Wydawca dedykuje t ksik tym,

ktrzy staraj si dojrze promyk wiata tam,

gdzie inni widz tylko ciemnoci

Drzewa Babel

Litewska 10/11 00-581 Warszawa

drzewobabel@qdnet.pl

Paulo CoelhoPodrcznik wojownika wiata

przeoya

Basia Stpie

tytu oryginau

Manuel do Guerreiro da Luz

koncepcja graficzna, zdjcia

Micha Batory

choreografia typograficzna

Valeria Apicella

przygotowanie do druku

PressEnter

redakcja i korekta

Zyta Oryszyn

1997 by Paulo Coelho

for the Polish edition by Drzewo Babel, Warszawa 2000

This edition was published by arrangements

with Sant Jordi Asociados, Barcelona, Spain. All right reserved.

isbn 83-904230-4-9

Nota od autoraZa wyjtkiem prologu i epilogu, wszystkie teksty zawarte w tej ksice byy

publikowane w latach 1993-1996 w rubryce Maktub" w dzienniku

A Folha de So Paulo oraz w wielu innych gazetach brazylijskich.

O Mary jo bez grzechu poczta, mdl s i za nami ,

k t rzy s i do C ieb ie uc iekamy.

Amen.

Rio de Jane i ro , sobo ta 31 s ie rpn ia 1996 r oku

Dla S. I .L .

Edouarda Rangela i Anne Carr iere ,

mistrzw rygoru i wspczucia

Ucze n ie przewysza nauczyc ie la .

Lecz kady, dobrze wyuczony ,

bdz ie jak jego nauczyc ie l .

ukasz , 6 ;40

P r o l o g

Z p lay, we wschodnie j czc i wiosk i , do j rze mona wysp,

na k tre j wznosi s i g igantyczna wityn ia , z n iez l iczon i loc i

dzwonw powiedz ia a kobie ta. May ch op iec po raz p ierwszy

widz ia j w tych okol i cach. Zwrc i uwag na osobl iwy s t r j i

we lon, okrywajcy je j w osy.

Czy znasz t wityn i? spyta a . Pjd j obej rze i

powiedz mi , czy c i s i podoba.

Dziec iak urzeczony urod n iezna jomej , uda s i we wskazane

mie jsce. Us iad na p iasku i zacz bacznie wpatrywa s i w

horyzont , a le zobaczy ty lko to , co zwykle: b k i tne n iebo,

z lewajce s i z ta f l oceanu.

Rozczarowany, powdrowa do ss iednie j osady i spyta

napotkanych rybakw, czy s yszel i cokolwiek o jak ie j wyspie

a lbo wi tyn i .

O tak ! To by o bardzo dawno temu, w czasach, k iedy y l i tu

moi pradz iadowie odezwa s i s tary rybak. Trzs ien ie z iemi

pochono wysp. Cho n ie mona je j ju zobaczy, zdarza s i

czasem, e w morsk ich g b inach s ycha b ic ie witynnych

dzwonw.

Chopiec powrc i na p la i wyty s uch , a le do jego uszu

dobiega jedynie szum morsk ich fa l i k rzyk mew.

Kiedy zapad a noc, przysz l i po n iego rodz ice . Lecz ju

nastpnego ranka, skoro wi t , znw wrc i na p la . Obraz

n ieznajomej n ie dawa ch opcu spokoju . Wydawao mu s i n ie do

pomylen ia, aby osoba tak p ikna moga k ama, je l i ona

k trego dnia powrc i , chc ia by mc je j powiedz ie, e cho n ie

do j rza wyspy, to s ysza dzwony wityn i puszczone w ruch przez

fa le .

Mi ja y mies ice. Z czasem chop iec zapomnia o ta jemniczej

kobiec ie , lecz pami ta o skrywajcej skarby podwodne j wityn i .

Gdyby pos ysza dwik i dzwonw, mia by przynajmnie j pewno,

e rybacy mwi l i prawd. A gdy doronie mgby zgromadzi

do p ien idzy, by zorganizowa wypraw w poszuk iwaniu

zatop ionych skarbw.

Nie in teresowaa go ju szkoa an i zabawy z ko legami . Sta s i

u lub ionym celem kpin innych dz iec i , k t re powtarza y w k ko :

On n ie jes t tak i jak my. Wol i przes iadywa nad brzegiem morza,

n i bawi s i z nami , bo lka s i przegranej " . I mia y s i g ono

na widok ch opca s iedzcego na p lay. Wc i n ie udawao mu s i

pos ysze s tarych dzwonw, lecz kadego ranka uczy s i czego

nowego. Na pocz tku odkry , e k iedy wsuchuje s i w szum

morza, fa le n ie rozpraszaj ju jego uwagi . Troch pnie j

przywyk do krzyku mew, do brzczenia pszcz , do sze lestu

wiat ru w palmowych l ic iach . W bez maa p roku po p ierwszym

spotkan iu z ta jemnicz kobie t, aden haas n ie by ju w s tan ie

go rozproszy, lecz i tak n ie pot ra f i dos ysze b ic ia dzwonw

za topionej wityn i .

Czasami przychodzi l i do n iego rybacy. My je s yszymy" mwi l i

z przekonaniem. Chopcu to s i c ig le n ie udawao. Z czasem

s owa rybakw sta y s i inne: Jeste zbyt prze j ty tymi

dwikami dzwonw. Daj temu spok j i wracaj do zabaw z

ko legami . Pewnie ty lko rybacy mog je us ysze" .

Po roku da za wygran. A je l i c i ludz ie maj rac j? Lepie j

bdz ie jak urosn i zostan rybak iem. Wtedy kadego ranka bd

wraca na brzeg i k iedy na pewno us ysz dzwony. A zreszt,

moe to ty lko legenda? Moe podczas t rzs ien ia z iemi

rozt rzaskay s i wszystk ie dzwony i n igdy ju n ie zagra j?"

myla w duchu. Tego popoudn ia postanowi wrc i do domu i

da sobie spokj z zatop ion wysp. Zbl iy s i da oceanu, by go

poegna i raz jeszcze ogarn wzrok iem jego bezmiar . A

poniewa n ie zaprzta ju sobie g owy dzwonami , mg radowa

s i po prostu p iewem mew, szumem fa l i sze lestem wiat ru w

palmowych l ic iach. W odda l i pos ysza rozbawione g osy dz iec i i

poczu s i szcz l iwy, e znw powrc i do zabaw z rwienikami .

Pewnie na pocztku jego ko ledzy bd s i z n iego namiewa,

a le szybko zapomn o tym co s i zdarzy o i , jak dawnie j , znw

przy jm go do swego grona. Rozpiera a go rado i tak jak moe

to uczyni ty lko dz iecka podzikowa za dar yc ia . By pewien,

e n ie s t rac i czasu na marne, bo nauczy s i obcowa z przyrod

i szanowa j . I nagle , n iespodziewanie, k iedy s ucha morza,

mew, sze lestu pa lm i g osw swoich przy jac i w oddal i , dobieg

go p ierwszy dwik dzwonu. I nastpny.

A potem jeszcze nastpny, a w kocu odezway s i wszystk ie

dzwony zatop ione j wityn i , wypen ia jc radoc i jego serce.

Wie le la t pnie j , k iedy by ju doros ym mczyzn, powrc i do

swoje j rodz innej wiosk i . N ie zamierza ju wydobywa z g b in

marz zatop ionych skarbw. Pewnie ca a ta h is tor ia by a jedynie

wytworem jego dz iec icej wyobrani . Moe n igdy n ie s ysza b ic ia

zatop ionych dzwonw? Ale poszed na p la , by pos ucha szum

u fa l i p iewu mew.

jak ie by o jego zdz iwien ie, k iedy na p iasku u j rza s iedzc

kobiet, t sam, k tra k iedy opowiedz ia a mu o wyspie i o

wi tyn i .

Co tu rob isz? spyta .

Czekam na c ieb ie .

Chocia od ich spo tkania up yno wie le la t , by a tak samo

pikna jak dawnie j .

Ten sam, wcale n ie sp owia y welon okrywa je j wosy. Podaa mu

zeszyt w b k i tne j

ok adce .

Pisz. K iedy wojownik wiat a pragnie dowiedz ie s i , czy jaka

osoba jest godna zaufan ia, wtedy spoglda na n i oczami

dz iecka, bowiem dz iec i pot ra f i pat rze na wiat bez goryczy.

A k im jest wojownik wiat a?

Czowiek iem, k try umie docen i , jak im cudem jest yc ie ;

k try do samego koca walczy o to , w co wierzy i pot ra f i us ysze

b ic ie dzwonw koysanych w g b inach oceanu.

Mczyzna n igdy dotd n ie sdz i , e jes t wojownik iem wiat a .

N iezna joma zdawaa s i czyta w jego mylach:

Wszyscy to pot ra f i . A le n ik t nawet n ie pode j rzewa, e jest

wojown ik iem wiat a . Kady cz owiek moe n im by. Spoj rza na

b ia e , n iezapisane kar tk i zeszytu. Kobieta znw s i umiechna :

Pisz.

P o d r c z n i k W o j o w n i k a w i a t a

Wojown ik wiat a n igdy n ie zapomina, co to wdziczno . An io y

dopomog y mu podczas b i twy, s i y n ieb iask ie ustawi y kad

rzecz na odpowiednim mie jscu i sprawi y , e wojownik mg da z

s ieb ie wszystko. Jego zna jomi mwi: A le on ma far t ! " , bo

wo jownik o t rzymuje czasem od yc ia o wie le wicej , n i

oczekuje. Dlatego k iedy zachodzi s oce, k lka i dz iku je

Opiekuczemu Paszczowi , k t ry go otu la . Jednak jego

wdziczno , n ie ogran icza s i ty lko do wiata duchowego: n ie

zapomina n igdy o przy jac io ach , bowiem na polu b i twy ich krew

zmieszaa s i z jego wasn. Wojownikowi n ie t rzeba

przypomina o pomocy, k tre j udz ie l i l i mu inn i sam o tym

pami ta i dz ie l i s i z n imi nagrod.

Wszystk ie drog i wiata prowadz do serca wojownika. Zanurza

s i on bez wahania w rzece nami tnoc i , k tra przepywa przez

jego yc ie . Wojownik wie, e wolno mu wybra to , czego pragnie.

Podejmuje wic decyz je z odwag, bez in teresownoc i, a czasem

z odrobin sza lestwa. Akceptu je swoje pas je i raduje s i n im i

z ca ego serca. Przekona s i , e wcale n ie t rzeba wyrzeka s i

podbo jw stanowi one n ieodzown cz yc ia i napawaj

radoc i tych, k trzy b ior w n ich udz ia . Jednak n igdy n ie t rac i z

oczu rzeczy n ieprzemi ja lnych ani s i lnych wiz i z ludmi ,

zac ienia jcych s i z b ieg iem czasu . Wojownik pot ra f i odrni

to , co u lo tne od tego, co wieczne.

Wojown ik wiat a n ie po lega ty lko na wasnych s i ach korzysta

take z energ i i swojego przec iwnika. K iedy rozpoczyna s i b i twa,

jedyne co pos iada, to zapa i sz tuka fechtunku , k tre j nauczy s i

podczas wicze. A le podczas watk i odkrywa, e zapa i

wiczenia n ie wystarczaj do zwycistwa nieodzowne jest

dowiadczenie. Wt edy otwiera serce na Wszechwiat i pros i

Boga o na tchnien ie, tak aby kady c ios wroga s ta s i d la n iego

lekc j obrony. Jego towarzysze mwi: jak i on zabobonny !

Przerwa walk, by s i po modl i i szanuje podstpno wroga!"

Wojown ik wia t a n ie odpowiada na te zaczepk i . Wie , e bez

natchnien ia i bez dowiadczenia na n ic s i zdadz zapa i

t ren ing i .

