yıl: 3 sayı: 27 aylık somuncu baba Çocuk dergisi - mart 2009... - [email protected] somuncu...

Som

uncu

Bab

a D

ergi

si’ni

n Ü

cret

siz E

ki’d

ir.

“Dargınları barıştırmak, insanları

birbirlerine ısındırmak için var

gücünüzle çalışın.

Bir insandan laf alarak diğerine

götürmeyin. İki adamı birbirine

kötülemeyin/lafını birbirine taşıma

yın.

Birine bir türlü, diğerine başka tür

lü

söyleyerek iki adamın arasını açm

ayın,

ikiyüzlü olmayın!

Göründüğünüz gibi olun, olduğun

uz

gibi görünün. İşte Müslümanlık, işt

e

insanlık budur…”

Es-Seyyid Osman Hulûsi Efendi (k

.s)

Aylık Somuncu Baba Çocuk Dergisi - Mart 2009

Yıl: 3 Sayı: 27

Tezhip: Betül OKKA

Albümü

Arkadaşlar sizler de Çocuk Albümümüzde vesikalık fotoğraflarınızın yayınlanmasını istiyorsanız [email protected] adresimize gönderiniz.

M. Ferhat ÖZER

Cengiz DÜNDAR

Hiranur KALAY

Sami Yusuf ÇELİK

Rümeysa ÇAKIROĞLU

Ahsen DEMİR Miray DEMİR Ebrar Nur KALE Eyyup DOĞAN

Muhammet Hulusi KAYA

Rukiye ÖZ Cemile UZUN Yasin TOPALAK

Ömer Faruk PEKDOĞAN

Muhammed Emin UZUN

Aybuke ÖZDEN

Yusuf Can IŞIK

Ece GÖK

Muhammet Abdulvekil UCLA

Hacer ÖZDEN

Görkem ÖZTÜRK

Reyhan ÖZDEN

Sinan GÜRDAĞ

Ömer Faruk YÜRÜR

Talha Utku KALAY

(Bir Ayet)

(Bir Hadis)

“Ey iman edenler! Sabredin; sebat gösterin;

hazırlıklı ve uyanık bulunun ve Allah’tan

korkun ki başarıya erişebilesiniz”.

(Âl-i İmran Suresi, 200. Âyet.)

“(Mümin) kardeşinle münakaşa etme, onun

hoşuna gitmeyecek şakalar yapma ve ona

yerine getirmeyeceğin bir söz verme.”

Tirmizî, Birr, 58.

Musa Tektaş

Editör’den Merhaba

[email protected]

Kıymetli Arkadaşlar!Bahar geldi. Kardelen çiçeklerinden sonra, tomurcuklar baş

göstermeye başladı. Yeşil yeşil yapraklar bahara merhaba dedi. Kırlara gezinti için çıkan, ailece parklarda, bahçelerde dolaşmaya başlayanlar veyahut bir dağ yamacından kardelenleri, nevruzları deste deste ellerine alanlar paylaşmayı da bilir baharla. Yaşama coşkusuyla, paylaşma heyecanını da bize aşılar her bahar.

Ağaçların dallarına konan cik cik öten kuşlar sanki bizi selamlar. Artık kış uykusundan uyanan hayvanlar yeniden can bulmuş gibi hareket etmeye başlarlar. Arılar hiç durmadan vız vız diye uçuşup bal yapmaya çalışırlar.

“Arı gibi çalışkan olmak” deyimi dilimize ve kültürümüze yerleşmiştir.

Biliyor musunuz, arılar 1 gram bal için çiçeklere en az 7000 uçuş yapıyorlar.

Bizlerde bilgi öğrenmek için gayret göstermeli, derslerimize çalışmalı, vatanımıza milletimize faydalı olabilmek için kendimizi yetiştirmeliyiz.

Bir kg bal için ise 40 bin tane arı, 6 milyon çiçeği dolaşıyor.Bizler de güzellikleri meydana getirebilmek, güzel bir dünyada

barış içerisinde yaşabilmek için her ilim dalından, her güzellik numunesinden nasibimizi almalıyız.

Arılar iğnelerini ancak hayatları tehlikeye girdiğinde kullanıyorlar ve sadece bir kez

kullanıyorlar.Kimseyi incitmeden, kimsenin kalbini

kırmadan herkesin bizden razı olduğu bir hayat yaşamalıyız.

Bir arı kendi ağırlığının 330 katı yük çeker.Biz de güçlü ve kuvvetli olmalı, bu

gücümüzü, insanlığa hatta her canlıya hizmette harcamalıyız.

Arılar çiçekleri sever, kovana elleri boş dönmezler.

Biz de insanları sevmeli ve kafası boş, eli boş, faydasız biri olarak değil, bilgiyle dolan, yararlı

olan bir insan olarak toplumda örnek olmalıyız. Onun için bu baharla birlikte her zaman biz de arılar gibi

çalışalım. Baharda sevinçle dolsun yüreklerimiz…

“Bizlerde bilgi öğrenmek için gayret göstermeli,

derslerimize çalışmalı,

vatanımıza milletimize

faydalı olabilmek

için kendimizi yetiştirmeliyiz. “

3Somuncu Baba Çocuk Dergisi - KASIM 2008

12

18

24

İçindekilerSomuncu Baba Dergisi’nin Ücretsiz Ekidir.

İmtiyaz Sahibi ve

Genel Yayın Yönetmeni

Sebahaddin ATEŞ

Basım Tarihi: Şubat 2009

Yazı İşleri MüdürüHulûsi YAYLA

Yayın EditörüMusa TEKTAŞ

Grafik Tasarım ve UygulamaŞenol GÜRSOYKorhan ŞENOL

Kapak ÇizimHamit YÜKSEK

Dağıtım K.D.D

CTP - Kalıp Çıkış Filimsan: 0 (312) 395 27 27

Baskı & ÜretimAjans Türk Basın ve Basım Sanayi A.Ş

İstanbul Yolu 7. Km.Necdet Evliyagil Cad. No: 24

Batıkent/ANKARA Tel: 0 (312) 278 08 24

Basım-Yayım-Dağıtım-PazarlamaVİSAN İktisadi İşletmesi

Zaviye Mah. Hacı Hulûsi Efendi Cad.No: 71 (44700) Darende / MALATYA

Tel:(422) 615 15 00 Faks:(422) 615 28 79www.somuncubaba.net - [email protected]

Somuncu Baba Çocuk Dergisi Mart 2009 Yıl: 3 Sayı: 27

Dergimizde yayınlanan yazı ve çizimlerden, yazarları ve çizerleri mesuldür. Kaynak gösterilerek iktibas edilebilir.

