Α Λ Η Θ Ε Ι Α TOIU Κ Υ Θ Η Ρ Ω Ν 7 Τ ΑΝ / Τ /

Μ Η Ν Ι Α Ι Α ΕΦ Η Μ Ε Ρ I Σ Ε Θ Ν Ι Κ Π Ν A P X Q N

Περίοδος Α' — "Ετος 24ον 'Αριθμός Φύλλου 159

"Εκδότης - 'Ιδιοκτήτης - Διευθυντής - "Υπεύθυνος ΚΑΡΒΟΥΝΑΔΕΣ : Γ ρ α φ ε ί α : Έκτυποϋται Τιμή Φύλλου φ ΚΩΝ)ΝΟΣ EMM. ΣΤΑΘΗΣ • ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1970 • Καρβουνάδες — ΚΥΘΗΡΑ φ έν Πειραιεϊ φ Δρχ. 1,50

- / S

σημειώματα ΛΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΙΕΡΟΝ ΟΥΤΕ ΟΙΙΟΝ

Η έ θ ν ο σ ω τ ή ρ ι ο ς Έ π α ν ά σ τ α σ ι ς μ έ τ η ν σ υ μ π α ρ ά β τ α σ ί ν τοϋ Π α ν τ ο δ υ ν ά μ ο υ θ ε ο ϋ και μ έ α π ό λ υ τ ο ν έ 'γκρισιν τ ο ΰ Ε λ λ η ν ι -κού Λαοΰ π ρ ο χ ω ρ ε ί ν ά δ η μ ι ο υ ρ γ ή σ η μια Π α τ ρ ί δ α π ρ α γ μ α τ ι κ ή Δημοκρατ ία , ν ά ε ί ν α ι ίση π ρ ο ς δ λ ο υ ς , π ά ν τ ε ς δέ , ό λ α ό ς ε ι ς ολα τα στρώματα α ισθάνοντα ι μ ί α ν χ α ρ ά ν π ο ύ δ ε ν μ π ο ρ ε ί κα-ν ε ί ς με λ ό γ ι α νά τ η ν έ ξ ω ΐ ε ρ ι κ ε ύ σ π . Π α ν τ ο ΰ έ ρ γ α σ ί α , π α ν τ ο ΰ ε ρ γ α , π α ν τ ο ΰ π ρ ο κ ο π ή , π α ν τ ο ύ ε π έ ρ χ ο ν τ α ι σ υ ν θ π κ α ι ά ν θ ρ ω π ι -« ι κ α ί , δ ε ν ε υ ρ ί σ κ ε τ α ι κ α ν ε ί ς , ε ϊ τ ε μ ε μ ο ν ω μ έ ν ο ς , ε ί τ ε ώ ς ομά-δες, ε γ κ α τ α λ ε λ ε ι μ έ ν ο ς η π ε ρ ι φ ρ ο ν η μ έ ν ο ς , π ά ν τ ε ς ά π ο λ α μ β ά -»ομεν Ϊ6ης μ ε τ α χ ε ι ρ ί σ ε ω ς , π ά ν τ ε ς έ δ ι κ α ι ώ θ η σ α ν ε ι ς τ ά ς δ ι α φ ό ρ ο υ ς αδ ικ ίας τ ά ς ο π ο ί α ς σ υ ν ε χ ώ ς ε φ ή ρ μ ο ζ ε ή φ α υ λ ο κ ρ α τ ί π .

_ Και η Σ ε β α σ τ ή Ε θ ν ι κ ή Κ υ β έ ρ ν η σ ι ς α γ ω ν ί ζ ε τ α ι τ ό ν ί ε ρ ο ν " r ) \ \ V a ° λ ο κ λ η ρ ώ σ η το Ί ε ρ ά ν Ο ι κ ο δ ό μ η μ α τ η ς Ν έ α ς Ε λ λ ά δ ο ς μας και ό π ο υ ό λαός , θά γ ε υ θ ω μ ε ν τ η ν π ρ α γ μ α τ ι κ ή ν

ε λ ε υ θ ε ρ ί α ν , τ η ν π ρ α γ μ α τ ι κ ή ν Δ η μ ο κ ρ α τ ί α ν . Και ο ύ δ έ ν α ένο-χ λ ο ΰ μ ε ν .

Ε κ ρ ι ζ ώ θ η διά π α ν τ ό ς ό ε ρ υ θ ρ ό ς έχθ[)ός τ η ς ά ν θ ρ ω π ό ι η -ΐ ο ς και π ο ύ μ ό ν ο ν ή Ε θ ν ι κ ή Έ π α ν ά σ τ α σ ι ς ε ί χ ε τ η ν δ ύ ν α μ ι ν ν α το Πράξη. Και π α ρ ά λ λ η λ α ά γ ρ υ π ν ε ! και ευρ ίσκετα ι «επί δκοπον» γ ιά ν ά έ κ ρ ι ζ ώ ν η , δ , τ ι δήποτε , τ υ χ ό ν ά ν α φ υ ό μ ε ν ο ν , ή " α ρ ο υ ο ι α ζ ό μ ε ν ο ν ζ ή τ η μ α , τό οπο ίον θά θ ί γ η τά Ί ε ρ ά και ca

U o m τ η ς Ο ρ θ ο δ ό ξ ο υ Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ή ς ' Ε λ λ ά δ α · μας , ή θά επ ι -β ο υ λ ε ύ ε τ α ι τ η ν ε λ ε υ θ ε ρ ί α ν μας . Και δ ο ξ ά ζ ο μ ε ν έκ β ά θ ο υ ς ψυ-χ ή ς π ά ν τ ε ς τόν Π α ν τ ο δ ύ ν α μ ο ν θ ε ό ν π ο ύ έτσι η ύ δ ό κ η σ ε , επε ι -τα α π ο φ ρ ι κ ι ά β ά σ α ν α και κ α τ α σ τ ρ ο φ ά ς π ο ύ μας έ π έ β α λ λ ο ν ε ν -τ ε λ ώ ς άδ ικα , οί κο ινο ί ε χ θ ρ ο ί Έ α μ ο σ υ μ μ ο ρ ΐ τ α ι - Ε ρ υ θ ρ ο ί κα-κούργο ι , με τ η ν σ ύ μ π ρ α ξ ι ν τ ω ν α ν α ξ ί ω ν ψ α υ λ ο κ ρ α τ ι κ ώ ν Κυ-ο ε ρ ν η β ε ω ν τ η ς π ρ ο ε π α ν α σ τ α τ ι κ ή ς π ε ρ ι ό δ ο υ .

Καϊ jpxov-ται τώρα , κοινοί ε χ θ ρ ο ί , ά ρ ι σ τ ε ρ ί ζ ο ν τ ε ς τ η ς Ε ϋ -ρ ω π η ς , ε ν σ υ μ π ρ ά ξ ε ι μέ τ ο ύ ς α ύ τ ο φ υ γ ά δ α ς και ο ν ε ι ρ ε ύ ο ν τ α ι π ο τ έ θα μ π ο ρ έ σ ο υ ν ν ά έ λ θ ο υ ν ν ά μ α ς β ρ ο ΰ ν π ά λ ι ν διά νά συ-ν ε χ . σ ο υ ν το έ ρ γ ο ν τ ω ν . θ έ λ ο υ ν ν ά έ λ θ ο υ ν π ί σ ω έ κ ε ϊ ν ο ι π ο ύ μ«<; τ υ ρ ά ν ν ι σ α ν , μ α ς έ γ ύ μ ν ω σ α ν και μ ά ς έ γ κ α τ έ λ ε ι ψ α ν . θ έ -Λουν να έ λ θ ο υ ν πίσ<» ν ά ι δούν ά ν α π ο τ α μ ι ε ύ σ α μ ε τ ίποτα ά π ό

υ β τ ε ρ η μ α τ ά μας , ώστε μέ τ ι ς κ ο μ π ί ν ε ς τ ο υ ς ν ά ε ϋ ρ ο υ ν εΰ -ο χ η μ ο ν τ ρ ο π ο ν νά ρ υ θ μ ί ζ ο υ ν γ ιά ν ά φ ά ν ε , δ π ω ς έ φ ά ρ μ ο ο α ν με το έ γ κ λ η μ α τοϋ π έ ν τ ε το ις έ κ α τ ό τού 1962, π ο ύ μ ά ς έ λ ή -ο τ ε υ σ α ν α π ό τον ιδρώτα τ η ς ζ ω η ς μ α ς . π ρ α ζ ι ς π ρ ω τ ο φ α ν ή ς μ α ύ ρ η , σ κ ο τ ε ι ν ή α π ά ν θ ρ ω π ο ς και ά γ ρ ί α . ( Ώ ς π α ρ έ ν θ ε σ ι ν προσ « ε τ ω ε ι ς τό σ η μ ε ΐ ο ν α ύ τ ό δτι α τ ο μ ι κ ώ ς ε γ ώ χ ρ ε ω σ τ ώ ε ι ς τόν κ. κ α ρ α μ α ν λ η ν τό ( 5 ) π έ ν τ ε το ϊς έ κ α τ ό ν π ο ύ μ ο ΰ έδωσε , τού τό χάρ ισα . Τ ο έδημοσ ίευσα α μ έ σ ω ς δ τ α ν έ κ ο ι ν ο π ο ι ή θ η τό έ γ κ λ η -μα α υ τ ο τό 1962, ε ι ς τό ύ π ' άριθ . 1.36 φ ύ λ λ ο ν τ ο ϋ μ η ν ό ς Νοεμ-ορ ιου 1962, ότι δ έ ν τό δ έ χ ο μ α ι έ γ ώ και τού τό χ α ρ ί ζ ω και τό ε χ ω στην δ ιάθεσή του» .