Wojown ik wiat a n igdy n ie oszuku je; umie jednak zmyl i

przec iwnika. eby n ie wiadomo jak s i n iepoko i , pot ra f i

zastosowa w walce odpowiedn i wybieg, by zwyciy. K iedy

czu je, e jest u kresu s i , sprawia, e przec iwnik ma wraenie, i

mu s i wcale n ie sp ieszy. K iedy powin ien atakowa z prawej ,

przemieszcza swe oddzia y na lew f lank. Je l i ma zamiar

ruszy na tychmiast do bo ju, udaje, e jest zmczony i wan ie

szykuje s i do snu. Jego przy jac ie le mwi: Popatrzc ie , gdz ie

u lo tn i s i ca y jego zapa ! " . A le on n ie prze jmuje s i tymi

uwagami , bowiem przy jac ie le n ie maj po jc ia o jego taktyce.

Wojown ik wiat a wie, czego chce i n ie musi n iczego objan ia.

Pewien ch isk i mdrzec tak op isu je taktyk wojownika wiat a :

Pozwl , aby wrg uwierzy , e n ie odnies iesz wie lk ich korzyc i z

decyz j i o a taku w ten sposb os ab isz jego zapa . N ie wstyd

s i wycofa na chwi l z b i twy, je l i czu jesz, e wrg jest

s i ln ie jszy l iczy s i bowiem koniec wojny, n ie za po jedyncze

utarczk i . Je l i masz do s i , n ie wstyd s i okaza s aboc i to

upi czu jno przec iwnika i popchn ie go do ataku przed czasem.

Podczas wojny zdolno zaskoczenia wroga jest k luczem do

zwycistwa" .

To dz iwne myl i wojownik wiat a . Spotka em w yc iu wie lu

ludz i , k t rzy przy p ierwszej nadarza jce j s i okaz j i , s tara j s i

pokaza to , co w n ich na jgorsze. Zas an ia j swoj wewntrzn

s i agres j , a lk przed samotnoc i kry j pod mask

n iezalenoc i . N ie wierz we wasn s i i mol iwoc i , a le bez

ustanku przechwala j s i n imi na cztery s t rony wiata" . Wojownik

dost rzega t cech u wie lu mczyzn i kobie t . N igdy n ie da je s i

jednak zwie pozorom i mi l czy, gdy k to us i u je zwrc i na

s ieb ie uwag. A le wykorzystu je na jmnie jsz nawet sposobno,

by przezwyciy wasne wady, bowiem inn i ludz ie bywaj

wspan ia ym zwierc iad em d la nas samych. Wojown ik korzysta z

kadej okaz j i , by s ta s i swo im wasnym mist rzem.

Wojown ik wia t a walczy czasem z tymi , k trych kocha.

Czowieka, k try ma przy jac i , n igdy n ie z ami wichry losu. Ma

on w sobie do s i , by pokona t rudnoc i i i da le j naprzd.

Jednak bardzo czsto c i , k trych wta jemnicza w arkana walk i

okazuj mu n ieufno i prowokuj do po jedynku. Wtedy wojownik

pokazuje na co go s ta k i lkoma ruchami wyt rca bro z rk

uczniw, a wtedy znowu powraca harmonia i zaufanie . Czemu to

czynisz, skoro masz tak wie lk nad n imi przewag?" spyta go

pewien wdrowiec. Poniewa, k iedy rzucaj mi wyzwanie, w

is toc ie chc ze mn rozmawia. W ten sposb podt rzymuj z mmi

d ia log" odpar wojownik .

Przed rozpoczc iem wanej b i twy wojownik wiat a pyta s ieb ie :

Do jak iego s topnia rozwinem swoj sprawno?" . Wie , e

wszystk ie b i twy, k tre k iedy s toczy , zawsze go czego uczy y ,

a le te nauk i zazwyczaj wie le go kosztowa y . Nieraz t rac i czas,

walczc w imi k amstwa, bd c ierp ia przez ludz i , k trzy n ie

by l i warc i jego mi oc i . Zwycizcy n ie powtarza j w

n ieskoczono tych samych b dw. Dlatego wanie wojownik

wiat a wystawia swo je serce na ryzyko jedynie d la sprawy, k tra

jes t tego war ta .

Wojown ik wiat a szanuje g wn nauk Ks ig i I Ching:

Wytrwao przynos i pomylny los" . Wie , e wytrwao n ie ma

n ic wsplnego z uporem. Bywa, e b i twy t rwaj d ue j n i to

konieczne, wyczerpujc s i y i os ab ia jc en tuz jazm. W tak ich

chwi lach wojownik myl i : Wojna przec iga jca s i w

n ieskoczono n iszczy rwnie kra j zwyc izcy" . Wtedy wycofu je

swoje oddz ia y z po la b i twy i zawiesza bro. Jego wola walk i jes t

n iez omna, lecz pot ra f i zaczeka na dogodnie jszy moment do

ponownego a taku. Wojownik zawsze podejmuje na nowo walk.

Czyni tak, k iedy s twierdza, e sytuac ja s i zmieni a , n igdy za ze

s t rachu.

Wojown ik wia t a zauwaa, e n iektre sytuac je w yc iu

powtarza j s i . Czsto s ta je przed problemami , z jak imi ju

k iedy s i zetkn . Wtedy wpada w rozpacz. Wyda je mu s i , e

n ie uda mu s i zrob i ko le jnego kroku naprzd, poniewa

t rudnoc i i k opoty znowu powracaj . Przec ie ju k iedy

przeszedem przez to samo" skary s i w duchu. Co prawda,

ju k iedy to przey e odpowiada jego serce ale n igdy tego

n ie pokona e" . Dopiero wtedy wojownik po jmu je, e

dowiadczen ia, k tre powtarza j s i wie lokrotn ie , maj jeden

jedyny ce l : nauczy go tego, czego jeszcze n ie pot ra f i .

Wojown ik wiat a czsto rob i rzeczy odbiegajce od

przec i tnoc i . Moe taczy na u l icy , idc rano do pracy. Pat rze

n ieznajomym prosto w oczy i mwi o mi oc i od p ierwszego

wej rzenia. Broni pogldw, k tre innym mog wydawa s i

mieszne. W ojownik wiat a pozwala sobie na tak ie dz iwactwa.

Nie lka s i op ak iwa s tarych smutkw ani radowa nowymi

odkryc iami . K iedy czu je , e nadesz a pora, porzuca wszystko i

wyrusza na poszuk iwanie przygd, o k trych marzy . K iedy

odkrywa, e jest u kresu s i , bez poczuc ia winy porzuca walk d la

jednego czy dwch szalestw. Wojownik n ie t rwoni czasu, by

odgrywa ro le , k tre chc mu narzuc i inn i .

Wojown icy wiat a maj w oczach osob l iwy b lask. y j i s tanowi

cz yc ia innych ludz i . Rozpoczl i swoj z iemsk podr bez

tobokw i bez sandaw. Czsto bywaj tchrz l iw i i n ie zawsze

postpuj tak jak t rzeba. Cierp i z powodu b ahych spraw,

bywa j maoduszn i , czasami uwaaj, e n igdy n ie uda im s i

dorosn, a lbo sdz, e n ie s godni b ogos awiestwa czy

cudu. Nie zawsze wiedz, ca wac iwie rob i na wiec ie i czsto

spdzaj bezsenne noce, mylc, e ich yc ie n ie ma sensu.

Dlatego wanie s wojownikami wiat a . Poniewa s i myl.

Poniewa zadaj sobie pytan ia. Poniewa poszukuj sensu i z

ca pewnoc i k iedy go odnajd.

Wojown ik wia t a n ie bo i s i uchodzi za sza leca. Rozmawia

sam ze sob, gdy n ie ma n ikogo obok. Kto powiedz ia mu

k iedy, e to na j lepszy sposb, eby porozumie s i z an io ami ,

a on poszukuje tego kontaktu . Z pocztku uwaa, e to t rudne

zadanie. Wyda j e mu s i , e n ie ma n ic do powiedzenia, e w

k ko powtarza to sama. A le n ie podda je s i . Kadego dnia

rozmawia ze swoim sercem. Mwi rzeczy, k trych n ie myl i

naprawd, mwi g upstwa. Pewnego dnia zauwaa jednak jak

zmian w swoim g os ie . Wtedy pojmu je, e przepywa przez n iego

najwysza mdro. Wojownik zdaje s i sza lony, a le to ty lko

maska.

Pewien poeta powiedz ia k iedy: Wojownik wiat a wybiera sobie

wrogw". Wojownik wie, do czego jest zdolny. Nie musi wic

pyszni s i swoimi za le tami . Jednak zawsze pojawia s i k to, k to

pragnie udowodni , e jest lepszy od n iego . Wo jown ik wie, e n ie

is tn ie je an i lepszy" an i gorszy" , bowiem kady ot rzyma w darze

ta lenty pot rzebne mu, by i wasn drog. Niektrzy jednak n ie

da j za wygran. Judz, obraa j, rob i wszystko, eby go

rozs ierdz i . W tak ie j chwi l i serce wojownika mwi: Nie s ucha j

tych obelg, one n ie rozwin twoich umie j tnoc i . Zmczysz s i

ty lko na prno" . Wojown ik wiat a n ie t rac i czasu na prowokacje

on musi wypen ia swoj powinno .

Wojo wnik wiat a ma zawsze w pamic i s owa Johna Bunyana:

, ,Cho przey em to wszystko, co p rzey em, wcale n ie a u j

tarapa tw, w jak ie popadaem, poniewa to wan ie one

przywiod y mnie tam, dokd zawsze pragn em dot rze. Teraz, u

progu mierc i , jedyne co pos iadam to miecz i przekazu j go

temu, k to pragn ie odby swoj p ie lgrzymk. Zabieram ze sob

b l izny i rany b i tewne one s wiadectwem tego, czego

dowiadczy em i nagrod za to , co os ignem. Te drogie memu

sercu b l izny i rany otworz przede mn bramy Raju. By czas,

k iedy ca ymi dn iami s ucha em opowiec i o brawurowych

wyczynach. By czas, k iedy yem ty lko d la tego, e musia em y.

Lecz te raz y j , poniewa jestem wojownik iem i pragn powrc i

przed obl icze Tego, w imi Ktrego zawsze walczy em. "

Wojo wnik wiat a odkrywa swoj Drog w chwi l i , gdy s tawia

p ierwszy krok. Wi ta go kady kamie, kady zakrt . Rozpoznaje

s i w mi janych pagrkach i potokach. Widz i czstk swoje j duszy

w ro l inach, zwierztach i dz ik ich ptakach. I wtedy, z pomoc

Boga i Bosk ich Znakw pozwala, by jego Wasna Legenda wioda

go ku zadaniom, k tre na n iego czekaj. Bywaj noce, k iedy n ie

ma gdz ie spa, bywaj tak ie , k iedy n ie moe zmruy oka. Sam

postanowi em pj t drog myl i wojownik . A to cena,

k tr musz za to zapac i " . W tak im sposobie mylen ia tkwi ca a

jego moc. To on wybra c iek, k tr teraz poda i na n ic

zdadz s i skarg i .

Od te j chwi l i i przez k i lka na jb l iszych s tu lec i Wszechwiat

bdz ie wspiera wojownikw wiat a i bo jkotowa tych, k trzy

myl s tereotypami . Energ ia Z iemi akn ie odnowy. Nowe myl i

po t rzebu j przest rzen i . C ia o i dusza pragn nowych wyzwa.

Przysz o s ta a s i teranie jszoc i i wszystk ie marzenia

prcz tych, k tre s wyrazem n ieto leranc j i bd mogy s i

spen i . Rzeczy is to tne przet rwaj, n iepo t rzebne przepadn bez

ladu . Lecz wojownik wie, e n ie jes t powoany do tego, by

osdza marzenia b l in ich i n ie t rac i czasu, by potp ia ich

decyz je . By wierzy we wasn drog, wca le n ie mus i

udowadnia, e droga innego cz owieka jes t z a .