Okumayı Seviyorum ............................4

Sırrı ER

Mevlana’dan Hikayeler .......................6

Ahmet EFE

Seyyid Hasan Gazi Hazretleri ............8

Yaşar ÖZKAN

Hey On Beşli Hey ................................10

Meryem Aybike SİNAN

Bahar Cemresi ......................................12

Bestami YAZGAN

Narlıbahçe’de Balık Pazarı .................13

Raziye SAĞLAM

Yusuf Suresi...........................................................14

Ali BÜYÜKÇAPAR

Somuncu Baba ve Gül Çocuk ...........16

Musa TEKTAŞ

Şiirler .......................................................18

Bilgi Hazinesi ........................................20

Abdullah Doğan

Bulutsu Masal .......................................22

Sadık YALSIZUÇANLAR

Sağlık Mutluluktur ...............................24

Hidayet BEYZA

Siz Bilirsiniz ............................................26

Zeki GÜREL

Güvercin Postası ...................................28

Bunları Biliyor musunuz? ...................29

Çocukca Bulmaca ...............................30

Çengel Bulmaca ...................................32

22

4

24

4Somuncu Baba Çocuk Dergisi - KASIM2008


Sırrı ER

4Somuncu Baba Çocuk Dergisi - MART 2009


OKUMAYI SEVİYORUMBirgün otobüs durağında bekliyordum. Durağa yaşlıca bir teyze geldi. Tedirgin

bir hali vardı. Sağına soluna bakındı; beni görünce hemen yanıma yaklaşarak utangaç bir sesle sordu:

— Kızım, benim okumam yazmam yok; sana zahmet, gelen otobüslerin nereye gittiğini bana söyler misin?

—Ne zahmeti teyzeciğim, size yardımcı olmak beni mutlu eder, dedim.

Yaşlı teyze, derin bir of çektikten sonra anlatmaya başladı:

—Cahillik başa bela kızım. Okuma yazma bilmemek o kadar kötü bir şey ki, anlatamam yani. Çocukken köyde okula göndermediler beni. Sonra da ben tembellik edip öğrenmedim. Pişman oldum; ama ne fayda! Bu yaştan sonra öğrenmem çok zor artık. Gelene geçene otobüs sormaktan utanıyorum. Aman yavrum; siz siz olun okumanın peşini bırakmayın.

Yaşlı teyze ile konuşurken, bir yandan da gelen otobüslerin önündeki yazıyı ona

okuyordum. Nihayet bineceği otobüs gelmişti. Bana teşekkür ettikten sonra, “Allah razı olsun evladım.” diyerek otobüse binip gitti.

Arkasından bakakaldığım bu sevimli teyzeye acımıştım doğrusu. Kendi mahallesine gidecek otobüsü bile başkalarına sormak ne zor şeydi. Okuma yazma bilmenin önemini o gün daha iyi anladım. Bu olay bana yıllar önceki bir anımı hatırlattı:

İlkokula yeni yazılmıştım. Öğretmenimizin verdiği fiş cümlelerini ezberleyip defterime yazıyordum. Ödevim o kadar çoktu ki yazı yazmaktan parmaklarım yorulmuştu.

Yanı başımda gazete okuyan dedeme sordum:

—Dede, bu fişlerde yazanları ille de öğrenmem gerekir mi?

—Elbette gerekir, dedi dedem. Onları bilmezsen okumayı öğrenemezsin. Okumayı bilmeyince de bilgileri öğrenemezsin.

—Bilgi edinmek için okumak şart mı yani? Sen birçok şey biliyorsun, bunların hepsini okuyarak mı öğrendin?

Dedem, “keh keh keh” diye güldükten sonra saçlarımı okşadı:

—Ah benim güzel kızım, ben o bilgilerin çoğunu kitaplardan, dergilerden, gazetelerden, ansiklopedilerden okuyup öğrendim. Okuma bilmesem nasıl öğrenecektim? Sonra, insanın yanında her zaman soru soracağı birileri olmayabilir. İşte o zaman, kitaplar bizim imdadımıza yetişir. Kitaplar iyi birer dosttur. Soru sorduğun bazı insanlar sana kızıp cevap vermeyebilirler. Ama kitaplar hiç kızmazlar. Sana dilediğin bilgiyi gönül hoşluğuyla verirler. Yalnızlığını giderirler… Sonra, her insan her sorunun cevabını bilemeyebilir, ama her soruya cevap verecek bir kitap vardır.

Dedem bunları söylerken, ben de gözlerimi onun kütüphanesindeki kitaplara dikmiştim. Dedemin yüzlerce kitabı vardı. Akşama dek, sıkılmadan okurdu. Herkesin dedeme bir şeyler sorması, aslında hoşuma gidiyordu. Bilge bir insanın torunu olmaktan gurur duyuyordum. Ama durmadan fiş cümlesi yazmak da hoşuma gitmiyordu. Fakat okumayı söktüğüm gün dünyalar benim olmuştu. Artık tek başıma istediğim bilgiye ulaşabilecektim. Şimdi düşünüyorum da, durakta otobüs soran kadının yerinde ben

olsaydım ne yapardım? Sağ olsun dedeciğim, bana iyi örnek oldu.

O günden beri iyi bir kitap okuyucusuyum. Küçük bir kütüphanem bile var. Hikâyeler, romanlar, masal kitapları, ansiklopediler, sözlükler, test kitaplarım,

her soruma cevap veriyorlar. Hani nasıl söyleyeyim; bilgim arttıkça kendimi daha cesaretli hissediyorum.

Bu gerçeği herkese ilan ediyorum: Okumayı seviyorum.




Koca bir öküz çamurlu tarladan geçmiş, ayaklarını bastığı yerlerde küçük çukurlar oluşmuştu.

Kibirli Sinek, içleri yağmur sularıyla dolan bu çukurların biri üzerindeki saman çöpüne . kondu. Bir süre etrafını seyrettikten sonra hayallere daldı.

-Ah dedi, anlatıp duruyorlardı zaten… Uçsuz bucaksız denizler varmış... Üzerinde büyük bir keyifle yüzen kocaman gemiler, içlerinde kaptanları… Herhalde o kıyısı bile bulunmayan denizlerin birindeyim şimdi. Bindiğim gemi de o gemilerden biri mutlaka. Eh, tabi ben de geminin kaptanıyım!,.

Kibirli Sinek bir öküzün ayağıyla oluşmuş çukurda kendini kaybetmiş, hayalinin ufuklarında gezintiye çıkmıştı. Gerçeklerden habersiz, içini dolduran yersiz ve boş bir gururla saman çöpü üzerinde oturuyordu. Tıpkı işe yaramaz hayaller ve boş kuruntularla vaktini geçiren zavallı varlıklar gibi.

