ԱՄԱՌ

Ամառը մեր բակում ,Խոսում ենք ու խաղում

, Ես Սոֆին ու Փյունիկը : Տարբեր երգեր ենք երգում Աշխեն

,Ի՜նչ ուրախ է ամռանը ,Երեխաներն են երգում

Ես սիրում եմ ամառը :Երբ Վարդավառ ենք տոնում

Ամռանը մենք մեր բակում Միշտ Վարդավառ ենք տոնում- Ուրախ ուրախ դուրս գալիս

:Ու ծաղիկներ հավաքում

ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ Դիլիջանի Կենտրոնական Դպրոց

III դասարանի աշակերտուհի

Աշխեն Սարատիկյան

Ակրոստիքոս

Ա ,մառը եկավՄ , առանը լցրավԱ ,նտառի մրգովՌ :ազմիկի ճիչով

Ասպրամ

Ասպրամ

Ամառ

–Ամառ ամառ Իմ գեղեցիկ քնքուշ ամառ

` ,Գալիս ես ու ուրախացնում ` :Գնում ես միշտ մեր սրտերում

Ասպրամ

Ամառ

Արևն ինձ նման մանուկ է դարձելԽաղից չի հոգնում մինչ ուշ երեկո,Աշխարհի վրա սիրտն է տաքացել,Ամառվա շոգ է երկնքի ներքո: Երկնքում կորած ամպի ոչ մի հետք, Ամառվա օրն է լույսից շլացել, Արևի տապ գիտի լիճ ու գետ, Քամին յոթ սարի հետևն է անցել: Վալերի

Ակրոստիքոս

Ա մառն եկավ Մ արդկանց ջերմացրեց Ա մեն իր գալով Ռ ազմիկին ուրախացրեց:

Վալերի

Ակրոստիքոս

Ա ’ , շո ւն քո անտառն եմ ես սիրումՇ ուրջդ երփներանգ ու ոսկեփայլ

,տերևներով ՈՒ բնությունն է գեղեցկանում Ն :այում եմ շուրջս և հիանում

Գրիգոր

Ա Շ ՈՒ Ն

Ա կ ր ո ս տ ի ք ո ս

Աշուն եկավ գունազարդ Շվշվացին քամիները Ուրախ էին տերևները Նրանք պարում էին միասին:

Սոֆի

Ա Շ ՈՒ Ն Աշուն եկավ բերքառատ Բերեց մրգեր մեզ առատ Աշուն եկավ գունազարդ :Բերեց գույներ մեզ զվարթ

Սոֆի

Վ Ա Հ Ե

Ակրոստիքոս

Ա , , շունն եկավ անտառը ներկեց

Շ , :ատ պտուղներ մրգեր բերեց

ՈՒ ,մեզ դպրոց վերադարձրեց

Ն որ գիտելիքներ պարգևեց :Վահե

ՎահեՍոֆի

Գրիգոր

Ակրոստիքոս

Ձ , յուն փափուկ ձյուն Մ արմանդ իջիր սարերին Ե ղևնուտը սարի լանջին Ռ ազմիկի պես կհանդիպի

Մեդեա

Ձ Մ Ե Ռ

Ակրոստիքոս Ձ յունը իջավ Մ եր երկրի վրա: Ե կան օրեր ցրտաշունչ Ռ ետինի պես ջնջեցին գույները • • • • • Այահ

•

Հ Ե Ք Ի Ա Թ

ԹԵ ԻՆՉՈՒ՞ Է ՆԱՊԱՍՏԱԿԸ ՍՊԻՏԱԿՈՒՄ ԵՐԲ ՁՄԵՌԸ ՄՈՏԵՆՈՒՄ Է

,Վաղուց՜ :շատ վաղուց կար մի նապաստակԱ յս նապաստակի մորթին ամբողջ տարին :գորշ էր Մ ,ի օր

ձմեռամուտին նապաստակը անտառում թռչկոտելիս տեսնում է :գայլերի մի ոհմակ Ն : րանք որսի էին գնում Նապաստակի

մորթին վախից ձյան պես սպիտակեց: Գ այլերը պստլիկի կողքով :անցան և նրան չնկատեցին Ահա թե ինչու ձմեռամուտին

:նապաստակի մորթին սպիտակում է Այահ

Բ Ա Ն Ա Ս Տ Ե Ղ Ծ ՈՒ Թ Յ ՈՒ Ն

Ձմեռը եկավ,Ցուրտը ընկավ, Ձյունը իջավ,Սառյուց դառավ:Սարսափեցին վարորդներըՈՒ փոխեցին անիվները:Իսկ մայրիկս չմտածեց,Անիվները նա չփոխեց:Առավոտյան ոգևորվածԴուրս եկանք սահադաշտ:

Ձմեռային գիշեր

Դիլիջանի Կենտրոնական Դպրոց3-րդ դասարան

Այահ Շահրազադ Ռաշիդի

ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ

Ակրոստիքոս

Ձ , յուն փափուկ ձյունՄ ,արմանդ իջիր սարերինԵ ղևնուտը սարի լանջինՌ :ազմիկի պես կհանդիպի

Րաֆֆի

Գ Ա Ր ՈՒ Ն

Ա կ ր ո ս տ ի ք ո ս

Գարուն եկավԱրևը զվարթՐոպեներն անցանՈՒ զվարթ գույներՆա իր հետ բերեց։

Փունիկ

Գարնանային հրաշքները Մի գարնանային արևոտ օր, երբ երեխաները խաղում էին բակում և ծաղիկներ հավաքում՝ մայրիկներին նվիրելու համար, հանկարծ արևը վերևից ասաց.-Երեխանե՛ր, ինչու՞ ինձ հետ չեք խոսում: Երեխաներն ապշած նայեցին վերև.-Մենք չգիտեինք , որ դու կարողանում ես խոսել, սիրելի′ արև:-Իսկ դուք գիտե՞ք, թե ի՞նչ հրաշքներ է գործում գարունը:-Ո′ չ, խնդրում ենք ասա, սիրելի′ արև:-Իհարկե, սիրով, գարնան հրաշքներից են՝ ծառերի ծաղկելը, թռչունների վերադառնալը, գետերի քրքիջը, իմ շողշողուն ու ջերմ ժպիտը...-Շնորհակալությու′ ն, սիրելի արև: Մերի 

Ա կ ր ո ս տ ի ք ո ս

Գ արունը դեռ չէր հեռացել Ա րցունքները դեռ չէր մաքրել Ր ոպե առ րոպե ամառը Ու զում էր հաղթել գարնանը Ն որ բույրերով լցնել աշխարհը:

Շնորհակալություն

Դիլիջանի կենտրոնական դպրոց

III դասարանի աշակերտներ