~

GS

gs

~

GS

gs

~

GS

gs

ازكعبـهتامحراب

آفاقزندگاني سيرياجماليدر

cdefg ابيطالب بن علي امام

غزل و رباعي قالب در

خورشيد بر س�مي با

سرودة: غفورزادهمقدّمه: محّمدجواد ذبيحا!صاحبكار استاد

~

GS

gs

~5

GS

gs

اهداء:

تابناك روان پاكبه خاطرة و ياد شمسالّشموسو حضرِت آستانبوِس توسآن در آرميده ارجمنِد قصيدهسراِي جمالآن و ج*ل صاحِب ادب و فضل در اديِب آن كمالپور احمد پرهيزگاراستاد و پارسا سيرِت بزرگوارپاك و بلندنظر خاكساربردباِر و فروتن منِد اعتبارهنر و باعّزت سرشارجوانمرِد صميميت و صفا از شدمصديِق مستفيض محضرش از سالها فيضكه مسِت معرفتش زHِل از شادو باد/روحش آباد آخرتش سراي و

~

GS

gs

~7

GS

gs

٩فهرست / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / É١٣اشاره / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / س�مبرموليالموحدين/ É١٩ / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / بندخواجهنصيرالدينطوسي دوازده É٢١فرازياز / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / مي�دخورشيد É٢٧ / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / نور پيامبر É٣٥با / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / علي/ É٤١'فتياّ' / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / É٤٧الغديـر / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / É٥٥غروبرسالت / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / سكوت/ پنجسالصبرو بيستو É٦٣ / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / É٦٩حكومتعدل/ / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / مارقين/ قاسطين, كثين, É٧٧نا / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / شهادت É٨٥آيينة / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / كهكشانفضايل/ É٩٥در / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / ك�مجاودانه É١٠٣پرتوياز / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / س�مبرخورشيدمغرب É١٠٥ / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / بندخواجهنصيرالدينطوسي دوازده É١١١فرازياز / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / É١١٧خيمةسبز / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / ظهور/ É١٢٣هنگامة / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / Éكتابنامه

~

GS

gs

~9

GS

gs

اشاره:

ضوِء صفاُت َو ميگويد: نميسرايي؟ چيزي علي گستري ثنا در چرا ميگويند - عرب بزرگ شاعر - مُتَنبّي ابوالطيّب به كه هنگامي ١4٢١ـ ص حكيمي, محّمدرضا - جاودانه در و مشعلي علي

~10

GS

gs

و انديشه ارزشهاي از كه زيرا درآيد, مكاني يا زمان اقليم به تا محدودهايدارد در كه آن, از دورتر بسي و است باردار زندگي قلب است/بگنجد/تپشهاي شده بهرهياب محّمدي وحي روحپروِر شميم از كه است/علي شده باب را اكرم پيامبر علم شهر كه است/علي طيّبه شجرة يك از پيامبر با كه است/علي ظاهر سيمايش خورشيد از الُمؤمنون> اَفْلََح وى مَْن اِل وى

همت به كه متقيّان, موOي ستايش در پارسي, شاعران از تن 4١٢١> سرودههاي زيباترين از است گلچيني خورشيد>

كوتاهترين در خراساني الهي والمسلمين حجةاHس*م جناب هيأتاس*مي و ايشان از تشكّر و تقدير شد; آراسته طبع زيور به ممكن وظيفةزمان را فرهنگي مؤسسة اين صديق همكاران ساير و محترم بركاته/مديرة و pرحمةا و عليكم والس*م ميدانم/ خود غفـورزاده ١محّمـدجـواد ٣ ٧ ٩ ماه بهمن - مقّدس cdefgمشهد اميرالمؤمنين سال

~13

GS

gs

س�مبرموليالموّحدين

دشوارتر شعر انواع ساير از رباعي سرودن شعر, قالبهاي تمام بين يااز و قصيدهسرا يك زيرا است; روشن كام*ً مّدعا اين دليل واست/ واژهها در را خود مقصود و ذهني مفهوم ميتواند مثنوي يرگويندة ناگز رباعي سرايندة كه حالي در كند, بيان گسترده و فراوان كند/كلمات منتقل مخاطب به مصراع چهار در را خود مطلب صغرااست آن مصراع سه كه دارد را منطقي قضيّة يك حالت دقيقًا اينرباعي و را قضيّه نتيجة چهارم مصراع و ميدهد تشكيل را آن كبراي ميبينيمو كه جاست همين از ميكند/ دشوارتر شاعر بر را كار رباعيخود, سرودن كار به يا ادب, و شعر مشاهير و نامآوران از چندانبسياري خود سرودههاي ساير برابر در پرداختهاند گر ا يا و محمودنپرداخته, دربار مشهور شاعر عنصري حتي نياوردهاند/ دست به توفيقي

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~14

GS

gs

سرود, اياز گيسوي يدن بر مناسبت به كه رباعي يك برابر در رباعيغزنوي يك يا و �١� كردند زر از پر را دهانش بار سه محمود دستور صلةبه به كه فاريابي اينظهير نظر به �٢� كرد دريافت آذربايجان اتابك ابوبكر از دينار هزار وآن نداشت را اكرام اين شايستگي رباعي دو اين از هيچكدام ندارد/بيبضاعت جايگاهي چندان هم ادبي ارزش لحاظ عارفاناز سراغ به بايد كنيم ارزيابي را رباعيها ين بهتر بخواهيم گر رباعيا دو كه دارد وجود عرفا آثار در رباعي هزاران برويم/ ندارد/شاعر ارزشي هيچ آنها برابر در ظهير و عارفعنصري مندان هنر تسخير در راستي به شعر قالب اين كه پذيرفت كهبايد است برخوردار غنايي چنان از طايفه اين شعر در رباعي ميكند/است/ برابري ناب شعر ديوان يك با آنان رباعي يك دنبالگاهي را سخن سپس كرده, بسنده عرفاني رباعي سه نقل به نيستميكنيم/اكنون سنگي خاوران دشت نيستسرتاسر رنگي آن بر ديده و دل خون نيستكز فرسنگي هيچ و رهي هيچ ��٣در نيست دلتنگي نشسته غمت دست تو###كز غم از خانقاه پير نالة تواي غم از بيگناه طفل ية گر تووي غم از صبحگاه خروس ياد ��٤فر تو غم از آه هزار تو, غم از ###آه

