پيدايشپيدايش

GenesisGenesis

برایبرای مقدسمقدس کتابکتاب تفسیرتفسیرایماندارانایمانداران

نوشته

دونالددونالد مکمک ویلیامویلیام

www.muhammadanism.org۲۰۲۳مرداد۱۶سه شنبه

Farsi

موجود ِ مفاهیم درک منظور به تفسیری کتاب در دراین تحریر رشته به مقدس کتاب

. کتاب این نگارش شیوه ی در است تفسیر سعیآمده فن صحیح اصوِل از که بوده آن بر

. نماید ارائه را روان و ساده متنی همچنان تفسیر، اصول به وفاداري ضمِن و جسته بهره

کتاب مقدس گروهِي و انفرادی مطالعات برای شایسته ای انتخاب حاضر کتاِب بنابراین،

. بود خواهد

Believer’s Bible CommentaryBeliever’s Bible Commentary

by

William MacDonaldWilliam MacDonald

This is a Bible commentary that makes the riches of God’s Word clear and easy for you to understand. It is written in a warm, reverent, and devout and scholarly style. It is a good choice for

your personal devotions and Bible study .

©1995 by William MacDonald., Believer’s Bible Commentary ,Thomas Nelson Publishers, Nashville, TN, pp. 2383 .

— All Rights Reserved—

مقدمه

جذاب» و جالب قسمتهاي از يكي مقدس كتب از كتاب اولين گوناگون داليل به بنا

مي شمار به مقدس كتاب. متون قسمتهاي ديگر با آن ارتباط كانن، در آن جايگاه آيد

داده هم دست به دست همه آن محتواي مؤثر و متنوع ماهيت و را واند مقدس، آن

نوشته قسمتهاي بارزترين از يكي به كرده تبديل مقدس بينش. هاي از كتاب اين اند

به است برخوردار ملموسي وابسته روحاني كتاب اين به عصري هر در خدا قوم طوريكه

داده بوده قرار خود توجه كانون را آن و اند.«اند،

— . توماس. گريفيت اچ (W.H. Griffith Thomas)دبليو

كانن در ويژه . جايگاه1)» « ( ، ابتدا در معناي به عبري نامي است بريشيث آن يهودي واژه كه پيدايش نام

مي كتاب اين برازنده خلقت. نامي واقعي داستان يا روايت تنها مهيج كتاب اين تو راباشد

مي بيان خالق، يعني است، داشته وجود ابتدا همان در كه شخصي تنها كند! سطمنشأ روح موسي خود خادم از استفاده با گناه، مردالقدس خانه، ازدواج، زن، ،

را دنيا امتهاي و نژادها و زبانها، پرستش، موسيقي، زراعت، ستد، و داد شهرها، قرباني،

مي .بيان دارند. جاي اول باب يازده در اينها همه كندباب از « 50الي 12سپس كه » هستيم، خدا آزمايشي امت اسرائيل، پيدايش شاهد

نمونه مي بايد دنيا اقوام تمام از روحاني اسحاق،. اي پاتريارخ، ابراهيم زندگي شدند

آمدن بوجود باعث ايمان، با و محبوب يوسف خاص طور به او، پسر دوازده و يعقوب،

. عتيق عهد االهيدانان تا گرفته كودكان از شد، انسان ميليونهاكتاب ديگر كتاب پنج و شصت بتوانيم اينكه الزم براي كنيم، درك خوبي به را مقدس

. اين زيباي ادبيات مبناي بر آنها همه آوريم دست به پيدايش كتاب از كامل دركي است

شده نگاشته اند.كتاب

. نويسنده2

2

كننده اعطا و خدا مرد توسط پيدايش كه را مسيحي و يهودي قديمي تعليم اين ما

مي است، شده نوشته موسي يعني كتاب. شريعت وقايع تمام كه آنجايي از پذيريم

با موسي كه است مسلم پس است، موسي زندگي از قبل سالهاي به مربوط پيدايش

روح نوشته هدايت و اسناد از استفاده القدس شفاهي روايتهاي شايد نيز و قديمي هاي

. به نويسنده مورد در بيشتر اطالعات براي است پنجگانه كرده اسفار . مقدمه كنيد مراجعه

نگارش . تاريخ3

را محافظه خروج نگارش تاريخ ً غالبا االهيدانان مي ق 1445كارترين بنابراين. م دانند

. باشد شده نوشته بعد سال چهل حدود موسي، مرگ و تاريخ اين بين پيدايش ً احتماال

كتاب اين كه دارد وجود هم احتمال اين هميشه ً كه مسلما پنجگانه ، اسفار پيش است، از

بزرگ واقعه از پيش پيدايش كتاب وقايع تمام تاريخ زيرا باشد، شده نوشته خروج از

. است خروج. نماييد مراجعه پنجگانه اسفار مقدمه به بيشتر جزئيات براي

درونمايه و زمينه. پس4

كتاب برابر در كه كساني از آندسته جز بسياري به تعصب مسيحيت و يهوديت مقدس،

متفق همه ً تقريبا اوليه دارند، زمانهاي از جذاب بسيار روايتي پيدايش كه هستند القول

برخوردار خاصي زيبايي از يوسف داستان همچون قسمتهايي آن، روايات متن و است

است. پس كتب اما از كتاب اين طور زمينه به مي هخالصمقدس باشد؟ چه تواند

مي نفي را خدا شخصيت كه مجموعه كساني را پيدايش ً غالبا افسانه كنند، از هايياي

افسانه مي از كه بين دانند تفكرات هاي عناصر آن در كه است شده اقتباس النهريني

كرده » حذف عبراني توحيدي تعليم براي را اند.«چندخداييشك همچون نه البته مجموعه ديگران، را پيدايش افسانه گريان، از اسطوره اي و هاها

.مي دارند تاريخي ارزش هم كمي كه دانندهم اما مي برخي فرهنگ و طبيعت در موجودات پيدايش از تشريحي را كه )آن دانند

.) سبب اين عتيق عهد در است معلول و علت مبحث يا شناسي سبب آن تخصصي واژه) شناسي گناه، ابتداي مثال، عنوان به آغازها كتاب در خاص طور به هستند، بسيار ها

عبراني رنگين ( كمان، بودن تاريخي غير براي توجيهي وجه هيچ به اين اما غيره و ها

. نيستند توضيحات3

. تاريخپيدايش . تاريخ كتاب، اين است تشريحي پيدايش تاريخ، تمام همچون است

. است شده روايت االهي نقشه چارچوب در كه حقايقي يا است، االهياتي . » اين » است اندك بسيار آن شرعي مطالب است، تورات كتاب اولين پيدايش گرچه

» از » شريعت اعطاي و تثنيه سپس و خروج كتاب براي بنيادي كه است شريعتي كتاب

مي شكل موسي توسط و خدا كتاب. سوي تاريخ تمام بنياد آن حقيقت در را دهد مقدس

مي .شكل تاريخ خود بله دهد،شده تنيده پيدايش كالبد در لعنت و بركت مفهوم كالم دو تمام در حقيقت، در و اند،

مي. بركت اطاعت . خدا را آن مقابل نقطة نااطاعتي و آورد. بابل در زبانها اغتشاش عالمگير، طوفان است، سقوط پيامد هميشه لعنتها

نجات وعده بزرگ انتخاب بركات و طوفان، توسط وفادار بقيت نجات است، دهنده

. باشند خدا فيض براي مجرايي اينكه براي اسرائيل يعني خاص، امت يكشجره اين تمام موسي چگونه است، حقيقي تاريخ يك پيدايش گفتگو نامهاگر ها،ها،

مي را وقايع اين صحيح تفسير و است؟ وقايع دانسته ً مخصوصا قسمتها، از بسياري در پيدايش روايت باستانشانسي چيز، هر از پيش

.) است ) كرده تأييد بلكه اثبات نه است كرده تصديق را پاتريارخهاموسي كه بودند باور اين بر هارتمن همچون نوزدهم، قرن ليبرالهاي از برخي

! نمي مي اما بود نشده اختراع خط هنوز زيرا باشد نوشته را پنجگانه اسفار دانيمتوانسته

مي موسي را كه اينها مصر مكتب در او زيرا بنويسد باستاني خطوط از يك هر به توانسته

. بود آموختهطومارها، الواح، از بود، مانده بجا يوسف از كه رواياتي از موسي كه نيست ترديدي

بين از اجدادش و ابراهيم توسط كه شفاهي روايتهاي استفاده و بود مانده جا به النهرين

. شجره شامل چيزها اين است »نامهكرده نسل عنوان تحت كه اصلي، قسمتهاي ها،

. بود« است، شده شناخته آدم . تا بخشيد الهام موسي به خدا، قدوس روح نيست كافي ما تحليل براي اينها هنوز

. چيزها ديگر و گفتگوها جزئيات ً احتماال بگذارد كنار را بقيه و كند انتخاب را درست منابع

. است كرده تهيه خداوند از الهام با راسر بر . ايمانمسأله است قادر خدا آيا اينكه خود نچينياست خادم توسط را كاري

. كرده تأييد امروز تا باستان روزگار از نسلها تمام ايمانداران خير يا دهد خدا انجام كه اند

. دارد حقيقت

4

مي كمك ما به روايات باستانشناسي تا كنيم بازسازي را پاتريارخها فرهنگ تا كند

ملموس كتاب را روح مقدس تنها اما سازيم، مي تر و القدس دلها بر را پيدايش حقيقت تواند

. سازد روشن ما همه زندگيكتاب تفسير كه مي هنگامي پيدايش مورد در را ايمانداران از —خوانيدمقدس يك هر يا

عتيق عهد روح —كتابهاي تنوير به .بايد يابيد بركت تفسير اين از تا باشيد متكي القدس

اين به كه است پيكاني بلكه مستقل، ابزار يك نه كه است تفسيري حقيقي، تفسير يك

مي اشاره مي » عبارت چنين خداوند اينك كه گويد.«كند

كلي طرحبابهاي. ) 1 زمين اوليه (11-1دورانهاي

بابهاي. ) خلقت (2و 1الف

باب. ) سقوط و وسوسه (3ب

باب. ) هابيل و قائن (4پ

باب. ) او نسل و شيث (5ت

باب. ) عالمگير طوفان و گناه شيوع (8-6ث

باب. ) طوفان از پس نوح (9ج

باب ) نسب. 7چ- امتها (10نامه

باب. ) بابل برج (11ح

بابهاي. ) 2 اسرائيل (50-12پاتريارخهاي

ابراهيم. ) (18:25-1:12الف

ابراهيم. )1الف- (9-1:12دعوت

بازگشت. )2الف- و مصر به (4:13-10:12سفر

ابيملك. )3الف- و لوط (24:14- 5:13تجربه

باب. ) 4الف- ابراهيم موعود (15وارث

بابهاي. ) 5الف- جسم خواهش فرزند (17، 16اسماعيل

بابهاي. ) 6الف- عموره و (19، 18سدوم

باب. ) 7الف- ابيملك و (20ابراهيم

باب. ) 8الف- وعده فرزند (21اسحاق

5

باب. ) 9الف- اسحاق (22قرباني

باب. ) 10الف- خانوادگي (23آرامگاه

باب. ) 11الف- اسحاق براي (24عروسي

ابراهيم. )12الف- (18-1:25نسل

اسحاق. ) (35:26-19:25ب

اسحاق. )1ب- (34-19:25خانواده

باب. ) 2ب- ابيملك و ( 26اسحاق

يعقوب. ) ( 43:36-1:27پ

باب. ) 1پ- يعقوب توسط عيسو (27فريب

با. ) 2پ- حران به يعقوب (28عزيمت

باب. ) 3پ- فرزندانش و همسر (24:30-1:29يعقوب،

يعقوب. )4پ- توسط البان (43-25:30فريب

باب. ) 5پ- كنعان به يعقوب (31بازگشت

باب. ) 6پ- عيسو با يعقوب (33و 32آشتي

باب. ) 7پ- شكيم در (34گناه

بيت.. 8پ- به باب ) بازگشت (35ئيل

باب. ) 9پ- يعقوب برادر عيسو، (36فرزندان

يوسف. ) ( 26:50-1:37ت

مي. 1ت- فروخته برده عنوان به باب ) يوسف (37شود

باب. ) 2ت- تامار و (38يهودا

باب. ) 3ت- او پيروزي و يوسف (39آزمايش

مي. 4ت- تعبير را خباز و ساقي خواب باب ) يوسف ( 40كند

مي. 5ت- تعبير را فرعون خواب باب ) يوسف (41كند

بابهاي. ) 6ت- مصر در يوسف (44-42برادران

مي. 7ت- فاش برادرانش بر را خود هويت باب ) يوسف (45سازد

خانواده. 8ت- با يوسف باب ) اتحاد (46اش

باب. ) 9ت- مصر در يوسف (47خانواده

باب. ) 10ت- يوسف پسران به يعقوب (48بركت

باب. ) 11ت- پسرانش براي يوسف (49نبوت

باب. ) 12ت- مصر در يوسف و يعقوب (50مرگ

6

تفسيربابهاي ) زمين اوليه (11-1دورانهاي

بابهاي. ) خلقت (2و 1الف

1:1 »... خدا» ابتدا كتاب در از كلمه سه ( اين ( شكل را مسيحي ايمان بنياد مقدس

كتاب. مي در كه چيزهايي آن تمام به باشيد، داشته ايمان كلمه سه اين اگربه مقدسدهد

. مي مي شمار به خلقت درباره معتبر روايت تنها پيدايش آورد خواهيد ايمان كه آيد آيد،

دوره تمام مردم . براي مي مسلم را خدا وجود االهي ثبت اين است بوده معنا پر شماردها

. كتاب باشد آن اثبات دنبال به اينكه را تا خدا حقيقت كه آناني براي خاص نامي مقدس

مي . انكار نام اين است برگزيده ) احمقكنند مزمور كه(. 1:53و 1:14است همانگونه

مي كتاب آغاز خدا با را مقدس اول جايگاه ما زندگي در بايد او هم صورت همين به شود،

. باشد داشتهمحافظه 2:1 تفسيرهاي از خلقت، يكي از پيدايش كتاب روايت از گوناگون كارانه

مي خلقت، بازسازي آيه ديدگاه بين كه افتاده 2و 1گويد اتفاق عظيم بسيار فاجعه يك

( حزقيال به كنيد نگاه شيطان سقوط شايد شد(. 19-11:28است، باعث مسأله اين

خدا كامل و اوليه باير خلقت و . تهي تهي و باير را زمين خدا كه آنجايي از شود

اشعيا ) به كنيد نگاه بود مي( 18:45نيافريده فاجعه يك تنها آيه ، آشفته وضعيت را 2تواند

. مي نشان خاطر نظريه اين طرفداران كند كلمه توجيه كه كه سازند (hāyethā)بود اي

مي است، شده » ترجمه . » « شده باير و تهي زمين پس شود ترجمه هم بود شده تواند

بود.«. فروگرفت را آبها سطح خدا روح و و خالق اعمال براي را چيز همه عمل اين

مي آماده بعدي كنندة و. بازسازي بازسازي و خلق روز شش بعدي آيات ساخت

مي آماده توصيف را انسان سكونت براي زمين كنند.سازي

را 3:1-5 روز و شب چرخه و بدرخشد تاريكي از نور داد فرمان خدا سوم روز در

. بر چهارم روز در ستارگان و ماه، خورشيد، استقرار عمل نبايد عمل اين كرد برقرار

. در شود در 6:4قرنتيان 2شمرده تاريكي از نور جدايي ميان تشبيهي رسول پولس

مي دست به گناهكار آوردن ايمان و آفرينش دهد.ابتدايمي 6:1-8 نظر به دوم، روز از آب پيش از باريكي الية توسط ً كامال زمين كه رسد

. جدا را اليه اين دوم روز در خدا سنگين مه و بخار يك شكل به شايد يود، شده احاطه

7

به آسمان در را ديگر قسمتي و كرد تبديل آب به زمين روي بر را آن از قسميت كرد،

اليه و داد )ابر، قرار آنها ميان را اتمسفر (. افالكهاي ــ ناميد آسمان را فلك خدا گنبد يا

( ساكن خدا جاييكه سوم، آسمان نه و كهكشانها، نه زمين باالي وسيع فضاي يعني،

آيه(. مي 20است مي روشن پرواز آن در پرندگان كه جاييست اينجا در آمان كه كنند.سازدبودند 9:1-13 پوشانيده را زمين سطح كه آبهايي ميان از خشكي كه كرد كاري خدا و

. . انواع و گياهان سوم روز در خدا همچنين آمدند پديد درياها و زمين پس شود ظاهر

. رويانيد زمين از را درختانتا 14:1-19 داد قرار آسمانها در را ستارگان و ماه خورشيد، چهارم روز در خداوند