Böylelerine şu öğüdü vermek gerek:

- Herkes kendi haddini bilmeli. Kibir ve gururla dolu bir yürek, içi boş davuldan farksızdır. Olayları abartıp olduğundan farklı gösterenler sonuçta ancak kendilerini aldatmış olurlar.

Kibirli SinekYazan ve Çizen: Ahmet Efe

Mevlana’danHikayeler


Şeyh Hamid-i Veli Hazretleri artık Rabbi ve O’nun Re-sulü tarafından çağrılıyordu. İnsanları irşad etme emane-tini Hacı Bayram-ı Veli Hazretleri’ne tes-lim etti. Ertesi gün her zamanki gibi Kur’an-ı Kerim okuy-

Yazan ve Çizen: Yaşar ÖZKAN

SEYYİD HASAN GAZİ HAZRETLERİ

Huzur İslam’dadır



Bizans yönetiminde bulunan topraklarda ise kargaşa, belirsizlik ve Hıristiyan askerlerin katliamları sürüyordu. Zulüm altında inleyen her dinden insan huzuru arıyordu. Huzur ise İslam’daydı…

Bizans’a yönelik İslam akınları Malatya merkezli devam ediyordu. Hasan Gazi komutasındaki kahramanlar Eğridir, Uluborlu kalelerini Rumlardan almışlardı. Akabinde Eğridere’de bulunan İtgar şehri, Şakviran şehri ve Eşek hisarı kaleleri de fethedilmişti.

Bölge halkı kitleler halinde kendi istekleri ile Müslümanlığı kabul etmekte, Anadolu’nun İslamlaşmasında büyük adımlar atılmaktaydı.

Yaz aylarının ardından sonbahar ve kış ayları çabuk geçmiş, ilkbaharın insan ruhunu kucaklayan günlerine gelinmişti. Abbasi Halifesi Harun Reşit’in (786–809) oğlu Me’mun (813–833) halifelik makamındaydı. Seyyid Hasan Gazi tarafından geçen yıl gerçekleştirilen Müslüman esirlerin kurtarılması hâlâ konuşuluyordu. Bu sıralarda tamamen Müslüman şehri olan Malatya huzuru, sükûnu doyasıya yaşıyordu. İslam huzur demekti. İslam sükûnet, İslam kardeşlik demekti… Seyyid Hasan Gazi’nin ağabeyi Seyyid Hüseyin Gazi Malatya Serdarıydı. Bölge halkı İslam sancağının şanlı koruması altındaydı.


Meryem Aybike SINAN.



,HEY ON BESLI HEY.

“Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor

Bir hilâl uğruna ya Rab ne güneşler batıyor”

Öğretmenimizin Çanakkale gezisi için araştırmamızı istediği çalışmayı yapıyordum. Karşıma bu beyit çıktı. Bir hilâl uğruna güneşlerin batması hususunu anlamamıştım açıkçası. Bunu mutlaka öğretmenime sormalıydım.

Ancak önce hazırlıklarımı tamamlamalıydım. Birkaç saat sonra yola çıkacaktık. Çanakkale yolculuğu için lazım olacak eşya ve giysilerimizi yanımıza aldıktan sonra okula gittik. Otobüsler okuldan kalkacaktı. Bu gezinin diğer gezilerden bir farkı vardı. Bir Türk çocuğu olarak cedlerimin Çanakkale’de yazdığı destanı okumaya gidiyordum. Bu destanı öylesine okumalıydım ki hayatım boyunca hiç unutmamalıydım.

Okula vardığımızda bütün öğrenciler ve bizlerle gelecek öğrenci velileri de gelmişlerdi. Sırasıyla otobüslere bindik. Benim yanıma annem oturdu. Annem de benim gibi heyecanlıydı. Anneme dayanamayıp sordum:

— Anneciğim, sen bana güvenmediğin için mi, yoksa merak ettiğin için mi geliyorsun?

Annem gülümsedi. Tane tane konuşmaya başladı: - Mehmet’im, Kağan’ım, dedi. Sen çok şanslısın. Bizim çocukluğumuzda böyle geziler yoktu. Çanakkale bilincini diri tutacak büyükler de yoktu. Bir gün evimizin radyosunda bir türkü çalarken büyük annem ağlamaya başlamıştı, hiç unutmuyorum. “Hey onbeşli, onbeşli, Tokat yolları taşlı” diye başlıyordu türkü. Çok şaşırmıştım. Rahmetli ninem hıçkırarak:

—Yavrum, o onbeşliler var ya o onbeşliler… Daha on beşinde idiler… Oyun oynamadan, annelerine doymadan, çocukluklarını yaşayamadan Çanakkale savaşına gittiler ve geri dönmediler. Ne zaman bu türküyü hatırlasam böyle ağlıyorum işte.

Büyükannemi dinledikten sonra benim de Çanakkale merakım başladı ama senin kadar şanslı değildim. Böyle bir gezi nasip olmadı. Şimdi ben de seninle geliyorum ve çok heyecanlıyım. En azından onbeşliler için bir dua okuyabilirsem kendimi bahtiyar sayacağım.

Otobüsümüz Çanakkale’ye doğru yol almaya başladı. Otobüste Çanakkale türküleri söylüyorduk. Kendimi onbeşlilerden birisi dahi zannettiğim oluyordu bazı anlarda. Kalbimiz küt küt vuruyordu. Çanakkale tarihin gördüğü en zor er meydanı idi. Bu meydanda kendini bizim için feda eden cedlerimizin ruhuna bir fatiha okumak

düşüncesi ne kadar ulvi ve kutlu geliyordu şu anlarda.

İşte Çanakkale görünüyordu.

Şehitlik beni aldı ve bin dokuz yüz on beşli yıllara götürdü. Çalıştığım ödevimden öğrendiğim her şeyi şimdi capcanlı karşımda görüyordum. Heyecandan ağzım kurumuştu. Adeta kendimden geçmiştim. On beşliler şimdi beni görüyor muydu acaba? Onlar şehitti ve biliyordum ki şehitler ölmezdi. Hep aramızda yaşıyorlardı. Her ne olursa olsun onlara çok şey borçlu idik. Onlar olmasaydı…

Düşünmek istemiyordum.

O batan güneşlerin kim olduğunu şimdi biliyordum. Çanakkale benim için artık bir düş değil tam bir gerçekti.

