Załącznik do zarządzenia nr 16/13 z dnia 16 maja 2013 roku kierownika Instytutu „Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka” w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu Regulaminu pracy Instytutu „Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie

REGULAMIN PRACY INSTYTUTU „POMNIK-CENTRUM ZDROWIA DZIECKA”

w WARSZAWIE

I. POSTANOWIENIA OGÓLNE

§ 1. Regulamin pracy opracowano na podstawie przepisów Kodeksu pracy, w szczególności art. 104–1043

Kodeksu pracy, ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych, ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz aktów wykonawczych do tych ustaw, a także innych aktów prawa powszechnie obowiązującego, w za-kresie w jakim dotyczą pracowników ochrony zdrowia.

§ 2. Regulamin ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki

pracodawcy i pracownika. § 3.

Regulamin, po konsultacji z samorządem lekarskim i pielęgniarskim, został uzgodniony z zakłado-wymi organizacjami związkowymi:

1) Związkiem Zawodowym Pracowników IPCZD, 2) Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”, 3) Związkiem Zawodowym Pielęgniarek i Położnych, 4) Związkiem Zawodowym Anestezjologów, 5) Związkiem Zawodowym Techników Medycznych Elektroradiologii.

§ 4. Przepisy regulaminu pracy obowiązują wszystkich pracowników, bez względu na stanowisko,

rodzaj i wymiar czasu pracy oraz bez względu na okres, na jaki zawarto umowę o pracę.

II. ORGANIZACJA PRACY I PRZEPISY PORZĄDKOWE § 5.

1. Ważne informacje dotyczące działalności Instytutu, a także informacje dotyczące pacjentów oraz pracowników Instytutu stanowią tajemnicę służbową. W szczególności tajemnicą służbową są objęte:

1) wyniki prac badawczych przed ich opublikowaniem, 2) dokumentacja chorych, 3) dane osobowe pracowników, 4) dokumentacja płacowa, 5) ewidencja majątku, wydatków i dochodów Instytutu.

2. Dostęp do informacji stanowiących tajemnicę służbową, oprócz członków dyrekcji Instytutu, mają pracownicy, którym znajomość konkretnych informacji jest niezbędna do wykonania prac zleconych lub wynikających z ich zakresu czynności.

3. Dostęp do informacji stanowiących tajemnicę służbową opisaną w ust. 1 pkt 2 mają także: a) przedstawiciele ustawowi pacjenta, b) inne organizacje, instytucje i osoby, zgodnie z ogólnie obowiązującymi przepisami prawa,

w szczególności zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Decyzje o dostępie do dokumentacji choroby pacjenta podejmuje lekarz prowadzący.

4. Decyzję o dostępie do informacji stanowiących tajemnicę służbową dla pracowników, o których mowa w ust. 2, podejmuje kierownik komórki organizacyjnej, dysponującej tymi informacjami, z zastrzeżeniem ust. 7.

5. Wszelkich informacji dotyczących Instytutu wychodzących na zewnątrz udzielają: dyrektor naczelny, zastępcy dyrektora oraz inne osoby pisemnie upoważnione przez dyrektora.

1

6. Przepisy ust. 5 stosuje się do korespondencji wychodzącej na zewnątrz Instytutu. 7. Wgląd do akt osobowych pracowników mają: pracownik – do własnych akt osobowych oraz

kierownicy komórek organizacyjnych – do akt osobowych podległych im pracowników. § 6.

1. Szczególnej ochronie podlegają pieczęcie Instytutu oraz druki ścisłego zarachowania. 2. Dokumentacja zawierająca informacje objęte tajemnicą służbową oraz przedmioty podlegające

szczególnej ochronie mogą znajdować się na biurku pracownika lub w innym miejscu widocznym i dostępnym dla osób niepowołanych tylko w chwili korzystania z nich przez uprawnionego pracow-nika.

§ 7. 1. Osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do kontroli działalności Instytutu, mają

prawo do kontroli po uprzednim sprawdzeniu dokumentów uprawniających do kontroli i zawiado-mieniu o kontroli dyrektora Instytutu lub jego zastępcy, a w razie ich nieobecności kierownika kontrolowanej komórki organizacyjnej

2. Osoba kontrolująca ma prawo rozpoczęcia kontroli po wpisaniu się do ewidencji kontroli, znajdującej się w sekretariacie dyrektora

3. Udostępnieniu kontroli i kopiowaniu podlegają tylko te dokumenty, które są niezbędne do wykonania kontroli

§ 8. W Instytucie obowiązuje zasada wydawania poleceń służbowych pracownikom przez bezpośred-

niego przełożonego. W przypadku, gdy polecenie wydał pracownikowi przełożony wyższego szczebla, pracownik obowiązany jest polecenie wykonać po zawiadomieniu swojego bezpośredniego przeło-żonego. W przypadku nieobecności bezpośredniego przełożonego, pracownik polecenie wykonuje, a przełożonego informuje o tym po jego powrocie do pracy.

§ 9. 1. Każdy pracownik obowiązany jest do zabezpieczenia po zakończeniu pracy powierzonych mu

pomieszczeń i ich wyposażenia, narzędzi, urządzeń, sprzętu, dokumentów, pieczęci, walorów pieniężnych oraz do uporządkowania miejsca pracy, a w szczególności do:

1) właściwego zabezpieczenia pieniędzy i papierów wartościowych, 2) właściwego zabezpieczenia dokumentów zawierających tajemnicę państwową i służbową

oraz druków ścisłego zarachowania i pieczęci, 3) zamknięcia pomieszczeń, w których pracuje, w tym zabezpieczenia przed otwarciem okien i

otworów wentylacyjnych, 4) sprawdzenia, czy wyłączone zostały wszystkie urządzenia, które powinny być wyłączone; w

tym grzejniki i grzałki oraz czy te urządzenia odłączone zostały z sieci, 5) sprawdzenia, czy nie pozostały niezabezpieczone środki trujące lub żrące, 6) pozostawienia swojego miejsca pracy w porządku i czystości, 7) zamknięcia pomieszczenia i oddania klucza na portierni.

2. Za wykonanie określonych w ust. 1 obowiązków odpowiedzialni są: 1) pracownicy - na swoich stanowiskach pracy i w stosunku do powierzonego mienia, 2) bezpośredni przełożony w miejscu swojej pracy i miejscach pracy podległych

pracowników, 3) pracownik, który jako ostatni opuszcza pomieszczenie, 4) pracownicy zatrudnieni przy pilnowaniu w pomieszczeniach nie zamkniętych i na placach, 5) osoba sprzątająca w pomieszczeniach wyznaczonych do sprzątania.

3. Nadzór nad realizacją obowiązków wymienionych w ust. 1 i 2 sprawuje zastępca dyrektora ds. techniczno-administracyjnych oraz kierownicy komórek organizacyjnych.

4. Zabrania się pracownikom zabierania kluczy od pomieszczeń służbowych do domu. Wszystkie klucze od pomieszczeń służbowych z wyjątkiem pomieszczeń, w których trwa całodobowa praca przechowywane są na portierniach.

5. Fakt pobrania i oddania klucza od pomieszczenia pracownik odnotowuje i potwierdza podpisem w ewidencji prowadzonej przez pracowników portierni.

2

§ 10. Do pomieszczeń technicznych związanych z utrzymaniem obiektów w ruchu, tj. rozdzielni

elektrycznych, maszynowni, węzłów cieplnych, wymiennikowni, kanałów instalacyjnych, centralnej tlenownia, magazynów gazów medycznych i technicznych, centrali telefonicznej, wstęp mają wyłącznie:

1) pracownicy techniczni wykonujący czynności obsługi, konserwacji, naprawy i modernizacji tych urządzeń oraz pracownicy sprawujący nadzór nad pracą tych osób,

2) inspektorzy bhp i ppoż.; jednakże do rozdzielni elektrycznych wstęp mają tylko pod nadzorem osób posiadających zaświadczenie kwalifikacyjne,

3) inne osoby imiennie upoważnione przez zastępcę dyrektora do spraw techniczno-admi-nistracyjnych, kierownika działu nadzoru technicznego lub dyżurnego dyspozytora.

§ 11. We wszystkich pomieszczeniach Instytutu obowiązuje zakaz palenia tytoniu. Pracownik nie

stosujący się do zakazu może być ukarany grzywną. § 11a.

1. Dopuszcza się monitoring wejść do budynków, ciągów komunikacyjnych i innych obiektów Instytutu przy pomocy kamer przemysłowych, wprowadzony dla bezpieczeństwa pracowników, pacjentów oraz z tytułu ochrony mienia publicznego, interesów i bezpieczeństwa Instytutu, w zakresie niezbędnego minimum pozwalającego na realizację tego celu.

2. O fakcie wprowadzenia monitoringu ze wskazaniem zakresu monitorowania pracownicy Instytutu zostaną poinformowani przez kierowników komórek organizacyjnych, w których są zatrudnieni. Stosowna informacja zostanie umieszczona również na stronie intranetowej Instytutu.

3. Monitoring powinien być oznakowany. 4. Procedura wprowadzona zarządzeniem dyrektora Instytutu określi szczegółowo działania

związane z funkcjonowaniem monitoringu oraz odpowiedzialność wyznaczonych osób w zakresie rejestracji, przetwarzania, zabezpieczania czy udostępniania danych gromadzonych w tym procesie.

§ 12. 1. Każdy pracownik jest zobowiązany do przestrzegania obowiązku trzeźwości. 2. Obowiązek sprawowania bieżącego nadzoru nad przestrzeganiem przez podległych

pracowników obowiązku trzeźwości ciąży na bezpośrednich przełożonych pracowników. 3. Realizacja tego obowiązku polega na:

1) niedopuszczaniu do pracy osób, których stan lub zachowanie wskazuje na spożycie alkoholu, 2) odsunięciu od pracy osoby, której stan wskazuje na spożycie alkoholu, 3) surowym reagowaniu na przypadki spożywania alkoholu w czasie pracy lub w miejscu pracy, 4) niezwłocznym zgłaszaniu dyrektorowi Instytutu lub kierownikowi Działu Polityki

Personalnej podejrzenia spożycia alkoholu przez pracownika. 4. Na żądanie Dyrektora Instytutu lub osoby przez niego upoważnionej, a także na żądanie

pracownika, pracownik może być poddany badaniu stanu trzeźwości. Z zastrzeżeniem ust. 5 badanie stanu trzeźwości pracownika przeprowadza uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego. Zabiegu pobrania krwi dokonuje fachowy pracownik ochrony zdrowia.

5. Kontroli trzeźwości za pomocą alkomatu może dokonać za zgodą pracownika bezpośredni przełożony, kierownik Działu Polityki Personalnej albo inna osoba pisemnie upoważniona przez dyrektora do takiej kontroli.

§ 13. 1. Osoba prowadząca kontrolę trzeźwości sporządza protokół, który powinien zawierać:

1) dane osoby zgłaszającej naruszenie obowiązku trzeźwości lub informację ogólną o zgło-szeniu,

2) określenie czasu i miejsca przyjęcia zgłoszenia, 3) dane osobowe pracownika podejrzanego o naruszenie obowiązku trzeźwości oraz opis

sposobu i okoliczności naruszenia tego obowiązku, 4) krótki opis podejmowanych w trakcie postępowania czynności,

3

5) wykaz udowodnionych naruszeń obowiązków pracowniczych przez każdego pracownika z osobna oraz wnioski lub decyzje dyscyplinarne,

6) wskazanie dowodów, 7) datę sporządzenia protokołu, czytelne podpisy osoby sporządzającej protokół i osób

podejrzanych o naruszenie obowiązku trzeźwości, 8) załączone dowody, w tym protokoły przesłuchań i wyniki badań zawartości alkoholu albo

informację o tym kto i kiedy dostarczy wyniki tych badań. 2. Protokół przekazuje się kierownikowi Działu Polityki Personalnej, który przygotowuje decyzje

personalne. 3. W przypadku, gdy stwierdzono u pracownika stan po spożyciu alkoholu obowiązek poniesienia

kosztów badań i z nimi bezpośrednio związanymi ciąży na pracowniku.

III. DOKUMENTACJA OBECNOŚCI W PRACY ORAZ USPRAWIEDLIWIANIE NIEOBECNOŚCI W PRACY

§ 14. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 wszyscy pracownicy zobowiązani są potwierdzić swoje przybycie do

pracy poprzez złożenie podpisu na liście obecności. 2. W pionie zastępcy dyrektora ds. klinicznych oraz w pionie naczelnej pielęgniarki, a także w

Dziale Transportu sposób potwierdzania przybycia do pracy określają kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych, przekazując stosowną informację w tym zakresie swoim pracownikom oraz kierownikowi Działu Polityki Personalnej.