~15

GS

gs

را عامي و عارف كُشته تو عشق رااي بدنامي برده ياد ز تو برونياد آورده تو ميگون لب ��٥شوق را بسطامي يد بايز صومعه عارفانهاز رباعي درياي از قطرهاي و خروار از مشتي رباعي سه بهاين كه مشهوري و بزرگ شعراي كه ميپذيرد ذوقي صاحب هر كه داشتهاند/است باور و كرده لمس را آن دشواري نپرداختهاند رباعي ازسرودن دارد قرار سخن صيرفيان و ذوق اهل روي فرا كه حاضر, محّمدجوادمجموعة آقاي آن سرايندة كه است شعر نوع و قالب گذاشتههمين نمايش به را خود طبع قدرت و ذوق توان وغفورزادة مذهبي جوامع در cdefgو اهلبيت ومّداحان عاشقان از آناست/ در حتّي است/ سرشناس و آشنا چهرهاي خراسان ادبي مذهبيانجمنهاي سرودههاي كشور, مذهبي محافل اكثر در و خراسان مرز است/سوي يافته راه واو دندان بُن از را طهارت و عصمت خاندان مراثي و مدايح همه نصيب كه است سعادتي و توفيق خود اين و ميسرايد جان نميشود/صميم اينكس در امّا دارد, فراواني آثار شعري قالبهاي تمام در شاعر اين بهگرچه و الهي اولياء قدس ساحت به ارادت و عشق از الهام با اينمجموعه در و پرداخته رباعي سرودن cdefgبه مؤمنان امير Hمو سال است/مناسبت بوده موفق نيز از:شيوه است عبارت ميآيد چشم به دفتر اين رباعيهاي در كه وامتيازي تقليدي و تكراري و محدود چارچوپ از عدول و نوآوري كليشهاي/١-

~16

GS

gs

احاديث/ و روايات و قرآن يفة شر آيات با ابيات مفاهيم انطباق رباعيها/٢- cdefgدر مؤمنان امير Hمو سخنان تضمين بيان/٣- سادگي و س*متي Hزم/٤- غير تكرارهاي و حشوها از پرهيز است/٥- مخاطب در تأثير اصلي عامل خود كه حال و شور يم:٦- مينگر اثر اين رباعيات از نمونه دو به مقّدمه اين عليدر كرد سحر را قدر شب شب, عليآن كرد سر ترك وصال شوق الكعبهاز رّب و فزُت مة زمز عليبا كرد سفر ك اف* به خاك ميداد###از ساحل به گهر و بود ميداددريا سائل به خويش افطارانگشتري ميكرد خشك نان كيسة ميداداز قاتل به خود شير كاسة نسلاز شاعران و آمده وجود به شعر در اخيرًا كه تحّولي به توجه كردهاند,با ابداع ك*سيك شعر در پسنديدهاي و تازه دگرگوني حركتجديد نسل اين با همدوش كه است سرايندگان همين از يكي نيز اينميكند/شفق در را آقاي كار غرض, و بغض و حّب بدون چنيناينجانب نيز ادب و ذوق اهل جامعه كه باورم اين بر و ميپسندم, داشت/تجربه خواهند اهلداوري بر تعريف و توصيف وسيلة به را آن بتوان كه نيست كاHيي راشعر كسي هر نمرة ما جامعة سخنشناس مردم كرد/ تحميل ذوق

~17

GS

gs

ميكنند/ داوري حق به و ميدهند عادHنه و مديريتمتناسب محضر به را خود سپاس كه ميدانم Hزم خود بر اينجا كهدر دارم تقديم رضوي, قدس آستان اس*مي پژوهشهاي بنياد دادهاندمحترم انجام ارزندهاي cdefgخدمات اهلبيت معارف احياي به ع*قمنداننسبت اختيار در تا شدهاند پذيرا نيز را شفق آقاي خوب اثر اين قرارگيرد/و والس*م ة الص* عليهم عصمت ازخاندان را شفق>

~18

GS

gs

~19

GS

gs

نصيرالّدينطوسي بندخواجه ١ ٢ از فرازير الُْمطَهَّ الَسيِِّد َعلَي اِرْك بى َو َوِزْد َسلِّْم َو َصلِّ َالّلُهمَّ

الَْغَضنْفَر اِع جى الْشُّ َو الُْمظَفَّر اِم اِ+مى َو

َسَقر َو طُوبىي اِسِم قى َشبَر َو ُشبَيِْر َابيى

الَْمكيىن َأَ+ْشَرِف الْبَطيىن َأَ+نَْزِع

الُْمبيىن اِرِف اَلْعى الَْمتيىن َألَأْشَجِع

الّدين َوليَّ الُْمعيىن اِصِر َالنّ

ِضيى الْرَّ الِْسيِِّد الَْولّيى َالْوالِي

َجلّيى الْ النَصِّ بِ اكِِم حى َالْ الَْوصّيى اِم َاِ+مى

الْغَريى بِ َالَْمْدفُوِن فيى الصَّ َالُْمْخلِِص

ايِب الَْعجى مَظَْهِر الِب غى بَنيى لَيِْث

ائِب تى الْكَ ِق مُفَِرّ َو الغَرائِب مُظِْهِر َو

الِب الّْسى بِْر َوالَْهَز اقِب الثّى اِب هى الشِّ َو

الِب الْغى O َاَسِدا الِب الَْمطى ِة ائَِر دى نُْقطَِة َو

طالِب كُلِّ مَطْلُوِب َو غالِب كُلِّ غالِِب

الَْمغاِرب َو اِرِق الَْمشى اِم ِامى اقِب الَْمن َو الَْمفاِخِر صاِحِب

الثِّْقلَيْن مَْولَي َو ا مَْو+نى الغائِب َو الْحاِضِر َعلَي فَْرٌض ُحبُُّه َالّذيى