, ^ λ ά θ ρ α ά ν ε χ ώ ρ η σ α ν ε ι ς τ ή ν ά λ λ ο δ α π ή ν στο Παρίσ ι , οτο -Μοντε Κάρλο , ν ά κ α θ ο δ η γ ο ϋ ν τά φ α ρ μ α κ ε ρ ά βόλ ια κατά

" α τ ρ ι δ ο ς μας . Και π ό θ ε ν τά ο ικονομικά μ έ 6 α ; Μ ά ς έ φ α -γ α ν και μας τ ρ ώ ν ε τ ό ν ί δ ^ ο τ α μας . Μ έ σεβασμόν ά ν α φ έ ρ ο μ ε ν :

π υ ρ ό ς Σ τ ά η ς , Θ ε ο τ ό κ η ς , Δ η λ ι γ ι ά ν ν η ς , Γ ο ύ ν α ρ η ς , μ ε γ ά λ ο ι ' ^ ο ρ ε ς π έ θ α ν α ν π έ ν η τ ε ς . Π ό θ ε ν ά ρ ύ ο ν τ α ι τώρα οί α ύ τ ο φ υ γ ά -

ο ε ς τ α ς φ ο 6 ε ρ ά ς ο 'κονομικά ί ; δ α π ά ν α ς ; Η μ ε ί ς π ά ν τ ε ς , ό Λαός , ό ά π λ ό ς π ο ύ τόσον σ κ λ η ρ ά p a r

α ύ τ ή Λ φ α υ λ ο κ ρ α τ ί α . λ έ γ ο μ ε ν : « Ο Χ Ι . Ο Υ Δ Ε Μ Ι -ν ι ΐ - ν ι τ χ Ι Ν Μ Π Ο Ρ Ε Ι Ν Ε Ε Χ Ο Υ Ν Ε Ι Σ Τ Η Ν Α Ν Λ Γ Ε Ν Ν Ω -Μ ^ Ν Η Ν Π Α Τ Ρ Ι Δ Α Μ Α Σ » . Διότ ι δ έ ν έσεβάσθηοαν τ ό ν δυστυ -χ ο υ \ τ α Λαόν και σ κ λ η ρ ά μ ά ς ά δ ί κ η σ α ν και μ ά ε έ τ ι μ ώ ρ η σ α ν . κ α ι μ ό ν ο ν η τ ό λ μ η τ ο υ ς ν ά ό ν ε ι ρ ε ύ ω ν τ α ι δτι θά έ λ θ ο υ ν π ίσω * α α ν α λ ά β ο υ ν τά μ α θ η μ έ ν α τους , ά π ο δ ε ι κ ν ύ ε ι ά σ έ β ε ι α ν π ρ ό ς τα Ι ε ρ ά και "Οσια τ η ς Ε λ λ ά δ ο ς μας . Ι Ι ε ρ ι μ έ ν ο μ ε ν δέ ά π ό τ ό ν - ε η α σ τ ο ν Κ ύ ρ ι ο ν Ι ΐ ρ ό ε δ ρ ο ν τ η ς Ε θ ν ι κ ή ς Ε π α ν α σ τ α τ ι κ ή ς Κυ-ο ε ρ ν η σ ε ω ς μας Γ ε ώ ρ γ ι ο ν Π α π α δ ό π ο υ λ ο ν , όστις τά π ά ν τ α έρ -ρυσμισε , ρυθμ ί ζε ι και τακτοπο ι ε ί , δτι θά ρυθ)π'ση και τό ζωτι -κ ο ν αυτο , διά τ ή ν ά γ ρ ο τ ι ά ζήτημα «της ε ν ο π ο ι ή σ ε ω ς 1962» τό οπο ίον φ υ σ ι κ ό ν ε ί ν α ι ν ά μάς π ρ ο ξ ε ν η π ί κ ρ α ν και δ έ ν θά μ ά ς

\ \ ο η σ η α ψ ο υ δ ι έ γ ρ α ψ ε ό κ τ ώ δ ι σ ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ι α α γ ρ ο τ ι κ ά χ ρ έ η καν οία τ η ς ε ν ο π ο ι ή σ ε ω ς μ α ς έ φ α γ α ν τά ( 9 0 ) έ ν ε ν ή ν τ α τοΪΓ

κατον τ ω ν ο ι κ ο ν ο μ ι ώ ν μας . θ ά ε ί να ι δ έ μ ε γ ά λ η άδ ικ ία και ^ ρ , φ ρ ο ν η σ ί ς π ρ ό ς τά θ ύ μ α τ α τ η ς ά γ ρ ο τ ι ά ς , τά όποϊα έδημ ι -

ο υ ρ γ η σ ε η έ γ κ λ η μ α τ ι κ ή έ ν ο π ο ί η σ ι ς τ ο ύ 1962, έ ά ν τό θέμα αύ-τ ο - ΰ ε ω ρ η θ ή οτι έ κ λ ε ι σ ε .

^ ε λ ε ι ώ ν ο ν τ ε ς λ έ γ ο μ ε ν : Δ έ ν έ χ ο υ ν ο ύ τ ε ' Ι ε ρ ό ν

. Κ Ω Ν Σ Τ . Ε . Σ Τ Α Θ Η Σ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΜΠΗΣ

ο ύ τ ε

Μεταξύ πολλών πού άπεοίω-3 α ν '-ατά τόν Εφετεινόν χε ιμώ-ν α · άπββίω-κ και ό ' Ιατρό ; Ν;-

ε ί ί ήίλιχίαν • • « Ι , ^ ι ω ν . Ό ίστρος r k o ; ύπτ,ρ-

f , t - η ς Νήσου τόν ΧΧΌΝ είς

Ρ;-·ά5ϊ· .ς πού / / -αν -/.ρίσ'.μο: οιά "ην Ντ)σον. Τ π η ρ ξ ε άπλός και ϊ Ά η τ υ χ Ο ί . Ή , ύ ζ υ γ ό ς του ZLYS Λροα,ποβ-.ώση και ήτο μόνο:. Ο! ν.άτο'.κο· της Χώρας (ΙΙρ,οτευ-^ η ς ) έ π ι ^ ί λ φ η α α ν και inpo-~"/ρχτ/ . ;ύα-αν ώς άρμοζε ε-Λ.ν-

τ: τών προαναφερ9έντο)ν υπηρε-σιών του, τήν κηοείαν του πα-ρέστη πολύς κόσμος, στέφανον κατεβ-σεν ή Κο'.νότης καΐ ή κ. Μαρία Τ ρ ' ά ρ χ η κατέθεσε άνθη τά όποια προήρχοντο άπό κήπον τόν όποιον έπιμελεΐτο α'ϋτοπρο-σώπως ό άπ ιδ ' .ώτζ ; Ί α τ ρ ό : Κατσάπης. Έπ ικήβε ιον α ν ή γ -γειλε ό κ. Σπυρίδων Χάρος και ώραΐον ποίημα ά π ή γ γ ε ι λ ε ή κ. Μαρ'α Τ ρ ι ά ρ χ η και τό όποιον οη.μοσιεύομεν κατωτέρω:

Κονχά μ α ς ή λ θ ε ς κ ' έ ζ η σ ε ς χ ρ ό ν ι α εας τό Νησί μ α ς τ α γ ά π η σ ε ς και π ό θ η σ ε ς π α ν τ ο τ ε ι ν ά μαζ ί μας .

" γ ε ν ι κ ό ς και π ρ ό θ υ μ ο ς μάς έ ξ υ π η ρ ε τ ο ύ σ ε ς και μ^ μ ε γ ά λ η π λ ο χ ε ρ ι ά π τ ω χ ο ύ ς έ 6 ο η θ ο ϋ σ ε ς . ^ ο ι μ η δ ο υ 6 ΐ ύ Νησάκι μ α ς μαζί μ έ τ ή ν κ υ ρ ά σου και ,ολοι 6 α γ α π ο ύ σ α μ ε ά λ η θ ι ν ά Παιδιά σου.

| ! α χ α Ρ α ά τ έ λ ε ι ω τ η έ κ ρ υ β ε ς στη ζ ω ή σου V α ν α βοηθάς τ ο ύ ς π ά σ χ ο ν τ α ς ν ά χ α ί ρ ε τ ' ή καρδ ιά σου. >/ ( Ρ 1 0 ες τ ι ς β α λ ί τ σ ε ς σου μέ δ έ ν δ ρ α φ υ τ ε υ μ έ ν ε ς " 0 Q \ t > ^ a v ΐ Ι 1 ν Ορφάν ια τ ο υ ς και κ λ α ί ν ε οί κ α ϋ μ έ ν ε ς .

