், வீரம் பெசறிந்�வர்களாயும், �ர்மமும், நீ�ியும் அறிந்�வர்களாயும், அறிவாளிகளாகவும், வா"ர உருவம் பதைடத்�வர்களாயும் உள்ள பல சந்��ிகதைள அவர்கள் உருவாக்கி"ார்கள். இந்�ிரன் �ன் சக்�ியால் வாலிதைய உருவாக்க, சூரிய"ால் சுக்ரீவன் உருவாக்கப் பட்டான். பிரம்மாபவா ஏற்பெக"பவபய ஜாம்பவாதை"ப் பதைடத்�ிருந்�ார். நளதை" விஸ்வகர்மா பதைடக்க, ராமதூ�"ாகவும், அன்றும், இன்றும், என்றும் ராமபசதைவயில் ஈடுபட்டிருப்பவ"ாகவும், எங்பெகல்லாம் ராம கதை� பெசால்லப் படுகிறப�ா, அங்பெகல்லாம் மா"சீகமாய் அந்�க் கதை�தையக் பகட்டு உருகபவண்டும் என்ப�ற்காகபவ, �"க்கு அளிக்கப் பட்ட தைவகுந்�ப் ப�விதையக் கூட மறுத்�வனும் ஆ" அனுமதை" வாயு பதைடத்�ான். இப்படி வா"ரத் �தைலவர்களும், வீரர்களும் உருவாக்கப் பட்டு வாழ ஆரம்பித்�"ர். இவர்களுக்கு பவண்டிய உருவத்தை� எடுத்துக் பெகாள்ளும் வல்லதைமயும், கடல், மதைல பபான்றவற்தைறத் �ாண்டக் கூடிய

பலமும், மரங்கதைள பவபராடு பிடுங்கும் வீரமும் வாய்ந்�வர்களாக உருவாக்கப் பட்டார்கள். இவர்கதைள வாலி அரச"ாய் இருந்து ஆண்டு வந்�ான். இ"ி அபயாத்�ியில் என்" நடந்�து?

உரிய காலத்�ில் அரசியர் மூவருக்கும் குழந்தை�கள் பிறந்�". சித்�ிதைர மா�ம், சுக்கிலபட்ச நவமி �ி�ியில், பு"ர்வஸு நட்சத்�ிரத்�ில் ஐந்து கிரகங்கள் உச்ச நிதைலயில் இருந்� சமயம் ஸ்ரீராமர், பகாசதைலக்கும், புஷ்ய நட்சத்�ிரத்�ில் தைகபகயிக்கு பர�னும், ஆயில்ய நட்சத்�ிரத்�ில் சுமித்�ிதைரக்கு லட்சுமணனும், சத்ருக்க"னும் பிறந்�"ர். நாபட பகாலாகலத்�ில் ஆழ்ந்�து. ப�வர்கள் பகாலாகலத்�ில் ஆழ்ந்�ார்கள். யக்ஷர்களும், கின்"ரர்களும் பூமாரி பெபாழிந்�"ர். கந்�ர்வர்கள் �ன் இ"ிதைமயா" குரலி"ால் இ"ிதைமயா" கீ�ம் இதைசத்�ார்கள். குலகுருவா" வசிஷ்டர், பெகளசதைலயின் மகனுக்கு ராமன், என்றும், தைகபகயியின் மகனுக்கு பர�ன் எ"வும், சுமித்�ிதைரயின் மகன்களுக்கு முதைறபய லட்சுமணன், சத்ருக்க"ன் என்றும் பெபயரிட்டார். குழந்தை�கள் பிறந்து வளர்ந்து வருகின்ற". சகல வித்தை�கதைளயும் கற்றுக் பெகாண்டு வளர்ந்�ார்கள் அரசகுமாரர்கள் நால்வரும். முதைறயாக அதை"த்துச் சடங்குகளும் பெசய்விக்கப் பட்டு, அதை"த்துக் கதைலகளிலும் ப�ர்ச்சி பெபற்ற அரசகுமாரர்களுக்குத் �ிருமணப் பருவம் வந்து விட்டதை� உணர்ந்� மன்"ன், �ன் மந்�ிரி, பிர�ா"ிகளிடம் அது பற்றி ஆபலாசிக்க ஆரம்பித்�ான். அப்பபாது அரசதைவக்கு வருதைக �ந்�ார் விசுவாமித்�ிர மு"ிவர்.

ஸ்ரீராமரின் இந்�க் குழந்தை�ப் பருவத்தை� அருணகிரிநா�ர் �மது வருதைகப் பருவப் பாடல்களில் பத்து முதைற வருக எ" அதைழத்துப் பாடி இருப்ப�ாய்க் பகள்விப் படுகிபறாம். பிள்தைளப் பருவங்கள் பத்து என்று தைவத்துப் பிள்தைளத் �மிழ் பாடுவதுண்டு, அந்�க் கணக்கிபலயும், �ிருமாலின் அவ�ாரங்கள் பத்தை�யும் கணக்கில் பெகாண்டும் இவ்வாறு பாடி இருக்கலாம் என்று ஆன்பறார் வாக்கு. அருணகிரிநா�ரின் கூற்றுப் படி சூரியன் - சுக்ரீவன், இந்�ிரன் - வாலி, அக்"ி -நீலன், ருத்�ிரன் - அனுமன், என்பப�ாடு மட்டுமன்றி, பிரம்மா �ான் ஜாம்பவான் என்றும் பெசால்கின்றார். சிவ அம்சமாகபவ அனுமன் ப�ான்றிய�ாய்த் �ம் �ிருப்புகழிலும் பெசால்லி இருக்கிற�ாயும் பகள்விப் பட்டிருக்கிபறன். இந்� வா"ரர்கள் பற்றி அதை"வருக்குபம எழும் சில சா�ாரண சந்ப�கங்கள் இந்� ராமாயணத்தை� எழு�ியவருக்கும் ஏற்பட்டிருக்கின்றது. அவர் கண்ட தீர்வு இது �ான்:

இந்�க் கதை� நடந்� காலத்�ில் இந்�ப் பிரபஞ்சத்�ில் கடவுளர், வா"வர்,அசுரர்கள், ராட்சசர்கள் அவர்கள் பெபற்ற வரங்கள், பெசய்� �வங்கள், சாபங்கள், மந்�ிர, �ந்�ிரப் பிரபயாகங்கள், அவற்றி"ால் ஏற்பட்ட நல் விதைளவுகள் மட்டுமின்றி துர் விதைளவுகள், பறக்கும் ர�ங்கள், சக்�ி வாய்ந்� ரிஷி மு"ிவர்கள், அ�ிசயமா" வடிவம் பெகாண்ட பபசும் மிருகங்கள், பபசும் பறதைவகள், வீரம் பெசறிந்� ம"ி�தை"ப் பபால் பபசும், வாழ்க்தைக நடத்தும் குரங்குகள், இவற்றுக்கு நடுவில் ஒரு ஒழுக்கம் பெசறிந்�, சற்றும் கண்ணியம் �வறா�, அரச நீ�ிதைய மீறா� பெசான்" பெசால் �வறா� ஒரு ம"ி�"ின் வாழ்க்தைகப் பபாராட்டமாகக் காணுகின்றார். கதைடசி வதைரயிலும் �ான் ஒரு அவ�ார புருஷன் என்பது பெ�ரிந்து

பெகாள்ளா� ஒரு சா�ாரண ம"ி�"ாகபவ ராமன் வால்மீகியால் பதைடக்கப் பட்டிருக்கின்றான். அ�"ாபலபய பின்"ர் வரும் சில �வறுகளுக்கும் அவன் காரணம் ஆகின்றான். ஒரு ப�வதை�க் கதை�யில் உள்ள அதை"த்துச் சம்பவங்களுக்கும் இ�ில் குதைற இல்தைல. அப� சமயம் ம"ி�ன் எவ்வாறு வாழபவண்டும் என்று உணர்த்�வும் பெசய்கின்றது.

முழுக்க முழுக்க வால்மீகி ராமாயணத்தை�பய எழு�ப் பபாவ�ாய் இருந்�ாலும் சில சமயங்களில் பவறு ராமாயணங்களும் குறிப்பிடப் படும்.

டாக்டர் சங்கர்குமார் அவர்களால் அளிக்கப்பட்ட அருணகிரிநா�ரின் வருதைகத்�ிருப்புகழ்: பத்து வி�மாக ராமதை" பகாசதைல அதைழத்�தை� அருதைணயார் விளக்கிப் பாடிய பாடல்! ஸ்ரீராமனுக்கு ஒரு அணில் பெசய்� மா�ிரியா" உ�வின்னு நிதை"ச்சுக்கங்க என்று பெசால்லிஅளித்துள்ளார். அவருக்கு நம்நன்றி.அருணகிரிநா�ர் அருளிய �ிருப்புகழ் ..

"பெ�ாந்�ி சரிய"

"ஆவி பிரியுங்கால் மயில் மீது வந்து எதை"யாள்!"

�ந்� �"" �""ா �""�"

�ந்� �"" �""ா �""�"

�ந்� �"" �""ா �""�" -- �"�ா"

பெ�ாந்�ிசரிய மயிபர பெவளிற நிதைர

�ந்�மதைசய முதுபக வதைளய இ�ழ்

பெ�ாங்கபெவாருதைக �டிபமல்வர மகளிர் -- நதைகயாடி

பெ�ாண்டுகிழவ "ிவ"ாபெர" இருமல்

கிண்கிபெண"மு னுதைரபய குழறவிழி

துஞ்சுகுருடு படபவ பெசவிடுபடு -- பெசவியாகி

வந்�பிணியு ம�ிபல மிதைடயுபெமாரு

பண்டி�னுபெம யுறுபவ �தை"யுமிள

தைமந்�ருதைடதைம கடப" பெ�"முடுகு -- துயர்பமவி

மங்தைக யழுது விழபவ யமபடர்கள்

நின்றிசருவ மலபம பெயாழுகவுயிர்

மங்குபெபாழுது கடிப� மயிலின்மிதைச -- வரபவணும்

எந்தை�வருக ரகுநா யகவருக

தைமந்�வருக மகப" யி"ிவருக

என் கண்வருக எ"�ா ருயிர்வருக -- அபிராம

இங்குவருக அரபச வருகமுதைல

யுண்கவருக மலர்சூ டிடவருக

என்றுபரிவி பெ"ாடுபகா சதைலபுகல -- வருமாயன்

சிந்தை�மகிழு மருகா குறவரிள

வஞ்சிமருவு மழகா அமரர்சிதைற

சிந்� அசுரர் கிதைளபவ பெராடுமடிய -- அ�ிதீரா

�ிங்களரவு ந�ிசூ டியபரமர்

�ந்�குமர அதைலபய கதைரபெபாரு�

பெசந்�ி "கரி லி"ிப� மருவிவளர் -- பெபருமாபள.

தைசவம், தைவணவம் இவற்றில் பப�ம் ஒன்றுமில்தைல எ"ப் பகரும் அற்பு�க் கவிதை� இது!

...........பெபாருள்.................

[வழக்கம் பபால் பின் பார்த்து முன் பார்க்கலாம் !]

"எந்தை� வருக ரகுநாயக வருக

தைமந்� வருக மகப" இ"ி வருக

என்கண் வருக எ"து ஆருயிர் வருக

அபிராம இங்கு வருக அரபச வருக

முதைலஉண்க வருக மலர் சூடிட வருக

என்று பரிவிப"ாடு பகாசதைல புகல

வருமாயன்சிந்தை� மகிழு மருகா"

பலவாறு �வம் பெசய்துபவண்டிய�ின் விதைளவாய் மன்னு புகழ் பகாசதைல�ன்மணிவயிறு வாய்த்� ரகுகுலம் �தைழக்க வந்� எந்தை�பய வருக!'தைமந்� வருக' பெவ" அதைழத்��ற்பகார் காரணமும் இங்குண்டு! �"க்குரிய வயது வந்தும் �ன் தைகதைய நம்பாமல் �ந்தை�யின் வருவாய் அறியாமலும், அவர் அதைணப்பில் இருக்கிறவன் 'பாலன்'.

வய�ா" �ந்தை�யங்கு வருவாதையக் பெகாண்டுவர, �ா"�ற்கு உ�விடாமல்�ான் ப�ான்றியாய் இருப்பவன் 'பிள்தைள'. �ந்தை�க்பக Sா"ம் உதைரக்கும் அறிவு பெபற்றவன் 'குமாரன்'.

�ந்தை� �ாயின் நலம் பபணி அவர்க்குக் கருமம் பெசய்�ங்பக நற்க�ிக்கு அனுப்புபவன் 'புத்�ிரன்'. இருக்கும் காலத்�ில் பெபற்றவர் நலம் பபணிநற்பெசயல்கள் புரிபவன் 'பு�ல்வன்'.

�ன் குடும்ப நலன் பபணி �ந்தை�யவன் கடப"ற்றுஆலமரம் பபால் காப்பவப" 'மகன்'.

�ன் குடும்பம், �ன் �ாய் �ந்தை�யர் குடும்பம் குருவின் குடும்பம் மற்றும் �ம் நண்பரின் குடும்பம் இதைவயதை"த்தும் �ன் குடும்பம் பபால் காப்பவப"ா 'தைமந்�ன்'!

இராமப"ா �ன் குடும்பம் மட்டுமின்றி குகன், சுக்ரீவன், விபீடணன் குடும்பமதை"த்தை�யும் காத்�ிடுவான் நாதைள எ" அறிந்து 'தைமந்� வருக' பெவ" வதைழத்து,பின், �ன் குடும்ப மா"மும் காப்பவனும் இவபெ""த் பெ�ளிந்து'இ"ி மகப" வருக' பெவ"வும் அதைழத்�ிட்டாள் மா�ரசி பகாசதைல!

எ"து கண்ணின் மணிபய வருவாய்!

என் ஆருயிர்க்கு நிகரா"வப" வருவாய்!

அழகிற் சிறந்�வப" வருவாய்!

இம்மாநிலத்�ின் அரசப" வருவாய்!

�ான் அந்�க் குண நலன்கள் �ன்"ங்பக பெகாண்ட�"ால்,�ாயின் முதைலப்பாதைலக் குடிக்கின்ற அவனுக்கும் அந்நலங்கள் வரட்டுபெம" 'முதைலயுண்க வருக'பெவ"வும் அதைழக்கின்றாள்!

மணக்கும் இந்� நறுமலதைரச்

சூடிடபவ வருவாய்!

எ" அன்தை"யாம் பகாசதைலயும் மகிழ்ந்து பெகாண்டாடிம"ம் குளிர அதைழக்கின்றமாயவ"ாம் இராமபெ"னும்அவ�ாரமாய் வந்� அந்� நாராயணனும் ,�ா"ங்கு மாயத்�ால் பகாசதைலயின் அன்பிற்குக் கட்டுண்டு கிடந்� நிதைல பபாபல இங்கிந்� சரவணனும் கார்த்�ிதைகப் பெபண்டிர் அதைழத்�ிடபவ அறுமுதைலயுண்ணும்காட்சியிதை"க் கண்பட ம"ம் மகிழும் படி �ிருவிதைளயாடும் முருகா!

"குறவர் இளவஞ்சி மருவும் அழகா"

அழகன் இவப" எ"த் பெ�ளிந்து உதை" அதைணக்க வருகின்ற குறவள்ளியின் மணாளப"!

"அமரர் சிதைற சிந்�,

அசுரர் கிதைள பவபெராடு மடிய அ�ிதீரா"

பல யுகமாய் சிதைறயில் உழன்று பெநடுந்துயர் அதைடந்�ிட்டப�வபெரனும் நற்குணங்கள்அச�ி, பசாம்பல் எனும் �ாமச குணம் என்னும்அசுரரால் வருந்�ி

நிற்க அயர்தைவ அகற்றி, நல்லுணர்தைவ அளிக்க,அசுரதைர வாட்டி, ப�வதைர சிதைற மீட்டபெபருவீரம் பதைடத்� முருகா!

"�ிங்கள் அரவு ந�ி சூடிய பரமர் �ந்� குமர"

நீபய சரணபெம"த் �தை" நாடி வந்� சந்�ிரதை"யும், உதை"க் பெகால்பவன் எ"ச் சப�ம் பெசய்து ஓடி வந்� பாம்பிதை"யும், ஒரு பசர அன்பு பெகாண்டு அபயமளித்து, பாய்ந்து வந்� கங்தைகயின் சீற்றமடக்கிக் கருதைணயி"ால்,�ன் �தைலயில்

இன்பமுடன்சூடிக்பெகாண்ட சிவ"ாரின் �ிருக்குமரா!

"அதைலபய கதைர பெபாரு� பெசந்�ில் நகரில்

இ"ிப� மருவி வளர் பெபருமாபள"

பல்வதைகயாம் எண்ணபெமனும் பெபருஅதைலகள் ஓடிவந்து �ன்"டியில் கலந்�ங்பக�ாம் அதைம�ி எய்துமாறு பெசந்�ிலம்ப�ியி"ிபல உதைறகின்ற பெபரிய கடவுபள!

"பெ�ாந்�ி சரிய, மயிபர பெவளிற,நிதைர �ந்�ம் அதைசய,

முதுபக வதைளய,இ�ழ் பெ�ாங்க, ஒரு தைக �டி பமல் வர

மகளிர் நதைகயாடி பெ�ாண்டு கிழவன் இவன் ஆர் எ""

என் வயது ஏறிடும் காலத்ப� வயிறங்பக பெபருத்து முன்ப" பெ�ாந்�ிபெய"ச் சரியவும், கருநிறமாய் நான் காத்� முடியங்கு பெவளுத்துப் பபாய் நதைரமுடியாய் ஆகிடவும், உறு�ியாய் நான் ப�ய்த்து நி�ம் வளர்த்� பற்களும்அங்கங்பக அதைசந்�ிடவும், வீரமாய் நிமிர்ந்�ங்கு காட்டிய முதுகும் பல்லக்கு பபாலின்று வதைளந்�ிடவும், பவழம் பபால் விரிந்�ிருந்� உ�டதுவும் பெ�ாங்கிடவும், இருகரம் வீசி நடந்� நான் இன்றுஒருகரத்�ில் �டி ஒன்தைற ஊன்றி நடக்கபவ பநர்ந்�ிடவும், அதை�க்கண்டு இளவயது மங்தைகயபெரலாம் 'யார் இந்�த்பெ�ாண்டு கிழவன் இங்பக' எ" நதைகத்�ிடவும்,

"இருமல் கிண்கிபெண"

முன் உதைரபய குழற

விழி துஞ்சு குருடு படபவ

பெசவிடுபடு பெசவியாகி

வந்� பிணியும்

அ�ிபல மிதைடயும் ஒரு பண்டி�னும்

பெமய் உறு பவ�தை"யும்"

இருமல் எனும் பெகாடும்பாவி 'கிண் கிண்' எ"ஓதைசயுடன் பெவளிக்கிளம்பி, இதுகாறும் �ிருத்�மாய்ப் பபசிய பபச்சுகளும் குழறிப்பபாய்,ஒளியுடன் விளங்கிய

கண்பார்தைவ இன்று தூங்கு�ல் பபாபல மங்கிடவும், துல்லியமாய் இதுவதைரயில்பகட்டுவந்� காதுகளும்இன்று பஞ்சதைடத்து பெசவிடாகவும், மிடுக்பெக" வாழ்ந்� ப�கம் இன்று பெநாடிக்பெகாரு பநாபெய" ஆட்பட்டு, அ�"ாலதை� அகற்றபவ ஒரு

தைவத்�ியனும் நி�ம் எந்�ன் வீடு ப�டி வந்�ிடலும், பநாயின் துயரால் என் பம"ி வாடு�லும்,

"இள தைமந்�ர் உதைடதைம கடன் ஏபெ�",

முடுகு -- துயர்பமவி, மங்தைக அழுது விழபவ,

யமபடர்கள் நின்று சருவ,

மலபம பெயாழுக,உயிர் மங்குபெபாழுது,

கடிப� மயிலின் மிதைச வரபவணும்."

என்னுயிர் பபா�ல் நிச்சயபெம"த் பெ�ளிந்து,�ன் �ந்தை� 'இன்னுபெமன்" கடன் விட்டுச் பெசல்கிறாப"ா' எ" என் இளவயது மக்களும் கணக்கிட்டு நின்றிடவும், வாய் பபச வழியின்றி, இ�தை" நான் பகட்பட ம"து துயர் பெபருகி மயங்கிடவும், என் மதை"யாள் ஓபெவ"க் க�றி என்மீது விழுந்து அழு�ிடவும், எமதூ�ர் வந்�ங்கு என்னுயிர் பற்றிடபவ எ�ிர்பார்ப்பாய் வந்�ிடவும், என் மலம் அங்கு நீர் பபால் ஒழுகிடவும், என் உயிர் சற்பற எதை" விட்டுப் பபாகின்ற பநரம�ில் முருகா நீஅழகா" மயில் மீப�றி எதை" வந்து காத்�ிட பவண்டுகிபறன்!

அருஞ்பெசாற்பெபாருள்:

�ந்�ம்= பல்

துஞ்சு= தூங்கு�ல்

மிதைடயும்= பெநருங்கும்

முடுகு= இ�"ால் ஆகிய

கடிப�= விதைரவாக

அபிராம= அழகிற் சிறந்�வன்

பவலும் மயிலும் துதைண!

முருக"ருள் முன்"ிற்கும்!

அருணகிரிநா�ர் �ாள் வாழ்க!

டாக்டர் சங்கர் குமாருக்கு என் ம"மார்ந்� நன்றிகள்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் - பகு�ி 7

�சர� மன்""ின் சதைப. மன்""ின் மந்�ிரி பிர�ா"ிகள் வீற்றிருக்கின்ற"ர். அரச குமாரர்களின் �ிருமணம் பற்றியப் பபச்சு வார்த்தை�கள் நடந்து பெகாண்டிருக்கும் பவதைள. அப்பபாது வாயிலில் வந்�ார் விசுவாமித்�ிர மு"ிவர். இவரும் ஒரு அரச"ாக வாழ்ந்து விட்டுப் பின்"ர் மு"ிவராக மாறியவபர. வசிஷ்டருடன் ஏற்பட்ட பெசாந்�ப் பதைகயால் �ாமும் ஒரு ரிஷியாக மாற உத்ப�சித்துக் கடுந்�வங்கள் பெசய்து பின்"ர் மு�லில் ராஜரிஷி, பின்"ர் பிரம்ம ரிஷி என்ற ப�விதைய அதைடந்�வர். அவர் வாயிலில் காத்�ிருக்கும் பெசய்�ி பகட்ட �சர� மன்"ன் உடப"பய வாயிலுக்குச் பெசன்று அவதைர எ�ிர்பெகாண்டு அதைழத்து வந்�ான். மன்""ிடம் விசுவாமித்�ிரர் ஏப�ா பகட்க வந்�ிருப்பதை� உணர்ந்� �சர�ன் அவர் பகட்பதை� உடப" �ருவ�ாயும் வாக்களிக்கின்றான். மு"ிவர் �ாம் யாகம் பெசய்வ�ாகவும் அ�ற்கு இதைடயூறாக மாரீசன், சுபாஹூ என்னும் இரு ராட்ச�ர்கள் பெபரும் இதைடயூறு பெசய்வ�ாயும், மாமிசத்தை�யும், ரத்�த்தை�யும் யாககுண்டத்�ில் பபாடுவ�ாயும், அவர்கதைளச் சபிப்பது ஒன்றும் பெபரிய விஷயம் இல்தைல, ஆ"ால் அ�"ால் நான் பெசய்ய முதை"ந்�ிருக்கும் யாகத்�ின் பலன் கிட்டாது. பகாபம் சிறிதும் காட்டாமல் பெசய்யபவண்டிய யாகம் அது. ஆகபவ

உன்னுதைடய மூத்� மகன் ஆ" ராமதை" என்ப"ாடு அனுப்பி தைவப்பாயாக, அவன் வந்து என் துயரத்தை�த் தீர்ப்பான் என்று மிகுந்� நம்பிக்தைகயுடப"பய பெசால்கின்றார்.

மன்"ன் ம"ம் குதைலந்து பபாக, அவன் துயரத்தை�க் கண்ட மு"ிவர், "மன்"ா, இ�"ால் உன் மகனுக்குத் தீங்கு பநராது எ" உறு�ி அளிக்கின்பறன். மூவுலகும் பபாற்றும்படியா" புகதைழ அவன் அதைடவான். அந்� ராட்ச�ர்களுக்கு ராமன் தைகயில் �ான் மரணம் என்பது உறு�ி. அவன் ஒரு மாம"ி�ன் என்பதை� அறிவாயாக! வசிஷ்டரும் இ�தை" அறிவார். பிரிவி"ால் கலங்காப�! பெஜயம் உண்டாகட்டும்!" என்று கூறியும் ம" அதைம�ி அதைடயா� மன்"ன் �ன்"ால் ராமதை"ப் பிரிந்து ஒரு கணம் கூட இருக்க முடியாது, என்று க�றுகின்றான். அப்படிப் பட்ட பெகாடிய ராட்ச�ர்கள் யார் எ"க் பகட்கும் மன்""ிடம் விசுவாமித்�ிரர், புலஸ்�ிய ரிஷியின் வம்சத்�ில் உ�ித்�வன் ராவணன் என்னும் ராட்சசன், இலங்தைகதைய �ன் சபகா�ரன் ஆகிய குபபர"ிடமிருந்து பிடுங்கிக் பெகாண்டு ஆண்டு வருவப�ாடு �ன் �வ வலிதைமயாலும், ப�க வலிதைமயாலும் அதை"வருக்கும் துன்பங்கள் பெகாடுக்கின்றான். ரிஷி, மு"ிவர்களின் �வத்துக்கு இதைடயூறு விதைளவிப்பப� அவனுக்குத் பெ�ாழில். பநரடியாக முடியா� பநரங்களில் அவ"ால் ஏவப்படும் இந்� மாரீசனும் சுபாஹூவும் பவதைலதையச் பெசய்து முடிப்பார்கள். இருவரும் மிக்க வலிதைம பெபாருந்�ியப�ாடு அல்லாமல் பவண்டிய உருதைவயும் எடுப்பவர்கள் எ"ச் பெசால்கின்றார்.

"என்", ராவண"ா? என்"ால் கூட பெஜயிக்க முடியா�வ"ாயிற்பற? அவதை" எ�ிர்த்து நிற்கும் சக்�ி எ"க்பக இல்தைல, அப்படி இருக்க சிறுவ"ாகிய ராம"ால் என்" பெசய்ய முடியும்? அவதை" விட்டு விடுங்கள்!" என்று பெகஞ்சுகின்றான். மு"ிவர் பகாபம் பெகாண்டு பெசான்" பெசால்தைல மீறும் உ"க்கு இ�"ால் �ிருப்�ி ஆ"ால் சரி, நான் பெசல்கின்பறன், எ"க் பகாபத்துடன் �ிரும்ப ஆரம்பிக்கபவ அண்டசராசரமும் அவர் பகாபத்�ால் நடுங்கியது. வசிஷ்டர் மன்"னுக்கு அறிவுதைரகள் பெசால்லி ம"தை� மாற்றி, ராம, லக்ஷ்மணதைர விசுவாமித்�ிரருடன் அனுப்பி தைவக்கின்றார். அதை"வராலும் ஆசீர்வ�ிக்கப் பட்டு வசிஷ்டரால் காப்பு மந்�ிரங்கள் ஓ�ப்பட்டு விசுவாமித்�ிரருடன் காட்டுக்குச் பெசல்லும் ராமதை" லட்சுமணனும் பின் பெ�ாடருகின்றான். லட்சுமணதை" விசுவாமித்�ிரர் கூப்பிடவில்தைல எ"ினும், வால்மீகி பெசால்வது லட்சுமணனுடன் பசர்ந்து ராமன் பெசல்கின்றான் என்பப�! இருவரும் விசுவாமித்�ிரதைரப் பின் பெ�ாடர்ந்து பெசல்வதை� வால்மீகி ஈசதை"ப் பின் பெ�ாடரும் கந்�ன் பபாலவும், பிரம்மதை"ப் பின் பெ�ாடரும் அஸ்வி"ி ப�வர்கள் பபாலவும் எ" வர்ணிக்கின்றார். சரயூ ந�ியின் பெ�ன்கதைரக்கு வந்� விசுவாமித்�ிரர் ராமருக்குத் �ன் �வத்�ி"ால் பெபறப்பட்ட பசி, �ாகத்தை�ப் பபாக்கும் மந்�ிரங்கள் ஆ" "பதைல, அ�ிபதைல" பபான்றவற்தைற உபப�சிக்கின்றார். பின்"ர் காதைல எழுந்�ிருக்கும் ராமதை" "பெகளசல்யா சுப்ரஜா ராமா! பூர்வாஸந்த்யா ப்ரவர்த்�ப�!" என்று ஆரம்பிக்கும் ஸ்பலாகத்�ால் எழுப்புகின்றார். (�ற்சமயம் பவங்கபடச சுப்ரபா�த்�ின் மு�ல் ஸ்பலாகமாக இது விளங்குகின்றது)

பின்"ர் அங்கிருந்து கிளம்பி ஸரயு ந�ியும், த்ரிப�தைக ந�ியும் கலக்கும் இடத்�ில் அதைமந்�ிருந்� விசுவாமித்�ிரரின் ஆசிரமத்துக்குச் பெசன்று மற்ற மு"ிவர்கதைளச் சந்�ிக்கின்றார்கள். ஆசி பெபற்றுக் பெகாள்கின்ற"ர். மு"ிவர்களுக்கு இரு அரசகுமாரர்களும் �ாங்கள் பெசய்யபவண்டிய முதைறயா" மரியாதை�கதைளயும் பெசய்கின்ற"ர். பின்"ர் மறுநாள் காதைல, �ாடதைக என்னும் அரக்கி வசிக்கும் காட்டிற்குக் கூட்டிச் பெசல்கின்றார். சுந்�ன் என்னும் ராட்சசதை"க் கணவ"ாய்க் பெகாண்ட இவள் மகப" மாரீசன் என்றும், இந்� வ"ம் பெசழிப்பபாடும் வளத்ப�ாடும் இருந்து வந்��ாயும் இப்பபாது அதை�த் �ாடகியும் அவள் மக்களும் நாசம் பெசய்வ�ாயும் பெசான்"ார். இவள் பூர்வாசிரமத்�ில் யக்ஷப் பெபண்ணாகபவ இருந்��ாயும் அகஸ்�ியரின் சாபத்�ால் ராட்சசியாக மாறிய�ாகவும் பெ�ரிவிக்கின்றார். அந்�த் �ாடதைகதைய ஒரு பெபண் என்று �யங்காமல் வ�ம் பெசய்யபவண்டும் எ"வும் பெசால்கின்றார். �ாடதைக வருவதை�க் கம்பர் எப்படி வர்ணிக்கின்றார் என்று பார்த்ப�ாமா"ல் அவதைளப் பற்றிப் புரியும்.

"சிலம்புகள் சிலம்பிதைட பெசறித்� கழபலாடும்

நிலம் புக மி�ித்�"ள் பெநளித்� குழிபவதைலச்

சலம் புக அ"ல் �றுகண் அந்�கனும் அஞ்சிப்

பிலம் புக நிலக்கிரிகள் பின் பெ�ாடர வந்�ாள்" (கம்பராமாயணம் பால காண்டம் 369-ம் பாடல்)

"இதைறக்கதைட துடித்� புருவத்�ள் எயிறு என்னும்

பிதைறக்கதைட பிறக்கிட மடித்� பில வாயள்

மதைறக்கதைட அரக்கி வடதைவக் க"ல் இரண்டு ஆய்

நிதைறக்கடல் முதைளத்பெ�" பெநருப்பு எழ விழித்�ாள்"(கம்ப ராமாயணம் பால காண்டம் 370-ம் பாடல்)

மதைலகதைள உள்பள இருக்கும் பரல்களால் ஆ" சிலம்புகதைள அணிந்� கால்களி"ால் பூமிதைய அ�ிரும்படியாய் மி�ித்துக் பெகாண்டு, அ�"ால் பூமியில் ஏற்படும் குழிகளில் நீர் பாயவும், எமனும் நடுங்கும்படியாகவும், எ�ற்கும் அதைசயா�ிருக்கும் மதைலகளும், அவள் வரும் பவகத்�ால் இடம் பெபயரும்படியாகவும் அங்கு வருகின்றாளாம் �ாடதைக.

பமலும் நல்வழிகள் பற்றிய சிந்�தை"கபள அற்றவளாயும், பகாபத்�ால் துடிக்கின்ற புருவங்களுடனும், இரு பகாரப் பற்கள் வாயில் பெவளிபய பிதைறச் சந்�ிரர் பபால் பெ�ரிகின்ற�ாயும், வாதையத் �ிறந்�ால் எங்பக பபாய் முடியும் எ"த் பெ�ரியா� சுரங்கம் பபாலவும் , கடலில் ப�ான்றித் பெ�ரியும் வடவாமுகாக்கி"ி பபான்ற பெநருப்பு விழிகதைளயும் பெகாண்டு வருகின்றாளாம் �ாடதைக.

இப்படிப் பட்ட �ாடதைகதையத் �ான் மிக்க �யக்கத்துடப"பய ராமர் �ன் பாணங்களால் அவளுடன் பெபருத்� யுத்�ம் பெசய்� பின்"ர் ஒபர பாணத்�ி"ால் வ�ம் பெசய்�ார். பின்"ர் விசுவாமித்�ிரரும் �ன் யாகத்தை� முதைறப்படி ஆரம்பிக்கும் விர�ம் பமற்பெகாண்டார்.

மன்"னும் பெபரும் வீரனும் ஆ" �சர�ன் பல நற்குணங்கள் பெபற்றிருந்தும் அவன் ஆதைச, பாசம், கா�ல், பகாபம், காமம், அ�"ால் விதைளயும் துக்கம் பபான்றதைவ நிரம்பியவ"ாகபவ காணப்படுகின்றான். �ன் மூத்� மகதை" அவன் பிரிய மறுத்�துக்கும், விசுவாமித்�ிரருடன் அனுப்ப மறுத்�துக்கும் காரணம் உண்டு. இதைளS"ாய் இருந்� காலத்�ில் �சர�ன் காட்டில் பவட்தைடயாடிக் பெகாண்டிருந்� சமயம் மாதைல பநரமாகி விடுகின்றது. அப்பபாது இருட்டில் ஒரு நீர்த்துதைறக்கு அருபக காட்டு மிருகம் எ" நிதை"த்துக் குறி �வறாமல் அம்பெபய்யும் �ன் �ிறதைமயால் அம்பெபய்ய, அம்பு பட்டப�ா ஒரு ம"ி�ன் மீது. ப�றிப்பபா" �சர�ன் அங்பகபபாய்ப் பார்க்க அம்பி"ால் வீழ்ந்து கிடப்பப�ா ஒரு மு"ிகுமாரன். "ஸ்ரவணகுமாரன்"என்னும் பெபயர் உள்ள அந்�ப் தைபயன், கண் பெ�ரியா�, வய�ா" �ன் பெபற்பறார்கதைளக் காப்பாற்றி வந்�ான். அவர்களின் �ாகம் தீர்க்கபவ �ண்ணீர்த் துதைறக்கு அவ்பவதைளயில் நீர் எடுக்க வந்��ாயும், �சர�"ின் அம்பால் வீழ்ந்து விட்டதை�யும் பெ�ரிவித்துத் �ன் பெபற்பறார் �ாகத்துடன் இருப்பார்கள் எ"வும் பபாய் அவர்களின் �ாகத்தை�த் தீர்த்து விடு எ"வும் பெசால்லிவிட்டு இறக்கின்றான். அவன் பெபற்பறார்கதைள மிகுந்� �யக்கத்துடனும், பயத்துடனும் பெசன்று சந்�ிக்கும் �சர�தை"த் �ன் மகன் இல்தைல எ"வும், �ன் மகதை"க் பெகான்றவன் அவப" எ"வும் அறிந்து பெகாள்ளும் அந்�த் �ம்ப�ிகள் �சர�னும் அவ்வாபற புத்ர பசாகத்�ால் இறக்கபவண்டும் எ"ச் சாபம் பெகாடுத்துவிட்டு இறந்து விடுகின்ற"ர். அதை� நிதை"த்ப� இப்பபாது விசுவாமித்�ிரரிடம் �ன் மகதை" அனுப்பத் �சர�ன் �யங்கி"ாலும், பின்"ால் ஒரு நாள் அது நடந்ப� தீருகின்றது. இது �ான் வி�ி, என்றும் காரண காரியம் இல்லாமல் எதுவும் நடக்காது என்பதை�யும் புரிய தைவக்கின்றது. ஏற்பெக"பவ தீர்மா"ிக்கப் பட்ட ஒன்று, அ�"�ன் காலத்�ில் சற்றும் வழுவாமல் அப்படிபய நடக்கின்றது. அ�ற்குச் சாட்சி அந்�க் காலம் என்ற ஒன்பற ஆகும்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - இராமாயணம் -பகு�ி 8

பஞ்ச இந்�ிரியங்கதைளயும் அடக்கிக் பெகாண்டு யாகத்துக்குத் �யாரா"ார் விசுவாமித்�ிரர். அப்பபாது ராம, லட்சுமணர்கதைள விசுவாமித்�ிரரின் சீடர்கள் அதைழத்துத் �ங்கள் குருவின் கட்டதைளதையச் பெசான்"ார்கள். இன்று மு�ல் குருவா"வர் பெமள" விர�ம் அனுஷ்டிப்ப�ால், நீங்கள் இருவரும் இன்று மு�ல் ஆறு இரவுகள் எச்சரிக்தைகயாக இருந்து இந்� யாகத்தை�க் காப்பாற்ற பவண்டும் என்று பவண்டுபகாள் விடுத்�ிருப்ப�ாய்ச் பெசான்"ார்கள். அது பபாலபவ ராம, லட்சுமணர்கள் விழித்�ிருந்து இரவு, பகலாக யாகத்தை�ப் பாதுகாத்துக் பெகாண்டு எச்சரிக்தைகயுடன் இருந்�ார்கள். அப்பபாது ஆறாம் நாள் பவள்வித் தீ பெகாழுந்து விட்பெடரிந்து பெகாண்டிருந்� பவதைளயில் இடி பபான்ற சப்�த்துடன் சுபாஹூவும், மாரீசனும் யாகத்தை�த் �டுக்க மதைழ பபால ரத்�த்தை�ப் பெபாழிந்�"ர். பகாபம் பெகாண்ட ராமர் �ன் மா"வ அஸ்�ிரத்தை� மாரீசன் பமல் ஏவ அந்� அஸ்�ிரம் அவதை"க் பெகால்லாமல் பெவகு தூரத்துக்கு அப்பால் பெகாண்டு பபாய்த் �ள்ளியது. பின்"ர் ஆக்ப"ய அஸ்�ிரத்தை� சுபாஹுவின் பமல் ஏவ அது அவதை"க் கீபழ �ள்ளி மாய்த்�து. இவ்வி�ம் மாரீசனுக்கும், சுபாஹுவிற்கும் உ�வியாக வந்� ராட்ச�ர்களும், இவ்விரு இதைளSர்களாலும் பெகால்லப் பட்ட"ர். பவள்வியும் சுபமாக முடிந்�து. இரு இதைளSர்கதைளயும் விசுவாமித்�ிரர் மட்டுமில்லாமல், வந்�ிருந்� அதை"த்து ரிஷி, மு"ிவர்களும் பாராட்டி"ார்கள். பமலும் அந்� ரிஷி, மு"ிவர்கள் விசுவாமித்�ிரரிடம் அவர்கள் அதை"வரும் அப்பபாது மி�ிதைல நகரத்து மன்""ாகிய ஜ"க மஹாராஜன் நடத்�ப் பபாகும் யாகத்துக்குச் பெசல்லப் பபாவ�ாய்த் பெ�ரிவித்து விட்டு விசுவாமித்�ிரதைரயும் அ�ற்கு அதைழத்�"ர்.

பமலும் அவர்கள் பெசான்"�ாவது, ஜ"கர் வசம் ஒரு அற்பு�மா" �னுசு இருக்கிறபெ�ன்றும், அதை� யாராலும் எடுத்து நாபணற்ற முடியவில்தைல என்றும், அந்� வில்லில் நாபணற்ற ப�வர்கள், கந்�ர்வர்கள், யக்ஷர்கள் எ" அதை"வரும் முயன்றும் ஒருவராலும் முடியவில்தைல எ"வும், ராமதை" அதைழத்து வந்�ால் அந்� வில்தைலயும், கூடபவ ஜ"கரின் யாகத்�ிலும் பங்பகற்கலாம் எ" அதைழக்கின்ற"ர். விசுவாமித்�ிரரும் சம்ம�ிக்கபவ அதை"வரும் மி�ிதைல பநாக்கிப் பிரயாணப் படுகின்றார்கள். பெசல்லும் வழியில் விசுவாமித்�ிரன் �ன்னுதைடய வம்சத்�ின் கதை�தையயும், ஸ்கந்�ன் என்னும் கார்த்�ிபகயன் எவ்வாறு சிவ, பார்வ�ியின் மக"ாய்ப் பிறந்�ான் என்பதை�யும் ராம, லட்சுமணர்களுக்குச் பெசான்"ார். பின்"ர் பகீர�ன் பெபரும்பிரயத்�"த்துடப"பய பூமிக்குக் பெகாண்டு வந்� கங்தைகதையப் பற்றியும், பாற்கடல் அமிர்�த்துக்குக் கதைடயப் பட்டது பற்றியும் பெசான்"ார். (இந்� விபரங்கள் கம்பராமாயணத்�ில் இல்தைல.) அ�ன் பின்"ர் அவர்கள் ஒரு அழகா" ஊரா" மி�ிதைலதைய அதைடயும் வழியில், மிக மிக ரம்மியமாகவும், பநர்த்�ியா" முதைறயில் அலங்கரிக்கப் பட்டதுமா" ஒரு ஆசிரமத்தை�க் கண்ட"ர். ஆ"ால் அந்� ஆசிரமம் ம"ி� நடமாட்டபம இல்லாமல் இருந்�தை�க் கண்டார் ஸ்ரீராமன். அந்� ஆசிரமம் அவ்வாறு ம"ி� நடமாட்டபம இல்லாமல் இருப்ப�ற்கு என்" காரணம் எ" விசுவாமித்�ிரதைரக் பகட்கின்றார். விசுவாமித்�ிரர் கடுதைமயா"பெ�ாரு சாபம் முன்பெ"ாரு காலத்�ில் விதைளந்��ன் காரணமாய் இவ்விடம் இவ்வாறு உள்ளது என்று கூறிவிட்டுப் பின்"ர் பெகள�ம மகரிஷியின் வரலாற்தைறக் கூறி"ார். பிரம்மா பதைடத்� அற்பு� அழகு வாய்ந்� அகலிதைகதைய மணக்க ப�வா�ி ப�வர்களும் பபாட்டி இட்டதை�யும், பபாட்டியில் பெஜயிக்க பிரம்மா அகலிதைகதைய மணக்க விரும்புபவார் மும்முதைற உலதைகச் சுற்றி வரபவண்டும் எ" நிபந்�தை" வி�ித்�தை�யும், இந்�ிரன் அவ்வாறு பெசல்லும் முன்"ர், நார�ர் பிரம்மாவிடம் பெகள�ம ரிஷிபய அகலிதைக கரம் பற்றும் �கு�ி வாய்ந்�வர் எ" எடுத்துச் பெசான்"தை�யும், அ�ற்குக் காரணம் �ன் ஆசிரமத்�ில் கன்று பபாடும் �ருவாயில் இருந்� பசுமாட்தைடத் �ரிச"ம் பெசய்து வலம் வந்�தை�யும் பெ�ரிவித்து விட்டுப் பின்"ர் அவருக்கு அகலிதைகதைய மணமுடிக்க ஏற்பாடு பெசய்து �ிருமணமும் முடிந்து விடுகின்றது.

என்றாலும் ப�பவந்�ிர"ின் ஆதைச �ணியவில்தைல. எவ்வாபறனும் அகலிதைகதைய அதைடயபவண்டும் என்பப� அவன் ஆதைச. ஆசிரமத்�ில் ஒரு நாள் பெகள�மர் இல்லா� பவதைளயில் அவருதைடய உருவத்தை� எடுத்துக் பெகாண்டு வந்து, அவதைள அதைடய முற்பட்டான். அகலிதைக பார்த்� மாத்�ிரத்�ிபலபய இவன் �ன் கணவன் அல்ல எ"ப் புரிந்து பெகாண்டாலும் �ன் அழகின் மீது இருந்� கர்வத்�ால், அவனுக்கு உடன்படுகின்றாள். பெவளிபய பெசன்றிருந்� பெகள�மர் �ிரும்பி வருவ�ற்குள் அங்கிருந்து மதைறய முற்பட்ட இந்�ிரன் முன்"ர் பெநற்றிக்கண்தைணத் �ிறந்து பெகாண்டு வந்� ஈசதை"ப் பபால் ப�ான்றிய பெகள�மர் இந்�ிரனுக்கும், அகலிதைகக்கும் சாபம் பெகாடுக்கின்றார். இந்�ிரன் �ன் ஆண்தைமதைய இழக்குமாறும், அகலிதைக உண்ண உணவின்றி, காற்தைறபய உணவாய்க் பெகாண்டு, புழு�ியில் புரண்டு, எவர் கண்களுக்கும் பெ�ரியா�ப�ார் பிறவியாகத் தூசியிலும் தூசியாக ஒரு அணுவாக இங்பகபய பெநடுங்காலம்

கிடந்� பின்"ர், தூயவனும், நன்"டத்தை�யின் நாயகனும் ஆ" ராமன் இங்பக வருவான். அப்பபாது உ"க்கு சாப விபமாச"ம் கிதைடக்கும் என்று பெசால்லிச் பெசல்வார். அந்� அகலிதைக�ான் இப்பபாது உன் பா�ம் இந்� ஆசிரமத்�ில் படக் காத்�ிருக்கின்றாள். என்று விசுவாமித்�ிரர் கூறுகின்றார். ராமனும் அந்� ஆசிரமத்�ின் உள்பள பிரபவசித்�தும், அஹல்தைய �ன் பதைழய உருதைவ அதைடந்�ாள். ராமதைர வணங்கி நின்ற அவதைள அப்பபாது �ன் மப"ாவலிதைமயால் அங்பக வந்து பசர்ந்� பெகள�மரும் ம" மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்றுக் பெகாள்கின்றார். ராமனும், லட்சுமணனும் விசுவாமித்�ிரருடன் மி�ிதைல பநாக்கிச் பெசல்கின்ற"ர்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் - பகு�ி 9

அஹல்தைய பெசய்�து என்"பமா மாபெபரும் �வறு. ஆ"ால் அ�ற்கு ராமர் மன்"ித்து அருள் புரிவதும், அவதைளத் �ிரும்ப பெகள�மர் ஏற்றுக் பெகாண்டதும், சரியா என்ற �ர்ம சங்கடமா" பகள்வி எழும். அஹல்தைய �வறு�ான் பெசய்�ாள். துளசி ராமாயணத்�ில் இந்� விஷயபம வரதைலனு நிதை"க்கிபறன். கம்பர் இவதைள ஒரு கல்லாக மாறி"ாள் என்று பெசால்கின்றார். ஆ"ால் வால்மீகி ராமாயணப் படி இந்�க் கல் எல்லாம் ஒன்றும் கிதைடயாது. யார் கண்ணிலும் படாமல், உணபவ இல்லாமல், தூசிதையப் பபால் மதைறந்து இருக்கத் �ான் சாபபம. அந்�த் �ண்டதை"யும் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு நீடிப்ப�ாய்த் பெ�ரிகின்றது. ஆதைகயால் இது அவளுக்கு இன்பெ"ாரு பிறவிபய அல்லவா? அந்�க் காரணம் பெ�ாட்டும், மன்"ிப்பது ப�வர் குணம் என்ப�ாலும் ஸ்ரீராம"ின் அருள் கிட்டிய�ாலும் அவளுக்குப் பெபரும் பபறு கிட்டுகின்றது. பமலும் கம்பர், பெகள�மர் இந்�ிரனுக்குக் பெகாடுத்��ாய்ச் பெசால்லும் சாபபம பவறு, அகலிதைகயும் கல்லாக மாறிய�ாய்ச் பெசால்கின்றார். ம"ி�ர்களாய்ப் பிறந்� அதை"வருபம ஒரு சமயம் பெசய்யும் �வறுகதைளயும், என்றாலும் அவற்றுக்கும் விபமாச"ம் இருப்பதை�யுபம இது சுட்டிக் காட்டுவப�ாடு �வறு பெசய்� பெபண்தைண மன்"ித்து ஏற்றுக் பெகாள்ளவும் தைவக்கின்றது. இ"ி மி�ிதைலயில் என்" நடக்கின்றது?

மி�ிதைலதைய வந்�தைடந்� ராம, லட்சுமணர்கள் விசுவாமித்�ிரருடன் யாக சாதைலதைய அதைடகின்றார்கள். ஜ"க மகாராஜா அவர்கள் அதை"வதைரயும் வரபவற்று, உபசரித்து விட்டுப் பின்"ர் இந்� இரு இதைளSர்களின் வரலாறு என்" எ" விசுவாமித்�ிரதைரக் பகட்க அவரும், ராம, லட்சுமணர்களின் வம்சத்தை�ப் பற்றியும், �ான் உ�விக்கு அதைழத்து வந்�தை�யும், அவர்கள் பெசய்� உ�விதையயும், வரும் வழியில் அகலிதைகக்கு அவர்கள் பெசய்� உ�விதையயும் கூறி"ார். உடப"பய அங்கிருந்� ச�ா"ந்�ர் என்னும் அகலிதைக- பெகள�மரின் புத்�ிரன் ம"மகிழ்ந்து விசுவாமித்�ிரரின் வரலாற்தைற ராம, லட்சுமணர்கள் மற்றும் மற்ற சதைபபயார் அறியும் படி எடுத்து உதைரத்�ார். பெகளசிக ப�சத்து மன்""ாகிய விசுவாமித்�ிரர், வசிஷ்டரின் ஆசிரமத்�ிற்கு வந்� பவதைளயில் வசிஷ்டரின் பசுவாகிய சபதைல வந்� அரச பரிவாரத்தை� உபசரித்�தை�ப் பார்த்து,

விஸ்வாமித்�ிரர் அந்�ப் பசுதைவக் பகட்டதை�யும், வசிஷ்டர் மறுக்கபவ, பகாபத்துடன் பபார் புரிந்�தை�யும் அதை"த்துப் பபார் முதைறகதைளயும் அந்�ப் பசுவின் துதைண பெகாண்பட வசிஷ்டர் முறியடித்�தை�யும், அதை�க் கண்டு அரச ப�விதையத் துறந்து கடும் �வங்கள் பல பெசய்து, ப�வர்களின் சூழ்ச்சியி"ால் பல முதைற �வ வலிதைம இழந்தும் மீண்டும், மீண்டும் விடாமல் �வம் பெசய்து வசிஷ்டர் வாயாபலபய பிரம்ம ரிஷி பட்டம் வாங்கி"தை�யும் எடுத்துச் பெசால்கின்றார். பின்"ர் மறுநாள் விசுவாமித்�ிரர் ஜ"கரிடம் சிவ �னுசுதைவக் காட்டச் பெசால்கின்றார். அ�ற்கு முன்"ர் அ�ன் வரலாற்தைறக் கூறுகின்றார் ஜ"கர். �ட்ச யாகத்�ின் பபாது சிவனுக்கு பநர்ந்� அவம�ிப்தைபக் கண்டு பெபாறுக்கா� ச�ியா"வள் பெநருப்பில் வீழ்ந்�தும் பகாபம் பெகாண்ட ஈசன் �ன் வில்லி"ால் அந்� யாகத்துக்குச் பெசன்ற ப�வர்கள் அதை"வதைரயும் பெகால்ல யத்�"ித்�

பவதைளயில் ப�வர்கள் ம"ம் உருகிச் சிவதை" பவண்டிக் பெகாள்ள, ம"ம் மாறிய பரபமசன் அந்� வில்தைலத் ப�வர்களிடபம பெகாடுத்து விடுகின்றார். ப�வர்கள் அந்� வில்தைல ஜ"கரின் மூ�ாதை�யரில் ஒருவரா" ப�வரா�ன் என்பவருக்கு அளிக்கின்ற"ர்.

அ�ிலிருந்து அந்� வில் ஜ"கரின் குடும்பத்�ிபலபய இருந்து வருகின்றது. இது இவ்வாறிருக்க ஜ"கர் பமலும் பெ�ாடர்கின்றார்:“முன்பெபாரு முதைற யாகம் பெசய்வ�ற்காக நிலத்தை� நான் உழுது பெகாண்டிருந்� சமயம் அந்� நிலத்�ில் இருந்து ஒரு பெபண் ப�ான்றி"ாள். எந்�க் கர்ப்பத்�ிலும் வசிக்காமபலபய பிறந்� அந்�ப் பெபண்தைண என் பெபண்ணாக நான் ஏற்றுக் பெகாண்படன் அவளுக்குத் �ிருமணப் பருவம் வந்து விட்டது. ஆகபவ இந்� சிவ �னுதைச எவர் தைகயில் எடுத்து நாபணற்றுகின்றார்கபளா அவர்களுக்பக என் பெபண்ணாகிய இந்�ச் சீதை�தைய மணமுடித்துத் �ரப் பபாவ�ாய் அறிவித்துள்பளன். இந்� ராமர், இந்� வில்தைல எடுத்து நாபணற்றுகின்றாரா எ"ப் பார்க்கலாம். இதுவதைரயிலும் பல ப�சத்து மன்"ர்களும், ப�வா�ி ப�வர்களும், வந்து இந்� வில்தைல நாபணற்ற முயன்று பார்த்து விட்டார்கள். எவராலும் முடியவில்தைல.ம"ி� சக்�ிக்கு அப்பாற்பட்ட�ா" இந்� வில்லில் நாபணற்றுவது ராம"ால் முடியுமா என்பது சந்ப�கபம, ராஜகுமாரர்கள் இந்� வில்தைலப் பார்க்கட்டும்” என்று பெசால்லபவ நூற்றுக் கணக்கா" வீரர்கள் வில் தைவக்கப் பட்டிருந்� பெபட்டிதைய இழுத்துக் பெகாண்டு வந்து பசர்த்�"ர்.

விசுவாமித்�ிரரும், ஜ"கரும் சம்ம�ம் பெ�ரிவிக்க மிகச் சா�ாரணமாக ஒரு விதைளயாட்டுப் பபால் அந்� வில்தைலக் தைகயில் எடுத்� ராமர் அ�ன் நாதைண ஏற்றும் பபாது வில் பலத்� சத்�த்துடன் முறிந்து விழுந்�து. எட்டுத் �ிதைசகளும், மதைலகளும், பெநருப்தைபக் கக்கும் எரிமதைலகளும், ஆறுகளும், சமுத்�ிரங்களும் ஒரு க்ஷணம் �ங்கள் பபாக்தைக நிறுத்�ிக் பெகாண்ட�ாய்த் ப�ான்றியது. பின்"ர் சு�ாரித்துக் பெகாண்ட ஜ"கர் மிகுந்� சந்ப�ாஷத்துடன் ராமருக்குத் �ன் பெபண்ணாகிய சீதை�த் �ர இதைசகின்றார். உடப"பய ஜ"கரின் மந்�ிரி பிர�ா"ிகளால் அபயாத்�ிக்குச் பெசய்�ி பெசால்ல ஆட்கள் �யார் பெசய்யப் பட்ட"ர். அபயாத்�ிக்குச் பெசன்ற அவர்கள் �சர�"ிடம் விஷயத்தை�ச் பெசால்ல �சர�னும் ம"ம் மகிழ்ச்சியுடப"பய அதை� ஏற்றுக் பெகாண்டு அபயாத்�ியில் இருந்து �ன் பரிவாரங்கள் புதைட சூழ மி�ிதைல புறப்படுகின்றான். ஜ"கதைரக் கண்டு பபசுகின்றான். �ன் குல குருவா" வசிஷ்டதைர முன்"ிறுத்�ிக் பெகாண்டு �சர�ன் பபசும் பபாது ஜ"கரும் �ன்னுடன் �ன் பரிவாரங்கள் மட்டுமின்றித் �ன் �ம்பியா" குசத்வஜதை"யும் உடன் அதைழத்துக் பெகாள்கின்றார். பின்"ர் �சர�"ிடம் ராமனுக்கு, சீதை�தையயும், லட்சுமணனுக்குத் �ன் வயிற்றில் பிறந்� பெபண்ணா" ஊர்மிதைளதையயும் �ிருமணம் பெசய்து �ருவ�ாய்ச் பெசால்கின்றார். இதை�க் பகட்ட விசுவாமித்�ிரர் உடப"பய ஜ"கரிடம் உன் �ம்பியின் மகள்களா" மாண்டவிதையயும், ச்ரு�கீர்த்�ிதையயும் முதைறபய பர�னுக்கும், சத்ருக்க"னுக்கும் �ிருமணம் பெசய்விக்கும்படிச் பெசால்லத் �ன் �ம்பிதையயும் கலந்து ஆபலாசித்� ஜ"கர் அ�ற்குச் சம்ம�ம் பெ�ரிவிக்கின்றார். பின்"ர் நான்கு �ிருமணங்கள் இந்� ஏற்பாட்டின்படி நடக்கின்றது. �ிருமணம் நதைடபெபறும் வதைர ராமப"ா, சீதை�பயா ஒருவதைர ஒருவர் பார்த்துக் பெகாள்ளபவ இல்தைல என்பப� வால்மீகி பெசால்வது.

ஆ"ால் கம்பபரா என்றால் “மி�ிதைலக் காட்சிப் படலம்” 519-ஆம் பெசய்யுளில் இவ்வாறு கூறுகின்றார்.கம்பர் கூற்றுப் படி ராமன் கன்"ிமாடத்�ில் இருக்கும் சீதை�தையக் கண்டு அவள் யாபெர"த் பெ�ரியாமபலபய கா�ல் பெகாள்ளுகின்றான். சீதை�யும் அவ்வாபற கா�ல் பெகாள்கின்றாள்.

“எண்ண அரு நலத்�ி"ாள் இதை"யள் நின்றுழி

கண்பெணாடு கண் இதைண கவ்வி ஒன்தைற ஒன்று

உண்ணவும் நிதைலபெபறாது உணர்வும் ஒன்றிட

அண்ணலும் பநாக்கி"ான் அவளும் பநாக்கி"ாள்.

பநாக்கிய பநாக்கு எனும் நு�ி பெகாள் பவல் இதைண

ஆக்கிய மதுதைகயான் ப�ாளின் ஆழ்ந்�"

வீக்கிய கதை" கழல் வீரன் பெசங்கணும்

�ாக்கு அணங்கு அதை"யவள் �"த்�ில் தை�த்�பவ!”

ம"�ால் எண்ணிப் பார்க்கவும் முடியா� பபரழபக பெபண்ணாய் உருபெவடுத்� சீதை�தையக் கன்"ிமாடத்�ில் நிற்கும்பபாது கண்ட ராம"ின் விழிகபளாடு சீதை�யின் விழிகளும் பமா�, இருவரும் ஒருவதைர ஒருவர் விழுங்கி விடுவது பபால் பார்த்துக் பெகாண்டப�ாடல்லாமல் இருவரது அறிவும் ஒரு நிதைலயிலும் இல்தைல. கூர்தைமயா" பவல் பபான்ற கண்கதைள உதைடய சீதை�யின் பார்தைவயா"து ராம"ின் ப�ாள்களில் தை�க்கின்றது. மிக மிக ஆழமாய்த் தை�த்�து. அப� பபால் ராம"ின் பார்தைவயும் சீதை�யின் மார்பில் பட்டுப் ப�ிந்�து. சீதை� வால்மீகி ராமாயணத்�ிலும் சரி, மற்ற ராமாயணங்களிலும் சரி, ராமதை"த் �விர மற்றவதைர நிதை"த்�து கூட இல்தைல. ஒரு பெபண் எப்படி இருக்கபவண்டும் என்ப�ற்கு உ�ாரணமாகாபவ சிருஷ்டிக்கப் பட்டிருக்கின்றாள், அ�ற்காகத் �ான் எந்�வி�த் �ியாகமும் பெசய்யத் �யாராகபவ இருப்ப�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றாள். �ியாகமும் பெசய்கின்றாள். மு�லில் கணவனுக்கு வந்� ராஜ்ய ப�விதையத் துறந்து காட்டுக்குச் பெசல்லும்பபாது அவனுடப"பெய பெசல்கின்ற பபாதும் சரி, பின்"ர் வந்� நாட்களில் கணவ"ின் அடி ஒற்றி நடந்� பபாதும் சரி, ராவண"ால் பலாத்காரமாய்த் தூக்கிச் பெசல்லப் பட்ட பபாதும் சரி, பின்"ர் அங்பக ராமஸ்மரதைணபயாபட இருந்� பபாதும் சரி, பின்"ர் ராம"ால் ராவணன் வ�ம் பெசய்து வந்�பின்"ர், ராம"ால் அக்"ிப்ரபவசம் பெசய்யும்படிப் பணிக்கப் பட்டபபாதும் பின்"ர் ராமன் அவதைளத் துறந்� பபாதும் ஒரு கணமும் அவள் �ன் கணவதை"க் குதைற கூறவில்தைல. தூற்றவில்தைல. கணவன் பெசால்வதை�ச் பெசய்வப� �ன்னுதைடய �ர்மம், என்றும் அதுபவ கணவனுக்குச் பெசய்யும் உ�வி எ"வும் எண்ணி"ாள். ஆ"ால் சீதை�யும் ராமதை" எ�ிர்த்து வா�ாடியும் இருக்கின்றாபள? பெகாஞ்சம் பெபாறுத்�ால் பெ�ரியும்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் - பகு�ி 10

கம்பர் மிக நி�ா"மாய்த் �ிருமணக் காட்சிகதைள வர்ணிக்கின்றார். மிக மிக நி�ா"மாய் ஒவ்பெவாரு காட்சியாக வர்ணித்து விட்டுப் பின்"ர் �ிருமணத்�ிற்கு வருகின்றார். அந்� மா�ிரியாகபவ வால்மீகியும் �ிருமண தைவபவங்கதைள விவரிக்கின்றார். இன்னும் பெசால்லப் பபா"ால் குலம், பகாத்�ிரம் பபான்ற வர்ணதை"கள் நிதைறயபவ வருகின்ற". பெபரும்பாலா" இந்துத் �ிருமணங்களில் பெசால்லப் படும் பாட்டன், முப்பாட்டன் வரிதைசயும் பெசால்லப் படுகின்றது. "கடுப்பி"ில் யாரும் அறிந்�ிலர் தைகயால், எடுத்�து கண்ட"ர், இற்றது பகட்டார்" என்று கம்பர் சுருக்கமாய் முடித்து விட்டார் எ" நிதை"த்ப�ா என்"பமா அருணகிரிநா�ர் �ன் �ிருப்புகழில் வில் முறியும் காட்சிதையக் பெகாஞ்சம் விஸ்�ாரமாய் வர்ணிக்கின்றார்.வில் உதைடயும் ஓதைசதையக் கூட வர்ணிக்கின்றார். "சிதைல "பெமாளுக்"பெக" முறிபட" என்ற வார்த்தை� மட்டும் நிதை"வில் இருக்கிறது.

கம்பர் "ஆர்த்�" பபரிகள் ஆர்த்�" சங்கம்

ஆர்த்�" நான்மதைற ஆர்த்�"ர் வாப"ார்

ஆர்த்�" பல்கதைல ஆர்த்�" பல்லாண்டு

ஆர்த்�" வண்டு இ"ம் ஆர்த்�" பவதைல"

(பால காண்டம் 1199) எ" மங்கல ஆரவாரம் பெசய்வப�ாடல்லாமல், தைகபகயி மு�லிய மூவதைரயும் ராமரும், சீதை�யும் வணங்குவ�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார்.

"பககயன் மா மகள் பகழ் கிளர் பா�ம்

�ாயினும் அன்பெபாடு �ாழ்ந்து வணங்கி

ஆய �ன் அன்தை" அடித் துதைண சூடி

தூய சுமித்�ிதைர �ாள் பெ�ாழபலாடும்"

என்று கூறுகின்றார் பால காண்டம் 1200 பாடலில் கம்பர்.

வால்மீகி ராமாயணத்�ிபலா �சர�"ின் மூன்று மதை"விகளும் �ிருமணத்�ிற்கு வருவப� இல்தைல. இன்றும் சில வட இந்�ியத் �ிருமணங்களில் பெபரும்பாலும் மணமக"ின் �ாய், �ன் மகன் �ிருமணத்துக்குச் பெசல்லுவது இல்தைல, என்பதை�க் கட்டாயமாய்க் கதைடப்பிடிக்கின்ற"ர்.

�ிருமணங்கள் முடிந்�தும் மணமக்கள் அதை"வரும் அபயாத்�ிக்குத் �ிரும்புகின்ற"ர். பெசல்லும் வழியில் சகு"ங்கள் சரியில்லாமல் அபசகு"ங்களாய்த் பெ�ரிய �சர�"ின் ம"ம் கலங்குகின்றது. வரப்பபாவதை� நிதை"த்ப�ா? என்" காரணம் எ" வசிஷ்டதைர மன்"ன் வி"வ, வசிஷ்டபரா பரசுராமர் வருதைக புரிவ�ாய்த் பெ�ரிவிக்க மன்"ன் அஞ்சுகிறான் என்" பநருபமா எ"! பரசுராமரும் வருகின்றார். எப்படி?

பூமி ப�விபய அ�ிரும்பபான்றபெ�ாரு சத்�த்துடன், வா"த்�ில் சூரியன் கூட அஞ்சி மதைறயும் வண்ணம், �ிதைசகள் �டுமாறும் வண்ணம் ப�ான்றி"ார் எ�ிபர ஒரு மு"ிவர். அவர் ப�ாற்றத்�ில் அச்சத்தை� உண்டாக்கும் வி�த்�ிலும், பெநருப்தைபப் பபால் யாராலும் அணுகமுடியா� �ன்தைமயுடனும், ப�ாளில் பகாடரிதையச் சுமந்து பெகாண்டும் இருந்�ார். முப்புரத்தை�யும் எரித்� சிவ"ின் வடிவபமா என்னும் எண்ணத்தை�த் ப�ாற்றுவித்� அவர் �ான் பரசுராமர் என்னும் மு"ிவர். ப்ருகு மு"ிவரின் வம்சத்�ில் ப�ான்றிய ஜம�க்"ியின் புத்�ிரன் ஆ" அவர் �ன் �கப்பதை"க் பெகான்ற கார்த்� வீர்யாச்சு"தை"ப் பழி வாங்க ஆரம்பித்து அ�ில் இருந்து ஆரம்பித்து 21 �தைலமுதைற க்ஷத்�ிரியர்கதைளத் பெ�ாடர்ந்து அழித்து வரவும், க்ஷத்�ிரியர்கள் இல்லாமல் பூமியில் சமா"த் �ன்தைம ஏற்படாது, என்பதை� நன்கு உணர்ந்� காசியபர் பரசுராமர் பெவன்ற பூமி முழுதை�யும், �ான் �ா"மாய்ப் பெபற்று, இந்�ப் பூமியில் நல்லாட்சி புரிந்து வருமாறு கூறி எஞ்சிய சில க்ஷத்�ிரியர்களுக்குக் காசியபர் பூமிதைய அளிக்கின்றார். என்றாலும் பரசுராமரின் பகாபம் அடங்காமபலபய அவர் மீண்டும் மபகந்�ிரமதைலதைய அதைடந்து �வம் பெசய்து வந்� பபாது, ஸ்ரீராமர் சிவ �னுசுதைவ உதைடத்� விபரம் பெ�ரிந்து பெகாண்டு ராமரிடம் வந்து, �ன்"ிடம் இருக்கும் இன்பெ"ாரு வில்தைலக் காட்டுகின்றார். அது விஷ்ணு �னுசு. விஸ்வகர்மாவால் பெசய்யப் பட்ட அ�ி அற்பு� விற்கள் இரண்டில் ஒன்று சிவ"ிடமும், மற்றது விஷ்ணுவிடமும் இருந்�து. சிவன் �ன் வில்தைல மி�ிதைல அரசனுக்கு அளிக்க விஷ்ணுபவா ப்ருகு வம்சத்து ரிசீகருக்கு அளிக்க அவரிடமிருந்து ஜம�க்"ி மு"ிவர் பெபற்றுப் பின்"ர் பரசுராமதைர வந்�தைடகின்றது.

ஸ்ரீராமதைரப் பார்த்துப் பரசுராமர் நீ முறித்� வில்லுக்குச் சமா"ம் ஆ" இந்� வில்தைலயும் நீ நாண் ஏற்றிக் காட்டுவாயாக! இல்தைல எ"ில் என்னுடன் நீ யுத்�ம் பெசய்யபவண்டும்!" என்று கூற ஸ்ரீராமரும் உடப"பய குழந்தை� �ன் விதைளயாட்டுப் பெபாருதைள அசிரத்தை�யாக எடுப்பது பபால், அந்� வில்தைல எடுத்து நாண் ஏற்றிவிட்டு, "அடுத்து என்" பெசய்யபவண்டும்" என்று பரசுராமதைரக் பகட்கின்றார். பரசுராமபரா ம"ம் மகிழ்ந்து,," ஏ ராமா! பெசயற்கரிய பெசயதைலச் பெசய்� நீ அந்� சாட்சாத் விஷ்ணுபவ �ான்! நான் காச்யபருக்குத் �ா"மாய் அளித்� இந்�ப் பூமியில் ஓரிடத்�ில் �ங்காது நிதைலயில்லாது சுற்றிக் பெகாண்பட இருப்ப�ாய் வாக்களித்�ிருக்கின்பறன். இப்பபாது நான் மீண்டும் மபகந்�ிர மதைலப்பகு�ிக்பக

பெசல்கின்பறன். இந்� வில் இ"ி உன்னுதைடயது!" என்று பெசால்லிச் பெசல்கின்றார்.அ�ன் பின்"ர் அதை"வரும் அபயாத்�ிதைய வந்�தைடய மணமக்களுக்கு அபயாத்�ி மக்கள் ஆரவார வரபவற்பு அளித்�தும் கழிகின்றது ப"ிரண்டு வருடங்கள் நிம்ம�ியாக. இங்பக பால காண்டத்தை�ச் சுருக்கமாய் முடித்துவிட்டு அபயாத்யா காண்டத்துக்குச் பெசன்று விடுகின்றார் அருணகிரிநா�ர். ஜா"கியா" சீதை�யின் அன்பிலும், பெபாறுதைமயில் ஒன்றாய்க் கலந்� ராமன் எ" அவர் வர்ணிப்ப�ாய் அறிகின்பறாம்.

சந்ப�க விளக்கங்கள் மட்டும்!

சில சந்ப�கங்களுக்கா" ப�ில்: மு�லில்அகலிதைகயின் வாழ்க்தைகயில் அகலிதைகயின் நிதைலதையக் பெகாஞ்சமும் மாற்றாமபலபய வர்ணிக்கின்றார் வால்மீகி. அவள் �வறு பெசய்வதை�யும், பின்"ர் ம"ம் வருந்துவதை�யும் அ�"ால் கிதைடக்கும் சாபத்தை�யும், சாபத்�ின் பல"ால் அன்", ஆகாரமின்றிக் காற்தைறபய உணவாய்க் பெகாண்டு, எவர் கண்ணிலும் படாமல் நூற்றாண்டுகளுக்கு பமல் காத்�ிருக்கின்றாள், ஸ்ரீராம"ின் வருதைகக்காக. �வம் கடுதைமயாகச் பெசய்கின்றாள், ராமதை" நிதை"த்து. அவளுதைடய மன்"ிக்க முடியா� �வறுக்குத் �ண்டதை"யும் கிதைடத்து விட்டது. அதை� முழுதும் அனுபவித்தும் விடுகின்றாள். பின்"ர் அவள் எடுப்பப�ா புதுப் பிறவி! அந்� மாசதைடந்� பிறவி மதைறந்து பபாய், ம"�ி"ாலும், உடலி"ாலும் முற்றிலும் தூயவளாய் மாறுகின்றாள். ஸ்ரீராம"ின் கருதைணயி"ால். ஆகபவ �ான் பெகள�மரும் அவதைள ஏற்கின்றார். �வறு பெசய்�ால் கடுதைமயா" �ண்டதை" கிதைடக்கும், அதை� நாம் அனுபவித்ப� தீரபவண்டும், அப்படியும், நாம் மாறா� பக்�ிபயாடு இருந்ப�ாமா"ால் நமக்கு நல்வழி கிட்டும் என்பப� அகலிதைகயின் வாழ்வில் இருந்து நாம் பெ�ரிந்து பெகாள்ள பவண்டியது.

பெ�ாதைலக்காட்சியில் வந்� ராமாயணத் பெ�ாடரில் அகலிதைக கல்லாக மாறுவது பபாலபவ காட்டப் பட்ட�ாய்த் பெ�ரிவிக்கின்ற"ர். அது ராமா"ந்� சாகரின் ராமாயணம் பெ�ாடர் என்பற நிதை"க்கின்பறன். நான் அவ்வளவு பெ�ாடர்ந்து அந்�த் பெ�ாடதைரப் பார்க்கவில்தைல எ"ினும், அந்�த் பெ�ாடர் எடுக்க அவர் ஆராய்ச்சிக்கு எடுத்துக் பெகாண்ட புத்�கங்களில் கம்ப ராமாயணமும் இடம் பெபற்றுள்ளது. தைடட்டிலில், முன்"ாபலபய புத்�கங்கள் லிஸ்டில் கம்பராமாயணமும் வந்து விடும் என்றும் நிதை"க்கின்பறன். ஆகபவ �ற்காலத்துச் சா�ாரண ம"ி�ர்களால் இந்� தூசிதையப் பபால் அகலிதைக இருந்�ாள் என்பதை� ஜீரணிக்க முடியாது என்ப�ால் இம்மா�ிரி எடுத்�ிருக்கலாம். கம்பர் �ான் அகலிதைக கல்லாய் மாறி"ாள் என்று பெசால்கின்றார், துளசி�ாசர் ராமாயணத்�ில் அகலிதைக விபரங்களுக்கு அத்�தை" முக்கியத்துவம் இல்தைல என்பற நிதை"க்கிபறன்.

வால்மீகிபய எழு�ி"ாரா? இல்தைல எழு�ப் பட்ட�ா?

இப்பபா படிக்கிற சிலருக்குச் சந்ப�கங்கள் வருகிறது. வால்மீகி காலத்�ிபலபய ராமாயணம் எழு�ப் பட்டுவிட்ட�ா? அல்லது வால்மீகி பெசால்லி, பவறு யாபரனும் எழு�ி"ார்களா அல்லது பெவறும் பாடலாகபவ கற்பிக்கப் பட்ட�ா எ"! அபயாத்யா காண்டம் ஆரம்பிக்கும் பவதைளயில் என்" இதுனு நிதை"ப்பவர்கள் பெகாஞ்சம்

பெபாறுத்துக் பெகாள்ளுங்கள். முக்கியமா" சிலர் இந்�க் பகள்விதைய இன்று எழுப்புகின்ற"ர். பவறு சிலருக்கும் இருக்கலாம் என்ப�ாபலபய இந்� விளக்கம் பெகாடுத்துவிட்டுப் பின்"ர் ஆரம்பிக்கிபறன்.

ராமரின் சரித்�ிரம் இந்� ராமாயணம் இயற்றிய வால்மீகியால் மட்டுமில்லாமல் பலராலும், அந்� ராமாயணப் பாத்�ிரங்களாபலபய பல சந்�ர்ப்பங்களிலும் பெசால்லப் படுகிறது. வால்மீகியும் ஒரு பாத்�ிரம் �ான், ஆ"ால் மு�லில் அவரும் அதை� அறியவில்தைல என்பற பெசால்லலாம். சீதை� கா"கத்துக்கு வரும் முன்"பர அவர் அவள் அங்பக வரப் பபாவதை� அறிந்�ிருந்�ார். ராமரின் வாழ்க்தைகச் சரித்�ிரம் அவ்வளவில் அவருக்குத் பெ�ரிய வந்�ிருந்�து. சீதை� வால்மீகி ஆசிரமத்துக்கு வந்து பசர்ந்து, ராமாயணமும் வால்மீகியால் இயற்றப் பட்டுப் பின்"ர் அதை� வால்மீகி ராமரின் பிள்தைளகளுக்பக பெசால்லியும் பெகாடுக்கின்றார் வாய்பெமாழியாகபவ. எழு�ப் படவில்தைல. மு�ன் மு�லில் ராமாயணம் அரங்பகற்றம் பெசய்�வர்கள் லவ, குசர்கள் �ான். வாய்பெமாழியாகபவ பாடப் பட்டது. "குசிலவா" என்றால் வடபெமாழியில் பாட்டுப் பாடிக்பெகாண்பட ஊர் ஊராய்ப் பபாகின்றவர்கள் எ" அர்த்�ம் வரும். நம் �மிழ் நாட்டில் உள்ள பாணன், பாடி"ிகதைளப் பபால் என்றும் தைவத்துக் பெகாள்ளலாம். வால்மீகியின் காலம் கி.மு. 750 மு�ல் 500 வதைரயிலும் இருக்கலாம் என்று நம்பப் படுகிறது. அதை� தைவத்துப் பார்க்கும்பபாது ராமாயணம் சுவடிகளில் எழு�ப் பட்ட காலம் கிட்டத் �ட்ட 11-ம் நூற்றாண்டாக இருக்கலாம். பபராடாவின் எம்.எஸ். பல்கதைலக் கழகத்�ில் கிதைடக்கும் ராமாயண ஓதைலச் சுவடிகள் �ான் இந்�ியாவிபலபய மிக மிகப் பழதைமயா" சுவடிகள் எ"வும் பெசால்லப் படுகிறது.

பவ�ங்கதைள "எழு�ாக்கிளவி" என்று பெசால்லுவதுண்டு. பவ�ங்கள் எவ்வாறு வாய்பெமாழியாகக் கற்பிக்கப் பட்டப�ா அவ்வாபற, ராமாயணமும் வாய்பெமாழியாகபவ பெசால்லப் பட்டு வந்�து. ஏபெ""ில் வடபெமாழியின் உச்சரிப்புக்குச் சப்�ம் ப�தைவ. சப்�ம் சரியாக இருக்க பவண்டும், உச்சரிப்பு முதைறயாக இருக்கபவண்டும், மாறுபட்ட ஒரு உச்சரிப்புக் கூட அர்த்�த்தை� மாற்றிவிடும், ஆகபவ முதைறயா" உச்சரிப்புக்காகபவ இதைவ மு�லில் வாய்பெமாழியாகச் பெசால்லப் பட்டுப் பின்"ர் வந்� சம்ஸ்கிரு� பண்டி�ர்களால் எழு�ப் பட்டது எ" ஆசிரிதைய கூறுகின்றார். அதுவும் ராமாயணம் எழு�ப் பட்டு, அ�ாவது வால்மீகியால் பெசால்லப்பட்ட பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பின்"பர எழு�ப் பட்டது. கிட்டத் �ட்ட கி.பி 8-ம் நூற்றாண்டில் இருந்து 12-ம் நூற்றாண்டுகளுக்குள் எழு�ப் பட்டிருக்கபவண்டும் என்ப�ாய்ச் பெசால்கின்றார். அ�"ால் கூடச் சில வார்த்தை�கள் அந்�க் கால நாகரீகத்துக்கும், பெசால் வழக்குக்கும் ஏற்ப மாற்றப் பட்டிருக்கலாம் என்பதும் அவர் கூற்று. என்றாலும் பலரும் பெசால்லுவதை�ப் பபால் உத்�ர காண்டம் வால்மீகியால் பாடப் படவில்தைல என்பதை� ஆசிரிதைய ஏற்கவில்தைல. ஏபெ""ில் மு�ன் மு�ல் ராமாயணப் பாடல்கள் ஆரம்பிக்கும்பபாப� உத்�ரகாண்டத்�ில் ஆரம்பிப்பப�ாடு அல்லாமல், லவ,குசர்கள் �ங்கள் �ாயா" சீதை� ராமரால் மூன்றாம் முதைறயாகவும் நிராகரிக்கப் பட்டுப் பின்"ர் பூமியில் மதைறந்து பபாவதை�யும், பார்த்துக் பெகாண்பட, அதை�ப் பற்றியும் பாடுகின்ற"ர், பமலும் லட்சுமணதை" ராமர் பிரி�ல், ராமரின் மதைறவு எ" அதுவதைரயிலும் பாடி முடிக்கின்ற"ர்.

முழுக்க முழுக்கப் பின்ப"ாக்கிபய பெசால்லப் பட்ட இந்�க் காவியமா"து அ�ன் பபாக்கில் நிகழ்காலம், இறந்� காலம் ஆவதை�யும், எ�ிர்காலத்தை�ப் பற்றி நிகழ்காலத்�ில் பெசால்லப் படுவதை�யும், பார்க்கும்பபாது காலம் பற்றிய குழப்பம் பநரிடும் அதை"வருக்குபம. அ�"ாலும் விதைளயும் சந்ப�கபம இது. ஆ"ால் ராமாயணக் க�ா பாத்�ிரங்களில் சிலருக்குப் பின்"ால் நடக்கப் பபாவதை� முன்கூட்டிபய அறியும் ஆற்றல் இருந்�தை� உணர்ந்து பெகாண்டால் குழப்பம் தீரும். �ங்கள் �ந்தை� எ�ிபர பாடுகின்பறாம் என்ற உணர்ச்சிபய இல்லாமல், இன்னும் பெசால்லப் பபா"ால் அது பற்றிய எந்� விபரமும் பெ�ரியாமபலபய குசனும், லவனும் பாடுகின்ற"ர். அதுவும் எப்படி? சீதை�தையப் பிரிந்� ராமரின் பசாகத்தை�ப் பிழிந்து எடுக்கின்ற"ர், �ங்கள் இ"ிதைமயா" குரல்வளத்�ி"ால், பின்"ர் �ங்கத்�ால் ஆ" சீதை�தைய தைவத்துக் பெகாண்டு ராமர் அசுவபம� யாகம் பெசய்யப் பபாவதை�யும் பாடுகின்ற"ர். இங்பக நிகழ்காலம் ஆ" குச, லவர்கள், இறந்� காலம் ஆகப் பபாகின்ற ராம"ின் உணர்வுகபளாடு பமாதுகின்ற"ர். ராமாயணம் பாட ஆரம்பித்� வால்மீகிக்கு எவ்வாறு நடந்�தும், நடக்கப் பபாவதும், நடந்து பெகாண்டிருப்பதும் பெ�ரிய வருகிறப�ா அவ்வாபற, நாமும் அதை"த்தும் பெ�ரிந்து பெகாண்பட இந்�க் கதை�தையக் பகட்கின்பறாம். இன்னும் பெசால்லப் பபா"ால் ராமாயண காலத்துக்பக பபாய் ராமருடன் கதை� பகட்கும் அபயாத்�ி மாந்�ர்களில் ஒருவராகபவ உணருகின்பறாம். அதுவும் எப்படி, இன்னும் நமக்குத் �ிறக்கப்படா�, சரிவரத் பெ�ரியா� ராமரின் எ�ிர்காலத்தை�ப் பற்றிய பகள்விகளுடப"பய. வால்மீகியின் கவிதை�த் �ிறனுக்கு பெவற்றி மட்டுமில்லாமல், முடிவு பெ�ரிந்� ஒரு கதை�தையத் �ிரும்பத் �ிரும்பக் பகட்கும் நாமும் உணருகின்பறாம், இப்படி ஒரு காவிய நாயகன் நிஜத்�ில் நம்மிதைடபய இருந்�ான் என்பதை�. அவன் இல்தைல எ"வும், இந்�க் கதை� ஒரு கற்பதை" என்பதும் நாம் வால்மீகி என்னும் மகாகவிக்குச் பெசய்யும் ஒரு துபராகம் எ" பெமாழி பெபயர்த்� ஆசிரிதைய ஆர்ஷியா சத்�ாரின் கூற்று. இ"ி அபயாத்�ியா காண்டத்துக்குப் பபாகலாமா?

கதை� கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி 11

அருணகிரிநா�ரின் ராமாயணத்�ில் வில் முறிந்�து பற்றிய பாடல் கீபழ �ந்�ிருக்கிபறன். �ிரு புஷ்பா ராகவன் அவர்கள் �ான் கண்டுபிடித்துக் பெகாடுத்�ார். அவருக்கு என் ம"மார்ந்� நன்றி. �ிருவிதைடக்கழி, �ிருப்புகழில் 799-ம் பாடல் இது.

//அர" ரிப்பிர மர்கள்மு�ல் வழிப டப்பிரி யமும்வர

அவர வர்க்பெகாரு பெபாருள்புகல் ...... பெபரிபயாப"

சிதைலபெமா ளுக்பெக" முறிபட மி�ிதைல யிற்சந கம"ருள்

�ிருவி தை"ப்புண ரரி�ிரு ...... மருபகாப" //

பாலகாண்டத்�ின் இறு�ியில் அபயாத்�ிதைய வந்�தைடந்து �த்�ம் மதை"விமாருடன் இன்பமாய் வாழ்ந்து வந்�"ர் சபகா�ரர்கள் நால்வரும். அப்பபாது பககய நாட்டு அரசன் ஆ" தைகபகயியின் �ந்தை�, �ன் மகதை" அபயாத்�ிக்கு அனுப்பித் �ன் பபரனும் தைகபகயியின் மகனும் ஆ" பர�தை"க் பககய நாட்டுக்கு அதைழத்து வருமாறு கூறி இருக்கபவ, அ�ன்படி தைகபகயியின் சபகா�ரனும், பர�னும் மாமனும் ஆ" யு�ாஜித், பர�தை"ச் சகல மரியாதை�களுடனும் பககயநாட்டுக்கு அதைழத்துச் பெசல்கின்றான். கூடபவ பர�தை" விட்டுப் பிரியா� சத்ருக்க"னும் பெசல்கின்றான். அங்பக பககய நாட்டில் இளவரசர்கள் இருவரும் ராஜ உபசாரங்களில் மகிழ்ந்�ிருக்கும் பவதைளயில் இங்பக அபயாத்�ியில் மன்"ன் �சர�ன்ஸ்ரீராமனுக்குப் பட்டம் கட்ட உரிய காலம் வந்துவிட்ட�ாயும், இளவரசுப் பட்டம் கட்டி நாட்தைட அவ"ிடம் ஒப்புவிக்க பவண்டிய பநரம் வந்துவிட்ட�ாய் நிதை"த்�ான். நான்கு மகன்களிலும் ஸ்ரீராம"ிடம் �"ிப் பிரியம் பெகாண்ட மன்"ன், இவ்வாறு நிதை"த்��ில் �வறும் இல்தைல. �ாய்மார் மூவருக்குபம மிகப் பிரியமா"வ"ாக இருந்து வந்�ான். ஆகபவ யாரும் எ�ிர்க்கப் பபாவ�ில்தைல. மன்"ன் ம" மகிழ்ச்சியுடப"பய �ன் மந்�ிரி, பிர�ா"ிகளுடன்

கலந்து ஆபலாசிக்கின்றான். வால்மீகி எழு�ி இருப்பது இளவரசுப் பட்டம் என்பற. ஆ"ால் கம்பபரா மன்"ன் ஆகபவ முடிசூட்ட எண்ணிய�ாய்த் பெ�ரிவிக்கின்றார். அருணகிரிநா�பரா என்றால் அதை� பெவகு சுலபமாய் நாபல வரிகளில் முடிக்கின்றார்:இவ்வாறு:

"�ிண்சிதைல முறியாபெவாண்ஜா"கி �"ங்கலந்� பின்

ஊரில் மகுடங்கடந்பெ�ாரு�ாயர் வச"ம் சிறந்�வன்"

எ"க் காட்டுக்கு உட"டியாக அனுப்புகின்றார். அற்பு� அழகு மட்டுமின்றி, அன்பு, இரக்கம், பெபாறுதைம என்னும் பெசல்வங்களும் வாய்க்கப் பெபற்றவள் ஜா"கி என்பதை�பய "ஜா"கி �"ங்கலந்�பின்" எ"க் கூறுகின்றார். ஜா"கியிடம் இருந்� �"ங்கள், அ�ாவது பெசல்வங்கள் ஆகியவ பமற்கூறும் நற்குணங்கள். கம்பபரா என்றால் நி�ா"மாய் வர்ணிக்கின்றார்.

முடிசூடப் பபாகும் ராமனுக்கு அ�ன் முக்கியத்துவம் பற்றியும், ராமன் இருக்கபவண்டிய நிய�ிகள், அனுசரிக்க பவண்டிய கடதைமகள், மற்றும் பெசய்யபவண்டிய கடதைமகள், இருக்கபவண்டிய உபவாசங்கள் பபான்றவற்தைறப் பற்றி �சர�ன் எடுத்துக் கூறிய�ாய் வால்மீகியும், �சர�ன் கட்டதைளயின் பபரில் வசிஷ்டர் கூறுவ�ாய்க் கம்பனும் கூறுகின்றார்கள். பமலும் கம்பன் கூற்றுப் படி �சர�ன் ராமனுக்குப் பட்டம் சூட்டிவிட்டுக் காட்டில் வாசம் பெசய்யப் பபாவ�ாய்க் கூறுகின்றது, இவ்வாறு:

"ஆ�லால் இராமனுக்கு அரதைச நல்கி, இப்

பப�தைமத்�ாய் வரும் பிறப்தைப நீக்குறு

மா �வம் பெ�ாடங்குவான் வ"த்தை� நண்ணுபவன்:

யாது நும் கருத்து? எ" இதை"ய கூறி"ான்"

என்று �சர�ன் ஆபலாசதை" பகட்ட�ாய்க் கம்பர் கூறுகின்றார். சுமந்�ிரதைரக் கூப்பிட்டு ராமதைர அதைழத்து வரும்படிக் கூறிப் பின்"ர் சதைபக்கு வந்� ராமருக்குத் �சர�ன் �ாப" பநரில் �ன் விருப்பத்தை� ராம"ிடம் பெ�ரிவித்துப் பின்"ர் ராமர் ஒரு யுவராஜாவாகக் கதைடப்பிடிக்க பவண்டிய �ர்மத்தை� உபப�சித்��ாய் வால்மீகி கூறுகின்றார். அவ்வளவில் மறுநாபள ராமனுக்குப் பட்டம் கட்டபவண்டிய நன்"ாள் இருப்ப�ாயும் கூறும் �சர�ர், மற்ற அரசதைவ மந்�ிரி, பிர�ா"ிகள், குலகுரு வசிஷ்டர் ஆகிபயாரிடம் விதைடபெபற்றுச் பெசன்ற ராமதை"த் �ிரும்பவும் அதைழத்து வருமாறு சுமந்�ிரதைரப் பணிக்கின்றான் �சர�ன். வந்� ராம"ிடம், �ான் கண்டு வரும் பெகட்ட க"வுகதைளயும், காணும் துர்ச்சகு"ங்கள் பற்றியும் எடுத்து உதைரக்கும் �சர�ன்,"ராமா, என் உயிர் உடதைல விட்டுப் பிரிவ�ற்கு முன்"ர் நான் பெசய்ய பவண்டிய கடதைம உன்னுதைடய பட்டாபிபஷகம் மட்டுபம! ஆதைகயால் நீ உன் மதை"வியுடன் இன்றிரவு உபவாசம் பமற்பெகாள்வாயாக! �ர்ப்தைபப் படுக்தைகயில் படுத்து, பெசய்யபவண்டிய �ா"ங்கதைள முதைறப்படி பெசய்து, பெ�ய்வ சிந்�தை"யில் ம"த்தை� ஒருதைமப் படுத்துவாயாக!" என்று கூற ராமனும் அவ்வாபற

ஒப்புக்பெகாண்டு �ன் மாளிதைகக்குத் �ிரும்ப, மன்"ன் �சர�ன் அடுத்து பநரப் பபாவதை�க் கற்பதை" கூடச் பெசய்யாமல் மிக்க ம" மகிழ்ச்சியுடப"பய தைகபகயியின் அந்�ப் புரம் நாடிச் பெசன்றான். �சர�ன் பவண்டுபகாள் படி வசிஷ்டர் கூறுவ�ாய்க் கம்பர் பெசால்வது:

"யாபெராடும்பதைக பெகாள்ளல பெ"ன்றபின்

பபாபெராடுங்கும் புகபெழாடுங்குங் காது�ன்

�ாபராடுங்கல்பெசல்லா�து �ந்�பின்

பவபெராடுங்பெகடல் பவண்டல் உண்டாகுபமா"

கம்பர் சீதை�யும் உடன் உபவாசம் இருந்��ாய்க் கூறவில்தைல. இது இவ்வாறிருக்கக் தைகபகயியின் அந்�ப் புரத்�ிபல மந்�தைர என்பவள் தைகபகயியின் �கப்ப"ால் அவளுக்கு அனுப்பப் பட்டிருந்� அந்�ரங்கப் பணிப்பெபண், இ�ற்கு பமல் வால்மீகியில் எதுவும் அவதைளப் பற்றிச் பெசால்லவில்ல. ஆ"ால் கம்பபரா சிறுவய�ில் ராமரின் விதைளயாட்டால் மந்�தைர பகாபமுற்ற�ாய்ச் பெசால்லுகின்றார்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 12

மன்"ன் �சர�ன், �ன் மக"ாகிய ராமனுக்கு முடிசூட்டும் எண்ணத்தை� நகபெரங்கும் பதைறயறிவிக்கச் பெசய்��ாய்க் கம்பர் கூறுகின்றார். வள்ளுவன் பதைறயறிவித்�தை�க் பகட்ட நகர மாந்�ர் அதை"வரும்:

"ஆர்த்�"ர் களித்�"ர் ஆடிப் பாடி"ர்

பவர்த்�"ர் �டித்�"ர் சிலிர்த்து பெமய்ம்மயிர்

பபார்த்�"ர் மன்"தை"ப்புகழ்ந்து வாழ்த்�ி"ர்

தூர்த்�"ர் நீள் நி�ி பெசால்லி"ார்க்கு எல்லாம்"

என்று இவ்வி�ம் நகரமாந்�ர் ஆடிப் பாடியப�ாடு மட்டுமில்லாமல், மன்"ன் �சர�தை"யும் வாழ்த்�ிப் பாடிய வண்ணம் ஒருவருக்கு ஒருவர் பரிசில்கதைளயும் அளித்து மகிழ்ந்�ிருந்� பவதைளயில், மந்�தைர ஆகிய கூ"ி பெவளிபய வந்து அரண்மதை"ப் பணிப்பெபண்ணி"ால் விஷயம் அறிந்து பெகாண்டு மிக்க பகாபம் அதைடந்��ாய் வால்மீகி பெ�ரிவிக்கின்றார். ஆ"ால் கம்பபரா, கூ"ிக்கும், ஸ்ரீராமனுக்கும் ஏற்பெக"பவபய முன்"ால் இருந்� பதைகதைய முன்"ிறுத்�ிக்கூ"ி இப்பபாது பழி தீர்க்க முற்பட்ட�ாய்ச் பெசால்கின்றார்.

"பெ�ாண்தைடவாய்க் பககயன் ப�ாதைக பகாயில் பமல்

மண்டி"ாள் பெவகுளியின் மடித்� வாயி"ாள்

பண்தைடநாள் இராகவன் பாணி வில் உமிழ்

உண்தைட உண்ட�தை"த் �ன் உள்ளத்ப� உள்ளுவாள்"

எ" ஸ்ரீராம"ின் குழந்தை�ப் பருவத்�ில் ராம"ின் தைகவில்லில் இருந்து பெவளிப்பட்ட களிமண் உருண்தைடயால் �ான் அடி வாங்கிக் பெகாண்ட பதைழய சம்பவத்தை� ம"�ில் இறுத்�ி இன்னும் அ�ிகக் பகாபத்துடப"பய தைகபகயியின் அந்�ப்புரத்தை� வந்�தைடந்�ாள். பஞ்சதைணயில் படுத்து அயர்ந்து தூங்கிக் பெகாண்டிருந்� தைகபகயிதைய எழுப்பி ஸ்ரீராம"ின் பட்டாபிபஷக தைவபவம் பற்றிக் கூ"ி பெசால்லவும் உள்ளம் உண்தைமயிபல மகிழ்ச்சியில் ஆழ, தைகபகயி கூ"ிக்கு ஆபரணம் பரிசளித்��ாய் வால்மீகியும், கம்பரும் கூறுகின்ற"ர். ராமதை"யும் �ன் பெசாந்�ப் பிள்தைள பபாலபவ தைகபகயி எண்ணிக் பெகாண்டிருந்��ால் அவளுக்குக் கிஞ்சித்தும் வருத்�பம எழவில்தைல. சந்ப�ாஷபம அதைடந்�ாள்.

ஆ"ால் பெவகுண்ட கூ"ிபயா அம்மாதைலதையத் தூக்கி எறிந்துவிட்டுக் தைகபகயிக்குப் பபா�ிக்க ஆரம்பிக்கின்றாள். அவள் இவ்வாறு ராமனுக்கு விபரா�ம் காட்டுவ�ில் காரணம் இல்தைல எ"வும், அவள் சுபாவமாகபவ தீதைம பெசய்யும் இயல்பி"ாள் என்றும் வால்மீகி கூறும் பவதைளயில், கம்பபரா பதைழய பதைகதைமதைய நிதைல நிறுத்துகின்றார். ராமன் அரசாள ஆரம்பித்�ால் அ�"ால் பெகளசதைலயின் தைக ஓங்கும், தைகபகயியின் நிதைல �ாழ்ந்து விடும் எ"வும், அவள் மகன் பர�ன் ஒரு பவதைலக்காரதை"ப் பபால் நடத்�ப் படுவான் எ"வும் பெசால்கின்றாள். ஆ"ால் மு�லில் அவற்தைற மறுத்� தைகபகயி, கூ"ி �ிரும்பத்

�ிரும்பக் கத்�வும் அவள் ம"ம் பெகாஞ்சம் பெகாஞ்சமாய் மாறத் பெ�ாடங்குகிறது. அதை�ப் புரிந்து பெகாண்ட கூ"ியும், உடப"பய,"தைகபகயி, உன் மகன் பர�தை" உடப" வரவதைழ! மன்"ன் வந்�ால் அவ"ிடம் பபசாப�! உன் மகன் பர�னுக்குத் �ான் பட்டம் என்ற வாக்குறு�ிதையப் பெபற்றுக் பெகாள். உன்"ிடம் மிக்க பிரியம் தைவத்�ிருக்கும் மன்"ன் கட்டாயம் ஒப்புக் பெகாள்வான். அப� சமயம் ராமதை"ப் பக்கத்�ில் இருக்கவும் விடாப�! யாதை"தையச் சிங்கம் எவ்வாறு அழிக்க நிதை"க்குபமா, அவ்வாபற உன் மகதை" ராமன் அழித்துவிடுவான். நீ முன்பெ"ாரு காலத்�ில் உ"க்கும், மன்"னுக்கும் நிகழ்ந்� அந்�ரங்கச் சம்பவம் ஒன்று பற்றி என்"ிடம் கூறி இருக்கின்றாய் அல்லவா? உன் நிதை"வில் இருக்கின்ற�ா?" என்று பகட்கவும் தைகபகயி அவதைளப் பார்த்து,"நீபய கூறு!" எ"ப் பணிக்கின்றாள். கம்பர் இதை�த்

"தீய மந்�தைர இவ்வுதைர பெசப்பலும் ப�வி

தூய சிந்தை�யும் �ிரிந்�து சூழ்ச்சியின் இதைமபயார்

மாதையயும் அவர் பெபற்ற நல்வரம் உண்தைமயாலும்

ஆய அந்�ணர் இயற்றிய அருந்�வத்�ாலும்"

"அரக்கர் பாவமும் அல்லவர் இயற்றிய அறமும்

துரக்க நல் அருள் துறந்�"ள் தூ பெமாழி மடமான்

இரக்கம் இன்தைம அன்பறா இன்று இவ் உலகங்கள் இராமன்

பரக்கும் பெ�ால் புகழ் அமு�ிதை"ப் பருகுகின்றதுபவ!"

தைகபகயி பெசய்� இந்�க் பெகாடுஞ்பெசயல் கூட ஸ்ரீராமனுக்கு நன்தைமயாகவும், ராம"து புகதைழ இன்றளவும் உலபெகங்கும் பபசவும் காரணமாக அதைமந்�து எ"வும் பெசால்கின்றார் கம்பர்.

இந்நிதைலயில் மந்�தைர அவளிடம் முன்பெ"ாரு காலம் �சர�ன் ப�வாசுர யுத்�த்�ின் பபாது ப�வர்களுக்கு உ�வி பெசய்யச் பெசன்ற பவதைளயில் தைகபகயியும் உடன் பெசன்றதை� நிதை"வு படுத்துகின்றாள். அப்பபாது மன்"ன் பபாரில் ஒரு கட்டத்�ில் மூர்ச்தைச அதைடய, உடன் பெசன்ற தைகபகயி மிக்கத் துணிவுடன் மன்"தை"ப் பபார்க்களத்�ில் இருந்து அப்புறப்படுத்�ிக் காப்பாற்றி, மூர்ச்தைச பெ�ளிவிக்கின்றாள். மூர்ச்தைச பெ�ளிந்� மன்"ன் ம"ம் மகிழ்ந்து தைகபகயியிடம் இருவரங்கள் �ருவ�ாயும் என்" பவண்டுபமா பகள் அளிக்கிபறன் எ"க் கூறக் தைகபகயி அச்சமயம் எதுவும் ப�தைவ இல்தைல எ"வும் ப�தைவப் படும்பபாது பகட்டு வாங்கிக் பெகாள்ளுவ�ாயும் பெசால்கின்றாள். இதை� நிதை"வு படுத்�ிய மந்�தைர தைகபகயியிடம் இந்� இரு வரங்கதைளயும், பயன் படுத்�ிக் பெகாள்ளுமாறு கூறுகின்றாள். ராமனுக்குப் பட்டாபிபஷகத்துக்குப் ப�ிலாகப் ப�ி"ான்கு வருடம் வ"வாசம், பர�னுக்குப் பட்டாபிபஷகம் என்ற இரு வரங்கதைளக் பகட்கச் பெசால்கின்றாள். பர�னுக்குப் பட்டம் என்றால், ராமன் ஏன் காட்டுக்குப் பபாகபவண்டும் என்ற�ற்கு அவள் நாட்டு மக்கள் அதை"வரும்

ராம"ிடம் மிக்க பிரியம் உள்ளவர்கள், அவன் இங்பக இருக்கும் வதைரயில் பர�னுக்குப் பட்டம் கட்ட முடியாது. பமலும் ராமன் ப�ி"ான்கு வருடம் காட்டில் இருந்து �ிரும்புவ�ற்குள், பர�ன் ஆட்சியில் நிதைலபெபற்றுவிடுவான், பின்"ர் உன் மகப" அரசன், ராமன் அவனுக்குக் கீழ் அடங்கி நிற்க பவண்டியவப" எ"க் கூ"ி பெசால்கின்றாள். தைகபகயியின் ம"ம் மகிழ்வதை�க் கம்பர் இவ்வாறு பெசால்கின்றார்:

"உதைரத்� கூ"ிதைய உவந்�"ள் உயிர் உறத் �ழுவி

நிதைரத்� மாமணி ஆரமும் நி�ியமும் நீட்டி

இதைரத்� பவதைல சூழ் உலகம் என் ஒரு மகற்கு ஈந்�ாய்

�தைரக்கு நாயகன் �ாய் இ"ி நீ எ"த் �ணியா"

என் ஒபர மகனுக்குக் கடல் சூழ்ந்� இந்� மாபெபரும் சாம்ராஜ்யத்தை�ப் பெபற்றுத் �ந்� நீபய அவன் �ாய் என்று பெசால்கின்றாளாம் தைகபகயி. பின்"ர் கூ"ியின் பயாசதை"ப் படி அவள் கிழிந்� ஆதைடதைய உடுத்�ிக் பெகாண்டு, �தைலதைய விரித்துப் பபாட்டுக் பெகாண்டு, �ன் ஆபரணங்கதைள எல்லாம் �தைரயில் வாரி வீசிவிட்டுத் �தைரயில் படுக்கின்றாள் மிக்க பகாபத்ப�ாடு பெபருமூச்சு விட்டுக் பெகாண்டு. மன்"ன் �சர�ன் இது எதுவும் அறியா�வ"ாய், மு�லில் பெகளசதைலயின் மாளிதைகக்குச் பெசன்று விஷயத்தை�த் பெ�ரிவித்து விட்டுப் பின்"ர் சுமித்�ிதைரக்கும் பெசால்லிவிட்டுக் கதைடசியாக மிகுந்� ஆவலுடனும், ம"ம் நிதைறந்� மகிழ்ச்சியுடனும், தைகபகயியின் மாளிதைகதைய அதைடகின்றான். அவனுக்கு வாயிலிபலபய அரசி மிக்க பகாபத்துடன் இருக்கும் நிதைலதைம பெ�ரிவிக்கப் படுகின்றது. ம"ம் ப�ட்டம் அதைடந்� �சர�ன் அந்�ப் புரத்துக்கு வருகிறான்.

ராமன் ஒரு சா�ாரண ம"ி�"ாக இருந்�ாலும் அவன் இளவரசன். என்றாலும் அவனுதைடய பநர்தைமயும், உறு�ியும், வீரமும் எவ்வாறு பபாற்றப் படுகின்றப�ா அ�ற்குச் சற்றும் குதைறவில்லா� வீரமும், உறு�ியும், பநர்தைமயும் பதைடத்�வ"ாகபவ �சர�ச் சக்கரவர்த்�ியும் இருந்�ான் எ"ினும் பெபண்ணாதைச அவதை" ஆட்டிப் பதைடக்கின்றது. பெபாதுவாகபவ அரச குலத்�ி"ர் மு�லில் �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்ளும் பட்ட மகிஷிக்குக் குழந்தை� பிறக்கவில்தைல எ"ில் இரண்டாம் �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்வது இயல்பப. என்றாலும் �சர�ன் மூன்று முதைற �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்வப�ாடு அல்லாமல் இதைளய மதை"வியா" தைகபகயியிடம் மிக்க அன்பு காட்டுகின்றான். �ன் எல்தைலகதைள உணர்ந்�வ"ாகவும், �ர்மத்தை� மீறா�வ"ாகவும், ஒரு உ�ாரண புருஷ"ாகவும், ராமன் விளங்க, அவன் �கப்பப"ா என்றால் ஆதைச, பகாபம், காமம் அ�"ால் விதைளயும் துக்கம் இவற்றால் பீடிக்கப் பட்டுத் �ன் உயிதைரயும் இழக்கும் நிதைலக்கு வந்து விடுகின்றான். மகன் ஆ" ராமப"ா இதைவ அதை"த்தை�யும் பெவன்று �"க்கு நிகரில்தைல எ"த் �தைல நிமிர்ந்து நிற்கின்றான். ஆ"ால் அவனும் சா�ாரண ம"ி�"ாய்ச் பெசய்யும் �வறுகள்? இருக்கின்ற". இரண்டு மாபெபரும் �வறுகள். ஏன் பெசய்�ான்? அது நியாயமா? �ர்மம் என்பது இது �ா"ா?

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 13.

�சர�ர் பெசய்� பாபம் என்றால் சிரவணகுமாரதை" யாபெரபெ"த் பெ�ரியா� நிதைலயில் பெகான்றது ஒன்பற. பாபம் என்பதை� அறியாமல் பெசய்� அவருதைடய அந்�த் �வற்றின் பலதை" அவர் இ"ி அனுபவிக்கப் பபாகின்றார். பமன்தைம வாய்ந்� மன்"ன் ஆ"ாலும் சரி, கடவுபள, ம"ி�ராய் அவ�ரித்�ாலும் சரி, அவரவர்களின் கர்மவிதை"தைய அவரவர்கள் அனுபவித்ப� தீரபவண்டும் என்பது இதைறவ"ின் தீர்ப்பு மட்டுமின்றிக் காலப�வ"ின் நியாயமும் கூட. அந்�ப் புரத்துக்குள் பெசல்லும்பபாது மிகுந்� ம"க்கவதைலயுடப"பய பெசன்ற �சர�ர், புயல் காற்றில் அறுந்து விழுந்� பூங்பெகாடி பபால் கீபழ படுத்துக் கிடந்� தைகபகயிதையப் பார்த்து ம"ம் ப�றுகின்றார். அவள் அருபக அமர்ந்து பெமல்ல அவதைளத் தூக்கிச் சமா�ா"ம் பெசய்ய முயலுகின்றார். ஆ"ால் தைகபகயிபயா துள்ளி எழுந்து ஒதுங்கி நிற்கின்றாள். ம"ம் வருந்�ிய மன்"ன் அவள் துயரத்�ின் காரணம் பகட்க, அவபளா, "மன்"ா, நீங்கள் எ"க்கு அளிப்ப�ாய்ச் பெசால்லி இருந்� இரு வரங்கதைளயும் இப்பபாப� �ரபவண்டும்! �ருவ�ாய் வாக்குக் பெகாடுத்�ால் அதைவ என்" எ"ச் பெசால்லுபவன்" எ"க் பகட்கின்றாள். மன்"ப"ா, "ப�வி, ராமன் மீது ஆதைண! எது பவண்டுபமா பகள், என் மகன்களில் நான் அ�ிகப் பிரியம் தைவத்�ிருப்பவன் ராமன் என்பது உ"க்கும் பெ�ரியுபம? அவன் மீது ஆதைண!" எ" ஆதைண இடுகின்றான், நடக்கப் பபாவதை� அறியாமபலபய. இதை�க் கம்பர், வால்மீகி இருவருபம ஒபர மா�ிரியாகச் பெசால்கின்ற"ர். கம்பர் இவ்வாறு கூறுகின்றார்:

"கள் அவிழ் பகாதை� கருத்து உணரா� மன்"ன்

பெவள்ள பெநடுஞ்சுடர் மின்"ின் மின்" நக்கான்

உள்ளம் உவந்துள பெசய்பவன் ஒன்றும் பலாபபன்

வள்ளல் ராமன் உன் தைமந்�ன் ஆதைண என்றான்."

இவ்வி�ம் ராம"ின் பமல் தைகபகயி நிதைறந்� அன்பு தைவத்�ிருந்�தை�யும் பெவளிப்படுத்துகின்றார் கம்பர்.

பின்"ர் தைகபகயி ப�வாசுர யுத்�த்�ில் மன்"தை"த் �ான் காப்பாற்றிய நிகழ்ச்சிதையக் குறிப்பிட்டுவிட்டு, அப்பபாது மன்"ன் �ருவ�ாய்ச் பெசான்" இரு வரங்கதைளயும் இப்பபாது �ரபவண்டும் எ"க் பகட்கின்றாள். அவள் சூழ்ச்சி அறியா� மன்"ப"ா உடப" ஒத்துக் பெகாள்கின்றான். உடப"பய தைகபகயி, "இப்பபாது ராமன் பட்டாபிபஷகத்துக்குச் பெசய்யப் பட்டிருக்கும் பெபாருட்கதைளக் பெகாண்பட என் மகன் பர�னுக்குப் பட்டாபிபஷகம் பெசய்யபவண்டும். இது மு�ல் வரம். இரண்டாம் வரம் என்"பெவ"ில் ராமன் மரவுரி �ரித்துப் ப�ி"ான்கு வருஷம் காட்டில் வாசம் பெசய்யபவண்டும்." எ"க் கூறுகின்றாள். மன்"ன் ம"ம் கலங்கியது. மூர்ச்சித்துக் கீபழ விழுந்�ான். அதை�க் கம்பர் எவ்வாறு ப�ிவு பெசய்கின்றார் எ"ில் :

"நாகம் எனும் பெகாடியாள் �ன் நாவின் ஈந்�

பசாக விடம் பெ�ாடர துணுக்கம் எய்�ா

ஆகம் அடங்கலும் பெவந்து அழிந்து அராவின்

பவகம் அடங்கிய பவழம் என்" வீழ்ந்�ான்"

நாகப் பாம்பின் நஞ்தைசத் �ன் நாவிபல தைவத்�ிருக்கும் தைகபகயியின் பெசாற்கதைளக் பகட்ட மன்"ன், அந்� விஷம் உடம்பில் பரவிய�ால் விஷம் உண்ட யாதை"தையப் பபாலத் �தைரயில் வீழ்ந்�ான் என்கின்றார் கம்பர்.

பமலும்: "உலர்ந்�து நா உயிர் ஓடலுற்றது உள்ளம்

புலர்ந்�து கண்கள் பெபாடித்� பெபாங்கு பசாரி

சலம் �தைலமிக்கது �க்கது என்பெகால் என்று என்று

அதைலந்து அதைலயுற்ற அரும்புலன்கள் ஐந்தும்!"

நாக்கு வரள, உயிர் பபாகும் நிதைலயில், கண்கள் இரத்�க் கண்ணீர் வடிக்க ஒளியிழந்து பபாய், �ன் ஐம்புலன்களும் அடங்க, இதைவ பெசய்யத் �க்க பெ�ாழில்கள் என்" எ" எண்ணி ம"ம் பசார்ந்�ான் மன்"ன் �சர�ன். தைகபகயியின் காலில் விழுந்து அவளிடம் பெகஞ்சுகின்றான், ராமனுக்குப் பட்டம் பவணுமா"ால் கட்டவில்தைல, ஆ"ால் அவன் காட்டுக்குப் பபாகபவண்டாம், அவன் என்தை"ப் பிரிந்�ால் அடுத்� கணபம என் ஆவியும் பிரிந்து விடும் என்பெறல்லாம் பெசால்லிப் பார்க்கின்றான். பெகடும�ியால் ம"ம் நிதைறந்�ிருந்� தைகபகயி இது எதை�யும் பகட்கபவ இல்தைல. ஒபர பிடிவா�மாகத் �ன் காரியத்�ில் உறு�ிபட நிற்கின்றாள். வால்மீகி ராமாயணத்�ில் கதைடசி வதைரயிலும் ராமன் காட்டுக்குச் பெசல்வதை� �சர�ன் ஒப்புக் பெகாள்ளபவ இல்தைல. ஆ"ால் கம்பபரா எ"ில் �சர�ன் அந்� வரத்தை�யும் அளித்��ாகபவ பெசால்கின்றார்:

"நின் மகன் ஆள்வான், நீ, இ"ிது ஆள்வாய்,நிலம் எல்லாம்

உன் வயம் ஆபம, ஆளு�ி �ந்ப�ன் உதைர குன்பறன்

என் மகன், என் கண் என் உயிர் எல்லா உயிர்கட்கும்

நன்மகன் இந்� நாடு இறவாதைம நய என்றான்."

பெசான்" பெசால் �வறாமல் பர�னுக்பகப் பட்டம் கட்டுவ�ாயும், அதை"வருக்கும் பிரியன் ஆ" ராமதை"க் காட்டுக்கு அனுப்பபவண்டாம் எ"வும் பகட்டுக் பெகாள்ளும் �சர�தை"க் தைகபகயி பல வி�ங்களிலும் ஏசப் பின்வருமாறு பெசால்வ�ாய்ச் பெசால்கின்றார் கம்பர்:

"வீய்ந்�ாபள இவ் பெவய்யவள் என்"ா மிடல் பவந்�ன்

ஈந்ப�ன் ஈந்ப�"ிவ்வரம் என் பசய் வ"ம் ஆள

மாய்ந்ப� நான் பபாய் வான் உலகு ஆள்பவன் வதைச பெவள்ளம்

நீந்�ாய் நீந்�ாய் எஇன் மகபெ"ாடும் பெநடிது என்றான்."

என் அன்பு மகன் ராமன் காட்டுக்குச் பெசல்லட்டும், உ"க்கு அந்� வரத்தை�யும் ஈந்ப�ன், பின்"ர் நான் மாண்டு பபாய் விடுபவன், நீ நீண்ட காலம் உன் மகப"ாடு பசர்ந்து இந்� நாட்தைடயும்,உலதைகயும், மக்களின் ஏச்சுக்களுக்கிதைடபய ஆண்டு வருவாயாக! எ"ச் பெசால்கின்றா"ாம் �சர� மன்"ன்.

இது இவ்வாறிருக்க பெபாழுதும் விடியத் பெ�ாடங்க, வசிஷ்டர், பட்டாபிபஷகத்துக்கு பவண்டிய ஏற்பாடுகதைளச் பெசய்ய பவண்டியவராய் �சர�ன் மாளிதைகதைய பெநருங்க, மன்""ின் அந்�ரங்க மந்�ிரியும், பெமய்க்காப்பாளனும் ஆ" சுமந்�ிரர் வசிஷ்டதைர பநாக்கிவருகின்றார். அவரிடம் வசிஷ்டர் மன்"தை"ப் பட்டாபிபஷகத்துக்குத் �யார் ஆகும்படி பெசால்லச் பெசால்கின்றார். சுமந்�ிரரும் தைகபகயியின் அந்�ப்புரம் பநாக்கிச் பெசன்று, �சர�தைர பநாக்கி வசிஷ்டர் பெசான்"தை�ச் பெசால்லி விட்டு ஒதுங்கி நிற்க, ம"ம் பெநாந்� மன்"ன், சுமந்�ிரரிடம் உன் வார்த்தை�கள் எ"க்கு மிக்க துன்பம் அளிக்கின்றது என்று கூறுகின்றான். அப்பபாது தைகபகயி சுமந்�ிரதைரப் பார்த்து ராமதை" உடப"பய மன்"ன் பார்க்கபவண்டும் எ"ச் பெசால்லி அதைழத்து வரும்படி பணிக்கின்றாள்.

ராமாயணம் ஒரு சமுத்�ிரம். மூழ்கிக் பெகாண்டிருக்கிபறன். முத்பெ�டுத்துக் பெகாண்டு வரபவண்டும். அதை"வரின் நல்லாசிகபளாடும், வாழ்த்துகபளாடும்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 14.

ஆர்ஷியா சத்�ாரின் ராமாயணத்தை� மறந்துட்படப"ான்னு சிலர் நிதை"க்கலாம். அப்படி எல்லாம் இல்தைல, கதைடசியில் அவரின் கருத்துக்கதைளக் கூடியவதைர பெசால்லிக் பெகாண்பட வருகின்பறன். அவர் எழு�ி இருக்கும் கருத்தை� ஒட்டிய என் குறிப்புக்கள் மட்டுபம ஒரு 50 ப�ிவுகளுக்கு வரும் என்ப�ால் அ�ிகமாய் எழு�வில்தைல. ராமாயணம் எழுதும் பநாக்கம் மாறிவிடும். இந்� அலசல் பற்றிப் பின்"ர் பநரம் கிதைடக்கும்பபாது �"ியாக எழுதுகின்பறன். அப�ாடுஆரம்பத்�ில் இருந்ப� ஒப்புவதைம பெசய்ய ஆரம்பிச்சுட்படன், நிறுத்� முடியதைல, �விர, வால்மீகி ராமாயண ஸ்பலாகம் பபாடணும், அதை�யும் பபாட்டால் பெராம்பப் பெபரிசாப் பபாகும், படிக்கிறதுக்குக் கஷ்டமாப் பபாயிடுபமானு பபாடதைல! :))))))) உண்தைமயில் எழு� ஆரம்பிச்சால் நிறுத்�க் கட்டுப்படுத்�ிக்க பவண்டி இருக்கிறது. மற்றபடி வால்மீகி ராமாயணம் �ான் அடிப்பதைட!

மயங்கிக் கிடக்கும் மன்"தை"க் கண்டு ம"ம் கலங்கிய சுமந்�ிரதைரக் தைகபகயி, ராமன் நிதை"வி"ால் அவர் �ன்தை" மறந்� நிதைலயில் இருப்ப�ாயும், அவர் உடப" பெசன்று ராமதை" அதைழத்து வருமாறும் கூறுகின்றாள். கம்பரும் அவ்வாபற கூறுகின்றார். சுமந்�ிரரும் ராம"ின் அரண்மதை"க்குச் பெசன்று சீதை�யுடன் உதைரயாடிக் பெகாண்டிருந்� ராமரிடம், தைகபகயியின் மாளிதைகயில் இருக்கும் �சர� மன்"ன் அதைழத்துவரச் பெசான்"�ாய்க் கூறுகின்றார். பட்டாபிபஷகம் பெ�ாடர்பாய்ப் பபச அதைழத்துவரச் பெசால்லி இருப்ப�ாயும், �ான் பெசன்று வருவ�ாயும், அதை"த்தும் நல்ல பெசய்�ிபய என்றும் சீதை�யிடம் பெ�ரிவிக்கும் ராமர், உடப"பய பெவளிபய பெசன்று �சர�தை"க் காணக் கிளம்புகிறார். லட்சுமணன் பின்

பெ�ாடர்கின்றான். பெ�ருவில் மக்கள் கூட்டம் அதைல பமாதுகிறது. பட்டாபிபஷகத்துக்காக அலங்கரிக்கப் பட்டிருந்� வீ�ிகதைளயும், அலங்காரங்களுடன் வந்� பெபாதுமக்கதைளப் பார்த்துக் பெகாண்பட தைகபகயியின் மாளிதைகக்குச் பெசன்றார் ராமர். ஆ"ால் கம்பபரா மு�லில் �சர�ன் மாளிதைகக்கு ராமன் பெசன்ற�ாயும், அங்பக மன்"ன் இல்தைல எ"க் கண்டு பின்"ர் தைகபகயியின் மாளிதைகதைய அதைடந்��ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார்.

"ஆண்டு இதை"யராய் இதை"ய கூற அடல் வீரன்

தூண்டு புரவிப் பெபாரு இல் சுந்�ர மணித் ப�ர்

நீண்ட பெகாடி மாட நிதைர வீ�ி நிதைறயப் பபாய்

பூண்ட புகழ் மன்"ன் உதைற பகாயில் புகபலாடும்."

அங்பக ஒரு பீடத்�ில் அரசன் அமர்ந்�ிருப்பதை�யும், முக வாட்டத்துடன் இருப்பதை�யும் கவ"ித்துக் பெகாண்டார், ராமர். �ந்தை�தைய வணங்கி நிமிர்ந்�ார். "ராமா!" என்ற ஒற்தைறச் பெசால்லுடன் அதைம�ியா"ான் மன்"ன் �சர�ன். �ந்தை�யின் முகவாட்டத்தை�க் கண்டு �ன் சிறிய �ாயா" தைகபகயிதைய ராமன் பகட்ட�ாய் வால்மீகி கூறுவது: " �ாபய! நான் அறியாமல் கூட எந்�த் �வறும் பெசய்யவில்தைல எ" நிதை"க்கின்பறன். �ந்தை� என்தை"க் கண்டதும், முகம் வாடியவராய் ஒரு பெசால் கூடப் பபசாமல் இருக்கும் காரணம் என்"? �ந்தை�யின் துயதைரப் பபாக்க நான் என்" பெசய்யபவண்டும்?" என்று பகட்ப�ாய் வால்மீகி கூறக் கம்பபரா எ"ில் தைகபகயி ராமன் வந்� உடப"பய �ன் காரியத்தை�ப் பற்றிப் பபச ஆரம்பித்��ாய்க் கூறுகின்றார்.

"நின்றவன் �ன்தை" பநாக்கி இரும்பி"ால் இயன்ற பெநஞ்சின்

பெகான்று உழல் கூற்றம் என்னும் பெபயர் இன்றிக் பெகாடுதைம பூண்டாள்

இன்று எ"க்கு உணர்த்து�ல் ஆவது ஏயப� என்"ின் ஆகும்

ஒன்று எ"க்கு உந்தை� தைமந்� உதைரப்பது ஓர் உதைர உண்டு என்றாள்"

ஆ"ால் அருணகிரிநா�ர் இவ்வாறு பூசி பெமழுகாமல் உதைடத்துச் பெசால்கின்றார், தைகபகயிபய கூறுவ�ாய். மன்"ன் பெசால்வ�ாய்க் கம்பரும், ராமன் என்"பெவ"க் பகட்ப�ாய் வால்மீகியும் கூற அருணகிரிநா�பரா, "எ"து பெமாழி வழுவாமல் நீபயகு கான்மீ�ில்" எ"க் தைகபகயி கூறுவ�ாய்ச் பெசால்லி முடித்துவிடுகின்றார். வால்மீகியின் தைகபகயிபயா, ராம"ிடம் �சர�ன் �"க்குக் பெகாடுத்� வாக்குறு�ிகதைளப் பற்றியும் அதை� நிதைறபவற்ற பவண்டிய பவதைள பெநருங்கிவிட்டதை�யும் கூறுவப�ாடு, �ான் அந்� வாக்குறு�ி என்" என்பதை�ச் பெசால்ல பவண்டுமா"ால், ராம"ிடம் அதை� விவரிப்ப�ால் பயன் இல்தைல என்ற அவலம் ப�ான்றாமல் பார்த்துக் பெகாள்ளுவ�ாய் ராமதை" உறு�ி பெமாழி பகட்கின்றாள். சத்�ிய பெநறிதையக் கதைடப்பிடிக்கும் ராமபரா, �ான் அந்� வாக்தைகக் பெகாடுப்ப�ாயும், மன்""ின் துக்கம் மாற தீயில் புகபவா, விஷம் அருந்�பவா, கடலில் மூழ்கபவா எதுவா"ாலும் �யார் எ"வும், பெசான்" பெசால்தைல மாற்ற

மாட்படன் எ"வும் உறு�ி பெகாடுக்கின்றார். பின்"ர் தைகபகயி �ான் வரம் வாங்கிக் பெகாள்ள பநர்ந்� சந்�ர்ப்பங்கதைள விவரித்து விட்டு, அந்� இருவரங்கதைளத் �ான் இப்பபாது மன்""ிடம் பகட்ட�ாயும் கூறுகின்றாள்.

பமலும் ராமதை"ப் பார்த்து அவள் கூறுவ�ாவது: ராமா! உ"க்குப் ப�ிலாக என் மகன் பர�னுக்குப் பட்டாபிபஷகம் பெசய்யபவண்டும் எ"வும், நீ காட்டுக்குச் பெசன்று ப�ி"ான்கு ஆண்டுகள் வ"வாசம் பெசய்யபவண்டும் எ"வும் மன்""ிடம் நான் இரு வரங்கள் பகாரி உள்பளன். அந்� வரங்கள் பூர்த்�ி அதைடவது உன் தைகயில் �ான் உள்ளது. நீ மரவுரி �ரித்து, சதைட முடி �ாங்கிக் காட்டில் வாழபவண்டும், இதை� எவ்வாறு பெசால்வது என்பற உன் �ந்தை� �யங்குகின்றார். அவர் சத்�ியத்�ில் இருந்து �வறாமல் இருக்கும்படி அவர் மூத்� மக"ாகிய நீ�ான் பார்த்துக் பெகாள்ளபவண்டும். �சர� மன்"ன் பெகாடுத்� வரங்கதைளக் காப்பாற்றுவான் என்ற பெபயர் அவருக்கு நிதைலக்குமாறு நீ�ான் பெசய்யபவண்டும்!" என்று பெசால்ல, மன்"ன் �சர�ன் "ஓ"பெவ"ப் பெபருங்குரபெலடுத்து அழ ஆரம்பிக்கின்றான். மன்""ின் துக்கம் பெபருகுகின்றது. ஆ"ால் ராமப"ா இதை�க் பகட்டுச் சற்றும் கவதைலயின்றி, "�ாபய! நீங்கள் கூறியதைவபய நடக்கும். பர�னுக்காக நான் எதை�யும் விட்டுக் பெகாடுப்பபன். ஆ"ால் �ந்தை� என்"ிடம் ஒரு வார்த்தை� கூடப் பபசாமல் இருக்கின்றாபர, அது �ான் துக்கமாய் உள்ளது. மன்"ர் உத்�ரவின் படிபய நான் நடப்பபன். பர�தை" அதைழத்து வரத் தூ�ர்கதைள அனுப்பச் பெசால்லுங்கள். நான் வ"ம் பெசல்கின்பறன்." என்று கூறியதும் தைகபகயி உடப"பய காரியம் நிதைறபவற பவண்டும் எ"க் கவதைல அதைடந்�ாள்.

"இப்பெபாழுது எம்மப"ாரால் இயம்பு�ற்கு எளிப� யாரும்

பெசப்ப அருங்குணத்து இராமன் �ிருமுகச் பெசவ்வி பநாக்கின்

ஒப்பப� முன்பு பின்பு அவ்வாசகம் உணரக் பகட்ட

அப்பெபாழுது அலர்ந்� பெசந்�ாமதைரயிதை" பெவன்றது அம்மா."

என்று ராம"ின் முகம் அன்றலர்ந்� பெசந்�ாமதைரதைய ஒத்�ிருந்��ாய்க் கம்பர் இந்�க் காட்சிதைய வர்ணிக்கின்றார். பர�ன் வரும் வதைரயில் �ாம�ிக்க பவண்டாம் எ"வும், உடப"பய புறப்படுமாறும் தைகபகயி அவசரப் படுத்துகின்றாள் எ" வால்மீகி ராமாயணத்�ில் வால்மீகி பெசால்கின்றார். �ந்தை� �ன்"ிடம் பநரில் பெசால்லவில்தைலபய எ" ம"ம் பெநாந்� ராமர், தைகபகயியிடம் என்"ிடம் நல்ல குணம் உண்டு எ" நீங்கள் ம"�ில் பெகாள்ளவில்தைலயா? நீங்கபள பநரில் எ"க்குக் கட்டதைள இட்டாலும் நான் பெசய்ய பவண்டியவப" அல்லவா? இவ்விஷயத்�ில் மன்"தைர பவண்டி நிற்றல் �குபமா? பரவாயில்தைல!" என்று பெசால்லிவிட்டு, இருவதைரயும் வலம் வந்து வணங்கிவிட்டுப் பின்"ர் புறப்படும்பபாது பெபரும் பகாபத்தை�க் கட்டுப்படுத்� முடியாமல் நிற்கும் லட்சுமணதை"க் கண்டார்.

பல இந்�ியக் குழந்தை�களுக்கும் படுக்தைக பநரக் கதை�யா" இந்� ராமாயணக் கதை�யின் க�ாபாத்�ிரங்கதைள வடித்�ிருக்கும் பநர்த்�ிக் குறிப்பிட்டுச் பெசால்லக்

கூடிய வி�த்�ில் உள்ளது. ஒரு பபரரசனுக்கு மக"ாய்ப் பிறந்தும், பட்டத்து இளவரச"ாய் இருந்தும், ஒரு பபரழகிதைய மணந்தும் இருக்கும் க�ாநாயகன் ஆ" ஸ்ரீராமன் ஒரு சா�ாரண ம"ி�"ாகபவ �ன்தை" எண்ணிக் பெகாள்வப�ாடு அல்லாமல் அப்படிபய நடந்தும் பெகாள்கின்றான். ஆ"ால் எவ்வாறு? மிக்கக் கட்டுப்பாடுகள் நிதைறந்� ஒருவ"ாய், ஒழுக்கத்�ில் சிறந்�வ"ாய், பகாபம் என்பப� இல்லா�வ"ாய், பெபரிபயார்களிடத்�ில் மரியாதை� நிதைறந்�வ"ாய், பெபற்பறாதைர ம�ிப்பவ"ாய், மதை"விதைய உயிராய்க் பெகாள்பவ"ாய், சபகா�ரர்களிடத்�ில் பாசம் மிகுந்�வ"ாய், நாட்டு மக்கதைளத் �ன் மக்களாய் நிதை"ப்பவ"ாய் இவ்வாறாகப் பூரணமா" நற்குணங்கள் அதை"த்தும் நிரம்பப் பெபற்றவ"ாய், ஒரு முன் மா�ிரியா" மக"ாய், சபகா�ர"ாய், கணவ"ாய், எல்லாவற்றுக்கும் பமபல ஒரு அரச குமார"ாய், அரச நீ�ிதையப் பபாற்றுபவ"ாயும், காப்பாற்றுபவ"ாயும் உள்ளான், இ�னுள் ஒளிந்�ிருக்கும் அவன் வாழ்க்தைகயின் �"ிப்பட்ட பசாகங்கள் �ான் எத்�தை"? எத்�தை"? அவன் சந்�ிக்கப் பபாகும் ம"ி�ர்களின் வாழ்விலும் எத்�தை" வி�ங்கள்? ஒரு �கப்பன் - மகன், சபகா�ரர்களின் உறவின் முதைறயில் வித்�ியாசங்கள், நட்பின் வட்டத்�ில் மாற்றம், நட்பின் ஆழம், கணவன், மதை"வியின் உறவின் ஆழம், பிரிவின் துக்கம், �ன்ம�ிப்பின் விதைளவுகள், �"ிப்பட்ட வாக்குறு�ிகளின் விதைளவுகள், இ"க்கவர்ச்சி, ஏமாற்று�ல், ஒரு �தைலக்கா�ல், அ�ன் விதைளவால் ஏற்பட்ட பழிகள், சுமந்� பாவங்கள், பபரிழப்புகள், அரச"ின் கடதைம, பநர்தைம, குணநலன்கள், என்று அதை"த்தை�யும் பற்றியும், அ�ன் வித்�ியாசங்கதைளயும் இந்�க் கதை�யின் பாத்�ிரங்களிதைடபய நாம் பார்த்�ாலும் கதைடசில் நாம் காணப் பபாவது, ஒரு �"ிம"ி�"ின் நல் ஒழுக்கத்�ி"ால் பெவளிப்படும்/ ஏற்படும் அவன் உறவுகளின் �"ிப்பட்ட பசாகங்கபள.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 15

தைகபகயியிடம் இருந்து விதைடபெபற்றதுபம ஸ்ரீராமர் �ன் பரிவாரங்கதைளயும், �ன் ப�தைரயும், �ன் அரச மரியாதை�க்குரிய சின்"ங்கதைளயும் துறந்து, அம்மாளிதைகயில் இருந்து கால்நதைடயாகபவ �ன் பெபற்ற �ாயா" பகாசதைலயின் மாளிதைகக்குச் பெசன்றார். கூடபவ கண்ணீருடன் லட்சுமணன் பின்

பெ�ாடர்கின்றான். இங்பக தைகபகயியின் மாளிதைகப் பெபண்டிரிதைடபய பெபரும் கலக்கம் ஏற்பட்டிருந்�து. ராமர் பகாசதைலயின் மாளிதைகதைய அதைடந்து அந்�ப் புரம் வந்து பசர்ந்து �ாதைய வணங்கி"ார். பெபற்ற மக"ின் பட்டாபிபஷகத்துக்காக விர�ம் இருந்� பகாசதைல �ன் மகதை" ஆசீர்வ�ித்�ாள். உடப" ராமர் �ாயிடம் தைகபகயியின் மூலம் �"க்கு இடப்பட்ட கட்டதைளதையக் கூறித் �ான் �ண்டகாரண்யம் பெசல்லத் �யார் பெசய்யப் பபாவ�ாய்க் கூறவும், பகாசதைல மூர்ச்தைச அதைடந்து விட்டாள். மூர்ச்தைச பெ�ளிந்� அவதைளச் சமா�ா"ப் படுத்துகின்றார் ராமர். அதை�க் கண்டு லட்சுமணன் க�றி அழுகின்றான். �சர�தைரப் பற்றிப் பெபண்ணாதைசயில் ம"ம் மயங்கியவர் என்பெறல்லாம் பெசால்கின்றான். ராமதை" உடப"பய பபார் பெ�ாடுக்குமாறு கூறுகின்றான். அபயாத்�ி மக்கபள எ�ிர்த்�ால் கூடத் �ான் �"ி ஒருவ"ாய்ப் பபாரிட்டு பர�தை"த் �ன் அம்புக்கு இதைரயாக்குவ�ாய்க் கூறுகின்றான், இதைளயவன் ஆ" லட்சுமணன். பாரபட்சம் காட்டுபவன் ஆச்சார்ய"ாகபவ இருந்�ாலும், �வறா" பாதை�யில் பெசல்பவனும் ஆச்சார்ய"ாகபவ இருந்�ாலும், �ந்தை�யாகபவ இருந்�ாலும் எ�ிர்க்கத் �க்கவர்கபள, அவர்கதைள அடக்கலாம் என்பற சாத்�ிரங்கள் பெசால்லுவ�ாய்க் கூறுகின்றான். �சர�தைரக் பெகான்று ராமதை" நாடாள தைவப்ப�ாய்ச் சப�ம் பெசய்கின்றான், பகாசதைலயிடம். இதை�க் கம்பர் எவ்வாறு கூறுகின்றார் என்று பார்க்கலாமா? ராமன் �ன் மாளிதைகக்குத் �ன்"ந்�"ிபய வரும்பபாப� பகாசதைல அறிந்��ாய்க் கம்பர் கூறுகின்றார்:

"குதைழக்கின்ற கவரி இன்றி பெகாற்ற பெவண்குதைடயும் இன்றி

இதைழக்கின்ற வி�ி முன் பெசல்ல �ருமம் பின் இரங்கி ஏக

மதைழக்குன்றம் அதை"யான் பெமளலி கவித்�"ன் வரும் என்று என்று

�தைழக்கின்ற உள்ளத்து அண்ணாள் முன் ஒரு �மியன் பெசன்றான்."

"புதை"ந்�ிலன் பெமளலி குஞ்சி மஞ்ச"ப் பு"ி� நீரால்

நதை"ந்�ிலன் என் பெகால் என்னும் ஐயத்�ாள் நளி" பா�ம்

வதை"ந்� பெபான் கழற்கால் வீரன் வணங்கலும் குதைழந்து வாழ்த்�ி

நிதை"ந்�து என் இதைடயூறு உண்படா பெநடு முடி புதை"�ற்கு என்றாள்"

ராமன் �ன்"ந்�"ிபய வருவதை�ப் பார்த்துவிட்டுக் பகாசதைல சந்ப�கத்துடன் ராமதை"க் பகட்ப�ாய்ச் பெசால்லும் கம்பர், கூடபவ "�ருமம் பின் இரங்கி ஏக" என்றும் பெசால்லுவ�ில் இருந்து இது �ர்மத்தை� மீறிய ஒரு பெசயல் என்றும் சுட்டிக் காட்டுகின்றார். என்றாலும் ராம"ின் �ர்மம் அவதை"க் தைகவிடாமல் அவன் பின்"ாபலபய வருகின்ற�ாம். இவ்வாறு பலவி�ங்களில் அர்த்�ம் எடுத்துக் பெகாள்ளலாம். �விர, ராமன் பர�"ின் பட்டாபிபஷகம் நடக்கபவண்டும் எ"க் தைகபகயி பகட்டதை�ச் பெசான்"தும் பகாசதைல ராம"ிடம், "நீ மூத்� மக"ாய் இருந்�ாலும் பர�ன் உன்தை"க் காட்டிலும், பல மடங்கு உத்�ம குணங்கள் நிரம்பியவன்" என்று பெசால்வ�ாயும் கூறுகின்றார்.

"முதைறதைம அன்று என்பது ஒன்று உண்டு மும்தைமயின்

நிதைற குணத்�வன் நின்"ினும் நல்ல"ால்

குதைறவு இலன் எ"க் கூறி"ள் நால்வர்க்கும்

மறு இல் அன்பி"ில் பவற்றுதைம மாற்றி"ாள்"

அத்ப�ாடு நில்லாமல் மன்""ின் கட்டதைள அதுவா"ால் மகப" அதை� நிதைறபவற்றுவது உன் கடதைம எ"வும் பெசால்கின்றாளாம்.

"என்று பின்"ரும் மன்"வன் ஏவியது

அன்று என்"ாதைம மகப" உ"க்கு அறன்

நன்று நும்பிக்கு நா"ிலம் நீ பெகாடுத்து

ஒன்றி வாழு�ி ஊழி பல என்றாள்."

கம்பர் மட்டுபம பெபருந்�ன்தைமபயாடு இல்லாமல் அவர் �ம் பாத்�ிரங்களும் பபாட்டி பபாட்டுக் பெகாண்டு பெபருந்�ன்தைமயாகபவ நடக்கின்றார்கள். இது �மிழின் அழகா? காவியத்�ின் அழகா? ஆ"ால் வால்மீகிபயா ராமன் இல்லாமல் �ான் வாழப் பபாகும் வாழ்க்தைக பற்றியும் இதைளயாள் ஆ" தைகபகயி �ன்தை" எவ்வாறு நடத்துவாபளா எ"க் கலங்கிய�ாகவும், லட்சுமண"ின் உ�வியால் ராமன் காட்டுக்குச் பெசல்லாமல், இங்பகபய காட்டு வாழ்க்தைகக்கு உரிய பெநறிமுதைறகபளாடு வாழலாம் எ"வும், காட்டுக்கு ராமன் பெசல்ல �ான் அனும�ிக்க முடியாது எ"வும் �ன் பபச்தைச ராமன் பகட்கவில்தைல எ"ில் �ான் உயிதைர விட்டு விடுவ�ாயும் அந்�ப் பாவம் ராமதை" வந்து பசரும் எ"வும் ஒரு சா�ாரணத் �ாயா"வள் �ன் தைமந்�"ிடம் எவ்வாறு கூறுவாபளா அவ்வாபற பெசால்கின்றார்.

கடும் முயற்சிக்குப் பின்"பர ராமர் �ன் �ாய், �ன் சபகா�ரன் லட்சுமணன் இருவதைரயும் சமா�ா"ம் பெசய்கின்றார். அப்படியும் பகாபம் அடங்கா� லட்சுமணன் �ிரும்பத் �ிரும்ப வா�ாடுகின்றான், ராம"ிடம். பகாசதைலக்கும் அவள் பத்�ி"ி �ர்மத்தை� ராமர் எடுத்துச் பெசால்கின்றார். கணவதை" விட்டுப் பிரியா� பெபண்பண நல்ல மதை"வி என்றும், �ன் கணவனுக்குப் பணிவிதைட பெசய்து வாழவில்தைல எ"ில் அவள் மிகுந்� பாவியாகக் கரு�ப் படுவாள் எ"வும் பெசால்லி அவதைளத் ப�ற்றப் பின்"ர் அதைர ம"துடப"பய பகாசதைல இணங்குகின்றாள் எ"ினும் துக்கம் அவதைள வாட்டுகின்றது. �ன்தை"ப் பிரிந்து ப�ி"ான்கு வருஷம் காட்டிபல வாழப் பபாகும் மகனுக்கு பவறு வழியில்லாமல் ஆசிகளும், வாழ்த்தும் பெசால்லுகின்றாள். அவ்வளவில் ராமர் �ன் மதை"வியிடம் விதைடபெபற்று வரச் பெசல்லுகின்றார். அங்பக சீதை�பயா எ"ில் ராமன் வரவுக்குக் காத்�ிருந்�ாள். ராமதைரக் கண்டதுபம அவளுக்கு ஏப�ா விபரீ�ம் எ"ப் புரிகின்றது. பின்"ர் ராமர் அதை"த்தை�யும் அவளுக்கு எடுத்துச் பெசால்லித் �ன் �ாய் பகாசதைல, �சர�"ின் மற்ற மதை"விமார், �சர�ன், மற்றும் �ன் �ம்பிமார் அதை"வதைரயும் சீதை� நன்கு பார்த்துக் பெகாள்ள பவண்டும் எ"வும், பர�னுக்கு ம" வருத்�ம் ஏற்படுமாறு

நடந்து பெகாள்ள பவண்டாம் எ"வும் பெசால்லி அவதைளப் பிரிந்து �ான் மட்டும் காடு பெசல்ல ஆயத்�ம் ஆகும் பவதைளயில் சீதை� ராமதைரப் பார்த்துச் பெசால்கின்றாள்: “நீங்கள் காட்டுக்குச் பெசல்ல நான் மட்டும் இங்பக இருப்பது என்" வதைகயில் நியாயம்? உங்கள் �ாய்க்கு நீங்கள் பெசான்" வி�ிமுதைறகள் எ"க்கும் பெபாருந்துமல்லவா? பமலும் என் ஜா�கத்தை�ப் பார்த்� சிலர் எ"க்குக் காட்டு வாழ்க்தைக உண்டு எ"வும் கூறி இருக்கின்றார்கள். ஆகபவ நானும் வருபவன்.” எ"க் பகட்க ராமர் மறுக்கின்றார். இப்பபாது சீதை�க்கு பவறு வழியில்லாமல் ராமதைரக் குத்�ிக் காட்டிப் பபசும் நிதைல ஏற்படுகின்றது. அவள் வா�த்தை�க் பகட்டு ராமரும் பவறு வழியின்றிச் சம்ம�ிக்கபவ, லட்சுமணனும் ராமர், சீதை�யுடன் வ"வாசத்�ிற்குத் �யார் ஆகின்றான்.