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~20

GS

gs

الُْمطْلَق اَ+ميىِر َو َحّق الْ بِ َاِ+ماِم

الُمؤمنين َاميىِر الَحَسنَيْن َابيى

عليه َسZمُُه Oَو ا َصلَوات أبيطالب بِن علّي

َحَسنَيْن الْ ا َابَ يا َعليآلَِك َو عليك Zُم السَّ َو Zُة َالصَّ

أبيطالب بن علّي المؤمنيَن أميَر يا

بْطيىن السِّ ا َابَ يا الّرسول َاَخا يا

ا مَْو+نَ و َسيَِّدنا يا َخلِْقه َعلَي O ا ُحَجَة يا

O ا ِالَي بَِك ا نى لْ تََوسَّ و ا َواْستَْشفَْعنى ا ْهنى تََوجَّ ا ٕانّى

ة ِخَر b+ا َو ا نيى الدُّ فِي ا حاجاتِن يََدي يَْن بَ اَك نى مْ َقدَّ و

Oا عند ا نى لَ ِاْشَفْع O ا عند َوجيىهًا ا يى

~

GS

gs

علي مي�د شب شد فر و شوكت از پر دل

توّلديديگر

شكوفه باغ

صدف و گوهر

نور امام

اسد بنت فاطمه

دل كبوتر

عارفان هديه

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~23

GS

gs

علي مي�د شب

علي مي�د شب شد, ظفر صبر, ميوة علي مي�د شب شد, فّر و شوكت از پر دل

علي مي�د شب شد, دگر رنگ آسمان گستردند زمين روي ملك بال از فرشي

علي مي�د شب شد, سحر عّشاق شب ميگفتند خندهكنان فلك, سبزپوشان

علي مي�د شب شد, سفر رنج از راحت ميگرديد جهان گرد علي ياد با كه دل

علي مي�د شب شد خبر مژده زين كه هر داشت لب بر علي>

~24

GS

gs

ديگر تولديشتافت سوي هر به سراسيمه مهتاب شكافت و گفت علي يا كه حرم ديوار

يافت ديگر تولّدي مگر خورشيد پرسيد آمد كعبه حريم به وقتي

شكوفه باغواشد س�مش با شكوفه باغ صد واشد نامش به حق وحي ديباچة

واشد احترامش به حرم ديوار خداي فرمان به بسكه اين حرمتش در

صدف و گوهرشود اعجاز آيينة و بشكافد شود راز يك محرم - حرم يكبار

شود باز گر ا صدف اين دگر, بار مثل گُهري آيد دگر بار

نور اماماست آمده طور تجلّيگه به موسي, است آمده ظهور سپيدة صبح, اي

است آمده نور امام يقين, خورشيِد ظلمتشكني عزم به رجب, ماه در

اسد بنت فاطمةبود مدهوشش مقام و َحجر و ِحجر بود گوشش در كعبه خداي الهام

بود آغوشش در كهكشان و ميآمد ميخنديد آسمان روي به ماه چون

~25

GS

gs

دل كبوترميزد پر دلم, كبوتر سينه, در ميزد سر چون مكّه شهر ز خورشيد

ميزد در علي, خانة دِر هستي ديدم رفتم, كعبه حريم به وقتي

عارفان هديةكردند خوشبو عشق گZب ز را جان كردند رو معرفت باغ به كه آنان

كردند او بر هديه صلوات عطر گشتند مشّرف گل حضور به وقتي

~

GS

gs

~

GS

gs

را علي فرياد ايحنجره كن تكرار

علي مهر پيروي

خزان و بهار نور سّجادة

المبيت ليلة فرشته آواز

مدينه از هجرت وحي نور

ايثار اسوة پناه

ا:مر اولي اّخوت عقد

ياسين گل برادري

پرچـمها مباهله

خوان خطبه ناشناخته گوهر

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~29

GS

gs

مّكه خورشيد

را علي ياد كني زنده جان و دل در تا را علي فرياد حنجره اي كن تكرار

را علي مي�د مژدة كنم چه پنهان نشاطند غرق جهان ذّرات كه پيداست

را علي خداداد حسن جلوهگري در ديد چون خجلتزده شبچارده شدماه

را علي سحرزاد مهِر بگو تبريك برآمد خورشيد چو مكّه افق از صبح

را علي>

~30

GS

gs4١٩٢ خطبه الب=غه,

~31

GS

gs

پناهتو بودي من راه دليل پيوسته تو بودي من پناه جهان جاِن اي

تو بودي من نگاه در و ديده در َحرا كوه در و ابيطالب ِشعب در

اخّوت عقدمستند و+يت ناب مِِي ز جمعي هستند نبّوت سرمست همه جمعي

بستند اخّوت عقد ازل صبح از رحمت امام و رحمت پيغمبر

/4mnopq كرم ا

~32

GS

gs ندبه4/ دعاي از گفت:

~33

GS

gs /4٢٠٧

~34

GS

gs

پرچـمهااوست لب بر رضا و توكّل آيات اوست مطلب اولياء تمام مطلوب

اوست زينب و حسن و حسين دوش بر ايثار و صبر و صلح و قيام رايات

خوان خطبه

بود برافروخته گل چو حيا و شرم وز بود سوخته عافيت و اسير كه آن با

بود آموخته تو از خطابه كه زينب زد آتش شام به آتشين خطبة با

~

GS

gs

امشبو:يتمحورش شد كعبه

ذوالفقار

تيغ برق

بتشكن

جهاد روح

فتــح

علي ضربت

اشك و خون

اضداد جمع

قلب حضور

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~37

GS

gs

مادرش از بگير را مسيحا اين

ياورش الهي لطف شد كعبه محورش و+يت امشب شد كعبه

بََرش در را اختران نور رقص ديد كه تا امشب آمد وجد در كعبه

شهپرش از فرش گسترده حرم در امين جبريل كه ميبيند كعبه

مادرش راه گلفرش شد مكّه علي پاي بر گلبوسه زد كعبه

درش و ديوار ز ميبارد نور است فاطمه ميزبان امشب كعبه

هاجرش صبر و اسماعيل هجر يار وصل با خاطرش از رفت كعبه

گوهرش آسماني وين صدف اين است بخشيده شرف و قدر را كعبه

بهترش گل از روي وز علي از بهشت عطر كجا از آورد كعبه

دلبرش با ميكند عشقبازي دلدادگي همه با امشب كعبه

پيغمبرش ُرخ بيند علي تا است علي چشم در چشم امشب كعبه

دفترش در را وصل خاطرات كرد ثبت لحظه لحظه امشب كعبه

مادرش از بگير را مسيحا اين افتخار با بگو مريم با كعبه

پيكرش از رفت روح ذّره ذّره دوست ديدار از دور شد تا كعبه

تََرش چشم از اشك ناودان است شده جاري علي هجر از كعبه

كوثرش آب ز تن بشويد ا ت كرد گريه زمزم چشمان با كعبه

سرش تا پا شد آب قطره قطره بود عشق بزم شمع امشب كعبه

خاكسترش از پروانه جهان يك آفريد ا امّ سوخت غم از كعبه

ُخنياگرش از بشنو ايدل ايدل است داده جانان به دل امشب كعبه

علي اّ+ +فتي نواي با ذوالفقار اّ+ +سيف نغمة

علّي يا و علّي يا و علّي يا

علّي يا و علّي يا و علّي يا

~38

GS

gs

ذوالفقارباشد متمايل و+يش به جانها باشد دل علي, مهر صدف در دل

باشد باطل و حّق ميان مرز تا است َدم دو را او ذوالفقار كه گفتند

/ َعليى Oِّا Oفَتيى ذُوالفَقىار, Oِّا Oَسيَْف ١/4١٧٢ـ

~39

GS

gs /4mnopq كرم ا

~40

GS

gs

قلب حضورعلي ميناي است لبالب شوق وز علي اعضاي است پُر خدا ياد از

علي پاي در است نشسته كه تيري برون بياريد شد, نماز هنگام

~

GS

gs

است شده مهتابدلپذير كه داده روي چه

غدير و دريا

و:يت باغ

عشق كوثر

خم غدير

غدير خّم

عشق/// اي

علي سال

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~43

GS

gs

خورشيد با بيعت

است شده منير طلعت دستخوش ستاره است شده دلپذير مهتاب كه داده روي چه

است شده گوشهگير ماه گوشهنشين, مِهر كه خورشيد با است بيعت سپيدهدِم مگر

است شده غدير ساحل در قافله قرار كاروانساJر حكم با كه رسيد خبر

است شده كوير در بركه اين دلنوازي ز - مدام باد سبز كه - وJيت باغ صفاي

است شده مسير اين گلفرش عاطفه, بار كه ميقات اين از بست احرام هم وحي امين

است شده دير دير كه را Jو حديث بخوان بخوان الرسول ايّها يا كه گفت: فرشته

است شده ناگزير اب�غ پي از رسول اينك ِالَيك> اُنِزَل

~44

GS

gs

است شده دلير و بسته استكمر مجاهدي علوي تشيّع رسم مرزباني Êبه Êاست شده حقير آسمان مرتبتش پيش كه ماند ناشناخته كه قدري شب آن است علي