Λα ο Π α ν τ ο δ ύ ν α μ ο ς ν ά στά ά ν α γ ν ο ϊ ρ ί σ η Q , 1 Π α ρ α δ ε ί σ ο υ σ τ έ φ α ν ο σ ε σ έ ν α ν ά χαρ ίση .

« έ ρ χ ο μ α ι στό τ ά φ ο σου ν ά τ ό ν ε θ υ μ ι α τ ή σ ω Α ^ Υ ω Ρ ° 6 ι , ν η ( : δ ά κ ρ υ α θε ν ά τ ο ν ε ποτ ίσω ΑνΗη ά π ό τό κ ό π ο σου κι ' ά π ό τ ό ν ϊ δ ρ ω τ ά σου ο υ ε Ψ ε ρ α και π ά ρ ε τα π α ν τ ο τ ε ι ν ά κ ο ν τ ά σου.

Προ εικοσαετία

Π Ω Σ ΕΧΕΙ Τ Ο Ζ Η Τ Η Μ Α

Τ Ο Υ Γ Η Π Ε Δ Ο Υ Τ Ο Υ Σ Χ Ο Λ Ε Ι Ο Υ Τό πρώτον έρχόμενα sic φακ

Ιωάννου Φωτίου συνεννοήσεις του έν 'Αθήναις και συνεζητή-

• πάση λεπτομ,ερεία τ ί το, Σ * ς γνωρίζομεν οτι εις τήν Ο'.άβεσίν Σας ,

μας τάς δυνάμεις διά •αν άφ ' ενός και τήν έ-νην άφ ' ετέρου άπ^πε-

_ :οϋ έργου. 2-α; δηλοΰ-μεν δέ ότ>. τό έργον βά έκτελε-σθή κατά τήν έπιΛυμίαν Σας έ'ς ολοκλήρου άπό Σ ά ς και θά άπο-τελέση αίώνιον μνημόσυνο ν τών γονέων Σας . ΙΙρός τόν σκοπόν τούτον είναι άνάγκη , δι ' έπιστο-λής Σας ή και δ'·' έπ·.σήμου πλη-ρεξουσίου Σας νά όρίσητε ενα είτε και πλείονας, έάν θέλετε, ,τληρεςουσίους. τής προτιμήσε-ώς Σας και τής εμπιστοσύνης Σας πρός ους και θά άποστείλ-

Μετά τ ί

«Κατόπιν τής δημοσιευθείσης έπιστολής πρός έμέ τοϋ δωρη-τοϋ, δημοσιευθείσης είς τήν προηγουμένη·/ εκδοσιν, έ γώ έν-ήργησα άστραπιαίο>ς και έκάλε-σα τήν ύπάρ^ουσαν 'Επ ι τροπή είς τό σπίτι τοϋ κ. Λου£άντη και άνεκοίνωσα πρός αυτούς το κείμενον τής έπιστολής. Μέχρ τοΰ σημείου αύτοϋ αϊ σχέσεις μας μέ τόν δικηγόρο ν κ. Λου-ράντον ήσαν καλαί . ' Ε δ έ χ θ η τό-τε ή 'Επ ιτροπή νά άναλάβη τό έργ;ν και προέβη είς τήν άπο-στολήν τής κατωτέρω έπιστολής πρός τόν όο>ρητήν κ. Νικόλαον Λο JPD'/ΤΟΝ.

'Επ ιτροπή άνεγέρσεως Δημο-τικού Σχολείου Καρβουνάδων.

Έ ν Καρβουνάδες Κυθήρο>ν τη 28 Σ)όρ :ου 1953.

Λςιότι,μον κύριο ν Νικόλαον Ι Ιαναγιώτου Λουράντον,

L A R M E R S T . Ν Α Η Ι \ Α \ Τ -D E K A N.S .W. , Αυστραλία.

Κύριε Αουράντε, ΙΙρ·ό τίνων ήμερών έκλήθη-

μεν είς Όυνεορίασιν παρά τοΰ Κωνσταντίνου Στάθη , παρά "οΰ όποιου και έ.τληρ οφορήθη-μεν τήν τόσον εύγεν'·κήν και μεγά-λην προσφοράν Σ α ς δ ιά τήν ά-νέγερσιν τοΰ σχολείου μας.

Κατά τήν συνεδρίασίν μας έ-κείνην άπεφασ.'σαμεν νά άνα-μείνωμεν έπ ' Ολίγον τήν ές 'Α-θηνών άφι'ςιν τοΰ άδελφοΰ σας ό όποιος, ώς γνωστόν, είναι και; ό Γενικός Γραμματεύς τής 'Επ ι -τροπής μας.

'Ο αδελφός σας ήλθε χθές ές 'Αθηνών και σήμερον εΐχομεν τήν δευτέραν μας συνεδβίασ'ν είς τό πατρικό Σας σ.τίτι, παρι-σταμένου κατά ταύτην καί τοΰ κ. Κωνσταντίνου Στάθη , πρός ο ν έχετε απευθύνει σχετ ική ν μ,ε τό μελετώμενον έργον έπιστο-λήν.

Ή 'Επ ι τροπή μας Σάς έκ-φράζει τά πιο εγκάρδια συγχχ-ρητή.ριά της καί τάς θερμοτέρα: τ η ; ευχαριστίας διά τήν γενναι-όδιορον προσφοράν Σας καί εί-με'ία ύ.τερήΨΧΝΟΙ διότι καΐι Σ ε ϊ : πρ:έρχεσθε δχ ι μόνον άπό τήν Κυθηραϊκήν οικογένεια·/ άλλα κα· τήν στενωτέραν Κοινοτικήν τοιαύτη·/. "Ηδη κ. Λουράντε ά-φοϋ ήκού:α;ιεν έκ στόματος τοΰ άδελφοΰ Σας τάς μετά τοΰ κ.

λητε τα χρήματα . Μετα των πληρεξουσίων Σας θά συνεργά-ζεται στενώτατα ή 'Επ ιτροπή μας διά τήν πλήρη έπιτυχίαν τοΰ ολου έργου. Είναι όμως ά-νάγκη όρισμοΰ πληρεξουσίου ή πληρεξουσίων προς ους καί θά άποσταλοΰν, ώς προείπομεν, τά χρήματα. Διότι μόνο·/ δ 'ά τοΰ τρόπου αύτοϋ θ' άποφύγομεν τήν άνάμ'.ξιν τών Κρατικών ύ-πηρεσιών καί τήν έκ τής άνα-μίξεως ταύτης διασπάθησι·/ τοΰ ποιοΰ. Σάς παρακαλούμε·/, λαμ-βάνοντες τούτο σοβαρώς ύπ ' ό-ψει, προβήτε είς τήν έκλογήν τών πληρεξουσίων Σας καί άπο-στείλατε τά χρήματα πΡ^ς τ : ύ : , ήμεις δέ θά Σάς κρατού-με·/ ένήιμερον έν συνεννοήσε ι πάντοτε μετά τών πληρεςουσίιον καί άντιπροσώπων Σας, όλων μ,ας τών ένεργειών.

Δεχοήτε παρακαλούμε·/ τήν έκφρασιν τ ώ ν θερμών εύχαρι-στιώ·/ μ α ; καί τής δαθυτάτη; μ α ; ευγνωμοσύνης με θ' ής δια-τελοΰμεν.

ΊΓμέτεροι 'Ο 'Επίτ ιμος Πρόεδρος θ . Γ. Κ Α Σ Ι Μ Λ Τ Η Σ

Συνταξιούχος Διδάσκαλο: 'Ο ΙΙρόεδρος

Ν . I . Φ Λ Τ Σ Ε Λ Σ 'Ιατρός

'Ο Γενικό: Γραμματεύς Κ Ω Ν Σ Τ . Λ Ο Τ Ρ Α Ν Τ Ο Σ

Δικηγόρος Τ ά μέλη :

Γ. Κ Λ Σ Ι Μ Λ Τ Η Σ Δ. Σ Τ Α Θ Η Σ

Στενή τοπική ανάγκη τοϋ χωρίου pac

ΚΑΪΑ HTOIMAIAMtH ΤΙΝΟΣ ΕΣΤΑΪ; Ό έφετεινός χε ιμών ήτο πο- |

λύ βαρύς, γεν ικώς. Ημείς θά ό- | μιλήσωμεν γ ιά τό Νησί μας: Ό λ α ι αϊ έργασίαι έσταμάτησαν.