. كنند فراهم را تقويم پيدايش اسباب و بتابندبه 20:1-23 را حشرات و پرندگان زمين و شدند مملو ماهيان از آبها پنجم روز در

. مي پرنده حشرات و خفاشها همان اينجا در پرندگان از مقصود ديد باشد. خود. 25ـ، 24:1 و مثل توليد قانون آفريد را خزندگان و حيوانات ششم، روز در خدا

عبارت در آنها ازدياد اجناس مي موافق گونه. ديده همه اينها حيات شود مختلف هاي

گونه اين ميان اما است، .جانوران ندارد وجود پيوندي ها26:1-28 . اين بود خودش شبيه و موافق و صورت به انسان خلقت خدا كار اوج

در او و شد، داده قرار زمين روي بر خدا نماينده عنوان به انسان كه است معنا بدان

( . روح و پسر پدر، است تثليث خدا كه همانگونه است خدا شبيه انسان( مواردي ، القدس

.) ( شعور، خدا همچون نيز انسان جسم و جان روح، است جانبه سه موجود يك نيز

است غريزه از فراتر كه احساسي طبيعت و ديگران، با ارتباط قدرت اخالقي، طبيعت

اشاره. هيچ اينجا در . دارد حيوانات، برخالف انسان است نشده فيزيكي شباهت به اي

. است خالق يك و باال، ارتباطي تواناييهاي با موجود يك پرستنده، يكآيه مي 26در نمونه حتي : توان كرد مشاهده را تثليث از خدا اي (و جمع) الوهيم،

(گفت عبري) زبان در مفرد » فعل : ما شبيه موافق و ما بصورت را آدم

(بسازيم .... « جمع)

مي كتاب خدا خالقانه عمل را جنيست منشأ نتوانسته. مقدس هرگز تكامل نظريه داند

. كه شده داده فرمان انسان به است بوده كجا جنيست منشأ كه دهد و شرح بارور

. شود كثيراستفاده آن از تا ـ نمايد حكومت خلقت بر كه بخشيد را اقتدار اين انسان به خدا

. و خودخواهي، طمع، خاطر به زمين روي بر امروزي بحران سؤاستفاده نه و نمايد

. بي است انسان توجهي

8

گياه 30ـ، 29:1 ابتدا در انسانها و حيوانات كه پيدايست آيات . از از پس اما بودند خوار

به ) كنيد نگاه كرد تغيير اوضاع ( 7-1:9طوفان

آمده ميان به سخن آن از اينجا در كه خلقتي روز شش معمولي 24آيا ساعت

زمين بوده دورانهاي از اينجا در اينكه يا مي اند، صحبت روزها شناختي اين آيا يا و كند؟

» و» دليل هيچ است؟ شده آشكار موسي بر خلقت واقعه آن در كه بودند مهيج رؤيايي

نبوده خورشيدي روزهاي روزها اين كه كند ثابت نتوانسته كنون تا علمي اند.مدرك

» « از بود صبح و بود شام و مي 24عبارت سخن روز شبانه عادي هر. ساعت در گويد

كتاب از ديگر . قسمت آدم است رفته كار به روز و شب به اشاره براي عبارت اين مقدس

سال در و در و كرد آغاز را خود زندگي هفتم روز هفتم 930از روز پس درگذشت،

زمين نمي عصر يك « تواند « . به عدد با روز واژه كه جا هر عتيق عهد در باشد بوده شناختي

. )» خدا ) » كه هنگامي است واقعي روز مقصود ، اول روز مثال عنوان به است رفته كار

از پس او كه حقيقت اين به او كنند، استراحت سبت روز در داد فرمان اسرائيل به

خروج ) كرد استناد است، كرده استراحت هفتم روز در روز، اينكه(. 11-8:20شش براي

. دهيم قرار نظر مد را روز واژه رايج مفهوم است الزم دهيم ارايه خوب تفسيرينيامده بوجود هنوز چهارم روز تا شمسي روز يك كه اينجاست در مشكل اينحال، با

آيات ) (. 19 – 14بود

كتاب در كه جايي مي تا . مقدس خلقت ندارد تاريخي زمين و آسمانها خلقت خوانيم،

. شجره اينحال، با اما ندارد تاريخي هم فرض نامهانسان با حتي دارد، وجود آن در هايي

شجره اين ميان اينكه فاصله نامهبر محال ها باشد، داشته وجود هم مدتي بلند زماني هاي

بوده زمين روي بر سال ميليونها انسان تكامل، فرضيه طرفداران نظر طبق كه است

باشد. يوحنا كولسيان 14ـ، 1:1از عبرانيان 16:1، و فعال مي 2:1، عامل يك عيسي كه آموزيم

. پايان عجايب خاطر به است بوده خلقت عمل پرستش در شايسته او او، خلقت ناپذير

. است ابديو 31:1 كرد، نگاه بود آفريده كه چيزهايي تمام به خلقت روز شش پايان از پس خدا

. بودند عالي بسيار كه راستي به1:2-3 . از استراحت اين البته گرفت آرامي هفتم روز در خود خالق خلقت از پس خدا

. است شده انجام خوبي به كه كاري براي آرامي و استراحت بلكه نيست خستگي روي

روز در استراحت اصل اما شود، داشته نگاه سبت كه نگفت زمان اين در خدا گرچه

. آموخت ما به را هفتم

9

4:2-6 ) آية ) در بار اولين براي الوهيم يهوه خدا خداوند مي 4نام از ذكر پس اما شود،

انسان ) . 27:1خلقت ارتباط(. يك در يهوه عنوان به او است خالق الوهيم، عنوان به خدا

. كتاب منتقدان از برخي دارد قرار انسان با ناديده عهدي را موضوع اين كه مقدس

گرفته مي نتيجه چنين نويسنده گيرند، كه بوده اين آيات اين در خدا نامهاي تغيير علت اند

. است كرده تغيير

پيدايش عبارت است باب اشاره( 4آيه) اين در آغازها به صحرا » 5آيه . 1ايست نهال هيچ و ،

خدا خداوند زيرا بود، نروييده هنوز صحرا علف هيچ و نبود زمين در هنوز

» بكند، را زمين كار كه نبود آدمى و بود نبارانيده زمين بر زمين باران وضعيت

مي 10:1در توصيف . را روييدند گياهان اما و، بود خشك زمين نوز كه هنگامي زمينكند،

مي سيراب مه . از باران نه و شد

كامل 7:2 مي روايت توصيف اكنون انسان خلقت زمين. تر خاك از را او بدن خدا شود

)» « » «( . اينكه از پس زمين يا سرخ آدم شد زنده نفس خدا دم با تنها انسان اما بسرشت،

. شد ناميده آدم شد سرشته زمين سرخ خاك ازشرق 8:2-14 مثال عنوان به بود، شرق طرف به نمود غرس عرن در كه باغي

نقطه بود، كتاب فلسطين در چهارگانه جهات براي منطقة. اي در باغ اين مقدس

رودخانه بين نزديكي در . النهرين، و نيك معرفت درخت بود شده واقع فرات و حدقل هاي

وسليه . بد درخت آن از نبايد اينكه براي دليل تنها آورد فراهم انسان اطاعت براي اي

. نمي وجود هم امروز به تا گوناگون اشكال به ميوه، اين بود گفته خدا كه بود اين خوردند

دارد. آيه ) 15:2-23 بود مرگ االهي فرمان از تختطي ناگهاني( 17مجازات روحاني مرگ ــ

. آنها كه شد متوجه پرندگان و حيوانات نامگذاري هنگام به آدم تدريجي جسمي مرگ و

. اينحال با اما بود، خودش شبيه كه داشت خود براي جفتي يك هر هستند ماده و نر

. از. يكي از او عروس ساخت آماده او موافق معاوني براي را آدم مسأله اين متفاوت

. دنده هم، شكل همين به بود شده گرفته او راست پهلوي از كه آمد، بوجود هايش

مي متحمل را بسياري رنج عيسي كه . هنگامي زن يافت امنيت او عروس پهلويش از شد،

باشد، او مغلوب تا شد گرفته پايش از نه و باشد، غالب او بر تا شد گرفته او سر از نه

محبت تا او قلب نزديك و شود، حفاظت تا دارد قرار بازويش زير كه او پهلوي از بلكه

شود.

10

. بر پولس كرد عطا مرد به را برتري اين خدا شود جهان وارد گناه اينكه از پيش

مي استدالل موضوع اين براي خلقت ترتيب ( اساس از ) هدف و شد خلق مرد ابتدا آورد

( ) ( شد آفريده مرد براي زن كه(. 9ـ، 8:11قرنتيان 1خلقت بود حوا اين گرچه همچنين

. پس بود َسر او شد جهان وارد گناه كه است سر، آدم، توسط اما كرد، گناه ابتدا

. شد نهاده او گردن بر گناه مسئوليت» 19آيه : حيوان هر خدا خداوند است روشن است بعيد ماضي كه فعل، زمان از

) ( » ..... مرد اينكه از پيش است بعيد ماضي اصلي متن در فعل زمان سرشت، را صحرا

. كند خلق راآيه 24:2 در تك 24خدا . ازدواج االهي، رسوم تمام همچون نهاد بنياد را همسري

. بيانگر ازدواج پيوند شود كشيده ناپاكي به نبايد و شد نهاده بنيد مرد براي هم ازدواج

( . افسس دارد وجود كليسا و مسيح ميان اكنون كه است (32-22:5ارتباطي

مي آدو گرچه 25:2 زندگي پوشش يا و لباس بدن عدن باغ در حوا خجالت و اما كردند،

كشيدند.نميباب. ) سقوط و وسوسه (3ب

خود 1:3-6 جزد نيست شخصي كه شد مشخص بعدها شد، ظاهر حوا بر كه ماري

مكاشفه ) به كنيد نگاه كتاب(. 9:12شيطان كه هستند اين پي در كه تبديل آنهايي را مقدس

. آنها حقيقي به و است تمثيلي انسان سقوط واقعه كه باورند اين بر كنند، افسانه به

مي بر آن اثبات براي دليلي را مار گفتن مار. سخن توسط حوا فريب داستان آيا شمردند

مي مي را تعليم چنين رسول پولس برشمرد؟ حقيقي داستاني (.3:11قرنتيان 2دهد )توان

مي تعليم چنين هم رسول ) يوحناي مكاشفه كتاب(. 2:20: 9:12دهد در تنها و اين مقدس

مي حرف حيوان يك كه نيست از. جايي مانع تا بزند حرف بلعام خر كه كرد كاري خدا زند

( اعداد شود نبي برمي( 22ديوانگي حقيقي را موضوع اين رسول پطرس و ،( 2شمارد

روح(. 16:2پطرس از الهام با رسول سه . اين واقعه نپذيرفتن پس نوشتند القدس

كتاب در . سقوط كتاب در اينها است كالم بودن الهامي نپذيرفتن منزلة به مقدسمقدس

. نيست آنها از يكي اين اما هستند، تمثيل . به نيبت ترديد شيطان ابتدا نماييد توجه برد فرو گناه در را بشر نژاد كه جرياني به

« : كرد ايجاد خدا است؟ كالم گفته حقيقتاً خدا خدا« آيا آيا كه كرد وانمود اينگونه او

« . نبايد آنها گفت حوا سپس است كرده منع درختان همه خوردن از را حوا و آدم ً ازواقعا

» است باغ وسط در كه درختي . ميوه درباره خدا اما كند لمس را آن يا و بخورد

. خدا كه را چيزي آن مخالف ً صراحتا شيطان سپس بود نگفته چيزي درخت كردن لمس

11

. وانمود طوري خدا كرد بيان بود گفته نامطيعان براي ابدي مجازات بودن حتمي درباره

مي خدا كه بي كرد است مفيد برايشان كه چيزي آن از حوا و آدم . خواهد حوا بمانند نصيب

( : جسم شهوت داد تن جانبه سه وسوسه اين نيكو به خوراك چشم( براي شهوت ،

زندگاني( )خوشنما) غرور دانش ، آدم،. افزا(دلپذير با مشورت بدون و خودسرانه حوا

. مي مشورت او با بايد بگيرد را آدم حق اينكه جاي به او كرد عمل بود، او سر در. كه كرد

ميوه عبارت » بخورد از گرفته كه« اش مرگ و گناه، حس ترس، رنج، مرض، جواب

مي پيدا است يافته راه انسان نسل »به خرابي. است، گفته شخصي و شود زمين هاي

دروغگو شيطان و است حق خدا كه حيقيت اين بر است گواهي قبر، ميليون ميليونها

( خورد.« فريب حوا بر( 14:2تيموتائوس 1است عمدي عصيان خود اراده با آدم اما ،

. خورد را ميوه اين خدا عليهمي ادامه را شيطان دروغ همچنان ما انسانگراي .« دنياي شد » خواهيد خدا مانند دهد،

7:3-13 . اولين انجير برگ پوششهاي بود ترس و شرمندگي احساس گناه پيامد اولين

. را گناهكاران خدا كه هنگامي نيكو اعمال توسط خويش نجات براي بود انسان تالش

مي بازخواست گناهشان مي براي بهانه آنها : » كند، من. قرين كه زني اين گفت آدم آورند

». مي سرزنش را خدا كه گويي خوردم من كه داد رخت ميوه از وي )ساختي، نگاه كند

امثال به « ) 3:19كنيد « : آيه(. مار گفت (.13حوا

« : كجا پرسيد و بود خود كردة سقوط مخلوقات دنبال به خود رحمت و محبت با خدا

مي« ثابت را چيز دو سئوال اين .هستي؟ بود او دنبال به خدا و بود شده گم انسان ــ كرد

. مي اقدام نجات براي خدا كرد ثابت را خدا فيض و انسان گناه سئوال اين اين كه كند،

محبت اشاره ــ كرد ايجاد ترديد حوا دل در آن دربارة شيطان كه چيزي همان به ايست

او.به 14:3 كرد محكومش و داد درجه تنزل را او و كرد لعنت را مار خدا خداوند

. ملعون صحرا حيوانات همه از و بهايم جميع از مار كه حقيقت اين رسوايي و ترشكست

. هستند نظر مد چيزي هر از پيش مارها اينجا در كه است آن از حاكي استآية 15:3 « 15اما « . شناخته اوليه انجيل عنوان به آيه اين است شرير خود به خطاب

) ( . ذريت و ، انسانها تمام نماينده زن و شيطان ميان دايمي خصومت آيه اين است شده

) ( ) مي ) پيشبيني را مسيح او ذريت و او عوامل و را. شيطان شيطان سر زن ذريت كند

مي رقم را كامل شكست كه كشنده زخم يك كوبيد، كار. خواهد جلجتا در زخم اين زند

نجات كه هنگامي كرد، را . خود شيطان مقابل، در كرد غلبه شرير بر هميشه براي دهنده

. است، جسمي مرگ حتي و رنج اينجا در پاشنه از مقصود كوبيد خواهد را مسيح پاشنه

12

. مردگان از اما مرد، حتي و كشيد، رنج صليب روي بر مسيح پس نهايي شكست نه اما

. ناميده زن ذريت او كه حقيقت اين شيطان بر و جهنم، بر كرد، غلبه گناه بر برخاست،

اشاره ً احتماال است . شده توجه آيات اين در خدا محبت به او باكره از تولد به ايست

مي وعده را مسيح ظهور كند، محكوم بعدي آيه در اينكه از پيش او دهد. نماييد،اجتناب 16:3-19 عواقب . گناه دنيا به بچه درد با كه شد محكوم زن داشت ناپذيري

مي. متابعت خود شوهر از بايد او و. بياورد خار با كه زميني از تا شد محكوم مرد كرد

. او براي عرق و زحمت منزله به اين و آورد بدست را خود روزي است شده لعنت خس

مي. باز خاك به او زندگي پايان در سپس به. بود كار كه كرد توجه بايد اينجا در گشت

. و مشقت، ناكامي، رنج، غم، است بركت يك بيشتر بلكه نيست؛ لعنت خود خودي

مي عارض انسان بر كار با همراه كه است . خستگي هستند لعنت اينها و شودرا 21ـ، 20:3 خود ايمان كار اين با و نمايد زندگان، همه مادر حوا، را خود همسر آدم

. مرگ با را پوستي رختهاي خدا بود نشده متولد نوزادي لحظه آن تا كه چرا داد، نشان

. توسط كه عدالت رداي از است تصويري خود عمل اين بساخت آنها براي حيوان يك

شده مهيا گناهكاران براي خدا بره خون شدن ما ريخته براي ايمان اساس بر و است،

. است شده آمادهمي 22:3-24 خدا شبيه ميوه آن خوردن با حوا كه شيطان دروغ اين رشته در هايشود

آيه ) بود نيز حقيقت از بد(. 5باريكي و نيك تميز براي را راه دشوارترين حوا و آدم اما