Wojown ik wia t a s tarann ie przygotowuje s i do tego, co chce

os ign. I jakkolwiek n iedostpny by by jego ce l , wie, e zawsze

is tn ie je sposb, by pokona przeszkody. Bada wszystk ie mol iwe

c iek i , k tre tam wiod, ost rzy k l ing szpady i s tara s i

wypen i serce wytrwaoc i , konieczn, by s tawi czo a

wyzwaniu. Jednak w miar posuwania s i naprzd , zdaje sob ie

spraw, e is tn ie j t rudnoc i , k trych n ie przewidz ia , lecz gdyby

czeka na odpowiedni moment , n igdy n ie ruszy by z mie jsca .

Czasem pot rzeba odrobiny sza lestwa, by postawi ko le jny krok.

Wojown ik korzysta z te j odrob iny sza les twa, bowiem ani na

wojn ie an i w mi oc i n ie sposb wszystko przewidz ie.

Wojown ik wiat a zna wasne wady. Zna rwn ie swoje za le ty .

N iektrzy jego kompan i skar s i bez p rzerwy: Inn i maj wicej

szczc ia n i my". By moe maj on i rac j , a le wojownik n ie

da je s i zaraz i tak im mylen iem i prbuje jak na j lep ie j pozna i

wykorzysta wszystk ie swoje atuty . Wie , e s i a gazel i po lega na

szybkoc i je j b iegu, s i a mewy na precyz j i z jak namierzy

ryb. Odkry , e tygrys n ie bo i s i h ieny, bo jest wiadom wasnej

s i y . Wo jownik s ta ra s i rzete ln ie ocen i , na co go s ta. Zawsze

sprawdza swj podrczny baga, w k t rym mieszcz s i : wiara,

mi o i nadz ie ja . Je l i zna jdu je te t rzy , n ie waha s i i

naprzd.

Wojown ik wia t a wie, e n ik t n ie jes t g upcem, i e kady moe

nauczy s i wie le od yc ia nawet je l i wymaga to czasu. Daje

z s ieb ie zawsze to , co na j lepsze, a le te na j lepszego oczeku je

od innych. Stara s i wydoby na wiat o dz ienne za le ty i

umie j tnoc i kadego cz owieka. Niektrzy znajomi mwi mu:

wiat pe en jest n iewdzicznikw!" . Wojown ik n ie da je s i zb i z

t ropu i n ie przesta je dodawa otuchy innym, bowiem to na j lepszy

sposb, by pobudza da dz ia an ia samego s ieb ie .

Kady wojown ik wia t a ba s i k iedy pod j walk .

Kady wojown ik wia t a zdradz i i sk ama w przesz oc i .

Kady wojown ik wia t a u t rac i cho raz wiar w przysz o .

Kady wojown ik wia t a c ierp ia z powodu spraw,

k tre n ie by y tego war te .

Kady wojown ik wia t a w tp i w to , e jes t wo jownik iem wia t a .

Kady wojown ik wia t a zan iedbywa swoje duchowe zobowizan ia .

Kady wojown ik wia t a mwi tak " , k iedy chc ia pow iedz ie n ie" .

Kady wojown ik wia t a z ran i kogo, kogo kocha .

l d la tego jes t wo jownik iem wia t a .

Bowiem dowiadczy tego wszystk iego i n ie u t rac i nadz ie i ,

e s tan ie s i lepszym cz ow iek iem.

Wojown ik chtn ie s ucha s w dawnych myl i c ie l i , jak choby

tych T. H. Huxleya: Owoce naszego dz ia an ia s post rachem dla

tchrzy, a promykami wiat a d la mdrcw. wiat jes t wie lk

szachownic , na k tre j f igurami s nasze codz ienne uczynk i , za

reguami gry to , co zwie s i prawami natury . Nie moemy doj rze

Gracza, k t ry s to i po drug ie j s t ron ie szachownicy, lecz wiemy, e

jest on dobry, prawy i c ierp l iwy" . Wo jown ik pode jmuje wyzwanie.

On dobrze wie, e Bg n ie wybacza ani jednej pomyk i tym,

k trych kocha i n ie godz i s i na to , by jego wybracy udawal i , e

n ie znaj zasad gry .

Wojown ik wia t a n ie uc ieka przed pod jc iem decyz j i . Gboko

namyla s i n i m zacznie dz ia a, dok adnie ocen ia swoj

gotowo do walk i , odpowiedz ia lno i powinnoc i wobec

mis t rza. Nie t rac i pogody ducha, a le rozwaa kady swj krok,

jakby od n iego za leao wszystko. K iedy jednak podejmie ju

decyz j , rusza naprzd i n ie podaje w wtp l iwo swo jego wyboru

an i n ie zbacza z obrane j drog i , k iedy okol icznoc i okazuj s i

odmienne od tych, na k tre l iczy . Je l i jego decyz ja by a

s uszna, to wygra b i tw, nawet je l i pot rwa ona d uej n i

przewidywa . Je l i natomiast jego decyz ja by a z a , to przegra i

bdz ie mus ia zacz wszystko od nowa za to z wiksz

mdroc i . K iedy wojown ik wiat a co rozpoczyna, to

konsekwentn ie koczy swoje dz ie o .

Wojown ik wia t a wie, e na j lepszymi nauczyc ie lami s jego

towarzysze z po la b i twy. Pros i o rad, to sprawa n iebezpieczna,

jeszcze ryzykownie j jes t je j udz ie la. K iedy wojownik pot rzebuje

pomocy, s tara s i przy j rze, w jak i sposb jego przy jac ie le

rozwizuj lub n ie swoje problemy. K iedy pot rzebuje

natchnien ia, czyta z ust swego ss iada s owa, k tre pragnie mu

przekaza jego anio s t r. K iedy czu je s i zmczony lub

samotny, n ie n i o kobie tach i mczyznach, k trzy s da leko,

ty lko rusza na spotkan ie tych, co s b l i sko . Z n imi dz ie l i swoje

t rosk i i zaspakaja pot rzeb czuoc i z radoc i i bez poczuc ia

winy. Wojown ik wie, e nawet na jbardz ie j od leg a we

Wszechwiec ie gwiazda, ma wpyw na wszystko, co go otacza.

Wojown ik wiat a dz ie l i s i ca ym swo im wiatem z ludmi ,

k trych kocha. K iedy brak im odwagi , zachca ich, by spe n ia l i

swoje marzenia. W tak ich chwi lach po jawia s i wrg z dwoma

tab l i czkami w d on iach . Na p ierwszej wyryte s s owa: Myl

wicej o sob ie. Zachowaj d la s ieb ie swoje dobrodz ie js twa,

inacze j wszystko s t rac isz" . Na drugie j czyta: K im jeste, by

dawa rady innym? A moe n ie pot ra f isz do j rze swoich wasnych

wad?" W ojownik wie, e ma wady. A le wie rwnie, e n ie sposb

rozwin s i w samotnoc i , z da la od przy jac i . Rzuca wic na

z iemi ob ie tab l iczk i , nawet je l i my l i , e zawiera j one

z iarenko prawdy. Zamienia j s i w py , a wojownik nadal

przychodzi z pomoc b l in iemu.

Mdrzec Lao-Tsy tak oto op isu je podr wojownika wiat a : W

Drodze zawiera s i szacunek do wszystk iego, co mae i k ruche. . .

Zawsze powin iene rozpozna, k iedy nadchodzi pora, by przy j

adekwatn do sytuac j i postaw. . . Nawet je l i s t rze la e z uku

wie le razy, to c ig le uwanie zak adaj s t rza i z dbaoc i

nap ina j c ic iw. . . Gdy pocztku jcy wie czego chce , s ta je s i

mdrze jszy od roztargnionego mdrca. . . Gromadzi w sobie

mi o oznacza szczc ie , gromadzi n ienawi to k lska . . . Ten

k to n ie widz i maych problemw zostawia o twar te drzwi , przez

k tre wdziera j s i wie lk ie t raged ie. . . Wa lka n ie ma n ic

wsplnego z k tn i " .

Wojown ik wiat a medytu je . S iada spokojn ie w swoim namioc ie i

z u fnoc i powierza s i Bosk iemu wiat u . N ie myl i o n iczym,

odrywa s i od pogon i za przy jemnoc iami , wyzwaniami ,

ob jawieniami i pozwala, by ukazay mu s i w ca e j k ras ie jego

ta lenty i umie j tnoc i . Nawet je l i n ie dost rzega ich od razu, owe

ta lenty i umie j tnoc i rzdz jego losem i wpywaj na dz ie

powszedni . K iedy medytu je , n ie jes t ju jedynie sob, lecz n ik

jak isk ierka czstk Duszy wiata. Te chwi le pozwala j mu poj,

za co jest odpowiedz ia lny i dz ia a w zgodzie z t wiedz.

Wojown ik wia t a wie, e w zac iszu jego serca is tn ie je pewien

ad, k t ry wskazuje mu drog.

Gdy mj uk jes t napity powiedz ia Herr ige l do swojego

mis t rza zen nadchodzi taka chwi la , e je l i natychmias t n ie

puszcz c ic iwy, to zapiera mi dech" . Dopk i p rbowa bdz iesz

wymusi moment wypuszczenia s t rza y , dopty n ie zg b isz

ta jn ikw uczn iczego rzemios a rzek mu na to mis t rz . Rka,

k tra napina c ic iw musi o tworzy s i tak, jak o twiera s i rka

dz iecka . Precyz j s t rza u zak ca najczc ie j zbyt s i lna wola

ucznika" . Wojownik wiat a myl i czasami : Ta , czego n ie zrob i,

po prostu n ie bdz ie zrob ione" . A le n ie ma rac j i : musi dz ia a,

lecz w s tosowne j chwi l i powin ien pozwol i , by zadz ia a te

Wszechwiat .

Kiedy wojownikowi dz ie je s i krzywda, to zazwycza j s t ron i od

ludz i , by n ie obarcza ich swoim c ierp ien iem. Jest to

postpowanie dobre i z e zarazem. Pozwol i , aby w sercu powol i

go i y s i rany to jedno. Natomiast na ca e dn ie pogra s i w

smutku, z obawy, by n ie obnay wasne j s aboc i to ca k iem

inna sprawa. W kadym z nas is tn ie je i an io i d iabe , a ich g osy

s bardzo do s ieb ie podobne. Wobec t rudnoc i d iabe przekonuj

e , e a two nas zran i , a an io pros i , bymy zastanowi l i s i nad

sob, i czasami musi woy swoje s owa w usta obcych ludz i .

Wo jown ik u t rzymuje rwnowag pomidzy samotnoc i i

uza lenien iem od innych .

Wojown ik wiat a pot rzebu je mi oc i . Przywizanie , przy ja i

czu o s czc i jego natury , tak samo jak jedzen ie, p ic ie czy

rado walk i w imi dobre j sprawy. ! je l i o zachodzie s oca n ie

czu je s i szcz l iwy, znaczy to , e n ie jes t z n im w porzdku.

Wtedy przerywa b i tw i rusza na poszuk iwanie kogo , k to razem

z n im obej rzy zachd s oca. Je l i t rudno mu znale przy jac ie la ,

pyta sam s ieb ie : Czybym obawia s i b l iskoc i z ludmi? A

moe k to obdarzy mnie przy jani i nawet tego n ie

dost rzegem?" Wojownik wiat a moe wybra samotno, a le n ie

moe pa je j o f iar.

Wojown ik wia t a wie, e n ie da s i y w s tan ie ca kowi tego

rozprenia. Nauczy s i od ucznika, e aby da leko wypuc i

s t rza , t rzeba dobrze napi uk. Nauczy s i od gwiazd, e

jedynie wewntrzna eksp loz ja pozwa la wiec i . Zauway , e ko

napina wszystk ie swoje minie, k iedy skacze przez przeszkod.

Jednak wojownik n igdy n ie myl i nap ic ia ze zdenerwowaniem.