Δέν μπόρε'οε ό κόσμος νά σπεί-ρη. Ή Σεβαστή 'Εθνική μας Κυίέρνησις έχει προγραμ,ματί-ση διά-fopa έργα, δρόμοι κλπ., τά όποΤα θά στολίσουν τό Νησί μας, αλλά ό βαρύς χε 'μών έμπο-δίζει τήν άποπεράτο)σιν. Έ π εύκαιρ α θά σημειώίο) καί ώρι-ομένας διαφόρους έλλείΨεις τά : οποίας πρέπει πάντες οί κάτοι-κο; τών Κυθήρων νά κάνουν άρ-χ ή ν , καί έν συνεχεία θά δικαι-ολογήται ή προσφυγή είς τό Κράτος. Είναι άπαραίτητος προ ΰπόθεσις. Καί εις το σημείωμα αύτό θά γράψω δύο ζητήματα πού βλέπω οτι χρειάζονται είς τήν περιφέρεια·/ τώ·/ Καρβουνά-δων. "Ειχω γράψει καί άλλοτε γ ιά δ1 άφορα γεν ικά ζητήματα καί διά -7. όποια ή Έ θ / ι κ ή μας Κυβέρνησις φροντίζει . Καί τιί)-ρα είς Καρβουνάδες, χρειάζεται πρώτον: Ό "Αγιος Γεώργιος, ή έκκλησία τοΰ χωριού, είναι έ-να μεγαλούργημα. έκτίισ9η τήν δεκαετία·/ 1 9 1 0 — 1 9 2 0 . Τότε κατηρτ 'σθη ένα πρόχειρον τέμ-πλο. Αύτό έγινε κατά τό 1920 ύπό Ε π ι τ ρ ο π ή ς είς τήν όποίαν

συμμετειχον καί έγώ ό γράφων τό σημείωμα αύτό. "Εκτοτε ό μως, οϋδείς πλέον λόγος ε γ ι νε γ ι ά νά γ ί ν η τό τέμπλο·/ σύμ-μετρο·/ με τόν κτισθέντα Ναόν, καί Δεύτερον: Δεδομένου δτι τό χωριό αύτό δεσπόζει ώς κέντρο·/ τω·/ γύρω χωρίων καί συνοικι-σμών έπιβάλλεται νά έξευρεθή ή νά κτιΌ'θή αίθουσα κοινή όπου θά γ ί νοντα ι συνεδριάσεις, συγ-κεντρώσεις καί ωφέλιμοι όμιλί-αι καί όπου 6 κόσμος κατά τά ; έκά/στοτε έορτάς τυγκεντρούμε-νος θά άκούη πράγματα Εθ/ΐ-κοχριστιανικά καί ώφέλημα δ'·ά τάς έργα'οίας τοΰ λαοΰ καί τήν πρόοδόν του. "Οπως γίνεται ε ί : όλους τούς Δήμους καί Κοινό-τητας τοΰ Κράτους.

Καί κατόπιν τών ανωτέρω, ά πευΊυνόμεθα πρός πάντας τού; έκ χοΰ χωρίου Καρβουνάδες κα-ταγομένους καί γενικώς είς κά-θε φιλοπρόοδο·/ Κ'υθήριον καί οί όποιοι οικονομικώς έχουν ευχέ-ρεια·/, νά ένθυμηθοΰν τό χωριό τους, νά ένθυμηθοΰν οτι ή Ε κ -κλησία θά ύ π ά ρ χ η Εως ότου ύ-πάρχε ι κόσμος, παράλληλα καί ή κοινή αίθουσα τοΰ χωριού, καί θά μνημονεύωνται αιωνίως τά ό-νόματα τών δωρητών, πρός δε νά λάβουν ύπ ' όψιν τήν φράσιν

INA ΆΙΟΡΙΣΒΗ Ε.ΙΙΣΚΕΠΤΡΙΑ ΑΟΚΙΜΑΣΤΙΚΞΣ

Πλημμυρίζε ι παντός Χριστια-νού ή καρδία άπό χαράν καί προκαλεί συγκίνησι·/ όταν παρα-κολουθεί είς τό Ραδιόφωνο·/ τάς Βαυμασίας τελετάς πού οργα-νοΰνται παντοΰ είς βλας τάς πό-λεις, άνακοινώσεις βοηθειών εις ταοης φυσεο)ς αναγκο»·/ και δ-που παρουσιάζεται αυτομάτως ή προστασία, ή βοήθεια καί ή έ-νίσχυσις είς περιπτώσεις , πού ά-τομα είτε μεμονιομένα είτε οίκο-γένειαι πού ευρίσκονται είς δύ-σκολο·/ θέσιν καί πού έχουν ά-με σον άνάγκην βοηθείας. Ι ίαρου σιάζονται περιπτώσεις πού δέ/ πρέπει νά σχολιάζωμεν τί πταί-ει. άλλά παρουσιάζεται ή άνάγ-κη βοηθείας καί άλληλεγγύης .

Είς τό κεφάλαιο·/ αύτό έχουν θεσπισθή αί έπισκέπτρ'.αι, αϊ δ-ποΐαι παρακολουθούν και έπεμ-βαίνουν καί μέ τάς παρεχομέ-νας δοη'ΐε 'ας, είτε είς λόγια εί-τε είς τυχόν ένισχύσεις, μετριά-ζουν τόν πδνον καί τήν δυστυ-χία·/ είς συνανθρώπους μας. Φυ-σικά είς τ ά ; μεγάλας πολιτεία; •υπάρχουν καί δημιουργούνται συνέχω; όπιο; οί πλούσιοι μέ τ ά ; άνέσεις, οί πτωχοί , οί άτυχοι, οί

ουσ"υχισμε·/ο: καί αι έ π ^ ^ τ τ - ρ ι ^ αι είναι οί "Αγγελοι τής , ^ γ ί π η ς . ^ τής βοηθείας, Χής αλληλεγγύης.-? * ,

Μία έπισκέπτρια θ ά y i i p & f i - . PRΙ ανεκτίμητο·/ ύπηρε'^ίαν ' Ι μ 'αν π τ ω χ ή ν ασθενή ε ΐ τ ϊ ^ ρ α ι -αν, ειτε γέροντα, οι οποίοι εύρεθοΰ·/ μόνοι κατά διαφόρους περιστάσεις. Μία έπισκέπτρια, ή οποία νά έ χ η έδραν ένα κεντρι-κό χωριό και χωρίς νά έπηρεά-ζωμαι έκ τοΰ δτι είμαι κάτοικος Καρβουνάδων, λέγω αίφνης τούς Καρβουνάδες, Βά προσφέρη σο-βαρά·/ έξυπηρέτησι·/ στά γύρω χο>ριά είς πολλάς περιπτώσεις, είς μεμονωμένα άτομα καί πτω-χ ά ς οικογενείας μέ παιδιά , πού συμβαίνουν περιπτώσεις νά άπου σιάζουν γιατροί , τό Νοσοκομείο·/ νά μή διαθέτη κρεββάτι κ.λ.π.

Δέν ξέρο) τάς οίκονομικάς ε-πιπτώσεις , άλλά οί εύσεβεϊς άν-θρωποι ύπάρχουν παντοΰ. Δέ·. δύναμαι νά βοηθήσιο νά προσφέ-ρω υπηρεσία·/ είς μίαν ασθενή γερόντισσα·/ ή γέροντα ή ύποφέ-ρουσαν μητέρα, ε'υχαρ'στως ό-μως συμβάλλω οικονομικώς. Αύ-τό τό φέρω ώς παράδε ιγμα. "Ας μελετηθή.

Η ΜΑΣΞΝ1Α ΔΕΝ ΧΞΡΕ1 ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΒΠΔΠΞΠΝ ΕΔΔΑΔΑ

'Ημείς , ή τελευταία μονάς τής Ε λ λ ά δ ο ς , λέγομεν. Έ κ τ ο ς Νό-μου. Ή μ ε ι ς 8 0 έτών δύομεν σι-γ ά - σιγά, άλλά καθ' δ ό έλάχι-στος πάντων, άπό οικονομικής πλευράς καί ψυχικώς, αισθάνο-μαι μίαν ένδόμυχον χαράν καί εύχαρίστησιν, ή όποια δέν ήμπο-ρεΐ νά τήν άναπληρώση κανένα έπίγειον χάρισμα άπό τήν στιγ-μήν πού έλαβον τό ύπ' αριθ. 114 φύλλον τής έγκριτου Εφημερί-δος '.'Ορθόδοξος Τύπος» μέ κυ-ριον άρθρον <Μασωνία νά τεθή έκτός νόμου ·. Εύχαριστήθην, δι-ότι έχω διαβάσει σχετικά βιβλία καί έχω καί ίδ 'αν άντίληψιν, δι-ότι διά νά είσχωρήση τις είς τήν όργάνωσιν, άπητοΰντο μέσα κ. λ.π., διότι μεσολαβούσαν μεγά-λε : προσωπικότητες.