3. Wyjście w godzinach pracy pracownik obowiązany jest odnotować w ewidencji wyjść w godzinach pracy. Wyjście w godzinach pracy oznacza opuszczenie stanowiska lub miejsca wykonywania pracy, wiążące się z czasowym zaprzestaniem wykonywania czynności pracowniczych. Ewidencji nie podlega sporadyczne, krótkotrwałe opuszczenie stanowiska pracy oraz wyjście związane z korzystaniem z przewidzianej prawem przerwy w pracy.

4. Listy obecności oraz ewidencje wyjść w godzinach pracy prowadzone są w komórkach oranizacyjnych.

5. Nadzór nad prawidłowością zapisów sprawuje kierownik komórki organizacyjnej lub osoba przez niego wyznaczona. Kontrolę obecności pracowników w pracy prowadzi Dział Polityki Personalnej. Kontrola ta jest dokonywana wyrywkowo bezpośrednio w danej komórce organizacyjnej oraz w sposób systematyczny po zakończeniu każdego miesiąca na podstawie wpisów w dostarcza-nych do Działu Polityki Personalnej listach obecności oraz ewidencjach wyjść w godzinach pracy.

6. Postanowienia ust.1 i ust. 3 nie dotyczą Zastępców dyrektora Instytutu oraz kierowników komórek organizacyjnych.

7. Pracownik powinien uprzedzić przełożonego lub Dział Polityki Personalnej o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobceności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia.

8. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o przyczynie tej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy. Zawiadomienia tego pracownik dokonuje osobiście lub przez inną osobę telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.

9. Niedotrzymanie terminu przewidzianego w ust. 8 może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika obowiązku określonego w tym przepisie, zwłaszcza jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym. Przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio po ustaniu przyczyn uniemożliwiających terminowe zawiadomienie Instytutu o przyczynie i okresie nieobecności w pracy.

4

§ 14a. Za nieprzestrzeganie przez pracowników obowiązków dotyczących potwierdzania przyjść do pracy oraz wyjść w godzinach pracy, a także za brak nadzoru w tym zakresie w komórkach organizacyjnych pracodawca może stosować wobec pracowników naruszających te obowiązki kary porządkowe.”.

§ 15. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:

1) zaświadczenia lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,

2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,

3) oświadczenie pracownika – w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,

4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia – w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,

5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.

IV. ZWOLNIENIA OD PRACY § 16.

Pracownikowi, na czas niezbędny do wykonania poniższych czynności, przysługuje zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:

1) w celu wzięcia udziału w posiedzeniu komisji pojednawczej w charakterze członka tej komisji lub w charakterze strony oraz świadka w postępowaniu pojednawczym,

2) w celu przeprowadzenia obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych przewidzianych przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy oraz o zwalczaniu chorób wenerycznych,

3) będącemu ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego na czas niezbędny do uczestniczenia w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej zakończeniu,

4) 2 dni – w celu opieki nad dzieckiem do lat 14, 5) 2 dni – w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu

małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy, 6) 1 dzień – w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata,

teściowej, teścia, babki, dziadka, także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.

§ 17. 1. Pracownikowi przysługuje zwolnienie od pracy, bez zachowania prawa do wynagrodzenia,

jednakże z możliwością uzyskania rekompensaty od właściwej instytucji lub organizacji, z tytułu utraconych zarobków za czas zwolnienia, wówczas, gdy pracownik został wezwany:

1) przez organ właściwy w zakresie powszechnego obowiązku obrony, 2) do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego,

sadu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia, do wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium do spraw wykroczeń – łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego; w razie konieczności wykonywania czynności biegłego w sprawach opisanych powyżej, po wyczerpaniu przez pracownika limitu 6 dni, dyrektor naczelny może, na wniosek pracownika, udzielić zwolnienia od pracy,

5

3) do stawienia się na wezwanie w charakterze świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli lub w charakterze specjalisty w tym postępowaniu,

4) będącemu członkiem ochotniczej straży pożarnej - na czas niezbędny do uczestniczenia w działaniach ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu, a także - w wymiarze nie przekraczającym łącznie 6 dni w ciągu roku kalendarzowego - na szkolenie pożarnicze,

5) na czas wykonywania obowiązku świadczeń osobistych, w trybie i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach (np. w razie wystąpienia klęski żywiołowej).

2. W razie korzystania przez pracownika ze zwolnienia od pracy, opisanego powyżej, Instytut wydaje zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu – w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach.

§ 18. Pracownikowi przysługuje zwolnienie od pracy bez prawa do wynagrodzenia lub rekompensaty z

tytułu utraconych zarobków za czas zwolnienia, w celu przeprowadzenia zajęć dydaktycznych w szkole zawodowej, w szkole wyższej, w placówce naukowej, w jednostce badawczo-rozwojowej oraz w celu prowadzenia szkolenia na kursie zawodowym; łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 godzin w tygodniu lub 24 godzin w miesiącu.

§ 19. 1. Pracownicy ciężarnej przysługują zwolnienia od pracy na zalecone przez lekarza badania

lekarskie przeprowadzane w związku z ciążą, jeżeli badania te nie mogą być przeprowadzone poza godzinami pracy. Za czas nieobecności w pracy z tego powodu pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia.

2. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie przysługuje jej jedna przerwa na karmienie

3. Pracownicy wychowującej przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Zwolnienie to przysługuje również pracownikowi, z tym, że jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie są zatrudnieni, z uprawnienia tego może korzystać tylko jedno z nich.

§ 20. 1. Na wniosek pracownika, któremu doręczono kartę powołania do czynnej służby wojskowej,

zakład pracy jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od pracy bez zachowania prawa do wynagro-dzenia:

1) na dwa dni, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej,

2) na jeden dzień, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych trwających powyżej trzydziestu dni. Przepisów powyższych nie stosuję się, jeżeli doręczona karta powołania zobowiązuje do natychmiastowego stawiennictwa.

2. Na wniosek pracownika, który odbył ćwiczenia wojskowe trwające powyżej trzydziestu dni, pracodawca jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od pracy po odbyciu tych ćwiczeń, bez zachowania prawa do wynagrodzenia.

§ 21. 1. Na pisemny wniosek pracownika, umotywowany ważnymi okolicznościami, bezpośredni prze-

łożony może udzielić pracownikowi zwolnienia od pracy, jeżeli nie spowoduje to zakłóceń w procesie pracy.

2. Wniosek pracownika powinien określać termin odpracowania czasu zwolnienia od pracy i winien być zaakceptowany przez bezpośredniego przełożonego.

3. Skreślony.

6

§ 22 Decyzję o zwolnieniu pracownika od pracy w celu wzięcia udziału w zjeździe, sympozjum,

konferencji itp. podejmuje dyrektor Instytutu lub upoważnione przez niego osoby. W decyzji określa się zakres dofinansowania przez pracodawcę udziału pracownika w zjeździe, sympozjum czy konferencji.

§ 23. Skreślony.

§ 24. Pracownika, któremu wypowiedziano umowę o pracę, dyrektor Instytutu może zwolnić z

obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, jeżeli jest to uzasadnione dobrem zakładu lub organizacją pracy.

V. WYPŁATA WYNAGRODZENIA § 25.

1. Wypłat wynagrodzeń dokonuje się z dołu w terminach: – ostatniego dnia miesiąca, w którym wykonywana była praca w zakresie stałych składników wynagrodzenia (wynagrodzenie zasadnicze, dodatek stażowy, dodatek funkcyjny), - 10-go dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym wykonywana była praca w zakresie pozostałych składników wynagrodzenia 2. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagro-

dzenie wypłaca się w dniu poprzednim. 3. Skreślony. 4. Skreślony. 5. Skreślony.

VI. OBOWIĄZKI PRACODAWCY

§ 26. Pracodawca obowiązany jest w szczególności:

1) zawrzeć z pracownikiem podejmującym pracę pisemną umowę o pracę nie później niż w dniu rozpoczęcia pracy,

2) zapoznać pracowników podejmujących pracę z regulaminem pracy i z regulaminem wynagradzania, z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz z ich podstawowymi uprawnieniami,

3) zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

4) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,

5) w stosunkach pracy przestrzegać przepisów prawa pracy, nie dopuszczając do dochodzenia przez pracowników swoich praw na drodze sądowej,

6) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenia, 7) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych, 8) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły zawodowej lub

szkoły wyższej warunków sprzyjających przystosowaniu się do należytego wykonywania pracy, 9) zaznajamiać pracowników z zasadami wynagradzania obowiązującymi w Instytucie, 10) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy, 11) szanować godność i inne dobra osobiste pracownika, chronić przed dostępem dla osób

niepowołanych dane osobowe pracownika oraz informacje o jego wynagrodzeniu, 12) wpływać na kształtowanie w Instytucie zasad współżycia społecznego, 13) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników,

7

14) konsultować z zakładowymi organizacjami związkowymi zamiar rozwiązania stosunku pracy z samotną matką (samotnym ojcem) również wówczas, jeżeli nie jest członkiem zakładowej organizacji związkowej i żadna organizacja nie podjęła się obrony jej (jego) interesów,

15) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników,

16) interesować się warunkami życia emerytów długoletnich pracowników Instytutu i w miarę posiadanych środków służyć im pomocą w trudnych sytuacjach,

17) przeciwdziałać mobbingowi, który zgodnie z definicją z art. 943 § 2 Kodeksu Pracy oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodującą lub mającą na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników

VII. OBOWIĄZKI PRACOWNIKA § 27.

1. Pracownik obowiązany jest w szczególności: 1) wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które

dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę, 2) przestrzegać czasu pracy ustalonego w Instytucie, 3) przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w Instytucie porządku, 4) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów

przeciwpożarowych, 5) przestrzegać innych obowiązujących w Instytucie wewnętrznych zarządzeń, regulaminów i

instrukcji, w szczególności wynikających z wdrożonych systemów zarządzania jakością i środowiskiem

6) dbać o dobro Instytutu, chronić jego mienie, zachować w tajemnicy informacje, stanowiące tajemnicę służbową oraz inne, których ujawnienie mogłoby narazić Instytut na szkodę,

7) dbać o należyty stan środków pracy i innego mienia Instytutu oraz o ład i porządek w miejscu pracy,

8) używać środków pracy zgodnie z ich przeznaczeniem, wyłącznie do wykonywania zadań służbowych;

9) właściwie odnosić się do przełożonych, współpracowników, pacjentów i k1ientów mając na względzie zasady kultury osobistej oraz nadrzędności podstawowych interesów pracodawcy nad interesami partykularnymi, apolityczności w procesie pracy poszanowania prawa do odmienności poglądów i wyznania,

10) w razie stwierdzenia aktów mobbingu niezwłocznie powiadomić o tym pracodawcę, 11) prowadzić działania w kierunku ciągłego doskonalenia efektów środowiskowych.

2. Szczególne obowiązki lekarza określają przepisy o zawodzie lekarza oraz Kodeks etyki lekarskiej.

3. Pielęgniarka wykonuje swoje obowiązki zgodnie z przepisami ustawy o zawodzie pielęgniarki, zasadami etyki zawodowej oraz ustalonymi standardami praktyki zawodowej.

4. Podstawowym obowiązkiem pracownika naukowego jest aktywny udział w działalności naukowej i rozwojowej określonej w statucie Instytutu. Szczególne obowiązki pracownika naukowego określa ustawa z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych.

5. Dla pracownika zatrudnionego na podstawie mianowania podstawowym miejscem pracy jest Instytut.

6. Pracownik naukowy zatrudniony w Instytucie w pełnym wymiarze czasu pracy, podejmując dodatkowe zatrudnienia w ramach stosunku pracy lub prowadząc działalność gospodarczą, ma obowiązek zawiadomić o tym dyrektora Instytutu.

7. Pracownika naukowego, w okresie trwania stosunku pracy, obowiązuje zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej, określony w odrębnej umowie.

8

8. Podjęcie przez pracownika naukowego dodatkowego zatrudnienia w ramach stosunku pracy u dodatkowego pracodawcy lub prowadzenie działalności gospodarczej bez wcześniejszego zawiado-mienia dyrektora Instytutu, stanowi podstawę rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem.

9. Dyrektor Instytutu, jego zastępcy oraz główny księgowy nie mogą obejmować ani nabywać akcji lub udziałów spółek tworzonych przez Instytut.

10. Dyrektor Instytutu, jego zastępcy oraz główny księgowy nie mogą pozostawać ze spółkami określonymi w ust. 9 w stosunku pracy oraz świadczyć na ich rzecz usług ani pracy na podstawie innej niż stosunek pracy. Zakaz ten nie dotyczy zasiadania w radach nadzorczych lub komisjach rewizyjnych takich spółek.