Wojown ikowi wiat a udaje s i u t rzyma rwnowag pomidzy

Rygorem i Mi os ierdz iem. eby spen i swoje marzenia pot rzeba

mu n iez omne j wol i , musi by rwnie zdolny do n iezwykych

powice. I cho obra sw j ce l , to jednak droga, k tra do n iego

prowadzi , n ie zawsze jest taka jak j sobie wyobraa . I d la tego

wojown ik pos ugu je s i i dyscypl in i wspczuc iem. Bg n igdy

n ie opuszcza swoich dz iec i , jednak jego zamiary s

n ieprzeni kn ione i to On wytycza nasz sz lak, w ry tmie naszych

krokw. Dzik i dyscypl in ie i powicen iu, wojownik n ie t rac i

zapau. Rutyna n igdy jeszcze n ie przenios a gry .

Wojown ik wia t a bywa czasami n iczym woda. Prze l izguje s i

pomidzy l icznymi przeszkodami , jak im i us ana jest jego droga.

Czasami s tawianie oporu znaczy ty le co un icestwien ie, wic

wo jownik dostosowuje s i do oko l i cznoc i . Godzi s i bez

c ien ia skarg i by przez gry wid go kamien is ty sz lak. W tym

wanie tkwi s i a wody. aden mot n ie jes t w s tan ie je j

rozt rzaska, an i n zran i . C ic ie na jos t rze jsze j szabl i n ie

pozostawia na n ie j ladu. Woda w rzece dostosowu je s i do

rzeby terenu, n igdy n ie zapominajc o ce lu , do k trego dy

o morzu . Niemia a u rd a, czerp ie powol i s i z napotkanych

potokw. I w kocu nabiera potnej mocy.

Dla wojownika wiat a n ic n ie jes t czyst abst rakc j . Wszys tko

jest konkre tne i godne szacunku. Nie obserwuje wiata s iedzc

wygodnie w namioc ie . Podejmuje kade wyzwanie, bo to okaz ja ,

by zmien i samego s ieb ie . Jego zna jomi t rac czas na

kry tykowanie decyz j i innych a lbo tego , e n iektrzy n ie pot ra f i

dokona wyboru. Wojown ik wprowadza w czyn swoje zamiary .

Zdarza s i , e n ie udaje mu s i os ign ce lu , wtedy p ac i za

swj b d bez s owa skarg i . Innym razem zbacza z drogi i mi ja

sporo czasu n im znw j odnajdz ie . Wojown ik n igdy s i n ie

podda je.

Wojown ik wiat a jes t jak ska lny b lok. K iedy b lok ley na

rwnin ie , w harmoni jnym otoczeniu tkwi w mie jscu . Ludz ie

mog s tawia wok swoje domy i na js i ln ie jsza wichura n ie

sprawi , by zn iszczy to , co zbudowano. Lecz k iedy znajdu je s i

na zboczu, moe u jawni swoj moc i s toczy s i wprost na

przeszkod, k t ra zak ca jego spokj . Wo jown ik podobn ie jak

b lok lecy na s toku moe s ta s i n iszczyc ie lem, k trego n ic

n ie powstrzyma. Wojown ik wiat a myl i jednoczenie i o wojn ie i

o pokoju , i pot ra f i dz ia a s tosownie do okol i cznoc i .

Wojown ik wia t a , u fa jcy bezgraniczn ie potdze swojego

umysu, n ie docen ia s i y przec iwnika. Nie wolno mu zapomina o

jednym bywaj chwi le , gdy s i a f izyczna jest skutecznie jsza od

mdrkowania. Corr ida t rwa kwadrans, bo byk szybko po jmuje, e

s i z n im ig ra, i w oka mgnieniu rzuca s i na toreadora. A wtedy

an i spry t , an i argumenty, an i in te l igenc ja , an i wdzik n ie s w

s tan ie zapobiec t raged i i . D la tego wojownik n igdy n ie gardz i

bru ta ln s i . Lecz k iedy s ta je s i ona zbyt bruta lna, wycofu je s i

z po la b i twy, do czasu, a wrg wyczerp ie zapasy swoje j energ i i .

Wojown ik wia t a pot ra f i rozpozna s i ln ie jszego od s ieb ie

przec iwnika. Je l i postanowi s i z n im zmierzy, ponies ie

sromotn k lsk. Je l i przy jmie wyzwanie, wpadnie w puapk.

Dlatego korzysta te z dyplomacj i . Je l i wrg zachowuje s i

dz iec inn ie , on rob i to samo. Je l i prowokuje go do walk i , udaje ,

e tego n ie rozumie. Jego przy jac ie le mwi: To tchrz ! " . Lecz

wojown ik n ic sob ie n ie rob i z tych z o l iwoc i . Dobrze wie, e

k iedy ptak ma do czynien ia z kotem, n ie pomog mu ani

wc iek o an i odwaga. W tak ich sytuac jach wojownik uzbra ja s i

w c ierp l iwo. Wrg wnet odejdz ie szuka zaczepki gdz ie indz ie j .

Wojown ik wia t a n igdy n ie pozosta je obojtny wobec

n iesprawiedl iwoc i . Wie , e wszystko jest jednoc i i kade

indywidua lne dz ia an ie ma wpyw na wszystk ich ludz i na wiec ie .

Tote k iedy na jego oczach komu dz ie je s i krzywda, s iga po

szabl, by przywrc i porzdek. Lecz nawet k iedy s ta je do walk i

z przemoc, s tara s i n ie sdz i napastn ika. Robi bez s owa to ,

co do n iego naley, bo kady za swoje czyny odpowiada wobec

Boga. W ojownik wia t a jes t na wiec ie po to , by pomaga swoim

brac iom w b iedz ie , n ie po to , by ferowa wyrok i na b l in ich.

Wojown ik wia t a n ie jes t tchrzem. Ucieczka bywa czasem

wspan ia ym sposobem obrony, lecz mona s i n i ra towa ty lko

wtedy, gdy cz owieka za lep i s t rach. K iedy wojownik ma

wtp l iwoc i , wol i ponie k lsk i potem goi swoje rany,

poniewa wie, e je l i uc iekn ie, da wrogowi wadz wiksz, n i

on na to zas uguje. W chwi lach t rudnych i bo lesnych, wojownik

akceptu je n iepomyln sytuac j z mstwem i z godnoc i.

Wojown ik wia t a n igdy s i n ie sp ieszy. Czas pracuje na jego

korzy, a on uczy s i poskramia swoj porywczo i sk onno

do pochopnych dz ia a. Posuwa s i do przodu powol i a le

s tanowczo. Wie , ze uczestn iczy w wanym momenc ie dz ie jw i ze

n ie uda mu s i zmien i wiata, dopk i n ie zmieni s ieb ie . Pamita

s owa Lanzy de l Vasto: Pot rzeba czasu, by rewoluc ja moga

zapuc i korzenie" . Wojown ik n ie zrywa n iedoj rza ego owocu.

Wojown ikowi wiat a pot rzeba c ierp l iwoc i i ywio owoc i

zarazem. Dwa najc isze b dy s t ra teg iczne, to dz ia a

przedwczenie i przepuc i sprzy ja jc okaz j. Aby tego

unikn , kad sytuac j ocen ia tak, jakby by a ona jedyna i

n iepowtarza lna . Nie s tosuje adnych gotowych zasad czy

sprawdzonych sposobw i n ie u fa op in iom innych. Pewnego razu

ka l i f Muawi ja spyta Omara ben a l -Aasa, w czym tkwi ta jemnica

jego ogromne j zrcznoc i po l i tycznej . I o t rzyma nastpujc

odpowied: Nigdy n ie rzuc i em s i w wi r dz ia an ia , n im n ie

rozpat rzy em wpierw mol iwoc i odwrotu, a le te n igdz ie n ie

szedem z zamiarem uc ieczk i " .

Wojown ik wia t a czsto t rac i nadz ie j . Wyda je mu s i , e

wygas ju w n im na zawsze wewntrzny og ie. Caymi dn iami i

nocami tkwi w tym przewiadczeniu i n ic n ie wzbudza w n im

entuz jazmu. Przy jac ie le mwi: Moe jego walka dobieg a ju

kresu?" . Wo jownik czu je ba l i wstydz i s i s yszc te s owa,

poniewa wie, e me os ign jeszcze tego, co zamierza . Lecz

jest upar ty i n igdy n ie wyrzeka s i swojego powoan ia, walczy

da le j . I wtedy, k iedy s i na jmn ie j tego spodziewa, o twiera j s i

przed n im nowe mol iwoc i .

Wojown ik wia t a n ie habi swego serca n ienawic i . K iedy rusza

do walk i , przypomina sobie s owa Chrystusa : Kochaj swoich

wrogw". I jes t tym s owom pos uszny. Jednak wie, e

przebacza wcale n ie znaczy godz i s i na wszystko. Wojownik

n ie moe spuc i g owy, bo wwczas t rac i z oczu horyzont

swoich marze. Odkrywa, e jego przec iwnicy s po to , by

wystawia na prb jego odwag, wytrwao i zdolno do

podejmowania decyz j i . S d la n iego b ogos awiestwem,

poniewa to wrogowie popycha j go, by walczy w imi swoich

marze. I wanie to dowiadczenie walk i dodaje s i wojownikowi

wiat a .

Wojown ik pamita o przesz oc i . Wie o poszuk iwaniach

duchowych cz owieka i o tym, e wie le p iknych s t ron ic dz ie jw

ju zapisano, a le zna te ich na js t rasz l iwsze rozdz ia y : rzez ie ,

o f iary , c iemnot . Czasem, na jwznio le jsze idea y duchowe

s uy y za tarcze okrutnym zamiarom. Znajomi wojownika

przeywal i rozte rk i : Skd bd wiedz ia , czy obra em dobr

drog?" . Spotka wie lu ludz i , k trzy zaniecha l i da lszych

poszuk iwa, poniewa n ie umie l i odpowiedz ie sobie na to

pytan ie. Lecz wojownik n ie ma wtp l iwoc i . On zna n iezawodn

formu : Poznasz drzewo po jego owocach" powiedz ia Jezus.

Jest je j w ie rny i n igdy s i n ie myl i .

Wojown ik wiat a zna wag in tu ic j i . W ferworze walk i t rudno

rozmyla o c iosach wroga. Zawierza swojemu instynktowi i jes t

pos uszny podszeptom anio a s t ra. W czas ie poko ju odgaduje

znak i , k t re zsy a mu Bg. Ludz ie mwi: To sza len iec ! " a lbo :

On y je w uro jonym wiec ie ! " . A lbo jeszcze: Jak mona wierzy

w rzeczy ca kowic ie pozbawione log ik i?" . Lecz wojownik wie, e

in tu ic ja jes t mow Boga. Nie przesta je wic s ucha rad wiat ru i

rozmawia z gwiazdami .

Wojown ik wia t a zas iada z p rzy jac i mi przy ognisku.

Opowiadaj o swo ich przygodach i zdobyczach. Wszyscy s

dumni z yc ia , jak ie wiod i z walk i w imi dobre j sprawy, d la tego

kady n iezna jomy, k try s i do n ich do cza, jes t zawsze mi le

widz iany. W ojownik wie , jak wane jest dz ie l i s i z innymi swoim

dowiadczeniem. Opowiada z entuz jazmem o swoich perypet iach ,

o tym jak udao mu s i un ikn zaczepki , jak wybrn z

tarapatw. K iedy przywou je swoje przygody, rob i to z pas j i

romantyzmem. Bywa, e t roch ubarwia swoje opowiec i .

Pamita o tym, e i jego p rzodkowie te przesadzal i od czasu do

czasu. Dlatego moe sobie pozwol i na to sama, pod warunk iem,

e n igdy n ie pomyl i dumy z prnoc i, an i n ie uwierzy we

wasn przesad.