'Από τήν π τ ω χ ή μας σκοπιά ;·/.φρά(ζω τήν βαθυτάτην εύχαρί-στησιν είς τούς έργασθέντας έπ ' αΰτοΰ, τοΰ ζωτικού χριστιανικού θέματος, διότι γνωρίζω καί εχω τήν άντίληψιν δτ. ή Μασωνία εί ναι κάτι πού έπηρεάζε'· τά παγ-κόσμια πράγματα , ύπό μυστικό-τητος. Διώκει δέ τό·/ Χριστιανι-σμό·/ καί τήν Εκκλησία · / μέ φα-νατισμό·/. μέ ιδικούς της τέκτο-νας άρχηγούς . Ό κομμουνισμός σκοτώνει τά άτομα, άλλά είναι έλάχιστα πρόσωπα πού διευθύ-νουν καί οί λαοί είναι άμόρφω-τοι καί μόνον ογκος παρουσιάζε-ται. Ή Μασωνία όμως έπηρεά-ζει τάς τύχας και τήν ζ ω ή ν τ ή ; άνθριοπότητο;. Είς τήν πατρίδα μα; , τήν Όρθόδο'ξον Χριστιανι-κή·/ Κοιτίδα τοΰ Κόσμου, δπως

εξελίσσεται καί θά έξελιχθή, δ-λοι αύτοί οί πάσης φύσεως Αία-σώνοι, είναι έχθροί κακοί. Κα-τέχω καί έμελέτησα σχετικώς β: βλι'α καί εύρο·/ πράγματα άπί-στευτα τών φρικιοδώ·/ Ενεργειών τών σκληρών άποφάσεων πού λαμβάνωνται, χωρίς νά γνωρί-ζουν ποίοι οί δικάζοντες καί ά-ποφασίζοντες. Λαμβάνονται άπο φάσεις σκληρόταται δι ' όλόκλη-ρον τόν κόσμον, καί Εκτελούνται α! άποφάσεις. αί ιόποΐαι ποτέ δέν άνακαλ·>πτονται. "Ολα τά 3οβα-ρά ζητήματα πού δημιουργούν-ται είς τόν κόσμον, Ελέγχονται άπό τήν Μασωνίαν. Είς τά μ ε γ ά λα κακουργήματα ε ί ; βάρο; σπουδαίων άνβρώπων, είναι πάν τοτε ένοχο; ή συνεργός ή Μα-σωνία. Συνεδριάζει χωρ ίς νά ξέ ρη κανείς ποίος είναι ό προε-δρεύων. Έ γ ώ Εχω τήν γνώμη·/, :τό τελευταίο (δοξάζομεν τόν Ηεόν ;τθύ έπροστάτευσε) μας σχέδιο πού έσχιεδιάσβη ή έξόν-τιοσις τοΰ έκ θ ε ο ύ σταλέντος αν θρώπου δ'·ά νά σώση -ήν Ε λ λ ά -δα, κ. Γ. Παπαδοπούλου, δτι ύ-ποπτος είναι έν μέρει δάκτυλος έκ μέριους τής Μασωνίας. Διότι ό Π ρόεδρός μας Κύριος Γεώργι-ος Παπαδόπουλος, γ ι ά τήν ση-μερινή·/ Ε λ λ ά δ α άναπληροΐ τόν χρυσορήμονα 'Ιωάννη·/ Χρυσό-στομο·/ καί άγωνίζονται διά τήν έξόντωσ'-ν. Κατόπιν τούτου καί τό μικρό αύτβ φύλλο αναφωνεί : Έ κ τ ό ς Νόμου οί Μασώνοι, είναι πολέμιοι καί Επικίνδυνοι γ ιά τή χριστιανική Ελλάδα μας.

"Εγραψαν άλλοι καί Ι χ ω γρά ρει καί έγώ γ ' ά τόν άναδασμόν, άλλά τώρα Επανέρχομαι, διότι

|||ΙΙΓ|:ΙΙΙ:ΙΙΊΙ!ΙΙ|!|||,ΗΙΙ!|!|!ΙΙ|ΙΙ;ΙΙΙΙ|1|Ι|ΊΙΙΙΙΙΙΙΙ11ΙΙΙΙΙΙ1ΙΙΙΙΙΙΙΊ:Ι!Ι!Ι!Γ

τοΰ Χρυσοστόμου «γυμνός έγεν-ν/, ην, γυμνός καί άπελαύσο-μα·.. Καί ά ήτοίμασας τίνος έ-σται;».

Δόσετε τό παρόν οσο; μπορεί-τε. Ηά βοηθήσωμεν όλοι.

Εύχομαι τό παρόν δημόσιε J-μα νά εύρη άπήχησ-ν είς τάς μεγάλας χρ ιστ ιαν ικά ; καρδ ία ; τώ·/ χωριανών καί νά εύρεθ ο ε ί ; τήν εύχάριστον θέσιν νά ά-ναγγε ίλω είς πανηγυρικήν έκ-δοσιν τάς προσφοράς.

Κ Ω Ν Σ Τ . ΕΜ. Σ Τ Α Θ Η Σ

τΐι)ν

D ΑΝΑΔΆΣΜΟΣ Η Α 5 Φ Ε Α Η Σ Η ΤΗΝ ΝΗΣΟΝ έκ τ ή ; δημιουργούμενης κατα-στάσεως παρουσιάζεται Επιβε-βλημένη ή Εφαρμογή τοΰ άναδα σμοΰ καί νομίζομεν οτι είναι οωτήρ'-ον τό μέτρον καί θά π?ο-/ ά/βη άπό τό σκληρδν κατάντη-μα πού Ηχ άντικρύσουν οί νειό-τεροι είς τό προσεχές μέλλον. ' !2 ; έχουν τά πράγματα σήμε-ρον (γ ιά τήν Νήσο ν δμιλοΰντες) γύρω τών τριών περίπου τετάο-

:ής έκτάσεως καλλιεργούμε νης ή δυναμένης νά καλλιεργη-θή γής , εχιει μείνει χέρσο; καί Εγκατελείφθη.

Μέσα είς τά χωρ ιά καί· συνοι-κισμούς βλέπομε·/ ένα σπίτι ευ-

( Σ υ ν έ χ ε ι α ε ι ς τ ή ν 2 α ν σ ε λ . )

ΣελΙς 2 α ΑΛΗΘΕΙΑ Τ Ω Ν ΚΥΘΗΡΩΝ

Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α Τ Α Ο ΑΝΑΔΑΣΜΟΙ ΒΑ ΞΦΕΛΗΣΗ ΤΗΝ ΝΗΣΟΝ

(Συνέχεια εκ τής 1ης σελίδος)

πρεπές καί 3 — 4 ερείπια και ού τω καθ' έξης.

Νομίζομεν δτι δ άνοδασμός θά ύποβοηθήση τήν καλλιεργ-.ι-αν τουλάχιστον της καλής καί γονίμου έκτάσεως, διότι παρου-σιάζεται εις διάφορα σημεία τη; Νήσου μία άγρια κατάστασις ά-πό καλλιεργητικής άπόψεως, δυ νατδν μερικοί να θέλουν νά καλ-λιεργήσουν άλλα έκλεισα·/ οί δρόμοι. τα μονοπάτια, έδημιουρ-γήθη κατάστασις εις τά περισ-σότερα μέρη της Νήσου απελπι-στική. Ό Αναδασμός έπιβάλλε-τα: καί είναι άνάγκη νά έπιβλη-θή πάση θυσία. θ ά ώφελήση πά ρα πολύ τήν Νήσον. Δέν πρέπει νά άρκούμεθα εις τάς πλευρά:

της δημοσίας δδοΰ καί χών κεν-τρικών χωρίων, δπου γίνεται καλλιέργεια, αλλά νά κυττάξω-μεν διά τδ μέλλον. Νά βρίσκουν έργασίαν γιά νά καθήσουν καί μερικοί έκ τών νέων έδώ, προς δε θά έπέλθη στά χωριά ένας εύ πρεπισμός καί θά λείψη ή πα-ρατηρο·>μένη σκληρή κατάστα-σις τών έρειπίων, παράπλευρα τών εϋπρεπισμένων κτισμάτων. Αιά τοϋ άναδασμοΰ οί καλοί καί προοδευτικοί κάτοικοι πού μονί-μως μένουν καί θά μένουν στδ Νησί, έχουν νά ωφεληθούν καί θά παύση τδ κατάντημα νά βλέ-πουν χέρσα παντοϋ στά χωρά-φια καί έρείπια έπίι ερειπίων στά χωριά. "Ας μελετηθή. λοι-πόν. '

ΑΕΥΤΕ ΑΑΒΒΜΕΝ ΦΞΣ "Ο,τι γίνεται, πρέπει νά γ ίνη

τέλειον. "Οχι ήμίμετρα. Ή Δ.Ε.Η. είναι ή μεγαλυτέ-

ρα Δημοσία Έπιχείρησις, άπδ τώρα καί προϊόντος τοϋ χρόνου θά είναι ή μεγαλυτέρα Έ π ι χ ε ί -ρησις της Ελλάδος μας. Ηά εί-ναι δε ή Κρατική αύτή υπηρε-σία, πού θα έξαπλώση εις δλην τήν Ελλάδα μας τήν ευημερία/ καί θα έξασφαλίση είς τδν ευγε-νή, ύπερήφανον καί φιλόξενο·/ χριστιανικό-/ λαόν μας ζωήν ευ-τυχισμένη·/.