. معرض در كه بدنهايي در ابد تا بودند، خورده حيات درخت از آنها اگر كردند انتخاب

مي زندگي بود ناتواني و فساد، كه. بيماري، بودند االهي مخلوقات كروبين كردند

.«وظيفه بود » كرده سقوط انسان غرور برابر در خدا قدوسيت از حفاظت شانمي تصميم بايد حوا و . آدم آنها تصميم شيطان يا است گفته دروغ خدا آيا كه گرفتند

مي مي نشان دروغ خدا كه .« داد « از. است محال او رضامندي تحصيل ايمان بدون گويد

باب عبرانيان افتخار طومار در آنان نامهاي رو نمي 11اين شود.يافتايده . محيط ايده محيط يك نشد گناه ورود از مانع عدن را آل بشر گناه مشكل آل

نمي كند.حلباب. ) هابيل و قائن (4پ

1:4 . هنگامي كرد برقرار جنسي رابطة او با اينكه يعني بشناخت، را حوا خود زن آدم

. از او گرفت صورت خداوند مدد به تنها تولد اين كه كرد اعتراف او شد، متولد قائن كه

) مي ) گمان كه نهاد، نام تحصيل قائن را خود طفل سبب دنيا اين به را موعود ذريت كرد

. است آورده

13

ايام 2:4-6 جمعيت مرور مدت اين در كه است آن از حاكي اول، قسمت سه آيه در

. كه باشند آموخته هابيل و قائن تا باشد گذشته زماني بايد يافت افزايش اندكي جهان

مي قرباني يك خون اساس بر . تنها را مكاشفه اين قائن شوند نزديك خدا به توانند

. فرمان به هابيل شود نزديك خدا به خود زمين محصول تقديم با كرد سعي و نپذيرفت

را خدا نزد در خود پارسايي و ايمان كار اين با و كرد، تقديم حيواني و آورد ايمان االهي

( عبرانيان داد نخست(. 4:11نشان كار او اين با و آورد، خداوند نزد را خود گله زادگان

بهترين شايسته خدا كه كرد . اعالم اشاره هابيل هديه است برة ها نيابتي مرگ به بود اي

مي بر را جهان گناه كه داشت. خدا،محبت 7:4 با خدا رو اين از و شد، قتل اولين باعث قائن حسادت از برخاسته خشم

. مي داد هشدار او آيه به از :7توان نمود برداشت چندين

مي» .1 نيكويي ( اگر مي ) ، توبه با باال كردي به گناه و خشم از آزادي با توانستي

) ( . در بر گناه ، هابيل به نسبت خشم تدام با نكردي نيكويي اگر كني نگاه

) ( . هابيل دارد را تو اشتياق كند نابود را تو تا است، كمين در عنوان [تو به

مي را تو برتري او مي ]پذيرفتمثال، مسلط وي بر تو نيكويي ) و اگر شدي

كردي(.«ميمي» .2 نيكويي ) اگر مي هفتاد ترجمه كه همانگونه يا درست » كردي اگر گويد

مي نمي«( قرباني پذيرفته آيا اشاره« كردي اينجا در نيكويي به شدي؟ ايست

نيكويي. بدينسان و پوشانيد مقبول قرباني يك با را خود هابيل قرباني

هديه. كردن تقديم با قائن كار كرد نداشت شدن ريخته براي خوني كه اي

اشتباه پرستش ناپذير اجتناب عواقب او بعدي رفتارهاي تمام و كرد، بدي

بود.»RSVترجمه .3 است، مقبول چنين آيا مي كردي ، عمل درست اگر

بر مي خواهد و توست كمين در گناه نكردي، نيكويي چون اما نمي شدي ؟

»! شوي چيره آن بر بايد تو ولي شود؛ مسلط تو4. . در. گرانت دبليو كتاب اف عنوان تحت خود شماره اثر مي مقدس گويد،اي

». اگر» ديگر، عبارتي به است راه در گناه قرباني يك نكني، نيكويي اگر

.مي است شده انديشيده خصوص اين در تدبيري خواست،

شرارت 8:4-12 عمل يك به تبديل قائن كينه و خشم از پر ديدگان كه نپاييد آميزديري

. مي شهادت ما بر هم هنوز او است، مرده هابيل گرچه خود برادر قتل يعني كه شد، دهد

14

عبرانيان ) دارد ارزش كه است حياتي ايمان، محبت( 4:11حيات از پر سئوال كه هنگامي

روحيه با ناتوبه خدا ديگر اي او ـ كرد اعالم را قائن داوري او شد، داده پاسخ گستاخ و كار

بيابان در آواره يك همچون و آورد، بدست را خود روزي زمين از بود نخواهد قادر

. بود خواهد سرگرداناحساس 13:4-16 نه و است گناه عواقب از پشيماني از حاكي قائن ناله و شكايت

بكشند. را او كه كساني براي تا داد قائن به حفاظتي نشان خداوند وصاف اين با اما گناه

. خداوند حضور از قائن كاست زندگي از او ترسهاي از حدي تا كار اين با و باشد لعنت

غم رفت، .بيرون عزيمت انگيزترين17:4-24. خود خويشاوندان ديگر با يا و است كرده ازدواج خود خواهر با يا قائن

پيدايش گفتيم، كه بوده 3:4همانگونه جمعيت ازدياد براي زماني كه است آن از حاكي

پيدايش و مي 4:5است، . بيان با ازدواج است داشته دختراني و پسران آدم كه كند

. بود خطرناك جنتيك نظر از نه و بود شده منع نه نزديك خويشاوندانمي 24-17آيه ذكر را قائن اوالد مجموعه فهرست نيز و اولين كند از شهر،: اي اولين ها

ابتداي حيوانات؛ توسط زراعت ابتداي همسري، چند مورد اولين بود؛ خنوخ نامش كه

. سرود اين در لمك خونريزي و خشونت مورد در سرود، اولين فلزكاري؛ و موسيقي هنر

مي شرح خود همسران از براي اما است، كشته را مردي خود از دفاع براي كه دهد

از قائن از بيشتر لمك نبود، عمدي قائن توسط هابيل قتل مانند قتل اين كه آنجايي

. بود امان در انتقامصحنه 26ـ، 25:4 وارد شيث االهي نسل خدا سوي از چشمگير كمكي با آيات اين در

) مي . به. كه خنوخ كه هنگامي شد متولد مسيح سرانجام كه بود نسل اين توسط شود

) ( ) » « » « زبان به را يهوه خداوند نام انسانها شد، متولد است فاني و شكننده معناي

زبان به يهوه نام جمعي پرستشهاي در بار اولين براي گفت بتوان شايد يا آوردند،و

. شد آورده

باب. ) او نسل و شيث (5ت

» عبارت » مداوم تكرار خاطر به زيرا است، شده ناميده مرگ ناقوس طنين پنج باب

.» مي» تبت سام نوح، پسر تا آدم از را مسيح نسل باب اين بمرد او با ) و كنيد مقايسه كند

(. 38-36:3لوقا

1:5-17 . . اين در شد آفريده آدم شباهت به شيث شد آفريده خدا صورت به آدم

. آيه گرديد تار و تيره انسان در خدا چهره گناه خاطر به و داد رخ سقوط واقعه 5ميان،

15

در خدا كه است آنچيزي فيزيكي اين 17:2تحقق روحاني تحقق بود؛ كرده پيشگويي

. داد رخ كرد گناه آدم كه زماني همان در واقعهشده 18:5-24 ذكر اينجا در كه لمكي و چهار خنونخ باب لمك و خنوخ همان اند

آِه. در خنوخ يهودا ) 18نيستند است آدم پير . 14هفتمين ايمان( با خنوخ سوم پسر نه و ،

مي 300خود راه خدا با ) سال عبرانيان ساخت خشنود را خدا و نظر(. 5:11رفت به

آيه ) مي است داشته او زندگي بر مقدسي و روحاني تأثير او پسر تولد كه (.22رسد الف

اشتياق با همانگونه آخر به تا كه است بهتر اما باشد، خوب شخص آغاز كه است خوب

. رابطه از حاكي اينجا در رفتن راه واژه دهد يك ادامه نه و است متداوم و مستحكم، اي

. لحظه كاري نه و است، زندگي هميشگي كار خدا با رفتن راه پراكنده هر اي.آشنايي

ظهور از پيش كليسا كه همانگونه درست شد برده آسمان به طفان از پيش خنوخ

مي برده آسمان به عظيم تسالونيكيان ) مصيبت ا مكاشفه 18-13:4شود (.10:3؛

25:5-32.) ( سال نه و شست و نهصد كرد زندگي انسانها تمام از بيشتر متوشالح

مي ويليام كه « همانگونه اين » و است، شد خواهد فرستاده معناي به متوشالح نام گويد،

. پيشگويي شايد پيوست وقوع به او مرگ زمان در طوفان زيرا باشد، نبوت يك شايد

توسط كه زماني به آينده، به بود نگاهي نهاد خود پسر بر را نوح نام كه هنگامي لمك

مي جهان وارد تسلي و آرامش مسيح عيسي خداوند نوح، معناي. پسر به نوح نام شود

. . » مزمور» شد كمتر هم انسانها عمر سالها گذشت با است را 10:90آرامش سال هفتد

مي معمول داند. عمرباب. ) عالمگير طوفان و گناه شيوع (8-6ث

آيه 2ـ، 1:6 از عمده تفسير . 2دو كه بودند فرشتگاني خدا پسران اينكه يكي ارد وجود

يهودا ) كردند ترك را خود آسماني كه( 6قلمرو كردند، ازدواج زمين روي بر زناني با و

. كه كساني بود ناپسند خدا نظر در امر اين و كردند ايجاد جنسي آشفتگي نوع يك

مي نشان خاطر هستند نظريه اين « طرفدار ايوب » در خدا پسران عبارت كه و 6:1سازند1:2 » « . مفهوم با خدا پسران داشتند دسترسي خدا حضور به كه هستند كساني

. يهودا است سامي اصطالح يك فرشتگاني 7و 6فرشتگان كه است مطلب اين بيانگر

مي ترك را خود جايگاه . » كه و صدوم عبارات به بودند جنسي زننده اعمال به متهم كردند

آيه« ابتداي در مي 7عموره كرده سقوط فرشتگان عبارت از پس بالفاصله كه توجه ، آيد

نماييد. مي كه آنجا تا كه است اين ديدگاه اين ايراد رابطه بزرگترين توسط فرشتگان دانيم

نمي مثل توليد متي. جنسي فرشتگان 30:22كنند كه است عيسي تعليم اين بيانگر

16

نمي مي. ازدواج آيه اين ً واقعا كه آنچه اينحال با در كنند فغرشتگان كه است اين گويد

مي ازدواج نه مي آسمان در كسي همسري به نه و بر. كنند انسان شكل به فرشتگان آيند

( پيدايش شدند، ظاهر مي( 5-1:18ابراهيم بر چنين كالم متن از و به ، كه كساني كه آيد

. داشتند انساني احساسات و بدن رفتند صدومدختران و بودند، شيث ايمان با فرزندان خدا پسران كه است اين ديگر ديدگاه

: . فرزندان مورد در قبل آيات است چنين استدالل اين بودند قائن شرور نسل انسانها

( باب ) 4قائن باب( شيث فرزندان مي( 5و پيدايش. صحبت از 4-1:6كند است توصيفي

. نمي يافت متن در فرشته واژه نسل دو اين گوناگون اقوام با آيه. ازدواج از 5و 3شود

مي سخن انسان نسل. شرارت چرا پس كردند، گناه كه بودند فرشتگان اين اگر گويد

مي بين از بايد « انسان « شده ناميده خدا پسران ايمان با مردان ً رفت؟ دقيقا گرچه اند،

واژه پيدايش همان عبري ) 2:6هاي تثنيه به كنيد نگاه مزمور 1:14نيستند هوشع 6:82؛ ؛

متي 10:1 ،9:5 .)

. تمام و بودند ايمان با شيث پسان تمام چرا دارد گوناگوني ايرادهاي هم ديدگاه اين

اشاره هيچ همچنين، بودند؟ شرور همه قائن نسل شيث دختران نسل كه است نشده اي

. كرده چنين آنها اگر باشند مانده ايمان چرا در همچنين، شوند؟ نابود بايد چرا پس اند،

غول انسانهاي شرور زنان اين و نيكوكا مردان اين وصلت است؟ حاصل پيكرآنكه 3:6 از پيش اما كرد، نخواهد داوري انسان در هميشه من روح كه گفت خداوند

به طوفان توسط . داوري صبور خدا شد داده فرصت سال بيست و صد بپيوندد وقوع

. ما به پطرس دارد هم حدي هم او صبر بلكه نكند، هالك را هيچكس اينكه نه البته است،

روح مي توسط كه بود مسيح كه مي گويد بشارت نوح توسط و -18:3پطرس 1داد )القدس

. 5:2پطرس 2؛ 20 هستند(. بند در اكنون پس نپذيرفتند را او پيغام آنهاتنومند( Ungerآنگر )4:6-5 مورد كرده ) » در سقوط عبري، مي«( ها چنين گويد: ها

نيمه را تنومندان مي بسياري «خدايان « ، انسان دختران غيرمعمولي فرزندان دانند،

.) ( » « ) پيوند) يك ً كامال اين فرشتگان خدا پسران با وصلت اثر در فاني زنان

است، داده قرار مخلوقات در خدا كه است نظمي از تخطي و است، غيرطبيعي

غيرمنتظره نابهنجاري توسط چنان عالمگير داوري بود الزم كه آورد بوجود اي

. بپيوندد وقوع به طوفان

چنين 7ـ، 6:6 انسان براي اگرچه نيست، او تصميم تغيير از حاكي خداوند اندوه

.مي است. انسانها از برخي رفتار تغيير به نسبت خدا ديدگاه تغيير از نشان بلكه، رسد

عكس گناه برابر در بايد و است؛ قدوس او .زيرا دهد نشان العمل

17

كشتي 8:6-22 تا ساخت آگاه را او خداوند و يافت التفات خداوند نظر در اينوح

اندازه. ذراع ) = بسازد هر ذراع به كشتي . 18هاي ) كشتي پس است طول 450اينچ فوت

(5/292 ) آن عرض و داشت، ( 80/48فوت )75متر هم آن ارتفا و بود (29/25فوت )45متر

. آيه. در پنجره داشت عرشه سه كشتي اين « 16بود « ً احتماال بود، نورگير واقع در

. دريچه داشت قرار كشتي طول امتداد در كه نور براي اي . آنچه تمام در او بود االهي حاكميت عمل واقع در كه يافت، نجات فيض محض نوح

آيه ) داد انجام را بود داده فرمان خدا كه . 22را نوح( انساني مسئوليت بر مبتني عملي ،

مي كشتي او سر پشت را در كه بود خدا اما دهد، نجات را خود خانواده تا بساخت بست.اي

. يكديگرند مكمل بلكه نيست، خود به منحصر يك هر انسان مسئوليت و خدا حاكميتآيه ) خنوخ( 9نوح كتاب (22:5 )و كه هستند كساني مي تنها آنها درباره با مقدس كه گويد

. نمادي نوح ميدشود، ربوده آسمان به كه باشد كليسا از نمادي نوح اگر رفتند راه خدا

سلطنت در تا شد خواهند حفظ عظم مصيبت دوره در كه يهود وفادار بقيت از است

. كنند زندگي زمين روي بر ساله هزاركتاب 18آيه در كه است جايي مي اولين ذكر عهد نام اسكافيلد. )مقدس (Scofieldشود

مي ذكر را عهد نوع پيدايش ) شش عدني پيدايش( ) 16:2كندعهد آدم عهد نوح( 15:3، عهد ؛

پيدايش( ) 16:9پيدايش) ابراهيم عهد موسي( )2:12؛ عهد فلسطيني( 5:19 خروج؛ عهد ؛

داودي( )3:30تثنيه) عهد عبرانيان( ) 16:7سموئيل 2؛ جديد عهد و عهد(. 8:8؛ هشت اين

مقاله در سليمان عهد اضافه شده به داده شرح كرد خواهيد مالحظه اينجا در كه اند.اي

پيچيده موضوع بگوييم كه است االهيات الزم و مكاتب توسط عد همچون مختلف اي هاي

. پيش و دورانگراها عقايد عمده از همه ذيل نظرات است شده گراهاهزارهتفسير

هستند.