11. Przepisy ust. 6-8 stosuje się także do dyrektora Instytutu, jego zastępców oraz głównego księgowego.

VIII. CZAS PRACY 1. Ogólne normy czasu pracy

§ 28. 1. Czas pracy nie może przekraczać 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na

tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. 2. Czas pracy pracowników technicznych, obsługi i gospodarczych, w przyjętym okresie

rozliczeniowym nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

3. Do grupy pracowników technicznych, obsługi i gospodarczych w Instytucie „Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka” zalicza się:

1) pracowników Działu Informatyki, 2) pracowników Działu Administracyjnego zatrudnionych na stanowiskach:

- robotnik gospodarczy, - ogrodnik, - starszy specjalista ds. ogrodnictwa, - specjalista ogrodnik, - konserwator urządzeń technicznych, - starszy magazynier,

3) pracowników Działu Nadzoru Technicznego z Sekcją Centralnej Dyspozytorni, 4) pracowników Działu Handlowego zatrudnionych na stanowiskach:

- robotnik gospodarczy, - magazynier, - starszy magazynier, - kierownik magazynu,

5) pracowników Działu Transportu, 6) pracowników Działu Żywienia, z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowisku

dietetyka, 7) pracowników zatrudnionych na samodzielnym stanowisku ds. ochrony przeciwpożarowej, 8) pracowników Działu Aparatury Medycznej, 9) pracowników Sekcji Szkoleń zatrudnionych na stanowiskach: - starszy technik ds. organizacji nauki i szkoleń. 4. Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w okresie rozliczeniowym oblicza się:

a) mnożąc 37 godzin 55 minut lub odpowiednio 40 godzin przez liczbę tygodni okresu rozlicze-niowego,

b) dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 7 godzin 35 minut lub odpowiednio 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku,

c) odejmując 7 godzin 35 minut lub odpowiednio 8 godzin z tytułu każdego święta występują-cego w tym okresie w innym dniu niż sobota i niedziela,

9

odejmując liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowa-nia w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym harmonogramem czasu pracy.

4a. W przypadku gdy święto przypada w sobotę będącą dniem wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy stosuje art. 130 § 21 Kodeksu Pracy.

5. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Ograniczenie to nie dotyczy pracowników zarządzają-cych w imieniu pracodawcy zakładem pracy.

§ 29. Długość okresu rozliczeniowego wynosi 2 miesiące.

§ 30. 1. Pracownica karmiąca dziecko piersią korzysta z przysługujących jej przerw w czasie pracy (zob.

art. 187 k.p.) w godzinach uzgodnionych z bezpośrednim przełożonym. 2. Zebrania pracowników organizowane przez organizacje społeczne i zawodowe odbywają się

poza godzinami pracy. O zamiarze zorganizowania zebrania na terenie Instytutu organizacja zawiadamia dyrektora.

3. Na wniosek organizacji związkowej lub organizacji samorządu zawodowego, za zgodą dyrektora Instytutu, zebranie może się odbyć w godzinach pracy.

4. Za efektywne wykorzystanie czasu pracy pracownika odpowiedzialność ponosi jego bezpośredni przełożony.

2. Szczególne normy czasu pracy § 31.

W stosunku kierowców zatrudnionych w transporcie samochodowym stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców.

§ 32. 1. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin

tygodniowo. 2. Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia

niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do osób zatrudnionych przy pilnowaniu lub wtedy gdy na

wniosek osoby zainteresowanej lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne albo sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.

§ 33. 4. Czas pracy:

1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy w komórkach organizacyjnych: radiologii, radioterapii i medycyny nuklearnej, stosujących w celach diagnostycznych lub leczniczych źródła promieniowania jonizującego, jeżeli do ich podstawowych obowiązków należy: stosowanie w celach diagnostycznych lub leczniczych źródeł promieniowania jonizującego,

a w szczególności: wykonujących badania lub zabiegi, asystujących lub wykonujących czynności pomocnicze przy badaniach lub zabiegach, obsługujących urządzenia zawierające źródła promieniowania lub wytwarzające promieniowanie jonizujące, lub wykonujących czynności zawodowe bezpośrednio przy chorych leczonych za pomocą źródeł promienio-twórczych,

prowadzenie badań naukowych z zastosowaniem źródeł promieniowania jonizującego, dokonywanie pomiarów dozymetrycznych promieniowania jonizującego związanych z dzia-

łalnością, o której mowa w tym punkcie, nie może przekraczać 5 godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

2) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy w komórkach organizacyjnych: patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej lub prosektorium, jeżeli do ich podstawowych obowiązków należy:

10

przygotowywanie preparatów, wykonywanie badań histopatologicznych i cytologicznych, wykonywanie sekcji zwłok, wykonywanie badań patomorfologicznych i toksykologicznych, pomoc przy wykonywaniu sekcji zwłok oraz badań patomorfologicznych i

toksykologicznych, pobieranie narządów i tkanek ze zwłok, nie może przekraczać 5 godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

3) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy w komórkach organizacyjnych fizykoterapii, jeżeli do ich podstawowych obowiązków należy kontrolowanie techniki stosowanych zabiegów lub samodzielne wykonywanie zabiegów nie może przekraczać 5 godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

4) pracowników niewidomych zatrudnionych na stanowiskach wymagających kontaktu z pacjentami, w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie może przekraczać 6 godzin na dobę i przeciętnie 30 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

2. Obwiązujący pracowników, o których mowa w ust. 1, wymiar czasu pracy w okresie rozliczeniowym oblicza się zgodnie z zasadami określonymi w § 28 ust. 2, biorąc za podstawę odpowiednio krótsze przeciętne tygodniowe i dobowe normy czasu pracy.”;

§ 34. 1. Kierownik komórki organizacyjnej właściwej do spraw kadr prowadzi imienny wykaz

pracowników zatrudnionych w wymiarze czasu pracy określonym w § 32 ust. 2 oraz w § 33 ust. 1 i 2, z podziałem na komórki organizacyjne, według obowiązującego schematu organizacyjnego.

2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1 oraz wszelkie zmiany do tego wykazu podlegają zatwierdzeniu przez dyrektora. Obowiązkiem kierownika komórki organizacyjnej właściwej do spraw kadr jest niezwłoczne wnioskowanie o dokonanie zmian w wykazie, stosownie do zmieniających się okoliczności faktycznych i prawnych.

3. Okresy odpoczynku § 35.

1. Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy: a) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, b) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia

ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. 3. W przypadkach określonych w ust. 2 pracownikowi przysługuje, w okresie rozliczeniowym,

równoważny okres odpoczynku. 4. Pracownikowi pełniącemu dyżur medyczny okres odpoczynku, o którym mowa w ust. 1,

powinien być udzielony bezpośrednio po zakończeniu pełnienia dyżuru medycznego. § 36.

1. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.

2. W przypadkach określonych w § 35 ust. 2 oraz w przypadku zmiany pory wykonywania pracy przez pracownika w związku z jego przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy, tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin niż 35, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny.

3. Pracownikom, o których mowa w § 57, przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 24 godzin nieprzerwanego odpoczynku, udzielonego w okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 14 dni.

11

4. Odpoczynek, o którym mowa w ust. 1 i 2 powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny. Początek niedzieli ustala się zgodnie z postanowieniami § 60 ust. 2.

5. W sytuacjach, w których konieczna jest praca w niedzielę, odpoczynek, o którym mowa w ustępach 1 i 2 może przypadać w innym dniu niż niedziela.

§ 37. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin pracownik ma prawo do przerwy

w pracy trwającej 15 minut, wliczanej do czasu pracy. 4. Systemy i rozkład czasu pracy

§ 38. 1. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją, stosuje się równoważny czas

pracy w wymiarze do 12 godzin na dobę. W tych równoważnych rozkładach czasu pracy – przedłużony dobowy wymiar czasu pracy równoważy się krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych innych dniach lub dniami wolnymi od pracy.

2. Równoważny czas pracy w wymiarze do 12 godzin na dobę może być stosowany we wszystkich jednostkach, komórkach organizacyjnych i na samodzielnych stanowiskach w pionach zastępcy dyrektora ds. klinicznych i naczelnej pielęgniarki, w komórkach organizacyjnych zapewniających kompleksową obsługę i przygotowanie żywienia dla pacjentów i klientów Instytutu oraz w komórkach organizacyjnych służb technicznych odpowiedzialnych za utrzymanie w ruchu instalacji i urządzeń technicznych szpitala, a także w transporcie i przy pracach polegających na pilnowaniu.

3. Okres rozliczeniowy dla równoważnego, nie więcej niż 12-godzinnego czasu pracy, wynosi 2 miesiące, a w przypadku pielęgniarek, położnych i opiekunek oraz sanitariuszy wykonujących pracę w oddziałach klinicznych – 1 miesiąc.

§ 39. 1. Przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem

w pogotowiu do pracy może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 16 godzin.

2. Okres rozliczeniowy dla równoważnego, więcej niż 12-godzinnego czasu pracy, nie może przekroczyć 1 miesiąca.

3. W tym systemie czasu pracy pracownikowi przysługuje bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku przewidzianego w § 36.

§ 40. 1. Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia i ochronie osób może być stosowany

system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin.

2. Okres rozliczeniowy dla tego systemu czasu pracy wynosi 2 miesiące. 3. W tym systemie czasu pracy pracownikowi przysługuje bezpośrednio po każdym okresie

wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku przewidzianego w § 36.

§ 41. 1. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania

pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. 2. Pracodawca ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań w porozumieniu z

pracownikami, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm. § 42.

Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może mu ustalić indywidualny rozkład czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty.

12

§ 43. Skrócenie czasu pracy poniżej norm, o których mowa w § 28 ust. 1 pracownikom zatrudnionym w

warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia może polegać na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy albo na obniżeniu norm czasu pracy.

§ 44. Praca zmianowa jest dopuszczalna bez względu na stosowany system czasu pracy.

§ 45. W każdym systemie czasu pracy, jeżeli przewiduje on rozkład czasu pracy obejmujący pracę w

niedziele i święta, pracownikowi zapewnia się łączną liczbę dni wolnych od pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym odpowiadającą co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, przypadających na ten sam okres rozliczeniowy.

§ 46. 1. W systemach i rozkładach czasu pracy, o których mowa w §§ 38, 39 i 40 wymiar czasu pracy:

1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,

2) pracownic w ciąży, 3) pracowników opiekujących się dzieckiem do lat 4 bez ich zgody,

nie może przekroczyć 8 godzin na dobę. 2. Jeżeli z powyższych powodów zmniejszony został wymiar czasu pracy, pracownik zachowuje

prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany. 3. Z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 korzystać może tylko jedno z rodziców.

5. Ewidencja czasu pracy § 47.

1. W każdej komórce organizacyjnej prowadzi się ewidencję czasu pracy i czasu pełnienia dyżurów, umożliwiającą w szczególności:

a) ustalenie czasu pracy: w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, w niedziele, święta i soboty,

b) ustalenie czasu pełnienia dyżurów: w porze nocnej, w niedziele, święta i soboty.

2. W ewidencji należy uwzględnić nieobecności nie podlegające wliczeniu do czasu pracy lub czasu pełnienia dyżuru, które winny być odnotowane w książce wyjść (por. § 14 ust. 1).

3. Kierownik komórki organizacyjnej udostępnia ewidencję do wglądu pracownikowi, na jego żądanie.

4. Za prawidłowe prowadzenie ewidencji czasu pracy i czasu pełnienia dyżurów odpowiedzialni są kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych.

5. Przykładową kartę ewidencyjnej czasu pracy przedstawia załącznik nr 1 do Regulaminu. 6. W stosunku do pracowników:

objętych systemem zadaniowego czasu pracy, zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, otrzymujących ryczałty za godziny nadliczbowe lub za pracę w porze nocnej,

nie ewidencjonuje się godzin pracy. 6. Praca w godzinach nadliczbowych

§ 48. 1. Praca wykonywana:

ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego

pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych.

2. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie:

13

1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,

2) szczególnych potrzeb pracodawcy. 3. Przepisu ust. 2 pkt 2 nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na

których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia.

§ 49. Praca w godzinach nadliczbowych, w związku z okolicznościami określonymi w § 48 ust. 2 pkt 2

dopuszczalna jest tylko za pisemną zgodą lub na polecenie dyrektora Instytutu albo właściwego dla danego pracownika kierownika pionu (zastępcy dyrektora), w tym naczelnej pielęgniarki.

§ 50. 1. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami określonymi

w § 48 ust. 2 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym.

2. W wyjątkowych okolicznościach, za zgodą dyrektora Instytutu, dopuszczalna liczba godzin nad-liczbowych dla imiennie określonego pracownika może sięgać 416 godzin w roku kalendarzowym. Jednocześnie czas pracy, z uwzględnieniem pracy w godzinach nadliczbowych nie może przekroczyć przeciętnie 48 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym.