II ρέπει νά πάγη παντού, το τον ζω καί τδ υπογραμμίζω. Το ηλεκτρικό καί τδ νερό κατά τδ πρώτον καί όλα τά άλλα, δρόμοι κ.λ.π. θά μεταβάλουν τήν κατά-στασιν, θά βαστήξουν τούς κα-τοίκους είς τά σπίτια των, θά έγκατασταθούν συγγενείς καί τά πα-διά. Οί κάτοικοι, νέο:, γέροι καί παιδιά είς τούς συνοικισμούς με τό ηλεκτρικό καί τδ νερό, έν

καί ιδιαιτέρως ό'·ά χόν άγρότη, έπαυσε νά συζητή γιά μετανά-στευση, διότι απλούστατα, θά ζή Ιδώ καλύτερα. Κανένας κάτοι-κος άπδ τούς συνοικισμούς πού θά πάγη τδ ηλεκτρικό καί τδ νε-ρό (ομιλώ διά -ά Κύθηρα) δέν θά σκεφθή ποτέ γιά εγκατάλει-ψη τού χωριού τ ου.Είναι άπόλυ-τος άνάγκη τδ ηλεκτρικό καί τό νερό νά πάγη στά χωριά, εις δ-λα. Δέν πρέπει νά τσ'.γκουνευό-μ^θα γιά μερικούς στύλους. Ε -δώ ηκούσθησαν πικρία- άπδ συν-οικισμούς μερικούς (ήκουσα γιά

ΙΙούρκα, οπού είναι καί τό ' Ι-στορικό θρησκευτικό καί Τουρι-στικό "Ιδρυμα, ή 'Αγία Έλέ-σα - Γαυδιάνικα) δτι δέν θά ύ-πάγη τό ηλεκτρικό. Γράφω δτι είς όσους συνοικισμού; δέν ύπά-γη το ήλεκτρικό είναι καταστοο φή όρ'-στική. Διά τούτο, παρακο-λουθώ·/, άκριβώς τό ζωτικό·/ αύ-τό θέμα, προτρέπω είς τούς αρ-μοδίους νά προχωρήσουν νά η-λεκτροφωτίσουν δλο τδ Νησί.θά είναι πράςις σκληρή είς δσους δέν πάγη τό ηλεκτρικό. Τό το-νίζω.

Ή Έπιχείρησις δέν έχει νά ζημιωθή, άλλά καί εάν επρόκει-το νά ζημιωθή, δέν πρέπει με-ρίς τού λαού τής Νήσου νά μεί-νη χωρίς ηλεκτρικό. Είμεθα ο-λοι αδελφοί. "Ολοι πρέπει νά-χωμε φώς καί νερδ." Εχομε ν χήν ρητήν ύπόσχεσιν τού Σεβαστού μας Προέδρου τής 'Επαναστατι-κής Κυβερνήσεως κυρίου Γεωρ-γίου II απαδοπούλου. δτι όλη ή άγροτιά θά Ι χ η ήλεκτρικό καί νερό. ΙΙερισσδτερο χρέος έχει τό Κράτος νά δώση τό ήλεκτρικό καί τό νερό στήν άγροτιά διότι έργαζόμεθα σκληρότερα καί δέν έχομε ψυχαγωγίας.

Μή δημιουργηθή μερίς έκ τού λαού πού νά περιφρονητή. 'Εν άνάγκη ας έπ'βαρυνθοΰν τά με-γάλα μέρη περισσότερο. Καί έ-τσι καί γ'·ά τά Κύθηρα νά συμ-πληρωθούν δλοι οί συνοικισμοί καί σέ μιά σεμνή τελετή πού θά έκφράσωμεν τήν ευγνωμοσύνη μας νά ψάλωμεν: «Δεύτε λάβω-μεν φώς».

Έ Κ Τ Α Κ Τ Ο Σ Ε Ι Α Η Σ Ι Σ

0 Κ . ΠΑΤΤΑΚΟΙ [ I I ΚΑΡΒΟΥΝΑ&ΕΣ Τήν 4ην άπογευματ'-νήν τή :

9-2-1970 ένα έλικόπτερο έκάθη το στο μέσο·/ τις Καρβουνάδες, 20 μέτρα άπό τό σπίτι μου, καί τό όποιο·/ έφερε·/ τόν έξοχώτα-τον 'Αντιπρόεδρο·/ τής 'Εθνικής μας Κυβερνήσεως κ. ΙΙαττακόν. Αστραπιαίως διεδόθη ή εϊοησις

καί αρκετός κόσμος έμαζεύθη καί συνεκε-,τρώθη είς τό Κατά-στημα τού Τηλεφωνείου καί δ κ. ΙΙαττακός ώμίλησε προς τόν συγκεντρωθέντα λαόν καί έφερε τό χαρμόσυνο·/ γεγονός δτι πολύ γρήγορα θά καθορισθή φέρρυ -μπώτ, τό όποιον θά έξυπηρετή Κύθηρα - Γύθειο·/ - Κρήτη. "Ε-

φερε τον χαιρετισμό·/ τού κ. Προ έορου τής Κυοερνήσεως καί ά-φοϋ όλον τό συγκεντρωθέν πλή-θος τόν έπευφήμ'σε ζωηρότατα, είοήλι'ε είς τδ έλικόπτερο·/ καί άνεχώρησε μέ προοπτική·/ νά σταθμεύση είς Ποταμόν έάν δ καιρός τό επέτρεπε·/. Καί ήμεϊς δλοι εκφράζομεν τήν ευγνωμο-σύνη·/ μας διά τό στοργικό·/ έν-διαφέρ:·/ είς δλα τά ζητήματα τής Νήσου τά όποια δέν είχαμε / ούτε ώς όνειρο·/ ίδει ποτέ καί τό/ Παντοδύναμο·/ παρακαλού-με/ νά συμπαραστέκη παντού τήν Κυβέρνησ'ν μας νά άναμορ-φώση τήν Ελλάδα μας.

ΟΙ ΔΙΩΚΤΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΑΣ Ψηφίζει όμοφώνως:

1) 'Αποδοκιμάζει Χήν άνέντι-μον καί ψευδολόγον έκστρατείαν τών άνθελληνικών κύκλων τής Δυτικής Εύρώπης κατά τής 'Ελ λάδος. 2) Συνιστά είς τόν λαόν

Σωρεία ήσαν άπό παντού τά τηλεγραφήματα προς τήν 'Εθνι-κή / Επαναστατική·/ Κυβερνη-σίν μας,διά τήν σκληρότητα πού ώρισμενοι, ξένοι άριστερίζοντες. έν συνεργασία μέ τούς αύχοφυ-γάδες φαυλοκράτες, έξέφρασαν ε ί ; τό Συμβούλιο·/ τής Εύρώπης έναντίον τής 'Ελλάδος μα:, άλ-λά ένα ψήφισμα τού Κοινοτικού Συμβουλίου, τής Κοινότητος Νεαπόλεως Βοιών Λακωνίας ή-το κάτι τό πιο έπίκαιρον καί ού-σ'-ώδες καί τό δημοσιεύω κατω-τέρω διά τούς άναγνώστας μου, δημοσιευθέν είς τήν έφημερίδα «Βοιαί Λακωνίας».

Ιδού τό ψήφισμα:

«...Τδ Κοινοτικό·/ Συμβούλιο·/ Νεαπόλεως Βοιών Λακωνίας

2) νά μή άγοράζη προϊόντα χών Σκανδιναυϊκών Κρατών, τή : 'Αγγλίας καί τής 'Ιταλίας. 3) Καταδικάζει είς περιφρόνησιν τούς 'Ελληνικής καταγωγής τέ-ως πολιτικούς, καί πάντα "Ελλη να έπικαλεσθεντα τήν παρέμβα-σιν ξένων δυνάμεων καί 4) 'Ε-ξάρει τήν Έ ϊ ν ι κ ή ν υπερηφάνει-α/ διά τήν σθεναρά·/ καί £ποφα-σιστίκήν στάσιν τής Κυβερνήσε-ως έναντι τών ιταμών προκλήσε-ων τών 'ξένων Κυβερνήσεων κα-τά - ή ; Πατρίδος μας.

Έπονται αί ύπογραφαί.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1970 Ό καιρδς συνέχισε βροχερός

καί ακατάστατος άπδ τοϋ 'Αγί-ου Ανδρέου μέχρι τής 31 Ι α -νουαρίου, καί χήν Ιην Φεβρουα-ρίου είχομε·/ φοβεράς βροχάς. Δέν έγινε καμμίά έργασία καχά χό διάστημα αύχό. Πράγμα πρωχοφανές. Κινδυνεύουν τά πάντα. Δέν έσπάρη τίποτα καί δέν έγινε καλλιέργεια.

— Έ ξ άλλου, λόγψ τής συνε-χούς κακοκαιρίας είχαμε πολ-λούς θανάτους, ίδια γέροντες. Μας Αρρώστησαν καί) οί παπά-δες. Ό έφημέριος χής 'Αγίας Έλέσης υπέφερε πολύ καί μετε-φέρθη είς τό Νοσοκομείο·/. Ε π ί -σης ήοθένησε καί ό τών Καρ-βουνάδων.

