such a beatiful story&amp #32 &#32 thai (1)
TRANSCRIPT
ขอใช้�เวลาแค่� 37 ว�นาที� เพื่��อค่�ณจะได้�อ�านเรื่��องน�� แล�วค่วามค่�ด้ของค่�ณจะเปล��ยนไปช้!�วกาล
เรื่��องรื่าวที��เรื่าส่�งมาให้�ค่�ณน�� ช้�างงด้งาม
ช้าย 2 ค่น ป%วยห้น!กที!�งค่&� นอนอย&�ที��โรื่งพื่ยาบาล
ในห้�องเด้�ยวก!นช้ายค่นแรื่ก ได้�รื่!บอน�ญาตให้�ล�กน!�งได้�ว!นละ 1 ช้!�วโมงในช้�วงบ�าย เพื่��อช้�วยรื่ะบายของเห้ลวในปอด้ เต�ยงของเขาอย&�รื่�มห้น�าต�างซึ่,�งม�เพื่�ยง
บานเด้�ยวในห้�องน!�นช้ายอ�กค่นห้น,�ง ห้มอให้�นอนรื่าบ
ตลอด้เวลา..อย&�บนเต�ยง
ช้ายที!�งส่องค่นที��รื่�วมห้�องก!น ก-ได้�ค่�ยก!นถึ,งเรื่��องรื่าว
ช้�ว�ตของตน
พื่วกเขา เล�าให้�ก!นฟั0งถึ,งเรื่��องภรื่รื่ยา เรื่��องค่รื่อบค่รื่!ว
เรื่��องบ�าน การื่งาน เรื่��องส่ม!ยถึ&กเกณฑ์3ทีห้ารื่ เรื่��องที��
ไปเที��ยวที��ต�างๆในว!นพื่!กรื่�อน
ที�กว!นในช้�วงบ�าย ช้ายที��นอนเต�ยงรื่�มห้น�าต�าง จะบรื่รื่ยายให้�เพื่��อนรื่�วมห้�องฟั0ง
ว�า ม�อะไรื่เก�ด้ข,�นภายนอกบ�าง
ช้ายค่นที��ต�องนอนรื่าบอย&� ก-รื่&�ส่,กด้�ข,�น จากเวลาแค่� 1 ช้!�วโมงที��
เพื่��อนที��นอนรื่�มห้น�าต�างบรื่รื่ยายให้�ฟั0งว�า ม�อะไรื่เก�ด้ข,�นบ�าง
ม!นที5าให้�เขารื่&�ส่,กเห้ม�อนว�า เขาได้�ด้5าเน�นช้�ว�ตตามปกต� โลกของเขาด้&กว�างขวางข,�น และ ม�ช้�ว�ตช้�วาข,�น จากก�จกรื่รื่มห้ลากส่�ส่!น
ของช้�ว�ตที��ด้5าเน�นไปในโลกภายนอก
ช้ายที��ได้�รื่!บโอกาส่ให้�ล�กน!�ง บรื่รื่ยายให้�ช้ายที��ต�องนอนรื่าบ
ตลอด้เวลา เห้-นภาพื่ว�า ห้น�าต�างที��มองออกไป เห้-นทีะเลส่าบที��
ส่วยงามฝู&งเป7ด้ และ ห้งส่3ลอยล�องอย&�
บนน5�า ในขณะที��เด้-กๆเล�นเรื่�อใบจ5าลอง ค่&�รื่!กว!ยเยาว3เด้�นจ&งม�อก!น ม�ด้อกไม�ส่�ส่!นส่วยงามเบ�งบานอย&�รื่อบๆ และ เห้-นต,กรื่ามที!นส่ม!ยของต!วเม�องอย&�ไกลๆ
ในขณะที��ช้ายที��นอนรื่�มห้น�าต�างบรื่รื่ยายให้�
เพื่��อนฟั0งถึ,งรื่ายละเอ�ยด้ต�างๆด้�าน
นอก ช้ายที��นอนรื่าบอย&�ก-
ห้ล!บตาลง จ�นตนาการื่ให้�เห้-นภาพื่ตามไป
ยามบ�ายของว!นที��อบอ� �นว!นห้น,�ง ช้ายที��นอนอย&�รื่�มห้น�าต�างได้�เล�าว�า ม�ขบวนพื่าเห้รื่ด้ขบวนห้น,�งก5าล!งเด้�นผ่�านไปแม�ว�า ช้ายอ�กค่นไม�ได้�ย�นเส่�ยงของวงด้นตรื่�น!�นเลย แต�เส่ม�อนเขาส่ามารื่ถึได้�รื่!บฟั0งและแลเห้-นได้�จากค่5าบรื่รื่ยายที��พื่รื่รื่ณนาได้�อย�างละเอ�ยด้ละออของเพื่��อนที��อย&�รื่�มห้น�าต�าง