§ 51. W przypadku zatrudnienia pracownika w niepełnym wymiarze czasu pracy dopuszczalną liczbę

godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika do dodatkowego wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, ustala się w umowie o pracę.

§ 52. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek.

§ 53. 1. W zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek

pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy. 2. Udzielenie czasu wolnego w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych może

nastąpić także bez wniosku pracownika. W takim przypadku pracodawca udziela czasu wolnego od pracy, najpóźniej do zakończenia okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych. Nie może to spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy.

3. W powyższych przypadkach pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.

§ 54. Pracownikowi, który ze względu na okoliczności wymienione w § 48 ust. 2 wykonywał pracę w

dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnym 5-dniowym tygodniu pracy, winien być udzielony w zamian do końca okresu rozliczeniowego inny dzień wolny od pracy, w terminie uzgodnionym z pracownikiem.

§ 55. 1. Pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych

komórek organizacyjnych wykonują, w razie potrzeby, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych.

2. Kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę lub święto powinien być udzielony inny dzień wolny od pracy.

7. Dyżury § 56.

1. Pracodawca może zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy (zob. art. 1555 k.p.) wynikającej z umowy o pracę:

w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę.

14

2. Czasu gotowości nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas pozostawania w gotowości pracownik nie wykonywał pracy.

3. Czas pozostawania w gotowości nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku, o którym mowa w §§ 35 i 36.

4. Za czas pozostawania w gotowości w innym miejscu niż w domu pracownikowi przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym czasowi pozostawania w gotowości.

5. W razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie. 6. Przepisów ust. 3, 4 i 5 nie stosuje się do pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy

zakładem pracy. § 57.

1. Lekarze oraz inni posiadający wyższe wykształcenie pracownicy wykonujący zawód medyczny mogą być zobowiązani do pełnienia w zakładzie pracy dyżuru medycznego.

2. Czas pełnienia dyżuru medycznego wlicza się do czasu pracy. 3. Praca w ramach pełnienia dyżuru medycznego może być planowana również w zakresie, w

jakim przekraczać będzie 37 godzin 55 minut na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. 4. Do wynagrodzenia za pracę w ramach pełnienia dyżuru medycznego stosuje się odpowiednio

przepisy określone w Regulaminie Wynagradzania. § 57a.

1. Lekarze oraz inni posiadający wyższe wykształcenie pracownicy wykonujący zawód medyczny mogą być, po wyrażeniu na to zgody na piśmie, zobowiązani do pracy w wymiarze przekraczającym przeciętnie 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym.

2. Okres rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1 wynosi 2 miesiące. 3. Kierownik komórki organizacyjnej obowiązany jest prowadzić i przechowywać ewidencję

czasu pracy pracowników, o których mowa w ust.1, oraz udostępnić ją organom właściwym do spra-wowania nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem prawa pracy, które mogą, z powodów związanych z bezpieczeństwem lub zdrowiem pracowników, a także w celu zapewnienia właściwego poziomu udzielania świadczeń zdrowotnych, zakazać albo ograniczyć możliwość wydłużania maksymalnego tygodniowego czasu pracy.

4. Instytut nie może podejmować działań dyskryminujących wobec pracowników, którzy nie wyrazili zgody, o której mowa w ust.1.

5. Instytut jest obowiązany dostarczyć organom, o których mowa w ust. 3, na ich wniosek infor-macje o przypadkach, w których pracownicy wyrazili zgodę w celu wykonywania pracy w wymiarze przekraczającym 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 2.

6. Pracownik może cofnąć zgodę na pracę w wymiarze przekraczającym 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, informując o tym Instytut na piśmie, z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.

7. Za czas przekraczający 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, pracowni-kowi przysługuje wynagrodzenie określone w Regulaminie Wynagradzania.

§ 58. 1. Lekarze oraz inni posiadający wyższe wykształcenie pracownicy wykonujący zawód medyczny mogą

być zobowiązani do pozostawania poza zakładem pracy w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych.

2. Za każdą godzinę pozostawania w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego.

3. W przypadku wezwania do Instytutu – zastosowanie mają przepisy dotyczące dyżuru medycznego. 8. Praca w porze nocnej

§ 59. 1. Pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy godzinami 2200 a 600. 2. Pracownikiem pracującym w nocy jest ten, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej

dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej ¼ czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną.

3. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia.

15

9. Praca w niedziele i święta § 60.

1. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta, o których mowa w ustawie z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz. U. z 1951 r. Nr 4 poz. 28 z późniejszymi zmianami; ostatnia zmiana Dz. U. z 1990 r. Nr 28 poz. 160). W Regulaminie wynagradzania w celu określenia zasad wynagradzania może być przyjęta szersza definicja dni wolnych od pracy.

2. Za pracę w dniu wolnym od pracy uważa się pracę w okresie obejmującym 24 kolejne godziny, rozpoczynającym się, odpowiednio do ustalonej godziny rozpoczynania zmiany w określonej komórce organizacyjnej, pomiędzy godzinami 600 a 900 w danym dniu wolnym od pracy i kończącym się pomiędzy godzinami 600 a 900 dnia następnego (np. pracę pielęgniarek zatrudnionych w oddziale szpitalnym w równoważnym 12-godzinnym czasie pracy, na zmianie rozpoczynającej się w niedzielę o godz. 700 i kończącej w niedzielę o godz. 1900 oraz na zmianie rozpoczynającej się w niedzielę o godz. 1900 i kończącej się w poniedziałek o godz. 700).

§ 61. W Instytucie praca w niedziele i święta jest dozwolona na mocy art. 15110 pkt 9 lit. f kodeksu

pracy. § 62.

1. Pracownikowi pracującemu w niedziele i święta pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy w tygodniu:

1) w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli,

2) w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego. 2. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w podanym wyżej terminie dnia wolnego od pracy w

zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie – dodatek do wynagrodzenia.

3. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w podanym wyżej terminie dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia.

4. Jeżeli święto wypada na niedzielę – stosuje się przepisy dotyczące pracy w niedzielę. § 63.

Pracownik pracujący w niedziele powinien korzystać przynajmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Nie dotyczy to pracownika zatrudnionego wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta (zob. art. 144 k.p.).

10. Indywidualne rozkłady czasu pracy § 64.

1. Miesięczną normę czasu pracy pracownika ustala się stosownie do zawartej umowy o pracę, w oparciu o przepisy §§ 28-34 Regulaminu Pracy z uwzględnieniem dających się przewidzieć dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

2. Kierownik komórki organizacyjnej ustala harmonogram (grafik) czasu pracy dla każdego pracownika na dany miesiąc kalendarzowy lub na cały okres rozliczeniowy, określając godzinę rozpo-częcia i zakończenia pracy a w przypadku pracowników pełniących dyżury medyczne również – godzinę rozpoczęcia i zakończenia dyżuru medycznego oraz dni wolne od pracy. Harmonogram należy tak ustalać, aby rozplanować cały czas pracy wynikający z normy, o której mowa w ust. 1, a dopiero później planować czas pracy pełnionej w ramach dyżuru medycznego.

3. W komórkach organizacyjnych, w których stosuje się zmianowy system czasu pracy, zmienne godziny rozpoczynania i kończenia pracy lub zmienne dni pracy, rozkład czasu pracy pracowników określa się w harmonogramach (grafikach) czasu pracy.

4. Rozkład czasu pracy każdego pracownika winien być ustalony z góry przed rozpoczęciem kolejnego okresu rozliczeniowego i podany do wiadomości osób bezpośrednio zainteresowanych z co najmniej 5-dniowym wyprzedzeniem.

5. W razie zaistnienia takiej potrzeby, pracodawca może wprowadzać zmiany w grafiku w trakcie okresu rozliczeniowego. Pracownik winien się liczyć z możliwością wprowadzania zmian w grafiku i

16

bezwzględnie stosować się do nich, o ile zmiany w grafiku będą wprowadzone z co najmniej 5-dniowym wyprzedzeniem.

6. Praca w dniu dla danego pracownika wolnym od pracy jest dla tego pracownika pracą w godzinach nadliczbowych, do których mają zastosowanie w szczególności przepisy §§ 48-55. Nie dotyczy to pracy w dni, które stały się dla danego pracownika dniami pracy na skutek wprowadzenia z odpowiednim wyprzedzeniem zmian do grafiku czasu pracy

§ 65. Pracodawca może wezwać pracownika, a pracownik ma obowiązek stawić się do pracy w dniu, który według harmonogramu czasu pracy jest dla tego pracownika dniem wolnym od pracy wówczas, gdy jego obecności w Instytucie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili układania (korygowania) harmonogramu. Praca w takim dniu jest pracą w godzinach nadliczbowych.

11. Szczegółowe unormowania w zakresie systemu czasu pracy § 66.

1. Praca w Instytucie odbywa się w ruchu ciągłym. W szczególności pracy nieprzerwanej wymaga-ją oddziały szpitalne, zakłady diagnostyczne oraz komórki służb technicznych odpowiedzialnych za utrzymanie w ruchu instalacji i urządzeń technicznych szpitala.

2. W komórkach organizacyjnych Instytutu nie związanych bezpośrednio z działalnością podstawową oraz w tych komórkach organizacyjnych działalności podstawowej, w których ze względu na ich specyfikę i natężenie ruchu pacjentów nie jest wymagany ruch ciągły, praca może odbywać się na jedną lub dwie zmiany. Dotyczy to w szczególności komórek pionu dyrektora Instytutu, pionu ekonomiczno-finansowego i pionu klinicznego w zakresie lecznictwa ambula-toryjnego.

§ 67. 1. Praca na pierwszą zmianę rozpoczyna się o godzinie 800 i trwa odpowiednio do godziny 1535 lub

1600. 2. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami zakładu pracy pracodawca może

wprowadzić w określonych komórkach organizacyjnych inne godziny rozpoczynania pracy na pierwszą zmianę, pomiędzy godzinami 600 a 900. Praca na pierwszą zmianę kończy się wówczas po ośmiu godzinach od rozpoczęcia zmiany, odpowiednio pomiędzy godzinami 1400 a 1700.

3. W przypadku stosowania równoważnych rozkładów czasu pracy (zob. §§ 38-40) lub skróconego czasu pracy (zob. §§ 32 i 33), praca na pierwszą zmianę rozpoczyna się w godzinach podanych w ustępie poprzedzającym i trwa odpowiednio do godzin późniejszych lub wcześniejszych.

4. Godziny rozpoczynania i kończenia pracy na kolejnych zmianach są odpowiednio dostosowywane do czasu pracy na zmianie pierwszej.

5. Na umotywowany, pisemny wniosek pracownika mogą być dla niego ustalone inne niż ogólnie stosowane w określonej komórce organizacyjnej lub grupie zawodowej godziny rozpoczynania i koń-czenia pracy. Wniosek, po zaopiniowaniu przez bezpośredniego przełożonego, podlega rozpatrzeniu przez kierownika pionu. Zgodę na odstępstwo od ogólnie obowiązującego czasu pracy zamieszcza się w aktach osobowych pracownika.

IX. URLOPY WYPOCZYNKOWE I BEZPŁATNE § 68.

1. Urlopy wypoczynkowe powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. 2. Plan urlopu ustala każdy kierownik komórki organizacyjnej dla swoich pracowników w

uzgodnieniu z przedstawicielami organizacji związkowych reprezentujących pracowników, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy.

3. Plan urlopów podaje się do wiadomości pracowników. 4. Na wniosek pracownicy udziela się jej urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po urlopie

macierzyńskim. Dotyczy to także pracownika–ojca wychowującego dziecko, który korzysta z urlopu macierzyńskiego.

17

5. Przesunięcie terminu urlopu może nastąpić na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami, a także jest dopuszczalne z powodu szczególnych potrzeb Instytutu, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy.

6. Jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy, a w szczególności z powodu:

1) czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, 2) odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, 3) powołania na ćwiczenia wojskowe albo na przeszkolenie wojskowe na czas do 3 miesięcy, 4) urlopu macierzyńskiego,

pracodawca jest obowiązany przesunąć urlop na termin późniejszy. 7. Część urlopu niewykorzystana z powodów określonych w ust. 6 pracodawca jest obowiązany

udzielić w terminie późniejszym. § 69.

1. Pracownika można odwołać z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w Instytucie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu.

2. Pracodawca jest obowiązany pokryć koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu.

§ 70. Skreślony.

§ 71. W zakresie nie uregulowanym w Regulaminie do urlopów wypoczynkowych stosuje się przepisy

Kodeksu pracy. § 72.

1. Na pisemny wniosek pracownika, dyrektor Instytutu może udzielić mu urlopu bezpłatnego. 2. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia

pracownicze, z wyjątkiem przypadków uregulowanych odmiennie w Kodeksie pracy lub w przepisach szczególnych.

X. ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA PRACOWNIKÓW

§ 73. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepi-

ów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu po-twierdzania przybycia i obecności w pracy praz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:

1) karę upomnienia, 2) karę nagany.

§ 74. 1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów

przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - dyrektor Instytutu może również stosować karę pieniężną.

2. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty po dokonaniu potrąceń, o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1-3 Kodeksu pracy.

3. Wpływy z kar pieniężnych przeznacza się na poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 75. 1. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu

obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia. 2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.

18

3. Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w ust. 1 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawie-szeniu do dnia stawienia się pracownika w pracy.

§ 76. O zastosowanej karze zawiadamia się pracownika na piśmie wskazując rodzaj naruszenia

obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.

§ 77. Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków

pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy. § 78.

1. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje dyrektor Instytutu po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu.

2. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.

§ 79. 1. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa się z akt osobowych

pracownika po roku nienagannej pracy. Dyrektor Instytutu może, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.

2. Przepis ust. 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu przez dyrektora albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary.

§ 80. Skreślony.

XI. WYRÓŻNIENIA PRACOWNIKÓW § 81.

1. Pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianie inicjatywy, uczestnictwo w pracach naukowych przyczynili się wydatnie do wykonania zadań Instytutu, może być przyznane wyróżnienie w postaci:

1) pochwały lub wyrazów uznania w formie pisemnej, 2) podwyższenia wynagrodzenia poza ustalonymi terminami podwyżek, 3) przyznania dodatkowego 5-dniowego urlopu wypoczynkowego.

2. Wyróżnienie przyznaje dyrektor Instytutu po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej reprezentującej pracownika.

3. Odpis zawiadomienia o przyznaniu wyróżnienia składa się do akt osobowych pracownika.

XII. ODPOWIEDZIALNOŚĆ MATERIALNA PRACOWNIKÓW § 82.

1. Pracownik, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy wyrządził Instytutowi szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną za szkodę w granicach rzeczywistej straty poniesionej przez Instytut i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda.

2. Instytut jest obowiązany wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody.

3. W razie wyrządzenia szkody przez kilku pracowników każdy z nich ponosi odpowiedzialność za część szkody stosownie do przyczynienia się do niej i stopnia winy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie

19

stopnia winy i przyczynienia się poszczególnych pracowników do powstania szkody, odpowiadają oni w częściach równych.

4. Odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody.

5. Jeżeli pracownik umyślnie wyrządził szkodę, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości.

§ 83. 1. Pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się:

1) pieniądze, papiery wartościowe lub kosztowności, 2) narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz

odzież i obuwie robocze, odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu.

2. Pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w ust. 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się.

3. Od odpowiedzialności określonej w ust. 1 i 2 pracownik może się uwolnić, jeżeli wykaże, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych w szczególności z powodu niezapewnienia przez Instytut warunków umożliwiających zabezpieczenie powierzonego mienia.

§ 84. W zakresie nie uregulowanym Regulaminem do odpowiedzialności materialnej pracowników mają

zastosowanie przepisy działu piątego Kodeksu pracy.

XIII. PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCY W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY

§ 85. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:

1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, 2) zapewnić przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny

pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń,

3) zapewnić wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji, zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,

4) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy, 5) znać w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków, przepisy o

ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy. § 86.

Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana: 1) organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, 2) dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie z

przeznaczeniem, 3) organizować, przygotowywać i prowadzić prace uwzględniając zabezpieczenie pracowników

przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy,

4) dbać o higieniczny i bezpieczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego, a także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,

5) egzekwować przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,

6) zapewniać wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami, 7) znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na niej obowiązków, przepisy o

ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.

20

XIV. PRAWA I OBOWIĄZKI PRACOWNIKA W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY

§ 87. 1. W razie, gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i

stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w ust. 1 pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

3. Za czas powstrzymywania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

4. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.

5. Rodzaje prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej występujące w Instytucie określa załącznik nr 2 do regulaminu pracy.

§ 88. Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem

pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany: 1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z

tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym, 2) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy

oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych, 3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi, sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy, 4) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony

indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem, 5) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i

stosować się do wskazań lekarskich, 6) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo

zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie,

7) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpie-czeństwa i higieny pracy.

XV. PROFILAKTYCZNA OCHRONA ZDROWIA § 89.

Nie można dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.

§ 90. 1. Osoba przyjmowana do pracy podlega wstępnym badaniom lekarskim. 2. Badaniom tym podlegają też pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy oraz

pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe lub uciążliwe. § 91.

1. Pracownicy podlegają okresowym badaniom lekarskim. Częstotliwość badań okresowych ustala lekarz w odpowiednim zaświadczeniu.

2. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

3. Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami, pracownik

21

zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługuje mu zwrot kosztów podróży według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych.

§ 92. 1. W razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby

zawodowej, pracodawca jest obowiązany, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w tym orzeczeniu, przenieść pracownika do innej pracy nienarażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy.

2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy.

§ 93. Pracodawca jest obowiązany – na podstawie orzeczenia lekarskiego - przenieść do innej

odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został zaliczony do żadnej z grup inwalidów. Przepis § 70 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 94. Zasady postępowania w razie wypadku przy pracy oraz wystąpienia objawów choroby zawodowej

określają przepisy Kodeksu pracy oraz wydane na jego podstawie przepisy w tym zakresie. § 95.

1. Czynniki szkodliwe i uciążliwe dla zdrowia występujące w procesie pracy podlegają badaniom i pomiarom.

2. Wykaz stanowisk pracy, na których występują przekroczenia stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, prowadzi zakładowa służba do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy.

3. Każdy pracownik podejmujący pracę powinien być poinformowany o ryzyku zawodowym, które wiąże się z tą pracą oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami. Wstępną informację o występowaniu uciążliwych lub szkodliwych warunków pracy przekazuje kandydatowi do pracy komórka organizacyjna właściwa do spraw kadr. Informację szczegółową pracownik uzyskuje w czasie szkolenia wstępnego.

4. Wyniki pomiarów i badań czynników szkodliwych są podawane do wiadomości pracowników komórki organizacyjnej przez wywieszenie w widocznym dla pracowników miejscu.

§ 96. 1. Prace, przy których istnieje możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub

życia ludzkiego, powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby w celu zapewnienia asekuracji.

2. Wykaz prac występujących w Instytucie, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby, opracowany na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby (Dz. U. z 1996 r. nr 62 poz. 288) stanowią załącznik nr 3 do Regulaminu.

3. Wykaz stanowisk pracy w Instytucie zaliczanych do prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst. jednolity: Dz. U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 z późn. zm.) stanowi załącznik nr 6 do Regulaminu.

4. Wykaz stanowisk pracy w Instytucie, na których wykonywana jest praca o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 .12. 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 237, poz. 1656) stanowi załącznik nr 6a do Regulaminu.

XVI. SZKOLENIE W ZAKRESIE BHP § 97.

Osoba kierująca pracownikami nie może dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepis6w oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

22

§ 98. Szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzone jest jako:

1) szkolenie wstępne, 2) szkolenie okresowe.

§ 99. Szkolenie wstępne obejmuje:

1) szkolenie wstępne ogólne, zwane dalej „instruktażem ogólnym”, 2) szkolenie wstępne na stanowisku pracy, zwane dalej „instruktażem stanowiskowym”.

§ 100. 1. Instruktaż ogólny przechodzą wszyscy nowozatrudnieni pracownicy, a także studenci

odbywający praktyki studenckie oraz uczniowie szkół zawodowych odbywający praktyczną naukę zawodu przed dopuszczeniem do wykonywania pracy.

2. Instruktaż ogólny ma na celu zapoznanie podejmującego pracę z podstawowymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy zawartymi w kodeksie pracy i regulaminie pracy, z przepisami przeciwpożarowymi, zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązującymi w Instytucie oraz z zasadami udzielania pierwszej pomocy.

3. Instruktaż ogólny prowadzi zakładowy inspektor bhp i zakładowy inspektor ppoż. § 101.

1. Instruktaż stanowiskowy ma na celu zapoznanie kandydata do pracy z zagrożeniami występującymi na określonym stanowisku pracy, sposobami ochrony przed zagrożeniami oraz metodami wykonywania pracy na tym stanowisku.

2. Instruktaż stanowiskowy przeprowadza się przed dopuszczeniem do pracy w odniesieniu do: 1) każdego nowo przyjętego pracownika, 2) pracowników przenoszonych na inne stanowiska, 3) pracowników zatrudnionych na tych samych stanowiskach w przypadku zmiany warunków

techniczno-organizacyjnych, w szczególności zmiany procesu technologicznego, wprowadzenia do stosowania substancji o działaniu szkodliwym dla zdrowia lub niebezpiecznym,

4) uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu oraz studentów odbywających praktyki studenckie.

3. Instruktaż stanowiskowy prowadzi bezpośredni przełożony pracownika. § 102.

Odbycie przez pracownika instruktażu ogólnego i instruktażu stanowiskowego powinno być potwierdzone przez pracownika na piśmie oraz udokumentowane w aktach osobowych pracownika.

§ 103. 1. Celem szkolenia okresowego jest aktualizacja i ugruntowanie wiadomości i umiejętności

pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, nabytych w czasie szkolenia wstępnego oraz zaznajomienie ich z nowymi rozwiązaniami techniczno-organizacyjnymi w tym zakresie.

2. Szkolenia okresowe odbywają: 1) osoby będące pracodawcami oraz inne osoby kierujące pracownikami, 2) pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych, 3) pracownicy inżynieryjno-techniczni, 4) pracownicy administracyjno-biurowi, 5) pracownicy służby bezpieczeństwa i higieny pracy, 6) inni nie wymienieni w punkcie 1-5, pracownicy narażeni na czynniki szkodliwe, uciążliwe

lub niebezpieczne. § 104.

1. Częstotliwość szkoleń okresowych: 1) pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych odbywają szkolenia okresowe nie rzadziej niż raz na 3 lata, 2) pracownicy administracyjno-biurowi nie rzadziej niż co 6 lat, 3) pozostałe grupy pracowników podlegają szkoleniu okresowemu nie rzadziej niż co 5 lat.

23

2. Szkolenia okresowe pracodawców i innych osób kierujących pracownikami przeprowadza się w okresie do 6 miesięcy od rozpoczęcia pracy na tych stanowiskach, a pozostałych pracowników w okresie do 12 miesięcy od rozpoczęcia pracy na tych stanowiskach.

§ 105. 1. Programy szkolenia okresowego, określające szczegółową tematykę, formy realizacji i czas

trwania szkolenia, opracowywane są dla poszczególnych grup stanowisk (zawodów) w oparciu o ramowe programy szkolenia przewidziane przepisami.

2. Szkolenie okresowe kończy się egzaminem sprawdzającym. Zaświadczenie potwierdzające ukończenie szkolenia przechowuje się w aktach osobowych pracownika.

3. Organizacją szkoleń i opracowywaniem ich harmonogramów zajmuje się służba bezpieczeństwa i higieny pracy.

XVII. OCHRONA PRACY KOBIET § 106.

Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych dla zdrowia. Wykaz prac wzbronionych kobietom zawiera załącznik nr 4 do Regulaminu.

§ 107. 1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej. Kobiety

w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy. 2. Kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do czterech lat nie wolno bez jej zgody zatrudniać w

godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, jak również delegować poza stałe miejsce pracy. § 108.

1. Pracodawca jest obowiązany przenieść do innej pracy kobietę w ciąży: 1) zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży, 2) w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie

powinna wykonywać pracy dotychczasowej. 2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownicy przysługuje

dodatek wyrównawczy. 3. Po ustaniu przyczyn uzasadniających przeniesienie do innej pracy pracodawca jest obowiązany

zatrudnić kobietę przy pracy określonej w umowie o pracę. § 109.

1. Na wniosek osoby zatrudnionej, pracodawca jest zobowiązany udzielić jej urlopu wychowaw-czego w celu sprawowania opieki nad dzieckiem. Zasady udzielania urlopu wychowawczego określają w szczególności przepisy artykułów 186–1866 Kodeksu pracy.

2. Kobietom w ciąży oraz kobietom wychowującym dzieci przysługują zwolnienia od pracy określone w § 19.

3. W razie urodzenia dziecka pracownicy przysługuje urlop macierzyński na zasadach określonych w art. 180-185 kodeksu pracy.

XVIII. ZATRUDNIANIE MŁODOCIANYCH § 110.

1. Młodocianym w rozumieniu kodeksu pracy jest osoba, która ukończyła 16 lat, a nie przekroczyła 18 lat.

2. Zabronione jest zatrudnianie osoby, która nie ukończyła l6 lat. § 111.

1. Wolno zatrudniać tylko młodocianych, którzy: 1) ukończyli co najmniej gimnazjum, 2) przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich

zdrowiu. 2. Młodociany nieposiadający kwalifikacji zawodowych może być zatrudniony tylko w celu

przygotowania zawodowego.