* Κατά τήν έορτήν τοϋ 'Α-γίου Ιωάννου «Άντίφωχα» ήλθε καί ίερούργησε είς τόν όμώνυ-μον ιερόν ναόν, είς Κεραμωτόν, ό έφημέριος Μυρτιδίων ΙΙανοσ'·-ολογιώτατος 'Αρχιμανδρίτης κ. Μελέτιος.

* Συστάσεις έχουν γίνει έκ μέρους τών Δημοσίων 'Αρχών, όπως δ άγροτικός κόσμος άρχι-σε; νά φυτεύη είς πάντα άνο'·-κτόν χώρον (είς δενδροστοιχίας, κήπους, είς κάθε άκρην, οπουδή-ποτε) άμυγδαλιές. Παράλληλα πρός τό γεν'-κδ στολίδι τής υ-παίθρου, θά άποδίδη καί καλήν παραγωγήν.

* Έξαιρετικόν κατάστημα ήνοιξεν είς Λιβάδι ό λαμπρός ράπτης κ. Βρεττός Λουράντος. Στεγνωτήριο·/ τελε'-ωτάτου συ-στήματος. Είνα: κι' αυτό ένα ά-πό τά στολίδια τοϋ Αιβαδ'.οΰ.

* Μετοίκησε έκ Καρβουνά-δων δ επιπλοποιός καί εικονο-γράφος κ. 'Ιωάννης Κυριάκης, οικογενειακώς, είς Πειραιά. "Λγνωστον είναι, έάν θά έγκα-τασταθή μονίμως ή προσωρινώς.

* Τό κόστος τής ζωής είναι γύρω είς τά αύτά έπίπεδα. Αί έργασίαι έσχαμάτησαν, κυριολε-κχικώς, λόγω τοϋ πολύ σκλη-ρού χειμώνος. Αί Δημόσ'.αι έρ-γασίαι προχωρούν μέ κόπο·/. Ου-δεμία, σχεδόν, γεωργική καλλι-έργεια έγινεν, καχά τόν Νοέμ-βριο'/, λόγω ξηρασίας, ένώ τόν Δεκέμβριο'/ καί Ιανουάριο·/ έ-βρεχε καθημερινώς. Τ ά τρακτέρ δέ-/ μπόρεσαν νά δουλέψουν, μό-νον 5 ήμέρας καί ύπό βροχήν, μέχρι χής 8ης Φεβρουαρίου. Κι' έχσι, ένώ ή έποχή έτελείωσεν, οί κάτοικο· δέν μπόρεσαν νά σπείρο.)-/ ούτε σκόρδα, ούτε κου-κιά, τίποτα. Έ γ ώ , ό γράφων ταύτα, 80 έτών, δέν ένθυμοΰμα; καθ' δλην τήν ζωήν μου, τέτοιον χειμώνα.

* Η φιλάνθρωπος, σύμ,μα-χος χώρα, Νέα Ζηλανδία, ή ό-ποια έβοήθησε κατά τόν πόλε-μο·/ τήν II ατρίδα μας άποστέλ-λουσα ιματισμό·/ κ.λ.π., διά τοϋ 'Οργανισμού CORSO μας Απο-στέλλει τάς έκάστοτε δημοσιεύ-

σεις της, λόγω συνεργασίας τό-τε, μετά τοϋ Προξένου GAR-LAND, ώς καίι τόν άπολογισμόν τοϋ 1969 (εκδοσι; Χριστουγέν-νων) αφού δημοσιεύει φωτογρα-φίας είς τάς όποιας έμφαίνωνται αί άνάγκαι τών κατοίκων είς τήν Μαύρην "Ηπειρο-/ είς τό έξώφυλλον γράφουν: «Είς ό-λους τούς Νεοζηλανδούς οί όμοι-οι βοηθούν διά νά δημιουργηθή ένας καλύτερος κόσμο:, έλεύθε-ρος άπό πεϊναν». Τό CORSO λέγει: Εύχαριστοϋμεν διά τό έ-τος 1969».

* Ά φ ί χ θ η δ χειροτονηθείς είς Κϋπρον ιερεύς "Ανθιμος Βε-νέρης. Ούτος θά προστεθή είς τούς ολίγους ύπάρχοντας ιερείς τής Νήσου καί όπως δήποτε θά συμπληρώση κατεπείγοντα κε-νά. "Ενας άκόμη ιερεύς έάν έ-χειροτονεΐτο θά ήτο καλή ή κα-τάστασις.

* Τό κυνήγι άπό μπεκά-τσες, τσίκλες κλπ. ήχο μέτρ-·ο. Τώρα άρχισαν καί κυνηγούν τις τσίκλες τάς άπογευματινάς ώ-ρας μέχρι τδ σούρουπο πού τά πουλιά αύτά μετακινούνται ατό τό ένα μέρος στό άλλο, κι' έτσι γίνεται και ψυχαγωγία καί κυ-νήγι.

* Ή καλλιεργητική περίο-δος πέρασε χωρίς σπορά·/. Ε ν -τελούς έλάχιστη σπορά έγινεν. Οί πολλοί δέν μπόρεσαν νά σπείρουν καθόλου.

* Τήν 14η ν 'Ιανουαρίου 1970 έκδικάσθη είς τό Πρωτο-δικείο·/ Γυθείου δίκη, ήτοι ό Παναγιώτης Γεωρ. Πετρόχει-λος ήγειρε άγωγήν ζητών, βά-σει μιας 'Αγγλικής διαθήκης 'συγγενούς του έξ Αυστραλίας, άπό την Κυράνην Στάθη όρι-σμενα άγροκτήματα, μικρά; α-ξίας. Ή άπόφασις δέν έξεδόθη άκόμη.

* Φαίνετα·. δτι έτελείωσαν αί διατυπώσεις διά τήν διανο-μή-/ τής περιουσίας τοΰ έν Αύ-στραλία άποβιώσαντος Νικολάου Τραβασσάρου, διότι άρχισα·/ νά έρχονται χά χρήματα είς τούς κληρονόμους. Ό Νικόλαος Τρα-βασσάρος άπεβίωσεν εις ΣίδνεΟ τό 1959.

* Ό έκλεκτός νέος 'Ιωάν-νης Ξενοφ. Χατζησαράντος άνε-κηρύχθη ώς ό καλ-ίτερος δπλο-μάχος τής Ελλάδος, δι' εκτην κατά τυνέχεια·/ φοράν. Έ π ί πλέον, δ'ΰο έτεροι άδελφοί του, είναι έξαίρετοι άθληταί, τιμών-χες διεθνώς χό Ελληνικό'/ όνο-μα.

* Αί άσθένειαι,_ καθ' δλον τόν χειμώνα έπληξαν σχεδόν τ:ύς πάντα:, μερικούς έλαφρά, αρκετούς βαρυά καί μέ θανά-τους. Οί όλίγοι άγροτικοίί ίατρο! καί τό Νοσοκομείο'/ σκληρώς έργάζονται διά ν' άνταποκρι-θ:ϋν. Ή βελτίωσις χοϋ καιρού Βά σώση τήν κατάστασιν.

Χ Ι Ο Ύ Μ Ο Ρ Ό μεγάλος ζωγράφος Μιχαήλ

"Αγγελος μισούσε τήν τρυφηλό-τητα καί έκαμνε μιά πολύ λιτή ζωή . 'Αντί γιά κρεββάχι δέ εί-χε στό έργαστήριό του ένα στε-νό πάγκο δπου συνήθιζε νά κοι-μάται χωρίς στρώμα. "Ενας φί-λος του, λοιπόν, πού πήγε νά τό·/ έπισκεφθή κάποτε πολύ πρωί, καί τόν είδε νά σηκώνε-ται άπ' αυτόν τόν πάγκο, τόν ρώτησε μ' άπορία πώς κατώρ-θωνε ν' άναπαύεχαι στό σκληρό έκεΐνο ξύλο.

—Μά σ' αύτό δέν άναταύο-μαι, τοϋ άποκρίθηκε ό Μιχαήλ "Αγγελος. "Οταν θέλω ν' άνα-παυθώ σηκώνομα. καί δουλεύω. ***

"Ενας άνόητος άνθρωπος ή-θελε νά κάνη τόν σπουδαίο. Μι-λώντας. λοιπόν, κάποτε γ ι ' αύ-τόν, είπα·/ σχόν Σαίξπηρ: Αύ-χός ό άνθρωπος σιγά - σιγά θά κάνη τόν κόσμο νά πιστέψη στην άνύπαρκτη ά'ξ'α του. Ά λ -λά ό μέγας ποιητής τούς άπο-κρίθηκε :

—Δεν ύπάρχε- τέέτοιος φό-βος. Ά π ό τό σοβαρό στό γελοίο, ή άπόστασις είναι μικρή. Ά λ λ ά άπό τό γελοίο στό σοβαρό, ή ά-πόστασις είναι τεραστία. ***

Τό παιδί σου, τοϋ θεοϋ ήταν.

