ឆ្លា តក្នុងការធ្វើការងារ ធ ើម្បីកាា យជាបុគ្គិលឆ្ធ នើម្

រ ៀបរ ៀងរោយ ចំរ េះ

ឆ្លា តក្នុងការធ្វើការងារ អ្នករាល់គ្នាគឺសុទធសឹងរបឹងែរបងេធវើការងារសរាប់ជីវិត។េយើងេធវើការរបឹងែរបងកនុងការ េធវើកិច្ចការរបស់េយើងេ ោះេយើងនឹងកាាយជាអ្នកពូែកកនុងការេធវើការងារ។ ការខិតខំេធវើការអាច្ឲ្យេយើងរក្ាទំ ក់ទំនងនិងសេរមច្េគ្នលេៅកនុងជីវតិ។ ផទុយេៅវិញប ាប់ពីការរបឹងែរបងេធវើការយ៉ាងយូរេយើងនឹងទទួលអារមមណ៍ថាការខិតខំេធវើការែតមួយមុខ គឺមិនទាន់រគប់រគ្នន់េ ោះេទ។អ្វីែែលសំខាន់គឺេយើងរតូវានភាពឆ្លាតៃវកនុងការេធវើកិច្ចការរបស់េយើង។ ភាពៃវឆ្លាតកនុងការងារគឺអាច្ជួយឲ្យេយើងកនុងការរគប់រគងខលួនឯងការបេងកើនផលិតភាពនិងទទួលបានលទធផលលអ។ ខាងេរកាមេនោះគឺជាគនលឹោះមួយច្ំនួនសរាប់ជំនួញែល់ការេធវើការឆ្លាត៖

១. មានវតថុបំណងច្បាស់លាស់ អ្វីរគប់យ៉ាងគឺសុទធែតានេគ្នលបណំងប ុែនែមិនែងឹថាអ្នកែងឹពីវាឬក៏អ្ត់។ េតើេគ្នលបំណងរបស់អ្នកគជឺាអ្វី? អ្នកែែលមិនែងឹពេីគ្នលបណំងរបស់ខលនួឯង គឺរតូវបានច្ំណាយេពលេវលាឥតរបេយជនេ៍លើកិច្ចការជាេរច្ើន។ របសិនជាអ្នកានេគ្នលបណំងច្ា្ស់លាស់អ្នកនឹងានភាពងាយរសួលកនុងការេដោតអារមមណ៍ និងបំេពញកិច្ចការបានលអ។ េតើការងារណាខលោះែែលេៅសល់និងបានេធវើេ ើយខលោះ?

២ ធ្បើ្ ាស់ច្បាប៨់០/២០

ច្្ាប់៨០/២០គឺសំេៅេលើការេរបើរបាស់កាាំងតិច្ប ុែនែទទួលបានលទធផលអ្បប្រា។

៣. ធ្វើការ្បក្បធោយគ្ុណភាព ១យកច្ិតតទកុដាកន់ងឹការងារ ២កុំច្ូលច្ិតតរកវិធផីលូវកាត់រ ូតែល់អ្នករបាកែជាមយួនងឹកចិ្ចការែែលអ្នកកពំងុេធវើ។ ៣របសិនជាអ្នកេធវើខសុច្ូរេរៀនពីវិធែីកតរមូវវា។ ៤េៅេពលែែលអ្នកបញ្ចប់នវូកចិ្ចការអ្វមីយួច្ូរេផទៀងដាត់លទធផលវាេ ើង។ ៥េធវើការជាមួយនឹងស្មារតនីឹងនរេជៀសវាងនូវអារមមណ៍ែបកែខែកែូច្ជាការជែជកគ្នាការសរាកញុំកាេ វនិងការរសេមើលរសៃម ។

៤. ្តូវធោរពធពលឆ្ធវលា ធពលឆ្វាជាមាស្ាក្ ់រតូវេធវើជាបុគគលិកែែលរសលាញ់ការងារនិងរសលាញ់េពលេវលា។ ថាាក់ែឹក ំរបស់េគេកាតសែប់ែសែងនងិផតល់េសច្កតីទុកច្ិតតេៅេលើេគជាកជ់ាមិនខាន។ • មកេធវើការេអាយទាន់េពលេវលាេរៀងរាល់ៃថៃ • កុំច្ំ យេពលេធវើអ្វីែែលមិនជាកចិ្ចការរបស់អ្នកកនងុេា៉ាងការងារ • បំេពញការងារេអាយទាន់េពលែែលថាាក់ែឹក ំដាក់េអាយេធវើ