24

3. Przypadki, w których wyjątkowo jest dopuszczalne: 1) zatrudnianie młodocianych, którzy nie ukończyli gimnazjum, 2) zwolnienie młodocianych nie posiadających kwalifikacji zawodowych od odbycia

przygotowania zawodowego; 3) zatrudnianie osób nie mających 16 lat, które ukończyły gimnazjum, 4) zatrudnianie osób nie mających 16 lat, które nie ukończyły gimnazjum,

określają przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej (art. 191 § 5 Kodeksu pracy). § 112.

1. Młodociany podlega wstępnym badaniom lekarskim przed przyjęciem do pracy oraz badaniom okresowym i kontrolnym w czasie zatrudnienia.

2. Jeżeli lekarz orzeknie, że dana praca zagraża zdrowiu młodocianego, pracodawca jest obowiązany zmienić rodzaj pracy, a gdy nie ma takiej możliwości - niezwłocznie rozwiązać umowę o pracę i wypłacić odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

§ 113. Czas pracy młodocianego określają przepisy art. 202 i 203 Kodeksu pracy.

§ 114. 1. Nie wolno zatrudniać młodocianych przy pracach wzbronionych z wyjątkiem niektórych

rodzajów prac wzbronionych, jeżeli jest to potrzebne do odbycia przygotowania zawodowego - kwestię tę regulują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 grudnia 1990 r. w sprawie prac wzbronionych młodocianym (Dz. U. z 1990 r. nr 85 poz. 500).

2. Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję pracowników młodocianych. § 115.

W zakresie nie uregulowanym w regulaminie w sprawach zatrudniania młodocianych mają zastosowanie przepisy kodeksu pracy.

XIX. ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ ORAZ ODZIEŻ I OBUWIE ROBOCZE § 116.

1. Stanowiska pracy, na których pracownikom Instytutu przysługują środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze określają tabele norm przydziału środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, stanowiące załącznik nr 5 do Regulaminu.

2. Służba BHP dostarczy kierownikom komórek organizacyjnych, w których występują stanowiska pracy przewidziane w tabelach, o których mowa w ust. 1, wykazy tych stanowisk oraz rodzaje przysługujących środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego.

3. Zakupu odzieży roboczej, obuwia i środków ochrony służba zaopatrzeniowa dokonuje w porozumieniu ze służbą BHP w celu ustalenia właściwości ochronnych i użytkowych, jakie powinny posiadać wyroby.

4. Od dnia 2 czerwca 1997 r należy dokonywać zakupu wyłącznie środków ochrony indywidualnej, które uzyskały wymagany certyfikat na znak bezpieczeństwa i zostały oznaczone tym znakiem oraz posiadają deklarację zgodności wyrobu z normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania oraz wymaganiami określonymi właściwymi przepisami.

§ 117. 1. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze są własności Instytutu. Wydawane

są pracownikom do użytku i podlegają zwrotowi. 2. Instytut zapewnia pranie, konserwację i naprawę, a w razie konieczności odpylanie i odkażanie.

§ 118. 1. Osoba kierująca pracownikami nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony

indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego przewidzianych do stosowania na danym stanowisku 2. Odzież i obuwie robocze winny być używane do czasu utraty cech użytkowych w stopniu

uniemożliwiającym dokonanie naprawy, a środki ochrony indywidualnej do czasu utraty cech ochronnych podanych w ateście producenta.

25

3. W razie zniszczenia, utraty lub zużycia środków ochrony indywidualnej lub odzieży i obuwia roboczego pracownikowi wydaje się odzież, obuwie i sprzęt posiadające cechy użytkowe i wymogi przewidziane przepisami.

4. Jeżeli utrata lub zniszczenie odzieży, obuwia lub środków ochrony nastąpiło z winy pracownika, pracownik ponosi odpowiedzialność materialną na zasadach określonych w § 61.

5. Oceny stopnia zniszczenia oraz przydatności wyposażenia podlegającego wymianie dokonuje inspektor BHP.

6. Przed przewidywaną nieobecnością w pracy trwającą co najmniej 6 miesięcy (urlop bezpłatny, wychowawczy, niezdolność do pracy z powodu choroby) pracownik powinien zwrócić posiadane wyposażenie.

§ 119. Środki higieny osobistej wydawane są wszystkim komórkom organizacyjnym według rozdzielnika.

Kierownicy komórek obowiązani są dopilnować, aby środki te były stale dostępne dla pracowników.

XX. POSIŁKI PROFILAKTYCZNE § 120.

1. Pracownicy zatrudnieni przy pracach uznanych za szczególnie uciążliwe otrzymują bezpłatne posiłki profilaktyczne:

1) pracownicy gospodarczy zatrudnieni przy odśnieżaniu i pracach rozładunkowych na otwartej przestrzeni w okresie zimowym – od 1 listopada do 31 marca,

2) pracownicy techniczni zatrudnieni przy usuwaniu awarii oraz przy pracach związanych z konserwacją urządzeń i utrzymaniem obiektu – wykonywanych na otwartej przestrzeni w okresie zimowym,

3) pracownicy zatrudnieni przy usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych,

4) pracownicy Działu Centralnej Sterylizacji i Dezynfekcji. 2. Pracownikom wymienionym w ust. 1 przysługuje jeden gorący posiłek dziennie zawierający

składniki określone przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60 poz. 279).

§ 121. 1. Pracownikom zatrudnionym w niekorzystnych – ze względu na temperaturę otoczenia –

warunkach przysługują napoje: 1) zimne – na stanowiskach pracy, na których temperatura otoczenia przekracza plus 25 C, 2) gorące – przy pracach na otwartej przestrzeni przy spadku temperatury poniżej plus 10 C.

2. Zgłoszenia na wydawanie napojów przyjmuje służba BHP, która po sprawdzeniu warunków zleca wydanie odpowiednich napojów.

26

XXI. POSTANOWIENIA KOŃCOWE § 122.

1. W sprawach skarg i wniosków pracowników przyjmują:

Stanowisko Terminy przyjmowania pracowników

w sprawach skarg i wniosków Dni tygodnia Godziny

Dyrektor pierwszy i trzeci piątek każdego miesiąca 1000 - 1100

Zastępca dyrektora ds. klinicznych każda środa 1500 - 1600

Zastępca dyrektora ds. nauki każdy poniedziałek 1200 - 1300

Zastępca dyrektora ds. finansowych każda środa 1300 - 1400

Zastępca dyrektora ds. techniczno-administracyjnych każdy czwartek 1300 - 1400

Naczelna pielęgniarka każda środa 1400 - 1500 Kierownik działu

właściwego do spraw pracowniczych każdy piątek 900 - 1000

§ 123. Wyjaśnień w sprawach wynikających ze stosunku pracy udziela kierownik Działu Zarządzania

Zasobami Ludzkimi – w razie konieczności przy udziale radcy prawnego. § 124.

1. Nadzór nad przestrzeganiem regulaminu pracy sprawują: dyrektor Instytutu, zastępcy dyrektora, kierownicy komórek organizacyjnych oraz inni przełożeni pracowników.

2. Kontrolę przestrzegania regulaminu pracy sprawuje kierownik komórki organizacyjnej właściwej do spraw kadr.

3. Każdy pracownik ma prawo osobom wymienionym w ust. 1 i 2 złożyć zawiadomienie o naruszeniu przepisów Regulaminu pracy. Zawiadomienie załatwiane jest nie później niż w terminie 14 dni od dnia jego złożenia.

4. Każdy pracownik ma prawo wglądu w Regulamin pracy oraz prawo sporządzania odpisów i kserokopii.

§ 125. W zakresie nie uregulowanym Regulaminem, do spraw objętych jego postanowieniami stosuje się

przepisy Kodeksu pracy, przepisy wydane na jego podstawie oraz inne przepisy obowiązujące zakłady opieki zdrowotnej i jednostki badawczo-rozwojowe.

§ 126. Zmiany w niniejszym Regulaminie wymagają uzgodnienia z zakładowymi organizacjami

związkowymi. § 127.

Regulamin pracy wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracownikom.

27

Załącznik nr 1

do Regulaminu pracy (§ 47 ust. 5)

Przykładowa karta ewidencyjna czasu pracy ………………………………….. nazwa komórki organizacyjnej

Ewidencja czasu pracy w okresie rozliczeniowym: ………………………… 2....… r.

L.p. Nazwisko i imię pracownika Stanowisko Norma* czasu pracy

Godziny przepracowane

ogółem w tym:

nadliczbowe

* Normę stanowi liczba godzin wynikająca z pomnożenia normy dobowej czasu pracy przez liczbę kalendarzowych dni roboczych z wyłączeniem sobót, niedziel i świąt oraz dni usprawied-liwionej nieobecności w pracy.

28

Załącznik nr 2 do Regulaminu pracy (§ 87 ust. 5)

Wykaz rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej

1. Prace kierowców autobusów oraz pojazdów przewożących materiały niebezpieczne. 2. Prace przy obsłudze urządzeń ciśnieniowych, podlegających pełnemu dozorowi technicznemu. 3. Prace przy materiałach łatwopalnych, środkach toksycznych i materiałach biologicznie

zakaźnych. 4. Prace z otwartymi źródłami promieniotwórczymi w pracowniach klasy I i II. 5. Prace związane ze stosowaniem promieniowania jonizującego do celów diagnostycznych i

terapeutycznych, z wyjątkiem przypadków dotyczących ratowania życia ludzkiego.

Załącznik nr 3 do Regulaminu pracy (§ 96 ust. 2)

WYKAZ RODZAJÓW PRAC, KTÓRE POWINNY BYĆ WYKONYWANE PRZEZ CO

NAJMNIEJ DWIE OSOBY

1. Prace wykonywane wewnątrz zbiorników, kotłów, silosów i urządzeń technologicznych, w tym prace w zbiornikach otwartych, które nie pozwalają na bezpośredni kontakt wizualny co najmniej z jednym pracownikiem.

2. Prace związane z: montażem i demontażem studzienek, stacji pomp wodnych przy głębokościach

większych od 2 m, odmulaniem i pogłębianiem ścieków i zbiorników wodnych, budową i pogłębianiem studni kopanych przy głębokościach większych od 2 m.

3. Prace na czynnych gazociągach i przemysłowych instalacjach gazowych. 4. Prace na stanowiskach organizowanych w magazynach substancji trujących i żrących. 5. Prace spawalnicze, cięcie gazowe i elektryczne oraz inne prace wymagające posługiwania się

otwartym źródłem ognia w pomieszczeniach zamkniętych albo w pomieszczeniach zagrożonych pożarem lub wybuchem.

6. Prace przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się całkowicie lub częściowo pod napięciem, z wyjątkiem prac polegających na wymianie w obwodach o napięciu do 1kV bezpieczników i żarówek (świetlówek).

7. Prace wykonywane w pobliżu nieosłoniętych urządzeń elektroenergetycznych lub ich części, znajdujących się pod napięciem.

8. Prace przy wykonywaniu prób i pomiarów w zakładach energetycznych, oraz innych zakładach przy urządzeniach elektroenergetycznych, z wyłączeniem prac stale wykonywanych przez wyznaczonych pracowników w ustalonych miejscach pracy (laboratoria, stacje prób).

9. Prace w studiach kablowych, w pomieszczeniach z nimi połączonych 10. Prace wykonywane na wysokości powyżej 2 m w przypadkach, w których wymagane jest

zastosowanie środków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości. 11. Prace w wykopach i wyrobiskach o głębokości większej od 2 m. 12. Prace operatorów sprężarek chłodniczych, prace przy napełnianiu instalacji amoniakiem oraz

prace wykonywane w komorach chłodniczych, gdy drzwi do tych komór otwierane są tylko z zewnątrz.

29

Załącznik nr 4 do Regulaminu pracy (§ 106)

WYKAZ PRAC WZBRONIONYCH KOBIETOM

I. Prace związane z wysiłkiem fizycznym i transportem ciężarów oraz wymuszoną pozycją ciała. 1. Wszystkie prace, przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone

wydatkiem energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 5 000 kJ na zmianę roboczą, a przy pracy dorywczej – 20 kJ/min.

2. Ręczne podnoszenie i przenoszenie ciężarów o masie przekraczającej: 1) 12 kg – przy pracy stałej, 2) 20 kg – przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).

3. Ręczna obsługa elementów urządzeń (dźwigni, korb, kół sterowniczych itp.), przy której wymagane jest użycie siły przekraczającej:

1) 50 N – przy pracy stałej, 2) 100 N – przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).

4. Nożna obsługa elementów urządzeń (pedałów, przycisków itp.), przy której wymagane jest użycie siły przekraczającej:

1) 120 N – przy pracy stałej, 2) 200 N – przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).