On beşliler gibi gerçek…

Mekânları cennet olsun inşallah…


NARLIBAHÇE’DE BALIK PAZARI

Kedi Camgöz’ün GünlügüRaziye SAĞLAMBestami YAZGAN

BAHAR CEMRESİ



Sevgili çocuk dostlarım Bu hafta Narlıbahçe’ye büyük bir balık pazarı açıldı. Tezgâhların üzerindeki çeşit çeşit balıklar, görenlerin iştahını kabartıyordu. Yalnız, geçen hafta, bir balıkçı sivri dişleri olan kocaman bir köpek balığı getirmişti. Görenler özellikle de çocuklar ilgiyle ama daha çok da korkuyla iki gün boyunca izlediler onu. Hafize Teyze, “Sokağımıza bu pazarın açılması çok iyi oldu. Balık çok faydalı.” diyerek iki günde bir balık alıyor ve bahçedeki mangalı yakarak pişiriyordu. Bir gün hamsi, bir gün uskumru bir gün lüfer... Hepsi birbirinden lezzetli balıklardı. Bu sayede Sarı ile ben de bol bol balık yiyorduk. Yalnız Ömer balık sevmiyordu. Hafize Teyze “Balık yemezsen gözlerin iyi görmez, güçlü ve sağlıklı bir çocuk olamazsın. Sonra başka çocuklardan dayak yersin” diyordu ama Ömer aynı inatla yememeye devam ediyordu. Bu durum Halil’den dayak yiyene kadar böyle sürdü. Bir gün sokakta top oynarken Halil, Ömer’in topunu aldı ve patlattı. Ömer çok kızdı ve “Neden topumu patlattın!” diyerek onun üzerine yürüdü. Halil özür dileyeceği yerde onu itti ve düşürdü. Ömer yerde yatarken bir de ‘Şuna bakın kız gibi güçsüz!” diyerek alay edince Ömer hırsla ayağa kalktı ve ağlayarak Hafize Teyze’ye gitti. Tabi biz de peşinden. “Babaanne bugün de balık var mı? İyice yeyip yarın Halil’e gününü göstereceğim.” diyerek babaannesine sarıldı. Bir taraftan da ağlıyordu. Hafize Teyze torununun saçlarını okşayarak “Olmaz mı yavrum, tabi var. Hem de balıkların en hası olan Kalkan var.” dedi. O gün ve daha sonraki günlerde Ömer balık yedi, güçlü bir çocuk oldu ama gücünü arkadaşlarını dövmek için kullanmadı. Aksine onlarla daha iyi geçinmeye başladı. Ama haksızlığa uğrayınca da hakkını korumayı bildi.

Çiçek Gözlüm,

Kış, bembeyaz tüllerini toplamaya başladı yavaş yavaş. Tomurcuklar uç veriyor dallarda. Peşinden yemyeşil yapraklar gelecek, rengârenk çiçekler gülecek dünyamıza.

Bahar yüzlüm, doğduğun gün, bahar cemresi düşmüştü yüreğimize. Sıcacık nefesinle mutluluk çiçek açmış, cıvıl cıvıl sesinle sevinçler uçmuştu yuvamızda.

Âh ilk sözlerin, sonra tatlı nazların, ya o güzel gözlerin... Portakal çiçeği gibi bir çift yıldız gözlerin. Ne zaman onlara baksam, bir kuş olur uçarım memlekete. Konarım bir portakal dalına. Koklarım ülkemin bütün çiçeklerini ve çocuklarını...

Sonra her seher kumru olur, “hu hu”larla başlarım bir duaya:

Saçları bir demet gül, / Gözleri giz çiçeği. / Dudağından süzülür, / Rengârenk söz çiçeği. / Öptükçe ballanıyor, / Yanağı haz çiçeği. / Çenesi, burnu deme, / Her yanı naz çiçeği. / Gökkuşağı içinde / Yüreği yaz çiçeği. / Erkekler oğul balı, / Hele de kız çiçeği. / Açar soy ağacımda, / Neslimin iz çiçeği. / Sana emanet Rabb’im / / Canımın öz çiçeği.

Seni çok seven baban...


Ali BÜYÜKÇAPAR



YUSUF SURESI.

Sevgili Çocuklar!

Kur’an’ı Kerim’in onikinci suresi Yusuf suresidir. Mekke’de indirilmiştir ve yüzonbir ayettir. Yusuf Peygamberin hayatından söz ettiği için bu adı almıştır.

Sure dördüncü ayetten itibaren Yusuf Peygamberden bahsetmekte ve bu bilgilerin “gayb” bilgileri yani vahiyden başka bir yolla elde edilemeyecek bilgiler olduğuna dikkat çekilmektedir.

Peki biz bilgilere nasıl ulaşıyoruz? Düşünerek buna cevap verelim. Akıl birinci kaynağımız, duygular, tecrübe ve büyüklerimizin sözleri diğer kaynağımız değil mi? Bir de bunların dışında yer alan Allah’a ait bir bilgi kaynağı vardır ki onun da adı vahiydir.

Allah hakkındaki bilgiyi, niçin yaratıldığımızı, niçin ve nasıl yaşamamız gerektiğini, ölümün ne olduğunu, ahirette ne olacağını ancak vahiy bilgisiyle peygamberlerden öğrenebiliriz. Bunun başka bir yolu yok. Din işte bize bunları hatırlatır, inanç ve iman yoluyla hakikate ulaştırır.

Yusuf insan güzeliydi ve biricikti

Yusuf’un kendi annesinden bir, diğer annesinden on kardeşi vardı. Babaları ise Yakup Peygamberdi.

Surede Yusuf’un, kardeşleri tarafından kuyuya atılması oradan çıkartılanlar tarafından Mısır’da köle olarak Potifar’a satılması, bir iftira sonucu cezaevine girmesi, Mısır Sultanının gördüğü rüyayı yorumlaması neticesinde cezaevinden çıkarılıp maliyeden sorumlu yüksek düzeyde yöneticiliğe getirilmesi, uzun süreli bir ayrılıktan sonra babası ve kardeşleriyle tekrar buluşması anlatılmıştır.

Yusuf Suresi edebi eserlere kaynaklık etmiş, onlarca konu kültür hayatımıza bu sure dolayısıyla girmiştir.

Aile, kıskançlık, kardeşler arasındaki sevgi, hayatın zorlukları, umut bu surede iç içe anlatılmış, bunların insan hayatındaki yerine vurgu yapılmıştır. Duygularımızın esiri olmayalım ama duygularımızı hayatın enerjisi olarak kullanmanın yollarını öğrenelim.

Yusuf suresini sık okuyup unutmayalım.

Resim

: Bad

ross

ama


Somuncu Baba, Gül Çocuk’a sorumluluk sahibi, iyi bir Müslüman olmanın önemi hakkında bilgiler veriyordu



SOMUNCU BABA ve GÜL ÇOCUK

Yazan: Musa TEKTAŞÇizen: Çağrı CEBECİ

Müslümanlık ve

Davranış

Müslümanlık ve

Davranış

Müslümankişilik haklarına

saygısızlıkyapana nasıldavranır?

Karşısındakini nasıl görmeli?