Nim podejm decyz j , musz wszystko dok adnie zrozumie

s yszy czasem wojownik wiat a . Chc mie swobod zmiany

decyz j i " . Wo jo wnik podchodzi do tych s w z n ieufnoc i . On

rwnie pos iada tak swobod, co mu n ie przeszkadza

wywizywa s i z obowizkw, k tre wzi na swoje bark i , cho

czasem nie do koca rozumia d laczego. Wojownik wiat a

podejmu je decyz je . Jego dusza jest rwnie wolna co ob ok na

n ieb ie , lecz odpowiada on za wasne marzen ia. Na drodze, k tr

wybra z wasnej n ieprzymuszonej wol i , musi budz i s i o porach,

k tre n ie zawsze s mu w smak, rozmawia z ludmi , k trzy

n iewie le mu daj, pogodzi s i z pewnymi wyrzeczeniami . Jego

przy jac ie le mwi: Powicasz s i bez pot rzeby. Nie jes te

wolny" . A jednak wojownik jes t cz owiek iem wolnym. Wie , e w

otwar tym p iecu ch leb s i n ie up iecze .

W kadym dz ia an iu t rzeba przewidz ie jego nastpstwa i

pozna sposoby, by dopi ce lu a take zna mol iwoc i , jak imi

s i dysponu je. Jedynie cz owiek, k trego w najmn ie jszym stopn iu

n ie nc zdobycze, lecz jest skupiony na samej walce, ma prawo

powiedz ie, e wyrzek s i je j owocw. A le wyrzeczenie s i

owocw walk i wcale n ie znaczy, e je j wynik powin ien by nam

obojtny" . Wojown ik wiat a s ucha z szacunkiem st ra teg i i

Gandhiego. I n ie da je s i zb i z t ropu tym, k trzy nawou j do

pogodzenia s i z losem, gdy n ie udaje im s i os ign ce lu .

Wojown ik wiat a zwraca uwag na rzeczy drobne, bo one mog

wyrzdz i wie le z a . Drzazga, tak przec ie maa, zmusza

wdrowca do przerwy w podry. Mikroskopi jna komrka moe

zn iszczy ca y zdrowy organizm. Wspomnien ie krc iu tk ie j chwi l i

s t rachu, budz i o wic ie tchrzostwo. Sekunda n ieuwagi

wystarczy, by wrg zada c ios osta teczny. Wojownik zwaa na

rzeczy mae. Czasem bywa surowy wobec s ieb ie , lecz wol i

postpowa w ten sposb. Diabe tkwi w szczegach" gos i

s tare porzekad a.

Wojown ika wiat a opuszcza czasem wiara. Bywaj chwi le , k iedy

zn ikd n ie widz i nadz ie i . Pyta swego serca: Czy mj wys i ek

coko lwiek jest war t?" . A le jego serce mi lczy. Wojownik mus i

ocen i to sam. Wtedy szuka jak iego przyk adu . Przypomina

sobie , e i Jezus musia przey podobny etap w yc iu , by mc w

pen i do t rze do swego cz owieczestwa. Niech mnie omin ie ten

k ie l i ch" powiedz ia Jezus. On rwnie ut rac i wsze lk wiar i

odwag, lecz s i n ie podda . Wo jown ik wiat a czasami idz ie

przed s ieb ie bez wiary . A le idz ie i wiara w n im odywa.

Wojown ik wie , e aden cz owiek n ie jes t samotn wysp. Wie ,

e n ie moe walczy sam. Jak ieko lwiek by by y jego zamiary ,

zawsze pot rzebuje innych ludz i . Musi z k im omwi swoj

s t ra teg i , popros i o wsparc ie , a w chwi lach wytchnien ia

powspomina z k im b i tewne przygody. Jednak n ie pozwala

n ikomu pomyl i ko leestwa z brak iem pewnoc i s ieb ie . Jest

prze j rzysty w dz ia an iu , lecz ta jemniczy w swoich p lanach.

Wojown ik wiat a taczy z przy jac i m i , lecz n ie oddaje w n iczy je

rce odpowiedz ia lnoc i za wasny los.

Pomidzy dwiema b i twami wojownik odpoczywa. Czsto spdza

bezczynnie ca e dn ie , bo tego domaga s i jego serce. Lecz jego

in tu ic ja zawsze czuwa. Nie popen ia kardynalnego grzechu

len is twa, gdy dobrze wie, dokd moe ono doprowadzi do

ponurych n iedz ie lnych popoudni , k iedy czas mi ja i n ie dz ie je s i

n ic . Wojown ik nazywa ten czas spokojem cmentarzy" . I

przypomina sob ie f ragment Apoka l ipsy: Znam twoje czyny, e

an i z imny, an i gorcy n ie jes te. Oby by z imny a lbo gorcy ! A

tak, skoro jeste le tn i i n i gorcy n i z imny, mam c i wyrzuc i z

mych ust . . . " Wo jownik bawi s i i ar tu je , lecz zawsze pozosta je

uwany na wszystko, co dz ie je s i wok .

Wojownik wiat a wie, e ludz ie bo j s i s ieb ie nawzajem. A ich

s t rach objawia s i zazwycza j dwojako: a lbo agres j a lbo

u leg oc i . To dwie s t rony tego samego medalu. Dlatego te, gdy

wo jownik spotyka cz owieka, k try budz i w n im lk, n ie zapomina,

e on rwnie s i bo i . Bo i on musia pokona podobne

przeszkody, dowiadczy tych samych t rudnoc i . Jednak pot ra f i

lep ie j s tawi czo a sytuac j i . D laczego? Poniewa s t rach jest d la

n iego motorem do dz ia an ia , a n ie hamulcem. Wojown ik uczy s i

od swojego przec iwnika i postpu je tak samo.

Dla wojownika n ie ma mi oc i n iemol iwej do spen ien ia . Ani

mi lczenie , an i obojtno , an i odrzucen ie n ie s w s tan ie go

on iemie l i . Wie , e pod lodowatym pancerzem, za k trym

czasem kry j s i ludz ie , b i je gorce serce. Dlatego wojownik

podejmu je wiksze n i inn i ryzyko. Bez wytchn ien ia szuka

mi oc i , nawet za cen wie lu n ie" , l icznych powrotw na tarczy i

do jmu jcego poczuc ia odrzucen ia duszy i c ia a . Wojownik n ie

da je s i a two zast raszy, k iedy poszukuje tego, co mu

n iezbdne do yc ia . Wie , e bez mi oc i jes t n iczym.

Wojown ik wia t a zna c isz, k tra zapada przed decydu jc

walk. Ta c isza zdaje s i mwi: Wszystko zat rzymao s i w

mie jscu. Teraz bdz ie lep ie j , je l i odstawisz na bok myl o walce

i odprysz s i t roch" . Nieopierzeni o n ierze zrzucaj wtedy z

s ieb ie zbro j i uskara j na nud. Natomiast wojownik wsuchuje

s i w c isz. Gdzie w oddal i co s i dz ie je . Wie , e t rzs ien ia

z iemi , k tre n iszcz wszystko, nadchodz bez ost rzeenia.

Wdrowa noc przez lasy i odkry , e k iedy zwierzta n ie wyda j

adnego odgosu, n iebezpieczestwo cza i s i b l isko . Dlatego,

k iedy inn i rozmawia j , wojownik t rzyma w pogotowiu szabl i

obserwu je horyzont .

Wojown ik wiat a wierzy. A skoro wierzy take w cuda, to cuda

zaczyna j s i wydarza. Skoro ma pewno, e jego myl i mog

odmieni jego yc ie , jego yc ie zaczyna s i zmienia. Skoro u fa,

e znajdz ie mi o , to ta mi o po jawia s i . Czasem t rac i

z udzen ia. Czasem wpada w rozpacz. Wtedy s yszy utysk iwania:

jak i on na iwny! " . Lecz wojownik wie, e taka jest cena, k tr

musi zap ac i . W zamian za jedn porak ma na swoim konc ie

dwa zwycistwa. I wszyscy c i , k trzy wierz, dobrze o tym

wiedz.

Wojown ik wia t a odkry , e lep ie j poda ze wiat em.

Zdradza , k ama , zbacza ze swo je j drog i , z rywa roze jmy. A i tak

wszystko nadal mu s i udawaa, jak gdyby n igdy n ic . Jednak

otch a po jawia s i n iespodziewanie. Mona postawi tys ic

pewnych krokw, a jeden jedyny krok moe s i nagle okaza

zgubny. A wic wojownik za t rzymuje s i na czas. Zat rzymuje s i ,

bo us ysza cz tery uwagi : Zawsze popen ia e b dy. Jeste zbyt

s tary , eby s i zmieni . N ie jes te zdolny. Nie zas ugu jesz na

to" . Wt edy podnosi oczy ku n iebu, i jak i g os mwi mu: Kady

cz owiek popen ia b dy. Darowaem c i twoje winy, a le n ie mog

c i ich wybaczy wbrew twoje j wol i . Sam zdecyduj " . Prawdziwy

wojown ik wiat a przy jmuje wybaczenie .

Wojown ik wia t a n ie szczdzi s i , by s ta s i lepszym

cz owiek iem. W kadym c ic iu jego szabl i odb i ja j s i ca e wiek i

mdroc i i ludzk ich rozmyla. Kady c ios ma s i i ce lno na

miar wszystk ich dawnych wojownikw, k trzy do dz i

b ogos awi walk. Najmnie jszy gest w b i tw ie jes t ho dem d la

dokona poprzednich pokole. Wojown ik doskonal i p ikno swoich

c iosw.

Wojown ik wiat a godz ien jest zaufania . Wprawdzie popen ia

pewne b dy i czasem zadziera nosa, a le n ie k amie . K iedy

przycza s i do swoich przy jac i przy ognisku , rozmawia ze

wszystk im i . Wie , e s owa, k tre wypowiada, zapadaj w pami

Wszechwiata jako wiadectwo jego myl i . Czemu ty le gadam,

skoro czsto n ie pot ra f i dokona tego wszystk iego co

ob iecu j?" zastanawia s i w duchu wojownik . Trzeba by

postara s i y w zgodzie z pogldami , k trych bronisz

publ i czn ie" odpowiada jego serce. I d la tego , e wojownik

wierzy, e jest tak i , jak g ono mwi , to w kocu tak i s i s ta je .

Wojown ik wie, e od czasu do czasu b i twa usta je . Wtedy n ie

mona je j na s i wszczyna. Trzeba uzbro i s i w c ierp l iwo i

czeka na ponowne zwarc ie . W c iszy, jaka zapada na polu walk i ,

wojown ik s yszy b ic ie swojego serca i odkrywa, e jest sp i ty , e

s i bo i . Podsumowuje swoje yc ie sprawdza czy jego szpada

jest naost rzona, serce radosne i czy wiara rozpala jego dusz.

Wie , e przygotowania s rwnie wane jak samo dz ia an ie . Lecz

zawsze czego brak. Dlatego wojownik korzysta z chwi l , gdy czas

s i zat rzymuje, by lep ie j s i przygotowa.

Wojown ik wie , e i an io i d iabe wyrywaj sob ie jego rk,

t rzymajc szpad. Diabe mwi : Osabn iesz. Nie bdz iesz

wiedz ia , k iedy nade jdz ie na j lepszy moment do dz ia an ia . Boisz

s i" . Anio mwi : Osabniesz. Nie bdz iesz wiedz ia , k iedy

nadejdz ie na j lepszy moment do dz ia an ia . Boisz s i " . Wojown ik

jes t zaskoczony, bo oba j powiedz ie l i dok adnie to samo. Diabe

dodaje: Pozwl , ebym c i pomg " . Za an io mwi : Pomagam

c i " . Dopiero wtedy wojownik dost rzega rnic midzy n imi .

S owa bywaj tak ie same, ty le e sprzymierzecy s rni . I

wybiera pomocn d o an io a .

Je l i wojownik s iga po szabl, to zawsze po to , eby je j uy.

