ประธานที่ปรึกษา ธนาชัย ธีรพัฒนวงศ์

ที่ปรึกษา ดร. วงศ์สิริ สังขวาสี มิยาจิ

ประธานกรรมการบริษัท ธนะชัย สันติชัยกูล

กรรมการผู้อำนวยการ เกษรี กาญจนะวณิชย์

กรรมการผู้จัดการ ดร. นันทพร วงษ์เชษฐา

ผู้อำนวยการกองบรรณาธิการ/บรรณาธิการเล่ม ฐิตกานต์ ธนาโอฬาร

ผู้ช่วยบรรณาธิการ จิรายุทธ ประเจิดหล้า

ปก วรเทพ เสริมธนะพัฒกุล

รูปเล่ม indyDesign

กราฟิก กฤษณา แก้วประเสริฐ

ผู้จัดการฝ่ายขายและการตลาด ตรีเทพ ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา

ฝ่ายขาย ฐาปนรัตน์ จันทร์นุ่ม จารุวรรณ นาคบำรุง เพชร เนตรพระวงศ์

ฝ่ายการตลาด นันทวัน อรุณนิมิตกุล

สำนักงาน เลขที่ 1854 ถนนบางนา-ตราด แขวงบางนา เขตบางนา กรุงเทพฯ 10260 โทรศัพท์ 0-2338-3694-6 โทรสาร 0-2338-3986,

www.nationbook.com

พิมพ์ที่ บริษัท เนชั่น พริ้นติ้ง เซอร์วิส จำกัด 167/5 หมู่ 4 ถนนบางนา-ตราด กม. 29.5 ตำบลบางบ่อ อำเภอบางบ่อ

จังหวัดสมุทรปราการ 10560 โทรศัพท์ 0-2313-4405-6 โทรสาร 0-2313-4445

จัดจำหน่ายโดย บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน) อาคารเนชั่นทาวเวอร์ ชั้น 19 เลขที่ 1858/87-90 ถนนบางนา-ตราด แขวงบางนา

เขตบางนา กรุงเทพฯ 10260 โทรศัพท์ 0-2739-8222, 0-2739-8000 โทรสาร 0-2739-8356-9 www.se-ed.com

ราคา 395 บาท

Discovery of Witchesบ่วงมนตรา เสน่หารัตติกาล

เจ้าของผู้พิมพ์ผู้โฆษณา

สำนักพิมพ์เนชั่นบุ๊คส์

บริษัท เนชั่น อินเตอร์เนชั่นแนล เอ็ดดูเทนเมนท์ จำกัด (มหาชน)

ข้อมูลทางบรรณานุกรมของหอสมุดแห่งชาติ

ฮาร์คเนส, เดอเบอราห์

บ่วงมนตรา เสน่หารัตติกาล

แปลมาจาก A Discovery of Witches._ _กรุงเทพฯ: เนชั่นบุ๊คส์ 2554.

884 หน้า.

1. นวนิยายอเมริกัน. l. พามิลา, ผู้แปล. ll. ชื่อเรื่อง.

813.54

ISBN 978-616-515-120-7

เดอเบอราห์ ฮาร์คเนส : เขียน

พามิลา : แปล

เลขมาตรฐานสากลประจำหนังสือ 978-616-515-120-7

พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2554

Thai language translation copyright © 2011 by Nation International Edutainment Public Company Limited. Copyright © Deborah Harkness, 2011Designed by Francesca BelangerThis edition published by arrangement with Penguin Group (USA) Inc., through Tuttle-Mori Agency Co., Ltd. All rights reserved.

สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2554 โดย บริษัท เนชั่น อินเตอร์เนชั่นแนล เอ็ดดูเทนเมนท์ จำกัด (มหาชน)

ห้ามลอกเลียนแบบส่วนหน่ึงส่วนใดของหนังสือเล่มน้ี รวมท้ังการจัดเก็บ ถ่ายทอด ไม่ว่ารูปแบบหรือวิธีการใดๆ ด้วยกระบวนการ ทางอิเล็กทรอนิกส์ การถ่ายภาพ การบันทึก หรือวิธีการอ่ืนใดโดยไม่ได้รับอนุญาต

หากพบหนังสือมีปัญหาหน้าติด หน้าสลับ หน้าซ้ำ หรือหน้าหาย สามารถขอเปลี่ยนใหม่ได้จากร้านที่ท่านซื้อ หรือติดต่อสำนักพิมพ์ โทรศัพท์ 0-2338-3694-6

ตัวอย่าง

คำนำสำนักพิมพ์

นิยายรักเรื่องบ่วงมนตรา เสน่หารัตติกาล เล่มนี้ แปลมาจากเรื่อง

A Discovery of Witchesซึ่งเป็นผลงานเขียนของDeborahHarkness

เพียงไม่กี่วันที่หนังสือเล่มนี้ในฉบับภาษาอังกฤษออกสู่ตลาดก็ได้รับการ

ตอบรับจากผู้อ่านทั่วโลกอย่างดียิ่งจนติดทำเนียบหนังสือขายดีในNew

YorkTimesBestSellersและAmazon.comภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์