Çok öfkepişmanlık getirir

değil mi?

Sinirlendiği zaman öfkesini kontrol etmeyi bilir, sonradan

pişman olacağı bir şeyi yapmamaya

çalışır.

Daha başka ne gibi güzeldavranışlardabulunur?

Sadece kendisi için yaşamadığını bilir, dünyadaki

tüm insanlar için elinden geleni yapar. Dostluğa ve arkadaşlığa

önem verir. Arkadaşlarına vefalıdır. Kendisine bir sır verildiğinde bunu saklar.

Başkalarıının özel hayatına saygı duyar. Kimsenin arkasından konuşmaz. Kötü zanda bulunmaz.

Başkalarıyla alay etmez.Karşısındakinin de kendisi gibi bir

insan olduğunun bilinciyle haraket eder.

Zengin-fakir,güçlü-zayıf

farkı gözetmeden herkese eşit davranır. güçlünün

haklı değil, haklının güçlü olduğu gerçeğine inanır.

Sahip olduğu şeylerin Allah’ın kendisine verdiği emanetler olduğunu bilir.

Yardım ettiği kişinin kendisine borçlu olduğunu düşünmez.

SevabınıAllah’tan bekler.

Niçin kardeşlerine yardımdabulunur?

Eşitlik ilkesindenayrılmaz o zaman

Onur, değer ve haklarına bir saldırı

olursa bunlarla sonuna kadar mücadele eder. Haksızlık kime karşı yapılmış olursa olsun buna razı olmaz, haksızlığa uğrayanların

hakkını savunur.




Bir fırıncı var idi Evvel zaman içinde Çok usta birisiydi Ekmek yapma işinde

Sabah erkence kalkar Fırınına koşardı Çok çalışır çabalar Ama fakir yaşardı

Birgün açlıktan yüzü Sararmış küçük, cılız Bir çocuk çıkageldi Fırına yapayalnız

Bir lokma- ekmek için Büktü ince boynunu İyi kalpli ve cömert Fırıncı gördü bunu

Hemen bir taze ekmek Uzattı yavrucuğa Çocuk açtı elini Allah’a etti dua...

Ekmeği sevinç ile Alıp çıktı fırından Huzurla bakıyordu Fırıncı arkasından

Meğer bu küçük çocuk Padişahın oğluymuş... Hükümdar fırıncıyı Denemek istiyormuş...

Ertesi gün saraydan Gelmiş binlerce lira Demişler: Böyle ihsan Olunur cömertlere...”

Fırıncının kıssası Sana ibret olmalıGönlün bütün hayattaCömertlikle dolmalı

CÖMERT FIRINCI

Ahmet EFE

“Anne nerde benim babam?” “Şerbetin içmeye gitti.O öyle bir şerbet ki yavrum,Kendinden geçmeye gitti…

Ab-ı kevserden bir damla,Süzülür ta ötelerden,İşte o zemzem yudumu,Miras kalmıştı dedenden…

Hani var ya gençlik suyu,Masallarda adı geçen,Sonsuza dek genç kalır ya,Ondan bir damlacık içen…

Duydun mu ab-ı hayatı? Ölümsüzlük veren iksir… Onunla yıkanan kalpte,Ne pas kalır, ne de bir kir…

Yavrum baban şehit oldu,İçti şehadet şerbetin,O ölümsüz bir kuş oldu,Şimdi ise sıra senin…

Ahmet YOZGAT

ŞAHADET ŞERBETİ

Somuncu Baba Çocuk Dergisi - KASIM 2008

Abdullah DOĞAN



Yara Bandı

Dünyanın ilk yapışkanlı hazır yara bandı Johnson & Johnson’ın piyasaya sürdüğü J&J Band-Aid yapışkanlı bandajıdır. Firmada çalışan Earle E. Dickinson’ın 1920’de icat ettiği bu ürün 1921’de piyasaya sürüldü. Johnson & Johnson firması, 1885’te ameliyat pansuman ürünleri üretmek üzere kurulmuştu ve 1920’den çok daha önceden beri yapışkan cerrahi bant, gazlı bez ve benzeri ürünleri üretiyordu. Ama yapışkanlı yara bandı kapsamlı bir araştırma geliştirme çalışmasının değil, karısı Josephine’in sık sık kazaya uğraması nedeniyle, Dickinson’ın pratik zekâsının bir ürünü oldu.

BİLGİ HAZİNESİ

KISSADAN HİSSE

Aç aslan bir çayırdaki üç ineği gözüne kestirmiş, kestirmiş ama üçünden korkmuş. —Ben birini parçalarken öbür ikisi bir olur, hakkımdan gelirler sonra, diye düşünmüş. En iyisi, demiş, bunları ben birbirlerinden ayırayım,

teker teker paralayayım. Daha kolay olur benim için. Öyle yapmış aralarına girip fitneyi sokmuş, her birini

öbüründen ayırmış. Sonra teker teker tenhada kıstırıp paralamış, yemiş. (Birlik güçlülük verir. Bir olundu mu düşmanlar çekinir, sokulmaz. Akıllı kişi dediğin, dostlarının, akıl yoldaşlarının yanından ayrılmaz, kopmaz hiç. Daima güvende olur.)

Fitneci Aslan

Baklava

BİRAZ TEBESSÜM

Hoca akşamleyin eve doğru yürürken, baklava seven bir köylüyle karşılaşır. —Hoca, biraz önce bir adam büyük bir tepsi baklava götürüyordu... —Beni ilgilendirmez! —Fakat adam tepsiyi sizin eve götürüyordu. —O zaman seni ilgilendirmez!

Zeynep ATEŞ / Darende

Kardanadam:

Kış boyunca durur

Bahar gelince erir

Öyle bir arkadaştır ki

Çocukları neşelendirir.


Sadık YALSIZUÇANLAR

Çizim

: Ham

it YÜ

KSEK



Bulutsu MasalBir gün şehre bir adam geldi, herkesi zorla topladı götürdü, türlü işlerde çalıştırdı.

Kendi adına hareket etmediği belliydi. Birine dayanıyor, bir şeyden güç alıyordu.

Kimse itiraz edemiyor, buyruklarına boyun eğiyordu. Adamın insanlara bu denli

söz geçirmesi şaşılası bir şeydi. Kimsenin akıl erdiremediği durumu, şehre birkaç

günlüğüne gelmiş olan yolcu aydınlattı:

O adam, ülkemizin sultanının buyruğuyla hareket ediyor. Anlamsız bakışlarla

baktılar.

‘Bakın!’ diye gürledi yolcu, boş bakışlı insanlara, ‘çekirdeklere bakın, içlerinde

koca ağaçları taşıyor, dağ gibi yükleri kaldırıyor.’