ஆ�ி காவியம் எ" அதைழக்கப் படும் இந்�க் காவியத்�ின் வி�ியின் அரங்பகற்றம் ஆரம்பம் ஆகும் பநரமிது. இதை� ராமர் ஒரு அவ�ார புருஷர் என்றால் ஏன் �டுக்கவில்தைல? சாமா"ிய மக்களால் இன்றும் பகட்கப் படும் ஒரு பகள்வி. ஏபெ""ில் ராமர் �ன்தை"க் கதைடசிவதைரயிலும் ஒரு அவ�ார புருஷ"ாகபவ உணரவில்தைல. அவன் பெசால்லால், பெசயலால், நிதை"ப்பால், �ன் நடத்தை�யால் �ான் ஒரு சாமா"ிய ம"ி�ன் என்பற நிதை"த்துக் பெகாண்டிருப்ப�ாய்ச் பெசால்லப் படுகின்றது வால்மீகி ராமாயணபெமங்கும். அவனுதைடய பிறப்பின் பநாக்கபம இராவண வ�ம் என்றாலும் அ�ற்கும் ஒரு காரணத்தை�யும், காரியத்தை�யும் கற்பிக்காமல் சும்மா பெவறுபம ராம, ராவண யுத்�ம் நதைடபெபறுவ�ில்தைல. இ�ற்கு அனுகூலமாகக் கதை�யில் அங்கங்பக வரும் கடவுளரும், மு"ிவர்களும், அவர்கள் பெகாடுக்கும் வரங்களும், பெபறப்படும் சாபங்களும், அவற்றின் பலன்களும் துதைண பபாகின்ற". எந்�க் காரியமும் ஒரு �குந்� காரணமில்லாமல் நடக்கக் கூடாது என்ப�ில் வி�ி மட்டுமின்றி ராமாயணக் க�ா பாத்�ிரங்களும், அந்�க் காரணங்கதைளயும், காரியங்கதைளயும் பநாக்கிபய பெமதுவாக நகர்த்�ப் படுகின்ற"ர். ஆ"ாலும் கதை�ப் படி அவர்கள் அதை� உணரவில்தைல. எ"ில் உணர்ந்�ிருந்�ால்? ராமன் �ான் ஒரு அவ�ார புருஷன் எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டிருந்�ால்? கதை�யின் பபாக்பக மாறி இருக்காது? �ன் ம"சாட்சிதைய மதைறத்துத் �ான் ஒரு அவ�ாரம் என்பதை�க் கதைடசி வதைர உணரா� ஒரு பநர்தைமயா" அரச"ின் வாழ்வில் பநர்ந்� துயரங்கள் நதைடபெபறாமால் பபாயிருக்கும் சாத்�ியங்கள் உண்டல்லவா? ஒரு பபருண்தைமக்குள்பள �ன் காவியத் �ிறதை"ப் பெபா�ிந்து தைவத்துக் கவி காவியத்�ினுள் மதைறந்�ிருக்கும் ஸ்ரீராம"ின் பெ�ய்வீகத் �ன்தைமதைய அவனுக்பக உணர்த்� முயலுகின்றாபரா?

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் பகு�ி 16

"பரிவு இகந்� ம"த்து ஒரு பற்று இலாது

ஒருவுகின்றதை" ஊழி அருக்கனும்

எரியும் என்பது யாண்தைடயது ஈண்டு நின்

பிரிவினும் சுடுபமா பெபருங்காடு என்றாள்."

கணவன் பிரிவிதை" விடக் காடு சுடுபமா எ"க் பகட்ட சீதை� உடப"பய உள்பள பெசன்று மரவுரிதைய அணிந்து பெகாண்டு ராமனுக்கு முன்பப �யார் ஆகிவிட்ட�ாய்க் கம்பர் கூறும் இந்�க் காட்சி வால்மீகியில் இருந்து முற்றிலும் பவறுபடுகின்றது. வால்மீகி பெசால்வதை�ப் பார்ப்பபாம். கணவ"ின் துன்பத்தை� அவனுடன் பகிர்ந்து பெகாள்வப� �"க்கும் இன்பம் எ"ச் பெசான்" சீதை�தையப் பார்த்து இராமன், உன் பிறந்� குலத்துக்கும், புகுந்� குலத்துக்கும் ஏற்ற முடிதைவபய எடுத்�ிருப்ப�ாய் அவளிடம் பெசால்லிவிட்டு, அவள் பெபாருட்கள், ஆதைட, ஆபரணங்கள், மற்ற பெசல்வங்கள் அதை"த்தை�யும் �ா"ம் பெசய்துவிட்டுத் �யாராக இருக்கும்படி கூறுகின்றார். இருவர் பபச்தைசயும் பகட்டு விம்மி அழு� லட்சுமணதை"ச் சமா�ா"ம் பெசய்துவிட்டு அவதை"த் �ாய்மார்கதைளப் பத்�ிரமாய்ப் பார்த்துக் பெகாள்ளும்படிச் பெசால்ல, அவப"ா மறுக்கின்றான். பர�ன் நன்கு பார்த்துக் பெகாள்வான் என்றும் அப்படி இல்தைல எ"ில் �ான் அவதை" அழித்து விடுபவன் என்றும் பெசால்லும் லட்சுமணன், �ான் ராமனுடன் காட்டுக்கு வந்து, அவனுக்கு முன்"ால் பெசன்று, அவனும் சீதை�யும் பெசல்லும் காட்டுப் பாதை�தையச் சீரதைமத்துத் �ருவ�ாயும், அவர்களுக்குக் காவல் இருப்ப�ாயும், உண்ணத் �குந்� பெபாருட்கதைளத் ப�டித் �ருவ�ாயும் ஆதைகயால் �ானும் கட்டாயம் வரப் பபாவ�ாயும் பெசால்ல, ராமன் ம"ம் பெநகிழ்ந்து இதைசகின்றார். அவ"ிடம் ராமன் ஜ"கரிடம் வருணன் ஒப்பதைடத்� இரு பெ�ய்வீக விற்கள், மற்றும் துதைளக்க முடியா� இரு பகடயங்கள், தீர்ந்து பபாகா� அம்புகள் �ாங்கும் இரு அம்புராத் தூணிகள், ஒளி வீசும் இரு கத்�ிகள் ஆகியவற்தைறக் குருவா" வசிஷ்டரிடம் இருந்து பெபற்று வருமாறு கூறுகின்றார். பின்"ர் ராமரும் �ன் பெசல்வங்கதைள எல்லாம் �ா"ம் பெசய்யத் பெ�ாடங்கி"ார். பின்"ர் ராமர், �ன்னுடன் லட்சுமணதை"யும், சீதை�தையயும் அதைழத்துக் பெகாண்டு மன்"ன் �சர�"ிடம் விதைடபெபறச் பெசன்றார்.

நாட்டு மக்களுக்குத் துயரம் பெபாங்கியது. பெ�ருவில் மக்கள் கூட்டமாய்க் கூடி நின்று தைகபகயிதையத் தூஷிக்கின்ற"ர். அதை"வரும் ராமதை"யும், லட்சுமணதை"யும் நாமும் பின் பெ�ாடர்ந்து காட்டுக்பக பெசன்பறாமா"ால் பிதைழத்ப�ாம். இல்தைல எ"ில் பெகாடுங்பகால் அரசியா" தைகபகயியின் ஆட்சியில் நம்மால் வாழ முடியாது. காட்டில் நாம் ஸ்ரீராமனுடன் சந்ப�ாஷமாய் வாழ்பவாம். என்று பபசிக் பெகாள்கின்ற"ர். தைகபகயியின் மாளிதைகக்குச் பெசன்ற ராமர் சுமந்�ிரரிடம் �சர� மன்"தை"த் �ான் காண வந்�ிருப்ப�ாய்த் பெ�ரிவிக்குமாறு பெசால்ல, மன்""ால் அதைழக்கப் பட்டு மூவரும் பெசல்கின்ற"ர். ராமதை"க் கண்டதும் ஓடிச் பெசன்று �ன்"ிரு தைககளால் அதைணக்க முயன்ற மன்"ன் துக்கம் �ாளாமல் கீபழ விழ, சுமந்�ிரரால் எழுப்பி அமர்த்�ப் பட்டான். விதைட பெபறும் வதைகயில் பபசிய ராமதை"க் கண்ட மன்"ன், "ராமா! நீ என்தை"ச் சிதைற எடு! இந்� ராஜ்யம் உன்னுதைடயது! மன்""ாக முடி சூட்டிக் பெகாள்!" என்று க�றக் தைகபகயிபயா மீண்டும் மீண்டும் �ன் பகாரிக்தைகதைய வற்புறுத்துகின்றாள். சுமந்�ிரர் தைகபகயிதைய ம"மாரத் �ிட்ட ஆரம்பித்�ார். பககய மன்"ன் ஆ" தைகபகயியின் �ந்தை� பிராணிகள் பபசுவதை�ப் புரிந்து பெகாள்ளும் �ிறன் பெகாண்டவர் என்றும், ஒருமுதைற எறும்பு பபசுவதை�க் பகட்டு அவர் சிரிக்கவும், தைகபகயியின் �ாயா"வள், என்" விஷயம் என்று பகட்க, அது ரகசியம் எ"வும், அதை� பெவளிபய பெசான்"ால் என் உயிர் பபாய்விடும் என்றும் பககய மன்"ன் பெசால்ல, உன் உயிர் பபா"ாலும் பரவாயில்தைல, எ"க்கு அந்� ரகசியம் பெசால்லபவண்டும் எ"க் தைகபகயியின் �ாய் வற்புறுத்�ிய�ாகவும், பககய மன்"ப"ா, வரம் �ந்� குருதைவ,” மதை"வி பகட்கிறாபள, என்" பெசய்யலாம்?” எ"க் பகட்க, குருவா"வர், “உன் மதை"வி என்" பவண்டுமா"ாலும் பெசய்து பெகாள்ளட்டும், உன் வாக்தைகக் காப்பாற்றுவாய்! ரகசியத்தை� பெவளிபய பெசால்லாப�!” எ"க் கூறியதும், பககய மன்"ன் �ன் மதை"விதையக் தைகவிட்ட�ாயும், அந்�த் �ாயின் குணபம தைகபகயியிடம் இருப்ப�ாயும் பெசால்லிக் கடுதைமயா" வார்த்தை�களால் சாடுகின்றார். எ"ினும் தைகபகயி ம"ம் மாறபவ இல்தைல.

ராமன் காட்டில் வாழச் சகல வச�ிகளும் பெசய்து �ரபவண்டும் எ"த் �சர�ர் கூறக் பகாபம் பெகாண்ட தைகபகயி, பெசல்வங்கள் இல்லா� ராஜ்யம் என் மகனுக்கு எ�ற்கு என்று பெகாடுதைமயாகக் கூற, சித்�ார்த்�ர் என்னும் மூத்� அதைமச்சரும் தைகபகயிதையக் கடுதைமயாகக் கண்ட"ம் பெசய்கின்றார்.அவர்கதைள சமா�ா"ப் படுத்�ிய ராமர் மண்பெவட்டி, கூதைட, மரவுரி ஆகியதைவ இருந்�ால் பபாதுபெம"க் கூறவும் உடப"பய தைகபகயி சற்றும் �ாம�ிக்காமல் பெசன்று அதை"த்தை�யும் �யாராகக் பெகாண்டுவர, ராமனும், லட்சுமணனும் மரவுரிதைய அணிந்து பெகாள்கின்ற"ர். பழக்கமில்லா� சீதை� �டுமாற ராமர் �ாபம அவளுக்கு அணிவிக்கின்றார். அந்�க் காட்சிதையப் பார்த்து �சர�ன் மு�லா" அதை"வரும் க�றி அழ, குலகுருவா" வசிஷ்டர் பகாபம் மிகுந்�வராய்க் தைகபகயியிடம், " ஏ, பெகடும�ியால் நிதைறந்� தைகபகயிபய! சீதை� �ான் நாட்தைட ஆளப் பபாகின்றாள். கணவன் பெவளிநாபடா, அல்லது பபார் மு�லா" முக்கிய காரியங்களில் ஈடுபட்டிருந்�ாபலா பட்ட மகிஷி பெபாறுப்தைபச் சுமப்பாள். அவ்வாறு சீதை� நாட்தைட ஆள்வாள். அவள் காட்டுக்குச் பெசல்ல மாட்டாள். நீ பர�தை"பயா,

சத்ருக்க"தை"பயா அறியவில்தைல. இவர்கள் காட்டுக்குச் பெசன்றதை� அறிந்�ால் அவர்களும் அங்பகபய பெசன்றுவிடுவார்கள். இந்� அபயாத்�ி மாநகபர பெசன்று விடும். நீ ராமதை"த் �ாப" காட்டுக்குப் பபாகச் பெசான்"ாய், சீதை�தையச் பெசால்லவில்தைலபய?" என்று பலவாறாக எடுத்துச் பெசால்லியும் வாய் �ிறவாமல் பெமள"ம் சா�ிக்கின்றாள் தைகபகயி. ராமபரா சற்றும் கலங்காமல் �ன் �கப்பன் ஆ" மன்"ன் �சர�"ிடம் �ன் பிரிவால் ம"ம் பெநாந்து பபாயிருக்கும் �ன் �ாய் பகாசதைலதையக் தைகவிடாமல் பார்த்துக் பெகாள்ளும்படி பவண்ட, மன்"ன் �சர�ன் பெபாக்கிஷத்�ில் இருந்து விதைல உயர்ந்� ஆதைட, ஆபரணங்கதைள எடுத்து வந்து சீதை�க்கு அளிக்கும்படி சுமந்�ிரரிடம் கட்டதைள இட, அவ்வாபற சுமந்�ிரரும் அளிக்கின்றார். பின்"ர், பெபரிபயார்கள் அதை"வரும் �"க்குச் பெசான்" புத்�ிம�ிகதைளக் பகட்டுக் பெகாண்ட சீதை� �ான் அவ்வாபற நடந்து பெகாள்வ�ாய் உறு�ி அளித்�தும் சுமந்�ிரர், “ப�ி"ான்கு வருடம் இந்� நிமிடத்�ில் இருந்து ஆரம்பிக்கின்றது. கிளம்பலாம்.” எ" உத்�ரவிட, மன்"ன் ஆதைணயின் பபரில் �யாராக தைவக்கப் பட்டிருந்� ர�ம் அங்பக வர, சுமந்�ிரர் ப�பராட்டியின் ஸ்�ா"த்�ில் அமர்ந்�ார். ராமன், சீதை�யுடனும், லட்சுமணனுடனும் ப�ரில் ஏறி அமர, அபயாத்�ியின் மக்களின் கூக்குரல்களுக்கு இதைடயில் ப�ர் கிளம்பியது. மக்கள் வழியில் ப�தைர நிறுத்�ி ராமதை"ப் பார்த்துப் புலம்புகின்றார்கள். ஒரு பெபருங்கூட்டம் ப�தைரப் பின் பெ�ாடர்ந்�து.

சுமந்�ிரர் தைகபகயிதையக் கடிந்��ாய்க் கம்பர் பெசால்லவில்தைல எ"ினும் வசிஷ்டர் கடிந்து பெகாண்ட�ாய் அவரும் பெசால்கின்றார். ஆ"ால் சற்று முன்பின்"ாக வருகின்றது இது. �ாயிடம் விதைடபெபற்று ராமன் பெசன்றதுபமபய பகாசதைல தைகபகயியின் மாளிதைகதைய அதைடந்��ாயும் அவள் அழுகுரல் பகட்டு அங்பக வந்� வசிஷ்டர் விஷயங்கதைளத் பெ�ரிந்து பெகாண்டு தைகபகயிதைய இவ்வாறு கடிந்து பெகாண்ட�ாயும் கம்பர் கூறுகின்றார். அ�ன் பின்"ர் பல பாடல்களுக்குப் பின்"பர ராமர், சீதை� வ"வாசம் புகு�ல் நதைடபெபறுகின்றது. கம்பர் கூறுவது:

"பெகாழுநன் துஞ்சும் எ"வும் பெகாள்ளாது உலகம் எ"வும்

பழி நின்று உயரும் எ"வும் பாவம் உளது ஆம் எ"வும்

ஒழிகின்றிதைல அன்றியும் ஒன்று உணர்கின்றிதைல யான் இ"ிபமல்

பெமாழிகின்ற" என் என்"ா மு"ியும் முதைற அன்று என்பான்."

‘கணவன் நிதைலதைய எண்ணாமலும், உலகமக்கள் பெசால்லும் பழிச்பெசால்தைல எண்ணாமலும், பிறர் பெசால்லும் நல்லுதைரதையக் பகட்காமலும் இருக்கும் தைகபகயிபய! உ"க்கு இ"ி எதை�ச் பெசால்வது!” எ"க் பகட்கும் வசிஷ்டர் பமலும்:

"கண்பணாடாப� கணவன் உயிர் ஓடு இடர் காணாப�

புண்ணூடு ஓடும் க"பலா? விடபமா என்"ப் புகல்வாய்

பெபண்பணா? தீபயா? மாயாப் பபபயா பெகாடியாய் நீ; இம்

மண்பணாடு உன்ப"ாடு என் ஆம்? வதைசபயா வலிப�!” என்றான்."

உன் கணவன் இறக்கப் பபாவதை�க் கூட எண்ணாமல், புண்ணுக்குள் புகும் பெநருப்தைபப் பபால், நஞ்தைசப் பபால், �ாட்சண்யம் இல்லாமல் பபசும் நீ ஒரு பெபண்ணா? இல்தைல பபயா? ஊழிக் காலத் தீயா? பெகாடியவபள? நீ இவ்வுலகில் வாழத் �கு�ி அற்றவபள!" என்று கடும் பெசாற்கதைளச் பெசால்லுகின்றார்.

சிலரின் சந்ப�கங்கதைள நிவர்த்�ி பெசய்துவிட்டு அடுத்� பகு�ிக்குப் பபாபவாம், மு�லில் ஸ்கந்� புராணம் பற்றியது! வால்மீகி ராமாயணத்�ில் அ�ன் குறிப்புக்கள் இருக்கின்ற�ா என்று பகட்கின்ற"ர். அது பற்றி பால காண்டத்�ில் வருகின்றது. விசுவாமித்�ிரர் ராமதை"யும், லட்சுமணதை"யும் அதைழத்துச் பெசல்கின்றார். அப்பபாது, �ாடதைகயின் வ�மும், சுபாஹூ, மாரீசதை" பெவற்றி பெகாண்ட�ற்கும் பின்"ர் மி�ிதைலயில் ஜ"கரின் யாகத்�ில் கலந்து பெகாள்ளச் பெசல்லும் முன்"ர், ராம, லட்சுமணர்களுக்கு விசுவாமித்�ிரர் சில சம்பவங்கதைளயும், அதை� ஒட்டிய வரலாற்தைறயும் கூறுவ�ாய் வருகின்றது. அப்பபாது அவர் �ன் குலத்தை�ப் பற்றியும் �ன் சபகா�ரியா" பெகளசிகிதையப் பற்றியும், அவள் இப்பபாது ந�ியாக ஓடுவது பற்றியும், கூறிவிட்டு, பசான் ந�ிதையக் கடந்து கங்தைகதைய அதைடயும்பபாது கங்தைகயின் வரலாற்தைறயும் கூறுகின்றார். கங்தைக மூன்று வழியாகப் பாயத் பெ�ாடங்கியது பற்றிக் கூறும்பபாது அவர், பரபமஸ்வர"ின் அப�ாமுகத்�ில் இருந்து ப�ான்றிய பெநருப்புப் பெபாறிகளின் வீரியம் �ாங்கமுடியாமல் அக்"ி அதை�க் கங்தைகயிடம் ஒப்புவிக்க, கங்தைகயா"வள் அதை�த் �ாங்கிச் பெசன்று �ன் �கப்பன் ஆ" இமவா"ின் அடிவாரத்�ில் விட, அ�ில் இருந்து உருவாகும் பெ�ய்வமகப" "ஸ்கந்�ன்" எ" அதைழக்கப் பட்ட�ாயும், அவதை" வளர்க்கும் பெபாறுப்தைப கிருத்�ிதைக நட்சத்�ிரத்துத் ப�வதை�களிடம் பெகாடுத்��ால் "கார்த்�ிபகயன்" எ"வும் பெபயர் பெபற்றான் என்றும் கூறுகின்றார். விழுந்�வன் என்ற அர்த்�த்தை�க் பெகாடுக்கக் கூடிய "ஸ்கந்�ன்"என்று பெபயர் பெபற்ற அவப" பின்"ாளில் அசுரர்கதைள பெவன்று ப�வ பச"ாப�ியாக ஆ"ான் எ"வும், ஆறு கார்த்�ிதைகப் பெபண்கள் பாலூட்டி வளர்த்��ாலும், இதைறவ"ின் பநரடி அம்சம் என்ப�ாலும் ஆறு முகங்கதைளப் பெபற்றான் என்றும் அந்�ச் சுப்ரமணிய"ின் உற்பத்�ிக்குக் "குமார சம்பவம்" என்றும் பெபயர் எ"வும் கூறுகின்றார். இந்�க் கார்த்�ிபகய"ின் வாழ்க்தைகச் சரி�ம் பாவங்களில் இருந்து விடு�தைல அளிக்க வல்லது என்றும் கூறுகின்றார்.

அடுத்� சந்ப�கம் “சீதை� என்" குத்�ிப் பபசி"ாள் ராமரிடம்!” என்பற! கம்பர் பெவகு சுலபமாய் ஒபர பாடலுடன் இதை�த் �ாண்டி விடுகின்றார். ஏபெ""ில் அவர் பநாக்கில் சீதை�யும் ஒரு அவ�ாரபம. அந்� ஸ்ரீ என்"ப் படும் மகாலட்சுமிபய அவ�ாரம் பெசய்�ிருக்தைகயில் கம்பர் அவதைள இகழ்ந்து ஒரு பெசால் பெசால்வாரா என்"?

"பெகாற்றவள் அது கூறலும் பகாகிலம்

பெசற்றது அன்" கு�தைலயாள் சீறுவாள்

உற்று நின்ற துயரம் இது ஒன்றுபம

என் துறந்�பின் இன்பம் பெகாலாம் என்றாள்"

உன்தை" அதைடந்து உன்ப"ாடு இருக்கும் துன்பம் நான் வருகின்றது என்றால் நான் இல்தைல என்றால், என்தை"ப்பிரிந்து பெசன்றால் எல்லாம் இன்பம் ஆகுபமா?" என்று பகட்கின்றாள் சீதை�. ஆ"ால் வால்மீகிபயா இன்னும் ஒருபடி பமலும் பபாய், சீதை� ராமதை"ப் பார்த்து, ராமர் காட்டுக்கு வரபவண்டாம் எ"க் காரண, காரியங்கதைளயும், கடதைமகதைளயும் சுட்டிக் காட்டி மறுத்� பின்"ர், "ஏ, ராமா! நீர் சுத்� வீரன் என்பெறண்ணி அல்லபவா என் �ந்தை�யா" ஜ"கர் என்தை" உமக்குத் �ிருமணம் பெசய்து பெகாடுத்�ார்? நீர் என்" ஆண் வடிதைவ ஏற்ற ஒரு பெபண்ணா? என்தை" இங்பக விட்டுச் பெசல்வ�ன் மூலம் உம் வீரத்துக்கு இழுக்கு பநரிடும் என்பதை� மறந்தீபரா? உமக்குத் தை�ரியம் இல்தைல எ" அபயாத்�ி மாநகர் பூராவும் பபச பநரிடுபம? உம்தைமபய நம்பி வந்�ிருக்கும் என்தை" விட்டுச் பெசல்ல என்" காரணம் குறித்து உமக்கு அச்சம் பநரிடுகின்றது? ம"�ி"ால் கூடப் பிறதைர நிதை"யா� நான் உம்தைம விட்டுப் பிரிந்து எவ்வாறு உயிர் வாழ்பவன்? நான் ஒப்புக் பெகாள்ள மாட்படன். அப�ாடு குலத்�ிற்குக் களங்கம் பநரிடும் வதைகயில் நான் நடக்க மாட்படன். காட்டிபல கிதைடக்கும் கிழங்குகபளா, க"ிகபளா அதைவபய எ"க்கு அமிர்�ம்! நீர் என்தை" இங்பக விட்டுச் பெசன்றீரா"ால் நான் உடப" விஷம் குடித்து இறப்பபன்! அ�ன் பின்"ரும் உயிர் வாழமாட்படன்!" என்று கடுதைமயாகச் பெசால்வ�ாய் வால்மீகி கூறுகின்றார்.

நம் அன்றாட வாழ்வில் நடக்கும் கணவன், மதை"வி உதைரயாடல் பபான்ற ஒன்தைறபய வால்மீகி சுட்டிக் காட்டுகின்றார். ஏபெ""ில் அவரளவில் ராமன் ஒரு அவ�ாரம் இல்தைல, அவ�ாரம் என்பதை� அவன் உணரவும் இல்தைல. ஆகபவ வா�ப் பிர�ிவா�ங்களும், நிகழ்வுகளும் ஒவ்பெவாரு அரச குடும்பத்�ிலும் நதைடபெபறும் �ன்தைமயாகபவ காட்டுகின்றார்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 17

பகாசதைல பெபரிதும் விம்மி அழ, சுமித்�ிதைர அதை"வதைரயும் ப�ற்ற, �சர� மன்"ப"ா ப�தைரத் பெ�ாடர்ந்து, "ராமா, லட்சுமணா, சீ�ா!" எ"க் க�றியபடி பின் பெ�ாடர சுமந்�ிரர் ப�தைர ஓட்டி"ார். ராமர் ப�தைர பவகமாய் ஓட்டுமாறு சுமந்�ிரரிடம் பெசால்ல ப�ரும் பவகமாய் ஓட ஆரம்பித்�து. பின் பெ�ாடர்ந்� �சர�தைரத் �டுத்� மந்�ிரிமார், "ராமன் வ"வாசம் முடிந்து சுகமாய்த் �ிரும்ப பவண்டுமா"ால், பெநடும்பயணம் பமற்பெகாண்டிருக்கும் அவதை"த் பெ�ாடர்ந்து �ாங்கள் பெசல்வது சாஸ்�ிர விபரா�ம்!" எ"க் கூறித் �டுக்கின்றார்.

துளசி ராமாயணத்�ில் இந்நிகழ்ச்சிகள் பெபரும்பாலும் சுருக்கமாகபவ பெசால்லப் பட்டிருப்ப�ாய்த் பெ�ரிகின்றது, பமலும் மு�ன் மு�லில் காசிக்குச் பெசன்ற குமரகுருபரர் மூலபம கம்ப"ின் ராமாயணம் பற்றி அறிய வந்� துளசி�ாசர் அ�ன்

பின்"பர �ாமும் "ராம சரி� மா"ச" என்னும் காவியத்தை� எழு�ிய�ாகவும், ஆகபவ அவர் பாடல்களில் பெபரும்பாலும் ராமனும், சீதை�யும் பெ�ய்வங்களாகபவ காட்டப்பட்டிருப்ப�ாயும் அறிகின்பறாம்.

ப�பராடு ஓடிய �சர� மன்"ன் �ன் மந்�ிரிகளால் �டுக்கப் பட்டவன், அரண்மதை"க்குத் �ிரும்பும் வழியில் கீபழ விழுந்து விட பகாசதைலயும், தைகபகயியும் பசர்ந்து அவதைரத் தூக்க முயல �சர�ர், தைகபகயிதையத் �டுக்கின்றார். "நீ என் மதை"விபய அல்ல! உ"க்கும் எ"க்கும் எந்� சம்மந்�மும் இல்தைல! பர�ன் ஒருபவதைள இந்நாட்தைட ஏற்றா"ாகில், நான் இறந்�பின்"ர் அவன் எ"க்கு அளிக்கும் கடன்கள் என்தை" வந்து அதைடயாமல் பபாகட்டும்! ஒரு வி�தைவயாக நீ இந்நாட்தைட அனுபவித்துக் பெகாண்டு வாழ்வாயாக!" என்கின்றார். ப�ர் அபயாத்�ியின் எல்தைலதையக் கடந்து விட்டது என்ற பெசய்�ி மன்"னுக்கு வந்து பசர, க�றி அழு� மன்"ன், "பகாசதைல, எங்பக இருக்கின்றாய்? எ"க்குத் �ிடீபெர"க் கண் பெ�ரியாமல் பபாய்விட்டப�? என்தை" உன் இருப்பிடம் பெகாண்டு பெசல்!" எ"க் கூறக் பகாசதைலயின் மாளிதைக வந்து பசருகின்றார்கள் அதை"வரும். அப்பபாது அறிவிற் சிறந்�, மிக்க Sா"ம் உதைடயவள் ஆ" சுமித்�ிதைர �ன் பெ�ளிவா" பபச்சால் அதை"வதைரயும் ப�ற்றுகின்றாள்: "ராமன் காட்டுக்குச் பெசல்வது குறித்து வருந்� பவண்டாம், இ�"ால் அவனுக்குப் பெபருதைமபய, காடும் அவனுக்கு நாடாக மாறும், காற்றும் பெ�ன்றலாய் வீசும், சூரிய, சந்�ிரர்கள் அவனுக்கு மகிழ்தைவபய �ருவார்கள். அவனுக்குத் துர�ிர்ஷ்டம் என்பப� இல்தைல. பகாசதைல நீ அதை"வருக்கும் ஆறு�ல் பெசால்வ�ிருக்க இவ்வாறு துக்கத்�ில் ஆழலாமா?" என்பெறல்லாம் பெசால்கின்றாள். இது இங்பக நிற்கட்டும். காட்டுக்குச் பெசன்று பெகாண்டிருந்� ராமர் �ன்தை"ப் பின் பெ�ாடர்ந்� மக்கதைளப் பார்த்து நாட்டுக்குத் �ிரும்புமாறு பகட்க மக்கள் மறுத்து ராமதைரப் பின் பெ�ாடர்கின்ற"ர்.

�மஸா ந�ிக்கதைரதைய அதைடந்� ராமரின் ப�ர் அன்றிரவு அங்பக ஓய்பெவடுக்க பவண்டி நிற்கிறது. அப்பபாது சுமந்�ிரரிடம் ராமன், மக்கள் நன்கு அயர்ந்து

தூங்கும்பபாது ந�ிதையக் கடந்துவிடபவண்டும் எ"வும், மக்களுக்குத் பெ�ரியபவண்டாம் எ"வும், ப�தைர அபயாத்�ி பநாக்கிச் சற்று தூரம் ஓட்டிவிட்டுப் பின்"ர் பவறுவழியாக வந்து அதைழத்துச் பெசல்லுமாறும் கூறுகின்றார். அம்மா�ிரிபய சுமந்�ிரரும் பெசய்ய பகாசல நாட்தைடயும், அ�ன் கிராமங்கள், நகரங்கள், ந�ிகதைளயும் கடந்து கங்தைகப் பிரப�சத்துக்குத் ப�ர் வந்து

பசர்கின்றது. ராமர் அங்பக சுமந்�ிரதைரப் பிரிய எண்ணுகின்றார். ஆ"ால் கம்பபரா மு�ன் மு�ல் ப�ர் நிற்கும் இடத்�ிபலபய சுமந்�ிரர் பிரிந்��ாய்க் கூறுகின்றார். அ�ன் பின்"ர் ராமன், �ன் இளவல் லக்குவப"ாடும், சீதை�பயாடும் காட்டுவழியில் இரண்டு பயாசதை"கள் இரவில் வழி நடந்��ாய்க் கூறுகின்றார்.

"தை�யல் �ன் கற்பும் �ன் �கவும் �ம்பியும்

தைம அறு கருதைணயும் உணர்வும் வாய்தைமயும்

பெசய்ய �ன் வில்லுபம பசமமாகக் பெகாண்டு

ஐயனும் பபாயி"ான் அல்லின் நாப்பபண!"

இவ்வி�ம் காட்டு வழியில் பெசன்றவர்கள் உ�யத்�ில் இரண்டு பயாசதை" தூரம் கடந்��ாய்த் பெ�ரிவிக்கும் கம்பன் இவ்வாறு கூறுகின்றார்:

"பரி�ி வா"வனும் கீழ்பால் பருவதைர பற்றாமுன்"ம்

�ிருவின் நாயகனும் பெ�ன்பால் பயாசதை" இரண்டு பபா"ான்

அருவி பாய் கண்ணும் புண்ணாய் அழிகின்ற ம"மும் �ானும்

துரி� மான் ப�ரில் பபா"ான் பெசய்�து பெசால்லலுற்றாம்."

என்று பெசால்லிவிட்டுப் பின் சுமந்�ிரதைரப் பின் பெ�ாடர்கின்றார் கம்பர். நாம் வால்மீகியின் கருத்துப் படி ராமன் என்" பெசய்�ான் என்று பார்ப்பபாம். கங்தைகக் கதைரதைய வந்�தைடந்�"ர் ராம, லட்சுமணர்கள் சீதை�பயாடு, அங்பக அப்பபாது ஸ்ருங்கபவரபுரம் என்னும் இடத்�ில் �ங்க முடிவு பெசய்கின்ற"ர். அந்� இடத்�ின் அரசன் ராம"ின் நீண்ட நாள் நண்பன் என்பற வால்மீகி கூறுகின்றார். நிஷா�ார்கள் என்னும் அந்� வம்சத்தை�ச் பசர்ந்� மன்"ன் ஆ" குகன் என்பவன் ராமன் வந்�ிருப்பதை� அறிந்து �ன் மந்�ிரி, பரிவாரங்களுடன் கால்நதைடயாகபவ ராமதை" பநாக்கி வந்�ா"ாம். அதை�ப் பார்த்� ராமன் �ன் நண்பதை"க் காணத் �ம்பிபயாடு பவகமாய் எழுந்து ஓடிச் பெசன்று கட்டித் �ழுவிக் பெகாண்டாராம். ராமதைர வரபவற்ற குகன் ஏராளமா" �ின்பண்டங்கதைளயும், காய், க"ிகதைளயும் அளிக்கின்றா"ாம். ஆ"ால் ராமன் �ாம் விர�ம் பமற்பெகாண்டதை�ச் பெசால்லி அதை� மறுத்துவிட்டுத் �ண்ணீர் மட்டுபம அருந்�ிவிட்டு ஓய்பெவடுக்க, குகன் காவல் புரிகின்றா"ாம். கூடபவ காவல் இருந்� லட்சுமணதை"க் குகன் படுக்கச் பெசால்லியும் படுக்காமல் குக"ிடம் �ங்கள் குடும்ப நிலவரங்கதைளப் பற்றிப் பபசிக் பெகாண்டிருக்கின்றா"ாம் லட்சுமணன். பெபாழுது விடிந்�து. கங்தைகதையக் கடக்க பவண்டும். குக"ின் உ�வியால் படகு ஒன்று பெகாண்டு வரப்படுகின்றது. அதை"வருக்கும் அ�ாவது, சுமந்�ிரர், குகன் மற்றும் அவன் பரிவாரங்கள் அதை"வருக்கும் �சர�னுக்குப் பின் நாடாளப் பபாகும் பர�னுக்குக் கீழ்ப்படியுமாறு பெசால்லிவிட்டுத் �ன்தை" அங்பகபய �ங்கச் பெசால்லும் குக"ின் பவண்டுபகாதைள மறுக்கின்றார். பமலும் ஆலமரத்�ின் பாதைலக் குகதை" விட்டுக் பெகாண்டுவரச் பெசால்லி, அதை� முடியில் �டவி, லட்சுமணனும், ராமனும் சதைட முடி �ரித்துக் பெகாண்ட"ராம். பின்"ர் குக"ின் ஆட்கள் படதைகச் பெசலுத்� கங்தைகதையக்

கடக்கின்ற"ர். கடந்து அக்கதைரதைய அதைடந்து லட்சுமணதை" முன் பபாகச் பெசால்லி, சீதை�தைய நடுவில் விட்டு ராமர் பின் பெ�ாடரப் பயணம் பெ�ாடர்கின்றது. காட்டில் ஒரு மரத்�டியில் இரதைவக் கழிக்கத் தீர்மா"ிக்கின்ற"ர்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 18

குகதை"ப் பெபாறுத்� மட்டில் அவன் ஒரு சிற்றரசன் என்றும் ராம"ின் பெநடுநாள் நண்பன் எ"வும் வால்மீகி கூறக் கம்பபரா ஆயிரக்கணக்கா" ஓடங்கதைள உதைடய ஒரு ஓடக் கூட்டத்�ின் �தைலவன் எ" வர்ணிக்கின்றார், பமலும் வால்மீகி �ரா� ஒரு சிறப்தைபயும் அவர் குகனுக்குத் �ருகின்றார். ராமதை"க் குகன் அப்பபாப� அறிவ�ாய்க் கூறும் கம்பர் பமலும் குகப" ஓடத்தை� ஓட்டிக் கங்தைகதையக் கடக்க உ�வுவ�ாய்ச் பெசால்லும் கம்பர், பமலும் ஒரு படி பபாய், அவ"ிடம் �ான் ராமன் சித்�ிரகூடம் பெசல்லும் வழிதையக் பகட்ட�ாய்க் கூறும் கம்பர், இதைவ அதை"த்துக்கும் பமலாய் அவதை" ஸ்ரீராமன் ஒரு சபகா�ர"ாய் வரித்��ாயும் கூறுகின்றார் இவ்வாறு:

"துன்பு உளது எ"ின் அன்பறா சுகம் உளது? அது அன்றிப்

பின்பு உளது இதைட மன்னும் பிரிவு உளது எ" உன்ப"ல்

முன்பு உபெளம் ஒரு நால்பெவம் முடிவு உளது எ" உன்"ா

அன்பு உள இ"ி நாம் ஓர் ஐவர்கள் உளர் ஆப"ாம்"

என்று ராமன் குகதை"ப் பார்த்து, நாங்கள் நால்வர் சபகா�ரர்களாய் இருந்ப�ாம் உன்தை"ப் பார்க்கும் முன்"ர். ஆ"ால் இப்பபாது உன்ப"ாடு பசர்ந்து நாம் ஐவர் என்றாராம். இ�ற்கு முன்"ாபலபய �சர�ன் உயிர் நீங்குவது பற்றிக் குறிப்பிடுகின்றார் கம்பர். ஆ"ால் வால்மீகி நடந்�தை� நடந்�படிபய கூறுகின்றார். கம்பருக்கு ராமன் ஒரு அவ�ார புருஷன், வால்மீகிக்கு அவர் காலத்�ில் வாழ்ந்� ஒரு ம"ி�ன், அவ்வளபவ!

காட்டில் �ங்கிய ராமர் �ன் �ாதையயும், �கப்பதை"யும் பிரிந்து இருப்பதை�ப் பற்றியும் �ன் �ாதையயும், �கப்பதை"யும் கூடக் தைகபகயி துன்புறுத்துவாபளா என்றும் அஞ்சிப் புலம்ப ஆரம்பித்�ார் என்று பெசால்கின்றார் வால்மீகி. பெபண்மாதையயால் �கப்பன் ம"ம் மாறியதை�க் குறிப்பிட்டுக் கூறும் ராமர், லட்சுமணதை" உடப" அபயாத்�ி �ிரும்பித் �ாய்மாதைரயும், �ந்தை�தையயும் பார்த்துக்பெகாள்ளச் பெசால்லி பவண்டுகின்றார். லட்சுமணன் ராமதைரப் பிரிய மறுக்க இவ்வாறு பபசிக் பெகாண்பட இரவு கழிகின்றது என்கின்றார் வால்மீகி. இதை�ப் பார்க்கும்பபாது, ராமாயண யுகத்�ிற்குப் பின்"ர், மற்பெறாரு யுகம் கழிந்தும் பல நூற்றாண்டுகள் ஆகிய பின்"ர், ஸ்ரீராமதை" ஒரு பெ�ய்வமாகபவ பபாற்றி வாழும் நமக்குக் பெகாஞ்சம் ஆச்சரியம் மட்டுமின்றி, ஜீரணிக்கவும் முடியாது �ான். ஆ"ால் ஒரு ம"ி�"ாய் வாழ்ந்து வந்�ார் ராமர் என்ற பநாக்கிபல பார்க்கபவண்டும். ம"ி�னுக்பக உரிய குணா�ிசயங்கள் அவரிடமும் நிரம்பி இருந்�து என்பப� உண்தைம! ராமன் என்ற பெ�ய்வமா இப்படிச் பெசய்�து என்ற குழப்பத்தை�க் பெகாண்டு வராமல், நாமாக இருந்�ாலும் இப்படித் �ாப" நடப்பபாம் எ" நிதை"த்�ால் குழம்பபவ மாட்படாம். கதை�யின் பபாக்கிற்கும், பின்"ால் வரக்கூடிய வாலி வ�ம், சீதை�யின் அக்"ிப்ரபவசம் பபான்ற இடங்களில் ராம"ின் பபாக்தைகப் புரிந்து பெகாள்ள இது உ�வும் என்ப�ாபலபய இந்�க் குறிப்பு இங்பக �ரப் படுகின்றது. குதைறகள் இல்லா� ம"ி�தை"ப் பதைடக்கபவ இல்தைல, நம் இ�ிகாசங்கபளா, புராணங்கபளா. அந்�க் குதைறகதைள பெவன்று முன்ப"றுவது பற்றித் �ான் அதைவ பெசால்கின்ற". இதை�யும் நிதை"வில் பெகாள்ளபவண்டும். �ன் பபச்சில், குணத்�ில், பெசய்தைககளில் அங்கங்பக சா�ாரண ம"ி�ன் பபால் குதைறகள் பெகாண்டிருந்� ஸ்ரீராமன் சுய �ர்மத்தை�ச் சற்றும் வழுவாமல், பெசான்" பெசால் �வறாமல், பநர்தைமயின் வடிவமாய்த் �ிகழ்ந்��ாபலபய அவனுக்குப் பெபருதைம! இது அவனுக்கு ஒரு சிறுதைம அல்ல.

பின்"ர் அங்கிருந்து கங்தைக, யமுதை" பசருமிடம் அது, அ�ன் அருகில் உள்ள பிரயாதைகயில் �ான் பரத்வாஜர் ஆசிரமம் உள்ளது எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு ராம,

லட்சுமணர்கள் அங்பக பெசன்று பரத்வாஜதைரப் பணிந்து வணங்கி, ஆசி பெபற்றுவிட்டு, அவர்கள் வசிக்கத் �குந்� இடம் பெசால்லுமாறு கூற பரத்வாஜபரா அங்பக �ங்கும்படி பவண்டுகின்றார். அபயாத்�ிக்கு இவ்வளவு அருகாதைமயில் �ான் வசிக்க விரும்பவில்தைல எ" ராமர் கூற பின் அவரும் அங்கிருந்து சித்ரகூடம் என்னும் இடத்துக்குச் பெசல்லும் வழிதையக் கூறுகின்றார். இரவுப் பெபாழுதை� பரத்வாஜரின் ஆசிரமத்�ில் கழித்துவிட்டுப் பின்"ர் யமுதை"தைய ஒரு கட்டுமரத்�ின் உ�வியால் கடந்து மூவரும் சித்ரகூடம் பெசல்கின்ற"ர். அங்பக உள்ள வால்மீகியின் ஆசிரமத்தை� அதைடந்து அவரிடம் ஆசி பெபற்றுவிட்டுப் பின்"ர் �ங்குமிடம் ப�ர்ந்பெ�டுத்து மால்யவ�ி ந�ிக்கதைரயில் இதைறவதை" முதைறப்படி பூஜித்து ஒரு பர்ணசாதைலதைய லட்சுமணன் நியமிக்க, அ�ிலும் முதைறப்படியா" வழிபாடுகதைள நடத்�ிவிட்டு அ�ில் �ங்க ஆரம்பிக்கின்ற"ர், மூவரும்.

இங்பக கங்தைகக் கதைரயில் ராம"ிடம் இருந்து விதைடபெபற்ற குகன் �ன் இருப்பிடம் �ிரும்புகின்றான். அவன் ஆட்கள், ராம, லட்சுமணர்கள் பரத்வாஜ மு"ிவரின் ஆசிரமம் அதைடந்து, அங்கிருந்து சித்ரகூடம் பெசன்றதை� அவ"ிடம் பெ�ரிவிக்க அவனும் சுமந்�ிரருக்குச் பெசய்�ிதையக் பெகாடுக்க அதை�ப் பெபற்ற சுமந்�ிரரும் நாடு �ிரும்ப ஆயத்�ம் ஆகின்றார். ராமன் இன்றி அபயாத்�ி �ிரும்பிய சுமந்�ிரதைர மக்கள் பெவள்ளம் சூழ்ந்து பெகாள்ள, அதை� சமாளித்துக் பெகாண்டு அரண்மதை" பெசன்ற அவரிடம் பகாசதைல �ன் மகதை"ப் பற்றி விசாரிக்கின்றாள். சுமந்�ிரதைரப் பார்த்�துபம �சர�ன் மயக்கமுற்றுத் �தைரயில் விழ, பகாசதைலபயா, “தைகபகயி ஏதும் நிதை"த்துக் பெகாள்வாபளா என்ற எண்ணத்�ால் பபசாமல் இருக்கின்றீர்கபளா?” எ"க் கடுதைமயாகக் பகட்கின்றாள். ராமனும், சீதை�யும் பெபரிபயாதைர வணங்கிப் பபசிய பபச்தைசயும், லட்சுமண"ின் அடங்காக் பகாபத்தை�யும் எடுத்து உதைரத்� சுமந்�ிரர், மக்களும் மிகுந்� துயரத்தை� அதைடந்�ிருப்ப�ாய்த் பெ�ரிவிக்கின்றார். அதை� ஏற்றுக் பெகாள்ளும் �சர�ர் மிக்க பவ�தை"யுடப"பய பபசுகின்றார். ராம"ிடமும், சீதை�யிடமும் �ன்தை" அதைழத்துச் பெசல்லச் பெசால்கின்றார். மு�லில் கடுதைமயாகப் பபசிய பகாசதைலபயா இப்பபாது அவதைரத் ப�ற்ற ஆரம்பிக்கின்றாள். என்றாலும் அவளுக்கு மீண்டும் மகன் பிரிவு என்னும் துயர் வாட்ட, "நீரும் ஒரு அரச"ா? அரச லட்சணங்கள் உம்மிடம் உள்ள�ா? ராமதை" இவ்வாறு நாடு கடத்�ிய�ன் மூலம் நீர் என்தை"யும் அழித்�ப�ாடு அல்லாமல் இந்�க் பகாசல நாட்தைடயும் அழித்துவிட்டீர்!” என்பெறல்லாம் பெசால்கின்றாள். பின்"ர் �சர�ரும் அவளிடம் மன்"ிப்புக் பகட்க அவளும் மன்"ிப்புக் பகட்க இப்படிபய பெபாழுது அஸ்�மிக்கின்றது, பெகாடும் இரவும் வருகின்றது.

ராமன் காடு பெசன்ற ஆறாம் நாள் இரவில் �சர�னுக்குத் �ாம் பெசய்� அந்�க் பெகாடுஞ்பெசயல், மு"ிகுமாரதை", யாதை" எ" நிதை"த்துத் �ான் அம்பு எய்�ியதும், அ�"ால் வீழ்ந்� மு"ிகுமாரன் இறந்�தும், அவன் பெபற்பறாரிடம் பெசன்று �ான் உண்தைமதைய உதைரத்�தும், அ�"ால் அவர்களின் சாபம் �"க்குக் கிட்டவில்தைல எ"வும், இல்தைல எ"ில் இந்� ரகுவம்சபம அழிந்து பட்டிருக்கும், என் �தைல ஆயிரம் சுக்கல் ஆகி இருக்கும், ஆ"ால் என் குற்றத்தை� ஒப்புக் பெகாண்ட�ால் �ப்பிப"ன் என்றும் நிதை"வு கூருகின்றான். பமலும் அந்� மு"ிகுமார"ின் பெபற்பறார் �ங்கள் ஒபர மகன் இறந்து உயிர் வாழ விரும்பாமல்

�சர�தை"பய அவர்கதைளயும் பெகால்லுமாறு கூறியதை�யும் பின்"ர் பிரிவு �ாங்காமல் மகனுக்காகச் சிதை� வளர்த்து அ�ில் இருவரும் விழுந்து உயிர் விட்டதை�யும் உயிர் விடுமுன்"ர் �"க்கு அளித்� சாபத்தை�யும் நிதை"வு கூருகின்றார். மு"ிவர் சாபம் ஆ"து:" மகதை"ப் பிரிந்து நாங்கள் படும் துன்பம் பபால் உ"க்கும் பநரும். நீயும் உன் மகதை"ப் பிரிந்து அந்�ப் பிரிவின் காரணமாய் உயிர் விடுவாயாக. எவ்வாறு உன் நற்காரியங்களின் பலதை" நீ அனுபவிக்கின்றாபயா, அவ்வாபற உன் �வறுகளின் விதைளவுகதைளயும் ஏற்றுத் �ான் தீரபவண்டும்." என்று கூறியதை� நிதை"வு கூர்ந்�ான். இவ்வாறு இரவு பூராவும் புலம்பிய மன்"ன் பின்"ர் இறந்�ான்.

வால்மீகியில் ராமன் காட்டுக்குச் பெசன்ற ஆறாம் நாள் �சர�ன் இறந்��ாய்ச் பெசால்லப் படுகின்றது. ஆ"ால் கம்பர் ராமன், சீதை�யுடன் ப�ரில் ஏறிச் சுமந்�ிரருடன் புறப்பட்ட அன்பற இறந்துவிட்ட�ாய்த் பெ�ரிவிக்கின்றார். பமலும் மு"ிவர் சாபம் பெகாடுக்கும்பபாது வால்மீகியின் கூற்றுப் படி �சர�ன் �ிருமணபம ஆகா� ஒரு இதைளSன், ஆ"ால் கம்பர் பெசால்வப�ா, மகதை"ப் பிரிந்து அந்�ச் பசாகத்�ி"ால் இறப்பாய் எ" மு"ிவர் சாபம் இட்ட�ால் �"க்கு ஒரு மகன் நிச்சயம் உண்டு என்ற ஆ"ந்�ம் வந்��ாய்த் பெ�ரிவிக்கின்றார் இவ்வாறு:

நகர் நீங்கு படலம்: பாடல் எண் 378& 379:

"�ாவாது ஒளிரும் குதைடயாய் �வறு இங்கு இது நின் சரணம்

காவாய் என்றாய் அ�"ால் கூடிய சாபம் கருப�ம்

ஏவா மகதைவப் பிரிந்து இன்று எம்பபால் இடர் உற்றதைவ நீ

பபாவாய் அகல் வான் என்"ாபெபான் நாட்டிதைட பபாயி"ரால்."

மன்"ப" �ன் �வதைற ஒத்துக் பெகாண்ட�ால் சாபம் கடுதைமயாகக் பெகாடுக்க விரும்பா� மு"ி �ம்ப�ிகள், நீ ஏவல் பெசால்லாமபலபய குறிப்பறிந்து பணிபுரியும் ஒரு மகதை"ப் பெபற்று அவதை"ப் பிரிந்து நாங்கள் இப்பபாது துன்புறுவது பபாலபவ நீயும் துன்புற்று மடிவாய்!" என்று கூறிவிட்டு இருவரும் இறந்��ாய்ச் பெசால்கின்றான். பின்"ர்:

"சிந்� �ளர்வுற்று அயர்�ல் சிறிதும் இபெல"ாய் இன்பெசால்

தைமந்�ன் உளன் என்ற�"ால் மகிழ்பவாடு இவண் வந்�பெ""ால்

அந்� மு"ி பெசாற்றதைமயின் அண்ணல் வ"ம் ஏகு�லும்

எம்�ம் உயிர் வீகு�லும் இதைறயும் �வறா என்றான்"

நாப"ா அச்சாபத்�ால் ம"ம் �ளராமல் அப்பபாது நமக்கு ஒரு அரிய நற்குணங்களுடன் கூடிய மகன் பிறப்பான் என்று எண்ணம் வந்��ால் ம" மகிழ்பவாபடபய அபயாத்�ி �ிரும்பிப"ன். இப்பபாது ராமன் காட்டுக்குப் பபாவதும் உறு�ி, அவதை"ப் பிரிந்து நான் இறப்பதும் உறு�ி என்று பெசால்கின்றான். இவ்வி�ம் பெபண்ணாதைசயால் ம�ி இழந்� மன்"ன் �சர�ன் �ன் தைமந்�ர்

நால்வரில் ஒருவர் கூட அருகிருந்து பணிவிதைட பெசய்ய முடியாமல் இறந்�ான். அவன் உடல் பாதுகாக்கப் பட்டு பர�"ின் வரவுக்குக் காத்�ிருந்�து. ஏற்பெக"பவபய துக்கத்�ில் ஆழ்ந்� அபயாத்�ி மக்கள் பமலும் துக்கத்�ில் ஆழ்ந்�"ர்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 19.

ராமன் காட்டுக்குச் பெசன்ற ஆறு நாட்கள் கழிந்� பின்"பர �சர�ன் இறந்��ாய் வால்மீகி குறிப்பிடக் கம்பபரா சுமந்�ிரர் �ிரும்பி வந்து, �ன்னுடன் ராமன் வரவில்தைல எ"க் கூறியதுபம உயிர் பிரிந்��ாய்க் கூறுகின்றார். சுமந்�ிரர் �ிரும்பியதுபம வசிஷ்டர் முகத்தை�ப் பார்த்�துபம மன்"ன் இவ்வாறு நிதை"த்�ா"ாம்:

தை�லமாட்டு படலம்: பாடல்: 582, 583

"இல்தைல என்று உதைரக்கலாற்றான் ஏங்கி"ன் மு"ிவன் நின்றான்

வல்லவன் முகபம நம்பி வந்�ிலன் என்னும் மாற்றம்

பெசால்லலும் அரசன் பசார்ந்�ான் துயர் உறு மு"ிவன் நான் இவ்

அல்லல் காண்கில்பலன் என்"ா ஆங்கு நின்று அகலப் பபா"ான்."

எ" வசிஷ்டர் ப�ில் ஏதும் கூறாமல் பெமள"மாய் இருந்�தை� தைவத்ப� ராமன் வரவில்தைல எ" அறிந்� �சர�"ின் உயிரா"து அக்கணபம பிரிந்���ாம்:

"நாயகன் பின்னும் �ன் ப�ர்ப்பாகதை" பநாக்கி நம்பி

பசயப"ா அணியப"ா என்று உதைரத்�லும் ப�ர் வலானும்

பவய் உயர் கா"ம் �ானும் �ம்பியும் மி�ிதைலப் பெபான்னும்

பபாயி"ன் என்றான் என்ற பபாழ்�த்ப� ஆவி பபா"ான்"

ராமனும், லட்சுமணனும் சீதை�யுடப"பய மூங்கில்கள் ஓங்கி வளர்ந்� காட்டுக்குள்பள பெசன்று மதைறந்�"ர் என்று சுமந்�ிரன் கூறியதை�க் பகட்ட உடப"பய �சர�ன் உயிர் பிரிந்��ாம். உடப"பய மன்""ின் உயிரற்ற உடல் பாதுகாக்கப் பட்டது. வசிஷ்ட மு"ிவரின் �தைலதைமயில் அதைமச்சர்களும், மந்�ிரி பிர�ா"ிகளும், மற்ற மு"ிவர்களும் ஒன்று கூடி அடுத்து நடக்க பவண்டிய காரியத்தை�ப் பற்றி ஆபலாசித்து, வசிஷ்டரின் பயாசதை"யின் பபரில் பர�னுக்கு உடப" அபயாத்�ி �ிரும்பி வருமாறு தூ�ர்கதைள அனுப்ப முடிவு பெசய்�ார்கள். இங்பக நடந்� விபரங்கதைளச் பெசால்லாமபலபய உடப" �ிரும்புமாறு உத்�ரவிட்டால் பபாதும் எ"வும் பெ�ரிவிக்கப் பட்டது. அவ்வாபற தூ�ர்கள் பககய நாடு கிளம்பிச் பெசன்றார்கள். அங்பக பககய நாட்டிபலா பர�ன் இரு�தைலக் பெகாள்ளி எறும்பு பபால் �வித்துக் பெகாண்டிருந்�ான். மு�ல்நாள் இரவு முடியும் சமயம் அவன் கண்ட க"வு அவதை" அவ்வாறு �விக்க தைவத்துக் பெகாண்டிருந்�து. �ன் �ந்தை�யா" �சர� மாமன்"ர் கழுதை� பூட்டிய ர�த்�ில் இரும்பு ஆச"த்�ில் அமர்ந்து பெ�ன் �ிதைச பநாக்கிச் பெசன்று பெகாண்டிருந்�தை�க் கண்ட�ாகவும், மதைல உச்சியில் இருந்து கீபழ விழுவது பபாலவும் க"வு கண்ட�ாகவும் பெசால்லி வருந்�ிக் பெகாண்டிருந்�ான். அப்பபாது அங்பக வந்� சிலர் அவ"ிடம் அபயாத்�ியில் இருந்து தூதுவர்கள் வந்�ிருப்ப�ாய்க் கூற அவனும் அவர்கதைளச் சந்�ிக்கின்றான். அவர்கள் அவதை" உடப" நாடு �ிரும்புமாறு மந்�ிரி, பிர�ா"ிமார் பவண்டுபகாள், குல குருவா" வசிஷ்டரும் அவ்வாபற பெசால்லி அனுப்பி இருப்ப�ாய்த் பெ�ரிவிக்க, பர�ப"ா �ன் �ாயா" தைகபகயிதையச் சுயநலம் பிடித்�வள் எ"க் கூறி அவள் நலமா எ" விசாரிக்கின்றா"ாம்.

சித்�ிரகூடத்�ில் ராம, லட்சுமணர்கள், சீதை�யுடன் சுகமாய் வாழ்வ�ாய்த் பெ�ரிவித்� பின்"பர, கம்பர் பர�னுக்கு வருகின்றார். பககய நாட்டில் இருந்து அவன் அபயாத்�ி வந்து பசர ஒரு வாரம் ஆகின்ற�ாம், கம்பர், வால்மீகி இருவரின் கூற்றுப் படி! வால்மீகியும், சில ந�ிகள், சில, பல கிராமங்கள், பல நந்�வ"ங்கள் ஆகியவற்தைறக் கடந்து பர�ன் வந்��ாய்த் பெ�ரிவிக்கின்றார். உள்பள வரும்பபாப� பல துர்ச் சகு"ங்கள் பெ�ன்படுகின்ற�ாம் பர�னுக்கு. சந்ப�கத்ப�ாடு �ந்தை�தையக் காணக் தைகபகயியின் மாளிதைகதைய அதைடகின்றான் பர�ன். பர�தை"க் கண்ட தைகபகயி, �ன் பிறந்� வீட்தைடயும், அங்கு உள்ள உறவி"ர்கதைளயும் பற்றி விசாரிக்க, பர�ப"ா, �ந்தை� எங்பக, என்றும், அவதைரத் �ான் உடப" வணங்க பவண்டும் எ"வும் கூற, �ந்தை� இறந்�ார் எ" மிகச்

சா�ாரணமாகத் பெ�ரிவிக்கின்றாள் தைகபகயி. பர�ன் அ�ிர்ச்சிபயாடு துக்கமும் அதைடந்து, கதைடசியில்,” �ந்தை� என்" கூறி"ார்?” எ" பவண்ட தைகபகயியும்,"ராமா, சீ�ா, லட்சுமணா!" எ"க் கூவிக்பெகாண்பட உயிதைர விட்டார் உன் �ந்தை�,” எ" மகிழ்வுடன் கூறிக் பெகாண்பட, ராமனும், சீதை�யும், லட்சுமணனும் மரவுரி �ரித்துக் காட்டுக்குச் பெசல்ல பநர்ந்� நிகழ்ச்சிகதைள பர�னுக்கும் சந்ப�ாஷம் �ரும் எ" நிதை"த்துச் பெசால்கின்றாள். ராமன் காட்டுக்கு அனுப்பப் பட்ட காரணம் பகட்ட பர�"ிடம் தைகபகயி �ன் இரு வரங்கதைளத் �ான் மன்""ிடம் யாசித்�து பற்றிச் பெசால்லவும், பகாபம் பெகாண்ட பர�ன் தைகபகயிதையப் பலவாறு நிந்�ித்துப் பபசலா"ான்.

�ன் �ாதையப்பார்த்து பர�ன், "பாம்பினும் பெகாடியவபள! உன்"ாலன்பறா �ந்தை� இறந்�ார்? �தைமயன் காட்டிற்குச் பெசன்றான். அவனுக்கு நான் ம"�ில் எத்�தைகய இடம் பெகாடுத்�ிருக்கிபறன் என்பதை� நீ அறிந்�ிருந்�ாயா"ால் இவ்வி�ம் பெசய்�ிருப்பாயா? முன்ப"ார்களின் ராஜ்யம் மூத்�வனுக்பக உரியது என்பது இக்ஷ்வாகு குலத்�ில் உள்ள மாறுபடா� ஒரு வழக்கம். அதை� மாற்ற நீ யார்? ராஜ மரதைப ம�ிக்கா� நீயும் ஒரு ராணியா? புண்ணியவான்கதைள முன்ப"ார்களாய்க் பெகாண்ட குடும்பத்�ில் பிறந்� நீயா இம்மா�ிரியா" காரியம் பெசய்�ாய்? ஆஹா, மகதை"ப் பிரிந்து மன்"ர் எவ்வளவு பவ�தை"யில் துடி துடித்து இறந்�ிருப்பார்? பகாசதைல ப�வியும், அன்தை" சுமித்�ிதைரயும் �த்�ம் மகன்கதைளப் பிரிந்து எவ்வாறு துக்கத்�ில் மூழ்கி இருப்பார்கள்? கன்தைறப் பிரிந்� பசுப் பபால் பகாசதைல துடிப்பாபர? அவர் எவ்வி�ம் இ"ி உயிர் வாழ்வார்? இக்பகடு பெகட்ட பெசயலுக்கு நான் காரணம் என்றல்லபவா ஆகிவிட்டது? நான் இ"ி எவ்வி�ம் என் �ாயார்கள் முகத்தை�பயா, சபகா�ரர்கள் முகத்தை�பயா, ப�வி சீதை�தையபயா பார்ப்பபன்? அடி, பாவி, அழியா� பழிதைய என் மீது சுமத்�ி விட்டாபய? நீ இந்� ராஜ்யத்தை� விட்டுப் பபா"ால் �ான் அதை"வருக்கும் நிம்ம�ி!" என்பெறல்லாம் பகாபமாய்ப் பபசிவிட்டுத் �ன் மூத்� இரு �ாயார்கள் ஆ" சுமித்�ிதைரதையயும், பகாசதைலதையயும் காணப் புறப்படுகின்றான், சத்ருக்க"னுடன். அப்பபாது பகாசதைலபய அங்பக பர�"ின் பகாபக் குரல் பகட்டு வருகின்றாளாம், நடக்கக் கூட முடியாமல். என்றாலும் பகாசதைல அவ்வளவு துக்கத்�ிலும் பர�"ிடம் கடும் பெமாழிகதைளபய பபசுகின்றாளாம். துடி துடிக்கும் பர�ன் அவள் காலடியில் பெநடுஞ்சாண்கிதைடயாக வீழ்கின்றான்.

�ன் �ாயின் விருப்பம் �ன்னுதைடய�ில்ல எ"ச் பெசால்லும் அவன் ஒரு பாவப் பட்டியல் ஒன்தைறக் பகாசதைலயிடம் பெசால்லி ராமதைரக் காட்டுக்கு அனுப்பியவர்கள் அத்�தைகய பாவங்கதைளச் பெசய்�வர்கள் ஆவார்கள் என்று பெசால்லி அழுது புலம்புகின்றான். பின்"ர் வசிஷ்டர் பர�தை"த் ப�ற்றி, ஆகபவண்டிய காரியங்கதைள மன்"னுக்குச் பெசய்யச் பெசால்லி நீத்�ார் கடன்கதைள முடித்து தைவக்கின்றார். அப்பபாது அங்பக வரும் மந்�தைரதையக் கண்டு சத்ருக்க"ன் பகாபத்துடன் அவதைளத் �ண்டிக்க முயலக் தைகபகயியால் அவள் காப்பாற்றப் படுவ�ாய் வால்மீகி கூறுகின்றார். பின்"ர் பர�ன் �ான் பநரில் காட்டுக்குச் பெசன்று ராமதை"ச் சந்�ித்து நாட்டுக்குத் �ிரும்பி வந்து பட்டாபிபஷகம் பெசய்து

பெகாண்டு அரசாளபவண்டும் எ"க் பகட்கப் பபாவ�ாயும், அ�ற்கா" ஆயத்�ங்கதைளச் பெசய்யுமாறும் பவண்டிக் பெகாள்கின்றான். அதை"வரும் ம"ம் மகிழ, பர�ன் அபயாத்�ி மக்கள் புதைட சூழப் பெபரும்பதைடபயாடு கிளம்புகின்றான். கங்தைகக் கதைரயில் குக"ின் ஆட்சிக்குட்பட்ட பகு�ிக்கு வந்து பசர்ந்� தைசன்"ியத்தை�ப் பார்த்தும், அ�ன் விபரங்கதைளக் பகட்டும் குகன் சந்ப�கத்�ில் ஆழ்ந்�ான்! கவதைல சூழ்கின்றது அவனுக்கு!

வால்மீகி ராமாயணத்�ில் �சர�ரின் இறு�ிச் சடங்குகதைள பர�ப" பெசய்கின்றான் என்பற வருகின்றது. �சர�ன் பர�ன் நாட்தைட ஏற்றுக் பெகாண்டா"ா"ால் அவன் என் மகன் இல்தைல என்பற கூறுகின்றார். பர�ப"ா நாட்தைட ஏற்கபவ இல்தைல என்பப�ாடு ராமதை"யும் �ிரும்ப வரவதைழக்க பவண்டும் என்பற கூறுகின்றான். ஆகபவ �சர�ரின் சாபம் அவதை"த் �ாக்கவில்தைல என்பற வால்மீகியின் கூற்று. துளசியும் அவ்வாபற எழு�ி இருக்கின்றார் என்று பெ�ரிய வருகின்றது. ஆ"ால் கம்பபரா சத்ருக்க"ன் இறு�ிச் சடங்குகள் பெசய்�ான் என்று கூறுகின்றார். பகாசதைல பர�தை"ப் பார்த்து இவ்வாறு கூறுவ�ாயும் :

பள்ளியதைடப் படலம்: பாடல்: 903

"மறு இல் தைமந்�ப" வள்ளல் உந்தை�யார்

இறு�ி எய்�ி நாள் ஏழ் இரண்டி"

சிறுவர் பெசய் கடன் பெசய்து தீர்த்�ி என்று

உறுவல் பமயி"ாள் உதைரயின் பமயி"ாள்.

எ"க் பகாசதைல �ந்தை� இறந்து ஏழு நாட்கள் ஆகிவிட்ட�ாயும் உடப" ஈமக் கடன்கதைள நிதைறபவற்றவும் கூறுகின்றாள். ஈமக் கடன்கள் பெசய்ய ஏற்பாடுகளும் பெசய்து பர�ன் சடங்குகள் பெசய்யப் பபாகும் பவதைளயில் வசிஷ்டர் பெசால்வ�ாய்க் கம்பர் கூறுகின்றார்: பாடல்: 912

"என்னும் பவதைலயில் எழுந்� வீரதை"

அன்தை" தீதைமயால் அரசன் நின்தை"யும்

துன்னு துன்பத்�ால் துறந்து பபாயி"ான்

முன்"பர எ" மு"ிவன் கூறி"ான்."

எ" உன் அன்தை" பெசய்� பெகாடுஞ்பெசயலால் உன்தை"யும் உன் �கப்பன் துறந்துவிட்டான் எ" வசிஷ்டர் கூறிய�ாய்க் கூறுகின்றார். அ�ன் பின்"ர் சத்ருக்க"தை"க் பெகாண்டு ஈமச் சடங்குகள் பெசய்வித்��ாய்க் கூறுகின்றார் கம்பர்: பாடல் எண் 920

"என்று கூறி பெநாந்து இடரின் மூழ்கும் அத்

துன்று �ாரவற்கு இதைளய ப�ான்றலால்

அன்று பநர்கடன் அதைமவது ஆக்கி"ான்

நின்று நான்மதைற பெநறி பெசய் நீர்தைமயான்"

எ" சத்ருக்க"தை"க் பெகாண்டு ஈமச் சடங்குகதைளச் பெசய்வித்��ாய்க் கூறுகின்றார் கம்பர்.

பல �ரப் பட்ட குணா�ிசயங்களும் ராமாயணத்�ில் பபசப் படுகின்ற". �சர� மன்"ன் பல வி�ங்களில் புகழ் பெபற்றிருந்�ாலும் பெபண்ணாதைச என்ற ஒன்றால் வீழ்த்�ப் பட்டான், பெசாந்� மதை"வியாபலபய. அவன் மகன்கள் நால்வருபமா, ஒருவதைர ஒருவர் விஞ்சும்படியா" குணா�ிசயங்கதைளக் பெகாண்டிருந்�ப�ாடு மட்டுமில்லாமல், நால்வருக்கும் ம" ஒற்றுதைமயும் இருந்து வந்�து. மூத்�வன் என்ற காரணத்�ி"ால் ராமன் மற்றச் சபகா�ரர்களால் மிகவும் ம�ிக்கப் பட்டப�ாடு அல்லாமல், �ானும் அதுக்குத் �க்க பாத்�ிரமாகபவ வாழ்ந்தும் காட்டி"ான். �ன் இதைளய சபகா�ரனுக்காகத் �"க்கு உரிதைமயுள்ள அரசாட்சிதையத் துறக்கின்றான். சபகா�ர பாசத்�ில் ஒருவதைர மிஞ்சி"ர் இவர்கள் நால்வரும், என்றால்,இன்னும் நாம் பார்க்கப் பபாகும் சபகா�ரர்கள், வாலி, சுக்ரீவன், �ம்பியா" சுக்ரீவதை" நாட்தைட விட்பட விரட்டி"ான் வாலி! ராவணன், கும்பகர்ணன், விபீஷணன், அவர்களிதைடபய ஒற்றுதைம உண்டா? இல்தைல எ"ில் ஏன் இல்தைல? சபகா�ர உறவின் பமம்பாட்தைட ராமன் - பர�"ிதைடபய கண்படாமா"ால், அ�ன் பவபெறாரு நிதைலப்பாட்தைட இ"ி நாம் ராவணன் -விபீஷண"ிடம் காணப் பபாகின்பறாம். இரு பவறு துருவங்களா" ம"ி�ர்கள் இப்பபாதும் இருக்கின்றார்கள். ஒரு �ாயின் வயிற்றிபலபய நல்லவனும், பிறக்கின்றான், பெகட்டவனும் பிறக்கின்றான். பெவவ்பவறு �ாய்மார்களின் வயிற்றில் பிறந்� ராம, லட்சுமண, பர�, சத்ருக்க"ர்கள் சபகா�ர உறவு என்றால் எவ்வி�ம் இருக்க பவண்டும் என்ப�ற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டாகபவ விளங்கி"ார்கள் என்று பெசால்வது சற்றும் மிதைக இல்தைல!

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 20

"மூன்று உலகினுக்கும் ஓர் மு�ல்வன் ஆய் மு�ல்

ப�ான்றி"ன் இருக்க யான் மகுடம் சூடு�ல்

சான்றவர் உதைரபெசயத் �ருமம் ஆ�லால்

ஈன்றவள் பெசய்தைகயில் இழுக்கு உண்டாகுபமா" : ஆறு பெசல் படலம்: பாடல் எண் 939

என்று வசிஷ்டர் �ன்தை" முடிசூடச் பெசான்"பபாது, பர�ன் வசிஷ்டதை"ப் பார்த்துப் பழித்துச் பெசான்"�ாய்க் கூறுகின்றார் கம்பர். மூத்� மகனுக்பக உரிய�ா" அரசுரிதைமதையப் பறித்து எ"க்குக் பெகாடுத்� என் �ாயின் பெசயல் நீ�ியா"தும், �ர்மத்துக்கு உரியதும் என்றாகிவிடுபம எ"க் பகட்கின்றான். பின்"ர் அதை"வரும் ராமதை" அதைழத்துவரப் புறப்பட்டுக் கங்தைகக் கதைரதைய வந்�தைடய, அவர்கதைளயும், பெபரும்பதைடதையயும் மு�லில் பார்த்� குக"ின் ம"�ில் சந்ப�கம் வருகின்றது. ராமனுக்குத் தீங்கு பெசய்யும் எண்ணத்துடன் பர�ன் இவ்வளவு பெபரிய பசதை"தையத் �ிரட்டிக் பெகாண்டு வந்�ிருக்கின்றாப"ா என்ற எண்ணத்துடப"பய அவதை"ச் பெசன்று சந்�ித்து, உபசாரங்கள் பலவும் பெசய்து, பின்"ர் அவன் வந்� காரியம் யாது எ" வி"வுகின்றான். பாரத்வாஜ ஆசிரமம் பெசல்லும் வழி எது எ" பர�ன் பகட்க, "நாப" கங்தைகதையக் கடந்து பெகாண்டு விடுகின்பறன், ஆ"ால் �ாங்கள் ராமனுக்குத் தீங்கு பெசய்யும் எண்ணத்ப�ாடு வந்�ிருக்கின்றீர்கபளா?" எ"க் குகன் வி"வுகின்றா"ாம். “ராமனுக்குத் தீங்கா? ஒருகாலும் இல்தைல. என் �ந்தை� இறந்�துபம என் மூத்� சபகா�ரன் ஆ" ராமன் எ"க்குத் �ந்தை� ஆகிவிட்டான். அவனுக்குத் தீங்கு இதைழக்க நான் எவ்வி�ம் துணிபவன்?" என்று பர�ன் பெசால்ல குகன் ம"ம் மகிழ்ந்�ான். இங்பக கம்பர் பெசால்வது என்"பெவன்றால் பர�ன் வருவது பெ�ரிந்�துபம, பகாபம் பெகாண்ட குகதை"த் ப�டி பர�ன் பபாவ�ாயும், அவதை"க் கண்டதுபம குகன் �ிதைகத்��ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார். ஏன் �ிதைகக்கின்றான் குகன் என்றால் அபயாத்�ியில் இருந்து ராமதை"த் ப�டி வரும்பபாப� பர�னும், சத்ருக்க"னும் மரவுரி �ரித்ப� வந்�ார்களாம். அதை�க் கண்டதுபம பர�"ின் நல்ல உள்ளம் குகனுக்குப் புரிந்து விட்ட�ாம். ஆ"ால் வால்மீகியில் பர�ன் மரவுரி �ரிப்பது இ"ிபமல் �ான் வரும். இதை�க் கம்பர் இவ்வாறு கூறுகின்றார்.

"அஞ்ச" வண்ணன் என் ஆர் உயிர் நாயகன் ஆளாபம

வஞ்சதை"யால் அரசு எய்�ிய மன்"ரும் வந்�ாபர

பெசஞ்சரம் என்ப" தீ உமிழ்கின்ற" பெசல்லாபவா

உஞ்சு இவர் பபாய்விடின் நாய்க்குகன் என்று எதை" ஓ�ாபரா"

கங்தைக காண் படலம்: பாடல்: 998

எ"க் குகன் ராமதை" நாடாளவிடாமல் பெசய்� பர�ன் வந்துவிட்டாப" எ"ப் ப�றுகின்றா"ாம். குகதை"க் கண்ட சுமந்�ிரர் பர�"ிடம் அவன் ராம"ின் நண்பன் எ" உதைரக்க பர�ன் �ாப" அவதை"க் காண்பபாம் எ"க் கிளம்புகின்றான் என்று கம்பர் இவ்வாறு கூறுகின்றார்:

"�ன் முன்ப" அவன் �ன்தைம �ந்தை� துதைண முந்து உதைரத்�

பெசால் முன்ப" உவக்கின்ற துரிசு இலாத் �ிரு ம"த்�ான்

மன் முன்ப" �ழீ இக் பெகாண்ட ம"க்கு இ"ிய துதைணவப"ல்

என் முன்ப" அவற் காண்பெபன் யாப" ”பெசன்று எ" எழுந்�ான்!"

கங்தைக காண் படலம்: பாடல் 1011.

என்று பர�ன் கிளம்பிக் குகதை"க் காண அவதை"க் கண்ட குகன் இவ்வாறு பெசால்கின்றான்: பாடல் 1014

"நம்பியும் என் நாயகதை" ஒக்கின்றான் அயல் நின்றான்

�ம்பிதையயும் ஒக்கின்றான் �வ பவடம் �தைல நின்றான்

துன்பம் ஒரு முடிவில்தைல �ிதைச பநாக்கித் பெ�ாழுகின்றான்

எம்பெபருமான் பின் பிறந்�ார் இதைழப்பபரா பிதைழப்பு என்றான்."

எ" ராமதை"ப் பபாலபவ ஆடவரிற் சிறந்�வ"ாய் விளங்கும் இந்�ப் பர�னும், அவன் அருபக நிற்கும் சத்ருக்க"னும், ராமதை"ப் பபாலபவ �வ பவடம் பூண்டு, அவன் இருக்கும் பெ�ன் �ிதைச பநாக்கித் பெ�ாழு� வண்ணம் துன்புற்ற ம"ப�ாடு இருக்கின்ற"பர? இவர்கள் ஸ்ரீராம"ின் �ம்பியர் �வபறதும் பெசய்வார்கபளா?"எ" எண்ணிக் பெகாண்டா"ாம். பமலும் குகன் பெசால்கின்றான் பர�தை"ப் பார்த்து: பாடல் 1019

"�ாய் உதைர பெகாண்டு �ாதை� உ�விய �ரணி �ன்தை"

தீவிதை" என்" நீத்து சிந்�தை" முகத்�ில் ப�க்கி

பபாயிதை" என்றபபாழ்து புகழிப"ாய் �ன்தைம கண்டால்

ஆயிரம் இராமர் நின் பகழ் ஆவபரா பெ�ரியின் அம்மா."

என்று ஆயிரம் ராமர் கூட உ"க்கு இதைணயாக மாட்டார்கள், அப்படி நீ, உன் �ாயின் பெகாடுஞ்பெசயலால் உ"க்குக் கிதைடத்� ராஜ்யம் பவண்டாம் எ" உ�றிவிட்டு, துயரத்ப�ாடு ராமதை"த் ப�டி வந்துள்ளாபய என்று பபாற்றுகின்றான். பமலும் குகன் பெசால்வ�ாவது: பாடல் எண் 1020

"என் புகழ்கின்றது ஏதைழ எயி"ப"ன்? இரவி என்பான்

�ன் புகழ்க் கற்தைற மற்தைற ஒளிகதைளத் �விர்க்குமாபபால்

மன் புகழ் பெபருதைம நுங்கள் மரபிப"ார் புகழ்கள் எல்லாம்

உன் புகழ் ஆக்கிக் பெகாண்டாய் உயர் குணத்து உரவுத் ப�ாளாய்!"

எவ்வாறு சூரியன் �ன் ஒளியால் சந்�ிரதை"யும் மற்றவற்தைறயும் மதைறத்து விடுகின்றப�ா, அவ்வாபற உன் குலப்புகழ் கூட நீ இப்பபாது பெசய்யும் இந்�க் காரியத்�ி"ால் மதைறந்து பபாய் உன் புகபழ பமம்பட்டு விளங்குகின்றது என்று

கூறி"ா"ாம் குகன். பின்"ர் குக"ின் உ�விபயாடு பர�, சத்ருக்க"ர் கங்தைகதையக் கடக்கின்ற"ர். பரத்வாஜ ஆசிரமத்தை� அதைடந்�தும், பர�"ின் விருப்பத்தை� அறிந்து மகிழ்ந்� பரத்வாஜர் பர�னுக்கும், அவனுடன் வந்� பசதை"கள், பரிவாரங்களுக்கு விருந்து அளித்துக் பெகளரவிக்கின்றார். பர�னுடன் அவனுதைடய �ாய்மார்கள் மூவரும் பெசன்ற�ாய்க் கம்பரும் கூறுகின்றார். வால்மீகியும் அவ்வாபற கூறி இருக்கின்றார். �ன் �ாய்மார்கதைள பாரத்வாஜ மு"ிவருக்கு அறிமுகம் பெசய்� பின்"ர் சித்�ிர கூடம் பெசல்கின்றார்கள் பர�னும் பதைட வீரர்களும்.

சித்�ிரகூடத்�ில் ராமரும், சீதை�யும் அ�ன் அழதைகப் பற்றிப் பபசி மகிழ்ந்து பெகாண்டிருக்கும் பவதைளயில் காட்டு மிருகங்கள் நாலாபக்கமும் ப�றி ஓட, பெபரும் புழு�ி எழுந்து வாதை" மதைறக்கக்கண்டார் ராமர். உடப"பய லட்சுமணன் ஒரு உயரமா" மரத்�ின் பமல் ஏறிக் பெகாண்டு பார்க்க, தூரத்ப� ஒரு பெபரிய பசதை" வருவது பெ�ரிகின்றது. முன்ப" வரும் நாட்டுக் பெகாடியில் அபயாத்�ியின் சின்"ம் ஆ" அத்�ிக் பெகாடி பெ�ரியக்பகாபம் பெகாண்ட லட்சுமணன், பர�ன் பெபரும்பதைடபயாடு வந்து நம்தைமக் பெகால்லப் பார்க்கின்றான் என்பற எண்ணுகின்றான். அதை� ராம"ிடம் பெசால்ல அவபரா நம்ப மறுக்கின்றார். பர�ன் அப்படிப் பட்டவப" இல்தைல எ" உறு�ியாக மறுக்கின்றார். ஒருபவதைள �ந்தை�பய பநரில் வருகின்றாபரா எ" லட்சுமணன் நிதை"க்க இல்தைல பெவண்பெகாற்றக் குதைட இல்தைலபய எ" ராமர் கலங்க பர�ன் வந்து பசருகின்றான். அண்ணதை", நாடாள பவண்டியவதை", ஒரு மரத்�டியில் மரவுரி �ரித்� பகாலத்�ில் அமர்ந்�ிருக்கக் கண்ட பர�ன் பெநஞ்சம் ப�றுகின்றது. ஓடி வந்து அண்ணன் காலடியில் விழுகின்றான். சத்ருக்க"னும் உடன் வந்து வணங்க, �ாய்மார், �ந்தை�தைய விட்டு விட்டு வந்��ன் காரணம் என்"? �ந்தை�தையப் பார்த்துக் பெகாள்வார் யார் எ" ராமர் பர�தை"ப் பார்த்து வி"வுகின்றார். பர�ன் அவதைரத் �ிரும்ப நாடாள வரபவண்டும் எ" பவண்ட, ராமர் அதை� மறுத்துத் �ர்ம, நியாயங்கதைள எடுத்துச் பெசால்கின்றார்.

அப்பபாது பர�ன் �ந்தை� இறந்�ார் எ"ச் பெசால்ல �ிதைகத்� ராமர் துக்கம் �ாங்க முடியாமல் விம்மி, அழுகின்றார். ராமர் அழும் சத்�ம் பகட்டுக் கூட வந்� மற்றவர்கள் பர�ன் ராமதை"க் கண்டு பபசிவிட்டான் எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு அவர்கள் இருக்கும் இடம் பநாக்கி வருகின்றார்கள். �ாய்மார் மூவதைரயும் பார்த்துக் கண்ணீர் சிந்தும் ராமதைரப் பார்த்து அவர்களும் க�றி அழ, ராமர் பர�தை"ப் பார்த்து வந்� காரணம் என்" எ" மீண்டும் வி"வ, ராமன் வந்து நாடாள ஒப்புக் பெகாள்ளுமாறு வற்புறுத்துகின்றான் பர�ன். சபகா�ரர்களுக்குள் விவா�ம் பெ�ாடங்குகின்றது.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் - பகு�ி 21

அதை"வருக்கும், கம்ப ராமாயணம், வால்மீகி ராமாயணம் இரண்டின் ஒப்பீட்தைடயும் ஏற்றுக் பெகாள்ள முடியாது. சிலர் அ�ிகம் கம்பப" வருவ�ாயும், இன்னும் சிலர் இந்� ஒப்பீடு ப�தைவ இல்தைல எ"வும் பெசால்லலாம். ஆகபவ கூடியவதைரயில் வால்மீகிதைய மட்டுபம குறிப்பிடலாம் எ" நிதை"க்கின்பறன். வால்மீகிதையப் படிச்ச அளவுக்குக் கம்பதை"ப் படிக்கவில்தைல, கம்ப"ின் பாடல்களின் அழகு ம"தை� ஈர்க்கின்றது மட்டுமில்லாமல், ஒருமித்� பெ�ய்வீக எண்ணங்களின் பகார்தைவயும் ம"தை�க் கவருகின்றது என்ப�ாபலா என்"பமா சில சமயங்களில் இந்� ஒப்பீடு என்"ால் �விர்க்க முடியதைல. இ"ி, பாதுகா பட்டாபிபஷகம் பெ�ாடரும். முந்�ாநாள் கதை�யில் விவா�ம் ஆரம்பிக்கும் முன்"பர படம் பபாட்டாச்சா என்று �ிவா பகட்டிருந்�ார்.

�ன்தை" நாட்தைட ஆளுமாறு பகட்டுக் பெகாண்ட பர�தை"ப் பார்த்து ஸ்ரீராமர், “நீ உன் �ர்ம பெநறிதைய விட்டு விலகிப் பபசக் கூடாது. நமது �ந்தை�யின் கட்டதைளயின் பபரிபலபய நான் காட்டிற்கு வந்துள்பளன். அவருதைடய வார்த்தை�தைய நான் மீற முடியாது. நீயும் மீறக் கூடாது. அவர் கூறியபடிபய நீபய உன் கடதைமதைய ஏற்றுக் பெகாள்.” என்று பெசால்கின்றார். மறுநாள் �ந்தை�க்கு ஆற்ற பவண்டிய ஈமக் கடன்கதைளச் பெசய்துவிட்டு. ராமர் மீண்டும், பர�னுக்குத் �ர்ம நியாயத்தை� எடுத்துக் கூற ஆரம்பிக்க, பர�ன் மறுக்கின்றான். �ன் �ாயாருக்குத் �சர� மன்"ர் அளித்� இந்� ராஜ்யம் �ற்சமயம் �"க்குச் பெசாந்�மா"து என்றும், அதை�த் �ான் �ன் இஷ்டப்படி யாருக்கு பவண்டுமா"ாலும் பெகாடுக்க முடியும் என்றும், அதை�த் �ான் ஸ்ரீராமருக்கு அளிப்ப�ாயும், அவர் உடப" வந்து ராஜ்யத்தை� ஏற்றுக் பெகாள்ள பவண்டுபெமன்றும், பகட்டுக் பெகாள்கின்றான். ஆ"ால் மறுத்� ஸ்ரீராமர், மீண்டும் �ந்தை�யின் கட்டதைளதைய மீற முடியாது எ"க் கூறிவிட்டு, அபயாத்�ி உன் ராஜ்யம், இந்�க் காடும், மிருகங்களும் என் ராஜ்யம், �ந்தை� எ"க்களித்� பெபாறுப்பு இது, இதை� நிதைறபவற்றுவது நம் இருவரின் கடதைம என்கின்றார். ஆ"ால் பர�ப"ா, “என் �ாயின் பகாபத்�ி"ாபலா, அல்லது அவளுதைடய சாகசத்�ி"ாபலா நம் �ந்தை� எ"க்களித்� இந்� ராஜ்யம் என்னும் பெபாறுப்பு எ"க்கு உகந்�து அல்ல. நான் இதை� பெவறுக்கின்பறன். நம் �ந்தை� பல புண்ணிய காரியங்கதைளச் பெசய்தும், சிறப்பா" யாகங்கதைளச் பெசய்தும், குடிமக்கதைள பல வி�ங்களில் மகிழ்வித்தும் நல்லாட்சிபய புரிந்து வந்�ார். அவதைரப் பழித்து நான் கூறுவ�ாய் நிதை"க்கபவண்டாம். இப்படிப் பட்ட ஒரு �ர்ம பெநறிமுதைறகதைள அறிந்� ம"ி�ன், பெபண்ணாதைசயில் மூழ்கி, ஒரு பெபண்ணின் �ிருப்�ிக்காக அடா� ஒரு பாவச் பெசயதைலச் பெசய்வா"ா? “வி"ாச காபல விபரீ� புத்�ி!” என்னும் பழபெமாழிக்கு இணங்க, அழியக் கூடிய காலம் வந்��ால் அன்பறா அவர் புத்�ி

�டுமாற்றம் ஏற்பட்டது? ஒரு ம"ி�னுக்கு பிரம்மச்சரியம், இல்லறம், வா"ப்ரஸ்�ம், சந்நியாசம் இதைவ நான்கிலும் இல்லறபம உகந்�து எ"ப் பெபரிபயார்கள் பலரும் கூறி இருக்கத் �ாங்கள் இவ்வாறு அதை� உ�றித் �ள்ளலாமா? மன்"ன் மரவுரிதைய ஏற்கலாமா? குடிமக்கதைளக் காப்பாற்றுவதும், அவர்களின் விருப்பத்தை�ப் பூர்த்�ி பெசய்வதும் ஒரு க்ஷத்�ிரிய"ின் கடதைம அல்லவா?” என்பெறல்லாம் பகட்கின்றான். அப்பபாது பர�ப"ாடு பசர்ந்து அதை"வரும் ஸ்ரீராமதை" நாடு �ிரும்ப வற்புறுத்துகின்ற"ர்.

அப்பபாது ஸ்ரீராமர் அது வதைர யாரும் கூறா� ஒரு பெசய்�ிதையக் கூறுவ�ாய் வால்மீகி கூறுகின்றார். அ�ாவது, பககய மன்"ன் ஆகிய பர�"ின் பாட்ட"ாரிடம், �சர�ன், தைகபகயிக்குப் பிறக்கும் பிள்தைளக்பக ராஜ்யம் ஆளும் உரிதைமதையத் �ான் அளிப்ப�ாய்க் கூறிய�ாய்க் கூறுகின்றார். இது பற்றி பவறு பெ�ளிவா" கருத்து பவறு யார் மூலமும் இல்தைல. வசிஷ்டபரா, அல்லது �சர� மன்""ிடம் வரம் பகட்கும் தைகபகயிபயா, அவதைளத் தூண்டும் மந்�தைரபயா, அல்லது பககய மன்"ப" கூடபவா, யாரும் இது பற்றி ஒரு வார்த்தை� கூடப் பபசிய�ாய்க் கூறவில்தைல வால்மீகி. ஆகபவ ஒரு பவதைள பர�ன் ஸ்ரீராமன் இவ்வாறு கூறி"ால் ம"ம் மாறி நாட்தைட ஏற்றுக் பெகாள்ளலாம் என்ற காரணத்�ால், ஒரு சா�ாரண ம"ி�"ாகபவ வால்மீகியால் குறிப்பிடப் படும் ஸ்ரீராமன் இவ்வாறு கூறி இருக்கலாம் என்ற கருத்துக்பக வரும்படியாய் இருக்கின்றது. அப்பபாது அங்பக அபயாத்�ியில் இருந்து வந்�ிருந்� பல மு"ிவர்களில் ஒருவரா" ஜாபாலி என்பவர் ராமதைரப் பார்த்துக் கூறுகின்றார். ஜாபாலி பபசுவது நாத்�ிக வா�ம். முன் காலத்�ில் நாத்�ிகபம இல்தைல, என்றும், பவ�ங்களில் கூடச் பெசால்லப் படவில்தைல என்றும் பலரும் நிதை"க்கலாம். இதைறவன் என்ற �த்துவம் ஏற்பட்ட நாளில் இருந்ப� நாத்�ிகம் என்ற �த்துவமும் இருந்ப� வருகின்றது. எவ்வாறு இதைற ஏற்பு இருக்கின்றப�ா, அவ்வாபற இதைற மறுப்பும் இருந்ப� வந்�ிருக்கின்றது. இன்று பு�ிய�ாய் எதுவும் வரவில்தைல. ஜாபாலி ஸ்ரீராம"ிடம் பெசால்கின்றார்: “ஏ, ராமா, நீ என்" பாமரத் �"மாய்ப் பபசுகின்றாய்? சிந்�ிக்கின்றாய்? யார் யாருக்கு உறவு? ஒரு ம"ி�ன் மற்பெறாரு ம"ி�னுக்கு என்" பெசய்ய முடியும்? அதை"வருபம �"ித்�"ியாய்த் �ாப" பிறக்கின்றார்கள். பயணம் பெசய்யும் ம"ி�ன் ஒரு நாள் ஒரு ஊதைரக் கடப்பது பபாலவும், இரவு �ங்குவது பபாலவும் உள்ள இந்� வாழ்க்தைகயில் யார் �ந்தை�? யார் மகன்? �சர�ன் உ"க்குத் �ந்தை� என்ப�ற்கு அவன் ஒரு கருவி மட்டுபம! நீ கற்பதை"யாக உணர்வுகதைள வளர்த்துக் பெகாண்டு வீணில் வருந்�ாப�! நீ இப்பபாது உன் �ந்தை�க்குச் பெசய்� ஈமக் கடன்களி"ால் என்" பயன்? உன் �ந்தை�பயா இறந்துவிட்டான். அவ"ால் எதை� உண்ண முடியும்? இந்� உணதைவ இப்பபாது நீ இங்பக பதைடத்�து பெவறும் வீபண! பயணம் பெசய்யும் நமக்குக் தைகயில் �ாப" உணவு எடுத்துச் பெசல்கின்பறாம்? அப்படி இருக்க இறந்�வனுக்கு இங்பக உணவு பதைடத்�ால் அது அவனுக்குப் பபாய்ச் பசருமா என்"? இதைவ எல்லாம் �ா", �ர்மங்கதைள எ�ிர்பார்ப்பவர்களால் சாமர்த்�ியமாக வி�ிக்கப் பட்ட வழிமுதைறகள். நீ இப்பபாது ராஜ்யத்தை�த் துறப்பது என்பதும் உன் குலத்�ில் யாரும் பெசய்யா� ஒரு காரியம். ராஜ்யத்தை� ஏற்று அ�னுடன் கூடி வரும் சுகங்கதைள அனுபவிப்பாயாக!” என்று கூறபவ உள்ளார்ந்� பகாபத்துடன் ராமர் கூறுகின்றார்.

“ராஜ்யத்தை� நான் ஏற்கபவண்டும் என்ற ஒபர காரணத்துக்காகத் �ாங்கள் இவ்வாறு பபசுவது முதைறயன்று. ஒரு அரசனுக்கு உண்தைம �ான் முக்கியம். சத்�ிய பரிபால"ம் பெசய்வப� அவன் கடதைம. உலகின் ஆ�ாரமும் சத்�ியபம ஆகும். அந்�ச் சத்�ியத்துக்குக் கட்டுப்பட்டு என் �ந்தை� என்தை"க் காட்டுக்குப் பபாகச் பெசால்ல, அவருக்கு நானும் சத்�ியம் பெசய்து பெகாடுத்�ிருக்கின்பறன். என்"ால் அதை� மீற முடியாது. எ"க்கு முற்றிலும் பகடு விதைளவிக்கக் கூடிய ஒன்தைற நீங்கள் பெசால்கின்றீர்கபள? என் �ந்தை� உங்கதைள எப்படி ஏற்றார் என்று எ"க்கு ஆச்சரியமாய் உள்ளது. நாத்�ிக வா�ம் பபசும் நீங்கள் இந்� மு"ிவர்கள் கூட்டத்�ில் எப்படி இருக்க முடிகின்றது?” என்று கூறவும், வசிஷ்டர் ராம"ிடம் ஜாபாலி அவ்வாறு பபசியது �ர்ம, நியாயத்தை� அறிந்ப� �ான் என்றும், அவருக்கு ஏற்பெக"பவபய இ�ன் முடிவு பெ�ரியும் என்றும், அவர் பபசிய வார்த்தை�களி"ால் அவதைரப் பற்றிய �வறா" முடிவுக்கு வரபவண்டாம் எ"வும் கூறிவிட்டு ராம"ிடம் அபயாத்�ி �ிரும்பும் பயாசதை"தைய வற்புறுத்துகின்றார். ராமர் மீண்டும் பர�னுக்கு அறிவுதைரகள் பலவும் பெசால்லி, அபயாத்�ி பெசன்று நாடாளச் பெசால்ல, பர�ன் கண்பெண�ிரில், ரிஷிகளும் கந்�ர்வர்களும் ப�ான்றி ராமரின் விருப்பத்தை�ப் பூர்த்�ி பெசய்யும்படி பெசால்ல, �ிடுக்கிட்ட பர�ன் ராமன் காலில் விழுந்து க�றுகின்றான். அவதை"ச் சமா�ா"ப் படுத்�ிய ராமரிடம் பர�ன் ராமரின் காலணிகதைளக் பகட்டு வாங்கி"ான். ஆட்சியின் மாட்சிதைம ராம"ின் காலணிகளுக்பக உரியதைவ என்றும், ராமர் வரும்வதைர �ானும் மரவுரி �ரித்து, காய், கிழங்குகதைளபய உண்டு, நகருக்கு பெவளிபய வாழப் பபாவ�ாயும் நிர்வாகத்தை� மட்டும் �ான் கவ"ிப்ப�ாயும், ப�ி"ான்கு ஆண்டுகள் முடிந்� மறுநாள் ராமன் அபயாத்�ி �ிரும்பவில்தைல எ"ில் �ான் தீயில் இறங்குவ�ாயும் சப�ம் எடுத்துக் பெகாண்டு, ராம"ின் காலணிகதைளப் பெபற்றுக் பெகாண்டு அபயாத்�ி �ிரும்புகின்றான். அங்பக ராம"ின் காலணிகதைளச் சிம்மாச"த்�ில் தைவத்துவிட்டுத் �ான் நந்�ிகிராமம் என்னும் பக்கத்து ஊருக்குச் பெசன்று அங்கிருந்து அரசின் காரியங்கதைள ராமரின் பாதுதைககதைள முன்"ிறுத்� நடத்� ஆரம்பிக்கின்றான் பர�ன்.

இரண்பட இரண்டு பாடல் மட்டும்

“விம்மி"ன் பர�னும் பவரு பெசய்வது ஒன்று

இ ன்தைமயின் அரிது எ" எண்ணி ஏங்குவான்

பெசம்தைமயின் �ிருவடித் �லம் �ந்தீக எ"

எம்தைமயும் �ருவ" இரண்டும் நல்கி"ான்.

அடித்�லம் இரண்தைடயும் அழு� கண்ணி"ான்

முடித்�லம் இதைவ எ" முதைறயின் சூடி"ான்

படித்�லத்து இதைறஞ்சி"ான் பர�ன் பபாயி"ான்

பெபாடித்�லம் இலங்குறு பெபாலம் பெகாள் பம"ியான்.”

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 22

இங்பக சித்�ிரகூடத்�ில், ரிஷி, மு"ிவர்கள் அதை"வரும் ஏப�ா ம"க்கலக்கத்�ில் ஆழ்ந்�ிருப்பதை�க் கண்ட ராமர் அவர்களிடம் என்"பெவ" விசாரிக்க, ராட்சசர்கள் துன்புறுத்துவ�ாயும், அ�ிலும் கரன் என்பவன் ராவண"ின் சபகா�ரன் என்றும் அவன் ஸ்ரீராமன் மீது பெபரும்பதைக பெகாண்டு அ�ன் காரணமாய் ரிஷி, மு"ிவர்கதைள ராமன் காப்பாற்றிக் பெகாண்டிருக்கின்றான் என்று பகாபம் பெகாண்டு யாகங்கதைளக் பெகாடுப்ப�ாயும் பவறு இடம் நாடி அவர்கள் பபாகப் பபாவ�ாயும் பெசால்கின்றார்கள். �ன் �ாய்மார்கள், �ம்பிமார்கள், குடிமக்கள் வந்து பெசன்ற�ில் இருந்து அப� நிதை"வாக இருந்து வந்� ஸ்ரீராமரும் �ாங்களும் பவறு இடம் நாடிச் பெசல்லலாம் எ" பயாசித்து, லட்சுமணப"ாடும், சீதை�பயாடும் அங்கிருந்து கிளம்பி சித்ரகூடத்�ில் இருந்து அத்ரி மு"ிவரின் ஆசிரமத்தை� வந்�தைடகின்றார். அத்ரி மு"ிவரும், அவர் மதை"வி அ"சூயாவும் �வ பெநறிகளில் சிறந்து விளங்குபவர்கள்.அ�ிலும் அ"சூதைய �ன் �வ வலிதைமயால் மும்மூர்த்�ிகதைளயுபம குழந்தை�கள் ஆக்கிப் பிள்தைளகளாக மாற்றியவள். �ன் �வ வலிதைமயால் கங்தைகதையப் பாதைலயில் ஓடச் பெசய்�வள். பெபரும் விபவகி. அ�"ால் பெகாண்ட பெபரும் உள்ளம் பதைடத்�வள். அவள் சீதை�தையத் �ன் மகள் பபாலபவ எண்ணி மிக்க பரிவுடன் அவதைள வரபவற்றுப் பின்"ர் சீதை�யின் �ிருமணக் கதை�தைய அவள் வாயிலாகபவ பகட்டறிகின்றாள். பின்"ர் �"க்குக் கிதைடத்� பு"ி� மாதைல, �ன்"ிடமிருக்கும் நதைககள் பபான்றவற்தைறச் சீதை�க்கு ம"ம் உவந்து அளித்து மகிழ்கின்றாள். பின்"ர் அந்� ஆபரணங்கதைளச் சீதை�க்கு

அணிவித்து அழகு பார்த்துவிட்டுப் பின்"ர் ராமபராடு மீண்டும் காட்டு வழியில் சீதை�தைய லட்சுமணன் பின் பெ�ாடர அனுப்புகின்றாள். இத்ப�ாடு அபயாத்�ியா காண்டம் முடிகின்றது. இ"ி ஆரண்ய காண்டம் ஆரம்பம்.

ஆரண்ய காண்டம்: �ண்டகாரண்யத்�ிற்குள் பிரபவசித்� ராமரும், லட்சுமணனும், சீதை�யும் அங்கிருந்� மு"ிபுங்கவர்கதைள வணங்கிப் பிரார்த்�ித்துக் பெகாண்டு பின்"ர் காட்டினுள் மீண்டும் பெவகு தூரம் பெசல்கின்றார்கள். அப்பபாது அங்பக கண்பெண�ிபர ப�ான்றி"ான் ஒரு அரக்கன். விரா�ன் என்னும் பெபயர் பெகாண்ட அந்� அரக்கன் சீதை�தையத் தூக்கிக் பெகாண்டு, நீங்கள் இருவரும் பார்க்க ரிஷிகதைளப் பபால் இருக்கின்றீர்கள். உங்களுக்கு எ�ற்கு ஒரு பெபண் கூடபவ? உண்தைமயிபலபய துறவிகள் ஆ"ால் பெபண்தைணக் கூட தைவத்�ிருப்பது எவ்வாறு? உங்கள் இருவதைரயும் பெகான்றுவிட்டு, இவதைள நான் மதை"வியாக்கிக் பெகாள்கின்பறன், எ"ச் பெசால்லிவிட்டு சீதை�தையத் தூக்க, ராமர் பகாபம் பெகாண்டு, �ன் �ாயா" தைகபகயியின் பநாக்கமும் இதுபவா எ" ஒரு கணம் மயங்க, அவதைரத் ப�ற்றிய லட்சுமணன் அந்� அரக்கப"ாடு பபாரிட ஆயத்�ம் ஆகின்றான். பபாரில் அவதை"க் பெகால்ல முடியவில்தைலபய எ" பயாசிக்கும்பபாது ராமருக்குத் �ிடீபெர" ஒரு பயாசதை" ப�ான்றியது. இவன் �வத்�ின் காரணமாய் பெவல்ல முடியா� �ன்தைமதையப் பெபற்றிருக்க பவண்டும். ஒரு பெபரிய குழி ப�ாண்டி இவன் உடதைலக் குழிக்குள் புதை�ப்பது ஒன்பற வழி எ"க் கூறவும், ம"ம் மகிழ்ந்� அந்� அரக்கப"ா, ராமதை"ப் பார்த்து, “இந்�ிரனுக்குச் சமம் ஆ"வன் நீ. உன்தை" நான் மு�லில் புரிந்து பெகாள்ளவில்தைல. நீ யார் எ" நான் இப்பபாது உணர்கின்பறன்.” என்று கூறிவிட்டுத் �ான் தும்புரு என்ற பெபயர் பெகாண்ட ஒரு கந்�ர்வ"ாய் இருந்��ாகவும், குபபர"ின் சாபத்�ால் அரக்கத் �ன்தைம பெபற்ற�ாயும் அப்பபாது குபபரன் �சர�"ின் மகன் ஆ" ஸ்ரீராம"ால் சாப விபமாச"ம் கிதைடத்துத் �ிரும்ப கந்�ர்வ உலதைக அதைடவாய் எ"வும் கூறிய�ாகவும், இப்பபாது ராமர் �ன்தை" குழிக்குள் �ள்ளி மூடிவிட்டால் �ான் விடு�தைல பெபற முடியும் எ"க் கூறிப் பணிபவாடு வணங்க, ராமரும் அவ்வாபற பெசய்து அவதை" விடுவிக்கின்றார். பின்"ர் மூவரும் சரபங்க மு"ிவரின் ஆசிரமம் பெசன்று அவதைர வணங்குகின்றார்கள். மு"ிவதைர ப�வ பலாகம் அதைழத்துச் பெசல்ல வந்�ிருந்� ப�பவந்�ிரன், ராவண வ�ம் முடியும் முன்"ர் ராமதை"க் காணவிரும்பவில்தைல எ" மு"ிவரிடம் பெசால்லிவிட்டு அங்பக இருந்து ராமன் வருமுன்"பர விதைட பெபற்றுச் பெசல்ல, பின் சரபங்க மு"ிவர் �ான் தீ வளர்த்து பஹாமம் பெசய்து சரீரத்தை� விட்டுவிடப் பபாவ�ாயும், சுதீஷ்ண மகரிஷிதையச் பெசன்று பார்க்கும்படியும் ராமரிடம் கூறிவிட்டு அவ்வாபற தீ வளர்த்து பஹாமத்�ில் புகுந்து மதைறந்து பபாகின்றார். சுதீஷ்ணரிடம் பெசன்று, பின்"ர் அங்கிருந்து முன்ப"றிச் பெசல்லும் வழியில் சீதை� ராமரிடம் அரக்கர்கள் நமக்கு ஒரு தீங்கும் பெசய்யவில்தைல என்ப�ால் அவர்கதைள அழிக்க பவண்டாம் . மு"ிவர்களுக்கு அளித்� வாக்குறு�ிதையக் காப்பாற்ற �ண்டகாரண்யத்�ில் முன்ப"றி அரக்கர் இடம் ப�டிப் பபாகபவண்டாம் என்றும், ஆயு�ங்களின் நட்பு ஒரு துறவிதையக் கூடக் பெகாடியவ"ாய் மாற்றும் சக்�ி பதைடத்�து எ"வும் கூறுகின்றாள். ராமர் அவதைள மறுத்து, �ாம், மு"ிவர்களுக்கும், ரிஷிகளுக்கு வாக்குக் பெகாடுத்�ிருப்ப�ாயும், ரிஷிகளும், மு"ிவர்களும் �ங்கள் �வ வலிதைமயாபலபய அரக்கர்கதைளயும்,

ராட்ச�ர்கதைளயும் அழிக்கும் வல்லதைம உள்ளவர்கபள என்றாலும் அவர்கதைள அழிப்பதும், ரிஷி, மு"ிவர்களுக்குப் பாதுகாப்புக் பெகாடுப்பதும் �ன் கடதைம என்றும், அவர்கள் பகட்கவில்தைல என்றாலும் �ாம் இதை�ச் பெசய்வப� �மது �ர்மம் என்றும் கூறிச் சீதை�தைய சமா�ா"ம் பெசய்கின்றார். பின்"ர் பல மு"ிவர்களின் ஆசிரமங்களுக்கும் பெசன்றுவிட்டு அங்பெகல்லாம் அவர்களுக்குப் பாதுகாப்புக் பெகாடுத்துக் பெகாண்டு, ஒவ்பெவாரு இடமாய்ச் பெசல்கின்ற"ர், மூவரும். பத்து வருடங்கள் பெசன்றபின்"ர் மீண்டும், ராமரும், லட்சுமணரும், சீதை�பயாடு சுதீஷ்ணரின் ஆசிரமத்துக்கு மீண்டும் வருகின்றார்கள். அவரிடம் அகஸ்�ிய மு"ிவர் இந்�க் காட்டில் வாழ்வ�ாயும், அவர் இருக்குமிடம் எது எ"வும் வி"வ சுதீஷ்ணரும் அகத்�ியரின் ஆசிரமம் பெசல்லும் வழிதையக் கூறுகின்றார். ராமர் �ன் �ம்பிபயாடும், மதை"விபயாடும் அகத்�ிய மு"ிவரின் ஆசிரமத்தை� அதைடந்�ார்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 23

அகத்�ிய மு"ிவரின் ஆசிரமத்தை� பநாக்கிச் பெசன்ற ராம, லட்சுமணர்கள் மு�லில் அவரின் சபகா�ரதைரக் கண்டு விட்டுப் பின்"ர் பயணத்தை�த் பெ�ாடர்ந்�"ர், சீதை�யுடன். அப்பபாது ஸ்ரீராமன் லட்சுமணனுக்கு அகத்�ியர் பற்றிய விவரங்கதைளத் பெ�ரிவிக்கின்றார். வா�ாபி, இல்வலன் என்ற இரண்டு அரக்கர்களும், அந்�ணர்கதைள ஏமாற்றி விருந்துக்கு அதைழத்து, வா�ாபிதைய பெவட்டிக் கண்ட துண்டம் ஆக்கி அவதை"ச் சதைமத்துப் பரிமாறியதை�யும் அவன் பின்"ர் விருந்துண்ட அந்�ணரின் வயிற்தைறக் கிழித்துக் பெகாண்டு பெவளிபய வந்து விடுவதை�யும், இ�ன் மூலம் பல அந்�ணர்கதைளயும், மு"ிவர்கதைளயும் பெகான்று பெகாண்டிருந்�தை�யும், அகத்�ியதைரயும் அவ்வாபற விருந்து தைவத்துப் பின்"ர், பெகால்ல முயன்ற பவதைளயில் அகத்�ியர் வா�ாபிதைய ஜீரணம் பெசய்து

எமனுலகம் அனுப்பி இல்வலதை"யும் வீழ்த்�ியதை�யும் பெ�ரிவிக்கின்றார். பின்"ர் அகத்�ியரின் ஆசிரமத்தை� அதைடந்து அவரிடம் அனும�ி பவண்டிக் காத்�ிருக்கின்ற"ர். அகத்�ியபரா எ"ில் இவர்கள் வருதைகதைய எ�ிர்பார்த்துக் காத்�ிருக்கின்றார். அவர்கதைள வரபவற்ற அகத்�ியர் முதைறப்படி மு�லில் அக்"ிக்கு உணவு பதைடத்துவிட்டுப் பின்"ர் வந்� அ�ி�ிகளுக்கும் உணவு பதைடக்கின்றார். அ�ன் பின் ராம"ிடம் ஒரு வில், அம்புகள், ஒரு கத்�ி ஆகியவற்தைறக் பெகாடுத்துவிட்டுச் பெசால்கின்றார்:விச்வகர்மாவி"ால் பெசய்யப் பட்ட இந்� வில் மகாவிஷ்ணுவுதைடயது. இந்� இரு அம்பறாத் தூணிகள் இந்�ிர"ால் பெகாடுக்கப் பட்டதைவ. தீக்கு நிகரா" பாணங்கள் நிரம்பிய இது எடுக்க எடுக்க வந்து பெகாண்பட இருக்கும் �ன்தைம உள்ளது. மற்பெறாரு அம்புறாத் தூணியின் அம்பு சூரியனுக்கு நிகரா"து. இந்�க் கத்�ி பெ�ய்வத் �ன்தைம வாய்ந்�து. இவற்தைற நீ என்"ிடமிருந்து இப்பபாது பெபற்றுக் பெகாள் எ" வருங்காலம் அறிந்�வராய்ச் பெசால்லுகின்றார்.

பின்"ர் அந்� இடத்�ில் இருந்து இரண்டு பயாசதை" தூரத்�ில் உள்ள பஞ்சவடி என்னும் இடத்�ிற்குச் பெசன்று அங்பக ஆசிரமம் அதைமத்துக் பெகாண்டு �ங்குமாறும் கூறுகின்றார். ஆயு�ங்கதைளப் பெபற்றுக் பெகாண்டு ராமன், சீதை�யுடனும், லட்சுமணனுடனும் பஞ்சவடி பெசல்லும் வழியில் ஜடாயு என்னும் பெபரிய கழுதைகக் கண்டார்கள். மு�ல் பார்தைவயில் அந்�க் கழுகரசதை" ஓர் அரக்கன் எ" நிதை"த்�"ர் மூவரும். பின்"ர் அந்�க் கழுகரச"ின் வரலாற்தைறக் பகட்டறிந்து பெகாள்கின்ற"ர். �ன் வரலாற்தைறக் கூறிய அந்�க் கழுகு �ன் வம்சாவளிதையக் கூறி இறு�ியில் அருணன் என்பவனுக்குத் �ான் பிறந்��ாயும், �ன் �தைமயன் பெபயர் சம்பா�ி எ"வும், �ன் பெபயர் ஜடாயு எ"வும் கூறுகின்றது. இந்�ப் பஞ்சவடியிபலபய அவர்கதைளத் �ங்குமாறு கூறிவிட்டுப் பின்"ர் சீதை�க்குத் �ான் பாதுகாப்பாய் இருப்ப�ாயும் உறு�ி அளிக்கின்றது. �சர� மன்"ன் �"க்கு நண்பன் எ"வும் பெசால்கின்றது அந்�க் கழுகு.

பின்"ர் பஞ்சவடிதைய அதைடந்� ராம, லட்சுமணர்கள் அங்பக ஒரு பர்ணசாதைலதைய எழுப்பி, பகா�ாவரி ந�ியில் நீராடி, சாத்�ிர முதைறப்படி பர்ண சாதைலயில் வழிபாடுகள் நடத்�ி அங்பக வாழ்க்தைகதையத் துவக்குகின்றார்கள். அப்பபாது பருவம் மாறிக் குளிர்காலம் வந்துவிட லட்சுமணன் அங்பக உள்ள குளிதைரப் பற்றிச் பெசால்லிவிட்டுப் பர�தை" நிதை"க்கின்றான். பர�"ின் நற்குணத்தை�யும், ராம"ின் பால் அவன் பெகாண்டுள்ள அன்தைபயும் பற்றிப் பபசிய லட்சுமணன், பர�ன் இந்�க் குளிரிலும் ராமன் மீதுள்ள அன்பால் பர�னும் �தைரயில் படுத்துக் காட்டு வாழ்க்தைகதைய பமற்பெகாண்டாப" எ" ம"ம் வருந்�ிக் தைகபகயிதைய நிந்�ித்துப் பபச, ராமர் அவதை"த் �டுக்கின்றார். இப்படிபய ஒரு சமயம் இல்லாமல் பல சமயங்களிலும் இவர்கள் பழங்கதை�கதைளயும்,பமபல நடக்கபவண்டியதும் பற்றிப் பபசிக் பெகாண்டிருந்� ஒரு நாளில் வந்�ாள் சூர்ப்ப"தைக! இவதைளக் கம்பர் எவ்வாறு வர்ணிக்கின்றார் என்று மட்டும் ஒபர ஒரு அருதைமயா" பாடல்:

பஞ்சி ஒளிர் விஞ்சு குளிர் பல்லவம் அனுங்க

பெசஞ்பெசவிய கஞ்சம் நிகர் சீறடியள் ஆகி

அம் பெசால் இள மஞ்தைS எ" அன்"ம் எ" மின்னும்

வஞ்சி எ" நஞ்சம் எ" வஞ்ச மகள் வந்�ாள்"

எவ்வளவு அழகா" வர்ணதை"? அன்"ம் எ" மின்"ி"ாளாம் அந்� வஞ்ச மகள். அவளின் மற்ற காரியங்கள் பற்றி நாதைள பார்க்கலாமா? இந்� சூர்ப்ப"தைக ஏன் ராமதை"யும், சீதை�தையயும் பழி வாங்க பவண்டும்? சீதை�யின் பமல் பெகாண்ட பெபாறாதைம ஒரு பக்கம் என்றாலும், அவளின் முக்கிய பநாக்கம், ராவணதை"ப் பழி வாங்குவப� என்றும் ஒரு கூற்று. இதை�த் �ிருத்�ணித் �ிருப்புகழில் அருணகிரிநா�ர் கூறி உள்ளது, பின்"ர் பார்க்கலாம்.

மகாராஷ்டிராவின் நாசிக் நகரின் பெவளிபய ஒரு 20 கி.மீ தூரத்�ில் உள்ளது இந்�ப் பஞ்சவடி. ஆ"ால் இ�ன் உண்தைமயா" பெபயர் பத்மபுரம் என்பற அங்குள்பளார் பெசால்கின்ற"ர். ஐந்து பெபரிய ஆலமரங்கள் சூழ்ந்� அந்� இடம் ஆலமரத்தை� வடபெமாழியில் "வடி" எ"ச் பெசால்வ�ால் ஐந்து ஆலமரங்கள் சூழ்ந்� இடம் என்ற பெபயரால் "பஞ்சவடி" எ" அதைழக்கப் பட்ட�ாய்க் கூறுகின்றார்கள். சில வருடங்கள் பஞ்சவடிக்குச் பெசன்று, �ரிச"ம் பெசய்யும் வாய்ப்பு எங்களுக்குக் கிதைடத்�து. நாங்கள் பெசன்ற பபாது ம�ியம் 11-00 மணி அளவில் இருக்கலாம். சுமார் 500 பபர் உள்ள எங்கள் சுற்றுலாப் பயணிகள் அதை"வதைரயும் எங்களுக்கு வந்� வழிகாட்டி, அந்� பெவயிலில், (அப்படி ஒண்ணும் அ�ிகம் பெவயில் இல்தைல, பெசால்லப் பபா"ால் குளிர் பபாகாமல் �ான் இருந்�து) நடந்ப� பஞ்சவடி பபாகலாம், ராமன் �ண்டகாரண்யத்�ில் இருந்து நடந்து வந்�ிருக்கின்றான், நாம் என்" இந்� மூன்று கி.மீ. நடக்கக் கூடா�ா எ"க் பகட்க பெமாத்�க் கூட்டமும் நடந்ப� பெசன்பறாம். பபாக்குவரத்து ஸ்�ம்பிக்க நாங்கள் பெசன்பறாம். ஐந்து ஆலமரங்கள், அங்பக ராணி அகல்யாவால் ஏற்படுத்�ப் பட்ட ராமர் பகாவில் அதை"த்தை�யும் �ரிசித்ப�ாம். ராமர், லட்சுமணர் பெவளிபய பெசன்றிருக்கும் பவதைளயில் சீதை� �ங்கி இருந்� குதைகயும் அங்பக உள்ளது. ஆ"ால் குதைகக்குள் பெசல்லும் வழி மிக மிகக் குறுகியது. பெகாஞ்சம் கு"ிந்து, பெகாஞ்சம் �வழ்ந்து, பெகாஞ்சம் ஊர்ந்து பெசன்று �ரிசித்துவிட்டுப் பின்"ர் அப� மா�ிரியில் பவறு வழியாக பெவளிபய வர பவண்டும். ஆ"ால் எ"க்கு மூச்சுத் �ிணறல் இருப்ப�ால் அனும�ி மறுக்கப் பட்டது. என் கணவரும் அ�ிக உயரம் காரணமாய் உள்பள பெசல்ல முடியாமல் அவரும் பெசல்ல முடியவில்தைல. என்றாலும் பெசன்றவர்கள் கூறியதை�க் பெகாண்டு உள்பள விக்ரகங்கள் இருப்ப�ாயும், வழி மிகக் குறுகல் எ"வும் அறிந்ப�ாம். சில வருடங்கள் முன்"ர் கூடக் காடாக இருந்� அந்� இடம் �ற்சமயம் கட்டிடங்களால் நிரம்பி இயற்தைகச் சூழல் மாறிவிட்டது எ"வும் பெசால்லிக் பெகாண்ட"ர். சீதை�க்காக லட்சுமணன் எழுப்பிய பகா�ாவரி ந�ியின் குளம் ஒன்றும், ராம தீர்த்�ம் என்ற பெபயரில் அங்பக உள்ளது. பகா�ாவரி அங்பக �ான் ஆரம்பிக்கின்றது.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 24

ராம"ின் அழதைகக் கண்டு வியந்� சூர்ப்ப"தைகயா"வள், அவரிடம், துறவிக் பகாலத்�ில், ஆ"ால், வில்லும், அம்பும் தைவத்துக் பெகாண்டு, கூடபவ மதை"விதையயும் தைவத்�ிருக்கும் நீ யார் எ" வி"வ, �ான் ராஜா �சர�"ின் குமாரன் ராமன் எ"வும், இவள் �ன் மதை"வி சீதை� எ"வும், லட்சுமணன் இதைளய சபகா�ரன் எ"வும் கூறிவிட்டு, �ந்தை�யின் கட்டதைளதையச் சிரபமற்பெகாண்டு வ"வாசம் பெசய்ய வந்�ிருப்ப�ாய்க் கூறுகின்றார். பின்"ர் சூர்ப்ப"தைகதைய யார் எ" ராமன் பகட்க அவளும் �ன் கதை�தையச் பெசால்கின்றாள். விஸ்ரவஸ் என்ற மு"ிவருக்கும், தைககசி என்ற ராட்ச�ப் பெபண்ணிற்கும் பிறந்� ராவணன் என்பவன் �ன் மூத்� �தைமயன் எ"வும், அவன் சபகா�ரனும் பெபரும் தூக்கம் பெகாள்பவனும் ஆகிய கும்பகர்ணனும், பக்�ிமான் ஆ"வனும், ராட்ச�ர்களின் நடத்தை� சிறிதும் இல்லா�வனும் ஆ" விபீஷணன், மற்றும் அங்கிருந்து சற்றுத் தூரத்�ில் உள்ள ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் வசிக்கும் கர, தூஷணர்கள் பபான்றவர்கள் அதை"வருபம �ன் சபகா�ரர்கள் எ"வும் பெசால்கின்றாள். ராமா, நாங்கள் அதை"வருபம உன்தை" மிஞ்சுபவர்கள். உன்தை"ப் பார்த்� கணத்�ில் இருந்ப� உன்தை" என் கணவ"ாய் வரித்து விட்படன். என்தை" ஏற்றுக் பெகாண்டு, விகார உருவத்துடன் இருக்கும் இந்� உன் மதை"விதைய விட்டு விடுவாயாக எ" பவண்டுகின்றாள்.

சா�ாரணமாய் எந்� ம"ி�ருபம ஒரு பெபண், அ�ிலும் பகார உருவம் பதைடத்� அரக்கி இவ்வி�ம் பகட்கும்பபாது எவ்வாறு பரிகசித்து விதைளயாடுவார்கபளா, அவ்வி�பம ராமனும் பரிகசித்து விதைளயாடுகின்றான் சூர்ப்ப"தைகயுடன். அவதைளப் பார்த்து அவன் பெசால்கின்றான்:

"ஏ, பெபண்பண! நான் மணமாகி என் மதை"வியுடப" வசிக்கின்பறன். இப�ா நிற்கும் என் �ம்பி, என்தை" விட அழகும், தை�ரியமும் நிரம்பியவன். அவன் மதை"வியுடன் இல்தைல. �"ிபய இருக்கின்றான். ஆகபவ அவதை" உன் கணவ"ாய் ஏற்றுக் பெகாள்வாயாக!" என்று லட்சுமணன் பக்கம் தைகதையக் காட்ட அண்ண"ின் பநாக்தைகப் புரிந்து பெகாண்ட லட்சுமணனும் சிரிப்புடப"பய, "பெபண்பண, அண்ணப" உ"க்குப் பெபாருந்துவார், அதை� விடுத்து என்"ிடம் வராப�! உன்தை"ப் பபான்ற அழகி கிதைடத்�ால் அண்ணன் இந்�ப் பெபண்தைண விட்டுவிடுவார்!" என்று பரிகாசத்தை� அ�ிகரிக்க, இது புரியா� சூர்ப்ப"தைக, இந்� சீதை� இருந்�ால் �ாப" ராமன் �ன்தை" ஏற்க மறுக்கின்றார் எ" நிதை"த்�வளாய், சீதை�தைய அழிக்க நிதை"த்து, அவதைள பெநருங்க, உடப"பய விஷயம் முற்றுகிறதை� உணர்ந்� ராமர், லட்சுமண"ிடம்," இவள் பெகாடியவள் என்பதை� அறியாமல் நாம் பரிகாசம் பெசய்து விட்படாபம! இவதைளத் �ண்டித்து

சீதை�தையக் காப்பாற்று!" என்று பெசால்ல பகாபம் பெகாண்ட லட்சுமணனும், அவளின், காது, மூக்கு பபான்றவற்தைற அறுத்துத் �ள்ளுகின்றான்.

சூர்ப்ப"தைக க�றிக் பெகாண்பட ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் உள்ள �ன் �ம்பியர் ஆ" கர, தூஷணர்களிடம் பபாய் விழுந்�ாள். �ங்கள் �மக்தைகயின் அலங்பகாலத்தை�க் கண்டு ஆத்�ிரம் அதைடந்� கர, தூஷணர்கள் அவளிடம் நடந்�தை�க் பகட்க, அவளும் ராம, லட்சுமணர்களின் அழதைகயும், வீரத்தை�யும், கம்பீரத்தை�யும், அவர்களுடன் இருக்கும் பபரழகியா" சீதை�தையப் பற்றியும் கூறிவிட்டு அவர்கதைளக் பெகான்று �ான் அவர்கள் ரத்�த்தை�க் குடிக்க பவண்டும் எ"ச் பெசால்லபவ, மு�லில் பல்லாயிரம் வீரர்கதைள அனுப்பிய கர, தூஷணர்கள் ராமன் ஒருவப" �"ியாக அவர்கதைள அழித்�து கண்டு மிரண்டு பபாய் நிற்க, சூர்ப்ப"தைக வாயில் வந்�படி இருவதைரயும் �ிட்டுகின்றாள். அவள் சமா�ா"ம் அதைடய பவண்டி, இருவரும் �ங்களுடன் �ிரிசிரஸ் என்ற மூன்று �தைலயுதைடய அசுரனுடனும் பல்லாயிரக் கணக்கா" வீரர்களுடனும் பெசன்று ராமனுடன் பபார் பெ�ாடுக்கச் பெசல்கின்றான். ராமன் லட்சுமண"ிடம் �ான் �"ியாகபவ இந்�ப் பபாதைரச் சமாளிப்ப�ாயும் லட்சுமணன், சீதை�தைய அதைழத்துக் பெகாண்டு குதைகயினுள் அவதைள தைவத்துவிட்டுக் காவல் காக்கும்படியும் பெசால்லபவ, அவ்வாபற லட்சுமணனும் சீதை�யுடப" குதைகக்குள் பெசல்கின்றான். ராமர் கடும்பபாரிட்டுக் கர, தூஷணர்கதைள அழிக்கின்றார். விண்ணில் இருந்து வா"வர்களும், மண்ணிலிருந்து ரிஷிகளும் பூமாரி பெபாழிந்து ராமதை"ப் பாராட்ட, குதைகயிலிருந்து லட்சுமணனும் சீதை�யுடப" பெவளிப்பட அதை"வரும் மகிழ்வுடப"பய �ிரும்பவும் ஆசிரமம் பநாக்கிச் பெசன்றார்கள். ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் இருந்து �ப்பிய அகம்ப"ன் என்னும் அரக்கன் ராவணதை" அதைடந்து ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் நடந்� நிகழ்ச்சிகதைள விவரிக்க ராவணன் பகாபம் அதைடகின்றான்.

சபகா�ர ஒற்றுதைம இங்பகயும் பெசால்லப் பட்டாலும் அதைவ நற்காரியத்துக்கும், �ர்மத்தை� நிதைல நாட்டவும் அல்லாமல், பழி வாங்கபவ பயன்படுத்�ப் படுகின்றது. கர, தூஷணர்கதைளச் சூர்ப்ப"தைக நாடுவதும் சரி, பின்"ர் ராவண"ிடம் பெசன்று அவதை" சீதை�தைய அபகரிக்கும்படி பெசால்வதும் சரி, ஒரு வி�த்�ில் ராமதை"ப் பழிவாங்க பெவன்று ப�ான்றி"ாலும் உண்தைமயில் சூர்ப்ப"தைகக்கு ராவண"ிடமும் பகாபம் இருந்��ாயும் பெ�ரியவருகின்றது. அது �விர லட்சுமணனும் அவள் பகாபத்தை� அ�ிகரிக்கும் வதைகயில் அவள் பிள்தைளதையத் பெ�ரியாமல் பெகான்று விடுகின்றான். இங்கு சபகா�ர ஒற்றுதைம என்பது அழிக்கபவ பயன்படுத்�ப் படுகின்றது. கதைடசியில் குலம் அழியவும் காரணம் ஆகின்றது. ராவணனுக்கு சீதை�தைய அபகரிக்கும் எண்ணத்தை� மு�லில் ஏற்படுத்�ியது அகம்ப"ன் என்றாலும், மாரீசன் உ�விதைய நாடிய ராவணன், அவ"ால் நற்பபா�தை"கள் பபா�ிக்கப் பட்டுத் �ிரும்பிவிடுகின்றான் என்றாலும், பின்"ர் சூர்ப்ப"தைகயால் தூண்டப் படுகின்றான். சூர்ப்ப"தைக உண்தைமயில் ராவணனுக்கு சீதை� மதை"வியாக பவண்டும் எ" விரும்பி"ாளா? அப்படி என்றால் இ�ன் பின்"ர் அவள் ஏன் இந்�க் கதை�யில் வரவில்தைல? வஞ்சதை" நிதைறந்� சூர்ப்ப"தைகயின் பநாக்கம் ஒருபவதைள ராவணதை"யும் அடிபயாடு அழிப்ப�ாயும் இருக்குமல்லவா? நாதைள காண்பபாம்!

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 25

ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் நடந்� சண்தைடயில், கர, தூஷணர்கள் பெகால்லப் பட்டபின்"ர், அவர்களில் �ப்பித்�, அகம்ப"ன் என்பவன், ராவண"ிடம் பெசன்று, அரக்கர்கதைள ராமன் �"ி ஒருவ"ாய் அழித்� விவரத்தை�க் கூறுகின்றான். அதை�க் பகட்டுக் பகாபம் அதைடந்� ராவணன், சூரியதை"பய அழிக்கும் வல்லதைம பதைடத்� என்தை" விபரா�ித்துக் பெகாண்டு, ஜ"ஸ்�ா"த்தை�பய அழிக்கத் துணிந்� வல்லதைம பெகாண்ட அவன் யார் எ" வி"வுகின்றான். மு�லில் பெபரிதும் �யங்கிய அகம்ப"ன், பின்"ர் ராவணன் அவன் உயிருக்குத் �ான் பாதுகாப்புக் பெகாடுப்ப�ாய் அளித்� உத்�ரவா�த்�ின் பபரில், �சர� குமாரன் ராமதை"ப் பற்றியும், அவன் �ம்பி லட்சுமணன் பற்றியும், பபரழகியா" ராமன் மதை"வி சீதை� பற்றியும் கூறுகின்றான். அவன் �ான் கர, தூஷணர்கதைளக் பெகான்று ஜ"ஸ்�ா"த்தை�யும் அழித்�ான் என்ற �கவதைலக் பகட்ட ராவணன், அவனுக்கு உ�வியவர்கள் யார் எ"க் பகட்க, ராமன் �"ி ஒருவ"ாகபவ ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் அழிதைவ ஏற்படுத்�ிய�ாகவும், அவன் பகாபம் பெகாண்டால் அதை� அடக்க முடியா�து என்றும், எங்கு �ிரும்பி"ாலும் ராமன் ஒருவப" கண்ணில் பெ�ரியும்படியா" பவகத்துடனும், வீரத்துடனும் சண்தைட இடுகின்றான் எ"வும் பெ�ரிவித்�ான். பமலும் அகம்ப"ன் பெசான்"�ாவது: "இந்� ராமதை"ப் பபாரில் வீழ்த்� முடியாது. ஆ"ால் அவனுக்கு மரணத்தை� ஏற்படுத்� ஒபர வழி அவன் மதை"வியா" பபரழகி சீதை�தைய நீ அகற்றிவிட்டுப் பலாத்காரமாய் அவதைளத் தூக்கி வருவது ஒன்பற�ான் இருக்க முடியும். அவளுக்கு ஈடு, இதைண யாரும் இருப்ப�ாய்த் பெ�ரியவில்தைல. எப்படியாவது ராமனுக்குத் பெ�ரியாமல் நீ அவதைளத் தூக்கி வந்துவிடு. அவள் பிரிவு �ாங்காமல் ராமன் உயிதைர விட்டு விடுவான்" என்று கூறுகின்றான்.

ராவணனும் ஒத்துக் பெகாண்டு, மாரீசதை"க் கண்டு உ�வி பகட்கலாம் எ" அவன் �ற்சமயம் இருக்கும் ஆசிரமம் பநாக்கிச் பெசல்லுகின்றான். பால காண்டத்�ில் �ாடதைக வ�த்துக்கு முன்"ர் அவள் மகன் ஆ" மாரீசன் மு�லில் ராம, லட்சுமணபராடு பபாரிட்டதும், ராம பாணத்�ால் மாரீசன் பெவகு தூரத்துக்குத் தூக்கி எறியப் பட்டதும், நிதை"விருக்கலாம். அந்� மாரீசன் �ான் அ�ன் பின்"ர் ஜடாமுடி �ரித்து, மரவுரி அணிந்து �ிருந்�ியவ"ாய் ஆசிரமத்�ில் வாழ்ந்து பெகாண்டிருந்�ான். அவதை"க் காணபவ இப்பபாது ராவணன் பெசன்றான். (இந்�

மாரீசன் ஒரு விஷ்ணு பக்�ன் எ"வும், தைவகுண்டத்�ின் காவல்காரன் ஆ" அவன் நடத்தை�யில் பகாபம் பெகாண்டு, விஷ்ணு பெகாடுத்� சாபத்�ின் காரணமாய் அரக்க குலத்�ில் பிறந்��ாயும், விஷ்ணு �ாப" அவதை"த் �ன் தைகயாபலபய பெகான்று முக்�ி பெகாடுப்ப�ாய் வாக்குக்பெகாடுத்��ாயும் ஒரு கதை� உண்டு.) எப்படி இருந்�ாலும் சாபத்�ின் காரணமாய் அரக்கி ஆ" �ாடதைகயின் மகன் ஆ" மாரீசன் �ற்சமயம் நல்வாழ்க்தைகபய வாழ்ந்து வருகின்றான். இந்�ச் சமயத்�ில் அவதை" உ�வி பகட்கச் பெசன்றான் ராவணன்.

மாரீச"ிடம், �ான் வந்� காரியத்தை�ச் பெசால்லி, சீதை�தைய அபகரிக்கப் பபாவ�ாயும், மாரீசதை" அ�ற்கு உ�வுமாறும் பகட்க, மாரீசப"ா அவதை"க் கடிந்து பெகாள்கின்றான். "ஏ,ராவணா, உன் ராஜ்யத்�ில் ஒரு குதைறயும் இல்தைல, யாருக்கும் எந்� ஆபத்தும் இல்தைல, அப்படி இருக்தைகயில் இம்மா�ிரி ஒரு பயாசதை"தைய உ"க்குக் கூறியவர் யார்? நிச்சயம் உன்னுதைடய விபரா�ியாகபவ இருக்கபவண்டும். ராமதை"ப் பற்றி நீ நன்கு அறிய மாட்டாய் எ" நிதை"க்கின்பறன். ஆழம் காண முடியா� சமுத்�ிரம் ஆ" அவன் தைகயில் இருக்கும் வில், மு�தைலகளுக்குச் சமா"ம் என்றால், அந்� வில்லில் இருந்து எழும் அம்புகள், பபரழிதைவ ஏற்படுத்தும் பபரதைலகளுக்குச் சமா"ம் ஆகும். அவனுதைடய ப�ாள் வலிதைம பெ�ரியாமல் அ�ில் பபாய் நீ சிக்கிக் பெகாண்டாயா"ால் முற்றிலும் அழிந்து பபாவாய். நீ உன் நகரத்துக்குப் பபாய் மதை"விமாபராடு சுகமாய் இருப்பாயாக, ராமன் அவன் மதை"விபயாடு சுகமாய் இருக்கட்டும், அவன் வழிக்கு நீ பபாகாப�!" எ" அறிவுதைர கூற, அதை� ஏற்று ராவணனும் இலங்தைக �ிரும்புகின்றான். ஆ"ால் சகல வி�மா" பெசளகரியங்களும், சம்பத்துக்களும் நிதைறந்� ராவணனுக்கு அழிவு காலம் எற்பட்டு விட்டதை� யாரால் �டுக்க முடியும்? இதை� நிரூபிப்பப� பபால் இலங்தைகக்குப் பெபரும் பகாபத்ப�ாடு, ஆத்�ிரத்ப�ாடும், அழுதைகபயாடும் வஞ்சதை" நிதைறந்�வளாயும் வந்து பசர்ந்�ாள் சூர்ப்ப"தைக!

கம்ப ராமாயணம் அகம்ப"ன் பற்றிக் கூறவில்தைல. ஆ"ால் சூர்ப்ப"தைகயின் வஞ்சதை" பற்றி அருணகிரிநா�ர் �ன் �ிருப்புகழில் கூறி இருப்பது இது வதைர யாரும் பெசால்லா� ஒன்றாகும். சூர்ப்ப"தைகயின் கணவன் வித்யுத்ஜிஹ்வா என்னும் அரக்கன். ராவணன் அளவு கடந்� பபார் பெவறியில் ஒரு சமயம் �ங்தைக கணவன் என்று கூடப் பார்க்காமல் அவதை"க் பெகான்றுவிடுகின்றான். சூர்ப்ப"தைக ம"�ில் துக்கமும், ராவணன் பமல் பகாபமும் பெபருக்பெகடுத்து ஓடுகின்ற�ாம். ஆ"ாலும் காலம் வரபவண்டும் எ"க் காத்�ிருக்கின்றாள் சூர்ப்ப"தைக. ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் வந்து �ங்கி இருக்கின்றாள். அப்பபாது அவள் குமாரன் பெபரும் உயரமாய் வளர்ந்து இருந்� �ர்ப்தைபப் புற்களுக்கிதைடபய �வம் பெசய்து பெகாண்டிருந்�ான். �ர்ப்தைப புற்கதைள அறுக்க வந்� லட்சுமணன், அவன் �வம் பெசய்து பெகாண்டிருப்பதை� அறியாமல் அவன் �தைலதையயும் பசர்த்து அறுத்து விடுகின்றான். பெகாண்ட கணவனும் பபாய், உற்ற மகனும் பபாய்த் �வித்�ாள் சூர்ப்ப"தைக. துயரக்கடலில் ஆழ்ந்� சூர்ப்ப"தைக, ராம, லட்சுமணர்கதைளயும் வஞ்சம் தீர்க்கபவண்டும், �தைமயன் ஆ" ராவணதை"யும் பழி தீர்க்க பவண்டும். ஆகபவ இவர்கள் இருவருக்கும் சண்தைட மூட்டி விட்டால் ஒருவருக்பெகாருவர் சண்தைட பபாட்டு அழிந்துவிடுவார்கள் எ" எண்ணி"ாளாம். அ�ற்கு அவளுக்குக்

கர, தூஷணர்களின் முடிவு உ�வி பெசய்�து. பமலும் அருணகிரிநா�ர் பெசால்வது என்"பெவ"ில்:

//மூக்கதைற மட்தைடம காபல காரணி

சூர்ப்பந தைகப்படு மூளியு �ாச"ி

மூர்க்க குலத்�ிவி பீஷணர் பசா�ரி ...... முழுபமாடி

மூத்�வ ரக்க"ி ராவண ப"ாடியல்

பபற்றிவி டக்கம லாலய சீதை�தைய

பமாட்டன் வதைளத்பெ�ாரு ப�ர்மிதைச பயபெகாடு ...... முகிபலபபாய்

மாக்க" சித்�ிர பகாபுர நீள்பதைட

வீட்டிலி ருத்�ிய நாளவன் பவரற

மார்க்கமு டித்�வி லாளிகள் நாயகன் ...... மருபகாப"//

(�ிருத்�ணி �ிருப்புகழ் பாடல் எண் 272) விளக்கம் நாதைள பார்க்கலாம்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி 26

ராமாயணத்�ின் முக்கிய க�ாபாத்�ிரம் ஆ" ராவண"ின் அறிமுகம் நமக்கு இங்பக �ான் மு�ன்மு�லாய்க் கிதைடக்கின்றது. அதுவும் மு�லில் அகம்ப"ன் மூலமும், பின்"ர் சூர்ப்ப"தைக மூலமும். இருவருபம சீதை�தைய அபகரித்து வருவ�ின் மூலம் ராமதை"த் துன்புறுத்�லாம் என்பற பெசால்லிக் பெகாடுக்கின்ற"ர். ஆ"ால் அ�ில் ராவதைணன் அழிவும் இருக்கின்றது என்பதை� உணராமல் இருந்�ிருப்பார்களா என்"? இதை�க் காட்டபவ கம்பர்,

"நீல மாமணி நிற நிரு�ர் பவந்�தை"

மூல நாசம் பெபற முடிக்கும் பெமாய்ம்பி"ாள்" என்று சூர்ப்ப"தைக, ராவணதை" அடிபயாடு அழிக்கும் �ிறன் பெபற்றவள் எ"க் கூறுகின்றார். சூர்ப்ப"தைகயின் கணவன் ராவண"ால் பெகான்றது பற்றியும், அவள் மகதை" லட்சுமணன் பெகான்றது பற்றியும் பநற்றுக் கண்படாம். அந்� லட்சுமணால் மூக்கறுபட்டவள் என்பதை�த் �ான் அருணகிரியார்,"மூக்கதைற மட்தைட மகாபல காரணி" எ"ச் பெசால்கின்றார். பமலும் சூர்ப்பநதைகதையப் படு மூளி, உ�ாச"ி, வஞ்சகி என்பெறல்லாம் பெசால்பவர் "விபீஷணன் பசா�ரி" என்று குறிப்பிடுவ�ின் பநாக்கம் முற்பிறவியில் நடந்� ஒரு சம்பவம். காரண, காரியத்ப�ாடு �ான் ராமாயண க�ா பாத்�ிரங்களின் ப�ாற்றம் என்பப� கதை�யின் பநாக்கம் என்ப�ால் இதை� இங்பக குறிப்பிடுகின்பறன். ஒரு �ாய் வயிற்றில் பிறந்தும், ராட்ச� குலச் சபகா�ரர்களில் விபீஷணன் மட்டும் ஏன் நல்லவ"ாய் இருந்�ான் என்பதும், பெ�ரியவரும்.

//சத்யவிர�ன் என்னும் மன்"ன் மகன் சங்கசூடன் என்பவன் ஆ�ிபசஷ"ின் பக்�ன். நாள் ப�ாறும் �வறாமல் ஆ�ிபசஷதை" வழிபட்டு வந்�ான் அவன். அவனுதைடய குருநா�ரின் மகள் சுமுகி என்பவள். அவள் சங்க சூடன் பமல் மாறாக் கா�ல் பெகாண்டாள். அவ"ிடம் �ன்தை" மணக்கும்படி பவண்ட, சங்க சூடப"ா, "குரு என்பவர் �ந்தை�க்குச் சமா"ம்! அவ்வதைகயில் நீ என் சபகா�ரி! ஒரு சபகா�ரிதையச் சபகா�ரன் �ிருமணம் பெசய்ய நிதை"ப்பது எத்�தைகய பெகாடிய பாவம்! அத்�தைகய பாவத்தை�ச் பெசய்து குருத் துபராகம் நான் பெசய்ய மாட்படன்!" என்று கூறுகின்றான். அவள் �ிரும்பத் �ிரும்ப அவ"ிடம் பவண்ட, "நீ அடுத்� பிறவியிலும் எ"க்குச் சபகா�ரி �ான், பபா! உன்பமல் எ"க்குக் கடுகளவும், விருப்பம் என்பப� இல்தைல!" என்று பெசால்ல, பகாபம் பெகாண்ட சுமுகி அரச"ிடம் முதைறயிடுகின்றாள். அதுவும் எப்படி? "மன்"ா, ஒழுக்கத்�ில் சிறந்�வன் என்று நீ நிதை"க்கும் உன் மகன் குரு புத்�ிரியா" என்"ிடம் �வறாய் நடந்து பெகாள்கின்றான்! நீ�ி �வறா� உன் ஆட்சியிலும் இவ்வாறா" க�ியா எ"க்கு?" என்று அழுது, புலம்ப நீ�ி �வறா� மன்"னும், தீர விசாரிக்காமல், மன்"ன் மகப" ஆயினும், �ண்டதை"க்கு உட்பட்டவப" எ"க் கூறி, இளவரசதை" மாறு கால், மாறு தைக வாங்குமாறு �ண்டதை" வி�ிக்கின்றான். இளவரசனுக்குத் �ண்டதை" நிதைறபவற்றப் படுகின்றது.