كتاب عمده مقدسعهدهايپيدايش ) عدني ( 17؛ 16:2؛ 30-28:1عهد

مي بود نكرده گناه هنوز كه انساني از عدني پر عهد را زمين شود، كثير خواست

. . كشت باغ در بايد او شد داده حيوانات تمام بر قدرت او به كند حكومت آن بر و سازد،

مي زرع مي و آن محصوالت از و . كرد نااطاعتي بد و نيك معرفت درخت ميوه جز به خورد

. داشت خواهد همراه به را مرگ فرمان اين ازپيدايش ) آدم ( 19-14:3عهد

18

و شيطان ميان و زن، و مار ميان دشمني و كرد لعنت را مار خدا آدم سقوط از پس

. مي رنج مسح بر شيطان كرد پيشبيني را مي مسيح نابود را شيطان مسيح اما كرد.رساند،

مي درد زاييدن هنگام به . زن . با بايد مرد شد لعنت زمين بود خواهد مرد تسلط در و كشيد

. خستگي و عرق او كار كند زرع و كشت آن در و كند نرم پنجه و دست زمين خس و خار

. بود آمده كه جايي همان از بازگشت، خاك به سرانجام و داشت، همرا بهپيدايش ) نوح ( 27:9ـ 20:8عهد

. و نسازد غرق طوفان با را آن و نكند لعنت را زمين ديگر كه داد وعده نوح به خدا

. رنگين همچنين عهد اين اما عهد اين بر باشد تضميني و نشان تا ساخت ظاهر را كمان

مالء در كه داشت را قدرت اين كه داشت، همراه به نيز را انساني حكومت برقراري

. دوران تداوم خدا كند مجازات تا عام كرد هدايت را انسان نمود، تضمين را فصول و ها

پست مخلوقات بر را او تسلط و سازد، پر جمعيت از دوباره را .زمين كرد تأييد دوباره تر

مي اكنون اضافه انسان بود سبزيجات فقط ً قبال كه خود غذاهاي بر نيز را گوشت توانست

. كند. خدمت را يافث و سام تا كرد، لعنت را كنعان حام، پسر نوح، فرزندان از خدا كند

مي ما كه داشت، لطف نظر سام بر . او يافث نسل بود مسيح نامه شجره در او كه دانيم

خيمه در و يافت . وسعت شدند ساكن سام هايپيدايش ) ابراهيم (8-1:17؛ 8-1:15؛ 17-14:13؛ 3-1:12عهد

» « . مشتعل چراغي و مشتعل تنوري در را خود تنها خدا بود بالشرط ابرهيم عهد

پيدايش در شده قرباني حيوانات ميان از و ساخت . 21-12:15ظاهر اين نمود عبور

. مي عهدي نفر دو كه هنگامي است مهم قسمت بسيار دو ميان هم كنار در آنها بستند،

مي (. قدم ابرهيم ) براي خدا عبراني آورد خواهند بجا را عهد شرايط كه دهند نشان تا زدند

مي تحقق شد ذكر عهد در كه موادي رو اين از نگذاشت؛ شرطي كه هيچ نبود مهم و يافت

مي وفادار چقدر ابراهيم ماندند. فرزندانآينده قديم زمانهاي در خدا قوم براي كه نمي كساني اين اي دارند سعي ً غالبا بينند

. كليسا آن از را بركات تمام اما سرزمين مورد در حداقل بنامايانند، شرطي را عهد

نمي مي قايل اسرائيل براي بركتي هيچ و شوند. دانند،وعده عهد مي اين شامل او را فرزندان و ابراهيم به ذيل عظيم: هاي امتي شود

( ) بودن) ديگران براي بركت منبع معروف؛ نامي ابراهيم، به شخصي بركت ؛ اسرائيلكه( 2:12 ـ امتها تمام براي بركت دشمنانش؛ براي لعنت و دوستانش براي االهي لطف ؛

( ــ يافت تحقق مسيح عيسي و( 3:12در اسرائيل بعدها و كنعان سرزمين ابدي تملك ؛

( بي( 17ـ، 15ـ، 14:13فلسطين اوالد )؛ روحاني چه و طبيعي چه پدر( 5:15ـ؛ 16:13شمار، ؛

19

( ـ واسحاق اسمائيل توسط ـ بسيار پادشاهان و )6ـ، 4:17امتها خدا( با خاص رابطه ؛ب(. 7:17

خروج ) موسي ( 18:31-1:20؛ 5:19عهد

موسي وسيع كهعهد شكلي مي به شامل را فرمان ده توصيف تر وظايف شود، كننده

خروج ) است همسايه و خدا به نسبت زندگي( 26-1:20انسان باب در بسياري مقررات ؛

( خروج اسرائيل )11:24-1:21اجتماعي خروج( مذهبي زندگي درباره مفصل احكام و ؛

12:24-18:31 . يك(. آن ديگر امتهاي به نه و بود شده داده اسرائيل امت به فرامين اين

« جسم بسبب رو اين از و داشت، نياز انسان اطاعت به كه بود شرطي ضعيفعهد

( روميان« نمي(. 3:8بود فراهم را نجات هيچگاه موسي دهگانه احكام بلكه الف آورد،

. عهد در فرامين اين از فرمان نه داشت همراه به شكست و گناه محكوميت بيشتر

شده تكرار ( جديد ( دارد، همراه به مجازات كه شريعتي عنوان به نه ، سبت از غير اند

يافته نجات فيض توسط كه كساني براي شايسته رفتاري عنوان به مسيحيت. بلكه اند

يك اين و است، خورده پيوند مسيح به محبت توسط اما شريعت، نه و است، فيض زير

. است باالتر بسيار انگيزهتثنيه ) فلسطيني ( 9-1:30عهد

كناره از را آن داد وعده ابراهيم به خدا كه است سرزميني اشغال درباره عهد اين

) مي ) او به فرات رود كناره تا نيل روخانه نه و مصر نهر مصر پيدايش. ) رود (.18:15دهد

. هم سليمان سلطنت زمان در حتي نكرد تصاحب را سرزمين اين هيچگاه اسرائيل

بود ) خراجگزار شرقي نمي( 24ـ، 21:4پادشاهان 1فسمت اين اما تصاحب ، منزله به تواند

. شود تلقي تملك يا ومي را امتها ميان در اسرائيل پراندگي قبل از فلسطيني نا عهد خاطر به بيند،

گردهم خداوند، ثانوي ظهور خداوند، از بازگشتشات خاطر به در اطاعتي، آنها آيي

اطاعت ) و خداوند محبت براي آنها قلبي دگرگوني سرزمين، در آنها سعادت سرزمين،

. ) دشمنانشان مجازات و ، او ازداود ) (19-5:7سموئيل 2عهد

او بلكه بود، خواهد پايدار ابد به تا او پادشاهي تنها نه كه داد وعده داود به خدا

. بالشرط عهد يك اين بنشيند تختش بر كه داشت خواهد جانشيني خود نسل از هميشه

. داود قانوني وارث مسيح نداشت بستگي داود نيكوكاري و اطاعت به وجه هيچ به و بود،

نسب در كه همانگونه است، سليمان او پسر نسل مي از يوسف متي ) نامه (.1بينيم

20

نسب در كه همانگونه است، داود نسل از هم ناتان طريق از ديده او مريم نامه

) مي لوقا. مي(. 3شود زندگي ابد به تا او كه آنجايي .از است ابدي او پادشاهي كند،

. شد خواهد ادغام او ابدي پادشاهي با زمين روي بر او هزارساله سلطنتسليمان ) (22-11:7تواريخ 2؛ 5، 4:8پادشاهان 1؛ 15-12:7سموئيل 2عهد

كه سليمان جانشينان براي اما بود، بالشرط ابدي پادشاهي به توجه با سليمان عهد

مي تخت بود )بر شرطي فرزندان(. 18، 17:7تواريخ 2؛ 5، 4:8پادشاهان 1نشستند از يكي

( ارميا بنشيند داود سلطنت تخت بر كه نداشت فرزندي كنياهو نام به (.30:22سليمان

. لعنت زير هم او نه واگر نبود سليمان فرزند عيسي شد گفته باال در كه همانگونه

بود. كونياهو ارميا ) جديد عبرانيان 34-31:31عهد لوقا 12-7:8؛ (20:22؛

( ارميا شد بسته يهودا خاندان و اسرائيل خاندان با روشني به جديد (.31:31عهد

مي آن درباره ارميا كه ارميا ) هنگامي بود نپيوسته وقوع به واقعه اين هنوز 31:31نوشت

ارميا(. ) شكستند را آن اسرائيل كه موسي با عهد همچون نبود، شرطي عهد يك آن الف

وعده(. 32:31 عهد اين « بلكه « ( توجه خواهم واژه تكرار به است خدا بالشرط هاي

حزقيال(: ) اسرائيل احياي روح( 25:36نماييد سكونت حزقيال ) ؛ كه( 27:36القدس قلبي ؛

ارميا ) است خدا اراده انجام پي در اشتياق ( 33:31با رابطه ؛ ميان الف فرد به منحصر اي

( اريما او قوم و ) 33:31خدا ) ارميا اسرائيل در خداوند از همگاني معرفت ؛ 34:31ب

مي( فراموش هم و بخشيده هم گناهان ؛ ارميا ) الف ( 34:31شوند به تا امت تداوم و ؛ ب

ارميا ) (. 37-35:31ابد

بهره جديد عهد منافع و مزايا از هنوز ملت يك عنوان به اما اسرائيل بود، نشده مند

. از برخي در حقيقي ايمانداران اثنا، اين در داشت خواهد حضور خداوند ثانوي ظهور در

. شام در دارد ارتباط جديد عهد با كليسا كه حقيقت اين بود خواهند شريك عهد بركات

مي ديده لوقا )خداوند است آن تأييد نشان خون و است عهد از نمادي پياله جاييكه شود،

جديد(. 25:11قرنتيان 1ـ؛ 20:22 عهد خادمان را خود عهد رسوالن ديگر و پولس همچنين

مي (. 6:3قرنتيان 2شمرند )بر

مي آورده كشتي به خوراك همچنين و حيوان هر از جفتي ادعا. بايد منتقدان شد

گونه مي همه كه نبوده بزرگ آنقدر كشتي كه را كنند كافي خوراك اضافه به جانوران هاي

. مي نظر به اما دهد جاي خود در روز هفده و سال يك مدت گونه به تنها كشتي هايرسد

گونه از بسياري و است، داشته خود در را پرندگان و حيوانات آن اصلي از پس ديگر هاي

. . بود بزرگ بسيار كار اين براي كشتي و آمدند بوجود

21

1:7 » آيه » در بار اولين براي درآييد مي 1واژه فيض ظاهر دعوت ـ :شود انجيل بخش

». درآييد» سالمتي كشتي بهنمي 2:7-18 هفت دليلي شد داده فرمان نوح به چرا كه يافت موضوع اين براي توان

. ببرد ناپاك حيوان جفت يك تنها درحاليكه ببرد، كشتي داخل به را پاك حيوانات از جفت

پيشبيني يا و بود خوراك خاطر به اين شايد براي پاك حيوان ً مسلما كه قرباني براي اي

( به كنيد نگاه بود الزم روز(. 20:8كار هفت كند، باريدن به شروع باران اينكه از پيش

مي ذخيره زيرزميني آبهاي اثنا اين در و شد، پر آن ساكنان از كشتي در زودتر تا شدند

. در چهل باريد، شب چهل و روز چهل مدت به باران كنند فوران ازمين از مقرر موعد

. كتاب است امتحان و آزمايش عدد مقدسمي 19:7-24 ادعا برخي كه آنگونه بود، محلي طوفان يك اين بعدي آيا آيه به كنند؟

: فرماييد شد توجه مستور بود، آسمانها تمامى زير كه بلند كوههاى آيه) همه

نمي(. 19 نيازي كشتي خدا بگويد نوح به كه زمين ديد برابر چند آن طول كه بسازد اي

يا و باشد . 800فوتبال مي او باشد داشته ظرفيت و اتومبيل نفر هشت تنها توانست

. سراير در عالمگير طوفان مورد در روايتها دهد مكان نقل ديگر مكاني به را حيوانات

. كوه دارد وجود از جهان بيش آرارات . 1700هاي پانزده طوفان اما دارد ارتفاع فوت

كوه از هم آيات ) ذراع بود بيشتر آرارات مي(. 20ـ، 19هاي در چگونه را آب همه اين توان

معجزه چگونه اين داشت، نگاه منطقه مي يك پيدايش اي در باشد؟ خدا 15:9توانست

. آن از پس كند نابود را جانداران تمام كه نشوند طوفاني به تبديل آبها ديگر كه داد وعده

وقوع به عالمگير طوفان يك هيچگاه اما پيوستند، قوع به بسيار محلي طوفانهاي

نتيجه. يك ــ است شكسته را خود عهد خدا پس بود محلي طوفان اين اگر گيرينپيوست

آتش. توسط دنيا آينده ويراني از نمادي را طوفان توسط دنيا ويراني پطرس محال

(. 6:3پطرس 2داند )مي

. مي تصوير به را خدا داوري آبها است مسيح از تصويري عيسي. كشتي خداوند كشند

. يافته نجات هستند مسيح در كه كساني رفت جلجتا در االهي خشم آبهاي زير اند.به

( . به كنيد نگاه هستند محكوم هستند بيرون كه (. 21:3پطرس 1كساني

: نسب 1:8-19 است ذيل شرح به طوفان نامهطوفان )1.7 زمان تا شود كشتي داخل نوح اينكه از پيش ــ (. 10:7روز

طوفان )2.40 زمان مدت ــ روز (. 12:7شبانه

برگشت )3.150 زمين از آب اينكه تا شد آغاز باران كه زماني از ــ و( 3:8روزبا ) كنيد مقايسه گرفت قرار آرارات كوه بر (. 4:8و 11:7كشتي

22

كو 4.224 قله كه زماني تا طوفان آغاز از ــ كنيد ) هروز مقايسه شدند نمايان ها

(. 5:8و 11:7با

قله 5.40 كه زماني از ــ رها روز را زاغي نوح كه زماني تا شدند نمايان كوه هاي

(. 7:8كرد )

شد )6.7 فرستاده كبوتر كه باري اولين تا زاغ فرستادن از ــ آيه 10-6:8روز ،10؛)» ديگر» روز هفت و

شد )7.7 فرستاده دوم بار براي كبوتر كه زماني تا ــ ديگر (.10:8روز

كبوتر 8.7 اعزام آخرين زمان تا ــ ديگر .(12:8)روز

برداشت )9.314 را كشتي پوشش نوح كه زماني تا طوفان آغاز از ــ با 11:7روز

13:8 .) شود مقايسهشد )10.371 خشك زمين كه زماني تا طوفان آغاز زمان از ــ با 11:7روز 14:8را

( .) آيه بيايد بيرون كشتي از شد داده فرمان نوح به زمان اين در كنيد مقايسه

16 .)