Yüzleri aydınlandı dinleyenlerin. Yolcu, ışığıyla okşadı onları, ‘tohum Bismillah

der, yeşillenir fidan olur, büyür ağaç olur, rahmet hazinelerinden meyveler sunar... Her

bostan Bismillah der, içinde lezzetlerin kaynadığı bir kazan olur... İnek, koyun, keçi

gibi hayvanlar Bismillah der, süt çeşmesi olur... İpek gibi yumuşacık kökler Bismillah

der, taşı deler. Ateş Bismillah der yakar, su Bismillah der söndürür, ışık Bismillah der

aydınlatır.’

Yolcu konuşurken, insanlar ilk kez duyuyormuş gibi bunları dinliyordu.

Dinledikçe gözleri ışıyordu. İçlerinden biri çıktı ve ‘peki kendimizi yarın

yitirecekmiş gibi nasıl koruyabileceğiz?’ diye sordu. Yolcu gülümseyerek, ‘kendinizi

yitirmekten ve bir bulut gibi sarhoş olarak kendinizden geçmekten korkmayın’ dedi.



Hidayet BEYZA

Sağlık, insanın en önemli sorunudur. Yaşamak, öğrenmek, iş yapabilmek için

sağlıklı olmak gerekir. Sağlığı bozulan, rahatsızlanan, hasta olan kişi sorumluluklarını

tam olarak yerine getiremez. Bunun sonucu olarak da, kendine, ailesine, çevresine

ve topluma yararlı olamaz Sağlıklı kişi mutlu, canlı, hareketli olur.

Sağlıklı yaşayabilmek için temizliğe önem vermeliyiz. Bedenimizin, kullandığımız

SAGLIK MUTLULUKTUR_

eşyaların ve yaşadığımız yerin temiz olması çok önemlidir. Biz ne kadar temiz olursak

olalım kullandığımız eşyalar ve giysilerimiz kirli olursa biz de kirli sayılırız. Sağlığın en

büyük düşmanı hastalık yapan mikroplardır Kirli ve pis ortamlarda daha çabuk üreyip

çoğalan mikroplar, soluduğumuz hava, yediğimiz yiyecek ve içeceklerle vücudumuza

girerler.

Sağlığı bozan etkenlerden sakınmalıyız. Vücudumuzun ihtiyaç duyduğu besinleri

almalıyız. Yanlış ve dengesiz beslenme, gelişimimiz için gerekli besinleri almama gibi

durumlar, beslenme bozukluğu meydana getirir. Bunun sonucunda da sağlığımız

bozulur Terli iken su içmemeliyiz. Sağlıklı yaşayabilmek için ihtiyacımız olan uykuyu

düzenli uyumalıyız. Alkollü içki, sigara ve çeşitli uyuşturucuların sağlık için zararlı

olduğunu unutmamalıyız.

Mevsim özelliklerine göre giyinmeli Havasız ve güneş almayan yerlerde

uzun süre bulunmamalı ve spor yapmalıyız. Mutlu ve stresten uzak bir yaşam

sürmek, hastalık riskini önemli ölçüde azaltır.

Kendi sağlığımızı koruduğumuz gibi, çevre sağlığına da önem vermeliyiz.

Yerlere tükürmemeli ve çöp atmamalıyız. Zararlı sinek, böcek ve mikropların

üremesini kolaylaştıracak ortamları oluşturmamalıyız. Sağlığın en büyük

düşmanı mikroplardır. Çeşitli hayvanlarla, yiyecek ve içeceklerle ve solunum

yolu ile geçen mikroplara karşı uyanık olmalı, gerekli tedbirleri almalıyız.

Sağlığımızla ilgili bir sorunumuz olduğunda hemen doktora gidelim.

Verilen ilaçları doktorun tavsiyesine göre alalım. Bilinçsiz ilaç tüketimi de

sağlığı bozar. Doktorların sağlık konusundaki tüm uyarılarına uyalım.

Hepinize sağlıklı, mutlu ve huzurlu bir yaşam dilerim!




SİZ Bilirsiniz

Amcam Sultan 1. Mustafa’nın tahttan indirilmesi üzerine 1618 yılı Şubat ayında, henüz 14 yaşında iken Osmanlı Devleti’nde padişah oldum.

Babam Sultan 1. Ahmed’in Mahifuruz adındaki hanımından 1604 yılında İstanbul’da dünyaya gelmişim. Annem benim yetişmem için çok titiz davranıyordu. Arapça, Farsça gibi doğu dillerinin yanı sıra Yunanca, Latince ve İtalyanca gibi batı dillerini de bu dillerin klasik eserlerini aslından okuyup tercüme edecek kadar öğrenmiştim. Kuvvetli bir edebi kültürüm vardı. Farisî mahlasıyla yazdığım şiirlerimi topladığım divanımın 2000’li yıllara kadar ulaşmış olduğunu bilmem beni sevindiriyor. Tarih, coğrafya ve matematik sahalarında da oldukça başarılıydım...

Büyük dedem Fatih Sultan Mehmed ve babam Sultan 1. Ahmed gibi erken olgunlaşmış, kıvrak zekâmla kendimi kabul ettirmeyi başarmıştım.

Dört yıl gibi kısa bir süre hükümdarlık yaptıktan sonra, henüz 18 yaşında iken hunharca şehit edildim. Çıkan isyan sırasında, tedbirsizlikler ve ihanetler sonucunda isyancılar sarayı basmışlar içlerinden birisi “Sultan Mustafa’yı isteriz” diye bağrınca isyanın şekli değişmiş, hasta olan amcamı alıp; devlet adamlarımıza ve âlimlerimizin karşı çıkmalarına aldırmadan tahta oturmuşlardı. O an amcamın “. . . . . Beni kurtar” diye bana sarılarak ağlaması bana pek dokunmuştur. Bu isyan sonrasında önce beni kafese hapsetmeyi düşündülerse de Bosnalı Davut Paşa’nın hileleri sonucunda Yedikule zindanına götürdüler. Burada boynuma kement atmak suretiyle öldürmek istediler. Güçlü kuvvetli bir genç olduğundan katilleri epeyce uğraştırdım. Omzuma balta vurmak suretiyle yere düşürdüler sonra da hunharca şehit ettiler

( 20 Mayıs 1622 ). Daha sonra da Sultanahmet Camii türbesinde babamın yanına defnettiler.

Benim öldürülmem Anadolu’da bazı isyanlara sebep oldu. Müslüman Türk milleti benim haksız yere öldürülmemi hiçbir zaman hazmedememiş, katillerimi nefretle kınamıştır. Benim şahadetimden sonra bütün memlekette ağıtlar yakılmıştır. O ağıtlardan biri şöyledir:

“Bir Şah-i âli-şan iken

Şah-i Cihâna kıydılar.