ஒரு பாவமும் பெசய்யா� �"க்கு ஏன் இந்�க் க�ி என்று ஆ�ிபசஷ"ிடம் முதைறயிட்ட சங்க சூடன்முன்"ால் ப�ான்றி"ார் ஆ�ிபசஷன். "என்" �ான் உயர்ந்� குலத்�ில் பிறந்�ாலும் சிலரின் குணத்தை� மாற்ற முடியாது. நீ பெசான்"படிபய உன் வாக்தைக நிதைறபவற்ற என்"ால் முடியும். அடுத்� பிறவியிலும் அவள் உ"க்குச் சபகா�ரியாகபவ பிறப்பாள். அப்பபாது, நாப" வந்து அவளுக்குத் �ண்டதை" பெகாடுக்கின்பறன். அது வதைர பெபாறுத்�ிருக்கத் �ான் பவண்டும்!" எ"ச் பெசால்லி மதைறகின்றார். அ�ன்படி இந்�ப் பிறவியில் விபீஷணன் சபகா�ரியாக வந்து பிறந்� சுமுகி ஆ" சூர்ப்பநதைகக்கு, ஆ�ி பசஷ"ின் அவ�ாரம் எ"ச் பெசால்லப் படும் லட்சுமண"ால் �ண்டதை" வி�ிக்கப் படுவ�ாய்ச் பெசால்கின்றார் அருணகிரியார். இ"ி கதை�க்குச் பெசல்பவாமா?

பெபருங்கூச்சலுடனும், கத்�லுடனும் ராவணன் சதைபக்கு வந்� சூர்ப்ப"தைக ராவணதை"ப் பார்த்துக் கத்� ஆரம்பிக்கின்றாள். "பெபண்கபளாடு கூடி நாட்கதைளக்

கழித்துக் பெகாண்டிருக்கின்ற நீயும் ஒரு அரச"ா? உன் ராஜ்யத்�ில் நடப்பது என்"பெவ" நீ அறிவாயா? உன் ம"ி�ர்கள் ஆயிரக் கணக்கில் ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் பெகால்லப் பட்டதை�யும், அந்� இடபம அழிக்கப் பட்டதை�யும் நீ அறிவாயா? ராமன் என்ற ஒரு �"ி ம"ி�ன் இதை�ச் பெசய்��ாவது உ"க்குத் பெ�ரியுமா? அவன் பமற்பார்தைவயில், �ண்டக வ"த்தை� ரிஷிகளின் �வங்களுக்கு ஏற்றவதைகயில் பாதுகாப்புச் பெசய்து பெகாடுப்பதை� நீ அறிவாயா? இத்�தை"யும் அவன் பெசய்து முடிக்க, நீபயா அகங்காரத்துடன் எ"க்கு நிகரில்தைல எ" வீற்றிருக்கின்றாய்! நாட்டு நடப்தைப அறியா� அரசன் ஆ" நீ கிழிந்� துணிக்குச் சமா"ம், தூக்கி எறியப் பட்ட வாடிய பூவுக்குச் சமம். " எ" வாயில் வந்�படி ராவணதை" இழித்துப் பபச ஆரம்பித்�ாள். அவள் பபச்சால் பகாபம் அதைடந்� ராவணன், "யார் அந்� ராமன்? எங்கிருந்து வந்�ான்? என்" ஆயு�ங்கள் தைவத்துள்ளான்? எத்�ன்தைமயா"வன்?" எ" வி"வுகின்றான்.

சூர்ப்ப"தைக ராம"ின் வீரத்தை� விவரிக்கின்றாள்:" ஒரு பெபண் என்ப�ால் என்தை"க் பெகால்லாமல் அங்கஹீ"ம் பெசய்து விரட்டி விட்டான் அவன் �ம்பி லட்சுமணன் என்பவன். அண்ண"ிடம் பெபரும் அன்பும், அ�ற்கு பமல் மரியாதை�யும் பூண்டவன் என்பது அவதை"ப் பார்த்�ாபல பெ�ரிகின்றது. அவர்களுடன் இருக்கின்றாள் பபரழகியா" ஒரு பெபண். அவள் பெபயர் சீதை�. ராம"ின் மதை"வியாம் அவள். எப்பபர்ப்பட்ட பபரழகி பெ�ரியுமா அவள்? அவள் இருக்க பவண்டிய இடம் உன் அந்�ப்புரம். �ிருவா" அந்� மகாலட்சுமிபய அவ�ாரம் எடுத்து பூமிக்கு வந்�து பபான்ற அற்பு�த் ப�ாற்றம் நிதைறந்� அந்�ப் பெபண் உ"க்கு மதை"வியாக இருப்ப�ற்பக அருகதை� பதைடத்�வள். அவளுக்பகற்ற கணவன் நீ�ான் ராவணா! நான் அவதைள உ"க்கு மதை"வியாக்க பவண்டும் என்ற எண்ணத்ப�ாபடபய அவதைள பெநருங்கிப"ன். அப்பபாது �ான் அந்� லட்சுமணன் என் அங்கங்கதைள பெவட்டி விட்டுத் துரத்�ி விட்டான். பார் ராவணா, உ"க்காக நான் இந்� அவமா"த்தை�ப் பெபாறுத்துக் பெகாண்டப�ாடு அல்லாமல், உன்"ிடம் பெசால்லி எப்படியாவது அந்� சீதை�தைய நீ தூக்கி வந்�ாவது மதை"வியாக்கிக் பெகாள்ள பவண்டும் என்று பவண்டிக் பெகாள்ளபவ வந்ப�ன்." என்று பெசால்கின்றாள். அவள் வார்த்தை�தையக் பகட்ட ராவணன், �ன் சதைபயில் வீற்றிருந்� மந்�ிரிமார்கதைள அனுப்பி விட்டுப் பெபரும் பயாசதை"யில் ஆழ்ந்�ான்.

நடந்� நிகழ்ச்சிகதைள ஆராய்ந்து, சிந்�ித்துப் பார்த்து, பின்"ர் ஒரு தீர்மா"த்�ிற்கு வந்�வ"ாய்த் �ன் ப�ர் இருக்குமிடம் பெசன்று ப�பராட்டியிடம் மாரீசன் இருக்குமிடம் பபாகச் பெசால்கின்றான். ப�ரும் பெசன்றது. மாரீசன் இருக்குமிடமும் வந்�து.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 27

பிரம்மாவின் மா"ச புத்�ிரர்களில் ஒருவர் ஆ" புலஸ்�ியர் என்பவர், ஒரு ஆசிரமம் அதைமத்துத் �வ வாழ்வு பமற்பெகாண்டிருந்�ார். அந்� ஆசிரமத்�ில் பெபண்கள் நுதைழயக் கூடாது எ"க் கட்டுப்பாடும் வி�ிக்கப் பட்டிருந்�து. மீறி நுதைழயும் பெபண்கள், புலஸ்�ியரின் சாபத்�ின் படி அவருடன் �ிருமணம் ஆகும் முன்"பர கர்ப்பம் �ரிப்பார்கள் எ"ச் பெசால்லப் பட்டிருந்�து. ஆ"ால் ஒருமுதைற த்ருணபிந்து என்னும் ரிஷி குமாரி, �வறு�லாய் அனும�ி இல்லாமல் புலஸ்�ியரின் ஆசிரமத்�ில் நுதைழந்துவிட, சாபத்�ின் பல"ாய்க் கர்ப்பம் �ரிக்கின்றாள். அழுது, புலம்பிய �ன் மகளுக்காக த்ருணபிந்து, புலஸ்�ியதைர பவண்ட, அவரும் அவதைள மதை"வியாக வரிக்கின்றார். இவர்களுக்குப் பிறக்கும் மகன் விஸ்ரவஸ் என்ற பெபயருடன் வளர்ந்து, பாரத்வாஜ மு"ிவரின் மகள் ப�வ வர்ண"ிதைய மணக்கின்றார். இவர்கள் இருவருக்கும் பிறக்கின்றான் ஒரு குமாரன், அவனுக்கு தைவஸ்ரவணன் என்ற பெபயர் தைவத்து வளர்ந்து வருகின்றான். பெபரும் �வங்கதைளச் பெசய்கின்றான் அவன். ப�வர்களுக்கு எவ்வி�த்�ிலும் உ�வ பவண்டும் என்ற உள்ளத்துடனும், உலகத்து நாயகர்களாய்

இருக்க பவண்டும் என்ற ஆவலுடனும் இருக்கின்றான் அவன். பிரம்மாதைவ பநாக்கித் �வம் இருந்� அவன் முன்"ர் பிரம்மா ப�ான்றி, "எமன், இந்�ிரன், வருணன் ஆகிய மூவபராடு நான்காவது உலக நாயகதை"த் ப�ர்ந்பெ�டுக்க நிதை"த்� என் பவதைலதைய நீ தீர்த்துவிட்டாய். அந்�ப் பெபாறுப்தைப உ"க்கு அளிக்கின்பறன். இப�ா! இந்�ப் புஷ்பக விமா"ம், நிதை"த்� பபாது நிதை"த்� இடத்�ிற்குச் பெசல்லும் �ன்தைம வாய்ந்�து. இதை�ப் பெபற்றுக் பெகாண்டு நீ பெபரும் பெசல்வத்�ிற்கு அ�ிப�ியாகின்றாய்!" என்று பெசால்லி தைவஸ்ரவணனுக்குக் குபபர ப�விதைய அளிக்கின்றார்.

�ன் �ந்தை�யிடம் பெசன்று, �ான் வசிக்கத் �க்க இடத்தை�த் ப�ர்ந்பெ�டுத்துத் �ருமாறு பகட்க, அவரும் பெ�ன் கடலுக்கு அப்பால், �ிரிகூட மதைலதைய ஒட்டி, இலங்தைக என்னும் பெபயருதைடய ஒரு அழகா" நகரம் இருக்கின்றது. ப�வ�ச்சன் விஸ்வகர்மாவால், ராட்ச�ர்களின் ஆதைணக்கு உட்பட்டு நிர்மாணிக்கப் பட்ட அந்� நகரம் �ற்சமயம் அரசனும் இல்லாமல், பிரதைஜகளும் இல்லாமல் காலியாக இருக்கின்றது. ராட்ச�ர்கள் அதை"வரும் விஷ்ணுவிற்குப் பயந்து ஓடிச் பெசன்று விட்டார்கள். அந்� நகதைர நீ எடுத்துக் பெகாண்டு உலகிற்கு நன்தைம பெசய்வாயாக!" என்று பெசால்லி அனுப்புகின்றார். குபபரன் அதை"வரும் பாராட்ட இலங்தைகதைய அதைடந்து அரசாட்சி புரிந்து வருகின்றான். அப்பபாது, மிஞ்சி இருந்� ராட்ச�ர்களில் முக்கியமா"வன் ஆ" சுமாலி, பா�ாளத்�ில் ஒளிந்�ிருந்�வன், இந்�ச் பெசய்�ிதையக் பகட்டு ம"ம் பெவதும்பி"ான். அவனுக்கு அழபக உருவா" தைககஸி என்ற பெபண்பெணாருத்�ி இருந்�ாள். அவளுடன் ஒரு இடத்�ில் நில்லாமல் அங்பகயும், இங்பகயும் அதைலந்து �ிரிந்� ஒரு சமயம் விண்ணில் புஷ்பக விமா"த்�ில் பறந்து பெகாண்டிருந்� குபபரதை"யும், அவன் ப�ஜதைஸயும், கம்பீரத்தை�யும் பார்த்�ான். ஏற்பெக"பவ அவன் புகதைழயும் பற்றிக் பகள்விப் பட்டிருந்� சுமாலி இப்பபாது இன்னும் ம"ம் பெகா�ித்�ான். பெபாறாதைமயில் துவண்டு பபா"ான். �ன் அழகிய மகதைளப் பார்த்து, " உ"க்குத் �ிருமணப் பருவம் வந்து விட்டது, நீ குபபர"ின் �கப்பனும், புலஸ்�ியரின் மகனும் ஆ" விஸ்ரவதைஸ அணுகி உன்தை"த் �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்ளச் பெசால்வாய். உ"க்குக் குபபரனுக்கு நிகரா" மகன் பிறப்பான். பெபரும் புகழ் அதைடவான் அந்� மகன். அவன் மூலம் இழந்� ராஜ்யத்தை�த் �ிரும்பப் பெபறலாம்!" என்று பெசால்கின்றார். தைககஸியும் �கப்பன் பயாசதை"யின் பபரில் விஸ்ரவதைஸ அதைடந்து �ன்தை"த் �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்ளச் பெசால்லி, இரு தைக கூப்பி பவண்டுகின்றாள்.

விஸ்ரவபசா, �ன் �வ வலிதைமயால் அவள் எண்ணம் புரிந்�வராய், அவளிடம்,"பெபண்பண! உன் எண்ணம் என்"பெவ" எ"க்குப் புரிகின்றது. ஆ"ால் நீ என்தை" வந்து அணுகி இருக்கும் இந்பநரம் நல்ல பநரம் அல்லபவ! ஆதைகயால் உ"க்குப் பிறக்கப் பபாகும் மகன்கள் பெகாடுதைமக்காரர்களாயும், உருவத்�ில் பயங்கரமாயும் இருப்பார்கபள?" என்று கூறுகின்றார். அதுவும் அவள் உடப"பய ஆசிரமத்�ிற்குள் அனும�ி இன்றிப் புகுந்��ால் கர்ப்பமும், குழந்தை�ப் பபறும் �விர்க்க முடியாது எ"வும் கூறுகின்றார். அ�ிர்ச்சி அதைடகின்றாள். தைககஸி, எ"க்கு அப்படிப் பட்ட பிள்தைளகள் பவண்டாம் எ"க் க�றுகின்றாள். ஆ"ால் விஸ்ரவபஸா, இதை�த் �டுக்க முடியாது, எ"வும், உ"க்குப் பிறக்கும் கதைடசி மகன்

மட்டும் பெ�ய்வ பக்�ி நிதைறந்�வ"ாய், என்தை"ப்பபால �வ வலிதைமகள் உள்ளவ"ாய் இருப்பான். உன் மகன்களின் குலமும் அவன் மூலபம விருத்�ி அதைடயும்!" என்று கூறுகின்றார். பின்"ர் சிறிது காலத்�ில் தைககஸிக்கு ராவணன் பிறக்கின்றான். பிறக்கும்பபாப� ரத்� மதைழ, பயங்கரமா" இடி முழக்கம், சூரிய ஒளி மங்கியது, வால் நட்சத்�ிரங்கள் விண்ணிலிருந்து மண்ணில் விழுந்�", பபய்க்காற்று, பூமி நடுக்கம், கடல் பெகாந்�ளிப்பு இத்�தை"களுடன் பத்துத் �தைலகளுடன், பிறந்�ான் ராவணன்.

இவனுக்கடுத்து பெபரும்பலம் வாய்ந்�வ"ாய்க் கும்பகர்ணனும், பகார உருவத்துடன் கூடிய சூர்ப்பநதைகயும் பிறந்�ார்கள். கதைடசியில் விபீஷணதை"ப்பெபற்பெறடுத்�ாள் தைககஸி. அப்பபாது விண்ணில் இருந்து பூமாரி பெபாழிந்�து, யக்ஷர்களும், ப�வர்களும் இ"ிய கா"ம் இதைசத்�ார்கள், அசரீரிகள் வாழ்த்துச் பெசால்லி". �சக்ரீவன் எ"ப் பெபயரிடப் பட்ட ராவணனும், கும்பகர்ணனும், பிறதைரத் துன்புறுத்துவ�ில் இன்புற்று வாழ, விபீஷணப"ா, பவ�ங்கதைளக் கற்று அதைம�ியா" முதைறயில் �ன் வழிபாடுகள், �வங்கள் எ" வாழ்ந்து வந்�ான். இந்நிதைலயில் ஓர் நாள் விண்ணில் அ�சய புஷ்பக விமா"த்�ில் குபபரன் பறந்து பெசல்ல, குபபர"ின் ஒளிதையயும் சிறப்தைபயும் கண்டுப் பிரமித்து நின்ற �சக்ரீவதை" தைககஸி அதைழத்து, “அது உன் சபகா�ரன் �ான், பவறு யாரும் இல்தைல, மாற்றாந்�ாய் மகன், அவன் ஒளிதையயும், கம்பீரத்தை�யும் பார்! நீ அவதை"ப் பபால் ஆக பவண்டாமா?” எ"க் பகட்க ராவண"ின் ம"�ில் பெபாறாதைம பெகாழுந்து விட்டு எரிய ஆரம்பித்�து.

இந்� ராவண"ின் பத்துத் �தைலகளுக்கும் �"ித் �த்துவபம உண்டு. நாபம ஒருவரிடத்�ில் நடந்து பெகாள்கிறாப் பபால் இன்பெ"ாருவரிடம் நடப்ப�ில்தைல. �ாய், �ந்தை�யிடம் ஒரு மா�ிரி, மதை"வி, குழந்தை�களிடம் ஒரு மா�ிரி, அலுவலகத்�ில் சக ஊழியர் என்றால் ஒரு மா�ிரி, பமல் அ�ிகாரி என்றால் பவறு மா�ிரி, சிபநகி�ர்களிடம் ஒரு மா�ிரி, என்று பல்பவறு வி�மா" குண அ�ிசயங்கள் பெகாண்டவர்கபள. ஒபர மா�ிரி நடந்து பெகாள்ளுவ�ில்தைல நாம் அதை"வரிடமும். நமக்குள் நாபம புரிந்து பெகாள்கின்பறாமா என்பப� சந்ப�கம் �ான். நாம் ஒருவர்�ான் என்பதை� நாம் அறிபவாம், என்றாலும், நமக்குள் இருப்பவர்கள் எத்�தை" பபர்கள்? இது �ான் ராவண"ின் பத்துத் �தைலகளின் �த்துவம், மிகச் சிறந்� சிவ பக்�னும், வீதைண விற்பன்"னும், வீரனும், சபகா�ர, சபகா�ரிகளிடம் பாசம் பெகாண்டவனும், முதைற �வறி எ�ிலும் நடவா�வனும் ஆ" ராவணன், மு�ல் மு�லாய் முதைற �வறி நடந்து பெகாண்டது சீதை� விஷயத்�ில் �ான். ஆ"ால் ராமப"ா என்றால் எந்�ச் சந்�ர்ப்பத்�ிலும் ஒபர மா�ிரியாக நமக்குள் இருக்கும், "நான்' விழிப்புற்றவ"ாய், �"க்கு பநரிடும் துன்பத்தை�க் கூடப் பெபாருட்படுத்�ா�வ"ாய், எப்பபாதும் �ருமத்�ின் வழி நடப்பவ"ாய் இருக்கின்றான். இரு பெபரும் வீரர்களில் ஒருவன் ப�ால்வி அதைடவதும், மற்றவன் பெவற்றி அதைடவதும் அ�"ால் �ான் அல்லவா?

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 28

வால்மீகி ராமாயணத்�ில், ராவண"ின் பிறப்பு, வளர்ப்பு, பபான்ற விபரங்கள் உத்�ரகாண்டத்�ிபலபய இடம் பெபறுகின்றது. என்றாலும் நம் கதை�ப் பபாக்குக்குத் ப�தைவயாக,இப்பபாப� பெசால்லப் படுகின்றது. ராம பட்டாபிபஷகம் முடிந்� பின்"ர், அகத்�ியரால் ராமருக்குச் பெசால்லப்பட்ட�ாய் வால்மீகி ராமாயணம் கூறுகின்றது. இ"ி, ராவண"ின் கதை� பெ�ாடரும்:

"�ன் �ாயின் ஆதைசதையயும் அவள் வார்த்தை�தையயும் பகட்ட ராவணன், �ாயிடம், அவள் ஆதைசதையத் �ான் நிதைறபவற்றுவ�ாய் உறு�ி அளித்�ப�ாடு அல்லாமல், �ன் �ம்பியபராடு கூடிக் கடும் �வங்களில் ஈடுபட்டான். கும்பகர்ணன், கடும் பெவயிலில் அக்கி"ிக்கு நடுபவயும், குளிரில் நீருக்கு நடுபவயும் �வம் புரிய, விபீஷணப"ா ஒற்தைறக் காலில் நின்று �வம் பெசய்கின்றான். ராவணப"ா என்றால் நீர் கூட அருந்�ாமல் �வம் பெசய்�ப�ாடு அல்லாமல், �ன் �தைலகதைளயும் ஒவ்பெவான்றாய் அறுத்துப் பபாட்டுத் �வம் பெசய்கின்றான். ஒன்பது �தைலகள் பெவட்டப் பட்டு, பத்�ாவது �தைல பெவட்டப் படும்பபாது பிரம்மா எ�ிபர ப�ான்றி, "�சக்ரீவா, என்" வரம் பவண்டும்?" எ" வி"வ, சாகா வரம் பகட்கின்றான், �சக்ரீவன். அது இயலாது எ" பிரம்மா கூற, �சக்ரீவன் பெசால்கின்றான்:" நாகர்கள், கழுகு இ"ங்கள், ப�வர்கள், யக்ஷர்கள், தை�த்யர்கள், �ா"வர்கள், ராட்ச�ர்கள் ஆகிபயார் மூலமாய் எ"க்கு மரணம் பநரிடக் கூடாது. ம"ி�ர்கள் பற்றி எ"க்குக் கவதைல இல்தைல, புல்தைலவிடக் கீழாய் அவர்கதைள நான் ம�ிக்கின்பறன்." எ"க் கூறுகின்றான். அவ்வாபற வரம் அளித்� பிரம்மா, "உன்

மற்ற ஒன்பது �தைலகதைளயும் நீ �ிரும்பவும் பெபறுவாய்! அத்ப�ாடு, நிதை"த்� பநரத்�ில் நிதை"த்� உருவத்தை�யும் அதைடவாய்" என்றும் ஆசி அளிக்கின்றார்.

பின்"ர் விபீஷணதை"ப் பார்த்து என்" வரம் பவண்டுபெம"க் பகட்க, அவப"ா, " எந்� பெநருக்கடியிலும் �ன்"ிதைல இழக்காமல், நல்ல வழிதைய விட்டு விலகாமல், �ர்மத்�ின் வழியிபலபய நான் நடக்க பவண்டும், பிரம்மாஸ்�ிரம் முதைறயா" சிட்தைச இல்லாமபலபய எ"க்கு வசமாக பவண்டும், �ர்மத்�ின் வழிதைய விட்டு நான் விலகக் கூடாது!" என்று பகட்க அவ்வாபற அவனுக்கு வரம் அளிக்கப் பட்டது. பமலும், பிரம்மா விபீஷணதை", "நீ சிரஞ்சீவியாக இருப்பாய்!" எ"வும் ஆசி வழங்குகின்றார். அடுத்துக் கும்பகர்ணன் வரம் பகட்க எத்�"ித்� பபாது, ப�வர்கள் பிரம்மாதைவத் �டுக்கின்றார்கள். வரம் ஏதும் பெகாடுக்கும் முன்"பர கும்பகர்ணன் பெசய்யும் அட்டகாசம் �ாங்க முடியவில்தைல. வரம் பெகாடுத்�ால் �ாங்காது. அவதை" மாதையக்கு உட்படுத்�ிவிட்டுப் பின்"ர் வரம் பெகாடுங்கள் என்று பெசால்கின்றார்கள். இல்தைல எ"ில் பூவுலகின் நன்தைமகள் அதை"த்தும் கடுந்தீதைமகளாகி விடும் எ"வும் பெசால்கின்ற"ர். பிரம்மாவும் சரஸ்வ�ி ப�விதைய ம"�ில் நிதை"க்க அவளும், கும்பகர்ணன் நாவில் குடி இருந்து, விருப்பம் �வறிய பெசால் வரும்படியாகச் பெசய்கின்றாள். கும்பகர்ணன் விரும்பியப�ா "நித்�ியத்துவம்" ஆ"ால் அவன் நாவில் வந்�ப�ா "நித்ரத்துவம்". காலம் கடந்ப� இதை� உணர்ந்� கும்பகர்ணன் வருந்�, பவறு வழியில்லாமல் உறங்காமல் இருக்கும்பபாது பெபரும்பலத்துடன் இருக்கும் சக்�ிதையயும் அதைடகின்றான்.

பின்"ர் �சக்ரீவ"ின் பாட்டன் ஆகிய சுமாலிக்கு, பபரன்கள் மூவருக்கும் பிரம்மா பெகாடுத்� வரங்கள் பற்றித் பெ�ரிய வர, �சக்ரீவதை" அதைழத்து, “குபபரதை"த் துரத்�ி விட்டு இலங்தைகதைய உ"�ாக்கிக் பெகாள்வாய்! உன் இ"ிய பெமாழிகளால் கிதைடக்கவில்தைல எ"ில் அன்பளிப்பாகபவா, அல்லது, பலாத்காரமாகபவா இலங்தைகதைய உன் வசப் படுத்து!” எ"க் கூறுகின்றான். �சக்ரீவன் மறுக்கின்றான். “தைவஸ்ரவணன் என்" இருந்�ாலும் என் சபகா�ரன். அவதை" அங்கிருந்து விரட்டுவது �வறு.” எ"க் கூறுகின்றான். ஆ"ால் சுமாலி பமலும் பமலும் அவதை" வற்புறுத்�க் கதைடசியில் ம"ம் மாறி �சக்ரீவன் குபபரனுக்குத் தூது அனுப்பி இலங்தைகதையத் �ன் வசம் ஒப்பதைடக்கும்படிக் பகட்கின்றான். இருவருக்கும் �ந்தை�யா" விஸ்ரவஸ் குபபர"ிடம் �சக்ரீவன் பெபரும் வரங்கதைளப் பெபற்றிருப்பதை� எடுத்துக் கூறி, அவதை" விபரா�ித்துக் பெகாள்ள பவண்டாம், எ"வும், தைகதைல மதைலயில் குபபரன் �ன் இருப்பிடத்தை� அதைமத்துக் பெகாள்ளலாம் எ"வும் கூறுகின்றார். இந்�ப் பிரச்தை"யின் காரணத்�ால் �சக்ரீவதை"த் �ாம் சபிக்கவும் பநர்ந்து விட்டது எ"க் கூறி வருந்துகின்றார். ஆகபவ குபபரன் �கப்பன் ம"ம் பநாகாமல் இருக்கக் தைகதைல பெசன்று அங்பக "அல்காபுரி"தைய ஸ்�ாபித்து அங்பக இருக்க ஆரம்பிக்க இலங்தைக �சக்ரீவன் வசம் ஆகின்றது.

பின்"ர் சூர்ப்பநதைக வித்யுத்ஜிஹ்வாதைவயும், மயன் மகள் மண்படா�ரிதைய �சக்ரீவனும் �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்கின்றார்கள். �சக்ரீவனுக்கும், மண்படா�ரிக்கும் ஒரு ஆண் குழந்தை� பிறக்கின்றது. அப்பபாது விண்ணில் இருந்து பெபரும் இடி முழக்கம் பகட்க, ராஜ்ஜியபம ஸ்�ம்பித்து நின்றது. அந்�க்

குழந்தை�க்கு பமகநா�ன் என்ற பெபயரிட்டு வளர்த்து வருகின்றான், �சக்ரீவன். கும்பகர்ணப"ா �ான் பெபற்ற வரத்�ால் பெபருந்தூக்கத்�ில் ஆழ, �சக்ரீவன் பெபரும் பபார்கதைளப் புரிகின்றான். பல ரிஷிகதைளயும், யக்ஷ, கந்�ர்வர்கதைளயும், இந்�ிர பலாகத்தை�யும் அழிக்கின்றான். �சக்ரீவ"ின் அண்ணன் ஆ" குபபரன் �ம்பிதைய நல்வழிப்படுத்� பவண்டி, ஒரு தூதுவதை" அனுப்புகின்றான். அந்�த் தூதுவன், �சக்ரீவ"ிடம் தைகதைல மதைல பற்றியும், சிவ, பார்வ�ி பற்றியும் கூறி, நீ நல்வழிக்குத் �ிரும்பி விடு, இல்தைல எ"ில் அழிந்து விடுவாய் எ"க் கூற, �சக்ரீவன் பகாபம் பெகாண்டு, "மபகசனுக்கு பெநருங்கியவன் என்ப�ால் என் அண்ணன் �ன் வசமிழந்து விட்டாப"ா? அண்ணன் எ"க் கூடப் பார்க்காமல் அவதை"யும் மற்ற நாயகர்கள் ஆ" இந்�ிரன், யமன், வருணன் ஆகிபயாதைரயும் அழிக்கின்பறன்!" எ"க் பகாபத்துடன் கூறிவிட்டு தூதுவதை" பெவட்டி வீழ்த்�ி விட்டுக் தைகதைல மதைல அதைடந்�ான்.

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 29

தைகதைல மதைல பநாக்கிச் பெசன்ற �சக்ரீவதை"யும், அவப"ாடு வந்� ராட்ச�ர்கதைளயும், எ�ிர்த்� யக்ஷர்கள் அதை"வரும் எரிந்து சாம்பலாகிப் பபா"ார்கள். பகார �ாண்டவம் புரிந்�ான் �சக்ரீவன். அவன் எ�ிபர ப�ான்றி"ான் அண்ண"ாகிய குபபரன் என்னும் தைவஸ்ரவணன். �ம்பிதையப் பார்த்து குபபரன் பெசால்லுகின்றான்:" மூடப", மூர்க்கத் �"த்�ால் அதை"வதைரயும் அழிப்பப�ாடு அல்லாமல் உன்தை"யும் அழித்துக் பெகாள்ளாப�! விஷத்தை� விஷம் எ" நிதை"க்காமல் பருகியவன் பபால், பின்"ர் அ�ன் விதைளவுகதைள அனுபவிப்பவன் பபால், இப்பபாதை�ய உன் பெசயல்களின் விதைளவுகதைள நீயும் அனுபவிப்பாய். �ாய், �ந்தை�, ஆச்சார்யர் ஆகிபயாதைர நிந்�ிப்பவர்களுக்கு அ�ற்குரிய விதைளதைவ அனுபவித்ப� தீரபவண்டும். நீ விதை�த்� இந்� விதை"தைய நீபய அறுப்பாய்!" எ" எச்சரிக்குமாறு பபசக் குபபரதை"த் �ாக்கி வீழ்த்�ிவிட்டு அவன் புஷ்பக விமா"த்தை�யும் அவ"ிடமிருந்து பிடுங்கிக் பெகாண்ட �சக்ரீவன் அடுத்துச் பெசன்ற இடம் கார்த்�ிபகயன் அவ�ரித்� சரவணப் பெபாய்தைக ஆகும். அங்பக அவன் அபகரித்து வந்� புஷ்பக விமா"ம் பமற்பெகாண்டு நகராமல் �தைடப்பட்டு நிற்க, �சக்ரீவனும் என்"பெவ"ப் பார்த்�ான்.

நந்�ிபெயம்பெபருமான் காட்சி அளித்�ார். �சக்ரீவதை"ப் பார்த்து அவர், "மூடப" �ிரும்பிப் பபா! ஈசனும், அன்தை"யும் வீற்றிருக்கும் இடம் இது! நில்லாப�! �ிரும்பிப் பார்க்காமல் பபா!" என்று கூற நந்�ியின் உருவத்தை�ப் பார்த்� �சக்ரீவன்," யார் அந்� ஈசன்? என்தை"விட பமலா"வ"ா?" என்று பகட்டுக் பெகாண்பட நந்�ியின் உருவத்தை�ப் பரிகாசம் பெசய்து சிரிக்கின்றான். பகாபம் பெகாண்ட நந்�ி �சக்ரீவதை"ப் பார்த்து, "உன்தை"க் பெகால்லும் வல்லதைம பதைடத்�வப" நான்!

எ"ினும் உன் தீச்பெசயல்களால் பெசயலிழந்து பபா" உன்தை" நான் இப்பபாது பெகால்வது முதைறயன்று. ஆதைகயால் என் பபான்ற ப�வர்கபளா, மற்ற யட்ச, கன்"ர, கந்�ர்வர்கபளா, பூ�கணங்கபளா உன்தை"க் பெகால்ல முடியாது எ" விடுகின்பறன். ஆ"ாலும் உ"க்கு அழிவு நிச்சயம். என் உருவத்தை� அழகில்தைல எ"க் பகலி பெசய்� நீ வா"ர இ"ம் ஆகிய குரங்குகளின் மூலம் குலத்ப�ாடு நாசமதைடவாய்! அந்�க் குரங்குகளும் சா�ாரணக் குரங்குகளாய் இராமல், வீரமும், ஒளியும், நிதை"த்� உருதைவ அதைடயும் வல்லதைமயும் பெபற்ற குரங்குகளாய் இருக்கும்." என்று சாபம் பெகாடுக்கின்றார்.

சாபத்துக்கும் அஞ்சா� �சக்ரீவன் ஆணவம் �தைலக்பகற, " நான் வந்துவிட்ட பிறகும், அதை� உணராமல், என்தை" வரபவற்க வராமல், இருந்� இடத்�ிபலபய இருக்கும் அந்� ஈச"ின் ஆணவத்தை� ஒழிக்கின்பறன்." என்று நந்�ியிடம் கூறிவிட்டு, தைகலாய மதைலக்குக் கீழ் �"து தைகதையக் பெகாடுத்து அதை�த் தூக்க ஆரம்பித்�ான். அண்டசராசரமும் நடுங்கியது. தைகதைல குலுங்கவும், ஏழுலகமும் குலுங்கிற்று. கங்தைகயின் பவகம் பூமியில் இறங்கி"ால் பூமி �ாங்காது எ" அதை�த் �தைலயில் �ாங்கிய ஈசன் பார்த்�ார். உதைம அம்தைம சற்பற நடுங்கி"ாள். �ன் கால் கட்தைட விரதைலக் கீபழ அழுத்�ி"ார் ஈசன். தைகதைல மதைல அடியில் �சக்ரீவன் நசுங்கி"ான். வலி �ாங்க முடியவில்தைல, அவ"ால், பெபரும் கூச்சல் பபாட்டான். அந்�க் கூச்சலி"ால் மீண்டும் ஏழுலகும் நடுங்கியது. அத்�தைகய பபய்க் கூச்சல் பபாட்டான் �சக்ரீவன். ஊழிக்காலத்�ின் இடிபயாதைசபயா எ" அதை"வரும் நடுங்க, �சக்ரீவன் கூச்சல் பபாடுகின்றான். கூட வந்� அதை"வரும் பெசய்வ�றியாது �ிதைகக்க, சிலர் மட்டும் அறிவு வந்�வராய், �சக்ரீவ"ிடம் அந்� ஈசதை" பவண்டிக் பெகாள் எ"ச் பெசால்ல, பிறந்�து ஒரு இ"ிய நா�ம், சாம கா"ம் இதைசத்�ான், �சக்ரீவன். சிவதை" பல து�ிகளிலும் து�ிக்க ஆரம்பித்�ான். கதைடசியில் அவ"ின் சாமகா"த்�ில் மயங்கிய மபகஸ்வரர், அவதை"ப் பார்த்து, " உன் வீரத்தை� நான் பெமச்சுகின்பறன். ராவணா! இன்று மு�ல் நீ ராவணன் எ" அதைழக்கப் படுவாய். மூவுலகும் அண்ட சராசரமும் நடுங்கும் அளவுக்கு நீ ஒலி எழுப்பிய�ால் இந்�ப் பெபயர் பெபற்றாய்!" எ"க் கூறுகின்றார். ராவண=ஓலமிடுவது, க�றுவது, பெபருங்கூச்சல் பபாடுவது என்று அர்த்�ம் வரும். ஆகபவ அவனுக்கு அன்று மு�ல் ராவணன் என்ற பெபயரும் ஏற்பட்டது, ஏற்பெக"பவ நீண்ட ஆயுதைள வரமாய்ப் பெபற்றிருந்��ால், �சக்ரீவன் ஈச"ிடம், அதை� உறு�ி பெசய்யும் வண்ணம், ஒரு ஆயு�ம் பெகாடுத்�ால் பபாதும் எ"ச் பெசால்லபவ, "சந்�ிரஹாசம்" என்னும் சிறப்பா" கத்�ிதைய அவனுக்குக் பெகாடுத்து அனுப்பி தைவக்கின்றார் ஈசன்.

சி�ம்பரம் �ிருப்புகழ் பாடல் எண் 466 (ம�பெவங்கரி)

ந�ியுந் �ிருக்க ரந்தை� ம�ியுஞ் சதைடக்க ணிந்�

நடநம் பருற்றி ருந்� ...... கயிலாய

நகமங் தைகயிற்பி டுங்கு மசுரன் சிரத்பெ�ா டங்கம்

நவதுங் கரத்ந முந்து ...... �ிரபடா ளுஞ்

அருணகிரிநா�ர் �ம் சி�ம்பரம் �ிருப்புகழில் தைகதைலதைய ராவணன் தூக்கியது பற்றி பமற்கண்ட பாடலில் பெ�ரிவிக்கின்றார். ந�ியும்=கங்தைக ந�ிதையயும், �ிருக்கரந்தை�=விபூ�ிப் பச்தைச? வில்வம்? ம�ியும்= பிதைறச்சந்�ிரனும் சதைடக்கணிந்�= சதைடயில் �ரித்� நட"ம் ஆடும் இதைறவன் வீற்றிருந்� தைகதைல மதைலதைய, நகம் அங்தைகயில் பிடுங்கும் அசுரன் = �ன் வன்தைம மிகுந்� ப�ாளால் பிடுங்கி எடுத்துத் �ன் உள்ளங்தைகயில் எடுத்�ா"ாம் ராவணன். இவ்வி�ம் அகங்காரத்�ின் பால் வீழ்ந்து பட்டு, அந்� ஈசன் குடி இருக்கும் இடத்தை�பய ராவணன் பிடுங்கியும் கூட அந்� ஈசன் அவனுக்கு அவனுதைடய பாபங்கதைள அபகரித்துக் பெகாண்டு நல்லதை�பய பெசய்�ாராம், அதுவும் எவ்வாறு? இப�ா கீழ்க்கண்ட பாடல் பெ�ரிவிக்கின்றப�!

காஞ்சீபுரம் �ிருப்புகழில் அருதைணயார் பெசால்லுவது என்"பெவன்றால்: அடிபயாடு பற்றிப் பெபாற்தைகதைலதைய உள்ளங்தைகயில் எடுத்� ராவணனுக்கு ஈசன் சந்�ிரஹாசம் என்னும் வாதைளக் பெகாடுத்�ார் என்று, "�சமுகன் தைகக்குக் கட்கமளிக்கும் பெபரிபயானும்" என்று பாடுகின்றார்.

காஞ்சீபுரம் �ிருப்புகழ் 312-ம் பாடல் ( க"க்ரவுஞ்சத்�ிற்)

அடிபெயாடும் பற்றிப் பெபாற்கயி தைலக்குன்

றதுபிடுங் கப்புக் கப்பெபாழு �க்குன்

றணிபுயம் பத்துப் பத்துபெந ரிப்புண் ...... டவனீடுந்

�"பெ�ாரங் குட்டத் பெ�ட்பல டுக்குஞ்

சரியலன் பெகாற்றத் துக்ரவ ரக்கன்

�சமுகன் தைகக்குக் கட்கம ளிக்கும் ...... பெபரிபயானுந்

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி -30

�சக்ரீவன் ராவணன் ஆ"தை� பநற்றுப் பார்த்ப�ாம், அவன் தைக நரம்புகளால் ஆ" வீதைணதைய இதைசத்�ா"ா என்பது பற்றி சிலருக்கு சந்ப�கம். அது பற்றிய �கவல் எதுவும் வால்மீகி ராமாயணத்�ில் இல்தைல. கம்பர் எழு�ி இருக்காரானு பார்க்கணும். இ"ி பமற்பெகாண்டு ராவண"ின் �ிக்விஜயம் ஆரம்பம் ஆகின்றது. ராவண"ின் கர்வமும், அவன் பமற்பெகாண்ட �ிக்விஜயமும், அ�ில் கிதைடத்� சாபங்களும், கதை�யில் சிலரின் பிறப்புக்களுக்கும் காரணமாகவும், காரியமாகவும் அதைமந்�து என்பது புரியவரும். பூமியின் பல பகு�ிகளுக்கும் பெசன்று �ிக்விஜயம் பெசய்� ராவணன், ம"ி�ர்கதைளயும், குறிப்பாக க்ஷத்�ிரியர்கதைளயும் துன்புறுத்�ி வந்�ான். பூமியின் பல பாகங்களிலும் சஞ்சாரம் பெசய்து வந்� அவன் ஒரு முதைற இமயமதைலச் சாரலில் உலாவந்� பபாது, ஒரு பபரழகுப் பெபண்பெணாருத்�ி, கடுந்�வத்�ில் ஈடுபட்டிருப்பதை�க் கண்டான். இத்�தை" பெசளந்�ர்யவ�ியா" பெபண், ஏன் �வக்பகாலத்�ில் ஈடுபட்டிருக்க பவண்டும் எ" பயாசித்� அவன், அதை� அந்�ப் பெபண்ணிடபம பகட்டான். நடக்கப்பபாவதை� அறியா� அந்�ப் பெபண்ணும், "பெபரும் �வங்கள் பல பெசய்து பிரம்மரிஷியா" என் �கப்ப"ார் குசத்வஜனுக்கு நான் மகள். பவ�ங்கபள உருபெவடுத்� பெபண்ணாக நான் பிறந்�ிருக்கின்பறன் எ" என் �ந்தை� எ"க்கு "பவ�வ�ி" என்று பெபயரிட்டு வளர்த்து வந்�ார். அந்� மகா விஷ்ணுபவ �"க்கு மாப்பிள்தைளயாக வரபவண்டும் எ"வும் விரும்பி"ார். ஆகபவ என் அழதைகப் பார்த்துத் �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்ள வந்� ரிஷிகள், கந்�வர்கள் ஆகிபயாருக்கு என் �ந்தை� என்தை"த் �ிருமணம் பெசய்து பெகாடுக்கவில்தைல. அ�ிபல ஒருவன் என் �ந்தை�தையக் பெகான்றுவிட, என் �ந்தை�பயாடு என் �ாயும் உடன்கட்தைட ஏறிவிட்டாள். ஆகபவ நான் �"ியள் ஆகிவிட்படன். �ந்தை�யின் விருப்பத்தை� நிதைறபவற்றுவப� இ"ி என் கடதைம எ"

எண்ணி, அந்� நாராயணதை"பய ம"�ில் நிறுத்�ித் �வம் பெசய்து வருகின்பறன். என் �வத்�ின் பல"ால், இ"ி நடக்கப் பபாகும் மூவுலக நிகழ்ச்சிகளும் எ"க்குத் பெ�ரியவருகின்றது. விஸ்ரவஸின் மகப"! பெசன்றுவா! பபசியது பபாதும்!" எ"ச் பெசால்கின்றாள்.

ஆ"ால் அதை�க் பகட்கா� ராவணன், "இந்� இளம் வய�ில் எந்� சுகத்தை�யும் அனுபவிக்காமல் நீ �வம் பமற்பெகாண்டது எப்படி? வா, நாம் �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்பவாம், இலங்தைகயின் அரசன் ஆ" நான் உன்தை"ச் சகல பெசளகரியங்கபளாடும் தைவத்�ிருப்பபன், யார், அந்� விஷ்ணு? யார் அந்� நாராயணன்? எங்பக இருந்து வந்து உன்தை"க் காப்பாற்றுவான்?" எ" ஏள"மாய்க் பகட்கின்றான். பவ�வ�ி, "சாட்சாத் சர்பவஸ்வரன் ஆ", மூவுலதைகயும் ஆளுகின்றவதை"ப் பற்றி நீ �ான் இப்படி முட்டாள் �"மாய்ப் பபசுகின்றாய்" எ"க் பகாபமாய்ச் பெசல்ல, பவ�வ�ியின் கூந்�தைலப் பிடித்துத் �ன் பக்கம் அவதைள இழுக்கின்றான் ராவணன். �ன் தைகதையபய ஒரு கத்�ி பபால் உபபயாகித்து, ராவணன் பெ�ாட்ட �ன் கூந்�தைல அறுத்து எடுக்கின்றாள் பவ�வ�ி. பெ�ாடர்ந்து, " நீ என்தை"யும், என் பு"ி�த் �ன்தைமதையயும் அவம�ித்� பின்"ர் நான் உயிர் வாழ விரும்பவில்தைல. தீ மூட்டி உன் கண்பெண�ிபரபய தீயில் கு�ித்து இறக்கப் பபாகின்பறன். ஆ"ால் நான் மீண்டும் பிறப்பபன். கர்ப்பத்�ில் இருந்து உ�ிக்காமபலபய பிறப்பபன், உன் அழிவுக்கு நான் �ான் காரணமும் ஆபவன். நான் பெசய்� �வங்களின் மீதும், நற்பெசயல்களின் மீதும் ஆதைண!" என்று சப�ம் பெசய்து விட்டுத் தீயில் புகுந்�ாள். விண்ணில் இருந்து பூமாரி பெபாழிந்�து.

ராவணன் வியப்பபாடு பார்த்துக் பெகாண்டிருக்கும்பபாப� அங்பக இருந்� ஒரு �ாமதைர மலரில் ஒரு அழகிய பெபண் ப�ான்றி"ாள். ராவணன் அந்�ப் பெபண்ணின் கரத்தை�ப் பிடித்து பலாத்காரமாய் இழுத்து இலங்தைகக்குக் பெகாண்டு பெசல்கின்றான். அங்பக பஜா�ிட வல்லு"ர்களும், சாமுத்ரிகா லட்சணம் பெ�ரிந்�வர்களும், "இந்�ப் பெபண்ணின் லட்சணங்கதைளப் பார்த்�ால் இவள் உன் அழிவுக்குக் காரணம் ஆவாள் எ"த் பெ�ரியவருகின்றது. ஆகபவ இவதைள விட்டு விடு!" எ"ச் பெசால்ல, அந்�ப் பெபண்தைணக் கடலில் தூக்கி எறிந்�ான் ராவணன். அந்�ச் சமயம் மி�ிதைலயில் ஜ"கர் யாக சாதைலதைய உழுது பெசப்ப"ிட்டுக் பெகாண்டிருந்�ார். கடலில் தூக்கி எறியப் பட்ட பெபண், மி�ந்து பெசன்று நிலத்�ில் இருந்து ப�ான்றி ஜ"க மன்"தை" அதைடந்�ாள். அந்�ப் பெபண் �ான் நீ �ிருமணம் பெசய்து பெகாண்ட சீதை�!" என்று அகத்�ியர் ராமரிடம் கூறுகின்றார். அகத்�ியர் பமலும் பெசால்லுவார்: “இ�ன் பின்"ரும் ராவண"ின் �ிக்விஜயம் நிற்கவில்தைல. பெ�ாடந்து �ிக்விஜயம் பெசய்து பெகாண்டிருந்�ான். பல மன்"ர்கள் அவன் வீரத்தை�யும், பலத்தை�யும் பற்றிக் பகள்விப் பட்டுத் �ாங்களாகபவ சரண் அதைடந்�"ர். அபயாத்�ியின் மன்"ன் ஆகிய அ"ரண்யன் என்பவன் பணிய மறுத்துச் சண்தைட பபாடுகின்றான். ராவண"ால் நாசம் பெசய்யப் பட்ட மன்"ன் பதைடகள் ப�ால்விதையத் �ழுவி, மன்"னும், மரணத்�ின் வாயிதைல எட்டுகின்றான். அப்பபாது அ"ரண்யன், " ஒழுங்காகவும், பநர்தைமயாகவும், �ர்மத்�ில் இருந்து பிறழாமலும், குடிமக்கதைளப் பாதுகாத்தும் ஆட்சி புரிந்து வந்� என்தை" நீ ப�ாற்கடித்��ாய் எண்ணாப�! நான் உண்தைமயாக நடந்து பெகாண்டிருக்கிபறன்

என்பது உண்தைமயா"ால் என் குலத்�ில் பிறக்கப் பபாகும் ஒருவ"ாபலபய உ"க்கு அழிவு ஏற்படும். இது உறு�ி!" எ"ச் பெசால்லி விட்டு இறக்கின்றான்.

பின்"ர் ம"ி�ர்கதைள மட்டுபம யுத்�த்�ில் ப�ாற்கடிப்ப�ால் என்" பயன் எ" பயாசித்� ராவணன், சிந்�தை"யில் ஆழ்ந்�ிருக்கும்பபாது, அதை�த் தூண்டும் வி�மாய் நார�ர் அங்பக வந்து, எமப"ாடு பபாரிட்டு பெவன்றாயா"ால் நீ வீரம் பெசறிந்�வன் என்று பெசால்ல ராவணனும் �யார் ஆகின்றான் எமப"ாடு பபாரிட. எமனும் பபாருக்கு வந்�ான். உலதைகபய அழிக்கக் கூடிய கால�ண்டத்தை� ஏந்�ி வந்� எமன் அதை�ப் பிரபயாகித்து ராவணதை" அழிக்க முற்பட, பிரம்மா அவ"ிடம் கால�ண்டத்தை�ப் பிரபயாகித்து ராவணதை" எமன் அழித்�ால், அவனுக்குத் �ான் அளித்� வரம் பெபாய்யாகிவிடும், மாறாகக் கால�ண்டத்�ி"ாலும் ராவணன் அழியவில்தைல எ"ில் கால �ண்டம் வல்லதைம அற்றது என்றாகிவிடும், ஆகபவ பெபாறுதைம காப்பாய், ராவணன் அழிவு இப்பபா�ல்ல," என்று கூற எமனும் சமா�ா"ம் அதைடந்து பெசன்று விடுகின்றான். ராவணப"ா எமதை"யும் �ான் பெவன்ற�ாய் நிதை"த்து மகிழ்ச்சிபயாடு கூத்�ாடுகின்றான். பின்"ர், நாகர்கள், மற்ற ப�வர்கள், வருணன், எ" அதை"வதைரயும் பபாருக்கு அதைழத்துத் ப�ாற்கடிக்கின்றான். எவதைரயும் விட்டு தைவக்காமல் அதை"வதைரயும் சண்தைடக்கு இழுத்து பெவன்ற ராவணன் �ான் பெவன்றவர்களுதைடய பெபண்கதைளத் �ன் புஷ்பக விமா"த்�ில் ஏற்றி, அவர்கள் க�றக் க�ற இலங்தைகக்குக் பெகாண்டு பசர்த்�ான். அந்�ப் பெபண்கள் அதை"வரும் ராவ""ின் அழிவு ஒரு பெபண்ணாபலபய நிகழ பவண்டும் எ"ச் சபித்�"ர். அப்பபாது அங்பக க�றிக் பெகாண்டு வந்� சூர்ப்ப"தைக, காலபகயர்கதைள நீ அழித்� பபாது என் கணவதை"யும் பசர்த்துக் பெகான்று விட்டாபய எ"க் க�றுகின்றாள். அவதைளச் சமா�ா"ப் படுத்�ி ராவணன், அவதைளக் கர, தூஷணர்கள் பாதுகாப்பில் �ண்டக வ"த்�ில் இருக்கும்படி தைவக்கின்றான்.

இ�"ிதைடயில் பமகநா�ன் சடாமுடி �ரித்து, மரவுரி அணிந்து விர�மிருந்து யாகங்கள், பூதைஜகள் பெசய்வதை�க் கண்டு விட்டு ராவணன் என்"பெவ" வி"வ, பமகநா�ன் �ன் �வங்களாலும், யாகங்களாலும் விஷ்ணுதைவயும், ஈசதை"யும் மகிழ்வித்துப் பல வரங்கதைளப் பெபற்றப�ாடல்லாமல், ஈசன் ஒரு சக்�ி வாய்ந்� ர�த்தை�யும், சக்�ி வாய்ந்� வில், அழிதைவ உண்டாக்கும் அஸ்�ிரங்கள், அம்புகள் நிதைறந்துள்ள அம்புறாத் தூணி, மதைறந்�ிருந்து எ�ிரிகதைளத் �ாக்கும் வல்லதைம பபான்றவற்தைறக் பெகாடுத்�ிருப்ப�ாயும் அறிகின்றான். பகாபம் பெகாண்ட ராவணன், ப�வர்களும், இந்�ிரனும் எ"க்கு அடிதைமயாக இருக்க இங்பக என் மகன் அவர்கதைள வணங்குவ�ா? பபா"து பபாகட்டும் இதை� இத்ப�ாடு விட்டு விட்டு என்ப"ாடு வருவாய் எ"க் கூறி மகதை" உடன் அதைழத்துச் பெசன்று விடுகின்றான். பின்"ர் ஒரு சமயம் ரம்தைபதையச் சந்�ித்� ராவணன் அவள் அழகால் கவரப் பட்டு அவதைள அதைடய விரும்ப அவபளா, குபபரன் மகன் ஆ" நலகூபரன் மதை"வி நான். ஆகபவ �ங்கள் மருமகள் ஆகின்பறன். என்தை" மன்"ிக்கவும் எ"க் கூறி பவண்டுகின்றாள். ஆ"ாலும் ராவணன் பலாத்காரமாய் அவதைள அதைடயபவ, பகாபமும், வருத்�மும் பெகாண்ட ரம்தைப, �ன் கணவன் நலகூபர"ிடம் முதைறயிட அவன், �ண்ணீதைரக் தைகயில் எடுத்துக் பெகாண்டு, பெபரும் பகாபத்துடன், முதைறப்படியா" மந்�ிரங்கதைளக் கூறி, ராவணன் இ"ி ஒரு

முதைற விரும்பா� பெபண்தைண மா"பங்கப் படுத்�ி"ால் அவன் �தைல சுக்குநூறாகட்டும்!" எ"ச் சபிக்கின்றான்.

ராவணன் தைக நரம்புகளால் வீதைண மீட்டி"ா"ா?

ப�வாரம்

ஐந்�ாம் �ிருமுதைறயில் உள்ள கீழ்க்கண்ட பாடல் ராவணன் �ன் தைக நரம்புகதைள மீட்டிப் பாடிய�ற்கு ஆ�ாரம் எ" நண்பர் �ிரு சிவசிவா அவர்கள் கூறுகின்றார். எ"ினும் வால்மீகியில் இப்படி ஒரு கருத்து இருப்ப�ாய்த் பெ�ரியவில்தைல.

வலிந்� ப�ாள்வலி வாளரக் கன்றதை"

பெநருங்க நீள்வதைர யூன்றுபெநய்த் �ா""ார்

புரிந்து தைகந்நரம் பபாடிதைச பாடலும்

பரிந்� தை"ப்பணி வார்விதை" பாறுபம.

வலிதைம பெபற்ற ப�ாளாற்றல் உதைடய இராவணதை" நீண்டவதைர பெநருங்கும்படித் �ிருவிரதைலயூன்றிய �ிருபெநய்த்�ா""ாதைர விரும்பி தைகநரம்புகபளாடு இதைசயி"ால் அவன் பாடு�லும் அ�ற்கு விரும்பிய பெபருமாதை"ப் பணி வார்களின் விதை"கள் பெகடும் .

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் - பகு�ி 31

இ�ன் பின்"ரும் எ�ற்கும் கலங்கா� ராவணன், சூரியன், சந்�ிரன் ஆகிபயாதைரயும் பெவற்றி பெகாண்டான், பின்"ர், இந்�ிரதை" பெவற்றி பெகாள்ள இந்�ிர பலாகத்தை� அதைடந்�ான். இந்�ிரன் கவதைலயுடப"பய மகாவிஷ்ணுவிடம் இவதை" எப்படி பெவல்வது எ"க் கலந்து ஆபலாசிக்கின்றான். மகாவிஷ்ணுபவா, பநரம் வரும்பபாது இவதை"த் �ாப" முடிப்ப�ாய்க் கூறி விடுகின்றார். ப�வர்கள் அதை"வருபம ராவணதை"ப் பணிந்து ஒத்துக் பெகாள்ளுமாறு வற்புறுத்�ப் பட்ட"ர். ஆ"ால் அவர்கள் எ�ிர்த்துப் பபாரிட்ட"ர். இ�ில் ராவண"ின் பாட்டன் சுமாலி இறந்�ான். இதை�க்கண்டு பெகா�ித்� பமகநா�ன், யுத்� களத்�ின் மத்�ியில் நின்று பெகாண்டு ப�வர்கதைளத் �ாக்கி"ான். அவன் �ாக்கு�லுக்கு அஞ்சிய ப�வர்கள் சி�றி ஓட, இந்�ிரன் மகன் ஜயந்�ப"ா கடலுக்கு அடியில் பெகாண்டு பெசல்லப் பட்டு மதைறத்து தைவக்கப் பட்டான். பமகநா�தை"ப் பின்ப" �ள்ளி, ராவணன், �ாப" இந்�ிரதை" எ�ிர்க்க ஆரம்பிக்கின்றான், கும்பகர்ணன் துதைணபயாடு.இந்�ிர"ின் �ாக்கு�ல் �ாங்க முடியாமல் சி�றி ஓடிய ராட்ச�ர்கதைளக் கண்டு ராவணன் பகாபத்ப�ாடு இந்�ிரதை"த் �ாக்குகின்றான். இந்�ிரன், குபபரன், வருணன், எமன் ஆகிபயாதைரயும் அவர்கதைளச் சூழ்ந்து காக்கும் ப�வர்கதைளயும் பெகால்ல எண்ணிய ராவணன் �ன் ப�தைர ப�வர்களின் பதைடக்கு உள்பள பெசலுத்துகின்றான். இ�ன் காரணமாய் அவன் �"ிதைமப் படுத்�ப் பட்டுத் �ன் வீரர்களிடம் இருந்து பிரிந்�ான். இதை�க் கண்ட பமகநா�ன் �ன் மாயாசக்�ியால் மதைறந்துபெகாண்டு, கண்ணுக்குப் புலன் ஆகா� �"தைமதைய அதைடந்து, இந்�ிரதை" பநாக்கிப் பாய்ந்து பெசன்று அவதை"ச் சிதைற எடுத்துவிட்டான்.

பின்"ர் �ன் �ந்தை�தையப் பார்த்து, �ான் இந்�ிரதை"ச் சிதைற எடுத்து விட்ட�ாயும், ராட்ச�ர்கள் ஆகிய �ங்கள் குலம் பெவன்று விட்ட�ாயும், இ"ி மூவுலகுக்கும் �ன் �ந்தை�யாகிய ராவணப" அரசன் எ"வும் கூறித் �ந்தை�தையத் �ிரும்பச் பெசால்கின்றான். உடப"பய சிதைற எடுத்� இந்�ிரப"ாடு அதை"வரும் இலங்தைக �ிரும்புகின்ற"ர். ப�வர்கள் அதை"வரும் பிரம்மா �தைலதைமயில் இலங்தைக பெசன்று ராவண"ிடம் சமா�ா"மாய்ப் பபசுகின்றார்கள். பமகநா�"ின் வீரத்தை� பெமச்சுகின்றார் பிரம்மா. ராவணதை"யும் மிஞ்சிய வீரன் எ"ப் பபாற்றுகின்றார் அவதை". இந்�ிரதை" பெவன்ற�ால் அவன் இன்று மு�ல் "இந்�ிரஜித்" எ" அதைழக்கப் படுவான் எ"வும் கூறுகின்றார். அவதை" யாராலும் பெவல்ல முடியாது எ"வும் பெசால்லுகின்றார். உ"க்கு இ"ிபமல் அச்சம் எதுவும் ப�தைவ இல்தைல. ஆதைகயால் இந்�ிரதை" விட்டு விடு. என்று பகட்க, இந்�ிரஜித் பபசுகின்றான், �ந்தை�க்குப் ப�ிலாய். இந்�ிரதை" நாங்கள் விடுவிப்ப�ாய் இருந்�ால் நான் இறவா� வரம் பவண்டும் எ"க் பகட்கின்றான். ஆ"ால் பிரம்மா மறுக்கின்றார். இந்� வரம் �விர பவறு ஏ�ாவது பகள் எ"ச் பெசால்கின்றார். அப்பபாது பமகநா�ன் ஆகிய இந்�ிரஜித் பகட்கின்றான்:

"ஒவ்பெவாரு முதைறயும் எ�ிரிகளுடன் பபார் நடக்கும்பபாது நான் பெசய்யும் யாகத்�ால் எ"க்கு ஒரு ர�ம் அந்� பவள்வித் தீயில் இருந்து வரபவண்டும். அந்� ர�த்�ில் அமர்ந்ப� நான் பபார் பெசய்பவன். அப்பபாது நான் எவராலும் பெவல்லப் படா�வ"ாய் இருக்கபவண்டும். யாகம் பெசய்யாமல் நான் பபார் பெசய்�ால் மட்டுபம மரணம் சம்பவிக்க பவண்டும். மற்றவர்கள் பபால் நான் யாகங்கள் பெசய்து இந்� வரம் பகட்கவில்தைல. என் வீரத்�ின் பமல் நம்பிக்தைக தைவத்ப� பகட்கின்பறன்." என்று பகட்க, பிரம்மாவும் அப்படிபய ஆகட்டும் என்று பெசால்லி, இந்�ிரஜித் பகாரிய வரத்தை� அளிக்கின்றார். பின்"ர் விடுவிக்கப் பட்ட இந்�ிரதை" பநாக்கிப் பிரம்மா, "அகல்தையதைய நீ விரும்பிய�ால், உ"க்கு பெகள�மர் அளித்� சாபத்�ின் விதைளதைவ நீ இதுவதைர அனுபவித்�ாய்!" என்று கூறிவிட்டுப் பாவத்�ிற்குப் பிராயச் சித்�ம் பெசய்யச் பெசால்ல, அவனும் மகாவிஷ்ணுதைவத் து�ித்து யாகங்கள் பெசய்கின்றான்.

பின்"ர் கார்த்�வீர்யாஜு"தை" எ�ிர்க்கப் பபாக அவன் ராவணதை"ச் சிதைறப் பிடிக்கின்றான். பின்"ர் புலஸ்�ிய மகரிஷியின் பவண்டுபகாளின்படி கார்த்�வீர்யாஜு"ன் ராவண"ின் நட்தைப ஏற்று அவதை" விடுவிக்கின்றான். பின்"ர் வாலிதைய எ�ிர்க்க, அவனும் ராவணதை"த் �ன் தைககளில் தூக்கிக் பெகாண்டு ஆகாய மார்க்கமாய்ப் பறக்க ராவணனும், வாலியின் நட்தைபக் பகாரிப் பெபற்று அவனுடன் நண்ப"ாய் இருந்�ான். இத்�தைகய ராவணதை"யும், இந்�ிரஜித்தை�யும் �ான் நீ பெவன்றாய், ராமா!" என்று அகத்�ியர் கூறி முடிக்கின்றார். இ"ி நாம் �ிரும்ப ஆரண்ய காண்டத்�ிற்குச் பெசன்று ராவணன் சூர்ப்பநதைகயின் தூண்டு�லால் ர�த்�ில் ஏறி மாரீசதை"க் காணப் பபா"தை�ப் பற்றிக் காண்பபாம். சூர்ப்பநதைகயால் தூண்டப் பட்ட ராவணன் �ன் ர�த்�ில் ஏறி, மாரீசன் �வம் பெசய்து பெகாண்டிருந்� இடம் பநாக்கிச் பெசன்று அவதை"ப் பார்த்துத் �ன் துன்பத்தை� எடுத்துச் பெசால்கின்றான். கர, தூஷணர்கள் ராம"ால் பெகால்லப்

பட்டதை�யும், சூர்ப்பநதைக அங்கபங்கம் பெசய்யப் பட்டு வந்�தை�யும் கூறுகின்றான். ஆகபவ ராம"ின் மதை"விதையக் கடத்�ப் பபாவ�ாயும் கூறி விட்டுப் பின்"ர், மாரீசன் உ�விதைய நாடுகின்றான். ஆ"ால் மாரீசப"ா மறுக்கின்றான் �ிட்டவட்டமாய். "ராவணா, ராமன் பலம் உ"க்குத் பெ�ரியாது. அவன் யாருக்கும் தீதைமயும் பெசய்யவில்தைல, அகம்பாவிபயா, கர்விபயா அல்ல. உன்னுதைடய இந்�த் தீய எண்ணம் ராட்ச� குலத்தை�பய அழித்து விடும். ஒரு மன்"னுக்கு இந்� மா�ிரிக் பெகட்ட எண்ணம் இருக்கக் கூடாது. அப்படி இருந்�ால் அவன் அதைமச்சர்கள் அவதை"த் �ிருத்� பவண்டும். ராமதை" எ�ிர்த்துக் பெகாண்டு, மரணத்தை�ச் சம்பா�ித்துக் பெகாள்ளாப�, இந்� ராமன் சிறுவ"ாய் இருந்�பபாப�, விசுவாமித்�ிரரால் அதைழத்து வரப் பட்டான். அவன் அப்பபாது விட்ட ஒரு அம்பு என்தை" இத்�தை" தூரம் கடலில் �ள்ளிக் பெகாண்டு பசர்த்து விட்டது. அவன் பலம் அறியாமல் பபசாப�! இந்� துர் எண்ணம் பவண்டாம்! இலங்தைகக்குத் �ிரும்பு!" என்று பெசால்கின்றான்.

�ிரும்பும் �ிதைச எல்லாம் ராமன் ப�ான்றுவ�ாயும் கூறி மாரீசன் நடுங்குகின்றான். ஆ"ால் ராவணன் அவன் பெசான்"தை�க் பகட்காமல் �ான் சீதை�தைய அபகரிக்கப் பபாவ�ாயும், அ�ற்கு பவண்டிய உ�வி பெசய்வப� மாரீசன் பவதைல என்றும் பவறு ஒன்றும் பபசத் ப�தைவ இல்தைல என்றும் கூறிவிட்டு, �ான் சீதை�தைய அபகரிக்க வச�ியாக ராமதை"யும், லட்சுமணதை"யும் அப்புறப் படுத்� மாரீசன் ஒரு பெபான்மா"ாக மாறி சீதை�யின் முன் ப�ான்றுமாறும் சீதை� அதை�ப் பார்த்து ஆதைசப் பட்டு ராமதை" அந்� மாதை"ப் பிடித்து வர அனுப்புவாள் என்றும், அப்பபாது மாரீசன் ராமன் குரலில், "ஓ, சீ�ா, ஓ, லட்சுமணா!" எ"க் க�றி"ால் அதை�க் பகட்டு பயந்துபெகாண்டு சீதை� உடப" லட்சுமணதை"யும் அனுப்புவாள் எ"வும், அப்பபாது �ான் பபாய் அவதைள அபகரித்து வந்துவிடுவ�ாயும் இ�ற்குத் �ன் ராஜ்ஜியத்�ில் பா�ிதையத் �ருவ�ாயும் ராவணன் கூறுகின்றான். மாரீசப"ா ராவணதை"ப் பார்த்துத் �ான் ராமன் தைகயால் இறப்பது உறு�ி எ"வும், அ�ற்குத் �ான் அஞ்ச வில்தைல என்றும், என்றாலும் ராவணன் க�ிதைய நிதை"த்ப� கலங்குவ�ாயும் பெசால்லிவிட்டு ராவணன் பபச்சுக்கு பவறு வழி இல்லாமல் இணங்குகின்றான்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் பகு�ி 32

ராவணதை" எ�ிர்க்க முடியா� மாரீசன் பணிந்து விடுகின்றான். ராவணன், �"க்கு இந்� பவதைலதைய முடித்துக் பெகாடுத்� பின்"ர் மாரீசன் எங்பக பவண்டுமா"ாலும் பெசல்லலாம் எ"ச் பெசால்லுகின்றான். பமலும் என் அதைமச்சர்களின் பவதைலதைய நீ பெசய்ய பவண்டாம் எ"வும் அவன் பெசால்கின்றான். பின்"ர் ராவணனுதைடய ப�ரில் இருவரும் ஏறிக் பெகாள்ள பஞ்சவடி வந்�தைடந்�"ர் இருவரும். ராம"ின் ஆசிரமம் அருபக வந்�தும், ராவணன், மாரீசனுக்கு ராம"ின் ஆசிரமத்தை� அதைடயாளம் காட்டி, "நான் பெசான்"படி நடந்து பெகாண்டாயா"ால் உ"க்கு நல்லது, அப்படிபய நடந்து பெகாள்வாயாக!" எ"ச் பெசால்கின்றான். மாரீசன் �ங்க மா"ாய் உருபெவடுத்�ான், நவரத்�ி"ங்களால் இதைழக்கப் பட்ட பெகாம்புகள், உடபெலல்லாம் �ங்கமயமாய்

பெஜாலிக்க அந்� மா"ின் அழதைகச் பெசால்லி முடியாது, மூக்கின் பமல் ஒரு மாணிக்கம் ஒளி வீசியது! வயிற்றுப் பகு�ியிபலா விதைல உயர்ந்� தைவரங்கள்! உடபெலங்கும் பெவள்ளியால் ஆ" புள்ளிகள். புள்ளிமா"ா? கதைலமா"ா? பெமாத்�த்�ில் அந்� மா�ிரியா" மாதை" எங்குபம காணமுடியாது. அப்படிப் பட்ட ஓர் அற்பு� மான் அது! ஆ"ால் என்" ஆச்சரியம்? துள்ளிக் கு�ிக்கின்றப�? இப�ா இங்பக ஓடுகின்றது? இது என்"? �ிடீபெர"க் காபணாம்? ஓ, அங்பக ஒளி வீசுகின்றப�, அது�ான் மான் மதைறந்�ிருக்கும் இடபமா? சூரியப் பிரகாசத்தை� விடப் பிரகாசமாய், பகாடி சூரியப் பிரகாசம் என்பார்கபள, அது இது�ாப"ா? இவ்வி�பெமல்லாம் எண்ணி"ாள் சீதை� அந்� மாதை"ப் பார்த்�தும். அவள் பெகாண்ட உற்சாகத்துக்கு ஒரு அளபவ இல்தைல. மீண்டும், மீண்டும் அந்� மாதை"க் கண்டு ம" மகிழ்வு அதைடந்� அவள், ராமதை"க் கூவி அதைழத்�ாள், "பிரபுபவ, வாருங்கள், இங்பக விதைரந்து வந்து இந்� அ�ிசயத்தை�க் காணுங்கள்!" எ"க் கூப்பிடுகின்றாள்.

அவள் கூக்குரதைலக் பகட்டுவிட்டு ராம, லட்சுமணர் இருவருபம அங்பக வருகின்ற"ர். சந்ப�க புத்�ி பெகாண்ட லட்சுமணனுக்கு உடப"பய இ�ில் ஏப�ா சூது எ" ம"�ில் படுகின்றது. பெவளிப்பதைடயாகத் �ன் அண்ண"ிடம் பெசால்லவும் பெசால்கின்றான். பமலும் இது மாரீச"ாக இருக்குபமா என்ற

எண்ணமும் அவனுக்கு உ�ிக்கின்றது. ஆ"ால் அ�ற்குள் சீதை�, ராம"ிடம் அந்� மாதை"த் �"க்குப் பிடித்துத் �ருமாறு பவண்டுகின்றாள். அபயாத்�ி �ிரும்பும் பவதைளயில் அங்பக அந்�ப்புரத்தை� இது அழகு பெசய்யும் எ"வும் பெசால்கின்றாள். ராமரும் அந்� மாய மா"ின் வசப்பட்டவராகபவ காணப் பட்டார். அவரும் லட்சுமண"ிடம், "லட்சுமணா, நீ சீதை�க்குக் காவல் இருப்பாயாக. இந்� மாதை" நான் பிடித்து வருகின்பறன். உண்தைமயிபலபய அற்பு�ம் ஆ" இதை� நான் பிடித்�ல் எவ்வதைகயிலும் நியாயபம! அப்படிபய நீ பெசால்வது பபால் இந்� மான் ஒரு அசுர"ாக இருந்�ால், அப்பெபாழுதும், இந்� மாதை" நான் பிடித்துக் பெகால்வது முதைறயாகவும் இருக்கும் அல்லவா? நான் உயிபராடு பிடிக்கின்பறன், அல்லது அந்� மாதை"க் பெகான்று விடுகின்பறன். நீ சீதை�க்குத் துதைணயாக இங்பகபய இருப்பாய், ஜடாயுவும் உ"க்கு உ�வியாக இருப்பார். நான் விதைரவில் வருகின்பறன்." என்று பெசால்லிவிட்டு மாதை"த் துரத்�ிக் பெகாண்டு பெசன்றார்.

ராமரால் துரத்�ப்பட்ட மான் அவதைர அங்கும் இங்கும் அதைலக்கழித்�து. ஒரு பநரம் நின்று பெகாண்டிருக்கும், ராமர் அருகில் பபாகும்வதைர பபசாது இருந்துவிட்டுப் பின்"ர் ஓடி விடும். ஒரு பநரம் மதைறந்து இருந்து ராமதைரபய கவ"ிக்கும், ஒரு பநரம் கவ"ிக்காது பபால் பாசாங்கு காட்டும். ராமர் பின் பெ�ாடருவது சர்வ நிச்சயம் ஆ"தும் ஓடி மதைறந்து பெகாள்ளும். இப்படிபய பபாக்குக் காட்டிக் பெகாண்டிருக்க ராமர் கதைடசியில் அலுப்பும், பகாபமும் பெகாண்டு, �ன் வில்லில் இருந்து ஓர் அம்தைப எய்� அது அந்� மாதை"த் துதைளத்�து. மாரீசன் சுயவுருதைவ அதைடந்�ான். எ"ினும் அத்�தைகய நிதைலயிலும் �ன் நிதை"தைவ இழக்காமல், ராவணனுக்கு உ�வும் எண்ணத்துடன், "ஓ, சீ�ா, ஓ,லட்சுமணா!" எ" ராம"ின் குரலில் க�றி ஓலமிட்டுவிட்டுப் பின்"ர் உயிதைரயும் விட்டான். ராமனுக்கு லட்சுமணன் பெசய்� எச்சரிக்தைக நிதை"வில் வந்�து. உடப" ஆசிரமம் �ிரும்பபவண்டும் எ" எண்ணிக்பெகாண்பட விதைரவில் பர்ணசாதைலதைய பநாக்கி விதைரந்�ார். பர்ணசாதைலயில் இந்� ஓலக் குரதைலக் பகட்ட சீதை� ப�றி"ாள். ஆ"ால் லட்சுமணப"ா ப�றவில்தைல. சற்றும் கலங்காமல் லட்சுமணன் நிற்க, சீதை� அவதை"ப் பார்த்து, உடப" பெசன்று என்" நடந்�து எ" அறிந்து வரச் பெசால்கின்றாள். லட்சுமணன் அவதைளத் �"ிபய விட மறுத்து விட்டு, ஜ"ஸ்�ா"த்து ராட்ச�ர்கதைள அண்ணன் பெவற்றி பெகாண்ட�ால் அவர்கள் பெசய்யும் சூழ்ச்சி இது என்றும் கூறுகின்றான், ஆ"ால், சீதை� ஒரு சா�ாரணப் பெபண் பபால் அவதை" இழித்தும், தூற்றியும் பலவாறு பபசுகின்றாள். அண்ணன் இல்லா� பபாது அவன் மதை"விதைய நீ அதைடய நிதை"க்கின்றாபய, நீ உத்�ம"ா? உன்தை" நம்பி உன் அண்ணன் என்தை" ஒப்பதைடத்துவிட்டுப்

பபாயிருக்கின்றாபர? அல்லது பர�"ின் துர்ப்பபா�தை"யால் இவ்வி�ம் பெசய்கின்றாயா? ராமருக்கு மட்டும் ஏ�ாவது நடந்து அ�ன் பின்"ரும் நான் உயிர் வாழ்ந்�ிருப்பப"ா? உன் எண்ணம் ஈபடறாது." என்கின்றாள்.

ம"ம் பெநாந்� லட்சுமணன், "இந்�க் காட்டில் உள்ள அதை"த்து பெ�ய்வங்களும், ப�வதை�களும் சாட்சியாக நான் பபசுவது சத்�ியம். வீபண என் மீது அவநம்பிக்தைக பெகாண்டு ஒரு சா�ாரணப் பெபண்பபால் �ாங்கள் இப்பபாது இயற்தைகயின் வசத்�ி"ாலும், பகாபம், துக்கம் பபான்றதைவகளின் வசத்�ி"ாலும் என்தை" இழிவாய்ப் பபசிவிட்டீர்கள். ஆ"ால் இது அழிவுக்கு அறிகுறி, நீங்கள் என் �ாய்க்குச் சமம் ஆ"வர்கள். பெகட்ட சகு"ங்களாகக் காண்கின்பறப"? என்" பெசய்வது? ப�வி, நான் இப்பபாது உங்கதைளத் �"ிபய விட்டுச் பெசன்பறன் என்றால்

�ிரும்பக் காண்பப"ா என்ற சந்ப�கம் என் ம"�ில் மூண்டு விட்டப�?" என்று க�றுகின்றான். எ"ினும் புறப்பட ஆயத்�ம் ஆகின்றான். சீதை�தைய எவ்வளபவா சமா�ா"ம் பெசய்ய நிதை"த்தும் ஒன்றும் முடியாமல் அவதைள இரு கரம்கூப்பி வணங்கிவிட்டுக் கிளம்புகின்றான் இளவல். பநரமும் வாய்த்�து, பவதைளயும் பெநருங்கிவிட்டது. காத்�ிருப்பா"ா ராவணன், வந்�ான் ராவணன் ஒரு துறவி பவடம் �ரித்து. காஷாய உதைட, �தைலயிபல சடாமுடி, மரத்�ி"ால் ஆ" காலணிகள், தைகயிபல கமண்டலம், அவன் வருதைகயி"ால் பயந்து சூரிய, சந்�ிரர் விண்ணிபல ப�ான்றவில்தைலபயா என்னும் வண்ணம் காட்டிபல இருள் சூழ்ந்��ாம், அப்பபாது. காற்றுக் கூடப் பயத்�ால் வீசவில்தைல, மரங்களின் "மர்மர" சப்�ம் பகட்கவில்தைல, பகா�ாவரி கூடப் பயத்�ால் �ன் பவகத்தை� மட்டுப் படுத்�ிக் பெகாண்டாபளா?

வாசலிபல பவ� பகாஷங்கள் பகட்கின்றப�? அழுதுபெகாண்டிருந்� சீதை�தையக் கண்ட ராவணன், மிகவும் �யவா" குரலில், "அம்மா, நீ யார், யார் மதை"வி, ஏன் அழுகின்றாய்? இப்படிப் பட்ட பபரழகுப் பெபண்ணா" நீ இந்�க் காட்டில் ஏன் இருக்கின்றாய்? ராட்ச�ர்கள் நடமாடும் இடமாயிற்பற இது?" எ" வி"வுகின்றான். சீதை�யும் �ன் கதை�தையக் கூறுகின்றாள். �ானும், �ன் கணவரும், பிதுர்வாக்ய பரிபால"த்துக்காக பவண்டி காட்டுக்கு வர பநர்ந்�தை�யும், பெசால்கின்றாள். உடப"பய ராவணன் அவதைள பநாக்கி, " நான் ராட்ச�ர் �தைலவன் ஆகிய ராவணன் என்பபான். இலங்தைக என் �தைலநகரம், என் முந்தை�ய மதை"விமார்கதைளயும் பார்த்துவிட்டு இப்பபாது உன்தை"யும் பார்க்கும்பபாது அவர்களால் என் ம"�ில் மகிழ்ச்சிபய உண்டாகவில்தைல எ" எண்ணுகின்பறன். நீ என்னுடன் வந்துவிடு, சகல பெசளபாக்கியங்களுடன் உன்தை" நான் தைவத்�ிருக்கின்பறன் கிளம்பு, இலங்தைக பெசல்லலாம்." எ"ச் பெசால்கின்றான். பகாபம் பெகாண்ட சீதை�, ராமனுக்கும், ராவணனுக்கும்,மதைலக்கும், மடுவுக்கும் உள்ள வித்�ியாசம் என்று கூறுகின்றாள். நீ என்தை" உன் மதை"வியாக்கிக் பெகாள்ள பவண்டும் என்று நிதை"ப்ப�ன் மூலம் அழிதைவத் ப�டிக் பெகாள்கின்றாய்," என்றும் பெசால்கின்றாள்.

ராவணன் மிகுந்� பகாபத்ப�ாடு, �ந்தை� பெசான்"ார் என்ற உடப"பய ராஜ்யத்தை�த் துறந்து வந்��ில் இருந்ப� உன் கணவன் பகாதைழ எ"வும், பலமில்லா�வன் என்பதும் புல"ாகவில்தைலயா? இல்தைல எ"ில் பர�தை" எவ்வாறு உன் மாமன் ஆகிய �சர�ன் ப�ர்ந்பெ�டுக்கின்றான். இத்�தைகய ம"ி�ன் ஒருவ"ால் நீ அதைடயப் பபாகும் சுகம் �ான் என்"? என் பலத்தை� நீ அறிய மாட்டாய் என்று கூறிவிட்டுத் �ன் சுயவுருதைவ அதைடகின்றான். சீதை�யிடம் நான் உன்தை" வற்புறுத்� மாட்படன், எ"ினும் உன் கணவதை"விட நான் பமன்தைம அதைடந்�வன் என்பதை� உணர்வாய். ஒரு ராஜ்யத்தை�த் �"து எ"த் �க்க தைவத்துக் பெகாள்ள முடியாமல், ஒரு பெபண்ணின் வார்த்தை�க்காகத் �ன் பெசாந்�ம், பந்�ம், குடிமக்கள் அதை"வதைரயும் விட்டுவிட்டு ஒரு ம"ி�ன் காட்டில் வந்து ஜீவிக்கின்றான் என்றால் அவதை" என்" பெசால்லுவது? அவன் உ"க்கு ஏற்றவப" அல்ல, வா என்னுடன்!" என்று கூறிவிட்டுச் சீதை�தையத் �ன் இடது தைகயி"ால் கூந்�தைலயும், �ன்னுதைடய வலது தைகயால் அவள் கால்கதைளயும்

பிடித்துத் தூக்கித் �ன் புஷ்பக விமா"த்�ில் அவதைள அமர்த்�ி"ான். புஷ்பகம் பறக்க ஆரம்பித்�து. சீதை� உரக்கப்பரி�ாபமாகத் �ன் கணவன் பெபயதைரச் பெசால்லி, " ஓஓஓஓஓ ராமா" என்று அலறி"ாள். காட்டில் உள்ள மிருகங்கள் எல்லாம், அவ"ிடம் அஞ்சியது பபால் ஓடி மதைறய,ப�வதை�கள் பயத்துடன் ஒளிந்து பெகாள்ள, சூரியனும், சந்�ிரனும் மதைறயக் காற்று, அதைசவின்றி நின்று பபாக காபட ஸ்�ம்பித்�து.

புஷ்பகம் விண்ணில் கிளம்பியது.

லட்சுமணனுக்குச் சந்ப�கம் �ான் என்ப�ில் சந்ப�கம் இல்தைல!

// சந்ப�க புத்�ி பெகாண்ட லட்சுமணனுக்கு உடப"பய இ�ில் ஏப�ா சூது எ" ம"�ில் படுகின்றது. //

எதை�யும் பெ�ளிவாக ஆராய்ந்து முடிபெவடுக்கும் எ"ச் பெசால்லி இருக்கலாபமா?

'சந்ப�க புத்�ி பெகாண்டவன்' எ" வர்ணித்�ால், பின்"ர், சீதை�யும், இவதை" இப்படிபய விளித்��ில் �வறில்தைல என்ற பெபாருள்படுபம!

சிலர் லட்சுமணன் பற்றி நான் எழு�ியதுக்கு வருத்�ப் பட்டிருக்கின்ற"ர். ஆ"ால் வால்மீகி அப்படித் �ான் எழு�ி உள்ளார் என்பதை�க் கீழ்க்கண்ட பெமாழி பெபயர்ப்பில் இருந்து காணலாம். பமலும் "லட்சுமணன் பகாடு" அ�ாவது லட்சுமண் பரகா என்ற ஒன்தைறப் பற்றியும் பகட்டிருக்கிறார். அதுவும் வால்மீகியில் இல்தைல. இது பற்றி விரிவா" விளக்கம் �ருகின்பறன். ப�தைவப் பட்டால்.

//But Lakshmana became incredulous on seeing it and said to Rama, "I believe this deer to be that Maareecha, the demon." [3-43-5]//

கூகிளாண்டவர் �யவால் பமற்கண்ட பமற்பகாள் வால்மீகி ராமாயணத்�ின் பெமாழிபெபயர்ப்பு படிக்கிறவர்களின் வச�ிக்காக ஆங்கிலத்�ில் பெகாடுத்துள்பளன்.

ஒரு சிலர் லட்சுமணதை"ச் சந்ப�கம் நிதைறந்� எ" எழு�ிய�ற்கு வருந்�ி இருக்கின்ற"ர். வால்மீகி ஒரு ம"ி�"ின் கதை�தையத் �ான் எழு�ி இருக்கின்றார். யாதைரயும் மிதைகப்படுத்�ிச் பெசால்லவில்தைல என்பதை� மீண்டும் நிதை"வு கூருகின்பறன்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 33

வால்மீகி ராமாயணம், "இ�ி ஹாசஹ:" என்று பெசால்லப் படுகின்றது. இது இப்படித் �ான் நடந்�து என்று அ�ன் அர்த்�ம். ஆகபவ வால்மீகியின் படி சீதை� ராவண"ால் தூக்கித்�ான் பெசல்லப் பட்டாள். அவபளா வரமாட்படபெ""ப் பிடிவா�ம் பிடிப்பப�ாடல்லாமல், அவதை"த் தூற்றியும், பழித்தும் பபசுகின்றாள். இப்படிப் பட்ட முரட்டுப் பெபண்(?)தைணக் கவர்ந்து �ான் பெசல்லபவண்டுபெம" ராவணன் நிதை"த்��ில் �வறு இல்தைல. தூக்கிச் பெசன்றான் என்ப�ிலும் எந்�வி� முரண்பாடும் இல்தைல. ஆ"ால் கம்பர் அப்படிச் பெசால்லவில்தைல என்ப�ால் சிலருக்குச் சந்ப�கம் வருகின்றது. ராவணன், சீதை�யுடன் வாக்குவா�ம் நடத்�ிய

பின்"ர் , சீதை� �"க்கு இணங்க மாட்டாள் என்பதை�ப் புரிந்து பெகாண்ட ராவணன், அவதைளத் பெ�ாடாமபலபய ஒரு கா� தூரத்�ிற்குப் பூமிதையப் பர்ணசாதைலபயாடு பெபயர்த்து எடுத்��ாய்ச் பெசால்லுகின்றார். துளசி�ாசர் இன்னும் ஒரு படி பமபல பபாய் கவர்ந்து பெசன்றது, இந்� சீதை�பய அல்ல. ராமன் மாரீசன் வருமுன்"பர, நடக்கப் பபாவதை� ஊகித்துக் பெகாண்டு சீதை�தைய அக்"ிக்குள் ஒளிந்�ிருக்கச் பெசால்கின்றார், அவளின் மாய உரு மட்டும் பர்ணசாதைலயில் �ங்குகின்றது, என்றும், லட்சுமணன் கூட இதை� அறிய மாட்டான் எ"வும், ராவணன் அபகரித்�து அந்� மாய சீதை��ான் எ"வும் பெசால்கின்றார். வால்மீகிக்குப் பல வருஷங்கள் பின்"ர் இதைவ வந்�தைவ என்ப�ால் அ�ற்குள் ராமதைர ஒரு அவ�ாரம் எ" மக்கள் ம"�ில் அழுத்�மா" கருத்து விழுந்து விட்டபடியால் அதை� ஒட்டியதைவ இதைவ இரண்டுபம! லட்சுமண் பரகா என்னும் லட்சுமணன் பகாடு, லட்சுமண"ால் பர்ணசாதைலதையச் சுற்றிப் பபாடப்பட்டு, பின்"ர் சீதை� அதை�த் �ாண்டியது பபான்ற விபரங்கள் வால்மீகியிபலா, கம்ப"ிபலா, துளசி�ாசரிபலா இல்தைல. வழக்கில் இருக்கும் பல ராமாயணங்களில் ஒன்றா" "ஆ"ந்� ராமாயண"த்�ில் இது பற்றிக் குறிப்பிடுவ�ாய்க் "காமபகாடி" என்னும் புத்�கத்�ில் படித்ப�ன். இ"ி நம் கதை�க்குத் �ிரும்பச் பெசல்லலாமா?

ராவண"ால் கவர்ந்து பெசல்லப் பட்ட சீதை� க�றி"ாள், ப�றி"ாள், துடித்�ாள், அழு�ாள், விம்மி"ாள். "லட்சுமணா, பெபரும்புத்�ி பெகாண்டவப"! உன்தை" நான் �வறாய்ப் பபசிய�ால் அன்பறா எ"க்கு இந்நிதைலதைம? நீ ராமரின் எண்ணத்தை�ப் பிர�ிபலிப்பவன் என்பதை� நான் உணராமல் பபாப"ப"? உன் உயிதைரபய அவருக்காகப் பணயம் தைவத்துள்ளாய்! நான் அறியாமல் பபாப"ப"? இபெ�ல்லாம் அரக்கர் பவதைல என்று நீ எச்சரித்தும் உணராமல் பபாப"ப"? உடப" வா, வந்து இந்� ராவணன் என்னும் அரக்கதை"த் �ண்டிப்பாய்!" என்று லட்சுமணதை"க் கூப்பிட்டுக் கூப்பிட்டுக் க�றுகின்றாள். லட்சுமணா, எங்பக காட்டில் அதைலகின்றாபயா அண்ணதை"த் ப�டி! :( பின்"ர் ராவணதை"ப் பார்த்துச் பெசால்லுவாள்: "தீய காரியங்களின் பலன் உடப" கண்ணுக்குத் பெ�ரியவில்தைல எ"த் தை�ரியமாய் இருக்காப�! உரிய காலத்�ில் இ�ன் பலதை" நீ அனுபவிப்பாய்! என் ப�ியா" ராமன் தைகயில் �ான் உன் உயிர் முடியப் பபாகின்றது!" என்று பெசால்கின்றாள். �ன் நிதைலதைய நிதை"த்து, நிதை"த்து ம"ம் வருந்�ி"ாள் சீதை�! "என் இந்� நிதைல ஒருபவதைள என் மாமியாரில் ஒருவள் ஆ" தைகபகயிக்கு ம" ஆறு�லாய் இருக்குபமா? ஏ, மரங்கபள, ராம"ிடம் பெசன்று பெசால்லுங்கள், ராவணன் என்தை"த் தூக்கிச் பெசல்வதை�! �ாபய, பகா�ாவரி அம்மா, நீ பபாய் உன் பிரவாகத்துடன் ஓடிச் பெசன்று ராம"ிடம் பெசால்லமாட்டாயா? வ" ப�வதை�கபள! என்" பெசய்கின்றீர்கள்? எங்பக என் ராமன்? ஏன் இன்னும் வரவில்தைல? மிருகங்கபள, என்தை"க் காவல் காக்க மாட்டீர்களா? பறதைவகபள, துதைணக்கு வாருங்கள், எமன் பெகாண்டு பபா"ால் கூட ராமன் என்தை"ப் பாதுகாப்ப�ில் இருந்து வல்லதைம பெகாண்டவன் ஆயிற்பற! அவ"ிடம் பபாய்ச் பெசால்லுங்கள்!" என்று க�றிக் பெகாண்டு பபா" சீதை� ஒரு மரத்�ின் கிதைளயில் அமர்ந்�ிருந்� ஜடாயுதைவப் பார்க்கின்றாள்.

ஜடாயு தூங்கிக்பெகாண்டிருந்�து. சீதை�யின் க�றல் பகட்டுக் கண்விழித்துப் பார்த்�து. சீதை�தைய ராவணன் கவர்ந்து பெசல்வதை�க் கண்டது. உடப", "ராவணா, நான் கழுகரசன், என் பெபயர் ஜடாயு. இந்�க் காபட ராம"ின் பாதுகாப்பில் உள்ளது. அவன் மதை"விதைய நீ அபகரித்துச் பெசல்கின்றாய்! மாற்றான் மதை"விதைய அபகரித்துச் பெசல்பவனுக்குக் பகடுகள் விதைளயும் எ"த் பெ�ரியா�ா? மற்ற ம"ி�ர்களால் இகழத் �க்க ஒரு காரியத்தை� எந்� ஒரு ம"ி�னும் பெசய்யக் கூடாது. ராவணா! நீ ஒரு அரசன்!அரசன் எவ்வழி, அவ்வழி குடிமக்கள். நீ இத்�தைகய ஒரு துர் பநாக்கத்துட"ா" காரியத்தை�ச் பெசய்�ாயா"ால் உன் மக்களும், அவ்வதைக பெநறிமுதைறகதைளபய பின்பற்றுவார்கள். நீ எப்படியும் ராம"ால் அழியப் பபாகின்றாய்! அ�ில் அச்சம் ஏதும் எ"க்கில்தைல. எ"ினும் இது நடக்க என்"ால் பார்த்துக் பெகாண்டிருக்க முடியாது. நீ இதைளSன், நான் வபயா�ிகன்! என்றாலும் நீ சுத்� வீர"ாக இருப்ப�ால் என்னுடன் பபாரிட்டு என்தை" பெவன்றுவிடு, பார்க்கலாம், இப்பபாப� ராம, லட்சுமணர்கள் இருக்குமிடம் பறந்து பெசன்று பெ�ரிவிக்கலாம் என்றால் அ�ற்குள் நீ சீதை�தைய அபகரித்துக்பெகாண்டு பெவகு தூரம் பெசன்று விடுவாய். உன்னுடன் சண்தைட பபாட்டு உன்தை" வீழ்த்துவப� என் மு�ல் கடதைம!" என்று பெசால்லிவிட்டு ஜடாயு பபாருக்குத் �யார் ஆ"து.

ராவணன் பகாபம் பெகாண்டு ஜடாயுவுடன் பபாருக்குத் �யார் ஆ"ான். இருவரும் பமா�ிக் பெகாண்டது,ஊழிக்காலத்து நீருடன் கூடிய இரு பெபரும் கருபமகங்கள் பமா�ிக்பெகாள்வது பபால் இருந்�து. ராவணன் அம்புமாரி பெபாழிந்�ான். ஆ"ால் ஜடாயுபவா வீரத்துடன் பமா�ி ராவண"ின் வில்தைல ஒடித்�து. ராவண"ின் ப�பராட்டிதைய வீழ்த்�ிக் பெகான்றது. என்றாலும் வய�ின் காரணமாய்க் கதைளப்பும் அதைடந்�து. ராவணனுக்கு அதை�க் கண்டதும் மகிழ்ச்சி ப�ான்றியது. ஜடாயுபவா விடவில்தைல, ராவணதை"த் துரத்�ியது. �ாக்கியது வீரத்துடன். சீதை�தையத் �ன் இடது பெ�ாதைடயில் தைவத்துக் பெகாண்டு ஒரு தைகயால் அவதைள அழுத்�ிப் பிடித்துக் பெகாண்பட ராவணன் �ன் இன்பெ"ாரு தைகயால் ஜடாயுவுடன் பபாரிட்டான். ஜடாயு, ராவண"ின் பத்து இடக்தைககதைள பெவட்ட, அதைவ மீண்டும், மீண்டும் அவன் பெபற்ற வரத்�ி"ால் முதைளத்து வந்�". கதைடசியில் ராவணன், பெபருங்பகாபத்துடன் ஜடாயுவின் இறக்தைககதைள பெவட்டி வீழ்த்�ி"ான். கழுகரசன் �தைரயில் வீழ்ந்�ான்.

சீதை� ப�றித் துடித்துக் பெகாண்டு ஜடாயுவின் அருபக ஓடி"ாள். "என்தை"க் காக்க வந்� உ"க்கு இந்�க் க�ியா? ஏ, ராமா, லட்சுமணா, ஓடிவந்து என்தை"க் காக்க மாட்டீர்களா?" எ"க் க�றி"ாள். அவள் �தைலமுடிதையப் பிடித்து இழுத்துக் பெகாண்டு வந்து ராவணன் அவதைளப் புஷ்பக விமா"த்�ில் ஏற்றிக் பெகாண்டு விண்ணிபல பறந்�ான். பார்த்துக் பெகாண்டிருந்� ரிஷிகள் அதை"வரும் ம"ம் துன்புற்ற"ர். எ"ினும் இ�"ால் ராவணன் அழியப் பபாவது உறு�ி எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்ட"ர். பிரம்மாபவா எ"ில் ப�வ காரியம் இ"ிபமல் நிதைறபவற ஆரம்பிக்கும் எ" உவதைக பெகாண்டார்.

ராவணன் மடியில் கிடத்�ப் பட்டிருந்� சீதை�பயா துயரத்�ால் கலங்கி அழ, அவள் காலில் இருந்� நதைக ஒன்றும், அவள் கழுத்�ில் பூண்டிருந்� முத்துக்கள் ப�ித்� நதைக ஒன்றும் விண்ணில் இருந்து கங்தைகபயா, நர்மதை�பயா வீழ்வது பபால் வீழ்ந்�". காட்டு மிருகங்கள் ஆ" புலி, சிங்கங்கள் கூட இந்�க்பெகாடிய காட்சிதையக் கண்டு கண்ணீர் சிந்�ி", பகாபமுற்று ராவணன் பெசன்ற புஷ்பக விமா"த்�ின் நிழதைலப் பின் பெ�ாடர்ந்து பெசன்ற". சூரியன் ஒளி இழந்�ான்.

மிகுந்� துக்கத்துடன் சீதை� அவதை"ப் பார்த்து,"உ"க்கு பெவட்கமாய் இல்தைலயா? இப்படி என்தை" அபகரித்துக் பெகாண்டு ஒரு பகாதைழ பபால் பெசல்கின்றாபய? நீயும் ஒரு வீர"ா? உன் பதைடகதைளஅடிபயாடு அழிக்கும் வல்லதைம பெபற்றவர்கள் என் கணவனும், பெகாழுந்�ன் ஆ" லட்சுமணனும். அவர்கதைள எ�ிர்க்கும் வல்லதைம இல்லாமல், நீ இப்படி அவர்கள் அறியாமல் என்தை"க் கவர்ந்து பெசல்லலாமா? உன் அழிவு நிச்சயம்!" என்று பெசால்ல ம"ம் துணுக்குற்ற இலங்பகஸ்வரன் ப�ில் ஏதும் பபசவில்தைல. விமா"ம் காடுகள், ந�ிகள், மதைலகள், ஏரிகள், நாடுகள் கடந்து பறந்து பெசன்று இலங்தைகதைய அதைடந்�து. அங்பக பெசன்றதும், ராவணன் சீதை�தைய அந்�ப்புரத்�ில் உள்ள சில அரக்கிகளிடம் ஒப்பதைடத்துவிட்டுத் �ன்தை"க் பகளாமல் யாரும் இவதைளப் பார்க்கபவா, பபசபவா கூடாது எ"வும், அவள் என்" விரும்புகின்றாபளா அதை� உடப" நிதைறபவற்றித் �ரபவண்டும் எ"வும் உத்�ரவிடுகின்றான். பின்"ர் வலிதைம வாய்ந்� எட்டு அரக்கர்கதைள அதைழத்து, உடப" ஜ"ஸ்�ா"ம் பெசன்று ராம"ின் நடவடிக்தைககதைளக் கண்காணித்துச் பெசால்ல பவண்டும் எ"வும் உத்�ரவிடுகின்றான். பின்"ர் மீண்டும் சீதை�தைய அந்�ப்புரம் பெசன்று கண்டு, அவதைள ராமதை" மறந்துவிடுமாறும், இந்� இடத்தை� விட்டுச் பெசல்ல முடியாது எ"வும், உடப"பய �ன்தை" ஏற்குமாறும் பகட்கின்றான். சீதை� மறுக்கின்றாள். “உன் ம�ி அழிந்��ால் ராவணா, உன் உயிர், உன் மதை"வி, மக்கள், உன் அந்�ப்புர ராணிகள், உன் குடிமக்கள், உன் பதைட வீரர்கள், உன் ஊர், உன் ராஜ்யம் எ" அதை"த்தும் அழியப் பபாகின்றது. உன் அரக்கர் குலபம அழியப் பபாகின்றது." என்கின்றாள். சீதை�க்குப் ப"ிரண்டு மா�ம் அவகாசம் பெகாடுக்கின்றான் ராவணன். அ�ற்குள் அவள் ம"ம் மாறி ராவணதை" ஏற்றுக் பெகாள்ளவில்தைல எ"ில், சீதை�தையக் கண்டதுண்டமாய் பெவட்டித் �ான் உணவாய்

உண்ணப் பபாவ�ாயும் பெசால்கின்றான். பின்"ர் அவதைள அபசாகவ"த்�ிற்கு அதைழத்துச் பெசன்று அங்பக பாதுகாப்பில் தைவக்குமாறும் பெசால்கின்றான். அரக்கிகதைள அழித்து, இவதைள மிரட்டிபயா, பெகஞ்சிபயா, வழிக்குக் பெகாண்டு வருமாறு பெசால்கின்றான். அபசாகவ"ம் பெசன்ற சீதை� அங்பகயும் நிம்ம�ி அதைடயாமல் துன்பம் �ாங்க முடியாமல் மயக்க நிதைலயும், விழிப்பு நிதைலயுமாக மாறி, மாறி அதைடகின்றாள்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 34

மாரீசதை"க் பெகான்ற ராமரின் ம"�ில் இ"ம் பெ�ரியா� கலக்கம் ஏற்பட்டது. பவகமாய்த் �ிரும்ப ஆரம்பித்�ார். இறக்கும் �ருவாயில் மாரீசன் எழுப்பிய ஓலக் குரல் �ன் குரலில் இருந்�து, அவதைர பவ�தை"ப்படுத்�ிக் பெகாண்பட இருந்�து. �ிரும்பும் வழியில் ஊதைளயிட்ட நரியின் ஓலமும், ம"�ில் கலக்கத்தை� ஏற்படுத்�ியது. சீதை�தையத் �"ிபய விட்டுவிட்டு லட்சுமணன் வந்துவிடப் பபாகிறாப" எ" எண்ணி வருந்�ி"ார். மிருகங்கள் அதை"த்தும் ஓலக் குரல் எழுப்பியதை�க் கண்ட அவர் ம"ம் இன்னும் கவதைலயுற்றது. அப்பபாது ப�ட்டத்துடனும், கலக்கத்துடனும் லட்சுமணன் �ன்தை" பநாக்கிச் சற்றுத் பெ�ாதைலவில் வருவதை� ராமர் கண்டார். ஓடிச் பெசன்று லட்சுமணதை"க் கண்ட ராமர்,"லட்சுமணா, என்" இது? சீதை�தையத் �"ிபய விட்டு விட்டு ஏன் வந்�ாய்? அவதைள அரக்கர்கள் என்" பெசய்�"பரா? நாம் உயிபராடு காண்பபாமா? இங்பக நான் காணும் தீய சகு"ங்கதைளப் பார்த்�ால் என் ம"ம் ப�றுகின்றப�? என்" நடந்�து?" என்று பகட்டார் ராமர்.

"ஆஹா, என் இடது கண் துடிக்கின்றப�, லட்சுமணா, எங்பக அந்�த் பெ�ய்வ மகள்? என் இ�யராணி எங்பக? அவள் இல்தைல எ"ில் நான் எப்படி உயிர் வாழ்பவன்? அவள் இல்லாமல் எ"க்கு எந்� சாம்ராஜ்யமும் ப�தைவ இல்தைல! சீதை� உயிபராடு இல்தைல எ"ில் நானும் உயிர் விடுகின்பறன் லட்சுமணா! தைகபகயியாவது ம"

நிம்ம�ி அதைடவாள்." என்பெறல்லாம் புலம்புகின்றார் ராமர். லட்சுமணன் பவறு வழியில்லாமல் ராமதைரப் பார்த்து, நடந்�தை� எல்லாம் பெசால்கின்றான். சீதை� �ன் பமல் சந்ப�கப் பட்ட�ாபலபய �ான் பவறு வழியின்றி அங்பக வர பநர்ந்�து எ"வும் கூறுகின்றான். அ�ிலும் பர�ப"ாடு பசர்ந்து �ான் ச�ி பெசய்வ�ாய்ச் பெசால்லபவ வர பநர்ந்�து என்றும் கூறுகின்றான். ஆ"ால் ராமபரா லட்சுமணன் பெசய்�து �வறு என்கின்றார். "சீதை� ஆத்�ிரத்�ில் பபசியதை� நீ அப்படிபய எடுத்துக் பெகாண்டாயா லட்சுமணா? �வறு உன் பமல் �ான். உண்தைமயில் அவள் அவ்வாறு பபசிய�ில் நீ பகாபம் பெகாண்பட அவதைளத் �"ிபய விட்டு விட்டு வந்�ிருக்கின்றாய். என் ம"ம் இ�"ால் மகிழ்ச்சி அதைடயவில்தைல லட்சுமணா. என் உத்�ரதைவ மீறி நீ வந்�து சரியில்தைல." என்று பெசால்லிக் பெகாண்பட இருவரும் பர்ணசாதைலதைய அதைடந்�"ர்.

யுத்�ம் நடந்� களத்தை�ப் பபால் காட்சி அளித்�து பர்ணசாதைல. பெபாருட்கள் சி�றிக் கிடந்�". பர்ணசாதைலதையச் சுற்றி சீதை�யுடன் விதைளயாட வரும் மான்களும், பறதைவகளும் பசாகமாய் இருந்�". மலர்கள் வாடி இருந்�". ஒரு பவதைள சீதை� நீர் பெகாண்டு வர பகா�ாவரிக்குச் பெசன்றிருப்பாபளா எ" எண்ணீய ராமர் அங்குமிங்கும் ஓடி அவதைளத் ப�டுகின்றார். மரங்களிதைடபய ப�டுகின்றார். ஒளிந்து விதைளயாடுகின்றாபளா எ" குதைககளில் ப�டுகின்றார். பெசடிபய, சீதை� எங்பக, மரபம சீதை� எங்பக, மாப", சீதை� எங்பக, பூபவ, சீதை� எங்பக, மிருகங்கபள, சீதை� எங்பக, மதைலகபள, சீதை� எங்பக? வ" ப�வதை�கபள, சீதை� எங்பக? எங்பக? எங்பக? எங்பக? என் சீதை� எங்பக? பரி�வித்துப் ப�றி"ார் ராமர்.

"சீதை� இல்லாமல் ஒருபவதைள நான் உயிர்விட்டு பமலுலகம் பெசன்றால் நம் �ந்தை�யாகிய �சர�ச் சக்கரவர்த்�ி சீதை� இல்லாமல் நீ ஏன் வந்�ாய் என்பாபர? சீ�ா, ஓ, சீ�ா, நீ இல்லாமல் நான் உயிர் வாழமாட்படன்!" ஓலமிட்டார் ராமர். லட்சுமணன் பலவதைககளிலும் சமா�ா"ம் பெசய்கின்றான். "ஆஹா, தைகபகயியின் எண்ணம் இதுபவா? அபயாத்�ிமக்கள் சீதை�தைய இழந்� பகாதைழ என்பார்கபள என்தை"! ஜ"க மகாராஜாவிற்கு என்" ப�ில் பெசால்லுபவன்? லட்சுமணா, உடப" அபயாத்�ி பெசல்வாய், �ாய்மார்களுக்கு ஆறு�ல் பெசால்லிவிட்டு பர�தை" நாட்தைட ஆளச் பெசால்லுவாய். ஏ, சூரியப", எங்பக பபா"ாய்? என் சீதை�தையக் கண்டாயா? நீ அறியாமலா அவள் எங்பகா பபாய்விட்டாள்?" என்பெறல்லாம் க�றி"ார். சீதை�தையத் ப�டிக் பெகாண்டு பகா�ாவரி ந�ிக்கதைரக்குச் பெசன்ற லட்சுமணன் �ிரும்பி வந்து

அங்பகயும் சீதை� இல்தைல எ"வும், ராமர் பெசடி, பெகாடிகள், மரங்கள், மிருகங்கள் எ" அதை"த்�ிடமும் மீண்டும் புலம்ப, ஒரு இடத்�ில் சில மான்கள் நின்று அவதைரபய பார்த்�".

ராமர் லட்சுமணரிடம் இந்� மான்கள் ஏப�ா பெசய்�ி பெசால்லுகின்ற"பவா எ"க் பகட்டு அவற்தைறபய பார்த்துக் பெகாண்டு, ஒரு மா"ிடம், "சீதை� எங்பக?" எ"க் பகட்க அந்� மாப"ா விண்தைண பநாக்கி எகிறிக் கு�ித்துவிட்டுப் பின்"ர் பெ�ன் �ிதைசதைய பநாக்கி ஓடத் துவங்கியது. ராமர் லட்சுமண"ிடம், "லட்சுமணா, பெ�ன் �ிதைசதைய இந்� மான்கள் சுட்டுவ�ால் அதை� பநாக்கிச் பெசல்பவாம்." எ"க் கூறிவிட்டுப் பபாகின்றார்கள் இருவரும் பெ�ன் �ிதைசதைய பநாக்கி. அப்பபாது ஒரு இடத்�ில் சீதை�யின் காலடிகள் பெ�ன்பட்ட". ஒரு பயங்கர ராட்சசன் காலடியும் பெ�ன்பட்டது. இவற்தைறத் �விர ஒரு ர�த்�ின் பாகங்கள், சில அம்புகள், ஒடிந்� ஒரு வில், அம்புறாத்தூணி பபான்றதைவயும் பெ�ன்பட்டது. ஆ"ால் சீதை�தையக் காணவில்தைல. பகாபம் பெகாண்ட ராமர், "கட்டுப்பாடுடன், �ர்மத்�ின் வழியில் வாழ நிதை"க்கும் எ"க்கு இத்�தைகய பெகாடிய பாவத்தை�ச் பெசய்�வன் யார்? யாராய் இருந்�ாலும் அவர்கதைள அழிப்பபன். மூவுலதைகயும் ஸ்�ம்பிக்க தைவக்கின்பறன். சூரியன் �ன் ஒளிதைய இழப்பான், மதைலகதைள உதைடக்கின்பறன், மரங்கதைளப் பெபாசுக்கி வ"ங்கதைள அழிப்பபன், யாருக்கும் இ"ி நிம்ம�ி இருக்கப் பபாவ�ில்தைல. பதைடக்கப் பட்டதைவ அதை"த்தும் இப்பபாது என்"ால் அழியப் பபாகின்றது." என்று பெசால்லிவிட்டு, வில், அம்புகதைள எடுத்துக் பெகாண்டு, உ�டுகள் துடிக்க, கண்கள் சிவக்க, ஊழிக்காலப் பரமன்பபால் பெபரும் பகாபத்துடன் நின்றார். லட்சுமணன் நி�ா"ம் �வறாமல் அவதைரச் சமா�ா"ப் படுத்�ி"ான்.

ராமன் �சர�ருக்குப் பிறந்�து மு�ல் காட்டுக்கு வந்�தும், இப்பபாது சீதை�தையப் பிரிந்�ிருப்பதும் வதைர எடுத்துக் கூறிய லட்சுமணன், “�ர்மத்�ின் வசப்பட்டு, அ�"ால் கடதைமதைய முடிக்க பவண்டி காட்டுக்கு வந்�ிருக்கும் நீங்கள் இப்படிப் பபசுவது சரியில்தைல. அதீ� பசாகத்�ி"ால் பபசுகின்றீர்கள் என்பதை�யும் நான் அறிபவன். ஆராயாமல் பிறருக்கு நாம் துன்பத்தை� விதைளவிக்கக் கூடாது அல்லவா? வாருங்கள், இந்� ஜ"ஸ்�ா"ம் பூராவும் ப�டுபவாம். பின்"ர் சீதை� பபா"வழி எவ்வாறு எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு, அவதைளக்கவர்ந்து பெசன்றவர்கள் இருந்�ால் அவர்கதைள பவபராடு அழிப்பபாம்." எ"க் கூற அ�ில் உள்ள நியாயத்தை�ப் புரிந்து பெகாண்ட ராமர் அவ்வாபற ஜ"ஸ்�ா"ம் பூராவும் லட்சுமணனுடன் ப�டுகின்றார். சீதை� எங்கும் காணவில்தைல. ஓரிடத்�ில் கழுகரசன் ஆ" ஜடாயு பெபரும் ரத்� பெவள்ளத்�ில் பெபருமூச்சு வாங்கிக் பெகாண்டு மூச்சு விட முடியாமல் படுத்�ிருப்பதை�க் கண்ட ராமர், யாபரா அரக்கன் �ான் கழுகரசன் வடிவிபல வந்து சீதை�தையச் சாப்பிட்டிருக்கின்றான் எ" நிதை"த்து, கடும் பகாபத்துடன், பூமி அ�ிர, வில்லும், அம்பும் எடுத்துக் பெகாண்டு, ஜடாயுதைவ பநாக்கிச் பெசல்கின்றார்.

ஜடாயு, ராமர் வருவதை�ப் பார்த்துக் பெகாண்டிருந்�து.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 35

ரத்�ம் கக்கிக் பெகாண்டிருந்�து ஜடாயு, அ�ன் மூச்சும் பெமல்ல பெமல்ல அடங்கிக் பெகாண்டிருந்�து. அப்பபாது ராமன் �ன்தை" பநாக்கி பவக பவகமாய் வருவதை�க் கண்டது. "ராமா, ஏற்பெக"பவ ராவண"ால் வீழ்த்�ப் பட்ட என்தை" நீ பெகால்ல நிதை"க்கின்றாயா? காப்பாற்ற லட்சுமணனும் அருகில் இல்லாமல், ராவண"ால் பெகாண்டு பபாகப் பட்ட சீதை�தையக் காப்பாற்ற நான் ராவணப"ாடு பெபரும்பபாரிட்படன். இங்பக கிடக்கின்ற அம்புகள், ஒடிந்து இருக்கும் வில், என்"ால் உதைடக்கப் பட்ட அவன் ப�ரின் பாகங்கள், அப�ா கிடக்கின்றப�, ராமா, அப�ா பார்ப்பாய்! ஆ"ாலும் இறு�ியில் என் இறக்தைககதைள அவன் பெவட்டி வீழ்த்�ி விட்டான். சீதை� ராவண"ால் கவர்ந்து பெசல்லப் பட்டாபள! " என்று பெசால்லிவிட்டு ஜடாயு, பெபருமூச்சு விடுவதை�க் கண்ட ராமர் ம"ம் பெநகிழ்ந்�து. "ஐபயா, நான் பெபரும்பாவி, அரசுரிதைம இழந்ப�ன், �ாய், �ந்தை�யபராடு பசர்ந்�ிருக்க முடியாமல் காட்டுக்குச் பெசல்லுமாறு பணிக்கப் பட்படன், இங்பக மதை"விதையயும் பறி பெகாடுத்ப�ன், துதைண நின்ற ஜடாயுவும் இப்பபாது இறக்கும் �ருவாயில்! என்ப" என்னுதைடய துர�ிருஷ்டம்! இ�ன் காரணமாய் நான் கடலுக்குச் பெசன்றால் கூட அந்�க் கடலும் வற்றுபமா? எத்�தைகய துர�ிர்ஷ்டக் காரன் நான்!" என்று புலம்பி விட்டுக் கீபழ அமர்ந்து ஜடாயுதைவத் �டவிக் பெகாடுத்து, ஆறு�ல் பெசான்"ப�ாடு, " என் சீதை� எங்பக பெசன்றாள்?" என்றும் பகட்கின்றார். ஜடாயு பெசால்கின்றது: "�ன் மாதையயால், புயல், இருள் சூழ்ந்� வா"த்தை� உருவாக்கி விட்டு, ராவணன் சீதை�தையக் கவர்ந்து பெகாண்டு பெ�ன் �ிதைசயில் பெசன்றான். அவன் கவர்ந்து பெசன்ற பநரம் "விந்தை�" எ"ச் பெசால்லப் படும். சாத்�ிரங்கள் கூறியவற்றின் படி, அந்� பநரத்�ில் ஒருவனுதைடய உரிதைமப் பெபாருள் பவபெறாருவ"ால் கவர்ந்து பெசல்லப் பட்டால், அ�ன் விதைளவுகள் கவர்ந்�வதை"ச் பெசன்றதைடயும். ராவணன் இதை� அறியமாட்டான் பபாலும்!" என்று

பெசால்லிவிட்டுப் பின்"ர், மிக்க சிரமத்துடன், "இந்� ராவணன், மஹரிஷி, விஸ்ரவஸின் மகன், குபபர"ின் சபகா�ரன்!' என்று பெசால்லிக் பெகாண்பட உயிர் நீத்�து.

லட்சுமண"ிடம் ஜடாயுவின் மதைறவுக்கு வருந்�ிய ராமர், அவதை"க் பெகாண்டு சிதை� மூட்டச் பெசய்து, ஜடாயுவிற்கு இறு�ிச் சடங்குகதைள நடத்�ி முடித்�ார். பின்"ர் இருவரும் காட்டுப் பகு�ிகதைளக் கடந்து பமபல பெசல்லும்பபாது, ஒரு இடத்�ில் ஒரு குதைகக்கு அருபக, பயங்கர உருவம் பதைடத்� ஒரு அரக்கி காணப்பட்டாள். லட்சுமணதை"க் கண்டதும் அவள் ஓடி வந்து கட்டி அதைணத்து, " என் பெபயர் அபயாமுகி, நான் உன் அழகால் கவரப் பட்படன், நாம் �ிருமணம் பெசய்து பெகாள்பவாம்!" என்று பெசால்கின்றாள். லட்சுமணன் அவதைள அங்கஹீ"ம் பெசய்ய அவள் அலறிக் பெகாண்டு ஓடுகின்றாள். பின்"ர் பயணத்தை� இருவரும் பெ�ாடரும்பபாது, காபட அ�ிரும் சப்�ம் பகட்கின்றது. எ�ிபர ப�ான்றி"ான் ஒரு விசித்�ிர உருவம் பதைடத்� ம"ி�ன். ம"ி�"ா அவன்? வாய் வயிற்றிபல! �தைலபயா, கழுத்ப�ா காணபவ இல்தைல. �ன் பெபயர் "கபந்�ன்" என்றும், ராம, லட்சுமணர்கதைளத் �ான் விழுங்கப் பபாவ�ாயும் பெசான்" அவன் (நீண்ட தைககளுடன் காணப்பட்ட) ராம, லட்சுமணர்கதைள இறுகத் �ன் தைககளால் பிடிக்க, அவர்கதைள விழுங்கப் பபாவ�ாய்ச் பெசால்கின்றான். ராமர், லட்சுமணனுக்குத் தை�ரியம் பெசால்லிவிட்டு, பின்"ர் இருவருமாய் அந்� அரக்க"ின் தைககதைள பெவட்டித் �ள்ள அரக்கன் கீபழ விழுந்�ான். "யார் நீங்கள்?" எ" ராம,

லட்சுமணர்கதைளக் கபந்�ன் வி"வ, அவர்கள் �ங்கள் கதை�தையச் பெசால்கின்ற"ர். �ன் கதை�தையயும் பெசால்கின்றான் கபந்�ன். பவண்டிய உருவம் எடுக்கத் �க்க கந்�ர்வன் ஆகிய �ான் "ஸ்தூலசிரஸ்" என்ற ரிஷிதையத் துன்புறுத்�ிய�ால் அவரால் சாபம் பெகாடுக்கப் பட்டு, விபமாச"ம் பவண்டிய காலத்�ில், ராமன் வந்து விபமாச"ம் பெகாடுப்பான், அவரால் உன் உடல் �க"ம் பெசய்யப் படும்பபாது முந்தை�ய உருதைவத் �ிரும்ப அதைடவாய்!எ"க் கூறிய�ாய்ச் பெசால்கின்றான். �ன்தை"த் �க"ம் பெசய்யும்படியும், �ான் பதைழய உருதைவ அதைடந்� பின்"ர், ராமருக்கு பவண்டிய உ�விதையத் �ான் பெசய்வ�ாயும், சீதை�தையக் காப்பாற்றும் விஷயத்�ில் ராமருக்கு யார் உ�வுவார்கள் என்பதும் �"க்குத் பெ�ரியும் எ"வும் பெசால்லபவ, அவ்வாபற, கபந்�ன் கூறியவாபற அவன் உடதைலக் குழியில் இட்டு சூரிய அஸ்�ம"த்�ிற்கு முன்"ர் �க"ம் பெசய்கின்ற"ர்.

கபந்�ன் எரிந்� சிதை�யில் இருந்து தூய ஆதைடகள் அணிந்�வ"ாய்த் ப�ான்றி அப்பபாப� அங்பக ப�ான்றிய பெ�ய்வீக விமா"த்�ில் ஏறி அமர்ந்து பெகாண்டு, ராமதைரப் பார்த்துச் பெசான்"ான்:" உன் மதை"விதைய நீ இழந்து இப்பபாது துன்புற்று இருப்பதை� பபால் �ன் மதை"விதையயும், அனுபவித்து வந்� ராஜ்யத்தை�யும் துறந்து வாழும் ஒருவதை" நீ உ"க்குத் துதைணயாகக் பெகாள்வாயாக. அப்படிப்பட்ட ஒருவன், சுக்ரீவன் என்ற வா"ரத் �தைலவன். இந்�ிர"ின் மகன் ஆகிய வாலி என்பவ"ின் சபகா�ரன். வாலியி"ால் துரத்�ப் பட்டு, பம்பா ந�ிக்கதைரயில், ரிச்யமுகம் என்னும் மதைலயில் இப்பபாது

�ன்"ந்�"ியாக சில வா"ரங்கபளாடு வசிக்கின்றான். மிக்க தை�ரியசாலி, பலவான். சீதை�தையத் ப�டும் விஷயத்�ில் அவன் உ"க்கு உ�வி புரிவான்.

வி�ிதைய யாராலும் பெவல்ல முடியாது. ஆகபவ நீ சூரிய"ின் அம்சம் ஆ" சுக்ரீவதை"ச் சந்�ித்து, அக்"ி சாட்சியாக அவன் நட்தைப ஏற்றுக் பெகாள்வாய். நிதை"த்�பபாது நிதை"த்� உருவம் எடுக்கும் வல்லதைம பெபற்ற அவன், உன் மதை"வி, பமருமதைலயின் உச்சியில் இருந்�ாலும் சரி, பா�ாள பலாகத்�ின் மூதைலயில் இருந்�ாலும் சரி, கண்டு பிடித்துக் பெகாடுப்பான். பமலும், ராமா, பகள், இந்�ப் பம்தைப பபாகும் வழியில், பல பு"ி�மா" இடங்கள் இருக்கின்ற"ன். அங்கிருந்� மு"ிவர்களுக்குத் பெ�ாண்டு பெசய்து வாழ்ந்� "சபரி" என்னும் பெபண் துறவி அங்பக வசிக்கின்றாள். உன்தை"க் காணபவ அவள் உயிர் �ரித்�ிருக்கின்றாள். உன்தை"க் கண்டதும் அவள் பமாட்சத்தை� அதைடவாள். பம்தைபக்கு எ�ிரிபலபய அந்� ரிச்யமூகம் இருக்கின்றது. அங்பக �ான் சுக்ரீவன் வாழ்கின்றான். நான் விதைட பெபறுகின்பறன்." என்று பெசால்லிவிட்டுக் கபந்�ன் விதைட பெபற்றான். ராம, லட்சுமணர்கள் கபந்�ன் குறிப்பிட்ட பாதை�யில் பெசன்று, பம்தைபயின் பமற்குக் கதைரதைய அதைடந்�"ர். அங்பக சபரியின் ஆசிரமம் இருந்�து.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 36

கபந்�ன் குறிப்பிட்ட வழியிபலபய ராம, லட்சுமணர்கள் பிரயாணம் பெசய்து, பின்"ர் பம்தைபயின் பமற்குக்கதைரயில் உள்ள சபரியின் ஆசிரமத்தை� அதைடந்�"ர். அங்பக இவர்கதைளக் கண்ட சபரி எழுந்து நின்று வரபவற்றாள். பபாற்றத் �க்க அந்�ப் பெபண் துறவி, இருவரின் காலடிகளிலும் வீழ்ந்து எழுந்�ாள். ராமர் அவதைளப் பார்த்துத் “�ாபய, �ங்கள் �வம் எவ்வி�த் �தைடயுமின்றி முடிதைவ அதைடகின்ற�ா?” எ" விசாரித்துத் பெ�ரிந்து பெகாள்கின்றார். ராம, லட்சுமணர்கதைள பநரில் பார்த்��ில் மிக ம" மகிழ்ச்சி அதைடந்�ிருந்� சபரிபயா, �ன்னுதைடய பிறவிப் பயதை"பய அதைடந்து விட்ட�ாய்ப் பூரிப்பு எய்�ி"ாள். ராம, லட்சுமணர்கள், சீதை�யுடன் சித்�ிரகூடத்துக்கு வந்�பபாது ரிஷி, மு"ிவர்கள் ம" மகிழ்ந்து பெசார்க்கம் பெசல்லும் வழியில் சபரிதையக் கண்டு, ராம, லட்சுமணர்கள், இன்னும் சிறிது நாட்களில் இங்பக வருவார்கள். அ�ன்பின்"ர் உ"க்கும் நற்க�ி கிதைடக்கும் எ" வாழ்த்�ிய�ாயும் பெசால்கின்றாள். கபந்�"ிடமிருந்து சபரிதையப் பற்றித் பெ�ரிந்து பெகாண்ட�ாய்ச் பெசான்" ராமர் அந்� இடம் பற்றி பமலும் பெ�ரிந்து பெகாள்ள ஆதைசப் படபவ, ம�ங்க வ"ம் என்ற பெபயரில் உள்ள அந்� இடமா"து, பல்பவறு ரிஷி, மு"ிவர்களின் ஆசிரமம் ஆக இருந்து வருவதை�க் குறிப்பிட்டுவிட்டுத் �ான் இந்� உடதைல ஒழித்து ஆத்மSா"ிகளின் முன்"ிதைலயில் பபாக விரும்புவ�ாயும் பெசால்கின்றாள். அவ்வாபற ஆகட்டும் எ" ராமர் பெசால்ல, சபரி �ன் பூ� உடதைல அழிக்க எண்ணம் பெகாண்டவளாய், தீ மூட்டிக் பெகாண்டு அந்� அக்"ிக்குள் பிரபவசம் பெசய்கின்றாள். தீக்குள் புகுந்� சபரியா"வள் ஒளி பெபாருந்�ிய ப�கத்தை� அதைடந்�வளாய், பபரழபகாடு பெஜாலித்துக் பெகாண்டு, அந்� வ"பம பிரகாசமாய் விளங்கும்படியா" பஜா�ி பெசாரூபமா" உடபலாடு, ராமதைர நமஸ்கரித்துவிட்டு விண்ணுலதைகச் பெசன்று அதைடந்�ாள். பின்"ர் ராமர், லட்சுமணதை"ப் பார்த்து, "லட்சுமணா, என்"பவா பெ�ரியவில்தைல, நம் கவதைல தீரும் என்ற எண்ணம் எ"க்குத் ப�ான்றிவிட்டது. என் ம"ம் சாந்�ி அதைடந்து உள்ளது. வா, நாம் புறப்பட்டு ரிச்யமூக மதைலதைய அதைடபவாம். அங்பக வாலியிடம் உள்ள பயத்�ின் காரணமாய் ஒளிந்து வாழும் சுக்ரீவதை"த் ப�டிப் பிடித்து அவன் உ�வியுடன் சீதை�தையத் ப�டுபவாம்." என்று சாந்�மாய்ச் பெசால்கின்றார். நடு, நடுவில் அவர் ம"தை�ச் பசாகம் கவ்வுகின்றது. சீதை�யின் நிதை"வு பெபரிதும் வாட்டுகின்றது. இவ்வாபற பபசிக் பெகாண்டு பம்தைபதைய அதைடந்து அங்பக இருந்� வ"த்�ினுள் பிரபவசித்�"ர்.

பம்தைபதையக் கடக்கும்பபாபெ�ல்லாம் ம"ம் கலங்கிக் க�றி அழு� வண்ணபம ராமர் பெசன்றார். பார்க்கும் ஒவ்பெவாரு காட்சியும், பூக்கும் ஒவ்பெவாரு பூவும், பபசும் ஒவ்பெவாரு வார்த்தை�யும், உண்ணும் ஒவ்பெவாரு கவளமும், குடிக்கும் ஒவ்பெவாரு துளி நீரும் சீதை�தைய நிதை"வு படுத்�ிய வண்ணமாகபவ இருந்�து, ராமருக்கு. "லட்சுமணா, இ"ி நான் அவதைள மீண்டும் காண்பபப"ா?" எ"ப் பலவாறாய்ப் புலம்பிக் பெகாண்பட வந்�ார் ராமர். லட்சுமணன் ஆறு�ல் பெமாழிகதைளச் பெசால்லி அவதைரச் சமா�ா"ம் பெசய்கின்றான். இவர்கள் இருவரும் வருவதை� ரிச்யமூக மதைலயில் இருந்து சுக்ரீவன் பார்த்துக் பெகாண்பட இருந்�ான். ஒருபவதைள வாலியின் நண்பர்கபளா எ" ஐயமுற்றான் சுக்ரீவன். �ன் நண்பர்கபளாடு கலந்து ஆபலாசிக்கின்றான். அனுமப"ா சுக்ரீவன் வீபண கவதைலப் படுவ�ாய்ச் பெசால்லுகின்றார். உடப" அனுமதை" பநரில் பெசன்று அவர்கள் யார் எ" விசாரித்து வருமாறு கூறுகின்றான் சுக்ரீவன். அவ்வாபற பெசய்வ�ாய்ச் பெசால்லி அனுமனும் உடப" அங்கு பெசல்கின்றார். அனுமனுக்கும் பெகாஞ்சம் சந்ப�கம் இருந்�படியால், �ன்தை" ஒரு பிராமண சந்யாசிபபால் மாற்றிக் பெகாண்டு அவர்கதைள அதைடகின்றார்.

ராம, லட்சுமணர்கதைள பெநருங்கி அவர்கதைள வணங்கிய அனுமன், ரிஷிகள் பபால் மரவுரி �ரித்து, ஆ"ால் பூரண ஆயு�ங்கபளாடு நீங்கள் இருவரும் இந்�க் காட்டில் வருதைக புரிந்��ின் பநாக்கம் என்"? இந்�க் காட்தைடப் பாதுகாக்க சூரிய, சந்�ிரர்கள் பபால் நீங்கள் இருவரும் வந்துள்ளீர்கபளா? அல்லது விண்ணிலிருந்து சூரிய, சந்�ிரபர இறங்கி விட்ட"ரா?" எ" விசாரிக்கின்றார். இருவரும் பபசாமல் இருப்பது கண்டு பமலும் பெசால்லுவார்:" வா"ர அரசன் ஆகிய சுக்ரீவன், என் அரசன், நான் அவன் நண்பன், அதைமச்சன், நானும் ஒரு வா"ரப". என் அரசதை" அவன் அண்ணன் ஆகிய வாலி, நாட்தைட விட்டுத் துரத்�ி விட்டான். ஆகபவ என் அரச"ாகிய சுக்ரீவனுடன் நாங்கள் இங்பக வாழ்ந்து வருகின்பறாம். அவர் அனுப்பிபய நான் இங்பக வந்ப�ன். எங்களுக்கு நிதை"த்� பபாது நிதை"த்� உருதைவ எடுக்க முடியும். என் அரசதை" உங்கள் நண்ப"ாய் ஏற்றுக் பெகாள்ளுங்கள்." என்று பெசால்கின்றார். உடப" ராமர் லட்சுமணதை"ப் பார்த்து,

“நாம் ப�டி வந்�ிருக்கும் சுக்ரீவ"ின் அதைமச்சரும், நண்பரும் ஆ" இந்� அனும"ின் பெசால் வல்லதைமதையப் பார்த்�ாயா? “எ" வியந்து பபச, லட்சுமணனும், அனும"ிடம் �ாங்கள் சுக்ரீவதை"பய ப�டி வந்�ிருப்ப�ாய்ச் பெசால்ல, அனுமன் அவர்கள் வந்� காரணத்தை�க் பகட்கின்றார். லட்சுமணன், மீண்டும் ஒரு முதைற ராமர் பட்டம் துறந்து காட்டுக்கு வந்�து மு�ல் சீதை� அபகரிக்கப் பட்டது வதைர அதை"த்தும் பெசால்லி முடிக்கின்றான். கபந்�ன் சுக்ரீவதை"ப் பற்றிக்கூறிய�ாயும் பெசால்லிவிட்டு, ராமர் சுக்ரீவ"ின் நட்தைப பவண்டி வந்�ிருப்ப�ாயும் கூறுகின்றான். உடப" ம" மகிழ்ச்சி பெகாண்ட அனுமன், ராம, லட்சுமணர்கதைளத் �ன் ப�ாளில் சுமந்து பெகாண்டு சுக்ரீவன் இருக்குமிடம் பநாக்கிச் பெசன்றான். அங்பக சுக்ரீவ"ின் முன்"ிதைலதைய அதைடந்�தும், அனுமன் ராம, லட்சுமணர்கதைளப் பற்றி எடுத்துச் பெசால்ல, �ன் நிதைலதையயும், �ான் அண்ண"ால் துரத்�ப்பட்டு வந்�ிரூப்பதை�யும் சுக்ரீவன் எடுத்துக் கூறுகின்றான். �ன் மதை"வியும் வாலியி"ால் அபகரிக்கப் பட்டதை�யும் சுக்ரீவன் எடுத்துச் பெசால்லுகின்றான். ராமர் வாலிதைய அழித்து, சுக்ரீவன் இழந்� ராஜ்யத்தை� மீட்டுத் �ருவ�ாய் உறு�ி கூற, ராமனுக்கும், சுக்ரீவனுக்கும் இதைடபய நட்பு உறு�ி பெசய்யப் பட்டது. அப� பநரத்�ில், கிஷ்கிந்தை�யில் வாலிக்கும், இலங்தைகயில் ராவணனுக்கும், சீதை�க்கும் ஒபர சமயத்�ில் அவர்களுதைடய இடது கண் துடிக்கின்றது. அன்றலர்ந்� �ாமதைர பபான்ற சீதை�யின் கண்களில் இடது கண்ணும், �ங்கம் பபால் பெஜாலிக்கும் வாலியின் இடது கண்ணும், பிரளய கால பெநருப்புப் பபான்ற பெஜாலிப்புடன் கூடிய ராவண"ின் இடது கண்ணும் துடித்�"வாம். பெபண்களின் இடதுகண்கள் துடித்�ால் நன்தைம பயக்கும், என்றும் ஆண்களின் இடது கண்கள் துடித்�ால் தீதைம எ"வும் நிமித்�ங்கள் கூறுகின்ற". அப்பபாது சுக்ரீவன் பமலும் ராம"ிடம் கூறுவான்:" ராமா, உன் மதை"விதைய ராவணன் கடத்�ிச் பெசல்லும்பபாது நான் அவர்கதைளப் பார்த்ப�ன் என்று �ான் நிதை"க்கின்பறன். ராமா, லட்சுமணா, என்று க�றிக் பெகாண்பட அந்�ப் பெபண் ராவணன் தைகயிலிருந்து �ன்தை" விடுவிக்க முயற்சித்துக் பெகாண்டிருந்�ாள். மதைலயின் மீது நானும், இன்னும் சில வா"ரங்களும் இருப்பதை�ப் பார்த்துவிட்டு ஒரு சிறு மூட்தைடதையயும், இன்னும் சில நதைககதைளயும் எங்கதைள பநாக்கி வீசி"ாள். அவற்தைற நாங்கள் எடுத்துப் பத்�ிரமாய் தைவத்துள்பளாம். இதைவ சீதை�யின் நதைககளா எ"ப் பார்த்துவிட்டுச் பெசால்லுங்கள்." என்று பெசால்லபவ, சுக்ரீவன் மீண்டும் குதைகயினுள்பள பெசன்று, ஒரு மூட்தைடதையக் பெகாணர்ந்து ராம"ிடம் பெகாடுக்க அதை�ப் பார்த்� ராமன் மீண்டும் க�றி அழு�ான். பின்"ர் லட்சுமணதை"ப் பார்த்து அரக்க"ால் கவர்ந்து பெசல்லப் பட்ட சீதை� இவற்தைற வீசி எறிந்�ிருக்கின்றாள் என்று கூறுகின்றார். லட்சுமணப"ா, என்"ால் கால் பெகாலுசுகதைளத் �விர, மற்றவற்தைற அதைடயாளம் காணமுடியவில்தைல எ"ச் பெசால்கின்றான். பின்"ர் ராமன் சுக்ரீவதை"ப் பார்த்து, சீதை� எந்�த் ப�சத்�ில் சிதைற இருக்கின்றாள்? யார் அவன்? எங்பக உள்ளான்? என்ற விபரம் பகட்க,சுக்ரீவன், ராமதைர ஆறு�ல் வார்த்தை�களி"ால் சமா�ா"ம் பெசய்கின்றான். பின்"ர் ராமர் அவ"ின் அண்ணன் எந்�க் காரணத்துக்காக சுக்ரீவதை"த் துரத்�ி"ான் எ"க் பகட்கத் �ன் கதை�தையச் பெசால்ல ஆரம்பிக்கின்றான் சுக்ரீவன்.

ரிக்ஷரஜஸ் என்னும் வா"ர அரச"ின் வளர்ப்பு மகன்கள் �ாங்கள் இருவரும் எ"வும், �ங்கள் வளர்ப்புத் �ந்தை� இறந்�தும், மூத்� மகன் ஆ" வாலி பட்டம் ஏற்ற�ாயும், வாலிக்கும் "மாயாவி" என்னும் அரக்கனுக்கும் ஒரு பெபண்ணின் காரணமாய்ப் பல வருடங்களாய் விபரா�ம் இருந்�தை�யும் பெசால்கின்றான். ஒருமுதைற நள்ளிரவு பநரத்�ில் மாயாவி கிஷ்கிந்தை� வந்து வாலிதையச் சண்தைடக்கு அதைழத்�தை�யும், வாலி உடப" புறப்பட்டதை�யும், மதை"வி �டுத்தும் பகளாமல், �ான் பெசால்லியும் பகளாமல், வாலி யுத்�ம் பெசய்யச் பெசன்றதை�யும் பெசால்கின்றான். ஆ"ால் சுக்ரீவன் வாலிபயாடு �ானும் உடன் பெசன்ற�ாயும், அசுரன் இருவரும் வருவதை�ப் பார்த்துவிட்டுப் பூமியில் இருந்� ஒரு பெபரிய பள்ளத்�ினுள் புகுந்து விட்ட�ாயும் பெசால்கின்றான். இருவரும் அசுரதை"ப் பின்பற்றிச் பெசல்ல முயல, வாலி, சுக்ரீவதை"த் �டுத்துத் �ான் மட்டும் உள்பள பெசல்வ�ாயும், அசுரதை"க் பெகான்றுவிட்டுத் �ிரும்புவ�ாயும் சுக்ரீவன் அங்பக இருந்து காவல் காக்குமாறும் கூறிவிட்டுச் பெசல்கின்றான். ஒரு வருஷம் பெசல்கின்றது. சுக்ரீவன் அப்படி, இப்படி அதைசயாமல் நின்று காவல் காக்கின்றான். வாலி �ிரும்பவில்தைல. �ிடீபெர" ஒரு நாள் பள்ளத்துக்குள்ளிருந்து ஒரு அசுர கர்ஜதை" பகட்கின்றது. பின்"ர் அந்�ப் பள்ளத்�ில் இருந்து ரத்�ம் ஊற்றுப் பபால் பெபாங்கி வர ஆரம்பிக்கின்றது. அண்ணன் இறந்துபட்டான் எ" உறு�ி பெகாண்ட சுக்ரீவன் அழுது பெகாண்பட பள்ளத்தை� மூடிவிட்டுப் பின்"ர் அங்பகபய வாலிக்கு இறு�ிச் சடங்குகள் பெசய்துவிட்டுக் கிஷ்கிந்தை� �ிரும்புகின்றான்.

கிஷ்கிந்தை� வந்� சுக்ரீவன் வாபய �ிறக்கவில்தைல. எ"ினும் மந்�ிரி, பிர�ா"ிகள் விஷயத்தை� அறிந்து பெகாண்ட"ர். பின்"ர் ஆபலாசதை"கள் பலவும் பெசய்துவிட்டு

சுக்ரீவனுக்கு முடிசூட்டுகின்ற"ர் வலுக்கட்டாயமாய். சுக்ரீவ"ின் ஆட்சி நடக்கும்பபாது ஒரு நாள் �ிடீபெர" வாலி �ிரும்பி விடுகின்றான். ம"ம் மகிழ்ந்� சுக்ரீவன் அண்ணதை" மகிழ்பவாடு வரபவற்கின்றான். நடந்�தை�ச் பெசால்கின்றான். �ான் மகுடம் சூட இஷ்டப் படவில்தைல என்றும், மந்�ிரி, பிர�ா"ிகளால் பட்டம் கட்டப் பட்டதை�யும் பெசால்கின்றான். �ன் மீது பகாபம் பெகாள்ளபவண்டாம் எ"வும் பெசால்கின்றான். இதை� ஏற்கா� வாலி, சுக்ரீவதை"ச் சந்ப�கம் பெகாண்டு கடுதைமயாகவும், பெகாடுதைமயாகவும் �ிட்டுகின்றான். �ன்"ால் பெகால்லப் பட்ட மாயாவியின் ரத்�த்�ி"ால் அந்�ப் பள்ளம் நிரம்பித் �ான் பெவளிபயற வழி இல்லாமல், �வித்�தை�யும், பள்ளம் மூடப் பட்டிருந்�தை�யும் பெசால்கின்றான். சுக்ரீவதை"க் கூவிக் கூவி அதைழத்தும் பல"ில்லாமல் பபா"தை�யும் பெசால்கின்றான். ராஜ்யத்தை� அதைடயபவ சுக்ரீவன் இவ்வாறு பெசய்��ாயும் பெசால்கின்றான். பின்"ர் கட்டிய துணிபயாடு சுக்ரீவதை" நாடு கடத்�ி"ான். எங்கும் �ங்க இடமின்றி அதைலந்� சுக்ரீவன், வாலியி"ால் நுதைழய முடியா� இந்� ரிஷ்யமுக மதைலதையத் ப�ர்ந்பெ�டுத்து அங்பக �ங்க ஆரம்பித்��ாயும் பெசால்கின்றான். �"க்கு உ�வி பெசய்யுமாறும் ராம"ிடம் பவண்டுகின்றான். ராமனும் அவ்வாபற வாலிதைய அழித்து சுக்ரீவனுக்கு உ�வுவ�ாய் வாக்களிக்கின்றார். இ"ி கிஷ்கிந்�ா காண்டம் நாதைளயில் இருந்து ஆரம்பிக்கின்றது.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 37

லட்சுமணன், சீதை�யின் கால் ஆபரணத்தை�ப் பற்றி மட்டுபம �ான் அறிந்�ிருந்��ாய்ச் பெசான்"�ன் �ாத்பரியத்தை� விளங்கச் பெசால்லுமாறு சிலர் பகட்டுக் பெகாண்ட�ன் பபரில் அதை�ச் பெசால்லிவிட்டு இன்தைறய பகு�ிக்குப் பபாகலாம். லட்சுமணன் சீதை�யின் முகத்தை� ஏறிட்டுப் பார்த்�வன் அல்ல. எப்பபாதுபம அவளின் கால்கதைளப் பார்த்ப� பபசும் வழக்கம் உள்ளவன். அவன் மட்டுமல்ல, ராம"ின் மற்தைறய சபகா�ரர்களும் அவ்வாபற, �ங்கள் அண்ணன் மதை"வியா" சீதை�தையத் �ங்கள் �ாய்க்கும் பமலாய் ம�ிப்ப�ாலும், பிற

பெபண்கதைள ஏபெறடுத்தும் பார்க்கக் கூடாது என்ற நற்பண்பு அரசகுமாரர்களிடம் இருந்�தைமயாலும், அவன் சீதை�யின் கால்கதைள மட்டுபம பார்த்�ிருந்�ான். ஆகபவ �ான் அவனுக்கு அவள் கால்களின் பெகாலுசு மட்டுபம அதைடயாளம் காண முடிந்�து. அவளின் தைகவதைளகள், கழுத்�ின் மாதைலகள், �தைலயின் ஆபரணம்உள்ளிட்ட மற்ற ஆபரணங்கள் பெ�ரியவில்தைல. இ"ி, வாலிதையப் பற்றியும், அவன் பலத்தை�க் குறித்தும் சுக்ரீவன் ராம"ிடம் கூறியதும், அத்�தைகய வாலிதைய ராம"ால் பெவல்ல முடியுமா எ" சந்ப�கம் பெகாண்டதும் பற்றிப் பார்ப்பபாம்.