Moe przet rze n i nowe sz lak i , przy j komu z pomoc a lbo

zapobiec n iebezpieczestwu. Lecz wojownik n ie szasta grobami ,

bo szabla jes t kapryna i n ie lub i , by je j ost rze obnaa bez

powodu. W walce mona atakowa, bron i s i a nawet uc ieka

kada z tych postaw stanowi cz walk i . A le walka n ie po lega

na t rwonien iu s i an i rzucan iu s w na wiat r . Wo jownik jes t

zawsze czujny na na jmnie jszy ruch swoje j szab l i . Lecz n ie moe

zapomina o tym, e szabla rwnie baczy na jego ruchy. Szabla

ob jawia swoj moc bez s w.

Zdarza s i , e z o poda ladem wojownika wiat a . Wtedy

spokojn ie zaprasza je on do swojego namio tu. Wojownik pyta z o :

Czy pragniesz zran i mnie, czy raczej pos uy s i ty lko mn, by

ran i innych?" . Z o udaje, e n ie dos yszao tego pytan ia.

Przechwala s i , e zna s aboc i jego duszy. Jt rzy jeszcze

n iezabl i n ione rany i wzywa do zemsty. Przypomina, e ty lko ono

zna subte lne zasadzk i i t ruc izny, zdolne pomc wojownikowi

pozby s i wszystk ich wrogw. Wojownik s ucha uwanie i

wypytu je szczegowo zo o jego zamiary . Po czym wsta je i

odchodzi . Z o gadao jak na jte i jes t tak zmczone i tak pus te,

e n ie zdoa p j za n im ani na krok.

Nieopatrzn ie wojown ik s tawia jeden fa szywy krok i wpada w

przepa . St rasz go widma, drczy samotno. Nigdy do g owy

by mu n ie przysz o , e k iedykolwiek spotka to wanie jego ,

cz owieka, k try zawsze wybiera walk w imi Dobra. A jednak to

s i s ta o . Pogrony w c iemnociach wzywa na pomoc swojego

nauczyc ie la : Mis t rzu, wpadem w otch a. Wody s tu g bok ie i

mtne" . Pamita j o jednym odpowiada nauczyc ie l . To, co

pogra cz owieka, to wcale n ie upadek do wody, lecz

pozostawanie pod wod" . Wtedy wojownik wiat a zb iera

wszystk ie s i y , by wybrn z sytuac j i , w k tre j s i znalaz .

Wojown ik wiat a zachowuje s i jak dz iecko . Wie lu ludz i to

szokuje . Zapomnie l i , e dz iecko mus i s i bawi , czasem t roch

gorszy, e zadaje pytan ia f rapujce i n iedoj rza e , opowiada

n iestworzone h is tor ie , w k tre czsto samo n ie wierzy. Ludz ie

pyta j oburzeni : Wic to ma by duchowa droga? Ale ten

cz owiek jest ca k iem n iedo j rza y ! " . Te s owa napawaj wojownika

dum. Dzik i radoc i i prostoc ie czu je b l isko z Bogiem. Lecz

n igdy n ie t rac i z oczu swojego powo ania .

acisk ie korzenie s owa odpowiedz ia lno" oddaj dok adnie

jego prawdziwe znaczenie: to zdo lno do odpowiedz i , do

dz ia an ia . Odpowiedz ia lny wojownik moe i obserwowa i

doskona l i s i . Czasami bywa n ieodpowiedz ia lny" , k iedy

dopuszcza, by zaskoczy a go sytuac ja , na k tr n ie pot ra f i an i

odpowiedz ie , an i zareagowa, jednak lekc ja n ie idz ie na marne:

wojown ik wybiera pewien sposb byc ia , ma do pokory, by

przy j pomoc i s ucha rad. Odpowiedz ia lny wojownik , to wcale

n ie ten, k try dwiga na swoim grzb iec ie brzemi ca ego wiata,

a le ten, k try nauczy s i rozpoznawa wyzwanie danej chwi l i .

Wojown ik wia t a n ie zawsze moe wybra po le b i twy. Zdarza

s i , e wpada nag le w wir walk i , k tre j wcale n ie pragn . Wie

jednak, e n ie ma od tego uc ieczk i , bowiem n iedokoczone b i twy

pod za n im krok w krok. K iedy konf l ik t jes t ju n ieuchronny,

wojown ik s ta je z przec iwnik iem twarz w twarz. Bez obaw stara

s i dowiedz ie, d laczego tamten pragnie walk i , z jak iego powodu

opuc i swj dom i wyzwa go na pojedynek. W ojownik wiat a

s ucha, co ma do powiedzenia jego przec iwnik i n ie obnaajc

szpady przekonuje go, e ta walka n ie jes t jego walk. A le

walczy ty lko wtedy, gdy jest to kon ieczne.

W obl i czu is to tnych decyz j i wojownik wiat a odczuwa pewien

rodzaj panik i . To c i przerasta" mwi mu jeden z przy jac i .

Ruszaj naprzd i bd dz ie lny" mwi inny. A le jego

wtp l iwoc i rosn. Po k i l ku dn iach n iepoko ju wycofu je s i do

swojego namiotu , gdz ie zazwyczaj modl i s i i medytu je . Wybiega

mylami w przysz o. Ocenia, komu jego postpowanie

przyn ies ie s t ra ty a komu korzyc i . N ie chce by przyczyn

n iepot rzebnego c ierp ien ia , a le i n ie zamierza porzuca swoje j

drog i . Wo jown ik pozwala , by w jego mylach wyon i a s i jasna

decyz ja . Je l i przy jdz ie mu powiedz ie tak" powie to mia o .

Je l i t rzeba bdz ie powiedz ie n ie" n ie s tchrzy.

Wojown ik wiat a ponosi ca kowi t odpowiedz ia lno za Wasn

Legend. Znajomi mwi: Jego wiara jest godna podziwu!" . Przez

u amek sekundy wojownik jes t dumny, lecz zaraz zawstydza s i ,

bowiem n ie odczuwa wia ry , z k tr tak s i obnos i . Wtedy anio

szepcze mu do ucha: Jeste ty lko inst rumentem wiat a i n ie ma

najmn ie jszego powodu, by s i tym pyszni , czy te mia wyrzuty

sumienia. To jedynie powd do radoc i " . I wojownik wia t a

wiadom tego, e jest jedynie narzdz iem, czu je s i

spoko jn ie jszy i bardz ie j u fa samemu sobie .

Hi t ler wprawdzie przegra wojn na polu b i twy mwi Marek

Hal ter lecz jednak co wygra . To dwudziestowieczny cz owiek

s tworzy obozy koncent racy jne, wskrzes i tor tur i pokaza , e

mona zamkn oczy na n ieszczc ia b l in ich" . By moe ma on

rac j : na wiec ie pe no jest porzuconych dz iec i , okrutnych rzez i ,

n iewinnych ludz i w wiz ien iach, samotnych s tarcw, p i jakw w

rynsztoku , sza lecw u wadzy. A le moe n ie ma on wcale rac j i?

Bowiem is tn ie j wojownicy wiat a . A wojownicy wiat a n igdy n ie

godz s i na n iegodziwo .

Wojown ik wia t a n igdy n ie zapomina s ta rego przys owia : Ko l

n ie powinno udawa lwa" . Is tn ie je n iesprawiedl iwo na wiec ie .

Kady moe s i znale w sytuac j i , na jak n ie zas uy ,

na jczc ie j wtedy, gdy n ie jes t zdolny do obrony. Poraka czsto

puka do drzwi wojownika. W tak ich chwi lach wojownik mi l czy. Nie

t rac i energ i i na prne s owa, wol i oszczdza s i y , by s tawi

opr , by c ierp l iwym i pami ta, e Kto mu s i p rzyg lda. Kto,

k to widz ia jego krzywd i s i na n i n ie godz i . Ten Kto da je

wojownikowi to , czego on najbardz ie j pot rzebuje: czas. Prdzej

czy pnie j wszystko znw zaczn ie dz ia a na jego korzy.

Wojo wnik wiat a jes t mdry. Nie komentu je swoich poraek.

ywot szabl i moe by krtk i , lecz yc ie wojownika wiat a musi

by d ug ie . Z tego powodu n ie przecenia on swoich zdolnoc i i

s tara s i un ika n iespodzianek. Przypisu je kadej rzeczy

war to, na jak ona zas uguje. W obl iczu powanych problemw

d iabe szepcze mu do ucha: Nie ma s i czym prze jmowa. Nic

s i przec ie n ie dz ie je " . Innym znw razem, w banalnych

okol icznoc iach , d iabe podpowiada: Musisz zebra ca swoj

energ i , by zaradz i sytuac j i " . Wo jownik n ie s ucha s w d iab a .

Sam jest wadc swoje j szpady.

Wojown ik wia t a jes t zawsze czujny. By obnay swoj szpad

n ie pot rzebuje n ikogo pros i o pozwolenie. Nie t rac i te czasu na

usprawiedl iw ian ie s i wobec innych. Pos uszny bosk im wyrokom,

odpowiada za wasne czyny. Rozglda s i na bok i i rozpoznaje

przy jac i . Pat rzy za s ieb ie i widz i wrogw. Wobec zdrady jest

bez l i tosny, a le n igdy s i n ie mci : wystarczy, by oddal i wrogw

ze swego yc ia , walczc z n imi n ie d ue j , n i to konieczne.

W ojownik n ie us i u je by k im. On po prostu jes t .

Wojown ik n ie uznaje za przy jac ie la kogo , k to le mu yczy. Nie

wida go rwnie w towarzystwie tych, k trzy pragn go

poc ieszy" . Unika ludz i , k trzy s to j u jego boku jedynie w

przypadku porak i . C i fa szywi sprzymierzecy pragn

udowodni , e s abo cz owieka wyrnia. Przynosz

wojown ikowi zawsze z e wiec i i pod p aszczyk iem so l idarnoc i "

s tara j s i podway jego wiar w s ieb ie . K iedy spotykaj go

rannego lamentu j , lecz w g b i serca s uradowani jego

przegran. Nie po jmu j, e ta przegrana s tanowi rwnie cz

walk i . Prawdziwi przy jac ie le s z n im we wszystk ich chwi lach

tak samo dobrych jak i z ych.

Na pocztku swoje j walk i wojownik wiat a s twierdza: Mam

marzenia" . Po la tach zaczyna przeczuwa, e moe os ign to ,

czego pragn ie. Wie , co to n ieszczc ie b l isk ich, samotno,

rozczarowanie, k tre towarzysz wikszoc i ludz i . Jest wiadom,

e wkrtce zostan ie nagrodzony i odczuwa smutek, bo sdz i , e

n ie zas ugu je na to , co ot rzyma. Jego anio podszeptu je mu do

ucha: Oddaj wszystko ! " . I wojown ik pada na ko lana i o f iarowuje

Bogu swoje zdobycze. Ten dar zobowizuje go , by zaprzesta

s tawia g up ie pytan ia i przezwyciy poczuc ie winy.

Wojown ik wiat a t rzyma w rku szabl. O tym, co z n i zrob i

decyduje zawsze sam. Czasem w jego yc iu nas tpuje prze om:

musi rozsta s i z tym, co kocha. Wtedy zastanawia s i : Czy

spen iam wol Boga, czy tez powodu je mn ego izm?" Je l i uzna,

e to rozstan ie jes t is to tne d la jego drogi yc iowej , godz i s i na

n ie bez skarg i . Je l i natomiast spowodowane by o przebieg oc i

innych jest bez l i tosny. Zna s i na zadawaniu c iosw i na

przebaczaniu, jednym i drug im pos uguje s i rwnie zrcznie.

Wojown ik wia t a n ie wpada w puapk s owa wolno" . Tam

gdz ie nard jest uc in iony, tam wolno jest po jc iem jasnym.

Wtedy uzbro jony w szabl i tarcz wojownik walczy do ut ra ty tchu

i ryzykuje wasnym yc iem. W obl i czu uc in ien ia , wolno jest

po jc iem a twym do zrozumienia to przec iwiestwo n iewo l i .