شدهست بهانهگير خونين دل با بنفشه من خاطر بهار در او غربت ياد به

شدهست خويشسير جان از فاطمه كه شد چه ولي علياست مظلومي شاهد مدينه

گفـت: گفتـم, +له به شقايق جـمال از مـن

است شده نظير ارغوان شعر شكوه

~45

GS

gs

غدير و درياغدير است, قدير خداوند تقدير غدير است, كوير در وحي سرچشمة

غدير است, آبگير گرچه ا دريااست و+ تشنهكامان به بگو عشق اي

/4٣ يت١ باغعرش از آورد ُخم شد غدير راهي عرش از آورد تبّسم گل جبريل

عرش از آورد نَكُْم> ديى لَكُْم كَْملُْت َا يَْوْم

~46

GS

gs

غدير ُخّمنگذاريد تََرم چشمان به انگشت نگذاريد سرم به سر حيدريام من

نگذاريد بيخبرم ُخم و ساقي از شدهام كوثر جرعة يك تشنة لب

عشق/// ايكن سودم نمك تشنهام, ماهي من كن نابودم و بتاب من به عشق اي

كن> دودم و كن آتشم و كن

~

GS

gs

نداشت قوام بيگلرويشجهان كه علي

ملكوت تا سفر

گل داغ

وداع

ُانس

پرسشفاطمه

صبوري

زهرا يا

ياسكبود

بهار هجدهمين

خواب خيال

مظلومترين

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~

GS

gs

مظلوم عدالت

نداشت دوام روشني او پرتو بدون نداشت قوام جهان رويش بيگل كه علي

نداشت مدام بارش حّق رحمت سحاب نبود كعبه خانهزاد اين حرمت به اگر

نداشت است�م حجراMسود راستي به نميبوسيد اگر را علي چشم سواد

نداشت فيضعام اينقدر كس هيچ وجود خدا رسول از پس محبّت, عشقو به قسم

نداشت مقام دعوي و منزلت داشت كه بود صبوري حرمخانة مقيم علي

نداشت بارعام كه شب نشد روز هيچ و بود مردم پناه كريمش دست اگرچه

نداشت سفرهاشطعام نمك و نان غير كه را تنگدستي طعم علي بود چشيده

نداشت نيام او شمشير تيغة اگرچه بيپشت علي تن بر زره بود اگرچه

نداشت انتقام تصميم و قدرت داشت كه گريست مدينه بُتشكن اين بردباري به

نداشت س�م گفتن از مضايقه علي او پاسخ به لب نكردند باز اگرچه

نداشت امام آن از شرم او امّت دريغ, ماند تنها و بود مظلوم عدالت علي

نداشت نام و نشان مردي و مرّوت از كه گلچيني نمود جسارت وحي باغ به

نداشت الس�م روضة آن از شرم كه كسي داد نبّوت گلشن سوختن به رضا

نداشت الحرام مسجد از قربكم و قدر كه َحَرمي قداست شد گم و ُحرمت شكست

نداشت جام به ولي شباهت داشت Mله به ماتم اين در شد داغ از شعلهور كه دلي

نداشت تمام فرصت شمعسوختولي كه روزي آشنا پروانه, و آتش شدند

نداشت پيام آن بلنداي به آفرين كه نشنيد يا نخواند را او وصيّت Êكسي, Êنداشت دوام اينآرزو كه درد دريغو ياسين گل اي بودي علي آرزوي تو

~50

GS

gs

نداشت؟ گام چار سه از بيش فاصله تو با كه ديدي خود چشم به را خزان فصل حضور

نداشت ازدحام و غوغا طاقت غنچه كه بود شاهد فّضه غمانگيز, فضاي آن در

نداشت؟ احترام تو باغ شكوفة مگر كردند پرپرش نشكفته تو كنار چرا

ديد وقتي هميشه, تا خون به نشست شفق

نداشـت> قيـام ولـي خوانـدي نافلـه

~51

GS

gs /4٢٠٢ خطبه الب=غه

~52

GS

gs

فاطمه پرسشخوردند دلها خون مدينه گلهاي آزردند سنگد+ن را فاطمه چون

بردند؟ حالي چه به را علي پرسيد: من محسن كو نگفت: كسي به هرگز

صبوريمات تو, صبوري از پيمبر ايّوب ثُبات و صبر عاصمة اي حق, شير اي

هيهات دشمن! سيلي و تو ناموس مظلوم اي خدا, غيرت مظهر اي

/4٨٥

~53

GS

gs

بهار هجدهمينرا زهرا كن ذوالجZل آيينة را زهرا كن مZل از بري رّب يا

را زهرا كن حZل علي ميگفت: گل اين عمرش بهار هجدهمين در

خواب خيالزهرا دارد بيجواب پرسش صد زهرا دارد گZب از پُر دامان

زهرا دارد خواب خيال كه امشب است بيدار علي چشم سحر, وقت تا

مظلومتريناست تاريخ سپيدة شفق همرنگ است تاريخ ديدة ظلم شاهد تا

است تاريخ شهيدة مظلومترين زهرا عالم, بانوي محبوبترين

~

GS

gs

~

GS

gs

علي داشت شريان در خدا خون خدا به

شورا

سكوت پنجسال و بيست

تنهايي

خانهنشيني

سكوت

دلتنگي

بغض

مظلوميت

بگو چاه با

ساحل و موج

چاهي كبوتران

ايمهتاب///

قرآن گردآوري

ليلةالقدر

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~57

GS

gs

قدر شب آنعلي داشت جريان هستي َرگ در خون مثل علي داشت شريان در خدا خون خدا, به

علي داشت زمان سير از تندتر حركتي خاكنشين نشد كه اف�كنََوردي بود

علي داشت جان آيينة در اخ�ص نور ميشد وا نفسش از يقين و صدق غنچة

علي داشت جهان بيش و كم به كِي اعتنا َغيري>

~58

GS

gsهو: و الَْمْعنيى هَذا فيى ِشْعٌر لَُه ُروَي َو الَقرابَِة؟ و حابَِة بِالصَّ تكُوُن O و حاىبَِة بِالصَّ الِْخ=ىفَُة اَتَكُوُن واىعََجباُه قاىَل: َو ُغيَُّب؟!١ـ الُْمشيىُروَن َو ذاى بِهى فَكَيَْف اُموَرهُْم مَلَكَْت وريى بالشُّ كُنَْت اَْقَرُبفَِاْن َو بالنّبيِّ اَوليى َك فََغيُْر َخصيىَمُهْم َحَجْجَت بالُْقْربيى كُنَْت ِاْن 4١٨١/َو حكمت اOٕس=م, فيض الب=غه

~59

GS

gs/4٥ خطبه

~60

GS

gs

بگو چاه باعلي تنگ, دل درد بگو چاه با علي شباهنگ, مرغ همنََفس اي

علي سنگ, دل شد آب تو صبر از خدا روح اي داد, و عدل كشتة اي

ساحل و موجمحفلخويش در شمعMله ميسوختچو خويش ساحل بر سينه موج چو ميكوفت

خويش دل راز چاه گوش به ميگفت: Mمو موافق, ياران بودن با

چاهي كبوتراننشست ماه با ستاره شب دامن در نشست آه دلم بر و غروب تنگ شد

نشست چاه دل به وقتي تو فرياد برخاست چاهي كبوتران ز شيون

مهتاب/// ايرا پايش رد هم ستاره كرده گُم را جايش نميدهد نشان خورشيد

را دلهايش راز بپرس چاه از مهتاب اي نهايم, اسرار مَحرم ما

قرآن گردآورينشست اندازه ز برون دلش به حسرت نشست تازه غمي سينهاش به لحظه هر

نشست شيرازه به كنده پرا قرآن غدير مظلوِم هّمِت با همه, اين با

~61

GS

gs

القدر ليلةمو+! هژبري و خدايي شير تو مو+! صبري اسطورة كه گفتند:

مو+! ابري پشت باز و خورشيدي افسوس ناشناسي, قدر, شب مثل

~

GS

gs

~

GS

gs

علي وفايي خورشيد تو كه اي

غفلتمردم

روزها/// آن

علي اجتهاد

اس�م محور

حكومتعدل

المال بيت

زبير و طلحه

عقيل و علي

علي جهاد

مارقين قاسطين, ناكثين,

داد و بيداد

ستيزي ظلم

بهار پنج

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~65

GS

gs

آبشار زمزمة

علي صفايي, و صدق آينة علي وفايي, خورشيد تو كه اي

علي ضحايي, شمس ُدجا, بدر حّق انوار مشرق تو ُرخ اي

علي نمايي, قبله و قبلهاي عشق محراب تو ابروي خم اي

علي نوايي, و برگ را غمزده پدر يتيمان بهر از شده اي

علي خدايي, و خلق رابطة پروردگار رحمت واسطة

علي؟ جايي, به راه ما نالة ميبرد كي تو لطف بيمدد

علي مايي, ديدة روشنِي توست مهر ما دل ندار و دار

علي دوايي, تو و+ي غير دردمند دل درمان به نيست

علي گشايي, عقده جان و دل از سحر نسيم مثل شب همه شب

علي خدايي, تماشاي محو تو و هستيم تو حيران همه ما

علي شهدايي, آينهدار شهود و غيب بيپردة شاهد

علي و+يي, درخشان مهر قدر شبهاي درخشندة ماه

علي رهايي, آفاق همه وز مقيم نبّوت و وحي افق در

علي خدايي, محبوب بندة خدا حبيب وفادار, يار

علي هوايي, و آب آن تشنة قدس و ملكوتي سير عاشق

علي دعايي, و مناجات گرم آبشار زمزمة از پاكتر

علي رضايي, و تسليم سر بر ميرسد چون تو به شهادت فيض

علي؟ كجايي, ميگفت: فاطمه ميكشيد نفس كه آخر َدم ا ت

گلآفتاب چو را شعر

علي راهنمايـي, جا همـه در

~66

GS

gs

مردم غفلتبود ُخم غدير از غفلت سيليخور بود مردم بيوفايي شاهد شب

بود گُم در سر كZِف زمان, كه روزي علي دست در كار زمام افتاد

روزها آنآمد داغش و +له فريادرِس آمد باغش به باغبان كه گفتند

آمد سراغش به خZفت روز آن كار از مردم كار گذشت كه روزي

/4٩٢ خطبه سنّت و كتاب > نور در

/4٣ خطبه الب=غه

~67

GS

gs

عدل حكومتفرود سرآورد انصاف محضرش در درود گفت جهان علي معدلت بر

پيمود احسان و عدل به علي كه راهي نشان نداريم حكومتي هيچ در

المال بيتكمال حّد تا رسيد او از انصاف جمال يافت علي از جميل, اوصاف

بيتالمال از بيحساب درهم يك كس به نبخشيد حكومتش طول در

زبير و طلحهنكرد فراموش حق ياد ز لحظه يك نكرد گُهرپوش را خاك دامن تا

نكرد گوش را مرد دو آن افسانة بيتالمال از روشن چراغ نور در

/4٢٢٤ خطبه الب=غه

~68

GS

gs /4٥٤ +ى

~

GS

gs

حكميت علي دارد شوقسفر محرابخون از باز

اخ�ص و آگاهي اصحابجمل

خوارج بيگانه آشنايان

فتنه چشم عثمان پيراهن

مالكاشتر باطل و حق

ياسر عّمار قرآن بر نيزه

زياد بن كميل چاه و راه

دعايكميل نيرنگ پرچم

خدا ايچشم عاص عمرو

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~71

GS

gs

شهادت جام

علي دارد سحر تا شب خدا با خوش خلوتي علي دارد سفر شوق خون, محراب از باز

علي بردارد سجده اين از سر چون بگريد خون آسمان امّا رحمت هماي آن است سجود در

علي دارد بيشتر مادر پستان از اُنس مرگ به زيرا ميزند شهادت جام بر بوسه

علي بردارد جرعه يك مرحمت دست به تا آوردهاند شير كاسه صد عرب بينوايان

علي دارد سحر تا فرصت كه قدري شب در است الكعبه َربِّ و فُْزُت او نجواي خدا با

علي دارد نظر امشب دل اهل كدامين با را خسته عاشقان مينوازد نگاهي با

علي دارد پَر و بال تا ميكند عشقبازي پروانهها چون و است يتيمان شبهاي شمع

علي دارد جگر بر مدينه كز داغهايي نشاند ماتم در عمر يك را كوفه نخلهاي

علي دارد در و ديوار بر كه چشمي گوشه است سوخته آشياني خاطرات بازتاب

علي دارد تَر چشِم انتظاري چشم همه با سالهاش هجده محبوب ديدن هواي در

علي؟ دارد خبر زهرا دل داغ از وقتي فراق از نسوزد چون او سينة Jلهزار

! خيزد, بپا مهدي تا است راه بر ديده

علـي دارد ظفر چشم خود صبوريهـاي كـز

~72

GS

gs

جمل اصحابندهند سيبت عطر بهشت باغ از ندهند نصيبت گر ا علي مهر از

ندهند فريبت سامري و گوساله جمل اصحاب چتر زير كه زنهار!

بيگانه آشنايانمو+ از جمل, جنگ حادثة از مو+ از مستّدل حديث گفتيم:

مو+ از عمل, در شديم بيگانه افسوس آشنايي, مّدعيان ما

عثمان! پيراهنكردند آن ناروا, بود كه شيوه هر كردند فراوان ستم علي, حّق در

كردند عثمان پيراهن به تبديل يكجا را كينه تماِم آنگاه,

/4٤٠ - خطبه الب=غه

~73

GS

gs باطل و حق ك ر/ ١ـ

قرآن١ بر نيزهاست قرآن عزيزتر جهان و جان از است قرآن در عشق حديث هرچند

است قرآن بر نيزه شويد, هشيار كفر نيزة َسِر بر نيست قرآن اين,

/4١٢٢ خطبه الب=غه

~74

GS

gs/4٥ َل

~75

GS

gs

اشتر مالكمرد اي است گرگ تو دشمن و يوسف تو مرد اي است سترگ و است بلند تو قدر

مرد اي است بزرگ مصيبتي تو داغ جاي از خيز علي اشتِر>

~76

GS

gs كميل4/ دعاي از ابُِغ

~

GS

gs

همايرحمت بستند بارسفرشرا كه سرخ گل آن

قدر شب موعود شب

محراب شهيد شير؟ يا نمك

بهبودي شوق عروج

شير كاسة مرغابيها پرواز

افطار در حلقة

علي داغ شهادت شهد

آفتاب بدرقة رستگاري

وغروب طلوع علي وداع

علي بر س�م خونين محراب

نجف ايوان قيامت صبح

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~79

GS

gs

قدر شب

بستند را رهگذرش چمن مرغان اشك بستند را سفرش بار كه سرخ گل آن

بستند را درش بيگانه به و دادند بار تماشاگهراز به را ما غم آشناي

بستند را پرش كه مهاجر پرستوي آن پيوست ابديّت با و شد پرواز گرم

بستند را سحرش پنجرههاي اختران اين از پيش اگر داشت خوشي روز آسمان

بستند را جگرش خون چشمة پلكها نبود خواب از خبر را علي بيدار چشم

بستند را سرش زخم دعا دست با كه تا كردند وا دل عقدة حرم نازنينان

بستند را ترش چشمان كه قدر شب آن بود زهرا غم غرق او خلوت سحر تا

بستند را سفرش بار كه سرخ گل آن باد راهش بدرقة اشك شبنم

كردند فراهم باغ از گل دسته دوستان

كردند فراهم داغ از حجلهاي +لهها,

~80

GS

gs

موعود شباست معبود و من ديدار شب يعني است موعود شب همان خدا, به امشب

است زود تا من سوي به ا بي مرگ اي است دير شو گر جلوه سپيده و صبح اي

شير يا نمكشمشير؟ كو سعادتم منتظر من بشير بانگ كن گوش ديده دو نور اي

شير از يا نمك, از بپوش چشم يا ديدي؟ كي نانخورش دو من سفرة در

عروجشد قالب از روحي عروج, مشتاق شد غالب دل به غم قدر شب آن در

شد ابيطالب ِشعب از شعبهاي دل بود زمزم چشمة اشك, گل از چشم

مرغابيها پروازميزد كبوتر دل چون همه نبض ميزد سر آسمان به علي كه شب آن

ميزد پَر او گرد عشق مرغابِي ميناليد حق مرغ شكسته, باِل با

در حلقةرا لبخندش رنگ غنچه به دادند را دلبندش داِغ +له به دادند

را كمربندش بست علي هيهات! دامنگيرش چه گر ا در حلقة شد

~81

GS

gs

شهادت شهداست آلوده قهر به آشتي سرچشمة است آلوده شهر فضاي ستم دوِد از

است آلوده زهر به افقين من شمشير نوشد شهادت شهد خدا شير تا

/4cdefg علي َربِّ َو

~82

GS

gs شهريار استاد دامنگير> ازو شد در حلقة تأثير قيامت صبح دم

~83

GS

gs

بهبودي شوقآوردند ناگزير حضور, به را غم آوردند زير به را ماه تو شرم از

آوردند شير كوفه, يتيم اطفال تو بهبودي شوق به خدا شير اي

شير كاسةدادن؟ دل بينوا, و يتيم به يعني دادن سائل جواب ره و رسم كو

دادن قاتل به خود شير كاسة از مو+ از غير به نيست َاَحدي كار

افطارميداد سائل به خويش انگشتري ميداد ساحل به گهر و بود دريا

ميداد قاتل به خود شير كاسة از افطار ميكرد خشك نان كيسة از

علي داغقدر؟ شب اين در كيست اذان گلبانگ قدر؟ اينشب در چيست شور و اينشيون

قدر شب اين در گريست, گل غم در گل علي داغ از ريخت, اشك پي از اشك

آفتاب بدرقةآوردند؟ آفتاب غروب پيغام آوردند؟ تاب چگونه علي هجر در

آوردند گZب و قرآن و آيينه ملكوت از فرشتگان بدرقهاش در

~84

GS

gs

غروب و طلوعشهود و غيب مسند صدرنشين آن وجود به آمد عدم از پيش كه گفتند:

سجود حال در كرد غروب روز يك عشق كعبة از كرد طلوع روز يك

/4١٥ صفايي عجب نجف

~

GS

gs

عليًا ناد بود آمده فرود شمشير تو فرق دوشبر

توّسل توفيق

شب/// به كه ناشناسي فضايل باران

انگشتر و انگشت ابيالحديد ابن اعتراف

عليست با حق علي درخششنام

نما قبله جام اقيانوسو

طور و موسي ابوتراب

بنگرم سو هر به فيضبخشي

باش آن طلعت بنده المشس رّد

قدس طاير ابدي بزرگ

كثير خير مو: عشق

نوح استغاثة توفان! و اشك

عطشفضيلت دريا و موج

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~87

GS

gs

شفق و فجر

بود آمده وجود اصل آينة بر سنگ بود آمده فرود شمشير تو فرق بر دوش

بود آمده فرود روح و شده نازل وحي شد غوغا ملك جوش از تو توديع شب

بود آمده سرود به و س�م به قدسي پيك ملكوت بام ز تو حضور تمنّاي به

بود آمده كبود روي با حيرتزده فجر شد رنگين شفق تو خون سرخي از شب آن

بود آمده سجود به مسجد كه قدر شب آن ميگفتي جهان بدرود و بودي ما جان

بود آمده جود خانة در به گدايي به راه همه اين اجل پيك كرمي اميد به

بود آمده زود چه تو سراغ به شب آن مرگ, نَفََست با جهان دو حيات خورده گره اي

بود آمده سجود به ج�لت ايوان پيش امين جبريل كه است گواه كوفه مسجد

بود آمده وجود به شب آن تازهاي محشر باز فاطمه بي خانة در كه بود اين غمت

بود آمده شهود بزم از كه غيب شاهد تو لبهاي گل از ميشنيد

َجَفت نَ محبّـت, و عشـق حـرم نُـماد اي

بود آمده نمود به جا آن شعر تو از

~88

GS

gs

توفيقنيست كس برتر رتبه به او از كه زيرا نيست كس در علي توصيف يارايي

نيست كس هر با كه است رفيقي توفيق خواست بايد خدا از ثنايش توفيق

فضايل بارانميبارد او جبين از حّق انوار ميبارد سو همه از عظمت مجدو

ميبارد فرو آسمان از پيوسته رحمت چون علي, فضايل باران

الحديد ابي ابن اعترافمينوشيد او كوثر از لب تشنه هر ميجوشيد علي فضايل درياي

پوشيد دشمن و, نكرد بيان ترس از دوست را, كمالش و فضايل كه آن با

علي نام درخششعلي پيغام گوش, به رسد لحظه هر علي جام تشنة ماست دل هردم

علي نام بشر, تاريخ تارك بر است ديروز از درخشندهتر روز هر

جام و اقيانوسعلي است حرف و گفُت تواِن ز بيرون علي است شگرف عصمتي اسطورة

علي است ژرف و عميق انوسي, اقي دست به جام و حيرتزده و تشنه ما

~89

GS

gs 4mnopq كرم ا

~90

GS

gs

مولي عشقاست شهر زاغههاي شام روشنگر است قهر ستمگر, كاخنشينان با

است زهر مو+, عشق بدون صهباي باش كوثر ساقي جام تشنة لب

توفان! و اشكتو ايِي فريب از حيرت به مهتاب تو ايِي زيب محو سپيده, چشم اي

تو دريايي دل در ميشد, توفان ميغلتيد رخش بر يتيم اشك چون

دريا و موجداشت خروشيدن سِر دريا, دريا داشت جوشيدن شوق موج, پي از موج

داشت نوشيدن و نيوشيدن تو عشق كوثر ز+ل چشمة ساقي اي

عليًا/// نادگفت بايد َجليى نْ َسيَ سحر مرغ با بايدگفت جلي ذكر خستهد+ن, اي

گفت بايد عليعلي دل پردة وز كرد بايد خداخدا جگر سوز از

توسلعلي دامان به گلي بزن اشك اي علي دامان به پُلي بزن آه اي

علي دامان به توّسلي زنجير ببند عرش تا و برآي دل ز ناله اي

~91

GS

gs

شب به كه ناشناسيميبرد نوشش لب لعل به رشك گل ميبرد گلفروشش ُحسن همه از دل

ميبرد دوشش به نان و غذا و خرما شب هر مستمندان بهر همه, اين با

/4٥٥

~92

GS

gs

/4٧ بَِشهاٍب آٍت

~93

GS

gs /4٩

~

GS

gs

~

GS

gs

علي خداي بندة بهين اي

يكسخن خورشيد كارنامة

سلوني الب�غه نهج

كوخ و كاخ فصاحت

مقام و جاه شريفرضي سيد قول

زنهار! قصار كلمات

سبكباري امام نامه

هوس آرزو, دين غيرت

علي زهد ارزشآموزش

يقين سكوت

باطل و حق ميزان آسمان و زمين اسرار

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~97

GS

gs

علي جمال و ج�ل

علي راي, و علم خداونِد وي علي خداي, بندة بهين اي

علي پاي, به دين تو سعي ز وي توحيد پرچم تو دست به اي

علي جانفزاي, مهِر مهربان وجود سپهر در تو جمال اي

علي نماي, ايزدي آينة ازلي جلوة تو جZل اي

علي سراي, سخن مديحت به وحي دفتر و خدا كتاب اي

علي ابدگراي, شد ازل از تو عدالت آوازة كه اي

علي دلرباي, تو, نگاه وي مو+ دلنشين, تو كZم اي

علي گوهرآزماي, مََحك توست و+يت جوهر خدا به

علي ناخداي, تو لطف هست شكستهد+ن كشتي در كه اي

علي هماي, چون تو بال و پَر آفاق سر بر افكند سايه

علي پاي, دير تو, هجر شام زودگذر بود تو وصل صبح

علي هاي, كه: زبان يك و دل يك ميگويند كاينات همة

علي برآي, افق ِجيب ز خود حيات آفتاب تو وجود اي

علي گشاي, گره نسيم تو كاريم در عقده غنچه, چون همه

علي ُسرمهساي, چشم اين و من توايم راه خاك آرزومند

علي خداي, مظهر اي تو جز مينگريم كاينات در هرچه

فداه؟ العالمين ارواح كيست

Oبِـْسِما اِء بـى ْحـَت تَ نُْقطَـٌة

~98

GS

gs است/ حكيمي محّمدرضا استاد اس=مي متفكّر و متعهد انديشمند اثر خورشيد> اش

~99

GS

gs١و4٣/ بِالَْحّق/// الْ بِ

~100

GS

gsمسيحي/ جرداق جرق تاليف انيّه> اOِنْسى الْعَدالَِة انديشة باغ

~101

GS

gs/4cdefg علي

~102

GS

gs/4٢٨ خطبه الب=غه است:

~

GS

gs

خاصه صلوات

خواهيكرد تجليعصمتظهور اي تو

موعود مهدي

محّمدي گل

يكگل با بهار

گلنرگس

معراج

نويد

زمزمه

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~105

GS

gs

نصيرالّدينطوسي بندخواجه ١ ٢ از فرازيبَويَّة النَّ ْعَوَة الدَّ صاِحِب َعلىي اِرْك بى َو َوِزْد َسلِّْم َو َصلِّ َالّلُهمَّ

