STA SLLILJA

g er nttrubarn.

g hef nttru og nttran hefur mig.

Enginn velur sna nttru, nttran velur

mann. Mn nttra er l ist og mn l ist er

nttra. Sem barn var g ekki al ltaf a

teikna og lita, g hafi ekki srstakan

huga v en g var samt frnlega

g v. g urfti ekki a fa mig, g

var bara svona og systir mn var svona

og mir mn var svona. Okkar nttra,

okkar gen. En a skiptir engu mli og

er jafn merkilegt og a a fugl geti

flogi v hann er j fddur ti l ess og

gerir a sem nttran bur. Munurinn

er s a fugl hefur ekki val, hann rur

ekki hvort hann notar hfileika sna ti l

a fl jga ea ekki, hann verur.

g hef val.

Svo af hverju a velja list?

Ekki af v a g er einstaklega hfileikark,

ekki af v a g get a, ekki vegna ess a

genin segja mr a, ekki vegna ess a flk

tlast til ess afmr, ekki til ess a f athygli

og ekki til ess a vera frg.

Af v a g vil a, af v a g hef brennandi huga,

af v g vil lra meira og geta meira, vegna ess a

a gefur lfi mnu fyl l ingu, ti l ess a gefa lfi annarra

fyl l ingu, ti l ess a vera fyrir hrifum, ti l ess a hafa

hrif ara, ti l ess a gefa af mr, vegna ess a g

ori, vegna ess a g vil skapa, vegna ess a g vil

tj mig n ora, af v a g get tj mig n ora, af

v a g veit a hugur minn kemur mr ekki hlfa lei

heldur al la lei, af v a g er sjlfst, af v a g

tri sjlfa mig, af v a g vil gera etta fyrir mig,

vegna ess a g er g,

vegna ess a nttran valdi mig og n vel g hana.