หากคุณได้อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วจะได้คำตอบเองว่าทำไมหนังสือเรื่องนี้

จึงกลายเป็นหนังสือติดอันดับขายดีได้ในเวลารวดเร็วขนาดนั้น

นิยายเรื่องนี้เดินเรื่องผ่านการเล่าเรื่องของนางเอกคือไดอานาบิช็อป

ซึ่งเป็นแม่มดสาวสวยที่พยายามจะเป็นคนธรรมดาและใช้ชีวิตแบบปกติ

ธรรมดาของมนุษย์ดังนั้นคำที่ใช้ในเรียกอมนุษย์ด้วยกันเองในเรื่องนี้ ไม่ว่า

จะเป็นเผ่าพันธุ์แม่มดแวมไพร์ เดมอนจึงใช้คำว่า “คน”แทนที่จะเป็น

“ตน” เพราะนี่คือการมองตัวเธอเองและเผ่าพันธุ์อมนุษย์อื่นๆจากมุมมอง

ของเธอในฐานะที่เป็นเผ่าพันธุ์หนึ่งในโลกเช่นเดียวกับมนุษย์

ไดอานาบิช็อป เป็นนักประวัติศาสตร์ที่เป็นทั้งอาจารย์และนักวิชาการ

เธอเข้าไปที่ห้องสมุดโบดเลียนของมหาวิทยาลัยอ็อกซฟอร์ดเพื่อขอยืม

หนังสือต่างๆ เกี่ยวกับการแปรธาตุเพื่อหาข้อมูลสำหรับงานวิจัยชิ้นล่าสุด

ของเธอและแอชโมล782หนังสือโบราณที่มีอายุนับร้อยๆปีก็เป็นหนึ่งใน

นั้นด้วย เธอเรียกหนังสือเล่มนี้ออกมาได้โดยไม่รู้ว่าแอชโมล 782 เล่มนี้

หายสาบสูญไปนานนับเป็นร้อยๆปีแล้วปรากฏการณ์นี้ทำให้โลกของเหล่า

อมนุษย์ปั ่นป่วนขึ ้นอีกครั ้ง เพราะหนังสือเล่มนี ้มีข้อมูลสำคัญที่เหล่า

อมนุษย์ต้องการเป็นอย่างมากรวมทั้งนักวิทยาศาสตร์หนุ่มสุดหล่อที่ชื่อ

แมทธิวแคลร์มองท์ด้วย

ตัวอย่าง

ทันทีที่ได้พบกันอมนุษย์ย่อมมองอมนุษย์ด้วยกันออกไดอานารู้ทันที

ว่าเขาเป็นแวมไพร์!

แต่หลังจากที่เธอได้พบกับแอชโมล782และแมทธิวแคลร์มองท์ทุก

อย่างในชีวิตก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงแวมไพร์หนุ่มแมทธิวแคลร์มองท์หรือ

ชื่อภาษาฝรั่งเศสออกเสียงว่า แมทธิว เคลอร์มองท์ ซึ่งแท้ที่จริงคืออัศวิน

แห่งลาซารัส ได้คอยช่วยเธอจากอมนุษย์ทั้งหลายที่ตามล่าเธอหลายครั้ง

จนเกิดเป็นความรักที่ผูกพันสองหัวใจอย่างดูดดื่มและมั่นคงแต่ไดอานา

ไม่เคยรู้เลยว่าความรักต่างสายพันธุ์นี้เป็นรักต้องห้าม เพราะสภาของเหล่า

อมนุษย์ทุกสายพันธุ์คือ แม่มดพ่อมดแวมไพร์ และเดมอน ได้ทำสัญญา

กันไว้ตั้งแต่พันกว่าปีมาแล้วว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันและห้ามมีความสัมพันธ์กัน

ในเรื่องของความรัก

แต่ไดอานากับแมทธิวต่างก็รักกันมากเกินกว่าที่จะแยกจากกันได้ทั้งคู่

จึงต้องเผชิญกับเหล่าอมนุษย์ที่สภาส่งมาตามล่าในรูปแบบต่างๆตอนนี้เอง

ที่พลังวิเศษอันมหาศาลของไดอานาแสดงออกมาโดยที่เธอเองก็ไม่สามารถ

ควบคุมได้โดยเฉพาะในยามที่เธอต้องปกป้องชีวิตของคนที่เธอรัก

หวังว่านิยายรักเล่มนี้ จะทำให้หัวใจคุณอบอุ่นและมีความสุขไปกับ

พลังแห่งรักของทั้งคู่...ไดอานาและแมทธิว...