Gayretli genç aslan iken,

Şâh-i Cihâna kıydılar.”

Peki bu isyanın sebebi neydi? Merak etmişseniz anlatayım:

Tarihçilerin, büyük bir kabiliyet, kudretli bir yönetici, eşine az rastlanır bir azim ve irade sahibi nihayet kudretli bir yenilikçi olarak anlattıkları ben, tahta oturur oturmaz, idareyi ele geçirmiş, gittikçe gerilemeye başlayan Osmanlı Devleti’nin yeniden derlenip toplanarak eski gücüne kavuşması için gece gündüz durmadan çalışmıştım. Yenilik teşebbüslerim tepkiyle karşılanarak hayatıma mal oldu. Neydi yapmak istediklerim:

Sevgili çocuklar benim yapmak istediklerim bunlarla da sınırlı değildi. Dış siyasette de büyük projelerim vardı. Büyük dedem Fatih Sultan Mehmed Han’ın Ortodoks Mezhebini Osmanlı himayesine alması gibi, ben de Protestan mezhebini de Osmanlı Himayesine almak istiyordum ve Baltık denizine çıkmak istiyordum.

Neler istedim, neleri yapamadım, bana niçin isyan ettiler eğer çok daha fazlasını merak ediyorsanız size iki kitaptan bahsedeyim. Birincisi İsmail Hami Danişment isimli tarihçimizin Osmanlı Tarihi Kronolojisi isimli eseri, ikincisi de Turan Oflazoğlu’nun benim adımı taşıyan tiyatrosudur.

Galiba Hacca gitmek için plan yapan ilk ve tek padişah da bendim.

Ben bütün bu yeniliklerle devletin çöküşten yükselişe geçeceğine inanıyordum. İnancımda da samimi ve dürüsttüm. Azim ve kararlılık içinde çalışıyordum. Ancak son derece heyecanlı ve pervasızdım. Gurur ve hırs içindeydim. Hocam tarafından devamlı övüldüğüm için gururum artıyordu. Anne babaları ve öğretmenleri bu hususta dikkatli davranmaya çağırıyorum.

Hâlbuki fikirlerin büyüklüğü, onları uygulamaya koyabilecek bir sabrı, olgunluğu, dikkati ve tecrübeyi de beraberinde ister. Nitekim tarihe mal olmuş yenilikleri yönetenlerin bu özellikleri taşıdıkları görülmektedir.

Sevgili çocuklar beni en çok üzen olaylardan biri de kardeşim Şehzade Mehmed’i idam ettirmiş olmamdır. Sizler tarihimizin acı tatlı bütün olaylarını öğrenmelisiniz. Düşünsenize benim padişah olduğum yaşta (14 yaş) olanlarınız şimdilerde internet başından kalkmıyor, bize ise koskoca cihan devletinin yönetimi verilmişti. Bıraksalardı hakkıyla da yönetecektik Allah (c.c.) in izniyle, Allah yar ve yardımcınız olsun… (Sultan Genç Osman.)


Cumhurbaşkanı

Baba çocuğuna :

- “Oğlum, Atatürk senin

yaşındayken sınıfının birincisiydi.”

demiş.

Çocuk da babasına :

- “Senin yaşındayken de

Cumhurbaşkanıydı.”

Elif ŞENOL/İSTANBUL

Mersedes

Dedesi, torununu gezdiriyordu.

Önlerinden çok güzel bir otomobil

geçer. Dedesi:

-Bak yavrum der; “düt düt”

geçiyor. Çocuk gayet sakin bir

şekilde cevap verir:

-Dedeciğim, o “düt düt” dediğin;

sekiz silindirli, otomatik

vitesli, iki bin dokuz model bir

mersedestir.

Serkan ERGÜR/KASTAMONU

BunlarıBiliyor musunuz ?

ÖNEMLİ GÜN VE HAFTALAR

Somuncu Baba Çocuk Dergisi - EKİM 2008Somuncu Baba Çocuk Dergisi - EKİM 200829

Somuncu Baba Çocuk Dergisi - MART 2009

Çanakkale Savaşı yalnız bizim tarihimizin değil yakın dünya tarihinin de en

önemli savaşlarından biridir.

Çanakkale Boğazı’nı savaş gemileriyle zorlayarak aşma, böylece İstanbul’a

kavuşma isteği Avrupa’nın büyük devletlerinin öteden beri özlemiydi.

1914 yılında I. Dünya Savaşı’nın başlamasıyla İtilaf devletleri bu isteklerini

gerçekleştirme fırsatının doğduğuna inandılar. Bu inançla İngiliz ve Fransız

savaş gemilerinden oluşan, o dönemin en büyük deniz gücü 3 Kasım 1914

günü alacakaranlıkta Bozcaada’dan Boğaz’ın ağzına doğru yaklaştılar. Buradan

ateş açarak savaşı başlattılar. Türk tabyaları da Boğaz’ı geçmeye çalışan düşman

gemilerine durmadan ateş ettiler. Aylarca süren savunmanın ardından

düşman şaşkına döndü, bozguna uğradı. İtilaf devletleri büyük

kayıplar vererek Çanakkale Boğazı’nın geçilemeyeceğini öğrendiler.

8 - MartMevlid Kandili

14 - MartTıp Bayramı

ÇANAKKALE SAVAŞI

18 - MartÇanakkale Zaferi

21 - MartBahar Bayramı

Çizim: Vehip Sinan

“Sağlık için süt içmelifakat kaynatıp içmeli”

Bir Söz:





Hazırlayan: Yusuf HALICI

Nisa EnamArafHicrNahlİsraKehfTahaNeml

MaideEnfalTevbeYunusYusufŞuaraKasas

H

A

N

Ö

Ç

O

I

B

A

K

A

R

A

O

I

U

L

K

H

İ

C

R

K

A

L

Ş

U

A

R

A

M

C

Ş

Y

Y

T

S

F

E

N

F

A

L

O

H

N

B

H

M

A

U

O

O

A

D

Ö

U

U

R

E

I

T

A

A

I

Ü

G

S

Ö

N

S

A

Ç

O

R

E

T

K

E

H

F

A

M

Y

U

F

Z

K

I

K

T

K

U

H

F

Z

L

İ

A

İ

I

F

T

Ü

S

F

C

B

N

S

A

A

E

Y

U

Ü

U

L

S

İ

E

A

Z

R

R

S

G

R

D

E

I

M

G

N

U

R

H

R

S

O

Ç

A

A

M

L

M

A

U

O

F

Y

Ö

A

A

U

I

T

I

H

İ

I

N

Ö

Z

İ

L

K

B

T

O

L

P

D

A

T

İ

İ

E

E

İ

İ

S

R

A

A

E

P

U

H

A

H

L

M

Ş

Ş

M

P

Y

K

A

N

B

V

Ş

Ş

A

R

A

H

İ

G

A

L

M

A

İ

D

E

C

B

İ

Y

D

Ç

Ö

J

E

N

B

İ

Y

A

Y

O

N

M

E

A

A

İ

A

Ç

N

İ

A

A

J

Y

N

I

R

A

N

M

D

HacNurRumHudRad

Aliimran

İbrahimMüminunAnkebut

Sevgili Ço

cuklar! Ku

r’an’ı

Kerim’de b

ulunan b

u

sureleri y

ukarıdak

i tabloda

sağ-sol, aş

ağı-yukar

ı ve

çapraz şe

killerde ar

ayarak

bulunuz

V

İ

A

N

K

E

B

U

T

A

V

N

İ

A

T

T

I

Z

Y

U

N

U

S

C

M

Ö

H

A

C

J

M

A

O

L

Sevgili Çocuklar! Sol üst köşedeki 5 rakamından başlayarak okları öyle izleyelim ki, sağ alt köşeye varıldığında toplam sonuç 40 olsun

5 1 2 5

5 10 3 5

9

54310

6 8 1

40

2 6

Peygamberimize ilk vahyin geldiği mağaraKur’an’ı Kerim’i tam ezberlemiş kişiVahiy MeleğiKur’an’ı Kerim’deki her 20 sayfalık bölümKur’an’ı Kerim’in inmeye başladığı ayPeygamberimize gelen ilk ayetlerin bulunduğu sureKur’an-ı Kerim’deki en uzun sureKur’an-ı Kerim’deki ilk sureKur’an-ı Kerim’deki son sureKur’an-ı Kerim’deki en kısa sureKur’an’ı Kerim’in 114 bölümünden her biriKur’an’ı Kerim’in cümlelerinden her birine verilen isimKur’an’ı Kerim’in Peygamberimize geliş yolu

12

345

6789

13

12

11

10

4

5

2 6

8 9

10

13

12 11

13

7


Hazırlayan: Hamidullah HalıcıÇengel Bulmaca Mart

Bulmacayı çözdükten sonra, rakamların bulunduğu karelerdeki harfleri aşağıdaki kutucuklara yazarak şifreyi bulun

9 2 10 11

7 61 2 6 83 53 4

12 13 2

Arnavutluk’un başkenti

Bir menfaat karşılığı oynanan

haram oyun

Haftanın bir günü

Evlilik için yapı--lan anlaşma

Uyduyu uzaya götüren araç

(Tersi) Yabani hayvan evi

Rütbeli asker

Kabirdeki sual meleklerinden

Hayvansal bir gıda

Ticarette karın tersi

Yorgunluk ve sıcakta vücuttan çıkan sıvıHayat kaynağımız Arabanın hareket

etmemesi için tekerine konulan tahta

Yapı gibi şeylerin küçük örneği

(Tersi ) Asmaktan emir

Uzaklık işareti

Hıristiyan din adamı

Elektrik olmadı--ğında kullanılan aydınlatma aracı

Her zaman ufak kazalar yapan

kimseBir peynir çeşidi

İnce perde

SucuAfganistan’ın kuzeyinde bir

eyalet Görgüsüz, sert tavırlı kimse

Muğla’nın ilçesi

Sıvı olmayan

Yarışmada karşı taraf

Bir renk

Sayıları gösteren işaretler

Utanma duygusu

Bir erkek ismi

Takma isim

Faiz

(Tersi) Bir şey elemek için kullanılan

araç

Kur’an’ı Kerim’in 65. Suresi

Pencerelere takılan saydam

madde

Temiz, tertemiz

Tatma organımız

Caminin ilk hecesi

Bir nota

Bir nota

Hektar ile metre arasındaki yüzey

ölçü birimi

Havuzun ilk hecesi

Depremin meydana geldiği

hat

Mucizevî devesiyle bilinen

peygamber

Yerinden oynamayan, kımıl--damayan, yerini değiştirmeyen

Sıcak ve sütlü bir kış içeceği

Güney Ameri--ka’ya özgü deve

benzeri bir hayvan

1

2

3

4

5 6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

17

8 14 10 15 4 8

16 11 1 4 17 17 6 5

16

A

T

R

İ A

EM R

R

A

L A

İ

İ

A

A

N

Z T K A L

B E

K TB

A M PR

L

Z

K

I AK

Ü R S AHN A AB

J A ARN A B

C E

A S İL E İM

M NO A AK Y A

K P İ

S AÇ AK T

M

Yemeklerde kul--landığımız önemli

bir madde

En küçük çift sayı

(Tersi) Asmaktan emir

Ekilecek tarlayı dinlendirme

İçtiğimiz hayat kaynağı

İki yanı keskin tıraş bıçağı

Bir göçmen kuşu

Bir çeşit otomobil yarışması

Muavezeteyn dediğimiz

surelerden biri

Mübarak üç aylardan ilki

Mükellefin görevlerinden

yapıp yapmamakta serbest olunması

Kuzu sesi

Ayağın altı

Kare’nin ünlüleri

İnce perde

Gücünden yarar--lanmak için akarsu

üzerine yapılan bent

Allah’ın ibadet için ateşten yarattığı

varlıklar

Çocuğu olan erkek

Bir erkek ismi

Allah’ın evi

Sıva ustasının aleti

Zekat verecekler için zenginlik

ölçüsü

Zarar veren taşkın su

Varlıkların yerini tutan kelime

Kar’ın yağış şekli

Türk Lirası’nın kısa yazılışı

Eşkiliğnden yararlandığımız bir

meyve

Gözleri görmeyen

Kar üstünde yapılan spor

Bir bağlaç

Evcil bir hayvan

Peygamberimizin göklere yükselerek

gerçekleştirdiğ mucizesi

Gelinler için hazırlanan her

türlü eşya

Maddenin hallerin--den, sıvı olmayan

Kur’an’ın 103’üncü suresi

Kırşehir’in bir ilçesi

Anadolu Ajansı’nın kısa yazılışı

Örümceğin ördüğü

Güldürücü, güldüren, gülünç

İlkbahar mevsimi--nin ikinci ayı

Üst’ün tersi

Ağrı dağı kenarında bir ilimiz

Meşhur kadın evliyanın ismi

Ö1

F2

K3

E4

L5

N6

D7

Ğ9

S10

İ8

U11

Şubat Ayı Çengel Bulmacanın Çözümü

ŞİFRE: ÖFKELENDİĞİNDE SUS

yıl: 3 sayı: 27 aylık somuncu baba Çocuk dergisi - mart 2009... - [email protected] somuncu...

Documents