5. Ręczne przenoszenie pod górę – po pochylniach, schodach itp., których maksymalny kąt nachylenia przekracza 30°, a wysokość 5 m – ciężarów o masie przekraczającej:

1) 8 kg – przy pracy stałej, 2) 15 kg – przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).

6. Przewożenie ciężarów o masie przekraczającej: 1) 50 kg – przy przewożeniu na taczkach jednokołowych, 2) 80 kg – przy przewożeniu na wózkach 2, 3 i 4-kołowych, 3) 300 kg – przy przewożeniu na wózkach po szynach.

Wyżej podane dopuszczalne masy ciężarów obejmują również masę urządzenia transportowego i dotyczą przewożenia ciężarów po powierzchni równej, twardej i gładkiej o pochyleniu nie przekraczającym: 2% - przy pracach wymienionych w pkt 1 i 2, 1% - przy pracach wymienionych w pkt 3. W przypadku przewożenia ciężarów po powierzchni nierównej w sposób określony w pkt 1 i 2, masa ciężarów nie może przekraczać 60% wartości podanych w tych punktach.

7. Kobietom w ciąży i w okresie karmienia wzbronione są: 1) wszystkie prace, przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone

wydatkiem energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 2 900 kJ na zmianę roboczą, 2) prace wymienione w ust. 2-6, jeżeli występuje przekroczenie ¼ określonych w nich wartości, 3) prace w pozycji wymuszonej, 4) prace w pozycji stojącej łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej.

II. Prace w mikroklimacie zimnym, gorącym i zmiennym

Kobietom w ciąży i w okresie karmienia wzbronione są: 1) prace w warunkach, w których wskaźnik PMV (przewidywana ocena średnia), określany

zgodnie z Polską Normą, jest większy od 1,5, 2) prace w warunkach, w których wskaźnik PMV (przewidywana ocena średnia), określany

zgodnie z Polską Normą, jest mniejszy od -1,5, 3) prace w środowisku, w którym występują nagłe zmiany temperatury powietrza w zakresie

przekraczającym 15°C.

30

III. Prace w hałasie i drganiach 1. Prace w środowisku, w którym wartości ważone przyspieszenia drgań oddziaływujących na

organizm człowieka przez kończyny górne, mierzone zgodnie z Polskimi Normami, dla drgań o różnej wartości współczynnika szczytu „k”, przy ciągłym 8-godzinnym oddziaływaniu na organizm, przekraczają wartości podane w tabeli:

Składowe drgań Wartości ważone przyspieszenia drgań (m/s2) k 2 2 k 3 k 3

X,Y,Z (x,y,z) 0,26 0,6 0,93 2. Prace w środowisku, w którym wartości ważone przyspieszenia drgań o ogólnym oddziaływaniu

na organizm człowieka, mierzone zgodnie z Polskimi Normami, dla drgań o różnej wartości współczynnika szczytu „k”, przy ciągłym 8-godzinnym oddziaływaniu na organizm, przekraczają wartości podane w tabeli:

Składowe drgań Wartości ważone przyspieszenia drgań (m/s2) k 2 2 k 3 3 k 6

Poziome X,Y (x,y) Pionowe Z (z)

0,1 0,13

0,15 0,2

0,3 0,4

3. Kobietom w ciąży nie wolno wykonywać: 1) prac w środowisku, w którym poziom ekspozycji na hałas, odniesiony do 8-godzinnego dnia

pracy, mierzony zgodnie z Polskimi Normami, przekracza wartość 65 dB, 2) prac w środowisku, w którym poziom ciśnienia akustycznego hałasu infradźwiękowego,

mierzony zgodnie z Polskimi Normami, przekracza wartości podane w tabeli (dla 8-godzinnej ekspozycji na hałas): Częstotliwość środkowa pasm oktawowych (Hz) Poziom ciśnienia akustycznego (dB)

8; 16 85 31,5 80

3) prac w środowisku, w którym poziom ciśnienia akustycznego hałasu ultradźwiękowego, mierzony zgodnie z Polskimi Normami, przekracza wartości podane w tabeli (dla 8-godzinnej ekspozycji na hałas):

Częstotliwość środkowa pasm tercjowych (kHz) Dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego (dB)

10; 12,5; 16 77 20 87 25 102

31,5; 40; 50; 63; 80; 100 107 4) prac w środowisku, w którym wartości ważone przyspieszenia drgań oddziaływujących na

organizm człowieka przez kończyny górne nie przekraczają wartości określonych w ust. 1 – powyżej 4 godzin na dobę,

5) każdej pracy w warunkach narażenia na drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka.

IV. Prace narażające na działanie pól elektromagnetycznych, promieniowanie jonizujące i nadfioletowe oraz prace przy monitorach ekranowych

1. Kobietom w ciąży nie wolno wykonywać prac: 1) w zasięgu pól elektromagnetycznych o natężeniach przekraczających wartości dla sfery

bezpiecznej, 2) w środowisku, w którym następuje przekroczenie ¼ wartości najwyższych dopuszczalnych

natężeń promieniowania nadfioletowego, określonych w przepisach w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,

3) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, 4) przy obsłudze monitorów ekranowych – powyżej 4 godzin na dobę.

2. Kobietom w okresie karmienia – nie wolno wykonywać prac przy otwartych źródłach promieniowania jonizującego.

31

V. Prace poniżej poziomu gruntu i na wysokości

1. Kobiety w ciąży nie mogą być zatrudniane: 1) przy pracach na wysokości – poza stałymi galeriami, pomostami, podestami i innymi stałymi

podwyższeniami posiadającymi pełne zabezpieczenie przed upadkiem (bez potrzeby stosowania środków ochrony indywidualnej przed upadkiem); niedopuszczalne jest wchodzenie i schodzenie po drabinach i klamrach,

2) przy pracach w wykopach oraz w zbiornikach otwartych.

VI. Prace w kontakcie ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi Kobietom w ciąży i w okresie karmienia nie wolno wykonywać prac stwarzających ryzyko

zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B, wirusem ospy wietrznej i półpaśca, wirusem różyczki, wirusem HIV, wirusem cytomegalii, pałeczką listeriozy lub toksoplazmozą.

VII. Prace w narażeniu na działanie szkodliwych substancji chemicznych Kobietom w ciąży i w okresie karmienia nie mogą być powierzane:

1) prace w narażeniu na działanie czynników rakotwórczych i o prawdopodobnym działaniu rakotwórczym, określonych w odrębnych przepisach,

2) prace w narażeniu na niżej wymienione substancje chemiczne niezależnie od ich stężenia w środowisku pracy: chloropren, 2-etoksyetanol, dwubromek etylenu, leki cytostatyczne, mangan, 2-metoksyetanol, ołów i jego związki nieorganiczne i organiczne, rtęć i jej związki nieorganiczne i organiczne, styren, syntetyczne estrogeny i progesterony, dwusiarczek węgla, preparaty ochrony roślin,

3) prace w narażeniu na działanie rozpuszczalników organicznych, jeżeli ich stężenia w środowisku pracy przekraczają wartości 1/3 najwyższych dopuszczalnych stężeń.

VIII. Prace grożące urazami psychicznymi i fizycznymi Kobiety w ciąży i w okresie karmienia nie mogą być zatrudniane przy:

1) pracach wewnątrz zbiorników i kanałów, 2) pracach stwarzających ryzyko ciężkiego urazu psychicznego lub fizycznego, np. gaszenie

pożarów, usuwanie skutków awarii, udział w akcjach ratowniczych.

32

Załącznik nr 5 do Regulaminu pracy (§ 116 ust. 1)

NORMY PRZYDZIAŁU

ODZIEŻY ROBOCZEJ I OBUWIA ROBOCZEGO ORAZ ŚRODKÓW OCHRONY INDYWIDUALNEJ

W INSTYTUCIE „POMNIK – CENTRUM ZDROWIA DZIECKA”

Tabela I – lekarze

Lp. Stanowisko pracy Zestaw odzieży i sprzętu Rodzaj odzieży

Okres użytkowania

1. Lekarz, lekarz stomatolog

Ubranie 2-częściowe lub fartuch Obuwie profilaktyczne skórzane

R R R

9 miesięcy 9 miesięcy 24 miesiące

Według potrzeb: Fartuch Rękawice gumowe

D D

d.z. d.z.

Ponadto otrzymują: 1a. Lekarz zespołu

operacyjnego Czepek operacyjny Ubranie operacyjne Fartuch operacyjny Obuwie operacyjne Rękawice operacyjne gumowe Maseczka

O O O O O O

d.z. d.z. d.z. d.z. d.z. d.z.

1b. Lekarz pracowni RTG

Fartuch ołowiany Rękawice ołowiowe Okulary ochronne

O O O

d.z. d.z. d.z.

1c. Lekarz Zakładu Patologii

Fartuch igielitowy lub gumowy Rękawice sekcyjne Rękawice bawełniane Kalosze gumowe

O O O O

d.z. d.z. d.z. d.z.

1d. Lekarz stomatolog Osłona na twarz celuloidowa O d.z.

33

Tabela II – pielęgniarki Lp. Stanowisko pracy Zestaw odzieży i sprzętu Rodzaj

odzieży Okres

użytkowania 2. Pielęgniarka,

położna

Ubranie 2-częściowe lub fartuch Obuwie profilaktyczne skórzane

R R R

9 miesięcy 9 miesięcy 24 miesiące

Według potrzeb: Rękawice gumowe Fartuch Okulary ochronne Peleryna sukienna

O O O O

d.z. d.z. d.z. d.z..

Ponadto otrzymują: 2a. Pielęgniarka

zespołu operacyjnego

Czepek operacyjny Ubranie operacyjne Fartuch operacyjny Obuwie operacyjne Rękawice operacyjne gumowe Maseczka

O O O O O O

d.z. d.z. d.z. d.z. d.z. d.z.

2b. Pielęgniarka przygotowująca i podająca leki cytostatyczne

Fartuch jednorazowy Okulary ochronne Maseczka

O O O

d.z. d.z. d.z.

Tabela III – personel laboratoriów i diagnostyki

Lp. Stanowisko pracy Zestaw odzieży i sprzętu Rodzaj

odzieży Okres

użytkowania 3. Laborant, pomoc

laboratoryjna, technik medyczny, asystent, adiunkt, kierownik pracowni

Ubranie 2-częściowe lub fartuch Obuwie profilaktyczne skórzane

R R R

9 miesięcy 9 miesięcy 24 miesiące

Według potrzeb: Rękawice jednorazowe Fartuch igielitowy

O O

d.z. d.z.

Ponadto otrzymują: 3a. W boksach

wysokozakaźnych oraz jałowych:

Czepek jednorazowy Fartuch jednorazowy Ochraniacze na obuwie Maseczka

O O O O

d.z. d.z. d.z. d.z.

3b. W pracowni RTG: Fartuch ołowiany Rękawice ołowiowe Okulary ochronne

O O O

d.z. d.z. d.z.

3c. W pracowni izotopowej:

Fartuch ołowiowy Rękawice ołowiowe Ochraniacze na obuwie

O O O

d.z. d.z. d.z.

3d. W laboratorium chemicznym:

Fartuch kwasoodporny Rękawice kwasoodporne Okulary ochronne

O O O

d.z. d.z. d.z.

34

Tabela IV – pracownicy rehabilitacji Lp. Stanowisko pracy Zestaw odzieży i sprzętu Rodzaj

odzieży Okres

użytkowania 4. Rehabilitant

Masażysta Ubranie 2-częściowe lub fartuch Obuwie profilaktyczne skórzane.

R R

12 miesięcy 24 miesiące

Według potrzeb: Dres sport. Obuwie sportowe Koszulka sportowa Spodenki sportowe

O O O O

36 miesięcy 18 miesięcy 6 miesięcy 6 miesięcy

Ponadto otrzymują: 4a. Zatrudnieni w

pracowni hydroterapii:

Kostium kąpielowy lub spodenki kąpielowe Czepek kąpielowy

O O O

d.z. d.z. d.z.

Tabela V – różne stanowiska pracy

Lp. Stanowisko pracy Zestaw odzieży i sprzętu Rodzaj

odzieży Okres

użytkowania 5. Dietetyczka Ubranie 2-częściowe

lub fartuch Obuwie profilaktyczne skórzane

R R R

12 miesięcy 12 miesięcy 30 miesięcy

6. Personel kuchni ogólnej i kuchni mlecznej

Czepek Fartuch lub ubranie 2-częściowe Obuwie o spodach przeciwślizgowych Fartuch-zapaska Rękawice gumowe lub rękawice lateksowe Dłonice tekstylne Fartuch igielitowy

R R R

R O

O O O

12 miesięcy 9 miesięcy 9 miesięcy

12 miesięcy

d.z.

d.z. d.z. d.z.