( آيه ناپاك ) 7زاغ آيه( پاك كبوتر يك( 8و نوي و كهنه طبيعت از خوب تصاويري

. الشه و آشغالها روي بر دارد دوست كهنه طبيعت هستند بخورد ايماندار غذا و بنشين ها

نمي ارضا داوري و مرگ با تازه طبيعت زمين. درحاليكه بر را خود پاي كه زماني تا شود

نمي آرامي نگذارد گيرد. قيامت20:8-22 . ما از آندسته داد پاسخ مذبح يك ساختن با را خدا بخش نجات فيض اين خدا

يافته نجات خشم از .كه بياوريم خدا نزد را خود دل از برخاسته پرستشهاي بايد ايم

. خداوند است كننده خشنود و پذيرش قابل نوح زمان ماند به پرستش اين هم امروز

زنده موجود هيچ يا و نكند لعنت را زمين ديگر آن موجب به كه بست هالك عهدي را اي

است پايدار زمين كه زماني تا او همچنين است، كرده چنين كنون تا كه همانگونه نكند،

. ساخت برقرار را سال فصولآيه 5:6در در اينجا در مي 21و سخن شرير انسان دل سختي از خدا نگاه. ، در گويد

قرباني مي اول، او دنبال به داوي و نبود قرباني. اي اينجا در حسب آمد بر خدا و است؛ اي

مي عمل خود كند. رحمت

باب. ) طوفان از پس نوح (9ج

23

براي 3آيه 1:9-7 شد داده اجازه انسان به طوفان از پس كه است مطلب اين بيانگر

. و است، جسم حيات خون كه زيرا بود، شده منع خون خوردن بخورد گوشت بار اولين

. دارد تعلق خدا به حيات . از كسي اگر است حكومتي نظام برقراري متضمن خود متخلفين براي مجازات

مي انتقام قاتل مي يك بوجور مرج و هرج دشاتند. گرفت را اقتدار اين كه كساني تنها آمد

. هميشه براي بار يك را عام مالء در مجازات جديد عهد داشتند را كار اين انجام حق

روميان در كه چرا كرد، مي 4:13جاوداني چنين حكومت »...درباره چونكه خوانيم،

». دارد نمي بر عبث را شمشيرخراب رنگين 8:9-17 طوفان آب با را زمين ديگر خدا اينكه براي بود تضميني كمان

نكند. عريان علي 18:9-23 و كرد مست او كرد، گناه او داد، نشان نوح به خدا كه فيضي رغم

. و گفت، خود برادران به را موضوع اين ديد را او حام كه هنگامي خوابيد خود چادر در

. پوشانيدند را او كنند نگاه او عريان بدن به اينكه بدون برادرانش24:9-25 . كه اينجاست سؤال كرد لعنت را كنعان شد بيدار خواب از نوح كه هنگامي

داد پاسخ اينگونه را سئوال اين بتوان شايد كرد؟ لعنت را كنعان حام، جاي به نوح چرا

. در لعنت اين پس شد اعالم كنعان بر داد نشان را خود حام در كه شرارت به گرايش كه

. است اين ديگر جواب بود سزاوارش كه مجازاتي و او اخالقي رفتار از بود نبوتي واقع

اين از ً بعدا نوح و است، داده انجام خود پدربزرگ حق در شنيع عملي خود كنعان كه

. مي نوح شد مطلع كوچك موضوع پسر كه . دانست مقصود شايد است كرده چه او با او تر

آيه در كنعان . 24از در است بوده او كوچك پسر كه حام نه و باشد، نوح كوچك نوه

. كتاب » « » كنعان » واقعه، اين در است نوادگان ديگر يا نوه ، پسر از مقصود ً معموال مقدس

. نيز هم را اين بتوان شايد اما خودش گناه خاطر به بلكه نشد لعنت پدرش گناه خاطر به

ديگر نه و كند لعنت را حام نسل از قسمتي تنها تا داد اجازه به خدا فيض كه گفت

- مي تشكيل را بشر نسل سوم يك ً تقريبا كه او دادند.فرزندان26:9-29 . اسرائيل براي كنعان بندگي كند خدمت را يافث و سام تا شد لعنت كنعان

يوشع در بتواند شايد داوران 23:9را . 28:1و بردگي توجيه براي عبارت اين ديد

نمي سياه آيه اين ً مطمئنا اما است، رفته كار به .پوستان بگويد ما به را چيزي چنين خواهد

. بودند ساكن آنجا در مصر از اسرائيل خروج از پيش كه كساني بود، كنعانيان جد كنعان

سياه آنها كند ثابت كه نبود مدركي و دليل هيچ . و يافتتند بركت يافث و سام بودند پوست

24

. آيه باشند داشته سرزميني خود براي از مي 27تا يافث كه باشد موضوع اين بيانگر تواند

. شد شريك يافت خود نسل توسط سام كه بركاتي در روحاني نظروجود نظر اختالف است بوده نوح بزگ پسر يافث يا سام آيا كه موضوع اين سر بر

باب. مي 21:10دارد » را بزرگ كه يافث برادر سام خواند، نيز اينگونه « توان يا و بود تر

.) ( » قبول» قابل دوم ترجمه جيمز كينگ جديد ترجمه يافث بزرگ برادر . سام سام است تر

نسب پيدايش در . 4:1تواريخ 1و 32:5نامه است آمده اولباب ) نسب. 7چ- امتها (10نامه

يافث 1:10-32 حام، . سام، شدند امتها پدربابلي سامي: سام عربها، يهوديان، ــ ارامي ها آشوريها، فينقي ها، ها.ها،

اتيوپي حامي: حام ــ فلسطيني ها كنعانيها، مصريها، افريقايي ها، ً احتماال و ها، ها

شرقي شرقي صاحبنظران از بسياري گرچه يافث ها، نسل از را ها

دانند. مييوناني يافثي: يافث مادها، ــ قبرسي ها . ها، و هند نژاد ً احتماال غيره و ها،

اروپايي . اروپايي، از بسياري هستند يافث نسل از شمالي آسياي و ها

شرقي مي صاحبنظران نژاد همين از هم را دانند. هاآيات ) يافث پسران است، چنين باب اين در آيات( ) 5-2ترتيب حام پسران و( 20:6، ،

آيات ) سام .31-21پسران است(. متمركز او نسل و سام بر خدا روح عتيق عهد ادامه در

آيه در گوناگون مي 5زبانهاي اشاره بابل برج يعني آينده واقعه به ً (. 9-1:11كند )احتماال

. آيه است كرده اشاره انسانها پراكندگي به بار سه باب اين در كه كنيد شرح 5توجه

. مي آيه شدند پراكنده گوناگون سرزمينهاي در يافث نسل چگونه كه مي 25دهد ما گويدبه

. ) ( آيه داد رخ فالج روزگار در بابل در زمين مردم پراكندگي مقدمه 32كه ايهمچون

باب در بابل برج واقعه بر گوناگون 11است امتهاي به نوح پسران خاندان كه هنگامي ،

. شدند تقسيم مختلف زبانهاي با ( آيات » 10-8نمرود . در( جبار اولين عنوان به ابتدا در او است عصيانگر معناي به

( آيه« شد شناخته نوح طوفان از پس به( 8جهان اقدام كه نفري اولين عنوان به و

آيه ) كرد مملكت يك بابل(. 10برقراري خدا، عليه بر عصيانگري روحيه همين خاطر به او

( آيه به كنيد نگاه آشور و نينوا همچنين و ساخت، ديرينه( 11را دشمنان از ديگر يكي ،

. خدا قومآيه گفتيم، كه مي 21همانگونه نام بزرگتر برادر عنوان به را برد. سام

25

نمود، نمي مشخص گزديد، سكني آنجا در اقوام اين كه را مكاني قطعيت با توان

مي ذيل فهرست بررسي اما در را ما . تواند كند كمك مان

اسپانيا—(4آيه )ترشيشقبرس—(4آيه ) كتيم

اتيوپي—(6آيه ) كوشمصر—(6آيه ) مصرايم

ليبي—(6آيه )فوطفلسطين—(6آيه ) كنعانآشور—(11آيه ) آشورپارس—(22آيه ) عيالمبين —(22آيه ) ارام و النهرينسوريه

باب. ) بابل برج (11ح

باب 1:11-4 باب 10در از بعد بايد زماني نظر از زبانها 11كه اساس بر انسانها باشد،

آيات ) شدند مي(. 31ـ، 20ـ، 5تقسيم را پراكندگي اين علت باب اين در انسان. اكنون بينيم

برجي و شهر شنعار در شود، پراكنده زمين روي بر خدا خواسته طبق بر اينكه جاي به

.) ( بابل نمود » بنا : كه را برجى و نهيم، بنا خود براى شهرى بياييد گفتند و

روي بر مبادا كنيم، پيدا خويشتن براى نامى تا برسد، آسمان به سرش

». شويم پراكنده زمين آوازه )تمام غرور خاطر به آنها كار كسب پس خود براي اي

.) تالش( ) از است تصويري برج اين ما براي همچنين پراكندگي از اجتناب لجبازي و كنند

خدا فيض ارمغان كه نجاتي نه و ما اعمال توسط آسمان به رسيدن براي انسان دائمي

است.5:11-9 . ابتداي اين ساخت مشوش را آنها زبانهاي و نمود داوري را مردم اين خداوند

( . اعمال پنطيكاست دارد وجود دنيا در امروزه كه است بسياري درست( 11-1:2زبانهاي

زبان به را خدا عجيب كارهاي شخص هر پنطيكاست در كه چرا بود، بابل مخالف منقطه

. باعث كه است اتحادي ناپذير اجتنبا پيامد اين و است، تشويش معناي به بابل شنيد خود

. نيست خدا با موافق يا و شود مي خدا از دوري

26

مي 10:11-25 دنبال را ابرام و سام نسل آيات خط. اين تاريخي ثبت رو اين از كنند

) ( ) ( مي محدود ابرام انسان يك و ساميها نسل يك به بشر نسلهاي كه سير كسي شود،

. امت اين تاريخ وسيعي طرز به عتيق عهد بقيه شد عبراني قوم شود سر مي شامل .را

مهم 26:11-32 از يكي و ايمان قوِي مرد . ابرام مذهب سه بود تاريخ شخصيتهاي ترين

مي تكريم را او ــ اسالم و مسيحيت يهوديت، ــ عهد. جهاني كتاب شانزده در او نام كنند

» « . و است مكرم پدر معناي به او نام است شده ذكر جديد عهد كتاب يازده و عتيق

. » است » بسيار فرزندان پدر معناي به ابراهيم . تشريح چنين را مشكل اين كيندلر درك دارد وجود رياضي مشكل يك عبارت اين در

كند:ميدر را خود بزرگ پسر او زيرا است، ساز مشكل تارح دنيا 135سن به سالگي

تنها( 26آورد ) ابرام درحاليكه داشت )75، سن اعمال 4:12سال همراه به ،4:7.)

كوچك ابرام كنيم فرض كه است اين حلها راه از . يكي و است بوده پسر ترين

شهرتش خاطر به و است آمده دنيا به خانواده بزرگ پسر از پس سال شصت

است ) شده نوشته ابتدا در منسي( ) 27-26:11نامش از پيش افرايم كه همانگونه

.) ما به كه بيندازيم نگاه سامري متن به كه است اين ديگر حل راه آمد دنيا به

تارح مي سن . 145گويد معقول نظر به اين است بوده مي سال اين تر با البته آيد،

در ابرام خود كه مي 17:17احتساب را خود در سن را او تارح و شالگي 130گويد

. باشد آورده دنيا به

آيه ) كلدان بين( 31اور بت در مركز . النهرين، خانواده و تارح است بوده به پرستان اش

. كردند مهاجرت كنعان مسير و حران سمت به يعني شرق شمال سمت

بابهاي. ) 2 اسرائيل (50-12پاتريارخهايابراهيم. ) (18:25-1:12الف

ابراهيم. )1الف- (9-1:12دعوت

كه 1:12-3 آيه ) ابرامهنگامي خواند را ابرام خداوند بود او در كنيد 1هنوز مقايسه را

اعمال كند، ابرام(. 2ـ، 1:7با ترك را خود پدري خانة و خانواده، كشور، تا بود شده دعوت

عبرانيان ) كند آغاز را زائرانه زندگي نوع يك بست(. 9:11و عجيبي بسيار عهد او با خدا

وعده : كه ــ عظيم امتي كنعان؛ سرزمين يعني ــ سرزمين داشت بر در را زير مهم هاي

و ابرام براي عظيم نامي او؛ نسل و ابرام براي روحاني و مادي سعادت يهود؛ قوم يعني

خواهند بركت اسرائيل همسايگان بد؛ خواهند ديگران بركت براي مجرايي آنها او؛ اوالد

27

سامي دشمنان و بركت يافت ابرام توسط زمين قبايل تمام شد؛ خواهند لعنت ها

اشاره مي واقع در كه .يافتند، بود ابرام نسل از كه كسي مسيح، عيسي خداوند به ايست

در عهد و 14-10:17؛ 6-4:15، 17-14:13اين وسيع 18-15:22؛ و . تجديد شد هم تربه 4:12-9 سالهاي آن از « پس بدون » سالهاي عبارتي به ، حران در شده تلف اصطالح

برادرزاده همسرش، ساراي همراه به ابرام و پيشرفت، خويشان ديگر و لوط، اش

. جايي آمدند، شكيم به ابتدا آنها كردند مهاجرت كنعان به خود مذبحي اموال ابرام كه

. مي راه ايمان با كه مردي براي دشمن كنعانيان حضور نمود بنا خداوند مانعي براي رفت

بيت. ميان ابرام سپس . نبود ) خيمه ) خود براي تنها نه او شد ساكن عاي و خدا خانه ايايل

. مورد در بسياري چيزهاي موضوع اين نمود بنا مذبحي خداوند براي بلكه برپانمود،

زندگي در خدا مرد اين مي اولويتهاي ما به آيه. اش مي 9گويد كه نشان سمت ادهد به برام

. كرد حركت جنوببازگشت. )2الف- و مصر به (4:13-10:12سفر

10:12-20 . شديد، قحطي يك هنگام به دارد نشيب و فراز هم ايمان اينحال ابرامبا

. است نمادي مصر كرد ترك مصر قصد به را بود كرده انتخاب برايش خدا كه را مكاني

. . را او فرعون مبادا كه بود نگران ابرام داشت همراه به مشكالتي حركت اين دنيا از

حرم براي را ساراي او، زيباي همسر و . بكشد ساراي ابرام رو اين از بگيرد خود سراي

. خواهر او حقيقت در كند معرفي ابرام خواهر را خود و بگويد، دروغ كه كرد مجبور را

بود ) نيز ابرام .12:20ناتني بود( فريب آن نيت كه چرا بود، دروغ مسأله اين هم باز اما ،

) نبود ) خوشايند ساراي براي اما داشت برايش نفعي شد واقع مؤثر ابرام براي حيله اين

مي) فرعون حرمسراي به بايد ) او و(. او شد تمام فذعون ضرر به موضوع اين و رفت

.) بهتر ابرام از يافت آگاهي فريب اين از وقتي فرعون شدند مصيبت گرفتار خاندانش

. . فرستاد كنان به را او كرد، سرزنش را ابرام اينكه از پس او كرد عملجنگ به جسماني اسلحه با نبايد ما كه است مطلب اين يادآور ما براي موضوع اين

ما و برسي، خود اهداف به ابزاري و روشها چنين با نبايد كه چرا برويم، روحاني

. نمي شويم پيروز جنگ اين در تا كنيم گناه توانيم . همه انظار در در ابرام شود نمايان گناه اين تا دا اجازه اما نكرد، ترك را ابرام خدا

. شد بيرون سرزمين آن از خواري و خفت كمال در و شد سرزنش » « امپراطور، پادشاه، همچون است، لقب يك بلكه خاص اسم يك نه فرعون واژه

. رئيس غيره و جمهور

28

بيت 1:13-4 به مصر از ابرام . » بازگشت به بازگشت بود خدا با مشاركت واقع در ايل

شده« بيت دور خداوند از كه است كساني نيازتمام اند. ايلابيملك. )3الف- و لوط (24:14- 13تجربه

گله 5:15-13 چرانيدن براي چمنزارها سر بر ابرام و لوط مواشي خود شبانان هاي

. خود زمين لوط كه گذاشت گذشتگي خود از و مهرباني ادب، كمال در ابرام كردند نزاع

( . فيلپيان دانست خود از بهتز را ديگران فروتني، كمال در او كند انتخاب لوط(. 3:2را

عموره و صدوم فاسد شهرهاي همجور كه كرد، انتخاب اردن دره سرسبز چمنزارهاي

( بود. حقيقي ايماندار يك لوط گرچه .8،ـ 7:2پطرس 2بود شد( همجوار دنيا با اما

مي كه » همانگونه سبزه او مي گويند، خود گوسفندان بر را را ها فيض ابرام اما خواست،

( » آيات خواست خود فرزندان (.16، 15براي

كه حقيقت بودند اين خطاكار خداوند به و شرير بسيار سدوم مردمان

: . او نماييد توجه بيابان در رفتن فرو مراحل به كند محدود را خود انتخاب لوط نشد باعث

( ) آيه) كرد نزاع آيه( ) 7خادمانش برافراشت را خود چشمان او آيه( )10؛ كرد اختيار او ؛

آيه( ) 11 كرد نقل را خود خيمه او شد( )12؛ ساكن بود خدا كاهن كه جايي از دورتر او ؛12:14( سياسي( قدرت مكان بود، نشسته دروازه در او رسمي(. 1:19؛ مقام يك او

. بود شده صدوم در محليصرف 14:13-18 سرسبز زمين انتخاب از كنعان ابرام سرزمين تمام خدا اما كرد، نظر

. . پس داد وعده را بسياري اوالد او به خدا اين بر عالوه بخشيد ابد به تا او نسل و او به را

.... ــ نمود بنا خداوند براي را خود مذبح سومين شد ساكن حبرون در برام اينكه از

خانه هيچگاه اما نمود، بنا خدا براي مذبحي ! هميشه ننمود بنا خود براي اي . اين از بنگرد را خود اموال و بزند قدم زمين ميان گفت ابرام به خدا كه نماييد توجه

وعده ايمان با بايد ما . رو بدانيم خود براي را خدا هايعيالم 1:14-12 حاكم كردالعمر، باب، اين مهم رخدادهاي وقوع از پيش سال سيزده

) مي) حكومت منطقه در كه مختلفي پادشاهان بر ، مرده پارس درياي تا و كرد غلبه كردند

. . سه با او رو اين از شوريدند كدرالعمر بر پادشاه پنج سيزدهم، سال در رفت پيش

حمله مرده درياي شرقي قسمت سوي به و شد، متحد بابل منطقه در ديگر پادشاه

. نبرد اين حوالي آن شهرهاي ديگر و عموره و صدوم تا غربي قسمت به سپس و كرد،

چاه از پر كه سيديم دره . در كردند غلبه منطقه ساكنان بر مهاجمان داد رخ بود قير هاي