ด้วยความปรารถนาดี

เนชั่นบุ๊คส์

ตัวอย่าง

มั1

นเป็นหนังสือปกหนังที ่ไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด สำหรับ

นักประวัติศาสตร์แล้วมันดูไม่ต่างจากหนังสือเล่มอื่นที่มีอยู่เป็นร้อย

เป็นพันเล่มในห้องสมุดโบดเลียนของมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดทั้งเก่า

คร่ำคร่าและขาดวิ่นตรงนั้นบ้างตรงนี้บ้างแต่พอหยิบมาแล้วฉันรู้ทันทีว่ามัน

มีอะไรแปลกๆเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

ในเดือนกันยายนช่วงเวลาบ่ายจัดแบบนี้ ห้องอ่านหนังสือดุ๊คฮัมฟรีย์

จะว่างมากเพราะไม่มีคนมาใช้ การกรอกแบบฟอร์มขอใช้หนังสือจึงเป็นไป

อย่างรวดเร็วเพราะไม่มีนักศึกษาแล้ว และเทอมใหม่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงก็ยัง

ไม่เริ่มถึงอย่างนั้นฉันก็แปลกใจอยู่ดีเมื่อฌอนเรียกฉันไปหา

“ดร.บิช็อปต้นฉบับได้แล้วครับ” เขาบอกด้วยน้ำเสียงติดจะเจ้าเล่ห์

เล็กน้อยสเว็ตเตอร์ลายสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัดของเขามีรอยเลอะคราบสนิม

จากงานที่เขาทำคือการเย็บปกเข้าเล่มหนังสือหรือทำแฟ้มเพื่อป้องกันการ

ชำรุดซึ่งเขาเองก็คงรู้เลยยกมือปัดรอยเลอะนั่นและการทำอย่างนั้นก็ทำให้

ปอยผมสีน้ำตาลอ่อนด้านหน้าย้อยลงมาปรกที่หน้าผาก

“ขอบคุณค่ะ”ฉันยิ้มให้อย่างรู้สึกขอบคุณเขาจริงๆเพราะทุกครั้งฉันจะ

ทำเป็นไม่สนกฎของห้องสมุดว่าสามารถให้ยืมหนังสือได้วันละกี่เล่ม

ฌอนเองก็ไม่ว่าอะไร เขากรอกใบขอยืมหนังสือให้ฉันมานานหลาย

อาทิตย์แล้ว เขากับฉันเคยไปดื่มด้วยกันที่ผับแห่งหนึ่งที่ฉาบกำแพงด้วยปูน

สีชมพูที่อยู่ฝั่งตรงข้ามห้องสมุดในวันที่เราเรียนจบ

“แล้วก็เลิกเรียกฉันว่าดร.บิช็อปได้แล้วฟังทีไรเหมือนคุณกำลังพูดกับ

คนอื่นทุกที”

เขาย้ิม เล่ือนต้นฉบับท่ีอยูบ่นโต๊ะเก่าๆทำจากไม้โอ๊กมาให้ เป็นต้นฉบับ

ตัวอย่าง

ตัวอย่างการแปรธาตุที่โบดเลียนเก็บรวบรวมเอาไว้ งานทุกชิ้นถูกเก็บรักษา

ไว้ในกล่องกระดาษสีเทาอย่างดี

“อ้อ ยังมีอีกเล่มครับ”ฌอนเดินหายเข้าไปในห้องครู่หนึ่งและกลับ

ออกมาพร้อมกับหนังสือปกหนังขนาดสี่หน้ายกที่ปกมีรอยด่างเป็นดวงๆ

เขาวางมันลงบนต้นฉบับเล่มที่เอาออกมาให้ก่อนหน้านี้แล้วก้มลงไปดูใกล้ๆ

กรอบแว่นตาสีทองของเขาสะท้อนแสงจากโคมไฟสำหรับอ่านหนังสือที่ติด

อยู่กับชั้นวางของเป็นประกายอยู่ในความสลัว “เล่มนี้ไม่มีใครยืมมาสักพัก

แล้วล่ะ เห็นจะต้องเขียนโน้ตไว้หน่อยแล้วว่าจะต้องเอามันเก็บไว้ในกล่อง

หลังจากที่คุณเอามาคืน”

“อยากให้ช่วยเตือนด้วยมั้ย?”

