uri ng pagtatalo ng dalwang magkaibang panig ukol sa isang paksa sa paraang patula

inimbento noong panahon na ang Pilipinas ay nasa ilalim ng Amerika, base sa lumang

tradisyon ng makatang pagtatalo gaya ng karagatan, huwego de prenda at duplo

Balagtasan

Sa panig ng pangaral:Emilio Mar. Antonio (makata ng Bulakan)

Sa panig ng pamalo:Teo S. Baylen (makata ng Kabite)

Lakandiwa:Fernando Monleon (makata ng Laguna)

Alin ang nagpapatino sa anak, pamalo o pangaral?

Ipinanganak noong Disyembre 11, 1903 sa Bulakan, Bulakan

Yumao noong Mayo 13, 1965Kinilalang “hari ng balagtasan” noong 1954Makatang laureado sa kanyang tulang “Nayon

Ko”Tanyag sa radyo ng ibunsod noon ang

“Balagtasan sa Himpapawid

Emilio mar. antonio

Isinilang sa Noveleta, Cavite noong Enero 21, 1904

Naging makata noong 1962 at 1964 ayon sa talaang bughaw ni A.G Abadilla at pinagtibay naman ng Surian ng Wikang Pambansa

500 tula, maikling kwento at mga sanaysay ang kanyang nasulat noong katatapos pa lamang niya sa sekundarya

Isa ring musikero’t kompositor

Teo s. Baylen

Ipinanganak noong Oktubre 28, 1912 sa Liliw, Laguna

Kinilalang “Prinsipe ng Balagtasan”Nagtamo ng karangalan mula sa UNESCO

dahil sa aklat niya tungkol kay Francisco Balagtas

Yumao noong Pebrero 2, 1972

Fernando monleon

Marangal na Lakandiwa’y mga mahal kong kalahi,

akong anak ng Kabite’y nagbibigay pasintabi;Sa binuksan dito ngayong isang paksang tanging

tangi,Iyang panig ng pamalo ay siya kong pinipili;Mahal ko man ang anak ko (ito’y walang pasubali)Ay hindi ko papayagang maging liko ang ugali;Kaya’t ako’y naririto na ang bao’y hunusdili,Sa tanghala’y papanhikin sakali po’t maaari...

Pamalo (panawagan)

Ang makata ng Kabite, ngayo’y nanawagan,Bilang unang paggunita, dito’y aking

papayuhan...Kung ang baon mong tulain at hinaho’y konti

lamang,Umurong ka na pagkat ito’y labanang-kahiyaan;Datapuwa’t handa kang makihamok nang

lutlutanPumanhik ka’t ipagtanggol ang panig mong

pinanigan.

Lakandiwa

Muling nagpupugay ako’t humihinging paumanhin,Nang dahilan sa hawak kong pamalo sa aking supling;Ngunit ako’y nananalig, bunso’y upang patinuin,Sa nagawang kasalanan, kailanga’y hagupitin;Si Kristo man noong minsa’y namalo sa Herusalem,Sa maraming nasa templo’y nagtitinda’t naniningil;Ganyan din ang titinigan, sinuman ang kaharapin,Ang pagpalo ng magulang ay tungkuling dapat tupdin.

Pamalo (sa tribuna; may hawak na pamalo):

Maginoong Lakandiwa’t nalilimping karamihan,

Ang taal na Bulakenyo’y bumabati’t nagpupugay;

Yamang diya’y may makatang sa Kabite namuhatan,

Na ang dala ay pamalo sa bunsong may kasalanan,

Ako sana’y papanhiki’t ang dala ko’y aklat lamang

Upang iayos ang anak sa matapat na pangaral;Higit itong makatao’t ito’y handang patunayanSukdang dito’y magkahalo ang balat sa

tinalupan.

Pangaral (Panawagan)

Sa sumambot kapagkuwan ng Makatang Bulakenyo,

Sasabihin ay gayari at ito may pagpapayo;Sino ka mang nanawagan, buhat ka man sa

palasyo,Ang tuntuning isadiwa’y malinisang pagtatalo;Di anupa’t magtuloy ka at ilahad ngayon ditoAng kahigtan ng pangaral na tinurang makatao.

Lakandiwa

Mapapansin naman ninyong ang dala ko’t tangan tangan

Ay dalawang mahalagang gintong aklat na patibay;Una’y Florante’t Laura ni Balagtas ng PanginayAt ang pangalawang ito ay Banal na Kasulatan;Dito’y aking isasalig ang panig kong paniganNa sa bunsong nagkamali’y mahalaga ang

pangaral;Iyang batang nagkasala kapag hindi papayuhan,Paluin man ng paluin ay lalaking lapastangan!

Pangaral (sa tribuna may dalang 2 aklat)