Bywa jednak , e wojownik s yszy tak ie s owa: Gdy wreszc ie

przestan, pracowa, bd wolnym cz owiek iem". A k iedy ten

moment nadchodzi , po up ywie roku ludz ie skar s i : yc ie to

n ic wice j jak nuda i ru tyna" . Taka wolno jest t rudn ie jsza do

zrozumienia oznacza brak sensu yc ia . Wojownik wiat a jes t

zawsze zaangaowany w to , co rob i . Jest n iewoln ik iem swo ich

marze, natomiast jes t wolny w swoich poczynaniach.

Wojown ik wia t a n ie zmaga s i w n ieskoczono w te j samej

b i tw ie, zwaszcza je l i dost rzega, e prowadzi to donikd . Je l i

po up ywie jak iego czasu walka n ie p rzynos i rezu l ta tu , po jmuje ,

e na ley negocjowa z wrogiem pokj . I on i wrg opanowal i

sz tuk fechtunku i teraz musz doj do porozumienia. Bdzie to

gest godny a n ie tchrz l iwy, doprowadzi do rwnowagi s i i

zmiany s t ra teg i i . Usta l iwszy ju warunk i roze jmu, i on i wrg,

mog wrc i do swoich domw. Nie musz n ikomu n ic

udowadnia prowadzi l i walk w imi Dobra i ich wiara n ie

ponios a szwanku. Obaj posz l i na ustpstwa, poznajc w ten

sposb t rudn sztuk rokowa.

Przy jac ie le pyta j wojownika wiat a , skd czerp ie energ i . Od

ukry tego wroga" odpowiada. Pyta j , k im jest ten wrg. To

k to, kogo n ie moemy ukara" . Jak i dz iec iak , k try pobi go w

dz iec istwie, ukochana, k tra porzuc i a go, gdy mia jedenac ie

la t , nauczyc ie l , k try wymyla mu od g upcw. W chwi lach

s aboc i wojownik przypomina sobie, e n ie mia jeszcze

sposobnoc i , by wykaza s i odwag. Nie p lanuje zemsty,

bowiem ukry ty wrg n ie na ley ju do jego wiata. Myl i jedynie o

uzyskan iu tak ie j sprawnoc i , eby wiec i o jego wyczynach

obieg y ca y wiat i do tar y do uszu tego, k to w przesz oc i go

zran i . B l moe przemien i s i w moc.

Wojown ikowi wiat a zawsze dana jest w yc iu powtrna szansa.

Jak wszyscy inn i ludz ie mczyni i kob iety nie przyszed

przec ie na wiat ze zna jomoci fechtunku. Dugo b dz i , n im

odkry swoj Wasn Legend. aden wojownik n ie moe s i w

krgu innych ludz i i powiedz ie: Cokolwiek rob i em by o zawsze

s uszne" . Ten, k to tak twierdz i , k amie a lbo jeszcze n ie pozna

samego s ieb ie . Prawdziwy wojownik wiat a w przesz oc i

krzywdzi ludz i . Jednak podczas swej wdrwki po j , e

nadejdz ie czas, k iedy znw spotka tych , wobec k trych zachowa

s i n iegodnie, e dana mu bdzie szansa, by naprawi z o , k tre

wyrzdz i , i e powin ien j wykorzysta natychmias t , bez

wahania.

Wojown ik wia t a jes t czysty jak go b ica i os t rony jak w.

K iedy rozmawia z ludmi , n ie osdza ich sposobu byc ia . Wie , e

aby szerzy z o , c iemnoci u tka y n iewidz ia ln pa jczyn, w

k tr wpadaj wszystk ie s owa. Przemien ia j s i tam one w

in t ryg i i zawi, k tre pasoytu j na ludzk ie j duszy. W ten

sposb wszystko, co s i powiedz ia o o jak ie j osobie , doc iera do

uszu je j wrogw, wzmocnione mroczn potg t ruc izny i

z o l iwoc i . D la tego, k iedy wojownik wiat a opowiada o czynach

swojego brata, wyobraa sobie , e brat s iedz i obok i s ucha jego

s w.

Oto s owa redniowiecznego Brewiarza Rycersk iego: Duchowa

energ ia Drogi pot rzebuje sprawiedl iwoc i i c ierp l iwoc i , by

przygotowa twj umys . Droga rycerza jest pros ta i t rudna

zarazem, bowiem wymaga odrzucenia n iepo t rzebnych rzeczy i

n ie is to tnych przy jani . D la tego wanie na pocztku wahamy s i ,

czy n i pody . Oto p ierwsza lekc ja Rycerstwa: wykre l i sz

wszystko, co do te j pory zapisa e w ks idze two jego yc ia

niepoko je, brak wiary w s ieb ie , k amstwo. Na ich mie jsce

wpiszesz s owo odwaga. Rozpoczynajc tym s owem podr i

podajc naprzd z u fnoc i w Boga, dot rzesz tam, dokd

powin iene dot rze" .

Kiedy zb l ia s i czas walk i , wojownik wiat a gotw jest na kad

ewentualno . Anal izu je wszystk ie sposoby walk i i py ta s ieb ie :

Co bym zrobi , gdyby pewnego dn ia przysz o mi walczy ze

sob?" . W ten sposb odkrywa swoje s abe punkty . Wtedy

pojawia s i wrg z sakw pen ob ietn ic , t raktatw, rokowa.

Jego propozyc je s kuszce, a rozwizania, k tre podsuwa,

proste. W ojownik rozpat ru je je po ko le i jedna po drugie j . I on

szuka zgody, lecz n ie za cen wasnej godnoc i . Zaniecha walk

ty lko wtedy, gdy do jdz ie do wniosku, e to na j lepsza s t ra teg ia , a

n ie d la tego, e go oczarowano. Wojownik wiat a n ie przy jmuje

prezentw od swojego wroga.

A wic powtarzam:

Wojown icy wia t a maj zawsze w oczach osobl iwy b lask. y j na

wiec ie , s tanowi cz yc ia innych ludz i , rozpoczl i swoj

z iemsk podr bez tobokw i bez sanda w. Czsto bywaj

tchrz l iw i i n ie zawsze postpuj tak jak t rzeba. Wojown icy

wia t a c ierp i z powodu n iewanych spraw, bywaj maoduszni ,

czasem uwaaj, e n igdy n ie uda im s i dorosn, a lbo sdz,

e n ie s godni b ogos awiestwa czy cudu. Nie zawsze wiedz,

co wac iwie rob i na wiec ie i czsto spdzaj bezsenne noce ,

mylc, e ich yc ie n ie ma wcale sensu. Dlatego s

wojown ikami wiat a . Poniewa s i myl. Poniewa zadaj sobie

pytan ia. Poniewa poszukuj sensu i z ca pewnoc i

k iedy go odnajd.

Oto wojownik wiat a budz i s i ze snu. Myl i sob ie: Nie chc

s tan oko w oko ze wia t em, k tre pragnie ode mn ie wie lkoc i " .

A le wiat o n ie ustpu je. Myl i da le j : Czy zmiany, k tre

zachodz wbrew moje j wol i , s konieczne?" . wiat o uparc ie

t rwa, bowiem wola" to s owo zasadzka . I s topn iowo oczy i

serce wojownika zaczynaj przyzwyczaja s i da wia t a . N ie

wzdraga s i ju przed n im, godz i s i na swoj Legend, nawet

je l i ona poc iga za sob ryzyko. Wojownik wiat a spa d ugo.

To na tu ra lne, e budz i s i powol i .

Dowiadczony zapan ik znos i zn iewagi przec iwnika, bo zna s i

swoich min i i z rczno swoich chwytw. Spoglda le

przygotowanemu przec iwnikowi g boko w oczy i wygrywa jeszcze

przed walk. W miar jak wojownik uczy s i pod ok iem swojego

duchowego mis t rza, wiat o wiary zaczyna b yszcze w jego

oczach i n ie pot rzebuje ju n ikomu n ic udowadn ia. Niewie le go

obchodz k l iwe zaczepki wroga niechaj sobie twierdz i , e

Bg jest przesdem, e cuda to ar ty , a wiara w anio y to

uc ieczka od rzeczywis toc i . Podobn ie jak zapan ik , wojown ik

wiat a jes t wiadom swoje j n iesamowi te j s i y i n igdy n ie walczy z

cz owiek iem, k try n ie jes t godz ien honorowej walk i .

Wojown ik wiat a mus i mie zawsze w pamic i p i regu walk i

napisanych przez Czuanga-Cy, przed ponad dwoma tys icami la t :

Wiara : n im podejmiesz b i tw musisz uwierzy w je j ce l .

Przy jac ie le : wybiera j sobie sprzymierzecw i naucz s i walczy

u ich boku, bowiem n ik t n ie wygrywa wojny sam.

Czas: z im b i tw prowadzi s i inaczej n i la tem. Dobry wojownik

sam wybie ra moment rozpoczc ia walk i .

Przest rze : w wwozie n ie walczy s i tak samo jak na otwar tym

polu. Oce teren, k try c i o tacza i wybie rz na j lepszy sposb

poruszania po n im. St ra teg ia : na j lepszym wojownik iem jest ten,

k to p lanuje swoj walk.

Wojown ik rzadko k iedy wie, jak i jes t wynik koczce j s i b i twy.

Wok panuje tak wie lk i rozgard iasz, e mol iwe jest i

zwyc istwo i poraka. Czas pokae czy wygra , czy przegra , lecz

wo jownik wie, e od te j chwi l i n ic n ie mona ju zrob i

ostateczne rozst rzygnic ie b i twy jest ju teraz w rkach Boga.

Wojown ik wia t a n ie mar twi s i wynik iem. Pyta swoje serce:

Czy s toczyem walk w imi Dobra?" Je l i tak odpoczywa.

Je l i n ie s iga po szabl i powraca do wicze.

Wojown ik wia t a nos i w sobie isk ierk Boga. Dz ie l i los z innymi

wojown ikami , lecz bywa, e musi samotn ie wiczy sztuk

fechtunku . K iedy jes t da leko od przy jac i , s ta je s i jakby

gwiazd na n ieb ie . Rozwiet la t cz Wszechwiata, k tra jes t

mu przypisana, up iksza galak tyk i i ca e wiaty d la tych, k trzy

spogldaj w n iebo . Wytrwa o wojownika wkrtce bdz ie

nagrodzona. Powol i zb l ia j s i do n iego inn i wojownicy, czc

s i w konste lac je pe ne symbol i i ta jemnic .

Czasami wojownik wiat a odnosi wraenie , e jego yc ie toczy

s i jakby na dwch rwnoleg ych p aszczyznach. Na p ierwszej z

n ich zmuszony jest rob i to wszystka przed czym s i b rom,

walczy w imi pogldw, w k tre n ie wierzy. Lecz is tn ie je te

inny wymiar : odkrywa go w swoich snach, marzeniach, ks ikach ,

podczas spotka z ludmi , k trzy myl podobnie jak on.

Wojo wnik pozwala, aby oba te nur ty yc ia zb l iy y s i do s ieb ie .

Is tn ie je pomost czcy to , co rob i , z tym, co pragnbym robi "

myl i w duchu. Powol i , k rok po kroku , jego marzenia

przymiewaj swo im b lask iem codz ienn rutyn i pewnego dnia

czu je, e jest ju gotw, by spen i to , czego zawsze pragn .

Wwczas s tarczy odrobina mia oc i , by dwa nur ty yc ia s ta y s i

jednym.

Napisz raz jeszcze to , co c i ju mwi em:

Wojown ik wiat a pot rzebu je czasu d la s ieb ie . Powica go na

odpoczynek, rozmylan ia , kontak t z Dusz Wszechwiata. Nawet

w najwikszym ferworze walk i znajdu je czas na medytac j .

Czasami s iada, odpra s i i pozwala, by sprawy toczy y s i

wasnym torem. Pat rzy na wiat oczami widza, n ie us i u je by an i

lepszy, an i gorszy podda j e s i bez oporu nur towi yc ia . I po

t rochu wszystko, co wydawao s i skompl ikowane, s ta je s i

proste. A wojownik jes t szcz l iwy.

Wojown ik wyst rzega s i ludz i , k trzy twierdz, e zna j Drog.