இந்�ிரன் மகன்ஆ"வாலிஅசாத்�ிய பலசாலி. கிழக்கு, பமற்காகபவா, வடக்கு, பெ�ற்காகபவா பல கடல்கதைளத் �ாண்டிச் பெசல்லும்பபாது கூட வாலி கதைளப்பதைடயாமல் இருந்து வந்�ான். ஒரு சமயம் எருதைம உருவம் பெகாண்ட துந்துபி என்னும் அரக்கன் ஒருவன் ஒரு சமயம் �ான் பெகாண்ட மமதை�யால், சமுத்�ிர ராஜதை"ச் சண்தைடக்கு இழுக்க, சமுத்�ிர ராஜப"ா, ஹிமவா"ிடம் சண்தைட பபாட்டு பெஜயிக்குமாறு பெசால்லி அனுப்புகின்றான். ஹிமவாப"ா, துந்துபிதைய பெஜயிக்கத் �ன்"ால் முடியாது எ"ச் பெசால்லி, இந்�ிரன் மகன் ஆ" வாலிதைய பெஜயிக்குமாறு பெசால்லி அனுப்புகின்றான். வாலிதையச் சண்தைடக்கு இழுத்� துந்துபிதையத் �தைரயில் அடித்துக் பெகால்கின்றான் வாலி, அதுவும் மிக மிக அ"ாயாசமாய். அவன் உடதைலச் சுழற்றித் தூக்கி எறிய அது பெவகு தூரம் அப்பால் பபாய் ம�ங்க மு"ிவரின் ஆசிரமத்�ில் பபாய் விழுகின்றது. மு"ிவர் பு"ி�மா" �ன் ஆசிரமம் இவ்வாறு பாழ்பட்டதை�ப் பார்த்து, ம"ம் பெநாந்�ார். �ன் �வ வலிதைமயால் இம்மா�ிரியா" காரியத்தை�ச் பெசய்து ஆசிரமத்தை�ப் பாழ்படுத்�ியது ஒரு வா"ரன் என்பதை�ப் புரிந்து பெகாண்டு, அவன் இ"ி இந்� ஆசிரமத்துக்குள் காலடி எடுத்து தைவத்�ால் அந்�க் கணபம இறப்பான் எ"வும், அவனுக்கு உ�வி பெசய்பவர்களும் உடப" இந்�க் காட்தைட விட்டு அகலவில்தைல எ"ில் அடுத்� கணபம கல்லாகிவிடுவர் எ"வும் சபிக்கின்றார். பின்"ர் இந்� விஷயம் பெ�ரிந்து வாலி, அங்பக வந்து மு"ிவரின் மன்"ிப்தைபக் பகாரக் காத்து நின்றும் மு"ிவர் வாலிதைய மன்"ிக்க மறுத்துவிட்டார். சாபம் பலித்துவிடும் என்ற பயத்�ால் வாலியும் உடப" �ிரும்பிவிட்டான். அன்றிலிருந்து இந்�ப் பக்கம் அவன் வருவ�ில்தைல. ஆகபவ அவன் விபரா�ம் வந்�தும் எங்கும் �ங்க இடம் இல்லாமல் இருந்� நான் இந்� ரிச்யமூக மதைலப்பகு�ிதையத் ப�ர்ந்பெ�டுத்ப�ன். இங்கு நான் தை�ரியமாக வசிக்க முடிகின்றது.

பின்"ர் அந்�ப் பகு�ியில் விழுந்து கிடந்� துந்துபியின் உடதைலக் காட்டுகின்றான் சுக்ரீவன் ராமனுக்கு. வாலியின் �ிறதைமகதைளப் பற்றி பெசால்லிக் பெகாண்டிருந்� சுக்ரீவனுக்கு, ராம"ின் பலத்�ிலும், �ிறதைமயில் சந்ப�கம் ஏற்பட்டிருப்பதை�ப் புரிந்து பெகாண்ட லட்சுமணன், "ராமன் என்" பெசய்�ால் அவர் �ிறதைமதைய நீ நம்புவாய்?" எ"க் பகட்க, சுக்ரீவன் அங்பக இருந்� ஏழு மரங்கதைள ஒபர அம்பி"ால் ராமதை"த் துதைளத்துக் காட்டச் பெசால்கின்றான். இந்� மரங்கதைள ஒவ்பெவான்றாய் வாலி துளத்�ான். ராமன் அவதை" விடப் பலசாலி என்றால் ஒபர அம்பி"ால் இந்� மரங்கதைளத் துதைளக்க பவண்டும் எ"ச் பெசால்கின்றான். ராமன் சிரித்துக் பெகாண்பட �ன் கால் கட்தைட விரலி"ால் துந்துபியின் உடதைல ஒரு பெநம்பு, பெநம்பித் �ள்ள அந்� உடல் பெவகுதூரம் பபாய் விழுகின்றது. எ"ினும்

நம்பா� சுக்ரீவன் ஏழு மரங்கதைளயும் துதைளத்�ால் �ான் �"க்கு நம்பிக்தைக வரும் எ"ச் பெசால்ல, அவ்வாபற ராமர் ஒபர அம்பி"ால் ஏழு மரங்கதைளயும் துதைளத்பெ�டுக்கின்றார். அம்பா"து ஏழு மரங்கதைளயும் துதைளத்பெ�டுத்துவிட்டுப் பின்"ர் ராம"ிடபம �ிரும்பி வந்�து. ம"ம் மகிழ்ந்� சுக்ரீவதை", கிஷ்கிந்தை� பெசன்று வாலிதையச் சண்தைடக்கு அதைழக்குமாறு கூற, சுக்ரீவனும் அவ்வாபற, கிஷ்கிந்தை�தைய அதைடந்து வாலிதையச் சண்தைடக்குக் கூப்பிடுகின்றான். இருவரும் கடுதைமயாகச் சண்தைட பபாடுகின்ற"ர். எ"ினும் கதைடசியில் வாலிபய பெஜயிக்கின்றான். �ப்பி ஓடி"ான் சுக்ரீவன். அவதை"த் துரத்�ி வந்� வாலி, அவன் ரிச்யமூக பர்வ�த்�ில், ம�ங்க மு"ிவரின் ஆசிரமத்தை� அணுகவும், உள்பள பபாகாமல் மீண்டும் கிஷ்கிந்தை� �ிரும்பி"ான்.

ம" வருத்�த்துடன் வந்� சுக்ரீவதை"ப் பார்த்� ராமர், “நீங்கள் இருவரும் ஒபர மா�ிரியாக இருப்ப�ால் என்"ால் அதைடயாளம் காண முடியவில்தைல. என்னுதைடய அம்பி"ால் நான் உன்தை"பய பெகான்றுவிட்டால் என்" பெசய்வது? ஆகபவ நீ மீண்டும் வாலிதையச் சண்தைடக்கு இழுப்பாய்! சண்தைட பபாடும்பபாது "கஜபுஷ்பி" என்னும் இந்� மலர்க்பெகாடியக் கழுத்�ில் கட்டிக் பெகாள்." என்று கூறிவிட்டு, லட்சுமணதை"ப் பார்த்து, கஜபுஷ்பி மலர்க்பெகாடிதையச் சுக்ரீவன் கழுத்�ில் கட்டச் பெசால்கின்றார். பின்"ர் மீண்டும் சுக்ரீவன் கிஷ்கிந்தை� பபாய் வாலிதையச் சண்தைடக்கு இழுக்க, வாலி மிகுந்� பகாபத்துடன் கிளம்புகின்றான். அவன் மதை"வியா" �ாதைர �டுக்கின்றாள். ஒரு முதைற அல்ல, பலமுதைற ப�ாற்று ஓடிப் பபா" சுக்ரீவன், இப்பபாது உடப" வந்�ிருக்கின்றான் எ"ில், �க்க காரணம் இருக்கபவண்டும், ஆகபவ அவன் �குந்� துதைண இல்லாமல் வந்�ிருக்க மாட்டான் எ" நிதை"க்கின்பறன். அங்க�ன் காட்டுப் பகு�ியில் சுற்றிக் பெகாண்டிருந்� பபாது, இக்ஷ்வாகு குலத்தை�ச் பசர்ந்� இரு அரசகுமாரர்கள், சுக்ரீவதை"த் �ங்கள் நண்ப"ாய் ஏற்றுக் பெகாண்ட�ாய்ச் பெசய்�ி கிதைடத்��ாம். அந்� ராமன் ஒரு பெபரும் வீர"ாம், அவதை" நாம் விபரா�ித்துக் பெகாள்ள பவண்டாம். நீங்கள்

சுக்ரீவனுக்கு இளவரசுப் பட்டம் கட்டிவிட்டு, அவனுடன் நட்புப் பாராட்டுவப� நல்லது. ராமனும் �ங்களுக்கு நண்பன் ஆவான். எ" பயாசதை" பெசால்கின்றாள்.

ஆ"ால் வாலி அதை�க் பகட்காமல் சண்தைடக்கு வருகின்றான். சுக்ரீவனுதைடய கர்வத்தை�த் �ான் நான் அழிக்கப் பார்க்கிபறன், அவதை" அல்ல எ"க் கூறிவிட்டு மீண்டும் சுக்ரீவனுடன் பபாருக்கு ஆயத்�ம் ஆகின்றான். இரு பமகங்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று பமா�ிக்பெகாண்டு ஏற்படும் இடி முழக்கம் பபாலவும், மின்"ல்கள் ஒன்தைற ஒன்று பெவட்டிக் பெகாள்வது பபாலவும் பயங்கர சப்�த்துடனும், ஆபவசத்துடனும் இருவரும் பபாரிட்ட"ர். இருவரும் சமபலம் பெகாண்டவர்கபள எ"ினும், எ�ிராளியின் பலத்�ில் பா�ி பலம் பெபற்றுவிடும் வாலியின் பலத்துக்கு முன்"ர் சுக்ரீவன் தைக �ாழ்ந்�து. ராமர் சரியா" �ருணத்துக்குக் காத்�ிருந்�ார். பெகாடிய பாம்தைப ஒத்� ஒரு அம்தைப எடுத்துத் �ன் வில்லிபல பெபாருத்�ிவிட்டு நாதைண ஏற்றி, அம்தைப விடுவிக்கும்பபாது, காட்டுப் பறதைவகளும், மிருகங்களும் பயந்து ஓடி"வாம். அத்�தைகய பெகாடிய சக்�ி வாய்ந்� அந்� அம்பு, வாலிதைய அவன் மார்பிபல �ாக்கியது. வாலி �தைரயில் வீழ்ந்�ான். வலியி"ால் க�றி"ான். இந்�ிர"ால் அளிக்கப் பட்ட �ங்கச் சங்கிலி அவன் மார்தைப அலங்கரித்துக் பெகாண்டு அவன் உயிதைரக் காத்துக் பெகாண்டிருந்�து. அம்பு வந்� இடம் பநாக்கித் �ிரும்பிய அவன் ராமனும், லட்சுமணனும் �ன்தை" பநாக்கி வருவதை�க் கண்டான். ராம"ிடம் கடுதைமயா" பெசாற்கதைளப் பபசத் பெ�ாடங்கி"ான்.

"�சர�ன் மகன் ராம"ா நீ? என்" காரியம் பெசய்துவிட்டாய்? யுத்�களத்�ில் நான் உன்தை" எ�ிர்த்து நிற்கா�பபாது என்தை" நீ பெகால்ல முயன்ற காரணத்�ால், உன் குலம் பெபருதைம அதைடந்��ா? உ"க்குப் பெபருதைமயா? உன்தை" அதை"வரும் பமன்தைமயா"வன், கருதைண மிக்கவன், வீரன், மக்களுக்கு நன்தைமபய பெசய்பவன், எப்பபாது எதை�ச் பெசய்யபவண்டுபமா, அப்பபாது அதை�ச் பெசய்பவன் என்பெறல்லாம் கூறுகின்ற"பர? உன்னுதைடய குலப்பெபருதைமதைய நிதை"த்தும், உன்னுதைடய பமன்தைமயா" குணத்�ில் நம்பிக்தைக தைவத்தும், �ாதைர �டுத்தும் பகளாமல் இந்�ப் பபார் புரிய வந்ப�ப"? வா"ர இ"த்தை�ச் பசர்ந்� என்ப"ாடு உ"க்கு என்" பதைக? நற்குணங்கள் நிரம்பிய�ாக நடித்�ிருக்கின்றாய் நீ. உன் நற்குணங்கள் அதை"த்தும் நீ பபாட்டுக் பெகாண்ட முகமூடி. பாவம் பெசய்துவிட்டாபய? ம"ம் பபா" பபாக்கில் அம்தைப விடும் நீயும் ஒரு அரச"ா? அந்�க் குலத்துக்பக தீங்கிதைழத்து விட்டாபய? ஒரு குற்றமும் பெசய்யா� என் பமல் அம்தைப விட்டுக் பெகால்ல முயன்ற நீ இப்பபாது அ�ற்கு என்" நியாயம் பெசால்லப் பபாகின்றாய்?" என்று பகட்டான் வாலி.

பமலும் பெசால்கின்றான்: �ர்மச் சங்கிலிதைய அறுத்துவிட்டு, நன்பெ"றிக்கட்டுகதைளத் �ளர்த்�ிவிட்டு, நியாயம் என்ற அங்குசத்தை�யும் அலட்சியம் பெசய்துவிட்டு,ம�ம் பிடித்� ஒரு யாதை" பபால் நடந்து பெகாண்டுவிட்ட ராமன் என்பவன் என்தை" பெகான்றுவிட்டாப"? உ"க்கு என்" பவண்டும்? உன் மதை"வி சீதை� �ாப"?என்"ிடம் பெசால்லி இருந்�ால் நான் ஒபர நாளில் பெகாண்டு வந்து பசர்த்�ிருப்பபப"? ராவணதை"க் கழுத்�ில் சுருக்குப் பபாட்டு இழுத்து வந்�ிருப்பபப"? சுக்ரீவன் எப்படியும் எ"க்குப் பின்"ர் இந்� ராஜ்யத்தை� அதைடய பவண்டியவப". ஆ"ால் அ�ற்காக அ�ர்மமாய் நீ என்தை" பெகான்றது

எவ்வதைகயில் நியாயம்?" என்று கடுதைமயாக ராமதைரப் பார்த்துக் பகட்கின்றான் வாலி. ராமர் பெசால்கின்றார்:" நான் உன்தை" ஏன் பெகான்பறன் என்பதை� நீ ஆச்சாரியர்களாய் அங்கீகரிக்கப் பட்டவர்கள், �ர்மநுட்பம் அறிந்�வர்கள் ஆகிபயாதைரக் பகட்கபவண்டும். என்தை" நீ தூஷிப்ப�ில் அர்த்�பம இல்தைல. இந்� மதைலகள், வ"ங்கள், ந�ிகள் பெகாண்ட இந்�ப் பூமியும், ம"ி�ர்களும், மிருகங்கள், பறதைவகள் ஆகிய அதை"த்து இ"ங்களும் இக்ஷ்வாகு குலமாகிய எங்கள் குலத்து மன்"ர்களின் அ�ிகாரத்துக்கு உட்பட்டதைவ. பர�ன் பநர்வழியில் பெசன்று பூமிதைய நிர்வகித்து வருகின்றான். நாங்கள் பர�"ின் ஆக்தைSக்கு உட்பட்டு இந்�க் காட்டு நிர்வாகங்களில் ஈடுபட்டுக் பெகாண்டு வாழ்ந்து வருகின்பறாம். நீ �ர்மம் �வறி இழிபெசயல் புரிந்துவிட்டு, என்" என்று என்தை"பய பகட்கின்றாபய? உன் �ம்பி மதை"வி உ"க்கு மருமகள் அல்லவா? அவதைள நீ உன் மதை"வியாய்க் பெகாள்ளலாமா? ஒரு மருமகள் என்பவள் மகளுக்கும் பமலா"வள் அல்லவா? அப்படிப் பட்ட ஒரு பெபண்ணின் மா"த்தை� நீ அவள் சம்ம�ம் துளியும் இல்லாமல், அவள் கணவ"ிடமிருந்து அவதைள அபகரித்துச் சூதைறயாடலாமா? மகள், சபகா�ரி, சபகா�ரன் மதை"வி ஆகிபயாதைரக் கற்பழிப்பவர்களுக்குத் �ண்டதை" மரணபம!" என்று பெசால்லும் ராமர் பமலும் பெசால்லுவார்:

சுக்ரீவனுக்கு நான் வாக்களித்து இருக்கின்பறன் அவதை"க் காப்ப�ாய். அந்� வாக்தைக நான் நிதைறபவற்ற பவண்டும். பமலும் குற்றங்கள் பெசய்�வர்கள் யாராய் இருந்�ாலும், அரச"ின் �ண்டதை"தைய அனுபவித்துவிட்டால் அந்�ப் பாவத்�ில் இருந்து நீங்கியவர்கள் ஆவார்கள். ஆ"ால் நீபயா, �ண்டதை"யும் அனுபவிக்கவில்தைல, மன்"ிப்பும் பகாரவில்தைல. ஆகபவ இவ்வதைகயில் பார்த்�ாலும் உன்தை"த் �ண்டித்�து சரிபய! பமலும் நீபயா ஒரு வா"ரன். அரசகுலத்தை�ச் பசர்ந்� நாப"ா பவட்தைடயாடி மிருகங்கதைளக் பெகால்லும் சுபாவம் உள்ளவன், அந்� வதைகயில் பார்த்�ாலும் மிருக இ"த்தை�ச் சார்ந்� உன்தை" நான் பெகான்றது சரிபய! " எ"க் கூற, வாலி, சற்பற அதைம�ி அதைடந்து, ராமதைர இரு தைக கூப்பித் பெ�ாழுது,"நான் உங்கதைள பமலும் குதைற கூறவில்தைல, ஆ"ால் என் மகன் அங்க�ன் ஒரு குழந்தை�, அப்பாவி, அவதை" நீங்கள் பாதுகாக்கபவண்டும், பர�"ிடமும், லட்சுமண"ிடமும், சத்ருக்க""ிடமும் காட்டும் அன்தைப சுக்ரீவனுக்கும் அளித்து, அவனும் என் மகன் அங்க�தை" நன்கு பார்த்துக் பெகாள்ளுமாறும், பெசய்யபவண்டும். என் மதை"வியா" �ாதைரதைய சுக்ரீவன் அவமரியாதை�யாக நடத்�ாமல் பார்த்துக் பெகாள்ளுங்கள்."எ" பவண்ட, ராமன் அவன் ம"�ில் என்" குதைற இருந்�ாலும் பெசால்லுமாறு பவண்டுகின்றார்.

ராமதைர இகழ்ந்து பபசிய�ற்குத் �ன்தை" மன்"ிக்குமாறு கூறிய வாலி மூர்ச்தைச அதைடகின்றான். வாலி ப�ாற்றுவிட்டதை� அறிந்� �ாதைர அலறிக்பெகாண்டு ஓடி

வருகின்றாள். ராமர் பெசய்� இந்�ச் பெசயலுக்காகத் �ாதைரயும் பலவாறு இகழ்ந்து பபசுகின்றாள். சுக்ரீவதை"ப்பார்த்து, நீ இ"ி சந்ப�ாஷமாய் இருக்கலாம் என்று ம"ம் பெவதும்பிச் பெசால்லிச் பெசால்லி அழுகின்றாள் �ாதைர. கணவ"ிடம் உன் ம"துக்குப்பிடிக்காமல் நான் நடந்து பெகாண்டிருந்�ால் என்தை" மன்"ித்துவிடு என்று கூறிவிட்டுக் க�றி அழ, அனுமன் சமா�ா"ம் பெசய்கின்றார் �ாதைரதைய. ஆ"ாலும் நிம்ம�ி அதைடயா� �ாதைர, வாலி இருக்கும்பபாது �"க்குக் கிதைடத்� பெகளரவம் இப்பபாது கிதைடக்குமா எ"ச் பெசால்லி, இ"ி அதை"த்தும் சுக்ரீவன் வசபம, அவப" முடிவு பெசய்யட்டும் எ"வும் கூறி அழுகின்றாள். மயக்கத்�ில் இருந்து கண்விழித்� வாலி, �ன் கழுத்துச் சங்கிலிதையக் கழற்றிச் சுக்ரீவ"ிடம் பெகாடுத்துவிட்டு, �ாதைரதைய பெவகு நுட்பமா" அறிவு பதைடத்�வள் என்றும் எல்லாக் காரியங்கதைளயும் எளி�ில் புரிந்து பெகாள்பவள் என்றும், இ"ி சுக்ரீவன் அதை"த்�ிலும் அவள் பெசான்"படி பகட்டு நடக்கபவண்டும் எ"வும், கூறிவிட்டு அங்க�தை" பெபற்ற மகன் பபாலப் பார்த்துக் பெகாள்ளச் பெசால்லிவிட்டுத் �ன் சங்கிலியில் பெவற்றி ப�வதை� குடி இருப்ப�ாயும், �ான் இறந்� பின்"ர் இந்�ச் சங்கிலிதைய அணிந்�ால் அந்�ச் சக்�ி பபாய்விடும் எ"வும் இப்பபாப� அணிந்து பெகாள்ளுமாறும் கூறி இந்�ிரன் அளித்� சங்கிலிதைய சுக்ரீவனுக்கு அளித்துவிட்டு ஆசிகள் பல கூறிவிட்டு இவ்வுலகில் இருந்து நிரந்�ரமாய் விதைடபெபறுகின்றான் வாலி.

வாலி வ�ம் சரியா, �ப்பா, சில பகள்விகளும், ப�ில்களும்

இந்�ப் படம் ராமாயண காலத்�ில் ராமர், லட்சுமணன், சீதை�யுடன் இருந்� இடங்கதைளயும், பின்"ர் சீதை�தையத் ப�டி பெ�ன்"ாடு வந்� வழிதையயும் குறிக்கின்றது. இ"ி வாலி வ�ம் பற்றிய சில பமல�ிகத் �கவல்கதைளப் பார்த்துவிட்டுப் பின்"ர் அடுத்�ாற்பபால் பெசல்பவாம்.

வாலிதைய ராமர் மதைறந்�ிருந்து பெகான்ற�ாய்ச் பெசால்லப் படுவது மு�ன்மு�லில் கம்பராமாயணத்�ிபல தீர்மா"ிக்கப் பட்ட�ாகபவ நிதை"க்கின்பறன். துளசி�ாசர், ராமதை" ஒரு கடவுளாகபவ சித்�ிரிக்கின்றபடியால், ராமன் மதைறந்�ிருந்து வாலிதையக் பெகான்ற�ாய் அவர் சித்�ிரிந்�ிருந்�ாலும், வாலிபயா ராமதை" ஒரு அவ�ாரம் எ"வும், கடவுள் எ"வும் உணர்ந்��ாயும், எத்�தை" பிறவி எடுத்�ாலும் ராமன் பா�ங்கதைள மறவா� வரம் பவண்டும் என்று பகட்ப�ாயும் வரும். ஆ"ால் கம்பபரா, சுக்ரீவன் இறு�ி முதைறயாக அதைடயாளம் காணக் கூடிய மாதைல அணிந்து பபாருக்குச் பெசல்லும்பபாப�, ராமனும், சுக்ரீவனும் �ிட்டம் பபாட்டுக் பெகாண்ட�ாய்க் காட்டுகின்றார். வாலிபயாடு சுக்ரீவன் சண்தைட பபாடும்பபாது ராமன், மற்பெறாரு இடத்�ில் இருந்து அம்பு பெ�ாடுப்ப�ாய் சுக்ரீவ"ிடம் பெசால்லுவது பபால் வருகின்றது. அம்பா"து வாலியின் மார்பில் தை�த்து, அ�ில் ராம"ின் பெபயதைரப் பார்த்துவிட்பட வாலி கண்டு பிடிப்ப�ாயும் வரும். அ�ில் ராமதை"ப் பற்றி வாலி நிதை"ப்ப�ாய்க் கம்பர் இவ்வாறு கூறுகின்றார்:

"இல்லறம் துறந்� நம்பி எம்மப"ார்க்காகத் �ங்கள்

வில் அறம் துறந்� வீரன் ப�ான்றலால் பவ� நல் நூல்

பெசால் அறம் துறந்�ிலா� சூரியன் மரபும் பெ�ால்தைல

நல் அறம் துறந்�து என்"ா நதைக வர நாண் உட்பெகாண்டான்."

மதை"விபயாடு சந்ப�ாஷமாய் அனுபவிக்க பவண்டிய இல்வாழ்தைவத் துறந்து காட்டுக்கு வந்� ஆண்மகன் ஆகியவனும், �ங்கள் குலப் பரம்பதைரயில் வந்� விற்பபார் முதைறதைய, எம் பபான்ற வா"ரங்கதைளக் பெகால்வ�ற்காகக் தைகவிட்ட வீரனும் ஆ" இந்� ராமன் ப�ான்றிய�ால், பவ�ங்களின் அறங்கதைளயும் அவற்றில் பெசால்லப் பட்ட �ர்மங்கதைளயும் கதைடப்பிடிக்கும் அவன் பிறந்� சூரியகுலம் �ன் அறத்தை� இழந்து பாழ்பட்டது எ" எண்ணி ஏள"த்துடன் வாலி நதைகத்�ா"ாம். பின்"ர் வாலி ராமதை"க் பகட்கும் பகள்விகளும் அ�ற்கா" வால்மீகியின் ப�ில்கதைள ஒட்டிய கம்பரின் ப�ில்களும் வருகின்ற". ஆ"ால் பமபல கதைடசியில் வாலி ராமதை" நீ ஒரு பவடன் பபால் என்தை" மதைறந்�ிருந்து ஏன் பெகான்றாய் எ"க் பகட்ட�ாயும், அ�ற்கு லட்சுமணன், பெசால்வ�ாய் இவ்வாறு கம்பர் கூறுகின்றார்:

"உன் �ம்பியாகிய சுக்ரீவன் என் அண்ணதை" மு�லில் சரணதைடந்து "அபயம்" எ"க் பகட்டுவிட்டான். நீயும் சரியா" வி�ிமுதைறகதைளக் கதைடப்பிடிக்கவில்தைல எ" உறு�ியாய்த் பெ�ரிந்��ால் அண்ணனும் அபயம் அளித்�ார். இப்பபாது சண்தைடயில் ஒரு பவதைள உன்தை"க் காத்துக்பெகாள்ள நீயும் அபயம் எ" வந்துவிட்டால் என்" பெசய்வது என்ப�ாபலபய மதைறந்�ிருந்து பெகால்ல பநரிட்டது." என்று லட்சுமணன் கூறுவ�ாய்க் கம்பர் பெசால்கின்றார். வா�ம் பெசய்வ�ற்கும், பெசய்�தை� நியாயப் படுத்துவ�ற்கும் பவண்டுமா"ால் பமற்கண்ட பமற்பகாதைள எடுத்துக் பெகாள்ளலாம். ஆ"ால் உண்தைமயில் நடந்�தை�, நடந்�படிபய வால்மீகி விவரிக்கின்றாபர? இது இப்படிபய இருக்கட்டும். ஆ"ால் மு�ல் ப�ான்றியது வால்மீகியின் ராமாயணபம என்ப�ில் யாருக்கும் ஐயம் இல்தைல. அ�ில் இவ்வாறு பெசால்லப் படவில்தைல. ஏன் எ"ில் நடந்�தை� நடந்�படிக்பக எழு�ி இருக்கின்றார் வால்மீகி.

ஒரு அரசன் கதைடப்பிடிக்கபவண்டிய �ர்மத்�ில் இருந்து ராமன் சற்றும் பிறழ்ந்��ாய் எங்கும் பெசால்லவில்தைல. சுக்ரீவன், அனுமன், ராமன், லட்சுமணன் உட்பட அதை"வரும் கூட்டமாகபவ கிஷ்கிந்தை�க்குச் பெசன்று, காட்டில் மதைறந்து நிற்கின்ற"ர். பின்"ர் வாலிக்கு சுக்ரீவன் அதைறகூவல் விடுத்துக் கூப்பிட்டுச் சண்தைட நடக்கின்றது. சண்தைடயின் பபாது ராமர் மதைறந்து இருந்��ாய் வால்மீகி எங்கும் குறிப்பிடவில்தைல. சண்தைடயின்பபாது சுக்ரீவன் �"க்கு உ�விக்கு யாரும் வருகின்றார்களா எ"ச் சுற்றும் முற்றும் பார்த்��ாயும் அதை� ராமன் பார்த்��ாயும் குறிப்பிடுகின்றார். இப�ா கீபழ:

// Raghava has then seen the lord of monkeys Sugreeva who is repeatedly eyeing all sides for help and who is even deteriorating in his enterprise. [4-16-31]//

அ�ன் பின்"பர ராமன் சுக்ரீவன் உ�விக்குப் பபாகின்றார். ராமர் பநரிதைடயாக வாலியுடன் சண்தைட பபாட்ட�ாய் எங்கும் பெசால்லவில்தைல�ான். அப� சமயம் மதைறந்�ிருந்து சண்தைட பபாட்ட�ாயும் எங்கும் பெசால்லவில்தைலபய?

//"When you have not appeared before me when I confronted Sugreeva my concept was, 'it will be inapt of Rama to hurt me while I am combating with another combatant, besides, when I will be unvigilant in that fight…' [4-17-21]// நான் உன்னுடன் சண்தைட பபாடாமல், உன்தை"க் கவ"ிக்கக் கூட இல்லாமல் சுக்ரீவனுடன் பபாரிடுவ�ிபலபய கவ"மாய் இருந்�பபாது என்தை" நீ வீழ்த்�ி விட்டாய். உன்னுடன் பநருக்கு பநர் பமா�ா� என்தை" நீ எப்படி வீழ்த்�லாம் என்பற வாலி பகட்கின்றான் ராமதை". பமலும் பலவதைகயிலும் ராமதை" இகழ்ந்து வாலி பபசியபின்"பர, ராமர் �"து கடதைமதையயும், குல �ர்மத்தை�யும், ஒரு அரச"ா"வன், வா"ரங்கதைளக் பெகால்வது �வறில்தைல எ"வும் பெசால்கின்றார். அ�ிலும் �ம்பி மதை"விதைய அவள் இஷ்டம் இல்லாமல் வலுக்கட்டாயமாய் அபகரித்�ப� அவதை"க் பெகால்ல முக்கியக் காரணம் என்றும் பெசால்கின்றார். பமலும் ராமர் வில்தைல எடுக்கும்பபாதும், அம்தைபப் பெபாருத்தும் பபாதும், அம்தைப விடுவிக்கும்பபாதும் ஏற்பட்ட சப்�த்தை�க் கம்பரும் விவரித்�ிருக்கின்றார். வால்மீகியும் பெசால்கின்றார். பறதைவகளும், மான்களும், காட்டு மிருகங்களும் சி�றிப் ப�றி ஓடி இருக்கும்பபாது வாலிக்குத் பெ�ரியாமல் ராமன் வாலிதையக் பெகான்றது எப்படி? சிந்�ிப்பபாம் இ"ியாவது!

//Then on tautening a venomous serpent like arrow in the bow, Rama started to draw out bowstring, whereby that bow attained a similitude with the Time-disc of the Terminator. [4-16-33]

At the blast of bowstring the lordly birds and animals are panicked, like those that will be startled by the approach of ear ending, and they all fled. [4-16-34]

The arrow released by Raghava that has the boom of thunderbolt's thunderclap and the flashes of a lightning fell on the chest of Vali. [4-16-35]//

பமலும் சுக்ரீவப"ா, மற்ற வா"ரங்கபளா கூட ராமன் மதைறந்�ிருந்து வாலிதையக் பெகான்ற�ாய்க் கூறவில்தைல. வாலியின் ஆயு�ங்கள் ஆ" மரங்கதைளயும், பாதைறகதைளயும் ராமன் பெபாடிப்பெபாடியாக்கிவிட்ட�ாகபவ கூறுகின்ற"ர். பமலும் ஒரு ம"ி� �ர்மத்�ிற்கு உட்பட்பட ராமன் நடந்து பெகாண்டார் எ"வும் பெகாள்ளபவண்டும். ராமன் வாலியின் எ�ிபர வந்து சண்தைட பபாட்டிருந்�ார் எ"ில், ஒன்று வாலி சரணதைடந்�ிருக்கலாம், அப்பபாது சுக்ரீவனுக்கு ராமன் பெகாடுத்� வாக்தைகக்காப்பாற்ற முடியாது. பெகாடுத்� வாக்தைகக் காப்பது அரசனுக்கு முக்கியக் கடதைம. அ�ிலும் அபயம் என்று வரும் அரசர்கள், சிற்றரசர்களுக்கு உ�வி பெசய்வதும் அரச �ர்மம். அல்லது ராமன் பநரில் சண்தைடக்கு வருகின்றான் என்ற காரணத்�ி"ால் ஏற்பெக"பவ ராவணதை" பெவன்றிருக்கும் வாலி, அவனுக்குத் துதைணக்கும் பபாயிருக்கலாம், அல்லது வாலியி"ிடம் இருந்� சுக்ரீவன் மதை"வி ருதைமக்கு ஆபத்து பநரிட்டிருக்கலாம். இதைவ அதை"த்தை�யும் பயாசித்ப�, அரச �ர்மம் இது எ" உணர்ந்து ராமன் பெசயல்பட்டிருக்கின்றான் என்பற நாம் பெகாள்ளபவண்டும்.

நாம் ராமதை" அவ�ாரமாகபவ நிதை"ப்ப�ால் வரும் �வறா" கருத்ப� இது. ராமனுக்கு அந்�க் கட்டாயம் ஏதும் இல்தைல. அவன் �ான் ம"ி�"ா? அவ�ாரமா? என்ற பகள்விகளுக்குள் பபாகபவ இல்தைல. அவனுக்குச் சிலமுதைற சுட்டிக் காட்டப்

பட்டும் அவன் �ான் யார் எ"த் பெ�ரியாமபலபய சா�ாரண ம"ி� �ர்மத்�ிற்கும், ம"ி� குணங்களுக்கும் உட்பட்பட அபநக காரியங்கதைளப் புரிந்து வந்�ிருக்கின்றான். இன்னும் பெசால்லப் பபா"ால் இதைவ இரண்டுக்கும் நடுவில் இருந்து பெகாண்டு �ன் வி�ியா"து �ன்தை" எங்பக பெகாண்டு பசர்க்கப் பபாகின்றது என்பதை�க் கூட அறியா�வ"ாயும் இருக்கின்றான். அ�ன் வழியில் அது இழுத்� இழுப்பின் பபாகபவண்டிய கட்டாயத்துக்கும் ஆளாகின்றான். ஒரு அவ�ாரம் என்றால் அவ"ால் முடியா�து என்"? சற்பற பயாசிக்கலாம். அப்படி அவனுக்குத் �ான் ஒரு அவ�ாரம் என்பதும், �ன்"ால் முடிக்கபவண்டிய காரியம் ராவண வ�ம் என்றும், அதை� பநாக்கிபய வி�ி �ன்தை" இழுத்துச் பெசல்கின்றது என்பதும் முன்பப பெ�ரிந்து பெகாண்டிருந்�ா"ால், கதை� எப்படி இருந்�ிருக்கும்? கதை�யின் பபாக்பக மாறி இருக்கும் அல்லவா? இ"ி பமற்பெகாண்டு என்" நடந்�து என்பதை� நாதைள பார்ப்பபாம்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் பகு�ி 38

வாலி வ�ம் பற்றி இன்னும் சிலருக்குச் சந்ப�கமும், ராமர் மதைறந்�ிருந்து�ான் பெகான்றார் என்ற எண்ணமும் இருப்ப�ாய்த் பெ�ரியவருகின்றது. இது பற்றிய பெவவ்பவறு கருத்துக்கள் இருந்�ாலும், சுக்ரீவனுடன் வாலி சண்தைட பபாட்டுக் பெகாண்டிருந்� சமயத்�ில் ராமர் மதைறந்து நின்றார் எ"ச் பெசால்லவில்தைல. வாலி வீழ்ந்�தை�த் �ாதைரயிடம் பெசன்று பெ�ரிவிக்கும் வாலியினுதைடய வா"ர வீரர்களும், ராமர் வாலியின் அதை"த்து ஆயு�ங்கதைளயும் பெபாடிப் பெபாடியாக்கி"ார் என்பற பெசால்லுகின்ற"ர். நார�ர் வால்மீகிக்கு ராமாயணம்

பற்றிய விபரங்கதைளக் கூறிய�ாக ஆரம்பத்�ிபலபய பார்த்ப�ாம். நார�ர் சுக்ரீவ"ின் பவண்டுபகாளின்படிபய ராமன் வாலிதையக் பெகான்ற�ாய்க் கூறி இருக்கின்றார். அதை� ஒட்டிபய நடந்� சம்பவங்கதைளயும், நடக்கும் சம்பவங்கதைளயும், நடக்கப் பபாகின்றவங்கதைளயும் காணும் வல்லதைம பெபற்ற வால்மீகியும் எழு�ி உள்ளார். வாலி வீழ்ந்�ான் எ"க் பகட்ட �ாதைர வந்து கண்ணீர் விட்டு அழுது, ராமதை"த் தூற்றியதை�ப் பபா" அத்�ியாயத்�ில் பார்த்ப�ாம். பின்"ர் வாலியின் உயிரும் பிரிகின்றது. என்"�ான் பதைகவன் ஆ"ாலும் அண்ணன் பாசம் பமபலாங்க, சுக்ரீவனும் வாலி வீழ்ந்��ில் இருந்ப�, �ன் �வற்தைற நிதை"த்து பெநாந்து பெகாண்டிருந்�ான். வாலி இறந்�தும், ராம"ின் ஆதைணப்படி ஒரு பல்லக்கில் வாலியின் உடதைல ஏற்றிச் சிதை�க்குக்பெகாண்டு பெசன்று, அவன் மகன் ஆகிய அங்க�தை" விட்டு முதைறப்படி ஈமச்சடங்குகள் பெசய்ய தைவக்கின்றான்.

பின்"ர் ராமதைரக் கிஷ்கிந்தை�க்குச் பெசன்று சுக்ரீவனுக்குப் பட்டாபிபஷகம் பெசய்து தைவக்குமாறு அனுமன் பவண்ட, ராமன் அதை� மறுக்கின்றார். �கப்பன் கட்டதைளதைய ஏற்றுத் �ான் வ"வாசம் வந்�ிருக்கும் பவதைளயில் நகருக்குள் நுதைழவப�ா, இம்மா�ிரியா" பெகாண்டாட்டங்களில் பங்பகற்பப�ா, ஏற்றுக் பெகாண்ட பிர�ிக்தைSக்கு மாறா"து என்று பெசால்லி மறுக்கின்றார். வா"ர வீரர்களுடனும், அனுமனுடனும், சுக்ரீவன் கிஷ்கிந்தை�க்குச் பெசன்று முடிசூட்டிக் பெகாள்ளட்டும் என்று பெசால்லி விட்டு, மதைழக்காலம் வந்துவிட்டபடியால், �ாம் லட்சுமணனுடன் இந்�க் காட்டிபலபய ஒரு குதைகயில் �ங்குவ�ாயும், மதைழக்காலம் முடிந்� பின்"ர் பமற்பெகாண்டு என்" பெசய்யலாம் எ" ஆபலாசிக்கலாம் எ"வும் பெசால்லி அவர்கதைள அனுப்புகின்றார். அ�ன்படிக்குக் கிஷ்கிந்தை� பெசன்ற சுக்ரீவன் முடிசூட்டிக் பெகாண்டு �ன் மதை"வியா" ருதைமபயாடு கூடி ஆட்சி, அரச பபாகத்தை� அனுபவிக்கத் பெ�ாடங்குகின்றான்.

இங்பக காட்டில் ஒரு குதைகதையத் ப�ர்ந்பெ�டுத்து அ�ில் �ங்கும் ராமருக்குச் சீதை�யின் நிதை"வுகள் வந்து துன்புறுத்துகின்ற". பமலும் சுக்ரீவன் பெசான்" வாக்தைகக் காப்பாற்றுவா"ா என்ற எண்ணமும் வந்து அதைல பமாதுகின்றது. லட்சுமணன் ஆறு�ல் வார்த்தை�கள் பெசால்லி சுக்ரீவதை"த் �ாராளமாய் நம்பலாம் எ"க் கூற ராமர் கூறுகின்றார்: "நான் என் மதை"விதையப் பிரிந்து இருக்கின்பறன். ஆ"ால் சுக்ரீவப"ா பெவகுநாட்கள் கழித்து மதை"விபயாடு பசர்ந்�ிருக்கின்றான். இப்பபாது நாம் அவதை"த் பெ�ாந்�ரவு பெசய்வதும் நியாயமில்தைல. இந்� மதைழக்காலம் முடிந்�தும் அவப" இறங்கி வந்து நமக்கு உ�வி பெசய்வான் என்று நம்புகிபறன்." என்று �ன் ம"தை�யும் �ாப" சமா�ா"ம் பெசய்து பெகாண்டார். மதைழக்காலமும் முடிந்�து. கிஷ்கிந்தை�யில் பபாகத்�ில் மூழ்கி இருந்� சுக்ரீவதை"க் கண்ட அனுமன், அவனுக்குச் பெசய்ய பவண்டிய கடதைம இருப்பதை� நிதை"வூட்டுகின்றார். ராமர் �ிரும்ப வந்து பகட்கும்வதைர காத்�ிருக்கக் கூடாது எ"வும், சீதை�தையத் ப�ட ஏற்பாடுகள் பெசய்யுமாறும் அறிவுறுத்துகின்றார். அதை� ஒப்புக் பெகாண்ட சுக்ரீவனும் �ன் �ளப�ியா" நீலதை" அதைழத்துப் பதைடகதைள ஒருங்பக பெகாண்டு வந்து பசர்க்குமாறு கட்டதைள இடுகின்றான். அன்றிலிருந்து ப�ிதை"ந்து இரவுகள் பெசல்வ�ற்குள் அதை"த்து வா"ர வீரர்களும் அங்பக வந்து பசர்ந்�ிருக்கபவண்டும் எ"வும் ஆதைண இடுகின்றான்.

அ�ற்குள் இங்பக குதைகயில் வசிக்கும் ராமருக்குப்பெபாறுதைம எல்தைலமீறி விட்டது. மதைழக்காலம் முடிந்தும் சுக்ரீவன் இன்னும் �ன்தை" வந்து காணவும் இல்தைல, எதுவும் ஏற்பாடுகள் பெசய்�ா"ா எ"வும் புரியவில்தைலபய எ"த் �வித்�ார். பகாபத்�ில் லட்சுமண"ிடம் பெசால்கின்றார், “வாலிக்குச் பெசய்�தை� சுக்ரீவனுக்குச் பெசய்துவிடுபவப"ா எ" அஞ்சுகின்பறன். லட்சுமணா, நீ உடபெ" பெசன்று அவனுக்கு அதை"த்தை�யும் எடுத்துச் பெசால், ஆ"ால் பகாபம் பெகாள்ளாமல் சாந்�மாகபவ பெசால்லுவாய்!" என்று பகட்டுக் பெகாள்கின்றார். லட்சுமணன் அப்படியும் �ாளா� பகாபத்துடன் கிளம்பி"ான். கிஷ்கிந்தை�தைய அதைடந்�ான். அவன் பகாபத்துடன் வருவதை�ப் பார்த்� வா"ர வீரர்கள் அஞ்சி ஒளிந்து பெகாண்ட"ராம். இன்னும் சிலர் சுக்ரீவ"ிடம் பபாய்ச் பெசான்"ார்கள். ஆ"ால் அதுசமயம் �ாதைரயுடன் கூடி மகிழ்ந்துபெகாண்டிருந்� சுக்ரீவன் அதை�க் கா�ில் பபாட்டுக் பெகாள்ளவில்தைல. ஆகபவ அவன் மந்�ிரிமார் கூடி ஆபலாசித்து, ஒரு பெபருங்கூட்டமாய்ச் பெசன்று லட்சுமணதை" வரபவற்கச் பெசன்ற"ர். வாலியின் தைமந்�"ா" அங்க�ன் பகாட்தைடயின் வாயிதைலக் காத்து நின்றான். அவ"ிடம் லட்சுமணன் சுக்ரீவ"ிடம் பெசன்று �ான் வந்�ிருப்பதை�ச் பெசால்லுமாறு கூற அவனும் அவ்வாபற பெசன்று பெசால்கின்றான். பவறு இருவரும் பெசன்று பெசால்கின்ற"ர். ஒருமா�ிரித் �ன்னுணர்வு வந்� சுக்ரீவனுக்குப் பயம் பமலிடுகின்றது.

பின்"ர் அங்க�தை" அனுப்பிச் சகல மரியாதை�களுடனும், லட்சுமணதை" அதைழத்துவரச் பெசால்ல அவனும் அவ்வாபற பெசன்று அதைழத்து வருகின்றான். நகரின் பகாலகலங்களாலும், வா"ரப் பெபண்கள் எழுப்பிய சப்�ங்களாலும் பகாபம் பெகாண்ட லட்சுமணன் வில்லின் நாபணாதைசதைய எழுப்ப கிஷ்கிந்தை�பய அ�ிர்ந்�து. சுக்ரீவன் இன்னும் பயம் பெகாண்டு �ாதைரதையப் பார்த்து இப்பபாது என்" பெசய்வது? நான் எந்�த் �வறும் பெசய்யாமல் இருக்கும்பபாப� லட்சுமணன் இவ்வளவு பகாபத்துடன் வந்�ிருக்கின்றாப" எ"ச் பெசால்லித் �ாதைரதைய மு�லில் பெசன்று லட்சுமணதை"ப் பார்த்துக்பகாபத்தை�த் �ணிக்கச் பெசால்கின்றான். �ாதைர மிக புத்�ிசாலியும், எந்� சமயத்�ில் எப்படி நடந்து பெகாள்ளபவண்டும் என்பது அறிந்�வளாயும் இருப்ப�ாபலபய அவதைளப் பபாகச் பெசால்கின்றான். �ாதைரபயா எ"ில் அந்�ச் சமயம் அவளும் குடிமயக்கத்�ிபலபய இருந்�ாள். கண்கள் பெசருகி, ஆதைட விலகி, ஆபரணங்கள் நழுவிய பகாலத்�ில் அவதைளக் கண்ட லட்சுமணன் கு"ிந்� �தைல நிமிரவில்தைல. அவள் லட்சுமணனுதைடய பகாபத்�ின் காரணம்

பகட்க சுக்ரீவன் ஆட்சி சுகத்�ில் �ங்கள் பவதைலதைய மறந்துவிட்ட�ாய்க் கூறி அவதை"த் தூற்றுகின்றான் லட்சுமணன். அ�ி புத்�ிசாலி ஆ" உன்தை"யும் இப்பபாது அவன் மணந்� பின்"ரும் இவ்வாறு அவன் நட்புக்குத் துபராகம் இதைழக்கலாமா எ"க் பகட்கின்றான். �ாதைர அவ"ிடம் பெசால்கின்றாள்: "வீரபர, அவ்வாறில்தைல. ஏற்பெக"பவ சுக்ரீவன் வீரர்கதைள நாலாபுறத்�ிலும் அனுப்பி இங்பக �ிரட்டிக் பெகாண்டிருக்கின்றார். பல மதைலப் பிரப�சங்கதைளச் பசர்ந்� நிதை"த்�பபாது நிதை"த்� உருவம் எடுக்கும் வல்லதைம பதைடத்� பல வா"ர வீரர்கள் இங்பக வந்து பசர்ந்து பெகாண்டிருக்கின்ற"ர். இப்பபாது நீர் உள்பள வந்து எம் அரசதை" கண்டு பபசுவீராக!" எ" அதைழக்க உள்பள பெசன்ற லட்சுமணன், குடிபபாதை�யில் மதை"விமார்கள் புதைடசூழ இருந்� சுக்ரீவதை"க் கண்டு பகாபம் அதைடந்�ான். சுக்ரீவப"ா இருதைகயும்கூப்பிக் பெகாண்டு லட்சுமணதை"த் பெ�ாழுது �தைல கு"ிந்து நின்றான்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 39

சுக்ரீவன் தைக கூப்பித் பெ�ாழுதும் பகாபம் அடங்கா� லட்சுமணதை"த் �ாதைரபய மீண்டும் சமா�ா"ம் பெசய்கின்றாள். இந்� அரசும், சுக்ரீவன் மதை"வியா" ருதைமயும் அவனுக்குத் �ிரும்பக் கிதைடத்��ற்கு ராமன் �ான் காரணம் என்பதை� சுக்ரீவன் மறக்கவில்தைல என்றும், இத்�தை" நாட்கள் கஷ்டப் பட்டுவிட்டு இப்பபாது சுகபபாகம் அனுபவிக்கும்பபாது காலம் பெசன்றதை�ச் சற்பற மறந்துவிட்டான் எ"வும், வா"ரர் பதைடதையத் �ிரட்டுவ�ில் சுக்ரீவன் முதை"ந்�ிருப்ப�ாயும் பெசால்கின்றாள். பதைட வந்து பசர்ந்�தும் உடப"பய சீதை�தையத் ப�ட ஆட்கள் அனுப்பப் படுவார்கள் எ"வும் பெசால்கின்றாள். பின்"ர் சமா�ா"ம் ஆ" லட்சுமணப"ாடு, சுக்ரீவனும் ஏற்பெக"பவ வந்து பசர்ந்� பதைட வீரர்கபளாடு ராமதை"க் காணச் பெசன்ற"ர். பதைடவீரர்கபளாடு வந்� சுக்ரீவதை"ப் பார்த்� ராமர் ம"ம் மகிழ்ந்து சுக்ரீவதை"ப் பார்த்து,"உன் உ�விபயாடு நான் எ�ிரிதைய வீழ்த்�ி விடுபவன், சந்ப�கம் இல்தைல!" என்று கூறுகின்றார். பமலும், பமலும் வா"ரப் பதைடகள் வந்து குவிந்� வண்ணம் இருந்�". சுக்ரீவன் மதை"வியா" ருதைமயின் �கப்பன் �ாரன், �ாதைரயின் �கப்பன் சுபச"ன், ஹனும"ின் �ந்தை� பகசரி, பபான்ற பெபரும் வீரர்கள் �ங்கள் �தைலதைமயில் இருந்� பெபரும் பதைடகளுடன்

வந்து பசர்கின்றார்கள். ராமன் அதை"வதைரயும் பார்த்துப் பபசத் பெ�ாடங்குகின்றார். "சீதை� உயிருடன் இருக்கின்றாளா இல்தைலயா எ"பவ பெ�ரியவில்தைல. மு�லில் அது அறியப் படபவண்டும், ராவணன் அவதைள எங்பக பெகாண்டு பெசன்று தைவத்�ிருக்கின்றான் என்பதும் அறியப் படபவண்டும். இதைவ பெ�ரிந்�தும், நாம் பமற்பெகாண்டு என்" பெசய்யலாம் என்ற முயற்சியில் இறங்கலாம்." என்று கூறிவிட்டு, சுக்ரீவதை"ப் பார்த்து இ�ற்குத் ப�தைவயா" உத்�ரவுகதைளப் பிறப்பிக்குமாறு பகட்டுக் பெகாள்கின்றார். சுக்ரீவனும் அது பபாலபவ வி"�ன் என்பவதை" அதைழத்து கிழக்குப் பகு�ிகளுக்குச் பெசன்று ப�டுமாறும், எல்லாப் பகு�ிகளுக்கும் பெசன்று ப�டிவிட்டு ஒபர மா�த்�ில் �ிரும்ப வந்து �கவல் பெ�ரிவிக்கவில்தைல எ"ில் மரண �ண்டதை" எ"வும் பெசால்கின்றான். பின்"ர் அங்க�ன் �தைலதைமயில் அனுமன், நீலன் ஆகிபயாதைரத் பெ�ன் பகு�ிகளுக்குச் பெசன்று ப�டுமாறு கூறுகின்றான், அப� நிபந்�தை"களுடன். வடக்பக பெசல்ல ச�பலிதையயும், பமற்பக பெசல்ல சுபஷணதை"யும் நியமிக்கின்றான் சுக்ரீவன். எ"ினும் அனும"ிடம் மட்டுபம அ�ிக நம்பிக்தைக தைவக்கின்றான் சுக்ரீவன். அனுமதை"ப் பார்த்து அவன், "வாயு புத்�ிரன் ஆ" நீ, ஆகாயம், நீர், மதைலகள், பூமி பபான்ற அதை"த்து இடங்களிலும் சஞ்சாரம் பெசய்யும் வல்லதைம உள்ளவன். உன் �கப்பன் ஆகிய வாயுதைவப் பபால் அந்� பவகத்துடன் கூடிய ஆற்றதைலயும் பெகாண்டவன் நீ. உன் பலத்துக்கு ஈடு இங்கு யாரும் இல்தைல. ம" உறு�ியிலும், முன் பயாசதை"யிலும் நீ நிகரற்றவன். உன் விபவகமும் பெபயர் பெபற்றது. அரச காரியங்கதைள நிதைறபவற்றும் �ிறதைமயும், சாமர்த்�ியமும் பெகாண்டவன் நீ. உன்தை"த் �ான் நான் நம்பி உள்பளன்." என்று பெசால்கின்றான்.

அனுமதை"க் கண்ட�ில் இருந்ப� ராமன் ம"�ிலும் அப� எண்ணங்கள் ப�ான்றிக் பெகாண்டிருந்�தைமயால், அவரும் மிக்க ம" நிதைறவுடன் �ன் தைகயில் இருந்து �ன் பெபயர் பெகாண்ட ஒரு பமா�ிரத்தை�க் கழற்றிக் பெகாடுக்கின்றார். "இந்� பமா�ிரத்தை�ப் பார்த்�ால் சீதை� நீ என்"ிடம் இருந்து வந்�ிருக்கின்றாய் எ"ப் புரிந்து பெகாள்வாள். சுக்ரீவன் வார்த்தை�கள் எ"க்கு மிக்க நம்பிக்தைக அளிக்கின்றது. வீரப", வாயு புத்�ிரப", நீ உன் வீரத்�ி"ாலும், �ிறதைமயி"ாலும் எடுத்� காரியத்தை� பெவற்றிகரமாய் முடிப்பாய் என்ற எண்ணம் எ"க்கு ஏற்பட்டு விட்டது." என்று கூறுகின்றார். மிகுந்� பணிபவாடு அந்� பமா�ிரத்தை� ராம"ிடம் இருந்து பெபற்றுக் பெகாண்ட அனுமன், அங்க�ப"ாடு பெ�ன் �ிதைச பநாக்கிக் கிளம்புகின்றார். சுக்ரீவன் ஒவ்பெவாரு �ிதைசக்கு ஒவ்பெவாருவர் �தைலதைமயில் வா"ரப் பதைட வீரர்கதைள அனுப்பும்பபாது அந்�த் �ளப�ிகளிடம் அந்� அந்�த் �ிதைசகளின் ஆறுகள், மதைலகள், வ"ங்கள், சீப�ாஷ்ணங்கள், குடிமக்கள் ஆகியவற்தைறப் பற்றி விவரமாய் எடுத்துக் கூறியதை�க் கண்ட ராமர் ஆச்சரியத்�ில் ஆழ்ந்�ார். சுக்ரீவ"ிடம் இது பற்றிக் பகட்டபபாது வாலியி"ால் துரத்�ப் பட்ட �ான் எங்கும் �ங்க முடியாமல் உலகம் பூராவும் சுற்ற பநர்ந்�து பற்றியும் ஒவ்பெவாரு மூதைலக்கும் பெசன்ற பபாது இந்� விவரங்கள் அதை"த்தும் பெ�ரிய வந்��ாயும், கதைடசியில் ரிச்யமூக மதைலக்கு வாலி வந்�ால் அவன் �தைல சுக்கு நூறாய் பெவடிக்கும் எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு அங்பக வந்து �ங்கிய�ாயும் எடுத்துக் கூறுகின்றான்.

பெபருத்� ஆரவாரத்ப�ாடு பதைட கிளம்புகின்றது. நாலா �ிக்குகளிலும் வா"ரங்கள் பெசல்கின்ற"ர்.

வா"ரங்கள் பெசன்று சீதை�தையத் ப�டுமுன்"ர், சுக்ரீவன் வர்ணித்� நான்கு �ிதைசகளிலும் நமக்கு முக்கியமா" பெ�ன்பகு�ியின் வர்ணதை"தையப் பார்ப்பபாம். அங்க�ன் �தைலதைமயில் பெசன்ற பெ�ன்பகு�ி வீரர்களில், நீலன், அனுமன் பபான்றவர் இருந்�"ர் என்பதை� ஏற்பெக"பவ கண்படாம். பெ�ன்பகு�ியில் இருப்பதைவயாக சுக்ரீவன் பெசான்"து:

விந்�ிய பர்வ� மதைலச்சாரல், நர்ம�ா ந�ி தீரம், பகா�ாவரி ந�ி தீரம், நகரங்களும், நாடுகளும், "பமகலா, அவந்�ி, உத்கலம், �ர்ச"ா, வி�ர்ப்பம், அஸ்வந்�ி, ரிசிகா, பங்கம், கலிங்கம், ஆந்�ிரம், பெகளசிகம், �ண்டகாரண்யக் காடுகள், புந்�ிரம், பசாழ, பசர நாடுகள், அபயாமுகா மதைல, காபவரி ந�ி தீரம், அகத்�ியரின் இருப்பிடம் ஆ" பெபா�ிதைக, பாண்டிய சாம்ராஜ்யம், �ாமிரபரணி ந�ி தீரம், ஆகிய". இந்�ப் பாண்டிய சாம்ராஜ்யம் என்பது பசாழ, பசர நாடுகதைளத் �ாண்டி பெபரிய அளவில் இருந்��ாயும் முத்துக்கள் அப்பபாதும் பெபருதைம பெபற்றிருந்�" எ"வும் பெ�ரிய வருகின்றது.

அடுத்து வி"�ன் பெசன்ற கிழக்குப் பகு�ியின் வர்ணதை":மதைலகள், காடுகள்,பாகீர�ி, சரயூ, பெகளசிகீ, யமுதை", சரஸ்வ�ி, சிந்து, பசான், மாஹி, காலமாஹி. அரசு புரிந்� நாடுகள்: ப்ரம்ம மாலா, மாலவம், பகாசலம், காசி, மக�ம், புந்�ரம், அங்கம், பட்டு உற்பத்�ி ஆகும் இடம் எ"வும் கூறுகின்றது. பெவள்ளிச் சுரங்கம் இருந்��ாயும் கூறுகின்றது. மந்�ரமதைலயில் இதைவ கிதைடத்��ாய்ச் பெசால்லும் வால்மீகியில் பமலும் பெசங்கடல் பற்றியும் பெசால்லப் படுகின்றது. பெவண்தைமயா" பாற்கடல் இருந்��ாயும் பெசால்கின்றது.

பமற்பக பெசன்ற சுபஷணன் பெசளராஷ்டிரம், பாலிகா, சுரா, பீமா, மதைல சூழ்ந்� பகு�ிகள், கடல் சூழ்ந்� பகு�ிகள், பமற்குக் கடல் பகு�ிகளும், பாதைலவ"ங்களும் அங்பக கிதைடக்கும் ப�ங்காய், பபரீச்தைச பபான்ற பழ வதைககள் பற்றியும் மரீசிப் பட்டி"ம் பற்றியும் சிந்து ந�ி அங்பக �ான் கடலில் கலந்��ாயும் பெசால்கின்றது.

வடக்பக பெசன்ற ச�மாலி இமயமதைலத் பெ�ாடர்கதைளயும், அங்பக வசிக்கும் மிபலச்சர்கள் என்பவர்கள் பற்றியும் கூறுவப�ாடு மஞ்சள் நிறம் உள்ள சீ"ர்கதைளயும் பெசால்லி, அங்பகயும் ப�டச் பெசால்கின்றான் சுக்ரீவன். தைகதைல மதைல பற்றியும் அது பெசல்லும் வழி பற்றிய விபரங்களும், (ராமாயண காலம் பபால் �ான் இப்பபாவும் தைகதைல பெசல்லும் வழி உள்ளது), நிலம் வளமற்றுப்பாச"த்துக்கு லாயக்கில்லாமல் பல மதைலகள் �ரிசாய்க் கிடப்பதை�யும், ம"ி�ர் அங்பக அ�ிகம் வசிப்ப�ில்தைல எ"வும் கூறுகின்றது.

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம் ராமாயணம் -பகு�ி 40

ராமன் அளித்� கதைணயாழிதையப் பெபற்றுக் பெகாண்ட அனுமன், அங்க�ன், மற்ற வா"ர வீரர்களுடப"பய பெ�ன் �ிதைச பநாக்கிப் பயணம் ஆ"ான். சுக்ரீவ"ால் வடக்கு, பமற்கு, கிழக்குத் �ிதைசக்கு அனுப்பப் பட்டவர்கள் ஒவ்பெவாருவராய்த் �ிரும்பி வர ஆரம்பித்�"ர். எல்லாரும் சுக்ரீவ"ால் பெசால்லப் பட்ட அதை"த்து இடங்களிலும் அதைலந்து �ிரிந்� பபா�ிலும் சீதை�தையக் கண்டு பிடிக்க முடியா�வர்களாய் ஏமாற்றத்துடன் �ங்கள் ப�ால்விதைய ஒப்புக் பெகாண்டவராய்த் �ிரும்பி வர ஆரம்பித்�"ர். பெ�ன் �ிதைசக்குச் பெசன்ற அனுமன், ஜாம்பவான், அங்க�ன் பபான்பறார் �ிரும்பி வரா��ால் ஒருபவதைள அவர்கள் மூலமாய் நல்ல பெசய்�ி கிட்டலாம் என்ற நம்பிக்தைகயும் இருந்�து. அனுமப"ாடு பசர்ந்து பெ�ன் �ிதைசயில் ப�டு�ல்கதைள நடத்�ியவர்களும் பெவற்றி காணமுடியாமல் ம"ச் பசார்தைவ அதைடந்�"ர். அப்பபாது மிக்க ம"ச் பசார்வு அதைடந்� அவர்கள் �தைலவன் ஆ" அங்க�ன் அதை"வதைரயும் கூப்பிட்டு, வய�ில் மூத்� வா"ரங்களுக்குத் �க்க மரியாதை� பெசலுத்�ிவிட்டுப் பின்"ர் பெசால்லுவான்:” ஒரு மா�ம் ஆகியும் நம்மால் இன்னும் சீதை�தையக் கண்டு பிடிக்க முடியவில்தைல. நாம் சுக்ரீவ"ிடம் இதை� எப்படிச் பெசால்லுவது? இரும்புக்கரம் பெகாண்டு நிர்வாகம் பெசய்து வரும் நம் மன்"ர் இதை� எப்படி ஒத்துக் பெகாள்ளுவார்? நம்தைம எல்லாம் கடும் �ண்டதை"க்கு உள்ளாக்குவார் என்ப�ில் சந்ப�கபம இல்தைல. சுக்ரீவ"ிடம் நம் ப�ால்விதைய ஒத்துக் பெகாண்டு மரண�ண்டதை" பெபறுவதை� விட நாம் இங்பகபய உணவு பெகாள்ளாமல் வடக்கிருந்து உயிர் விட்டு விடலாம்.” எ" பெராம்பபவ ம"ம் பசார்வதைடந்து பபசி"ான்

அவன் பெசான்"தை�க் பகட்ட மற்ற வா"ரங்களும் அ�ில் உள்ள உண்தைமதைய உணர்ந்து பெகாண்டு அதை� ஏற்ற"ர். �வறு பெசய்�வர்கள் நாம், �தைலவன் முன்"ிதைலயில் பெசன்றால் கட்டாயம் �ண்டதை" அதைடபவாம். அவ்வாறு �ண்டதை" அதைடந்து நாம் உயிர் விடுவதை� விட இங்கிருந்ப� உயிதைர விட்டு விடலாம்.என்று அதை"வரும் ம"ம் சமா�ா"ம் அதைடந்து உயிர் விடத் �யார் ஆ"ார்கள். அனுமன் அதை"த்தை�யும் பார்த்துக் பெகாண்டும், பகட்டுக் பெகாண்டும் இருந்�ார். வாலி தைமந்�ன் ஆகிய �ிறதைம மிக்க அங்க�ன், சிற்றப்பன் மீது பெகாண்ட அச்சத்�ாலும், பெவறுப்பாலும் இவ்வாறு பபசுகின்றான். சுக்ரீவன் பெசான்"தை� அவன் பெசய்யும் வண்ணம் அவதை" மாற்ற பவண்டும் என்ற எண்ணம் பெகாண்டவராய்ப் பபசத் பெ�ாடங்கி"ார்."அங்க�ா, உண்தைமயில் நீ சுக்ரீவதை" விடச் சக்�ி உள்ளவன். அண்ணன் அனும�ித்��ாலும், வய�ில் மூத்�வன் என்ப�ாலும் சுக்ரீவன் ஆட்சி புரிகின்ற இந்�க் கிஷ்கிந்தை�க்கு நீ நாதைளக்கு அரச"ாகப் பபாகின்றவன். இப்பபாது உன்தை" ஆ�ரிக்கும் இந்� வா"ரர்கள் பெ�ாடர்ந்து ஆ�ரிப்பார்கள் என்பது என்" நிச்சயம்? அதை"வருக்கும் அவர்கள் மதை"வி, மக்கள் நிதை"வுக்கு வந்�ால் உன் பக்கம் �ிரும்பக் கூட மாட்டார்கள். ஆகபவ நாம் கிஷ்கிந்தை� �ிரும்பி நடந்�து, நடந்�படிக் கூறுபவாம்!" என்று பெசால்கின்றார். எ"ினும் சுக்ரீவ"ிடம் அங்க�னுக்கு உள்ளூற உள்ள பெவறுப்பும், பயமும் பபாகா��ாலும், அரச"ாகபவண்டும் என்ப�ற்காகபவ �ன் �கப்பதை"க் பெகால்ல ஏற்பாடு பெசய்�ான் என்ற எண்ணம் முழுதைமயாக அவதை" விட்டுப் பிரியா��ாலும் அங்க�ன் மற்ற வா"ரவீரர்கதைள அனுமப"ாடு பபாகச் பெசால்லிவிட்டுத் �ான் மட்டும் அங்பகபய உயிர் துறக்கப் பபாவ�ாய்ச் பெசால்கின்றான். அங்க�"ின் முடிதைவக் பகட்ட விசுவாசம் மிக்க வா"ர வீரர்கள்

வாலிதைமந்�ன் ஆ" அவதை"த் �ாங்கள் �"ிபய விடமாட்படாம் எ"ச் பெசால்லிவிட்டு அவர்களும் உயிர் விடத் தீர்மா"ித்�"ர்.

அப்பபாது �ங்களுக்குள்பளபய ராம"ின் சரி�த்தை�ப் பற்றியும், �ற்சமயம் சீதை� ராவணன் வசம் இருப்பதை�யும், இருக்குமிடம் பெ�ரியாமல் �ாங்கள் �விப்பது பற்றியும் பபசிக் பெகாண்ட"ர். அது சமயம் அங்பக ஒரு மதைலக்குதைகயில் வசித்து வந்� ஒரு வய�ா" கழுகு இவர்கள் பபச்தைசக் பகட்டுவிட்டு, உரத்� குரலில், "யார் அது? ஜடாயு எ" என் �ம்பிதையப் பற்றிப் பபசுவது?" என்று பகட்க வா"ரர்கள் அதை"வரும் அங்பக பெசன்று ஒரு வய�ா" கழுகு படுத்�ிருப்பதை�க் கண்ட"ர். அந்�க் கழுகா"து �ான் ஜடாயுவின் மூத்� சபகா�ரன் சம்பா�ி என்ற பபர் உள்ளவன் என்று பெசால்கின்றது. �ானும், ஜடாயுவும் �ங்களில் யார் வல்லதைம உள்ளவர்கள் என்றறியும் பபாட்டியில் சூரியதை"ச் சுற்றிப் பறக்கும் பவதைளயில், ஜடாயு கதைளத்துப் பபாய்விடபவ, சூரிய கிரணங்களின் பெகாடுதைமயில் இருந்து ஜடாயுதைவக் காக்க பவண்டித் �ன் சிறகால் அவதை"த் �ான் மூடிய�ாகவும், அந்� பெவப்பத்�ில் �ன் சிறகுகதைள இழந்��ாயும், அது மு�ல் �ன்"ால் பறக்க முடியவில்தைல எ"வும் சம்பா�ி பெசால்கின்றது. �ான் அப்படிக் காத்� �ன் �ம்பியா இறந்துவிட்டான் எ"க் பகட்டுவிட்டுத் துக்கத்�ில் ஆழ்ந்�து. பின்"ர் ஒருவாறு ம"தை�த் ப�ற்றிக் பெகாண்டு, ஒரு நாள் �"து மகன் �"க்கு உணவு ப�டிப் பபாயிருக்கும் பநரம் �ன் மகன் கண்ட�ாய் ஒரு நிகழ்ச்சிதையச் பெசால்கின்றது. ஒளி பெபாருந்�ிய ஒரு பெபண்மணிதைய ஒரு ராட்சசன் ஒரு விமா"த்�ில் ஏற்றிச் பெசன்ற�ாயும் அந்�ப் பெபண்ணின் அபயக் குரல் பகட்டுத் �ான் வழி மறித்� பபாது அவன் வழி விடுமாறு பணிவுடன் பகட்டுக் பெகாள்ளபவ எ�ிர்த்துப் பபாரிடாமல் வழிவிட்டுவிட்ட�ாயும் பெசான்"ான் என் மகன் என்று அந்�ச் சம்பா�ிக் கழுகு வா"ர வீரர்களிடம் பெசால்லியது. அது அபநகமாய் நீங்கள் பெசால்லும் சீதை� ப�வியாய்த் �ான் இருக்கும் என்றும் பெசால்லியது.

கூ"ியின் முதுகில் இருந்� உண்டிவில் பற்றிய சந்ப�கத்தை� எழுப்புகின்ற"ர். ஆழ்வார்கள் பாடலில் அது பற்றிய குறிப்புகள் இருப்ப�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்ற"ர். ஆ"ால் வால்மீகியில் அது பற்றி எதுவும் இல்தைல. ஆழ்வார்கள் காலம் கம்பருக்கு முன்"ால் என்ப�ால் எ"க்கும் பெகாஞ்சம் சந்ப�கம் இருக்கின்றது. பெகாஞ்சம் ஆராய்ந்து பார்த்துவிட்டுத் �ான் பெசால்லபவண்டும். வாலியின் பலத்�ில் பா�ி எ�ிராளிக்கு வந்து விடும் என்று பெசால்லி இருப்பதும் வால்மீகியில் இல்தைல.

அ�ற்கா" ப�ில் கீபழ:

வாலி அம்மா�ிரியா" எந்� வரமும் பெபற்றிருக்கவில்தைல, வால்மீகியின் கூற்றுப்படி,! இந்�ிர"ால் அளிக்கப் பட்ட சங்கிலி ஒன்பற அவன் கழுத்தை� அலங்கரிக்கின்றது. அதுவும் பெவற்றித் ப�வதை� என்பற பெகாண்டாடப் படுகின்றது. �ான் உயிதைர விட்டதும், சங்கிலிதையக் கழற்றி சுக்ரீவன் எடுத்துக் பெகாள்ள பநர்ந்�ால் அ�ன் சக்�ி முழுதைமயும் கிதைடக்காது எ"த் �ன் உயிர் ஊசலாடும்பபாப� அதை�க் கழற்றித் �ம்பிக்குக் பெகாடுக்கின்றான் வாலி.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் பகு�ி 41

சீதை� ராவண"ால் அபகரிக்கப் பட்டது நிச்சயம் �ான் என்பதை� உறு�ி பெசய்� சம்பா�ி, கடதைலத் �ாண்டிச் பெசன்று �ான் சீதை� இருக்கும் இடத்தை� அதைடயமுடியும் எ"வும் கூறுகின்றது. ராவணதை"ப்பற்றிய மற்ற விபரங்கதைளயும் கூறிய சம்பா�ி, அவன் பெபரும் வீரன், குபபர"ின் சபகா�ரன், இலங்தைகயின் அ�ிபன், அவனுதைடய அந்�ப்புரத்�ில் �ான் சீதை� கடும் காவலில் தைவக்கப் பட்டிருக்கின்றாள். நீங்கள், உங்களில் ஒருவதைரத் ப�ர்ந்பெ�டுத்து, எப்படியாவது முதை"ந்து கடல் கடந்து பெசன்று சீதை� இருக்கும் இடத்தை�க் கண்டு பிடித்து ராம"ிடம் பெ�ரிவியுங்கள் என்றும் பயாசதை" கூறியது சம்பா�ி. பமலும் சம்பா�ி கூறிய�ாவது: "இது இவ்வாறு நடக்கும் எ" முன்பப நான் அறிவுறுத்�ப் பட்படன். நிசாகரர் என்னும் மஹரிஷி என்"ிடம் ராமருக்கு உ�வக் கூடிய ஒரு முக்கியமா" பெசய்�ிதையச் பெசால்லும் வாய்ப்பு உ"க்குக் கிட்டும். அப்பபாது உ"க்கு இந்�ப் பெபாசுங்கிய இறக்தைககள் மீண்டும் முதைளக்கும் என்று கூறி"ார். என் பணி இது �ான். நான் பெசவ்வப" பெசய்து முடித்து விட்படன்." என்று சம்பா�ி கூறவும், அதை"வரும் அ�ிசயிக்கும் வதைகயில் சம்பா�ியின் இறக்தைககள் முதைளத்�". சம்பா�ியிடம் இருந்து உத்�ரவு பெபற்றுக் பெகாண்டு வா"ர வீரர்கள் அதை"வரும் சமுத்�ிரக் கதைரதைய அதைடந்�"ர். கடலின் தூரத்தை�யும், கண்ணுக்பெகட்டா� தூரம் பரந்து விரிந்து கிடந்�தை�யும் கண்ட அவர்கள் ம"ம் �ளர்ந்�"ர். அப்பபாது அங்க�ன், யார் யாருக்கு எவ்வளவு தூரம் �ாண்ட முடியும் என்று பெசால்லுங்கள் எ"க் பகட்டான்.

ஒவ்பெவாருத்�ரும் பெசான்" ப�ிலில் �ிருப்�ி அதைடயா� அங்க�ன், கதைடசியில் என்"ால் கடதைலத் �ாண்ட முடியும், பெசன்று விடுபவன், ஆ"ால் �ிரும்பி எப்படி வருவது? �ிரும்ப வர அப� பலம் என்"ிடம் இருக்கிற�ாய்க் காணவில்தைலபய? என்று குழப்பம் அதைடந்�ான். அதை�க் பகட்ட அங்கிருந்� கரடிகளின் �தைலவன் ஆ" ஜாம்பவான், "அங்க�ா, பபாக மட்டும் அன்றி, �ிரும்பி வரவும் நீ வல்லதைம உள்ளவப"! ஆ"ால் எங்கள் �தைலவன் நீ. �தைலவதை" இம்மா�ிரியா" காரியத்துக்கு அனுப்பு�ல் முதைறயன்று. எங்பகயானும் மரத்�ின் பவதைர பெவட்டுவதுண்படா? ஆகபவ இந்�க் காரியத்துக்குத் �கு�ி வாய்ந்� ஒரு நபதைர அனுப்பபவண்டும். அது அப�ா அந்� அனுமன் �ான். அவன் �ான் �கு�ி

வாய்ந்�வன். அவதை" அனுப்புபவாம்." என்று கூறுகின்றான் ஜாம்பவான். ஜாம்பவாதை"பய அனும"ிடம் பெசன்று பபசுமாறு அங்க�ன் பெசால்ல அவ்வாபற ஜாம்பவான் அனும"ிடம் பெசன்று பபசுகின்றான். "வாயு குமாரப", வா"ர வீரப", ராம காரியத்�ிற்கு உன் உ�வி ப�தைவ!" என்கின்றான் ஜாம்பவான். "என்"ால் என்" பெசய்ய முடியும்?" என்று அனுமன் கவதைலப்பட, ஜாம்பவான் பெசால்லுகின்றான். "ஆஞ்சப"யா, கவதைலப்படாப�! இந்�க் காரியத்�ிற்குத் �க்கவன் நீ ஒருவப" ஆகும். உன்"ால் �ான் இந்� பவதைல முற்றிலும் பெவற்றியில் முடியப் பபாகின்றது. அப்பா, உன் பலத்தை� மறந்து விட்டாயா? பகள், நீ சிறு வய�ில் மிக்க பலத்துடன் ஏகமாய்க் குறும்புகள் பெசய்து வந்�ாய். யாராலும் உன்தை" அடக்கமுடியவில்தைல. குழந்தை�யாய் இருக்கும்பபாப� பழம் எ" நிதை"த்துக் பெகாண்டு சூரியதை"ப் பிடிக்கத் �ாவி"ாய். அ�"ால் பகாபம் பெகாண்ட இந்�ிரன் உன்தை"த் �ாக்க வந்�பபாது உன் அம்சமும், உ"க்கு இந்�ப் பலத்தை� அருளியவனும் ஆ" வாயுப�வன் �ன் நடமாட்டத்தை�க் குதைறத்துக் பெகாள்ள மக்கள் உலகில் காற்பற இல்லாமல் �விக்க, பின்"ர் அதை"வரின் பவண்டுபகாளின் பபரில் வாயு �ிரும்பி வர, உலகில் காற்று நிலவியது. ப�வா�ி ப�வர்கள் அதை"வரும் உ"க்குப் பல வரங்கதைள அளித்�"ர்."

பிரம்மா உ"க்கு எந்� ஆயு�த்�ாலும் மரணம் இல்தைல எ"வும், நீ விரும்பி"ால் ஒழிய உ"க்கு மரணம் இல்தைல எ"வும், அறிவிலும், வீரத்�ிலும், பலத்�ிலும், ம" உறு�ியிலும், நற்குணத்�ிலும், கருதைணயிலும், சாமர்த்�ியத்�ிலும், அச்சமின்தைமயிலும் உ"க்கு நிகரா"வன் ஒருத்�னும் இல்தைல. உன்னுதைடய பலம் பவறு யாருக்கும் இல்தைலஎன்றும் பெசான்"ப�ாடு இக்குறும்பின்

காரணத்�ால் உ"க்குஇவ்விஷயம் நிதை"வில் இருக்காது. ஆ"ால் �க்க சமயம்வருதைகயில் உ"க்கு நிதை"வூட்டப் படும்பபாப� உன் பலத்தை�ப் பற்றி நீ அறிவாய் எ"வும் அப்பபாது உ"க்குச் பெசால்லப் பட்டது. அப்பப", அனுமப", உன் பலம் உ"க்குத் பெ�ரியா��ா? நீ ராம காரியத்�ிற்பெகன்பற பிறந்�வன். சக்கரவர்த்�ித் �ிருமகன் ஆ" அந்� ராம"ின் தூ�ன் ஆக, வா"ரங்களில் பமம்பட்டவன் ஆ" நீ

பபாய் இந்�க் கடதைலத் �ாண்டிச் பெசன்று சீதை�தையக் கண்டுபிடித்துக் பெகாண்டு வரபவண்டும். உன்"ால் அது முடியும். நீ ஒருவப" இ�ற்குத் �குந்�வன்." என்பெறல்லாம் பெசால்ல, அனுமனும் �ன்னுணர்வு பெபற்றுத் �ன் பலம் �ாப" உணரப் பெபற்றவன் ஆகின்றான்.

ஆஞ்சபநயன் விஸ்வரூபம் எடுக்கின்றான். அதை"வர் ம"�ிலும் உற்சாகம் பெபாங்கியது. அப்பபாது அனுமன், �ான் இந்� இடத்�ில் இருந்து �ாண்டும்பபாது பூமி �ாங்காது எ"ச் பெசால்லி பக்கத்�ில் உள்ள மபகந்�ிர மதைலக்குச் பெசன்றார். சீதை�தைய எவ்வாபறனும் கண்டு பிடித்து விட்பட வருபவன் என்று அதை"வரிடமும் உறு�ி கூறிவிட்டுக் காதைல ஊன்றி"ார். மபகந்�ிர மதைலபய கிடுகிடுத்�து. மிருகங்களும், பறதைவகளும் பயந்து ஓட, பாதைறகள் அதைசந்து, அ�"ிடுக்கில் இருந்� பூச்சிகளும், பாம்புகளும் பெவளிபய வர, பிளந்� பாதைறகளில் இருந்து நீர் ஊற்றுக்கள் கிளம்ப, �ன்னுதைடய காரியபம நிதை"வாக அனுமன் இலங்தைகதைய ம"�ில் நிதை"த்துக் பெகாண்டு ஒபர �ாவு �ாவி"ான்.

அடுத்து சகல நன்தைமகளும் �ரும் சுந்�ர காண்டம் ஆரம்பிக்கின்றது. இதை�ப் படிக்கின்றவர்களுக்கும், பகட்கின்றவர்களுக்கும் அந்� ஆஞ்சபநய"ின் பரிபூரண அருள் கிட்டும். ஆஞ்சபநயனுக்கு அவன் �ாய் அஞ்சதை" "சுந்�ரன்" என்ற பெபயரிட்ட�ாய் ஒரு கூற்று உண்டு. அ�ன்படி பார்த்�ாலும், சிரஞ்சீவியா" அனுமன் உலகிபலபய மு�ன்முதைறயாகத் தூ�"ாய்ச் பெசன்று பெவற்றி அதைடந்�து பற்றிக் கூறும் �கவல்கள் அடங்கியது. பமலும் சீதை�யின் சிறப்புகதைளச் பெசால்லுவதும் இந்�க் காண்டத்�ில் �ான். காணாமல் பபாயிருந்� சீதை�தைய அனுமன் கண்பெடடுத்து ஆ"ந்�ிப்பதும், ராம"ிடம் பெசால்லுவதும் இ�ில் �ான். �ன்"லமற்ற பசதைவ பெசய்�வன் அனுமன். ராம"ிடமிருந்து கதைணயாழிதையச் சீதை�க்கு எடுத்துச் பெசன்று அவள் துக்கத்தை�த் தீர்த்� துக்க நிஷ்ட காரகன் அனுமன். சீதை� பெசளகரியமாய் இருக்கின்றாள் என்ற �கவதைல ராமனுக்குக் பெகாடுத்�வன் அனுமன். இந்� உலகிபல நாபெமல்லாம் கஷ்டங்கதைளப் பட்டு அனுபவித்துக் பெகாண்டு, "இதைறவா, காப்பாற்று!" என்று பவண்டிக்

பெகாள்கின்பறாம். அத்�தைகய இதைறவனுக்கும், பிராட்டிக்குபம ம"ி�ர்களாய்ப் பிறந்து வந்� கஷ்டகாலத்�ின்பபாது அவர்கதைள அந்� இக்கட்டில் இருந்து காத்�வன் அனுமன். இந்� சுந்�ரகாண்டப் பாராயணத்�ின் மகிதைமதைய உணரத் �ான் முடியும். பெசால்வ�ற்கு வார்த்தை�கள் இல்தைல. சர்வ பராக நிவாரணியா" இந்�ச் சுந்�ரகாண்டம், தீரா� ம"க்கஷ்டங்கதைளத் தீர்த்து தைவப்பப�ாடு, முக்கியமாய்ப் பிரிந்�வர்கதைள ஒன்று பசர்க்கும். இது அனுபவபூர்வமா" உண்தைம! இ"ி வரும் நாட்களில் அனும"ின் வீர, தீர பராக்கிரமத்தை�ப் பற்றிப் பார்ப்பபாம்.

கம்பன் பஞ்சபூ�ங்கதைளயும் பயன்படுத்�ி அனுமதை"ப் பாராட்டிய�ாய்ச் பெசால்லப்படும் கவசம் கீபழ: பாராயணத்துக்கும், �"ிவழி பெசல்லுபவார்க்கும்

சிறந்� காப்புக் கவசம் ஆ" அது:

"அஞ்சிபல ஒன்று பெபற்றான், அஞ்சிபல ஒன்தைறத் �ாவி

அஞ்சிபல ஒன்று ஆறு ஆக, ஆரியர்க்காக ஏகி

அஞ்சிபல ஒன்று பெபற்ற அணங்தைகக் கண்டு அயலார் ஊரில்

அஞ்சிபல ஒன்று தைவத்�ான் அவன் நம்தைம அளித்துக் காப்பான்."

ஐந்து முதைறகள் ஐந்து என்னும் எண்தைணப் பயன்படுத்�ிக் கம்பர் பஞ்சபூ�ங்களா" காற்று, ஆகாயம், நீர், நிலம், பெநருப்பு பபான்றவற்தைறப் பயன் படுத்�ிச் சீதை�தையக் காத்� ஆஞ்சபநயன் நம்தைமயும் காப்பான் என்கின்றார். வாயு(காற்று) பகவா"ின் மகன் ஆ" ஆஞ்சபநயன், கடதைல(நீர்)த் �ாண்டி, ஆகாய மார்க்கமாய்ச் பெசன்று, பூமி(மண்) புத்�ிரி ஆ" சீதை�தையக் கண்டு பபசி, ராவணனுதைடய இலங்தைகக்குத் "தீ"தைய தைவக்கின்றார். அந்� அனுமன் நம்தைமக் காப்பான்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 42

பிரம்மா, சிவன், வாயுப�வன், இந்�ிரன் பபான்றவர்கதைள ம"�ில் நிதை"த்து வணங்கிய அனுமன் �ன் பிரயாணத்தை� ஆரம்பித்�ார். மதைலபய குலுங்கும் வண்ணம் கிளம்பிய அனுமன் சமுத்�ிரத்தை�த் �ான் �ாண்டும் வண்ணம் விசுவரூபம் எடுத்துக்பெகாண்டு கூடி இருந்� வா"ர வீரர்களிடம் �ான் சீதை�தைய எவ்வாபறனும் கண்டுபிடித்துக் பெகாண்டு வருவ�ாயும் இல்தைல எ"ில் ராவணதை"ச் சங்கிலியால் கட்டி இழுத்து வருவ�ாயும் கூறிவிட்டுச் சமுத்�ிரத்தை�த் �ாண்டுகின்றார். கடதைலத் �ாண்டி விண்ணில் பறந்� அனுமதை"க் கண்ட ப�வா�ிப�வர்கள் அதை"வரும் ஆ"ந்�ம் அதைடந்�"ர். கடல் �ாண்டும்பபாது சமுத்�ிரராஜன் அனுமதை"ப் பார்த்துவிட்டு, அவன் இக்ஷ்வாகு குல �ிலகம் ஆ" ராம"ின் காரியமாய்ப் பபாவதை� அறிந்து பெகாண்டு அவதை" உபசரித்து அனுப்புவது �ன் கடதைம எ" நிதை"க்கின்றான். ஆகபவ �ன்னுள் அடங்கிக் கிடந்� தைமந்நாகம் என்னும் மதைலதைய எழுப்பி அனுமதை"த் �டுத்துத் �ன்"ில் சற்று பநரம் �ங்கிப் பபாகச் பெசால்லி பவண்டுமாறு பெசால்கின்றான். அப்பபாது கடல் நடுபவ இருந்� தைமந்நாக மதைல விண்ணளவுக்கு உயர்ந்து நின்று எழும்பியது. இந்� மதைல இவ்வாறு �ன் வழியில் குறுக்கிட்டுத் �டுப்பதை� உணர்ந்� அனுமன் அந்� மதைலதையப் புரட்டித் �ள்ளிவிட்டு அதை�விடவும் உயபர பறக்க ஆரம்பிக்க, தைமந்நாகபமா அனுமதை"த் �ன் சிகரத்�ில் சற்பற அனுமன் �ங்கிப் பபாகுமாறு பவண்டியது. பமலும் இது சமுத்�ிரராஜ"ின் பவண்டுபகாள் எ"வும், இக்ஷ்வாகு குலத்�வதைர உபசரிப்பது �ன் கடதைம எ" சமுத்�ிரராஜன் பவண்டிய�ன் பபரில் �ான் பகட்ப�ாயும் பெசான்"து, மதைல உருவில் இருந்� மதைலயரசன். �ான் ராம காரியமாய் பவகமாய்ச் பெசல்லபவண்டி இருப்ப�ாய் அனுமன் கூறிவிட்டு அதை�த் �ாண்டி முன்ப" இன்னும் பவகமாய்ப் பபா"ான். சூரியப" வியக்கும் வண்ணம் பவகமாய்ப் பறந்�ா"ாம் அனுமன். அந்�ச்

சூரியதை" மதைறக்கும் ராகுபபால் அனுமன் வா"த்�ில் பறக்கும்பபாது உலகில் பமபெலல்லாம் ஒளிபெபற்றுக் கீபெழல்லாம் இருண்டிருந்�து. விண்ணில் உள்ள ப�வர்கள் நாக மா�ா ஆ" சுரதைச என்னும் தூய சிந்தை� உதைடய பெபண்தைண பநாக்கி, இந்� அனும"ின் பலத்தை� நாம் அறிந்துவர உ�வி பெசய்வாய் எ" பவண்ட, அவளும் உடப" சுய உருதைவ விடுத்து ஒரு அரக்கி வடிவம் எடுத்து அனுமன் முன்ப" பெசல்கின்றாள்.

பிளவு பட்ட நாக்குடன் கூடியவளாய் அனுமன் முன்ப" ப�ான்றிய சுரதைச அனுமதை" உண்ணும் ஆதைச உள்ளவள் பபால் அனுமதை"ப் பழித்துப் பபசுகின்றாள். “ஆணவம் பெகாண்ட வா"ரபம, எ"க்கு ஏற்ற உணவு நீபய, என்பெ"�ிபர வருபவர்கதைளத் �டுத்து நிறுத்�ி எ"க்கு உணவாக்கிக் பெகாள்வது என் பவதைல, பிரமன் எ"க்களித்� வரம்.” எ"க் கூறுகின்றாள். “என் வாய் வழிபய புகுந்து உட்பெசல்லுவதை�த் �விர பவபற வழியில்தைல உ"க்கு.” என்று கூறுகின்றாள். அனுமன் அவளிடம்,” நான் ராமகாரியமாய்ச் பெசல்கின்பறன். இப்பபாது �தைட பெசய்யாப�. பெபண்ணாகிய நீ பசித்துன்பத்�ால் வருந்துவது கண்டால் ம"ம் பவ�தை"ப் படுகின்றது. ராம"ின் காரியம் முடிந்து நான் �ிரும்பி வரும் பவதைளயில் நீ என்தை" உண்ணலாம், அப்பபாது என் உடம்தைபத் �ருபவன்.” என்று கூற சுரதைச சம்ம�ிக்கவில்தைல. உடப"பய அனுமதை"த் �ன் வாயினுள்பள புகச் பெசால்கின்றாள். அனுமன் அவதைள எவ்வாறு பெவல்லுவது எ" பயாசித்� வண்ணம், “உன்தை" எவ்வாபறனும் அவம�ித்துவிட்டுச் பெசல்பவன். உன் வாயினுள் நான் புகுந்து பெகாள்கின்பறன். முடிந்�ால் நீ என்தை" உண்ணலாம்.” என்று பெசால்லிவிட்டுச் சட்பெட"த் �ன்தை"ச் சுருக்கிக் பெகாண்டு சுரதைசயின் வாயினுள் புகுந்துவிட்டு அவள் அதை� உணரும்முன்"ர் பெவளிபய வந்துவிட, அனும"ின் வல்லதைம உறு�ியா"தை� எண்ணி வா"வர் வாழ்த்�ி"ர், மலர்மாரி தூவி"ார்கள். சுரதைசயும் �ன் பதைழய உருதைவ அதைடந்து அனும"ின் பெசயல்களில் இ"ி பெவற்றிபய எ" ஆசிகள் கூறி வாழ்த்�ி வழி அனுப்புகின்றாள்.

பின்"ர் அனுமன் இன்னும் அ�ிக உயரத்�ில் விண்ணில் பறக்கக் கண்ட ப�வர்களும், யக்ஷர்களும், அந்� மகாவிஷ்ணுவின் வாக"ம் ஆ" கருடப"ா இவ்வாறு பவகமாய்ப் பறக்கின்றார் எ" வியந்�"ர். அப்பபாது சமுத்�ிரத்�ில் அனும"ின் நிழல் நீளமாய் விழபவ, அந்� நிழதைலப் பிடித்து யாபரா இழுக்கபவ அவர் பவகம் �தைடப்பட்டது. அனுமன் கீபழ பார்த்�ார். பெபரிய உருவம் பதைடத்� ஒரு அரக்கி குதைக பபான்ற �ன் வாதையத் �ிறந்து தைவத்துக் பெகாண்டு இருப்பதை�யும் அவள் உருவம் வளர்வதை�யும் கண்டார் அனுமன். சிம்ஹிதைக என்னும் அந்� அரக்கி குதைக பபான்ற �ன் வாதையத் �ிறந்து தைவத்துக்பெகாண்டு அனுமதை" விழுங்க வர, அனுமன் அவள் வாயினுள் புகுந்து, வயிற்தைறக் கிழித்துக் பெகாண்டு பெவளிபய வந்து பெவற்றி காண்கின்றார். அ�ன் பின்"ர் �தைடபயதும் இல்லாமல், சமுத்�ிர ராஜனும், வாயுவும் துதைண பெசய்யப் பறந்� அனுமன், கடலின் மறுகதைரதைய அதைடந்து �ிரிகூட மதைல மீது நின்று பெகாண்டு இலங்தைகதையப் பார்தைவ இடுகின்றார். எவ்வளவு பெபரிய நகரம், எத்�தை" அழகு பெபாருந்�ியது? மாட மாளிதைககள், கூட பகாபுரங்கள், குளங்கள், ஏரிகள், நந்�வ"ங்கள், பபரழபகாடு ஒளிமயமாய்க் காட்சி அளித்�து இலங்தைக நகரம். பாதுகாக்கத் �ான் எத்�தை" அரக்கர்கள்? இத்�தை" அரக்கர்களின் பாதுகாப்தைபயும் மீறி என்" பெசய்ய முடியும்? அவ்வளவு எளி�ில் இந்நகதைரக் தைகப்பற்ற முடியுமா? இப்பபாது நாம் வந்�ாற்பபால் கடல் கடந்து இந்நகருக்குள் வர வா"ரத் �தைலவர்கள் ஆ" அங்க�ன், அரசன் ஆ" சுக்ரீவன், �ளப�ியா" நீலன், நான் ஆகிய நால்வரால் மட்டுபம இவ்வாறு வர முடியும். மற்றப் பெபரும்பதைட எவ்வாறு வரும்? சீதை�தைய எப்படி மீட்பது? மு�லில் எவ்வாறு காண்பபன்? எங்பக இருப்பாள் அந்�ச் சுந்�ரியா" சீதை�? இந்� அரக்கர்களுக்குத் பெ�ரியாமல் �ான் பார்க்கபவண்டும். இப்பபாது பட்டப் பகலாய் இருக்கின்றப�? இரவு வரட்டும், பார்க்கலாம். இவ்வி�பெமல்லாம் அனுமன் எண்ணி"ான். ஆராய்ந்து பார்த்துத் �ான் நாம் வந்� காரியம் பெகட்டுவிடாமல் பவதைலதைய முடிக்கபவண்டும் என்று எண்ணியவ"ாய் அனுமன் பகல் பபாய் இரவுக்குக் காத்�ிருந்�ான், இரவும் வந்�து. அனுமன் முன் ப�ான்றி"ாள், இலங்தைக நகதைரக் காத்து வருபவள் ஆ" இலங்கிணி, மிக்க பகாபத்துடன்.

கடாம்பி உ.பவ.ரங்காசாரியார் அவர்களின் வால்மீகி ராமாயண மூல பெமாழிபெபயர்ப்புக்கு இணங்க �ிருத்�ப் பட்டது.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 43

�ன் முன்"ர் ப�ான்றிய லங்கிணிதையப் பார்த்� அனுமன் இவள் யாபரா எ" பயாசிக்க அந்� லங்கிணிபயா அனுமதை"ப் பார்த்து, "ஏ, வா"ரபம, யார் நீ? ஏன் இங்பக வந்�ாய்?" எ" வி"வுகின்றாள். லங்கிணிதையப் பார்த்� அனுமன் ஏன் என்தை" விரட்டுகின்றாய் எ" வி"விவிட்டு உள்பள பெசல்ல யத்�"ிக்க, லங்கிணிபயா, அனுமதை"ப் பார்த்துக் பகாபமாய்ச் பெசால்கின்றாள்,. "இந்� லங்காபுரிதையக் காவல் காக்கும் லங்கிணி நான். என்தை" மீறி யாரும் நகரின் உள்பள பெசல்ல முடியாது. இ�ன் அ�ிப�வதை� நாப"." என்கின்றாள். ஏ, குரங்பக உன்"ால் என்" ஆகும் என்று பெசால்லிக் பகலியாய்ச் சிரிக்க அனுமன் பயாசிக்கின்றார். �ன்தை"ச் சண்தைடக்கு இழுக்கும் இவதைள பெஜயிக்காமல் உள்பள பெசல்ல முடியாது எ" நன்குணர்ந்� அனுமன் அவ்வாபற அவபளாடு பபாரிட ஆயத்�ம் ஆ"ார். அ�ற்குள் பெவறும் குரங்கு�ாப" எ" நிதை"த்� லங்கிணி, அனுமதை" ஓங்கி அதைறய, அந்� அதைறயின் பவகம் கண்ட அனுமன் அதை� விட பவகமாய்ப் பெபருங்பகாஷத்துடன் �ன் தைகவிரல்கதைள மடக்கிக் பெகாண்டு முட்டியி"ால் ஒரு குத்துக் குத்�பவ அந்� ஒரு குத்துக் கூடத் �ாங்க முடியா� லங்கிணி கீபழ விழுந்�ாள்.

உடப"பய �ன்"ிதைல புரிந்து பெகாண்ட லங்கிணி, அனுமதை"ப் பார்த்து, "ஓ,ஓ, வா"ரபம, இன்றுவதைர யாராலும் பெநருங்க முடியா� என்தை" வீழ்த்�ிவிட்டாபய? எ"ில் அரக்கர்களுக்கு அழிவுகாலம் ஆரம்பம் ஆகிவிட்ட�ா? ஓஓஓ, என்" பெசால்பவன்? இந்நகதைரப் பாதுகாக்கும் பெபாறுப்தைப எ"க்குக் பெகாடுத்�பபாப�, பிரமன் பெசான்"து, எப்பபாது ஒரு வா"ரத்�ால் நீ வீழ்வாபயா அப்பபாப� உ"க்கும், அரக்கர் குலத்துக்கும் அழிவு எ"ப் புரிந்து பெகாள் என்பப�! இப்பபாது நீ என்தை" வீழ்த்�ிவிட்டாய், இ"ி அரக்கர் குலத்துக்பக அழிவு�ான் என்பதை�ப் புரிந்து பெகாண்படன். உன் பெவற்றி உறு�ி பெசய்யப் பட்டது. நீ நகருக்குள் பெசல்வாயாக!" என்று கூறி வழி விட்டாள். நகரினுள் பெசன்ற அனுமன் அங்பக பல இடங்களில் இருந்தும் பவ� பகாஷங்கள், உற்சாகமா" ஒலிகள், மற்றும் பெபண்களின் உல்லாசக் குரல்கள் அதை"த்தை�யும் கண்டார், பகட்டார், வியந்�ார். மாட, மாளிதைககதைளயும், கூட, பகாபுரங்கதைளயும் கண்டார். விசாலமா" கதைடத் பெ�ருக்கதைளக் கண்டார். இவற்றில் சீதை� எங்பக ஒளித்து தைவக்கப் பட்டிருக்கின்றாபளா எ" வியந்�ார்.

ஒவ்பெவாரு இடமாய் அலசி, ஆராய்ந்து பெகாண்டு வந்� அனுமன் கதைடசியில் ஒரு பெபரிய மாளிதைகதையக் கண்டார். அந்� மாளிதைகயின் ப�ாற்றத்�ில் இருந்தும், அ�ன் பிரம்மாண்டத்�ில் இருந்தும், அ�ன் காவல் புரிபவர்களின் எண்ணிக்தைக, �ரம் பபான்றவற்றில் இருந்தும் அதுபவ ராவணன் மாளிதைகயாய் இருக்கலாபமா எ" எண்ணி"ார். அந்� மாளிதைகக்குள் �ன்தை"ச் சிறு உருவிபல மாற்றிக் பெகாண்டு பெசன்றார். அந்�ப்புரம் நிதைறயப் பெபண்கள் இருந்�தை�க் கண்டார். இவர்களில் சீதை�யும் இருப்பாபளா என்று வியந்�ார். பின்"ர் இருக்க முடியாது எ"த் பெ�ளிந்�ார். அரண்மதை" பூராவும் பெசல்வம் பெகாழிப்பதை�ப் பார்த்� அனுமன், குபபர"ின் மாளிதைகபயா என்னும் வண்ணம் பெசழிப்புடன் இருக்கின்றப�, இது நாசம் ஆகிவிடுபம எ" எண்ணிய வண்ணம் பெசன்ற பபாது ஒரு பக்கம் புஷ்பகவிமா"த்தை�யும் கண்டார். உடப"பய அ�ில் ஏறிப் பார்த்�ார். அப்பபாது ராவண"ின் மாளிதைகயின் உட்புறமும், அந்�ப்புரத்�ிபல பல பெபண்கள் உறங்கிக் பெகாண்டிருப்பதும் கண்டார். அந்�ப் பெபண்களில் யாரும் சீதை�யாக இருக்கலாபமா எ" எண்ணிக் பெகாண்டு அந்�ப்புரத்துக்குள் பெசன்று பார்த்�ார். ஒரு விசாலமா" அதைறயில் அதைமயப் பெபற்றிருந்� ஒரு பமதைடயில் இருந்� ஓர் அழகா" ஆச"த்�ில் வீரம் பெசறிந்� ஓர் ஆண்மகன் இருப்பதை�க் கண்டார்.

அந்� ஆண்மக"ின் கம்பீரம், ஆதைட, ஆபரணங்கள், சந்�"ம், வாச"ா�ித் �ிரவியங்கள் பூசி அலங்கரிக்கப் பட்ட உடல், ஆச"த்�ில் அமர்ந்�வாபற உறங்கிக் பெகாண்டிருந்� அவன் கம்பீரம் இவற்தைறப் பார்த்� அனுமன், இவன் �ான் ராவணன் என்பதை�யும் புரிந்து பெகாண்டார். (அனுமன் பார்க்கும்பபாது ராவணன் பத்துத் �தைலபயாடு இருக்கவில்தைல. பவண்டியபபாது அவ்வாறு பத்துத் �தைலகளுடன் கூடிய உருதைவ அவன் எடுத்துக் பெகாள்ளுவான்.)

அந்� ஆடவ"ின் பக்க்த்�ிபல விதைல உயர்ந்� மற்பெறாரு கட்டிலிபல பபரழகுப் பெபண்பெணாருத்�ி உறங்கிக் பெகாண்டிருக்கக் கண்ட அனுமன், துள்ளிக் கு�ித்�ான். ஆஹா, இப�ா சீதை�, எ"த் பெ�ளிந்�ான், பின்"ர் ம"ம் கலங்கி"ான். ராமதை"ப் பிரிந்� சீதை�, இப்படி எங்பகயாவது இன்பெ"ாரு ஆடவன் அருபக அவனுதைடய கட்டிலில் படுத்து உறங்குவாளா? இல்தைல, இல்தைல இவள் சீதை� இல்தைல, பின் எங்பக சீதை�? இவள் ஒருபவதைள ராவணன் மதை"விபயா, ஐயபகா, அப்படி எ"ில் மாற்றான் மதை"விதைய இவ்வாறு நான் எங்க"ம் பார்ப்பது முதைற? இந்� அந்�ப்புரத்து மகளிர் அதை"வரும் ராவணன் மதை"வியரா? நான் இவ்வாறு பார்ப்பது முதைறபய அன்று. எ"ினும் நான் தீய எண்ணத்ப�ாடு பார்க்கவில்தைலபய? சீதை�தையத் ப�டும் முகமாய்த் �ாப" பார்க்கின்பறன். இவர்களில் யார் சீதை�? எப்படிக் கண்டு பிடிப்பது? ஒருபவதைள ராமதை"ப் பிரிந்� பசாகம் �ாளாமல் இறந்துவிட்டிருந்�ால்? என்" பெசய்யலாம்? பின்"ர் ராம"ிடம் பபாய் எவ்வாறு பெசால்லுபவன்? ராமனும் உடப" உயிதைர விட்டு விடுவாபர? பல விபரீ�ங்கள் எழுபம?

பின்"ர் லட்சுமணன் உயிர் வாழ மாட்டான். பர�ன் உயிர் �ங்காது. சத்ருக்க"னும் அவர்கள் வழிபய பபாவான். பபரழிவு ஏற்படுபம? இந்நிதைல ஏற்பட நான் காரணம் என்ப�றிந்�ால் மன்"ன் சுக்ரீவனும் உயிதைர விட்டு விடுவாப"? கிஷ்கிந்தை� என்" ஆகும்? அழிந்து படுபம. அபயாத்�ியின் புகழ் மங்குபம? எப்படியாவது சீதை�தையத் ப�டிக் கண்டுபிடித்ப� ஆகபவண்டும். இல்தைல எ"ில் �ிரும்பக்

கூடாது. �ிரும்பாமல் இங்பகபய துறவியாக வாழ்ந்துவிடலாம். இல்தைல எ"ில் ஜலசமா�ி அதைடந்துவிடலாம். யாருக்கும் பெ�ரியாது. அ�"ால் பல விதைளவுகதைளயாவது �டுத்துவிடலாபம?" இதைவ எல்லாம் அனும"ின் ம"�ில் ப�ான்றிய எண்ணங்கள். பின்"ர் ம" உறு�ிதைய மீண்டும் பெபற்ற அனுமன் உயிர் விடுவ�ால் பயன் இல்தைல, பெ�ாடர்ந்து முயன்று தீர்மா"ித்� காரியத்�ில் பெவற்றி அதைட�பல வாழ்வின் அர்த்�ம் எ"த் பெ�ளிந்து பெகாண்டார்.

சீதை� கிதைடக்கவில்தைல எ"ில் ராவணதை" நாபம அழித்துவிடலாம், அந்�ப் பரபமசனுக்குப் பலியிடலாம், எ" எண்ணிக் பெகாண்ட அனும"ின் கண்களில் ஒரு பெபரிய அபசாகவ"ம் கண்ணில் பட்டது. இங்பக இன்னும் இதுவதைர ப�டவில்தைலபய எ" நிதை"த்� வண்ணபம, சீதை� இங்பக இருக்கபவண்டுபம என்ற எண்ணத்துடப"பய, ராமதை", லட்சுமணதை", சீதை�தைய,ருத்ரதை", எமதை", இந்�ிரதை", பிரம்மதை", அக்"ிதைய, சந்�ிரதை", வாயுதைவ, வருணதை", விஷ்ணுதைவ எ" அதை"த்துத் பெ�ய்வங்கதைளயும் பவண்டிக் பெகாண்டு அனுமன் அபசாக வ"த்�ினுள்பள நுதைழகின்றார்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 44

ராவணதை"த் �ாம் அழிக்கக் கூடிய வல்லதைம இருந்தும், இது ராமன் பெசய்ய பவண்டிய ஒன்று எ"த் பெ�ளிந்� அனுமன் அபசாகவ"த்தை�க் கண்டதும் இந்� வ"த்�ில் இதுவதைர ப�டவில்தைல எ"க் கண்டு உள்பள நுதைழந்�ான். யார்

கண்ணிலும் படாமல் ப�ட பவண்டிய கட்டாயத்�ி"ால், �ன் உருவத்தை� மிக, மிகச் சிறு உருவமாக்கிக் பெகாண்டிருந்� அனுமன் மரத்�ிற்கு மரம் �ாவிக் பெகாண்பட அந்� வ"ம் பூராவும் ப�டி"ார். ஓரிடத்�ில் ஓர் அழகா" �ாமதைரக் குளத்தை�ப் பார்த்துவிட்டு, ஒருபவதைள சீதை� இந்� வ"த்�ில் இருந்�ால் இந்�க் குளத்�ிற்கு வரலாம் எ" எண்ணியவாபற அந்�க் குளக்கதைரயில் ஓர் உயர்ந்� மரத்�ின் மீது அமர்ந்� வண்ணம் சுற்றுமுற்றும் பார்த்�ார். அப்பபாது அங்பக பவளத்�ி"ால் ஆ" படிகதைளக் பெகாண்டதும், �ங்கத்�ி"ால் உள்ள பமதைடகதைளக் பெகாண்டதும், மிக, மிக உயரமா"துமா" ஒரு மண்டபத்தை�க் கண்டார் அனுமன். அந்� மண்டபத்�ிற்கு அருபக, ஆஹா, என்" இது? யாரிவள்? இத்�தை" அ�ிரூப பெசளந்�ர்யவ�ியா" பெபண்ணும் உலகிபல உண்டா? ஆ"ால், என்" இது? ராகு பிடித்துக் பெகாண்ட சந்�ிரன் பபால் அவள் முகம் ஒளியிழந்து காணப்படுகின்றப�? ஏன், இவள் ஆதைட இத்�தை" அழுக்காயிருக்கின்றது? இது என்", இந்�ப் பெபண்மணிதையச் சுற்றி இத்�தை" அரக்கிகள்? ஆ"ாலும் இவதைளச் சுற்றிலும் ஒரு பெ�ய்வீக ஒளி வீசுகின்றாற்பபால் இருக்கின்றப�? இவள் ஆதைடயின் நிறத்�ின் மஞ்சதைளப் பார்த்�ால், ரிச்யமூக பர்வ�த்�ில் சீதை� வீசி எறிந்� ஆதைடயின் நிறத்தை� ஒத்�ிருக்கின்றப�? இவளின் ஆபரணங்களின் இந்�ப் பகு�ியும், சீதை� வீசி எறிந்� ஆபரணங்களின் மற்பெறாரு பகு�ியாய்த் பெ�ரிகின்றப�? இவள் முகத்�ில் பெ�ரியும் கதைரகாணாச் பசாகத்�ின் காரணமும் புரிகின்றது. இவள் �ான் சீதை�. ராமதை"ப் பிரிந்து இருப்ப�ால் இவ்வாறு பசாகமாய் இருக்கின்றாள். ஆஹா, ராம"ின் பசாகத்�ின் காரணமும் புரிகின்றது. இத்�தைகய சீதை�தையப் பிரிந்� ராமன் பசாகமாய்த் �ான் இருக்க முடியும், எவ்வாறு இன்"மும் உயிர் தைவத்�ிருக்கின்றான் என்பப� பெபரும் சா�தை" �ான் என்று இவ்வாபெறல்லாம் ஆஞ்சபநயன் நிதை"த்�ார்.

சீதை� இத்துதைண பமன்தைம வாய்ந்�வளாய் இருந்தும் இத்�தைகய துன்பத்துக்கு ஆளாகி இருக்கின்றாள் என்றால் வி�ி வலியது என்ற முடிவில் மாற்றம் ஏதும் இல்தைல. எவராலும் வி�ிதைய பெவல்ல முடியாது என்ப�ிலும் பவறு கருத்து இல்தைல. ராமதை" நிதை"த்துக் பெகாண்டு அவனுக்காகபவ இந்�ப் பெபண்மணி �ன் உயிதைர தைவத்துக் பெகாண்டிருக்கின்றாள், என்பெறல்லாம் நிதை"த்துக் பெகாண்டு பமபல என்" பெசய்யலாம் என்று அனுமன் பயாசித்�ார். இரவிபல அதுவும் பா�ி ராத்�ிரியிபல சீதை�க்கு முன்"ால் எவ்வாறு பபாய் நிற்பது, என்" வழி? என்பெறல்லாம் அனுமன் பயாசிக்கும்பபாப� இரவு கடந்து காதைலயும் வந்�து. அரண்மதை"யில் அரசன் ஆ" ராவணதை"த் துயிபெலழுப்பும் ஓதைசயும், பவ� பகாஷங்களும், மந்�ிர பகாஷங்களும், பூதைஜ வழிபாடுகளும் கலந்து பகட்க ஆரம்பித்�து. ராவணன் துயிபெலழுந்�பபாப� சீதை�யின் நிதை"பவாபட எழுந்�ான். சீதை�தையச் சந்�ித்து அவள் சம்ம�ம் பெபற்பற தீரபவண்டும் எ" முடிபெவடுத்�ான். அரக்கிகள், மற்ற �ன் பரிவாரங்கள் சூழ ராவணன் அபசாக வ"த்�ிற்குச் பெசன்று சீதை�தையச் சந்�ிக்க ஆயத்�ம் ஆ"ான். அனுமன் மரத்�ின் பமலிருந்து பார்த்துக் பெகாண்டிருந்� பபாப�, ராவணன் அபசாக வ"த்�ினுள் நுதைழந்�ான். அவன் ப�ாற்றத்தை�க் கண்டு அனுமன் வியந்�ான்

ராவணன் சீதை�தையக் கண்டதும் மு�லில் மிக மிக அன்பாய்ப் பபசத் பெ�ாடங்கி"ான். "என் அன்பப, சீதை�, என் மீது அன்பு காட்டு. மாற்றான் மதை"விதையக் கவர்வது என் பபான்ற அரக்க குலத்துக்கு உகந்� ஒரு பெசயபல ஆகும். எ"ினும் உன் சம்ம�ம் இல்லாமல் உன்தை" நான் பெ�ாட மாட்படன். ஒற்தைற ஆதைடயில் நீ இவ்வாறு அமர்ந்து �"ிதைமயில் துக்கத்�ில் ஆழ்ந்து கிடப்பது ஏற்றப� அல்ல. என்தை" ஏற்றுக் பெகாண்டாயா"ால் அதை"த்து இன்பங்களும் உன் வசபம. ராம"ிடமிருந்து நீ வந்துவிட்டாய் பெபண்பண, இ"ி அதை�பய நிதை"ந்து, நிதை"ந்து துயரம் பெகாள்வ�ில் பய"ில்தைல. உன்தை"ப் பார்த்�ால் பிரமன் கூட பதைடப்தைப நிறுத்�ிவிடுவாப"ா எ" எண்ணுகின்பறன். இத்�தைகய பெசளந்�ர்யவ�ியா" நீ என் ராணியாகி விட்டால்? இந்� உலகம் முழுதும் பெசன்று நான் பெவன்ற அத்�தை" பெசாத்து, சுகங்கதைளயும் உன் �ந்தை�யா" ஜ"கனுக்கு உரிய�ாக்குபவன். என்"ளவு பலம் பெகாண்டவப"ா, எ"க்கு நிகரா"வப"ா இவ்வுலகில் யாருபம இல்தைல. எ"க்கு நீ கட்டதைள இடு, நான் நிதைறபவற்றுகின்பறன். ராமன் உன்தை" நிதை"த்துக் பெகாண்டிருப்பான் என்பப� நிச்சயம் இல்தைல. இங்கு வந்து உன்தை" மீட்டுச் பெசல்வான் எ"க் க"வு காணாப�!" என்பெறல்லாம் ஆதைச வார்த்தை�கள் காட்டுகின்றான்.

சீதை� அவன் பபசியதை�க் பகட்டுவிட்டு, பின்"ர் ஒரு புல்தைல எடுத்து அவனுக்கும், �"க்கும் இதைடபய பபாடுகின்றாள். இ�ன் �ாத்பரியம் ராவணதை" அவள் ஒரு புல்லுக்குச் சமம் எ" ம�ித்�ாள் என்பது மட்டும் இல்தைல, தீய எண்ணத்துடன் �ன்"ிடம் பபசும் ஒரு அந்நிய ஆடவ"ிடம் பநரிதைடயாகப் பபச அவள் இஷ்டப் படவில்தைல, ஆதைகயால் �ங்களுக்கிதைடபய ஒரு �டுப்தைப உண்டுபண்ணிக் பெகாண்பட பபசுகின்றாள் என்பப� உண்தைமயா" அர்த்�ம். சீதை� பெசால்கின்றாள்:" என்தை" விட்டுவிடு, என்தை" விரும்புவது என்பது உ"க்கு அழிதைவபய �ரும். உன் மதை"விகபளாடு கூடி வாழ்வ�ில் உள்ள சுகத்தை� விட இ�ில் என்" பமலா"தை�க் கண்டாய்? இங்கு உ"க்கு நல்வழி புகட்டுபவர்கபள இல்தைலயா? உன் பெபாருட்டு இந்� ராஜ்யபம அழிந்துவிடுபம? உன் சக்�ிபயா, பெசல்வபமா என்தை"ப் பணிய தைவக்க முடியாது. ராமதை"ப் பற்றி நீ அறிய மாட்டாய். அவர் பலத்தை�ப் பற்றி எண்ணவில்தைல நீ. அத்�தைகய ராமதை" மணந்� நான் உன்தை" ம"�ாலும் நிதை"ப்பப"ா? ராமனும், அவர் �ம்பி லட்சுமணனும் ஏவப் பபாகின்ற அம்புகளால் உன் இலங்தைகபய அழியப் பபாகின்றது. அவர்கள் இருவரும் இப்பபாது சும்மா இருப்ப�ாய் எண்ணாப�. புலிகள் இருவரும். அந்� இரு புலிகதைளயும் நாய் பபான்ற உன்"ால் எப்படி எ�ிர்க்க முடியும்?" என்று பகாபமாய்ப் பபசபவ ராவணன் அதைம�ி இழந்�ான்.

"நான் அதைம�ியாய்ப் பபசுகின்பறன் எ" நிதை"த்துக் பெகாண்டு நீ என்தை" அவம�ிக்கின்றாய். உன் மீதுள்ள அன்பி"ால் நான் இப்பபாது பகாபத்தை� பெவளிக்காட்டாமல் இருக்கின்பறன். உன்தை"க் பெகால்லாமலும் விடுகின்பறன். உ"க்கு நான் ப"ிரண்டு மா�ங்கள் அவகாசம் அளித்ப�ன். ஆ"ால் இன்னும் நீ ப�ில் பெசால்லவில்தைல. ப"ிரண்டு மா�ங்கள் முடியவும் இன்னும் இரண்டு மா�ங்கபள உள்ள". அ�ன் பின் நீ எ"க்கு உரியவளாய் ஆகிவிட பவண்டும். இல்தைல எ"ில், நீ கண்ட துண்டமாய் பெவட்டப்பட்டு, சதைமக்கப் பட்டு அதை"த்து அரக்கர்களுக்கும் உணவாகிவிடுவாய்!" என்று பகாபத்துடன் பெசால்கின்றான். பமலும், பமலும் சீதை� மறுத்துப் பபசபவ, அவளுக்குக் காவல் இருந்� சில அரக்கிகதைளப் பார்த்து ராவணன், பெசால்கின்றான்:"சீதை� விதைரவில் எ"க்கு இணங்க பவண்டும். நல்ல வார்த்தை�களால் முடியவில்தைல எ"ில் கடுதைமயா" அணுகுமுதைறகளால் மாற்றுங்கள்"என்று பெசால்ல அவன் பட்டமகிஷியா" மண்படா�ரியும், மற்பெறாரு மதை"வியும் வந்து அவன் கடுதைமதையத் �ணிக்க முயன்ற"ர். அவர்கள் பபச்சால், சற்பற அதைம�ி அதைடந்� ராவணனும், அரண்மதை"க்குப் பூமி அ�ிர, நடந்து பெசன்றான். காவல் இருந்� அரக்கிகள் ஏகஜதைட, ஹரிஜதைட, விகதைட, துர்முகி, பபான்றவர்கள் ராவண"ின் பெபருதைமகதைள சீதை�க்கு எடுத்துக் கூறி அவள் ம"த்தை� மாற்றும் முயற்சிகளில் இறங்க ஆரம்பித்�"ர். சீதை� அவர்கள் பபச்சுக்கு இணங்கவில்தைல.

"இந்�ிரன் மீது சசி பெகாண்டிருந்� அன்தைபப் பபாலவும், வசிஷ்டர் மீது அருந்��ி பெகாண்ட அன்தைபப் பபாலவும், சந்�ிர"ிடம் பராகிணி பெகாண்ட அன்தைபப் பபாலவும், அகத்�ியரிடம் பலாபாமுத்�ிதைர பெகாண்ட அன்தைபப் பபாலவும், ச்யாவ"ரிடம் சுகன்தைய பெகாண்ட அன்தைபப் பபாலவும், , சத்�ியவா"ிடம் சாவித்�ிரி பெகாண்ட அன்தைபப் பபாலவும், நான் ராம"ிடம் அன்பு தைவத்துள்பளன். இந்� அன்பு ஒருக்காலும் மாறாது." என்று பெசான்" சீதை�தையப் பலவி�ங்களிலும் பயமுறுத்துகின்ற"ர் அரக்கிகள். அவதைளக் பெகான்றுவிடுபவாம் எ"வும், அவதைள விழுங்கிவிடுபவாம் எ"வும் பலவி�ங்களிலும் பெ�ாந்�ிரவு பெசய்கின்ற"ர். சீதை�

துயரம் �ாளாமல் புலம்புகின்றாள்: "�ந்�ிரங்கள் பல பெசய்யவல்ல ராவணன், ராமதை"யும், லட்சுமணதை"யும் பெகான்றுவிட்டாப"ா? என்" பாவம் பெசய்ப�ன் நான் இத்�தைகய துன்பத்தை� அனுபவிக்க? ஏப�ா ஒரு பெபரும் குதைற அல்லது பாவத்�ின் காரணமாகபவ இத்�தைகய துன்பம் எ"க்கு பநர்ந்துவிட்டிருக்கின்றது. இத்�தைகய நிதைலயில் நான் உயிர் விடுவப� சிறந்�து. ராமனும், லட்சுமணனும் காப்பாற்றவும் வராமல், இந்� அரக்கிகளின் பெ�ால்தைல �ாங்க முடியாமல் நான் உயிர்வாழ்வப� வீண் என்ற முடிவுக்கு வந்�ாள் சீதை�.

அப்பபாது அதுவதைர அங்பக உறங்கிக் பெகாண்டிருந்� �ிரிஜதைட என்னும் அரக்கி விழித்து எழுகின்றாள். மற்ற அரக்கிகதைளப் பார்த்து,” நமக்கு அழிவுகாலம் வந்துவிட்டது. சீதை�யின் கணவனுக்கும், அவன் சிறப்புக்கும் புகழ் பசரப் பபாகின்றது. அத்�தைகய க"பெவான்தைற நான் கண்படன், ஆகபவ பெபண்கபள, உங்கள் பெ�ால்தைலதைய நிறுத்�ிக் பெகாள்ளுங்கள்" என்று பெசால்ல, மற்ற அரக்கிகள் �ிரிஜதைடயிடம் உன் க"வு என்"பெவன்று பெ�ளிவாய்ச் பெசால் எங்களிடம் என்று பகட்கின்றார்கள். �ிரிஜதைடயும் பெசால்கின்றாள்:"பெபாழுது விடியும் முன் காணும் க"வு பலிக்குபெம"ச் பெசால்வதுண்டு. நான் கண்டது, பெவள்தைளக்கு�ிதைரகளால் இழுக்கப்பட்ட �ங்கத் ப�ரில் ராமனும், லட்சுமணனும் இலங்தைகக்கு வந்து, சீதை�தைய மீட்டுச் பெசல்கின்ற"ர். மிகவும் மகிழ்ச்சிபயாடு புஷ்பக விமா"த்�ில் அவர்கள் பெசல்வதை�க் கண்படன். ஆ"ால் மாறாக ராவணன் �தைல பெமாட்தைட அடிக்கப் பட்டு, எண்பெணய் பூசப் பட்டு புஷ்பகத்�ில் இருந்து கீபழ �ள்ளப் பட்டான். கறுப்பாதைட அணிந்�ிருந்�ான். பெ�ன் �ிதைச பநாக்கிச் பெசன்று பெகாண்டிருந்�ான் ஒரு கழுதை� மீது ஏறி, அப� பபால் ராவண"ின் மகன், �ம்பியா" கும்பகர்ணன் ஆகிபயாரும் அவ்வாபற பெசன்ற"ர். சிவப்பாதைட அணிந்� ஒரு பெபண்ணால் அவர்கள் அதை"வரும் இழுத்துச் பெசல்லப் பட்ட"ர். ராவணன் �ம்பி விபீஷணன் மட்டுபம பெவண்தைம ஆதைட �ரித்து சந்�"ம் பூசப்பட்ட உடலுடன் யாதை" மீது அமர்ந்�ிருந்�ான். இந்� லங்காபுரிபய மூழ்கிவிடுவது பபாலவும், தீப்பற்றி எரிவது பபாலவும், மாட, மாளிதைககள், கூட, பகாபுரங்கள் கீபழ விழுவது பபாலவும் க"வு கண்படன். சகல லட்சணங்களும் பெபாருந்�ிய சீதை�க்கு ஒரு துன்பமும் பநரப் பபாவ�ில்தைல." என்று கூறபவ, சந்ப�ாஷம் பெகாண்ட சீதை�, "அத்�தைகய ஒரு நிதைல எ"க்கு பநரிட்டால், நிச்சயமாய் உன்தை"ப் பாதுகாப்பபன்," என்று பெசால்கின்றாள். எ"ினும் ராவண"ின் அச்சுறுத்�ல்களும், மற்ற அரக்கிகளின் பெ�ாந்�ிரவுகளி"ாலும் ம"ம் தைநந்து பபா" சீதை� �ன் �தைலயில் கட்டி இருந்� ஒரு கயிற்றி"ால் �ான் தூக்குப் பபாட்டுக் பெகாள்ளலாமா எ" பயாசிக்கின்றாள். உடலிலும் இடது கண்கள், ப�ாள்கள் துடித்து நற்சகு"த்தை�யும் காட்டபவ, சற்பற பயாசிக்கின்றாள்.

அப்பபாது எங்பக இருந்ப�ா ப�வகா"ம் பபால் ராம நாமம் பகட்கின்றது.

"ஸ்ரீராம், பெஜயராம், பெஜய பெஜய ராம்"

அனுமன் பெமல்ல, பெமல்ல பெமல்லிய குரலில் பெசால்லத் பெ�ாடங்கி"ான், ராம"ின் கதை�தைய.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 45

துயருற்றிருந்� சீதை�யின் முன்"ர் �ாம் �ிடீபெர"ப் பபா"ால் விதைளயும் விதைளவுகதைள எல்லாம் புத்�ிமான் ஆ" அனுமன் நன்கு பயாசித்துத் பெ�ளிந்�ார். "நாபமா ஒரு வா"ரன். �ற்சமயம் உருபவா சிறிய�ாய் இருக்கின்பறாம். பபருருதைவ எடுத்துச் பெசன்றாலும் சீதை� பயப்படுவாள். அவளுக்குத் �ாம் ராம"ிடமிருந்து�ான் வந்�ிருக்கின்பறாம் எ"த் பெ�ளியவும் பவண்டுபம? ஆகபவ, நாம் நடந்� கதை�தைய ஒருவாறு நாம் அறிந்�து, அறிந்�படி பெசான்ப"ாமா"ால், மு�லில் சீதை�யின் நம்பிக்தைகதையப் பெபறலாம். ஆகபவ ராம"ின் சரித்�ிரத்தை�ச் பெசால்லலாம் எ" நிதை"த்துச் பெசால்ல ஆரம்பிக்கின்றார், மிருதுவா" குரலில். �சர�குமாரன் ஆ" ராமன், மிகச் சிறந்� வில்லாளி, ம"ி�ர்களில் உத்�மர், �ர்மத்�ின் காவலர், எ" ஆரம்பித்து, மிகச் சுருக்கமாய் ராமன் பட்டாபிபஷகம் �தைடப்பட்டு, ராமன் வ"ம் வர பநரிட்ட கதை�தையயும், பின்"ர் சீதை� அபகரிக்கப் பட்டு, �ற்சமயம் சீதை�தையத் ப�டி வருவதை�யும், அ�ன் காரணமாகபவ �ான் கடல் �ாண்டியதை�யும் பெசால்லி முடித்�ார். சீதை�க்குத் �ாள முடியா� வியப்பு. பெசால்லுவது என்"பமா �ன் வாழ்க்தைகச் சரித்�ிரம் �ான். ஆ"ால் பெசால்வது யார்? �ான் பார்க்கா� சில சம்பவங்களும் இருக்கின்ற"பவ? �ான் அமர்ந்�ிருந்� மரத்தை� அண்ணாந்து பார்க்கின்றாள் சீதை�. ஒரு வா"ரம் மரத்�ின் மீது பெவண்ணிற ஆதைட அணிந்து அமர்ந்�ிருப்பது கண்ணில் படுகின்றது. க"பவா இது? எ" மயங்கி"ாள். வா"ரம் �ன்"ிடம் பபசிய�ா? எப்படி? ஒருபவதைள இது அரக்கிகளின் ச�ிபயா? அல்லது ராவணன் �ன்தை" அதைடயச்பெசய்யும் மற்பெறாரு வதைகத் �ந்�ிரபமா? பயாசதை"யுடப"பய மீண்டும் மரத்�ின் பமபல பார்த்�ாள் சீதை�.

உடப"பய அங்கிருந்து கீபழ இறங்கிய அனுமன் �ன் இருதைககதைளயும் கூப்பிக் பெகாண்டு சீதை�க்கு வணக்கம் பெ�ரிவித்து வணங்கி நின்று, "குற்றமற்ற பெபண்மணிபய, நீ யார்? ராவண"ால் கடத்�ி வரப்பட்ட ராம"ின் மதை"வி சீதை� நீ�ா"ா? எ"ில் அதை� என்"ிடம் பெசால்லு! உ"க்கு அதை"த்து நன்தைமகளும் உண்டாகட்டும்" எ"ச் பெசால்கின்றார். சீதை� ம"ம் மகிழ்ச்சி அதைடந்து, "�சர�ன்

மருமகளும், ஜ"க"ின் மகளும், ராம"ின் மதை"வியும் ஆ" சீதை� நான் �ான்." என்றுபெசால்லிவிட்டு, அபயாத்�ிதைய நீங்கிய�ில் இருந்து நடந்� நிகழ்வுகதைளயும், �ான் கடத்�ி வரப்பட்டதை�யும் பெசால்கின்றாள். அனுமன் ம"ம் மகிழ்ந்து, பெநகிழ்வுடன், "ராமசாமியின் தூ�"ாய்த் �ான் நான் வந்�ிருக்கின்பறன். ராமன் நலபம. உங்கதைளப் பற்றிய கவதைலயன்றி பவபற ஒரு கஷ்டமும் இல்தைல அவருக்கு. லட்சுமணனும் நலபம. உங்கள் கஷ்டத்�ின் பபாது காப்பாற்ற முடியவில்தைல என்ற வருத்�பம அவருக்கு." என்று பெசால்லிக் பெகாண்பட அனுமன் சீதை�தைய பெநருங்க, சீதை�க்கு மீண்டும் சந்ப�கம் வருகின்றது. ஒருபவதைள ராவணப"ா எ". ஆகபவ எ�ற்கும் அதைம�ி காக்கலாம் எ" அதைம�ி காக்கின்றாள். சீதை�யின் சந்ப�கத்தை�ப் புரிந்து பெகாண்ட அனுமன் �ான் ராம"ின் நட்தைபப் பெபற்ற வா"ர அரசன் சுக்ரீவ"ின் நண்பன், அதைமச்சன், ராம"ின் சார்பாகபவ �ான் இங்பக வந்�ிருப்பதை�யும் பெசால்ல, ஒரு வா"ரம் எவ்வாறு கடல் �ாண்ட முடியும் எ"ச் சந்ப�கப் படும் சீதை�யிடம் நடந்� விபரங்கதைளக் கூறுகின்றார் அனுமன். ராம, லட்சுமணர்களின் ப�ாற்றத்தை�ப்பற்றியும், அவர்களின் பசாகத்தை�ப் பற்றியும், சுக்ரீவனுடன் ஏற்பட்ட நட்பு பற்றியும், வாலி வ�ம் பற்றியும் விவரிக்கின்றார் அனுமன். சீதை�யின் ம"�ில் நம்பிக்தைக பிறக்கின்றது.

சீதை�க்கு முழுதைமயா" நம்பிக்தைக ஏற்படுத்தும் எண்ணத்துடன் அனுமன், "நான் ஒரு வா"ரன், ராம"ின் தூ�ன். இப�ா ராமன் பெபயர் பெகாண்ட பமா�ிரம். இந்� பமா�ிரத்தை� உங்களுக்கு அதைடயாளமாய் ராமன் என்"ிடம் பெகாடுத்�ார். மங்களம் உண்டாகட்டும், உங்கள் அதை"த்துத் துன்பங்களும் பறந்ப�ாடட்டும்."என்று கூறிவிட்டு அனுமன், ராம"ின் பமா�ிரத்தை� சீதை�யிடம் அளித்�ார். அந்� பமா�ிரத்தை�க் கண்ட சீதை�க்கு ராமதை"பய பநரில் காண்பது பபாலிருந்�து. ம"மகிழ்பவாடு அனுமதை"ப் பார்த்து, "அப்பப"! அரக்கர்களின் இந்�க் பகாட்தைடக்குள் நீ உட்புகுந்து என்தை"ப் பார்த்து இதை�ச் பசர்ப்பித்��ில் இருந்ப� உன்னுதைடய துணிவும், வலிதைமயும், அறிவும் நன்கு புலப்படுகின்றது.

மதைழநீதைரத் �ாண்டி வரும் சா�ாரண ம"ி�ன் பபால் நீ பெபருங்கடதைலத் �ாண்டி இங்பக வந்துள்ளாய். உன் சக்�ிதையப் புரிந்து பெகாள்ளாமல் ராமன் உன்தை" இங்பக அனுப்பவில்தைல என்று பெ�ரிந்து பெகாண்படன். ராமன் நலம் என்ற பெசய்�ி பகட்டு மகிழும் அப� பநரம் ராமன் ஏன் இன்னும் வந்து என்தை" மீட்கவில்தைல என்பதை� என்"ால் புரிந்து பெகாள்ள முடியவில்தைல. என் துன்பத்�ிற்கு இன்னும் முடிவுகாலம் வரவில்தைல பபாலிருக்கின்றது. பபாகட்டும், ராமர் மற்றக் கடதைமகதைளச் சரிவர ஆற்றுகின்றாரா? என் பிரிவி"ால் மற்றக் கடதைமகளுக்குப் பா�ிப்பு ஒன்றும் இல்தைலபய? நண்பர்கள் அவதைர ம�ிக்கின்றார்கள் அல்லவா/ என் மாமியார்கள் ஆ" பகாசதைல, சுமித்�ிதைர, பர�ன் ஆகிபயாரிடமிருந்து அவர்கள் நலன் பற்றிய பெசய்�ிகள் வருகின்ற"வா? என்தை" எப்பபாது ராமன் மீட்டுச்பெசல்வார்? லட்சுமணனும் உடன் வந்து அரக்கர்கதைள அழிப்பான் அல்லவா? " என்பெறல்லாம் பகட்க அனுமனும் ப�ில் பெசால்கின்றார்.

"�ாங்கள் இங்பக இருக்கும் பெசய்�ி இன்னும் ராமருக்குத் பெ�ரியா� காரணத்�ி"ாபலபய இன்னும் வந்து உங்கதைள மீட்கவில்தைல. பெபரும்பதைடயுடன் வந்து உங்கதைள மீட்டுச் பெசல்லுவார். உறக்கத்�ில் கூட உங்கதைளபய நிதை"த்துக் பெகாண்டிருக்கின்றார் ராமர். பவறு சிந்�தை" இல்லாமல் இருக்கின்றார்." என்று பெசால்லவும், சீதை� பெபருமி�ம் பெகாண்டாள். "எ"க்குப் பெபருதைம அளித்�ாலும், இந்�ச் சிந்�தை" மட்டுபம ராமனுக்கு இருக்கிறது என்பது பெகாஞ்சம் கவதைலயாகவும் இருக்கின்றது. ராவணன் ஒரு வருடபம பெகடு தைவத்�ிருந்�ான். அந்�க் பெகடுவும் இப்பபாது முடியப் பபாகின்றது. ராமன் விதைரந்து பெசயல்படவில்தைல எ"ில் அ�ற்குள் என் உயிர் பிரிந்துவிடும் எ" ராம"ிடம் நீ எடுத்துச் பெசால்வாய். விபீஷணன், ராவண"ின் �ம்பி, என்தை" ராம"ிடம் �ிரும்பச் பசர்க்குமாறு பலமுதைற எடுத்துச் பெசால்லியும் ராவணன் மறுத்துவிட்டான். பமலும் ஓர் கற்றறிந்� நன்"டத்தை� பெபாருந்�ிய அரக்கன் ஆ" "அவிந்த்யன்" என்பவனும் ராவணனுக்கு எடுத்துச் பெசான்"ான். ராவணன் அவதை"யும் ம�ிக்கவில்தைல." என்று பெசால்லபவ, அனுமன் அவதைளத் �ன் ப�ாளில் அமரச் பெசால்லிவிட்டுத் �ான் தூக்கிச் பெசன்று கடதைலக் கடந்து ராம"ிடம் பசர்ப்பிப்ப�ாயும் �ன்தை" நம்புமாறும் கூறுகின்றான். �ன்னுதைடய பவகத்துக்கு ஈடு பெகாடுத்துத் �ன்தை"த் பெ�ாடர்ந்து வரக் கூடியவன் இந்� இலங்தைகயில் இல்தைல எ"வும் பெசால்கின்றான். அதை�க் பகட்ட சீதை�, மகிழ்ச்சி அளிக்கக் கூடிய வார்த்தை�கதைளபய பெசால்லும் அனும"ின் இத்�தை" சிறிய உருதைவப் பார்த்து சந்ப�கம் பெகாண்டு பகட்கின்றாள்."இத்�தை" சிறிய உருப்பதைடத்� நீ எவ்வாறு கடதைலக் கடப்பாய், அதுவும் என்தை"யும் சுமந்து பெகாண்டு?" என்று பகட்கின்றாள்.

உடப"பய அனும"ின் விஸ்வரூபம் காண பநரிடுகின்றது அவளுக்கு. நிதை"த்�பபாது, நிதை"த்� வடிதைவத் �ான் எடுக்க முடியும் எ" சீதை�க்குக் காட்ட பவண்டி, விண்ணுக்கும், மண்ணுக்குமாய் வளர்ந்து நிற்கின்றார் ஆஞ்சபநயர், வா"ர வீரன், வாயுகுமாரன், மங்களங்கதைள அள்ளித் �ரும் சுந்�ரன். பமலும், பமலும், பமலும் வளர்ந்து பெகாண்பட பபாகும் அந்� அனும"ின் விசுவரூபத்தை�க் கண்டு வியக்கின்றாள் தைவப�ஹி. அனுமன் பெசால்கின்றான். "அம்தைமபய, உங்கதைள மட்டுமல்ல, இந்� நகதைரயும், நகபராடு உள்ள மக்கதைளயும், ராவணதை"யும், அதை"வதைரயும் சுமக்கக் கூடிய வல்லதைம பதைடத்�வப" நான். ஆகபவ �ாங்கள் �யங்க பவண்டாம். உடப" என்னுடன் வருவீர்களாக.' என்று கூப்பிடுகின்றான். அனும"ின் விசுவரூபத்தை�க் கண்டு வியந்� ஜா"கி, "அப்பா, இப்பபாது நன்கு புரிகின்றது. ஒரு சா�ாரண வா"ரன் எவ்வாறு கடல் �ாண்ட முடியும் எ" நான் நிதை"த்�து, �வறு என்று பெ�ரிந்து பெகாண்படன். ஆ"ால், காற்தைற விடக் கடி"மாயும், பவகமாயும் பறக்கும் உன்னுதைடய பவகத்தை� என்"ால் �ாங்க முடியுமா? வழியில் அரக்கர்கள் பின் பெ�ாடர்ந்�ால், என்தை"யும் சுமந்துபெகாண்டு அவர்கபளாடு நீ எவ்வி�ம் சண்தைட பபாடுவாய்? உன் முதுகிலிருந்து நான் நழுவி விழுந்�ாலும் விழலாம், அல்லது அரக்கர்கள் பெஜயித்�ால் என்தை"க் பெகான்றாலும் பெகால்லலாம். இப்படி எல்லாம் நடந்�ால் உன்னுதைடய முயற்சி வீணாகிவிடுபம? பமலும் ராம"ின் பெபருதைமக்கும் இது களங்கம் அல்லபவா? அதுவும் �விர, பவபெறாரு முக்கியமா" விஷயமும் இருக்கின்றப�, ராமதை"த் �விர, பவறு யாதைரயும் நான் தீண்ட மாட்படன். அப்படி எ"ில் ராவணப"ாடு வந்�து எப்படி என்கின்றாயா? அது பலவந்�மாய் அவன்

இழுத்துக் பெகாண்டு வந்��ால், நான் பவறு வழி அறியாமல் இருந்துவிட்படன். இப்பபாது நான் உன் முதுகில் ஏறிக் பெகாண்டு எவ்வாறு வருபவன்,அறிந்ப� வரமுடியாது. ராமன் இங்பக வந்து அரக்கர்கபளாடு சண்தைடயிட்டுவிட்டு, அவர்கதைளத் ப�ாற்கடித்து, ராவணதை"யும் பெவன்று என்தை" அதைழத்துச் பெசல்வப� சிறப்பா"து, அவருக்கும், எ"க்கும். ஆகபவ அவரிடம் பெசன்று பெசால்லி, சீக்கிரம் இங்பக வந்து இவர்கதைளத் ப�ாற்கடித்துவிட்டு என்தை" அதைழத்துச் பெசல்லச் பெசால்வாயாக!" என்கின்றாள் ஜா"கி.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 46

சீதை�யின் வார்த்தை�கதைளக் பகட்டு பெநகிழ்ந்து பபா" அனுமன், "�ாபய, உங்கள் கூற்று சரியா"ப�. உங்கள் பமன்தைமக்குத் �க்க வார்த்தை�கதைளபய நீங்கள் கூறினீர்கள். ராமதை"த் �விர, இன்பெ"ாருவதைரத் தீண்டமாட்படன் என்று நீங்கள் கூறியது, உங்கள் �கு�ிக்கும், பமன்தைமக்கும், நிதைலக்கும் பெபாருத்�மா" ஒன்பற. எ"ினும், நீங்கள் இருவரும் உட"டியாக ஒன்று பசரபவண்டும் என்ற ஆவலின் காரணமாகபவ நான் பமற்கூறிய வழிதையக் கூறிப"ன். அ�ற்காக என்தை" மன்"ிக்கவும். நான் �ங்கதைளச் சந்�ித்துத் �ான் �ிரும்பியுள்பளன் என்பதை� ராமன் உணரும்வண்ணம் ஏப�னும் அதைடயாளச் சின்"ம் இருந்�ால் பெகாடுக்குமாறு உங்கதைளக் பகட்டுக் பெகாள்கின்பறன்." என்று கூறி வணங்கி நின்றார். சற்று பநரம் பயாசித்� சீதை� பின்வருமாறு சில நிகழ்ச்சிகதைளக் கூறி"ாள். "நாங்கள் இருவர் மட்டுபம அறிந்� ஓர் நிகழ்ச்சிதைய இப்பபாது கூறுகின்பறன். என்தை" ஒருநாள் ஒரு காகம் துன்புறுத்�ித் பெ�ால்தைல பெகாடுத்�து. அதை�க் கண்ட ராமர் ஒரு புல்தைல அஸ்�ிரமாக்கி அந்�க் காக்தைகதைய அழிக்க முதை"ந்�ார். காகம் மிகவும் மன்றாடியது. ஆ"ால் அஸ்�ிரம் ஏவப்பட்ட பின்"ர் �ிரும்பப் பெபறமுடியாது, அஸ்�ிரத்�ின் பலதை" ஏ�ாவது ஒருவதைகயில் அனுபவித்ப� தீரபவண்டும் என்பது மாறா� வி�ி. ஆதைகயால் காக்தைகயின் ஒரு கண்தைண மட்டும் அந்� அஸ்�ிரத்�ால் அழித்து, அதை� உயிபராடு விட்டார் ராமன். என்தை"த் துன்புறுத்�ிய ஒபர காரணத்�ிற்காகக் காக்தைகயின்பமல் இவ்வளவு பகாபம் பெகாண்ட ராமன், இப்பபாது ஏன் இன்"மும் பெபாறுதைம காட்டிக் பெகாண்டிருக்கின்றார். நிகரற்ற வில்லாளியா" லட்சுமண"ாவது வரலாபம? ஏன் அவனும் வரவில்தைல என்று நான் பகட்ட�ாய்ச் பெசால். ராம"ின் நலன் பற்றி நான் விசாரித்ப�ன் எ"ச் பெசால்வாய், பெபருதைம மிக்க �ாய் சுமித்�ிதைரயின் தைமந்�ன் ஆ" லட்சுமணதை" விசாரித்ப�ன் எ"ச் பெசால். ராமதை"ப் பின் பெ�ாடர்ந்து காட்டுக்கு வந்� லட்சுமணன், என்தை" விட ராமனுக்கு உகந்�வன். அவன் ம"து தைவத்து, என் துன்பங்கதைளத் தீர்க்கும் வதைகயில் நீ என் துன்பத்தை�ப் பற்றி அவ"ிடம் எடுத்துச் பெசால். இன்"மும் ஒரு மா�ம் �ான் நான் உயிர் வாழ்பவன் எ"வும், அ�ற்குள் வந்து என்தை"க் காக்கபவண்டும் எ"வும் இருவரிடமும் பெசால்." என்று பெசால்லிவிட்டுச் சீதை� �ன் �தைலயில் சூடிக் பெகாண்டிருந்� அழகிய ஆபரணத்தை� எடுத்து அனும"ிடம் பெகாடுத்�ாள். அதை�க் பெகாடுத்� சீதை� பமற்பெகாண்டு பெசால்கின்றாள்: "இந்� ஆபரணத்தை�ப் பார்த்�ால் ராமனுக்கு நான் �ான் இதை�க் பெகாடுத்ப�ன் என்பது பெ�ரிய வரும். என் நிதை"வு மட்டுமின்றி, என் �ாய், மற்றும் ராம"ின் �ந்தை� �சர�ன் ஆகிபயாரின் நிதை"வும் அவருக்கு வரும்.