“ไม่ต้องหรอกครับทำโน้ตไว้ที่นี่”ฌอนใช้ปลายนิ้วเคาะที่หัวตัวเอง

“หัวคุณนี่ต้องเก็บรวบรวมอะไรไว้ได้ดีกว่าของฉันแน่”ฉันยิ้มกว้าง

ฌอนมองฉันหน้าตาดูเขินๆ เขาดึงบัตรยืมหนังสือออกมาจากหนังสือ

เล่มที่ว่า แต่ก็ดึงไม่ออกบัตรยังคงติดอยู่ระหว่างปกและกระดาษหนังสือ

หน้าแรก“เล่มนี้คงไม่อยากไปไหน”เขาว่า

มีเสียงคนพูดงึมงำอยู่ข้างหูฉันมันดังแทรกเสียงต่างๆที่อยู่ในห้องสมุด

ขึ้นมา

“ได้ยินมั้ย?”ฉันมองไปรอบห้องแปลกใจที่ได้ยินเสียงประหลาดๆนั่น

“อะไรหรือครับ?”ฌอนเงยหน้าขึ้นจากหนังสือที่เขาดูอยู่

เส้นลายทองที่อยู่ริมปกหนังสือเล่มนั้นสะดุดตาฉันแต่สีทองจางๆของ

มันก็ไม่ได้ข่มแสงสีทองที่ลอดออกมาจากใต้ปกหนังสือให้หายไปได้ ฉัน

กะพริบตาถี่ๆ

“ไม่มีอะไร”ฉันรีบเลื่อนหนังสือนั่นมาผิวเนื้อรู้สึกวูบวาบขึ้นทันทีที่แตะ

ถูกปกของมัน

นิ้วของฌอนยังจับอยู่ที่บัตรยืมแต่คราวนี้บัตรเลื่อนหลุดออกมาอย่าง

2 Deborah Harkness

ตัวอย่าง

ง่ายดายทั้งที่ตอนแรกดูเหมือนจะติดแน่นจนดึงยังไงก็ดึงไม่ออกฉันยกตั้ง

หนังสือเล่มที่ต้องการขึ้นมาหอบไว้ในอ้อมแขนแล้วใช้คางช่วยกดเล่มบนไว้

ไม่ให้หล่นกลิ่นแปลกๆของมันเข้ามาแทนที่กลิ่นต่างๆภายในห้องสมุดที่

ฉันคุ้นเคยไม่ว่าจะเป็นกลิ่นของขี้กบเหลาดินสอหรือกลิ่นขี้ผึ้งขัดพื้นไม้

“ไดอานา? เป็นอะไรรึเปล่าครับ?”ฌอนขมวดคิ้ว ถามด้วยความ

เป็นห่วง

“เปล่าค่ะ แค่เหนื่อยนิดหน่อย”ฉันบอกลดแขนที่หอบหนังสือลงให้

หนังสือห่างจากจมูกลงมา

ฉันเดินเร็วๆ ผ่านห้องที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 15 ไปผ่านโต๊ะเก้าอี้

สำหรับนั่งอ่านหนังสือที่ทำขึ้นในสมัยพระราชินีเอลิซาเบธที่ 1 ที่มีชั้นวาง

หนังสืออยู่ในตัวและมีพื้นที่กว้างพอให้เขียนหนังสือได้ซึ่งผิวหน้าของโต๊ะก็

มีรอยขีดข่วนเต็มไปหมด ระหว่างโต๊ะอ่านหนังสือแต่ละตัวจะคั ่นด้วย

หน้าต่างบานใหญ่สไตล์กอธิคที่ดึงความสนใจของคนที่มานั่งอ่านหนังสือให้

มองสูงขึ้นไปจนจรดเพดานที่มีลวดลายงดงามสีสวยสดของมันสร้างความ

โดดเด่นให้แก่ตราสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยซึ่งประกอบด้วยมงกุฎสามวง

และหนังสือที่เปิดอยู่อีกหนึ่งเล่ม มีคำขวัญที่ว่า ‘พระเจ้าคือแสงสว่าง

นำทางชีวิต‘เขียนซ้ำต่อเนื่องกันไปเรื่อยๆอยู่ด้านบน

ในคืนวันศุกร์อย่างนี้จะมีคนมาใช้ห้องสมุดเช่นเดียวกับฉันอีกหนึ่งคน

เป็นเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น คือจิลเลียน แชมเบอร์เลน นักวิชาการชาว

อเมริกันผู้เชี่ยวชาญวรรณกรรมและศิลปะของกรีก สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย

บรีนมอวร์ จิลเลียนคร่ำเคร่งอยู่กับแผ่นกระดาษโบราณที่เก็บรักษาไว้ใน

แผ่นกระจกใสสองแผ่นประกบไว้เหมือนแซนด์วิช คือให้แผ่นกระจกอยู่

ด้านหน้าและด้านหลังโดยมีกระดาษโบราณอยู่ตรงกลาง ฉันรีบเดินผ่าน

จิลเลียนไปพยายามไม่สบตาด้วยแต่เสียงลั่นของพื้นไม้เก่าๆของห้องสมุด

ก็ทำให้ฉันไปไม่รอดจนได้

บ่วงมนตรา เสน่หารัตติกาล 3

ตัวอย่าง

ฉันจะรู้สึกยิบๆที่ผิวเนื้อทุกครั้งที่แม่มดอีกตนมองมา

“ไดอานา”จิลเลียนเรียกมาจากที่นั่งของหล่อนฉันจะถอนใจแต่ก็

ห้ามตัวเองไว้แล้วหยุดเดิน

“หวัดดีจิลเลียน”ฉันทักแปลกมากที่ฉันรู้สึกหวงเจ้าตั้งหนังสือที่หอบ

อยู่ขึ้นมายังไงไม่รู้ ฉันยังคงยืนอยู่ที่เดิม ไม่ได้เดินเข้าไปหาอยากอยู่ให้ห่าง

แม่มดนั่นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แถมยังเบี่ยงตัวนิดๆ เพื่อไม่ให้หล่อน