៥. ក្ុធំ្វើការធោយគ្ិតតតធលឆ្ើទឹក្្ាក្់ធពក្ កនុង មជាបុគគលិកេយើងគិតែបប នឹងេ ោះនឹងមិនានការរីកច្េរមើនេ ោះេទ។ របសិនជាេយើងជាមនសុ្សឆ្លាតេយើងបែងវរការគិតែបបេនោះមកខតិខរំបងឹែរបងកនងុការងារកាលេបើការងាររបស់អ្នកានភាពេជាគជយ័អ្នកនឹងទទួលបានរងាានព់សី្មាៃែការងាររបស់អ្នក។វាជាេាទនភាពសរាប់អ្នកេៅវិញេទ។ ១មនុស្សមិនឆ្លាតេធវើការេែើម្បែីតលុយេទើបទទលួបានលុយយ៉ាងលំបាកប ុែនតេរច្ើនែតមនិសមនឹងគណុតំៃលរបស់ការងារេ ោះ។ ២មនុស្សឈ្លាសៃវេធវើការេែើម្បែីតការងារេទើបអាច្ទទលួបានស្មាៃែែធ៏េំធងេ ើយបាន លុយយ៉ាងងាយ។ ៣មនុស្សានគតិបណឌតិេធវើការេែើម្បែីតផតល់នូវគុណតៃមលែល់សងគម េទើបទទលួបានស្មាៃែែែលគួរេអាយេកាតសរេសើរេករតិ៍េឈ្លាោះលុយនិងមិតតជាេរច្ើន។

៦. ធ្វើក្ិច្បចការត លឆ្មានឥទធិពលឆ្ខ្ពស់ េែើម្បីសេរមច្េគ្នលេៅអ្នករតូវេធវើកចិ្ចការជាេរច្ើនប ុែនែកិច្ចការែែលអ្នកេធវើគឺរតូវានឥទធពិល ច្ំេ ោះេគ្នលេៅរបស់អ្នក។ េធវើការងារណាែែលរបញាប់មុនេអាយទាន់េពលេវលាេែើម្បីេអាយសំេរច្េគ្នលេៅរួម របស់អ្ងគភាពរកមុ ុន។

៧. បធងកើតតារាងការងាររបស់អ្នក្ - អ្នករតូវេធវើេរគ្នងការរបស់ការងាររបស់អ្នកឲ្យបានច្ា្ស់លាស់ថាមួយណារតូវេធវើមុន និងមួយណារតូវេធវើប ាប់។ - េែើម្បីតាមដានការងារែែលរតូវេធវើបនត - ងាយរសួលេធវើរបាយការណ៍សំរាប់ថាាក់ែឹក ំ - ានភាពងាយរសួលនិងេជឿជាក់

៨. ម្ិន្តូវគ្ិតថាខ្ាួនអ្នក្ឥតធ ច្ ោះ អ្នកមិនរតវូយល់ថាខលួនអ្នកលអឥតេខាចោះេ ោះេទ។អ្នកមិនរតវូយល់ថាខលួនអ្នកអាច្សេរមច្ កិច្ចការរគប់យ៉ាងកនងុេពលែតមួយេ ោះេទពីេរ ោះអាច្ឲ្យអ្នកានការខវោះខាតកនងុកចិ្ចការ ណាមួយេដាយស្មរអ្នកបងខំេធវើកចិ្ចការេរច្ើនេពក។ រតូវេដោតអារមមណ៍េធវើការងារមតងមួយៗេអាយបានច្ប់រួច្រាល់កុំេធវើការងារេរច្ើនកនងុ េពលែតមួយអាច្បណាាលេអាយលទធផលការងារមិនលអ។