ஏபெ""ில் �சர�ச் சக்கரவர்த்�ியின் முன்"ிதைலயில், என் �ாய் இந்� ஆபரணத்தை� எ"க்குப் பரிசாய்க் பெகாடுத்�ாள். மற்றும் உன் மன்"ன் ஆ" சுக்ரீவ"ிடமும், மற்ற வா"ர அதைமச்சர்கள், வீரர்கள் அதை"வரிடம் பெசால்வாய்." என்று கூறி"ாள்.

அனுமனும் அந்�ச் சூடாமணிதைய வாங்கிக் பெகாண்டு சீதை�யிடம் ராமனுடனும், பெபரும்பதைடயுடனும், வந்து உங்கதைள மீட்டுப் பபாவது உறு�ி என்று பெசால்கின்றார். சீதை� அனுமதை"ப் பார்த்து இன்னும் ஓர் நாள் �ங்கிவிட்டுப் பபாகின்றாயா? நீ இருந்�ால் என் ம" உறு�ியும், தை�ரியமும் என்தை"க் தைகவிடாது எ"த் ப�ான்றுகிறது, கடதைலக் கடந்து வந்து எவ்வாறு மீட்டுச் பெசல்லுவார்கள் என்பதை� எண்ணும்பபாது சந்ப�கமாய் உள்ளது. கருடதை"யும், வாயுதைவயும், இப்பபாது உன்தை"யும் �விர மற்றவர்களால் முடியுமா எ"த் பெ�ரியவில்தைலபய? பெபரும்பதைட வருவது எவ்வாறு" என்று எண்ணிப் புலம்ப ஆரம்பித்�ாள். அனுமன் அவளுக்கு ஆறு�ல் வார்த்தை�கள் பெசால்லி, சுக்ரீவ"ின் பதைட பலத்தை�யும், வீரர்களின் வல்லதைம, �ிறதைம பபான்றவற்தைறயும் எடுத்துதைரக்கிறார். உண்தைமயில் இந்�க் காரியத்துக்காக ஏவப்பட்ட நான் அவர்கள் அதை"வரிலும் �ாழ்ந்�வப". ஒரு காரியத்துக்கு ஏவப் படுகின்றவன், மற்றவர்கதைள விட பமன்தைமயா"வ"ாய் எவ்வி�ம் இருப்பான்? ஆகபவ �ாங்கள் அஞ்ச பவண்டாம். உங்கள் துன்பம் அழியும் பநரம் வந்துவிட்டது. பெபாறுங்கள், அதைம�ி காத்து இருங்கள்" என்பெறல்லாம் பெசால்லிச் சீதை�யிடம் விதைடபெபற்றுக் பெகாண்டு அனுமன் வட�ிதைசயில் பெசல்லத் தீர்மா"ித்�ான். பெசல்லும்பபாப� அனுமன் நிதை"த்�ான்."சீதை�தையக் கண்டு பபசியாகிவிட்டது. எடுத்� காரியத்�ில் பெவற்றி அதைடயும் அடுத்� வழிதையப் பார்ப்பபாம். அரக்கர்களிடம் பபச்சு வார்த்தை� பல"ில்தைல. துணிவின் மூலபம அவர்களுக்குத் �க்க �ண்டதை" அளிக்கபவண்டும். பமலும் நமக்கும், ராவணனுக்கும் நடக்கப் பபாகும் யுத்�த்�ில் பெவற்றி அதைடயபவண்டுமா"ால், ராவணன் பற்றியும் அவன் பலம் பற்றியும் அறிந்து பெகாள்ளபவண்டும்.அ�ற்கு அவதை"ச் சந்�ிக்கபவண்டும், அவன் அதைமச்சர்கதைளச் சந்�ிக்க பவண்டும். என்" பெசய்யலாம்? ம்ம்ம்ம்ம்??? இந்� நந்�வ"ம் எத்�தை" அழகு? பல்பவறு வி�மா" பெகாடி, பெசடிகள், மரங்கள், உத்�ியா" மண்டபங்கள், ல�ாமண்டபங்கள்???ம்ம்ம் இதை� நான் அழித்�ால் ராவணன் கட்டாயம் பகாபம் பெகாண்டு என்தை" அழிக்கப் பதைடதைய ஏவுவான், அல்லது அவப" வரலாம். எ�ிராளியின் பலம் அப்பபாது பெ�ரிய வரும்" என்பெறல்லாம் எண்ணிய அனுமன் அபசாகவ"த்தை� அழிக்க முற்பட்டு, அதை� நாசம் பெசய்யத் பெ�ாடங்கி"ார்.

அபசாக வ"ம் நாசமதைடந்�தை�க் கண்ட அரக்கிகள் சீதை�யிடம் பெசன்று யார் அது உன்"ிடம் பபசியது, எங்கிருந்து வந்�ான் என்பெறல்லாம் பகட்டார்கள். சீதை�பயா எ"ில், �ாம் விரும்பிய வடிவம் எடுத்துக் பெகாள்ளும் அரக்கர்கள் எப்பபாது என்" பெசய்கின்றார்கள் என்பதை� நான் அறிபயன். யார் வந்�ார்கபளா, நான் என்" கண்படன் என்று பெசால்லிவிடுகின்றாள். அரக்கிகள் ராவண"ிடம் ஓடிச் பெசன்று நடந்� நாசத்தை�க் குறித்து விவரிக்கின்றார்கள். சீதை� அமர்ந்�ிருக்கும் இடம் �விர, மற்ற இடங்கபெளல்லாம் அழிக்கப் பட்டு விட்டது என்பதை� அறிந்� ராவணன் பெபரும்பகாபத்துடன் கிங்கரர்கள் எ" அதைழக்கப் படும் அரக்கர்கதைள அனுப்பி"ான். அனுமன் ராமநாமத்தை�ச் பெசால்லிக் பெகாண்பட, �ான் வாயுவின் தைமந்�ன் எ"வும், ராம"ின் தூ�ன் எ"வும் பெசால்லிவிட்டு, கிங்கரர்கதைள அழித்துவிடுகின்றார். பின்"ர் பிரஹஸ்�ன் என்பவ"ின் மகன் ஜம்புமாலி என்பவன் வந்து அனுமனுடன் பமா�, ஜம்புமாலியும், அவனுடன் பசர்ந்து அபசாகவ"த்�ில் மீ�மிருந்� ஓர் மண்டபமும், அதை�க் காத்� அரக்க வீரர்களும் மாண்ட"ர். ராவண"ின் அதைமச்சர்களின் மகன்கள் எழுவர் வர, அனுமன் அவர்கதைளயும் எ�ிர்பெகாண்டார். �ன் �ளப�ிகதைளயும் அனுமன் பெவன்றதை�க்கண்ட லங்பகசுவரன், பின்"ர் �ன் மகன்களில் ஒருவன் ஆ" அக்ஷ குமாரதை" அனுப்ப அவனும் அனுமன் தைகயால் மடிகின்றான்.

அக்ஷ குமாரன் மடிந்�து பகட்ட ராவணன், உடப"பய இந்�ிரஜித்தை� அதைழத்துச் பெசால்கின்றான்:"மூவுலகிலும் உன்தை" யாராலும் பெவல்ல முடியாது. உன்"ாலும், உன் �வத்�ாலும், பலத்�ாலும் சா�ிக்க முடியா�தைவ எதைவயும் இல்தைல. இப்பபாது இந்� வா"ரத்�ால் நம் வீரர்கள், உன் சபகா�ரன் அக்ஷகுமாரன் அதை"வரும் மடிந்துவிட்ட"ர். இந்� அனும"ின் பலத்துக்கு எல்தைல இல்தைல என்ப�ாபலபய உன்தை" அனுப்புகின்பறன். இது புத்�ிசாலித் �"மா" காரியமா இல்தைலயா என்பது பெ�ரியவில்தைல. எ"ினும் நன்கு ஆபலாசித்து இந்� அழிதைவத் �டுத்து நிறுத்துவது உன் கடதைம." என்று பெசால்லி அனுப்புகின்றான். இந்�ிரஜித்தும்

அனுமன் நிற்கும் இடம் பநாக்கிச் பெசல்கின்றான். துர்சகு"ங்கள் ஏற்பட்ட". அப்படி இருந்தும் இந்�ிரஜித் பெ�ாடர்ந்�ான். அனுமன் விஸ்வரூபம் எடுத்து நின்றுபெகாண்டு உரக்கக் பகாஷம் இடுகின்றார். பலத்� பமா�ல் இருவருக்கிதைடபய நடக்கின்றது. இருவரின் பலமும் சமமாய்த் பெ�ரிகின்றது. இந்�ிரஜித்தை� வீழ்த்தும் வழி அனுமனுக்குத் பெ�ரியவில்தைல. அனுமதை" எப்படி வீழ்த்துவது எ" இந்�ிரஜித்துக்குக் குழப்பம். ஆ"ால் இந்�ிரஜித் அனுமதை" எவ்வாபறனும் சிதைறப்பிடித்துவிடலாம் எ" எண்ணி"ான். உடப"பய பயாசதை" பெசய்து பிரம்மாஸ்�ிரத்தை�ப் பிரபயாகித்�ான். அனுமன் கீபழ வீழ்ந்�ான். எ"ினும் அவனுக்குத்�ான் பிரம்மாஸ்�ிரத்�ால் கட்டப் பட்டுவிட்படாம் என்பது புரிந்�து. ஆ"ால் அ�ன் வலி அவனுக்கு இல்தைல. பமலும் இந்� அஸ்�ிரத்�ால் �ான் கட்டுப்பட்டாலும் விதைரவில் விடு�தைலயும் கிதைடக்கும் என்பதும் அனுமனுக்கு நிதை"வு வந்�து. பிரம்மாவின் இந்� அஸ்�ிரத்�ில் இருந்து நாமாய் விடுவித்துக் பெகாள்ள முடியாது. ஆகபவ காத்�ிருப்பபாம் என்ற முடிவுக்கு வந்�ார்.

அனுமன் வீழ்ந்�து கண்ட அரக்கர்கள் தை�ரியமாய்க் கிட்பட வந்து அனுமதை"க் பெகாடி, பெசடிகளால் ஏற்படுத்�ப் பட்ட கயிற்றி"ால் பிதைணக்கவும், அ�ன் காரணமாய், பிரம்மாஸ்�ிரக் கட்டு அனுமதை" விடுவித்�து. பவறு வதைகயில் கட்டப் பட்டவதை" பிரம்மாஸ்�ிரம் கட்டாது என்பது அ�ன் வி�ி. இந்�ிரஜித் உடப"பய விஷயம் புரிந்து அரக்கர்களின் மூடத் �"மா" பெசயதைல நிதை"ந்து வருந்�ி"ான். எ"ினும் கட்டுண்டு அதைம�ியாகக் கிடந்� அனுமதை" மற்ற அரக்கர்கள் ராவண"ின் சதைபக்கு இழுத்துச் பெசன்ற"ர். சதைபயில் அதைமச்சர்களும், மற்றா வீரர்களும், பதைடத்�தைலவர்களும் வீற்றிருந்�"ர்.

ராவணன் முன்"ிதைலயில் பலரால் இழுத்துச் பெசல்லப் பட்டான் அனுமன். அவன் முன்ப" நின்றான். அதைமச்சர்கள் அனுமதை" அவன் யாபெர"வும், வந்� காரியம் பற்றியும் பலவி� விசாரதைணகள் பெசய்ய ஆரம்பித்�"ர். அனும"ின் ஒபர ப�ில்:'நான் சுக்ரீவ"ிடமிருந்து வந்�ிருக்கும் தூ�ன்" என்பப�. பபசும்பபாப� ராவணதை"ப் பற்றி ஆராய்ந்�றிந்�ார் அனுமன். எத்துதைண கம்பீரம் பெபாருந்�ியவன்? ஒளி வீசும் ப�ாற்றம்?அவன் மக"ா இந்�ிரஜித்? மகப" இவ்வளவு வீரன் என்றால் �கப்பன் எத்�தை" பெபரிய வீரன்? என்" அழகு? என்" ம�ிநுட்பம்? முகபம காட்டுகின்றப�? இவன் ஓர் அரக்கர் �தைலவ"ா? இவன் மட்டும் நன்"டத்தை� உள்ளவ"ாய் இருந்�ிருந்�ால் இவ்வுலதைகபய பெவன்றிருப்பாப"?

அப� சமயம் ராவணன் நிதை"க்கின்றான் அனுமதை"ப் பற்றி:" தைகதைலயில் இருக்கும் அந்� ஈச"ின் அதைமச்சன் ஆ" நந்�ிப�வப" இந்� உருபெவடுத்து வந்துவிட்டாப"ா? இவன் பெபரும் வீரம் பெசறிந்�வ"ாய்க் காணப்படுகின்றாப" எ" நிதை"த்துக் பெகாண்பட, �ன் அதைமச்சர்களில் முக்கியமா"வன் ஆ" பிரஹஸ்�ன் என்பவதை"ப் பார்த்து இந்� அனுமன் வந்� காரியம் என்" என்பது அறியப் படட்டும் என்று உத்�ரவிடுகின்றான். பிரஹஸ்�ன் பகள்விகள் பகட்கத் பெ�ாடங்குகின்றான்.

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 47.

ராவணன் சதைபயில் அமரதைவக்கப்படாமல் கட்டப் பட்ட நிதைலயிபலபய அனுமன் பபசிய�ாய் வால்மீகி குறிப்பிடுகின்றார். வாதைலச் சுருட்டி தைவத்துக் பெகாண்டு உட்காருவது எல்லாம் பின்"ால் வந்�ிருக்கின்றது எ" நிதை"க்கின்பறன். ராவணனும் பநரிதைடயாக அனுமதை"க் பகள்விகள் பகட்கவில்தைல, �ன் அதைமச்சன் ஆகிய பிரஹஸ்�தை" விட்பட பகட்கச் பெசால்லுகின்றான். கம்பர், ராவணனும், அனுமனும் பநரிதைடயாகப் பபசிக் பெகாண்ட�ாய் எழு�ி இருக்கின்றார். இ"ி, பிரஹஸ்�"ின் பகள்விகளும், அனும"ின் ப�ில்களும்: "ஏ, வா"ரப", உ"க்கு நலம் உண்டாகட்டும், நீ யாரால் அனுப்பப் பட்டவன்? ப�பவந்�ிர"ா, குபபர"ா, வருண"ா, அந்� மகாவிஷ்ணுவா, பிரம"ா? யார் அனுப்பி இருந்�ாலும் உள்ளது உள்ளபடிக்கு உண்தைமதையச் பெசால்லிவிடு, உருவத்�ில் வா"ரன் ஆ" உன் சக்�ி பிரம்மாண்டமாய் இருக்கின்றது. சா�ாரண வா"ர சக்�ி இல்தைல இது. பெபாய் பெசால்லாப�!" என்று பகட்க, அனுமன் பநரிதைடயாக ராவணதை"ப் பார்த்ப� மறுபெமாழி பெசால்லத் பெ�ாடங்குகின்றார். "நான் ஒரு வா"ரன், நீங்கள் கூறிய ப�வர்கள் யாரும்

என்தை" அனுப்பவில்தைல. ராவணதை"ப் பார்க்கபவண்டிபய நான் வந்ப�ன். அரக்கர்களின் �தைலவன் ஆகிய ராவணதை"ப் பார்க்கபவண்டிபய அபசாகவ"த்தை� அழித்ப�ன். அரக்கர்கள் கூட்டமாய் வந்து என்தை"த் �ாக்கிய�ால், என்தை"த் �ற்காத்துக் பெகாள்ளும்பெபாருட்டு, நான் �ிரும்பத் �ாக்கிய�ில் அவர்கள் அழிந்து விட்ட"ர். என்தை" எந்� ஆயு�ங்களாலும் கட்டுப்படுத்� முடியாது. பிரம்மாஸ்�ிரத்துக்கு நான் கட்டுப்பட்டதுக்குக் கூட ராவணதை"ப் பார்க்கபவண்டும் என்ப�ாபலபய. இப்பபாது அ�ில் இருந்து நான் விடுபட்டுவிட்படன், எ"ினும், நான் அரக்கர் �தைலவன் ஆ" உன்தை"ப் பார்க்கபவ இவ்வாறு கட்டுப்பட்டது பபால் வந்துள்பளன். ராம காரியமாய் வந்�ிருக்கும் நான் அவருதைடய தூ�"ாக உன் முன்"ிதைலயில் வந்துள்பளன் என்பதை� அறிவாயாக!" என்று கூறி"ார்.

பின்"ர் �ன் வா"ரத் �தைலவன் ஆ" சுக்ரீவ"ின் பவண்டுபகாளின் பபரிபலபய �ான் ராம"ின் காரியமாக அவரின் தூதுவ"ாக அவர் பெகாடுத்� �கவதைலத் �ாங்கி வந்�ிருப்ப�ாய்த் பெ�ரிவிக்கும் அனுமன், சுக்ரீவன் ராவண"ின் நலன் விசாரித்துவிட்டு, ராவணனுக்கு நற்பபா�தை"கள் பெசால்லி அனுப்பி இருப்ப�ாயும், அதை�க் பகட்குமாறும் கூறுகின்றார். இப்படிக் கூறிவிட்டு, �சர� மகாராஜாவுக்கு, ராமன் பிறந்��ில் இருந்து ஆரம்பித்துக் காட்டுக்கு வந்�து, வ"த்�ில் சீதை�தைய இழந்�து, சுக்ரீவப"ாடு ஏற்பட்ட நட்பு, வாலி வ�ம், சீதை�தையத் ப�ட சுக்ரீவன் வா"ரப் பதைடதைய ஏவியது, அந்�ப் பதைடகளில் ஒரு வீரன் ஆ" �ான் கடல் �ாண்டி வந்து சீதை�தையக் கண்டது வதைர விவரித்�ார். பின்"ர் பமலும் பெசால்கின்றார்:" ராவணா, உ"க்கு அழிவு காலம் வந்துவிட்டது. ராம, லட்சுமணர்களுதைடய அம்புகளின் பலத்தை�த் �ாங்கக் கூடிய அரக்கர்கள் எவரும் இல்தைல. ராமருக்குத் தீங்கு இதைழத்துவிட்டு அரக்கன் எவனும் இந்�ப் பூமியில் நிம்ம�ியாய் வாழமுடியாது. ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் அரக்கர்கள் க�ிதைய நிதை"த்துப் பார்ப்பாய். வாலியின் வ�த்தை� நிதை"த்துப் பார். சீதை�தைய ராமனுடன் அனுப்பி தைவப்பது �ான் சிறந்�து. இந்� நகதைரபயா, உன் வீரர்கதைளபயா, பதைடகதைளபயா அழிப்பது என் ஒருவ"ாபலபய முடியும். எ"ினும் ராமரின் விருப்பம் அதுவல்ல, சீதை�தையக் கடத்�ியவதை"யும், அவதை"ச் சார்ந்�வர்கதைளயும் �ம் தைகயால் அழிக்கபவண்டும் என்பப� அவர் விருப்பம். அவ்வாபற சப�ம் இட்டிருக்கின்றார். அதை� நிதைறபவற்றிபய தீருவார். இந்� உலகத்�ின் அழிவுக்பக காரணம் ஆ" கால"ின் துதைணயா" காலராத்�ிரி பபான்ற சீதை�தைய விட்டு விலகி"ாய் ஆ"ால் உ"க்பக நன்தைமகள். இல்தைல எ"ில் இந்� உன் இலங்தைகக்கும், உன் குலத்துக்கும் அழிவுக்கு நீபய காரணம் ஆவாய்." என்று பெசால்லி நிறுத்� அனுமதை"க் பெகால்லச் பெசால்லிக் கட்டதைள இடுகின்றான் ராவணன்.

ராவண"ின் பகாபத்தை�யும் அவன் அனுமதை"க் பெகால்லச் பெசான்"தை�யும் கண்ட விபீஷணன், எந்பநரமும் இந்�க் கட்டதைள நிதைறபவற்றப்பட்டுவிடுபமா எ" அஞ்சி"ான். �ான் �தைலயிடும் பநரம் வந்துவிட்ட�ாய்க் கரு�ி"ான். ராவணதை"ப் பார்த்து, " அரபச, என் குறுக்கீட்டுக்கு மன்"ிக்க பவண்டுகின்பறன். பெபாதுவாக அரசர்கள் தூதுவதை" மரியாதை�யுடப"பய நடத்துவது வழக்கம். இந்� வா"ர"ின் உயிதைரப் பறிப்பது சரியல்ல. �ாங்கள் அறியா� விஷயம் எதுவும் இல்தைல. பகாபத்�ி"ால் பீடிக்கப் பட்டு �ாங்கள் சாத்�ிரங்கதைள முதைறயாகப் பயின்றதை� வீண்பவதைல எ" ஆக்கிவிடாதீர்கள்" என்று பெசால்கின்றான். ராவணன் இன்னும் அ�ிகக் பகாபம் பெகாண்டு, "விபீஷணா, இந்� வா"ரன் ஒரு மாபெபரும் பாவி. பாவிகதைளத் �ண்டித்�ால் ஒரு பாவமும் வராது." என்று கூற, அவன் முடிவு �வறு என்று பமலும் விபீஷணன் கூறுகின்றான். ஒரு தூதுவதை" எந்� நிதைலயிலும் அரசன் ஆ"வன் பெகால்லக் கூடாது, அ�ற்குப் ப�ிலாக பவறு வழியில் �ண்டிக்கலாம், சாட்தைடயால் அடித்ப�ா, அங்கஹீ"ம் பெசய்யப்பட்படா, பெமாட்தைட அடித்ப�ா, முத்�ிதைர குத்�ி ஊர்வலம் விட்படா எப்படியும் �ண்டிக்கலாம், ஆ"ால் பெகால்வது முதைறயல்ல. இந்� வா"ரதை" எவர் அனுப்பி"பரா அவர்கபள �ண்டிக்கப் படக்கூடியவர்கள். இவதை"க் பெகான்றுவிட்டால் பின் அந்� இரு அரசகுமாரர்களுக்கும் விஷயம் எவ்வி�ம் பெ�ரியவரும்? ஆகபவ இவதை" உயிபராடு அனுப்பி"ால் அவர்கள் இங்பக வருவார்கள். யுத்�ம் பெசய்யலாம் என்பெறல்லாம் எடுத்துச் பெசால்ல, ராவணனும் சம்ம�ித்து, வா"ரங்களுக்கு வாலின் மீது பிரியம் அ�ிகம் என்ப�ால் இந்� வா"ர"ின்வாலில் தீ தைவத்து அனுப்புங்கள். வால் பெபாசுங்கி இவன் பபாவதை�ப் பார்த்� இவன் ஆட்கள் இவதை"ப் பார்த்து மகிழட்டும். நகரின் வீ�ிகளில் இழுத்துச் பெசன்று வாலில் தீ தைவக்கப் படட்டும் என்று ஆதைண இடுகின்றான், �சகண்ட ராவணன்.

அனுமன் �"க்கு பநரிடும் இந்� அவமா"த்தை� ராம"ின் காரியம் பெஜயம் ஆகபவண்டிய�ன் முக்கியத்துவத்தை� உணர்ந்�வராய்ப் பெபாறுத்துக் பெகாள்கின்றார். பமலும் நகர்வலம் வருவ�ன் மூலம் இலங்தைகயின் அதைமப்தைபப்

பற்றியும் பெ�ரிந்து பெகாள்ளலாம் எ"வும் நிதை"த்துக் பெகாள்கின்றார். சங்குகள் ஊ�ப்பட்டு, முரசம் பலமாகக் பெகாட்டப் பட்டு, தூதுவனுக்குத் �ண்டதை" வழங்கப்படுவது உறு�ி பெசய்யப் படுகின்றது. வாலில் தீ தைவக்கப் பட்ட அனுமன் நகரின் பல வீ�ிகளிலும் இழுத்துச் பெசல்லப் படுகின்றார். நகரின் பெ�ருக்களின் அதைமப்தைபயும், நாற்சந்�ிகள் நிறுவப்பட்டிருந்� பகாணங்கதைளயும் அனுமன் நன்கு கவ"ித்துக் பெகாள்கின்றார். சீதை�க்கு அரக்கிகள் விஷயத்தை�த் பெ�ரிவிக்கின்ற"ர். அனுமன் வாலில் தீ தைவக்கப் பட்ட விஷயத்தை� அறிந்� சீதை� ம"ம் மிகவும் பெநாந்துபபாய்த் துக்கத்�ில் ஆழ்ந்�ாள். உடப"பய ம"�ில் அக்"ிதைய நிதை"த்து வணங்கி"ாள்:"ஏ, அக்"ி பகவாப", ராமன் நிதை"ப்பு மட்டுபம என் ம"�ில் இருக்கின்றது என்பது உண்தைமயா"ால், கணவன் பணிவிதைடயில் நான் சிறந்�ிருந்�து உண்தைமயா"ால், விர�ங்கதைள நான் கதைடப்பிடித்�து உண்தைமயா"ால், இன்"மும் ராமர் ம"�ில் நானும், என் ம"�ில் ராமர் மட்டுபமயும் இருப்பது உண்தைமயா"ால், அனும"ிடம் குளுதைமதையக் காட்டு. சுக்ரீவன் எடுத்� காரியம் பெவற்றி அதைடயுபெம"ில் ஏ, அக்"ிபய, குளுதைமதையக் காட்டு." எ"ப் பிரார்த்�ித்�ாள் சீதை�.

அனுமப"ா, சற்றும் கலங்கவில்தைல. வாலில் பெகாழுந்துவிட்டு எரியத் பெ�ாடங்கி இருந்� பெநருப்பு பமல் பநாக்கி எரியத் பெ�ாடங்கியது. �ிடீபெர", அந்� பெநருப்பா"து ஒரு பக்கமாய்ச் சாய்ந்து அ�ிகம் உஷ்ணம் காட்டாமல், பெமன்தைமயாய் எரியத் பெ�ாடங்கியது. ஒரு கணம் �ிதைகத்�ார் அனுமன். "நாற்புறமும் எரியும் தீ என்தை"த் �கிக்கவில்தைலபய? என்தை"க் காயப் படுத்�வில்தைலபய? ஏப�ா குளுதைமயா" வஸ்துதைவ தைவத்�ாற்பபால் இருக்கின்றப� ஏன்? சீதை�யின் பமன்தைமயாலா? அக்"ியின் கருதைணயாலா, நட்பி"ாலா? என்று ம"துள் வியந்� அனுமன், இவர்கள் பெசய்� அட்டூழியத்துக்கு நான் சரியாகப் பழிவாங்க பவண்டும் எ" ம"�ினுள் நிதை"த்�வராய், கட்டுக்கதைளத் �ிடீபெர" அறுத்துக் பெகாண்டு, வா"த்�ிபல �ாவி, பெபரும் சப்�த்தை�

எழுப்பி"ார். நகரின் நுதைழவாயிதைல அதைடந்து, சிறு உருதைவ அதைடந்து, கட்டுக்கதைள முழுதைமயாகத் �ளர்த்�ிவிட்டுப் பின்"ர் மீண்டும் பெபரிய உருதைவ எடுத்துக் பெகாண்டார்.காவாலாளிகதைள அடித்துக் பெகான்றார்.வாலில் சக்ராயு�ம் பபால் ஒளிவீசிப் பிரகாசித்துக் பெகாண்டிருந்� தீ அவர் சுழலும்பபாது மீண்டும் மீண்டும் சுழன்று பிரகாசித்�து.

அனுமன், கட்டிடங்களின் மீதும், மாளிதைககளின் மீதும் �ாவி ஏறி, �"து வாலில் இருந்� தீதைய அந்�க் கட்டிடங்களின் மீது தைவத்�ார். ப்ரஹஸ்�ன், மஹாபார்ச்வன், சுகன், சரணன், இந்�ிரஜித், ஜம்புமாலி, சுமாலி, ரச்மபகது, சூர்யசத்ரு, பராமசன், கரலன்,விசாலன், கும்பகர்ணன், பபான்றவர்களின் மாளிதைகக்பெகல்லாம் தீ தைவத்� அனுமன் விபீஷணன் மாளிதைகதைய மட்டும் விட்டு தைவக்கின்றார்.ராவண"ின் மாளிதைகதையக் கண்டறிந்து பெகாண்டு அ�ற்கும் பல இடங்களில் தீதைவக்கின்றார். தீ நகரம் பூராப் பரவ வச�ியாக வாயு ப�வன் உ�வி"ான். மாட, மாளிதைககள்,கூட பகாபுரங்கள் தீயி"ால் அழிந்�". அரக்கர்கள் க�ற, அங்பக பசமிக்கப் பட்டிருந்� நவரத்�ி"ங்கள் தீயி"ால் உருகி ஓர் பெபரிய ஆறாக உருபெவடுத்து ஓட ஆரம்பித்�து. �ிரிகூட மதைல உச்சியிலும் அனுமன் தீதைய தைவக்க நகதைரபய தீ சூழ்ந்து பெகாண்டது. எங்கு பார்த்�ாலும், அழுதைக, கூக்குரல், முப்புரம் எரித்� அந்� ஈசப" வந்துவிட்டாப"ா என்ற ஐயம் அதை"வர் ம"�ிலும் எழ, அனுமன் ம"�ிலும் இரக்கம் ப�ான்றுகின்றது. �ான் பெசய்�து �ப்பபா என்ற எண்ணம் அவதைர வாட்டி வதை�க்கின்றது. வா"ரபுத்�ியால் ராம,லட்சுமணர்களின் கீர்த்�ிக்குத் �ான் அபகீர்த்�ி விதைளவித்துவிட்ட�ாய் எண்ணுகின்றார் அனுமன். அவர்கள் முகத்�ில் எவ்வாறு விழிப்பபன் எ" எண்ணி மயங்குகின்றார். அதை"வரும் �வறாய் எண்ணும்படிப் பபரழிதைவப் புரிந்துவிட்படப"ா எ" எண்ணித் துயர் உறும் அனுமன் ம"ம் மகிழும் வதைகயில் நற்சகு"ங்கள் ப�ான்றுகின்ற".விண்ணில் இருந்து சில மு"ிவர்களும், சித்� புருஷர்களும், இவ்வளவு பெபரிய தீங்கு ஏற்பட்டபபா�ிலும் சீதை� இருக்கும் அபசாகவ"த்துக்கு எந்� அழிவும் உண்டாகவில்தைல எ" மகிழ்வுடன் பபசுவதை�யும் பகட்டார். உடப"பய அபசாகவ"ம் விதைரந்து பெசன்று சீதை�தையக் கண்ட அனுமன் அவளுக்கு ஆறு�ல் வார்த்தை�கள் பல கூறி அவளிடம் விதைடபெபற்றார்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் பகு�ி 48

இலங்தைகதைய எரித்�து சரிபய எ" ம" அதைம�ி பெபற்ற அனுமன், அபசாகவ"த்�ில் சீதை�க்குத் துன்பம் எதுவும் பநரிதைடவில்தைல எ" இன்னும் அ�ிக அதைம�ியுடனும், ஆறு�லுடனும் விதைடபெபற்றுக் பெகாண்டு, சீதை�யின் பெசய்�ியுடன், மீண்டும் இலங்தைகதைய விட்டுவிட்டு, வந்� இடம் பநாக்கிக் கிளம்பி"ார். அரிஷ்டம் என்னும் பெபயர் பெகாண்ட மதைலமீது ஏறி நின்றுபெகாண்டு, �ன் உருதைவ வளர்த்துக் பெகாண்டு கால்கதைளப்பலம் பெகாண்ட வதைரக்கும் எம்பி"ார். மதைல மண்பணாடு மண்ணாக பெநாறுங்க அனுமன் விண்ணில் கிளம்பி"ார். வா"பெவளியில் மிக பவகமாய்ப் பறந்து பெசன்று அனுமன் கடலின் அக்கதைரதைய விதைரவில் அதைடந்து மபகந்�ிரமதைலதையக் கண்டதும், மகிழ்ச்சியில் ஒரு ஹூங்காரம் எழுப்பி"ார். அந்� ஹூங்காரத்தை�க் பகட்ட வா"ரர்கள், அனுமன் �ிரும்பிவிட்டதை� மட்டுமல்லாமல் பெவற்றிபயாடு வருகின்றான் என்ற நிச்சயமும் பெகாண்ட"ர். ஜாம்பவான், அனுமன் எழுப்புகின்ற ஒலிபய அவன் பபா" காரியத்�ில் பெவற்றி பெபற்றான் என்பதை�க் காட்டுகின்றது என்று மற்ற வா"ரர்களிடம் உற்சாகத்துடன் பெசான்"ார். காற்தைற விலக்கிக் பெகாண்டு அனுமன் பவகமாய் வந்� காட்சியா"து, கார்கால பமகம் விதைரவில் விண்தைணத் �ன் கூட்டங்களால் நிரப்புவது பபால் காட்சி அளித்��ாம். இரு கரம் கூப்பி நின்ற வா"ரர்கள் நடுபவ மபகந்�ிர மதைலயின் மீது இறங்கிய அனுமன் மு�லில் ஜாம்பவாதை"யும், இளவரசன் அங்க�தை"யும் வணங்கிவிட்டுப் பின்"ர் "கண்படன் சீதை�தைய" என்ற நற்பெசய்�ிதையத் பெ�ரிவித்�ார். பின்"ர் அங்க�"ின் தைகதையப் பற்றிக் பெகாண்டு கீபழ அமர்ந்� அனுமன், �ான் கிளம்பிய�ில் இருந்து, அபசாகவ"த்�ில் சீதை�தையத் �ான் சந்�ித்�தை�யும், சீதை� அங்கு அரக்கிகளின் காவலில் இருப்பதை�யும், ராமதைர நிதை"த்து வாடிக் பெகாண்டிருப்பதை�யும் பெ�ரிவிக்கின்றார்.

பின்"ர் அங்க�ன் அனுமதை"க் கண்டு, “மிக்க துணிபவாடு இக்காரியத்தை� நீ நிகழ்த்�ி உள்ளாய். உ"க்கு நிகரா"வன் எவரும் இல்தைல. நீ பெசய்� இந்�க்

காரியத்�ி"ால் வா"ர குலத்துக்பக பெபருதைம பசர்த்துவிட்டாய். உன்"ால் வா"ரக் குலம் அழியாப் புகழ் பெபறும்.” என்பெறல்லாம் பராட்டுகின்றான். பின்"ர் அதை"வரும் அமர்ந்து பயாசதை" பெசய்�"ர். ஜாம்பவான், அனுமதை"ப் பார்த்து, அதை"த்து சம்பவங்கதைளயும் விபரமாய்ச் பெசால்லுமாறு பகட்க, அனுமனும் அவ்வாபற பெசால்கின்றான். ராம"ிடம் எதை�ச் பெசால்லலாம், எதை�ச் பெசால்லக் கூடாது என்பதை�யும் இங்பகபய முடிவு பெசய்யுமாறும் கூறுகின்றான் ஜாம்பவான். அ�ன்படிபய அதை"த்தை�யும் கூறிய அனுமன் பமலும் பெசால்கின்றான்: "சீதை�யின் தூய்தைம வியக்கும் வண்ணம் உள்ளது. அதை�க் கண்டதுபம என் ம"ம் நிதைறந்துவிட்டது. விர� வலிதைம ஒன்றாபலபய மூவுலதைகயும் பெபாசுக்கும் வல்லதைம பெகாண்டவர் அவர் என்பதை� அறிந்ப�ன். ராவணன் பெபற்ற பெபரும் வரங்கள் காரணமாகபவ சீதை�தையத் தீண்டித் தூக்கிச் பெசன்றும் அவன் இன்னும் பெபாசுங்காமல் இருக்கின்றான். எ"ினும், ராவணதை"யும், அவன் மகன் இந்�ிரஜித், சபகா�ரன் கும்பகர்ணன் அதை"வதைரயும் என் ஒருவ"ாபலபய எ�ிர்க்க முடியும். ஜாம்பவா"ாகிய உம்தைம எ�ிர்க்கும் வல்லதைம பெகாண்டவனும் எவனும் இல்தைல. அப� பபால் வாலியின் மகன் ஆகிய அங்க�னும் �ிறதைம பெகாண்டவப". மிகப் பெபரிய வீரன் ஆகிய நீலனும் நம்மிதைடபய இருக்கின்றான். இப்படிப் பெபரும் வல்லதைம பெகாண்ட நாம் அதை"வரும் கூடி இருக்கின்பறாம். சீதை�யின் துயரத்�ிற்கு முடிவு கட்ட ஆபலாசதை" பெசய்யலாம்." என்று கூறுகின்றான்.

உடப"பய அங்க�ன் சீதை�தையப் பார்த்�ாகிவிட்டது, ஆ"ால் மீட்டு வரவில்தைல, என்று கிஷ்கிந்தை�யில் பபாய்ச் பெசால்ல முடியுமா? ப�வர்களுக்கும், அசுரர்களுக்கும் நிகரா" சக்�ி பதைடத்� நாம் பெசன்று அரக்கர்கதைள அழித்து, ராவணதை"க் பெகான்று, சீதை�தைய மீட்டுக் பெகாண்பட கிஷ்கிந்தை� �ிரும்பபவண்டும். அனுமப"ா ஏற்பெக"பவ பெபரும் நாசத்தை� இலங்தைகயில் விதைளவித்துள்ளான். நாம் பெசன்று சீதை�தைய மீட்டு வருவப� பாக்கி. இதை� விட்டுவிட்டு, நாம் பெசன்று ராம, லட்சுமணர்கள் கடல் கடந்து பெசன்று சீதை�தைய மீட்டு வரட்டும் என்று பெசால்வது சரியல்ல. இது நாபம பெசய்துவிடலாம், கிளம்புங்கள், சீதை�தைய மீட்டுக் பெகாண்பட, நாம் கிஷ்கிந்தை� பெசன்று ராம, லட்சுமணர்கதைளச் சந்�ிப்பபாம்." என்று பெசால்கின்றான். ஜாம்பவான், வய�ில் மட்டுமன்றி, புத்�ியிலும் மூத்�வர் என்ப�ற்கிணங்க, அங்க�தை"ப் பார்த்துச் பெசால்கின்றார்:" நீ விபவகத்துடன் பபசவில்தைல அங்க�ா, நமக்கு சீதை�தைய மீட்டு வருமாறு கட்டதைள ஒன்றும் இடப்படவில்தைல என்பதை� அறிவாய் அல்லவா? நாம் மீட்டுச் பெசன்றால் கட்டாயம் ராமர் ம"ம் வருந்துவார். �ன்தை"த் �விர, பவறு யார் சீதை�தைய மீட்டு வந்�ாலும் ராமர் விரும்பமாட்டார் என்பற கருதுகின்பறன். பமலும் எல்லா வா"ரர்கள் முன்"ிதைலயிலும் ராமர் பெசய்துள்ள சப�த்தை� மறந்துவிட்டாயா? நாம் சீதை�தைய மீட்டு வந்துவிட்டால், அந்�ச் சப�ம் என்"ாவது? அனும"ின் சா�தை"கள் வீணாகிவிடும். நாம் பெசன்று அனும"ின் சா�தை"தையச் பெசால்லுபவாம். ராம"ின் தீர்மா"ப் படி முடிபெவடுப்பபாம்." என்று பெசால்ல அதை"வரும் அதை� ஏற்றுக் கிஷ்கிந்தை� புறப்படுகின்றார்கள்.

உற்சாகம் பெகாண்ட வா"ரர்கள் அங்கிருந்து கிளம்பி மதுவ"ம் என்னும் நந்�வ"த்தை� அதைடந்து, மகிழ்ச்சியில் இன்"து பெசய்கின்பறாம் என்பப� அறியாமல் அந்� வ"த்�ில் புகுந்து ப�ன் பருகும் ஆதைசயில் அங்கிருந்� பழமரங்கதைள முற்றுதைக இட்ட"ர். அந்� வ"ம் சுக்ரீவ"ின் மாமன் ஆ" ��ிமுகன் என்பவனுதைடயது. வா"ரங்கள் அங்பக வந்து பெபரும் நாசத்தை� விதைளவித்து, மரங்களிலிருந்� பழங்கதைளயும், க"ிகதைளயும் உண்ணபவ, பபாதை� அ�ிகம் ஆகி, அங்பக உள்ள காவலாளிகதைளத் �ாக்க ஆரம்பித்�"ர். �டுத்� ��ிமுகனும் �ாக்கப் படபவ அவன் பெசன்று சுக்ரீவ"ிடம் நடந்�தை�ச் பெசால்லுகின்றான். யாரும் நுதைழயா�வாறு �டுக்கப்பட்டுக் காவல் காக்கப் பட்டிருந்� மதுவ"ம் நம் வா"ரர்களாபலபய அழிக்கப் பட்டது, எங்கதைளயும் கடுதைமயாகத் �ாக்கிவிட்ட"ர். மதுவ"ம் அழிந்�து." என்று பெசால்லபவ லட்சுமணன் அப்பபாது அங்பக வந்�ான். ��ிமுகதை"ப் பார்த்துவிட்டு என்" விஷயம் எ" லட்சுமணன் விசாரிக்கபவ, சுக்ரீவன் �ன்"ால் அனுப்பப்பட்ட வா"ரவீரர்கள் மதுவ"த்தை� அழித்�து பற்றிச் பெசால்லி, �ாங்கள் பெசன்ற காரியத்�ில் பெவற்றி பெபற்றிருந்�ால் ஒழிய இந்� வா"ரங்களுக்கு இத்�தைகய தை�ரியம் வந்�ிருக்காது. பமலும் அனுமப" இதை�ச் சா�ித்�ிருப்பான், மற்றவர்களுக்கு இத்�தைகய தை�ரியம் இல்தைல. ஆகபவ பபா" காரியத்�ில் பெவற்றி அதைடந்�ிருக்கின்ற"ர்," என்று பெசால்லபவ அருகில் இருந்� ராமனும், லட்சுமணனும் மகிழ்ந்�ார்கள். வா"ரர் கூட்டத்துக்கு சுக்ரீவ"ால் அதைழப்பு அனுப்பப் பட்டது. சுக்ரீவன் அதை"த்து வா"ரங்கதைளயும் கலந்து ஆபலாசித்துவிட்டுப் பின்"ர் அதை"வதைரயும் கிஷ்கிந்தை� பெசல்ல உத்�ரவிட அதை"வரும் கிளம்பி"ார்கள்.

பெபரும் மகிழ்பவாடு வா"ரர்கள் வந்து பெகாண்டிருக்கும் சப்�ம் பகட்ட சுக்ரீவன், “அவர்கள் குரலின் மகிழ்வில் இருந்து பெவற்றி உறு�ியாகிவிட்டது, ராமா, உ"க்கு மங்களம் உண்டாகட்டும். காலக்பெகடு கடந்தும் கூட அவர்கள் என்தை"த் ப�டி வருகின்றார்கள் எ"ில் எடுத்� காரியத்தை�ச் சா�ித்து விட்டார்கள் என்பற அர்த்�ம். இல்தைல எ"ில் என் அண்ணன் மகன் ஆ" அங்க�ன் என் முன்ப" வரமாட்டான். இ"ி கவதைல பவண்டாம்.” என்று பெசால்கின்றான். அங்க�ன், அனுமன் �தைலதைமயில் வா"ரர்கள் வந்து பசர்ந்�"ர். அனுமன் அதை"வதைரயும் �தைல �ாழ்த்�ி வணங்கிவிட்டுப் பின்"ர் "கண்படன், சீதை�தைய!" என்று கூறிவிட்டு, அவள் உடல் நலத்ப�ாடு இருக்கின்றாள் என்ற நற்பெசய்�ிதையயும் பெ�ரிவிக்கின்றான் மு�லில். பமலும் சீதை�க்கு ராவணன் வி�ித்�ிருக்கும் காலக்பெகடுதைவயும் குறிப்பிடுகின்றான் அனுமன். ராமன் அதை"த்து விபரங்கதைளயும் கிளம்பிய�ில் இருந்து பெசால்லுமாறு பகட்க, அவ்வாபற அனுமன் �ான் பெகாண்டு வந்�ிருந்� சூடாமணிதைய ராம"ிடம் பெகாடுத்துவிட்டுப் பின்"ர் �ன் பிரயாண விபரங்கதைளத் பெ�ரிவிக்கின்றான். கடதைலக் கடந்து வந்து �ன்தை" ராமன் மீட்கபவண்டும் எ" சீதை� பெசான்"தை�யும், அவள் அளித்� சூடாமணிதையயும் கண்ட ராமன் கண்ணில் இருந்து அருவி பபால் நீர் பெபாங்கியது.

அந்�ச் சூடாமணிதைய மார்பபாடு அதைணத்துக் பெகாண்ட ராமன், இந்� நதைக ஜ"கரால் சீதை�க்கு அளிக்கப் பட்டது. ஜ"கருக்கு இதை� இந்�ிரன் பெகாடுத்�ான். இந்� நதைகதையப் பார்க்கும்பபாபெ�ல்லாம் சீதை� கண்முன்ப" வருகின்றாள். என் �ந்தை� ஆ" �சர�ச் சக்கரவர்த்�ியும், சீதை�யின் �கப்பன் ஆ" ஜ"கனும் நிதை"வில் வருகின்ற"ர். அனுமப", சீதை� என்" பெசான்"ாள், எப்படி இருந்�ாள், அவள் கூறிய வார்த்தை�கள் என்" என்பதை� நீ எ"க்கு இன்னும் விபரமாய் எடுத்துச் பெசால்வாயாக, என் ம"மா"து அ�ில் பெகாஞ்சம் ஆறு�ல் அதைடயும்f எ"த் ப�ான்றுகின்றது. என்று அனுமதை" மீண்டும் விபரம் பகட்க, அனுமன் சீதை�க்கும், �"க்கும் நடந்� பபச்சு வார்த்தை�கதைள விபரமாய்க் கூற ஆரம்பிக்கின்றான்.

இத்துடன் சுந்�ரகாண்டம் முடிந்�து. இ"ி யுத்� காண்டம்.

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம், ராமாயணம் - பகு�ி 49

அனுமன் வந்து பெசான்"தைவகதைளக் பகட்ட ராமன் மிக்க ம"மகிழ்ச்சி அதைடந்�ார். பமலும் மற்ற யாராலும் பெசய்ய முடியா� ஒரு காரியத்தை� அனுமன் நிதைறபவற்றிவிட்டு வந்�ிருக்கின்றார். சமுத்�ிரத்தை� அனுமதை"த் �விர பவறு யார் பெசன்றிருந்�ாலும் கடக்க முடியாது என்பது உண்தைம. ராவண"ின் கடுங்காவலில் இருக்கும் இலங்தைகயில் நுதைழந்து, சீதை�தையயும் கண்டு பபசிவிட்டு, அங்பக கடும் விதைளவுகதைளயும் ஏற்படுத்�ிவிட்டு உயிருடன் �ிரும்பி இருக்கின்றான் அனுமன் என்றால் அவன் ஆற்றல் எப்படிப் பட்டது என்பதை� உணர முடிகின்றது. இந்� அனுமனுக்குத் �க்க பரிசளிக்கக் கூடிய நிதைலதைமயில் �ற்சமயம் நான் இல்தைலபய என்பதை� நிதை"த்து வருந்துகின்பறன் என்ற ராமன் அனுமதை" பெநஞ்சாரக் கட்டித் �ழுவி"ார். பின்"ர் சீதை�தைய என்"பமா ப�டிக் கண்டு பிடித்�ாகிவிட்டது. ஆ"ால் வா"ர வீரர்கள் அதை"வதைரயும் எவ்வாறு அதைழத்துச் பெசன்று சமுத்�ிரத்தை�க் கடப்பது என்பற புரியவில்தைலபய என்ற கவதைலயில் ராமன் பசாகத்�ில் ஆழ்ந்�ார். சுக்ரீவன் ராம"ின் ம"க்கவதைலதைய விரட்டி அடிக்கும் வதைகயில் பபசத் பெ�ாடங்கி"ான்: "மிக மிகச் சராசரியா" ம"ி�ன் பபால் நீங்கள் அடிக்கடி ம"க் கவதைலக்கு இடமளிக்கக் கூடாது. சீதை� எங்கிருக்கின்றாள் என்பது பெ�ரிந்து விட்டது. எ�ிரியின் நிதைலதைமயும் நமக்குத் பெ�ள்ளத் பெ�ளிவாய்ப் புரிந்துவிட்டது. �ாங்கபளா ஆற்றல் மிகுந்�வர். அதை"த்தும் அறிந்�வர். அப்படி இருக்தைகயில் கவதைல பவண்டாம், சமுத்�ிரத்தை�க் கடப்பபாம், இலங்தைகதைய அதைடபவாம், ராவணதை" வீழ்த்துபவாம், சீதை�தைய மீட்பபாம். இலங்தைகதைய அதைடய சமுத்�ிரத்தை� எவ்வாறு கடப்பது என்ற ஒன்பற �ற்சமயம் பயாசிக்க பவண்டிய ஒன்றாகும். �ாங்கள் அது பற்றிச் சிந்�ியுங்கள். ஒரு பாலம் அதைமக்க முடியுமா எ" பயாசிக்கலாம்." என்று கூறுகின்றான்.

ராமனும் சுக்ரீவன் கூறியதை� ஒத்துக் பெகாண்டு, �ன் �வ வலிதைமயால் சமுத்�ிரத்தை� வற்றிப் பபாகச் பெசய்யலாம், அல்லது, பாலமும் அதைமக்கலாம் என்பதை�யும் ஒத்துக் பெகாள்கின்றார். பமலும், பமலும் அனும"ிடம் இலங்தைகயின் அதைமப்பு, பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள், பெசல்வம், பதைடபலம், வீரர்பலம் பபான்றவற்தைறப் பற்றி எல்லாம் விவா�ிக்கின்றார். அனுமன் அவரிடம், அங்க�ன், த்விவி�ன், நீலன், தைமந்�ன், ஜாம்பவான், நளன், ஆகிபயாபர பபாதும் இலங்தைகதைய பெவன்று சீதை�தைய மீட்டும் வருவ�ற்கு. இவ்வாறிருக்தைகயில் வா"ரப் பதைடகள் சமுத்�ிரத்தை�க் கடப்பதும் சாத்�ியமா" ஒன்பற என்று பெ�ளிவாய் எடுத்துக் கூற ராமனும் ம" அதைம�ி அதைடந்து, பதைடகதைளத் �ிரட்டி அணி வகுக்குமாறு சுக்ரீவதை" உத்�ரவிடச் பெசால்லுகின்றார். நீலன் என்ற வா"ரத் �ளப�ியின் �தைலதைமயில் பதைடகள் அணிவகுக்கப் பட்டு, யார், யார், எந்�, எந்�ப் பதைடக்குப் பெபாறுப்பு எ"வும் தீர்மா"ிக்கப் படுகின்றது. வா"ரவீரர்கள் கிளம்புகின்ற"ர் பெ�ன் �ிதைச பநாக்கி. ஒரு மாபெபரும் அதைலயா"து சமுத்�ிரத்�ில் இருந்து பெபாங்கி பவகமாய்க் கதைரதைய பநாக்கி வருவதை�ப் பபான்ற பவகத்துடனும், வீரத்துடனும், “ராமனுக்கு பெஜயம், சீ�ாராமனுக்கு ”பெஜயம் என்ற பெஜய பகாஷங்கதைள எழுப்பிக் பெகாண்டு வா"ரப் பதைடயா"து பெ�ன் �ிதைச பநாக்கிச் பெசல்கின்றது. வழியிபல காணப்பட்ட நற்சகு"ங்கள் லட்சுமணன் ம"தை� நிதைறக்கின்றது. காற்றா"து, இளந்பெ�ன்றலாகவும் பெ�ன் �ிதைச பநாக்கி வீசிக் பெகாண்டும், பறதைவகள் இ"ிதைமயா" குரலில் கூவிக் பெகாண்டும், சூரிய"ா"து பமக மூட்டமில்லாமல் ஒளி வீசிக் பெகாண்டும் காணப்பட்டான்.

வா"ரப்பதைட ந�ிகதைளக் கடந்து, மதைலகதைளக் கடந்து, காடுகதைளக் கடந்து சஹ்யாத்�ிரி மதைலத் பெ�ாடர்கதைளயும் கடந்து, மலய மதைலப்பகு�ிகதைளயும் �ாண்டி மபஹந்�ிர மதைலதையயும் கடந்து, சமுத்�ிரக் கதைரதைய அதைடந்�து. சமுத்�ிரக் கதைரயில் பதைடகள் ஓய்பெவடுத்துக்பெகாள்வ�ற்காக முகாமிட்டார்கள். ராமனும், லட்சுமணனும் அடுத்துச் பெசய்ய பவண்டியதைவகள் பற்றி வா"ர வீரர்களில் முக்கியமா"வர்களுடன் கலந்�ாபலாசிக்கின்ற"ர். ராமருக்கு மீண்டும் சீதை�யின்

நிதை"வு வந்து துக்கம் பெபருக்பெகடுக்க, லட்சுமணன் அதைம�ிப் படுத்துகின்றான் அவதைர. அப்பபாது அங்பக இலங்தைகயில்????????

இலங்தைகயில் அரக்கர்கள் ராவணன் �தைலதைமயில் அரசதைவக் கூட்டம் ஒன்று ஏற்படுத்�ி"ார்கள். அதை"த்து முக்கிய அரக்கர்கதைளயும் கலந்�ாபலாசித்�ான் ராவணன்.:" யாராலும் நுதைழயக் கூட முடியா� கடி"மா" கல்பகாட்தைட பபான்றிருந்� இலங்தைகக்குள் ஒரு வா"ரன் நுதைழந்�து மட்டுமில்லாமல், சீதை�தையயும் பார்த்துவிட்டு நகருக்கும் நாசத்தை� விதைளவித்துச் பெசன்றிருக்கின்றான். ராமன் விஷயத்�ில் நான் என்" பெசய்யபவண்டும் என்பதை� நீங்கள் அதை"வரும் எ"க்கு எடுத்துக் கூறுங்கள். நண்பர்கள், சபகா�ரர்கள், மற்ற உறவி"ர்கள், மற்ற உயர்ந்�வர்கள் அதை"வதைரயும் ஆபலாசித்துவிட்டுப் பின்"ர் பெ�ய்வத்தை�யும் நம்பிச் பெசயல் பட்டாபல சிறப்புக் கிதைடக்கும் என்பது உறு�ி. �ா"ாக முடிபெவடுப்பவன் சிறந்� அரச"ாய்க் கரு�ப் படமாட்டான், இந்நிதைலயில் நான் என்" பெசய்ய பவண்டும்? அறிவிற் சிறந்�வர்கபள! �ன் �ம்பிபயாடும், பெபரும் வா"ரப் பதைடபயாடும் ராமன் இலங்தைகதைய பநாக்கிப்புறப்பட்டிருக்கின்றா"ாம். சமுத்�ிரக் கதைரதைய வந்�தைடந்துவிட்டா"ாம். அந்� ராம"ின் �வ வலிதைம அவ்வளவு வலிய�ாம். அவன் �வ வலிதைமயால் சமுத்�ிரத்தை�பய வற்றச் பெசய்�ாலும், பெசய்யலாம் என்று பபசிக்பெகாள்கின்றார்கபள? இந்நிதைலயில் இந்� இலங்தைக மாநகதைரயும், நம் பதைடகதைளயும் நான் காக்கும் வழி�ான் என்"?" என்று கவதைலயுடப"பய இலங்பகஸ்வரன் பகட்கின்றான். அ�ற்கு அவன் மந்�ிரி, பிர�ா"ிகள் ஆ" அரக்கர்கபளா ராவணதை"ப் பாராட்டிப் பபசுகின்றார்கள்.

"இலங்பகஸ்வரா, ராவணா, உன் வீரம் பெசால்லவும் முடியுபமா? நாகர்கள், யக்ஷர்கள், யமன், வருணன், வருண"ின் மகன்கள், குபபரன், அவன் பெசல்வம் �ா"வர்களின் �தைலவன் மது, ப�பவந்�ிரர்களின் �தைலவன் இந்�ிரன் பபான்ற பலதைர நீங்கள் பெவற்றி பெகாண்டுள்ளீர்கள் அரபச! பெபரும் ஆற்றல் பதைடத்� பல க்ஷத்�ிரியர்கதைள நீங்கள் பெவன்றுள்ளீர்கள். கவதைலக்பக இடமில்தைல. �ாங்கள் இங்பகபய இருந்�ாபல பபாதுமா"து. இந்�ிரஜித் ஒருவப" பபாதும் அதை"வதைரயும் அழிக்க. சமுத்�ிரத்தை�க் கடக்கும் முன்பப வா"ர வீரர்கதைள அடக்கிவிட்டு பெவற்றிபயாடு �ிரும்பி வருவான்." எ" தை�ரியம் பெசால்லப் பின்"ர் அவன் மந்�ிரிகள் ஆ" பிரஹஸ்�ன், துர்முகன் பபான்பறாரும் அதை� ஆ�ரித்ப� பபசுகின்ற"ர். இவர்களில், வஜ்ர�ம்ஷ்ட்ரன் என்னும் அரக்கன் கூறுகின்றான்: ப�ர்ந்பெ�டுத்� அரக்கர்கதைள ம"ி�ர்களாய் மாறும் வல்லதைம பதைடத்�வர்கதைள ம"ி�ர்களாய் மாறச் பெசால்லி, ராமதை" அதைடந்து பின் வரும் வார்த்தை�கதைளத் பெ�ரிவிக்க பவண்டும்:'ராமா, உன் �ம்பியாகிய பர�"ால் நாங்கள் அனுப்பப் பட்டு பதைடபயாடு வந்துள்பளாம். பர�னும் வந்து பெகாண்டிருக்கின்றார். பர�தை"ச் சந்�ிக்கும் ஆவலில், �ன் பதைடபயாடு ராமன் பர�ன் வரும் வழிக்குச் பெசல்லும்பபாது, நாம் காத்�ிருந்து சூழ்ச்சியால் முறியடிப்பபாம்." என்று பயாசதை" பெசால்லுகின்றான்.

.

கும்பகர்ண"ின் மகன் ஆ" நிகும்பன் �ான் ஒருவப" �"ியாய்ச் பெசன்று, அதை"வதைரயும் அழித்துவிட்டு வருவ�ாய்ச் பெசால்லுகின்றான். அரக்கர்கள் அதை"வருக்கும் வீரம் பெபாங்க அதை"வரும் பெவற்றிக் பகாஷம் இட்டுக் பெகாண்டு, பபாருக்குச் பெசல்லலாம் எ"க் பகாஷம் இடுகின்ற"ர். அப்பபாது விபீஷணன்,ராவண"ின் �ம்பியா"வன் எழுந்து, �ன் இரு தைககதைளயும் கூப்பிக் பெகாண்டு பபசத் பெ�ாடங்கி"ான். :"சாம, �ா", பப�, �ண்டம் பபான்ற நான்கு வழிகளில் மு�ல் மூன்று வழிகளி"ால் பயன் இல்தைல எ"த் பெ�ரிந்�ால் மட்டுபம நான்காவது வழிதையப் பிரபயாகிக்க பவண்டும். பமலும் பெ�ய்வத்�ால் தைகவிடப் பட்டவர்கள், அஜாக்கிரதை�க் காரர்கள் பபான்றவர்களிடம் பிரபயாகிக்கலாம் என்று �ர்ம சாத்�ிரம் பெசால்லுகின்றது. ஆ"ால் ராமன் அப்படிப் பட்டவர்களில் இல்தைல. பெவற்றிக்கும், வீரத்துக்கும் இலக்கணம் ஆ" அவதைர எவ்வாறு எ�ிர்ப்பது? சி"த்தை� பெவன்றவரும், பெ�ய்வபலம் பெபாருந்�ியவரும் ஆக இருக்கின்றாபர? அதை� பயாசியுங்கள். நியாயமும், �ர்மமும் அவர் பக்கபம என்பதை�யும் நிதை"வில் பெகாள்ளுங்கள். ராமன் �ா"ாக வலிய வந்து நம் மன்"ருக்கு எந்�க் குற்றமும் பெசய்யவில்தைலபய? அவர் மதை"விதைய நம் மன்"ர் அபகரித்து வந்�ார் சூழ்ச்சியி"ால். அ�ன் பின்"பர அவர் நமக்கு எ�ிரியாகி இருக்கின்றார். கரன் பெகால்லப் பட்டதும் கூட �ன் வரம்பு கடந்து நடந்து பெகாண்ட�ாபலபய �ாப"? பமலும் �ன்தை"த் �ாக்க வருபவர்களிடமிருந்து �ன்தை"க் காத்துக் பெகாள்ளும் இயல்பு அதை"வருக்கும் இருக்கின்ற�ல்லவா?

"மாற்றான் மதை"வியா" சீதை�தைய அரசன் அபகரித்து வந்�ிருக்கின்றபடியாபல �ாப" நமக்கு இத்�தைகய துன்பம் விதைளகின்றது? சீதை�யால் நமக்குப் பெபரும் விபத்ப� வந்து பசரும். அவதைள அவளுக்கு உரிய இடத்�ில் பசர்ப்பிக்க பவண்டியப� நம் கடதைம ஆகும். ராமதைர விபரா�ித்துக் பெகாண்டு, பெபரிய

பட்டணமும், பெசல்வம் பெகாழிக்கும் இடமும் ஆ" இந்� இலங்தைகதைய அவர் பதைட வீரர்கள் அழிப்ப�ில் இருந்து நம்தைம நாம் காப்பாற்றிக் பெகாள்ள பவண்டும். வா"ர வீரர்களின் �ாக்கு�லில் இருந்தும் நம்தைமயும், நம் உறவி"ர்கதைளயும், பதைட வீரர்கதைளயும், நம் நாட்தைடயும், குடி மக்கதைளயும் நாம் காப்பாற்றிக் பெகாள்ளபவண்டும். ஆகபவ சீதை� �ிருப்பி அனுப்பப் படபவண்டும். நாம் அதை"வருக்கும் நல்லப� பெசய்பவாம். சீதை� ராம"ிடம் �ிரும்பிப் பபாகட்டும்." என்று பெசான்"ான். ஆ"ால் அந்�க் கருத்துக்களுக்கு எந்�ப்ப�ிலும் பெசால்லாமல் ராவணன் �ிரும்பித் �ன் மாளிதைகக்குப் பபாய்ச் பசர்ந்�ான். மறுநாள்?????

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 50

மறுநாள் காதைலயில் �ன் �தைமயன் ராவண"ின் இருப்பிடம் பநாக்கிச் பெசன்றான் விபீஷணன். மிக்க பாதுகாப்புடன், �ிறதைம மிக்க அறிவிற் சிறந்�, துபராக சிந்�தை" இல்லா� மந்�ிரி, பிர�ா"ிகதைளக் பெகாண்ட ராவண"ின் அரண்மதை"யா"து அந்�க் காதைல பவதைளயில் மிக்க மகிழ்வுடன் கூடிய பெபண்களுடனும், �ங்கக் க�வுகதைளயும் பெகாண்டு விளங்கிய�ாம். பவ� பகாஷங்கள் ஒலித்துக் பெகாண்டிருக்கும் அந்� பவதைளயில் விபீஷணன் பெசன்று, அண்ணதை" வணங்கிவிட்டு, அண்ண"ின் ஆதைணக்குப் பின்"ர் ஆச"த்�ில் அமர்ந்�ான். அமர்ந்�வன், ராவணனுக்கு நல்வார்த்தை�கதைளக் கூறபவண்டி ஆரம்பித்�ான். “அரபச, சத்துருக்கதைள அழிப்பவபர, சீதை�தைய நீங்கள் இங்பக பெகாண்டு வந்து பசர்த்��ில் இருந்து, இலங்தைகயில் நல்ல சகு"ங்கபள காணப்படவில்தைல. பசுக்கள் பால் கறப்பதை� நிறுத்�ிவிட்ட". யாகத்துக்காக மூட்டப் படும் அக்"ியா"து, சுடர் விட்டு ஒளி வீசி எரியவில்தைல. புதைகயும், தீப்பெபாறிகளும் கலந்து மங்கலாக இருக்கின்றது. யாகசாதைலகளிலும், பவ�ம் ஓதும் இடங்களிலும் பாம்புகளும், எலும்புகளும் காணப்படுகின்ற". இன்னும் யாதை"கள் பசார்ந்து இருப்பப�ாடல்லாமல், ஒட்டகங்களும் முடி உ�ிர்ந்து சிகிச்தைசக்குக் கட்டுப்படாமல் இருக்கின்றது. நரிகள் ஊதைளயிடுகின்ற", காக்தைககளும், கழுகுகளும் நகரில் பறந்து பெகாண்டிருக்கின்ற". நான் பபராதைச எதுவும் பெகாண்டு உங்களுக்கு இதை�ச் பெசால்லவில்தைல. ஒருபவதைள உண்தைமதைய எடுத்துதைரக்க மந்�ிரிமார்களுக்குத் �யக்கமாய் இருக்கின்றப�ா

என்"பவா? அல்லது பயத்�ி"ால் பெசால்லவில்தைலபயா? பெ�ரியவில்தைல. சீதை�தையத் துறந்துவிடுவது ஒன்பற சரியாகும். நன்கு ஆபலாசித்து முடிவு எடுக்குமாறு பகட்டுக் பெகாள்கின்பறன்.” என்று பெசான்"ான்.

விபீஷணன் பெசான்"தை�க் பகட்ட ராவணன் சற்றும் கலங்காமல் “நீ பெசான்"படிக்கா" சகு"ங்கள் எதுவும் எ"க்குத் பெ�ரியவில்தைல. ராம"ிடம் சீதை�தையத் �ிரும்பக் பெகாடுக்கும் பபச்சுக்பக இடம் இல்தைல. பெசன்று வா.” என்று விதைட பெகாடுத்து அனுப்பி விட்டான் . பின்"ர் �"க்கு ஆ�ரவும், தை�ரியமும் அளித்� மந்�ிரிமார்களிடம் பெசன்று மீண்டும் கலந்�ாபலாசிக்க எண்ணித் �ன் அழகு வாய்ந்� ர�த்�ில் ஏறிக் பெகாண்டு �ன்னுதைடய மந்�ிரிசதைபயில் கலந்து பெகாள்ளச் பெசன்றான். பதைடத் �ளப�ிக்கு நகதைரப் பாதுகாக்கும்படி உத்�ரவிட்ட ராவணன், �ன் மந்�ிரி,பிர�ா"ிகதைளப் பார்த்துச் பெசால்கின்றான்:”இன்பபமா, துன்பபமா, லாபபமா, நஷ்டபமா, சா�கபமா, பா�கபமா உங்கள் கடதைமதைய உணர்ந்து நீங்கள் அதை"வரும் பெசயலாற்ற பவண்டும். இதுவதைர உங்கதைள எல்லாம் முன்தைவத்து நான் பெசய்� அதை"த்துக் காரியங்களும் பெவற்றிதையபய கண்டிருக்கின்ற". ஆகபவ, பெ�ாடர்ந்து நமக்கு பெவற்றிபய கிதைடக்கும் எ"வும் நம்புகின்பறன். பமலும் நான் பெசய்� ஒரு காரியம் பற்றிய விபரமும் உங்களுக்குத் பெ�ரிவிக்க பவண்டும். கும்பகர்ணன் இன்னும் தூக்கம் கதைலந்து எழுந்�ிருக்கவில்தைலபய எ" பயாசித்ப�ன். இப்பபாது �ான் அவன் விழித்�ிருக்கின்றான் என்ற �கவல் கிதைடத்�து. ஆறுமா�ம் உறங்கி விழிக்கும் சுபாவம் பெகாண்ட அவன் விழித்�ிருக்கும் இவ்பவதைளயில் இது பற்றிப் பபச எண்ணி உள்பளன். நான் �ண்டக வ"த்�ில் இருந்து, ராம"ின் மதை"வியா" சீதை�தையக் கடத்�ி வந்ப�ன். என்னுதைடய ஆதைசக்கு அவள் இணங்க மறுக்கின்றாள், அவதைளப் பபான்ற பெபண்தைண நான் இம்மூவுலகிலும் பார்க்கவில்தைல. பெநருப்தைபப் பபால் பெஜாலிக்கின்றாள் அவள். நான் என்வசமிழந்துவிட்படன், அவள் அழகில். ராமதை"ச் சந்�ிப்பபாம் என்ற எண்ணத்�ில் அவள் என்"ிடம் ஒரு வருஷம் அவகாசம் பகட்டிருக்கின்றாள்.” என்று நிறுத்�ி"ான் ராவணன்.

உண்தைமயில் சீதை� அவகாசம் எதுவும் பகட்கவில்தைல. உறு�ியாக ராவணன் ஆதைசக்கு இணங்க மறுத்து விடுகின்றாள். ராவணன் �ான் அவளுக்கு ஒரு

வருஷம் அவகாசம் பெகாடுக்கின்றான். எ"ினும், �"க்குக் கீழ்ப்பட்டவர்கள் ஆ" மந்�ிரி, பிர�ா"ிகளிடம் உண்தைமக்கு மாறாக இவ்வி�ம் பெசால்லிய�ன் மூலம் �ன் பெகளரவம் நிதைலநாட்டப் பட்ட�ாய் ராவணன் நிதை"த்�ா"ாம். பமலும் பெசால்கின்றான் ராவணன்:” அந்� ராமனும், அவன் �ம்பியும், வா"ர வீரர்களுடன் கடல் கடந்து எவ்வி�ம் வருவார்கள்? ஆ"ால் அனுமன் வந்து இங்பக விதைளவித்து விட்டுப் பபாயிருக்கும் நாசத்தை� நிதை"த்துப் பார்த்�ால், எது, எப்பபாது, எவ்வி�ம் சாத்�ியம் எ" நிதை"க்கக் கூட முடியாமல் இருக்கின்றது. நீங்கள் அதை"வரும் நன்கு பயாசித்து உங்கள் முடிதைவச் பெசால்லுங்கள்.” என்று பகட்கின்றான்.

அப்பபாப� பெபரும் தூக்கத்�ில் இருந்து விழித்து எழுந்து வந்�ிருந்� கும்பகர்ணன் இவற்தைற எல்லாம் பகட்டுக் பகாபம் மிக அதைடகின்றான்:” சீதை�தைய அபகரித்துக் பெகாண்டு வந்�பபாப� இவற்தைற எல்லாம் நீங்கள் பயாசிக்கவில்தைலயா?? அப்பபாது எங்கதைள யாதைரயும் எதுவும் நீங்கள் பகட்கவில்தைலபய? உங்கள் �கு�ிக்கு உகந்� காரியமா இது? நன்கு பயாசித்துச் பெசய்தீர்களா இதை�? அப்படி இருந்�ால் எந்� மன்"னுக்கும் ப�ால்வி என்பப� இல்தைல. முதைற �வறி நீர் பெசய்� இந்�க் காரியம், சற்றும் �கா� இந்�க் காரியம் உம்மால் பெசய்யப் பட்டது என்பது பெவட்கத்துக்கு உரியது. உமக்கு இன்னும் ஆயுள் பலம் இருக்கின்றது பபாலும், அது �ான் அந்� ராமன் உம்தைம இன்னும் விட்டு தைவத்�ிருக்கின்றான்.” என்று கடுதைமயா" வார்த்தை�களால் ராவணதை"ச் சாடுகின்றான் கும்பகர்ணன்.

ராவணன் முகம் வாடக் கண்டு பெபாறுக்கா� அவன் பின்"ர், “சரி, சரி, நடந்�து, நடந்துவிட்டது. உமக்காக நான் அந்� இரு அரசகுமாரர்கதைளக் பெகான்று உம்தைம இந்� இக்கட்டில் இருந்து காப்பாற்றுகின்பறன். யார் அவர்கள்?? ப�வா�ி ப�வர்களாய் இருந்�ாலும் சரி, அவர்கள் இருவதைரயும்,அந்� வா"ரப் பதைடதையயும் நாசம் பெசய்துவிட்டு எ"க்கு உணவாக்கிக் பெகாள்கின்பறன். அ�ன் பின்"ர் சீதை� உங்களுக்கு உட்பட்டுத் �ான் தீரபவண்டும். நீங்கள் இன்பத்தை� அனுபவிக்கலாம்.” என்று ப�ற்றுகின்றான். இதை�க் பகட்கும் அவன் மந்�ிரிகளில் ஒருவன் ஆ" மகாபார்ச்வன், “சீதை�தையத் துன்புறுத்�ிப் பலவந்�மாய் அவளுடன் கூடி இன்பம் அனுபவியுங்கள். சீதை�தைய வற்புறுத்துங்கள். எ�ிரிகதைள நாங்கள் பார்த்துக் பெகாள்கின்பறாம்.” என்று ராவணன் ம"�ில் ஆதைசத் தீதைய மூட்டி விடுகின்றான். அதை�க் பகட்ட ராவணன், �"க்கு இடப்பட்ட சாபம் ,”எந்�ப் பெபண்தைணயாவது பலவந்�மாய் அனுபவித்�ால் �தைல சுக்கு நூறாகிவிடும்” என்று இருப்பதை� அவ"ிடம் நிதை"வு கூர்ந்�ான். கடதைல விடக் கடி"மா", காற்தைற விட பவகமா", பெநருப்தைப விடத் �கிக்கும் என்னுதைடய ஆற்றதைல இந்� ராமன் சந்ப�கப் பட்டுக் பெகாண்டு என்னுடன் பமா� வருகின்றா"ா என்பெறல்லாம் பபசி"ான் �சகண்டன். விபீஷணன் மீண்டும் அண்ணனுக்கு நல்லுதைர கூற ஆரம்பித்�ான். “இந்� சீதை� நாகப் பாம்தைபப் பபான்றவள். யாராவது விஷம் கக்கும் பாம்தைப எடுத்துக் பெகாண்டாடுவார்களா? நீர் அவ்வி�ம் பெசய்கின்றீபர? இவதைள உம் கழுத்�ில் கட்டியது யார்? யார் இந்� பயாசதை"தைய உமக்குச் பெசான்"து? சீதை�தைய வா"ரப் பதைட இலங்தைக வந்து பசருமுன்"பர ராம"ிடம் ஒப்பதைடயுங்கள். பபராபத்து நம்தைமச் சூழ்ந்துவிடும்.” என்று பெசால்லவும் பிரஹஸ்�ன் விபீஷண"ிடம், “யக்ஷர்கள், கின்"ரர்கள், �ா"வர்கள், ப�வர்கள் , நாகர்கள், அசுரர்கள் என்று

யாரிடம் இருந்தும் நமக்கு எவ்வி� ஆபத்தும் வரப் பபாவ�ில்தைல. வரவும் வராது. இது இவ்வாறிருக்க ம"ி�ர்களின் அரசன் ஆ" ஒருவன், அதுவும் அரசாள முடியாமல் காட்டுக்கு வந்� ஒரு ம"ி�ன், அவ"ால் நமக்கு என்" பநரிடும்?” என்று சர்வ அலட்சியமாய்ப் பபசுகின்றான்.

விபீஷணன் அ�ற்குச் பெசால்கின்றான்:”ஏபெ""ில் �ர்மம் அவன் பக்கம் இருக்கின்றது. நியாயம் அவ"ிடம் இருக்கின்றது. அந்� ராமதை" எவராலும் ஏன், ப�பவந்�ிர"ால் கூட பெவல்ல முடியாது. அப்படிப் பட்ட ஆற்றல் பதைடத்�வன். அவ"ிடம் பபாய் நாம் பமா� பவண்டாம். இது நம் நன்தைமக்காகபவ பெசால்லுகின்பறன். அதுவும் அரக்கர் குலத் �தைலவன் ஆ" ராவணதை"க் காப்பாற்றபவ இதை�ச் பெசால்கின்பறன். சீதை� �ிருப்பி அனுப்பப் பட பவண்டும்.” என்று விபீஷணன் வற்புறுத்�வும், ராவணன் பகாபம் மிகக் பெகாண்டு, “நம் அரக்கர் குலத்�ில் உன் பபால் பெ�ாதைட நடுங்கி, வீரம் இல்லா�வன் எப்படிப் பிறந்�ாப"ா?” என்று பெசால்லிவிட்டு, மீண்டும் சதைபயி"தைர பார்த்துப் பபசத் பெ�ாடங்குகின்றான்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 51 - யுத்� காண்டம்

விபீஷணதை" இகழ்ந்து பபசிய ராவணதை"த் பெ�ாடர்ந்து அவன் மகனும், இந்�ிரதை" பெவன்று புகழ் நாட்டியவனும் ஆ" இந்�ிரஜித் �ன் சிற்றப்பதை" அரக்கர் குலத்�ிபலபய தை�ரியமும், வீரமும், துணிவும், வலிதைமயும் இல்லா�வன் என்று தூற்றுகின்றான். பமலும் இந்�ிரஜித், “இந்� சா�ாரண வலிதைம

பெபாருந்�ிய இரு அரச குமாரர்கதைளயும் நம் அரக்கர் கூட்டத்�ில் உள்ள பலவீ"மா"வப" பெகான்று விடுவான். நீர் பகாதைழதையப் பபால் நம்தைமப் பயமுறுத்தும் காரணம் என்"? ப�பவந்�ிரதை" நான் பெவன்றது உமக்குத் பெ�ரியா�ா? அவன் யாதை"யா" ஐராவ�ம் என்"ால் பூமியில் �ள்ளப் பட்டதை� நீர் அறிய மாட்டீரா? " என்பெறல்லாம் வீரம் பபசி"ான். பின்"ரும் விபீஷணன் விடாமல் அவதை"ப் பார்த்து, " நீ இன்னும் சிறுவப"! உ"க்கு நன்தைம, தீதைம பற்றிய பாகுபாடு அறிந்�ிருக்கவில்தைல. அ�"ால் �ான் உன் �ந்தை�க்கு அழிவு ஏற்படும் என்பது பெ�ரியாமல் அழிவுக்கா" பாதை�தையபய நீயும் ப�ர்ந்பெ�டுக்கின்றாய். உன்தை"ப் பபான்ற சிறுவ"ின் ஆபலாசதை"தையக் பகட்கும் மன்"னும் அறிவற்றவப"! உண்தைமயில் உன் �கப்பனும், இந்� இலங்தைகயின் அரசனும் ஆ" ராவண"ின் நலதை" நீ விரும்புவாபெய"ில் இவ்வாபலாசதை"தையக் பெகாடுக்க மாட்டாய்! பெகடும�ி பதைடத்�வப"! நீ உளறுகின்றாய்! எமதை" ஒத்� ராம"ின் வில்லில் இருந்து கிளம்பும் பாணங்கள் ஆ" அம்புகதைள பெவல்லும் வல்லதைம நம்மிடம் மட்டுமில்தைல, யாரிடமும் கிதைடயாது. நீ அந்� ராம"ின் வலிதைமதையயும், �வத்தை�யும், ஒழுக்கத்தை�யும், �ர்மத்தை�யும் அறியாமல் பபசுகின்றாய். �ர்மம் அவன் பக்கம் இருக்கின்றது. சகல மரியாதை�களுடன் சீதை�தைய அவ"ிடம் நாம் ஒப்பதைடத்ப�ாமா"ல் நமக்கும், நம் அரக்கர் குலத்துக்கும் என்பெறன்றும் நன்தைமபய!" என்று பெசால்கின்றான் விபீஷணன்.

ஆ"ால் பபரழிவுக் காலத்தை� எட்டிவிட்ட�ாபலா என்"பமா,ராவணன் விபீஷணன் பெசாற்களால் பெபரும் பகாபபம அதைடந்�ான். " காட்டில் வளரும் சு�ந்�ிரமா" யாதை"யா"து எவ்வாறு �ன் குலத்தை�ச் பசர்ந்� மற்பெறாரு யாதை"யால் பிடிபட்டு ம"ி�ர் வசம் ஆகின்றப�ா,அது பபால் நீயும் நம் குலத்தை�ச் பசர்ந்�வ"ாய் இருந்�ாலும் இன்பெ"ாருவர் வசம் பெசன்று அவர்கள் பக்கபம பபசுகின்றாய். இது உ"க்கு அழகல்ல. பமலும் மூவுலகிலும் என்தை" ம�ிப்பதை�க் கண்டும், ப�வருலதைகயும் நான் பெவற்றி பெகாண்டதை�க் கண்டும், என் வல்லதைமதையக் கண்டும், என் விபரா�ிகள் அதை"வதைரயும் நான் காலால் மி�ித்துக் பெகாண்டு இருக்கும் பலம் பெபற்றவன் என்பதும் உன்"ால் சகிக்க முடியாமல் இருக்கின்றது விபீஷணா! யாதை" �ன் �தைலயிபலபய �ாப" மண்தைண வாரிப் பபாட்டுக் பெகாள்வதை�ப் பபால் நீ உன் நிதைலதைய நீபய பெகடுத்துக் பெகாள்கின்றாய். இது நல்ல�ல்ல. இந்�க் குலத்துக்கும் ஏற்ற�ல்ல. குலத்தை�க் பெகடுக்க வந்துள்ளாய் நீ." என்று பெசால்கிறான்

விபீஷணன்உடப"பய �ன் ஆச"த்�ில் இருந்து எழுந்�ான். அவனுடன் அவதை" ஆ�ரிக்கும் நால்வரும் எழுந்�"ர். "மன்"ப", உன்தை" நீபய ஏமாற்றிக் பெகாள்கின்றாபய? நீ உன்தை"பய அடக்கிக் பெகாள்ளவில்தைல. உ"க்கு அழிவு காலம் பெநருங்கிவிட்ட�ாபலபய உ"க்கு பவண்டியவர்கள் பெசால்லும் புத்�ிம�ிதைய ஏற்றுக் பெகாள்ள மாட்படன் என்கின்றாய். ஒருவனுக்கு ம"துக்குப் பிடிக்கவில்தைல என்ப�ற்காக இந்� அறிவுதைரதையச் பெசால்லாமல் இருப்பவன், உண்தைமயா"வன் அல்ல. நீ இறந்துவிடப் பபாகின்றாபய, என்ற கழிவிரக்கத்�ி"ாலும், நீ எப்படியாவது பிதைழத்துக் பெகாள்ளபவண்டும் என்ற எண்ணத்�ி"ாலும் நான் இவ்வளவு தூரம் உன்"ிடம் எடுத்துச் பெசான்ப"ன். உன் நலதை" நிதை"த்து நான்

பெசான்" வார்த்தை�கதைள உ"க்குப் பிடிக்கவில்தைல எ"ில் விட்டு விடு. ஆ"ால் எவ்வாபறனும் அரக்கர் குலத்தை�யும், உன்தை"யும் காத்துக் பெகாள். உ"க்கு எல்லா நலன்களும் உண்டாகப் பிரார்த்�ிக்கின்பறன். நான் இல்தைல எ"ினும் உ"க்கு நன்தைமபய உண்டாகட்டும் எ" நிதை"க்கின்பறன். உன் ம"ம் பபால் இன்புற்று வாழ்வாய்!" என்று பெசால்லிவிட்டு விபீஷணன் �ன் ஆ�ரவாளர்களுடன் அங்கிருந்து புறப்பட்டுச் பெசன்றான்.

அ�ற்கு ஒரு முகூர்த்�ம் என்று பெசால்லப் படும் ஒன்றதைர நாழிதைகக்குப் பின்

அவன் ராம, லட்சுமணர்கள் இருக்கும் இடம் ப�டி வந்�ான். கூடியிருந்�வா"ரர்கள் விண்ணிபல நிதைல பெபற்ற விபீஷணதை"யும்,அவனுடன் வந்� நால்வதைரயும் கண்டு �ிதைகத்�"ர்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 52 (விபிஷண சரணாக�ி) - யுத்� காண்டம்

பல்வதைக ஆயு�ங்களுடன், மாபெபரும் பபார் வீரதை"ப் பபான்ற ப�ாற்றத்துடன் காணப்பட்ட விபீஷணதை"யும், அவன் நண்பர்கள் நால்வதைரயும் பார்த்து சுக்ரீவன் சிந்�தை"யில் ஆழ்ந்�ான். அனுமதை"யும், மற்றவர்கதைளயும் பார்த்துப் பின்"ர் இவன் இந்� நால்வபராடு இங்பக வந்�ிருப்பதை�ப் பார்த்�ால் நம் அதை"வதைரயும் பெகால்லபவ வந்�ிருக்கின்றான் என்பற ப�ான்றுகின்றது என்று பெசால்கின்றான். அப்பபாது உரத்� குரலில் விபீஷணன், “அரக்கர் குலத் �தைலவன் ஆ" ராவணன் என்ற பெபயர் பெகாண்ட , தீய நடத்தை� பதைடத்� மன்"ன், இலங்தைகயின் அரசன் ஆக இருக்கின்றான். அவன் எ"க்கு மூத்� அண்ணன்.நான் அவ"ின் இதைளய சபகா�ரன். அந்� ராவணன், ராம"ின் மதை"வியா" சீதை�தைய ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் இருந்து ஜடாயு என்னும் கழுகரசதை"க் பெகான்றுவிட்டு அபகரித்து வந்துவிட்டான். அவதைள அபசாகவ"த்�ில் அரக்கியர்கள் நடுவில் சிதைற தைவத்துள்ளான். நான் அவ"ிடம் பலமுதைறகள் வா�ம் புரிந்து சீதை�தையத் �ிருப்பி அனுப்பச் பெசால்லிப்

பார்த்ப�ன். ஆ"ால் அவன் �ிரும்ப அனுப்பச் சம்ம�ிக்கவில்தைல. அவனுக்கும், அவன் குடும்பத்துக்கும், குடிமக்களுக்கும், நாட்டுக்கும், அரக்கர் குலத்துக்கும் நன்தைமதையபய நிதை"த்� என்தை" அவன் இழிவாகப் பபசிவிட்டான். அடிதைம பபால் நடத்�ிவிட்டான். என் மதை"வி, மக்கதைள அங்பகபய விட்டு விட்டு இங்பக உங்களிடம் அதைடக்கலம் ப�டி வந்துள்பளன். ஈபரழு ப�ி"ாலு உலகங்களுக்கும் பாதுகாப்பு அளிக்கக் கூடிய வல்லதைம பதைடத்� ராம"ிடம் பெசன்று விபீஷணன் வந்�ிருக்கின்றான் என்று அறிவியுங்கள்.” என்று பெசால்கின்றான்.

அனுமன் சமுத்�ிரத்தை�க் கடக்க அவ்வளவு கஷ்டப் பட்டபபாது, நிதை"த்� பநரத்�ில் நிதை"த்� உருதைவ எடுக்கக் கூடிய வல்லதைம பெபற்றிருந்� அரக்கர் குல இளவல், �ான் பெபற்றிருந்� வரங்களின் மகிதைமயாலும், �வ வலிதைமயாலும் வான் வழிபய வந்து ராமதை"ச் “சரணம்” என்று அதைடந்�ான். அப்பபாது சுக்ரீவனும், மற்றவர்களும் விபீஷணன் பெசான்"தை�க் பகட்டுக் பெகாண்டு ராம"ிடம் பெசன்று, ராவண"ின் ஆள் ஒருவன் நான்கு பபபராடு வந்�ிருக்கின்றான். அவன் நடத்தை� எவ்வாறிருக்குபமா என்று சந்ப�கமாகபவ இருக்கின்றது. பிறர் கண்ணுக்குக் கூடத் பெ�ரியாமல் சஞ்சரிக்கக் கூடிய அரக்கர் குலத்�வன் ஒருவன் இங்பக வந்துள்ளான் என்பது சற்பற கவதைல அளிக்கக் கூடிய�ாய் உள்ளது. ஒருபவதைள அந்� ராவண"ின் ஒற்றர்களில் ஒருவ"ாயும் இருக்கலாபமா? நாம் கவ"மாய் இருக்கபவண்டும். நம்மிதைடபய பிளதைவ உண்டு பண்ணி விடுவாப"ா என்றும் அஞ்சுகின்பறன். எ�ிரியா" அரக்கர்களில் ஒருவன் நமக்கு உ�வி பெசய்கின்பறன் என்று வந்�ிருப்பது சற்றும் ஏற்கத் �க்கது அல்ல. நம் பலவீ"த்தை�த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு நம்தைமத் �ாக்கவும் முற்படலாம். அவதை"ச் சிதைறப்படுத்துவப� சிறந்�து.” என்று பெசால்கின்றான் வா"ர அரசன் ஆ" சுக்ரீவன்.

ராமர் இதை� எல்லாம் பகட்டுவிட்டு மற்ற வா"ரர்களிடம்,” சுக்ரீவன் பெசான்"தை� நீங்கள் அதை"வரும் பகட்டீர்கள். �ன்தை" நம்பியவர்களுக்கு நம் ம"தை�த் �ிறந்து பபசுவதும், ஆபலாசதை" பெசால்வதும் நண்பர்களின் லட்சணம், அழகு. ஆகபவ நீங்கள் உங்கள் கருத்துக்கதைளச் பெசால்லுங்கள்,” என்று பகட்கின்றார். வா"ரர்களில் பலரும் ராமதை"ப் பார்த்து, “உங்கள் இஷ்டம் எதுபவா அப்படிபய பெசய்யுங்கள். உங்களுக்குத் பெ�ரியா�து ஒன்றுமில்தைல.” என்று பணிபவாடு பெசால்கின்ற"ர். இவர்களில் அங்க�ன் எழுந்து, “நாம் நன்கு ஆராய்ந்து, கலந்து பபசி, இவதை" ஏற்ப�ால் நமக்கு நன்தைம உறு�ி எ"த் பெ�ரிந்�ால் ஏற்பபாம், இல்தைல எ"ில் பவண்டாம்.” என்று பெசால்கின்றான். சரபன் என்ற இன்பெ"ாரு வா"ரன் ஒற்றன் ஒருவதை" அனுப்பி விபீஷணதை"ச் பசா�ித்துவிட்டு அனும�ிக்கலாம் என்று கூறுகின்றான். ஜாம்பவாப"ா, இவதை" நம்பக் கூடாது. ராவண"ிடமிருந்து வந்துள்ளான், இவதை" எவ்வாறு நம்புவது என்று பெசால்கின்றார். தைமந்�ன், பெகாஞ்சம் பெகாஞ்சமாய் விசாரிப்பபாம், இவன் எப்படிப் பட்டவன் என்பது புரியும். பின்"ர் முடிவுக்கு வரலாம் என்று பெசால்கின்றான். அனுமன் எழுந்து இரு தைகதையயும் கூப்பிக் பெகாண்டு பெசால்லுவார்:” இங்பக பபசிய அதை"வர் கருத்�ிலும் நான் �வறு காண்கின்பறன். அதை"வரும் அறிவிற் சிறந்�வர்கபள ஆயினும் இவ்விஷயத்�ில் நீங்கள் பெசால்லும் எந்�க் கருத்தும் உ�வாது. விபீஷணதை" ஒற்றதை" அனுப்பித் பெ�ரிந்து பெகாள்ள முயன்றால் அவனுக்குக் பகாபம் வரக் கூடும். நான் அனுப்பிய�ன் காரணமும் அவனுக்குப்

புரியாமல் பபாகாது. நன்தைம நாடி வந்�ிருந்�ா"ா"ால் ம"ம் புண்படும், அல்லாமல் தீதைம நாடி வந்�ிருந்�ா"ா"ால், இன்னும் அ�ிக பமாசமாய் நடந்து பெகாள்ளுவான். இம்முயற்சி பல"ளிக்காது. ஆ"ால் என்தை"ப் பெபாறுத்� வதைரயில் விபீஷணன் அதைம�ியாகவும், சாந்�மாகவும் காணப்படுகின்றான். ஆதைகயால் அவ"ால் நமக்கு நன்தைமபய ஏற்படும். பபச்சிலும் பெ�ளிவும், ம" உறு�ியும் காணப்படுகின்றது. பெகட்ட பநாக்கத்�ி"ால் வந்�வனுக்கு இவ்வளவு பெ�ளிவும், ம" உறு�ியும் காணப்படாது. அதை"த்தை�யும் பயாசித்ப� அவன் இங்கு வந்�ிருக்க பவண்டும். ராவணதை" விட �ாங்கள் பமம்பட்டவர் என்பது அவனுக்குப் புரிந்�ிருக்க பவண்டும்.. இலங்தைக �ாக்கப் படும் என்பதை�யும் அறிந்து பெகாண்டிருக்கின்றான். பமலும் வாலிக்கு பநர்ந்� க�ிதையயும் அறிந்து தைவத்துள்ளான். சுக்ரீவன் உங்கபளாடு இருக்கின்றார் என்பதை�யும் பெ�ரிந்து தைவத்துக் பெகாண்பட இ"ிபமல் இங்பக வந்து பசருவப� உசி�ம் என்பற வந்�ிருக்கின்றார். ஏற்கத் �க்கவன் ஆ" அவதை" ஏற்பது நமக்கு நன்தைம பயக்கும். இதுபவ என் கருத்து.” என்று பெசால்லி அமர்கின்றார்.

அனுமன் பெசான்"தை�க் பகட்ட ராமனுக்கும் ம"ம் மகிழ்ச்சி அதைடந்�து. �ானும் அவ்வாபற நிதை"த்��ாய்ச் பெசான்" அவர் பமலும் பெசான்"ார்:” அதை"வரும் என்னுதைடய நன்தைமதையக் கரு�ிபய பபசினீர்கள் என்ப�ில் சற்றும் சந்ப�கம் இல்தைல. மு�லில் ஒரு விஷயம் பெ�ளிவாய்ச் பெசால்கின்பறன். என்"ிடம் “சரணாக�ி” என்று சரண் அதைடந்�வதை" நான் எக்காரணம் பெகாண்டும் நிராகரிக்க மாட்படன். அவன் தீயவ"ாகபவ இருந்�ாலும்.” என்று பெசால்ல சுக்ரீவனும், மற்ற வா"ரர்களும் ம"ம் சமா�ா"ம் அதைடயவில்தைல. சுக்ரீவன் பெசால்கின்றான்:” �ன் பெசாந்� சபகா�ரதை"பய ஆபத்�ில் விட்டுவிட்டு ஓடி வந்து விட்ட இவன் பவறு யாதைரத் �ான் காட்டிக் பெகாடுக்க மாட்டான்?” என்று பெசால்லபவ, ராமர் சிரித்துக் பெகாண்பட பெசால்கின்றார்:” விபீஷணன் உலக இயல்புப் படிபய இங்பக வந்துள்ளான். ஒரு அரசனுக்கு ஆபத்து பநரிடும் பபாது அவன் உறவி"ர்கள் எவ்வாபறனும், அவதை"த் �ாக்கி நாட்தைடக் தைகப்பற்றபவ முயல்கின்ற"ர். இவன் அம்மா�ிரிபய இங்பக வந்�ிருக்கின்றான். இவனுக்கு ராஜ்யத்�ின் மீது ஆதைச வந்துள்ளது. அரக்கர்களிதைடபய அச்சம் ப�ான்றிவிட்டதை� இவன் வரவு நமக்கு உணர்த்துகின்றது. இவன் இங்பக வந்�ிருப்ப�ால் அரக்கர்களிதைடபய பெபரும் பிளவும் உண்டாகலாம். சுக்ரீவா, எல்லா சபகா�ரர்களும் பர�தை"ப் பபான்றவர்கள் அல்ல. எல்லா மகன்களும் ராமதை"ப் பபான்றவர்கள் அல்ல. எல்லா நண்பர்களும் சுக்ரீவதை"ப் பபான்றவர்கள் அல்ல. “ என்று பெசால்கின்றார். சுக்ரீவனும் ராமதை"ப் பார்த்து, மீண்டும், மீண்டும் விபீஷணன் பெகால்லப் பட பவண்டியவன் என்ற கருத்தை� வலியுறுத்துகின்றான். ராமர் அவன் கூறியதை�ப் பற்றி நன்கு பயாசித்துவிட்டுப் பின்"ர் பெசால்கின்றார்:” விபீஷணன் தீயவ"ாகபவ இருந்�ாலும் என்"ால் அவதை" அழிக்க முடியும். பமலும் �"க்குக் பெகடு�ல் பெசய்� பவட"ிடம்கூட ஒரு புறா அன்பு காட்டியதை� நாம் அறிந்துள்பளாம். அதை�யும் நிதை"த்துப்பார்க்க பவண்டும். பமலும் நம்மிடம் அதைடக்கலம் என்று தைக கூப்பி, பாதுகாப்பு பவண்டி வந்துவிட்டவன் விபரா�ிபய ஆ"ாலும் அவதை"ப் பாதுக்கக்கபவண்டியது நம் கடதைம. அவதை"த் �ாக்கக் கூடாது. நம் உயிதைரக் பெகாடுத்�ாவது அவதை"க் காக்க பவண்டும், இது நம்

கடதைம. பமலும் அதைடக்கலம் என்று வந்�வதை"ப் பாதுகாக்க முடியாமல் அவன் அழிக்கப் பட்டால் நாம் பெசய்� புண்ணியம் எல்லாம் அழிந்�வதை"ச் பசர்ந்து நமக்குப்பாவபம வந்து பசரும். சுக்ரீவா! “இ"ி நான் உன்னுதைடயவன்” என்று கூறிக் பெகாண்டு இ"ியும் யார் வந்�ாலும், அவர்கதைள நான் ஏற்றுக் பெகாண்டு இறு�ி வதைர காப்பாற்றுவது என் விர�ம். ராவண"ாகபவ இருந்�ாலும் சரி! பபாய் அவதை" அதைழத்து வா, “அபயம் என்று வந்�வதை"க் காக்க நான் �யாராகிவிட்படன் என்று பெசால்.” என்று பெசால்கின்றார்.

சுக்ரீவனும் ராமன் பெசால்வ�ில் உள்ள நியாயத்தை�யும், �ர்மத்தை�யும் உணர்ந்து, �ர்மத்�ில் இருந்து சற்றும் பிறழாமல் ராமர் நடந்து பெகாள்வதை�ப் பாராட்டி விட்டுத் �ானும், விபீஷணதை" அதைழத்துவர ஏற்பாடு பெசய்வ�ாய்ச் பெசால்லுகின்றான். விபீஷணன், விண்ணில் இருந்து இறங்கி, ராம"ிடம் வந்து இரு தைக கூப்பி நமஸ்கரித்து, ராவண"ின் இதைளய சபகா�ரன் ஆ" நான் உங்கதைள நாடி வந்துவிட்படன். என்னுதைடயது என்று பெசால்லக் கூடிய அதை"த்தை�யும் துறந்து உங்கதைள நாடி நீங்கபள சரணம் என்று வந்துள்பளன்,” என்று கூறுகின்றான்.

ராமன் உடப" விபீஷணதை"ப் பார்த்து அரக்கர்களின் பலம், பலவீ"ம், ஆகியவற்தைற உள்ளது உள்ளபடிக்கு எடுத்து உதைரப்பாய், என்று பகட்க விபீஷணனும் அவ்வாபற பெசால்கின்றான்:”, பிரம்மன் அளித்� வரம் காரணமாய், கந்�ர்வர்கள், நாகர்கள், , பறதைவகள் , என்று பதைடக்கப் பட்ட எந்� ஜீவராசியாலும் ராவணதை"க் பெகால்வது என்பது முடியாது. ராவணனுக்கு இதைளயவனும், எ"க்கு மூத்�வனும் ஆ" கும்பகர்ணன் பலம் பெசால்லி முடியாது. ப�பவந்�ிரதை" எ�ிர்க்கும் வல்லதைம பதைடத்�வன். தைகதைல மதைலயில் குபபர"ின் பதைடத்�தைலவதை" வீழ்த்�ிய பிரஹஸ்�ன் ராவண"ின் பதைடத் �ளப�ி. வில்லாளியும், எ�ிரிகளின் கண்ணுக்குத் பெ�ரியாமல் பபாரிடக் கூடிய வல்லதைம பெபற்றவனும் ப�பவந்�ிரதை"ச் சிதைற எடுத்�வனும் ஆகிய இந்�ிரஜித் ராவண"ின் தைமந்�ன். இன்னும் மபஹா�ரன், மஹாபார்சவன், அகம்ப"ன் ஆகிபயாரும் முக்கியமா"வர்கபள. இவர்கதைளத் �விர, எண்ணிலடங்கா அரக்கர் பதைடயும் உள்ளது. அதை"வருக்கும் மாமிசமும், ரத்�முபம உணவு. அவர்கள் உ�விபயாடு மூவுலதைகயும் ராவணன் எ�ிர்த்�ான். ப�வர்கதைளயும் யுத்�த்�ில் பெவன்றவப" பெகடும�ியாளன் ஆ" ராவணன்.” என்று பெசால்கின்றான்.

ராமர் உடப"பய ராவண"ின் வரங்கள் பற்றி அறிந்�ிருப்ப�ால் நீ கூறியதைவ அதை"த்தும் உண்தைமபய எ"த் பெ�ரிய வருகின்றது. ராவணதை"யும், அவதை"ச் சார்ந்�வர்கதைளயும் பெகான்றுவிட்டு உ"க்பக இலங்தைகயின் முடிதையச் சூட்டுகின்பறன். பா�ாளத்�ில் பபாய்ப் புகுந்�ாலும், பிரம்மாபவ வந்து அதைடக்கலம் பெகாடுத்�ாலும் ராவணன் என்"ிடமிருந்து �ப்பிக்க முடியாது. என் மூன்று சபகா�ரர்களின் புகழ் மீதும் ஆதைணயிட்டுச் பெசால்கின்பறன். இந்� அரக்கர்கதைள ஒழிக்காமல் அபயாத்�ிக்குத் �ிரும்ப மாட்படன்.” என்று பெசால்கின்றார். விபீஷணனும் அவதைர வணங்கிவிட்டு அரக்கர்கதைள பெவல்லும் வழிதையயும், இலங்தைகதையத் �ாக்கவும் வழிதையத் �ான் கூறுவ�ாயும், அரக்கர் பதைடதையப் பிளந்து பெகாண்டு உள்பள நுதைழந்து �ாக்க உ�வுவ�ாயும் பெசால்கின்றான். பின்"ர் ராமன் முக மலர்ச்சியுடனும், மகிழ்வுடனும் லட்சுமணதை"ப் பார்த்து,

சமுத்�ிரத்�ில் இருந்து நீர் எடுத்து வரச் பெசால்கின்றார். விபீஷணனுக்கு அரக்கர் மன்""ாய் இப்பபாப� அபிபஷகம் பெசய்து தைவ என்றும் பெசால்கின்றார். உடப"பய இதை�ச் பெசயல் படுத்துமாறும் லட்சுமணதை"ச் பெசால்ல அவனும் உடப"பய பெசன்று சமுத்�ிரத்�ில் இருந்து நீர் எடுத்து வந்து வா"ரர்கள் அதை"வர் முன்"ிதைலயிலும் ராமரின் கட்டதைளப்படி விபீஷணனுக்கு அபிபஷகம் பெசய்து தைவக்கின்றான். வா"ரர்கள் அதை"வரும் நன்று, நன்று, என்று பகாஷமிட்டுக் பெகாண்டாடி"ார்கள். விபீஷண"ிடம் �ங்கள் கவதைலதைய அனுமனும், சுக்ரீவனும் பெ�ரிவிக்கின்றார்கள். இத்�தை" பெபரிய வா"ரப் பதைட சமுத்�ிரத்தை�க் கடந்து பெசல்வது எவ்வாறு? எவ்வாறு அணுகி"ால் சமுத்�ிரத்தை�க் கடக்க முடியும்? என்று பயாசதை" பகட்கின்றார்கள்.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 53 - யுத்� காண்டம்

விபீஷணன், சமுத்�ிரத்தை�க் கடக்க , ராமபர சமுத்�ிர ராஜதை" அணுகி உ�வி பகட்க பவண்டும் எ"ச் பெசால்கின்றான். பமலும் இக்ஷ்வாகு குல மன்"ன் ஆ" சகரன் முயற்சியால் ப�ான்றியப� சமுத்�ிரம். ஆகபவ சமுத்�ிர ராஜன் இக்ஷ்வாகு குலத்துக்குக் கட்டுப் பட்டவன். அவன் நிச்சயம் ராமனுக்கு உ�வி பெசய்வான்.” என்று பெசால்கின்றான்.

ராம"ிடம் சுக்ரீவன் இதை�த் பெ�ரிவிக்க அவரும் அந்� பயாசதை"தைய ஏற்றுக் பெகாண்டு, லட்சுமணதை"ப் பார்த்து பமபல என்" பெசய்யலாம் என்று பகட்கின்றார். லட்சுமணனும், சமுத்�ிர ராஜதை"க் பகட்டுக் பெகாள்வப� சிறந்� வழி என்று பெசால்கின்றான். ஒரு பாலத்தை�க் கட்டாமல் சமுத்�ிரத்தை�க் கடந்து பெசல்ல முடியாது. ஆதைகயால் பநரத்தை� வீணாக்காமல் சமுத்�ிர ராஜதை" உ�வி பெசய்யுமாறு பகட்க பவண்டும்.” என்று பெசால்கின்றான். இ�"ிதைடயில்

ராவண"ால் அனுப்பப் பட்ட ஒற்றன் ஒருவன் வா"ரப்பதைடயில் புகுந்து பெகாண்டு அதை"த்து விபரங்கதைளயும் அறிந்து பெகாண்டு ராவண"ிடம் �ிரும்பிப் பபாய் ராம"ின் பதைட பலத்தை�யும், வா"ர வீரர்களின் எண்ணிக்தைக மற்பெறாரு சமுத்�ிரபமா என்னும் அளவில் இருப்பதை�யும் பெ�ரிவித்து விட்டு சமா�ா"ம் பெசய்து பெகாள்வ�ா, அல்லது எ�ிரிகளிதைடபய பிளதைவ உண்டு பண்ணுவ�ா என்று முடிவு பெசய்யுமாறு கூறுகின்றான். ராவணனும் இதை�க் பகட்டுவிட்டு மற்பெறாரு ஒற்றன் ஆ" சுகன் என்பவதை" அதைழத்து, சுக்ரீவதை"ச் பெசன்று அதைடந்து, இ"ிதைமயாய்ப் பபசி, அவதை"ப் புகழ்ந்து, கிஷ்கிந்தை�க்குத் �ிரும்புமாறு அறிவுறுத்தும்படிக் பகட்டுக் பெகாள்கின்றான். சுகனும் ஒரு பறதைவயின் வடிவில் உடப"பய சமுத்�ிரக் கதைர பநாக்கிப் பறந்து வருகின்றான். சுக்ரீவதை" பெநருங்கி, ராவணன் கூறியதை�ச் பெசான்" சுகதை" உடப"பய வா"ரவீரர்கள் பிடித்து, ராமன் முன்"ிதைலயில் பெகாண்டு நிறுத்�ி"ர். தூ�ர்கதைளக் பெகால்லுவது நீ�ி அன்று ராமா என்று சுகன் பெசால்லபவ, ராமனும், அவதை" விடுவிக்குமாறு கூற அவன் விடுவிக்கப் பட்டு ஆகாயத்�ிபல பபாய் நின்று பெகாண்டு, ராவண"ிடம் நான் பெ�ரிவிக்க பவண்டியது என்"பெவ"க் பகட்க, சுக்ரீவன் அவதை"ப் பார்த்துச் பெசால்கின்றான்:”ராவணப", நீ என் நண்பன் அல்ல. என் நலதை" விரும்புபவனும் அல்ல, ராம"ின் எ�ிரி ஆ" நீ எ"க்கும் எ�ிரிபய. ராமனும், லட்சுமணனும் இல்லா� பவதைள பார்த்து நீ சீதை�தையக் கடத்�ி"ாய்! உன்தை"க் காப்பாற்றக் கூடியவர் இம்மூவுலகிலும் எவரும் இல்தைல இப்பபாது. நீ எங்பக பெசன்றாலும் சரி, ராம"ால் பெகால்லப் படப்பபாகின்றாய். பதைடபயாடு இலங்தைக வந்து இலங்தைகதையயும், உன் மக்கதைளயும் எரித்துச் சாம்பல் ஆக்குபவன். �கா� காரியத்தை�ச் பெசய்� நீ எவ்வி�ம் உயிபராடு �ப்பிக்க முடியும்? இது �ான் நான் ராவணனுக்குச் பெசால்லும் பெசய்�ி!” என்று பெசால்கின்றான் சுக்ரீவன்.

அப்பபாது அங்க�ன் ராமதை"ப் பார்த்து இவன் ஒற்றன் என்பற நான் எண்ணுகின்பறன். தூதுவ"ாய்த் பெ�ரியவில்தைல. நமது பதைட பலத்தை� முழுதுமாக அறிந்து பெகாண்டு விட்டான். இவதை" பெவளிபய விடுவது முழுத்�வறு.” என்று பெசால்லபவ அவன் மீண்டும் பிடித்துக் கட்டிப் பபாடப் பட்டான். சுகன் ராமதை"ப் பார்த்து,” ராமா, என்தை" இந்� வா"ரர்கள் துன்புறுத்துகின்ற"பர? உன் கண் எ�ிரிபலபய என் உயிர் பபா"ால், நான் எந்� இரவில் பிறந்ப�ப"ா, அன்றில் இருந்து என் உயிர் பபாகும் வதைரக்கும் நான் பெசய்� பாவங்கள் அதை"த்தும் உன்தை"பய பசரும்,” என்று உரக்கக் கூவி அழ, ராமன் வா"ரர்கதைளப் பார்த்து, சுகதை" விட்டுவிடுமாறு கூறுகின்றார். அவன் �ிரும்பிப் பபாகட்டும் என்றும் பெசால்கின்றார். ஆ"ால் அவதை" விடுவித்� வா"ரர்கள் அவதை"த் �ிரும்ப அனும�ிக்கவில்தைல.

இதை� அடுத்து கடற்கதைரயில் �ர்ப்தைபப் புற்களி"ால் ஆ" ஆச"த்�ில் அமர்ந்து உடல், ம"ம் ஆகியவற்தைறக் கட்டுப்படுத்�ிக் பெகாண்டு ஒபர �ியா"த்�ில் பெ�ாடர்ந்து மூன்று நாட்கள் ராமன் அமர்ந்�ார். மூன்று நாட்கள் கடந்� பின்"ரும் சமுத்�ிர ராஜன் அவர் முன்ப" ப�ான்றவில்தைல. ராமர் லட்சுமணதை"ப் பார்த்து மிகுந்� பகாபத்துடப"பய, “சமுத்�ிர ராஜ"ின் கர்வத்தை�ப் பார்த்�ாயா? நீரால் நிரம்பிக் காட்சி அளிக்கும் இந்�க் கடதைல இப்பபாது என்னுதைடய சக்�ி வாய்ந்�

அம்புகளால் துதைளத்து நீதைர வற்றிப் பபாகும்படிச் பெசய்து விடுகின்பறன். முத்துக்களாலும், சங்குகளாலும், மீன்களாலும், மு�தைலகளாலும், பவளங்களாலும் நிரம்பி இருக்கும் இந்� சமுத்�ிரத்தை� வற்றச் பெசய்கின்பறன். என்னுதைடய பெபாறுதைம கண்ட சமுத்�ிர ராஜன் என்தை"ச் சக்�ியற்றவன் என்று நிதை"த்துக் பெகாண்டான் பபாலும். உடப" பெசன்று என்னுதைடய வில்தைலயும், அம்புகதைளயும் எடுத்துவா,” என்று பெசால்லி விட்டு மிகுந்� பகாபத்ப�ாடும், வீரத்ப�ாடும் வில்தைல அம்தைப ஏற்றி அவற்தைற எய்து விடத் பெ�ாடங்கி"ார்.

அம்புகள் இந்�ிர"ின் வஜ்ராயு�ம் பபால் கடல் நீதைரத் துதைளத்துக் பெகாண்டு பெசன்று கடல் வாழ் ஜந்துக்கதைள எல்லாம் வாட்டத் பெ�ாடங்கியது. முத்துக்களும், பவளங்களும், மீன்களும், சங்குகளும் உள்பள இருந்து பமல்பநாக்கி வந்து தூக்கி அடிக்கப் பட்ட". பெநருப்தைப ஒத்� அம்புகள் கடல் நீருக்கு பமல் ஊழிப் பெபருந்தீ பபான்ற ஒளிமயமா" தீதையத் ப�ாற்றுவிக்க அங்பக எழுந்� புதைக மண்டலத்�ால் விண்தைண மூடும் அபாயம் ஏற்பட்டது. கடல் பெகாந்�ளித்துக் பெகாண்டு பபரதைலகள் எழுந்�". தூக்கி அடிக்கப் பட்ட கடல்வாழ் பிராணிகளின் ஓலம் �ாங்க முடியாமல் இருந்�து. பமலும் அம்புகதைளப் பெபாருத்�ி எய்வ�ற்காக நாணில் ஏற்றிய ராமதைர லட்சுமணன் “பபாதும், பபாதும்” என்று பெசால்லி வில்தைலக் தைகயில் இருந்து வாங்கி"ான். பகாபம் பெகாள்ளாமல் பவறு வழியில் கடதைலக் கடக்க உ�விதைய நாடுங்கள் என்றும் பெசான்"ான். விண்ணில் இருந்து இவற்தைற எல்லாம் பார்த்துக் பெகாண்டும் ,பகட்டுக் பெகாண்டும் இருந்� ப�வர்களும், ரிஷி, மு"ிவர்களும், பயத்�ி"ால் அலறிக் பெகாண்டு ,”பபாதும், பபாதும், நிறுத்து, நிறுத்து.” என்று கூறபவ ராமனும் சமுத்�ிர ராஜதை"க் கூப்பிட்டுப் பபசத் பெ�ாடங்கி"ார்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம்- பகு�ி 54 யுத்� காண்டம்

ராமர் சமுத்�ிர ராஜதை"க் கூப்பிட்டு, “ஏ, சமுத்�ிர ராஜப", உன்தை" வற்றச்பெசய்துவிடுவது எ"க்கு மிக எளி�ா" ஒன்று. வற்றச் பெசய்� பின்"ர் இந்�க் கடலின் மணற்பரப்பில் நடந்து பெசல்ல இந்� வா"ரபசதை"க்கு அத்�தை" கஷ்டமாய் இருக்காது. என்னுதைடய சக்�ி பற்றி நீ அறிய மாட்டாய். இன்று நீ என் மூலம் பெபரும்துன்பத்தை� அனுபவிக்கப் பபாகின்றாய்.” என்று அதைற கூவல் விடுத்�ார். பின்"ர் பிரம்மாஸ்�ிரத்�ின் சக்�ிதைய ஓர் அம்பில் ஏற்றி, அதை� வில்லிபல பூட்டி, அ�ி பயங்கரமா" ஓதைசயுடன் நாபணற்றி"ார் ராமர். ஏழு உலகும் குலுங்க, பூமி அ�ிர, இருள் சூழ, சூரிய, சந்�ிரர் நிதைல �டுமாற, காலம் கூட ஒரு கணம் பெசயலற்று நிற்க, காற்று பபய்க்காற்றாய் மாறி வீச ஆரம்பிக்க, மரங்கள் சரிய, மதைலகள் பெநாறுங்க, பபரிடி அண்டசராசரமும் நடுங்கும் வண்ணம்

இடிக்க, மின்"ல் ஒளி கண்தைணப் பறித்�து. விலங்குகள் அதை"த்தும் பீ�ியில் ஓலமிட, பிரளயபம வந்துவிட்டப�ா என்னும்படிக்குக் கடல் பெபாங்கி, நுதைரத்துச் சுழித்துக் பெகாந்�ளித்து, பவகம் �ாங்க மாட்டாமல் கதைரதைய வந்து பவகத்துடன் பமா�ியது. கல்லால் ஆ" சிதைல பபால உறு�ியுடனும், �ிடத்துடனும், அதைசயாமல் உட்கார்ந்�ிருந்�ார் ராமர். கிழக்பக இருந்து, சூரியன் உ�ிப்பது பபான்ற ப�ாற்றத்ப�ாடு பெமல்ல, பெமல்ல சமுத்�ிரத்�ில் இருந்து சமுத்�ிர ராஜன் எழுந்�ான். பல்பவறு வி�மா" ந�ிகளால் சூழப்பட்டவ"ாயும், அந்� ந�ிகளுக்கு அர்ப்பணிக்கப் பட்ட பூக்களி"ால் ஆ" மாதைலகதைள அணிந்�வ"ாயும், ஒளி வீசிக் பெகாண்டும், காட்சி அளித்� சமுத்�ிர ராஜன், �ன்"ிரு தைககதைளயும் கூப்பிக் பெகாண்டு, ராமதை" வணங்கிவிட்டுப் பபச ஆரம்பித்�ான்.

“ராமா, பூமி, காற்று, ஆகாயம், நீர், பெநருப்பு இதைவ எல்லாம் �ங்கள் �ன்தைமயில் நிதைலத்�ிருக்கும் பண்புள்ளதைவ. நீ அறிய மாட்டாயா???? கடலின் ஆழத்தை� அறிய முடியாதைமயும், அ�ில் நீந்�ிச் பெசன்று அக்கதைரதைய அதைடய முடியாதைமயும் இயற்தைகயின் இந்� வி�ிக்கு மாறுபட்டதைவ அல்லபவ. மாறாக நடந்�ால் இயற்தைகயின் வி�ியில் இருந்து நான் நழுவியவன் ஆபவப"? எ"ினும் என்தை"க் கடக்கும் வதைகதைய நான் சுட்டிக் காட்டுகின்பறன். நான் கர்வமாய் இருந்�து என் �வறு�ான். அ�ன் காரணமாய் இந்�க் கடல் நீர் வற்ற நான் காரணமாய் ஆகக் கூடாது. உன்னுதைடய இந்�ப் பெபரும்பதைட பெசல்லும் வழிதைய நான் பெசால்லுகின்பறன்.” என்று பணிபவாடு கூறவும், ராமர் உடப"பய வில்லில் பூட்டி நாபணற்றிய இந்� அஸ்�ிரத்தை� நான் என்" பெசய்ய முடியும்? இதை� எங்பக பெசலுத்�ட்டும்?” என்று சமுத்�ிர ராஜதை"பய பகட்கின்றார். சமுத்�ிர ராஜன், எ"க்கு வடக்பக �ிருமசூல்யம் என்ற புண்ணிய ஸ்�லம் இருக்கின்றது. ஆ"ால் அங்பக அ�ிகம் பாவம் பெசய்�வர்கபள வருகின்ற"ர். உன்னுதைடய அம்தைப நீ அந்� இடத்�ில் பெசலுத்�ி"ால் என்னுதைடய நீதைர மிகவும் பெகட்டவர்கள் பயன்படுத்�ாமல் இருக்கலாம்.” என்று கூற ராமரும் அவ்வாபற ஏவிய அம்தைப அங்பக பெசலுத்துகின்றார். அந்�ப் பகு�ி மறுகாந்�ாரம் என்ற பெபயர் பெபற்று, ராமரின் வில்லில் இருந்து கிளம்பிய அம்பின் வலிதைமயால் சகல வளங்களும் பெபற்றது. பின்"ர் சமுத்�ிர ராஜன் ராம"ிடம், “ப�வ�ச்ச"ாகிய விஸ்வகர்மாவின் மகன் நளன், �ந்தை�யிடமிருந்து வரம் பெபற்றவன். என் மீது பபரன்பு பெகாண்டவன். அவன் என் மீது ஒரு பாலம் கட்டட்டும். நான் அதை�த் �ாங்குகின்பறன்.” என்று வாக்களித்�ான்.

உடப"பய அங்பக இருந்� நளன் எழுந்து, “ என்"ால் இக்காரியம் குதைறவின்றிச் பெசய்து �ரப்படும். எ"ினும் சமுத்�ிர ராஜன் நன்றி பெகட்டவ"ாகபவ இருக்கின்றான். உம்முதைடய �ண்டதை"க்குப் பயந்ப� அவன் இப்பபாது இவ்வி�ம் இணங்கி வருகின்றான். உம்முதைடய குலத்து மன்""ாகிய சகர"ால் ப�ாற்றுவிக்கப் பட்ட உம்மிடம் அவன் நன்றி இவ்வளபவ. வா"ர வீரர்களால் அதைண கட்டுவ�ற்கு பவண்டிய பெபாருட்கள் பெகாண்டு வரப்படட்டும். நான் அதைண கட்டி அக்கதைர பபாக வழி பெசய்கின்பறன்.” என்று பெசால்கின்றான்.

அக்கம்பக்கத்�ில் உள்ள காடுகளில் ப�டு�ல் பவட்தைடகள் நிகழ்த்�ி வா"ர வீரர்கள் பெபரிய மரங்கதைள பவபராடு பிடுங்கிக் பெகாண்டு வருகின்ற"ர். பெபரும்பாதைறகள் �கர்க்கப் பட்ட". சமுத்�ிரக் கதைரதைய வந்�தைடகின்ற". பெகாண்டு வரப்பட்ட பெபரும்பாதைறகதைள ஒபர பநர்க்பகாட்டில் தைவக்கக் கயிறுகள் பயன்படுத்�ப் பட்ட". இப்படியாக நளன் பெசான்"படிக்குப் பாதைறகதைள சமுத்�ிரத்�ில் நிதைல நிறுத்�ியும், அவற்றின் மீது மரங்கதைள நிறுத்�ியும், எண்ணிலடங்கா வா"ரர்கள் பாலம் கட்டும் பவதைலதையச் பெசய்து பெகாண்டிருக்கின்ற"ர். ஒரு சில நாட்களில் பாலம் கட்டும் பவதைலயும் முடிந்�து. விண்ணில் இருந்து ப�வர்களும், �வ மு"ிவர்களும், கந்�ர்வர்களும், சித்�ர்களும் இதை�ப் பார்க்கக் கூடி நின்றார்கள். பநர் வகிடு எடுத்� பெபண்ணின் கூந்�ல் பபால் சமுத்�ிரத்துக்கு நடுவில் பாலம் பெ�ரிந்��ாம்.

அந்�ப் பாலத்�ின் மீது ஏறிக் பெகாண்டு வா"ர பசதை" கடக்கத் பெ�ாடங்கியது. ராமதை", அனுமனும், லட்சுமணதை", அங்க�னும் �ங்கள் ப�ாளில் ஏற்றிச் பெசல்லபவண்டும் என்ற சுக்ரீவ"ின் ஆவலும் நிதைறபவற்றப் பட்டது. பெமல்ல, பெமல்ல சமுத்�ிரத்தை�க் கடந்து அக்கதைர பெசன்ற வா"ரப் பதைட சுக்ரீவ"ின் கட்டதைளப்படி அங்பகபய முகாமிட்டது. ராமருக்கு இலங்தைக அழியப் பபாகின்றது என்பதை� முன்கூட்டிபய உணர்த்தும் வண்ணமா" துர் சகு"ங்கள் பல ப�ான்றுகின்ற". அதை� அவர் லட்சுமணனுடன் கூடி விவா�ிக்கின்றார். பின்"ர் இலங்தைக நகதைர பநாக்கி முன்ப"ற பதைடக்குக் கட்டதைள பிறப்பிக்கும்படி சுக்ரீவனுக்குச் பெசால்ல ராம"ின் ஆதைணப்படி வா"ரப்பதைட முன்ப"றியது. விண்தைண முட்டும் பெவற்றிக் பகாஷங்கள் எழுப்பிக் பெகாண்டு பெசன்ற வா"ரப்பதைடயின் கூச்சலில் இலங்தைக நகபர அ�ிர்ந்�து. முரசுகள் பெபரும் முழக்கம் பெசய்�". பபரிதைககள் முழங்கி". எங்கும் ஒபர உற்சாகம், பெஜயபகாஷம், இவற்றுக்கு நடுவில் இலங்தைக நகரும் கண்ணுக்குப் புலன் ஆகியது. உடப" ராமர் யார், யார், எந்�, எந்�ப் பக்கம் �தைலதைம �ாங்க பவண்டும், எங்பக நிற்க பவண்டும், பதைடயின் அணிவகுப்பு எவ்வாறு இருக்க பவண்டும், என்பதை� எல்லாம் எடுத்து உதைரத்�ார். வா"ரப் பதைடயி"ருக்கு இருந்� உற்சாகத்�ில் உடப"பய இலங்தைகக்குள் பெசன்று, இலங்தைகதைய நாசம் பெசய்ய பவண்டும் என்று துடித்�"ர். சுக்ரீவ"ிடம் ராமர், நாம் நமது பதைடயின் அணிவகுப்தைபக் கூடத் தீர்மா"ித்துவிட்படாம், ஆகபவ, ராவண"ின் ஒற்றதை" விடு�தைல பெசய்துவிடலாம். என்று கூறபவ, சுகன் விடுவிக்கப் பட்டு ராவணன் அரண்மதை" பநாக்கி விதைரந்�ான்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் - பகு�ி 55

அவதை"க் கண்ட ராவணன், என்" ஆயிற்று?ஏன் இவ்வளவு அலங்பகாலமா" நிதைல உ"க்கு? எ" விசாரிக்கின்றான். சுகனும் விரிவாகபவ ப�ில் கூறி"ான். விண்ணில் இருந்ப� �கவல் பெ�ரிவித்� �ன்தை" வா"ரர்கள் படுத்�ிய பாட்தைடயும், இறக்தைககதைள அறுத்�தை�யும், பலவாறாகத் துன்புறுத்�ியதை�யும், அவர்கபளாடு பபச்சு, வார்த்தை�க்குக் கூட வாய்ப்பில்தைல என்பதை�யும் பெ�ரிவித்�ான். சுக்ரீவன் உ�விபயாடு ராமன், சீதை�தையக் காப்பாற்றி அதைழத்துச் பெசல்ல இலங்தைக வந்துள்ளான். கடலில் பாலம் கட்டப் பட்டது. அந்�ப் பாலம் வழியாக எண்ணிலடங்கா� வா"ரப்பதைட இங்பக வந்துவிட்டது. நமது பாதுகாப்பு அரண்கதைள உதைடத்துக் பெகாண்டு அவர்கள் வரும்முன்"பர, சீதை�தைய அவர்களிடம் ஒப்பதைடத்துவிடுபவாம், அல்லது சமா�ா"ம் ப�தைவயில்தைல எ"ில் யுத்�ம் பெசய்வ�ா எ"த் தீர்மா"ியுங்கள் என்று கூறுகின்றான்.

ராவணன் பகாபமுற்று,” ப�வா�ி ப�வர்களும், கந்�ர்வர்களும், அசுரர்களும், பசர்ந்து எ�ிர்த்�ாலும் கூட சீதை�தைய நான் �ிரும்ப அனுப்புவது என்பது இல்தைல. ராம"ின் உடதைல என் அம்புகள் துதைளத்து எடுக்கும் பநரத்தை� நான் எ�ிர்பார்த்�ிருக்கின்பறன். அந்�க் காட்சிதையக் கண்டால் �ான் என் இ�யம் நிதைறவு அதைடயும். நட்சத்�ிரங்கள் சூரிய"ால் ஒளி இழந்து காணப்படுவதை�ப் பபாலபவ, ராமனும், அவன் பதைடயும் என் முன்னும், என் பதைடகள் முன்பும் ஒளி இழந்து காண்கின்ற"ர். கடதைலப் பபான்ற ஆழமா" என்பகாபத்தை�யும், காற்தைறப் பபால் வலுவா" என் பலத்தை�யும் உணராமல் அந்� ராமன் என்ப"ாடு பமா� வந்துள்ளான். பாம்புகதைள ஒத்� என் அம்புகள் ராம"ின் உடலில் விஷம் பபால் பாயப்பபாவது �ிண்ணம். இந்�ிரப"ா, கருடப"ா, எமப"ா, குபபரப"ா யாராக இருந்�ாலும் யுத்� களத்�ில் என்தை" பெஜயிப்பது என்பது கஷ்டம். “ என்பெறல்லாம் கூறிய ராவணன், �ன் அதைமச்சன் ஆகிய சாரணன் என்பவதை"ப்

பார்த்து, வா"ரப்பதைட எவ்வாறு கடல் கடந்�து என்பது ஒருபுறம் இருக்கட்டும். பதைடயின் எண்ணிக்தைகதையயும், பலத்தை�யும் எவரும் அறியாமல் நாம் அறிய பவண்டும். நீங்கள் சுகப"ாடு பெசன்று எவரும் அறியாமல் பவறு உரு எடுத்துக் பெகாண்டு பெசன்று அறிந்து வாருங்கள் எ"ச் பெசால்லபவ, சாரணனும், சுகனும், வா"ர உரு எடுத்துக் பெகாண்டு பெசன்றால் வா"ரப்பதைடயின் பலத்தை� அறிய முடியும் எ" நிதை"த்து, வா"ர உரு எடுத்துக் பெகாண்டு பெசல்கின்ற"ர்.

வா"ரப்பதைடக்குள் புகுந்� அவ்விருவரும் பதைடயின் எண்ணிக்தைகதையயும், அ�ன் பலத்தை�யும் பார்த்துவிட்டுத் �ிதைகத்து நிற்தைகயில் விபீஷணன் அவர்கதைளப் பார்த்துவிட்டான். அவனுக்கு அவர்களின் உண்தைமயா" வடிவமும், வந்� காரணமும் புல"ாக, இருவதைரயும் பிடித்துக் பெகாண்டு ராம"ின் முன்ப" பெகாண்டு பெசன்று நிறுத்�ி"ான். இருவரும் ராவண"ின் அதைமச்சர்கள். ஒற்றர்களாய் இங்பக வந்�ிருக்கின்ற"ர் என்று பெசால்லபவ, இருவரும் பயந்து பபாய் நம் கதை� இன்பறாடு முடிந்�து எ" நிதை"த்து, ராமன் முன் இரு தைக கூப்பி நின்று �ாங்கள் வந்� காரணத்தை�யும், ராவண"ால் அனுப்பப் பட்டதை�யும் பெசான்"ார்கள்.

இதை�க் பகட்ட ராமர் ம"ம் விட்டுச் சிரித்� வண்ணம்,” நீங்கள் அதை"த்தை�யும் அறிந்து பெகாண்டாயிற்று. இன்னுமும் எங்கதைளயும் பார்த்து இன்"ார் எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டாயிற்று. உங்கள் காரியம் முடிவதைடந்து விட்டது அல்லவா?ஆகபவ நீங்கள் உங்கள் அரச"ிடம் �ிரும்பிச் பெசல்லுங்கள், இன்"மும் ஏதும் பெ�ரிந்து பெகாள்ள மிச்சம் இருந்�ால் �ிரும்பி வாருங்கள்,. இல்தைல எ"ில் பதைடதைய மீண்டும்,மீண்டும் சுற்றிப் பாருங்கள். துதைணக்கு விபீஷணதை"யும் அதைழத்துக் பெகாள்ளுங்கள். எல்லாவற்தைறயும் காட்டச் பெசால்கின்பறன். ஆயு�ங்கள் இல்லாமல் சிதைறப்பட்டிருக்கும் உங்கதைள நாங்கள் பெகால்வது சரியல்ல!” என்று பெசால்லிவிட்டு வா"ர வீரர்கதைளப் பார்த்து,” இவர்கதைள விடு�தைல பெசய்து விடுங்கள், ஒற்றர்கள் �ான் எ"ினும் உயிபராடு பபாகட்டும். என்று பெசால்கின்றார்.

பின்"ர் அவர்கள் இருவதைரயும் பார்த்து, ராவண"ிடம் நான் பெசால்கின்ற வார்த்தை�கதைளத் பெ�ரிவிக்க பவண்டும். உன் பலம், உன்னுதைடய உறவின் பலம், பதைடயின் பலம் பபான்றவற்தைற நம்பி சீதை�தைய அபகரித்து வந்துள்ளாய். அந்� பலத்தை� அழிக்கும் பநரம் வந்�ாகிவிட்டது. என்னுதைடய பகாபத்�ிற்கு

இலக்காகிவிட்ட உன் பதைடகளும், உன் இலங்தைகயும், நீயும் அழிவது �ிண்ணம்.” என்று ராவண"ிடம் பெசால்லுமாறு கூறுகின்றார். ராமதைரப் பலவாறு வாழ்த்�ிவிட்டுச் பெசன்ற இருவரும் ராவணதை"ப் பபாய் அதைடந்�ார்கள். ராமதை" பெவல்வது கடி"ம் என்றும் அவன் ஒருவப" பபாதும், என்றாலும் பமலும் வா"ரப்பதைடகள் வந்துள்ள". அவற்றின் �ிறதைமதையப் பார்த்�ால் அந்� வா"ரப்பதைடதைய பெவல்வதும் கடி"ம் என்பற ப�ான்றுகின்றது. சமா�ா"மாய்ப் பபாய்விடுவப� நல்லது என்று ராவணனுக்கு எடுத்து உதைரக்கின்றார்கள். ஆ"ால் ராவணன் அவர்கதைளப் பார்த்து எள்ளி நதைகயாடுகின்றான். பதைடயின் அதை"த்து விபரங்கதைளயும் பகட்கின்றான். உடப"பய ராவண"ின் மாளிதைகயின் பமல்�ட்டுக்குப் பபாய், பதைடகளின் எண்ணிக்தைகப் பலத்தை�யும், வீரர்கதைளயும் காட்டி, அவர்கள் பலத்தை�யும் பற்றிச் பெசால்லி, அவனுக்கு அதை"வதைரயும் காட்டுகின்ற"ர் இருவரும்.

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம், ராமாயணம் பகு�ி 56

ராவணனுக்கு ஒவ்பெவாருவரின் பலத்தை�யும், நன்கு புரியும் வண்ணம் எடுத்துக் கூறுகின்ற"ர், சுகனும், சாரணனும். அனுமதை"யும் சுட்டிக் காட்டி அவன் ஏற்பெக"பவ இலங்தைகக்கு விதைளத்�ிருக்கும் நாசத்தை�யும், அவன் ஒருவ"ாபலபய இலங்தைகதைய அழிக்க முடியும் என்பதை�யும் நிதை"வில் பெகாள்ளுமாறும் கூறிவிட்டு, ராமதை"யும் காட்டுகின்ற"ர். சீதை�யின் கணவன் ஆ" இந்� ராமதை"ப் பாருங்கள், �ாமதைரக்கண்ணன் ஆ" இந்� ராமதை" விடுத்து சீதை� மற்பெறாருவதைர ம"�ிலும் நிதை"ப்பாளா? பமலும் பிரம்மாஸ்�ிரத்தை� நன்கு கற்றறிந்�ப�ாடு, பவ�ங்கள அதை"த்தை�யும் அறிந்�வர். இவரின் அம்புகள் ஆகாயத்தை�யும் பிளக்கும் சக்�ி வாய்ந்�தைவ என்று பெசால்லிவிட்டு, அவருடன் இதைண பிரியாமல் இருக்கும் லட்சுமணதை"யும் ராவணனுக்குக் காட்டுகின்ற"ர். ராம"ின் நலதை"த் �ன் நல"ாக நிதை"க்கும் இந்� லட்சுமணன் இருக்கும் வதைரயில் ராமதை" யாராலும் பெவல்ல முடியாது

என்று கூறுகின்ற"ர். விபீஷணதை"யும் காட்டி, அவனுக்கு ராம, லட்சுமணர்கள் இலங்தைக அரச"ாக முடிசூட்டியதை�யும் பெசால்கின்ற"ர். இவ்வி�ம் பெசால்லிவிட்டு சுக்ரீவதை"யும், அவன் �தைலதைமயில் வந்�ிருக்கும் வா"ரப்பதைடகதைளயும் காட்டி அ�ன் எண்ணிக்தைகதையச் பெசால்வது கஷ்டம் என்றும் பெ�ரிவிக்கின்ற"ர்.

அதை"த்தை�யும் பார்த்தும், பகட்டும் கூட ராவண"ின் ம"ம் அதைசந்து பெகாடுக்கவில்தைல. �ிரும்பத் �ிரும்ப அறிவுறுத்�ப் பட்ட�ால் பெகாஞ்சம் கவதைல அதைடந்�ாலும், அதை� பெவளிக்காட்டிக் பெகாள்ளாமல் இருவதைரயும் பகாபத்ப�ாடு பார்த்து, "எ�ிரிகதைளப் புகழ்ந்து பபசும் இத்�தைகய அதைமச்சர்கதைளப் பெபற்ற நான் உங்கதைளக் பெகால்லபவண்டும், ஆ"ால் பெகால்லாமல் விடுகின்பறன். ஏபெ""ில் இன்று வதைர விசுவாசத்ப�ாடு நீங்கள் பவதைல பெசய்து வந்� காரணத்�ாபலபய பெகால்லாமல் விடுகின்பறன். உங்கள் நன்றி பெகட்ட �ன்தைமபய உங்கதைளக் பெகான்றுவிட்டது." என்று பெசால்லிக் கடுதைமயா" வார்த்தை�களால் இருவதைரயும் கண்டிக்க, இருவரும் ராவணதை" பெவற்றி பெபற வாழ்த்�ிவிட்டு அங்கிருந்து பெவளிபயறுகின்ற"ர். ராவணன் பின்"ர் மபஹா�ரன் என்பவதை" அதைழத்து, பவறு நல்ல ஒற்றர்கதைள அதைழத்து வரும்படி ஆதைண இடுகின்றான். அந்� ஒற்றர்களிடம் ராம"ின் �ிட்டம் என்"?, எங்பக, எப்பபாது, எந்� இடத்�ில் இருந்து எவ்வாறு �ாக்கப் பபாகின்றான்? மற்றும் ராம"ின், லட்சுமண"ின் பழக்க, வழக்கங்கள், சாப்பாட்டு முதைறகள், தூங்கும் பநரம், பெசய்யும் ஆபலாசதை"கள் அதை"த்தை�யும் அறிந்து வந்து பெசால்லுமாறு பணிக்கின்றான். ஆ"ால் இந்� ஒற்றர்கதைளயும் விபீஷணன் சரியாக அதைடயாளம் கண்டு பெகாள்ள, ராமபரா இவர்கதைளயும் விடுவிக்குமாறு கட்டதைள இடுகின்றார். வா"ரர்கபளா இவர்கதைளயும் விடாமல் துன்புறுத்�பவ, ஒருவழியாகத் �ப்பித்� அவர்கள் ராவணதை"ச் பெசன்று அதைடந்து, நடந்�வற்தைறக் கூறிவிட்டு, சீதை�தைய ஒப்பதைடத்து விடுங்கள், இல்தைல எ"ில் யுத்�ம் �ான் என்று பெசால்ல, ராவணப"ா, சீதை�தைய மீண்டும் அனுப்புவது என்ற பபச்சுக்பக இடம் இல்தைல என்று பெசால்லி விட்டு, வா"ரப்பதைடயின் விபரங்கதைளக் பகட்டு அறிந்து பெகாள்கின்றான். உட"டியாகத் �ன் மற்ற சபகா�ரர்கதைள அதைழத்து அடுத்துத் �ான் பெசய்ய பவண்டியது என்" என்பதை�ப் பபசி முடிவு பெசய்து பெகாள்கின்றான் ராவணன். பின்"ர் அரண்மதை"க்குள் பெசன்று மந்�ிர, �ந்�ிரங்களில் ப�ர்ந்�வன் ஆ" வித்யுத்ஜிஹ்வா என்பவதை"அதைழக்கின்றான்.

.

அவ"ிடம் ராம"ின் �தைலதையப் பபால் ஒரு �தைலதைய உருவாக்கிக் பெகாண்டு வரச் பெசால்கின்றான். அத்துடன் சிறப்பு வாய்ந்� வில்லும், அம்புகளும் கூடபவ

எடுத்துவரச் பெசால்கின்றான். உடப"பய வித்யுத்ஜிஹ்வா அவற்தைற உருவாக்க ராவணன் அவனுக்குப் பரிசளித்துவிட்டு அவற்தைற எடுத்துக் பெகாண்டு சீதை� இருக்கும் அபசாகவ"ம் பநாக்கி விதைரகின்றான். �ந்�ிரத்�ால் எவ்வாபறனும் சீதை�யின் ம"தை�க் கவரபவண்டும் எ" நிதை"த்� ராவணன் சீதை�யிடம் பெசன்று, ஏற்பெக"பவ துன்பத்�ில் மூழ்கி இருந்� அவளிடம் பபசத் பெ�ாடங்குகின்றான். "ஏ சீ�ா, நான் எவ்வளபவா பெசால்லியும், ராமன் நிதை"வாகபவ இருந்து வந்� உ"க்கு ஒரு துக்கச் பெசய்�ி, ராமன் என்"ால் பெகால்லப் பட்டான். உன்னுதைடய நம்பிக்தைக என்னும் ஆணிபவர் அறுக்கப் பட்டுவிட்டது. எந்� ராமதை" நம்பி, நீ என்தை" நிராகரித்�ாபயா அந்� ராமன் யுத்�த்�ில் பெகால்லப் பட்டான். இ"ியாவது நீ என் மதை"வியாவாய்! என்தை"த் �ாக்குவ�ற்கு என்று சுக்ரீவ"ால் �ிரட்டப்பட்ட பெபரும்பதைடபயாடு, என் கடற்கதைரப் பகு�ிதைய ராமன் அதைடந்�ான். பதைடவீரர்கள் அதை"வரும் கதைளப்பி"ாலும், கடும் பயணத்�ி"ாலும் தூங்கி விட்ட"ர். என்னுதைடய ஒற்றர்கள் நள்ளிரவில் அங்பக பெசன்று விபரங்கதைளத் �ிரட்டிக் பெகாண்டு வந்�"ர். பின்"ர் பிரஹஸ்�ன் �தைலதைமயில் பெசன்ற என்னுதைடய பெபரும்பதைடயா"து ராமதை"யும், லட்சுமணதை"யும், பெபரும்பதைடபயாடு வந்� மற்ற வீரர்கதைளயும் அழித்து, ஒழித்துவிட்டது. ராம"ின் �தைல பிரஹஸ்�"ின் வாளால் துண்டிக்கப் பட்டது. விபீஷணன் சிதைற எடுக்கப் பட்டான். லட்சுமணன் பெசய்வ�றியாது ஓடி விட்டான். சுக்ரீவன் காபெலாடிந்து விழுந்�ான். அனுமப"ா பெகால்லப் பட்டான். ஜாம்பவானும் கீபழ விழ்ந்�ான். மற்ற வா"ரர்கள் பயத்�ில் கடலில் கு�ித்து உயிதைர விட்டு விட்ட"ர்." என்று பெசால்லிவிட்டு, அங்கிருந்� அரக்கிகளில் ஒருத்�ியிடம் சீதை�யின் கா�ில் விழுமாறு கீழ்கண்டவாறு பெசால்கின்றான்.