برادر لوط، اسرا ميان در كه ــ رفتند شمال سمت به خود جنگي غنايم و اسرا با به و و

مي چشم به هم ابرام خورد.زاده

29

نيروهاي 13:14-16 از تن هجده و سيصد شنيد، را اخبار اين ابرام كه هنگامي

. سرانجام تاخت مهاجم نيروهاي پي در شمال در دان، تا و كرد جمع را خود كارآزموده

. داد نجات را غنايم تمام و لوط و و داد شكست سوريه در دمشق، نزديكي در را آنها

. بي اينجا در انداختند دردسر به هم را ديگران بلكه آوردند بدبختي خود با تنها نه دينان

مي ا بعدآ اما داد نجات شمشير نيروي با را لوط را برام او شفاعتي دعاي توسط كه بينيم

مي باب ) نجات (. 19، 18دهد

بازمي 18- 17:14 خود زمين به ابرام كه او هنگامي ديدار به سادوم ملك گشت،

مي وسوسه پيروزي يك از بعد را ايمانداران گاهي شيطان كه همانگونه اما. شتافت، كند

داشت دست به شراب و نان حاليكه در تعالي، خداي كاهن و ساليم پادشاه صديق، ملك

. نمي ما آمد او ديدار به ابرام تقويت در براي كه شرابي و نان كنار از سادگي به توانيم

نجات رنجهاي از نمادي را آنها و بگذريم است شده ذكر بار اولين براي .اينجا ندانيم دهنده

مي فكر پرداخت ما نجات ابري او كه بهايي به كه مي هنگامي تقويت در كنيم، تا شويم

گناه وسوسه هر .برابر بايستيم آلوديكتاب در مي نامها معني داراي ملك. مقدس است باشند عدالت پادشاه معناي به صديق

. ) ( و عدالت پادشاه او پس است سالمتي معناي به اورشليم شده خالصه ساليم و

. رئيس و سالمتي، و عدالت حقيقي پادشاه است، مسيح از نمادي او بود سالمتي پادشاه

. عبرانيا در كه هنگامي ما ملك مي 3:7كهنه كه »خوانيم بي صديق و مادر بي و پدر بي

» بود حيات انتهاي و ايّام ابتداي بدون و نامه مقام نسب به توجه با تنها را موضوع اين ،

مي او . كهانت كرده كسب را خود مقام كاهنان اكثر كنيم درك مدت توانيم براي و اند

بوده مقام اين متصدي اين ملك. محدودي كهانت اما چرا اند بود، فرد به منحصر صديق

مي كه همانگونه و كه ابتدا نه و بود نرسيده او به مادر و پدر از كهانت مقام اين خوانيم

( » « . مزمور است صديق ملك رتبه به مسيح كهانت داشت انتهاي و عبرانيان 4:110آغاز ؛

17:7 .)

را ملك 20ـ، 19:14 خود غنايم از دهم يك مقابل در ابرام و داد، بركت را ابرام صديق

. باب عبرانيان در داد او بر مي 7به در عميقي روحاني اهميت اعمالي چنين كه خوانيم

مي. منعكس را هارون كهانت اينجا در و بود، هارون جد ابرام زيرا حقيقت. دارند اين كند

ملك ملك كه كهانت كه است معنا بدين داد بركت را ابرام هارون صديق كهانت از صديق

. كه حقيقت اين است بزرگتر بركت كننده دريافت از دهنده بركت زيرا است، بزرگتر هم

ملك به ده ابرام كهانت صديق برتري كه هارون كهانت از است تصويري خود داد يك

30

مي ملك تأييد را پايين صديق مقام كه كسي زيرا ده كند، خود باالتر مقام به دارد يكتري

دهد. ميگفت، 21:14-24 سدوم پادشاه مقابل در را» اما اموال و واگذار من به را مردم

». دار نگاه خود مي براي وسوسه را ما شيطان كه است با بدينسان را خود تا كند

مي دارند ما اطراف مردم حاليكه در كنيم سرگرم وسايل و پاسخ. حاشيه در ابرام ميرند

. گرفت نخواهد تو اموال از چيزي هيچ كه گفتباب. ) 4الف- ابراهيم موعود (15وارث

باب 1:15 آخر آيه با نزديكي ارتباط اول . 14آيه پادشاه انعام پاتريارخ چون دارد

گفت، او به يهوه نپذيرفت، را اجر » سدوم و هستم، تو سپر من مترس، ابرام اي

». تو عظيم . بسيار بخشيد ثروت او به و داد قرار خود حفاظت در را ابرام بدينسان وبي 2:15-6 كه مي ابرام بود او اوالد وارث دمشقي اليعازر غالمش، مبادا كه ترسيد

. به كه نسلي داد، نسلي و پسر وعدة او به خدا اما بود اينگونه زمان آن قانون زيرا گردد،

بي ستارگان . تعداد زمان از زيرا است، محال امري چنين انسان نگاه از باشند شمار

. بچه عادل را او خدا و داشت، ايمان خدا وعده به ابرام اما بود گذشته ساراي شدن دار

عادل. مي شمرد را آن نويد اينجا در كه ايمان توسط روميان شمردگي در ،3:4خوانيميعقوب 6:3غالطيان و ،23:2 . در خدا است شده مي 16:13تكرار او وعده نسل كه دهد

در يعني اينجا در و شود، زياد زمين بار . 5:15همچون تصويري غبار ستارگان تعداد به

ابرا طبيعي اوالد از يهودي ماست كه كساني نسل. زادهــ از هستند تصويري ستارگان اند

مي شمرده عادل ايمان توسط كه كساني ــ غالطيان ) روحاني به كنيد نگاه (. 7:3شوند

7:15-21 ( آيات ذريت وعده اينكه براي ) 6-1خدا آيات( سرزمين را( 21-18ـ، 8ـ، 7و ،

آيات ) كرد استفاده مهم بسيار اما عجيب بسيار نماد يك از كند بارون(. )21-9تأييد ديويدDavid Baron )مي شرح دهد: چنين

ميان از طرف دو پيماني، يا قرارداد عقد هنگام به كهن شرقي رسوم طبق بر

مي شده كشته مي حيوانات شهادت نمادين شكلي به رو اين از كه گذشتند، دادند

( ارميان به كنيد نگاه گذاشت خواهند پيمان و عهد اين راه در را خود زندگي

پيدايش(. 18:34-19 در نمادي 15اكنون مشتعل چراغ و دود پر تنور كه خدا خودِ ،

مي عبور حيوانات اجشاد ميان از بود، او نظاره از تنها ابرام درحاليكه گركرد،

. بود خدا رايگان فيض باشكوه نمايش چنين

خدا به تنها آن تحقق و است، بوده بالشرط عهد يك اين اينكه بر بود نشاني خود اين

. داشت بستگي

31

الشه عبارت، اين درباره ديگر نظري طبق اسرائيل بر قوم از نمادي قرباني هاي

. هستند. امتها از نمادي الشخورها نباشد هستند ايشان آن از كه ًزميني مسلما

. در و شد خواهد آزاد مصر اسارت از اسرائيل است مصر چهارم همان بهپشت

. توصيف مشتعل چراغ و دود پر تنور گشت خواهد باز ملي كنعان سرنوشت كننده

. خدا نام بر دادن شهادت و رنج ــ است اسراييل . ساكنان شد نخواهد كامل اسرائيل رهايي نشود تمام اموريان گناه كه زماني تا

مي بي نابود سرانجام بايد كنعان مي. دين اجازه شريران به هميشه خدا اما تا شدند دهد

. او رسانند آزاري او قوم به نظر به هم گاهي و دهند، جوالن شوند داوري اينكه از پيش

نمي و است، فاسد )صبور اموريان حتي ــ شود هالك كسي كه او(. 9:3پطرس 2خواهد

مي اجازه شرارت همچنين اسفناك عواقب تا برسد هم نتيجه به ظاهر در شرير كه دهد

. . است عادالنه ًخشمي كامال او خشم رو اين از باشد روشن همه برايمي 14و 13آيات مطرح را زماني مشكل شده. يك پيشگويي چنين آيات اين در سازند

مدت به ابرام قوم كه پايان 400است در و خواهندكرد، بردگي بيگانه سرزمين در سال

. اعمال در گشت بازخواهند بسيار ثروت با دوره اين 6:7اين شده 400نيز تكرار سال

است. خروج بني مي 41 ،40:12در كه روز خوانيم آن تا ساكن 430اسرائيل مصر در سال

بودند. غالطيان مي 17:3در زمان پولس تا كرد تأييد را ابراهيم با عهد خدا زمانيكه از كه گويد

شريعت .430اعطاي دارد وجود زماني فاصله سالمي داد؟ چگونه انطباق هم با را سالها اين توان

پيدايش 400 در كه اعمال 14ـ، 13:15سالي در به 6:7و دارد اشاره است شده ذكر

. خانواده و يعقوب مصر در اسرائيل سخت مصيبتهاي مصر زمان به كه هنگامي اش

. . شد رفتار آنها با شاهانه بسيار مقابل در بلكه نبودند بردگي و سارت در آمدندخروج 430 در مصر اشاره 41ـ، 40:12سال در اسرائيل قوم كه زماني كل به ايست

. . است درست تصوير يك اين روز بدان تا ــ بودندغالطيان 430 در خروج 17:3سال در كه را زماني همان ً شده 41ـ، 40:12تقريبا ذكر

مي پوشش كه. است، زماني تا كرد تأييد را ابراهيم عهد خدا كه زماني از سالها اين دهد

مي را مصر به رفتن تدارك ) يعقوب پيدايش اند شده حساب اعطاي( 14:46ديد تا و ،

مي ادامه مصر از خروج از بعد ماه سه يعني يابند. شريعت

32

پيدايش در نسل مي 16:15چهار خروج را در : 20-16:6توان قهات، الوي، يافت

. آيات در كه را سرزميني هنوز اسرائيل موسي بود، 21-18عمرام، شده داده وعده

( . كرد حكومت آن بر سليمان بود نكرده ايالتهاي( 24ـ، 21:4پادشاهان 1تصرف عنوان به ،

. مي كامل زماني عهد اين نكردند تصرف را آن او قوم اما مسيح خراجگزار، كه شود

. نمي چيزي هيچ گيرد دست به ر وقفه سلطنت هدف اين اجراي در .تواند كند ايجاد اي

داده وعده رخ ً وقعا كه گويي است، مسلم بسيار خدا اند!هاي ( آيه مصر مي( 18رود نهري ً عموما و را است داشته جريان غزه جنوب در كه دانند

. نيل رود نه و است معروف األريش وادي نام به اكنونبابهاي. ) 5الف- جسم خواهش فرزند (17، 16اسماعيل

گناه 1:16-6 ذات مي بيقراري ديده اينجا در انتظار. آلود به اينكه جاي به ساراي شود

. زمان در هاجر ً احتماال بياورد پسري هاجر او، كنيز از تا كرد متقاعد را ابرام بنشيند خدا

. نابساماني تمام وفادارانه خدا بود رسيده او به مصر در ناخوشايند زناشويي اقامت هاي

مي ثبت را خود . قوم شد، حامله هاجر كه هنگامي نكند تأييد را آنها هيچگاه اگر حتي كند،

. خاتونبه را ابرام عمل اين به واكنش در هم ساراي كرد نگاه تحقير ديده به خود

. از است تصويري موضوع اين كرد بيرون خانه از را هاجر سپس كرد، سرزنش

. نمي آنها شريعت و فيض ميان ) ناسازگاري غالطيان باشند ساكن يكجا (.31-21:4توانند

اما هستند، قبول قابل فرهنگي نظر از نظر به قسمت اين در رفتارها از برخي درحاليكه

. هستند غيرعادي مسيحيت ديدگاه از ً مسلمامي 7:16-15 منتهي مصر به كه شور بيابان در هاجر خداوند درحاليكه فرشته بود، شد

. مي ظاهر را خود تجسم از قبل كه بود عيسي خداوند فرشته اين آمد او به نزد كه كرد،

مي حالت مسيح )اين تجلي داوران(. ) Christophanyگويند مقالة به خداوند فرشته مورد در

.( 6باب كه داد وعده او به و شود، ساراي تسليم و بازگردد كه گفت هاجر به او كنيد نگاه

! . تحقق به عرب قوم ظهور با وعده اين مسلما شد خواهد عظيم امتي سر پسرش

» ... « مالقات. خدا با كه كساني از بسياري براي شو مطيع و برگرد عبارت پيوست

به كرده مهمي عطف نقطة مي اند آيد. شمارآيه در هاجر مي 13فرياد » را ديده كه هستي خدايي تو كرد، تعبير چنين توان

گفت،« مي او زيرا .« شوي، نگريستم» بيند، مي مرا اوكه عقب به نيز ينجا ا او آيا

را چاه «آن ُرئي » ) بَئَرلَحي مرا و است زنده كه كسي چاه معناست، بدين كه ناميد

بينيد(. مي

33

16:16. بود ساله شش و هشتاد ابرام آمد دنيا به هاجر براي اسمائيل كه هنگامي

مي خدا معناي به اسماعيل . نتام . در ما رسيد هاجر فرياد به او مورد اين در است شنود

فيض از نمادي ساراي و شريعت از نمادي هاجر كه بسپاريم خاطر به بايد واقعه اين

غالطيان ) به كنيد نگاه (. 4است

آيه 1:17-14 در ابرام براي خدا مي 1كالم ديگر شايد كه بگويد را اين لفافه در خواهد

. بالفاصله كند كار او براي خدا كه بگذارد و است بس انساني قوت و توان با كردن كار

مي تازه را خود عهد خدا اين از مي پس او به و (كند مكرم ) پدر ابرام ديگر او نام كه گويد

. ) ( اين براي نشاني عنوان به ختنه سپس است بسيار امتهاي پدر ابراهيم بلكه نيست

. مي انجام پسر روي بر كه جراحي عمل اين گرديد مقرر بر عهد بود فيزيكي نشاني شود

. در زمان آن تا عمل اين اگرچه است خدا منتخب و زميني قوم به متعلق فرد آن اينكه

مي انجام خانواده خاورميانه و ابراهيم براي اما جديدي شد، مفهوم و منا موضوع اين اش

. روزه هشت پسر هر آن از پس و شد، ختنه ابراهيم خانه در پسري هر گرفت خود ايبه

مي ختنه مي بايد رانده قوم از بايد گرنه و بيرون شد، بايد قوم جماعت از اينكه يعني ــ شد

مي آيات ) رانده كتاب(. 14-9شد در گاهي شدن منقطع به اصطالح كشتن معناي به مقدس

خروج همچون است، رفته محروم. 15ـ، 14:31كار معناي به اينجا مانند ديگر، موارد در

. است اجتماعي حقوق از شدنمي نشان خاطر و است بين نكته ً كامال مورد اين در رسول ابراهيم پولس كه سازد

( شد شمرده عادل شود، ختنه اينكه از » 6:15پيش عدالت(. آن بر بود مهري او ختنه

( » روميان داشت را آن هم ختنه از پيش كه نشان(. 11:4ايماني هيچ ايمانداران امروزه

روح آنها ندارند؛ خود در دارند فيزيكي خود ايمان از نشاني عنوان به را القدس

(. 30:4افسسيان)

ختنه عالمتاست او قوم و او ميان كه عهدي بر باشد ظاهري نشاني تا كرد مقرر را ختنه خدا

« 14-10:17پيدايش) « شناخته(. ختنه اهل عنوان تحت ابراهيم فرزندان تمام رو اين از

) شده اعمال « 45:10اند « شده( ناميده نامختونان امتها ) و افسسيان همچنين(. 11:2اند

بود آورده بدست فيض توسط ابراهيم كه عدالتي بر است مهري و نشان عمل اين

(. 5:4روميان)

واژه آن از پس . »اما » « » لبهاي » گرفت خود به گوناگوني معاني مختون و ختنه هاي

( خروج« »12:6نامختون . گوشهاي( است سخنوري در مهارت عدم معناي به كه

» خداوند« » از اطاعت و كردن محبت و شنيدن در ناكامي از نامختون دلهاي و نامختون

34

مي ) سخن الويان تثنيه 41:26گويند ارميا 6:36ـ؛ 16:10؛ اعمال 10:6؛ »51:7؛ نامختون(.