เห็นตั้งหนังสือของฉันด้วย

“ทำอะไรในเทศกาลมาบอน1บ้างล่ะ?”จิลเลียนมักจะชอบเข้ามาหยุดที่

โต๊ะของฉันและพูดให้ฉันไปใช้เวลาอยู่กับ ‘พี่ๆน้องๆ’ ให้มากขึ้นในช่วงที่

ฉันอยู่ที่เมืองนี้ ยิ่งอีกไม่กี่วันนี้จะถึงเวลาฉลองวิคคันของวันศารทวิษุวัต2

ด้วยแล้วหล่อนก็ยิ่งเพิ่มความพยายามที่จะชวนให้ฉันไปร่วมประชุมกับ

บรรดาแม่มดทั้งหลายในอ็อกซ์ฟอร์ดให้ได้

“ฉันต้องทำงาน”ฉันบอกทันที

“ที่นี่มีแม่มดนิสัยดีๆตั้งหลายคนรู้มั้ยวันจันทร์นี้เธอน่าจะไปพบปะกับ

พวกเราบ้าง”จิลเลียนบอกด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยชอบใจที่ฉันไม่ยอมคบค้ากับ

พวกแม่มดด้วยกัน

“ขอบใจนะแต่ขอคิดดูก่อนละกัน”ฉันบอกขยับขาออกเดินไปทาง

เซลเด็น เอ็นด์ห้องในศตวรรษที่ 17ที่มีทางเดินเชื่อมต่อเป็นมุมฉากกับ

ห้องสมุดดุ๊ค ฮัมฟรีย์ “ตอนนี้กำลังเขียนสรุปการประชุมอยู่น่ะ ไม่ต้อง

รอฉันหรอก”น้าซาราห์เตือนฉันเสมอว่าไม่มีวันที่แม่มดจะหลอกกันเองได้

ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังอยากลองอยู่ดี

จิลเลียนทำเสียงเหมือนเข้าอกเข้าใจในงานของฉัน แต่ก็มองตามมา

ไม่วางตาเลย

1เทศกาลมาบอนเทศกาลต้อนรับฤดูใบไม้ร่วง2วันที่กลางวันกลางคืนยาวเท่ากันมักจะเกิดในช่วง21มีนาคมถึง23กันยายน

4 Deborah Harkness

ตัวอย่าง

เมื่อได้มานั่งที ่ประจำของตัวเองซึ่งหันหน้าไปทางหน้าต่างบานโค้ง

สูงใหญ่ที่โครงและลวดลายทำจากตะกั่วแล้ว ฉันก็อยากจะทิ้งตั้งหนังสือ

ที่หอบมาโครมลงบนโต๊ะแต่เพราะความเก่าแก่ของมันก็เลยต้องห้ามใจไว้

แล้วค่อยๆวางมันลงอย่างระมัดระวังแทน

หนังสือเล่มที่ดึงบัตรยืมไม่ออกในครั้งแรกวางอยู่บนสุดตราประจำ

ตระกูลสีทองที่ประทับอยู่ตรงสันปกบอกให้รู้ว่าเป็นของเอเลียสแอชโมล

นักสะสมหนังสือในศตวรรษที่ 17 และเป็นนักแปรธาตุด้วยหนังสือและ

รายงานต่างๆของเขาจากพิพิธภัณฑ์แอชโมลีนได้มาอยูท่ี่ห้องสมุดโบดเลียน

นี้ในศตวรรษที่19พร้อมกับเล่มหมายเลข782นี้ด้วยฉันเอื้อมไปแตะที่ปก

หนังสีน้ำตาลของมัน

ความรู้สึกเหมือนถูกไฟช็อตเบาๆ ทำให้ฉันชักมือกลับทันที แต่ก็ยัง

ไม่เร็วพอรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟแล่นผ่านไปตามแขนจนขนลุกกระแสนั้น

แผ่ซ่านไปถึงไหล่ทั้งสองข้าง กล้ามเนื้อที่แผ่นหลังและคอเกร็งขึ้น แต่ความ

รู ้สึกหวิวๆ ที ่รู ้สึกเมื ่อแรกหายไปอย่างรวดเร็ว ทิ ้งไว้แต่ความอยากรู ้ที ่

ดูเหมือนจะมีมากยิ่งขึ้น เป็นความปรารถนาในแบบที่ไม่เคยรู้สึกหรือรู้จัก

มาก่อนเป็นความรู้สึกที่ทำให้ตัวฉันสั่นจนต้องถอยออกมาจากโต๊ะที่หนังสือ

นั่นวางอยู่

แม้จะอยู่ห่างออกมาในระยะที่คิดว่าปลอดภัยแล้วแต่ดูเหมือนหนังสือ

นั่นยังคงท้าทายฉันอยู่ มันทำให้กำแพงที่ฉันสร้างไว้สั่นสะเทือน กำแพงที่

สร้างไว้เพื่อแยกระหว่างงานที่ทำในฐานะนักศึกษากับชาติกำเนิดของฉันใน

ฐานะที่เป็นแม่มดตระกูลบิช็อปคนสุดท้ายฉันต้องเรียนหนักมากกว่าจะจบ

ปริญญาเอกและได้สิทธิ์เป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย และกำลังจะได้