"இந்� யுத்�த்தை� பநரில் பார்த்துக் பெகாடுஞ்பெசயல்கள் பல புரிந்� வித்யுத்ஜிஹ்வாதைவ இங்பக வரச் பெசால். உடப"பய பெகால்லப் பட்ட ராம"ின் குரு�ி வாய்ந்� �தைலதையயும் பெகாண்டுவரச் பெசால்." எ"ச் பெசால்ல , வித்யுத்ஜிஹ்வா, தைகயில் வில், அம்புகளுடனும், அவ"ால் பெசய்யப் பட்ட பபாலி ராமர் �தைலயுடனும் அங்பக வந்து பசர்ந்�ான். ராவணன், சீதை�தையப் பார்த்து, "பெபண்பண, வில்தைலப் பார்த்�ாயா? ராம"ின் வில் இது. அந்� மா"ிடதை"க் பெகான்ற பின்"ர் பிரஹஸ்�ன் இந்� வில்தைலயும் எடுத்து வந்துவிட்டான். இ"ி நீ என் ஆதைசக்கு இணங்குவப� நன்று.' எ"க் கூறி"ான். சீதை� அந்�த் �தைலதையப் பார்த்�ாள். துக்கம் �ாங்க முடியாமல் "ஓஓ" பெவன்று க�றி அழு�ாள்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி- 57

�ன் கணவன் மதைறந்துவிட்டாப"ா எ" எண்ணிய சீதை�யின் புலம்பலும், அழுதைகயும் அ�ிகம் ஆ"து. அந்� மாயத் �தைலதைய அத்�தை" �த்ரூபமாய் வடித்�ிருந்�ான் வித்யுத்ஜிஹ்வா. �ன் சிறிய மாமியார் ஆ" தைகபகயியின் பெசயலால் அன்பறா ராமன் நாட்தைட விட்டுக் காட்டுக்கு வந்து, �ன்தை"யும் பறி பெகாடுத்துவிட்டு இப்பபாது இறந்தும் பபாக பநர்ந்�து?? ஆஹா, ஒருவழியாய் தைகபகயி, உன் ஆதைச நிதைறபவறிய�ா? உன் மகனுக்குப் பபாட்டி இல்லாமல் பபாயிற்றா??? ராமர் பெகால்லப் பட்டார். குலபம நாசம் அடந்துவிட்டது. இது�ான் நீ விரும்பிய�ா? நான் உ"க்கு என்" பெகடு�ல் பெசய்ப�ன்??? என்று எல்லாம் புலம்பி மயங்குவதும், சில பநரம் பெ�ளிந்து மீண்டும் புலம்புவதும், அந்�த் �தைலயின் அருபக அமர்ந்து அழுவதுமாய் இருந்�ாள் சீதை�! “கணவன் முன்"ால் இறந்து பபாக மதை"வி உயிபராடு இருப்பது பபான்ற துயர சம்பவம் என் வாழ்விலும் நிகழ்ந்துவிட்டப�? இது எத்�தைகய பெகாடிய துயரம்??? உங்கள் ஆயுதைளப் பற்றிக் கூறிய பஜாசியர்களின் பலபெ"ல்லாம் பெபாய்த்துவிட்டப�ா? குலத்தை�த் �விக்கவிட்டுவிட்டு பெசார்க்கம் பெசன்று உங்கள் �ந்தை�பயாடு பசர்ந்தீர்கபளா??? என்தை"ப் பார்க்க மாட்டீர்களா?? என்ப"ாடு பசர்ந்து �ர்மத்தை�க் கதைடப்பிடிப்பபன் என்று பெசான்" வாக்குறு�ி என்" ஆயிற்று? லட்சுமணன் பெகளசதைலக்கு இந்�ச் பெசய்�ிதையச் பெசால்லுவாப"ா??? நீங்களும் இறந்து, நானும் அரக்கர் பிடியில் மாட்டிக் பெகாண்டிருப்பதை� அறிந்� பின்"ரும் பெகளசதைல உயிபராடு இருப்பாரா??? நிச்சயம் மாட்டார். என்தை"க் காக்கும்பெபாருட்டு சமுத்�ிரத்தை�க் கடந்து வந்� நீங்கள் உயிதைர விட பநர்ந்�து என்"ாபல அன்றி பவறு என்" காரணம்??? என் முன் பிறவியில் நான் ஏப�ா ஒரு �ிருமணத்தை�த் �டுத்�ிருக்க பவண்டும்,

அ�"ாபலபய எ"க்கு இம்மா�ிரி ஒரு துயரம் ஏற்பட்டு விட்டது. ஏ, ராவணா, என்தை"யும் பெகான்றுவிட்டு, என் கணவரின் உடல் மீது என் உடதைலப் பபாட்டுவிடு, இறப்பிலாவது அவருடன் நான் ஒன்றாய் இருக்கின்பறன்." என்று பெசால்லும்பபாது, ராவண"ின் பணியாள் ஒருவன் ஓடி வந்து மந்�ிராபலாசதை" சதைபதைய மந்�ிரிமார்கள் அவசரமாய்க் கூட்டி இருப்ப�ால், ராவணன் வரவுக்குக் காத்�ிருப்ப�ாய்ச் பெசால்லுகின்றான். அவ்வளவில் ராவணன் அங்கிருந்து பெசல்ல, அந்� மாயத் �தைலயும் அவப"ாடு பசர்ந்து மதைறந்து பபாகின்றது.

ராவணன் மந்�ிராபலாசதை" சதைபயில் நுதைழந்�துபம, யுத்� முழக்கம் பெசய்ய அதை"வரும் ஆபமா�ித்�"ர். அப்பபாது பெபரும் துயரத்�ில் அபசாகவ"த்�ில் இருந்� சீதை�யிடம் சரதைம என்னும் ஓர் அரக்க குலப் பெபண் வந்து ஆறு�ல் பெசால்லுகின்றாள்.(இவள் விபீஷணன் மதை"வி எ"ச் சில ராமாயணங்களின் கூற்று.)ராமதை" யாராலும் பெகால்ல முடியாது எ"வும், இதுவும் ராவண"ின் �ந்�ிரங்களில் ஒன்று, எ"பவ பயம் பவண்டாம் எ"வும் கூறிய அவள் யுத்� முழக்கம் பகட்பதை�ச் சுட்டிக் காட்டுகின்றாள். பதைடகள் யுத்�த்�ிற்குத் �யாராகின்ற" என்றும் எடுத்துச் பெசால்கின்றாள். யுத்�த்�ில் ராமபர பெவற்றி பெபற்று அவதைள மீட்டுச் பெசல்வார் என்றும் உறு�ி அளிக்கின்றாள். யாரும் அறியாமல் ராமரிடம் பெசன்று சீதை�தையப் பற்றிக் கூறிவிட்டு, ராமரிடமிருந்து சீதை�க்கும் பெசய்�ிகதைள எடுத்துவரத் �யாராய் இருப்ப�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றாள். சீதை�பயா, ராவண"ின் �ிட்டம் என்" என்று அறிந்து வந்�ால் பபாதும் என்று பெசால்லபவ அவ்வாபற அவளும் ராவணன் இருக்குமிடம் பெசன்று அவன் ஆபலாசதை"கதைளக் பகட்டு வந்து பெசால்கின்றாள்.ராவண"ின் �ாயார் அவதை" சீதை�தைய ராம"ிடபம ஒப்பதைடக்கும்படி அறிவுதைர கூறிய�ாகவும், இன்னும் சில வய�ில் மூத்�வர்களும் அவ்வாபற ஆபலாசதை" கூறிய�ாகவும் கூறுகின்றாள். ஆ"ால் ராவணப"ா இதைவ எதை�யும் கா�ில் பபாட்டுக் பெகாள்ளாமல் பபாருக்கு ஆயத்�ம் அதைடந்��ாயும் பெசால்கின்றாள். ராமர் ராவணதை"ப் பபாரில் வீழ்த்துவார் எ"வும், சீதை�தைய மீட்டுச் பெசல்வார் எ"வும் ஆறு�ல் கூறுகின்றாள்.

வா"ரப் பதைடகளின் பபபெராலி பகட்கின்றது. ராவணன் �ரப்பில் அரக்கர்களிடம் ம"வலிதைம ஏப"ா குன்றத் பெ�ாடங்கியது. அரசன் பெசய்�து குற்றம் எ" அதை"வருக்கும் நன்கு பெ�ரிந்�ிருந்� காரணத்�ால், நம்பிக்தைக அவர்களிடமிருந்து அகன்றது. ஆ"ால் ராவணப"ா தீர்மா"மாய் யுத்�ம் பெசய்வ�ில் இருந்�ான். அவன் பாட்ட"ாகிய மால்யவான் ராவணனுக்கு அவன் பெசய்� �வறுகதைள எடுத்துக் காட்டுகின்றான். பதைடப்புகள் அதை"த்துபம இருவதைகயிபலபய இயங்குவ�ாயும், நன்தைம, தீதைம என்ற அந்� இருவதைகயிபல அரக்கர்கள் தீதைமயின் வழியிபலபய பெசன்றுவிடுவ�ாயும் பெசால்கின்றான். �ர்மத்�ின் வழியிபலபய மற்றவர்கள் பெசல்வ�ால் அவர்களுக்குத் �ர்மம் ஒரு பெபரும்பலமாய் இருந்து காப்ப�ாயும் பெசால்கின்றான். �ர்மத்தை� வளர்த்து வந்� ரிஷி, மு"ிவர்கதைளத் துன்புறுத்�ிவிட்டு நாம் பெசய்யும் யாகபமா, �வபமா நம்தைமக் காப்பாற்றாது என்பதை� அறிவாயாக! ராவணா, நீ பெபற்றிருக்கும் வரபமா ப�வர்களிடமிருந்தும், ராட்ச�ர்கள், அரக்கர்கள், யக்ஷர்கள் பபான்பறாரிடமிருந்து உ"க்கு மரணம் இல்தைல என்பப�. ஆ"ால் இங்பக வந்�ிருக்கும் பெபரும்பதைடபயா எ"ில் வா"ரர்கதைளயும், ம"ி�ர்கதைளயும் பெகாண்டது என்பதை� மறந்து விடாப�! அபசகு"ங்களும், ரத்�மதைழ பெபாழியும் பமகங்களும் இலங்தைகதையச் சூழ்ந்துள்ள". அரக்கர்களில் பலருக்கும் துர் பெசாப்ப"ங்கள் வருகின்ற". பெ�ய்வங்களுக்கு என்று பதைடக்கப் படும் உணதைவ நாய்கள் �ின்கின்ற". சூரியதை"ப் பார்த்து மிருகங்களும், பறதைவகளும் எழுப்பும் சப்�ம் கர்ணகடூரமாய் உள்ளது. ராவணா, நமக்குப் பபரழிவு காத்�ிருக்கின்றப�ா என்று அஞ்சுகின்பறன், பமலும் ம"ி� உருவில் விஷ்ணுபவ �ான் ராம"ாய் வந்�ிருக்கின்றாபரா எ"த் ப�ான்றுகின்றது. நிதை"த்துப் பார்! கடலில் எத்�தைகய அற்பு�மா" பாலம் அதைமக்கப் பட்டிருக்கின்றது இந்� ராம"ின் ஆதைணயால். நன்குஆபலாசதை"கள் பெசய்துவிட்டு முடிதைவ எடுப்பாய்." என்று கூறுகின்றான்.

பகாபம் பெகாந்�ளித்துக் பெகாண்டிருந்� ராவணனுக்குப் பாட்ட"ின் வார்த்தை�கள் இன்னும் அ�ிகக் பகாபத்தை�பய ஏற்படுத்�ியது. பல்பவறு சாத்�ிரங்கதைளயும் நன்கு கற்றுத் ப�ர்ந்� �ன் பாட்டன், யாருதைடய தூண்டு�லாபலா இவ்வி�ம் பபசி இருக்க பவண்டும் என்றும், அல்லது �ன் பபர"ாகிய �ன் மீதுள்ள பெவறுப்பி"ால் பபசி இருக்க பவண்டும் என்றும் நிதை"த்�ான். அப்படிபய பாட்ட"ிடம் பெசால்லவும் பெசான்"ான். சீதை�தையத் �ிரும்பிக்பெகாடுப்பது என்ற பபச்சுக்பக இடம் இல்தைல என்று உறு�ிபடச் பெசால்லிவிட்டான், �சக்ரீவன். அவன் பாட்டனும் அவனுக்கு வாழ்த்துகதைளயும் ஆசிகதைளயும் கூறிவிட்டுச் பெசன்றான். சதைபயில் பபார்த் �ிட்டங்கள் விவா�ிக்கப் பட்ட". ராவணன் பாதுகாப்புக்கா" பல்வதைக உபாயங்கதைளயும் தைகயாண்டு அ�ற்பகற்ப உத்�ிரவுகதைளப் பிறப்பித்�ான். அப� பபால் ராமரும் வா"ரப் பதைடயும், �ாங்கள் �ங்கி இருந்� இடத்�ில் விவா�ித்துக் பெகாண்டிருந்�"ர். விபீஷணன், �ன் அதைமச்சர்கதைளப் பறதைவ உரு எடுத்துக் பெகாண்டு இலங்தைகயின் காவல் பற்றித் பெ�ரிந்து வந்து பெசால்லச் பெசால்ல அவர்களும் அவ்வாபற பெசன்று பெ�ரிந்து வந்து பெசால்கின்றார்கள். ஒவ்பெவாரு வாயிலும் ஒவ்பெவாருவரால் பலமாய்க் காக்கப் படுகின்றது என்றும், ராவண"ின் பலத்தை�யும் குதைறத்து ம�ிப்பிடக் கூடாது என்றும் அறிந்து பெகாள்கின்ற"ர்

அதை"வரும். அதை"த்தை�யும் பகட்டுக் பெகாண்ட ராமர் யார், யார், எவர் எவதைர, எம்முதைறயில் �ாக்குவது என்று முடிவு பெசய்து கட்டதைளகள் பிறப்பிக்கின்றார்.

அ�ன்படி நீலன், கிழக்கு வாயிலில் நிற்கும் பிரஹஸ்�தை"யும், பெ�ற்கு வாயிலின் மஹாபார்ச்வதை"யும், மபஹா�ரதை"யும் அங்க�னும், பமற்கு வாயிதைலத் �கர்த்து உள்பள புகும் பெபாறுப்பு அனும"ிடமும், ராவண"ாபலபய பாதுகாக்கப் படும் வடக்கு வாயிதைல ராமரும், லட்சுமணனும் �ாக்குவ�ாயும் முடிவு பெசய்யப் படுகின்றது. சுக்ரீவன், ஜாம்பவான், விபீஷணன், ஆகிபயார் பதைடயின் மத்�ியிலும், ஊரின் மத்�ியிலும் புகுந்து �ாக்க பவண்டும். வா"ரர்கள் அதை"வரும் �ங்கள் பெசாந்� வா"ர உருவிபலபய இருக்க பவண்டும். அப்பபாது�ான் நம் பதைட வீரர்கதைள நாம் �"ியாக அதைடயாளம் காணலாம். ராமர், லட்சுமணன், விபீஷணன், அவனுடன் வந்�ிருக்கும் நால்வர் ஆகிய ஏழு பபர் மட்டுபம ம"ி� உருவில் இருப்பபாம். என்று கட்டதைள இடுகின்றார் ராமர். பின்"ர் லட்சுமணன், விபீஷணன், சுக்ரீவன் ஆகிபயார் பெ�ாடர சுபவல மதைல மீது ராமர் ஏறி"ார். இலங்தைக முற்றுதைகக்கு வா"ரப் பதைட ஆயத்�ம் ஆ"து.

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 58

ராமனுடன் பசர்ந்து சுபவல மதைல மீது பல வா"ரர்களும் ஏறி"ார்கள். இலங்தைக பபாருக்குத் �யாராகிக் பெகாண்டிருந்� காட்சி அங்கிருந்து கண்ணில் பட்டது. மாதைல பநரம் முடிந்து இரவில் அங்பகபய ஓய்பெவடுத்� வா"ரப் பதைட மறுநாள் காதைலயில், �ிரிகூட மதைலயின் மீது ஆகாயத்�ில் இருந்து பெ�ாங்க விடப்பட்டது பபான்ற பபரழபகாடு காட்சி அளித்� இலங்தைகதையப் பார்த்துக் பெகாண்டிருக்கும் பவதைளயில், ஒரு உயரமா" இடத்�ில் ராவணன் நின்று பெகாண்டிருப்பதை� ராமர் கவ"ித்�ார். ராவண"ின், கம்பீரத்தை�யும், ப�ஜதைஸயும், வீரத்ப�ாற்றத்தை�யும் கண்டு ராமர் வியந்து பெகாண்டிருந்� பநரத்�ில், சுக்ரீவனுக்கு ராவணன் பபரில் கடுங்பகாபம் ஏற்படுகின்றது. உடப"பய அந்� மதைலச் சிகரத்�ில் இருந்து ராவணதை" பநாக்கித் �ாவி"ான். "உன்தை"க் பெகான்று விடுபவன், விடமாட்படன்" என்று கூவிய வண்ணம் �ாவிய சுக்ரீவ"ின் �ாக்கு�லி"ால் ராவண"ின் கிரீடம் �தைலயில் இருந்து கீபழ விழுந்து உருண்படாடியது. ராவணன் மிகுந்� பகாபத்துடன் எ�ிர்த் �ாக்கு�ல் நடத்�ி"ான். �தைர மீது சுக்ரீவதை"த் தூக்கி வீசி அடித்�ான். ப�ிலுக்கு சுக்ரீவனும் ராவணதை" வீசி எறிய இருவருக்கும்

பயங்கரமாக யுத்�ம் நடந்�து. கடுதைமயா" சண்தைடயால் பெகாஞ்சம் ம"ம் �ளர்ந்� ராவணன் �ன் மாயாசக்�ிதையப் பிரபயாகிக்க முடிவு பெசய்�ான். அ�ற்குள் இதை� உணர்ந்� சுக்ரீவன் ஆகாயத்�ில் �ாவி, இருந்� இடத்துக்கு வந்து பசர்ந்�ான், ராமர் சுக்ரீவதை",” நீ ஒரு அரச"ாக இருந்து பெகாண்டு இம்மா�ிரியா" காரியங்கதைளச் பெசால்லாமலும், யாருடனும் கலந்து ஆபலாசிக்காமலும் பெசய்யலாமா??? உ"க்கு ஏ�ானும் பநர்ந்�ிருந்�ால்???? அ�ன் பின்"ரும் யாதைரப் பற்றியாவது நான் பயாசதை" பெசய்ய முடியுமா??? ராவணன் பதைடகதைளயும், அவதை"யும் நாசம் பெசய்து விட்டு, உன் மகன் ஆ" அங்க�தை"யும், இலங்தைக மன்""ாக விபீஷணதை"யும், என் �ம்பி பர�தை"யும் முதைறபய சிம்மாச"த்�ில் அமர்த்�ி விட்டு நான் உயிதைர விட்டிருப்பபன்.” என்று பெசால்லிவிட்டு, “இ"ியும் இம்மா�ிரியா" காரியங்கதைள யாதைரயும் பகட்காமல் பெசய்யாப�.” என்று கூறுகின்றார்.

பின்"ர் லட்சுமணனும், விபீஷணனும், சுக்ரீவன், அனுமன், நீலன், ஜாம்பவான் ஆகிபயாருடன் பின் பெ�ாடர, ராமர் வா"ரப் பதைடதைய முன்ப"றிச் பெசல்லக் கட்டதைள பிறப்பித்துவிட்டுத் �ானும் பெ�ாடர்ந்து முன்ப"ற ஆரம்பித்�ார். ராம, லட்சுமணர்கள் ராவண"ால் பாதுகாக்கப் பட்ட வடக்கு வாயிதைல அதைடந்�"ர். மற்றவர்கள் �ங்களுக்குக் குறிப்பிடப் பட்ட வாயிதைல பநாக்கிச் பெசன்று காற்றுக் கூடப் புக முடியா� அளவுக்கு இலங்தைகதையச் சூழ்ந்து பெகாண்டு, யுத்�ம் பெ�ாடங்கும் பநரத்தை� எ�ிர்பார்த்துக் காத்�ிருந்�"ர். அப்பபாது மீண்டும் ஒரு முதைற ஆபலாசதை"கள் பெசய்� ராமர் அங்க�தை" அதைழத்து, ராவண"ிடம் பெசன்று, எச்சரிக்தைக பெகாடுக்குமாறு பெசால்லித் தூது அனுப்புகின்றார். ராவணன் பெசய்� பாவங்களுக்பெகல்லாம் முடிவு கட்டிவிட்டு அவன் அ�ற்கா" பலதை" அனுபவிக்க பவண்டிய பவதைள பெநருங்கிவிட்டபெ�ன்றும், சீதை�தைய ஒப்பதைடத்துவிட்டு, பாதுகாப்தைபக் பகாரபவண்டும் என்றும், விபீஷணன் இலங்தைக அரச"ாய் முடிசூட்டப் படுவான் என்றும், நீ ஒத்துதைழக்கவில்தைல எ"ில் உன் உயிர் என் தைகயில் என்றும் பெசால்லி அனுப்புகின்றார். மண்பணாடு மண்ணாக ஆக்கிவிடுவ�ாயும் பெசால்லி அனுப்புகின்றார். அங்க�ன் அவ்வாபற ராம"ின் உத்�ரதைவ ஏற்று ராவண"ின் அரண்மதை" அதைடகின்றான்.

அங்க�ன் கூறிய பெசய்�ிதையக் பகட்ட ராவணன் பகாபத்துடன் அங்க�தை"ச் சிதைறப் பிடிக்குமாறு உத்�ிரவிட, அங்க�தை" நான்கு அரக்கர்கள்

பிடிக்கின்றார்கள். �ன் வலிதைமதைய அவர்கள் உணரபவண்டி �ா"ாகபவ அவர்களிடம் சிதைறப்பட்ட அங்க�ன், பின்"ர் நால்வதைரயும், குருவிகதைளத் தூக்கிச் பெசல்வது பபால் தூக்கிக் பெகாண்டு அரண்மதை"யின் உப்பரிதைகதைய அதைடந்து, அங்கிருந்து அவர்கதைள உ�றிக் கீபழ�ள்ள, அவர்கள் கீபழவிழுந்�ார்கள். உப்பரிதைகதைய இடித்துத் �ள்ளிவிட்டு அங்க�ன் ஆகாயத்�ில் �ாவி, ராமர் இருக்குமிடம் பபாய்ச் பசர்ந்�ான். ராமரின் அதை"த்துப் பதைடகளும் முன்ப"றி இலங்தைகதையப் பரிபூரணமாய் முற்றுதைக இட்ட". நான்கு பக்கங்களிலும் பகாட்தைடதைய ஒட்டிக் பகாட்தைடச் சுவர்கள் பபால் அதைடத்துக் பெகாண்டு வந்து விட்ட வா"ரப் பதைடதையக் கண்ட அரக்கர்கள், ராவண"ிடம் ஓடிப் பபாய் இலங்தைக முற்றுதைகக்கு ஆளாகி விட்டது என்னும் �கவதைலத் பெ�ரிவிக்கின்ற"ர். ராவணன் வா"ர பசதை" எவ்வாறு அழிப்பது எ" பயாசதை"யில் ஆழ்ந்�ான். ஆ"ால் ராமபரா எ"ில் �ாம�ம் பெசய்யாமல் எ�ிரிகதைளத் �ாக்குபவாம் எ" உத்�ரவு பிறப்பிக்கின்றார். தைகயில் கிதைடத்� பாதைறகள், பெபரிய மரங்கள், மதைலகதைளப் பெபயர்த்பெ�டுத்� கற்கள், சிறு மதைலகள், குன்றுகள் பபான்றவற்தைற எடுத்துக் பெகாண்டு வா"ரப் பதைட இலங்தைகதையத் �ாக்க ஆரம்பித்�து. �ாக்கு�ல் முழு அளவில் ஆரம்பித்�து.

வா"ரப் பதைடயும், அ�ன் �தைலவர்களும் அவரவருக்கு உரிய இடத்�ில் �ங்கதைள நிதைல நிறுத்�ிக் பெகாண்ட"ர். உள்பள இலங்தைக நகரிலும், ராவணன் பதைட வீரர்கதைள ஊக்குவித்து அனுப்பி தைவக்கின்றான். சங்க முழக்கம் பகட்கின்றது. பபார்ப் பபரிதைக ஒலிக்கின்றது. எக்காளங்கள் ஊ�ப் படுகின்ற". அரக்கர்கள் ராவணனுக்கு பெஜயம் என்ற பகாஷத்ப�ாடு எ�ிர்த் �ாக்கு�லுக்குத் �யாராகி வருகின்ற"ர். ப�ர்களிலும், யாதை"கள் மீ�ிலும், கு�ிதைரகள் மீ�ிலும் அரக்கர் பதைடகள் வருகின்ற". இந்�ிரஜித் அங்க�தை"யும், சம்பா�ி, ப்ரஜங்கதை"யும், அனுமான், ஜம்புமாலிதையயும், விபீஷணன், சத்ருக்க"ன் என்பவதை"யும், நீலன் நிகும்பதை"யும், சுக்ரீவன் ப்ரக்சதை"யும், லட்சுமணன், விருபாஷதை"யும் எ�ிர்க்கின்ற"ர். எண்ணற்ற வா"ர வீரர்களின் உடல்கள் கீபழ விழுகின்ற". அப� பபால் அரக்கர்களின் உடல்களும் பெவட்டித் �ள்ளப் படுகின்ற". ரத்� பெவள்ளத்�ில் உடல்கள் மி�ந்து பெசல்கின்ற". சூரிய அஸ்�ம"த்துக்குப்

பின்"ரும் கூட அரக்கர்கள் வலிதைமயுடப"பய வா"ரவீரர்கதைளத் �ாக்குகின்ற"ர்.

�ன்தை"த் �ாக்கிய இந்�ிரஜித்�ின் ப�பராட்டியும், ப�ர்க்கு�ிதைரகளும் அங்க�"ால் பெகால்லப் படுகின்ற"ர். இந்�ிரஜித் கதைளப்புடன் பபார்க்களத்தை� விட்டு அகலுகின்றான். ராமர், லட்சுமணர், சுக்ரீவன், விபீஷணன் பபான்பறார் அவதை"ப் பபாற்றி"ார்கள். அங்க�"ால் துன்புறுத்�ப் பட்ட இந்�ிரஜித்ப�ா பகாபம் மிகக் பெகாண்டு �ன்னுதைடய மாயாவி யுத்�த்�ில் இறங்கிவிட்டான். �ன்தை" மதைறத்துக் பெகாண்டு, ராம, லட்சுமணர்கதைள அம்பு உருக் பெகாண்ட விஷப் பாம்புகளால் �ாக்கி"ான். ம"ி� சக்�ிகதைள மீறிய சக்�ி பெகாண்ட இந்�ிரஜித் �ன்னுதைடய இந்� அம்புகளால் ராமதை"யும், லட்சுமணதை"யும் கட்டிவிட்டான். சபகா�ரர்கள் இருவரும் மயங்கிக் கீபழ விழுந்�"ர். அம்பு உருக் பெகாண்ட பாம்புகளால் அவர்கள் உடல் துதைளக்கப் பட்டது. ரத்�ம் பெபருக்பெகடுத்து ஓடியது. வா"ரப் பதைட பெசய்வ�றியாது கலங்கி நின்றது.

நம்மில் பெபரும்பாபலார் வால்மீகியின் மூலக் கதை�தைய முழுதும் படித்�ிருக்க மாட்படாம், பெபரும்பாபலாருக்குத் பெ�ரிந்�து கம்பரும், மற்றச் சில சுருக்கமா" ராமாயணங்களுபம. ஆ"ால் இது முழுக்க, முழுக்க வால்மீகியின் மூலத்தை�பய எடுத்துச் பெசால்லும் ஒரு முயற்சி. அ�ற்குப் பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பின்"ர் ப�ான்றிய கம்பதைர நன்கு அறிந்�வர்கள் அறிந்�து எல்லாம் ராமன் ஒரு அவ�ாரம் என்பற. ஏபெ""ில் கம்பர் ராமாயணம் பூராவுபம ராமதைர ஒரு அவ�ாரம் என்பற குறிப்பிடுகின்றார். அ�"ாபலபய வாலி வ�ம் பற்றிய பகள்விகளும், சீதை�யின் அக்"ிப் ப்ரபவசம் பற்றிய பகள்விகளும் எழுகின்ற".வாலிதையக் கண்டு ராவணன் அஞ்சி"ான். வாலி ராவணதை" பெவன்றிருக்கின்றான். ராவணன் பயந்� ஒபர ஆள் வாலி மட்டுபம. அத்�தைகய வீரம் பெபாருந்�ிய வாலி, சீதை�தைய, ராவணன் தூக்கிக் பெகாண்டு பெசன்ற பபாது, வாலியின் நாட்டின் வழியாகபவ பெசன்ற பபாதும் அதை�த் �டுத்து நிறுத்�வில்தைல எ"ச் சிலர்நிதை"க்கலாம். இந்� வா�ம் ஓரளவு ஏற்கக் கூடியப�! ஏபெ""ில், �ன்தை" வீழ்த்�ியதும், வாலிபய ராம"ிடம் பெசால்கின்றான்:"�ர்மச் சங்கிலிதைய அறுத்துவிட்டு, நன்பெ"றிக்கட்டுகதைளத் �ளர்த்�ிவிட்டு, நியாயம் என்ற அங்குசத்தை�யும் அலட்சியம் பெசய்துவிட்டு,ம�ம் பிடித்� ஒரு யாதை" பபால் நடந்து பெகாண்டுவிட்ட ராமன் என்பவன் என்தை" பெகான்றுவிட்டாப"? உ"க்கு என்" பவண்டும்? உன் மதை"வி சீதை� �ாப"?என்"ிடம் பெசால்லி இருந்�ால் நான் ஒபர நாளில் பெகாண்டு வந்து பசர்த்�ிருப்பபப"? ராவணதை"க் கழுத்�ில் சுருக்குப் பபாட்டு இழுத்து வந்�ிருப்பபப"?" என்று ராமதை"ப் பார்த்துக் பகட்கின்றான். ஆகபவ வாலி ராவணதை"த் �டுக்கா��ின் காரணமாகபவ ராமர் பெகான்றிருக்கலாம் என்பதும் ஒரு கருத்து.

ஆ"ால் வால்மீகிபயா �ான் அறிந்� ஒரு ம"ி�"ின் வாழ்க்தைகதையபய �ான் அறிந்தும், பகட்டும், பார்த்தும் பெ�ரிந்து பெகாண்ட வதைரயில் எழு�ி இருக்கின்றார். ஆகபவ, ராமர் அவ்வாறு நடந்து பெகாண்ட�ிபலா, அல்லது சீதை�பயா, ராமபரா தைகபகயிதையக் குதைற கூறிப் பபசும்பபாப�ா சற்றும் யாருதைடய பகாபத்தை�யுபமா, அல்லது, பபச்சுக்கதைளபயா கூட்டிபயா, குதைறத்ப�ா பெசால்லவில்தைல.ராமபரா,

அல்லது சீதை�பயா இப்படி எல்லாம் பபசி இருப்பார்களா என்று பபா" அத்�ியாயத்தை�ப் படித்�வர்கள் நிதை"க்கலாம். சா�ாரண மானுடப் பெபண்ணாக வாழ்ந்� சீதை�யும் சரி, ராமரும் சரி இப்படித் �ான் பபசுவார்கள், பபச முடியும், என்பதை� நி"வில் பெகாள்ள பவண்டும்.

பமலும் அரசன் ஆ"வன் எவ்வாறு �ர்மம், கடதைம, நீ�ி, பநர்தைம, நியாயம் பெபாருந்�ியவ"ாய் இருக்க பவண்டும் என்ப�ிலும் கடுதைம காட்டிபய வருகின்றது ராமாயணம் பூராவும். ராவணன் ஒரு வீர"ாக இருந்தும், �ன் குடி மக்களுக்கு நன்தைமபய பெசய்து வந்தும், அவன் �ர்மத்�ில் இருந்து �வறிய�ாபலபய அவனுக்கு இந்� வதைகயில் மரணம் ஏற்படுகின்றது. ஆகபவ ஆட்சி புரிபவாருக்கு ஒழுக்கம் என்பது முக்கியத் ப�தைவயாக இருந்து வந்�ிருக்கின்றது என்பது நன்கு விளங்குகின்றது. அதை� ஒட்டிபய ப�ான்றி இருக்கும், "மன்"ன் எவ்வழி, அவ்வழி மக்கள்" என்னும் கூற்று. ஒவ்பெவாருத்�ரின் பிறப்புக்கும், இறப்புக்கும் �குந்� காரணங்கதைளயும் பெசால்லி வருகின்றது இந்� ராமாயணக் கதை�. அவரவர்கள் பெசய்யும் பாவத்துக்குத் �க்க தீய பலனும், பெசய்யும் புண்ணியங்களுக்குத் �க்க நற்பலதை"யும் பெகாடுத்�ாலும் அவரவர்களுக்கு என்று வி�ிக்கப் பட்ட வி�ிதைய யாராக இருந்�ாலும் மீற முடியாது. வி�ியின் பலதை" அனுபவித்ப� தீரபவண்டும் என்றும் பெசால்கின்றது. �மிழில் இவ்வாறு ஊழ்விதை"தையச் சுட்டிக் காட்டும் காப்பியம் "சிலப்ப�ிகாரம்".

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம், ராமாயணம் - பகு�ி 59

�ன்"ால் ராம, லட்சுமணர்கள் வீழ்த்�ப் பட்டதை�ப் பார்த்� இந்�ிரஜித்�ிற்கு ம"�ில் மகிழ்ச்சி பெபாங்கியது. பநருக்கு பநர் நின்று யுத்�ம் பெசய்யும் பபாது, எதுவும் பெசய்ய இயலாமல் �வித்துக் பெகாண்டிருந்� இந்�ிரஜித், இப்பபாது �ன்தை" மதைறத்துக் பெகாண்டு பெசயல்பட்ட�ின் மூலம் சபகா�ரர்கள் இருவதைரயும் வீழ்த்�ிவிட்டது குறித்து பமலும் மகிழ்ந்�ான். இன்னும், இன்னும் எ" அம்புகதைளப் பெபாழிந்�

வண்ணம், "ப�பவந்�ிர"ால் கூட என்தை" பெநருங்க முடியாது. அப்படி இருக்க நீங்கள் இருவரும் என்தை"க் பெகால்ல எண்ணுவது நடக்கும் காரியமா?" என்று கூவி"ான். நாராசங்கள் என்ற பெபயருதைடய அந்� அம்புக் கூட்டங்களால் மு�லில் ராமரின் உடல் துதைளக்கப்பட அவர் மீபழ வீழ்ந்�ார். வில் தைகயில் இருந்து நழுவியது. இ�க் கண்ட லட்சுமணனுக்குத் �ன்னுதைடய உயிபர உடதைல விட்டுப் பிரிவது பபால் ம"ம் �ளர்ந்து, உடல் பசார்வுற்றது. இ"ி �ன் உயிர் என்"வா"ால் என்" என்று அவன் ம"ம் எண்ண அவனும் �தைரயில் சாய்ந்�ான். இருவதைரயும் வா"ர வீரர்கள் சுற்றிக் கூடி நின்ற"ர். உடலில் ஒரு விரல் அளவு கூட இதைடபெவளி இல்லாமல் எங்கும் அம்புகள் துதைளத்து, ரத்�ம் பெபருக்பெகடுத்து ஓடியது. மூச்சுவிடத் �ிணறிக் பெகாண்டிருந்� இரு சபகா�ரர்கதைளயும் பார்த்து வா"ரப் பதைடத் �தைலவர்களும், மற்ற வீரர்களும் கவதைலயுடன் பயாசிக்க இந்�ிரஜித் மறுபடியும் கூவி"ான். எத்�தை" நன்கு கவ"ித்துப் பார்த்�ாலும் அவன் இருக்குமிடம் பெ�ரியவில்தைல. ஆ"ால் அவன் குரல் மட்டும் நன்கு பகட்டது அதை"வருக்கும்.

"கர, தூஷணர்கதைள பெவன்றுவிட்ட பெபருதைமயில் இருந்� இந்� இரு ம"ி�ர்களும், ப�பவந்�ிரதை"பய பெவன்ற என்"ால் ப�ாற்கடிக்கப் பட்டு �தைரயில் வீழ்த்�ப் பட்ட"ர். இவர்கள் இருவதைரயும் என்னுதைடய அம்புகளில் இருந்து விடுவிக்க யாராலும் முடியாது. சாத்�ிரங்கள் கற்றறிந்�, பவ� மந்�ிரங்கள் அறிந்� ரிஷிகளாபலா, அல்லது ப�வர்களாபலா, யாராலும் முடியாது. இவர்கதைள வீழ்த்�ிய�ன் மூலம் பெபரும் துன்பக் கடலில் மூழ்கி இருந்� என் �ந்தை� காப்பாற்றப் பட்டார். இலங்தைகதைய அழிப்பபாம் என்று வந்� இவர்கதைள நான் வீழ்த்�ிய�ன் மூலம் வா"ரக் கூட்டத்�ின் பெபருதைமகளும், பமகங்கள் கதைலவது பபாலக் கதைலந்துவிட்டது." என்று உற்சாகக் கூச்சல் பபாட்டுக் பெகாண்டு, பமன் பமலும் அம்புகதைள வா"ரப் பதைட இருக்குமிடம் பநாக்கி ஏவுகின்றான். அரக்கர்கள் ம"ம் மகிழ, வா"ரப் பதைட வீரர்களுக்குப் பெபரும் காயங்கள் ஏற்படுகின்றது. ராம, லட்சுமணர்கள் இறந்துவிட்ட"பரா என்ற முடிவுக்கு வந்� சுக்ரீவதை" விபீஷணன் ப�ற்றுகின்றான். மந்�ிர, ஜபங்கதைளச் பெசய்து தைகயில் நீர் எடுத்துக் பெகாண்டு அந்� மந்�ிர நீரால் சுக்ரீவன் முகத்தை�க் கழுவி விட்டு, வா"ரப் பதைடதைய பமன்பமலும் ஊக்குவிக்குமாறு பகட்டுக் பெகாள்கின்றான். �ன்"ம்பிக்தைகதைய இழக்கபவண்டாம், ராமபரா, லட்சுமணப"ா இறந்�ிருக்க மாட்டார்கள், முகத்�ில் ஒளி குன்றவில்தைல எ"வும் ஆறு�ல் பெசால்கின்றான். அரக்கர்கபளா �ாங்கள் பெஜயித்துவிட்ட�ாகபவ ராவண"ிடம் பெசன்று பெசால்ல, இந்�ிரஜித்தும் அங்பக பெசன்று �ன் �ந்தை�யிடம் நடந்� விபரங்கதைளத் பெ�ரிவிக்கின்றான். ம"ம் மகிழ்ந்� ராவணன் இந்�ிரஜித்தை�ப் பாராட்டிக் பெகாண்டாடுகின்றான்.

உடப"பய சீதை�தையக் காத்து நின்ற அரக்கிகதைள அதைழத்து வருமாறு கட்டதைள இடுகின்றான். அவர்களிடம், சீதை�யிடம் பெசன்று, ராம, லட்சுமணர்கள் இந்�ிரஜித்�ால் பெகால்லப் பட்ட"ர் என்ற பெசய்�ிதையத் பெ�ரிவிக்குமாறு கூறுகின்றான். அவதைளப் புஷ்பக விமா"த்�ில் அமரச் பெசய்து அதைழத்துச் பெசன்று யுத்�களத்�ில் வீழ்ந்து கிடக்கும் அந்� இரு இளவரசர்கதைளயும் காட்டச் பெசால்கின்றான். பின்"ர் பவறு வழியில்லா� சீதை� என்தை" நாடி வருவாள் எ"க் பகாஷம் பபாடுகின்றான் �சகண்டன். சீதை� அந்�ப் படிபய புஷ்பக விமா"த்�ில் ஏற்றப் பட்டு யுத்�களத்துக்கு அதைழத்துச் பெசல்லப் படுகின்றாள். வா"ரக் கூட்டங்கள் அழிக்கப் பட்டு, ராமரும், லட்சுமணனும் �தைரயில் வீழ்ந்து கிடப்பதை� சீதை� கண்டாள். �ன்னுதைடய அங்க, லட்சணங்கதைளக் கண்ட பஜா�ிடர்களும், ஆரூடக்காரர்களும், �"க்குப் பட்டமகிஷியாகும், லட்சணம் இருப்ப�ாய்க் கூறியது பெபாய்த்துவிட்டப� எ"வும், �ான் வி�தைவ ஆகிவிட்படாபம எ" பஜா�ிடத்�ின் பமலும், அந்� பஜாசியர்கள் பெசான்"து எல்லாம் பெபாய் என்றும் கூறிப் புலம்புகின்றாள் சீதை�. அப்பபாது �ிரிஜதைட, "கலங்க பவண்டாம் சீதை�, ராமபரா, லட்சுமணபரா இறக்கவில்தைல, அவர்கள் முகம் ஒளி பெபாருந்�ிபய காணப் படுகின்றது. பமலும் �தைலவர்கள் இறந்து விட்ட�ால் ஏற்படும் குழப்பம் எதுவும் வா"ரப் பதைடயிடம் காணப்படவில்தைல. அதைம�ியாக பமற்பெகாண்டு பெசய்யும் பவதைலகதைளச் பெசய்து பெகாண்டிருக்கின்ற"ர். இவர்கள் இறக்கவில்தைல, நீ அதைம�ியாக இரு. இவர்கதைள யாராலும் ப�ாற்கடிக்க முடியாது என்று என் ம"ம் பெசால்கின்றது. உன் ம"தை�த் ப�ற்றிக் பெகாண்டு தை�ரியமாய் இருப்பாயாக." என்று பெசால்கின்றாள்.

அப்படிபய இருப்ப�ாய் இரு தைககதைளயும் கூப்பிக்பெகாண்டு சீதை� அவதைள பவண்ட புஷ்பகம் மீண்டும் அபசாக வ"த்துக்பக �ிரும்புகின்றது. அதைர மயக்கத்�ில் இருந்� ராம, லட்சுமணர்களில், சற்பற கண்விழிக்க முடிந்� ராமர், �ன் அன்புக்கு உகந்� சபகா�ரன், �ன்ப"ாடு பசர்ந்து �தைரயில் வீழ்ந்து கிடப்பதை�க் காண்கின்றார். அவர் ம"ம் லட்சுமணதை"ப் பெபற்பெறடுத்� �ாயா" சுமித்�ிதைரயின் ம"ம் என்" பாடுபடும் இதை�க் கண்டால் என்று பயாசிக்கின்றது.

�"க்கு ஆறு�ல் வார்த்தை�கள் பெசால்லி வந்து, �ன்தை"த் ப�ற்றிய லட்சுமணன் இப்பபாது விழுந்து கிடப்பதை�க் கண்டதும் அவர் ம"ம் துடிக்கின்றது. லட்சுமணதை"ப் பின் பெ�ாடர்ந்து �ானும் யமனுலகுக்குச் பெசல்லபவண்டியப� என்று ம"ம் பெநாந்து பெசால்கின்றார். சுக்ரீவனுக்காவது கிஷ்கிந்தை�க்கு அரசுப் பட்டம் கட்டியாயிற்று. ஆ"ால் விபீஷணனுக்குக்பெகாடுத்� வாக்தைகக் காக்க முடியவில்தைலபய?? இப்படி வீழ்ந்து கிடக்கின்பறாபம எ" ம"ம் ப�றுகின்றார் ராமர். அங்பக அப்பபாது வந்� விபீஷணதை"க் கண்ட வா"ர வீரர்கள் இந்�ிரஜித்ப�ா எ"க் கலக்கமுற, அவர்கதைள நிறுத்�ிய விபீஷணன், சுக்ரீவ"ிடம் பதைடதைய அணிவகுத்து நின்று எ�ிர்த்துப் பபாரிடக் கட்டதைள இடுமாறு கூறுகின்றான். எ"ினும் �ன்"ாலன்பறா ராம, லட்சுமணர்கள் இவ்வி�ம் வீழ்ந்து கிடப்பது எ" எண்ணித் �விக்கின்றான். ராவணன் ஆதைச நிதைறபவறிவிடுபமா எ"க் கலக்கம் அதைடகின்றான். இவர்கதைள எழுப்புவது எவ்வாறு எ" அவன் சுக்ரீவ"ிடம் ஆபலாசதை" பெசய்கின்றான். �ன் மந்�ிர நீரி"ால் இருவர் கண்கதைளயும் துதைடக்கின்றான். சுக்ரீவன் �ன் மாம"ாராகிய சுபஷணதை"ப் பார்த்து, "ராம, லட்சுமணர்கதைளக் கிஷ்கிந்தை� பெகாண்டு பசர்க்கும் படியும், �ான் இருந்து ராவணதை"யும், அவன் குடும்பம், மகன், சபகா�ரர் பபான்பறாதைரயும், மற்ற அரக்கர்கதைளயும் அழித்துவிட்டு, சீதை�தைய மீட்டுக் பெகாண்டு வருவ�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றான்.

சுபஷணன் பெசால்கின்றான்:ப�வாசுர யுத்�ம் நடந்� பபாது அதை� நானும் கண்டிருக்கின்பறன். அப்பபாது அசுரர்கள் �ங்கதைள நன்கு மதைறத்துக் பெகாண்டு

பபார் புரிந்� வண்ணமாக ப�வர்களுக்கு மீண்டும், மீண்டும் அழிதைவ ஏற்படுத்�ி"ார்கள். அப்பபாது ப�வகுருவாகியவரும், மஹரிஷியும் ஆ" பிரஹஸ்ப�ியா"வர் சில மந்�ிரங்கதைள ஓ�ி, து�ிகதைளப் புரிந்து, சில மருந்துகதைளத் �யாரித்து, அவற்றின் மூலம் ப�வர்கதைள உயிர்ப்பித்து வந்�ார். அந்� மருந்துகள் இப்பபாதும் பாற்கடலில் கிதைடக்கின்றது. சம்பா�ி, ப"ஸன் ஆகிபயார் �தைலதைமயில் சில வா"ரர்கள் பெசன்று அந்� மருந்துகதைளக் பெகாண்டு வரபவண்டும். பாற்கடலில் இருந்து எழும் இரு மதைலகள் ஆ", சந்�ிரம், துபராணம் ஆகியவற்றில், "சஞ்சீவகரணி" என்னும் அற்பு� மருந்து, இறந்�வர்கதைளக் கூடப் பிதைழக்க தைவக்கும், ஆற்றல் பெபாருந்�ிய மூலிதைகயும், விசால்யம் என்னும் அம்புகளால் படும் காயங்கதைள இருந்� இடம் பெ�ரியாமல் பபாக்கும் சக்�ி வாய்ந்� மூலிதைகயும் கிதைடக்கும். அதைவ பெகாண்டுவரப்படபவண்டும். அனுமன் நிதை"த்�ால் அதைவ நம் தைகயில் கிதைடத்துவிடும், ராம, லட்சுமணர் எழுந்து விடுவார்கள் என்று பெசால்கின்றான்.

அப்பபாது ஆகாயத்�ில் பெபருத்� ஓதைச ஒன்று பகட்டது. இடி, இடித்�து, மின்"ல்கள் பளீரிட்ட". அண்ட, பகிரண்டமும் நடுங்கும்படியா" பபபராதைச பகட்டது. கடல் பெகாந்�ளித்�து. மதைலகள் ஆட்டம் கண்ட". பமகங்கள் ஒன்றுக்பெகான்று பமாதும் ஓதைசயில் உலபக நடுங்கியது. பூமி பிளந்துவிட்டப�ா என்னும்படியா" எண்ணம் ஏற்பட்டது. இத்�தைகய மாற்றங்கள் எ�"ால் ஏற்படுகின்றது எ" அதை"வரும் அ�ிசயித்துப் பார்க்கும்பபாது, காற்று பலமாக வீசத் பெ�ாடங்கியது. ஊழிப்பெபருங்காற்பறா, புயபலா, இது என்" இவ்வாறு காற்று? எ"க் கலங்கும் பவதைளயில் கருடன் வா"ில் ப�ான்றி"ான். ஊழித் தீபய காற்றின் பவகத்ப�ாடு பறந்து வருவது பபான்ற பெசந்நிறத் ப�ாற்றத்�ில் வா"ம் மட்டுமின்றி, பூமியும் சிவந்�து.

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம் ராமாயணம் பகு�ி 60

கருடன் பெசவ்பெவாளி வீசப் பறந்து வருவதை�க் கண்ட வா"ரர்கள் ம"ம் மகிழ்ந்�"ர். ராம, லட்சுமணர்கதைளக் கட்டி இருந்� அம்புகளின் உருவில் இருந்� பாம்புகள் பயந்து ஓடிப் பபாயி". அதை�க் கண்ட வா"ரகள் மகிழ்ச்சி ஆரவாரம் எழுப்ப, ராம, லட்சுமணர்கள் இருவரும் எழுந்�"ர். புத்துயிர் பெபற்று எழுந்� அவர்கதைளக் கண்ட வா"ரர்கள் ஆரவாரம் எழுப்பி"ார்கள். அவர்கள் முகத்தை�த் �ன் தைகயால் கருடன் துதைடத்�ான். அவர்களின் பலம், ப�ஜஸ், அதை"த்தும் மீண்டும் இரு மடங்காய்ப் பெபருகிவிட்டது பபால் ஒரு ப�ாற்றம் எழுந்�து.இருவதைரயும் கட்டி அதைணத்�ான் கருடன். ராமர் அவ"ிடம், "இத்�தை" அன்புடன் என்தை"யும் என் சபகா�ரதை"யும் காத்� நீ யாபரா?? உன்தை"க் கண்டதுபம என் ம"�ில் அன்பு பெவள்ளமாய் ஓடுகின்றப�? எ"க்கு மிக பெநருங்கியவன் நீ என்ற எண்ணம் உண்டாகின்றப�? நீ யார்??" என்று பகட்க, கருடப"ா, " நான் கருடன், உ"க்கும், எ"க்கும் உள்ள பிதைணப்பு அதைசக்க

முடியா�து. எவராலும் நிதை"த்துப் பார்க்க முடியா� வல்லதைம பெகாண்ட இந்�ிரஜித்�ால் நீ �ாக்கப் பட்ட பபாது ப�வர்கபள எதுவும் பெசய்ய முடியா� நிதைலயில் இருந்�"ர். அந்� அம்பு உருக் பெகாண்ட பாம்புகள் என் ஒருவ"ால் மட்டுபம விரட்ட முடியும். இந்�ச் பெசய்�ிதைய அறிந்�துபம, நம்மிருவரின் நட்பின் பிதைணப்தைபயும், அன்பின் உறு�ிதையயும் ம"�ில் பெகாண்டு உன்தை"க் காக்க பவண்டி இங்பக வந்ப�ன். இப்பபாது அந்�ப் பாம்புகள் ஓடி விட்ட". ஆ"ாலும் இந்� ராட்ச�ர்கள் மாயத் �ன்தைம பெகாண்டவர்கள். அ�ிலும் இந்�ிரஜித்�ிடம் நீ மிகக் கவ"மாய் இருக்கபவண்டும். "

"நான் யார் என்பபெ�ல்லாம் இருக்கட்டும். நம் நட்பு பற்றியும் நீ இப்பபாது சிந்�ிக்கபவண்டிய�ில்தைல. உன் கடதைம இப்பபாது சீதை�தைய மீட்பப�. இலங்தைகயின் இதைளSர்கதைளயும், வபயா�ிகர்கதைளயும் விடுத்து மற்றவர்கதைளயும், ராவணதை"யும் அழித்து, சீதை�தைய மீட்பது ஒன்பற உன் இப்பபாதை�ய கடதைம. பின்"ால் நீபய பெ�ரிந்து பெகாள்வாய், நம் நட்பின் பிதைணப்புப் பற்றி. இப்பபாது நான் பெசன்று வருகின்பறன். உ"க்கு மங்களம் உண்டாகட்டும்." என்று வாழ்த்�ிவிட்டு, என்" �ான் மகாவிஷ்ணுபவ ம"ி� உருவில் இருந்�ாலும், ம"ி� உருக் பெகாண்டவ"ிடம் �ான் யார் என்றும், அவன் �ான் விஷ்ணு என்பதை�யும் �ான் பெசால்லுவது �காது என்ற உணர்பவாடு கருடன் �ிரும்புகின்றான். புதுப் பலம் எய்�ிய வா"ர வீரர்களின் ஆரவாரம் ராவணன் காதை� எட்டுகின்றது. ராவணன் என்" விஷயம் என்று பார்த்து வரச் பெசால்ல, ராட்ச�ர்கள் அவ்வாபற பார்த்துச் பெசன்று ராம, லட்சுமணர்கள் இந்�ிரஜித்�ின் கட்டில் இருந்து விடுபட்டுவிட்ட"ர் என்று பெசால்கின்றார்கள். உடப"பய ராவணன் �ன் �ளப�ியா" தூம்ராக்ஷதை" அனுப்ப, வா"ரப் பதைடக்குப் பெபரும்நாசத்தை� உண்டு பண்ணிய தூம்ராக்ஷதை" அனுமன் வீழ்த்துகின்றான். பின்"ர் ராவணன் வஜ்ரத்ம்ஷ்ட்ர"ன், அகம்ப"ன் ஆகிபயாதைர அனுப்ப அவர்கதைள முதைறபய அங்க�னும், அனுமனும் வீழ்த்துகின்ற"ர்.

பின்"ர் �தைல கவிழ்ந்து பயாசதை"யில் ஆழ்ந்� ராவணன், பிரஹஸ்�தை" அதைழத்து ஆபலாசதை" பெசய்கின்றான். பமபல என்" பெசய்வது என்ற பயாசதை"யில் ஆழ்ந்� ராவண"ிடம் பிரஹஸ்�ன் பெசால்கின்றான்:" இந்� ஆபலாசதை" முன்"ால் நடந்� பபாப� நான் சீதை�தையத் �ிருப்பி அனுப்புவப� உகந்�து எ"த் பெ�ரிவித்ப�ன். இத்�தை" பயங்கரமா", பெபரிய யுத்�த்தை� எ�ிர்பார்த்ப� அவ்வி�ம் பெசான்ப"ன். எ"ினும், நான் உங்களுக்கு நன்றிக் கடன் பட்டவன். என்"ால் என்" முடியுபமா அதை� உங்களுக்காக நான் பெசய்யத் �யாராக இருக்கின்பறன். உயிர்த் �ியாகம் கூடச் பெசய்யுபவன்." என்று கூறிவிட்டு யுத்�களத்துக்குச் பெசல்கின்றான் பிரஹஸ்�ன். பிஹஸ்�தை"ப் பார்த்� ராமர், அவன் பலத்தை�யும், வந்� பெநாடியில் பல வா"ரர்கதைள அவன் அழித்�தை�யும் கண்டு வியந்�ார். அப� சமயம் நீலன் பிரஹஸ்�தை"த் ப�ாற்கடித்து அவதை"யும் பெகான்றான். பிரஹஸ்�ப" பபாரில் மாண்டான் என்ற பெசய்�ி பகட்ட ராவணன் �ிதைகத்�ான். பின்"ர் �ாப" பநரில் பபாரில் இறங்குவப� சரி என்ற முடிவுக்கும் வந்�ான்.

�ன்னுதைடய அம்பு பெவள்ளத்�ால் வா"ர பசதை"தையயும், ராம, லட்சுமணர்கதைளயும் மூழ்கடிக்கும் எண்ணத்துடன் ப�ரில் ஏறிக் பெகாண்டு வந்� ராவணதை"யும், அவன் �தைலதைமயில் வந்� பதைடகளின் அணிவகுப்தைபயும் கண்டு ராமர் வியந்� வண்ணம், விபீஷண"ிடம், "கம்பீரமா" ஒளி பெபாருந்�ிய, இந்� அணி வகுப்தைப நடத்�ி வருபவர் யார்? இந்� அணி வகுப்பில் யார், யார் இருக்கின்ற"ர்?" என்று பகட்கின்றார். விபீஷணன் பெசால்கின்றான்:

"இந்�ிர வில்தைலப் பபான்ற வில்தைலக் தைகயில் ஏந்�ி, சிம்மக் பெகாடியுடன் இந்�ிரஜித்தும்,

மதைலபபான்ற ப�ாற்றத்துடன் அ�ிகாயனும்,

சிவந்� நிறமுள்ள கண்கதைள உதைடய மபஹா�ரனும்,

இடி பபான்ற பவகம் உதைடய பிசா"னும்,

தைகயில் பவலுடன் �ிரிசிரனும்,

பமகங்கள் பபான்ற ப�ாற்றத்துடம் கும்பனும்,

எல்லாருக்கும் பமல், பெ�ய்வங்களுக்பக அஞ்சா� துணிவும், வல்லதைமயும் பெகாண்டவனும், இந்�ிரதை"யும், யமதை"யும் பெஜயித்�வனும், ருத்ரனுக்கு நிகர் ஆ"வனும் ஆ" ராவணப" இந்�ப் பதைட அணிவகுப்புக்குத் �தைலதைம �ாங்கி வருகின்றான்." என்று பெசால்கின்றான்.

ராவண"ின் அணிவகுப்பு பபார்க்களத்தை� அதைடந்�து. பபார் ஆரம்பம் ஆ"து. �ன் இதைடவிடா� அம்பு மதைழயால் வா"ரப் பதைடதையச் சி�ற அடிக்கின்றான் ராவணன். வா"ரப் பதைடபயா �ிக்குத் பெ�ரியாமல் ஓடுகின்றது. �ன் அம்பால் சுக்ரீவன் மார்பில் ராவணன் அடிக்க அ�"ால் சுக்ரீவன் நிதைல குதைலந்து கீபழ விழ, பகாபம் பெகாண்ட வா"ரப் பதைட ராவணதை"த் �ாக்க, அவப"ா அம்புமதைழ பெபாழிய, வா"ர வீரர்கள் ராம"ிருக்கும் இடம் ப�டி ஓடுகின்றது, பாதுகாப்புக்காக.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி 61

வா"ரப் பதைடகள் ராமரின் பாதுகாப்தைபத் ப�டி ஓடி வரவும், ராமர் வில்தைலக் தைகயில் ஏந்�ிப் பபாருக்கு ஆயத்�ம் ஆக, அவதைரத் �டுத்� லட்சுமணன், �ான் பெசன்று ராவணதை" அழித்துவிடுவ�ாய்ச் பெசால்கின்றான். ராமர், ராவண"ின் வீரத்தை� லட்சுமணனுக்கு எடுத்துச் பெசால்லிக் கவ"மாய்ச் பெசன்று பபார் புரியும்படி பெசால்லி அனுப்புகின்றார். ஆ"ால் அனுமனுக்பகா, �ாப" ராவணதை" எ�ிர்க்க ஆவல். ஆகபவ அனுமன் ராவணதை" பெநருங்கி, “ நீ பெபற்றிருக்கும் வரத்�ால் வா"ரர்களிடமிருந்து உ"க்கு வரப் பபாகும் இந்� விபத்தை�த் �டுப்பவர் எவரும் இல்தைல. நான் என் தைகயால் பெகாடுக்கப் பபாகும் அடியில் நீ வீழ்ந்து பபாவது நிச்சயம்.” என்று கூவுகின்றார். ராவணப"ா, சர்வ அலட்சியமாய் அனுமதை" எ�ிர்க் பெகாள்ளத் �யாராய் இருப்ப�ாய்த் பெ�ரிவிக்கின்றான். ராவணனுக்குத் �ான் அவன் மகன் ஆ" அட்சதை" அழித்�தை� நிதை"வு படுத்துகின்றார் அனுமன். ராவண"ின் பகாபம் பெபருக்பெகடுக்கின்றது. அனுமதை" ஓங்கி அதைறய, அனுமன் சுழன்றார். அனுமன் �ிரும்ப அடிக்க, அனும"ின் வீரத்தை� ராவணன் பாராட்டுகின்றான். ஆ"ால் அனுமப"ா, என்னுதைடய இத்�தைகய வீரம் கூட உன்தை" வீழ்த்�வில்தைலபய எ" வருந்துகின்றார். அனுமதை" பமலும் ஓங்கிக் குத்�ி, நிதைலகுதைலயச் பெசய்துவிட்டு நீலதை"த் ப�டிப் பபாகும் ராவணதை" நீலனும் வீரத்ப�ாடும், சமபயாசி�த்ப�ாடும் எ�ிர்த்துச் சண்தைட பபாடுகின்றான். சற்பற பெ�ளிந்� அனுமன் அங்பக வந்து நீலனுடன் சண்தைட பபாடும் ராவணதை" இப்பபாது எ�ிர்ப்பது முதைற அல்ல எ" ஒதுங்கி நிற்க, ராவணப"ா நீலதை" வீழ்த்துகின்றான். நீலன் கீபழ விழுந்�ான் எ"ினும் உயிரிழக்கவில்தைல.

ராவணன் அனுமதை" பநாக்கி மீண்டும் பபாக லட்சுமணன் அப்பபாது அங்பக வந்து, வா"ரப் பதைடகதைள விட்டு விட்டு �ன்னுடன் பபார் புரிய வருமாறு கூவி அதைழக்கின்றான். அவ்வாபற, லட்சுமணன் வந்�ிருப்பது �"க்கு அ�ிர்ஷ்டபம எ" எண்ணிய ராவணன், அதை� அவ"ிடமும் கூறிவிட்டு அவனுடன் பபாருக்கு ஆயத்�ம் ஆகின்றான். அம்பு மதைழ பெபாழிகின்றான் ராவணன். லட்சுமணப"ா சர்வ சா�ாரணமாக அவற்தைற ஒதுக்கித் �ள்ளுகின்றான். பிரம்ம"ால் அளிக்கப் பட்ட அஸ்�ிரத்�ால் லட்சுமணதை"த் �ாக்க, சற்பற �டுமாறிய லட்சுமணன் சு�ாரித்துக் பெகாண்டு ராவணதை"த் �ாக்க அவனும் �டுமாறுகின்றான். எ"ினும் வீர"ாதைகயால் ,லட்சுமணதை"ப் பபாலபவ அவனும் சீக்கிரபம �ன்தை" சு�ாரித்துக் பெகாள்கின்றான். பெராம்பவும் பிரயத்�"ம் பெசய்தும் லட்சுமணதை" வீழ்த்� முடியாமல் �ன் சக்�ி வாய்ந்� பவதைல லட்சுமணன் மீது ராவணன் எறிய லட்சுமணன் அ�"ால் மார்பில் அடிபட்டுக் கீபழ வீழ்ந்�ான். உடப" ராவணன் வந்து அவன் அருகில் தைக தைவத்துப் பார்த்து அவதை"த் தூக்க முயற்சிக்க, ராவண"ால் லட்சுமணதை" அதைசக்கக் கூட முடியவில்தைல. இதை�க் கண்ட அனுமன் மிக்க பகாபத்துடன் வந்து ராவண"ின் மார்பில் �ன் முட்டியால் ஓங்கித் �ாக்க ராவணன் ரத்�ம் கக்க ஆரம்பித்துக் கீபழயும் வீழ்ந்�ான். அனுமன் சர்வ அநாயாசமாக லட்சுமணதை"த் தூக்கிக் பெகாண்டு ராம"ிடம் விதைரந்�ார். (�ான் கீபழ வீழ்ந்� சமயம் லட்சுமணனுக்கு ஒரு பெநாடிக்கும் குதைறவா" பநரம், �ன்னுதைடய அம்சம் விஷ்ணுவுதைடயது என்ற எண்ணம் ப�ான்றிய�ாகவும், அ�"ாபலபய, ராவண"ால் லட்சுமணதை" அதைசக்க முடியவில்தைல என்றும் வால்மீகி பெசால்கின்றார். அப� பநரம் அனுமனுக்கு இருந்� அளவு கடந்� அன்பு, மற்றும் பக்�ியின் காரணமாய் அவ"ால் லட்சுமணதை"த் தூக்க முடிந்��ாயும் பெசால்கின்றார்.) ராவண"ின் பவல் லட்சுமணன் வீழ்ந்�தும் உடப"பய அவதை"ச் பெசன்றதைடந்து விட்டது.

சற்று ஓய்வுக்குப் பின்"ர் லட்சுமணன் சுயநிதை"தைவ அதைடந்�ாலும், ராவண"ால் வா"ரபசதை"க்கு ஏற்பட்ட அழிதைவக் குறித்துக் கவதைல அதைடந்� ராமர், �ாப" பபாருக்கு ஆயத்�ம்

ஆகின்றார். அ�ற்குள் ராவணனும் அனும"ின் �ாக்கு�லில் இருந்து மீண்டு வந்து மறுபடியும் சண்தைட பபாட ஆரம்பித்துவிட்டான். அனுமன் ராம"ிடம், �ன் ப�ாள்களில் உட்கார்ந்� வண்ணம் ராவணப"ாடு பபார் புரியும்படி பவண்டிக் பெகாள்ள ராமனும் அ�ற்கு இதைசந்�ார். அனுமன் ப�ாள் மீது அமர்ந்� ராமர், ராவணதை"ப் பார்த்து, “ நில் அரக்கர்களில் புலிபய, நில், என்"ிடமிருந்து நீ �ப்பிக்க முடியாது. நீ எந்�க் கடவுளின் உ�விதைய நாடி"ாலும் �ப்ப மாட்டாய். உன் பவலால் �ாக்கப் பட்ட என் �ம்பி லட்சுமணன் மீண்டு எழுந்து புது பவகத்ப�ாடு உன்னுடன் சண்தைடக்கு ஆயத்�ம் ஆகி வருகின்றான். நான் யாபெர" நிதை"த்�ாய்?? உன் அரக்கர் கூட்டம் அதை"த்தை�யும், ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் அழித்�வன் நான் என்பதை� நீ நிதை"வில் பெகாள்வாய்.” என்று கூவி"ார். ராவணன் மிகுந்� பகாபத்துடன், ராமதைரக் கீபழ �ள்ளும் பநாக்கத்துடன் அவதைரத் �ாங்கி நின்ற அனுமன் மீது �ன் அம்புமதைழகதைளப் பெபாழிகின்றான். ராமரும் பகாபத்துடன், ராவண"ின் ப�தைரப் பெபாடிப் பெபாடியாக ஆக்குகின்றார். பின்"ர் �ன் அம்பு மதைழகளி"ால் ராவணதை" ஆயு�ம் அற்றவ"ாய்ச் பெசய்கின்றார். அந்நிதைலயில் �ன் சக்�ிதைய இழந்து நின்ற ராவண"ிடம் ராமர், “ என்"ால் வீழ்த்�ப்பட்டு உன் சக்�ிதைய இழந்து நிற்கும் நீ இப்பபாது யுத்�ம் பெசய்யும் நிதைலயில் இல்தைல. உன்னுடன் இப்பபாது நான் யுத்�ம் பெசய்வது முதைறயும் அல்ல. யுத்�களத்தை� விட்டு நீ பெவளிபயறலாம். நீ பெசன்று ஓய்பெவடுத்துக் பெகாண்டு பின்"ர் மீண்டும் வலிதைமயுடன் வில்பலந்�ி வருவாய். அப்பபாது என் வலிதைமதையப் பூரணமாக நீ உணர்வாய்.” என்று பெசால்லிவிடுகின்றார்.

பின் குறிப்பு: சிலர் இந்�ிரஜித்�ின் நாகபாசத்�ால் லட்சுமணன் மட்டுபம கட்டப்பட்டது பற்றியக் கம்பராமாயணப் பாடல் பற்றிக் பகட்டிருக்கின்ற"ர். கம்பர் அவ்வாறு எழு�ி இருந்�ாலும் வால்மீகியில் இது பற்றி இல்தைல. பமலும் மு�ற்பபாரில் ராமபரா, லட்சுமணபரா சண்தைட இட்ட�ாகபவ கம்பர் பெ�ரிவிக்கவில்தைல. பார்க்க: மு�ற்பபார் புரி படலம், ராவணன் சண்தைடக்கு ஆயத்�ம் ஆகி வந்�துபம ராமர் சண்தைடக்கு வருவ�ாக கம்பர் பெ�ரிவிக்கிறார். ஆ"ால் வால்மீகிபயா மு�ற் பபாரிபலபய ராம, லட்சுமணர் பங்கு பற்றித் பெ�ரிவித்�ிருப்பப�ாடல்லாமல், ராம, லட்சுமணர் இருவருபம, "நாராசங்கள்" என்னும் பாம்பு உருக்பெகாண்ட அம்புகளால் துதைளக்கப் பட்ட�ாகபவ மு�ல் பபாரில் பெசால்லுகின்றார். இப்பபாது �ான் கருடன் வருகின்றான். அ�ற்கடுத்� இரண்டாம் பபாரிபல இந்�ிரஜித் விடுத்� பிரம்ம்மாஸ்�ிரமும் இருவதைரயும் கட்டிய�ாகபவ பெசால்லுகின்றார் வால்மீகி. சஞ்சீவி மதைல பெகாண்டு வரும் நிகழ்ச்சியும் இது சமயபம வரும். அதுபற்றிய கம்பர் குறிப்புகளும் மற்ற விளக்கங்களும் பின்"ர் வரும். நன்றி.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 62

அவமா"ம் �ாங்க முடியா� ராவணன், �ன் வலிதைமயும், சக்�ியும் இன்று ஒருநாள் யுத்�த்�ிபலபய குதைறந்து விட்டதை�யும் உணர்ந்�வ"ாய், �ன்னுதைடய கிரீடமும், ப�ரும் சுக்குநூறாகப் பபாய்விட்டதை�யும் கண்டவ"ாய், பவறு வழியில்லாமல், ராமர் பெசான்" வார்த்தை�களி"ால் �தைல கவிழ்ந்து, �ிரும்பி"ான். விண்ணில் இருந்து இதை�க் கண்ட ப�வர்களும், ரிஷி, மு"ிவர்களும் ராமதைரப் பபாற்றிப் புகழ்ந்�"ர்.

அவமா"த்துடன் �ிரும்பிய ராவணன், பெசய்வது இன்"பெ�ன்று அறியாமல் ம"ம் கலங்கி"ான். �ன் ஆபலாசதை"க்காகக் கூடி இருந்� மற்ற அரக்கர்களிடம் ஆபலாசதை"யும் நடத்�ி"ான். �ன் கவதைலகதைள பெவளிப்பதைடயாகச் பெசான்"ான். ப�பவந்�ிரதை"யும், யமதை"யும் பெவற்றி பெகாண்ட �ான், இன்று ஒரு சா�ாரண ம"ி�"ிடம் ப�ாற்றுப் பபா"தை�க் குறிப்பிடுகின்றான். அவன் �ிரும்பிப் பபா என்று பெசான்"தை�யும், அ�"ால் �ன் ம"ம் துயரில் ஆழ்ந்�தை�யும் பெ�ரிவிக்கின்றான். பல வரங்கதைளப் பெபற்ற �ான் ம"ி�ர்களிடமிருந்து மரணம் இல்தைல என்ற வரத்தை� பெபறாமல் பபா"�ற்கு மிகவும் வருந்�ி"ான். இஷ்வாகு குல அரசன் ஆ" அ"ரண்யன் என்பவன், ம"ம் பெநாந்து �ன் வம்சத்�ில் பிறந்� ஒருவ"ால் ராவணன் ப�ாற்கடிக்கப் படுவான் எ"ச் பெசான்"து உண்தைமயாகிவிட்டப� என்றும் வருந்�ி"ான். பமலும் பவ�வ�ிதையத் �ான் பலாத்காரம் பெசய்ய முதை"ந்�பபாது அவள் பெகாடுத்� சாபத்தை�யும் நிதை"வு கூருகின்றான். அவள்�ான் சீதை� என்ப�ில் �"க்கு ஐயம் இல்தைல �ற்பபாது என்றும் உறு�ிபடச் பெசால்கின்றான். பமலும் தைகதைலயில் நந்�ிஸ்வரதை" நான் பகலி பெசய்�பபாது குரங்குகளால் �"க்கு மரணம் பநரிடும் என்று நந்�ி பெகாடுத்� சாபத்தை�யும் நிதை"வு கூருகின்றான். இவ்வாறு �ான் முன்"ால் பெசய்� தீதைமகள் அதை"த்துபம �"க்கு இப்பபாது தீவிதை"களாய் வந்�ிருக்கின்றது என்ப�ில் �"க்கு எவ்வி� சந்ப�கமும் இல்தைல எ"ச் பெசால்லி வருந்துகின்றான் �சக்ரீவன்.

பின்"ர் அரக்கர்கதைளப் பார்த்து, பபா"து பபாகட்டும், இப்பபாதும் ஒன்றும் ஏற்படவில்தைல. எப்படியாவது அந்� எ�ிரிகதைள பெவன்றால் அதுபவ பபாதும். அ�ற்கா" முயற்சிகதைளச் பெசய்யுங்கள். உங்கள் ஆபலாசதை"கதைளச்

பெசால்லுங்கள்.. நாம் எவ்வாபறனும் பெவல்லபவண்டும். பகாட்தைட நன்கு பாதுகாக்கப் படபவண்டும். �வறா" வார்த்தை�ப் பிரபயாகத்�ி"ால் , பெபற்ற பிரம்மாவின் வரத்�ின் காரணமாய்த் தூங்கும் கும்பகர்ணதை" எழுப்புமாறும் பகட்டுக் பெகாள்கின்றான். ராம"ின் வா"ரப் பதைடகதைள அழிக்கும் ஆற்றல் அவ"ிடத்�ில் உள்ளது என்றும் பெசால்கின்றான். அரக்கர்களில் சிலர் பெசன்று கும் பகர்ணதை" எழுப்ப ஆரம்பிக்கின்ற"ர். ஒரு பெபரிய மதைல பபால் படுத்�ிருந்� கும்பகர்ண"ின் �ிறந்� வாயா"து, அந்� மதைலயின் குதைக பபால் ப�ான்றிய�ாம்.

கும்பகர்ண"ின் மூச்சுக் காற்று அதை"வதைரயும் பெவளியிலும், உள்பளயும் மாறி, மாறி இழுக்க, சமாளித்� அரக்கர்கள் அவதை" எழுப்பும் ஆயத்�ங்கதைளச் பெசய்�"ர். தூக்கத்�ில் இருந்து எழுந்�தும் கும்பகர்ணன் சாப்பிடப் பல்வதைக மிருகங்கள், அவற்றின் மாமிசங்கள், குடம் குடமாய்க் கள், ரத்�ம், பல்பவறு வி�மா" உணவு வதைககள் பபான்றதைவ �யார் நிதைலயில் இருந்�". பின்"ர் அவன் உடலில் வாசதை"த் �ிரவியங்கள் பூசி, பெகாம்புகதைளயும், எக்காளங்கதைளயும், சங்குகளி"ாலும் பெபரும் சப்�ங்கள் எழுப்பிப் பல யாதை"கதைள அவன் மீது நடக்க தைவத்து ஒருவழியாக மிகுந்� சிரமத்துடப"பய அவதை" எழுப்புகின்ற"ர். எழுந்� உடப"பய உணவு உட்பெகாண்ட கும்பகர்ணன் பின்"ர், �ன்தை" எழுப்பிய காரணத்தை� வி"வுகின்றான். ராவணன் �ான் �ன்தை" எழுப்பச் பெசான்"ான் எ" அறிந்�தும் அற்பக் காரணத்துக்குத் �ன்தை" எழுப்புபவன் இல்தைலபய எ"க் பகட்க, அரக்கர்கள் சீதை�தைய அபகரித்து வந்�தை�யும், அ�ன் காரணமாய் ராமன் பபாருக்கு வந்�ிருப்பதை�யும், அ�ற்கு முன்"ாபலபய அக்ஷகுமாரன், அனும"ால் பெகால்லப் பட்டான் என்பதை�யும், ராமன் பநற்தைறய பபாரில் ராவணதை", “இன்று பபாய் நாதைள வா” எ"ச் பெசால்லிவிட்டதை�யும், அ�"ால் ராவணன் ம"ம் மிக பெநாந்து பபாயிருப்பதை�யும் பெசால்கின்ற"ர் அரக்கர்கள்.

பகாபம் பெகாண்ட கும்பகர்ணதை"ச் சமா�ா"ம் பெசய்� மபஹா�ரன் ராவணதை"ப் பார்த்து என்" வழிமுதைறகள், என்" கட்டதைளகள் எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு பபார்க்களம் பெசல்வப� நலம் எ"ச் பெசால்ல அ�ன் படிபய நீராடிவிட்டுத் �ன் அண்ணன் ஆ" ராவணதை"ப் பார்க்கச் பெசல்கின்றான் கும்பகர்ணன். அப்பபாது கும்பகர்ணன் �ன் அரண்மதை"யில் இருந்து ராவணன் அரண்மதை" பநாக்கிச் பெசல்வதை� ராமரும் பார்க்கின்றார். விபீஷண"ிடம் இவன் யார்?? ஒரு மதைலபய பெபயர்ந்து வந்துவிட்டப�ா எ"த் ப�ான்றுகின்றாப" எ"க் பகட்கின்றார். விபீஷணன் உடப"பய, ராவண"ின் �ம்பியா"வனும் மஹரிஷி விஸ்ரவஸின் மகனும் ஆ" கும்பகர்ணன் ஆவான் அவன், எ"ச் பெசால்லிவிட்டுக் கும்பகர்ண"ின் பெபருதைமகதைள விவரிக்கின்றான். யமதை"யும், இந்�ிரதை"யும் பெவன்றவன் அவன். பெபரும்பலம் பெபாருந்�ியவன் ஆவான். மற்ற அரக்கர்கள் வரங்களி"ால் பலம் பெபற்றார்கள் என்றால் இவனுக்பகா பிறவியிபலபய பலம் நிரம்பிப் பெபற்றவன் ஆகிவிட்டான். இந்�ிரன் இவதை" அழிக்கச் பெசய்� முயற்சிகள் அதை"த்தும் பல"ின்றிப் பபாய்விட்டது. இவன் பெகாடுதைம �ாங்க முடியாமல் �வித்� இந்�ிரன், இவதை"த் ப�ாற்கடிக்க முடியாமல் �விக்க, பிரம்மா இவனுக்குத் தூக்கத்�ில் ஆழ்ந்து பபாகும் வரம் பெகாடுத்துவிட்டார். வரத்�ின்

கடுதைமதையக் குதைறக்கும்படி ராவணன் பிரம்ம"ிடம் முதைறயிட, ஆறுமா�த்துக்கு ஒரு முதைற ஒரு நாள் மட்டுபம விழித்�ிருப்பான் எ"வும், அந்� ஒருநாள் அவனுக்குத் ப�ான்றியதை� அவன் பெசய்வான் எ"வும் பெசால்லி விடுகின்றார். இப்பபாது �"க்கு ஏற்பட்டிருக்கும் ஆபத்�ில் இருந்து �ன்தை"க் காக்க ராவணன் இவதை" எழுப்பி இருக்கின்றான் என்றும் பெசால்கின்றான். உடப"பய வா"ரப் பதைட வீரர்களுக்குப் பலவி�மா" உத்�ரவுகள் பிறப்பிக்கப் படுகின்ற".

கும்பகர்ணன் வதை� பற்றிய கம்பர் பாடல்கள்!

இந்� இடத்�ில் வழக்கம்பபால் கம்பர் வால்மீகியிடமிருந்து பவறுபடுகின்றார். கும்பகர்ணன் பபாருக்கு ஆயத்�ம் ஆகி வருவதை�க் கண்ட ராமர், அவதை"ப் பார்த்து வியந்�வராய், விபீஷண"ிடம் அவதை"ப் பற்றிய விபரங்கதைளக் பகட்டு அறிகின்றார். விபீஷணனும், கும்பகர்ணனும் ராவணனுக்கு நல்லுபப�சங்கள் பெசய்�தை�யும், ராவணன் அதை�க் பகட்காமல் இருந்�தை�யும், இப்பபாது ராவணனுக்கு ஒரு பிரச்தை" என்றதும் கும்பகர்ணன், உ�விக்கு ஓடி வந்�ிருப்பதை�யும் பெ�ரிவிக்கின்றான்.

"�ருமம் அன்று இது�ான் இ�ால்

வரும் நமக்கு உயிர் மாய்வு எ"ா

உருமின் பெவய்யவனுக்கு உதைர

இருதைம பமலும் இயம்பி"ான்.": கும்பகர்ணன் வதை�ப் படலம்:பாடல் எண்:1336

"மறுத்� �ம்முதை" வாய்தைமயால்

ஒறுத்தும் ஆவது உணர்த்�ி"ான்

பெவறுத்தும் மாள்வது பெமய் எ"ா

இறுத்து நின் எ�ிர் எய்�ி"ான்." பாடல் எண்: 1337

"நன்று இது அன்று நமக்கு எ"ா

ஒன்று நீ�ி உணர்த்�ி"ான்

இன்று காலன் முன் எய்�ி"ான்

என்று பெசால்லி இதைறஞ்சி"ான்." :பாடல் எண்: 1338

என்று விபீஷணன் கும்பகர்ண"ின் �ன்தைமதையப் பற்றி ராம"ிடம் எடுத்து உதைரக்கின்றான். அப்பபாது சுக்ரீவன், ராம"ிடம், கும்பகர்ணதை"த் �ங்களுடன் பசர்த்துக் பெகாண்டு விடலாம் எ" ஆபலாசதை" பெசால்கின்றான். அந்�ப் பாடல்

“என்று அவன் உதைரத்�பலாடும் இரவி பசய் இவதை" இன்று

பெகான்று ஒரு பயனும் இல்தைல கூடுபமல் கூட்டிக் பெகாண்டு

நின்றது புரிதும் மற்று இந்நிரு�ர்பகான் இடரும் நீங்கும்

நன்று எ" நிதை"த்ப�ன் என்றான் நா�னும் நயன் ஈது என்றான்." பாடல் எண்: 1339

என்று கும்பகர்ணதை"த் �ங்களுடன் பசர்த்துக் பெகாள்ளலாம் எ" சுக்ரீவன் பெசான்" பயாசதை"தைய ஏற்று ராமனும், அப்பபாது கும்பகர்ண"ிடம் பெசன்று பபசுபவர்கள் யார் எ"க் பகட்க, விபீஷணன் �ாப" பெசன்று பபசுவ�ாய்க் கூறிவிட்டுச் பெசன்று கும்பகர்ண"ிடம் பபசுவ�ாயும், அவன் அதை� மறுத்துப் பபசுவ�ாயும் கம்பர் கூறுகின்றார். விபீஷணன் ராமதை"ச் சரணதைடயுமாறு பகட்பதை� இவ்வாறு கூறுகின்றார் கம்பர்:

"இருள் உறு சிந்தை�பயற்கும் இன் அருள் சுரந்� வீரன்

அருளும் நீ பசரின் ஒன்பறா அபயமும் அளிக்கும் அன்றி

மருள் உறு பிறவி பநாய்க்கு மருந்தும் ஆம், மாறிச் பெசல்லும்

உருளுறு சகட வாழ்க்தைக ஒழித்து வீடு அளிக்கும் அன்பற."

:கும்பகர்ணன் வதை�ப் படலம்: பாடல் எண்: 1351

"பபா�பலா அரிது பபா"ால் புகலிடம் இல்தைல வல்பல

சா�பலா சர�ம் நீ�ி அறத்பெ�ாடும் �ழுவி நின்றாய்

ஆ�லால் உள�ாம் ஆவி அநாயபம உகுத்து என் ஐய?

பவ�நூல் மரபுக்கு ஏற்ற ஒழுக்கபம பிடிக்க பவண்டும்." பாடல் எண் 1353

என்று விபீஷணன் கும்பகர்ண"ிடம் கூறுவ�ாய்த் பெ�ரிவிக்கும் கம்பர், இன்னும் ராமன் �"க்கு அளித்� இலங்தைக சிம்மாச"த்தை�யும், �ான் கும்பகர்ணனுக்கு அளிப்ப�ாய் விபீஷணன் கூறுவ�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார். பமலும் ராமப", இவ்வாறு கும்பகர்ணதை"க் பகட்டு வருமாறு அனுப்பி உள்ள�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார் கம்பர் விபீஷணன் வாயிலாக. அது இவ்வாறு:

"பவ� நாயகப" உன்தை"க் கருதைணயால் பவண்டி விட்டான்

கா�லால் என் பமல் தைவத்� கருதைணயால் கருமம் ஈப�

ஆ�லால் அவதை"க் காண அறத்பெ�ாடும் �ிறம்பாது ஐய

பபாதுவாய் நீபய என்"ப் பெபான் அடி இரண்டும் பூண்டான்."

எ" ராமன் அனுப்பிய�ாய்க் கூறுகின்றார் கம்பர். ஆ"ால் வால்மீகியில் ஒரு இடத்�ிலும் இவ்வாறு இல்தைல. கும்பகர்ணன் விபீஷணதை" மறுத்துப் பபசுவ�ாயும், ராவணனுக்குத் �ான் உயிர்த்�ியாகம் பெசய்வப� சிறந்�து எ"க் கும்பகர்ணன் கூறுவ�ாயும் கம்பர் கூறுகின்றார்.

"நீர்க் பகால வாழ்தைவ நச்சி பெநடிது நாள் வளர்த்துப் பின்தை"ப்

பபார்க்பகாலம் பெசய்து விட்டாற்கு உயிர் பெகாடாது அங்குப் பபாபகன்!

�ார்க்பகால பம"ி தைமந்� என் துயர் �விர்த்�ி, ஆயின்

கார்க்பகால பம"ியாதை"க் கூடு�ி கடி�ின் ஏகி."

என்று விபீஷணதை", ராம"ிடம் பெசன்று சீக்கிரம் பசரச் பெசால்லி வாழ்த்�வும் பெசய்கின்றான். பமலும்,

"ஆகுவது ஆகும் காலத்து ஆகும், அழிவதும் அழிந்து சிந்�ிப்

பபாகுவது அயபல நின்று பபாற்றினும் பபா�ல் �ிண்ணம்!

பசகு அறத் பெ�ளிந்ப�ார் நின்"ில் யார் உளர்? வருத்�ம் பெசய்யாது

ஏகு�ி எம்தைம பநாக்கி இரங்கதைல என்றும் உள்ளாய்."

என்று �ன்தை" நிதை"த்து வருந்� பவண்டாம் எ"வும் விபீஷண"ிடம் பெசால்லுகின்றான் கும்பகர்ணன். எல்லாவற்றுக்கும் பமல், சுக்ரீவதை", கும்பகர்ணன் எடுத்துச் பெசல்லும்பபாது யாரும் �டுக்கவில்தைல, வால்மீகியின் கூற்றுப்படி, ஆ"ால் கம்பபரா, ராமன் �டுத்��ாய்க் கூறுகின்றார் இவ்வாறு:

"உதைடப்பெபருந்துதைணவதை" உயிரின் பெகாண்டு பபாய்

கிதைடப்ப அருங்பகாடி நகர் அதைடயின் பகடு எ"

பெ�ாதைடப் பெபரும் பகழியின் மாரி தூர்த்து இதைற

அதைடப்பபன் என்று அதைடத்�"ன் விசும்பின் ஆறு எலாம்."

என்று ராமன் வழிதைய அம்புகதைள எய்து அதைடப்ப�ாய்ச் பெசால்கின்றார். பமலும் கடும்பபார் புரிந்து கும்பகர்ணன், பதைட வீரர்கதைளயும் ஆயு�ங்கதைளயும் இழந்து �"ித்து நின்ற�ாயும் அப்பபாது ராமர் அவ"ிடம் இவ்வாறு பகட்ப�ாயும் கம்பர் கூறுகின்றார்: அது வருமாறு:

"ஏ�ிபயாடு எ�ிர் பெபருந்துதைண இழந்�தை" எ�ிர் ஒரு �"ி நின்றாய்

நீ�ிபயானுடன் பிறந்�தை" ஆ�லின் நின் உயிர் நி"க்கு ஈபெவன்

பபா�ிபயா பின்தைற வரு�ிபயா அன்று எ"ின் பபார் புரிந்து இப்பபாப�

சா�ிபயா உ"க்கு உறுவது பெசால்லு�ி சதைமவுறத் பெ�ரிந்து அம்மா."

பாடல் எண் 1536

என்று கும்பகர்ணதை" நன்கு ஆராய்ந்து உ"க்கு எது பெபாருத்�ம் என்று பெசால்லுமாறு ராமன் பகட்ப�ாய்க் கூறுகின்றார் கம்பர். இதுவும் வால்மீகியில் இல்தைல. பமலும் இ�ற்குப் பின்"ர் நடக்கும் கடும்பபாரிபல �ான் ராமன் கும்பகர்ண"ின் அவயங்கதைளத் துண்டிப்ப�ாயும், அவயங்கள் துண்டிக்கப் பட்ட நிதைலயில் கும்பகர்ணன், விபீஷணனுக்காக ராம"ிடம் பவண்டுவ�ாயும் பெசால்லுகின்றார் கம்பர்.

""பெவல்லுமா நிதை"க்கின்ற பவல் அரக்கன் பவபெராடும்

கல்லுமா முயல்கின்றான் இவன் என்னும் கறுவுதைடயான்

ஒல்லுமாறு இயலுபமல் உடன்பிறப்பின் பயன் ஓரான்

பெகால்லுமால் அவன் இவதை" குறிக்பகாடி பகாடா�ாய்."

பாடல் எண் 1568

"�ம்பி எ" நிதை"ந்து இரங்கித் �விரான் அத்�கவு இல்லான்

நம்பி இவன் �தை"க் காணின் பெகால்லும் இதைற நல்கா"ால்

உம்பிதையத் �ான் உன்தை"த் �ான் அனுமதை"த் �ான் ஒரு பெபாழுதும்

எம்பிரியா"ாக அருளு�ி யான் பவண்டிப"ன்." பாடல் எண் 1569

எ" விபீஷணதை" ராவணன் துன்புறுத்�ாமல் பார்த்துக் பெகாள்ளுமாறும், அவதை"ப் பிரியாமல் இருக்கவும் பவண்டுகின்றான் கும்பகர்ணன் ராம"ிடம், பபார்க்களத்�ில் இறக்கும் �ருவாயில். ஆ"ால் வால்மீகியில் இபெ�ல்லாம் இல்தைல. அ�ன் பின்"ர் �ன்தை"க் கடலில் �ள்ளுமாறு அவப" ராமதை"க் பகட்டுக் பெகாள்ளுவ�ாயும் பெசால்கின்றார் கம்பர்.

"மூக்கு இலா முகம் என்று மு"ிவர்களும், அமரர்களும்

பநாக்குவார் பநாக்காதைம நுன் கதைணயால் என் கழுத்தை�

நீக்குவாய் நீக்கியபின் பெநடுந்�தைலதையக் கருங்கடலுள்

பபாக்குவாய் இது நின்தை" பவண்டுகின்ற பெபாருள் என்றான்."

எ"க் கும்பகர்ணன் �"க்கு வரம் பவண்டி ராம"ிடம் பெபறுவ�ாயும் கம்பர் கூறுகின்றார்.

கதை�,கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் -யுத்� காண்டம் பகு�ி 63

இங்பக கும்பகர்ணன் ராவணன் மாளிதைகதைய அதைடந்து �"க்கு என்" உத்�ரவு எ"க் பகட்கின்றான். அவன் வரவி"ால் மகிழ்ச்சி அதைடந்� ராவணன், மிகுந்� பகாபத்துடன், ராமன் சுக்ரீவன் துதைணபயாடு கடல் கடந்து சீதை�தைய மீட்க வந்�ிருப்பதை�யும், அந்� வா"ரப் பதைடகளால் ராட்ச�ர்களுக்கு பநர்ந்�

அழிதைவயும், துன்பத்தை�யும் எடுத்துக் கூறுகின்றான். இந்� வா"ரப் பதைடகள் பமலும் பமலும் கடல் பெபாங்குவது பபால் அதைலகள் அவற்றிலிருந்து வந்து, வந்து பமாதுவது பபால் வந்து பெகாண்பட இருப்ப�ாயும், இவற்றிற்கு முடிவு இல்தைலபெய"த் ப�ான்றுவ�ாயும் பெசால்லிவிட்டு இவற்தைற அழிக்க என்" வழி என்பற �ான் அவதை" எழுப்பச் பெசான்"�ாயும் பெசால்கின்றான். அரக்கர்கள் அதைடந்�ிருக்கும் பெபரும் துன்பத்�ில் இருந்து அவர்கதைளக் காக்கும்படியும் பெசால்லுகின்றான். பெபருங்குரபெலடுத்துச் சிரிக்கின்றான் கும்பகர்ணன்.

ஏற்பெக"பவ ஆபலாசதை"கள் பெசய்� காலத்�ில் பெசால்லப் பட்ட வழிமுதைறகதைள நீ பின்பற்றி இருக்கபவண்டும். அப்பபாப� உ"க்கு இத்�தைகயபெ�ாரு ஆபத்து பநரிடும் எ" எச்சரிக்தைக பெசய்யப் பட்டது. நீ அப்பபாது பெசால்லப் பட்ட சமா�ா"த்தை� நாடும் முதைறயிபலா, அல்லது பெபாருள் பெகாடுத்து அவனுடன் கூட்டுறதைவ ஏற்படுத்�ிக் பெகாள்ளாமபலா, பநரடியாகப் பபாருக்குச் பெசன்றுவிட்டாய். உன்னுதைடய, மற்றும் என்னுதைடய �ம்பியாகிய விபீஷணன் கூறியவற்தைறபயா, உன் மதை"வியாகிய மண்படா�ரி கூறியவற்தைறபயா நீ பகட்டு நடந்�ிருக்கபவண்டும். உன்னுதைடய பமன்தைமக்கும், நன்தைமக்குபம அவர்கள் இந்� வழிமுதைறகதைளக் கூறி"ார்கள். நீ அலட்சியம் பெசய்துவிட்டாய்.” என்று கூறி மீண்டும் பெபருங்குரலில் சிரிக்க ராவணன் பகாபம் பெபாங்கி எழுந்�து. “கும்பகர்ணா, நீ என் �ம்பி என்பதை� மறந்து விடாப�, ஒரு ஆச்சாரியன் பபால் அறிவுதைரகள் கூறுகின்றாபய?? பமலும், கும்பகர்ணா, என் �வறுகள் காரணமாகபவ இப்பபாதை�ய சம்பவங்கள் நடந்�ிருந்�ாலும், நீ அதை� எல்லாம் மறந்துவிட்டு, எ"க்கு எவ்வாறு உ�வி பெசய்வது எ" பயாசிப்பாயாக! நான் பநர் பாதை�யில் இருந்து விலகிச் பெசன்றிருந்�ாலும் இப்பபாது எ"க்கு உ�வி பெசய்வப� என் உறவி"ன் ஆ" உன் கடதைம என்பதை�யும் மறவாப�, உன் பலத்தை� நீ உணர மாட்டாய், அதை� மு�லில் உணர்ந்து பெகாள்வாயாக, எ"க்கு உ�வி புரிய ஆயத்�மாகிவிடு.” என்று பெசால்கின்றான்.

கும்பகர்ணன் ம"ம் பெநகிழ்ந்து பபா"ான். ஆஹா, நம் அண்ண"ா இவன்?? எத்�தை" பலவான்? எவ்வளவு தை�ரியம் நிதைறந்�வன்?? இப்பபாது இப்படிக் கலங்கி இருக்கிறாப"? இப்பபாது இவனுக்குத் ப�தைவ தை�ரியமும், ஆறு�லும் அளிக்கும் வார்த்தை�களும், பெசயல்களுபம எ"க் கண்டு பெகாள்கின்றான் கும்பகர்ணன். அவ்வி�பம பபசத் பெ�ாடங்குகின்றான் ராவண"ிடம், “அன்பு மிகுந்� அண்ணப", என் �ந்தை�க்குச் சமம் ஆ"வப"! உன் கவதைலதைய விட்பெடாழி, உன் சபகா�ரன் ஆ" நான் உன்னுதைடய பமன்தைமக்காகபவ பமற்கண்ட அறிவுதைரகதைளக் கூறிப"ன். பமலும் உன்தை" நல்வழியில் �ிருப்பவதும் என் கடதைம அன்பறா. ஆ"ால் உ"க்கு ஏற்புதைடயது இல்தைல எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்படன். என்" பெசய்யபவண்டும் உ"க்கு? அந்� ராமதை" நான் அழிப்பபன், பார் நீபய! நீ இ�ற்பெக" பவறு யாதைரயும் அதைழக்க பவண்டாம், நாப" பெசல்கின்பறன், பெசன்று அந்� வா"ரக் கூட்டத்தை�யும், அந்� நர ம"ி�ர்கள் ஆ" ராம, லட்சுமணர்கதைளயும் அடிபயாடு அழிக்கின்பறன். இவர்கதைள அழிக்க எ"க்கு ஆயு�ங்கள் கூடத் ப�தைவ இல்தைல. என் தைககளாபலபய அழித்து விடுபவன். நீ

பபாய் உன் பவதைலதையப் பார், என்னுதைடய பெவற்றி முழக்கம் பகட்கும், அப்பபாது வந்�ால் பபாதும், நீ இப்பபாது வரத் ப�தைவ இல்தைல,” என்று பெசால்கின்றான்.

ஆ"ால் அதை�க் பகட்டுக் பெகாண்டிருந்� மபஹா�ரனுக்பகா, இ�ில் பெகாஞ்சம் கூடச் சம்ம�ம் இல்தைல. “ கும்பகர்ணா, �ன்"ந்�"ியாக நீ பெசன்று யுத்�ம் பெசய்கின்பறன் என்று பெசால்வது முற்றிலும் �வறு. ஜ"ஸ்�ா"த்�ில் என்" நடந்�து? சற்பற எண்ணிப் பார்ப்பாய், அத்�தைகய பெபரும்பலம் பெகாண்ட ராமதை"பயா, அவன் �ம்பி லட்சுமணதை"பயா, நம்மால் �"ியாக எல்லாம் பெவற்றி பெகாள்ள முடியாது. நீ இப்பபாது யுத்�ம் பெசய்யப் பபாகபவண்டாம். ராமதை" பெவற்றி பெகாள்வது என்பது எளிது அல்ல. ஆ"ால் சீதை�தைய நம் வசம் ஆக்க ஒரு வழி கூறுகின்பறன். இப்பபாது கும்பகர்ணதை" விடுத்� மற்ற நாங்கள் பெசன்று யுத்�ம் பெசய்கின்பறாம். அல்லது அவனும் வர விரும்பி"ால் வரட்டும். யுத்�த்�ில் நாங்கபள பெஜயிப்பபாம், அவ்வாறு இல்லாமல், உடல் முழுதும் ரத்�க்காயங்கபளாடு �ிரும்பும் நாங்கள், உங்கள் காலடியில் விழுந்து, ராம, லட்சுமணர்கதைள நாங்கள் பெகான்றுவிட்ட�ாயும், வா"ரப்பதைடதைய அழித்துவிட்ட�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்பறாம். நீங்கள் எங்களுக்குப் பரிசுகதைள வழங்கிக் பெகாண்ட்டாட்டங்கதைள அறிவியுங்கள். அப்பபாது அந்�ச் பெசய்�ி சீதை�தையச் பெசன்றதைடயும், அந்� பநரம் பார்த்து, அவள் ம"ம் கவரும் வண்ணம் வண்ண, வண்ணப் பட்டாதைடகளும், ஆபரணங்களும், பல்பவறுவி�மா" கண் கவரும் பரிசுகதைளயும் அளித்து இ"ி ராமன் இல்தைல, நான் �ான் உன்னுதைடய ஒபர பாதுகாவலன் என்று பெ�ரிவித்�ால் பவறு வழியில்லாமலும், பெசல்வத்�ிபல பிறந்து, பெசல்வத்�ிபல வளர்ந்து, பெசல்வத்தை� மணந்� சீதை�, அந்� பெசல்வத்�ிற்காகவும் முழுதைமயாக உங்களுதைடயவள் ஆகிவிடுவாள். இது ஒன்பற வழி” எ"ச் பெசால்ல கும்பகர்ணன் மபஹா�ரதை"ப் பார்த்து ஏள"மாய்ச் சிரிக்கிறான்.

பின்"ர் �ன் அண்ணதை"ப் பார்த்து �ான் �"ியாகச் பெசன்று யுத்�ம் பெசய்யப் பபாவ�ாயும், மன்"னுக்கு பெநருக்கம் என்ற பெபயரிபல மபஹா�ரன் �வறா" ஆபலாசதை"கதைளக் கூறுவ�ாயும், பெசால்கின்றான். மபஹா�ரதை"யும் அவ்வாபற கடிந்தும் பபசுகின்றான். ராவணன் ம"ம் மகிழ்ந்து �ன் �ம்பிதையப் பபார்க்களத்�ிற்குச் பெசல்ல ஆயத்�ப் படுத்துகின்றான். �ன் அருதைமத் �ம்பிக்குத் �ன் தைகயாபலபய ஆபரணங்கதைளப் பூட்டி, பபாருக்கா" மாதைலகதைளயும் சூட்டுகின்றான். கவசத்தை� அணிவித்து எவரும் �ன் �ம்பிதையத் �ாக்க முடியாது எ" உறு�ி பெகாள்கின்றான். தைகயிபல சூலத்தை�க் பெகாடுத்து, பிரளயக் காலத்�ிபல அழிக்க வந்� ருத்ரப"ா என்று எண்ணுமாறு �ன் �ம்பி இருப்ப�ாய் மகிழ்கின்றான். பவ�ியர்கதைள அதைழத்து ஆசீர்வா� மந்�ிரங்கதைளச் பெசால்ல தைவக்கின்றான், இத்�தை"க்கும் பின்"ர் ஊழிக்காலத்துப் பரமசிவன் பபாலக் தைகயில் சூலம், ஏந்து, உடலில் கவசம் �ரித்து, �ன் பபருருபவாடு புறப்பட்டுச் பெசன்று யுத்�களத்தை� அதைடந்� கும்பகர்ணதை"ப் பார்த்� வா"ர வீரர்கள் �ிதைகத்�"ர்.

கதை�,கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் - பகு�ி 64

இவ்வளவு பெபரிய உருவமா? எ" மதைலத்�"ர்! மதைலபய பெபயர்ந்து வந்துவிட்டப�ா எ" எண்ணிக் கலங்கி"ர். வா"ர வீரர்கள் இவ்வி�ம் எண்ணிக் கலங்கி"ாலும் சகு"ங்கள் கும்பகர்ணனுக்கு அபசகு"மாகபவ இருந்�தை� அவன் காண்கின்றான். ஆகபவ அபசகு"ங்களால் கும்பகர்ண"ின் ம"ம் பெகாஞ்சம் �ளர்ந்�து. எ"ினும் அதை�க் காட்டிக் பெகாள்ளாமபலபய அவன் பபார்க்களத்�ில் முன்ப"றி"ான்.

அங்க�ன், மு�லில் கும்பகர்ண"ின் பபருருதைவக் கண்டு �ிதைகத்து நின்றாலும், பின்"ர் சு�ாரித்துக் பெகாண்டு, நீலதை"யும், நள""யும் பார்த்து, பயந்து ஓட இருக்கும் வா"ரப் பதைடகதைளத் �ிறம்படச் பசர்ப்பிக்கச் பெசால்லிக் கட்டதைள இடுகின்றான். வா"ர வீரர்களுக்குத் �ானும் தை�ரியம் பெசால்கின்றான். நாம் �ிறதைம அற்றவர்கள் அல்லபவ? ஏன் பயப்படபவண்டும்? எ"த் தை�ரியம் பெசால்கின்றான். இதை�க் பகட்ட வா"ரவீரர்கள் �ிரும்பி வந்து, மதைலக்குன்றுகதைளயும், பெபரும் மரங்கதைளயும் பிடுங்கி கும்பகர்ணன் மீது வீசுகின்ற"ர். ஆ"ால் அதைவ பெபாடிப்பெபாடியாகப் பபாயிற்பற ஒழிய கும்பகர்ணனுக்கு ஒன்றும் ஆகவில்தைல. வா"ரர்கதைளப் பிடிக்கக் கும்பகர்ணன் �ன் பெபரிய தைககதைள நீட்டிப் பிடிக்க ஆரம்பித்�ான். உடப"பய வா"ரர்கள் அவன் தைகயில் பிடிபட்டு நசுங்கத் பெ�ாடங்கி"ார்கள். பிடிக்க முடியா� வா"ரர்கள் ஓடி மதைறந்து பெகாள்ள ஆரம்பித்�"ர். அங்க�ன் பகாபம் பெகாள்கின்றான். இப்படியாவது நம் உயிதைர நாம் காப்பாற்றிக் பெகாள்ள பவண்டுமா??? ராமதை" எ�ிர்த்துக் கும்பகர்ணன் உயிபராடு இருக்க முடியுமா??? நாம் ஓடி ஒளிந்�ால் நம் புகழும் ஒழிந்துவிடும், �ிரும்பி வாருங்கள் எ"க் கூவி அதைழக்கின்றான் அங்க�ன் வா"ர வீரர்கதைள.

ஆ"ால் பயத்�ின் எல்தைலயில் இருந்� அந்� வா"ர வீரர்கள் வர மறுக்கபவ, மிகுந்� பிரயாதைசக்கு இதைடயில் அங்க�ன் அனுமன் �தைலதைமயில் சில வா"ர வீரர்கதைளச் பசர்க்கின்றான். அதை"வரும் கும்பகர்ணதை"க் கடுதைமயாகத் �ாக்குகின்றார்கள். அனுமன் �தைலதைமயில் கடும் சண்தைட நிகழ்ந்து கும்பகர்ண"ின் ஆ�ரவுக்கு அனுப்பப் பட்ட பதைட வீரர்களுக்குப் பெபரும் பச�ம்

விதைளகின்றது. பகாபத்துடன் கும்பகர்ணன் அனுமதை"த் �ாக்க அனுமன் நிதைலகுதைலந்து ரத்�ம் கக்கிக் பெகாண்டு, சற்பற �டுமாற, அதை�ப் பயன்படுத்�ிக் பெகாண்ட கும்பகர்ணன், வா"ரர்கதைள அழிக்க ஆரம்பித்�ான். பகாபம் பெகாண்ட அங்க�ன் கும்பகர்ண"ின் கடுதைமயா" �ாக்கு�லில் கீபழ, விழ, அங்பக சுக்ரீவன் பெபரும் பகாபத்ப�ாடு வருகின்றான். சுக்ரீவப"ாடு பெபாரு� கும்பகர்ணன் விதைரய, இருவருக்கும் கடும் சண்தைட நடக்கின்றது. ஆ"ால் �ன் சூலத்�ால் சுக்ரீவதை"க் கீபழ வீழ்த்�ி விடுகின்றான் கும்பகர்ணன். ஆ"ால் அனுமன் இதைடயில் புகுந்து சூலத்தை�ப் பெபாடிப் பெபாடியாக்க சுக்ரீவன் �ப்ப முயல, கும்பகர்ணப"ா ஒரு பெபரும் மதைலச்சிகரத்�ால் சுக்ரீவதை"க் கீபழ மீண்டும் வீழ்த்�ிபய விடுகின்றான். அரக்கர் பதைட பகாலாகலம் அதைடகின்றது. சுக்ரீவதை"த் �ன் தைகயிபல இடுக்கிக் பெகாண்டு கும்பகர்ணன் இலங்தைக நகருக்குள்பள பெசல்ல விதைரகின்றான். அப்பபாது வா"ரப்பதைட நிதைலகுதைலய, இதை�க் கண்ட அனுமன் �ான் என்" பெசய்வது என்று பயாசிக்கின்றார்.

இப்பபாது �ன் பலத்தை�க் காட்டி"ால், அது பயன் �ராது. எப்படியும் சுக்ரீவன் �ா"ாகபவ �ன் பலத்�ால் �ிரும்ப வந்து பசருவான். இப்பபாது நம் பூரண பலத்தை�க் காட்டி சுக்ரீவதை" விடுவிப்பது அவனுக்கும் புகழ் �ராது, நமக்கும் பயன் இல்தைல என்று முடிவு பெசய்கின்றார். இலங்தைக நகருக்குள்பள கும்பகர்ணன் நுதைழயும் பவதைளயில் சுக்ரீவன் நிதை"வு �ிரும்பி, கும்பகர்ணதை"த் �ாக்குகின்றான் அவன் சற்றும் எ�ிர்பாராவண்ணம், சற்பற நிதைலகுதைலந்� கும்பகர்ணன் �டுமாறவும், அதை�ப் பயன்படுத்�ிக் பெகாண்டு �ிரும்ப ராமர் இருக்கும் இடம் வந்து பசருகின்றான் சுக்ரீவன். கும்பகர்ணன் பகாபத்ப�ாடு மீண்டும் பபார்க்களம் வருகின்றான். இம்முதைற வா"ரப்பதைடக்கு அவன் விதைளவித்� நாசத்�ால் அச்சம் பெகாண்ட வா"ரப்பதைட மீண்டும் ராமதைரச் சரணதைடய, மு�லில் லட்சுமணன் வருகின்றான், பபாருக்கு. கும்பகர்ணன் அவ"ிடம் அவதை"ப் பாராட்டிப் பபசிவிட்டு எ"ினும் �ான் ராமதை"யும், அவன் வீரர்கதைளயும் அழித்துவிடுவ�ாய்ச் சப�ம் பூண்பட வந்�ிருப்ப�ாயும் அப� பபால் பெசய்யப் பபாவ�ாயும் பெசால்லுகின்றான். ஆகபவ ராமப"ாடு பநருக்கு பநர் பபார் புரியும் அவன் ஆதைசதைய நிதைறபவற்ற பவண்டி அவ"ிடம் ராமன் இருக்குமிடம் இதுபவ எ"க்காட்டுகின்றான் லட்சுமணன். அவன் ஆதைசப்படிபய ராமனுடன் பெபரும்பபார் புரிகின்றான் கும்பகர்ணன். வா"ரர்கதைளத் பெ�ாடர்ந்து அவன் அழிப்பதை�ப் பார்த்� லட்சுமணன், வா"ர வீரர்கதைள கும்பகர்ணன் மீது ஏறச் பெசால்லுகின்றான். இவ்வி�ம் ஏறி"ால் அவ"ால் ஏதும் பெசய்ய முடியாமல் பெ�ாடர்ந்து அழிக்க முடியாமல் �ிணறுவான் எ"ச் பெசால்ல, கும்பகர்ணப"ா ஒபர உ�றலில் அத்�தை" வா"ரர்கதைளயும் கீபழ வீழ்த்�ி விடுகின்றான். அவ"ின் அளப்பரிய ஆற்றதைல எண்ணி வியந்� ராமர், அவதை"ப் பார்த்து, “உன்தை" அழிக்கும் பாணம் �யார், வா உடப", என்ப"ாடு பெபாரு�,” எ" அதைழக்கக் கும்பகர்ணனும்,” பஹ, இக்ஷ்வாகு குலத் �ிலகபம, நான் வாலிபயா, கபந்�ப"ா, கரப"ா, விரா�ப"ா, அல்லது மாரீசப"ா அல்ல என்பதை� அறிவாய். என்தை" வீழ்த்துவது என்பது கடி"ம் என்று பெ�ரிந்து பெகாள்வாய். மு�லில் உன் பலத்தை�க் காட்டு, பின்"ர் நான் உன்தை" விழுங்கிவிடுகின்பறன்.” என்று பெசால்கின்றான்.

ராமர் ஏவிய வாயு அஸ்�ிரத்�ால் கும்பகர்ண"ின் ஒரு தைகதைய பெவட்டக் கீபழ விழுந்� அந்�க் தைகயில் சிக்கி, பல வா"ரர்கள் உயிரிழந்�"ர். பின்"ர் மற்பெறாரு தைகதையயும் பெவட்டி வீழ்த்துகின்றார் ராமர். எ"ினும் �ன் வலிதைம பெபாருந்�ிய கால்களின் துதைண பெகாண்டு பபாருக்கு வருகின்றான் கும்பகர்ணன். அவன் கால்கதைள யும் பெவட்டித் �ள்ளுகின்றார் ராமர். �ிதைசகள் நான்கும் நடுங்க, மதைலகள் ஆட்டம் பபாட, கடல் பெகாந்�ளிக்க, ராமர் விடுத்� அம்பு இப்பபாது கும்பகர்ண"ின் �தைலதைய அறுத்து எறிகின்றது. அவன் �தைல கீபழ விழுந்� பபர�ிர்ச்சியில் இலங்தைகக்பகாட்தைட வாயில் �கர்ந்�து. உடல் விழுந்� அ�ிர்ச்சியில் கடல் பெபாங்கியது. நீர்வாழ் உயிரி"ங்கள் பலவும் உயிதைர விட்ட". மீன்களும், சுறாக்களும் நசுங்கிச் பெசத்�". ஆ"ால் வா"ரவீரர்கபளா ஆடிப் பாடி மகிழ்ந்�"ர். எங்கும் மகிழ்ச்சி, பகாலாகலம், ஆட்டம், பாட்டம், பெகாண்டாட்டம், மதைல பபான்ற கும்பகர்ணன் வீழ்ந்து பட்டான். இ"ி???

வா"ரப்பதைட பகாலாகலமாய்க் பெகாண்டாட, மிகுந்�ிருந்� அரக்கர்கள் ராவண"ிடம் பெசன்று கும்பகர்ணன் ராம"ால் மாய்க்கப் பட்டான் எ"த் பெ�ரிவிக்கின்ற"ர். அதை�க் பகட்ட ராவணன் மயங்கி விழுகின்றான். மற்ற அவன் உறவி"ர்களும் பெபரும் துக்கத்�ில் ஆழ்ந்�"ர். ஒருவாறு சமாளித்து எழுந்� ராவணன், “ஆஹா, ப�வர்கதைளபய பபாரில் பெவன்ற என் �ம்பி கும்பகர்ண"ா இறந்து பட்டான்??? இடி, இடித்�ாலும் , மின்"ல் மின்"ி"ாலும் அவற்தைறயும் எ�ிர்க்கும் வல்லதைம பதைடத்� என் �ம்பி கும்பகர்ணனுக்கா மரணம் நிகழ்ந்�து? அதுவும் ஒரு நரன் ஆகிய ராம"ின் தைகயாபலபய ஏற்பட்டு விட்டப�?? கும்பகர்ணா!, கும்பகர்ணா! இந்� ரிஷி,மு"ிவர்கள் இ"ிபமல் எ�ற்கும் அஞ்ச மாட்டார்கபள? வா"ரர்களுக்கும் இ"ி இலங்தைகக் பகாட்தைடக்குள் நுதைழவது எளிது எ"த் ப�ான்றி விடுபம?? ஐயபகா! என்" பெசய்பவன் நான்?? அருதைமத் �ம்பி, உன்தை"ப் பறி பெகாடுத்ப�ப"?” என்பெறல்லாம் புலம்புகின்றான் ராவணன். இ"ியும் இந்� ராஜ்யத்�ாபலா, அல்லது சீதை�தைய நான் அதைடந்�ாபலா என்" பயன் ஏற்படும்? கும்பகர்ணா! நீ இல்லாமல் நான் உயிர் வாழ்வபெ�ப்படி?? ஆ"ால் உன்தை"க் பெகான்ற அந்� ராமதை"க் பெகான்று நான் பழி தீர்க்கபவண்டுபம? அ�ற்காகபவ என் உயிதைர தைவத்துக் பெகாண்டு இருக்கிபறன். இல்தைலபயல் நானும் உன் வழிபய இப�ா புறப்படுகிபறன், காலப�வதை" பநாக்கி! ஆஹா, அன்பற விபீஷணன் கூறி"ாப"?? விபீஷணன் வார்த்தை�கதைள அலட்சியம் பெசய்ப�ப"? அ�ற்கா" பலதை" அல்லபவா இப்பபாது அனுபவிக்கின்பறன்? பிரஹஸ்�னும், மாண்டான், கும்பகர்ணனும் மாண்டான், இ"ி நான் என்" பெசய்வது?” புலம்பி"ான் ராவணன்.

அவன் பசாகத்தை�க் கண்ட அவனுதைடய மற்றப் பிள்தைளகளும், மற்ற சபகா�ரர்களும் அவதை"த் ப�ற்றி, �ாங்கள் பபாருக்குச் பெசன்று ராம, லட்சுமணர்கதைள அழித்து விடுவ�ாய்ச் பெசால்லிப் பெபரும்பதைடயுடன் பபாருக்குக் கிளம்பி"ார்கள். சூரியன் பபால் பிரகாசித்� மபஹா�ரனும், கார்பமகத்துக்கு நிகரா" �ிரிசிரனும், மதைல பபான்ற ப�ாற்றத்துடன் அ�ிகாயனும் , சிவ"ார் ம"ம் குளிர இரு பெசவிகளிலும் உபப�ச மந்�ிரத்தை�ச் பெசான்" ப�வ பச"ாப�ியா" கார்த்�ிபகயன் பபால் நராந்�கனும், அவன் மாமன், மாபயான்,

பபான்ற ப�ாற்றத்துடப"பய ப�வாந்�கனும், பெசல்வத்துக்கு அ�ிப�ியா"வனும், ராவணனுக்கு அண்ணனும் ஆ" குபபரன் பபால் மஹாபார்ச்வனும் ப�ாற்றம் அளிக்க அரக்கர் பதைட மீண்டும் புது உற்சாகத்துடப"பய வா"ரப்பதைடயுடன் பெபாரு� ஆரம்பித்�து. வா"ரப்பதைடயில் பலதைரயும் வந்� உடப"பய அரக்கர் பதைட அழித்து நாசம் பெசய்�து. அங்க�ன், நராந்�கதை"யும், அனுமன், �ிரிசிரன், ப�வாந்�கதை"யும், நீலன், மபஹா�ரதை"யும், ரிஷபன், மஹாபார்ச்வதை"யும் முதைறபய பெகான்ற"ர். ஆ"ால் பிரம்ம"ிடம் வரம் பெபற்ற அ�ிகாயதை" அவர்களால் ஒன்றும் பெசய்ய முடியவில்தைல. பெபரும் சா�தை"கள் புரிந்� அவதை"க் கட்டுப்படுத்தும் வழி, வதைக புரியாமல் வா"ரப்பதைடயி"ர் �ிதைகத்து நின்ற"ர். பாற்கடலில் பள்ளி பெகாண்டிருக்கும் அந்� விஷ்ணுபவ வந்துவிட்டாப"ா, அவன் தைகயிலிருந்து சக்கரம் �ான் �ங்கதைள அழிக்க வந்துவிட்டப�ா, எ" வா"ர வீரர்கள் எண்ணும் வண்ணம் சுழன்று, சுழன்று சண்தைடயிட்டுக் குவித்�ான் வா"ர வீரர்கதைளப்பிணமாக . அ�ிர்ச்சி அதைடந்� வா"ர வீரர்களில் சிலர் ராம"ிடம் பெசன்று பபார்க்களச் பெசய்�ிகதைளத் பெ�ரிவிக்க, ராமரும் அ�ிகாய"ின் வீர சாகசங்கதைளக் கண்ணால் கண்டு வியப்புற்றார். விபீஷண"ிடம் யார் இவன் எ"க் பகட்க அ�ிகாயன் பற்றிய விபரங்கதைள விபீஷணன் பெசால்ல ஆரம்பிக்கின்றான்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 65

ராவண"ின் புத்�ிரர்களில் ஒருவனும், பிரம்மாவிடம் வரம் பெபற்றவனும் ஆ" அ�ிகாயன் பற்றிய விபரங்கதைள விபீஷணன் பெசால்லத் பெ�ாடங்கி"ான். அந்�

மஹாவிஷ்ணுபவ வந்து ராவணனுக்காக யுத்�ம் பெசய்கின்றாபரா என்று எண்ணும் வண்ணம் �ன் வீரத்தை�க் காட்டிய அ�ிகாயதை"ப் பார்த்� ராம, லட்சுமணர்கள் அவன் வீரத்தை�ப் பார்த்து வியந்�"ர். விபீஷணன் பெசால்கின்றான்:"�ந்தை�யா" ராவணனுக்கு நிகரா"வன் இவன். அவன் மதை"விகளில் ஒருத்�ியா" �ான்யமாலி"ி என்பவளுக்குப் பிறந்� இவன் அ�ி புத்�ிசாலி, ஆபலாசதை"கள் பெசால்லுவ�ில் வல்லவன், பவ�ங்கதைள முழுதைமயாகக் கற்றறிந்�வன், எ�ிரிப்பதைடகதைளத் துண்டிப்ப�ில் சிறந்�வன், அப� பபால் சமா�ா"ம் பபசுவ�ிலும் வல்லவன், இன்று இலங்தைக நகபர இவன் ஒருவதை"பய நம்பி உள்ளது என்றால் மிதைக இல்தைல. பிரம்மாவிடமிருந்து வரங்கள் பெபற்ற இவ"ின் ஒளி பெபாருந்�ிய ப�ரும், கவசங்களும் கூட அவராபலபய அளிக்கப் பட்டது. மிக்க அறிவு பதைடத்� இவன் இந்�ிர"ின் வஜ்ராயு�த்தை�பய அடக்கியவன். நாம் சற்றும் �ாம�ிக்காமல் இவதை" அழிக்க பவண்டும். இல்தைலபயல் வா"ரப் பதைடதைய இவன் அழித்து விடுவான் என்ப�ில் சற்றும் ஐயமில்தைல." என்று பெசால்கின்றான்.

வா"ர வீரர்கதைள எல்லாம் க�ிகலங்க அடித்துக் பெகாண்டிருந்� அ�ிகாயதை"க் கண்டு அவன் முன்ப" லட்சுமணன் வீரத்ப�ாடு பபாய் நின்றான். அ�ிகாயப"ா லட்சுமணதை"ச் சிறுவன் என்பற ம�ித்�ான். “வய�ில் மிக இதைளயவன் ஆ" நீ �ப்பிப் பபா. உன்"ால் என்ப"ாடு பபார் புரியபவண்டிய பலம் இல்தைல, என் அம்புகதைளத் �ாங்கும் சக்�ி உன்"ிடம் இல்தைல, �ிரும்பிப் பபாவாய், இதைளSப"!" என்று அ�ிகாயன் பெசால்ல லட்சுமணன் தீரத்ப�ாடு அவதை" எ�ிர்த்து நிற்கின்றான். அ�ிகாயனும், லட்சுமணதை" எ�ிர்க்க இருவருக்கும் கடும்பபார் நடக்கின்றது. லட்சுமண"ின் அம்புகதைள எல்லாம் எ�ிர்த்து ஒரு பா�ிப்பும் இல்லாமல் நிற்கும் அ�ிகாயதை"க் கண்டு �ிதைகக்கின்ற"ர் வா"ர வீரர்கள். ப�வர்களும், யட்சர்களும், ரிஷி, மு"ிவர்களும் இந்� அ�ிசயச் சண்தைடதையக் காண விண்ணில் கூடி நின்ற"ர். லட்சுமணன் அ�ிகாயதை" வீழ்த்தும் வழி ப�டித் �ிதைகத்து நிற்க அப்பபாது வாயு அவன் கா�ில் பெமல்ல, "அ�ிகாயதை"த் ப�ாற்கடித்துக் கீபழ வீழ்த்� பவண்டுமா"ால் பிரம்மாஸ்�ிரத்தை�ப் பயன்படுத்து." என்று பெசால்ல லட்சுமணன் பிரம்மாஸ்�ிரத்தை�க் தைகயில் எடுத்�ான்.

சந்�ிர, சூரியர்கள் �ிதைகத்து நடுங்க, பூமி அ�ிர, லட்சுமணன் பிரம்மாஸ்�ிரத்தை� ஏவி"ான். �ன் முழு பலத்ப�ாடு அது அ�ிகாயதை"த் �ாக்கியது. அ�ிகாயன் பிரம்மாஸ்�ிரத்தை� வீழ்த்� ஏவிய அஸ்�ிரங்கள் பல"ற்றுப் பபாயி". பிரம்மாஸ்�ிரம் �ாக்கிக் கீபழ வீழ்ந்�ான் அ�ிகாயன். அவன் �தைலதையத் துண்டித்�து பிரமாஸ்�ிரம். அ�ிகாயன் உயிதைர இழந்�ான். ராவணனுக்குச் பெசய்�ி பெ�ரிவிக்கப் பட்டது. மிக்க கவதைலயுடன் அவன் தூம்ராக்ஷதை"ப் பார்த்துத் �ன் ம"க்கவதைலதையப் பகிர்ந்து பெகாள்கின்றான்: "இந்� ராம, லட்சுமணர்கதைள வீழ்த்�க் கூடியவர் எவபரனும் இருக்கின்ற"ரா பெ�ரியவில்தைல. பலம் மிகுந்� இந்�ிரஜித்�ின் கட்டில் இருந்ப� இவர்கள் இருவரும் விடுவித்துக் பெகாண்டு விட்ட"ர். அந்� ஸ்ரீமந்நாராயணன் �ான் ராம"ாக வந்�ிருக்கின்றாப"ா எ" எண்ணுகின்பறன். சீதை� இருக்கும் அபசாகவ"மும், அதை�ச் சுற்றிய இடங்களும் பாதுகாக்கப் படபவண்டும். வா"ரர்கதைளச் சா�ாரணமாய் நிதை"த்து அலட்சியம்

பெசய்ய பவண்டாம்." என்று பெசால்லி விட்டுத் �ன் உறவி"ர் ஒவ்பெவாருவராய்க் பெகால்லப் படுவதை� எண்ணிப் பெபருந்துக்கத்�ில் மூழ்கி"ான். அவதை"க் கண்டு வருந்�ிய இந்�ிரஜித் �ன் �கப்பனுக்குத் தை�ரியம் பெசால்ல ஆரம்பித்�ான்.

"�ந்தை�பய, நான் உயிபராடு இருக்கும்வதைர �ாங்கள் கவதைல பெகாள்ளல் ஆகாது. ஏற்பெக"பவ என் நாராசங்களால் ராமனும், லட்சுமணனும் ரத்�ம் பெபருக விழுந்து கிடந்�தை�க் கண்டீர்கள் அல்லவா?? அவர்கள் உயிதைர விடும் சந்�ர்ப்பமும் என்"ாபலபய நடக்கப் பபாகின்றது. அதை�த் �ாங்கள் கண்ணால் காணவும் பபாகின்றீர்கள். சம்ஹார மூர்த்�ியா" ருத்ரன், மூவுலதைகயும் காக்கும் விஷ்ணு, ப�பவந்�ிரன், எமன், அக்"ி, சூரிய, சந்�ிரர் வியக்கும்படியாக இன்று நான் யுத்�ம் பெசய்து அந்� ராம, லட்சுமணர்கதைள வீழ்த்�ி விடுகின்பறன்." என்று கூறிவிட்டுப் பபாருக்குத் �யார் ஆ"ான் இந்�ிரஜித். மகதை"க் கண்டு பெபருமி�ம் பெகாண்டான் ராவணன். பபாருக்குப் புறப்படும் முன்"ர் அக்"ிதைய வளர்த்து, அக்"ிக்கு பவண்டிய பூதைஜகதைள முதைறப்படி இந்�ிரஜித் பெசய்ய, அக்"ிப�வன் பநரில் வந்து �"க்கு உரிய காணிக்தைகதையப் பெபற்றுக் பெகாண்டு பெசன்றான். இத்�தைகய வழிபாட்டி"ாலும், ஏற்பெக"பவ �"க்குத் பெ�ரிந்� மாயாஜால முதைறகளி"ாலும் ஒளிர்ந்� இந்�ிரஜித், �ன், ப�ர்,ஆயு�ங்கள், வில் ஆகியதைவ வா"ர வீரர்களுக்கும், ராம, லட்சுமணர்களுக்கும் கண்ணுக்குத் பெ�ரியாமல் பார்த்துக் பெகாண்டான்.

பபார்க்களத்�ில் நுதைழந்�தும் பதைடதைய அணிவகுத்துவிட்டுத் �ான் பிறர் கண்ணில் படாமல் மாயமாய் நிற்கும்படியாகத் �ன் மாயாசக்�ிதையப் பயன்படுத்�ித் �ன்தை" மதைறத்துக் பெகாண்டான். வா"ர வீரர்களும், �ளப�ிகளும், சுக்ரீவன், அங்க�ன் உள்ளிட்ட மற்ற மாபெபரும் வீரர்களும் அவன் �ாக்கு�லில் நிதைல குதைலந்�"ர். இதை�க் கண்டு ம"ம் மகிழ்ந்� இந்�ிரஜித், ராம, லட்சுமணர்கதைளயும் �ன் அம்பு, மதைழயால் முழுதும் மூடி"ான். பின்"ர் பிரம்மாஸ்�ிரத்தை� அவன் ஏவ, அதை�க் கண்ட ராமர், லட்சுமண"ிடம், பிரம்மாஸ்�ிரத்தை� இவன் ஏவுகின்றான். நாம் இ�ற்குக் கட்டுப் பட்பட ஆகபவண்டும். �ாங்க பவண்டியது �ான். நாம் நிதை"விழந்து விழுந்துவிட்டதும், ஏற்பெக"பவ வா"ரப் பதைடயின் நிதைலகுதைலந்� க�ிதைய நிதை"த்து, அவன் உற்சாகம் அதைடயப் பபாகின்றான். நாம் இப்பபாது இந்� அஸ்�ிரத்துக்குக் கட்டுப் பட்பட தீரபவண்டும்" என்று பெசால்கின்றார். அப� பபால் இந்�ிரஜித் ஏவிய அஸ்�ிரம் இருவதைரயும் கட்ட, இருவரும் அ�ற்குக் கட்டுப் பட்டு கீபழ விழுகின்ற"ர். இலங்தைக �ிரும்பி இந்�ிரஜித் மிக்க ம" மகிழ்பவாடு �ன் �ந்தை�யிடம், �ான் அதை"வதைரயும் வீழ்த்�ிவிட்டதை�யும், வா"ர வீரர்கள் நிதைல குதைலந்துவிட்டதை�யும் பெ�ரிவிக்கின்றான். வா"ர வீரர்கள் மிக்க கவதைலயுடன் �ங்கள் உடலில் ரத்�ம் பெபருகுவதை�யும், �ங்கள் காயங்கதைளயும் கூட மறந்துவிட்டுக் கவதைலயுடனும், �ிதைகப்புடனும், இ"ி என்" என்று ஒன்றும் புரியாமல் நின்ற"ர்.

ராம, லட்சுமணர்கள் �விர, அங்பக �தைலதைம வகித்� பெபரிய வீரர்கள் ஆ", சுக்ரீவன், ஜாம்பவான், அங்க�ன், நீலன், ஆகிய அதை"வரும் மயக்க நிதைலயிலும், கிட்டத் �ட்ட இறக்கும் �ருவாயிலும் இருப்பதை�க் கண்ட அதை"வரும்

பெசய்வ�றியாது பயாசிக்தைகயில், ஓரளவு காயத்துடனும், நிதை"வுடனும் இருந்� அனுமன் மற்ற அதை"வதைரயும் எவ்வாபறனும் காக்கபவண்டியது �ன் கடதைம என்று உணர்ந்�ான். அதை�ப் புரிந்து பெகாண்ட விபீஷணனும் அவதை"த் ப�ற்றி, யாபரனும் உயிர் பிதைழத்துள்ளார்களா எ"ப் பார்க்கச் பெசால்ல, விழுந்து கிடந்�வர்களில் அனுமன் ப�ட ஜாம்பவான் மட்டுபம அதைர நிதை"பவாடு மு"கிக் பெகாண்டு இருந்�தை�க் கண்ட"ர் இருவரும். ஜாம்பவாதை"க் கூப்பிட்டு, இந்�ிரஜித்�ின் பாணங்கள் உங்கதைளத் �ாக்கிய�ா எ" விசாரிக்க, என்"ால் கண் �ிறந்து பார்க்க முடியவில்தைல, ஆ"ால் எ"க்கு ஒரு பயாசதை" ப�ான்றுகின்றது. அதை� நிதைறபவற்ற அனும"ால் �ான் முடியும். அவன் இங்பக இருக்கின்றா"ா என்று வி"வ, அதை"வதைரயும் விட்டு, விட்டு அனுமதை" ஏன் ப�டுகின்றான் ஜாம்பவான் என்று பயாசித்� விபீஷணன், அதை� ஜாம்பவா"ிடம் பகட்டான்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம், ராமாயணம் - பகு�ி 66

எழுந்து நிற்கக் கூட முடியா� நிதைலயில் இருந்� ஜாம்பவான், குரதைல தைவத்ப� விபீஷணன் �ான் பபசுவது எ"ப் புரிந்து பெகாண்டு, அனுமதை"க் கூப்பிடுமாறு பெசால்லபவ, விபீஷணன் அனுமதை"த் ப�டுவ�ின் காரணத்தை�க் பகட்கின்றான். ஜாம்பவான் பெசால்கின்றான். "வா"ரப்பதைட பெமாத்�மும் அழிந்�ிருந்�ால் கூட �ிரும்ப அவற்தைற மீட்கும் வல்லதைம பதைடத்�வன் அனுமன் ஒருவப"! அவனுக்கு ஒன்றும் ஆகவில்தைல எ"ில் நம் பெவற்றியும் உறு�ிபய!" என்று பெசால்கின்றான். உடப"பய பக்கத்�ில் இருந்� அனுமன், ஜாம்பவாதை"ப் பார்த்து, நலம் விசாரிக்கபவ, ஜாம்பவானும், அனும"ிடம், பெசால்கின்றான்:”வா"ரங்களில் மிக மிகச் சிறந்�வப"! வாயுகுமாரா, உன்"ால் ஆகா�து ஒன்றுமில்தைல. இப்பபாது

இந்� வா"ரப்பதைடதையயும், ராம, லட்சுமணர்கதைளயும் காக்கும் பெபாறுப்பு உன்"ிடம் �ான் உள்ளது. நீ மீண்டும் கடதைலக் கடக்கபவண்டும். கடதைலக் கடந்து இமயமதைலச் சாரலுக்குச் பெசன்று, அங்பக மிக மிக உயர்ந்�ிருக்கும் ரிஷப மதைலயின் மீது ஏறி"ால் �ிருக்தைகதைலமதைலதைய நீ காண்பாய்! அந்� இரு மதைலச் சிகரங்களுக்கும் இதைடயில் ஒளிவீசிப் பிரகாசிக்கும் �ன்தைமதைய உதைடய ஒரு மதைலதையயும் நீ காணலாம். அந்� மதைல �ான் பல்பவறுவி�மா" மூலிதைககள் அடங்கிய மதைல ஆகும். ம்ரு�சஞ்சீவி"ி, விசல்யகரணி, ஸுவர்ணகரணி, ஸம்�ாணி, பபான்ற நான்கு முக்கியமா" மூலிதைககதைள அங்பக இருந்து நீ பெகாண்டு வரபவண்டும். அவற்தைற எடுத்துக் பெகாண்டு எவ்வளவு விதைரவாக �ிரும்ப முடியுபமா அத்�தை" விதைரவாக வந்�ாயா"ால் அதை"வதைரயும் காப்பாற்றி விடலாம்." என்று பெசால்கின்றான் ஜாம்பவான்.

ஜாம்பவான் கூறியதை�க் பகட்ட அனுமன் பு�ிய பலம் வரப்பெபற்றவராய், அந்� மகாவிஷ்ணுவின் சக்ராயு�ம் பெசல்லும் பவகத்தை� விட அ�ிக பவகத்துடன் எழும்பி, சமுத்�ிர ராஜதை" வணங்கித் து�ித்து, கடதைலக் கடந்து விண்ணிபல �ாவி, இமயத்தை� பநாக்கி பவகமாய் விதைரந்�ார். அந்� சூரியதை"பய பெசன்று பெ�ாட்டுவிடுவாபரா என்று அதை"வரும் எண்ணி வியக்கும் வண்ணம் பவகமாயும், பெவகு உயரத்�ிலும் பறந்து பெசன்று இமயமதைலதைய அதைடந்� அனுமன் அங்பக மூலிதைககதைளத் ப�டியும் அவரால் எதை�யும் சரிவரக் கண்டு பிடிக்க முடியவில்தைல. பகாபம் பெகாண்ட அனுமன் அந்� மதைலச்சிகரத்தை� அப்படிபய பெபயர்த்து எடுத்�ார். �ன் தைகயில் அதை�த் �ாங்கிக் பெகாண்டு மீண்டும் அப� பவகத்துடன் பறந்து வந்து இலங்தைகயில் பபார்க்களத்தை� அதைடந்�ார்.

அனும"ால் பெகாண்டுவரப்பட்ட மூலிதைககளின் சுகந்�ம் எங்கும் பரவியது. அந்� வாசதை"தைய நுகர்ந்�துபம வா"ரங்களும், அவற்றின் �தைலவர்களும் விழித்து எழுந்�"ர். மூலிதைககளின் உ�வியால், �ங்கள் காயங்களும் ஆறப் பெபற்று, புத்துயிர் பெகாண்ட"ர் அதை"வரும். ராம, லட்சுமணர்களும் அவ்வாபற உயிர் மட்டுமின்றி, �ங்கள் காயங்களும் ஆற்றப்பட்டு, புத்துணர்ச்சி பெபற்று மீண்டும் பபாருக்குத் �யார் ஆ"ார்கள். ஆ"ால் இப� மூலிதைககள் அரக்கர்கதைளயும் குணப்படுத்�ி இருக்கும். ராவணன் பெசய்� ஒரு �வற்றி"ால் அவர்களுக்கு இ�ன் பலன் கிட்டாமல் பபாயிற்று. அரக்கர் �ரப்பில் உயிர் இழப்பு அ�ிகம் எ" எ�ிரிகளுக்குத் பெ�ரியக் கூடாது என்ப�ால், யாபரனும் காயம் அதைடந்ப�ா, அல்லது உயிர் விட்படா கீபழ வீழ்ந்�ால் அவர்கதைள உட"டியாகக் கடலில் �ள்ளும்படிபயா, வீசி எறிந்துவிடும்படியாகபவா ராவணன் உத்�ரவிட்டிருந்�படியால், இந்� மூலிதைககளின் பலன் அவர்களுக்குக் கிட்டாமல் பபாயிற்று. இதுவும் வி�ியின் ஒரு சூழ்ச்சி, அல்லது ராவண"ின் அழிவுக்கு அதைடயாளம் எ"க் பெகாள்ளலாம் அல்லவா?? "விநாச காபல, விபரீ� புத்�ி!" என்று பெசால்வார்கள் அல்லவா??? பின்"ர் அனுமன் அந்� மூலிதைகச் சிகரத்தை� மீண்டும் வா"வீ�ிவழியாகபவ இமயத்துக்கு எடுத்துச் பெசன்று எடுத்� இடத்�ிபலபயமீண்டும்தைவத்துவிட்ட�ாய்க்

குறிப்புக் கூறுகின்றது..

இ�ன்பின்"ர் நடந்� பெபரும்பபாரில் பெபரும்பாலும் அனும"ால் பெசால்லப் பட்ட பயாசதை"கபள பின்பற்றப் பட்ட". ராவணன் �ன் �ம்பியா" கும்பகர்ண"ின் மகன்கதைளயும், மற்ற வீரர்கதைளயும் யுத்� களத்�ிற்கு அனுப்ப அவர்கள் அதை"வரும் அங்க�"ால் வீழ்த்�ப் படுகின்ற"ர். இப� பபால் மற்பெறாரு �ம்பியா" கர"ின் மகனும் வீழ்த்�ப் பட, பகாபம் �தைலக்பகறிய இலங்பகசுவரன்,

இந்�ிரஜித்தை� மீண்டும் யுத்�ம் பெசய்ய அனுப்புகின்றான். இந்�ிரஜித் இம்முதைறயும் பநருக்கு பநர் யுத்�ம் பெசய்யாமல் மதைறந்�ிருந்ப� யுத்�ம் பெசய்கின்றான். பலவி�மா" வழிபாடுகதைளயும் நடத்�ிவிட்டுப் பபாருக்கு வந்�ிருந்� இந்�ிரஜித், வா"த்�ில் எங்பக இருக்கின்றான் என்பற பெ�ரியவில்தைல, ராம, லட்சுமணர்களுக்கு. அவர்களின் அம்புகள் அவதை"த் பெ�ாடக் கூட இல்தைல. அங்கும், இங்கும் நகர்ந்து, நகர்ந்து அம்பு மதைழ பெபாழிந்�ாலும் எந்� இடத்�ில் இருக்கின்றான் எ"க் குறிப்புத் பெ�ரியாமல் �வித்�"ர் இருவரும்.

அம்புகள் வரும் �ிக்தைகக் குறிதைவத்து, ராம, லட்சுமணர்கள் பபார் பெசய்ய ஓரளவு அவர்களால் இந்�ிரஜித்தை�க் காயப் படுத்� முடிந்�து என்பதை� அந்� அம்புகள் கீபழ விழும்பபாது ரத்�ம் ப�ாய்ந்து விழுவதை� தைவத்துத் பெ�ரிந்�து. ஆ"ால் மதைறந்�ிருந்து யுத்�ம் பெசய்யும் இவதை" அழிப்பது எவ்வாறு எ" பயாசிக்கபவண்டும் என்ற எண்ணம் பெகாண்டார் ராமர். லட்சுமண"ிடமும் அவ்வாபற கூறுகின்றார். ராமரின் எண்ணம் �ன்தை" அழிப்பப� எ"ப் புரிந்துபெகாண்ட இந்�ிரஜித், பபார்க்களத்தை� விட்டு பெவளிபயறுகின்றான். �ன் மாயாசக்�ியால், சீதை�தையப் பபான்பற மற்பெறாரு சீதை�தையத் ப�ாற்றுவிக்கின்றான். நிஜமா" சீதை� எவ்வாறு, அழுக்கா" ஆதைடயுடப"பய, ஆபரணங்கள் இல்லாமல், உடலிலும் தூசியுடனும், புழு�ியுடனும் காணப்பட்டாபளா அவ்வாபற இவதைளயும் ப�ாற்றுவிக்கின்றான். சீதை�யின் துக்கமும் இவள் கண்களிலும் காணப்பட்டது. அனுமன் பார்த்�ார். நிஜமா" சீதை��ான் இவள் என்பற நிதை"த்�ார்.

பல வா"ரர்கதைளயும் கூப்பிட்டுக் பெகாண்டு �ன்தை"த் �ாக்க அனுமன் வருவதை� இந்�ிரஜித் பார்த்துவிட்டு, நதைகத்துக் பெகாண்பட �ன் வாதைள உருவி, �ன்"ருகில் இருக்கும் மாய சீதை�யின் �தைலமுடிதையப் பிடித்து இழுத்துத் �ாக்க ஆரம்பித்�ான். அந்� மாய சீதை�யும், "ராமா, ராமா'" என்பற அலறுகின்றாள். பகாபம் பெகாண்ட அனுமன் "உன்னுதைடய அழிவுக்காலம் பெநருங்கிவிட்டது. இந்� அபதைல உ"க்கு என்" தீங்கு பெசய்�ாள்? ஒரு பெபண்தைணக் பெகால்வது மகா பாபம்! சீதை�தைய நீ பெகான்றாயா"ால், நீ உயிர் பிதைழப்பது நிச்சயம் இல்தைல." என்று எச்சரிக்கின்றார். இந்�ிரஜித் பமல் அனுமன் முழுபவகத்ப�ாடு பாய, இந்�ிரஜித்ப�ா, "நீ பெசால்வது உண்தைமபய, ஒரு பெபண்தைணக் பெகால்லக் கூடாது�ான். ஆ"ால் பபாரில் எ�ிரிக்கு எது பா�ிப்தைப ஏற்படுத்தும் என்று பெ�ரிந்து பா�ிப்தைப ஏற்படுத்துவது பெசய்யக் கூடிய ஒரு காரியபம! இவதைளக் பெகான்றால் உங்கள் அதை"வருக்கும் பா�ிப்பு ஏற்படும். மு�லில் இவதைளக் பெகான்றுவிட்டு, பின்"ர் உங்கள் அதை"வருக்கும் முடிவு கட்டுகின்பறன்." என்று பெசால்லிவிட்டுத் �ன் தைகவாளால் மாய சீதை�தைய இரண்டு துண்டாக்குகின்றான். ப�றிய அனுமன், மிகுந்� பகாபத்துடன்,அரக்கர் பதைடதையத் �ாக்க, பெபரும் உயிர்ச்பச�ம் ஏற்படுகின்றது இரு�ரப்பிலும். அனுமன் சீதை� மரணம் அதைடந்�ாள் என்னும் பெசய்�ிதைய ராமரிடம் பெ�ரிவிக்க எண்ணி, பபார்க்களத்�ில் இருந்து பெமல்ல, விலக, அதை�க் கண்ட இந்�ிரஜித்தும், �ானும் இன்பெ"ாரு யாகத்தை�ப் பூர்த்�ி பெசய்துவிட்டு வரலாம் என்ற எண்ணத்ப�ாடு பபார்க்களத்�ில் இருந்து விலகுகின்றான்.

ராமதைரச் பெசன்றதைடந்� அனுமன், சீதை� இந்�ிரஜித்�ால் பெகால்லப் பட்டாள் எ"த் பெ�ரிவிக்க, அதை�க் பகட்ட ராமர் ம"ம் �ாங்க முடியா� பசாகத்�ில் ஆழ, பெசய்வது இன்"பெ�ன்று அறியாமல் �விக்க, மரம் பபால் கீபழ சாய்ந்�ார். லட்சுமணன் �ாங்கிப் பிடித்துத் �ன் மடியில் பபாட்டுக் பெகாண்டான்.