حزقيال« ) .7:44گوشت است( ناپاك معناي به ( » « كولسيان مسيح اختنان جديد، عهد صليب( 11:2در روي بر او مرگ معناي به

مي. ختنه مسي در شدن يك با ايمانداران » است به ناساختنه ختنه را آن پولس شوند؛

» مي جسماني بدن كردن بيرون يعني ) دست، كولسيان مرگ(. 11:2نامد از ختنه اين

مي سخن جسماني طبيعت به توصيف. نسبت را ايماندار هر وضعيت مسأله اين گويد

گناه مي اعمال عملي جنبه در را آن بايد اما ) كند، كولسيان كرد دنبال جسم (.5:3آلود

مي توصيف حقيقي ختنه را ايمانداران خدا ) رسول فيلپيان در( 3:3كند موضوع اين و ،

شريعت حزب يك با كامل « ) تضاد غالطيان » است ختنه اهل نام به يهودي (. 12:2گراي

قوم نجات خاطر به شريعت فرايض از برخي موضوع، اين بودن نمادين بر عالوه

. باعث ختنه كه باورند اين بر امروزه پزشكان از بسياري است بوده امتها امراض از خدا

مي آنها همسران در چه و مردان در چه سرطان اشكال برخي از شود.جلوگيريديگر 15:17-17 ساراي كه گفت (ساراي خدا ( شاهزاده ساره نامش بلكه نباشد،

. پاتريارخ زاييد خواهد برايش پسري او سالة نود زن كه داد وعده ابراهيم به و باشد

بي نه و بود شادي روي از او خنده اما روميان. ) خنديد، نشد متزلزل او ايمان -18:4ايماني

21 .)

خدا 18:17-27 كند، زيست خدا نزد اسماعيل كه خواست خدا از ابراهيم كه هنگامي

. اسماعيل اينحال، با يافت خواهد تحقق اسحاق پسرش توسط عهد آن كه گفت او به

. از نمادي اسحاق شد خواهد عظيم امتي و شد، خواهد بارور و يافت خواهد بركت

مي خود نهايي تحقق به خدا عهد او توسط كه بود، رسيد.مسيحمحض اطاعت : ابراهيمبه روز همان نماييد ختنه ابراهيمتوجه اسماعيل پسرش و

شدند.بابهاي. ) 6الف- عموره و (19، 18سدوم

باب 1:18-15 وقايع از پس . 17بالفاصله در كه شدند ظاهر ابراهيم بر مرد سه ،

. مهمان با ساره و ابراهيم بود خداوند خود آنها از يكي و فرشته آنا از نفر دو نوازيحقيقت

( عبرانيان فرشتگان ناخواسته است خاورميانه فرهنگ فرشتگان( 2:13خاص از آنكه و

. سخنان ساره بودند صحبت مشغول آنها كه هنگامي و كردند خدمت را بود برتر هم

مي كه شنيد را بي خداوند او خنده و زاييد، خواهد پسري آينده سال تا را گفت او ايماني

« : . خداوند نزد امري هيچ مگر نمود سرزنش را او سخت سؤال اين با او نمود فاش

( » آيات شد تكرار دوباره وعده اين او ترديد رغم علي اما است؟ عبرانيان(. 15-9مشكل

35

بي 11:11 اين رغم علي ساره كه است امر اين به بيانگر شد تبديل بعدها مقطعي ايماني

. ايمان زننابود 16:18-33 را سدوم دارد قصد كه نمود آشكار ابراهيم بر خداوند اينكه از پس

مي قدم شهر در فرشته دو درحاليكه و آغاز كند، ابراهيم شفاعت معكوس شمارش زدند،

. در ... ... ... ... .... هم عادل مرد ده اگر حتي ده بيست سي چهل پنج و چهل پنجاه ــ شد

نمي پيدا نمي شهر نابود را سدوم خداوند نمونه! شد ابراهيم دعاي يك كرد از عالي اي

( . آيه بود جهان تمام داور شخصيت اساس بر دعا اين است مؤثر اين( 25شفاعت و

مي منعكس را شناخت شهامت يك تنها كه داشت عميقي فروتني حال عين در اما كرد،

مي خدا از . نزديك از دست ابراهيم كه هنگامي دهد نشان خود از فروتني چنين توانست

آيه ) رفت او نزد از و داد خاتمه موضوع اين به خداوند برداشت اسرار(. 33شفاعت

آيه كه حقيقتي كه هست زندگي در مي 25بسياري براي بيان كننده ارضا پاسخ تنها كند

. است آنهاخانواده انسان يك عنوان به ابراهيم براي خدا كه احترامي غافل از شد قايل دار

آيه ) (.19نشويد

همجنس 1:19-11 با سدوم . نام دليل تنها اخالقي فساد اما است شده مترادف بازي

. حزقيال در نبود شهر اين نان، » 50ـ، 49:16نابودي فراواني غرور، را سدوم گناه خداوند ،

» مي نام رفاهيت برد.سعادتمنديسپري او خانه در را شب كه خواست آنها از اصرار به و پذيرفت را فرشته دو لوط

مي خوبي به كه چرا . كنند، مردان كند تهديد نيز را آنها خطر اين است ممكن كه دانست

. نا كمال در لوط كنند تجاوز هم آسماني ميهمانان اين به كه بودند اين پي در حتي سدوم

به را خود دختران شرمساري كمال در و دهد نجات را خود ميهمانان كرد تالش اميدي

. كوري آنها بر ً موقتا فرشتگان شد، آنها نجات باعث معجزه يك تنها كرد پيشنهاد آنها

. كردند عارض

همجنسبازي ( پيدايش عتيق عهد در الويان 26-1:19هم )13:20ـ؛ 22:18؛ روميان( جديد عهد در و

مي( 10:1تيموتاؤس 1ـ؛ 9:6قرنتيان 1ـ؛ 18:1-32 محكوم را همجنسبازي خدا با. ، او كند

. شريعت در داد نشان مسأله اين از را خود خشم عموره و سدوم شهرهاي كردن ويران

. خدا ملكوت وارث كند همجنسبازي كه هركسي بود مرگ همجنسباز حكم موسي،

. شد نخواهد

36

مي خود فاسد زندگي براي را گراني بهاي همجنسخواهان اصطالح به پردازند.اين

مي )پولس » « روميان يافتند خود در را خود تقصير سزاوار عقوبت خود در آنها كه گويد

27:1 ( نوع(. يك کاپوسی سارکوم پينيوموسيتيس، مقاربتي، بيماريهاي شامل اينها ب

. غيرمعمول( تغييرات و احساسي و ذهني اغتشاش همچنين است ايدز و سرطان

. دارد همراه به را شخصيتيو كند توبه خود گناه از اگر گناهكاران تمام همچون مرد چه و زن چه همجنسباز يك

نجات عنوان به را مسيح عيسي مي خداوند بپذيرد خود . دهنده از خدا گرچه يابد نجات تواند

. دارد دوست را آنها اما است متنفر همجنسبازان گناه . كتاب دارد تفاوت همجنسگرايي با مي همجنسبازي محكوم را آن عمل ئ مقدس كند؛

. تن آن به اما دارند كاري چنين انجام به گرايش كه هستند بسياري را آن گرايش نه

روح. نمي قوت به آنها مي دهند مقيد را خود وسوسه القدس اين برابر در كه سازند

. خود همجنس به كه هستند بسياري مسيحيان كنند زندگي پاكي در و نموده مقاومت

. دارند گرايشنگريسته.... پشيماني و غم در را خود تغيير وضعيت را آن نتوانستند اما، اند،

روح غرق شده دهند، اين القدس حقيقت در كه بيبند، را پاكي و صبر قدرت تا اند

... را خود مداوم و دروني عيب اين مسيح، به وفاداري در آنها است تقديس خود

مي .تحمل يابد جالل خدا و گردد كامل انسان ضعف در االهي قدرت تا كنند

مي گرايشهايي چنين مقصر را خدا اين برخي بلكه نيست، مقصر خدا اما دانند،

. . دارد شرارت به گرايش آدم كردة سقوط فرزند هر است بشر گناه نتيجه مسايل

زمينه در برخي و دارند، ضعف زمينه يك در . برخي نيست، گناه شدن وسوسه ديگر اي

. است گناه دادن تن وسوسه به بلكهرهايي هم شهوت اشكال ديگر براي كه همانگونه است، رهايي همجنسبازي براي

. است. مهم بسيار موردي هم براي راه اين در االهي مدد و ياري بااينحال، هستروش اينكه بدون بپذيردند، شخص يك عنوان به را همجنسبازان بايد مسيحيان

. داد، جان برايشان مسيح كه هستند كساني هم آنها زيرا كنند سرزنش را آنها زندگي

آن » از غير به كه مقدسي زندگي سوي به را آنها شده كه شكلي هر به بايد ايمانداران

( » عبرانيان دهند سوق ديد نخواهد را خداوند (.14:12هيچكس

خانواده 12:19-29 و لوط به . فرشتگان اما كنند ترك را شهر كه كردند اصرار اش

. آمد مسخره آنها نظر به امري چنين كند، متعقاد را دامادهايش كرد سعي او كه هنگامي

بي را او اداعاهاي او مرتد . زندگي لوط، فرشتگان فجر طلوع هنگام به ساخت اثر

37

. لوط هم آن از پس حتي كردند همراهي سدوم از بيرون به تا را درخترانش و همسرش

. مرد ده حتي فاسد شهرهاي از يكيديگر بماند، صوغر در داد ترجيح و كرد، تلف را وقت

. ابراهيم دعاي اما نمود ويران را آن خدا پس نشد، يافت سدوم شهر در هم عادل

زيرا بي نماند، بيرون جواي انقالب آن از را لوط و آورد، ياد به را ابراهيم خدا

. آورد

زير رو اين از و بود، شهر در همچنان او دل اما كرد، ترك را شهر لوط همسر گرچه

( » « . لوقا آريد ياد به را لوط زن ديگر عبارتي به گرفت قرار خدا او( 32:17داوري مسيح ،

نمي جدي را او نجات كه كساني براي باشد هشداري تا زد مثال گيرند. را30:19-38 . او دختران شد ساكن كوه يك در غاري در و آمد بيرون هم صوغر از لوط

. به زاييد پسري بزرگ دختر نتيجه در كردند نزديكي با و شد مست او و نوشانيدند را او

. بني و موآب نسل اينجا از عمي بن نام به زاييد پسري كوچك دختر و موآب آغاز نام عمون

بني همسايگان بعدها كه . شد، مردان كه بودند موآبي زنان همين آينده در شدند اسرائيل

( اعداد كشاندند زنا به را عموني( 3-1:25اسرائيلي پرستش و به را اسرائيل كه بودند ها

دادند ) رواج آن توسط هم را فرزندان قرباني كه دادند، سوق ؛33:11پادشاهان 1ملكومدنيوي مي 8 ،7:2پطرس 2از(. 35:32ارميا خاطر به اما بود، عادل مردي لوط كه دانيم

آيه ) نگذاشت بجا خوبي شهادت آيه( ) 14بودنش همسرش دوستانش،( 26، دامادهايش، ،

) ( ) ( ، شد فقر ناگهان اما شد ثروتمند او اموالش، ، بود سدوم در كسي مشاركتهايش

آيه ) آيه( ) 35شخصيتش زندگيش ً تقريبا و كارش، و كسب دخترانش(. 22، زشت رفتار

. فراري راه هيچ بودند سدوم شهر اخالقي معيارهاي تأثير تحت آنها كه است آن از حاكي

عبرانيان ) (. 3:2نيست

باب. ) 7 ابيملك و (20ابراهيم

همان 18- 1:20 سال بيست از پس ديگر باري ابراهيم كه است محال ما نظر در

از خود خواهر عنوان به را ساره و كند تكرار شده، مرتكب فرعون با كه را اشتباهي

! آوريم ياد به گناه به نسبت را خود دايمي تمايل اينكه مرگ است، محال ــ كند رد خود

( است مصر در ابراهيم دورويي تكرار ً تقريبا جرار در ابميك خدا(. 17-10:12واقعه خدا

. او نشود عملي بود ممكن كه بخشد، تحقق اسحاق تولد در را خود اهداف خواست

. . او نيست دنيا تاريخ ميدان اطراف در تماشاچي يك تنها او كرد تهديد مرگ به را ابيملك

بي مي زندگي در حتي نمايد، حكومت خود قوم شرير اعمال بر ابيملك. تواند ايمانان

. ) بي » يك » ابيملك كرد عمل بود خدا دوست كه ابراهيم از بهتر بسيار واقعه اين در ايمان

). شرم بسيار خاص اسم يك نه و است انسان لقب يك توسط ايماندار يك كه است آور

38

! شود توبيخ ديگر دنيوي دهيم، جلوه تمام حقيقت جاي به را حقيقي نيمه يك كه هنگامي

. اينكه خاطر به هم را خدا كرد سعي حتي ابراهيم است ناراستي بلكه نيست حقيقت آن

. مي او نمايد سرزنش آورده مكان آن به را عاقالنه او خود توانست گناه به و كند عمل تر

. . او نزد را ابيملك خداوند رو اين از بود خدا مرد هنوز او اينحال، با اما نمايد اعتراف

. كنند حاصل شفا نازايي از او خانه اهل كه كند دعا ابراهيم تا فرستاد» است » چشم پرده تو براي هديه (16آيه) عبارت يعني داده ، تو به تسكين براي اي

مي. مي پس خاطر » شود رضايت براي مبلغي عنوان به اين كرد، ترجمه چنين را آن توان

مي داده شما به .« شما است شده رفع اشتباه كه مردان تمام براي باشد گواهي تا شود،باب. ) 8الف- وعده فرزند (21اسحاق

خوشحال 1:21-10 والدين شد، متولد ساره و ابراهيم براي وعده فرزند كه هنگامي

( ) نهادند ) نام خنده اسحاق را وي بود گفته خدا كه همانگونه مسأله(. 21ـ، 19:17او، اين

مي را خبر اين كه كساني تمام شادماني و آنها شادماني مي باعث ً. شنيدند احتماال شد

. ً احتماال و است داشته سن سال پنج تا دو بين شد گرفته شير از كه زماني اسحاق

. كه ديد ساره كه هنگامي است داشته سن سال هفده الي سيزده بين اسماعيل

مي استهزا شد، برگزار اسماعيل گرفتن شير از مناسبت به كه ضيافتي در كند،اسماعيل

. اين بر ديلي را عمل اين پولس كند بيرون را پسرش و هاجر كه گفت ابراهيم به

مي مي موضوع جفا فيض بر شريعت كه نمي داند فيض و شريعت اينكه و در رساند، توانند

نمي روحاني بركات و باشند، هم )كنار غالطيان شوند حاصل شريعت اساس بر تواند

29:4 .)