เลื่อนตำแหน่งด้วยหน้าที่การงานของฉันกำลังเริ่มต้นอย่างสวยงามฉัน

สละสิทธิ์ที่จะรับมรดกทางชาติกำเนิดของครอบครัวที่นี่ ฉันสร้างวิถีการ

ดำเนินชีวิตของฉันขึ้นมาใหม่ เป็นชีวิตที่ขึ้นอยู่กับเหตุผลและความสามารถ

บ่วงมนตรา เสน่หารัตติกาล 5

ตัวอย่าง

ในสิ่งที่ศึกษาเล่าเรียนมา ไม่ได้ดำเนินไปตามลางสังหรณ์ที่อธิบายไม่ได้หรือ

ใช้เวทมนตร์คาถาตอนนี้ฉันอยู่ที ่อ็อกซ์ฟอร์ดเพื่อทำงานค้นคว้าของฉัน

ให้เสร็จบทสรุปของงานค้นคว้าต้องได้รับการตีพิมพ์ ทุกอย่างจึงต้องมี

หลักฐานที่พิสูจน์ได้ มีการวิเคราะห์ในหลายๆด้านต้องมีเชิงอรรถบอก

ที่มาที่ไปและต้องเสนอให้ผู้ร่วมงานของฉันอ่านไม่มีเนื้อหาอะไรที่เป็นเรื่อง

ลี้ลับและไม่มีอะไรที่รู้มาโดยใช้สัมผัสที่หกของฉันเลยแม้แต่น้อย

แต่...จะตั้งใจหรือไม่ก็ตามฉันก็ได้ยืมหนังสือเรื่องการแปรธาตุมาเพื่อ

ใช้ในการค้นคว้าและดูเหมือนว่ามันจะมีพลังอำนาจที่ฉันไม่อาจปฏิเสธได้

แฝงอยู่ในหนังสือเล่มนี้ด้วย

ฉันรู้สึกคันไม้คันมืออยากจะเปิดมันดูและเรียนรู้อะไรต่างๆจากมัน

เพิ่มอีกถึงอย่างนั้นฉันก็ถูกห้ามไว้ด้วยอำนาจบางอย่าง...มันฉลาดแล้ว

หรือไงที่อยากรู้เรื่องพวกนี้ที่อยากรู้เพราะว่ามันเกี่ยวกับการรับทุนของฉัน

จริงๆหรือหรือว่าอยากรู้เพราะครอบครัวของฉันมีความเกี่ยวข้องกับแม่มด

กันแน่?