கதை�,கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 67

இப்பபாது பெசால்லப் பபாகும் விஷயங்கள் லட்சுமணன் கூறுவ�ாய் வால்மீகி ராமாயணத்�ில் வருவது.லட்சுமணன் �ர்மத்தை� நிந்�ித்துப் பபசுவான் இந்� இடத்�ில். இந்� இடத்தை� முக்கியமாய்க் குறிப்பிடுவ�ற்குக் காரணபம மற்ற ராமாயணங்களில் இவ்வி�ம் வரவில்தைல என்பப�! என்"�ான் ம"ி�ரில் உயர்ந்�வர் என்றாலும் ராமரும் சரி, லட்சுமணனும் சரி, சா�ாரண ம"ி�"ின் ஆசாபாசங்களுக்கு உட்பட்பட, அந்� நிய�ிகளுக்குக் கட்டுப்பட்பட நடந்�ிருக்கின்ற"ர். நான் குறிப்புகள் எடுக்கும்பபாப� இவ்வி�மா" பமற்பகாள்கள் வரும் இடத்தை� முக்கியமாய் எடுத்துக் பெகாண்படன். ஏபெ""ில் ராமர் ஒரு ம"ி�ன் �ான், என்பதை�யும், அவதைரச் சார்ந்�வர்களும், �ாங்கள் ஒரு அவ�ாரம் என்று நிதை"க்கா�படிக்குபம வால்மீகி அவர்கள் பபசுவதை� எல்லாம் குறிப்பிட்டுள்ளார். ம"ச்பசார்வு என்பது நமக்கு இன்றளவும் எ�ற்கானும் ஏற்பட்பட தீர்கின்றது. அந்�ச் பசார்வு ஏற்பட்டால் உடப" �ர்மத்�ின் பாதை�யில் இருந்து பிறழாமல், மீண்டும் நமது கடதைமயிபலபய ம"தை�ச் பெசலுத்�ி, பெசய்யபவண்டியவற்தைற ஒழுங்கு முதைறபயாடு பெசய்யபவண்டும் என்பதை� உணர்த்�பவ இது இங்கு குறிப்பிடப் படுகின்றது, எ" என்னுதைடய கருத்து.

சா�ாரண ம"ி�ர்கள் ஆ" நமக்பெகல்லாம் இன்றிருக்கும் அப� ஆசா, பாசங்களும், பகாப, �ாபங்களும், �ர்ம நிந்�தை"யும், பெபரிபயார்கதைள ம�ித்து நடந்�ாலும் அ�ன் விதைளவாய் ஏற்பட்ட �"ிப்பட்ட நஷ்டத்தை�க் குறித்து வருந்துவதும், ராமரும் ,சீதை�யும், லட்சுமணனும் ஆங்காங்பக எடுத்துச் பெசால்லுவ�ாகபவ வால்மீகி கூறி உள்ளார். அ�ன்படிபய நாம் பார்க்கபவண்டும். சீதை� �ான் சிதைறப்பட்டதும், தைகபகயிதைய நிதை"த்துப் புலம்புவதும் சரி, சீதை�தைய இழந்�தும் ராமர் புலம்பியதும் சரி, இந்�த் �"ிப்பட்ட ம"ி�ர்களின் சாமான்யப் பபாக்தைகச் சுட்டுவப� அல்லாமல், ராமதைர ஒரு அவ�ாரமாய் எடுத்துக் பெகாண்டு பார்த்�ால் �ப்பாகபவ பெ�ரியும். ஆ"ால் வால்மீகிக்கு அந்�க் கட்டாயம் ஏதும் இல்தைல. ஆகபவ �ான் பார்த்�படி, �ன் பகாணத்�ிபலபய பெசால்லி உள்ளார். இந்�க் குறிப்பிட்ட வித்�ியாசங்கள் பெ�ரியும்படியாகபவ நான் எழு�ி வருகின்பறன் கூடியவதைரயிலும். இ"ி சீதை� இறந்துவிட்டாள் என்று கரு�ிய ராமர் மயங்கி விழுந்துவிட்டதை�க் கண்ட லட்சுமணன் கூறுவது:

அருதைம அண்ணன் மயங்கி விழுந்�தை�க் கண்ட லட்சுமணன், அண்ணதை" வாரி எடுத்துத் �ன் மடியில் பபாட்டுக் பெகாள்கின்றான். "தூய்தைமயிபலபய நிதைலத்து நின்று, அதை�பய நிரந்�ரமாய்க் கதைடப்பிடிக்கும் உங்களுக்கு இப்படி ஒரு துன்பமா?? �ர்மத்�ின் பாதை�யில் பெசல்லும் உங்கதைள அந்�த் �ர்மம் கூடக் காக்கவில்தைலயா? எ"ில் நீங்கள் பெசய்து வந்� அந்�த் �ர்மத்�ி"ால் என்" பயன்?? அது ப�தைவயா என்பற ப�ான்றுகின்றப�? �ர்மத்தை�க் கதைடப்பிடிப்பவன் பமன்தைம உறுவான் எ"ில் உங்களுக்கு என்" நடந்துள்ளது? அம்மா�ிரி அதை"வரும் பெசால்வ�ற்கு என்" ஆ�ாரம் உள்ளது? �ர்மத்தை� இ"ியும் நாம் பின்பற்றபவண்டாம் என்பற ப�ான்றுகின்றது. �ர்மம் �தைல காக்கும் என்பது உண்தைமயா"ால் இம்மா�ிரியா" துக்கம் உங்களுக்கு ஏன் பநர பவண்டும்? தீயவதை" அ�ர்மம் அழிக்கும் என்றால், அந்� அ�ர்மம் அவதை"க் பெகான்றால், அவதை"க் பெகான்ற பாவம் அந்� அ�ர்மத்துக்கு வந்�ால், அப்புறம் அந்� அ�ர்மமும் அழிந்து விடும் அல்லவா? அப்படி எ"ில் அ�"ால் என்" ஆபத்து ஒருவனுக்கு பநரிடும்?? ஒன்றும் இல்தைலபய? அல்லது வி�ியின் பெசயல் என்றால் வி�ிதையத் �ாப" பெநாந்து பெகாள்ளபவண்டுபமா??? குழப்பமாய் உள்ளப�?"

"�ர்மம் எங்பக இருக்கின்றது??? கண்ணுக்குத் பெ�ரியுமா?? கண்ணுக்குத் பெ�ரியவில்தைல எ"ில் இல்தைல என்று �ாப" பெபாருள்??? �ர்மம் என்று ஒன்று இருந்�ிருந்�ால் இம்மா�ிரியா" துக்கம் உங்களுக்கு எப்படி பநரிட முடியும்?? ஆஹா, இபெ�ல்லாம் எவ்வாறு ஆரம்பித்�து?? நம் �ந்தை� அன்பறா ஆரம்பித்து தைவத்�ார்? உங்களுக்குப் பட்டாபிபஷஹம் என்று பெசால்லிவிட்டு, உங்களிடமும் அது பற்றிச் பெசால்லிவிட்டுப் பின்"ர் அதை� மறுத்து வாக்குத் �வறிய�ால் வந்�து அன்பறா இத்�தை"யும்??? �ர்மம் பெபரியது எ" நீங்கள் வா�ிட்டாலும், குடிமக்களுக்கு நீங்கபள அரச"ாவீர்கள் எ" வாக்குக் பெகாடுத்தீர்கபள? அ�ிலிருந்து �வறியவர் ஆக மாட்டீர்களா?? �ந்தை�தைய நீங்கள் அடக்கி இருக்க பவண்டுபமா?? �வறி விட்டீர்கபளா?? �ந்தை�தைய அடக்கா��ால் குடிமக்களுக்குச் பெசய்யபவண்டிய கடதைம என்னும் �ர்மத்�ில் இருந்து நீங்கள் �வறியவர் ஆகிவிட்டீர்கபளா? இப்படி எல்லாம் �ியாகம் பெசய்து நீங்கள் கண்ட பலன் �ான்

என்"? மதை"விதைய ஒரு அரக்க"ிடம் பறி பெகாடுத்துவிட்டு, அவள் இருக்கின்றாளா, இறந்துவிட்டாளா என்பப� பெ�ரியாமல், இப்படி மயங்கி விழுந்து கிடப்பதை�த் �விர நீங்கள் அதைடந்� நன்தைம�ான் என்"??"

"இருக்கட்டும், இளவரபச, நான் இந்� இந்�ிரஜித்தை�ச் சும்மா விடப் பபாவ�ில்தைல. என் பலம் முழுதும் பிரபயாகித்து அவதை"க் பெகால்பவன், அழிப்பபன் அடிபயாடு, இன்று என் பபார்த்�ிறதை" நீங்கள் காண்பீர்கள், எழுங்கள், உங்கதைள ம" மகிழ்ச்சி அதைடயச் பெசய்வப� என் பநாக்கம், உங்கள் �ிருப்�ிபய என் �ிருப்�ி, அந்� ராவணதை"யும், அவன் குடிமக்கதைளயும், பதைட வீரர்கதைளயும் அழித்து நாசம் பெசய்கின்பறன். சீதை�க்கு பநர்ந்� க�ிதைய ம"�ில் தைவத்துக் பெகாண்டு அவர்கதைளப் பழி வாங்குபவன்." என்று பலவாறு லட்சுமணன் பெசால்கின்றான். ஏற்பெக"பவ இந்�ிரஜித் பெசய்� அட்டகாசத்�ால் க�ி கலங்கிக் கிடந்� வா"ரப் பதைடகள் இப்பபாது ராமரும் மயங்கியதும் சி�றிப் பபாகின்றது. விபீஷணன் பெபரும் முயற்சி எடுத்து பதைடகதைள ஒன்று �ிரட்டுகின்றான். அப்பபாது �ான் அவனுக்குச் சீதை�தைய இந்�ிரஜித் பெகான்றுவிட்ட�ாய்ச் பெசய்�ி வந்�தும் ராமர் கீபழ விழுந்துவிட்டார் என்று பெ�ரிய வருகின்றது.

விபீஷணன் பெபருங்குரபெலடுத்து நதைகக்கின்றான். பமலும் பெசால்கின்றான்:"ராவணதை" நான் நன்கு அறிபவன். கடல் அதைலகள் வற்றிவிட்டது என்றாபலா, சூரியன் பமற்பக உ�ிக்கின்றது என்றாபலா நம்பலாம். சீதை�தைய ராவணப"ா, இந்�ிரஜித்ப�ா பெகான்றுவிட்டார்கள் என்று நம்புவது இயலா� காரியம். ராவணன் சீதை�தையப் பற்றி என்" நிதை"த்துக் பெகாண்டிருக்கின்றான் என்பது எ"க்கு நன்கு பெ�ரியும். எ"பவ சீதை�யின் உயிர் பற்றிய கவதைலபயா, சிந்�தை"பயா பெகாள்ள பவண்டாம். மாதையயில் வல்லவன் ஆ" இந்�ிரஜித், இம்மா�ிரி உங்கதைளக் கலங்க அடித்து பெவற்றி பெபற எண்ணுகின்றான். அவ"ால் உண்டாக்கப் பட்ட மாய சீதை�யாகத் �ான் அவள் இருக்க முடியும். அதுவும் அவன் ஏன் பெசய்�ிருக்கின்றான் என்றால், இப்பபாது அவன் ஒரு குறிப்பிட்ட யாகம் பெசய்ய "நிகும்பிலம்" என்னும் இடம் பெசன்றிருக்கின்றான். அங்பக பபாய் அந்� யாகத்�ில் நாம் இதைடயூறு விதைளவித்து விடாமல் இருக்கபவ இம்மா�ிரியா" குழப்பத்தை� உண்டு பண்ணி நம்தைம பவ�தை"யில் ஆழ்த்�ி இருக்கக் கூடும். இந்� யாகத்தை� அவன் முடித்து விட்டாபெ""ில் அவதை" நம்மால் பெவல்ல முடியாது. அவதை" யாகத்தை� முடிக்கவிடக் கூடாது. நாம் இப்பபாது அங்பக �ான் பெசல்லபவண்டும்." என்று விபீஷணன் பெசால்கின்றான். அதை"வரும் யாகம் நடக்கும் இடம் பநாக்கிச் பெசல்கின்ற"ர்.

கம்பர் காட்டும் காட்சிகள், கும்பகர்ணன் வதை�- சஞ்சீவி மதைல பெகாணரு�ல்

பமபல பெசல்வ�ற்கு முன்"ர், சஞ்சீவி மதைலதைய ஆஞ்சபநயர் எடுத்து வந்�து பற்றிய கம்பரின் பாடல்கள் இடம் பெபறும் இடம் பற்றிப் பார்க்கலாமா??? வால்மீகியின் கூற்றுப் படி மு�ற்பபார்புரி படலம் எ"க் கம்பர் எழு�ி இருக்கும் மு�ல்பபார் புரி படலத்�ிபலபய ராமன், பபார்க்களத்துக்கு வந்து பபார் புரிந்�தும், கருடன் வந்து இந்�ிரஜித்�ின் நாராசங்கள் என்னும் அம்புகளில் இருந்து

விடுவிப்பதை�யும் பார்த்ப�ாம். கம்பர் �ன் மு�ல்பபார் புரிபடலத்�ில் இது பற்றிக் குறிப்பிடவில்தைல என்றும் பார்த்ப�ாம். அ�ன் பின்"ர் கும்பகர்ணன் வதை�ப் படலம், மாயா ச"கப் படலம் என்பெறல்லாம் கம்பர் குறிப்பிடுகின்றார். ராவணன் பபார் பெ�ாடங்கும் முன்"பர சீதை�தைய அபசாகவ"த்�ில் கண்டு பபசி, ராமரின் �தைலதைய மாயாரூபமாய் பெவட்டுண்ட�ாய்ச் சித்�ிரித்துக் காட்டி சீதை�தைய ஏமாற்றுவ�ாய் வால்மீகி கூறுகின்றார். இ�ற்பெகல்லாம் பின்"பர, இலங்தைக முற்றுதைக பெ�ாடங்குகின்றது வால்மீகி ராமாயணத்�ில். ஆ"ால் கம்பபரா கும்பகர்ணன் வதை�க்குப் பின்"பர ராவணன் சீதை�தையக் கண்டு பபசுவ�ாயும், அப்பபாதும் ஜ"க மகாராஜாதைவக் பெகாண்டு வந்து சீதை�க்கு முன்"ர் துன்புறுத்துவ�ாயும் காட்டுகின்றார்.

மாயா ச"கப் படலம்: பாடல் எண் 1604, 1605

"ஆயது ஓர் காலத்து ஆங்கண் மருத்�தை"ச் ச"கன் ஆக்கி

வாய் �ிறந்து அரற்றப் பற்றி மபகா�ரன் கடி�ின் வந்து

காய் எரி அதை"யான் முன்"ர்க் காட்டி"ான் வணங்கக் கண்டாள்

�ாய் எரி வீழக் கண்ட பார்ப்பு எ"த் �ரிக்கிளா�ாள்."

" தைககதைள பெநரித்�ாள் கண்ணில் பமா�ி"ாள் கமலக் கால்கள்

பெநய் எரி மி�ித்�ாபெலன்" நிலத்�ிதைடப் பதை�த்�ாள் பெநஞ்சம்

பெமய் எ" எரிந்�ாள் ஏங்கி விம்மி"ாள் நடுங்கி வீழ்ந்�ாள்

பெபாய் எ" உணராள் அன்பால் புரண்ட"ள் பூசலிட்டாள்."

என்று ராவணன் சீதை�யிடம் ஜ"கன் பபால் ப�ாற்றமளிக்கும் மாதையதைய உருவாக்கிக் காட்டிய�ாய்ச் பெசால்கின்றார். பமலும் மாயா ச"கதை"க் காட்டி, சீதை�தையத் �ன் ஆதைசக்கு இணங்குமாறு வற்புறுத்�ிய�ாயும், சீதை� அ�ற்கு இணங்காமல், ராவணதை"க் கடுபெமாழிகள் பல பபசிய�ாயும், கதைடசியில் இவ்வாறு உதைரத்��ாயும் பெசால்கின்றார்.

பாடல் எண் 1632

"புன் மக, பகட்டி பகட்டற்கு இ"ிய" புகுந்� பபாரின்

உன் மகன் உயிதைர எம்பமாய் சுமித்�ிதைர உய்ய ஈன்ற

நன் மகன் வாளி நக்க நாய் அவன் உடதைல நக்க

என் மகன் இறந்�ான் என்" நீ எடுத்து அரற்றல் என்றாள்"

எ" சீதை� ராவணதை"ப் பார்த்து உன் மகன் இந்�ிரஜித்தை�, லட்சுமணன் அழிப்பான், அப்பபாது நீ இவ்வி�ம் புலம்புவாய் எ"க் கூறுவ�ாயும், அது சமயம்

பகாபம் பெகாண்டு சீதை�தையத் �ாக்க முதை"ந்� ராவணதை" மபகா�ரன் �டுத்து நிறுத்�ி இவ்வி�ம் பெசால்லுவ�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார் கம்பர்.

பாடல் எண்: 1633

"பெவய்பவன் அதை"ய பகளா பெவயில் உக விழித்து வீரக்

தைக பல பிதைசந்து பபழ் வாய் எயிறு புக்கு அழுந்�க் கவ்வி

தை�யல் பமல் ஓடபலாடும் மபகா�ரன் �டுத்�ான் ஈன்ற

பெமாய் கழக் �ாதை� பவண்ட இதைசயும் நீ மு"ியல் என்றான்.'

எ" மாய ச"கதை"க் காட்டி ச"கன் பெசான்"ால் சீதை� உ"க்கு இணங்குவாள் என்று மபகா�ரன் �டுப்ப�ாய்ச் சுட்டிக் காட்டும் கம்பர் அடுத்து எழு�ி இருப்பது:

பாடல் எண்: 1634 1635, 1636

"என்று அவன் விலக்க மீண்டான் ஆச"த்து இருக்க ஆவி

பெபான்றி"ன் ஆகும் என்"த் �தைரயிதைடக் கிடந்� பெபாய்பயான்

இன்று இது பநராய் என்"ின் என்தை" என் குலத்�ிப"ாடும்

பெகான்றதை" ஆ�ி என்"ா இதை"ய" கூறலுற்றான்."

"பூவின் பமல் இருந்� பெ�ய்வத் தை�யலும் பெபாதுதைம உற்றாள்

பாவி யான் பயந்� நங்தைக நின் பெபாருட்டாகப் பட்படன்

ஆவி பபாய் அழி�ல் நன்பறா அமரருக்கும் அரசன் ஆவான்

ப�வியாய் இருத்�ல் தீப�ா சிதைறயிதைடத் ப�ம்புகின்றாய்?"

"என்தை" என் குலத்�ிப"ாடும் இன் உயிர் �ாங்கி ஈண்டு

நல் பெநடுஞ்பெசல்வம் துப்பபன் ஆக்கிதை" நல்கி நாளும்

உன்தை" பெவஞ்சிதைறயின் நீக்கி இன்பத்துள் உய்ப்பாய் என்"ா

பெபான் அடி மருங்கு வீழ்ந்�ான் உயிர் உகப் பெபாருமுகின்றான்."

என்று இவ்வாறு மாயா ச"கன் சீதை�தைய ராவணனுக்கு இணங்குமாறு பகட்ட�ாயும், அ�ற்கு சீதை� கடிந்து பெகாண்ட�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார்.

பாடல் எண் 1640

"நீயும் நின் கிதைளயும் மற்று இந்பெநடு நில வதைரப்படம் பநபர

மாயினும் முதைறதைம குன்ற வாழ்பெவப"ா வயிரத்�ின் ப�ாள்

ஆயிர நாமத்து ஆழி அரியி"க்கு அடிதைம பெசய்பவன்

நாயிதை" பநாக்குபவப"ா நாண் துறந்து ஆவி நச்சி"

என்று சீதை� ஜ"க"ின் குலபம அழிந்து பட்டாலும் ராவணனுக்குத் �ான் இணங்க மாட்படன் எ"ச் பெசான்"�ாயும், உடப"பய பகாபம் பெகாண்ட ராவணன் மாயா ச"கதை"க் பெகால்லத் துணிந்��ாயும், அதை� மபகா�ரன் �டுத்��ாயும், அந்பநரபம கும்பகர்ணன் இறந்து பட்டதும் வா"ர வீரர்களின் ஆரவார ஒலி விண்தைணத் பெ�ாடும் அளவுக்கு எழுந்��ாயும், அதை�க் பகட்டுக் கும்பகர்ணன் இறந்� விஷயத்தை� ராவணன் பெ�ரிந்து பெகாண்ட�ாயும் கம்பர் பெசால்கின்றார். பமலும் மாயா ச"கதை"ச் சிதைறயில் அதைடக்குமாறு மபகா�ரன் பெசான்"�ாகவும் பெசால்கின்றார்.

பின்"ர் சீதை� அதை�க் பகட்டு மகிழ்ந்��ாயும், அப்பபாது �ிரிஜதைட என்னும் அரக்கி, இந்� மாயா ச"கன் உண்தைமயில் மாதையயில் வல்லவன் ஆ" மருத்�ன் என்னும் பெபயதைரப் பெபற்ற அரக்கன் ஆவான் என்று உண்தைமதையச் சீதை�யிடம் பெசால்லி அவதைளத் ப�ற்றிய�ாகவும் பெசால்கின்றார். இவ்வாறு கும்பகர்ணன் வதை�, பின்"ர் அ�ிகாயன் வதை�, அ�ிகாயன் வதை�க்குப் பின்"பர இந்�ிரஜித் பகாபம் மிகக் பெகாண்டு, நாக பாசங்கதைள ஏவி லட்சுமணதை"க் கட்டிய�ாயும், லட்சுமணதை" மீட்கபவ கருடன் வந்��ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார். அது பற்றி நாதைள பார்ப்பபாம்.

கம்பர் காட்டும் காட்சிகள் - பெ�ாடர்ச்சி!!

மாயா ச"கன் வால்மீகியில் வருவ�ில்தைல. அப்படி ஒரு காட்சிபய வால்மீகி பெசால்லவில்தைல. அ�ிகாயதை"க் பெகான்ற லட்சுமணதை"ப் பழி தீர்க்க ராவணப" இந்�ிரஜித்�ிடம் பெசால்லி லட்சுமணதை" நாகபாசத்�ால் பிணிக்குமாறு பெசால்லுவ�ாயும் கம்பர் கூறுகின்றார். அது குறித்� பாடல்:

நாகபாசப் படலம்: பாடல் எண் 1957

"ஏகா இது பெசய்து எ"து இன்"தைல நீக்கிடு எந்தை�க்கு

ஆகா�"வும் உளப�ா எ"க்கு ஆற்றலார் பமல்

மா கால் வரி பெவஞ்சிதைலபயாடும் ம�ித்� பபாப�

பசகு ஆகும் என்று எண்ணி இவ் இன்"லில் சிந்தை� பெசய்ப�ன்"

என்று பெசால்கின்றார் கம்பர். இ�ன் பின்"பர நடக்கும் கடும்பபாரில் வா"ர பசதை"கதைள இந்�ிரஜித் சி�ற அடிப்பதை�க் கண்ட இலட்சுமணன் விபீஷணனுடன், இந்�ிரஜித்தை�த் �ான் �"ியாக எ�ிர்க்கக் கலந்�ாசிப்ப�ாயும் பெசால்கின்றார். இ�ன் பின்"ரும் நடந்� கடும்பபாருக்குப் பின்"ர் இந்�ிரஜித் �ன் மாயாசக்�ியால் மதைறந்�ிருந்து நாகாஸ்�ிரத்தை� ஏவ மதைறய, அப்பபாது இந்�ிரஜித் ப�ாற்று ஓடிவிட்டான் என்று பபாதைர வா"ரப் பதைட நிறுத்�ி இருந்� சமயம் நாகபாசத்�ால் கட்டுகின்றான் இந்�ிரஜித். அந்�ப் பாடல்: பாடல் எண் 2132

"விட்ட"ன் அரக்கன் பெவய்ய பதைடயிதை" விடுத்�பலாடும்

எட்டிப"ாடு இரண்டு �ிக்கும் இருள் �ிரிந்து இரிய ஓடி

கட்டி"து என்ப மன்ப"ா காகுத்�ர்கு இதைளய காதைள

வட்ட வான் வயிரத் �ிண் ப�ாள் மதைலகதைள உதைளய வாங்கி." என்று கம்பர் நாகபாசங்களாலும், லட்சுமணன் மட்டுபம கட்டுண்டு கிடப்ப�ாயும், அ�ன் பின்"ர் அனுமன் மு�லா"வர்கதைளயும் நாகபாசம் பெமல்லப் பிணித்��ாயும் பெசால்கின்றார்.

பாடல் எண் 2134

"மற்தைறபயார் �தைமயும் எல்லாம் வாள் எயிற்று அரவம் வந்து

சுற்றிய வயிரத் தூணின் மதைலயின் பெபரிய ப�ாள்கள்

இற்ற" இற்ற என்" இறுக்கி" இளகா உள்ளம்

பெ�ற்பெற" உதைடய வீரர் இருந்�"ர் பெசய்வது ஓரார்."

என்று பெசால்கின்றார் கம்பர். இ�ன் பின்"ர் விபீஷணன் லட்சுமணன் நிதைலகண்டு கலங்கிப் புலம்பிய�ாயும், அவனுடன் வந்� அவன் உற்ற ப�ாழர்களில் ஒருவன் ஆ" அ"லன் என்பவன் ராம"ிடம் பபாய் லட்சுமணனுக்கு பநர்ந்� க�ிதையச் பெசால்லிப் பபார்க்களம் அதைழத்��ாயும் பெசால்கின்றார் கம்பர். இந்�ப் படலத்�ில் அதுவதைர ராமன் பபார்க்களம் வந்��ாய்ச் பெசால்லவில்தைல. பின்"ர் ராமர் விபீஷண"ிடம் �ம்பியின் நிதைல குறித்து ஆபலாசித்துப் புலம்புவ�ாயும், அது கண்டு விண்ணில் ப�வர்களும் ம"ம் கலங்குவ�ாயும், இதைவ எல்லாவற்தைறயும் பார்த்� கருடன், நாகபாசத்�ில் இருந்து லட்சுமணதை" விடுவிக்கப் புறப்பட்டு வந்��ாயும் பெசால்கின்றார்.

பாடல் எண்: 2186, 87

"இத்�ன்தைம எய்தும் அளவின் கண் நின்ற இதைமபயார்கள் அஞ்சி இது பபாய்

எத்�ன்தைம எய்�ி முடியும்பெகால் என்றுகுதைலகின்ற எல்தைல இ�ன்வாய்

அத்�ன்தைம கண்டு புதைட நின்ற அண்ணல்கலுழன் �ன் அன்பின் மிதைகயால்

சித்�ம் கலங்கும் இது தீர பெமள்ளஇருளூடு வந்து பெ�ரிவான்.

"அதைசயா� சிந்தை� அரவால் அனுங்க அழியா� உள்ளம் அழிவான்

இதைசயா இலங்தைக அரபசாடும் அண்ணல்அருள் இன்தைம கண்டு நயவான்

விதைசயால் அனுங்க வடபமரு தைவயம் ஒளியால் விளங்க இதைமயாத்

�ிதைசயாதை" கண்கள் முகிழா ஒடுங்க நிதைற கால் வழங்கு சிதைறயான்."

நாகபாசத்�ில் இருந்து லட்சுமணதை" விடுவிக்கும் கருடனுக்கு, ராமன் விஷ்ணுவின் அவ�ாரம் எ"த் பெ�ரிந்து அதை� ராம"ிடபம பெசால்லுவ�ாயும் கம்பர் பெ�ரிவிக்கின்றார். ராமதை"க் கருடன் ப�ற்று�ல் என்னும் அத்�ியாயத்�ில் இவ்வாறு பெசால்கின்றார் கம்பர்:

பாடல் எண் 2200

"பெசால் ஒன்று உதைரத்�ி பெபாருள் ஆ�ி தூய மதைறயும் துறந்து �ிரிவாய்

வில் ஒன்று எடுத்�ி சரம் ஒன்று எடுத்�ி மிளிர் சங்கம் அங்தைக உதைடயாய்

பெசால் என்று உதைரத்�ி பெகாதைலயுண்டு நிற்றி பெகாடியாய் உன் மாதைய அறிபயன்

அல் என்று நிற்றி பகல் ஆ�ி ஆர் இல்அ�ிபரக மாதைய அறிவார்."

"மறந்�ாயும் ஒத்�ி மறவாயும் ஒத்�ி மயல் ஆரும் யானும் அறிபயம்

துறந்�ாயும் ஒத்�ி துறவாயும் ஒத்�ி ஒரு �ன்தைம பெசால்ல அரியாய்

பிறந்�ாயும் ஒத்�ி பிறவாயும் ஒத்�ி பிறவாமல் நல்கி பெபரிபயாய்

அறம்�ான் நிறுத்�ல் அரிது ஆக ஆர் இவ்அ�ிபரக மாதைய அறிவார்."

அடுத்து வருவப� மருத்துமதைலப் படலம் என்னும் சஞ்சீவி மதைலதையக் பெகாண்டு வருவது.

கம்பர் காட்டும் காட்சிகள்- பிரம்மாத்�ிரப் படலம்!

பல அரக்கர்கள் இறந்�பின்"ரும், ராமன் பபார்க்களத்�ிபலபய இருந்��ாய்க் கம்பர் கூறவில்தைல. வா"ரப் பதைடகளும், வா"ரத் �ளப�ிகளும், லட்சுமணனுபம எ�ிர்பெகாண்ட�ாய்ச் பெசால்லும் கம்பர், இந்�ிரஜித்துடன் சண்தைட பபாடும் லட்சுமணன் பிரம்மாஸ்�ிரத்தை� ஏவி அவதை" அழிக்க எண்ணிய�ாயும், அதை� ராமர் �டுத்��ாயும் பெசால்கின்றார். பின்"ர் இந்�ிரஜித் மதைறந்�ிருந்து லட்சுமணதை"த் �ாக்க பவள்விகள் பல புரிந்துவிட்டு, பிரம்மாஸ்�ிரத்தை� ஏவும் எண்ணத்ப�ாடு வந்��ாயும் அப்பபாது ராமன் அங்பக பபார்க்களத்�ில் இல்தைல என்ப�ாயும் கூறுகின்றார்.

பிரம்மாத்�ிரப் படலம்: பாடல் எண் 2543

"வந்�ிலன் இராமன் பவறு ஓர் மதைல உளான் உந்தை� மாயத்

�ந்�ிரம் பெ�ரிவான் பபா"ான் உண்ப" �ாழ்க்கத் �ாழா

எந்தை� ஈது இயன்றது என்றார் மபகா�ரன் யாண்தைட என்தை"

அந்�ரத்�ிதைடயன் என்றார் இராவணி அழகிற்று என்றான்"

என்று இந்�ிரஜித் பபார்க்களத்�ின் நிகழ்ச்சிகதைளக் பகட்டு அறிந்� பின்"ர் பவள்விகள் பெசய்து பிரம்மாஸ்�ிரத்தை� ஏவத் �யார் ஆ"�ாயும் கூறுகின்றார்.

பாடல் எண் 2544, 45

"காலம் ஈது எ"க் கரு�ிய இராவணன் கா�ல்

ஆல மாம மரம் ஒன்றிதை" விதைரவி"ில் அதைடந்�ான்

மூல பவள்விக்கு பவண்டுவ கலப்தைபகள் முதைறயால்

கூலம் நீங்கிய இராக்க�ப் பூசுரர் பெகாணர்ந்�ார்."

"அம்பி"ால் பெபருஞ்சமிதை�கள் அதைமத்�"ன் அ"லில்

தும்தைப மாம் மலர் தூவி"ன் காரி என் பெசாரிந்�ான்

பெகாம்பு பல்பலாடு கரிய பெவள்லாட்டு இருங்குரு�ி

பெவம்பு பெவந்�தைச முதைறயின் இட்டு எண்பெணயால் பவட்டான்"

என்று பவள்விகதைளச் பெசய்து முதைறயாகப் பிரமாஸ்�ிரத்தை� இந்�ிரஜித் ஏவிய�ாய்க் குறிப்பிடுகின்றார். பமலும் அரக்கர்களில் பலரும் மபகா�ரனும் மாதையகள் பல புரிந்து ப�பவந்�ிரன் பபாலும், ப�வர்கள் பபாலும், ரிஷி, மு"ிவர்கள் பபாலும் உருமாறி வா"ரர்களுடன் பபாரிட்ட�ாயும் பெசால்கின்றார் கம்பர்.

பாடல் எண் 2550

பகாடு நான்குதைடப் பால் நிறக் களிற்றின் பமல் பெகாண்டான்

ஆடல் இந்�ிரன் அல்லவர் யாவரும் அமரர்

பசடர் சிந்�தை" மு"ிவர்கல் அமர் பெபாரச் சீறி

ஊடு வந்து உற்றது என்பெகாபலா நிபம் எ" உதைலந்�ார்."என்று வா"ரர்கள் வருந்�ிய�ாயும், அந்� பவதைளயில் இந்�ிரஜித் �ன்னுதைடய பிரம்மாஸ்�ிரத்தை�ப் பிரபயாகம் பெசய்��ாயும், லட்சுமணனும், வா"ரர்களும் அ�"ால் பெசயலற்று விழுந்��ாயும் பெசால்கின்றார். அனுமனும் கூட பிரமாஸ்�ிரத்�ில் கட்டுண்ட�ாகத் பெ�ரிவிக்கின்றார் கம்பர். அப்பபாது ராமன் பவறிடத்�ில் இருந்��ாயும், பின்"ர் பபாருக்கு முதைறயா" ஏற்பாடுகள் பெசய்துபெகாண்டு ஏதும் அறியாமபலபய புறப்பட்டு வந்��ாகவுபம கம்பர் பெசால்கின்றார். பிரமாஸ்�ிரத்�ில் ராமனும் கட்டுண்டது பற்றிய பெசய்�ி கம்ப"ில் இல்தைல.

பாடல் எண்:2570

பெசய்ய �ாமதைர நாள் மலர்க்தைகத்�லம் பசப்ப

துய்ய பெ�ய்வ வான் பதைடக்கு எலாம் வரன் முதைற துரக்கும்

பெமய்பெகாள் பூசதை" வி�ிமுதைற இயற்றி பமல் வீரன்

பெமாய் பெகாள் பபார்க்களத்து எய்துவாம் இ"ி எ" முயன்றான்."

பபார்க்களம் வந்� ராமன், வா"ர வீரர்கள் மட்டுமின்றி, சுக்ரீவன், அனுமன், லட்சுமணன் அதை"வதைரயும் இழந்துவிட்படாபம எ"க் க�றுவ�ாயும் பெசால்கின்றார். லட்சுமணதை" நிதை"த்து ராமன் புலம்புவ�ாயும் கம்பர் கூறுகின்றார்.

"மாண்டாய் நீபயா யான் ஒரு பபாதும் உயிர் வாபழன்

ஆண்டான் அல்லன் நா"ிலம் அந்ப�ா பர�ன் �ான்

பூண்டார் எல்லாம் பெபான்றுவர் துன்பப் பெபாதைறயாற்றுவர்

பவண்டாபவா நான் நல் அறம் அஞ்சி பெமலிவுற்றான்"

என்று பெசால்லும் கம்பர், துக்கம் �ாங்காமல் லட்சுமணதை" அதைணத்� வண்ணபம ராமன் துயிலுற்ற�ாயும் பெசால்கின்றார்.

பாடல் எண் 2602

என்று என்று ஏங்கும் விம்மும் உயிர்க்கும் இதைட அஃகி

பெசன்று ஒன்று ஒன்பறாடு இந்�ியம் எல்லாம் சிதை�வு எய்�

பெபான்றும் என்னும் நம்பிதைய ஆர்வத்ப�ாடு புல்லி

ஒன்றும் பபசான் �ன்தை" மறந்�ான் துயில்வுற்றான்." என்று ராமன் �ன்தை" மறந்து உறங்கிய�ாய்ச் பெசால்லும் கம்பர் ராமதை" ப�வர்கள் உண்தைமதைய உணர்த்�ி எழுப்புவ�ாயும் கூறுகின்றார். ஆ"ால் வால்மீகியில் இபெ�ல்லாம் கிதைடயாது. இ�ற்பெகல்லாம் பின்"பர, ராமனும் இறந்துவிட்டான், எ" நிதை"த்� அரக்கர்கள் ராவண"ிடம் பெசன்று நீ பெஜயித்�ாய், உன் பதைகவன் ஒழிந்�ான் எ"க் கூறுவ�ாயும், சீதை�தைய ராவணன் பபார்க்களம் காண அப்பபாது அதைழத்து வந்��ாயும் பெசால்கின்றார் கம்பர்.

பாடல் எண் 2612

என் வந்�து நீர் என்று அரக்கர்க்கு இதைறவன் இயம்ப எறி பெசருவில்

நின் தைமந்�ந்�ன் பெநடுஞ் சரத்�ால் துதைணவர் எல்லாம் நிலம் பசர

பின் வந்�வனும் முன் மடிந்� பிதைழதைய பநாக்கிப் பெபருந்துயரால்

முன் வந்�வனும் முடிந்�ான் உன் பதைக பபாய் முடிந்�து எ" பெமாழிந்�ார்." என்று பெசால்கின்றார்.

இ�ன் பின்"ர் சீதை� களம் கண்டு �ிரும்பிய பின்"பர மருத்து மதைலப் படலம்..

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 68

இ�ன் பின்"பர சீதை� பபார்க்களம் வந்து ராம, லட்சுமணர்களும், வா"ரப் பதைடகளும் மயங்கி வீழ்ந்�ிருப்பது கண்டு துயரம் மிகக் பெகாண்ட�ாயும் �ிரிசதைட என்னும் அரக்கி அவதைளத் ப�ற்றிய�ாயும் கூறும் கம்பர், இ�ன் பின்"பர, விபீஷணன்,ராமன் ஆதைணயின் பபரில் ராமனுக்கு உணவு பெகாண்டு வரச் பெசன்றவன் பபார்க்களம் வந்து அதை"வரும் கிடந்� நிதைல கண்டு துயருற்ற�ாயும், அனுமதை"த் ப�டிக் கண்டுபிடித்து மயக்கம் பெ�ளிவித்��ாயும் கூறுகின்றார்.

மருத்துமதைலப் படலம்: பாடல் எண் 2655

"கண்டு �ன் கண்களூடு மதைழ எ"க் கலுழி கால

உண்டு உயிர் என்பது உன்"ி உடற் கதைண ஒன்று ஒன்று ஆக

விண்ட நீர்ப்புண்ணின் நின்று பெமல்பெல" விதைரவின் வாங்கி

பெகாண்டல் நீர் பெகாணர்ந்து பகால முகத்�ிதை"க் குளிரச் பெசய்�ான்."

இ�ன் பின்"ர் ஜாம்பவாதை" அவர்கள் இருவரும் ப�டிக் கண்டு பிடித்துச் பெசன்று அதைடந்து பயாசதை" பகட்ப�ாயும் ஜாம்பவான் மருத்துமதைலக்குச் பெசன்று மூலிதைககள் பெகாண்டு வரும்படியாக அனுமதை" பவண்டுவ�ாயும் பெசால்லுகின்றார்.

பாடல் எண் 2667

"எழுபது பெவள்ளத்ப�ாரும் இராமனும் இதைளய பகாவும்

முழுதும் இவ்வுலகம் மூன்றும் நல் அற மூர்த்�ி�ானும்

வழு இலா மதைறயும் உன்"ால் வாழ்ந்�" ஆகும் தைமந்�

பெபாழுது இதைற �ாழாது என் பெசால் பெநறி �ரக் கடிது பபா�ி."

என்று அனுமதை" மருத்து மதைலக்குச் பெசல்லும் வழிதையயும் கூறி அனுப்பவ�ாய்க் கம்பர் கூறுகின்றார். பமலும் இங்பக மதைலதையப் பெபயர்த்து எடுக்கும் அனுமதை" மூலிதைககதைளக் காக்கும் ப�வதை�கள் மு�லில் �டுப்ப�ாயும் அனுமன் பெசான்" ப�ிலில் �ிருப்�ியுற்று அனும�ி அளித்��ாயும் கம்பர் கூற, வால்மீகி அது பற்றி எதுவும் பெசால்லவில்தைல.

பாடல் எண் 2705, 76

"பாய்ந்�"ன் பாய்�பலாடும் அம்மதைல பா�லத்துச்

சாய்ந்�து காக்கும் பெ�ய்வம் சலித்�" கடுத்து வந்து

காய்ந்�து நீ�ான் யாவன் கருத்து என்பெகால் சுழறுக என்"

ஆய்ந்�வன் உற்ற �ன்தைம அவற்றினுக்கு அறியச் பெசான்"ான்."

"பகட்டு அதைவ ஐய பவண்டிற்று இயற்றிப் பின் பெகடாமல் எம்பால்

காட்டு எ" உதைரத்து வாழ்த்�ிக் கரந்�" கமலக் கண்ணன்

வாள் �தைல பநமி ப�ான்றி மதைறந்�து மண்ணின் நின்றும்

ப�ாட்ட"ன் அனுமன் மற்று அக்குன்றிதை" வயிரத் ப�ாளால்."

இ�ன் பின்"பர ராவணன் �ாம் பெஜயித்��ாய் எண்ணிக் களியாட்டங்களில் ஆழ்ந்�தும், பின்"ர் உண்தைம நிதைல பெ�ரிந்து மாயாசீதை�தைய இந்�ிரஜித் பெகால்வ�ாய்க் காட்டுவதும், நிகும்பதைல யாகம் பெசய்ய மதைறந்�ிருந்து பெசல்வதும் வருகின்றது. இப்பபா இந்�ிரஜித் யாகம் பெசய்து பெகாண்டிருப்பான், நாமும் அங்பக பெசன்று பார்ப்பபாமா??? இ"ி வால்மீகி!

பெபரும் துக்கத்�ில் ஆழ்ந்து கிடந்� ராமதைர விபீஷணன் �ன் ஆறு�ல் வார்த்தை�களால் ப�ற்றி இதைவ யாவும் இந்�ிரஜித்�ின் மாதையபய எ" விளக்குகின்றான். ராமருக்பகா முழுதும் ம"ம் சமா�ா"ம் ஆகவில்தைல. அவருதைடய அப்பபாதை�ய ம"நிதைலயில் விபீஷணன் பெசான்"தை� முழுதும் அவரால் ஏற்கவும் முடியவில்தைல. எ"ினும் விபீஷணதை" மீண்டும் பெசால்லும்படி பகட்டுவிட்டு, அவன் பெசான்"தை� ஒருவாறு ஏற்று, லட்சுமணதை" இந்�ிரஜித்துடன் பபார் புரிய ஆயத்�ம் பெசய்து பெகாள்ளுமாறு ஆதைண இடுகின்றார். அவ்வாபற லட்சுமணனும் கிளம்புகின்றான். வா"ரர்களில் முக்கியமா"வர்கள் ஆ" அனுமன், ஜாம்பவான், அங்க�ன் ஆகிபயாரும் பெபரும்பதைடபயாடும், விபீஷணப"ாடும் லட்சுமணதை"ப் பின் பெ�ாடருகின்ற"ர். மு�லில் நிகும்பிலம் பெசன்று இந்�ிரஜித்�ின் யாகத்தை�த் �டுக்க பவண்டும் என்று அங்பக பெசல்கின்ற"ர் அதை"வரும். யாகத்தை� முடித்துவிட்டால் பின்"ர் இந்�ிரஜித்தை� பெவல்வது கடி"ம்.

லட்சுமணன் உட"டியாகக் கடும் �ாக்கு�தைல நிகழ்த்�ி"ான். அம்புகளி"ால் வா"ம் மூடப் பட்டது. சூரியனும் மதைறந்து பபா"ான், அந்� அம்புக் கூடாரத்�ி"ால். அவ்வளவு அடர்த்�ியாக அம்பு மதைழ பெபாழிந்�ான் லட்சுமணன். நிதைலகுதைலந்துபபா"து அரக்கர் பதைட எ�ிர்பாரா� �ாக்கு�லி"ால். அரக்கர் பதைடயி"ர் விதைளவித்� ஓலக் குரதைலக் பகட்டு நி�ா"மிழந்� இந்�ிரஜித் யாகம் பெசய்வதை�ப் பா�ியிபலபய விட்டுவிட்டு பெவளிபய வந்�ான். அரக்கர் பதைடக்குப் பெபரும் பச�த்தை� விதைளவித்துக் பெகாண்டிருந்� அனுமன் கண்களில் பட அனுமதை"த் �ாக்கப் பபா"ான். அப்பபாது விபீஷணன் லட்சுமண"ிடம் இந்�ிரஜித்தை�த் �ாக்கும்படிச் பெசால்கின்றான். யாகம் பெசய்யும் இடத்�ில் இருந்� ஆலமரம் ஒன்றிதை"ச் சுட்டிக் காட்டிய விபீஷணன், "இந்�ிரஜித் இந்� ஆலமரத்�ி"டியில் �ான் யாகத்தை� முடிப்பான். இந்� இடத்�ில் �ான் மதைறந்�ிருந்து பபாருக்கும் கிளம்புவான். ஆகபவ அ�ற்கு முன்"ாபலபய அவதை" அழித்துவிடு." என்று லட்சுமண"ிடம் பெசால்ல, லட்சுமணன் இந்�ிரஜித்தை�ப் பபாருக்கு அதைழக்கின்றான். இந்�ிரஜித் அவதை" லட்சியம் பெசய்யாமல், விபீஷணதை"த் தூஷித்துப் பபசுகின்றான்.

�ன்னுதைடய வயதுக்கும், உறவுக்கும் மரியாதை� பெகாடுக்காமல் இந்�ிரஜித் பபசியதை�க் பகட்ட விபீஷணன் அவதை"ப் பழித்தும், இழித்தும் பலவாறு பபசி �ர்மத்�ின் பால் பெசல்லும் �"க்கு எப்பபாதும் பெஜயபம கிட்டும் என்றும், �ர்மத்தை� கதைடப்பிடிக்கா� ராவணனுக்கும், அவன் குடும்பத்�ி"ருக்கும் அழிபவ கிட்டும் என்று பெசால்லி இந்�ிரஜித் இன்று �ப்ப முடியாது எ"வும் பெசால்லுகின்றான். ஆத்�ிரம் பெகாண்டான் இந்�ிரஜித். லட்சுமணதை"ப் பார்த்து, நீயும், உன் அண்ணனும் என்னுதைடய ஆயு�ங்களால் மயங்கி விழுந்து கிடந்�தை� மறந்�ாபயா? உன்தை"க் பெகான்று விடுபவன், உன் சபகா�ரன் �ன் இதைளய சபகா�ரன் ஆ" உன்தை" இழந்து �விக்கப் பபாகின்றான்." என்று கூறிவிட்டுத் �ன் அம்புகளால் மதைழ பபாலப் பெபாழிய ஆரம்பித்�ான். லட்சுமணன் நடத்�ிய ப�ில் �ாக்கு�ல்களி"ால் விண்பண மதைறயும் அளவுக்கு அம்புகள் சூழ்ந்து

மீண்டும் வா"ம் இருண்டது. லட்சுமணன் இந்�ிரஜித்�ின் ப�பராட்டிதையயும், ப�ர்க்கு�ிதைரகதைளயும் பெவட்டி வீழ்த்�ி"ான். அப்படியும் இந்�ிரஜித் வீரத்துடனும், சாகசத்துடனும் ப�தைரத் �ாப" ஓட்டிக் பெகாண்டு வீரமாய்ப் பபார் புரிந்�ான். வா"ரர்களும், விபீஷணனும், லட்சுமணனும் அவன் சாகசத்தை�க் கண்டு வியந்�"ர். இருள் மிகச் சூழ்ந்��ால் இந்�ிரஜித் மதைறந்�ிருந்து �ாக்கும்பபாது அரக்கர்கதைளக் பெகான்றுவிடுபவாபம எ" எண்ணி, நகருக்குள் பெசன்று மற்பெறாரு ப�தைரக் பெகாண்டு வருகின்றான்.மீண்டும் கடுதைமயா" பபார் நடக்கின்றது லட்சுமணனுக்கும், இந்�ிரஜித்துக்கும். கண்டவர் வியக்கும் வண்ணம் இருவரும் பபார் புரிந்�"ர். அப்பபாது லட்சுமணன் �ன் வில்லிபல இந்�ிரதை"பய அ�ிப�ியாய்க் பெகாண்ட ஒரு ஆயு�த்தை� ஏற்றி, ராம"ின், சக்�ியும், பெகாடுத்� வாக்தைகக் காக்கும் உறு�ியும், �ர்மத்�ின் பாதை�யில் பெசல்வதும் உண்தைம, எ"ில் இந்� அம்பு இந்�ிரஜித்தை�க் பெகால்லும், எ"ப் பிரார்த்�ித்துக் பெகாண்டு ஏவ, அந்� அம்பும் அவ்வாபற இந்�ிரஜித்�ின் �தைலதையத் துண்டிக்கின்றது. வா"ரர்கள் மகிழ்ச்சி ஆரவாரம் பெசய்கின்ற"ர், ராமர் பெபரும் மகிழ்ச்சி பெகாண்டு லட்சுமணதை"க் கட்டித் �ழுவிப் பாராட்டுகின்றார். இ"ி ராவணன் க�ி அப�ாக�ி�ான், ராவணன் வீழ்ந்துவிட்டான் என்றும் பெசால்கின்றார். அங்பக ராவணன் மாளிதைகயில்........

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் - பகு�ி 69

இந்�ிரஜித் மாண்டான். ராவண"ின் அன்பு மகனும், ப�பவந்�ிரதை"பய பெவன்றவனும், எவராலும் பெவல்ல முடியா� யாகங்கதைளச் பெசய்து, �ன்தை" பெவற்றி பெகாள்ள அதை"வதைரயும் �ிணற அடித்�வனும் ஆ" இந்�ிரஜித் மாண்டான். உண்தைமயா?? இது உண்தைமயா?? ராவணனுக்குத் துக்கமும், பகாபமும் அடக்க முடியவில்தைல. வா"ரர்களின் பெஜயபகாஷம் பகட்கின்றது. அரக்கர்களின் அழுகுரல் பகட்கின்றது. ராவண"ின் பகாபமும், துபவஷமும், பழிவாங்கும்

பெவறியும் அ�ிகம் ஆ"து. இயல்பிபலபய எவராலும் அடக்க முடியா� பகாபம் பெகாண்டவன் ஆ" ராவண"ின் பகாபம் பல்மடங்கு பல்கிப் பெபருகியது. �வித்�ான், �ிணறி"ான். துக்கத்தை� அடக்க முடியவில்தைல. பட்டத்து இளவரசதை"ப் பறி பெகாடுத்ப�ப" எ"க் க�றி"ான். கல்பெநஞ்சுக் காரன் என்றாலும் புத்�ிரபசாகம் ஆட்டிப் பதைடத்�து, அவதை"யும். அவனுதைடய பகாபத்தை�யும், துக்கத்தை�யும் கண்டு அரக்கர் கூட்டம் அவ"ருபக வரப் பயந்து ஓபடாடி ஒளிந்�"ர். கண்ணீர் பெபருகி ஓட அமர்ந்�ிருந்� அவதை"க் கண்டு அவனுக்கு ஆறு�ல் பெசால்ல ஒரு உறவி"ர் கூட இல்லா� நிதைலதைம ஏற்பட்டதை� நிதை"த்து அவன் துக்கம் அ�ிகரிக்க, கண்களிலிருந்து நீர் அருவி பபால் பெபாங்கியது.

"எத்�தை" �வங்கள் பெசய்து, எவ்வளவு கடுதைமயா" விர�ங்கள் பெசய்து, பிரம்ம"ிடமிருந்து வரங்கதைளப் பெபற்பறன். அத்�தைகய என்தை"யும் ஒருவன் பெவல்ல முடியுபமா??? பிரம்மாவால் எ"க்களிக்கப் பட்ட ஒளி வீசும் கவசத்தை�யும் பிளக்க ஒருவ"ால் முடியுபமா?? ராமனுக்கும், லட்சுமணனுக்கும் ஒரு முடிவு கட்டுகின்பறன். அ�ற்கு முன்"ால், ஓ, சீ�ா, சீ�ா, உன்"ால் அன்பறா நான் என் அருதைம மகதை" இழந்ப�ன்? ஒரு மாய சீதை�தைய நீ எ" நம்பதைவத்�ான் அல்லவா என் மகன்? இரு, நான் இப�ா வந்து உண்தைமயாகபவ உன்தை"க் பெகான்று விடுகின்பறன். பின்"ர் அந்� ராமன் என்" பெசய்வான் என்று பார்ப்பபாம்." ராவணன் நிதை"த்த் உடப"பய அபசாகவ"ம் பநாக்கித் �ன் வாதைள எடுத்துக் பெகாண்டு சீதை�தைய அழித்துவிடும் பநாக்கத்ப�ாடு கிளம்பி"ான். பட்டமகிஷியா" மண்படா�ரியும் பெசய்வ�றியாமல் அவதை"த் பெ�ாடர்ந்�ாள். உடன் மற்ற அதைமச்சர்கள் பெ�ாடர்ந்�"ர். சற்பற �யக்கத்துடன் அதைமச்சர்கள் ராவணதை"த் �டுக்க முயன்ற"ர். எ"ினும் ராவணன் அவர்கதைள லட்சியம் பெசய்யவில்தைல.

சீதை�பயா ராவணன் வாளும், தைகயுமாக வருவதை�க் கண்டு �ன்தை"க் பெகால்லத் �ான் வருகின்றான் எ" நிச்சயம் பெசய்துபெகாண்டு, �ான் அனுமன் அதைழத்� பபாப� அனுமனுடன் பெசன்றிருக்காமல் பபாப"ாபம எ" பெநாந்து பெகாண்டு புலம்பி"ாள். சீதை� புலம்ப, ராவண"ின் அதைமச்சர்களில் ஒருவர் அவதை" மிக மிக வி"யத்துடன், பவ�ங்கதைள முதைறப்படி கற்றுத் ப�ர்ந்� ராவணன் ஒரு பெபண்தைணக் பெகால்வது என்பது �காது என்றும், நாதைளக்கு பபார்க்களம் புகுந்து, ராமதை" பெவன்றபின்"ர் முதைறப்படி சீதை�தைய அதைடயலாம் எ"வும் கூறுகின்றான். �ிடீபெர" அவன் வார்த்தை�களில் ம"ம் மாறிய இலங்பகசுவரனும் �ிரும்புகின்றான். பதைடகள் வா"ரர்கள் மீது �ாக்கு�தைலத் பெ�ாடருமாறு கட்டதைள இடுகின்றான் ராவணன். அரக்கர்களின் �ாக்கு�லுக்கு ப�ில் �ாக்கு�ல் நடத்�ிய வா"ரர்கள் ராமரின் துதைணதைய நாட ராமரும் அம்பு மதைழ பெபாழிந்�ார். ராமர் எங்பக இருக்கின்றார், எப்படி அம்புகள் வருகின்ற" என்பப� பெ�ரிய முடியா� அளவுக்கு நிதை"த்தும் பார்க்க முடியா� கடும் பவகத்�ில் அம்புகள் பெ�ாடர்ந்�". எங்கு பநாக்கினும் ராமப" கண்ணுக்குத் பெ�ரிந்�ார். இப�ா யாதை"ப் பதைடயில் ராமர், அப�ா அரக்கர்களின் காலாட்பதைடதைய அழிக்கின்றார், இல்தைல, இல்தைல, இங்பக கு�ிதைரப் பதைடயில் ராமர், யார் பெசான்"து? அப�ா இலங்தைகயின்

பகாட்தைட வாயிலில் அல்லவா இருக்கின்றார்? எங்பக பார்த்�ாலும் ராமரின் அம்புகள் �ான் கண்ணுக்குத் பெ�ரிந்�".

அரக்கர்களும், அரக்கிகளும் கலங்கி"ர், துடித்�"ர், துவண்ட"ர், ப�றி"ர், புலம்பி"ர். இ"ி இலங்தைகக்கு அழிவு காலம் �ான் எ"க் க�றி"ார்கள். ராவணன் அழிந்�ாப" என்று புலம்பி"ார்கள். அவர்களின் ஓலக் குரல் ராவண"ின் காதுகதைளயும் எட்டியது. ஏற்பெக"பவ அருதைமத் �ம்பி, மகன்கள், அதை"த்துக்கும் பமல் உயிரினும் பமலா" இந்�ிரஜித் ஆகிபயாதைரப் பறி பெகாடுத்துப் பரி�வித்துக் பெகாண்டிருந்� ராவணன், அருகில் இருந்� வா"ரர்கதைளப் பார்த்து, "என்னுதைடய பதைடகதைள அணிவகுத்து நிற்கச் பெசால்லுங்கள். நான் யுத்�ம் பெசய்யத் �யார் ஆகின்பறன். வா"ரர்கதைளயும், அந்� ராமன், லட்சுமணதை"யும் பெகான்று நான் கழுகுகளுக்கும், நரிகளுக்கும் உணவாக்குகின்பறன். என்னுதைடய ர�ம் �யாராகட்டும், என் அருதைம வில் எங்பக?? யுத்� களம் பெசல்ல என்ப"ாடு வரச் சம்ம�ிக்கும் அதை"வரும் �யாராகுங்கள்." என்று ஆதைண இடுகின்றான்.

மீண்டும் எண்ணற்ற யாதை"களும், கு�ிதைரகளும், அரக்கர் பதைடகளும், ப�ர்களும் �யார் ஆகின்ற". மகாபார்ச்வன் என்னும் அதைமச்ச"ின் உ�வியால் பதைடகள் அணிவகுக்கப் பட்ட". மிக மிக உன்"�மா" ப�ரும் ராவணனுக்காகத் �யார் பெசய்யப் பட்டது. யுத்� பபரிதைக, "பம், பம்" என்று முழங்கியது. சங்குகள் ஆர்ப்பரித்�". எங்கும் ராவணனுக்கு பெஜயபகாஷம் எழும்பியது. அரக்கர் பதைட

�ன்னுதைடய கதைடசித் �ாக்கு�லுக்குத் �யார் ஆ"து. ஆ"ால் சகு"ங்கபளா எ"ில்??? பூமி நடுங்கியது, பூகம்பபம வந்துவிட்டப�ா எ" அதை"வரும் கலங்கி"ர். மதைலகள் இடம் பெபயர்ந்�". சூரியன் �ன் ஒளிதைய இழந்து எங்கும் இருள் சூழ்ந்�து. நான்கு �ிக்குகளும் இருளில் மூழ்கி". ராவணப"ா பபாருக்கு ஆயத்�ம் ஆ"ான்.

பபார் ஆரம்பித்�து. வா"ரங்களும், அரக்கர்களும் ஒருவருக்பெகாருவர் மீண்டும் பமா�ிக் பெகாண்ட"ர். இம்முதைற மிகக் கடுதைமயாகவும், மிக பவகத்ப�ாடும் கடும் பபார் நடந்�து. பல வா"ரங்கள் வீழ்த்�ப் பட்டது பபால் அரக்கர் �ரப்பிலும் கடும் பச�ம். அரக்கர் பதைடத் �தைலவ"ா" விரூபாக்ஷனும், அதைமச்சன் ஆ" மகாபார்சவனும் முதைறபய சுக்ரீவ"ாலும், அங்க�"ாலும் பெகால்லப் பட்ட"ர். ராவணன், ராமதை"யும், லட்சுமணதை"யும் பழி தீர்க்கும் எண்ணத்ப�ாடு சப�ம் பூண்டான். �ிக்பெகங்கும் பபர் ஒலிதையக் கிளப்பிய வண்ணம் ராவண"ின் ப�ர் கிளம்பியது. ராமதைர பநாக்கி, அவர் இருக்கும் �ிதைச பநாக்கி விதைரந்�து. அண்டசராசரமும் குலுங்கியது ராவண"ின் ப�ரின் பவகத்�ில். ராமர் பமல் ப�ரின் மீது இருந்� வண்ணம் அம்பு மதைழ பெபாழிந்�ான் ராவணன். ராமர் ப�ிலுக்குத் �ாக்க இருவரின் அம்புகளால் வா"ம் மூடிக் பெகாள்ள மீண்டும் இருள் சூழ்ந்�து. சம பலம் பெபாருந்�ிய இருவர், பவ� விற்பன்"ர்கள் ஆ" இருவர், அஸ்�ிரப் பிரபயாகம் பெ�ரிந்� இருவர், பபாரில் வல்லவர்கள் ஆ" இருவர், சிறப்பா" ஆயு�ங்கதைள தைவத்�ிருந்� இருவர் சண்தைட பபாடும்பபாது அ�ன் சிறப்தைபபயா, கடுதைமதையபயா வர்ணிக்கவும் பவண்டுமா? கடல் அதைலகள் பபால் மீண்டும், மீண்டும், ராவண"ின் அம்புகள் �ாக்கு�தைலத் பெ�ாடுக்க, ராமரின் அம்புகள் அவற்தைறத் �டுக்க இ�ற்கு ஒரு முடிபவ இல்தைலயா என்பற ப�ான்றியது அதை"வருக்கும். ராவண"ின் அம்புகளால் ராமதைர ஒன்றும் பெசய்யமுடியாமல் பபா"து பபாலபவ, ராமரின் அம்புகளாலும், ராவணதை" ஒன்றும் பெசய்ய முடியவில்தைல. பகாபம் பெகாண்ட லட்சுமணன் அம்புகளால், ராவண"ின் பெகாடிதையத் �ாக்கிக் கீபழ விழச் பெசய்து, ராவண"ின் ப�பராட்டிதையயும் �ாக்கிக் கீபழ வீழ்த்�ிக் பெகான்றான். ப�ரின் கு�ிதைரகதைள விபீஷணன் வீழ்த்�க் பகாபம் பெகாண்ட இலங்பகசுவரன், கீபழ கு�ித்துச் சண்தைட பபாடத் துவங்கி"ான். விபீஷணன் மீது பகாபத்ப�ாடு அவன் எறிந்� பவதைல லட்சுமணன் �டுத்து நிறுத்�ி"ான். இரு முதைறகள் லட்சுமணன், ராவண"ின் பவதைலத் �டுத்து நிறுத்�, பகாபத்துடன் இராவணன், லட்சுமணதை"த் �ாக்கப் பபாவ�ாய்ச் சத்�மிட்டுச் பெசால்லிக் பெகாண்பட, அவன் மீது சக்�ி வாய்ந்� பவதைல எறிந்�ான்.ராமர் �ன் �ம்பிதைய ராவணன் �ாக்குவதை�க் கண்டு, "இந்� பவலின் சக்�ி அழியட்டும். லட்சுமணனுக்கு ஒன்றும் பநராது,இது பய"ற்ற�ாய்ப் பபாகட்டும்," என்று கூற, பவல் லட்சுமணன் மார்தைபத் �ாக்கியது. லட்சுமணன் �தைரயில் வீழ்ந்�ான். ராமர் ப�றி"ார்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் -ராமாயணம் பகு�ி 70

�ிரும்பத் �ிரும்ப அருதைமத் �ம்பி லட்சுமணன் �ாக்கப் படுவதை� நிதை"ந்து ராமர் ம"ம் பவ�தை"யில் ஆழ்ந்�து. லட்சுமணன் மார்பில் ப�ிந்� பவதைல எடுக்க முதை"ந்�"ர். ஆ"ால் பவபலா மார்தைபத் துதைளத்துக் பெகாண்டு பெசன்று பூமியில் ப�ிந்து விட்டிருந்�து. ராமர் �ன் தைகயி"ால் பவதைலப் பிடுங்க முதை"ந்�ார். ஆ"ால் அவராலும் முடியவில்தைல. அ�ற்குள் ராவணப"ா ராமதைரத் �ன் அம்புகளால் துதைளத்பெ�டுக்க ஆரம்பித்�ான். ராவண"ின் �ாக்கு�தைலயும் �ாங்கிக் பெகாண்டு ராமர் லட்சுமணதை" எப்படியாவது காப்பாற்றத் துடித்�ார். பின்"ர் அனுமதை"யும், சுக்ரீவதை"யும் பார்த்து, லட்சுமணதை"ச் சற்று பநரம் பார்த்துக் பெகாள்ளச் பெசால்லிவிட்டு, ராவணனுக்குத் �ான் ப�ில் �ாக்கு�ல் பெகாடுக்கபவண்டும் என்று பெசால்கின்றார். நான் யார், எப்படிப் பட்ட வீரன் என்பதை� ராவணனுக்குக் காட்ட பவண்டிய பநரம் வந்துவிட்டது என்றும், �ன் வீரத்தை�க் கண்டு ப�வா�ிப�வர்களும், ரிஷி, மு"ிவர்களும் கண்டு பிரமிக்கப் பபாகின்றார்கள் என்றும், �ான் கற்ற பபார்த்பெ�ாழில் வித்தை� அதை"த்தை�யும் இந்�ப் பபார்க்களத்�ில் �ான் காட்டப் பபாவ�ாயும் பெ�ரிவிக்கின்றார். ராவணதை" பநாக்கி முன்ப"றுகின்றார் ராமர். இருவருக்கும் கடும்பபார் மூண்டது. ராமரின் அம்புகளின் பவகத்தை�த் �ாங்க முடியவில்தைல ராவண"ால். அவ"ால் முடிந்�வதைரயில் முயன்று பார்த்துவிட்டுப் பின்"ர் சற்று மதைறந்�ிருந்துவிட்டு வரலாம் எ" பபார்க்களத்�ில் இருந்து ஓடி மதைறந்�ான் ராவணன்.இ�"ிதைடயில் லட்சுமணனுக்கு மயக்கம் பெ�ளிந்துவிட்ட�ா எ"ப் பார்க்கச் பெசன்றார் ராமர். ரத்�பெவள்ளத்�ில் மயங்கிக் கிடந்� இளவதைலப் பார்த்� ராமரின் ம"ம் ப�றியது. சுபஷணன் என்னும் வா"ரத்�ிடம் �ன் கவதைலதையத் பெ�ரிவிக்கின்றார் ராமர். என் பலத்தை�பய நான் இழந்துவிட்படப"ா என்று புலம்புகின்றார். லட்சுமணனுக்கு

ஏ�ானும் நடந்துவிட்டால் எவ்வாறு உயிர் �ரிப்பபன் என்று கண்ணில் கண்ணீர் பெபருகச் பெசால்கின்றார். லட்சுமண"ின் மு"கதைலயும், பவ�தை"தையயும் பார்க்கும்பபாது பெசய்வ�றியாது �விக்கின்பறப", என்று கலக்கம் உற்ற ராமர், �ன் கண்களில் இருந்து பெபருகும் கண்ணீர் �ன் பார்தைவதைய மதைறப்பதை�யும், �ன் அங்கங்கள் ப�றுவதை�யும், உணர்ந்�வராய், லட்சுமணன் இல்லாமல் இ"ித் �ான் பெவற்றி பெபற்றும் என்" பயன் என்று பகட்கின்றார். "என் மதை"வியா" சீதை�தையத் �ிரும்பப் பெபறுவ�ற்காக இந்� யுத்�ம் பெசய்யும் எ"க்கு உ�வியாக வந்� என் �ம்பி இ"ி எ"க்குத் �ிரும்பக் கிதைடப்பா"ா?" என்று கவதைல பமலிடுகின்றது ராமருக்கு. மதை"விபயா, மற்ற உறவின்முதைறகபளா கிதைடப்பது கடி"ம் அல்ல.. ஆ"ால் லட்சுமணன் பபான்ற அறிவிலும், அன்பிலும், முன்பயாசதை"யிலும், துக்கத்�ிலும், சந்ப�ாஷத்�ிலும் பங்பெகடுப்பவனும், �ன்தை"ப் பற்றி நிதை"யாமல் அண்ண"ின் பெசளகரியத்தை�பய நிதை"ப்பவனும் ஆ" �ம்பி எங்பக கிதைடப்பான்? எ" பவ�தை"ப் படுகின்றார் ராமர்.. என்" பாவம் பெசய்ப�ப"ா, இப்படிப்பட்ட �ம்பி அடிபட்டுக் கீபழ வீழ்ந்து கிடந்து பவ�தை"யில் துடிப்பதை�க் காண, �ம்பி, என்தை" மன்"ித்துவிடு, என்று க�றுகின்றார் ராமர். அவதைரத் ப�ற்றிய சுபஷணன், அனுமதை"ப் பார்த்து, நீ மீண்டும் இமயமதைலச் சாரல் பெசன்று சஞ்சீவி மதைலயில் இருந்து விசால்யகரணி, சாவர்ண்ய கரணி, சஞ்சீவகரணி , ஸம்�ா"ி, ஆகிய மூன்று முக்கிய மூலிதைககதைளக் பெகாண்டுவா, லட்சுமணதை" உயிர் பிதைழக்க தைவத்துவிடலாம் என்றும் பெசால்கின்றான் சுபஷணன், அனும"ிடம்.

மீண்டும் பெசன்ற அனுமன் மீண்டும் மூலிதைககதைள இ"ம் காணமுடியாமல் �வித்��ால் மீண்டும் சிகரத்தை� மட்டும் பெகாண்டு பபாவ�ால் கால�ாம�மும், மீண்டும், மீண்டும் வரபவண்டியும் இருக்கும் எ" நிதை"த்�வராய், இம்முதைற மதைலதையபய பெபயர்த்து எடுத்துக் பெகாண்டு பெசல்கின்றார். மூலிதைக மருந்துகள் உள்ள மதைலபய வந்�தும், லட்சுமணனுக்கு அ�ன் சாறு பிழிந்து மூக்கின்வழிபய பெசலுத்�ப் பட்டதும், லட்சுமணன் மூச்சுவிட ஆரம்பித்து பெமல்ல, பெமல்ல எழுந்தும் அமர்ந்�ான். �ம்பிதைய உயிருடன் கண்ட மகிழ்ச்சியில் ராமரும் ம"ம் மகிழ்ந்�ார். பமலும் பெசால்கின்றார்:”நீ இல்லாமல் நான் இந்� யுத்�த்�ில் பெவற்றி பெபற்றிருந்�ால் அ�"ால் என்" பயன்?? நல்லபவதைளயாக மரணத்�ின் பிடியிலிருந்து நீ �ப்பி வந்�ாபய?” என்று கூறவும், லட்சுமணன் அவதைர எடுத்� காரியத்தை� முடிக்கபவண்டுகின்றான். ராவணன் சூரியன் அஸ்�ம"ம் ஆவ�ற்கு முன்பாகபவ மரணம் அதைடயபவண்டுபெமன்றும், பெசய்� சப�த்தை�யும், பெகாடுத்� வாக்தைகயும் ராமர் நிதைறபவற்ற பவண்டுபெமன்றும் பெசால்கின்றார். ராமரும் உடன்பட்டு மீண்டும் ராவணனுடன் பபாருக்குத் �யார் ஆகின்றார்.

ராவணனும் மீண்டும் புத்துணர்ச்சி பெபற்றவ"ாய்ப் பபார்க்களம் வந்து பசருகின்றான். ராமருக்கும், ராவணனுக்கும் மீண்டும் யுத்�ம் ஆரம்பிக்கின்றது. கடுதைமயாக இரு வரும் பபாரிட்ட"ர். ராவணப"ா அ�ி அற்பு�மா" ர�த்�ில் அமர்ந்�ிருக்க, ராமபரா �தைரயில் நின்று பெகாண்பட பபாரிட பநர்ந்�து. யுத்�த்தை�ப் பார்த்துக் பெகாண்டிருந்� ப�வர்களுக்கும், மு"ிவர்களுக்கும் இந்� வித்�ியாசம் புரிந்�ப�ாடல்லாமல், �தைரயில் நின்று பெகாண்பட பபாரிட்டாலும் ராமரின் வீரம், ராவணதை"ச் பெசயலிழக்கச் பெசய்�து என்பதை�யும் கண்டு பெகாண்டார்கள்.. அப்பபாது அவர்களிதைடபய ராமருக்கு உ�வி பெசய்யபவண்டும் என்ற எண்ணமும் உண்டாகியது. உடப"பய ப�பவந்�ிர"ின் ர�த்தை� அனுப்ப முடிவு பெசய்து, ப�பவந்�ிரன் �ன்னுதைடய ர�சார�ியாகிய மா�லிதைய அதைழத்து, ர�த்துடன் உடப" பூமிக்குச் பெசன்று ராமருக்கு உ�வி பெசய்யுமாறு கூற அவனும் அவ்வாபற

புறப்பட்டுச் பெசன்று ராமதைர வணங்கி இந்�ிரனுதைடய ப�தைரயும், ஆயு�ங்கதைளயும் காட்டி இ�ன் மீது அமர்ந்துபெகாண்டு ராவணனுடன் பபாரிட்டு அவதை" பெவல்லுமாறு கூறுகின்றான்.

ப�தைர மும்முதைற வலம் வந்து வணங்கிவிட்டு, ராமர் அ�ில் ஏறி அமர்ந்�ார். மீண்டும் சண்தைட ஆரம்பம் ஆ"து. ஆ"ால் இம்முதைற ராவண"ின் தைகபய ஓங்கி நின்றது. �ன் அம்புகளாலும், பாணங்களாலும் ராமதைரத் �ிணற அடித்துக் பெகாண்டிருந்�ான் ராவணன். இலங்பகசுவர"ின் இதைடவிடா� �ாக்கு�ல்கள் ராமதைர நிதைலகுதைலயச் பெசய்�ப�ாடு அல்லாமல், �ன்னுதைடய வில்லில் அம்புகதைளப் பூட்டி, நாண் ஏற்றவும் முடியாமல் �விக்கவும் பநரிட்டது அவருக்கு. பகாபம் பெகாண்ட ராமர் விட்ட பெபருமூச்சு, பெபரும் புயற்காற்தைறப் பபால் பவகத்ப�ாடு வந்�து. அவர் பார்தைவதைய நான்கு புறமும் பெசலுத்�ியபபாது சக்�ி வாய்ந்� மின்"ல் ஒன்று விண்தைண பெவட்டுவது பபால் ஒளிவிட்டுப் பிரகாசித்�து. அந்�ப் பார்தைவயில் பெபாசுங்கிவிடுபவாபமா எ" சகல ஜீவராசிகளும் நடுங்கி". மூச்சின் பவகத்�ில் விண்ணில் வட்டமிடும் பமகங்கள் சுழன்ற". கடலா"து பெபாங்கிக் கதைரக்கு வரத் பெ�ாடங்கியது. சூரிய"ின் ஒளி குன்றியது. ராவணன் மிக மிகச் சக்�ி வாய்ந்� ஒரு ஆயு�த்தை�க் தைகயில் எடுத்�ான். ராமரின் பகாபத்தை�க் கண்டு அஞ்சியவண்ணபம அவன் அந்� ஆயு�த்தை�ப் பிரபயாகிக்க ஆரம்பித்�ான். பபாரில் இறந்� அதை"த்து அரக்கர்கள் சார்பிலும் இந்� ஆயு�த்தை�ச் பெசலுத்�ி ராமதைரயும், லட்சுமணதை"யும் , வா"ரப் பதைடகதைளயும் அடிபயாடு அழிக்கும்படியா" வல்லதைம பெபாருந்�ியது இந்� ஆயு�ம் என்று கூவிக் பெகாண்பட அதை�ச் பெசலுத்�ி"ான் இலங்பகசுவரன்.

ராமர் அந்� ஆயு�த்தை�த் �டுக்க முயன்றபபாது மு�லில் அவரால் முடியவில்தைல. பின்"ர் இந்�ிர"ின் சிறப்பு வாய்ந்� சூலத்�ி"ால் அந்� ஆயு�த்தை�ப் பெபாடிப் பெபாடியாக்கி"ார். ராவண"ின் கு�ிதைரகதைள பெவட்டி வீழ்த்�ிவிட்டு அவன் மார்பில் பாணங்கதைளச் பெசலுத்� ஆரம்பித்�ார். ராவணன் உடலில் இருந்து பெசந்நிறக் குரு�ிப் பூக்கள் ப�ான்றி". எ"ினும் ராவணன் தீரத்துடனும், ம" உறு�ியுடனும் பபாரிட்டான். அதை�க் கண்ட ராமர் அவதை"ப் பார்த்துக் பகாபத்துடன் பெசால்கின்றார்:” ஏ, இலங்பகசுவரா! அபதைலயா" சீதை�தைய, அவள் சம்ம�ம் இல்லாமலும், �ன்"ந்�"ியாக இருக்கும் பவதைளயிலும் பார்த்து நீ அபகரித்துக் பெகாண்டு வந்�ாபய? என் பலத்தை� நீ அறியவில்தைல, அறியாமல் அபகரணம் பெசய்துவந்� நீயும் ஒரு வீர"ா? மாற்றான் மதை"விதையக் பகாதைழத்�"மாய் ஒருவரும் இல்லா� சமயம் பெகாண்டு வந்து தைவத்துள்ள நீயும் ஒரு வீர"ா? உ"க்கு பெவட்கமாய் இல்தைலயா? ம"சாட்சி உள்ளவர்களுக்பக ஏற்படும் �யக்கமும், பெவட்கமும் உ"க்கு அப்பபாது ஏற்படவில்தைலயா? நீ இந்�க் காரியம் பெசய்��ி"ால் உன்தை", வீரா�ி வீரன், என்றும் சூரா�ி சூரன் என்றும் நிதை"த்துக் பெகாண்டுள்ளாய் அல்லவா? அது �வறு எ" உ"க்குத் பெ�ரியாமல் பபா"தும், உ"க்கு பெவட்கமும், அவமா"மும் ஏற்படா�தும் விந்தை� �ான். என் முன்ப" நீ அப்படி ஒரு காரியத்தை�ச் பெசய்�ிருக்க முடியுமா? அது முடியாபெ�ன்ப�ால் �ாப", என்தை" அப்புறப்படுத்�ிவிட்டு, நான் இல்லா�பபாது என் மதை"விதைய அபகரித்து வந்�ிருக்கின்றாய்? உன்தை" நான் இன்பற பெகால்லுபவன். உன் �தைலதைய அறுத்துத் �ள்ளப் பபாகின்பறன். என் அம்பி"ால்

உன் மார்பு பிளக்கப் பட்டு குரு�ி பெபருகும். அந்�க் குரு�ிதையக் கழுகுகளும், பறதைவகளும் வந்து பருகட்டும். “ என்று ராமர் கூறிவிட்டு ராவணன் மீது மீண்டும் அம்பு மதைழ பெபாழியத் பெ�ாடங்கி"ார். கூடபவ வா"ரர்களும் பசர்ந்து ராவணதை"த் �ாக்கத் பெ�ாடங்கி"ார்கள். �ாக்கு�தைலச் சமாளிக்க முடியாமல் ராவணன் பிரமித்து நிற்கபவ, பெசய்வ�றியாது �ிதைகத்� அவதை"க் காக்க பவண்டி, ராவண"ின் ப�பராட்டி, ப�தைர யுத்� களத்�ில் இருந்து �ிருப்பி பவறுபக்கம் ஓட்டிச் பெசன்றான். ராவணனுக்குக் பகாபம் பெபருகியது. மிக்க பகாபத்துடன் அவன் ப�பராட்டிதையக் கடிந்து பெகாள்ளத் பெ�ாடங்கி"ான்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 71

“என்னுதைடய விருப்பத்தை�த் பெ�ரிந்து பெகாள்ளாமல், நீ எப்படி ப�தைரத் �ிருப்பிக் பெகாண்டு வரலாம். என்தை"க் பகாதைழ எ" நிதை"த்�ாபயா? அற்பம�ி பதைடத்�வன் எ" நிதை"த்�ாபயா??? உன் இஷ்டப்படி ப�தைரத் �ிருப்பிவிட்டாபய? தீயவப"! எ�ிரியின் கண் எ�ிபரபய என்தை" இவ்வாறு இழிவு பெசய்� நீ எ"க்கு எப்படி நண்பனும், ஊழியனும் ஆவாய்?? எப்படி இவ்வாறு பெசய்யத் துணிந்�ாய்?? ஆஹா, என்னுதைடய பபார்த்�ிறதை"யும், இத்�தை" காலமாய்ப் பல �வங்களும், விர�ங்களும், வழிபாடுகளும், பவள்விகளும் நடத்தை� நான் பெபற்ற அதை"த்துக் பெகளரவங்கதைளயும் இந்� ஒரு பெநாடியில் நாசமாக்கி விட்டாபய? மு�லில் ப�தைரத் �ிருப்புவாயாக! என்"ிடமிருந்து நீ பெபற்ற நன்தைமகதைள மறந்து விட்டாயா?? “ என்று கடுதைமயாகக் கடிந்து பெகாள்கின்றான்.

ப�பராட்டி மிக்க வணக்கத்துடன், “ஐயா, �ங்களிடமிருந்து பெபற்ற நன்தைமகதைள நான் மறந்து பெசய்ந்நன்றி பெகான்றவன் ஆகிவிடவில்தைல. எ�ிரிகள் யாரும் என்தை" அவர்கள் பக்கம் இழுத்தும் விடவில்தைல. �ங்கள் நன்தைமக்காக பவண்டிபய நான் ப�தைரத் �ிருப்பபவண்டிய�ாயிற்று. பமலும் �ாங்களும், கடும் யுத்�த்�ின் காரணமாயும், ம" உதைளச்சல் காரணமாயும் கதைளத்துவிட்டீர்கள். �ங்கள் ப�ரின் இந்�க் கு�ிதைரகளும் கதைளத்துவிட்ட". உங்கள் வீரம் நான் அறியா� ஒன்றா?? நான் ப�தைர மட்டும் ஓட்டி"ால் சரியாகவும் இருக்காது ஐயா, �ங்கள் பலம், வீரம் மட்டுமின்றி உங்கள் உடல் பசார்வு, ம"ச்பசார்வு அதை"த்தை�யுபம நான் கவ"ித்�ாகபவண்டும். உங்கள் உடல்நிதைலபயா, ம"நிதைலபயா பமலும் யுத்�ம் பெசய்யக் கூடிய �கு�ியில் இருக்கின்ற�ா எ"வும் நான் கவ"ிக்கபவண்டும். ஐயா, ப�தைரச் பெசலுத்தும் பூமிதையக் கூட நான் கவ"ித்து, எங்பக பவகம் பவண்டுபமா, அங்பக பவகமாயும், எங்பக பெமதுவாய்ச் பெசல்லபவண்டுபமா, அங்பக பெமதுவாயும், எந்� இடத்�ில் எ�ிரிப் பதைடதைய ஊடுருவ முடியுபமா அங்பக ஊடுருவ�ல் பெசய்�ல் , எப்பபாது பின்வாங்க பவண்டுபமா அப்பபாது பின் வாங்கு�ல் எ" முதைறயாகச் பெசய்யபவண்டும் ஐயா! இ�ில் �ங்கள் நலன் ஒன்பற என் கருத்து.” என்று மிகவும் �யவாகச் பெசால்கின்றான்.

ராவணன் ம"ம் ஒருவாறு மகிழ்ந்�து. ப�பராட்டிக்கு அப்பபாது �ன் தைகயில் இருந்� ஆபரணங்களில் ஒன்தைறப் பரிசாக அளித்துவிட்டுத் ப�தைரத் �ிரும்ப யுத்� களத்�ிற்கு ஓட்டச் பெசான்"ான். ப�ரும் �ிரும்பியது. இ�"ிதைடயில் ராமரும்

கதைளத்துப் பபாயிருந்�தைமயால், அவரும் சற்று இதைளப்பாறுவப�ாடு அல்லாமல், ராவணதை" பெவல்வது எப்படி என்ற சிந்�தை"யும் பெசய்ய ஆரம்பித்�ார். அப்பபாது இந்� யுத்�த்தை�க் கவ"ித்துக் பெகாண்டிருந்� ப�வர்கள், ரிஷிகள், மு"ிவர்களில் இருந்� சிறப்பும், �"ிப் பெபருதைமயும் வாய்ந்� அகத்�ியர் ராமன் இருக்கும் இடம்

பநாக்கி வந்�ார்.

ராமதைரப் பார்த்துப் பபசத் பெ�ாடங்கி"ார்."ராமா, என்றும் அழியா� ஒரு விஷயத்தை�ப் பற்றி நான் இப்பபாது உன்"ிடம் கூறுகின்பறன். இந்�ப் பூவுலகில் நிதைலயா"வனும், அதை"வரும் ஏற்கக் கூடியவனும், �ி"ம் �வறாமல் �ன் ஒளியால் அதை"வதைரயும் வாழ்விப்பவனும், கண்ணால் காணக் கூடிய ஒரு கடவுளும், அழிவற்றவனும், அதை"வராலும் �ி"ம் �ி"ம் வணங்கப் படுபவனும் அந்� சூரியன் ஒருவப" ஆவான்! அவப" பிரம்மா, அவப" விஷ்ணு, அவப" ருத்�ிரன், அவப" கார்த்�ிபகயன், அவப" ப்ரஜாப�ி, அவப" இந்�ிரன், அவப" குபபரன்! காலனும் அவப"! பசாமனும் அவப"! வருணனும் அவப"! வசுக்களும் அவப", மருத்துக்களும் அவப", பித்ருக்களும் அவப"! வாயுவும் அவப", அக்"ியும் அவப", மனுவும் அவப", பருவங்களும் அவப", ஒளியும் அவப", இருளும் அவப", இந்� உலகின் ஒவ்பெவாரு மூச்சுக்காற்றிலும் அவப" நிதைறந்துள்ளான். அப்படிப் பட்ட சூரியதை"க் குறித்� இந்�த் து�ிதைய உ"க்கு நான் இப்பபாது பெசால்கின்பறன். இந்�த் து�ிதைய நீ மும்முதைற ப�ாத்�ரித்து, அந்�ச் சூரியதை" பவண்டிக் பெகாண்டு, பிரார்த்�ித்துக் பெகாண்டு ஒருமித்� ம"த்ப�ாடு சூரியதை" வழிபட்டு, நீ ராவணதை" பெவல்வாய்! சக்�ி வாய்ந்� இந்�த் து�ி சாஸ்வ�ம் ஆ"து, என்றும் நிதைலயா"து, பு"ி�மா"து. எல்லாப் பாவங்கதைளயும் ஒழிக்கவல்லது. எ�ிரிகதைள அழிக்கவல்லது." என்று

பெசால்லிவிட்டு "ஆ�ித்ய ஹ்ரு�யம்"என்னும் ஸ்பலாகத்தை�ச் பெசால்லி விட்டு, அவ்விடத்தை� விட்டு அகன்றார்.

அகஸ்�ியரின் உபப�சத்தை�க் பகட்ட ராமரும், அவ்வாபற ம"க் குழப்பம் நீங்கி, ஆ�ித்�ிய ஹ்ரு�யம் என்னும் ஸ்பலாகத்தை� மும்முதைற, ஒரு ம"துடன் சூரியதை" பநாக்கித் து�ிக்கவும், அவருதைடய குழப்பமும், கலக்கமும் நீங்கித் பெ�ளிவு பெபற்றார். மீண்டும் யுத்�ம் பெசய்யத் �யாராக வந்� ராவணதை"ப் பார்த்து அவதை" பெவன்பற தீருவது என்ற ம" உறு�ிபயாடு ராமரும் மீண்டும் ராவணப"ாடு பபாருக்குத் �யார் ஆ"ார். அவருதைடய ம" உறு�ிதையயும், �ன்தை" முழும"த்ப�ாடு து�ித்�தை�யும் கண்ட சூரியனும் அவருக்கு "பெஜயம் உண்டாகட்டும்" என்று ஆசி வழங்கி"ான். சகு"ங்களும் ராமருக்கு சா�கமாகபவ சுபமாக ஏற்பட்ட". சகு" சாஸ்�ிரத்�ில் வல்லவர்கள் ஆ" அதை"வரும் மட்டுமின்றி, ராமரும் சகு" சாஸ்�ிரத்தை� அறிந்�வர் ஆ�லால் அவரும் ம"ம் மகிழ்ந்�ார். ராவணனுக்கு முடிவு பெநருங்கிவிட்டது என்பதை� ராவணனும் அறிந்�ிருந்�ான். எ"ினும் தீரத்துடன் பபாரிட முன்வந்�ான். கடும்பபார் மூண்டது. அங்பக ராவண"ின் ப�ரில் ரத்� மதைழ பெபாழிந்�து. பூமி நடுங்கியது. பறதைவகள் இறந்து வீழ்ந்�" ராவண"ின் ப�ரில். கழுகுகள் வட்டமிட்ட". அதை"த்தை�யும் எ�ிர்பெகாண்டு ராவணன் ராமபராடு பபாரிட்டான்.

அசுர குலத்தை�ச் பசர்ந்� ராவணனுக்கும், ம"ி�ன் ஆ" ராமனுக்கும் நடந்� பெபரும்பபாதைர வர்ணிக்க இயலாது. இரு �ரப்பு வீரர்களும் �ங்கள் சண்தைடதைய நிறுத்�ிவிட்டு, ஓவியத்�ில் எழு�ிய சித்�ிரங்கதைளப் பபால் அதைசயாமல் நின்று அவர்கள் இருவரின் சண்தைடதையப் பார்க்க ஆரம்பித்�"ர். விண்ணிபலா எ"ில், ப�வர்களும், யக்ஷர்களும், கந்�ர்வர்களும், கின்"ரர்களும், ரிஷி, மு"ிவர்களும் ஏற்பெக"பவ கூடி இருந்�"ர். இந்�ிர"ின் ப�தைர வீழ்த்� ராவணன் விடுத்� அஸ்�ிரம் பய"ற்றுப் பபாய்விட்டது. கூடியவதைரயில் அம்புகள் குறி�வறாமல் பபாய் ராமதைரக் காயப் படுத்�ி"ாலும் பெபரும் பச�ம் ஒன்றும் பநரிடவில்தைல. ராவண"ால் ராமருக்கு பச�த்தை� விதைளவிக்க முடியவில்தைல.ப�பராட்டிகள் முழு ம"ப�ாடு ஒத்துதைழக்க இருவருபம தீரத்துடனும், பவகத்துடனும் பபாரிட்ட"ர். பபார் இன்னும் ஒரு முடிவுக்க வரவில்தைலபய எ" ரிஷி, மு"ிவர்கள் கவதைலயில் ஆழ்ந்�"ர். ராவணன் பெகால்லப் படபவண்டும், ராமர் பெஜயிக்கபவண்டும் என்ற பிரார்த்�தை"யில் மூழ்கி"ர் அதை"வரும். ராமரும் �ன் அம்பி"ால் ராவண"ின் �தைலதைய அறுத்து வீழ்த்துகின்றார். எ"ினும், என்" ஆச்சரியம்?? அவன் �தைல �ிரும்பத் �ிரும்ப முதைளக்கின்றப�? ராமர் சிந்�தை"யில் ஆழ்ந்�ார். கரன், தூஷணன், மாரீசன், விரா�ன், வாலி பபான்பறாதைர பெவன்ற நம் அஸ்�ிரங்கள் ராவண"ிடம் பயன் இல்லாமல் பபாவப�ன்? எ"ினும் விடாமல் யுத்�ம் பெசய்�ார் ராமர். இரவும், வந்�து, யுத்�மும் பெ�ாடர்ந்�து. மீண்டும் பகல் வந்�து, மீண்டும் யுத்�ம் நிற்காமல் பெ�ாடர்ந்�து. அப்பபாது இந்�ிர"ின் ப�பராட்டியா" மா�லி, ராமரிடம், "இன்னும் எத்�தை" நாட்கள் இவ்வாறு சமபலத்தை�க் காட்டிக் பெகாண்டிருப்பீர்கள்? ராவணன் அழியும் பநரம் வந்துவிட்டது. பிரம்மா இ�ற்பெக"த்

�"ியாகத் �ங்களுக்கு அருளி இருக்கும் அஸ்�ிரத்தை� ஏவ பவண்டிய பநரம் வந்துவிட்டது." எ"க் கூறி"ான்.

ராமரும் பிரம்மாதைவ பவண்டிக் பெகாண்டு, அகத்�ியரால் �"க்கு அளிக்கப் பட்ட அந்� விபசஷமா" அஸ்�ிரத்தை� எடுக்கின்றார். அந்� அஸ்�ிரத்துக்கு உரிய மந்�ிரங்கதைளச் பெசால்லியவண்ணம், அஸ்�ிரம் குறி �வறாமல் ராவணதை" வீழ்த்�பவண்டும் எ" பவண்டிக் பெகாண்டு, ஊழித் தீபபாலவும், உலதைகபய அழிக்கக் கூடிய வல்லதைம பெகாண்டதும், அதை"த்து ஜீவராசிகதைளயும் ஒழித்துவிடுபமா என்ற அச்சத்தை�த் �ரக்கூடியதும் ஆ" அந்� அஸ்�ிரத்தை� வில்லில் பூட்டி, நாண் ஏற்றி"ார். அஸ்�ிரம் பாய்ந்�து. ராவண"ின் இ�யத்தை�ப் பிளந்து அவனுதைடய உயிதைர எடுத்துவிட்டு, மீண்டும் அந்� அஸ்�ிரம் ராமரின் அம்பறாத் தூணிக்பக வந்து பசர்ந்�து. ராவணன் இறந்�ான். அரக்கர் பதைட கலக்கத்துடன் ஓடிச் சி�றியது. வா"ரங்கள் பெஜயபகாஷம் பபாட்ட"ர். வாத்�ியங்கள் மங்கள இதைச இதைசத்�". விண்ணில் இருந்து வா"வர்கள் பூமாரி பெபாழிந்�"ர். ரிஷி, மு"ிவர்கள் ராமதைர வாழ்த்�ிப் பாடி"ர். சூரிய"ின் ஒளி பிரகாசித்�து.

விபீஷணன் விம்மி, விம்மி அழு�ான்.

கதை�, கதை�யாம், காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 72

ராவணன் பெகால்லப் பட்டான். அரக்கர்களின் �தைலயாய �தைலவன், இந்�ிரதை" பெவன்றவன், பிரம்மாவின் வரங்கதைளப் பெபற்றவன், �"க்கு நிகர் �ாப" �ான் என்று பெபருதைமயுடன் இருந்�வன் பெகால்லப் பட்டான். பலவி�மா" யாகங்கதைளயும், வழிபாடுகதைளயும் பெசய்�வன், சிவபக்�ிச் பெசல்வன், சாமகா" வித்�கன், பெகால்லப் பட்டான். எ�"ால்?? பிறன் மதை" விதைழந்��ி"ால். இத்துதைணச் சிறப்புக்கதைளயும் பெபற்றவன் பிறன் மதை" விதைழந்� ஒபர காரணத்�ி"ால் ஒரு ம"ி�"ால் பெகால்லப் பட்டான். அரக்கர் குலபம �ிதைகத்து நின்றது. விபீஷணன், அவ்வளவு பநரம், �ன்னுதைடய உடன்பிறந்� மூத்�

சபகா�ரதை"க் பெகால்ல பவண்டி பயாசதை"கள் பெசால்லிக் பெகாண்டிருந்�வன், இப்பபாது க�றி அழ ஆரம்பித்�ான். "�ா"ாடாவிட்டாலும், �ன் சதை� ஆடும்" என்பது உறு�ியாகிவிட்டப�ா??? பலவாறு ராவண"ின் பெபருதைமதையச் பெசால்லிச் பெசால்லிக் க�றுகின்றான் விபீஷணன். சுத்� வீரனும், பெபருதைம வாய்ந்�வனும், �ர்ம வழியிலும், அற வழியிலும் அரதைச நடத்�ியவன் என்று பவறு கூறுகின்றான். துக்கம் அளவுக்கு மீறிய�ாலும், �ன்னுதைடய அண்ணன் என்ற பாசத்�ாலும் விபீஷணன் நிதைல �டுமாறித் �ன்தை" மறந்�ாப"ா??

ராமர் விபீஷணதை"த் ப�ற்றுகின்றார். பபார்க்களத்�ில் கடும் சண்தைட பபாட்டு வீர மரணம் அதைடந்� க்ஷத்�ிரியர்களுக்காக அழுவது சாத்�ிரத்துக்கும், �ர்மத்துக்கும் விபரா�மா"து என்கின்றார். �ன் வீரத்தை�க் காட்டிவிட்பட ராவணன் இறந்�ிருக்கின்றான் என்று கூறும் ராமர் அவன் சக்�ியற்றுப் பபாய் வீரமிழந்து பபாய் இறக்கவில்தைல என்றும் எடுத்துச் பெசால்கின்றார். பமலும் ப�பவந்�ிரதை"யும், ப�வர்கதைளயும், ராவணன் அச்சுறுத்�ி வந்�தை�யும் எடுத்துச் பெசால்லி, ராவணன் இறந்�து உலக நன்தைமக்காகபவ, என்றும் இ�ற்காக வருந்� பவண்டாம், எ"வும் பமபல ஆகபவண்டியதை�ப் பார்க்கும்படியாகவும் விபீஷண"ிடம் பெசால்ல, அவனும் ராவணன் ஒரு அரசனுக்கு உரிய மரியாதை�களுடன் ஈமச்சடங்குகதைளப் பெபறபவண்டும் என்றும், �ாப" அவனுக்கு ஈமச் சடங்குகதைளச் பெசய்வ�ாயும் கூற, ராமரும் அவ்வாபற ஆகட்டும், இறந்�வர்களிடம் பதைகதைம பாராட்டுவது அழகல்ல, ஆதைகயால் ராவணன் இ"ி எ"க்கும் உரியவப". அவனுக்கு உரிய மரியாதை�யுடன் அவன் ஈமச் சடங்குகள் நடக்கும் எ" உறு�ி அளிக்கின்றார். இந்நிதைலயில் ராவண"ின் மதை"விமார்களும் பட்ட மகிஷியா" மண்படா�ரியும் வந்து �ங்கள் துக்கத்தை�த் பெ�ரிவித்துக் பெகாண்டு அழுகின்றார்கள். மண்படா�ரி ராவணன் �ன் பபச்தைசக் பகட்டிருந்�ால், சீதை�தைய விடுவித்�ிருந்�ால், ராமருடன் நட்புப் பாராட்டி இருந்�ால் இக்க�ி பநரிட்டிருக்காப� எ"ப் புலம்ப அதை"வரும் அவதைளத் ப�ற்றுகின்ற"ர்.

ராவண"ின் இறு�ிச் சடங்குகளுக்கு ஏற்பாடு பெசய்யப் பட்டு, அது நடக்க ஆரம்பிக்கும்பபாது �ிடீபெர" விபீஷணன் இறு�ிச் சடங்குகள் பெசய்ய முரண்பட, ராமர் மீண்டும் அவதை"த் ப�ற்றி, அவனுக்கு அறிவுதைரகள் பெசால்லி, �ான் ராவணன் பமல் பெகாண்ட பகாபம் �"க்கு இப்பபாது இல்தைல என்றும், இறந்� ஒருவன் பமல் விபரா�ம் பாராட்டக் கூடாது எ"வும் பலவாறு எடுத்துச் பெசால்லி, விபீஷணதை" ஈமச் சடங்குகள் பெசய்ய தைவக்கின்றார். இந்�ிர"ின் ப�பராட்டிதையத் �ிரும்ப அனுப்பிய ராமர், பின்"ர் லட்சுமணதை" அதைழத்து விபீஷணனுக்கு உட"டியாகப் பட்டாபிபஷகம் பெசய்ய ஏற்பாடுகள் பெசய்யுமாறும், இன்னும் ப�ி"ான்கு வருஷங்கள் முடிவதைடயா� காரணத்�ால், �ாம் நகருக்குள் நுதைழய முடியாது எ"வும், லட்சுமணப" அதை"த்தை�யும் பார்த்துச் பெசய்யுமாறும் கூறுகின்றார் ராமர். அவ்வாபற லட்சுமணன் அதை"த்து ஏற்பாடுகதைளயும் �ிறம்படச் பெசய்து விபீஷணனுக்கு முதைறயாகப் பட்டாபிபஷகமும் நடக்கின்றது. விபீஷணன், ராமதைர வணங்கி ஆசிபெபறச் பெசன்றான். அப்பபாது ராமர் அனுமதை"ப் பார்த்து, இப்பபாது இலங்தைக அரசன் ஆகிவிட்ட இந்� விபீஷணன் அனும�ி பெபற்று நீ சீதை�தையக் கண்டு அவள் நலதை" விசாரித்து வருவாய்! அவள்

எண்ணம் என்" என்றும் பெ�ரிந்து பெகாண்டு வருவாய்! இங்பக அதை"வரும் நலம் எ"வும் பெ�ரிவிப்பாய்! அவள் என்" பெசால்கின்றாள் எ"த் பெ�ரிந்து பெகாண்டு வருவாய்." என்று பெசால்லி அனுப்புகின்றார்.

இரண்டாம் முதைறயாக ராமரால் தூதுவ"ாய் அனுப்பப் பட்ட அனுமன், நடக்கப் பபாவது ஒன்தைறயும் அறியாமல், மகிழ்ச்சியுடப"பய பெசன்றார். சீதை�யிடம் அதை"த்து விபரங்கதைளயும் பெ�ரிவித்� அனுமன், ராவணன் இறந்�தை�யும், விபீஷணன் இப்பபாது இலங்தைக அரசன் எ"வும் பெசால்லிவிட்டு, ராமர் அவளிடம், இ"ி அஞ்சுவ�ற்கு ஏதுமில்தைல எ"வும், பெசாந்� இடத்�ிபலபய வசிப்பதுபபால் அவள் நிம்ம�ி பெகாள்ளலாம் எ"ச் பெசான்"�ாயும், விபீஷணன் சீதை�தையச் சந்�ித்துத் �ன் மரியாதை�கதைளத் பெ�ரிவிக்க ஆதைசப் படுவ�ாயும் பெசால்கின்றார். பபச நா எழாமல் �வித்�ாள் சீதை�. அனுமன் என்" விஷயம், இத்�தை" மகிழ்ச்சிச் பெசய்�ிதையச் பெசால்லியும் என்"ிடம் பபசாமல் பெமள"மாய் இருப்பது எ�"ால் என்று பகட்கவும், �ன் கணவ"ின் வீரத்தை�யும், பெவற்றிதையயும் பகட்டதும் �"க்கு மகிழ்ச்சி �ாங்க முடியவில்தைல என்று பெசால்லும் சீதை�, இதை�விடப் பெபரிய பரிசு ஏதும் இருக்க முடியாது எ"வும் பெசால்கின்றாள். சீதை�க்குக் காவல் இருந்� அரக்கிகதைளத் �ான் பெகான்றுவிடவா எ" அனுமன் பகட்ட�ற்கு அவ்வாறு பெசய்யபவண்டாம், ராவணன் உத்�ிரவின்படிபய அவர்கள் அவ்வி�ம் நடந்�"ர், �வறு அவர்கள் பமல் இல்தைல என்று பெசான்" சீதை�, �ான் ராமதைர உடப" பார்க்கபவண்டும் எ"ச் பெசால்லி அனுப்புகின்றாள். உடப" ராமரிடம் வந்து சீதை� பெசான்"தை�த் பெ�ரிவிக்கின்றார் அனுமன். ராமரின் முகம் இருண்டது. கண்களில் நீர் பெபருகியது. பெசய்வ�றியாது �ிதைகத்�ார் ராமர். ஒருவாறு �ன்தை"ச் சமாளித்துக் பெகாண்டு ராமர் விபீஷண"ிடம் விப�க ப�சத்து ராஜகுமாரியா" சீதை�தைய நன்னீராட்டி, சகலவி� அலங்காரங்கதைளயும் பெசய்வித்து, ஆபரணங்கதைளப் பூட்டி இவ்விடம் அதைழத்துவரச்பெசால்லவும், �ாம�ம் பவண்டாம் என்று பெசால்கின்றார். விபீஷணனும் மகிழ்பவாடு, சீதை�யிடம் பெசன்று ராமரின் விருப்பத்தை�ச் பெசால்ல, சீதை� �ான் இப்பபாது இருக்கும் பகாலத்�ிபலபய பெசன்று ராமதைரக் காண விரும்புவ�ாய்ச் பெசால்ல, விபீஷணப"ா, ராமர் இவ்வாறு குறிப்பிட்டுச் பெசான்"ார் என்றால், அ�ன்படிபய நாம் பெசய்வப� நல்லது. என்று கூற, கணவன் இவ்வாறு பெசால்வ�ின் காரணம் ஏப�ா இருக்கின்றது எ" ஊகம்

பெசய்�வளாய்ச் சீதை�யும் சம்ம�ித்து, �ன் நீராட்டதைல முடித்துக் பெகாண்டு சகலவி� அலங்காரங்கபளாடும், ஆபரணங்கபளாடும், அலங்கார பூஷிதை�யாக ராமர் இருக்குமிடம் பநாக்கி வந்�ாள். ராமர் கு"ிந்� �தைல நிமிரவில்தைல. வா"ரப் பதைடகள் சீதை�தையக் காணக் கூட்டம் கூடி"ர். பெநரிசல் அ�ிகம் ஆ"து. ஒருவபராபெடாருவர் முண்டி அடித்துக் பெகாண்டு சீதை�தையக் காண விதைரய, அங்பக பெபருங்குழப்பம் ஏற்பட்டது. விபீஷணனும், மற்ற அரக்கர்களும், வா"ரப் பதைடத்�தைலவர்களும் கூட்டத்தை� ஒழுங்கு பெசய்ய முதை"ந்�"ர். ராமர் கடுங்பகாபத்துடன் விபீஷணதை"ப் பார்த்து, "ஏன் இப்படி வா"ரப் பதைடகதைளத் துன்புறுத்துகின்றாய்? இந்�க் பெகாடுதைமதைய நிறுத்து. சீதை�க்கு உயர்ந்� மரியாதை�கபளா, உன்னுதைடய காவபலா பாதுகாப்பு அல்ல. அவளுதைடய நன்"டத்தை� ஒன்பற பாதுகாப்பு. ஆகபவ அவதைள பெபாதுமக்கள் முன்"ிதைலயில் வரச் பெசய்வ�ில் �வபெறான்றுமில்தைல. கால்நதைடயாகப் பல்லக்தைக விட்டு இறங்கி வரச் பெசால். வா"ரங்கள் விப�க ப�சத்து ராஜகுமாரிதையப் பார்க்கட்டும், அ�"ால் பெபரும் �வறு பநராது." என்று பெசால்கின்றார்.

ராமரின் பகாபத்தை�ப் புரிந்துபெகாண்ட விபீஷணன் அவ்வாபற பெசய்ய, லட்சுமணன், அனுமன் சுக்ரீவன் பபான்பறார் ம"ம் மிக வருந்�ி"ர். சீதை�யின் மீது ராமருக்குள்ள அன்தைபயும், அவள் இல்லாமல் ராமர் துடித்� துடிப்தைபயும் கண்ணால் கண்டு வருந்�ிக் பெகாண்டிருந்� அவர்களுக்கு, ராமர் சீதை�யின்பமல் ஏப�ா பகாபத்துடன் இருக்கின்றார் எ"ப் புரிந்து பெகாண்டார்கள். பகாபத்�ின் காரணம் பெ�ரியவில்தைல. சீதை�பயா ஏதும் அறியா�வளாகபவ, மிக்க மகிழ்பவாடு பல்லக்தைக விட்டு இறங்கி, ராமரின் எ�ிபர வந்து நின்று, �ன் கணவதை"க் கண்ணார, ம"மார,�ன் ஐம்புலன்களும் மகிழ்வுறும்படியா" மகிழ்பவாடு பார்த்�ாள். இது என்"?? ராமரின் முகம் ஏன் சுருங்குகின்றது? ஏன் பெபாலிவில்லாமல் காட்சி அளிக்கின்றது? எல்லாம் நம்தைம ஒருமுதைற பார்த்�ாரா"ால் சரியாகிவிடும், சீதை� மீண்டும் ராமதைர பநாக்க, ராமரின் வாயிலிருந்து வரும் பெசாற்கபளா இடிபபால் சீதை�யின் கா�ில் விழுகின்றது. �ன் காதை�பய நம்பமுடியா�வளாய்ச் சீதை� ராமதைர பெவறிக்கின்றாள். அப்படி என்"�ான் ராமர் பெசான்"ார்?

"ஜ"க"ின் புத்�ிரிபய!, உன்தை" நான் மீட்டது என் பெகளரவத்தை� நிதைலநாட்டபவ. இந்� யுத்�ம் உன்தை"க் கரு�ி பமற்பெகாள்ளப் பட்டது அல்ல. என்னுதைடய �வங்களி"ால் தூய்தைம பெபற்றிருந்� நான் அவற்றின் வலிதைம பெகாண்டும், என் வீரத்�ின் வலிதைம பெகாண்டும், இக்ஷ்வாகு குலத்�ிற்கு பநரிட்ட இழுக்தைகக் கதைளவ�ற்காகவும், என் வரலாற்தைற இழுக்கில்லாமல் நிதைலநாட்டவுபம,அவதூறுகதைளத் �விர்க்கவுபம உன்தை" மீட்கும் காரணத்�ால் இந்�ப் பபாதைர பமற்பெகாண்படன். இ"ி நீ எங்கு பெசல்லபவண்டுபமா அங்பக பெசல்வாய்! உன் ம"ம்பபால் நீ பெசல்லலாம். இப�ா என் இளவல் லட்சுமணன் இருக்கின்றான், அல்லது பர�னுடப"ா பவறு யாபராடு பவண்டுமா"ாலும் நீ வாழலாம்!"

ராமர் வாயிலிருந்து வந்� வார்த்தை�களா இதைவ? அல்லது விஷப் பாம்புகள் �ன்தை" கடித்துவிட்ட�ா? அல்லது ராவண"ின் பவறு வடிவமா? என்" இது? ஒன்றும் புரியவில்தைலபய? �ன்தை" உள்ளும், புறமும் நன்கு அறிந்� �ன்னுதைடய

கணவன் வாயிலிருந்�ா இத்�தைகய பெகாடும் வார்த்தை�கள்? ஆஹா, அன்பற விஷம் அருந்�ி உயிர்விடாமல் பபாப"ாபம? சீதை�க்கு பயாசிக்கக் கூட முடியவில்தைல, �தைல சுழன்றது. எ�ிரிலிருக்கும் ராமரும் சுழன்றார். பக்கத்�ிலிருக்கும் அதை"த்தும் சுழன்ற". இந்� உலபக சுழன்றது. சீதை�யின் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் பெபருகி பூமிதைய நதை"க்கத் துவங்கியது. அங்பக உலகபம ஸ்�ம்பித்து நின்றது. பூமிப�வி �ன் சுழற்சிதைய நிறுத்�ிவிட்டாபளா???????

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்,ராமாயணம் பகு�ி 73

சீதை� �ிதைகக்க, வா"ரங்களும், அரக்கர்களும், விபீஷணனும், சுக்ரீவனும் நடுங்கி"ர். லட்சுமணன் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் ஆறாகப் பெபருகியது. உலபக ஸ்�ம்பித்து நின்றுவிட்டது பபாலும் காட்சி அளித்�து. ராமபரா பமலும் பெசால்கின்றார்:"ராவண"ால் தூக்கிச் பெசல்லப் பட்டபபாது அவன் தைககளுக்கிதைடபய சிக்கியவளும், அவ"ால் தீய பநாக்கத்ப�ாடு பார்க்கப்பட்டவளும் நீபய! இப்படிப் பட்ட உன்தை" குலப்பெபருதைமயக் காப்பாற்ற பவண்டிய நான் எவ்வாறு ஏற்க முடியும்?? உன்தை" நான் மீட்ட�ின் காரணபம, என் குலப் பெபருதைமதைய நிதைலநாட்டவும், எ"க்கு இதைழக்கப் பட்ட அவம�ிப்பு நீங்கவுபம. உ"க்கு எங்பக, எவருடன் இருக்க இஷ்டபமா அவர்கபளா நீ இருந்து பெகாள்வாய். இத்�தை" பபரழகியா" உன்தை", ராவணன் இடத்�ில் ப�ி"ான்கு மா�ங்கள் இருந்� உன்தை", பிரிந்�ிருப்பதை� ராவணன் பெவகுகாலம் �ாங்கி இருந்�ிருக்க மாட்டான்." ராமரின் இந்�க் பெகாடிய வார்த்தை�கதைளக் பகட்ட சீதை�, க�றி அழு�ாள். பின்"ர் �ன் அழுதைகதையக் கட்டுப் படுத்�ிக் பெகாண்டு பபசுகின்றாள்:" ஒரு அற்ப ம"ி�ன், �ன் மதை"வியிடம் பபசுகின்ற முதைறயில் �ாங்கள் இப்பபாது என்"ிடம் பபசினீர்கள். நீங்கள் நிதை"ப்பதுபபால் நான் நடக்கவில்தைல என்பது �ங்கள் ம"துக்கு நன்கு பெ�ரிந்�ிருக்கும். ஒழுக்கமற்ற பெபண்கள் இருக்கின்றார்கள் �ான். அதை� தைவத்து அதை"த்துப் பெபண்கதைளயும் ஒபர மா�ிரி எ"ச் சிந்�ிக்கக் கூடாது அல்லவா? ராவண"ால் தூக்கிச் பெசல்லப்பட்டது என் விருப்பத்�ின் பபரில் நடந்� ஒன்றல்லபவ? அப்பபாது நான் எதை�யும் பெசய்யமுடியா� நிதைலயில் அல்லபவா இருந்ப�ன்? ஆ"ால் என் உடல் �ான் அவ"ால் தூக்கிச் பெசல்லப் பட்டப� �விர, என் உள்ளம் �ங்கதைளபய நிதை"த்துக் க�றிக் பெகாண்டிருந்�து. �ங்கள் தூய அன்தைப உணர்ந்� நான் பிறிபெ�ாருவரின் அன்தைபயும் விரும்புபவப"ா?

என் இ�யம் உங்கதைள அன்றி மற்பெறாருவதைர நிதை"க்கவில்தைல. �ாங்கள் இப்படி ஒரு முடிவுக்குத் �ான் வருவ�ாய் இருந்�ால், அனுமதை" ஏன் தூது அனுப்பினீர்கள்? ஏன் என்தை" ராவணன் தூக்கிச் பெசன்றதுபம துறக்கவில்தைல? அல்லது அனும"ிடம் தூது அனுப்பும்பபாது பெசால்லி இருந்�ால், இந்� யுத்�பம பெசய்�ிருக்க பவண்டாம் அல்லவா? ஒரு சா�ாரண ம"ி�ன் பபால் பபசிவிட்டீர்கபள? என்தை" நன்றாக அறிந்�ிருக்கும் உங்கள் வாயிலிருந்�ா இப்படிப் பட்ட வார்த்தை�கள் வருகின்ற"? லட்சுமணா, பெநருப்தைப மூட்டு. பெபாய்யா" இந்� அவதூறுகதைளக் பகட்டுக் பெகாண்டும் நான் உயிர் வாழபவண்டுமா? என் நடத்தை�யில் சந்ப�கம் பெகாண்டு அவதூறாய்ப் பபசும்

கணவரால், நான் அக்"ிப்ரபவசம் பெசய்வது ஒன்பற ஒபர வழி." என்று லட்சுமணதை"த் தீ மூட்டும்படி சீதை� பவண்டுகின்றாள்.

சீதை�யின் வார்த்தை�கதைளக் பகட்ட லட்சுமணன், ராமரின் முகத்தை�ப் பார்க்கின்றான். மிகவும் ம"ம் பெநாந்து பபா" லட்சுமணன், ராமருக்கும் அ�ில் சம்ம�ம் எ" முகக் குறிப்பில் இருந்து அறிகின்றான். ராமபரா, ஊழிக்காலத்து காலருத்�ிரதை"ப் பபான்ற ப�ாற்றத்துடன் காணப்பட்டார். அவர் பகாபம் �ணிவ�ாய்த் பெ�ரியவில்தைல. யாருக்கும் ராமர் அருபக பெநருங்கவும் அச்சமாய் இருந்�து. யாரும் யாதைரயும் ஏறிட்டுப் பார்க்கவில்தைல, யாரும் யாரிடமும் எதுவும் பபசவும் இல்தைல. லட்சுமணன் தீ மூட்டி"ான். சீதை� மு�லில் ராமதைரயும் பின்"ர் அந்�த் தீதையயும், மும்முதைற வலம் வந்�ாள். அக்"ிதைய பெநருங்கி"ாள். �ன் தைககதைளக் குவித்� வண்ணம் அக்"ிதைய மட்டுமின்றி, அதை"த்துத் பெ�ய்வங்கதைளயும் து�ித்� வண்ணம் சீதை� பெசால்லத் பெ�ாடங்கி"ாள்:

"என் இ�யம் ராமதைர விட்டு அகலா�து என்றால் ஏ அக்"ிபய, நான்கு �ிதைசகளிலும் என்தை"க் காப்பாய்!

என் நடத்தை� அப்பழுக்கற்றது என்றால் ஏ அக்"ிபய, நான்கு �ிதைசகளிலும் என்தை"க் காப்பாய்!

ம"ம், வாக்கு, காயம் என்ற உணர்வுகளி"ால் நான் தூய்தைமயா"வள் �ான் என்றால், ஏ அக்"ிபய என்தை"க் காப்பாய்!

ஏ சூரியப�வா, ஏ சந்�ிர ப�வா, ஏ வாயுப�வா,

�ிக்குகளுக்கு அ�ிப�ிகபள,வருணா, பூமாப�விபய! உஷத் கால ப�வதை�பய!

பகலுக்கு உரியவபள, சந்�ியாகால ப�வதை�பய, இரவுக்கு உரியவபள,

நீங்கள் அதை"வருபம நான் தூய்தைமயா"வள், பவித்�ிரமா"வள் என்பதை� நன்கு அறிவீர்கள் என்பது உண்தைமயா"ால், ஏ அக்"ிபய நான்கு �ிதைசகளிலும் என்தை"க் காப்பாய்!"

இவ்வாறு உரக்கப் பிரார்த்�ித்துக் பெகாண்டு, சற்றும் அச்சமில்லாமல், குளிர் நீரிபலா, நிலபெவாளியிபலா பிரயாணம் பெசய்வதை�ப் பபான்ற எண்ணத்துடன் சீதை� அக்"ிக்குள் பிரபவசித்�ாள். அங்பக குழுமி இருந்�வர்கள் அதை"வருபம அலறித் துடித்�"ர். ராமர் கண்களிலிருந்து ஆறாகக் கண்ணீர் பெபருகியது. லட்சுமணன் இந்�க் காட்சிதையக் காணச் சகியாமல் முகத்தை� மூடிக்பெகாண்டு அழு�ான். வா"ரங்களும், அரக்கர்களும் ப�றித் துடித்�"ர். விண்ணிலிருந்து ப�வர்களும், ரிஷி, மு"ிவர்களும் இந்� அக்"ிப்ரபவசத்தை�ப் பார்த்துக் பெகாண்டு பெசய்வ�றியாமல் �ிதைகத்�"ர். அக்"ிக்குள் ப்ரபவசித்� சீதை�பயா �ங்கம் பபால் ஒளியுடப" பிரகாசித்�ாள்.

இப்பபாது ராமர் பெசய்�து சரியா, �வறா என்ற விவா�ம் ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும். சீதை� அக்"ிக்குள் ப்ரபவசம் பெசய்�பபாது பெசான்" வார்த்தை�கள் கம்பராமாயணத்�ில் பவறு மா�ிரியாக வருகின்றது. அது பற்றிய விவா�ங்கள் இன்னும் முடியவில்தைல. சீதை� என்" பெசால்கின்றாள், கம்பர் வாயிலாக என்று பார்ப்பபாமா? அப்புறம் அது பற்றிய �மிழறிSர் ஒருவரின் கருத்தும், அது பற்றிய அந்�த் �மிழறிSர் குறிப்பிட்டுச் பெசால்லும் ஆங்கில நாடகம் ஒன்றின் குறிப்பும், பார்க்கலாம். கருத்துச் பெசால்ல விரும்புபவர்கள் பெசால்லலாம்.

குறிப்பிட்ட கட்டுதைர, பிர�ி எடுக்க முடியவில்தைல. ஆகபவ அதை�க் கீபழ �ட்டச்சு பெசய்கின்பறன்.

"நீ�ிப�ி மகாராஜன் அவர்கள் கம்பதை"க் கண்டு ஆ"ந்�ித்�வர். அவர் ஒரு நிகழ்ச்சியில் பெசால்லி இருக்கின்றார். என்ப�ாய்க் கட்டுதைர ஆரம்பிக்கின்றது. இந்�க் குறிப்பிட்ட பெசாற்பெபாழிவு, நீ�ிப�ி மகாராஜன் அவர்களால், பபராசிரியரும், இலக்கிய அறிSரும் ஆ" �ிரு அ.சீ"ிவாச ராகவன் அவர்களின் இலக்கிய ஆய்தைவக் குறித்�து. �ிரு அ.சீ"ிவாசராகவன் அவர்கள் சீதை� பெசான்" வார்த்தை�களுக்கு எவ்வாறு நாம் பெபாருள் பெகாள்ளபவண்டும் என்பதை� பஷக்ஸ்பியரின் ஒபெ�ல்பலா நாடகத்�ில் பெடஸ்டிபமாப"ா பெசால்லும் வார்த்தை�கதைளக் பெகாண்டு நிரூபிக்கின்றார் என்ப�ாய்க் கட்டுதைர வருகின்றது. இ"ி கட்டுதைரயும், சீதை� பெசான்" வார்த்தை�களாய்க் கம்பன் பெசால்வதும்.

அக்"ிப் பிரபவசத்�ில் சீதை�! கம்பரும், வால்மீகியும்!

அக்"ிப் ப்ரபவசத்துக்குத் �யார் ஆவது சீதை��ான் என்றும், அவபள லட்சுமண"ிடம் அக்"ிதைய மூட்டும்படிச் பெசால்லுகின்றாள் எ"வும், ராமர் அ�ற்கு மறுப்புச் பெசால்லா��ில் இருந்து அவருக்கும் இது சம்ம�பம எ"வும், வால்மீகி எழு�ி இருக்கின்றார். கம்பரும் அதை� ஒட்டிபய எழு�ி இருக்கின்றார். எ"ினும் வால்மீகி, ம"ம், வாக்கு, காயம் என்னும் மூன்தைறயும் சீதை� பெசால்வ�ாய்ச் சுட்டிக் காட்டி இருக்கின்றார். ஆ"ால் கம்பர் இங்பக என்" எழுதுகின்றார் எ"ில், மீட்சிப் படலம்: சீதை�யின் துயர நிதைல: பாடல் எண்: 3976

க"த்�ி"ால் கடந்� பூண் முதைலய தைகவதைள

ம"த்�ி"ால் வாக்கி"ால் மறு உற்பறபெ""ின்

சி"த்�ி"ால் சுடு�ியால் தீச் பெசல்வா என்றாள்

பு"த் துழாய்க் கணவற்கும் வணக்கம் பபாக்கி"ாள்"

என்று பெசால்கின்றார். கம்பர் ஆரம்பத்�ிபலபய சீதை�தைய, ராவணன் தூக்கிச் பெசல்லும்பபாது, அந்�ப் பர்ணசாதைலதையபய பெபயர்த்பெ�டுத்��ாய்த் �ான் பெசால்லுகின்றார். வால்மீகி, ராவணன் பெ�ாட்டுத் தூக்கித் �ன் பெ�ாதைடயில் இடுக்கிக் பெகாண்டு பெசன்ற�ாகபவ பெசால்லிவிடுகின்றார். இவ்வாறு இருக்கும்பபாது வால்மீகி பெசால்லும்பபாது, சீதை�, ம"ம், வாக்கு, காயம் என்ற மூன்தைறயும் குறிப்பிட்டுச் பெசால்லுவ�ாபய பெசால்லுகின்றார். ஆ"ால் கம்பபரா எ"ில், "ம"த்�ி"ால் வாக்கி"ால் மறு உற்பறபெ""ின்" என்று சீதை� பெசால்லுவ�ாய்ச் பெசால்கின்றார். இந்� வாக்பக பெபரும்பாலும் நம் �மிழறிந்� நல்பலார்களால் ஏற்கப் பட்டிருப்ப�ால் இது என்"? இவ்வாறு சீதை� பெசால்லி இருப்ப�ால் உடலால் சீதை� பெகட்டிருப்பாள் என்றல்லபவா எண்ண பநரிடுகின்றது? எ" ம"துக்குள்ளாகவாவது சிலர் எண்ணுகின்ற"ர் அல்லவா?

ஆ"ால் இந்�ப் பு�ிதைரத் �ான் பபராசிரியர் அ.சீ"ிவாச ராகவன் அவர்கள் விடுவித்��ாய், நீ�ிப�ி �ிரு மகாராஜன் கூறுகின்றார். அவர் கூறுவ�ாவது:

"சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பகாயம்புத்தூரில் நடந்� இலக்கிய நிகழ்ச்சியில் அதுவதைர விடுபடா� ஒரு பு�ிதைர பபராசிரியர் அ. சீ"ிவாச ராகவன் அவர்கள் விடுவித்�ார். அதுவதைர பண்டி�மணி, பசாமசுந்�ரபார�ி பபான்றவர்களால் கூடத் �வறாகப் புரிந்து பெகாள்ளப் பட்ட பு�ிர் அது. அக்"ி பிரபவசத்�ின்பபாது சீதை� தீதைய வலம் வந்து,

"ம"த்�ி"ால் வாக்கால், மறுவுற்பறபெ""ில்

சி"த்�ி"ால் சுடு�ியால் தீச்பெசல்வா" என்கின்றாள். அவள் ஏன் பெமய்யால் என்று பெசால்லவில்தைல என்பது�ான் பு�ிர்.

If I have been sullied

In mind or speech,

Burn me, Oh, Fire-God,

With all thy ire" என்பது பபராசிரியரின் ஆங்கில ஆக்கம். விதைட காண முடியாமல் அறிSர்கள் �ிணறிய இந்�ப் பு�ிருக்குத் தீர்தைவ அந்�க் பகாயம்புத்தூர் நிகழ்ச்சியில் பெசான்"ார் பபராசிரியர்.

பஷக்ஸ்பியரின் நாடகமா" ஒபெ�ல்பலாவில் வில்லன் இயபகா ஒபெ�ல்பலா ம"�ில் சந்ப�கத்தை�த் ப�ாற்றுவித்து விடுகின்றான். அதை�க் பகட்டுவிட்டு ஒபெ�ல்பலா பெடஸ்டிபமாப"ாதைவச் பெசால்லத் �கா� வார்த்தை�யால் �ிட்டுகின்றான். அப்பெபாழுது ஒன்றும் பெ�ரியா�வன் பபால் இயாபகா வருகிறான். அவ"ிடம் பெடஸ்டிபமா"ா பகட்கிறாள்:

"எ"க்கு அந்�ப் பெபயரா இயாபகா?"

எந்�ப் பெபயர் ராணி?"

இப�ா இவள் பெசால்கிறாபள நான் அது என்று அவர் பெசான்"ாபெரன்று."

இப�ா கீபழ பெடஸ்டிபமா"ாவின் வார்த்தை�களும், ஒபெ�ல்பலா அவதைளச் பெசான்" வார்த்தை�யும்.

Impudent strumpet!

DESDEMONA DESDEMONA

I cannot tell. Those that do teach young babes

Do it with gentle means and easy tasks:

He might have chid me so; for, in good faith,

I am a child to chiding.

IAGO

What's the matter, lady?

EMILIA

Alas, Iago, my lord hath so bewhored her.

Thrown such despite and heavy terms upon her,

As true hearts cannot bear.

DESDEMONA

Am I that name, Iago?

IAGO

What name, fair lady?

DESDEMONA

Such as she says my lord did say I was.

EMILIA

He call'd her whore: a beggar in his drink

Could not have laid such terms upon his callat.

ஒபெ�ல்பலா பெசான்"�ாகச் பெசால்லப் படும் அந்�ச் பெசால்தைலக் கூடச் பெசால்லுவ�ற்கு பெடஸ்டிபமாப"ாவின் உயர்குடிப் பிறப்பும், அவளுதைடய கற்பும் �டுக்கின்றது. சீதை�க்கும் அப� நிதைலதைம�ான். "பெமய்" தூய்தைம பற்றிய களங்கம் மக்களால் கற்பதை" பெசய்து பார்க்க இயலும். கதை� கட்டிவிடவும் முடியும். எ"பவ அதை�ச் பெசால்லக் கூசுகின்றாள் சீதை�. இந்�த் தீர்தைவ அங்பக இருந்� பபராசிரியர்கள் ஏற்றுக் பெகாண்ட"ர். இது இலந்தை� ராமசாமி என்பவரால் எழு�ப் பட்ட "இலக்கியச் சீ"ி அ.சீ.ரா. வாழ்வும், ”வாக்கும் என்ற புத்�கத்�ில் இருந்து எடுக்கப் பட்டது.

பமலும் சீதை�க்கு ராமன் ம"து பெ�ரியாமபலா,ராமனுக்கு சீதை�யின் ம"ம் பெ�ரியாமபலா, அல்லது அவள் கற்பிற் சிறந்�வள் எ"த் பெ�ரியாமபலா இல்தைல. எ"ினும், உலகத்�ார் கண் முன்"ால் சீதை� �ன் கற்தைப நிரூபிக்கபவண்டும் எ"பவ ராமன் விரும்பி இருக்கின்றான். சீதை�யும் �ன் கணவ"ின் ம"க் குறிப்தைப அறிந்து அதை� நிதைறபவற்றத் துணிந்�ிருக்கிறாள். இதை�பய சீதை� பெநருப்பிலிருந்து மாசுபடாமல் பெவளிபய வந்�பபாது ராமரும் �ன்"ிதைல விளக்கமாயும் அளிக்கின்றார். எ"ினும் ஒரு மானுட"ாகபவ வாழ்ந்� ராமர் இந்� இடத்�ிலும் மானுட"ாகபவ, சா�ாரண ம"ி�ன் எவ்வாறு �ன் மதை"வியிடம் பகாபத்துடனும், அ�ிகாரத்துடனும், கடுதைமயாகவும் நடப்பாப"ா அவ்வாபற நடந்து, �ான் ம"ி�"ாய் இருப்ப�ில் இருந்து சற்றும் மாறவில்தைல எ" நிரூபித்�ிருக்கின்றார் என்றும் பெகாள்ளலாம்.

இலந்தை� ராமசாமி எழு�ிய இந்�ப் புத்�கத்�ின் மின்"ாக்கத்தை� எ"க்குக் பெகாடுத்து உ�விய முத்�மிழ்க்குழும சபகா�ரர் சிங்தைக குமார் அவர்களுக்கும், ஒபெ�ல்பலா நாடகப் பிர�ிதையக் பெகாடுத்து உ�விய சபகா�ரர் �ிரு �ிவாஅவர்களுக்கும் என் ம"மார்ந்� நன்றிதையத் பெ�ரிவித்துக் பெகாள்கின்பறன்.

சீதை�யின் அக்"ிப்ரபவசம் சரியா"�ா?? இல்தைலயா? பெ�ாடர்ச்சி!

பலரும் சீதை� ஏன் பெமய்யாலும் என்ற வார்த்தை�தைய உபபயாகிக்கவில்தைல எ"பவ பகட்டுக் பெகாண்டிருக்கின்ற"ர். . ஏபெ""ில் கம்பர் �ன் ராமாயணத்�ில் சீதை�தைய ராவணன் கவர்ந்து பெசன்றதை�ப் பற்றி எழுதும்பபாது, பெ�ாட்டுத் தூக்கிச் பெசன்ற�ாய் எழு�பவ இல்தைல அல்லவா? அதை� நாம் முன்பப பார்த்ப�ாம். பர்ணசாதைலபயாடு பெபயர்த்து ராவணன் தூக்கிச் பெசன்ற�ாகபவ கூறுகின்றார். அ�ிலும் ஒரு கா� தூரம் பூமிதையப் பெபயர்த்து எடுத்து சீதை�தையத் தீண்டாமபலபய தூக்கிச் பெசன்ற�ாய்க் கூறுகின்றார் கம்பர். தீண்டாமல் தூக்கிச் பெசன்றிருக்கும்பபாது பெமய்யால் என்று கம்பரால் எப்படி எழு� முடியும்? அப்புறம் அவர் முன்"ம் எழு�ியது �வபெற" ஆகாப�ா?? ஆகபவ அவர் அக்"ிப்ரபவசத்�ின்பபாது சீதை� ம"த்�ி"ால், வாக்கி"ால் மறு உற்பறபெ""ின் என்று மட்டுபம கூறிய�ாய் எழு�ிவிட்டார். பமலும் ராவணனுக்பகா பவ�வ�ி மூலம் கிதைடத்� சாபம் இருக்கிறது. அவன் எவ்வாறு சீதை�தைய அவள் சம்ம�ம் இல்லாமல் தீண்ட முடியும்??? பெ�ாட்டுத் தூக்கிச் பெசன்றதை�க் கம்பர் எழு�வில்தைல எ"ினும், வால்மீகி எழு�ி உள்ளார். அந்� அளபவ �ான் அவ"ால் முடியும். அதுவும் �தைலமுடிதையப் பிடித்தும், தைகதையப் பிடித்து இழுத்தும் தூக்கித் �ன் பெ�ாதைடயில் இடுக்கிக் பெகாண்டு பெசன்ற�ாய் வால்மீகி கூறுகின்றார். இஷ்டமில்லாமல் இருக்கும் ஒரு பெபண்தைண அந்� அளவுக்குக் கூடப் பலவந்�ப் படுத்�ித் �ாப" தூக்கிச் பெசல்லமுடியும்??? அதை� வால்மீகி மறுக்கவில்தைல, சீதை�யும் மறுக்கவில்தைல, ராமரும் மறுக்கவில்தைல, அ�"ாபலபய வால்மீகி ம"�ால், வாக்கால், காயத்�ால் என்று பெசால்லி இருக்கின்றார். பெ�ாட்டுத் தூக்கிச் பெசன்ற�ால் சீதை�யின் கற்பு பபாய்விட்டது எ" எவ்வாறு கூறமுடியும்???

ஆகபவ �ான் �ன் பமல் உள்ள நம்பிக்தைகயாபலபய சீதை� �ன் கணவன் �ன்தை" இவ்வாறு பபசும்படி பநர்ந்�து என்பதை�ப் புரிந்து பெகாண்டாள் என்பற பெசால்லபவண்டும். அக்"ி கூடத் தீண்ட அஞ்சும் அளவுக்கு சீதை�

பரிசுத்�மா"வபள என்பதை� ராமர் புரிந்து தைவத்�ிருந்��ாபலபய சீதை� அக்"ிப்ரபவசம் பெசய்யத் �யார் ஆ"பபாது மறுக்கவில்தைல, �டுக்கவில்தைல. �ன் மதை"வி பரிசுத்�மா"வபள என்பது �ன் ம"துக்கு மட்டும் பெ�ரிந்து �ான் மதை"விதையச் பசர்த்துக் பெகாண்டால், உலகிலுள்பளார் பெபண்ணாதைசயால் பீடிக்கப் பட்ட ராமன் பிறர் வீட்டில் மா�க் கணக்கில் இருந்�வதைளத் �ன்னுடன் பசர்த்துக் பெகாண்டுவிட்டாப" எ"ப் பபசக் கூடாது என்ற எண்ணம் மட்டும் காரணம் இல்தைல. �ன் மதை"வி �"க்கு பவண்டும், ஆ"ால் அப� சமயம் அவதைளப் பிறர் குற்றம் காணா� வதைகயிலும் இருத்�ல் நல்லது. என்று பயாசித்ப� ராமர் இந்� முடிவுக்கு வந்�ார் எ"வும் கூறலாம். ஏபெ""ில், இப� ராமர், சீதை�யுடன் பசருவ�ற்காக சீதை�தைய அக்"ிப்ரபவசம் பெசய்ய தைவத்� அப� ராமர், பின்"ால், இப� சீதை�தையத் துறக்கவும் பபாகின்றார். �ன் நாட்டு மக்கள் பபசிய�ற்காக! ஒரு அரச"ாய்த் �ன் கடதைமதையச் பெசய்யப் பபாகின்றார். ஆங்கிலப் பழபெமாழி, “சீசரின் மதை"வி சந்ப�கத்�ிற்கு அப்பாற்பட்டவளாய் இருத்�ல் பவண்டும்” என்று பெசால்லுவதுண்டு. இங்பக ராமரின் மதை"விக்கு அந்�க் க�ி பநரிட்டிருக்கின்றது. மக்கள் ம"�ில் சந்ப�கம் உ�ித்�தும், ராமர் உடப" மதை"விதையத் துறக்கவும் �யாராகின்றார். அதை�யும் பார்ப்பபாம். இ"ி அக்"ிப்ரபவசத்துக்கு அடுத்து என்" நடக்கப் பபாகின்றது என்று நாதைளக்குப் பார்ப்பபாமா???

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 74

அக்"ியில் இறங்கிய சீதை�தையப் பார்த்து அதை"வரும் அலறிக் க�ற ராமர் கண்களில் குளமாய்க் கண்ணீர் பெபருகியது. ரிஷிகளும், ப�வர்களும், கந்�ர்வர்களும் பார்த்துப் ப�றிக் பெகாண்டிருந்�"ர். அப்பபாது ராமரின் எ�ிரில் எமன், குபபரன், பித்ரு ப�வர்கள், இந்�ிரன், வருணன், பிரம்மா பபான்பறார் பரமசிவனுடன் அங்பக ப�ான்றி"ார்கள். ராமதைரப் பார்த்துப்

பபசத் பெ�ாடங்கி"ார்கள் அவர்கள். "ராமா, நீ யார் என்பதை� மறந்துவிட்டாபயா??? அதை"த்துக்கும் நீபய அ�ிப�ி! நீ எவ்வாறு சீதை� அக்"ியில் பிரபவசிப்பதை�ப் பார்த்துச் சகித்துக் பெகாண்டு இருக்கின்றாய்?? ஆரம்பமும், நீபய! நடுவிலும் நீபய! முடிவிலும் நீபய! அதை"த்தும் அறிந்�வன் நீ! காரண, காரியங்கதைள அறிந்�வன் நீ! நீபய ஒரு சாமா"ிய ம"ி�ன் பபால் இப்படி சீதை�தைய அலட்சியமாய் நடத்�லாமா?" என்று பகட்க, ராமபரா அவர்கதைளப் பார்த்துச் சற்பற குழப்பத்துடன், "நான் �சர�ச் சக்கரவர்த்�ியின் மகன் ராமன் என்ப�ாய்த் �ான் என்தை" அறிந்�ிருக்கின்பறன். பதைடக்கும் கடவுளா" பிரம்மப"! உண்தைமயில் நான் யார்? எங்கிருந்து, எ�ன் பெபாருட்டு வந்ப�ன்?" என்று பகட்கின்றார்.

பிரம்மா பெசால்கின்றார். "ராமா, நீபய ஆரம்பம், நீபய முடிவு, நீபய நடுவில் இருப்பவனும் ஆவாய்! பதைடப்பவனும் நீபய, காப்பவனும் நீபய, அழிப்பவனும் நீபய! இயக்கமும் நீபய! இயங்காதைமயும் உன்"ாபலபய! அகில உலகமும் உன்"ாபலபய இயங்குகின்றது. தைகயில் சங்கு, சக்ரத்தை� ஏந்�ிய மகாவிஷ்ணு நீபய! அதை"த்து உலகத்து மாந்�ர்களின் வி�ியும் நீபய! நீபய கண்ணன், நீபய பலராமன், நீபய கார்த்�ிபகயன் என்னும் ஸ்கந்�ன்! ஆற்றலும் நீபய, அடங்குவதும் உன்"ாபலபய! பவ�ங்கள் நீபய! "ஓ"ங்கார பெசாரூபமும் நீபய! அதை"வதைரயும் பாதுகாப்பவனும் நீபய!அழிப்பவனும் நீபய! நீ இல்லா� இடபம இல்தைல. அதை"த்து உயிர்களிலும் நீபய நிதைறந்�ிருக்கின்றாய்! நீ எப்பபாது, எங்பக, என்" பெசய்து பெகாண்டிருக்கின்றாய் எ" யாராலும் அறிய முடியா�து, இந்� பூமியிலும், மண்ணிலும், பெசடி, பெகாடிகளிலும், மலரும் பூக்களிலும், மலரா� பெமாட்டுக்களிலும், விண்ணிலும், காற்றிலும், பமகங்களிலும், இடி, மின்"லிலும், மதைழ பெபாழிவ�ிலும், மதைலகளிலும், சமுத்�ிரங்களின் நீரிலும், ஆற்றுப் பெபருக்கிலும், மிருகங்களின் உயிர்களிலும், ம"ி� உயிர்களிலும், இன்னும் ப�வாசுர

உயிர்களிலும் அதை"த்�ிலும் நிதைறந்�ிருப்பவன் நீபய! அதை"த்துக்கும் ஆ�ாரம் நீபய! சூரிய, சந்�ிரர்கள் உன் கண்கள். நீ உன் கண்தைண மூடி"ால் இரவு. �ிறந்�ால் பகல். உன் பகாபம் பெநருப்தைப ஒத்�து என்றால் உன் சாந்�பம சந்�ிரன் ஆவான். உன் பெபாறுதைம, உறு�ி பூமி எ"ின் உன் இ�யம் பிரம்மாவாகிய நான் ஆபவன், உன் நாவில் சரஸ்வ�ி இருக்கின்றாள். நீபய மூவுலதைகயும் ஆளும் அந்� மகாவிஷ்ணு ஆவாய்! சீதை�பய உன்னுதைடய ப�வி ஆ" மகாலட்சுமி ஆவாள்." என்று பெசால்கின்றார் பிரம்மா.

வால்மீகி ராமாயணத்�ில் இந்�க் குறிப்பிட்ட கட்டம், பிரம்மா ராமதைரப் பார்த்துச் பெசால்லுவது ஒரு ஸ்பலாகமாகபவ இருக்கின்றது. இதை�ப் பாராயணம் பெசய்பவர்கள் இருக்கின்ற"ர். அப்பபாது அக்"ியில் இருந்து அக்"ிப�வன், �ன் கரங்களில் சீதை�தையத் �ாங்கியவண்ணம் எழுந்�ான். சீதை�பயா அன்றலர்ந்� மலர் பபால் அக்"ியில் இறங்கும்பபாது எவ்வாறு சர்வாலங்கார பூஷிதை�யாகக் காணப் பட்டாபளா அவ்வாபற சற்றும் பெமருகு குன்றாமல் காணப்பட்டாள். அக்"ி ப�வப"ா ராம"ிடம், "ராமா, இப�ா உன் அருதைம மதை"வி சீதை�! அரக்கர்கள் கூட்டத்�ில், அரக்கிகளின் காவலில் இருந்� சமயத்�ில் கூட இவள் �ன்தை" இழக்கவில்தைல. உன்தை"பய நிதை"த்�ிருந்�ாள் அன்பறா??? இவள் தூய்தைமயா"வள். இவதைள ஏற்றுக் பெகாள்வாயாக. இதை� என் உத்�ரவாகச் பெசால்லுகின்பறன்." என்று பெசால்ல, ராமரும் மகிழ்வுடப"பய, அக்"ியிடம், ராவணன் வீட்டில், அவனுதைடய அபசாகவ"த்�ில் ப�ி"ான்கு மா�ங்கள் வாழ்ந்துவிட்ட சீதை�தைய நான் �வறாய் நிதை"க்கவில்தைல எ"ினும், இவ்வுலக மக்கள் மத்�ியில் அவளுதைடய தூய்தைமதைய நிரூபிக்காமல் நான் ஏற்பது எங்க"ம் முதைறயாகும்?? ஒரு அரச"ாகக் கூடிய நான் பெபண்ணாதைசயால் அவ்வாறு பெசய்ப�ன் என்று என்தை"த் தூஷிப்பார்கள் அல்லவா?? என் ம"து அறியும், என் மதை"வி தூய்தைமயா"வள் என்று. எ"ினும் அவளுதைடய பமன்தைமதைய உலகும் அறியபவண்டிபய இவ்வி�ம் அவள் பெசய்யும்பபாது �டுக்காமல் பார்த்துக்

பெகாண்டிருக்க பவண்டியவன் ஆகிவிட்படன். ராவணன் அவதைள ஏதும் பெசய்�ிருக்க முடியாது என்பதும் எ"க்குத் பெ�ரியும். பெநருப்தைப ஒத்� என் மதை"விதைய நான் எவ்வாறு பிரிந்�ிருக்க முடியும்?" என்று பெசால்லிவிட்டு சீதை�தைய ஏற்றுக் பெகாள்கின்றார் ராமர்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி – 75

சீதை�தைய ம"முவந்து ஏற்றுக் பெகாண்ட ராமரின் எ�ிபர பரமசிவன் காட்சி அளித்�ார். ராமர் அபயாத்�ிக்குத் �ிரும்பிச் பெசன்று இக்ஷ்வாகு குலப் பெபருதைமதைய நிதைல நாட்டும் வண்ணம் அரசாட்சி பெசய்து பின் பமலுலகம்

�ிரும்புவார் என்றும், இப்பபாது ராமதைரக் காண அவரது �ந்தை�யா" �சர�ர் வந்�ிருப்ப�ாயும் பெசால்கின்றார். ராமருக்கும், சீதை�க்கும் �சர�ர் காட்சி அளிக்கின்றார். ஆ"ால் இந்� நிகழ்ச்சிகபெளல்லாம் ராமர், சீதை� இருவதைரயும் �விர கூடி இருந்� மற்றவர்கள் பார்த்��ாய் வால்மீகி பெசால்லவில்தைல. ஏப�ா அ�ிசயம் ஒன்று நடக்கின்றது என்ற அளவில் மட்டுபம புரிந்து பெகாண்ட�ாய்ச் பெசால்கின்றார். �சர�ன் �ன் அருதைம மகன் ராமதை" ஆரத் �ழுவிக் பெகாண்டு �ன் மகன் புருஷர்களில் உத்�மன் எ"த் �ான் உணர்ந்து பெகாண்டு விட்ட�ாய்ச் பெசால்கின்றார். ப�ி"ான்கு வருட வ"வாசமும் முடிவதைடயப் பபாகின்ற�ால் ராமர் சீக்கிரமாய் அபயாத்�ிக்குத் �ிரும்பி ராஜ்யத்தை� ஏற்றுக் பெகாண்டு ஈடு இதைணயற்ற வதைகயில் அரசாட்சி பெசய்து நீண்ட பெநடுங்காலம் பெபரும் புகபழாடு வாழ்வார் எ"வும் வாழ்த்துகின்றார் �சர�ர். அப்பபாது ராமர் �ன் �ந்தை�யிடம், தைகபகயிதையயும், பர�தை"யும் விலக்கிவிடுவ�ாய்ச் பெசான்"தை� மறந்து அவர்கள் இருவதைரயும் அந்�க் கடுதைமயா" சாபத்�ில் இருந்து விடுவிக்க பவண்டி"ார். �சர�ரும் அவ்வாபற ஆகட்டும் எ" வாக்களித்�ார்.