الَحَسنيّة الِحلِم و َحيْدريّة الْ َولِة الصُّ َو

جاّدية السَّ اَدِة الِعب و الُحَسينيّة الّشجاَعِة و

الَجعفريّة ثاِر b+ا و اقريّة الب الَمآثِر و

َضويّة الرَّ الُحَجِج و الكاظميّة الُعلوِم و

النََّقويّة النَّقاَوِة و التََّقِويّة الُجوِد و

ا+لهيّة الَغيبِة و الَعسكريّة الَهيبَِة و

الُمطلَق دِق الصِّ ٕالي الّداِعي و بالحّق القائِم

O ا حّجِة و Oا ٔاماِن اOو كلمِة

Oا لديِن الُمقِسِط O بامِرا القائِِم

O ا ِم ُحَر عن الّذابِّ و Oا بأمِر الغالِب

الِمَحن و الكَُرِب دافع الَعلَن و الِسرِّ اماِم

بالحّق ا+ماِم الِمنَن و الجوِد صاحِب

الّزمان و العصِر صاحِب الحَسن بِن محّمِد أبيالقاسِم

إ+يمان مُظِهِر و حمىن الّر خليفِة و

القرآن شريِک و البُرهان قاِطِع و

أجَمعين عليِهم و علَيه سZمُه Oِو ا صلواُت الجان و إ+نِس سيِِّد و

الحَسن وّصيَّ يا عليَک الّسZُم و الّصZُة

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~106

GS

gs

ا زمانِن ٕاماَم يا الّصالح الَخلَف و

Oا رسوِل يابَن الَمهدّي الُمنتَظُر القائُم ايّها

الُمسلمين ٕاماَم يا المؤمنين اميِر يابَن

ا مَْولَينَ و َسيَِّدنا يا َخلِْقه َعلَي O ُحَجَةا يا

O ا ِالَي بَِک ا نى لْ تََوسَّ و ا َواْستَْشفَْعنى ا ْهنى تََوجَّ ا ٕانّى

ة ِخَر b+ا َو ا نيى الدُّ فِي ا حاجاتِن يََدي يَْن بَ اَك نى مْ َقدَّ و

Oعندا ا نى لَ ِاْشَفْع O عندا َوجيىهًا ا يى

اهِرين/ الطّ آبائَک بحّق و َك َجدِّ بَحّق و َحقَِّک بِ

~107

GS

gs

سبز خيمة

كرد خواهي طهور شراب Jله جام به كرد خواهي ظهور عصمت تجلّي اي تو

كرد خواهي نور غرق را آينه و آب تو چشم كرشمة يك به ابرو اشارة يك به

كرد خواهي دور راه از كه اشاره يك به نزديك كني هم به را سوتهدJن قلب تو

كرد خواهي صبور نگاهي به را سنگ تو دارم يقين ولي ندارد شكيب دلم

كرد خواهي خطور گلها خاطر به سحر شوند انتظار عطر از پُر كه آن براي

كرد خواهي سرور سراي تو را بهشت كجا؟ بهشت كجا, سبزت خيمة صفاي

كرد خواهي ظهور روزي كه كعبه به قسم صبح ستارة رجعت منتظر نشسته

كرد خواهي شور و شوق از پر بوسه دو يك به روز آن را كعبه دامان كه گواست خدا

كرد خواهي طور و موسي معجز دوباره آفاق ميشود النّور َجبَل جلوهات ز

كرد خواهي دور Jله دل ز را داغ تو برد خواهي بهار طواف به را باغ تو

كرد خواهي حضور بزم ميهماني به شقايقها از دعوت ب� و كرب دشت به

كرد خواهي عبور مدينه كوچههاي ز را ياسين عبير بيايي كه آن شوق به

كرد خواهي مرور را غم سورة تمام بقيع آستان در عصمت آية كنار

داند جگر خوِن تو هجر ز هست كه

بگـرداند Zب ما از تو ياد شميـم

~108

GS

gs

موعود مهديآمد نهان كه آن غيب پردة در آمد مقصود شاهد دلشدگان, اي

آمد موعود مهدي خدا, محبوب ميشنويد محّمدي, گل بوي گر

محّمدي گلاست شده فريبا جهانتاب, خورشيد است شده زيبا صبح سپيده, تور در

است شده وا محّمدي گل تبريك! ميگويند هم به فرشتگان امروز

گل يك با بهاراست آمده انتظار شاِم پي از صبح است آمده يار نشستهايد, چه گفتا:

است آمده بهار صد سرخ, گل يك با گفت: گل, يك با بهار نشود گفتم:

نرگس گلپيداست يارش چارده, شب ماه چون پيداست انتظارش و اميد صبح دل,

پيداست> بهارش از نكوست, كه

~109

GS

gs /4٨١ الْ اَء بى الْ

~110

GS

gs

~

GS

gs

شورينيست شوقو و راه از ميرسد بهار

روشن اميد

حجت آخرين

عدل انتظار

كيميآيي؟

حضور باغ

شوقزيارت

سبز خيمة

حضور آينة

دل/// و ديده دست ز

اشك چشمة

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~113

GS

gs

خورشيد گل

نيست سروري سينهها در و دل در اميد نيست شوري و شوق و راه از ميرسد بهار

نيست سوري و هست سوگ توام بيحضور كه باغ در گل چو نشكفد دلم روي هيچ به

نيست صبوري دل بخندد تو بي كه دلي نشود طربفزا برويد تو بي كه گلي

نيست> حضوري مرا نماز تو بي كه

~114

GS

gs /4٧

~115

GS

gs ندبه4/ دعاي از نَرا َو ا تَرانى مَتيى هْراى الزَّ ابَْن

~116

GS

gs

دل/// و ديده دست زنيست كاري نالة ناله, كه است اين نيست ياري َسِر را, تو و من يار, با

نيست ميهمانداري بزِم شايستة جايي هر دل و ناپاك ديدة اين

شيرازي حافظ انداز> پاك آن بر ديده پس و اّول شو پاك گويند طريقت كاهل زدم اشك در

~

GS

gs

برگرد ميشود مسرور تو نگاه از دل

فجر مطلع

مهدي يا

يوسفگمگشته

مقّدس سرداب

بدم/// الطالب اين

عالم قبلة

مهدي تكبير

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

~

GS

gs

~119

GS

gs

تشنه كوير

برگرد ميشود, دور دل ز زمانه غم برگرد ميشود, مسرور تو نگاه از دل

برگرد ميشود, نور از پُر كعبه حريم تو شكفتن با طربانگيز شود چمن

برگرد ميشود, مأمور تو ركاب در كه نفس مسيح آن همراه به و نماي كرم

برگرد ميشود, مجبور تو خاكبوس به فلك ماه كه قسم جمالت آفتاب به

برگرد ميشود, ديجور شب سپيدة ظهور چكاد در تو جمال تجلّيات

برگرد ميشود, شور پر همه ترانهها سرشار ميشود شوق از همه كرانهها

برگرد ميشود, مسرور آينه دوباره ميگردد باز آب آبروي دوباره

برگرد ميشود, طور شجر نخلها و شد خواهد باغ به مبّدل تشنه كوير

برگرد ميشود, مقدور تو ظهور از پس يكرنگي و صفا عدالت, و برادري

شفق رنگ يافت گرچه ما ديدة سرشك

برگـرد ميشود, مسرور تو نگاه از دل

~120

GS

gs

فجر مطلعهيهات! پايت, به بوسه شرف و ما مات تو تجZّي از ُحسن جلوة اي

صلوات و سZم تو, فجر مطلع بر پنهانتر تو قدر قدر, شب از اي

مهدي يامهدي دارد هست آنچه هر ُحسن از مهدي دارد حقپرست دِل و جان

مهدي دارد دست به خدا لطف از را جانها رگ و دلها سررشتة

گمگشته يوسفگردد شيدا فرشته او جلوة بر گردد پيدا چو گمگشته يوسف آن

گردد هويدا سيرتش و صورت از َعلَوي صفات محّمدي سيماي

مقدس سردابما آيينة در گر جلوه تو نور وي ما آدينة غروب نََفِس هم اي

ما سينة شد, تو مقّدس> مَْن

~121

GS

gs

عالم قبلةتو نشاطآور نام جان, آرامش تو حقباور دل عالم, قبلة اي

تو ياور نفر سيزده و سيصد اي درآي پرده از چارده, شب ماه چون

مهدي تكبيرداد خواهد هيجان گلها, به تو عطر داد خواهد جان +له, باغ به تو شوق

داد خواهد تكان را كعبه تو, تكبير نورت بپيچد آفاق در كه فردا

~122

GS

gs

~123

GS

gs

كتابنامه

١٣٤٩ برهان, انتشارات فارسي, ج�لالدين ترجمة كتّاني, سليمان دژي, و مشعلي علي ١٣٧٠امام قم, حّق راه در مؤسسة تحريرية هيأت اّول, ١٣٧٧پيشواي صدر, انتشارات مطّهري, مرتضي يد شه استاد - ع علي دافعة و ١٣٧٦جاذبه صابرين, انتشارات , ابراهيمي جعفر - ع علي امام ١٣٧٩زندگينامة رضوي, قدس آستان خدمت ضمن آموزش مركز ع, علي امام ١٣٦٨سلوك قم, اس�مي ارشاد و فرهنگ اداره آيتي, محّمدابراهيم دكتر اميرالمؤمنين, ١٣٧٠سيماي اس�مي, فرهنگ نشر دفتر حكيمي, محّمدرضا استاد - جاودانه ١٣٤٤كZم اميركبير, انتشارات صدر, حسن - نامتناهي ١٣٦٨مرد اس�مي, انق�ب آموزش و انتشارات سازمان شهيدي, سيدجعفر دكتر ترجمة البZغه, نهج

dayaniTypewritten Textبازگشت به فهرست

فهرستاشاره:سلام بر مولیالموحدینفرازی از 12 بند خواجه نصیرالدین طوسیمیلاد خورشیدبا پیامبر نورلافتی الاعلیالغدیرغروب رسالت25 سال صبر و سکوتحکومت عدلناکثین قاسطین مارقینآیینه شهادتدر کهکشان فضایلپرتوی از کلام جاودانهسلام بر خورشید مغربفرازی از 12 بند خواجه نصیرالدین طوسیخیمه سبزهنگامه ظهوركتابنامه