ฉันสูดหายใจเอาอากาศอันคุ้นเคยในห้องสมุดเข้าเต็มปอดแล้วหลับตา

หวังว่าเม่ือทำอย่างน้ีแล้วจะคิดอะไรได้กระจ่างชัดข้ึนบ้าง ห้องสมุดโบดเลียน

เคยเป็นที่หลบภัยที่ดีของฉันเสมอ เป็นที่ที่ฉันไม่ต้องเจอะเจอกับพวกบิช็อป

ฉันซุกมือที่สั่นเทาไว้ใต้ศอกจ้องดูแอชโมล782กลางแสงที่สว่างไม่มากนัก

ขณะเดียวกันก็คิดไปด้วยว่าจะทำยังไงต่อไปดี

ถ้าเป็นแม่ แม่จะต้องรู ้คำตอบทันทีด้วยสัญชาตญาณพวกบิช็อป

ส่วนใหญ่จะมีความสามารถพิเศษแต่รีเบ็คกาแม่ของฉันท่านพิเศษกว่าคนอ่ืน

ทุกคนพูดกันอย่างนั้นความสามารถเหนือธรรมชาติของแม่ปรากฏให้เห็น

มาตั้งแต่เด็กพอเรียนชั้นประถมท่านก็ใช้เวทมนตร์ของแม่มดที่เป็นผู้ใหญ่ใน

ชุมชนของพวกเราได้หลายอย่างแม่สามารถเห็นอนาคตได้อย่างน่าตกใจ

มองเห็นความคิดของคนและหยั่งรู้เหตุการณ์ต่างๆได้อย่างน่าอัศจรรย์

6 Deborah Harkness

ตัวอย่าง

น้องสาวของแม่ น้าซาราห์ก็เป็นแม่มดที่เก่งมากเหมือนกัน แต่น้า

ซาราห์เก่งเวทมนตร์หลักๆหรือเวทมนตร์ที่สำคัญๆมากกว่าน้าซาราห์ใช้

มือร่ายเวทมนตร์ปรุงยาได้อย่างคล่องแคล่ว ร่ายคาถาเก่าแก่เพื่อปรุงยา

ต่างๆได้อย่างแม่นยำไม่ว่าจะเป็นยาเสน่ห์หรือยาอะไรก็ตาม

บรรดาเพื่อนๆที่เป็นนักศึกษาประวัติศาสตร์ไม่มีใครรู้เรื่องครอบครัว

ของฉันแต่แน่นอนว่าทุกคนที่เมดิสัน เมืองเล็กๆ ในนิวยอร์กที่อยู่ห่างไกล

ออกไปทางเหนือนั้นรู้เรื ่องของพวกเราดีกันทุกคนน้าซาราห์อยู่ที ่นั ่นมา

ตั้งแต่อายุเจ็ดขวบบรรพบุรุษของฉันย้ายมาจากแมสซาชูเซตส์หลังสงคราม

ปฏิวัติระหว่างอังกฤษกับอเมริกาจากนั้นเมื่อเวลาผ่านเลยไปมากกว่า

ศตวรรษบริดเจ็ตบิช็อปก็ถูกประหารชีวิตที่เซเลม3ถึงอย่างนั้นข่าวลือและ

เรื่องซุบซิบนินทาต่างๆนานาก็ยังตามมารบกวนถึงบ้านใหม่ของพวกเขา

ไม่ได้หยุด หลังจากย้ายมาแล้วก็มาลงหลักปักฐานกันที่นี ่ พวกบิช็อป

ทำงานกันหนักมากเพื่อแสดงให้เห็นว่าการมีเพื่อนบ้านเป็นแม่มดไว้คอย

ช่วยรักษาคนป่วยหรือคอยพยากรณ์อากาศให้นั้นมันดีแค่ไหนหลังจากที่ลง

หลักปักฐานอยู่ในชุมชนยาวนาน ในที่สุดก็ทนกับเรื่องของมนุษย์ที่เชื่อใน

โชคลางสิ่งงมงายและความกลัวที่ลุกลามอย่างรวดเร็วได้ แต่ความอยากรู้

เกี่ยวกับโลกกว้างที่อยู่นอกเมืองนั้นทำให้แม่ก้าวออกมาจากความปลอดภัย

ในเมดิสันที่แรกที่แม่ไปคือฮาร์วาร์ดที่ซึ่งท่านได้พบกับพ่อมดหนุ่มชื่อว่า

สตีเฟน พร็อกเตอร์ ผู ้มีประวัติยืดยาวหลายชั ่วอายุและอยากออกไป

แสวงหาประสบการณ์ชีวิตที่อยู่นอกเหนือวิถีความเป็นมาของครอบครัวของ

เขาในนิวอิงแลนด์ และหลุดพ้นจากกรอบอิทธิพลของครอบครัว รีเบ็คกา

บิช็อปและสตีเฟนพร็อกเตอร์เป็นคู่หนุ่มสาวที่งดงามน่าชื่นชมมากความ

เป็นคนเปิดเผยและตรงไปตรงมาแบบสาวอเมริกันของแม่ผสานกันได้เป็น

อย่างดีกับความเป็นคนเจ้าระเบียบและหัวโบราณของพ่อพวกท่านกลาย

3เซเลมคือเมืองที่มีเรื่องราวของพวกแม่มดอยู่มากมายอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของแมสซาชูเซตส์

บ่วงมนตรา เสน่หารัตติกาล 7

ตัวอย่าง

เป็นผู้ชำนาญด้านมานุษยวิทยา หมกมุ่นอยู่กับเรื ่องของวัฒนธรรมและ

ความเชื่อต่างๆพวกท่านแบ่งปันความหลงใหลในความอยากรู้ที่ไม่มีวัน

สิ้นสุดให้แก่กันและกันพร้อมๆ กับความเสียสละที่มีให้กันอย่างมากมาย

หลังจากท่ีเรียนอยูแ่ต่ภายในคณะในมหาวิทยาลัยอย่างปลอดภัยแล้ว (ตอนน้ัน

แม่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเดิมส่วนพ่อเรียนอยู่ที่เวลเลสลีย์)พวกท่านก็