பின்"ர் லட்சுமணனுக்கும் ராமருக்குத் பெ�ாடர்ந்து பசதைவகள் பெசய்து வருமாறு ஆசி கூறிவிட்டு, சீதை�தையப் பார்த்து, ராமன் இப்பபாது நடந்து பெகாண்ட வி�த்�ாலும், இங்பக நடந்� இந்� அக்"ிப் பிரபவச நிகழ்ச்சியாலும் சீதை�யின் ம"ம் துன்புறக் கூடாது என்றும் பெசால்லிவிட்டு, “உன்னுதைடய தூய்தைம அதை"வருக்கும் புரியபவ இவ்வாறு நடந்�து. பெசய்ய முடியா� ஒரு காரியத்தை� நீ பெசய்��ால் உன்னுதைடய புகழ் மற்றப் பெபண்களின் புகதைழ விட ஓங்கும். இ"ி உன் கணவ"ின் பணிவிதைடகளில் நீ இன்புற்று இருப்பாயாக.” என்று பெசால்லிவிட்டுப் பின்"ர் அதை"வரும் பமலுலகம் பெசல்கின்ற"ர். பின்"ர் இந்�ிரன் ராமதைரப் பார்த்து, ஏ�ாவது வரம் பவண்டிப் பெபற்றுக் பெகாள்வாய் எ"ச் பெசால்ல ராமரும், இந்�ப் பபாரில் உயிர் நீத்� அதை"த்து வா"ரங்களும் உயிர் பெபற்று எழ பவண்டும் என்பப� �"க்கு பவண்டிய வரம் என்றும் பெசால்லி விட்டு, அவர்கள் முழு ஆபராக்கியத்ப�ாடும் எழச் பெசய்யும்படிக்கும் பிரார்த்�ிக்கின்றார். இந்�ிரன் இது மிக அரி�ா" வரம் எ"ினும் நான் வாக்குக் பெகாடுத்துவிட்ட�ால் நீ பகட்டது பகட்டபடி நடக்கும் எ"ச் பெசால்ல, இறந்� வா"ரர்கள் அதை"வரும் தூங்கி எழுவது பபால் எழுந்�"ர். பின்"ர் ராமதைர நீ மீண்டும் அபயாத்�ிக்குச் பெசல்வாய். உன்னுதைடய பிரிவால் வாடி, வருந்�ி �வங்கதைளயும், கடும் விர�ங்கதைளயும் பெசய்து பெகாண்டிருக்கும் பர�, சத்ருக்க"ர்கதைளக் காக்க பவண்டியும், அவர்கதைள

மகிழ்விக்க பவண்டியும் விதைரவில் அபயாத்�ி பெசல்வாய். என்று கூறிவிட்டு

அதை"வரும் மதைறந்�"ர்.

மறுநாள் விபீஷணன் ராமதைரச் சகல வச�ிகபளாடும் நீராடி, நல்லாதைட உடுத்�ி, ஆபரணங்கதைள அணிந்து அதை"வதைரயும் மகிழ்விக்கக் பகார, ராமபரா, �ான் உடப" பெசன்று பர�தை"யும், சத்ருக்க"தை"யும் பார்க்க பவண்டும் என்று பெசால்கின்றார். விதைரவாக அபயாத்�ிக்கு அருபக இருக்கும் நந்�ிகிராமம் பெசல்லபவண்டும் எ"வும், கால்நதைடயாகச் பெசன்றால் பல நாட்களாகிவிடும் என்ப�ால் அது வதைரயில் பர�ன் �ாங்க மாட்டான் எ"வும் பெசால்கின்றார். விபீஷணனும் உடப"பய, ராவண"ால் அபகரித்துவரப் பட்ட குபபர"ின் புஷ்பகம் இங்பகபய இருப்ப�ாயும், அ�ில் அமர்ந்து பெவகு விதைரவில் அபயாத்�ி பெசன்று விடலாம் எ"வும் பெசால்கின்றான். ஆ"ால் ராமர் இலங்தைகயில் சில நாட்கள் �ங்கிச் பெசல்வப� �"க்கு விருப்பம் எ"வும் பெசால்கின்றான். ராமர் விபீஷணன் பெசய்� உ�விகதைளப் பாராட்டிப் பபசிவிட்டு, இப்பபாது �ங்க பநரம் இல்தைல எ"வும், பர�தை"ச் பெசன்று உடப"பய பார்க்க பவண்டும் எ"வும், �ாயார்கதைளப் பார்க்க பவண்டும் எ"வும் பெசால்கின்றார். ஆகபவ விதைட பெகாடுக்குமாறு பகட்கின்றார். விபீஷணன் மிக்க மரியாதை�யுடப" ராமதைர வணங்கி, பமலும் என்" பவண்டும் எ"க் பகட்க, பபாரில் சாகசங்கள் பல புரிந்� வா"ரங்களுக்குப் பரிசளிக்கும்படிச் பெசால்கின்றார் ராமர். அவ்வாபற வா"ரங்கள் அவர்கள் விரும்பிய வண்ணம் �ங்கம், பெவள்ளி, நவரத்�ி"ங்கள் எ"ப் பரிதைசப் பெபற்ற"ர். பின்"ர் வா"ரங்கதைளயும், சுக்ரீவதை"யும், விபீஷணதை"யும் பார்த்து ராமர் அவர்கள் அதை"வரும் அவர்களின் பெசாந்� இடத்துக்குச் பெசல்லலாம் எ"வும், �"க்கு விதைட பெகாடுக்குமாறும் பகட்கின்றார்.

விபீஷணனும், சுக்ரீவனும், ராமரின் பட்டாபிபஷக நிகழ்ச்சிதையக் கண்டு களிக்க �ாங்கள் அபயாத்�ி வர விரும்புவ�ாய்ச் பெசால்ல, ராமர் அதை"வதைரயும் புஷ்பகத்�ில் ஏற்றிக் பெகாள்கின்றார். புஷ்பகம் பெபரும் சப்�த்துடன் விண்ணில்

எழும்பியது. சீதை�யிடம் புஷ்பகத்�ில் பெசன்று பெகாண்டிருந்� சமயம், ராமர் ஒவ்பெவாரு இடமாய்க் காட்டுகின்றார். “இப�ா பார், இது �ான் நான் ராவணதை" வீழ்த்�ிய இடம். இது�ான் முக்கியமா" அரக்கர்கள் ஒவ்பெவாருவராய் வீழ்த்�ப் பட்ட இடம். இப�ா இந்�க் கடற்கதைரயில் �ான் நாங்கள் இறங்கிப"ாம். இப�ா இந்� இடத்�ில் �ான் நளபசது கடல் மீது கட்டப் பட்டது. அப�ா பார், எங்கும் வியாபித்�ிருக்கும் மகாப�வன், எ"க்கு அருள் புரிந்து அதைண கட்ட உ�விய இடம் இது �ான். இந்�க் கடற்கதைரயில் உள்ள இந்�ப் பு"ி�மா" இடம் இ"ிபமல் பசதுபந்�"ம் எ" அதைழக்கப் படும். சகல பாவங்கதைளயும் பபாக்கும் புண்ணிய இடமாய்க் கரு�ப் படும், என்று பெசால்லிவிட்டு, விபீஷண சரணாக�ி நடந்� இடம், வாலி வ�ம் நடந்� இடம் எ" ஒவ்பெவாரு இடமாய்க் காட்டி வருகின்றார். . ராபமஸ்வரத்�ில் ராமர் சிவதை"ப் பூஜித்து ராவணதை"க் பெகான்ற பாவத்துக்குப் பிராயச்சித்�ம் பெசய்�ார் என்பது பற்றிய குறிப்பு வால்மீகி ராமாயணத்�ில் இல்தைல.

ஆ"ால் ஸ்காந்� புராணத்�ில் இது பற்றிய குறிப்பு வருகின்றது. ஆகபவ அ�ன் அடிப்பதைடயில் அங்பக ராமநா�ஸ்வாமி பகாயில் எழும்பி இன்றளவும் அதை"வராலும் பு"ி�மா" இடமாய்க் கரு�ி வழிபடப் பட்டு வருகின்றது. ஸ்காந்� புராணத்�ில் மகாப�வ"ாகிய ஈசன் ராமரிடம், “ ராமா , உன்"ால் பிர�ிஷ்தைட பெசய்யப் பட்ட இந்� லிங்கத்தை� யார் வழிபடுகின்றார்கபளா, அவர்கள் எல்லாவி�மா" பாவங்களிலிருந்தும் விடுபடுவார்கள். பசதுபந்�"ம் நடந்� �னுஷ்பகாடியில் ஸ்நா"ம் பெசய்து, இங்பக என்தை"த் �ரிச"ம் பெசய்து வழிபடுபவர்களுக்கு அதை"த்துப் பாவங்களும் நீங்கும்,” என்று அருளிய�ாய் ஸ்காந்� புராணத்�ில் பெசால்லப் பட்டிருக்கின்றது. பின்"ர் வழியில் கிஷ்கிந்தை� நகர் பெ�ரிய, ராமரும் அந்� நகதைரச் சீதை�க்குக் காட்டி"ார். சீதை� நம்முடன் சுக்ரீவன் மதை"வியும், �ாதைரயும் மற்ற வா"ரங்களின் மதை"விமார்களும் அபயாத்�ிக்கு வரட்டும் எ" பவண்ட, அவ்வாபற புஷ்பகம் அங்பக கீபழ இறங்கி,

மற்றவர்கதைளயும் ஏற்றிக் பெகாண்டு கிளம்பியது. ராமர் ஒவ்பெவாரு இடமாய்ச் சீதை�க்குக் காட்டிக் பெகாண்பட வருகின்றார். பர�ன் வந்து சந்�ித்� இடம், யமுதை" ந�ி, பரத்வாஜ மு"ிவரின் ஆசிரமம் எ" ஒவ்பெவான்றாக வந்�து, சரயு ந�ியும் கண்ணில் பட்டது. அங்கிருந்ப� அபயாத்�ியும் கண்ணில் பெ�ரிய ஆரம்பித்�து. பரத்வாஜரின் ஆசிரமத்�ில் விமா"ம் இறங்கி, அதை"வரும் அவதைர வணங்கி நமஸ்கரிக்க, ராமர், அதை"வரின் நலன் பற்றியும் பரத்வாஜரிடம் விசாரிக்கின்றார்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி- 76

பாரத்வாஜரும், "ராமா, மரவுரி �ரித்துக் காட்டுக்குச் பெசன்ற பபாது உன் நிதைல கண்டு ம"ம் பெநாந்� நான், இப்பபாது நீ எ�ிரிகதைள வீழ்த்�ிவிட்டு பெவற்றி வீர"ாய் அபயாத்�ிக்கு வந்�ிருப்பது கண்டு மிக்க மகிழ்வதைடந்ப�ன். காட்டில் உ"க்கு பநர்ந்�தைவகள் அதை"த்தை�யும் நான் அறிபவன். சீதை� அபகரிக்கப் பட்டதும், நீ ப�டி அதைலந்�தும், சுக்ரீவன் உ�வி பெபற்றதும், பசதுதைவக் கட்டியதும், கடல் �ாண்டியதும், ராவணதை" வீழ்த்�ியதும், பின்"ர் அதை"த்துத் ப�வா�ி ப�வர்களும் பநரில் வந்து உன்தை" வாழ்த்�ியதும், அதை"த்தை�யும் என் �வ வலிதைமயால் நான் அறிந்து பெகாண்பட.ன். உ"க்கு என்" வரம் பவண்டுபமா பகட்டுப் பெபற்றுக் பெகாள்வாயாக!” என்று பெசால்கின்றார். ராமர் வழியில் உள்ள மரங்கபெளல்லாம், பூத்துக் குலுங்க பவண்டும் எ"க் பகட்டுக் பெகாள்ள, பரத்வாஜரும் அவ்வாபற அருளி"ார்.

பின்"ர் ராமர் அனுமதை"ப் பார்த்து, நீ விதைரவில் சிருங்கபவரபுரம் பெசன்று அங்பக குகன் என்னும் என்னுதைடய நண்பதை"ப் பார்த்து நாம் அதை"வரும் நலம் எ"வும் அபயாத்�ி �ிரும்புவதை�யும் பெசால்லுவாய். அவ"ிடம் பகட்டு பர�ன் இருக்குமிடம் பெ�ரிந்து பெகாண்டு பர�தை"ப் பார்த்து அதை"த்து விஷயங்கதைளயும் எடுத்துச் பெசால்லு.நாம் அபயாத்�ி �ிரும்புகின்பறாம் பெவற்றிபயாடும், சீதை�பயாடும் என்பதை�யும் அவனுக்கு எடுத்துச் பெசால்வாய். ஈசன் அருளால் எங்கள் �ந்தை� பநரில் வந்து எங்கள் அதை"வதைரயும் வாழ்த்�ியதை�யும் பெ�ரிவி. விபீஷணன், சுக்ரீவப"ாடு மற்ற வா"ரங்கள் புதைட சூழ நான் அபயாத்�ிதைய பெநருங்கிக் பெகாண்டிருக்கின்பறன் என்றும் பெசால்வாய் எ" அனுப்பி தைவக்கிறார். பின்"ர் அனும"ிடம் பெசால்லுகின்றார்; இந்�ச் பெசய்�ிதைய நீ பெசால்லும்பபாது பர�"ின் முகபாவம் எப்படி உள்ளது என்பதை�யும் ஏப�னும் மாறு�ல்கள் ஏற்படுகின்ற�ா என்பதை�யும் கண்டுவிட்டு எ"க்குத் பெ�ரிவிக்க பவண்டும். நான் �ிரும்புவது குறித்து உண்தைமயில் பர�ன் என்" நிதை"க்கின்றான் என்பது எ"க்குத் பெ�ரியபவண்டும். ராஜ்யத்தை� இத்�தை" வருஷங்கள் பர�ன் நிர்வகித்து வந்�ிருக்கின்றான். என்" இருந்�ாலும் ராஜ்ய ஆதைச யாதைர விட்டது? அ�ிலும் இத்�தை" சுகபபாகங்களும், சகலவி�மா" பெசளகரியங்களும், வச�ிகளும் உள்ள ராஜ்யம் யாதைரத் �ான் கவராது??? ஒருபவதைள பர�னுக்கு இத்�தை" வருஷங்களில் இந்� ராஜ்யத்�ின் மீது ஆதைச ஏற்பட்டிருந்�ால் அந்� ஆதைசதைய நான் பூர்த்�ி பெசய்ய பவண்டும் அல்லவா?? அது என் கடதைம. என்று பெசால்லி அனுப்புகின்றார் ராமர். அவ்வாபற அனுமனும் பெசன்று அபயாத்�ிதைய மிக மிக பவகமாய் அதைடய பவண்டி விதைரந்�ார்.

அபயாத்�ிதைய மிக பவகமாய் அதைடந்� அனுமன் அங்பக சிருங்கபவரபுரத்�ில் குஹதை"க் கண்டு, ராமரின் பெசய்�ிதையத் பெ�ரிவித்துவிட்டுப் பின்"ர் அங்கிருந்து விதைரவாக நந்�ிகிராமத்தை� அதைடந்�ார். அங்பக பர�ன் �வக் பகாலம் பூண்டு ராமரின் பாதுதைககதைள தைவத்து பநர்தைமயா", உண்தைமயா" மந்�ிரி, பிர�ா"ிகளுடன், மக்கள் பெ�ாண்தைட உண்தைமயா" மபகசன் பசதைவயாக நிதை"த்து ஆட்சி புரிந்து வந்�ிருப்பதை�க் கண்டு, மகிழ்ச்சி பெகாண்டார் அனுமன். அபயாத்�ி மக்களும் �ங்கள் அன்தைப பர�ன் பால் காட்டும்வி�மாய், பர�ன் அதை"த்தை�யும் துறந்து வாழும்பபாது �ாங்கள் மட்டும் மகிழ்வா" விஷயங்களில் ஈடுபடு�ல் நல்ல�ல்ல எ" இருந்�"ர். இப்படி இருக்கும் நிதைலயில் அனுமன் பபாய்ச் பசர்ந்�தும், பர�தை"க் கண்டு வணங்கி இரு தைகயும் கூப்பியவண்ணம் ராம"ின் பெசய்�ிதையத் பெ�ரிவித்�ார். “எந்� ராமதைர நிதை"த்து வருந்�ி, அவர் வரதைவக் குறித்து ஏங்குகின்றீர்கபளா அந்� ராமர் வருகின்றார். ராவணதை"க் பெகான்று சீதை�தைய மீட்டு, நண்பர்கள், லட்சுமணன், மற்றும் வா"ரப் பதைடகளுடன் சகலவி�மா" பெபருதைமகதைளயும் ஈட்டிய ராமர் வந்து பெகாண்டிருக்கின்றார்.” என்று அனுமன் பெ�ரிவிக்கின்றான். பெசய்�ி பகட்ட பர�ன் ஆ"ந்�த்�ில் மூர்ச்தைச அதைடந்�ான். பின்"ர் ஒருவாறு மூர்ச்தைச பெ�ளிந்து எழுந்து அனுமதை"க் கட்டித் �ழுவித் �ன் ஆ"ந்�த்தை� பெவளிப்படுத்�ி"ான். அனும"ிடம் ராமர் வந்து அரதைச ஏற்றுக் பெகாள்ளப் பபாவது பற்றிய �ன் ஆ"ந்�த்தை�யும் பெசால்கின்றான் பர�ன். அனுமன் அப்பபாது ராமர் அபயாத்�ியில் இருந்து தைகபகயியின் வரங்களி"ால் �சர�ச் சக்கரவர்த்�ி ராமதைரக் காட்டுக்கு அனுப்பியது மு�ல் அன்று வதைர நடந்� அதை"த்தை�யும் பெசால்ல ஆரம்பித்துச் பெசால்லி முடிக்கின்றார். ராமர் வந்து பெகாண்டு இருக்கின்றார் என்றும் பெசால்லபவ அபயாத்�ி நகரம் பெகாண்டாட்டங்கதைள ஆரம்பித்�து, பர�"ின் மகிழ்வுக்கு எல்தைல இல்தைல.

கதை� கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் - பகு�ி 77

ராமர் வரப் பபாகும் பெசய்�ி பகட்டு மகிழ்ந்� பர�ன்,ராமரின் பாதுதைககதைளத்�ன் �தைலயில் �ாங்கிய வண்ணம் பாதுதைககளுக்கு பமபல பெவண்பெகாற்றக் குதைடயுடப"பய, மந்�ிரி, பிர�ா"ிகளுடனும், சகலவி�மா" மரியாதை�களுடனும்

ராமதைர எ�ிர்பெகாண்டதைழக்கப் புறப்பட்டான். �ாய்மார்கள் மூவரும் அளவு கடந்� மகிழ்ச்சி அதைடந்�"ர். பெகளசதைலயின் �தைலதைமயில் மூவரும் பல்லக்கில் அமர, சத்ருக்க"ப"ா ராமர் வரும் வழிபெயல்லாம் அலங்காரம் பெசய்யபவண்டிய பெபாறுப்தைப ஏற்று, அ�ற்கா" ஏற்பாடுகதைளச் சிறப்பாகச் பெசய்யத் பெ�ாடங்கி"ான். அபயாத்�ி மக்கள் அதை"வருக்கும் ராமர் �ிரும்பி பெவற்றித் �ிருமகளுடனும், சீதை�யுடனும், லட்சுமணன் மற்றும் அதை"த்து வீரர்களுடனும் வரும் பெசய்�ி பகட்டு மகிழ்ச்சி அதைடந்�ப�ாடு அல்லாமல், அதை"வருபம ராமதைர எ�ிர்பெகாண்டு அதைழக்க விரும்பி நந்�ிகிராமம் பநாக்கிப் புறப்பட்டு வர ஆரம்பித்�"ர். பெபாறுத்துப் பார்க்கக் கூடிய அளவு பநரம் கடந்தும் ராமதைரக் காணாமல் பர�ன் கலங்கி, ஒரு வா"ரத்�ின் பெபாறுப்பற்ற பபச்தைச நம்பிப"ாபமா எ" எண்ணி, அனுமதை" விசாரிக்கத் பெ�ாடங்கி"ான். அப்பபாது விண்ணில் பலத்� சப்�ம் எழும்ப, புஷ்பகம் ப�ான்றியது. அதை�ப் பார்த்� அனுமன் அப�ா அவர்கள் வருகின்ற"ர் என்று கூறிக் காட்ட பர�னும், பமபல பார்த்�ான். ராமர், சீதை�, லட்சுமணன், விபீஷணன், சுக்ரீவன் மற்றும் பலரும் அமர்ந்�ிருந்� புஷ்பகம் கண்ணில் பட்டதும், பர�ன் �ன் இருதைகயும் கூப்பிக் பெகாண்டு ராமதைர பநாக்கித் பெ�ாழு�வண்ணம் கண்ணில் நீர் பெபருக நின்றான். புஷ்பகம் �தைரயில் இறங்கியது.

பர�ன் புஷ்பகத்�ால் தூக்கப் பட்டு, அ�னுள் நுதைழய, ராமர் அவதை"க் கண்டு மகிழ்பவாடு கட்டி அதைணத்துத் �ன் பாசத்தை�த் பெ�ரிவித்�ார். பின்"ர் லட்சுமணப"ாடு அளவளாவிவிட்டு பர�ன் சீதை�க்குத் �ன் வணக்கங்கதைளத் பெ�ரிவித்�ான். அதை"வதைரயும் பார்த்து ராமருக்கு உ�விய�ற்காகத் �ன் நன்றிதையயும், ராமர் பபாலபவ �ானும், சத்ருக்க"னும் நட்பபாடு பழகுபவாம் எ"வும் பெ�ரிவித்�ான். சுக்ரீவதை" நீ எங்கள் ஐந்�ாவது சபகா�ரன் என்று கூறிய பர�ன், விபீஷணனுக்கும் �ன் நன்றிதையத் பெ�ரிவித்�ான். சத்ருக்க"னும் அவ்வாபற அதை"வருக்கும் �ன் மரியாதை�கதைளயும், நன்றிதையயும் பெ�ரிவிக்க, ப�ி"ான்கு வருஷம் கழித்துச் சந்�ிக்கும் �ன் �ாதைய ராமர் வணங்கி"ார். பின்"ர் சுமித்�ிதைர, தைகபகயி பபான்பறாருக்குத் �ன் வணக்கங்கதைளத் பெ�ரிவித்துவிட்டுப் பின்"ர் வசிஷ்டதைரயும் வணங்கி"ார். பர�ன் ராமரின் பாதுதைககதைள அவர் காலடியில் தைவத்துவிட்டு அவதைர வணங்கி, அவரிடம் பெசால்கின்றான்."நீங்கள் என்"ிடம் ஒப்பதைடத்துவிட்டுப் பபாயிருந்� ராஜ்யத்தை� நான் மீண்டும் �ங்களிடம் ஒப்பதைடக்கின்பறன். உங்கள் அருளி"ாலும், உ�வியி"ாலும் �ா"ியக் கிடங்கும், பெபாக்கிஷமும் நிரம்பி வழிகின்றது. பதைட வீரர்கள், அரண்மதை", கிடங்குகள் பபான்றவற்தைறச் சரிபார்த்துக் பெகாள்ளும்படி பவண்டுகின்பறன்."

பின்"ர் அதை"வரும் நந்�ிகிராம ஆசிரமத்தை� அதைடந்�"ர். ராமர் புஷ்பகம் குபபரதை"பய பபாய் அதைடயபவண்டும் எ" விரும்ப அவ்வாபற அந்� விமா"ம் மீண்டும் குபபரதை"பய பபாய்ச் பசர்ந்�து. பர�ன் ராஜ்ய பாரத்தை� ராமதைர ஏற்கும்படி பவண்டி"ான். அபயாத்�ியின் உண்தைமயா" அரசர் ஆ" ராமர் இருக்கும்பபாது �ான் இந்�ச் சுதைமதையத் �ாங்கமுடியாது எ"வும் பெ�ரிவிக்கின்றான். ராமருக்குப் பட்டாபிபஷகத்துக்கு ஏற்பாடுகள் ஆரம்பிக்கின்ற". ராமரின் சதைடமுடி அவிழ்க்கப் பட்டு, ஒரு அரசனுக்குரிய

அலங்காரங்கள் பெசய்யப் படுகின்ற". லட்சுமணன், பர�ன், சத்ருக்க"ன் கூட இருந்து உ�வ, ராமரின் அலங்காரங்கள் நடக்கின்ற". சீதை�க்கு பெகளசதைலயின் பமற்பார்தைவயில் அரண்மதை"ப் பெபண்டிரும், சுமித்�ிதைர, தைகபகயியும் உ�வ அலங்காரங்கள் பெசய்கின்ற"ர். சுமந்�ிரர் வழக்கம்பபால் அரச"ின் ப�தைர ஓட்டி வர, ராமரும், சீதை�யும் அ�ில் அமர்ந்�"ர். அதை"வரும் பின் பெ�ாடர, நந்�ிகிராமத்�ில் இருந்து அபயாத்�ிதைய வந்�தைடந்�"ர்.

ரிஷிகள் பவ�ம் ஓ�ி"ர். ப�வகீ�ம் முழங்கப் பட்டது. வாத்�ியங்கள் இதைசக்கப் பட்ட". கந்�ர்வர்கள் பாடி"ார்கள். பர�ன் ப�பராட்டியாகப் பெபாறுப்பு ஏற்க, சத்ருக்க"ன் பெவண்பெகாற்றக் குதைட பிடிக்க, லட்சுமணன் சாமரம் வீச, விபீஷணன் இன்பெ"ாரு பக்கம் சாமரம் வீச பவ"ி வருகின்றார் ராமர். மறுநாள் விடியும் முன்"ர் நான்கு பெபாற்குடங்களில் நான்கு பக்கத்து சமுத்�ிரத்�ிலிருந்தும் நீர் பெகாண்டுவரச் பெசால்லி ஜாம்பவான், அனுமன், கவயன், ரிஷபன் ஆகிய வா"ர வீரர்களுக்குப் பர�ன் பவண்டுபகாள் விடுக்க அவ்வாபற பெகாண்டுவரப் பட்டது. பல ந�ிகளில் இருந்தும் பு"ி� நீர் பசகரிக்கப் பட்டது. விதைல உயர்ந்� ரத்�ி" சிம்மாச"த்�ில் ராமதைரயும் சீதை�தையயும் அமர்த்�ி"ார்கள். பின்"ர் வசிஷ்டர், வாமப�வர், ஜாபாலி, காச்யபர், காத்யாய"ர், பெகள�மர், விஜயர் பபான்ற ரிஷிகள் பவ� மந்�ிரங்கதைள முதைறப்படி ஓ�ி, பு"ி� நீரி"ால் ராமருக்கும், சீதை�க்கும் பட்டாபிபஷகம் பெசய்�"ர். மனுவின் வம்சத்�ில் வந்� பிரசித்�ி பெபற்ற மன்"ர்களி"ால் அணியப் பட்ட சிறப்பு வாய்ந்� கிரீடம் வசிஷ்டரால் ராமருக்கு அணிவிக்கப் பட்டது. சத்ருக்க"ன் பெவண்பெகாற்றக் குதைட ஏந்�, சுக்ரீவனும், விபீஷணனும் சாமரம் வீச, வாயுப�வன் பெபான்னும், மணியும் கலந்� நூறு�ாமதைரகதைளக் பெகாண்ட மாதைலதையப் பரிசாய்க் பெகாடுக்க கந்�ர்வர்கள் ப�வ கா"ம் இதைசக்க ராமர் மணி முடி சூடி"ார்.

ராமரின் பட்டாபிபஷகம் இ"ி�ாய் முடிந்�து. ராமர் அதை"வருக்கும் பரிசுகதைள வாரி வழங்கி"ார். �ா", �ருமங்கதைள அரச முதைறப்படி பெசய்�ார். எ"ினும் நம் ராமாயணக் கதை�யில் இன்னும் உத்�ரகாண்டம் இருக்கின்றது. அதுவும் வரும். உத்�ரகாண்டம் ஆரம்பிக்கும் எண்ணம் இருக்கின்றது. சீதை�க்கு மீண்டும், மீண்டும் பநரும் துக்கம், அ�"ால் அவள் பட்ட துன்பங்கள். ராமரின் நிதைல! ராமரின் மதைறவு! அதை"த்தை�யும் பார்க்கப் பபாகின்பறாம். அ�ற்கு முன்"ர் சற்பற கம்பராமாயணத்�ில் ராமர் அபயாத்�ி �ிரும்பும் முன்"ர் பர�"ின் நிதைல பற்றியும், ராம பட்டாபிபஷகம் பற்றியும் பார்க்கலாம். கம்பர் �ன் ராமாயணத்தை�ப் பட்டாபிபஷகத்ப�ாடு முடித்�ிருக்கின்றார்.

துளசி ராமாயணத்�ில் சீதை�யின் அக்"ிப்ரபவசத்�ில் அக்"ியில் இறங்குவது மாயசீதை� என்றும், மாயசீதை� அக்"ியில் இறங்கி மாயமாகிவிட்ட�ாயும், பின்"ர் உண்தைமயா" சீதை� பெவளிபய வருவ�ாயும் பெசால்லி இருக்கின்றார். அப� பபால் உத்�ர காண்டம் துளசி�ாஸ் எழு�ி இருப்பது வால்மீகியில் இருந்து மாறுபட்பட இருக்கின்றது. பெபாதுவாக ராமாயணத்தை�ப் பட்டாபிபஷகத்ப�ாடு �ான் முடிப்பார்கள். ராமருக்கு பநரிடும் துக்கத்தை�த் �ாங்கும் சக்�ி இல்தைல என்பறா என்"பவா பெ�ரியவில்தைல. ஆ"ால் நாம் மு�லில் இருந்ப� ஒரு ம"ி�"ின்

கதை�யாகபவ பார்த்து வந்�ிருப்ப�ால், அந்� ம"ி�னுக்கு பநரிடும் அதை"த்துத் துன்பங்கதைளயும் பார்த்துவிடுபவாபம!!

ராமர் அபயாத்�ி �ிரும்பு�ல்-கம்பர் காட்டும் காட்சிகள்!

ராமர் அபயாத்�ிக்குத் �ிரும்பும் பவதைளயில், பாரத்வாஜர் ஆசிரமத்�ில் �ங்க பநரிடுகின்றது. அ�"ால் ராமர் முன்"ால் அனுமதை" அனுப்பி, பர�னுக்குச் பெசய்�ி பெசால்லுமாறு பகட்டுக் பெகாள்கின்றார். ராமர் அபயாத்�ி வந்து பசரச் சற்பற �ாம�ம் பநரிட்ட�ாயும், அதை�க் கண்ட பர�ன், ராமர் எப்பபாது வருவார் எ" பஜா�ிடர்கதைள அதைழத்துக் பகட்ட�ாயும், அவர்கள் ப�ி"ான்கு வருடம் முடிந்து விட்ட காரணத்�ால் ராமர் வர பவண்டும் என்று பெசால்லிய�ாகவும் கம்பர் கூறுகின்றார். பின்"ரும் ராமர் வந்து பசரவில்தைல எ"க் கலங்கிய பர�ன் அ�"ால் உடல் நலம் பெகட்டு மயங்கி விழுகின்றான். ராமருக்குத் தீங்கு பநரிட்டிருக்குபமா எ" அஞ்சுகின்றான். இல்தைல, ராமன் எ"க்கு ராஜ்யம் ஆள ஆதைச வந்துவிட்டிருக்கும் இத்�தை" வருடங்களில், அ�"ால் நாப" ராஜ்யம் ஆள பவண்டும் எ" விட்டு விட்டாப"ா எ"வும் எண்ணுகின்றான் பர�ன்.

பின்"ர் பர�ன் ராமன் எப்பபாது பவண்டுமா"ாலும் வரட்டும். ஆ"ால் நான் உயிர் துறக்கப் பபாவது �ிண்ணம் எ"க் கரு�ி உயிர் துறக்கத் தீர்மா"ிக்கின்றான். ஆகபவ நகரிலிருந்து சத்ருக்க"தை" வரவதைழத்து அவ"ிடம் ராமர் குறிப்பிட்ட நாளில் வரா��ால், �ான் முன்"பர கூறியபடி உயிர் துறக்கப் பபாவ�ாய்த் பெ�ரிவிக்கின்றான்.

பாடல் எண் 4110

"என்"து ஆகும்பெகால் அவ்வரம் என்றிபயல்பெசான்" நாளில் இராகவன் ப�ான்றிலன்

மின்னு தீயிதைட யான் இ"ி வீடுபெவன்மன்""ா�ி என் பெசால்தைல மறாது என்றான்."

சத்ருக்க"தை" நாட்தைட ராமர் வரும்வதைரக்கும் ஆண்டு வரும்படிக் கூறுகின்றான். சத்ருக்க"ன் மறுக்கின்றான். நீ மட்டும் உயிர் துறப்பாய், கதைடசித் �ம்பியா" நான் மட்டும் எந்�வி� நாணமும், அச்சமும் இல்லாமல் கவதைல ஏதுமின்றி ராஜ்யத்தை� ஆள முடியுமா எ"க் பகட்கின்றான்.

பாடல் எண் 4113

"கான் ஆள நிலமகதைளக் தைகவிட்டுப் பபா"ாதை"க் காத்துப் பின்பு

பபா"ானும் ஒரு �ம்பி பபா"வன் �ான் வரும் அவ�ி பபாயிற்று என்"ா

ஆ"ா� உயிர் விட என்று அதைமவானும் ஒரு �ம்பி அயபல நாணாது

யா"ாம் இவ் அரசு ஆள்பெவன் என்ப"இவ்வரசாட்சி இ"ிப� அம்மா"

ஆ"ால் பர�ன், ராமர் வரும்வதைரக்கும் ராஜ்யத்தை�ப் பெபாறுப்பா" நபர்களிடம் ஒப்பதைடக்கபவண்டும் ஆகபவ சத்ருக்க"ன் உயிர் துறக்க முடியாது எ" ஆதைண இடுகின்றான்.

இந்� நிகழ்ச்சி பெகளசதைலயின் காதுகள் வதைர எட்டி அவள் துடிதுடிக்கின்றாள். பர�தை"த் தீயில் விழாமல் காக்க பவண்டி, �ன் வயதை�யும், உடல் நலத்தை�யும், முதுதைமதையயும் பயாசிக்காமல் ஓடி வருகின்றாள். பர�தை"த் தீயில் விழக்கூடாது எ" வற்புறுத்தும் பெகளசதைல, ஆயிரம் ராமர்கள் உ"க்கு ஈடாக மாட்டார்கள் என்று பர�தை"ப் புகழ்ந்தும் பபசுகின்றாள். அந்�ப் பாடல் இப�ா! :

பாடல் எண் 4122

"எண்ணில் பகாடி ராமர்கள் என்"ினும் அண்ணல் நின் அருளுக்கு அருகு ஆவபரா

புண்ணியம் எனும் நின் உயிர் பபாயி"ால் மண்ணும் வானும் உயிர்களும் வாழுபமா!"

ஆ"ாலும் பர�ன் அவள் வார்த்தை�தையயும் மீறித் தீக்குளிக்கத் �யார் ஆகின்றான். �சர�ச் சக்கரவர்த்�ியின் மகன் ஆ" நான், வாக்குத் �வற மாட்படன் அவதைரப் பபாலபவ.

பாடல் எண் 4127

"யானும் பெமய்யினுக்கு இன்னுயிர் ஈந்து பபாய்

வானுள் எய்�ிய மன்"வன் தைமந்�"ால்

கானுள் எய்�ிய காகுத்�ற்பக கடன்

ஏதை"பயார்க்கும் இது இழுக்கு இல்வழக்கு அன்பறா

ஆகபவ நான் உயிர் துறப்பபன் என்று கூறி பர�ன் தீக்குளிக்கத் �யார் ஆகும் பவதைளயிபலபய அனுமன் அங்பக வந்து பசருவ�ாய்க் கூறுகின்றார் கம்பர். இங்பகயும் அனுமன் “கண்படன் சீதை�தைய” என்னும் பெ�ா"ியிபலபய பெசால்லுவ�ாய்ப் பாடல் வருகின்றது. அந்�ப் பாடல் இப�ா:

பாடல் எண்: 4130 யுத்� காண்டம்

“அய்யன் வந்�"ன்: ஆரியன் வந்�"ன்

பெமய்யின் பெமய் அன்" நின் உயிர் வீடி"ால்

உய்யுபம அவன்? “ என்று உதைரத்து, உள் புகா

கய்யி"ால் எரிதையக் கரி ஆக்கி"ான். “

என்று பெசால்கின்றார் கம்பர். இதை� அடுத்துக் கம்பர் பட்டாபிபஷக நிகழ்ச்சிகதைள வர்ணித்துவிட்டு அப�ாடு ராமாயணத்தை� முடிக்கின்றார். ஆ"ால் நாம் உத்�ர காண்டத்தை� நாதைள மு�ல் பார்க்கப் பபாகின்பறாம்.

கதை�, கதை�யாம் , காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 78

ராமரின் பட்டாபிபஷகம் முடிந்�து. அதை"வருக்கும் பரிசுகள் அளிக்கப் பட்டு அதை"த்துக் பெகாண்டாட்டங்களும் முடிந்து சில ஆண்டுகள். சீதை� மு�ல் மு�லாய்க் கருவுற்றாள். பட்டமகிஷி அல்லவா?? அதை"வரின் ம"மகிழ்ச்சிக்குக் பகட்கவா பவண்டும்? ராமரும் குதூகலத்�ில் ஆழ்ந்�ார். சீதை�யிடம் உ"க்கு என்" இஷ்டபமா அதை� நிதைறபவற்றித் �ருவது என்னுதைடய பெபாறுப்பாகும், என்" பவண்டுபமா பகள், என்கின்றார். சீதை�யின் நாவில் இது என்"??? ச"ி பகவான் வந்து உட்கார்ந்�ாப"ா??? சீதை� பகட்கின்றாள்: "கிழங்குகதைளயும், க"ிகதைளயுபம உண்டு நாம் வாழ்ந்து வந்� அந்�க் காட்டு வாழ்தைவ மீண்டும் ஒருமுதைற வாழ ஆதைசப் படுகின்பறன். ரிஷி, மு"ிவர்களின் ஆசிரமத்�ில் ஒரு நாளாவது அவர்களுடன் பெபாழுதை�க் கழிக்க ஆதைசப்படுகின்பறன்." என்று பெசால்ல, ராமரும் அதை� நிதைறபவற்றித் �ருவ�ாய்ச் பெசால்கின்றார். அப்பபாது அவதைரக் காண தூ�ர்கள் வந்�ிருப்ப�ாய்த் �கவல் வர, சீதை�தைய அங்பகபய விட்டு விட்டு, ராமர் மட்டும், வந்�ிருப்பவர்கதைளக் கண்டு �ன் அரசதைவக் கடதைமதைய நிதைறபவற்றும் வண்ணம் பெசன்றார். அங்பக அறிவிலும், விபவகத்�ிலும், புத்�ி சாதுரியத்�ிலும் சிறந்� பலர் அமர்ந்�ிருக்க பெபாதுவா" பல விஷயங்கள் பபசப் பட்ட". பல முடிவுகள் எடுக்கப் பட்ட". அப்பபாது ராமர் அங்பக இருந்�வர்களில் குறிப்பாக பத்ரன் என்பவதை"ப் பார்த்து, "ஒரு அரசன் �ன் கடதைமதையச் சரிவரச் பெசய்து வருகின்றா"ா என்பது பற்றிக் குடிமக்கள் பபசுவ�ன் மூலபம பெ�ரிந்து பெகாள்ளலாம். நம் ராஜ்யத்�ில் நீங்கள் பெசன்ற பகு�ியில் உள்ள மக்கள் என்" பபசிக் பெகாள்கின்ற"ர்?? குறிப்பாக என் அரசாட்சிதையப் பற்றியும், என் �ம்பிமார்கள் உ�விதையப் பற்றியும், என் மதை"வியும், பட்டமகிஷியுமா" சீதை�தையப் பற்றியும் என்" பபசிக் பெகாள்கின்ற"ர் என்பதை� அறிய விரும்புகின்பறன்." என்று பகட்கின்றார்.

பத்ரன் மு�லில் நாட்டு மக்கள் ராமதைர மிகவும் புகழ்ந்து பபசுவதை�யும், அவரது வீரத்தை�ப் பாராட்டுவதை�யும் மட்டுபம பெசான்"ான். ஆ"ால் அவன் முழுதும் உண்தைம பபசுகின்றா"ா என்ப�ில் சந்ப�கம் வரபவ ராமர் அவதை"ப் பார்த்து, "முழுதும் உண்தைமதையச் பெசால்லுங்கள். குதைறகள் ஏப�னும் என்"ிடம் இருப்ப�ாய் மக்கள் பபசிக் பெகாண்டாலும் அவற்தைறயும் பெசால்லுங்கள். அந்�க் குதைறதையக் கதைளந்துவிடுகின்பறன். மக்கள் ம" மகிழ்ச்சிபய ஒரு மன்"னுக்குத் �தைலயாய கடதைம ஆகும்." என்று பகட்கின்றார். பத்ரன் உடப" இரு தைககதைளயும் கூப்பியவண்ணம், ராமதைரப் பார்த்து வணங்கிக் பெகாண்பட, "அரபச, மக்கள் நீங்கள் கடல் பமல் பாலம் கட்டி கடல் கடந்�து பற்றியும், ராவணதை" பெவற்றி பெகாண்டது பற்றியும், சீதை�தைய மீட்டது பற்றியும் புகழ்ந்ப� பபசுகின்ற"ர். உங்கள் அரசாட்சியிலும் யாபெ�ாரு குதைறதையயும் அவர்கள் காணவில்தைல. ஆ"ால் ராமருக்குப் பெபண்ணாதைச அ�ிகம் ஆகிவிட்டது. அ�ன் காரணமாகபவ, ராவண"ால் பலவந்�மாய் அபகரிக்கப் பட்டு, அவ"ால் மடியில் அமர்த்�ப் பட்டு

இலங்தைகக்குக் பெகாண்டு பெசன்று அங்பக ராட்ச�ர்களின் காவலின் கீழ் அபசாகவ"த்�ில் தைவக்கப் பட்ட சீதை�தைய ராமர் மீண்டும் பசர்த்துக் பெகாண்டு குடும்பம் நடத்துகிறாபரா? எவ்வாறு சீதை�தைய மீண்டும் பசர்த்துக் பெகாள்ளலாம்?? நம் நாட்டு அரசப" இவ்வாறு இருந்�ால் பின்"ர் நாம் என்" பெசய்வது?? நம் மதை"விமார்களும் இவ்வாறு நடந்து பெகாண்டால், இ"ி நாமும் அதை�ச் சகித்துக் பெகாண்டு வாழபவண்டுபம?? "ய�ா, ராஜா!, ��ா ப்ரஜா!" {"அரசன் எவ்வழி, அவ்வழி குடிமக்கள்"} என்று �ாப" பெசால்கின்ற"ர்?" என்று பல இடங்களிலும், கிராம மக்கள் கூடப் பபசுகின்ற"ர். " என்று இவ்வி�ம் பத்ரன் ராமரிடம் பெசான்"ான்.

ராமர் ம"ம் பெநாந்து மற்றவர்கதைளப் பார்த்து இ�ன் முழு விபரமும் உங்களில் யாருக்குத் பெ�ரியும் எ"க் பகட்க, அதை"வரும் பத்ரன் பெசால்வது உண்தைமபய எ"வும், பல இடங்களிலும் மக்கள் இவ்வாபற பபசிக் பெகாள்வ�ாயும், பவ�தை"யுடப"பய உறு�ி பெசய்�"ர். ராமர் உடப"பய முகவாட்டத்துடனும், நிதைலகுதைலந்� ப�ாற்றத்துடனும், �ன் �ம்பிகதைள அதைழத்து ஆபலாசதை" பெசய்�ார். வந்� �ம்பிகள் மூவருக்கும் ராமரின் ப�ாற்றம் அ�ிர்ச்சிதையக் பெகாடுத்�து. சீதை�தையப் பிரிந்து இருந்�பபாது இருந்� ப�ாற்றத்தை� விட பமாசமா" ப�ாற்றத்�ில் காட்சி அளித்� ராமதைரப் பார்த்� மூவரும், �ிடுக்கிட்டு நிற்க, �ம்பிகதைளப் பார்த்� ராமரின் கண்கள் அருவியாய் நீதைரப் பெபாழிந்�து. கண்களில் கண்ணீருடனும், ம"�ில் பவ�தை"யுடனும், �ாங்க மாட்டா� துக்கத்துடனும், ராமர் பெசால்கின்றார்:" என் அருதைமச் பெசல்வங்களா" �ம்பிகபள! நீங்கள் மூவருபம எ"க்குச் பெசாத்தை�விடப் பிரியமா"வர்கள் ஆவீர்கள். எ"க்கு இப்பபாது ஏற்பட்டிருக்கும் பிரச்தை"தையக் பகளுங்கள்." என்று பெசால்லிவிட்டு, ராமர் பத்ரன் பெகாண்டு வந்� பெசய்�ிதையயும், மற்றவர்கள் அதை� உறு�ி பெசய்�தை�யும் கூறுகின்றார்.

"�ம்பிகபள! நான் என்" பெசய்பவன்??? நான் பிறந்�ப�ா புகழ் பெபற்ற இக்ஷ்வாகு குலத்�ில்! சீதை� உ�ித்�ப�ா புகழ் பெபற்ற ஜ"கன் குலத்�ில்! ராவண"ால் அபகரிக்கப் பட்ட சீதை�தைய மீட்டதும், உடப" அபயாத்�ிக்கு அதைழத்து வரு�ல் முதைறயில்தைல என்பற அவள் மீது குற்றம் பெசான்ப"ன். ஆ"ால் என் உள் ம"துக்குத் பெ�ரியும், ஜா"கி எந்�க் குற்றமும் அற்ற பு"ி�மா"வள் எ". எ"ினும், என் பவண்டுபகாதைள ஏற்று அவள் அக்"ிப்ரபவசமும் பெசய்துவிட்டாபள??? வா"வர்களாலும், ப�வர்களாலும், அக்"ியாலும் சீதை� பு"ி�மா"வள் எ" உறு�ி பெசய்யப் பட்டிருக்க இப்பபாது இந்� ராஜ்யத்து மக்கள் இவ்வி�ம் பபசுகின்றார்கள் என்றால் என்" பெசய்பவன் நான்???? இந்� அவதூறுப் பபச்சு ஒரு தீ பபால் பரவுகின்றது எ" நிதை"க்கின்பறன். ஒரு அரசன் என்ற முதைறயில் நான் அதை�த் �டுக்க பவண்டும்.நாட்டு மக்கதைள இந்� அவதூற்தைறப் பரப்பா வண்ணம் �டுக்க பவண்டும். என்னுதைடய குடிமக்களின் நலனுக்காக நான் என் உயிதைரயும் பெகாடுத்�ாகபவண்டும். இன்னும் பெசால்லப் பபா"ால் என் உயிரினும் பமலாக நான் நிதை"க்கும் உங்கதைளயும் நான் �ியாகம் பெசய்ய பவண்டி இருக்கும். அவ்வாறிருக்கும்பபாது சீதை�தைய மட்டும் நான் எவ்வாறு அந்�ப்புரத்�ில் தைவத்�ிருக்க முடியும்??? சீதை�தைய நான் �ியாகம் பெசய்ப� ஆகபவண்டும். ஒரு அரசன் என்ற முதைறயில் நாட்டு மக்களுக்கு வந்�ிருக்கும் இந்� சந்ப�கத்தை� நான் பபாக்கிபய ஆகபவண்டும். ஆகபவ லட்சுமணா! சீதை�தைய

நீ உடப"பய ர�த்�ில் தைவத்து அதைழத்துச் பெசன்று கங்தைகக்கு மறுகதைரயில் வால்மீகி மு"ிவரின் ஆசிரமத்�ின் அருபக விட்டுவிட்டு வந்துவிடு. துன்பம் என்னும் கடலில் நான் மூழ்கிபய ஆகபவண்டும் என்ற வி�ிபயா இது??? பவண்டாம், பவண்டாம், லட்சுமணா, உன்"ிடம் நான் மறுபெமாழி எதுவும் பகட்கவில்தைல! நீ எதுவும் பபசபவண்டாம்! நான் பெசான்"தை�ச் பெசய்து முடி! அது பபாதும்! என் அருதைமச் சபகா�ரர்கபள, இவ்விஷயத்�ில் எந்� சமா�ா"மும் நீங்கள் எ"க்குச் பெசய்ய பவண்டாம்.”

“பமலும் சீதை�பய காட்டுக்குச் பெசல்ல ஆதைசப் பட்டாள். ஆகபவ லட்சுமணா, சீதை�தைய உடப"பய அதைழத்துச் பெசன்று கங்தைகயின் மறுகதைரயில் விட்டுவிட்டு வா! சுமந்�ிரதைர ர�த்தை�த் �யார் பெசய்யச் பெசால்வாய்! இது என் ஆதைண!" என்று கூறிவிட்டு ராமர் �"ி அதைறக்குச் பெசன்று விட்டார்.

லட்சுமணன் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் பெபருக்பெகடுத்து ஓடியது. பர�னும், சத்ருக்க"னும் �ிதைகத்து நின்ற"ர். அக்"ிப்ரபவசத்ப�ாடு சீதை�யின் துயரம் முடியவில்தைல. இப்பபாது மற்பெறாரு துயரம் அவதைள ஆக்கிரமிக்கின்றது. பமலும் பமலும் சீதை� படும் துயரங்களுக்குக் காரணம் என்"?? அதை� நாம் கதை�யின் ஆரம்பத்�ிபலபய பார்த்ப�ாம் இல்தைலயா???

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் ராமாயணம் - பகு�ி 79

பெபாழுது விடிந்�து, மற்றவர்கள் அதை"வருக்கும், ஆ"ால் சீதை�க்கு இல்தைல. எ"ினும் பபதை�யா" சீதை� இதை� அறியமாட்டாள். அவள் எப்பபாதும்பபால் ம"மகிழ்வுடப"பய இருந்�ாள். லட்சுமணன் ஆறாத்துயரத்துடன் சுமந்�ிரரிடம் பெசன்று, ர�ம் �யார் பெசய்யும்படிக் கூறிவிட்டு, சீதை�யின் அந்�ப்புரத்�ிற்குச் பெசன்று அவதைள நமஸ்கரித்�ான். பின்"ர் அவளிடம், ராமர் அவதைளக் கங்தைகக் கதைரக்கு அதைழத்துச் பெசல்லுமாறு கட்டதைள இட்ட�ாயும், �யார் ஆகி வருமாறும், ர�ம் �யார் நிதைலயில் இருப்பதை�யும் பெ�ரிவிக்கின்றான். சீதை� மிக்க மகிழ்பவாடு, ஒவ்பெவாரு ரிஷி பத்�ி"ிகளுக்கும் அளிக்கும் வதைகயில் பல்பவறு வி�மா" பரிசுப் பெபாருட்கதைள எடுத்து தைவத்துக் பெகாள்கின்றாள். ம"�ிற்குள், ஒரு இரவிபலபய �ன் கணவன் �ன்னுதைடய ஆதைசதைய நிதைறபவற்ற ஏற்பாடுகள் பெசய்�து பற்றிய பெபருமி�த்துடனும், அபநகவி�மா" பரிசுப் பெபாருட்களுடனும், சீதை� ர�த்�ில் ஏறி அமர்ந்�ாள். அவள் நிதைலதையக் கண்ட லட்சுமணன் மிக்க பவ�தை" அதைடந்�ான். ர�ம் கிளம்பியது. ராமர் ம"�ில் சூன்யம் சூழ்ந்�து.ர�ம் பெசல்லும்பபாப� சீதை� லட்சுமண"ிடம் �"க்கு ஏப"ா ம"�ில் மிக்க பவ�தை" ப�ான்றுவ�ாயும், அபசகு"ங்கள் ப�ான்றுவ�ாயும், வலது கண்ணும், வலது ப�ாளும் துடிப்ப�ாயும் கூறுகின்றாள். ம"�ில் ஏப�ா இ"ம் பெ�ரியா� பெவறுதைம சூழ்வ�ாயும் பெசால்லும் அவள், "லட்சுமணா, உன்னுதைடய அண்ணனுக்கு ஏதும் பநராமல் நலமாய் இருக்கபவண்டும், என் மாமியார்கள், நலமாய் இருக்கபவண்டும், மற்ற இரு தைமத்து"ர்களும், உங்கள் மூவரின் மதை"விமாரும், என் சபகா�ரிகளும் நலமாய் இருக்க பவண்டும், இ�ற்காக ஆண்டவதை"ப் பிரார்த்�ிக்கின்பறன்." என்று கூறி"ாள். லட்சுமணன் அவளுதைடய பரிசுத்�மா" உள்ளத்தை� ம"�ில் பபாற்றிய வண்ணம், சற்று பநரத்�ில் �"க்கு பநரப் பபாகும்

துக்கத்தை� உணராமல் மற்றவர்கள் கஷ்டப் படுவார்கபளா எ" எண்ணித் �விக்கும் அவதைளத் ப�ற்றி"ான். ர�ம் கங்தைகக் கதைரதைய அதைடந்�து. கீபழ இறங்கி ஓய்பெவடுத்துக் பெகாண்ட பபாது, துயரத்தை� அடக்க முடியாமல் லட்சுமணன் "ஓ"பெவ" வாய்விட்டுக் க�றி அழு�ான். பபதை�யும், ம"�ில் கூடத் �"க்கு பநரிடப் பபாகும் அளவிட முடியா� இழப்தைப நிதை"க்கா�வளும் ஆ" சீதை�, ஒருபவதைள ராமதைர விட்டுச் சற்று பநரம் அ�ிகம் பிரிந்து இருப்ப�ாபலபய லட்சுமணன் துன்பப் படுகின்றான் எ" எண்ணி, அவதை"த் ப�ற்றுகின்றாள். "நாம் அக்கதைர பெசன்று அதை"வதைரயும் பார்த்துவிட்டுப் பரிசுப் பெபாருட்கதைளக் பெகாடுத்துவிட்டுத் �ிரும்பி விடுபவாபம? ஏன் கலங்குகின்றாய்? எ"க்கும் ராமதைரப் பிரிந்து அ�ிக பநரம் இருக்க முடியாது �ான், லட்சுமணா, பெவட்கத்தை� விட்டுச் பெசால்கின்பறன். நீ உன்தை"த் ப�ற்றிக் பெகாள்வாய்!" என்று பெசால்லவும், லட்சுமணன் படகு �யாராகிவிட்ட�ால் அக்கதைரக்குச் பெசல்லலாம் எ"க் கூறுகின்றான்.

அக்கதைரதையப் படகு அதைடகின்றது. இருவரும் கீபழ இறங்கியதும், லட்சுமணன் �ன் இரு தைககதைளயும் கூப்பிய வண்ணம் சீதை�தைய வலம் வந்�ான். "�ாய்க்கு நிகரா"வபள! அதை"வரும் ஏசப் பபாகும் ஒரு காரியத்தை� என்தை"ச் பெசய்யும்படி என் அண்ணன் ஆதைண! நீ எவ்வளவு பரிசுத்�மா"வள் என்பதும், என் அண்ணதை"த் �விர மற்பெறாருவதைர நிதை"யா�வள் என்பதும் நான் அறிபவன். �யவு பெசய்து, ப�வி, இந்�க் காரியத்தை� நான் என் முழு ம"ப�ாடு பெசய்வ�ாய் நிதை"த்து விடாதீர்கள். காலம், காலத்துக்கும் எ"க்கு பநரிடப் பபாகும் பழிச் பெசால்லுக்கு நான் காரணம் இல்தைல!" என்று பவண்டுகின்றான் சீதை�யிடம். சீதை�க்கு இப்பபாது �ான் சற்று ம"க் கலக்கம் வருகின்றது. ஏப�ா �"க்குச் சற்றும் உடன்பாடு இல்லா� ஒரு விஷயத்தை� லட்சுமணன் இப்பபாது பெசய்யப் பபாகின்றான் என்பதை� உணர்ந்�ாள்.

"ஏப�ா பெபரும் சுதைமதைய உள்ளத்�ில் சுமந்�ிருக்கின்றாய் லட்சுமணா, அது என்"? பெசால்லிவிடு! மன்"ரும், என் கணவரும் ஆ" ஸ்ரீராமர் உன்"ிடம் ஏப�ா விரும்பத் �கா� காரியத்தை�ச் பெசய்யச் பெசால்லி இருக்கின்றாரா?? சற்றும் மதைறக்காமல் உள்ளது உள்ளபடிச் பெசால்லிவிடு லட்சுமணா!" என்று சீதை� பகட்க, லட்சுமணன், பத்ர"ிடம் ராமர் பகட்டு அறிந்� பெசய்�ிதையக் கூறுகின்றான். மற்றவர்களும் அந்�ச் பெசய்�ிதைய உறு�ி பெசய்�தை�யும், நாட்டு மக்கள் பபசுகின்ற அவதூறு காரணமாய், ப�வர்களாலும், அக்"ியாலும், பபாற்றப்பட்டு, வாழ்த்�ப் பட்ட உங்கதைளக் காட்டில் விட்டுவிட்டு, ஆசிரமங்களுக்கு அருகில் அநாதை� பபால் விட்டுவிட்டு வருமாறு ராமர் என்"ிடம் கூறி உள்ளார். ஆ"ால் ப�வி, இதை�ச் பெசால்ல அவர் எவ்வளவு பவ�தை"ப் பட்டார் என்பதும், அவர் ம"ம் முற்றிலும் உதைடந்துவிட்டது என்பதும் நான் அறிபவன். ம"ம் �ளரபவண்டாம், ப�வி, ரிஷி, மு"ிவர்கள் உங்கதைளக் தைகவிட மாட்டார்கள். அ�ிலும் இங்பக ரிஷிகளில் மிக உயர்ந்�வரும்,எங்கள் �ந்தை�யா" �சர�ரின் நண்பரும், ஆ" வால்மீகியின் ஆசிரமம் உள்ளது. �ாங்கள் விரும்பி"ால் அங்பகபய �ங்கிக் பெகாள்ளலாம். ராமதைர ம"�ில் நிதை"த்�வண்ணம் அந்� ஆசிரமத்�ில் வாழுமாறு �ங்கதைள மிகவும் பெகஞ்சிக் பகட்டுக் பெகாள்கின்பரன். உங்கள் சிறப்பு இன்னும் ஓங்கி ஒளி விட்டுப் பிரகாசிக்கபவ இப்படி ஒரு நிகழ்ச்சி நடக்கின்றது எ" நம்புகின்பறன்."

என்றான் லட்சுமணன்.சீதை� அளவிடமுடியா� துயரத்துடன் கீபழ வீழ்ந்�ாள். க�றி அழு�ாள். பின்"ர் லட்சுமண"ிடம் பெசால்கின்றாள்.

"லட்சுமணா, ஒரு கணத்துக்பகனும், ம"�ாலும், உடலாலும், நன்"டத்தை�யில் இருந்து �வறா� எ"க்கு இப்படிப் பட்ட துன்பங்கள் பநருமளவுக்கு நான் என்" பாவம் பெசய்ப�ப"ா??? என்தை" பிரம்மப�வன் துன்பங்கள் அனுபவிப்ப�ற்பெக"பவ சிருஷ்டித்�ாப"ா?? என் ப�ிதையப் பிரிந்து ஆசிரமத்�ில் �"ிதைமயில் நான் வாழவும் பவண்டுபமா?? ஐயபகா! �ற்பெகாதைல பெசய்து பெகாள்பவாபெம"ில் ராமரின் குலவாரிசு என் வயிற்றில் வளருகின்றப�! அ�ற்கும் முடியாப�!! ரிஷிகளிடம் நான் என்" காரணத்தை�ச் பெசால்லிக் பெகாண்டு ஆசிரமத்�ில் �ங்குபவன்? ஒன்றும் புரியவில்தைலபய! சரி, லட்சுமணா, நீ என்" பெசய்ய முடியும்? மன்"ரின் ஆதைண அதுவா"ால் நீ �ிரும்பிச் பெசல்வாய்! ஆ"ால் மன்"ருக்கு நான் பெ�ரிவிக்க பவண்டிய பெசய்�ிகதைளச் பெசால்கின்பறன். அவற்தைற மன்"ரிடம் நான் கூறிய�ாய்க் கூறுவாய்!" என்று பெசால்கின்றாள் சீதை�.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் - பகு�ி 80

�ன்"ிரு தைககதைளயும் கூப்பிய வண்ணம் சீதை� பெசால்லிய�ாவது:" லட்சுமணா, பாவியாகிய நான் மிகுந்� பாவம் பெசய்��ாபலபய இத்�தைகயபெ�ாரு �ண்டதை"தைய அனுபவிக்கின்பறன். என் மாமியார்கள் அதை"வரிடமும், நான் அவர்களின் நலதை"த் �விர பவபெறான்தைறயும் விரும்பவில்தைல எ"த் பெ�ரிவிக்கவும். மன்"ரிடம், நான் அவதைரத் �விர பவபெறாருவதைர ம"�ிலும் நிதை"த்�வள் இல்தைல என்பது அவருக்பக பெ�ரியும் என்பதை� அவருக்கு நிதை"வுபடுத்�வும். பமலும் மன்"ரிடம் நான் பெசான்"�ாய் இதை�ச் பெசால்வாய் லட்சுமணா! "அரபச! மக்களின் அவதூறுப் பபச்தைசத் �ாங்க முடியாமல் நீங்கள் என்தை"த் துறந்�ிருக்கின்றீர்கள். இது அரச"ின் கடதைம என்பதை� நான் புரிந்து பெகாண்டுள்பளன். ஆ"ால் எ"க்கு உங்கதைளத் �விர, பவறு க�ி இல்தைல அரபச! ஒரு மதை"வியாகவும், உங்கள் பட்டமகிஷியாகவும், உங்களுக்கு பநரும், அவதூறிலிருந்து உங்கதைளப் பாதுகாக்கும் மாபெபரும் கடதைம எ"க்கும் உள்ளது. ஆதைகயால் இந்� அவதூறு உங்கதைளப் பா�ிக்கும் என்று நீங்கள் கருதுவ�ால் நானும் உங்கதைள விட்டு விலகிபய இருக்கின்பறன். உங்கள் ம"�ில் உங்கள் சபகா�ரர்களுக்கு நீங்கள் என்" இடம் பெகாடுத்�ிருக்கின்றீர்கபளா, அத்�தைகயபெ�ாரு இடம் குடிமக்களுக்கும் நீங்கள் பெகாடுத்து வருகின்றீர்கள் என்பதை�யும் நான் நன்கு அறிபவன்.

"என்னுதைடய இந்� உடலும், உள்ளமும், நீங்கள் அருகாதைமயில் இல்லா��ால் அதைடயப் பபாகும்,துன்பங்கதைளப் பற்றி நான் பெபாருட்படுத்�வில்தைல. ஆ"ால், அரபச, மக்களுதைடய இந்�க் குற்றச்சாட்டில் துளியும் உண்தைம இல்தைல என்பதை� மட்டும் நீங்கள் அறிந்து பெகாண்டிருக்கின்றீர்கள், அதை� அவர்கள் உணரும் வதைகயில் �ாங்கள் நடந்து பெகாள்வீர்கள் என்றும் நம்புகின்பறன். �ிருமணம் ஆ" ஒரு பெபண்ணுக்குக் கணவப", குரு, பெ�ய்வம் அதை"த்தும் என்றாகிவிடுகின்றது. ஆகபவ நீங்கள் பெசால்வதை� நான் ஏற்றுக் பெகாண்டு �ங்கள் கட்டதைளப்படி

நடப்பபன் எ" உறு�ி அளிக்கின்பறன்." லட்சுமணா, இதை� நீ நான் பெசான்"�ாய் ராமரிடம் கூறுவாயாக!"

"பமலும் லட்சுமணா, இப�ா, என்னுதைடய இந்� வயிற்தைறப் பார், கர்ப்பிணி ஆகிவிட்ட நிதைலயில் �ான், இன்னும் சில நாட்களில் குழந்தை� பிறக்கப் பபாகின்றது என்னும் நிதைலதைமயில் �ான் நீ என்தை"க் காட்டில் பெகாண்டு வந்து விட்டிருக்கின்றாய் என்பதை�யும் சற்றும் சந்ப�கம் இல்லாமல் பெ�ரிந்து பெகாள்வாய்!" என்று பெசால்லிக் பெகாண்பட, சீதை� �ன் கர்ப்ப வயிற்தைற லட்சுமணனுக்குத் பெ�ாட்டுக் காட்டி"ாள்.

லட்சுமணன் க�றி"ான். �தைலதையத் �தைரயில் பமா�ிக் பெகாண்டு அழு�ான். " என் �ாபய, நான் என்" பாவம் பெசய்ப�ன்?? �ங்கள் �ிருவடிகள் �விர, மற்றவற்தைறக் காணா� என் கண்கள், இன்று இந்�க் காட்சிதையக் காணும்படி பநர்ந்��ா?? இதுவும் நான் பெசய்� பாவம் �ான்! என்"ால் இதை�த் �ாங்க முடியவில்தைலபய!" என்று க�றி"ான் லட்சுமணன். பின்"ர் சீதை�தைய நமஸ்கரித்து வலம், வந்து மீண்டும் படகில் ஏறிக் கங்தைகதையக் கடந்�ான். அக்கதைரயில் சுமந்�ிரர் ர�த்துடன் காத்�ிருந்�ார். இக்கதைரயில் நிர்க்க�ியா" சீதை� பெசய்வ�றியாது �ிதைகத்து நின்றாள். அவள் படதைகப் பார்த்� வண்ணபம நிற்க அக்கதைரதைய அதைடந்� லட்சுமணன், ப�ரில் ஏறிக் பெகாள்ளுவதும், ப�ர் கிளம்புவதும் கண்களில் பட்டது. ம"�ில் பெவறுதைம சூழ்ந்து பெகாள்ள சீதை� துக்கம் �ாங்க முடியாமல் பெபரிய�ாக அலறி அழு�ாள். காட்டில் கூவிக் பெகாண்டிருந்� குயில்களும், ஆடிக் பெகாண்டிருந்� மயில்களும், விதைளயாடிக் பெகாண்டிருந்� மற்ற விலங்கி"ங்களும் �ங்கள் பவதைலதைய நிறுத்�ி விட்டு சீதை� அழுவதை�க் கவ"ித்�ப�ா என்று எண்ணும்படிக் காட்டில் சீதை�யின் அழுகுரல் �விர பவபெறான்றும் ஒலிக்கவில்தைல.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி 81

காபட பெமள"த்�ிலும், பசாகத்�ிலும் ஆழ்ந்�து. ஆழ்ந்� அந்� பெமள"த்�ில், "ராமா, என்தை" ஏன் பிரிந்தீர்?" என்ற சீதை�யின் கூவலும், ஓலமும் மட்டுபம பகட்ட". அருகாதைமயில் இருந்� வால்மீகியின் ஆசிரமத்�ின் உள்பள பபாய்த் �வத்�ிலும், பவள்வியிலும், �ியா"த்�ிலும் ஆழ்ந்து பபாயிருந்� ரிஷி, மு"ிவர்களின் பெநஞ்சாழத்தை�க் கசக்கிப் பிழிந்�து அந்� ஓலக் குரல். ரிஷிகளின் மகன்கள், பெநஞ்சு பிளக்கும்படியா" இந்�க் க�றதைலக் க�றி அழும் பெபண் யாபரா எ"ப் பார்க்க பவண்டி விதைரந்து வந்�"ர். அங்பக ப�பவந்�ிர"ின் இந்�ிராணிதையயும், அந்� ஈச"ின் உதைமயவதைளயும் ப�ாற்கடிக்கக் கூடிய அழகுடன் கூடிய ஒரு கர்ப்பிணிப் பெபண்தைணக் கண்ட"ர். அழு�து அவள் �ான் எ"வும் பெ�ரிந்து பெகாண்ட"ர். அவள் நிதைலதையக் கண்டு பரி�ாபம் அதைடந்து உடப"பய ஆசிரமத்�ின் �தைலவர் ஆ" வால்மீகி ரிஷிதைய அதைடந்து அவரிடம், "மிக மிக உயர்ந்� ஒரு பெபண்மணி, ஒரு பபரரசனுக்குப் பட்ட மகிஷிபயா எ" எண்ணும்படியா" ப�ாற்றம் உதைடயவள், சாட்சாத் அந்� மகாலட்சுமிபய பூமிக்கு வந்துவிட்டாபளா என்று எண்ணும்படியாக இருப்பவள், அத்�தைகய ஒரு மங்தைகயர்க்கரசி, நம் ஆசிரமத்�ின் வாசலிபல ந�ிக்கதைரயிபல அழுது பெகாண்டு இருக்கின்றார். விண்ணிலிருந்து, மண்ணுக்கு வந்துவிட்ட பெ�ய்வீகப்

பெபண்மணிபயா எ" எண்ணுகின்பறாம். அவர் சா�ாரணப் பெபண்ணாய்த் ப�ான்றவில்தைல. என்றாலும் அவர் நிதைலதைம பரி�ாபமாகபவ உள்ளது." என்று பெசால்கின்ற"ர்.

�ன் �வவலிதைமயாலும், �ியா"ங்கள் பல பெசய்�தைமயாலும், நடந்�து, நடப்பது, நடக்கப் பபாவது அதை"த்தை�யும் அறிந்து பெகாள்ளும் �ிறன் பதைடத்� வால்மீகி ரிஷியா"வர், ஆசிரமத்�ின் வாயிலுக்கு வந்�ிருப்பது சாட்சாத் அந்� ஸ்ரீராம"ின் மதை"வியா" சீதை��ான் எ" அறிந்து பெகாள்கின்றார். சீதை� இருக்குமிடம் பநாக்கி பவகமாய்ச் பெசல்கின்றார். சீதை�தையப் பார்த்து ஆறு�ல் பெமாழிகள் கூறுகின்றார்:"ஜ"கரின் மகளும், �சர�ரின் மருமகளும், ஸ்ரீராம"ின் மதை"வியுமா" சீதை�பய, உ"க்கு நல்வரவு! உன் துயரங்கதைளத் துதைடத்துக் பெகாள்வாயாக! உன் கணவ"ிடம் நீ மாறா� விச்வாசமும், பபரன்பும் பூண்டவள் என்பதை� நான் நன்கறிபவன். மா�ரசிபய! கலங்காப�! நடந்� நிகழ்ச்சிகள் அதை"த்தை�யும் நான் பெசய்� புண்ணியத்�ின் காரணமாய் அறியப் பெபற்பறன். உன் தூய்தைமதைய நான் நன்கு அறிபவன், மாசற்றவபள! �ிருமகளுக்கு நிகரா"வபள! நீ எந்�ப் பாவமும் பெசய்யா�வள் என்பதை�யும் நான் நன்கறிபவன். இந்� ஆசிரமத்�ில் ரிஷிகளின் பத்�ி"ிமார்கள் வாழ்கின்ற"ர். அவர்கள் �வவழிகதைள பமற்பெகாண்டவர்கள். உன்தை"த் �ங்கள் மகள் பபால் கண்ணும், கருத்துமாய்ப் பாதுகாப்பார்கள். உ"க்குத் ப�தைவயா" அதை"த்தும் பெசய்து பெகாடுப்பார்கள். பெபண்ணிற் சிறந்�வபள! உன்னுதைடய பாதுகாவல"ாக நான் பெபாறுப்பபற்கின்பறன். நீ என்னுதைடய இந்� வார்த்தை�கதைள முழுதைமயாக ஏற்றுக் பெகாண்டு இந்� ஆசிரமத்தை� உன்னுதைடய வீடாக நிதை"த்துக் பெகாண்டு, பவபெறாருவர் பாதுகாவலில் இருக்கின்பறாம் எ" எண்ணாமல், இங்பகபய �ங்கி, உன் ம"ம் அதைம�ி பெபறவும், உன்தை" ம" அதைம�ி பெபறச் பெசய்வ�ின் மூலம் நாங்கள் ம"மகிழ்வு எய்�வும் கருதைண புரிவாய்!" என்று பவண்டுகின்றார்.

சீதை�யும் சம்ம�ிக்கபவ, வால்மீகி அவதைள அதைழத்துச் பெசன்று, ஆசிரமத்�ின் உள்பள பெசன்று, மற்ற ரிஷிகளின் பத்�ி"ிமார்களுக்கு சீதை�தைய அறிமுகம் பெசய்து தைவக்கின்றார். சீதை�யின் ம"த் துன்பத்தை�யும், கணவதை" விட்டு அவள் இங்பக வந்�ிருக்கும் காரணத்தை�யும் எடுத்துச் பெசால்லி சீதை� எந்�வி�த்�ிலும் துயர் அதைடயாமல் அவதைளப் பாதுகாக்கபவண்டும் என்றும் �"க்குக் காட்டும் மரியாதை�கள் பபால் அ�ற்குச் சற்றும் குதைறவில்லாமல் சீதை�தைய மரியாதை�யுடன் நடத்� பவண்டும் எ"வும் பெசால்லிவிட்டு, அவள் �ன் பாதுகாவலில் இருப்ப�ாயும் பெ�ரிவித்துவிட்டுத் �ன் �வத்�ிற்குத் �ிரும்பச் பெசன்றார் வால்மீகி.

இங்பக, லட்சுமணன் சுமந்�ிரர் ப�தைர ஓட்டத் ப�ரில் ஆழ்ந்� சிந்�தை"யில் இருந்�ான். அப்பபாது சுமந்�ிரரிடம் லட்சுமணன் பின்வருமாறு பகட்கின்றான்:"சீதை�தைய ராமர் பிரிய பநர்ந்�து ஒரு பெகாடூரமா" நிகழ்ச்சி, இதை� வி�ி என்று பெசால்லுவ�ா??? இந்� வி�ியில் இருந்து யாரும் �ப்ப முடியா�ா?? வி�ியின் பெசயதைல யாராலும் மாற்ற முடியா�ா? ராமரின் பலம் நாம் அறியா�து அல்ல. ப�வர்கள், அசுரர்கள், ராட்சசர்கள், கந்�ர்வர்கள் எ" அதை"வதைரயும் �ம் பலத்�ால் அடக்கி, ஒடுக்கும் வல்லதைம பெபற்றவர். அப்படிப் பட்டவர் இப்பபாது குடிமக்களின் அவதூறுப் பபச்சால் �ன் மதை"விதைய விலக்க

பவண்டுபெமன்றால்??? சீதை� காட்டில் வாசம் பெசய்�பபாதை�யும் விட, ராவணன் வசம் சிதைறப்பட்டிருந்�தை�யும் விட மிக, மிகக் பெகாடூரம் ஆ" கடுதைமயா" பிரிவு இது. இதை�த் �ாங்க இருவர் ம"தும் எவ்வளவு கஷ்டம் அதைடந்�ிருக்கும்??? நாட்டு மக்களின் அவதூறுக்காக சீதை�தையத் துறந்�து ராமருக்குப் பெபரும் கஷ்டத்தை�பய �ரக் கூடியது அல்லவா?? இ�"ால் அவருக்கு என்" லாபம்??? நாட்டுமக்களுக்காக இத்�தைகயபெ�ாரு பெபரும் �ியாகத்தை�யும் அவர் பெசய்�ிருக்கபவண்டுபமா?" என்று பெசால்கின்றான்.

சுமந்�ிரர் சற்று பநரம் ஒன்றும் பபசவில்தைல. பின்"ர் சற்று பயாசித்துவிட்டுச் பெசால்கின்றார். "இளவரபச! இப்பபாது இப்படி நடப்ப�ற்காக வருந்�ிப்பயன் ஏதும் இல்தைல. இது இப்படித் �ான், இவ்வாறு�ான் நடக்கும் என்ப�ாக ஏற்பெக"பவ நிர்ணயிக்கப் பட்டுவிட்டது. பஜா�ிடர்கள் கூறி இருக்கின்ற"ர். �ன் மதை"விதைய மட்டுமில்லாமல், பிரியத்துக்கு உகந்� சபகா�ரர்கள் ஆ" உங்கதைளக் கூட ராமர் பிரிய பநரிடும் என்றும் பெசால்லி இருக்கின்ற"ர். ராமர் பிறந்�பபாது பஜா�ிடம் பார்த்� பஜா�ிடர்கள், ராமர் �"க்பெக" எந்�வி�மா" சுகம் நாடாமல், மகிழ்ச்சிதைய நாடாமல் மற்றவர்களுக்பெக"பவ வாழ்வார் எ"ச் பெசால்லி இருக்கின்ற"ர். இது மட்டுமில்தைல, இளவபல! ஒருமுதைற துர்வாசர் வசிஷ்டரின் ஆசிரமத்�ிற்கு வந்�பபாது, அவதைரக் காண உங்கள் �கப்பனும், அபயாத்�ியின் அரசனும் ஆ" �சர�ச் சக்கரவர்த்�ி வந்�ார். அப்பபாது அவருடன் நானும் பெசன்றிருந்ப�ன். துர்வாசர் அப்பபாது உன் �கப்ப"ிடம் கூறிய பெசய்�ி மிக மிக ரகசியம் ஆ" பெசய்�ி! மற்றவர்களுக்கு இதை�த் பெ�ரிவிக்கக் கூடாது என்று ஆதைண இடப்பட்டது எ"க்கு. எ"ினும் இப்பபாது நீ படும் துயதைரக் காண முடியாமல் அந்� ஆதைணதைய மீறி உ"க்கு நான் இந்�ச் பெசய்�ிதையச் பெசால்கின்பறன் லட்சுமணா! இதை�க் பகள்!" என்று பெசால்ல ஆரம்பித்�ார் சுமந்�ிரர்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி 82

சுமந்�ிரர் பெ�ாடர்ந்�ார். �ன்னுதைடய மகன்களா" ராமர், லட்சுமணன், பர�ன் சத்ருக்க"ன் ஆகிய நான்கு சபகா�ரர்களின் வாழ்க்தைக எவ்வாறு அதைமயும் எ"த் பெ�ரிந்து பெகாள்ள விரும்பிய �சர� மன்"ன் அதை� துர்வாசரிடம் பகட்டார். அப்பபாது துர்வாசர் பெசான்"ார். "�சர� மன்"ா, நன்கு கவ"ித்துக் பகட்பாய்! முன்பெ"ாரு காலத்�ில் அசுரர்கள் பிருகு மு"ிவரின் ஆசிரமத்தை� அதைடந்து அங்பக அதைடக்கலம் புகுந்�"ர். பிருகு மு"ிவரின் மதை"வியும் �ன் கருதைண உள்ளத்�ால் அதை"வருக்கும் அதைடக்கலம் பெகாடுத்துக் காத்து வந்�ார். அதை� அறிந்� ப�வர்கள் இதை� மகாவிஷ்ணுவிடம் கூற அவரும் பகாபம் அதைடந்து, காப்பாற்றத் �கு�ி இல்லா� அசுரர்கதைளக் காப்பாற்றிய�ற்காக பிருகுவின் மதை"வியின் �தைலதையத் �ன் சு�ர்ச"ச் சக்கரத்�ால் அறுத்துத் �ள்ளிவிட்டார். மதை"விதைய மகாவிஷ்ணுபவ பெகான்றதை�க் கண்ட பிருகு மு"ிவர் �ன் நிதைல மறந்து, �ன்தை" இழந்து, �ன் மதை"விதைய இழந்ப�ாபம என்ற பெபரும் துயரத்�ில் மகாவிஷ்ணுதைவப் பார்த்து, "பகாபத்�ி"ால் நி�ா"ம் இழந்து, எந்�வி�மா"

பாவமும் பெசய்யாமல் நிரபரா�ியா" என் மதை"விதையக் பெகான்ற நீர், பாவங்கதைளப் பபாக்கும் வல்லதைம பதைடத்�வர். உம்தைம நான் சபிக்கின்பறன், வல்லதைம பதைடத்�வபர! நீரும் என் பபான்ற ஒரு ம"ி�"ாய்ப் பிறந்து, உன் அருதைம மதை"விதைய இழந்து, துயருற்று, மதை"விதையக் கட்டாயமாய்த் துறந்து, நீண்டகாலம் அந்� ம"பவ�தை"யுடப"பய வாழ்வீராக!" என்று பிருகு மு"ிவர் விஷ்ணுவிற்குச் சாபம் பெகாடுக்கின்றார்.

எ"ினும் பிருகு மு"ிவருக்கு, மகாவிஷ்ணுவிற்பக சாபம் பெகாடுக்க பநரிட்டதை� நிதை"த்து மிகுந்� ம"க்கிபலசமும், சங்கடமும் ஏற்பட்டது. பெசய்வ�றியாது, பித்�ன் பபால் கலங்கி"ார். ஆ"ால் விஷ்ணுபவா அவதைரச் சமா�ா"ம் பெசய்�ார். பவபெறாரு காரணத்�ிற்காகத் �ான் ம"ி� அவ�ாரம் எடுக்கபவண்டும் எ"வும், பிருகுவின் சாபத்தை�த் �ான் ஏற்ப�ாயும், அந்� அவ�ாரத்�ில் முழு ம"ி�"ாகபவ �ாம் வாழப் பபாவ�ாயும், ஆகபவ பிருகு மு"ிவர் கலங்கபவண்டாம் எ"வும் இ�"ால் உலகுக்கு நன்தைமபய ஏற்படும் எ"வும் பெசால்லித் ப�ற்றுகின்றார். �சர�ா! இப்பபாது உ"க்குப் பிறந்துள்ள இந்� ஸ்ரீராமன் அந்� சாட்சாத் மகாவிஷ்ணுவின் அவ�ாரபம எ"ப் புரிந்து பெகாள்வாயாக! இவர் அதை"த்தை�யும் துறந்து நல்லாட்சி புரிந்து, நீண்டநாட்கள் வாழ்ந்து மக்களுக்குத் பெ�ாண்டுகள் பல புரிந்து, பின் �ன் மதை"வியா" சீதை�யின் மூலம் பிறந்� மக்களுக்கு ஆட்சிதையப் பகிர்ந்�ளித்துவிட்டு பமலுலகம் பெசல்லுவார்." என்று கூறி"ார். ஆகபவ லட்சுமணா, ராமர் சீதை�தையப் பிரிவார் என்பதும், அந்� பசாகத்தை� அவர் அனுபவிக்க பவண்டும் என்பதும் ஏற்பெக"பவ நிர்ணயிக்கப் பட்ட ஒன்று. இது துர்வாசர் மூலம் �சர�ச் சக்கரவர்த்�ிக்கு பல ஆண்டுகள் முன்பாகபவ எடுத்துச் பெசால்லப்பட்ட ஒன்று லட்சுமணா! இதை� நான் உன் மற்ற சபகா�ரர்கள் எவரிடமும் இன்றுவதைரயில் பெசான்"�ில்தைல. இ"ிபமலும் அவர்கள் எவருக்கும் இது பெ�ரியபவண்டிய�ில்தைல. லட்சுமணா, கவதைல பெகாள்ளாப�, சீதை� காட்டில் குழந்தை�கதைளப் பெபற்பெறடுப்பாள். அந்�க் குழந்தை�கள் மூலம் ரகுவம்சம் �தைழக்கும். எல்லாம் வி�ி வி�ித்��ற்குச் சற்றும் மாறாமபலபய நடக்கின்றது." என்று ப�ற்றி"ார் சுமந்�ிரர் லட்சுமணதை".

அபயாத்�ி வந்�தைடந்� லட்சுமணன் ராமரிடம் சீதை�தையக் காட்டில் விட்டு வந்� பெசய்�ிதையச் பெசால்லிவிட்டு, ராமருக்குத் துன்பம் பநராது எ"த் ப�ற்றுகின்றான். ராமரும் ம"தை�த் ப�ற்றிக் பெகாள்ளுகின்றார். சில காலம் கழித்து "லவணாசுரன்" என்பவதை"க் பெகால்வ�ற்காக ராமர் சத்ருக்க"தை" அனுப்புகின்றார். லவணாசுரதை"க் பெகால்லச் பெசல்லும் வழியில் சத்ருக்க"ன் வால்மீகியின் ஆசிரமத்�ில் �ங்குகின்றான். அவன் அங்பக ஓர் இரதைவக் கழிக்கின்றான். அந்�ச் சமயம் சீதை�க்கு இரட்தைடக் குழந்தை�கள் பிறக்கின்ற". வால்மீகி மு"ிவருக்குச் பெசய்�ி பெ�ரிவிக்கப் பட்டு அவர் சீதை�தையக் காண வருகின்றார். �ன் தைகயில் இருந்� �ர்தைபதைய இரண்டாகக் கிள்ளி, ஆசிரமத்�ின் வயது மு�ிர்ந்� பெபண்ணிடம் பெகாடுத்து, �ர்தைபயின் "குசம்" என்னும் பமல்பாகத்�ால், மு�லில் பிறந்� குழந்தை�தையயும், �ர்தைபயின் "லவம்" என்னும் கீழ்ப்பாகத்�ால் இரண்டாவ�ாய்ப் பிறந்� குழந்தை�தையயும் சுத்�ம் பெசய்துவிட்டு, முதைறபய குழந்தை�களுக்கும், லவன், குசன் என்பற பெபயர் சூட்டுகின்றார். பின்"ர்

குழந்தை�கள் பிறந்�தும் பெசய்யபவண்டிய தைவதீக காரியங்கதைளயும் முதைறப்படி அவர் பெசய்து முடிக்கின்றார். குழந்தை�கள் எ�ிர்காலத்�ில் பெபரும்பபரும், புகழும் பெபற்று விளங்குவார்கள் எ"வும் ஆசீர்வ�ிக்கின்றார்.சத்ருக்க"னுக்கும் இந்� விஷயம் பெ�ரிவிக்கப் படுகின்றது. குழந்தை�கள் பிறந்� பெசய்�ி பகட்டு மிக்க மகிழ்வுற்ற சத்ருக்க"ன், அ�ன் பின்"ர் லவணாசுரதை" வீழ்த்�ச் பெசல்கின்றான். பெசன்று கிட்டத் �ட்ட ப"ிரண்டு ஆண்டுகள் கழித்ப� �ிரும்பும், சத்ருக்க"ன், �ிரும்பும் பவதைளயிலும் வால்மீகியின் ஆசிரமத்�ில் �ங்குகின்றான்.

இதைடப்பட்ட ப"ிரண்டு வருடங்களில் லவனும், குசனும் காண்பபார் வியக்கும் வண்ணம் கண்கவரும் ப�ாற்றத்துடனும், �வவலிதைமயுடனும், மிக்க அறிவுக் கூர்தைம பதைடத்�வர்களாயும், சகல சாஸ்�ிரவி�ிகதைள அறிந்�வர்களாகவும் ஆகிவிட்டதை�யும் காண்கின்றான்.

அப்பபாது அவர்கள் இருவருபம வால்மீகி எழு�ிய, எழு�ிக் பெகாண்டிருந்� ராமாயணக் காவியம் பாடிப் பார்த்துக் பெகாண்டிருந்�"ர். அதை�க் பகட்கும் வாய்ப்பு சத்ருக்க"னுக்குக் கிதைடக்கின்றது. பகட்கும்பபாப� அவன் ம"மா"து பெபாங்கிப் பெபாங்கித் �விக்கின்றது. எல்தைலயற்ற மகிழ்வுடனும், அப� சமயம் அளவு கடந்� பசாகத்துடனும் கூடிய இந்�க் காவியத்தை�க் பகட்ட சத்ருக்க"ன் ஒரு

கட்டத்�ில் �ன் நிதை"தைவபய இழந்துவிட்டாப"ா எ"த் ப�ான்றும்படி ஆயிற்று. �ன்தை" ஒருவாறு சமாளித்துக் பெகாண்ட சத்ருக்க"ன் வால்மீகியிடம் விதைடபெபற்று அபயாத்�ி பநாக்கிச் பெசன்றான்.

இப்பபாது இங்பக சற்பற நிறுத்�ிவிட்டு துளசி�ாசர், சீதை�தைய ராமர் காட்டுக்கு அனுப்பியது பற்றியும், லவ, குசர்கள் பிறந்�து பற்றியும் என்" பெசால்லுகின்றார் என்று பார்க்கலாமா???

துளசி�ாசரின் ராமாயணம் உத்�ர காண்டம்

துளசியின் ராமாயணம், கம்பராமாயணத்தை�ப் பபாலபவ, ராமதைர ஒரு அவ�ாரம் எ"வும், சீதை�தைய சாட்சாத் அந்� மகாலட்சுமிபய எ"வும் கூறி வந்�ிருக்கின்றது ஆரம்பம் மு�லிபலபய. ஆகபவ ராவணன் கடத்�ியதும், உண்தைமயா" சீதை�

அல்ல, துளசியின் கருத்துப் படி. மாய சீதை� �ான் ராவண"ால் கடத்�ப் படுகின்றாள். அபசாகவ"த்�ில் சிதைறயும் இருக்கின்றாள். பின்"ர் அவள் �ான் அக்"ிப்ரபவசமும் பெசய்கின்றாள். உண்தைமயா" சீதை� பூமியிபல மதைறந்�ிருந்து வாழ்வ�ாயும் அக்"ிப்ரபவசத்�ின் பபாது பூமித் �ாய் உண்தைம சீதை�தைய பெவளிபய பெகாண்டுவருவ�ாயும் துளசி பெசால்கின்றார். கிட்டத் �ட்ட அப� �ான் இப்பபாவும் சீதை� நாடு கடத்�ப் பட்டபபாதும் துளசி பெசால்கின்றார். ஆ"ால் அவதூறு பபசுவது அதை"த்து மக்களும் என்றும் துளசி பெசால்லவில்தைல.

யாபரா ஒரு வண்ணான் சந்ப�கப் படும் வதைகயில் நடந்து பெகாண்ட �ன் மதை"விதையக் கண்டிக்கும்பபாது, "நான் என்" ராம"ா?? ப�ி"ான்கு மா�ங்களுக்கு பமல் இன்பெ"ாருவன் பாதுகாவலில் இருந்� மதை"விதையத் �ிரும்ப அதைழத்து தைவத்துக் பெகாண்டதுபபால் தைவத்துக் பெகாள்ள?" என்று பகட்ட�ாயும், அந்�ப் பபச்தைசக் பகட்ட தூ�ர்கள் ராமரிடம் வந்து பெசான்"தும், ராமர் சீதை�தையத் துறக்க முடிவு பெசய்��ாயும் துளசி ராமாயணத்�ில் வருகின்றது. என்றாலும் துளசியின் ராமாயணப் படி ராமர் இப்பபாது துறப்பதும் உண்தைமயா" சீதை� அல்ல. சீதை� பமலுலகு பெசல்லும் பநரம் வந்துவிட்ட�ாய்க் கூறி ராமர் அவதைள பமலுலகம் அனுப்புவ�ாயும், அவள் ப�ாற்றம் மட்டுபம பூமியில் �ங்கிய�ாயும், அந்�த் ப�ாற்றத்தை�பய ராமர் காட்டுக்கு அனுப்பிய�ாயும் துளசியின் ராமாயணப் பாடல்கள் கூறுகின்ற".

அப்பபாது அந்� மாய சீதை�க்குப் பிறக்கும் தைபயன்கபள லவ-குசர்கள் எ" அதைழக்கப் பட்ட�ாயும் பெசால்கின்றார் துளசி. இந்� சபகா�ரர்கள் மாபெபரும் வீரர்களாய்த் �ிகழ்கின்ற"ர். இவர்கள் யாராலும் பெவல்ல முடியா�வர்களாய் இருக்கின்ற"ர். ராமர் அசுவபம� யாகம் நடக்கும்பபாது அவர் �ிக்விஜயத்�ிற்கு அனுப்பும் கு�ிதைரதைய இவர்கள் பிடித்து தைவத்துக் பெகாள்ளுகின்றார்கள்.

கு�ிதைரதைய மீட்காமல் அசுவபம� யாகம் பெசய்ய முடியாது. பெபரும்பபார் நடக்கின்றது. பபார் புரிவது �ன் உறவி"ருடன் என்பதை� அறியாமபலபய இதைளSர்கள் இருவரும் பபார் புரிகின்ற"ர். பர�ன், சத்ருக்க"ன், லட்சுமணன், விபீஷணன், அனுமன் எ" அதை"வருபம இவ்விரு இதைளSர்களால் ப�ாற்கடிக்கப் பட்டு கதைடசியில் ராமபர வருகின்றார். ராமர் பபார் புரியும் முன்"ர் சற்று தூங்க, அந்� இதைளSர்கள் இதைடப்பட்ட பநரத்�ில் �ாங்கள் பிடித்து தைவத்� அதை"வதைரயும், காட்டத் �ங்கள் அன்தை"தைய அதைழத்து வருகின்ற"ர். சீதை� அவர்கதைளப் பார்த்துவிட்டு, இவர்கள் அதை"வரும் உங்கள் இருவரின் உறவி"ர்கள். உங்கள் �ந்தை�யின் சபகா�ரர்கள் என்று பெசால்கின்றாள்.அ�ற்குள் அங்பக வால்மீகி வந்து தூங்கும் ராமதைர எழுப்பி, லவ, குசர்கதைளக் காட்டி ராமரின் மகன்கள் எ"ச் பெசால்வ�ாயும், மகன்கதைள ஏற்ற ராமர், சீதை�தைய மீண்டும் சத்�ியப் பிரமாணம் பெசய்யச் பெசால்ல, சீதை�,பூமிக்குள் பெசல்வ�ாயும், அ�ன்பின்"ர், ராமரின் மதைறவு பற்றிய விபரங்கள் வால்மீகி பெசால்லி இருப்பதை� ஒட்டிபய வருகின்றது. லவ, குசர்கள் கு�ிதைரதையப் பிடிப்பது, கட்டுவது, �ங்கள் சித்�ப்பன்மார்களிடமும், �ந்தை�யின் நண்பர்களுடனும் பபார் புரிந்து அதை"வதைரயும் ப�ாற்கடிப்பது பபான்ற விபரங்கள் வால்மீகியில் இல்தைல. ஆ"ால் துளசி ராமாயணத்தை� ஒட்டிப் பல �ிதைரப்படங்கள், மற்றும் பெ�ாதைலக்காட்சித் பெ�ாடர்கள் வந்�ிருக்கும் காரணத்�ால் அதை"வருக்கும் பமற்கண்ட நிகழ்ச்சிகபள நடந்�தைவ எ" நிதை"க்கும்படியாக ம"�ில் ப�ிந்து விட்டிருக்கிறது. இது பெகாஞ்சம் வருத்�மாகபவ உள்ளது.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி 83

அபநகமாய் நம் ராமாயணம் முடிவுக்கு வந்து பெகாண்டிருக்கின்றது. அ�ிலும் இந்� உத்�ரகாண்டம் எழுதுவது என்பது மிக மிக அ�ிகமா" துயரத்தை�க் பெகாடுக்கும் ஒரு பவதைல. என்றாலும், நடந்�து இது�ான், இப்படித் �ான் என்ப�ாலும், ராமபர, �ன் கதை�தையத் �ன் குமாரர்கள் வாயிலாகக் பகட்டிருக்கின்றார் என்பது வருவது இந்� உத்�ரகாண்டப் பகு�ியிலும், என்ப�ாலும், �"க்கு பநரப் பபாகும் முடிதைவயும், ராமர் வால்மீகி வாயிலாகத் பெ�ரிந்து பெகாள்கின்றார் என்பதும்

இ�ிபலபய வருகின்றது. ஆதைகயால் அதை"வரும் அறிந்து பெகாள்ளபவண்டிய ஒன்பற உத்�ரகாண்டப் பகு�ி.

�ன் ஆசிரமத்�ில் லவ, குசர்கதைள வளர்த்து வந்� வால்மீகி அவர்கதைள பவ�ம், வில்வித்தை�, அஸ்�ிரப் பிரபயாகம், மற்றும் பல கதைலகளில் சிறப்புடன் கூடியவர்களாக வளர்த்து வந்�ார். கூடபவ, பிரம்மாவின் அனுகிரகத்�ாலும், நார�ரின் அறிமுகத்�ாலும் ராமதைரயும், ராமரின் கதை�தையயும் நன்கு அறிந்� வால்மீகி அதை� ஒரு மாபெபரும் காவியமாக இயற்றி வந்�ார். சத்�ியத்�ிலிருந்து ஒரு வார்த்தை� கூடப்பிறழாது எ" பிரம்மாவால் உறு�ி அளிக்கப் பட்டிருந்� அந்�க் காவியத்�ின் இறந்� காலம், நிகழ்காலம், எ�ிர்காலம் அதை"த்தை�யும் பிரம்மாவின் அருளாபல கூறக் தைகவரப் பெபற்றிருந்� வால்மீகி அதை� இதைசயுடன் பாட லவ, குசர்கபள சிறந்�வர்கள் எ"வும் முடிவுக்கு வந்�ார். ஆகபவ லவ, குசர்களுக்கு அவற்தைறப் பாடச் பெசால்லிக் பெகாடுத்�ிருந்�ார். இரு இதைளSர்களும் ரிஷிகள் கூடிய சதைபயில் �ங்கள் இ"ிதைமயா" குரலால் ராமாயண காவியத்தை�ப் பாடி வந்�"ர். அப்பபாது �ான் �ற்பெசயலாக ஸ்ரீராமர் நடத்�ி வந்� அசுவபம� யாகம் பற்றியும், அங்பக ஒரு மாபெபரும் வித்வத் சதைப கூடுவதை�யும் அறிந்து பெகாண்ட"ர் இவ்விரு இதைளSர்களும். நடப்பது �ங்கள் வீட்டு விபசஷம் என்பதை� அவர்கள் அறியவில்தைல.

அவர்களின் இளங்குரலில் அருதைமயா" பாடல்களாய் ராமாயணம் பெபாழிய ஆரம்பித்�து. இ"ிய இன்"ிதைச மதைழயில் நதை"ந்� ரிஷிகள் யாகத்�ின் பெசயல்பாடுகளுக்கு இதைடபய இவர்கதைளப் பாடதைவத்து இதைசதையக் பகட்டு ஆ"ந்�ித்�ப�ாடு அல்லாமல், �ங்களிடம் உள்ள விதைல உயர்ந்� பெபாருட்கள் எ"த் �ாங்கள் கருதும், கமண்டலம், மான் ப�ால், காஷாய வஸ்�ிரங்கள், மரவுரிகள் பபான்றவற்தைறப் பரிசாய்க் பெகாடுத்�"ர். சிறுவர்கதைள வாழ்த்�ி"ார்கள் அந்� ரிஷி, மு"ிவர்கள். பெமல்ல, பெமல்ல நகரம் பூராவும் விஷயம் பரவியது. யாபரா இரு சிறுவர்களாபம? பார்க்க மிக, மிக அழகாய் இருக்கின்றார்களாம்! ப�வபலாகத்துக் குமாரர்கபளா? மண்ணுலகத்�ில் எந்� அரசன் பெபற்பெறடுத்� பிள்தைளகபளா?? பெ�ரியவில்தைலபய! இ"ிதைமயாகப் பாடுகின்ற"ராபம, நம் அரசன் ராம"ின் கதை�தைய! ஆஹா, இப�ா பகட்கின்றது அல்லவா?? அவர்களின் இன்"ிதைச!

"பெஜகம் புகழும் புண்ணிய கதை� ஸ்ரீராம"ின் கதை�பய!

உங்கள் பெசவி குளிரப் பாடிடுபவாம் பகளுங்கள் இதை�பய!" எ" ஆரம்பித்துச் சிறுவர்கள் பாடவும், அபயாத்�ி மக்களின் ஆரவாரங்கள் மன்""ின் அரண்மதை" வதைர பெசன்று பகட்டது. மன்""ாகிய ராம"ின் பெசவியும் குளிரபவண்டாமா??? மன்"ன் அந்�ச் சிறுவர்கதைள அரண்மதை"க்கு அதைழத்துவரச் பெசய்�ான். சிறுவர்கள் வந்�"ர்! ஆஹா, என்" ஒளி பெபாருந்�ிய முகங்கள்?? ஆ"ால்?? இவர்கள் யார்? இது என்"?? ஏன் ம"ம் இப்படிப் பதை�க்கின்றது?? என் கண்கள் நீதைரப் பெபருக்குகின்ற"?? சீ�ா, சீ�ா, நீ இல்லாமல் நான் எவ்வாறு �விக்கின்பறன் என்பதை�யும் இந்�க் கதை� பெசால்லுபமா??

சிறுவர்கள் பாட ஆரம்பிக்கின்ற"ர் �ங்கள் �கப்பன் முன்"ிதைலயிபலபய, பாடுவது �ங்கள் கதை� எ"த் பெ�ரியாமலும், பகட்பது �ங்கள் �கப்பப" எ" அறியாமலும் பாடுகின்ற"ர். என்" ஒரு பெகாடுதைமயா", பெகாடூரமா" நிகழ்வு?? இந்�ப் பூவுலகில் எவருக்காவது இத்�தைகயபெ�ாரு பெகாடுதைம நடந்துள்ள�ா? அதை"வரும் பகட்கச் சிறுவர்கள் பாடி"ார்கள் �ங்கள் பெ�ய்வீகக் குரலில். பகட்கக் பகட்க ராமருக்கு அரியாச"த்�ில் இருப்புக் பெகாள்ளவில்தைல. பெமல்ல, பெமல்ல, பெமல்லக் கீபழ இறங்கி"ார். மக்களுள் ஒருவராகச் சரியாச"த்�ில் அமர்ந்�ார். கதை�தையக் பகட்டார். ம"த் �விப்பும், கண்ணீரும் பெபருக ஆரம்பித்�து. ராமர் ம"�ில் சந்ப�கம் ப�ான்ற ஆரம்பித்�து. பெ�ாடர்ந்து பல நாட்கள் காவிய இதைச பெ�ாடர்ந்�து சிறுவர்களின் குரலில். ராமருக்குச் சந்ப�கம் நிவர்த்�ியாகிவிட்டது. இவர்கள் �ான் பெபற்பெறடுத்� மகன்கபள, சீதை�யின் குமாரர்கபள எ" சர்வ நிச்சயமாய்ப் புரிந்துவிட்டது.

இ"ிச் பெசய்யபவண்டியது என்"?? ம"பமா சீதை�யக் காண ஏங்குகின்றது! சற்றும் பெவட்கமில்லாமல் �விக்கின்றது. ஆ"ால் உலகம் பெசால்லும் வார்த்தை�தைய நிதை"த்துக் கவதைல வருகின்றது! என்" பெசய்யலாம்?? ராமர் சிந்�ித்�ார். சதைபயில் கூடி இருந்� பெபரியவர்கதைள எல்லாம் கலந்து பெகாண்டார். பின்"ர் ஒரு சில ஆட்கதைளத் ப�ர்ந்பெ�டுத்து அவர்கதைள வால்மீகியிடம் அனுப்பி"ார் �ன் பெசய்�ியுடன்! என்" பெசய்�ி?? மூன்றாம் முதைறயாகச் சீதை�க்குச் பசா�தை"! சத்�ிய பசா�தை"! �ாங்குவாளா அவள்??? ராமர் அனுப்பிய பெசய்�ி இது �ான்:

"சீதை� தூய்தைமயா"வள் �ான் என்பது நிச்சயம் ஆ"ால், அவள் பாவம் பெசய்யவில்தைல என்பது நிச்சயம் ஆ"ால், அவள் இந்� மகாசதைபக்கு வந்து அதை� நிரூபிக்கட்டும். �ன் பு"ி�த் �ன்தைமதைய உறு�ி பெசய்யட்டும். இ�ற்கு சீதை�யும் சம்ம�ித்து, வால்மீகியும் ஒப்பு�ல் அளித்�ால் சீதை� இந்�ச் சதைபக்கு வந்து �ன் பு"ி�த்தை� அதை"வரும் காண நிரூபிக்கட்டும். சத்�ியப் பிரமாணம் பெசய்யட்டும்."

பெசய்வாளா????

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 84

மூன்றாம் முதைறயாக ஜ"கன் மகளுக்குச் பசா�தை" காத்�ிருக்கின்றது. அதுவும் இம்முதைற அவள் புகுந்� வீட்டிபலபய, யார் முன்"ிதைலயில் சகல மரியாதை�களுடனும், மருமகளும், பட்டமகிஷியும் ஆ"ாபளா அந்� மக்கள் அதை"வரின் முன்"ிதைலயிலும் அவள் சப�ம் பெசய்யபவண்டும். சத்�ியப் பிரமாணம் பெசய்து �ன் தூய்தைமதைய நிரூபிக்கபவண்டும். �ன்மா"முள்ள எந்�ப் பெபண்ணும் இதை� உட"டியாக ஏற்க மாட்டாள் �ான். ஆ"ால் சீதை� ஏற்றாள். �ன்மா"ம் இல்லா��ி"ால் அல்ல. �ன்மா"ம் அளவுக்கு அ�ிகமாய் இருப்ப�ாபலபய இ�ற்கு ஒரு முடிவு இ�ன் மூலம் கிட்டும் என்ற எ�ிர்பார்ப்பி"ாபலா, அல்லது அவள் �"க்குத் �ாப" ஒரு தீர்மா"த்துக்கு வந்துவிட்ட�ாபலா?? யார் அறிய முடியும்???

எ"ினும் வால்மீகி மு"ிவரிடம் ராமரின் தூ�ர்கள் வந்து ராமரின் பெசய்�ிதையச் பெசான்"தும், வால்மீகி மட்டுமின்றி சீதை�யும் சம்ம�ித்�ாள், பெபரும் சதைபயி"ரின்

முன்ப" �ன் தூய்தைமதைய நிரூபிக்க. வால்மீகி மு"ிவர் சீதை� தூய்தைமயா"வள் ஆதைகயால் அவள் சப�ம் பெசய்ய எந்�த் �தைடயும் இல்தைல, என்பற பெசய்�ி அனுப்புகின்றார் ராமருக்கு. ராமரும் ம"ம் மகிழ்ந்�வராய், சதைபயில் கூடி இருந்� மற்ற அரசர்கதைளயும், ரிஷி, மு"ிவர்கதைளயும் பார்த்து மறுநாள் சீதை� சத்�ியப் பிரமாணம் பெசய்யப் பபாவ�ாயும், அதை"வரும் அதை� வந்து பநரில் பார்க்கபவண்டும் எ"வும் பகட்டுக் பெகாள்கின்றார். விருப்பமுள்ளவர்கள் யாராக இருந்�ாலும் வரட்டும், வந்து அந்� நிகழ்ச்சிதையக் காணட்டும் என்கின்றார் ராமர். ஆஹா, இந்� சத்�ியப் பிரமாணத்�ில் சீதை� பெவன்று வந்துவிட்டாளா"ால், அவளுடன் மீண்டும் கூடி வாழபவண்டும் என்ற ஆதைச ராமரின் உள்ம"�ில் இருந்�ப�ா?? பெ�ரியவில்தைல. ஆ"ால் ராமர் அத்ப�ாடு விட்டாரா என்"?? யாகம் நடக்கும் இடத்�ிற்குச் பெசன்று அங்பக இருந்� ஜாபாலி, வசிஷ்டர், வாமப�வர், காச்யபர், விஸ்வாமித்�ிரர், துர்வாசர், பார்கவர், புலஸ்�ியர், மார்க்கண்படயர், பெமளத்கல்யர், பாரத்வாஜர், பெகள�மர் பபான்ற ரிஷிகளிடமும், சீதை� மறுநாள் ராஜசதைபயில் சப�ம் பெசய்யப் பபாவ�ாயும் அதை"வரும் வந்து பார்க்கபவண்டும் எ"வும் அதைழக்கின்றார். ராமர் அதைழத்�து பபாக மக்களுக்கும் பெசய்�ி பரவி அதை"வரும் அபயாத்�ிதைய பநாக்கி வரத் பெ�ாடங்குகின்றார்கள். இ�ன் இதைடபய விண்ணுலக மாந்�ருக்கும் பெசய்�ி பெசன்றதைடந்து அவர்களும் �யார் ஆகின்ற"ர். அரக்கர்களும், வா"ரர்களும் பெபருமளவில் குவிந்து இந்� நிகழ்ச்சிதையக் காண ஆவலுடன் காத்�ிருக்கின்ற"ர். மறுநாளும் வந்�து. வால்மீகி ரிஷி சதைபக்கு வருகின்றார். அவர் பின்ப" அப�ா!!! சீதை�! என்" இவளா சீதை�?? ஆம், ஆம், இவபள சீதை�!சதைபயில் இருந்� பெபரியவர்கள் அதை"வரும் கல்லாய்ச் சதைமந்து பபாய் அமர்ந்�ிருக்க, இருகரம் கூப்பியபடிபய வால்மீகிக்குப் பின்"ால் பெமதுவாய் நடந்து வந்�ாள் சீதை�. அவள் இ�யத்�ில் ராமர் �விர பவறு யாரும் இல்தைல என்பது அவள் கண்களில் இருந்து பெ�ரிந்�து. சதைபபயார் சற்று பநரம் பபச்சற்று இருந்துவிட்டுப் பின்"ர் பெமதுவாய் சீதை�தைய வாழ்த்�ி"ார்கள். அப்பபாது வால்மீகி பபச ஆரம்பிக்கின்றார்:" ராமா, �சர�ன் பு�ல்வா! நாட்டு மக்களின் அவதூறுப் பபச்சால் நீ என்னுதைடய ஆசிரமத்துக்கு அருபக பெகாண்டு வந்து விட்டு விட்டுப் பபா" இந்� உன் மதை"வி சீதை� மிக மிகத் தூய்தைமயா"வள். இந்� இரு குழந்தை�கள் ஆ" லவனும், குசனும் உன்னுதைடய பிள்தைளகபள. அவதூறுக்கு அஞ்சி மதை"விதையக் தைகவிட்ட உன்னுதைடய முன்"ிதைலயில் இப�ா, இப்பபாது சீதை� சத்�ியப் பிரமாணம் பெசய்வாள். ராமா! நான் பெபாய்பய பெசான்"து இல்தைல. பல்பவறு ஜப, �வங்கதைள பமற்பெகாண்டு இருக்கின்பறன். அப்படிப் பட்ட நான் பெபாய் பெசான்"ால் என்னுதைடய �வங்களின் பலன் எ"க்குக் கிட்டாமல் பபாய்விடும். ம"�ாபலா, வாக்காபலா, என் பெசய்தைகயாபலா நான் ஏப�னும் பாவம் பெசய்�ிருந்�ால் எ"க்கு என்னுதைடய �வபலன் கிட்டாது. ஆகபவ நான் உறு�ியுடன் பெசால்கின்பறன். சீதை� பாவம் பெசய்யா�வள். சீதை� பாவமற்றவள் என்றால் மட்டுபம என்னுதைடய நன்"டத்தை�யின் பலன் எ"க்குக் கிட்டும்."

"அவள் தூய்தைமயா"வள் என்ப�ாபலபய நான் அவளுதைடய பெபாறுப்தைப எடுத்துக் பெகாண்டு அவளுக்குப் பாதுகாப்புக் பெகாடுத்ப�ன். உன்தை"பய பெ�ய்வமாய்க் கருதும் இவள், இப�ா இப்பபாது அதை"வர் முன்"ிதைலயிலும் சத்�ியப் பிரமாணம் பெசய்வாள். " என்று வால்மீகி பெசால்கின்றார்.ராமர் �ன் கண்களில் இருந்து

கண்ணீர் பெபருக்பெகடுத்து ஓட, மறுபெமாழி பெசால்கின்றார். "மகரிஷி, உங்கள் வார்த்தை�கள் எ"க்குள் மிக ம" ஆறு�தைலதையயும், நம்பிக்தைகதையயும் பெகாடுக்கின்றது. ஏற்பெக"பவபய சீதை� அக்"ிப்ரபவசம் பெசய்து ப�வர்கள் முன்பு �ன் தூய்தைமதைய நிரூபித்�ாள். அ�ன் பின்"பர நான் அவதைள அபயாத்�ிக்கு அதைழத்து வந்ப�ன். குற்றமற்ற என் மதை"விதைய அவதூறுப் பபச்சுக்கு அஞ்சிபய நான் துறக்கபவண்டி வந்�து. ஆ"ால் அ�"ால் என் ம"ம் படும் பாடு பெசால்ல முடியாது. இந்� இரு குமாரர்களும் என் மகன்கபள என்ப�ிலும் எ"க்குச் சந்ப�கம் எதுவும் இல்தைல. சீதை�யின் பால் நான் மிக்க அன்பு தைவத்�ிருக்கின்பறன் என்பதை� இந்� மாபெபரும்சதைபயின் முன் நான் பிரகட"ம் பெசய்கின்பறன்." என்று பெசால்கின்றார்.

அப்பபாது சீதை�, பெமல்லிய குரலில், �ன்"ிரு தைககதைளயும் கூப்பியவண்ணம் கீழ்க்கண்டவாறு பெசால்கின்றாள்:

"ரகுகுல�ிலகமா" ஸ்ரீராமதை"த் �விர, பவபெறாருவதைர நான் நிதை"த்��ில்தைல என்பது உண்தைமயா"ால்,

பூமித் �ாபய, எ"க்கு நீ இடமளிப்பாய்! ம"�ாலும், வாக்காலும், சரீரத்�ாலும் ராமதை"த் �விர பவபெறாருவர் என் சிந்தை�யில் இல்தைல என்பது உண்தைமயா"ால், அவதைரபய நான் வணங்கி நிற்பது உண்தைமயா"ால்,

பூமித் �ாபய, எ"க்கு நீ இடமளிப்பாய்!

ராமதைரத் �விர, பவபெறாருவதைர என் சிந்தை�யில் நான் நிதை"த்��ில்தைல என்பது உண்தைமயா"ால்,

பூமித் �ாபய, எ"க்கு நீ இடமளிப்பாய்!"

என்று சீதை� பெசால்லி முடித்�தும், பூமி பிளந்�து.

அதை"வரும் பபச்சு, மூச்சற்றுப் பார்த்துக் பெகாண்டிருக்க, பூமியில் ஒரு உயர்ந்� ரத்�ி" சிம்மாச"ம் பலவி�மா" அலங்காரங்களுடன் ப�ான்றியது. சிம்மா�"த்�ில் அமர்ந்�ிருந்� பூமித்�ாய், �ன்"ிரு கரம் நீட்டி, "மகபள, என்"ிடம் வருவாய்!" எ" சீதை�தைய அதைழத்துத் �ன்"ருகில் அமர்த்�ிக் பெகாள்கின்றாள். விண்ணிலிருந்து பூமாரி பெபாழிந்�து. சதைபபயார் அந்�க் காட்சிதையப் பார்த்து ஆ"ந்� பகாஷம், கர பகாஷம் எழுப்பிக் பெகாண்டிருந்�பபாப�, சிம்மாச"ம் மதைறந்�து.

அத்துடன் சீதை�யும் மதைறந்�ாள். அதை"வரும் �ிதைகத்�"ர். உலகபம ஸ்�ம்பித்து ஒரு கணம் அதைசயாமல் நின்றது.

ராமரின் கண்களில் இருந்து பகாபம், ஆத்�ிரம், துக்கம் ஆகியதைவ ஊற்றாகப் பிரவாகம் எடுத்�து.

கதை�,கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம் பகு�ி 85

கண்களில் இருந்து கண்ணீர் அருவியாகக் பெகாட்ட ராமர் ம"ம் துயருற்று, மிக்க ம"பவ�தை"யில் ஆழ்ந்�ார். அந்�த் துக்கத்�ினூபட அவர் கூறுகின்றார்:" இதுவதைர அதைடயா� துக்கத்தை� இன்று நான் அதைடந்ப�ன். �ந்தை� காட்டுக்கு அனுப்பியபபாதும் இவ்வளவு துக்கம் அதைடயவில்தைல. சீதை�தைய ராவணன் தூக்கிச் பெசன்றபபாதும் கடல்கடந்து பெசன்று அவதைள மீட்டு வந்ப�ன். இப்பபாது இந்� பூமியிலிருந்தும் அவதைள நான் மீட்கபவண்டுபமா?? ஏஏ, பூமாப�வி, இப� சீதை�தைய நீ ஜ"கன் வயதைல உழும்பபாது உன்"ிலிருந்து பெகாடுத்�ாய். ஆதைகயால் நீ எ"க்கு மாமியார் முதைற ஆவாய் அல்லவா? என் மதை"விதைய என்"ிடம் பெகாடுத்துவிடு, என் அன்பு மதை"விதைய �ிரும்பக் பெகாடு. இல்தைலபயல் உன்தை" சர்வநாசம் பெசய்பவன். உன் மதைலகதைளப் பெபாடிப் பெபாடியாக்குபவன். ந�ிகதைள வற்றச் பெசய்பவன். காடுகதைள அழிப்பபன். உன்தை" ஒன்றுமில்லாமல் பெசய்து சமுத்�ிரம் பெபாங்கி வந்து பூமி முழுதும் ஜலப்பிரளயம் ஆகும்படி பெசய்துவிடுபவன். என் ஒரு அஸ்�ிரம் பபாதும் உன்தை" அழிக்க!" என்று கூவுகின்றார். அந்நிதைலயில் அங்பக அப்பபாது பிரம்மா பிரசன்"ம் ஆகி, "ராமா, நீ யார்?? உன் நிதைலதைய நீ மறந்�ாபயா?? உன் சீதை� உ"க்குத் �ிரும்பக் கிதைடப்பாள். நீ ஒரு மாசற்ற ம"ி�"ாய் இருந்து, வாழ்ந்து, அரசாட்சி புரிந்�து பற்றிய இந்� மாபெபரும் காவியம், இந்�ப் பூவுலகிபலபய �தைல சிறந்� காவியமாய்த் �ிகழப் பபாகின்றது. ராமா, இதுவதைர நீ அனுபவித்து வந்� சுக, துக்கம் மட்டுமின்றி இ"ி என்" நடக்கப் பபாகின்றது என்பதை�யும் வால்மீகி எழு�ியுள்ளார். அதை� நீயும் அமர்ந்து பகட்கபவண்டும். உன் எ�ிர்கால நிகழ்ச்சிகதைள விளக்கும் பகு�ி அது. அதை"வருடன் இதை� நீ பகட்பாயாக!" என்று பெசால்லி மதைறய, சீதை�யின் சத்�ியப் பிரமாணத்தை�க் காண வந்�ிருந்� அதை"த்து ப�வர்களும் மதைறந்து பபாகின்ற"ர்.

ராமரும் அவ்வாபற காவியத்�ின் அடுத்� பகு�ிதையக் பகட்க விருப்பம் பெ�ரிவிக்க காவியம் மறுநாள் மீண்டும் விட்ட இடத்�ில் இருந்து லவ, குசர்களால் பாடப் படுகின்றது. அந்�க் காவியத்தை� லவ, குசர்கள் பாடி முடித்�"ர். ராமரும் பகட்டார். அது என்"பெவன்று பார்ப்பபாம். சீதை� பூமிக்குள் பெசன்றதும் முற்றிலும் பெவறுதைமதைய உணர்ந்� ராமர் உலபக சூன்யமாகிவிட்ட�ாய் நிதை"த்�ார். யாகத்தை� ஒருவாறு சீதை�தையப் பபான்ற ஒரு பிர�ிதைமதையத் �ங்கத்�ால் பெசய்து அதை� தைவத்துக் பெகாண்டு முடித்�ார். வந்� மன்"ர்கள் விதைடபெபற்றுச் பெசல்ல, ராமர் ம" அதைம�ிதைய இழந்து அபயாத்�ிக்குத் �ிரும்புகின்றார். சீதை�தையத் �விர மற்பெறாரு பெபண்ணிடம் அவர் ம"ம் பெசல்லவில்தைல. பல்பவறு யாகங்கதைளச் பெசய்வ�ிலும், நாட்தைடப் பரிபால"ம் பெசய்வ�ிலும் ம"த்தை� நிதைல நிறுத்�ி"ார். �ர்மத்�ிலிருந்து சிறிதும் வழுவாமல் ஆட்சி நடத்�ி வந்�ார். பருவங்கள் ஒத்துதைழக்க, நாட்டு மக்கள் அதை"த்து வளங்கதைளயும் பெபற்று மகிழ்வுடன் இருக்க, ராமரின் அன்தை"யர் ஒருவர் பின் ஒருவராய் இயற்தைக எய்�ி"ார்கள்.

பின்"ர் லட்சுமணன் மகன்கள் ஆ" அங்க�ன், சந்�ிரபகது இருவருக்கும் முதைறபய காருப�ம், சந்�ிரகாந்�ம் என்ற பிரப�சங்களுக்கு அரச"ாக முடிசூட்டி"ார் ராமர். பர�"ின் மகன்கள் �க்ஷன், புஷ்கலன் இருவருக்கும் பர�"ால் பெவல்லப் பட்ட கந்�ர்வப் பிரப�சத்�ில் அடங்கிய �க்ஷசீலம்,

புஷ்கலாவ�ி ஆகிய இடங்களுக்கு அரசர் ஆக்கப் பட்ட"ர். சத்ருக்க"ன் மகன்கள் ஆ" சுபாஹூ, சத்ருகா�ி இருவரும் முதைறபய மதுரா, தைவ�ிசம் பபான்ற இடங்கதைள ஆண்ட"ர். இவ்வாறு ஒருவாறு ராஜ்யப் பங்கீடு பெசய்� நிதைலயில், ஒரு நாள் ஒரு மு"ிவர் ஒருவர் ராமதைரக் காண வந்�ார். ராமரின் அரண்மதை" வாயிலுக்கு வந்� மு"ிவர், அங்பக அப்பபாது இருந்� லட்சுமணதை"ப் பார்த்து, " ஒரு முக்கியமா" காரியமாக ராமதை"க் காண நான் இங்கு வந்�ிருக்கின்பறன். நீ பெசன்று ராம"ிடம் என் வரதைவச் பெசால்வாயாக!" என்று அனுப்ப லட்சுமணனும், ராமரிடம் பெசன்று பெ�ரிவிக்கின்றான்.

ராமரின் அனும�ி பெபற்று லட்சுமணன் அந்� மு"ிவதைர ராம"ிடம் அதைழத்துச் பெசல்கின்றான். அவதைரப் பார்த்து ராமர், "�ங்கள் வரவு நல்வரவாகட்டும். என்" காரியமாக வந்தீர்கள்? யாரால் அனுப்பப் பட்டீர்கள்? பெகாண்டு வந்� பெசய்�ி என்"?" என்று பகட்கின்றார். அந்� மு"ிவர், " மிக மிக ரகசியமா" ஒரு பெசய்�ிதையத் �ாங்கி நான் வந்�ிருக்கின்பறன். அந்�ச் பெசய்�ிதைய நீங்கள் மட்டுபம பகட்கபவண்டும். பவறு யார் பகட்டாபலா, அல்லது நாம் பபசும்பபாது யார் பார்த்�ாபலா, அவன் உங்களால் பெகால்லப் படத் �க்கவன் ஆவான்." என்று கூறுகின்றார். ராமர் "அப்படிபய ஆகட்டும்!" என்று சம்ம�ம் பெ�ரிவித்து, லட்சுமணதை"ப் பார்த்து, "லட்சுமணா! நீ பெசன்று க�வின் அருகில் நிற்பாய்! நாங்கள் இருவரும் பபசிக் பெகாள்ளும்பபாது யாரும் உள்பள வராமல் பார்த்துக் பெகாள்வாய்! அப்படி மீறி யார் பார்க்கின்றார்கபளா, அல்லது பகட்கின்றார்கபளா, அவன் என்"ால் பெகால்லப் படுவான்!" என்று பெசால்கின்றார்.

லட்சுமணன் பெசன்று வாயிற்க�தைவ அதைடத்துவிட்டு நிற்கின்றான் காவலுக்கு. உள்பள வந்�வருக்கும், ராமருக்கும் பபச்சு வார்த்தை� பெ�ாடங்குகின்றது. அரண்மதை" நுதைழவாயிலில் துர்வாச மு"ிவர் மிக, மிக பவகத்துடனும், பகாபத்துடனும் வந்து பெகாண்டிருக்கின்றார்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம் - ராமாயணம்- பகு�ி 86

ராமரும், வந்� மு"ிவரும் பபச ஆரம்பித்�"ர். லட்சுமணன் பெவளிபய பெசன்ற பின்"ால் ராமர் வந்� மு"ிவதைரப் பார்த்து," �ாங்கள் யார்? �ாங்கள் பெசால்ல விரும்பியது எதுவாய் இருந்�ாலும் �யங்காமல் என்"ிடம் பெசால்லலாம்." என்று பெசால்ல, மு"ிவர் பெசால்கின்றார். "ராமா, நான் பிரம்மப�வ"ால் அனுப்பப் பட்டிருக்கின்பறன். அவர் �ங்களிடம் பெ�ரிவிக்கச் பெசான்" பெசய்�ி இது�ான். "பதைடப்புக்கடவுள் ஆ" பிரம்மப�வன் ஆ" நான் பதைடப்புத் பெ�ாடங்கிய பபாது உங்களால் பதைடக்கப் பட்டு உங்கள் மகன் ஆப"ன். இவ்வுலதைகக் காக்க பவண்டி �ாங்கள் உலகில் அவ�ரிக்க முடிவு பெசய்து, அங்கு வாழும் காலத்தை�யும் �ாங்கபள நிர்ணயம் பெசய்�ிருந்தீர்கள். அந்�க் காலம் முடியும் நாள் பெநருங்கிவிட்டது. ராவண"ின் வாழ்க்தைகதைய முடிக்கபவண்டி ம"ி� உருபெவடுத்து அவதை" அழித்� �ங்களுக்கு, �ாங்கபள நிர்ணயம் பெசய்து பெகாண்ட வாழ்க்தைக முடிதைவ எய்�ி விட்டது. ஆதைகயால் உங்களிடம் நான் "மரண ப�வதை"" அனுப்பி உள்பளன். இ"ி �ங்கள் முடிவு. இன்னும் சில காலம் பூமியில் வாழ்ந்து பூவுலக மக்களுக்கு நன்தைம பெசய்யபவண்டும், பாதுகாவல்

பெசய்யபவண்டும் என்று நீங்கள் கரு�ி"ால் அவ்வி�பம ஆகுக! இல்தைல �ாங்கள் �ங்கள் உரிய இடத்�ிற்குத் �ிரும்பபவண்டும் என்று நிதை"த்�ாலும் அவ்வி�பம ஆகுக!" என்று பெசால்கின்றார் வந்� மரண ப�வன். ராமரும் அதை� ஏற்று இந்�ச் பெசய்�ி �"க்கு மகிழ்தைவபய அளிப்ப�ாயும், வந்� காரியம் முடிந்� பின்"ரும், இங்பக �ாம�ிப்ப�ில் அர்த்�ம் இல்தைல, இ�ில் சிந்�ிக்கவும் எதுவும் இல்தைல என்றும் பெசால்லிவிட்டுத் �ாம் எங்கிருந்து வந்ப�ாபமா அங்பகபய �ிரும்புவ�ாயும் கூறுகின்றார். அப்பபாது வாசலில் ஒபர சத்�ம், இதைரச்சல், வாக்குவா�ம். ராமர் என்"பெவன்று பார்க்கத் �ிரும்புகின்றார். அப்பபாது லட்சுமணன் �தைடதைய மீறி உள்பள வரப் பார்க்கின்றான். அடடா, என்" இது???

லட்சுமணன் காவல் இருந்� பவதைளயில் அரண்மதை"க்கு வந்� துர்வாசர் ராமதைரக் காணபவண்டும் எ" விரும்ப ராமர் �"ி அதைறயில் பவறு யாபரா ஒரு மு"ிவருடன் மந்�ிராபலாசதை"யில் ஈடுபட்டிருப்ப�ாய்க் பகள்விப் பட, அங்பக வந்து பசருகின்றார். அங்பக காவலுக்கு இருந்� லட்சுமணன் �ிதைகத்துப் பபாகின்றான். துர்வாசரின் பகாபம் மூவுலகும் அறிந்�ப�. சாட்சாத் அந்� ருத்ர"ின் அம்சபம ஆ" அவரிடமிருந்து நாம் எவ்வாறு �ப்பிப்பது?? என்றாலும் மிக்க பணிபவாடு துர்வாசரிடம், வந்� காரியம் என்"பெவ"த் �ன்"ிடம் பெ�ரிவிக்குமாறும், �ான் அதை� நிதைறபவற்றுவ�ாயும் கூறுகின்றான். ராமதைரத் �ற்சமயம் காண இயலாது எ"வும் மிக மிக விநயத்துடன் கூறுகின்றான். ஆ"ால் துர்வாசபரா லட்சுமண"ிடம் மிக மிகக் பகாபத்துடன் கூறுகின்றார். "லட்சுமணா, என்தை"யா �டுக்கின்றாய்? நான் இப்பபாது உள்பள பெசன்பற ஆகபவண்டும். நீ என்தை"த் �டுத்து நிறுத்�ி"ால் உன்தை" மட்டுமின்றி, உன் சபகா�ரர்கள் மட்டுமின்றி, இந்� நாட்தைடபய சபிப்பபன். இந்� நாட்டு மக்கதைளயும் சபிப்பபன். உடப" உள்பள பெசன்று ராம"ிடம் நான் வந்�ிருக்கும் பெசய்�ிதையத் பெ�ரிவிப்பாயாக! இல்தைலபயல் என் பகாபம் கட்டு மீறிப் பாயும்." என்று பெசால்கின்றார்.

லட்சுமணன் சிந்�ித்�ான். துர்வாசர் �ன்தை" மட்டும் சபிப்பார் எ" நிதை"த்�ால் இது என்" பெபரிய குண்தைடத் தூக்கிப் பபாட்டுவிட்டார்? நாட்டு மக்களுக்கும் சாபம் கிதைடக்கும் எ". என்", இப்பபாது அண்ணன் பெசால்தைல மீறி உள்பள பெசன்றால் எ"க்கு மட்டுபம மரண �ண்டதை". பெமாத்� நாடும் சாபத்�ால் பீடிக்கப் பட்டு

வருங்காலபம துயரில் ஆழ்வ�ற்குப் ப�ிலாய், நாம் ஒருவன் எது வந்�ாலும் ஏற்றுக் பெகாள்ள பவண்டியது �ான். நடப்பது எதுவா"ாலும் அது �"க்பக பநரட்டும் எ" நிதை"த்� வண்ணம் உள்பள பெசல்கின்றான் லட்சுமணன். ராமருக்கு துர்வாசர் உடப" பார்க்க பவண்டும் என்று பெசான்"தை�த் பெ�ரிவிக்கின்றான் லட்சுமணன். ராமரும் �ன் பகாபம், �ிதைகப்பு ஆகியவற்தைறக் காட்டிலும் துர்வாசர் உடப" கவ"ிக்கப் படபவண்டியவர் என்று கரு�ி உடப"பய பெசன்று மு"ிவருக்கு முகமன் கூறி வரபவற்றார். துர்வாசரும், �ான் மாபெபரும் விர�த்தை� நீண்ட காலம் இருந்து அன்று �ான் அதை� முடித்�ிருப்ப�ாயும், விர�ம் முடியும்பபாது உட்பெகாள்ளப் பபாகும் மு�ல் உணதைவ ராமர் தைகயால் பெபற முடிவு பெசய்து அங்பக வந்��ாயும் பெசால்கின்றார். ராமரும் துர்வாசருக்கு எ"ப் பிரத்�ிபயகமாய் உணவு �யாரித்து அதை� அவருக்கு அளிக்க மு"ிவரும் �ிருப்�ியாக உண்ணுகின்றார். பின்"ர் ராமதைரயும், மற்றவர்கதைளயும் ஆசீர்வ�ித்துவிட்டுச் பெசல்கின்றார்.

துர்வாசர் பெசன்ற பின்"ர் நடந்�தைவகதைள நிதை"த்� ராமரின் ம"ம் பெபரும் துக்கத்�ில் ஆழ்ந்�து. மு"ிவர் உருவத்�ில் வந்� மரண ப�வன் வி�ித்� நிபந்�தை" �ன் அருதைமத் �ம்பி லட்சுமணால் மீறப்பட்டு விட்டப�? அ�"ால் லட்சுமணன் �ன்"ால் பெகால்லப் படத் �க்கவன் ஆகிவிட்டாப"?? நமக்கு பவண்டியவர்கதைளயும் அன்புக்குரியவர்கதைளயும் நாபம பிரிவதும், நம் தைகயால் பெகால்வதுபம நமக்கு ஏற்பட்ட வி�ிபயா எ" எண்ணிக் கலங்கி"ார் ராமர். �ன் மந்�ிரி பிர�ா"ிகதைள ஆபலாசதை" பகட்கலாம் எ" பயாசித்�ார். அப்பபாது அங்பக இருந்� லட்சுமணன் இ�ற்காகத் �ாங்கள் வருந்� பவண்டாம். அப்படி எதுவும் நடக்கவில்தைல. இது காலம் இயற்றி உள்ள ஒரு சட்டம். அதை� நாம் மீற முடியாது. இது இப்படித்�ான் நடக்கபவண்டும் என்பது காலத்�ின் கட்டாயம். ஆகபவ �ாங்கள் என்தை"க் தைகவிட்டுவிட்டு காலத்துக்குத் �ாங்கள் பெகாடுத்� வார்த்தை�தையக் காப்பாற்றுங்கள். பெசான்" பெசால்தைல ராமன் �வறி"ான் என்ற அவப்பெபயர் உங்களுக்கு வரபவண்டாம். வார்த்தை� �வறுகின்றவர்கள் நரகத்�ிற்குத் �ான் பெசல்வார்கள்." என்று பெசால்லி �ான் �ண்டதை"க்குத் �யாராய் இருப்பதை� ராமரிடம் பெ�ரிவிக்கின்றான்.

கதை�, கதை�யாம் காரணமாம்- ராமாயணம் பகு�ி 87

லட்சுமணதை" என்" பெசய்வது என்று ராமர் பயாசித்�ார், �ன்னுதைடய மந்�ிரி, பிர�ா"ிகதைளயும், முக்கிய பெபரியவர்கதைளயும் அதைழத்து, �ன் சபகா�ரர்கதைளயும் அதைழத்து நடந்� விஷயத்தை�க் கூறுகின்றார். �ன் குல குருவா" வசிஷ்டரிடம் ஆபலாசதை" பகட்கின்றார். வசிஷ்டர், கூறுகின்றார்:"ராமா, உன்னுதைடய முடிவு பெநருங்கிவிட்டது என்பது நன்கு புரிகின்றது. லட்சுமண"ிடம் இருந்து நீ கட்டாயம் பிரிந்ப� ஆகபவண்டும். இப்பபாது நீ லட்சுமணதை"க் தைகவிடுவப� சரியா"து. காலம் மிகவும் சக்�ி வாய்ந்�து. நீ பெகாடுத்� வாக்தைக எக்காரணம் பெகாண்டும் �வறக் கூடாது. வாக்குத் �வறு�தைலப் பபான்ற ஒரு அ�ர்மம் பவறு எதுவும் இல்தைல. அது ஒன்பற மூவுலகும் அழியக் காரணமாகிவிடும், ஆகபவ லட்சுமணதை"க் தைகவிடு!" என்று பெசால்கின்றார் வசிஷ்டர்.

ராமர் அதை"வர் முன்"ிதைலயிலும் லட்சுமணதை"ப் பார்த்து, " நான் உன்தை" விட்டு விட்படன், இ"ி உ"க்கும் எ"க்கும் எந்� வி�மா" உறவு கிதைடயாது. உற்றவதை"க் தைகவிடு�ல் அவதை"க் பெகால்லுவ�ற்குச் சமம் என்று �ர்ம சாஸ்�ிரங்கள் கூறுகின்ற". ஆகபவ நான் உன்தை" இப்பபாது தைகவிடுவது, உன்தை"க் பெகால்வ�ற்குச் சமம்." என்று கூறுகின்றார். லட்சுமணன் கண்கள் குளமாகக் கண்ணீபராடு அங்கிருந்து பெவளிபய பெசல்கின்றான். பின்"ர் சரயூ ந�ிக்கதைரக்குச் பெசன்று, அங்பக �ர்ம சாஸ்�ிரப் படியும், பவ� பெநறிகளின் படியும் சில, நியமங்கதைளக் கதைடப்பிடித்து முடித்து, �ன் மூச்தைச அடக்கி, அங்பகபய அமர்ந்�ான். விண்ணில் இருந்து இந்�ிரா�ி ப�வர்கள் ப�ான்றி, பல மஹரிஷிகபளாடு அங்பக வந்து, லட்சுமணன் மீது பூமாரி பெபாழிந்து, அவதை" மற்றவர்கள் கண்களுக்குத் பெ�ரியாமல் விண்ணுலகம் அதைழத்துச் பெசன்ற"ர்.

இவ்வி�ம் லட்சுமணனும் பிரிந்�தும், ராமருக்கு அரச"ாய் இன்னும் ஆட்சி பெசலுத்�பவண்டுமா என்ற எண்ணம் ப�ான்றி, ஒரு நாள் அரச சதைபயில்

அதை"வர் முன்"ிதைலயிலும், �ான் இ"ி அரச"ாய் இருக்க விரும்பா��ாயும், பர�னுக்கு முடிசூட்டிவிட்டுத் �ான் கா"கம் பெசல்ல விரும்புவ�ாயும் பெசால்கின்றார். சதைபயில் கூடி இருந்� அதை"வரும் துயரத்�ில் மூழ்க, பர�ப"ா, �"க்கு அரசாட்சி பவண்டாம் என்றும்,ராஜ்யத்�ின் மீது �"க்கு ஆதைச இல்தைல என்றும் பெசால்கின்றான். பமலும் ராமரின் இரு பிள்தைளகள் ஆ" லவனும், குசனும் முதைறபய அரசாளத் �கு�ி பெபற்றிருப்ப�ாயும், பெ�ன் பகு�ிக்குக் குசனும், வட பகு�ிக்கு லவனும் மன்""ாக முடிசூட்டிக் பெகாள்ளட்டும் என்றும், �ானும் ராமருடன் பபாக விரும்புவ�ால் உடப" பெசய்�ிதைய சத்ருக்க"னுக்குத் பெ�ரிவிக்க பவண்டும் என்றும் பெசால்கின்றான். அவ"ின் தீர்மா"த்தை�க் பகட்டு வசிஷ்டர் ராமரிடம் பர�ன் பெசான்"படி பெசய்வப� முதைறயா"து என்றும் அ�ற்கு ஒத்துக் பெகாள்ளுமாறும் பெசால்கின்றார். ராமரும் மீண்டும் சதைபபயாரிடம் அவர்களின் சம்ம�த்தை�க் பகட்க அதை"வரும் ஒருமித்� குரலில் நீங்கள் பெசல்லும் இடத்�ிற்கு நாங்களும் வருகின்பறாம், எங்கதைளயும் அதைழத்துச் பெசல்லுங்கள். உங்கள் பின்"ால் வருவப� எங்களுக்கு மிக விருப்பமா"து என்று பெசால்கின்ற"ர்.

ராமரும் அவ்வண்ணபம இதைசந்து, வட பகாசலத்�ிற்கு லவதை"யும், பெ�ன் பகாசலத்�ிற்கு குசதை"யும் மன்"ர்களாக முடி சூட்டுகின்றார். நடந்� நிகழ்ச்சிகதைளக் பகள்விப்பட்டு அங்பக வந்� சத்ருக்க"னும், �ங்கள், �ங்கள் மகன்களும் அரசாட்சிதைய முதைறயாகச் பெசய்வ�ாயும், �ானும் ராமருடன் வரப் பபாவ�ாயும், கூறுகின்றான். ராமர் மறுக்கக் கூடாது என்றும் பவண்டிக் பெகாள்கின்றான். வா"ரர்கள், விபீஷணதை"ச் பசர்ந்� அரக்கர்கள் எ" அதை"வருக்கும் பெசய்�ி பெ�ரிவிக்கப் பட்டு அதை"வரும் அபயாத்�ியில் வந்து குவிந்�"ர். ரிஷிகள், கந்�ர்வர்கள், அதை"வரும் வந்�"ர். சுக்ரீவன் �ான் அங்க�னுக்கு முடிசூட்டிவிட்டு வந்�ிருப்ப�ாய்த் பெ�ரிவிக்க, விபீஷணனும் அங்பக

வந்து ராமருடன் பெசல்லும் பநாக்கத்துடன் வந்து நிற்க, ராமர் அவதை"ப் பார்த்து, "விபீஷணா, இக்ஷ்வாகு குல பெ�ய்வம் ஆ" அந்� ஜகந்நா�தை" வழிபட்டு வருவாய், சூரிய, சந்�ிரர் இருக்கும் வதைரயில், இந்� பூமி இருக்கும் வதைரயில் நீ இலங்தைகதைய ஆள்வாய். மக்கதைளப் பாதுகாக்கும் கடதைமயில் இருந்து �வறக் கூடாது." என்று பெசால்கின்றார்.பின்"ர் அனுமதை"ப் பார்த்து, "நீ என்" பெசய்யப் பபாகின்றாய்?" என்று பகட்க, அனுமப"ா பூமியிபலபய இருக்கப் பபாவ�ாய்ச் பெசால்ல, ராமர் அனும"ிடம், " உன் விருப்பப் படிபய ஆகட்டும். என்னுதைடய சரித்�ிரம் பபசப்படும் காலம் வதைரயில் நீ இந்�ப் பூமியில் வாழ்வாய்!"என்று பெசால்கின்றார். மறுநாள் வந்�து. வசிஷ்டர் சாஸ்�ிரங்கள் கூறியபடி அதை"த்து நியமங்கதைளயும் பெசய்து முடிக்க, பர�, சத்ருக்க"ர் பின் பெ�ாடர, ராமர் சரயூ ந�ிக்கதைரக்குச் பெசன்றார். பிரம்மாவும், ப�வா�ி ப�வர்களும் காட்சி பெகாடுக்க, வா"ம் அசா�ாரணமா"பெ�ாரு பிரகாசத்துடன் காட்சி பெகாடுக்க, காற்றில் நறுமணம் கமழ, பூமாரி பெபாழிய, பெ�ய்வீக இதைச இதைசக்கப் பட, ராமர் சரயூ ந�ியில் இறங்கி"ார். பிரம்மா நல்வரவு கூறுகின்றார்:"மஹாவிஷ்ணுபவ, வருக, வருக, உங்கள் இடத்�ிற்கு மீண்டும் வருக. உங்கள் சபகா�ரர்கபளாடு உங்கள் இயல்தைப அதைடவீராக. உன்தை" நன்கு அறிந்�வர் எவரும் இல்தைல, உன்"ால் அறியத் �க்கவன், அழிவற்றவன் ஆகின்றான்." என்று முகமன் கூறுகின்றார்.

ப�வா�ி ப�வர்களும், ரிஷி, மு"ிவர்களும்,"மங்களம் பெபருகட்டும்!"என்று நல்வாழ்த்துக் கூற, ராமருடன் வந்� அதை"வரும் ந�ியில் இறங்க அதை"வருக்கும் அவரவர்களுக்கு உரிய நல்லுலகம் கிட்டியது. அதை"த்து உலகங்களிலும், அதைசயும் பெபாருட்களிலும், அதைசயாப் பெபாருட்களிலும், ஒவ்பெவாரு உயிரிலும் வியாபித்து இருக்கும் மஹாவிஷ்ணு �ன் நிதைலதைய அதைடந்�ார்.

இந்� ராமாயண மாலா ரத்�ி"த்தை� இதுவதைர படித்�வர்கள் அதை"வருக்கும் நன்றி. எல்லாம் அவன் பெசயல். இயக்குவதும், இயங்குவதும் அவப".

ஓம் நபமா நாராயணாய!

"காபயந வாசா, ம"பஸந்த்ரிதையர்வா

புத்யாத்மநாவா ப்ரக்ருப�ஸ்வபாவாத்

கபராமி யத்யத் ஸகலம்பரஸ்தைம

நாராயாணாபய�ி ஸமர்ப்பயாமி!"