Zazwyczaj s tak g boko przekonan i o tym, e wszystko za ley

od ich decyz j i , e n ie zauwaaj i ron i i z jak los zapisu je ko le je

ludzk iego yc ia i ywo protestu j za kadym razem, k iedy

n ieunikn ione puka do ich drzwi . Wojown ik wiat a marzy i jego

marzenia popychaj go do przodu, jednak n igdy n ie popen ia

b du, sdzc, e droga jest a twa a bramy szeroko otwar te . Wie ,

e Wszechwiat dz ia a na podobies two a lchemi i : d issous et

coagule" , jak mawia j mis t rzowie. Rozpraszaj i skupia j swoj

energ i za lenie od sytuac j i " . S chwi le , by dz ia a i tak ie , k iedy

na ley pogodzi s i z tym, co przynos i los . Wojownik pot ra f i to

rozrn i .

Kiedy wojownik wiat a zaczyna nauk walk i , odkrywa, e mus i

mie pe en ekwipunek w tym take zbro j . Wyrusza wic na

poszuk iwanie zbro i d la s ieb ie i s yszy ofer ty roz l icznych kupcw:

Uywaj pancerza samotnoc i " mwi p ierwszy. Pos ugu j s i

tarcz cyn izmu" podpowiada drugi . Na j lep ie j w n ic s i n ie

angauj to na j lepsza zbro ja" twierdz i t rzec i . A le wojownik

n ie s ucha ich rad. Z pogod ducha udaje s i do swoje j wityn i i

o tu la s i n iezn iszczalnym p aszczem wiary . Wiara odbi ja

wszelk ie c iosy. Wiara przemienia t ruc izn w wod prze j rzyst jak

kryszta .

Wierz we wszystko , co ludz ie mwi i zawsze jestem

rozczarowany" skar s i znajomi . To bardzo wane, by ufa

innym. Wojownik wiat a n ie obawia s i rozczarowa, bowiem zna

s i swoje j szabl i i potg swoje j mi oc i . Po t ra f i wytyczy wasne

granice. Akceptowa Bosk ie znak i i z rozumie , e an io owie

udz ie la j nam rad ustami naszych b l in ich to jedno. Natomiast

n iezdolno do samodzie lnego podejmowania decyz j i i

bezustanne oczek iwanie, e inn i podpowiedz nam, co

powinnimy uczyni to ca k iem inna sprawa. Wojownik u fa

ludz iom, przede wszystk im d la tego, e ufa sobie.

Wojown ik przyg lda s i yc iu z agodnoc i i zdecydowaniem.

Sto i bowiem w obl iczu ta jemnicy, d la k tre j wy janien ie pewnego

dnia znajdz ie . Stawia jc kady krok mwi sobie w duchu:

Ludzk ie yc ie to is tne sza lestwo!" . I ma rac j . Pochy lony nad

cudem codziennoc i , dost rzega, e n ie zawsze po t raf i

przewidz ie sku tk i swoich poczyna. Czasami dz ia a n ie wiedzc

nawet , e dz ia a ; ra tu je n ie wiedzc, e ra tu je ; c ierp i n ie

wiedzc, d laczego jest smutny. Tak, nasze yc ie jes t

sza les twem. Jednak najwiksza mdro wojownika wia t a

po lega na wac iwym wyborze wasnego szales twa.

Wojown ik wiat a przyg lda s i ko lumnom po obu s t ronach

bramy, k tr ma zamiar o tworzy. P ierwsza zwie s i St rachem,

druga Ochot. Wojownik og lda ko lumn St rachu. Na n ie j

w idn ie je napis : Wkroczysz w wiat n ieznany i n iebezpieczny,

gdz ie wszystko to , czego s i dotychczas nauczy e, n ie zda s i

na n ic " . Og lda ko lumn Ochoty i czyta na n ie j : Opuc isz znany

c i wiat , k try p rzechowuje wszystko to , co zawsze kochae i o

co walczy e z wie lk im powicen iem". Wojown ik umiecha s i ,

bowiem n ie is tn ie je n ic , co moe wzbudzi jego lk, an i n ic , co

moe go powstrzyma. I z determinac j cz owieka, k try wie

czego chce, o twie ra bram.

Wo jownik wia t a wk ada ca dusz w jedno wiczenie bardzo

pot rzebne na drodze jego duchowego rozwoju skupia uwag na

tym, co zazwyczaj wykonuje machina ln ie , jak oddychan ie,

mruenie oczu, czy og ldanie codz iennych przedmiotw. Robi to

zawsze, i lekro czu je s i zb i ty z t ropu. W ten sposb pozbywa

s i napic ia i pozwa la in tu ic j i dz ia a swobodnie . Wwczas d la

n iekt rych problemw n ie do rozwizania, rozwizanie s i

znajdu je . Bl , k try zdawa s i n ie do zn ies ien ia , nagle mi ja .

S iga do te j techn ik i zawsze, k iedy musi s tawi czo a t rudne j

sy tuac j i .

Wojown ik wia t a s yszy: Is tn ie j sprawy, o k trych n ie chc

mwi, aby n ie budz i zawic i " . mie je s i z tych s w, bowiem

zawi n ie jes t w s tan ie wyrzdz i na jmn ie jsze j krzywdy, je l i

cz owiek n ie godz i s i na n i . Stanowi ona cz yc ia i kady

musi nauczy s i sobie z n i radz i . Poniewa wojownik rzadko

mwi o swoich p lanach, czasami ludz ie sdz, e to z obawy

przed zawic i . A le tak wcale n ie jes t . Wo jownik zna wag s w.

Zawsze, i lekro opowiada o swoich marzeniach, t rac i jak

czstk energ i i pot rzebne j do zrea l izowania tych marze. A

mwic zbyt duo pode jmuje ryzyko, e wyczerp ie ca energ i

n iezbdn do dz ia an ia . Wojownik wiat a zna moc s w.

Wojown ik wia t a zna cen wytrwaoc i i odwagi . Podczas walk i

bardzo czsto ot rzymuje c iosy, na jak ie n ie jes t przygotowany.

Wie , e w czas ie wojny wrg wygra par b i tew. Wojownik p acze

potem ze smutku i wypoczywa, zb iera jc s i y . I znw powraca da

walk i w imi swo ich marze. Bowiem im d uej bdz ie s ta z

boku, tym bardz ie j naraa s i na ryzyko, e opadn ie go s abo,

lk , on iemie len ie . K iedy jedz iec wypada z s iod o i natychmiast

znw n ie dos idz ie konia, n igdy pnie j ju tego n ie zrob i .

Wojown ik zna swoj war to . Natchnien ie i wiara s motorem

jego decyz j i o dz ia an iu . Bywa jednak, e spotyka ludz i , k trzy

zapraszaj go do toczenia b i tew, k tre n ie s jego b i twami , k tre

go n ie in teresu j, czy tez na po la walk i , k trych n ie zna. Ludz ie

c i pragn, by pod j wyzwania, k tre s is to tne d la n ich , a le n ie

d la n iego. Czsto s to b l iscy ludz ie , k t rzy go kocha j, wierz w

jego s i y , a poniewa s lk l iw i , oczekuj od n iego pomocy. W

tak ich chwi lach wojownik umiecha s i i okazuje im swoj mi o,

jednak n ie da je s i w n ic wc ign. Prawdziwy wojownik wia t a

sam wybie ra b i twy.

Wojown ik wiat a pot ra f i przegrywa. A le porak i n ie rozpat ru je

beznamitn ie , mwic przy tym: To n ie ma znaczenia" , a lbo:

Tak naprawd to wcale tego n ie pragnem". Godzi s i z porak

i n ie s tara s i za wszelk cen przemien i je j w zwycistwo. Bl

ran, obojtno p rzy jac i , samotno przegrane j , sp rawia j , e

czu je s i rozgoryczony. W tak ich chwi lach mwi sobie w duchu:

Walczy em o co, a le mi s i n ie powiodo. Przegra em p ierwsz

b i tw" . Te s owa doda j mu nowych s i . Wie , e n ie mona

zawsze wygrywa i odrnia s uszne dz ia an ia od b dw.

Kiedy pragn iemy czego, to ca y Wszechwiat dz ia a na nasz

korzy. Wojown ik wiat a dobrze o tym wie. Z tego powodu

zwraca baczn uwag na swoje myl i . Za dobrymi in tenc jami

kry j s i czsto uczuc ia , do k trych n ik t n ie mie s i przyzna:

zemsta, lk przed wygran, przewro tna rado z powodu cudzej

t ragedi i . Wszechwiat n iczego n ie sdz i , on po prostu dz ia a na

korzy naszych pragn ie. Dlatego wojownik omie la s i za j rze

w mroczne obszary swoje j duszy i prbu je je roz jani wia t em

przebaczenia. I zawsze bardzo uwaa na swoje myl i .

Jezus mwi : Oby twoje Tak znaczy o Tak, a Nie Nie" . K iedy

wojown ik pode jmie s i czego, rob i to . C i k trzy ob iecu j i n ie

dot rzymuj s owa, t rac szacunek do samych s ieb ie , wstydz s i

swoich poczyna. Ich yc ie po lega na uc iekan iu. Trac o wie le

wicej energ i i n ie dot rzymujc danego s owa, n i pot rzeba

wo jownikowi , by spe n i przyrzeczenie. Bywa, e wojownik b ierze

na s ieb ie pochopnie odpowiedz ia lno, k tra bdz ie mia a d la

n iego szkodl iwe sku tk i . N ie powtrzy ju tego wicej , lecz n ie

przeszkodzi mu to dot rzyma danej ob ie tn icy i zap ac i ceny za

swoj n ierozwano.

Kiedy wojownik wygrywa b i tw urzdza wie lk ie wito.

Zwycistwo kosz towaa go wie le wys i kw, wie le n ieprzespanych

nocy pe nych wtp l iwoc i , d ug ich dn i oczek iwania. Od

n iepamitnych czasw witowanie t r iumfu jest czc i ry tua u

yc ia obrzdem wta jemniczen ia. Przy jac ie le i zna jomi widz

jego rado i my l: Dlaczego on to rob i? Przec ie moe by

rozczarowany po nastpnej b i tw ie. Moe c ign na s ieb ie

gn iew wroga" . Jednak on wie, d laczego tak postpu je. Otrzymuje

na jwspania lszy dar , jak i moe da zwycistwo wiar w s ieb ie .

Dzi wic i swoje wczora jsze zwycistwo, aby mie wicej s i na

ju t rze jsz b i tw.

Pewnego dnia, bez adnej wiadomej przyczyny, wojownik

odkrywa, e n ie walczy ju z tym samym, co n iegdy, zapa em.

Wprawdzie nadal wykonuje wszystko tak jak dawnie j , jednak

kady jego gest wyda je mu s i pozbawiony sensu. Pozosta je

ty lko jedno wyjc ie nadal prowadzi Dobr Walk . Modl i s i z

obowizku, z lku a lbo pod innym pozorem, lecz n ie zbacza ze

swoje j drog i . Wie , e an io Tego, k try mu zsy a natchnien ie,

poszed sobie gdz ie na spacer . Wo jownik skupia uwag na

walce i obsta je przy swoim, nawet wtedy, gdy wszystko wydaje

mu s i ja owe. Anio wkrtce powrc i i na jc ichszy sze lest jego

skrzyde sprawi , e rado znw bdzie ywa.

Wojown ik wia t a dz ie l i s i z innymi swoim dowiadczeniem z

z iemsk ie j wdrwki . Ten k to pomaga, o t rzymuje pomoc i musi

podz ie l i s i tym, czego s i nauczy . D latego s iada przy ognisku

i opowiada a tym, jak wyglda dz ie jego walk i . Przy jac ie l

szepcze. Po co mwisz otwarc ie o twoje j s t ra teg i i? Czy n ie

widz isz , e w ten sposb naraasz s i na ryzyko, i swoj

zdobycz bdz iesz musia podz ie l i z innymi?" . Wo jownik

zadowala s