៩. ការច្បង់ធរៀន និង ធច្បោះតច្បក្រំតលឆ្ក្ច្បំធណោះ ឹងនិងបទពិធោ្ន ៍អ្នករតូវេច្ោះឲ្យតៃមលខលនួឯង។ េរៀនេលើកទឹកច្តិតអ្នកែៃទនងិែច្ករំែលក ច្ំេណោះែឹងរបស់អ្នក។ បេរងៀនអ្នកែៃទនូវអ្វីែែលអ្នកបានយល់ េដាយានការេលើកទឹកច្តិតអ្នកែៃទេ ើយយកច្ិតត ទុកដាក់េៅេលើពួកេគ។ រវាងការេរៀនសូរតនងិការែច្ករំែលកនវូច្េំណោះែងឹនិងបទពិេស្មធនេ៍ផស្ងៗ ជាលកខខណឌរគឹោះកនុងការកាាយជាបុគគលិកគរំូែ៍េ្នើម

១០. ធរៀនពីអ្នក្ ទទ អ្នករតូវេរៀនសូរតអ្វែីែលលអពអី្នកែៃទឬក៏មិតែរួមការងារជាពិេសសអ្នកែឹក ំនិងអ្នកែែល េជាគជ័យែែលេៅជុំវិញខលនួេយើង។ េរ ោះេបើច្ង់េជាគជយ័រតូវេរៀនពីអ្នកេជាគជ័យទាំងឡាយ អ្នករតូវទទលួយកគនំតិនិងការរិោះគនរ់បស់អ្នកែៃទេែើមប្ីែកលមអខលួនអ្នកឲ្យកានែ់តរបេសើរ។

១១. ្បសិនជាអ្វីត លឆ្ ំធណើរការធ ើយ ម្ិន្តូវបញ្ឈប់ធទ អ្នកមិនរតវូរបែលងៃែឬក៏ខវោះការយកច្តិតទកុដាកេ់លើកចិ្ចការណាែែលអ្នកយល់ថាកំពងុែតែំេណើរការបានរលូនេ ើយេ ោះេទពីេរ ោះអាច្ានបញ្ហាេកើតេ ើងកណាាលទី។ រតូវានការតាមដានការងារជានិច្ចរ ូតសំេរច្កិច្ចការ។

១២. សុំជំនួយ របសិនជាអ្នកជយួបញ្ហាអ្វមីយួអ្នករតូវេច្ោះសុំជនំញួពអី្នកែៃទ។អ្នកមិនរតវូខាាសេអ្ៀន ឬក៏ខាាច្បាត់បងម់ខុាតេ់ ោះេទ។ រតូវសុំអ្នករួមការងារជយួរំែលកការងារេធវើេែើម្បីេអាយរួច្រាល់ទាន់េពលេវលា។

១៣. កាត់បនថយកំ្ ុស អ្នកមិនរតវូេធវើកចិ្ចការណាែែលបងកឲ្យានក ំុសែែែលេ ោះេទ។ របសិនជាអ្វីែែលអ្នកេធវើេៅអាច្បងកឲ្យានក ំុសអ្នកគរួែតែកែរបនិងេជៀសវាងពវីា។

១៤. ការធ្បើ្ាស់សិទធ អ្នកគួរេរបើរបាស់សិទធរបស់អ្នកកនងុការេធវើកចិ្ចការការសេរមច្ច្ិតតឬក៏ការេរបើអ្នកណាាាក់។

១៥. ្បភព្ងធ្ៅ របសិនជាកិច្ចការណាមយួអ្នកឬកម៏ិតតរួមការងាររបស់អ្នកមនិអាច្េធវើបាន អ្នកគួរែតរកជនំញួពខីាងេរៅេែើមប្ីសេរមច្កចិ្ចការេ ោះ។

១៦. រក្ផ្ាូវត លឆ្្បធសើរ អ្នករតូវានជេរមើស។របសិនជាផលូវមួយេែើរមនិេកើតអ្នករតូវេដាោះរផលូវមយួេទៀត។ េដាយគិតថាបញ្ហាអ្វីក៏េដាយក៏ានែេំណាោះរស្មយែែរ។

១៧. ស្មាលឆ្ធៅធពលឆ្ត លឆ្អ្នក្ ត់ េៅេពលែែលអ្នកានអារមមណ៍ថា ត់ឬក៏អ្ស់កាាំងអ្នកគួរែតេធវើការសរាកបនែចិ្សិនមុននឹងបនែការងាររបស់អ្នកេទៀត។ ែូច្ជា៖េែើរនិយយជាមួយបុគគលិកេផស្ងៗបិទែភនកមយួសនទោុះញា ំទឹកេែើរេមើលខាងេរៅ។

សូម្អ្រគ្ុណ ! ផលចំ្េណោះ