ว!นเวลา เป7นส่!ปด้าห้3 เป7นเด้�อน ผ่�านไปเช้�นน!�น
เช้�าว!นห้น,�ง เม��อจะเข�าไปด้&แลค่นไข� พื่ยาบาลเวรื่เช้�าได้�พื่บรื่�างที��ส่งบน��งไรื่�
ช้�ว�ตของช้ายที��นอนรื่�มห้น�าต�าง เขาได้�จากไปอย�างส่งบขณะนอนห้ล!บ
เธอเศรื่�าใจมาก และได้�แจ�งให้�เจ�าห้น�าที��ฝู%ายฌาปนก�จมารื่!บศพื่ของเขาไป
เม��อการื่จ!ด้การื่ศพื่ผ่�านไปเรื่�ยบรื่�อย ช้ายที��เป7นเพื่��อนรื่�วมห้�องได้�เอ�ยปาก ขอย�ายเต�ยงไปนอนที��รื่�มห้น�าต�างแทีนเพื่��อนผ่&�
จากไปของเขา พื่ยาบาลรื่&�ส่,กด้�ที��ได้�ม�การื่ปรื่!บเปล��ยนค่รื่!�งน�� และเม��อจ!ด้ที��ทีางให้�ค่นไข�เรื่�ยบรื่�อย เธอก-ออกไปจากห้�อง ที��งให้�เขา
นอนที��เต�ยงให้ม�ค่นเด้�ยว
ช้ายผ่&�ซึ่,�งต�องนอนรื่าบก!บเต�ยงเป7นเวลานาน ได้�พื่ยายามย!นรื่�างกายของ
เขาข,�นด้�วยศอก แม�ม!นจะเจ-บปวด้และยากล5าบาก
ด้�วยค่วามกรื่ะห้ายที��จะมองเห้-นโลกภายนอกด้�วยตาของตนเอง
และ ..เม��อเขาย!นกายข,�นมองผ่�านห้น�าต�างไปได้� ....
ด้�วยค่วามข�องใจ..เขาได้�ถึามพื่ยาบาลผ่&�ด้&แลเก��ยวก!บเพื่��อนรื่�วมห้�องผ่&�เพื่��งจาก
ไป ..ผ่&�ซึ่,�งได้�พื่รื่รื่ณนาถึ,งค่วามงามของโลกภายนอกที��อย&�นอกห้น�าต�างน!�นให้�เขาฟั0งนางพื่ยาบาลเล�าว�า ช้ายผ่&�เพื่��งจากไปน!�น ที��แที�เป7นค่นตาบอด้ ไม�ส่ามารื่ถึแม�แต�จะมองเห้-นว�าม�ผ่น!งว�างเปล�านอกห้น�าต�าง
บานน��เธอบอกว�า
“ ที��เขาเล�าให้�ค่�ณฟั0งถึ,งโลกภายนอกที��ส่วยงามนอกห้น�าต�าง อาจเพื่รื่าะแค่�อยาก
ให้�ก5าล!งใจค่�ณ”
เรื่��องน��บอกเรื่าว�า
ย!งม�เรื่��องรื่าวอ�กมากมายในโลก ที��เรื่าส่ามารื่ถึที5าให้�ค่นอ��นม�ค่วามส่�ข ไม�ว�า เรื่า
จะอย&�ในส่ถึานการื่ณ3ใด้ก-ตามการื่แบ�งป0นเรื่��องที�กข3ใจให้�ค่นอ��นรื่!บรื่&�
อย�างมากก-ลด้ค่วามที�กข3ของเรื่าไปค่รื่,�งห้น,�ง
แต�ถึ�าแบ�งป0นค่วามส่�ขที��เรื่าม�ให้�ค่นอ��น เรื่าก-ส่�ข..เขาก-ส่�ข..
ค่วามส่�ขก-จะเป7น 2 เที�า
ถึ�าอยากรื่&�ส่,กว�ารื่วย ..จงอย�าน!บแต�เง�นและทีรื่!พื่ย3ส่�นที��ม�
จงน!บส่��งที��ที5าให้�ค่�ณม�ค่วามส่�ข ที��เง�นไม�ส่ามารื่ถึซึ่��อห้าได้�..เข�าไปรื่วม
ด้�วย
‘Today is a gift, that is why it is called The
Present.'
แบ�งป0นค่วามส่�ขที��ค่�ณได้�จาก email ฉบ!บน��
ให้�ค่นอ��นที��ค่�ณปรื่ารื่ถึนาด้�ก!บเขาบ�าง ก-จะด้�ไม�น�อย