Według potrzeb: Ochraniacze na obuwie 7. Rejestratorka

medyczna, sekretarka medyczna, statystyk medyczny

Fartuch Obuwie profilaktyczne skórzane

R R

16 miesięcy 30 miesięcy

8. Salowa, sanitariusz, sprzątaczka

Fartuch Obuwie profilaktyczne skórzane Rękawice gumowe Fartuch igielitowy

R R O O

12 miesięcy 24 miesiące

d.z. d.z.

35

8a. Pracownicy Centralnej Sterylizacji

Ubranie 2-częściowe lub fartuch Obuwie profilaktyczne ze wzmocnieniem Czepek Maska chirurgiczna Fartuch wodoodporny Rękawice gumowe/lateksowe Rękawice ochronne przeciw wysokim temperaturom Okulary lub przyłbice ochronne Nauszniki ochronne

R

R O O O O

O O O

12 miesięcy

24 miesiące d.z. d.z. d.z. d.z.

d.z. d.z. d.z.

9. Zmywaczka szkła laboratoryjnego i aptecznego

Czepek lub chustka Fartuch Obuwie na spodach przeciwślizgowych Fartuch gumowy lub igielitowy Rękawice gumowe Okulary ochronne

R R

R O O O

12 miesięcy 9 miesięcy

12 miesięcy

d.z. d.z. d.z.

10. Psycholog, pedagog, logopeda, opiekunka dziecięca

Ubranie 2-częściowe lub fartuch Obuwie profilaktyczne skórzane

R R

12 miesięcy 24 miesiące

11. Pracownicy administracyjni i ekonomiczni, archiwista, bibliotekarz

Fartuch lub ubranie 2-częściowe

R R

18 miesięcy 24 miesiące

Według potrzeb Kamizelka ocieplana D d.z. W pomieszczeniach niedogrzewanych lub na otwartej przestrzeni:

Kurtka ocieplana D d.z.

12. Magazynier, robotnik magazynowy, robotnik gospodarczy, pracownik transportu wewnętrznego

Czapka Fartuch lub kombinezon Trzewiki skórzano-gumowe Rękawice ochronne

R R R R O

12 miesięcy 12 miesięcy 12 miesięcy 18 miesięcy

d.z.

Przy pracach na otwartej przestrzeni lub w pomieszczeniach niedostatecznie ogrzewanych w okresie zimowym:

Ubranie ocieplane lub kurtka ocieplana Trzewiki ocieplane

O O O

3 okr. zimowe 3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

36

13. Ogrodnik

Czapka Kombinezon lub fartuch Trzewiki skórzano-gumowe

R R R R

12 miesięcy 12 miesięcy 12 miesięcy 12 miesięcy

Według potrzeb:

Rękawice ochronne Okulary ochronne Półmaska przemysłowa

O O O

d.z. d.z. d.z.

Przy pracach na otwartej przestrzeni lub w pomieszczeniach niedogrzanych w okresie zimowym:

Kurtka przeciwdeszczowa lub płaszcz przeciwdeszczowy Ubranie ocieplane Trzewiki ocieplane

O O O O

d.z. d.z.

3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

14. Pracownik zaopatrzenia stale realizujący zakupy w terenie oraz ładujący zakupione towary

Fartuch lub ubranie 2-częściowe Półbuty skórzane Rękawice ochronne Płaszcz przeciwdeszczowy Kurtka ocieplana Trzewiki skórzano-gumowe

R R O O O O O

18 miesięcy 18 miesięcy 18 miesięcy

d.z. 3 okr. zimowe 3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

15. Szwaczka Fartuch lub ubranie 2-częściowe Ochraniacz palca

R R O

18 miesięcy 18 miesięcy

d.z. 16. Portier, szatniarz

w pomieszczeniach niedogrzanych

Fartuch Kamizelka ocieplana

R O

18 miesięcy 3 okr. zimowe

Tabela VI – pracownicy techniczni i transport

Lp. Stanowisko pracy Zestaw odzieży i sprzętu Rodzaj

odzieży Okres

użytkowania 17. Kierowca

pojazdów wszystkich typów

Ubranie lub kombinezon Rękawice ochronne Okulary przeciwsłoneczne.

R R O O

18 miesięcy 18 miesięcy

d.z. d.z.

Do mycia samochodu:

Buty gumowe O d.z.

Ponadto otrzymują: 17a. Kierowca sanitarki

Fartuch biały lub ubranie białe Kurtka ocieplana

O O

d.z. 3 okr. zimowe

W przypadku jednoczesnego wykonywania obowiązków noszowego:

Trzewiki ocieplane Czapka ocieplana

O O

3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

17b. Kierowca samochodu ciężarowego lub dostawczego

Czapka ocieplana Kurtka ocieplana Trzewiki ocieplane olejoodporne

O O O

3 okr. zimowe 3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

37

17c. Kierowca ciągnika, wózka spalinowego lub akumulatorowego

Płaszcz przeciwdeszczowy lub kurtka przeciwdeszczowa

O

d.z.

Przy jazdach w okresie zimowym:

Ubranie ocieplane Czapka ocieplana Trzewiki ocieplane lub buty gumowo-filcowe Rękawice ocieplane

O O

O O

3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

3 okr. zimowe

d.z.

18. Konserwator instalacji i urządzeń medycznych

Czapka lub beret Ubranie lub kombinezon lub fartuch Trzewiki skórzano-gumowe Rękawice ochronne

R R R R O

18 miesięcy 12 miesięcy 18 miesięcy 18 miesięcy

d.z. Ponadto otrzymują: 18a. Konserwator

instalacji i urządzeń gazów medycznych

Okulary ochronne Kurtka ocieplana Trzewiki ocieplane Płaszcz przeciwdeszczowy

O O O O

d.z. 3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

d.z. 18b. Konserwator

instalacji wodno- kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania

Okulary ochronne Buty gumowe Płaszcz przeciwdeszczowy

O O O

d.z. d.z. d.z.

Przy pracach na otwartej przestrzeni w okresie zimowym:

Ubranie ocieplane lub Kurtka ocieplana Trzewiki ocieplane

O O O

3 okr. zimowe 3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

18c. Konserwator urządzeń elektrycznych

Rękawice dielektryczne Kalosze dielektryczne Płaszcz przeciwdeszczowy

O O O

d.z. d.z. d.z.

Przy pracach na otwartej przestrzeni w okresie zimowym:

Kurtka ocieplana Trzewiki ocieplane

D O

d.z. 3 okr. zimowe

Według potrzeb: Szelki bezpieczeństwa O d.z.

18d. Konserwator urządzeń wentylacyjno-klimatyzacyjnych i odpylających

Fartuch igielitowy Rękawice igielitowe

O O

d.z. d.z.

Według potrzeb: Szelki bezpieczeństwa Płaszcz przeciwdeszczowy

O O

d.z. d.z.

Przy pracach na przestrzeni otwartej i w okresie zimowym:

Kurtka ocieplana Trzewiki ocieplane

O O

3 okr. zimowe 3 okr. zimowe

38

19. Malarz, murarz

Czapka lub beret Ubranie Koszula flanelowa Trzewiki skórzano-gumowe Rękawice ochronne Okulary ochronne

R R R R O O

12 miesięcy 9 miesięcy 9 miesięcy 12 miesięcy

d.z. d.z.

Według potrzeb: Nakolanniki Szelki bezpieczeństwa

O O

d.z. d.z.

20. Spawacz

Czapka lub beret Ubranie Trzewiki żaroochronne Fartuch spawalnicza Okulary spawalnicze Nakolanniki spawalnicza

R R O O O O

12 miesięcy 9 miesięcy

d.z. d.z. d.z. d.z.

Dla spawacza elektrycznego

Maska spawalnicza Dywanik dielektryczny

O O

d.z. d.z.

21. Pracownik nadzoru technicznego, inspektor ochrony przeciwpożarowej, pracownik służby BHP przy pracach na otwartej przestrzeni

Fartuch lub ubranie 2-częściowe Płaszcz przeciwdeszczowy

R D

18 miesięcy d.z.

Według potrzeb: Kurtka ocieplana D d.z. Objaśnienia skrótów:

R – odzież i obuwie robocze O – sprzęt ochrony indywidualnej D – odzież dyżurna d.z. – do zużycia

39

Załącznik nr 6 do Regulaminu Pracy Instytutu "Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka"

Wykaz prac w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze

dotyczący osób urodzonych przed 1.01.1949 r. oraz osób urodzonych po 12.12.1948 r., jeżeli prace te wykonywali przed 1.01.1999 r.

L.p.

KOMÓRKA ORGANIZACYJNA

STANOWISKA PRACY W INSTYTUCIE "POMNIK-CENTRUM ZDROWIA DZIECKA",

ZALICZANE DO PRAC W SZCZEGÓLNYCH WARUNKACH LUB O SZCZEGÓLNYM CHARAKTERZE W ROZUMIENIU PRZEPISÓW USTAWY O EMERYTURACH I RENTACH Z

FUNDUSZU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH

1 Oddział Intensywnej Terapii-1 lekarze, pielęgniarki/ położne, 2 Oddział Intensywnej Terapii-2 lekarze, pielęgniarki/ położne, 3 Oddział Onkologii asystent pielęgniarstwa , sanitariusz, salowa, lekarze,

pielęgniarki/ położne, 4 Oddział Dzienny Chemioterapii asystentka pielęgniarstwa, sanitariusz, salowa, lekarze,

pielęgniarki/ położne 5 Blok Operacyjny lekarze anestezjolodzy, pielęgniarki instrumentariuszki,

pielęgniarki anestezjologiczne, perfuzjoniści, położne 6 Klinika Kardiochirurgii lekarze zabiegowi pracujący w zespołach operacyjnych 7 Klinika Okulistyki lekarze zabiegowi pracujący w zespołach operacyjnych 8 Klinika Chirurgii Dziecięcej

i Transplantacji Narządów lekarze zabiegowi pracujący w zespołach operacyjnych

9 Klinika Neurochirurgii lekarze zabiegowi pracujący w zespołach operacyjnych 10 Klinika Urologii Dziecięcej lekarze zabiegowi pracujący w zespołach operacyjnych 11 Zakład Patologii Jamy Ustnej lekarze stomatolodzy 12 Zakład Patologii lekarz, preparator, konsultant ds. patomorfologii dziecięcej,

diagnosta laboratoryjny, analityk medyczny, technik analityki medycznej, technik medyczny.

13 Zakład Medycyny Nuklearnej lekarz, inny wyższy personel medyczny, technicy, pielęgniarki 14 Zakład Radioimmunologii lekarz, diagnosta laboratoryjny, technik analityki medycznej,

technik medyczny, przyuczony laborant 15 Pracownia Densytometrii

w Zakładzie Biochemii i Medycyny Doświadczalnej

biolog adiunkt, diagnosta laboratoryjny, pracownicy wykonujący badania densytometryczne

16 Zakład Diagnostyki Obrazowej (oprócz Pracowni USG i Pracowni Rezonansu Magnetycznego)

lekarze, pielęgniarki, technicy elektroradiologii, fizyk

17 Pracownia Rezonansu Magnetycznego w Zakładzie Diagnostyki Obrazowej

lekarze, pielęgniarki, technicy elektroradiologii

18 Pracownia Fizyko- i Hydroterapii w Klinice Rehabilitacji Pediatrycznej

rehabilitanci, technicy fizjoterapii

19 Apteka szpitalna farmaceuta i technik farmaceutyczny przy produkcji leków w boksach aseptycznych i produkcji leków infuzyjnych w aptekach

20 Dział Transportu kierowca samochodu uprzywilejowanego (karetki), kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 t, kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15.

21 Zakład Mikrobiologii i Immunologii

technik medyczny wykonujący badania z izotopem

22 Oddział Intensywnej Terapii Noworodka

lekarze, pielęgniarki/ położne,

40

Załącznik nr 6a

do Regulaminu Pracy Instytutu "Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka"

Wykaz prac o szczególnym charakterze wykonywanych po 31.12.2008 r. L.p. KOMÓRKA

ORGANIZACYJNA RODZAJE PRAC WYMIENIONE W ZAŁĄCZNIKU NR 2 DO USTAWY O EMERYTURACH POMOSTOWYCH

STANOWISKA PRACY W INSTYTUCIE

"POMNIK-CENTRUM ZDROWIA DZIECKA"

1 Dział Transportu Prace kierowców autobusów (pkt. 8) kierowca autobusu 2 Dział Transportu

Prace kierowców pojazdów uprzywilejowanych (pkt. 9)

kierowca karetki

3 Oddział Intensywnej Terapii I, Oddział Intensywnej Terapii II

Prace personelu medycznego w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych i anestezjologii w warunkach ostrego dyżuru (pkt. 24)

lekarz, lekarz anestezjolog pielęgniarka, pielęgniarka/ położna, perfuzjonista