"Οταν σοϋ τό χάρισε σέ τίμησε. Καί τώρα πού σοϋ τό πήρε τίμη-σε τό παιδί σου. Τό πήρε γιά ν άτό βάλη στήν αιώνια χαρά τοϋ Παραδείσου. Γιατί λοιπόν, λυπάσα-, τόσο πολύ;

—"Αν ένας βασιλεύς σοϋ τό ζητήση τό παιδί σου γιά νά τό κάμη πρω3υπουργό του, θά στε-νοχωρηθής; "Οχ'·. Γιατί, λοι-πόν, κάνεις έτσι. τώρα πού όχι έπίγειος βασιλεύς άλλά δ Κύ-ριος τοΰ παντός σοϋ πήρε τό παιδί γιά νά τό βάλη στόν II α-ράδεισο; Έ κ ε ϊ θα τό ξανασυ-ναντήσης καί θά τό δής νά λάμ-πει σαν "Ηλιος.

Εκλεκτο ί έκδόσεις Ό άπό 24-ετίας συνεργάτης

καί φιλοκυθήριος Αντώνιος Ν. Σιμ'.γδαλάς κυκλοφόρησε τό τέ-ταρτο βιβλίο, ποιήματα, πού τά διακρίνει δ λυρισμός καί ή εύαι-σθησία, παραδοσιακή ποίησις, γεμάτο σφρίγος καί ρώμη καί ωραία δομή. Τό σύνολο·/ τής συλλογής συγκινεί τόν άναγνώ-στη. Ό τ'τλος του είναι «Σιγα-νή άνοδική πορεία καί τιμάται δραχμάς 35. Διεύθυνσις: Α ν -τώνιο; Σιμιγδαλάς. Ή π ί τ η 8, ΆΒήνας, 118.

Σ Τ Α K V B H P A

Δημοσ'.εύομεν καθυστερημένο ποίημα τής συνεργάτιδας μα έπί σειράν έτών κυρίας Ασπασίας Γκίκα, άφιερωμένο άπδ τήι έκλεκτή ποιήτ ρια στα Κύθηρα:

"Εγραψα πολλά ποιήματα, θά γράψω κι' ένα άλλο άπό χά άλλα πιό καλό ωραίο καί μεγάλο.

θ ά γράψω γιά χά Κύθηρα, πού πήγα καί χά είδα πού ήχαν τόσον όμορφα, μά τί χαρά έπήρα.

Είναι τοπία εύμορφα καί δενδροφυτευμένα είναι χά χωριουδάκια του άνάρια ένα - ένα.

Κάθε χωριό πού πέρναγα ήταν μιά παρουσία τά καθαρά σπιτάκια του κι ' ώραία έκκλησία.

Περάσαμε πολλά χωριά κι' είχαν ώραία θέα στήν Καρβουνάδα φθάσαμε, στή Νέα Καλλιθέα.

Έ κ ε ϊ ν' τό σπίτι τοϋ καλοϋ, κυρίου Κώστα Στάθη πού έχει άκακη ψυχή κι ' είν' τών πτωχών π Ρ ^ ' ά τ η ς .

"Εχει τό σπίτι του σωστή μιά πολυκατοικία έχει καί τό γραφείο του γιά τήν 'υπηρεσία.

Ξυπηρετάει δλα τά χωριά, τούς γράφει τούς διαβάζει καί δ,τι νέο καί παλιό μέσα στήν τρούθ τό βάζει.

Μοιράζ' δλα τά δέματα, είς τούς πτωχούς τά δίδει πού τοϋ τά στέλνουν οί Ζηλανδοί γιατί 'χουν μπιστοσύνη.

Τούς όνομάζει Ζηλανδούς, μένουν στήν Ζηλανδία καί δλοι "κει έργάζονται καί 'χουν μεγάλη άξ 'α.

Είναι Τσιριγοτόπουλα, "Ελληνες παλληκάρια θυμούνται χήν Παχρίδα χους καί στέλνουνε δολλάρια.

Στέλνουνε ρούχα στούς φτωχούς, φτιάχνουν Νοσοκομεία στολίζουν δλα τά χωριά καί κάθε έκκλησία.

Ε π ή γ α είς τήν έορτήν τής "Αγιας Έλέσας έ θάμπωσα ν τά μάτια μου άπ' δ.τι είδα μέσα.

Ώ ρ α ΐ α τά καντήλια της καί οί πολυέλαιοι μαρμάρινο τό τέμπλο χης άσπρο σάν περιστέρι.

Είδα ξενώνας διαλεκτούς, είδα Έγουμενεϊα είδα 'π'-τρόπους ευγενείς μέ πίστη καί θρησκεία.

Τσιμεντοστρώνουν τήν αύλή, σκάβουνε κουβαλούνε άμμο, χαλίκι καί νερό. αύτά δπου μπορούνε.

Συγχαίρω τούς ΚυΓ,ήριους, πού στέλνουν τά λεπτά τους κι ' όταν θά 'ρθοΰν καμμιά φορά θά δοΰν τά έργατά τους.

Συγχαίρω τή δωρήτρια Μαρ'α τήν Παυλάκη πού έκαμε τόσα καλά είς τό μικρό Νησάκι.

Συγχαίρω τήν Επιτροπή τής "Αγιας Έλέσας Έπιτροπήν καί 'Ιερείς δπου δουλεύουν μέσα.

Συγχαρητήρ'-α θερμά στό άστρο·/ τοϋ Γυθείου τόν πάτερ μας Σινέσιο πού χει μορφή Άγ ιου .

Άκούσαμ' άπ' τό στόμα του ώραία Αειτουργία μέ τήν κρυστάλλινη φωνή. τά λόγια του τά θε ία .

Ευχαριστώ πάρα πολύ γιά τήν ύποδοχή Σας πού μας υποδεχθήκατε μέ δλην τήν ψυχή σας.

Σας εύχομαι χρόνια πολλά, τοϋ χρόνου τέτοια μέρα νά έορτάσωμε μαζί δλοι πέρα γιά πέρα.

Α Σ Π Α Σ Ι Α Γ Κ Ι Κ Α

Καί κατόπιν τής καθυστερήσεως είς τήν δημοσίευσιν έξ τ

θήση ό Παντοδύναμος νά έλθη μιά φορά νά μάς έπισκεφθή ά-κδμη.

Κ Ω Ν Σ Τ . Ε. Σ Τ Α Θ Η Σ

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

Ιον

Εκπλήσσεται δ σύγχρονος άνθρωπος, γιά κάθε έκδήλωση τής άγάπης πού μάς φέρνη κον-τά στήν ζωή τοϋ άλλου καί μάς κάνη νά έκδηλώνομε έμπρακτο καί άληθινό ένδιαφέρο·/ χιωρίς κανένα -υπολογισμό, χωρίς /.ΧΊ-μιά ιδιοτέλεια. Καί δέν έχει ά-δικο. Είναι έπηρεασμένος άπό τό κοινωνικό·/ περιβάλλον μέσα είς τό δποϊον ζούμε καί τό όποι-ον άσκεΐ τεράστια ψυχολογική έπίδρασι. Είναι τό περιβάλλον, πού, πρώτα άπ ' δλα, έμπνέε- σέ όλους τό άνεύθυνο.

Κλε'σθηκε στόν έαυτό του ό σημερινός άν3ρωπος καί δεν βλέπει τίποτε άλλο άπδ τόν I-αυτό του καί; τό στενό του περι-βάλλον. Σ ' αύτό συγκεντρώνει δλη του τήν προσοχή, δλη του τήν ένεργητικότητα. δλη του τήν ζωτικότητα. Είναι τό αί-σθημα τοΰ φόβου. Ό 20ός αιών έχε. λάβε- τδ χαρακτηριστικό τοΰ φόβου. Φοβάται ό σημερινός άνθρωπο; καί άγωνιά. Τό αί-σθημα τοϋ φόβου κυριαρχεί σέ

δλη του τή ζωή. Αύτό είναι πού τόν έκανε νά κλεισθή στό·/ έαυ-τό του καί τόν άπεμόνιοσε ά"ί> τήν ζωή τοϋ συνανθρώπου του.

(Ακολουθεί)

Γνωμικά

Τέκνα τέκνων είναι b στέφα* νος τών γερόντων καί ή δόξ* τώ ν τέκνων οί πατέρες αύτών. **

*

Περισσότερο·/ τύπτει δ έλεεί' νός τόν φρόνιμον παρά έκ«* τόν μαστιγώσεις τόν άφρονα. **

« "Οστις άρχίζει φιλονεικία^

εΙνα( ώς νά έκφράττη ύδατα. * # ·

Ό δικαιώνων τόν άσεβη κ»' ό καταδικάζω·/ τόν δίκαιον it1 ' φότεροι είναι βδέλυγμα είς τί^ Κύριον.

* >

Ε·/ παντί καιρφ άγαπά δ φ'" λος καί δ άδελφδς γετ/άται δι» καιρόν άνάγκης.

Ό Κύριος δέν θέλει λοιμοκτ® νήσει ψυχή·/ δικαίου, άνατρέπ*' δέ τήν περιουσίαν τώ ν άσεβών