เดินทางไปต่างประเทศเพื่อทำการค้นคว้าและไปสร้างครอบครัวใหม่ของ

ตัวเองอยู่ที่แคมบริดจ์

ฉันเองจำเรื่องราววัยเด็กของตัวเองได้ไม่มากแต่ทุกเรื่องที่จำได้ก็จะจำ

ได้อย่างแจ่มชัดอย่างน่าประหลาดทุกอย่างเกี่ยวกับพ่อและแม่ ไม่ว่าจะ

เป็นผ้าลูกฟูกชิ้นเล็กๆที่ปะอยู่ตรงแขนเสื้อนอกของพ่อตรงบริเวณข้อศอก

หรือว่าน้ำหอมกลิ่นดอกลิลลี ออฟ เดอะ แวลลีย์ของแม่ เสียงแก้วไวน์

กระทบกันในคืนวันศุกร์หลังจากที่แม่พาฉันเข้านอนแล้วพ่อกับแม่ก็จะกิน

อาหารเย็นด้วยกันภายใต้แสงเทียนจำตอนที่แม่เล่านิทานก่อนนอนให้ฟัง

ได้ดี และเสียงพ่อวางกระเป๋าเอกสารไว้ที่หน้าประตู ความทรงจำเกี่ยวกับ

เรื่องแบบนี้คงไปสะกิดความรู้สึกอันคุ้นเคยของครอบครัวอื่นๆ ขึ้นมาได้

เหมือนกัน

แต่ความทรงจำอย่างอื่นเกี่ยวกับพ่อและแม่ฉันคงไม่อาจไปสะกิดความ

ทรงจำของใครได้ แม่ไม่เคยซักผ้าแต่เสื้อผ้าก็สะอาดและถูกพับเก็บอย่าง

เรียบร้อยเสมอจดหมายแสดงความยินยอมจากผู้ปกครองให้ไปทัศนศึกษา

ที่ฉันลืมเอาไปโรงเรียนจะมาอยู่ที่โต๊ะเรียนตอนที่ครูเดินมารับมันและไม่ว่า

ห้องทำงานของพ่อจะอยู่ในสภาพไหนตอนที่ฉันเข้าไปจูบราตรีสวัสดิ์ท่าน

(ดูเหมือนจะมีอะไรระเบิดขึ้นในห้องของพ่ออยู่เรื่อย)แต่พอตอนเช้าทุกอย่าง

ในห้องก็จะดูเรียบร้อยเป็นปกติดีตอนอยู่อนุบาลฉันเคยถามแม่ของอมันดา

ว่าทำไมต้องเสียเวลาล้างจานด้วยน้ำกับน้ำยาล้างจานด้วย ในเมื่อเราเอา

มันไปวางซ้อนกันไว้ในอ่างล้างจานแล้วก็ดีดนิ้วพร้อมกับกระซิบอะไรเบาๆ

8 Deborah Harkness

ตัวอย่าง

ไม่กี่คำจานก็สะอาดได้แล้วคำถามนั้นทำให้คุณนายชมิดท์แม่ของอมันดา

หัวเราะขันความคิดแปลกๆ เกี่ยวกับการทำงานบ้านของฉันถึงอย่างนั้น

แววตาของเธอก็บอกถึงความสับสนงุนงงอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน

คืนนั้นพ่อกับแม่ก็เลยต้องบอกฉันว่าเราต้องระวังเวลาที่พูดถึงอะไร

ก็ตามที่เกี ่ยวข้องกับเวทมนตร์และต้องดูด้วยว่าพูดอยู่กับใคร มนุษย์มี

จำนวนมากกว่าเราและเห็นว่าเวทมนตร์ของเรานั้นน่ากลัวแม่อธิบายให้ฟัง

และบอกว่าความกลัวนั้นมีพลังที่กล้าแกร่งที่สุดในโลก

แต่ตอนนั้นฉันยังไม่ยอมรับว่าเวทมนตร์...โดยเฉพาะของแม่...ก็ทำให้

ฉันกลัวด้วยเหมือนกัน

ตอนกลางวันแม่ก็เหมือนแม่ของเด็กทุกคนในแคมบริดจ์ ไม่สนใจ

เสื้อผ้าหน้าผมออกจะดูไม่ได้นิดๆด้วยซ้ำแล้วก็หน้าดำคร่ำเครียดหัวฟูอยู่

กับงานบ้านหรือไม่ก็งานในที่ทำงานผมสีทองของแม่เป็นทรงทันสมัยแต่ก็

ยุ่งนิดๆแต่เสื้อผ้านี่สิ ยังคงเป็นแฟชั่นของปี 1977อยู่เลยกระโปรงยาว

บานพลิ้ว แถมทั้งกางเกงและกระโปรงล้วนตัวหลวมโพลก เสื ้อกั ๊กกับ

เสื้อนอกของผู้ชายแบบลำลองที่เลียนแบบมาจากนางเอกหนังเรื่องแอนนี

ฮอลล์ ก็ซื้อหามาจากร้านขายของถูกที่มีอยู่ทั่วไปในบอสตัน ถ้าคุณเดิน

ผ่านแม่ ทุกอย่างบนตัวแม่ล้วนทำให้คุณต้องหันไปมองซ้ำเป็นครั้งที่สอง

ทั้งนั ้น ไม่ว่าคุณจะเดินสวนกับแม่ตามถนนหรือว่ายืนอยู ่ใกล้ๆ แม่ใน

ซูเปอร์มาร์เก็ต

แต่เวลาอยู่บ้านสบายๆมีความเป็นส่วนตัวม่านถูกรูดปิดหมดประตู

ล็อกดีแล้วตอนนั้นแม่จะเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่ง เคลื่อนไหวเดินไปมาด้วย

ความมั่นใจ ไม่รีบร้อนบางครั้งแม่เคลื่อนไปตามที่ต่างๆ เหมือนลอยไป

ด้วยซ้ำขณะที่แม่เดินไปทั่วบ้านเพื่อทำโน่นทำนี่ เก็บตุ๊กตาหรือเก็บหนังสือ

แม่จะร้องเพลงไปด้วยสีหน้าก็จะค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นอะไรที่ดูสวยงาม

เกินบรรยายเลยทีเดียวยิ่งเวลาที่แม่ร่ายเวทมนตร์ด้วยแล้ว คุณจะไม่มีวัน

บ่วงมนตรา เสน่หารัตติกาล 9

ตัวอย่าง