مي 11:2-13 دست از را اسماعيل و هاجر اينكه از به ابراهيم خدا اما شد، محزون داد

. بر خداوند اما شد خواهد بزرگ امتي پدر و اسماعيل كه داد وعده او به و داد تسلي او

. يافت خواهد تحقق عهد او طريق از و است وعده فرزند اسحاق كه ساخت روشن اوحال 21- 14:21 در تشنگي از كنعان جنوب بيابان در پسرش و هاجر كه هنگامي

چشمه بسوي را آنها چشمان خدا بودند، . مرگ در اسماعيل يافتند نجات آنها و گشود، اي

آيه ً احتماال پس نبود، بيش نوجواني هنگام به 15اين را او هاجر كه است معنا اين به

بوته زير ضعفش . » خاطر مي خدا كه است معنا اين به اسماعيل نام كشيد و« اي ، شنود

آيه در بار دو عمل «. 17اين « » كودكان » است شنيده خدا و شنيد خدا ــ است شده تكرار

. مي خدا كنند دعا كه شوند تشويق بايد فرزندان مي و پاسخ و دهد! شنودآيه 22:21-34 در باب 22ابيملك ابيملِك همان ً . 20لزوما بود كسي ابيملك اين نيست

. ابراهيم و ابيملك كه هنگامي و كرده غصب آبي چاه ابراهيم خادمان از سپهساالرش كه

39

به بود شده غصب گذشته در كه آبي چاه درباره پاتريارخ بستند، دوستي پيمان هم با

. . او شد بازگردانيده ابراهيم به چاه و شد بسته عهدي كه شد آن نتيجه و گفت ابيملك

.)» «( كه شهري به شد تبديل بعدها مكان اين سوگند چاه ناميد بئرشبع را آن بالفاصله

مي تشكيل را جنوبي مرزهاي ( بيشتر عنوان. ) به درخت نوعي كزي شوره ابراهيم و داد

. نمود غرس آنجا در يادبودباب. ) 9الف- اسحاق (22قرباني

تلخ 1:22-10 واقعه اين جلجتا واقعه از پس گفت بتوان كتاب شايد رويداد مقدسترين

واضح تصويري كه نيست ديگري واقعه هيچ و روي باشد، بر خدا محبوب پسر مرگ از تر

. خواست او از خدا كه شد آغاز زماني ابراهيم آزمايش بزرگترين دهد نشان ما به صليب

. كه نداشت قصد خدا درحقيقت بگذراند موريا كوه بر سوختني قرباني براي را اسحاق

. كوهي موريا است بوده مخالف انسان قرباني با هميشه او بكند؛ كاري چنين ابراهيم

است ) شده واقع آن در اورشليم كه واقعه( 1:3تواريخ 2است بعدها كه بود همانجايي و

» « . زخم همچون ، توست يگانه كه را خود پسر كه خدا سخن اين داد رخ آن در جلجتا

مي وا درد به را ابراهيم دل او. عميقي كه طوري به بود ابراهيم پسر تنها اسحاق داشت

. بود معجزه حاصل تولدش كه پسري پسر، يگانه ــ بود وعده پسر تنهاكتاب مي در كار به واژه يك كه باري اولين ً معموال الگويي مقدس به تبديل واژه آن رود

كتاب مي ادامة در آن موارد ديگر براي آيه. ) شود محبت آيه( ) 2مقدس پرستش براي( 5و

مي ديده اينجا در بار محبت. اولين از كمرنگ تصويري پسر به نسبت ابراهيم محبت شوند

قرباني ــ بود قرباني بزرگترين از تصويري خود است، خداوند عيسي به نسبت خدا

. نجات خدا ارادة انجام براي دهنده11:2 ،12 » كتاب » در كه است نامي ده از يكي ابراهيم سر ابراهيم، پشت دوبار مقدس

( . پيدايش است رفته كار به انسان درباره بار هفت تكرار اين است شده تكرار هم

خروج 2:46؛ 11:22 لوقا 10:3سموئيل 1، 4:3؛ اعمال 31:22؛ 41:10؛ در(. 4:9؛ ديگر بار سه

مرقس 37:23ـ؛ 22ـ، 21:7متي . 34:15؛ موضوعاتي حاوي تكرارها اين است رفته كار به

. هستند مهم خداوند بس آيه ) خدا (11آيه) فرشته (.12بود

13:22-15 . ابراهيم به خدا بود ابراهيم ايمان بزرگ آزمايش اسحاق قرباني ً مسلما

. اين در اسحاق ً احتماال كند عطا او به بسياري نسلهاي پسرش توسط كه بود داده وعده

. مي را او ابراهيم اگر بود نكرده ازدواج و باشد، بوده ساله پنج و بيست بايد كشتهنگام

مي تحقق وعده آن چگونه عبرانيان ديگر طبق بر كه 19:11يافت؟ داشت ايمان ابراهيم

مي را خود پسر او اگر برمي حتي مردگان از را او خدا بسيار. كشت، ايماني چنين خيزانيد

40

. بود نشده ثبت دنيا تاريخ در قيامت از موردي هيچ لحظه بدان تا زيرا است، توجه قابل

در او ايمان به : 5:22همچنين نماييد با» توجه من تا بمانيد، االغ نزد اينجا در شما

». بازآييم شما نزد كرده، عبادت و رويم، بدانجا چيز پسر هر از پيش ابراهيم

( شد شمرده عادل ايمان )6:15توسط نگاه( شد شمرده عادل اعمال توسط سپس ،

يعقوب به وسيله(. 21:2كنيد او نمايانگر ايمان او اعمال درحاليكه شد، او نجات براي اي

» « . در پدرش ، كجاست؟ قرباني بره پرسيد، اسحاق كه هنگامي بودند او ايمان اصالت

گفت، » او به .«جواب ساخت خواهد مهيا خود براي را قرباني بره وعده خدا اين

بره آيه توسط در كه )13اي يوحنا خدا بره توسط بلكه نيافت، تحقق است شده ذكر

29:1.)

مي ديده مسيح از بارز نشانه دو باب اين : در تنها. است نشان اولين اسحاق شود

از نمادين شكلي به و است، پدر اراده انجام مشتاق است، پدر محبوب كه پسر،

: . بي قرباني است دومين بره شد برخيزانيده خون مردگان مرد، ديگري جاي به كه گناهي

سوختني قرباني آن و شد، ريخته . او مورد در شخصي شد سوخته خا براي ً كامال كه بود اي

خود » كه كرد مضايق ابراهيم از را دردي خدا است، گفته اسحاق جاي به بره شدن مهيا

». آيه در خداوند فرشته داشت دل خودِ 15و 11در عتيق عهد موارد ديگر مانند به ،

. را مكان آن ابراهيم است مسيح عيسي كرد خداوند خواهد مهيا (خداوند يرا ) يهوه

آيه ) . 14ناميد چنين(. ديگر نامهاي است عتيق عهد در تركيبي نامهاي هفت از يكي اين

هستند: ــ رفقه مي» يهوه شفا را تو خروج« ) خداوند (.26:15دهدــ نسي « ) يهوه خروج» من درفش (.15-8:17خداوند

شالوم يهوه

ــ ( » داوران» ما سالمتي (.24:6خداوند

ــ روئي « ) يهوه مزمور» من شبان (.1:23خداوندصدقينو يهوه

ــ ( » ارميا» ما عدالت (.6:23خداوند

ــ شمه « ) يهوه حزقيال» است حاضر (. 35:48خداوندنمي 16:22-19 او زيرا خورد قسم خود به خود خداوند از بزرگتر كسي به توانست

( عبرانيان بخورد مي(. 13:6قسم تأييد او سوگند توسط كه اينجا، در خدا شود،وعده

مي مسيح توسط امتها ديگر بركت غالطيان ) شامل به كنيد نگاه آيه(. 16:3شود در 17خدا

وعده وسعت مي به خود دروازه: هاي ابراهيم ذريت متصرف افزايد را خود دشمنان هاي

41

. « . كرد خواهند حكومت خود مخالفان بر او فرزندان كه است معنا بدان اين شد خواهند

». است شهر خود سقوط مثابه به شهر دروازه تسخيرپسر 20:22-24 دو تنها ابراهيم درحاليكه داشت، پسر دوازده ناحور ابراهيم، برادر

. مي اين چگونه اسحاق و اسماعيل ــ خدا داشت وعده درباره را ابراهيم ايمان توانست

بي فرزندان مورد ! در مي سازد محقق ابراهيم را شمار اليعازر كه كند وادار را او توانست

باب ) كند روانه ابراهيم براي همسري يافتن جستجوي در(. 24در ربكا نام توجه 23:22به

نماييد. باب. ) 10الف- خانوادگي (23آرامگاه

ابراهيم 1:23-16 درگذشت، سالگي هفت و بيست و صد سال در ساره كه هنگامي

ارضي خريد تنها ــ نمود خريداري ساره دفن براي را مكفليه قبر حبرون حتي ساكنان از

زندگاني زمان مدت در مي. او صحبت گرانبها بسيار خريد از عبارات اين آن اش در كه كنند

سرزمين در . ايام حتي ابتدا در است بوده مرسوم شرقي كردند هاي پيشنهاد ابراهيم به ها

. و نپذيرفت احترام و ادب كمال در هم ابراهيم كند انتخاب خود را قبرها از يكي كه

. عفرون ابتدا در نمايد پرداخت ً كامال بود عفرون آن از كه را قبري قيمت كه نمود اصرار

مي ابراهيم اما كرد، پيشنها هديه يك عنوان به را زمين تمام بلكه را قبر تنها كه نه دانست

. مبلغ دريافت بدون را آن كه نداشت قصد مالك واقع در است احترام روي از اينها همة

عفرون. داد، نشان خود از قبر آن خريد براي بسياري تمايل ابراهيم كه هنگامي بدهد

كرده پيشنهاد را خوبي بسيار قيمت كه گويي كرد، پيشنهاد او به نقره مثقال چهارصد

مي. چانه آن سر بر بايد خريدار و بود، گزاف بسيار مبلغ اين درحقيقت پس. است زد

شگفت موضوع اين از همگي پذيرفت را اوليه قيمت همان ابراهيم كه .هنگامي شدند زده

نمي بي ابراهيم يك به كه .خواست كنيم چنين بايد هم ما و باشد بدهكار ايمانو 17:23-20 يعقوب ربكا، اسحاق، ابراهيم، آرامگاه به شد تبديل بعدها مكفليه مقبره

. است. شده بنا آن در مسلمانان مسجد كه است محلي اكنون تاريخي مكان اين ليهباب. ) 11الف- اسحاق براي (24عروسي

كنعانيان 1:24-9 از اسحاق براي مبادا كه داد قسم را خود خادم بزرگترين ابراهيم

بين در او كه بگذارد نه و كند انتخاب . )دختري فيفر اف چارلز كند زندگي .Charles Fالنهرين

Pfeiffer )آيات در كه را مي 4-2قسمي توصيف چنين است، شده كند:ذكركتاب اصالح طبق بچه بر ( مقدسي، ( » « » « بوجود خود پدر صلب كمر يا ران از ها

پيدايش ) مي به كنيد نگاه بر(. 26:46آمدند بود نمادي كمر روي بر دست گذاشتن

مي بوجود كه فرزنداني نشود، آورده بجا سوگند اگر كه صورتي در و اينكه، آمدند،

42

» « مي توليد كمر از كه فرزنداني عبارتي به او يا از را خيانت اين انتقام شدند

» « . مي ناميده اوالد سوگند عمل اين و گرفت اين خواهد در خاص طور به و شد

كه دهد اطمينان كه بود اين ابراهيم خادم مأموريت زيرا دارد، كاربرد قسمت

. شود حاصل ابراهيم براي فرزندي اسحاق توسط

روح 10:24-14 از نمادي اينجا در مي خادم فرستاده پدر توسط كه است شودالقدس

. » « دقت به روايت متن برگزيند عروسي عيسي خداوند يعني آسماني اسحاق براي تا

عروس شناسايي براي نشاني و دارد، هدايايي خادم است، كرده ثبت را سفر تمهيدات

( . كمپل مورداك خداوند مي( Murdoch Campbellمنتخب شرح چنين را موضوع دهد:اينآقايش پسر شايسته كه دختري موقعيت و شخصيت اينكه بر بود نشاني اين

» « . مي سبويي او از بايد تنها او سازد تر رنگ پر را از است كه آنگونه ــ خواست

مي بر عبري متن تا ترجمه بود كرده انتخاب خدا كه را آنكسي اما آب؛ سبوي ــ آيد

را خود بخشندة ذات بايد باشد، مسيح عيسي دور جدة و عظيم امتي مادر

مي نشان ديگران اينگونه به فراوان بسيار آب بلكه آب، سبوي يك تنها نه كه داد

هم. مي شترها به نوشانيدن آب براي را خود آمادگي بايد او منظور بدين و بخشيد

مي مي كرد. اعالم تصور ما كه هنگامي سفر خوب يك از پس تشنه حيوان ده كنيم،

مي كه بودند تشنه آنقدر پي طوالني، آنگاه بنوشند، را آب بشكه ده توانستند

را مي حيوان و انسان بود حاضر كه بود اليعازر دعاي دخترِ همان دختر اين كه بريم

اشاره اين و كند، روحيه خدمت به همچنين ايست و فداكار و مهربان اي

. واال بسيار شخصيتي

هداياي 15:24-52 بدينسان و داد انجام را شرايط اين كه بود محبوب ربكا اين ً مسلما

. هدايت خود پدر خانة سوي به را خادم ربكا كه هنگامي كرد دريافت را ابراهيم خادم

مي مي ابراهيم خادم . كرد، اينكه محض به است رسيده پايان به او جستجوي كه دانست

گرمي به را همراهانش او داد، شرح البان خود، برادر براي را وضعيت اين ربكا

. اين تمام كرد خواستگارس اسحاق براي ربكا از خادم كه شنيد سپس و پذيرفت،

كه سازند متقاعد را ربكا پدر بتوئيل، و البان تا دادند هم دست به خوشاينددست اتفاقات

. است ديده تدارك خداوند را ازدواج اينتأييدي 53:24-61 مهر تا كرد تقديم او مادر و البان، ربكا، به هدايايي خادم سپس

. صورت تأخير ربكا عزيمت در كه خواستند خانواده بعد، روز صبح پيوند اين بر باشد

. شد عازم خانواده بركات به او و كرد حل را مشكل رفتن براي ربكا اشتياق اما پذيرد،ربكا 62:24-67 مالقات به كه هنگامي بار اولين براي موريا واقعه از پس اسحاق

مي مي ظاهر نجات. رود كه باري اولين پس و شود قيام و تدفين مرگ، از پس را دهنده

43

مي آسمان به مي صعود خود منتخب عروس ديدار براي او كه است زماني )بينيم آيد . 18-13:4تسالونيكي 1 بدون(. او است مالقاتها زيباترين از يكي ربكا با اسحاق مالقات

پاترارخها ديگر خالف بر و بست، او به دل و كرد ازدواج او با و باشد ديده ً قبال را او اينكه

. نداشت ديگري همسر هيچابراهيم. )12الف- (18-1:25نسل

تواريخ 1:25-6 اول . 32:1در آيه نظر به است شده ناميده ابراهيم متعه 6قطوره

. صيغه زن او پس باشد موضوع اين بر تمام تأييدي از كه كسي است، بوده ابراهيم اي

. ثبت را دنيوي مسايل دخالت خدا ديگر باري نيست برخوردار خانه در همسر يك مزاياي

. مي نيستند او تأييد مورد آنها هيچگاه كه كندكه 7:25-18 بود ضخصي دومين و بداد جان سالگي پنج و هفتاد و صد سن در ابراهيم

. آيات در كه اسماعيل پسر دوازده شد دفن حبرون مقبره شده 16-12در برده به نام اند

( » « : آيه آمدند پديد او از رئيس دوازده بخشيدند تحقق ابراهيم به خدا با(. 20:17وعده

مي تبديل روايت توجه كانون به اسحاق اسماعيل، شود.مرگاسحاق. ) (35:26-19:25ب

اسحاق. )1ب- (34-19:25خانواده

ازدواجش 19:25-26 از پس سال بيست تا ً تقريبا . نازادربكا دعاي خدا سپس بود

. تا بود ساخته گم در سر را او پسر دو اين ميان نزاع شد حامله او و داد جواب را اسحاق

.) اول ) نوزاد ادوم و اسرائيل شد خواهند رقيب امت دو سر آنها كه گفت او به خدا اينكه

. ) ( . ) هم ) تولد هنگام به حتي شد ناميده فريبكار يعقوب ديگر و شد نهاده نام مو پر عيسو

مي . يعقوب زماني بود چسبيده را اسحاق پاشنه كه چرا جويد سبقت برادرش از خواست

. داشت سن سال شصت او شدند، متولد اسحاق دوقلوهاي كهكه 28ـ، 27:25 ماهر صياد يك به شد تبديل عيسو شدند، بزرگ پسرها كه هنگامي

. ساده يعقوب مقابل در بود خانه از بيرون ً . غالبا را عيسو اسحاق بود نشين چادر و دل

. » « . بود مامان پسر او ً احتماال داشت دوست را يعقوب ربكا اما داشت، دوستپدر 29:25-34 اموال از سهم دو كه داشت دا امتياز اين نخست پسر عنوان به عيسو

مي ارث به ديگر پسر كه آنچيزي دوبرابر يعني، ــ برد ارث به شد. را تبديل او سپس برد

. نخست حق به موضوع اين سرخانواده يا طايفه يك . به مورد در بود معروف زادگي

مي مي عيسو، او كه گفت نيز را اين . شد شكار از عيسو روزي باشد مسيح جد توانست

مي بازمي سرخ آش خود براي يعقوب كه ديد آن. گشت، از قدري التماس با آنقدر او پزد

) ( » بر » هم نام اين و گذاشتند، او بر را ، ادوم سرخ مستعار نام كه نمود طلب سرخ آش

44

. شد نهاده ادوميان او، اوالد بر هم و حق او دريافت قبال در را آش يعقوب كه هنگامي

. » نخست درخت ميوه جز غذايي هيچ پذيرفت حماقت كمال در عيسو داد، او به او زادگي

». آيه نبوت نشد خريداي بها اين به آيات 23ممنوعه در خدي . 34-29تا خدا يافت تحقق

نخست به خدا استــ مبرهن چيز يك اما نكرد، پوشي چشم عيسو معامله اين زادگياز

به را خود جسماني نياز ارضاي عيسو درحاليكه گرفت، قرار خدا نقشه در و نهاد ارج

. داد ترجيح روحاني بركاتبر تأكيد با برسد پايان به برادرش با يعقوب رفتار نحوه با اينكه جاي به باب اين

نخست به نسبت عيسو كه مي رفتاري پايان به داشت خود عيسو. زادگي فرزندان رسد

. . است شده اعالن عوبديا در آنها نهايي سرنوشت بودند اسرائيل سرسخت دشمنانباب. ) 2ب- ابيملك و ( 26اسحاق

بابهاي ) 1:26-6 بود پدرش مانند به قحطي به نسبت نيز اسحاق و(. 20و 12واكنشمي سفر جنوب سوي به كه درحاليكه داد هشدار به و شد ظاهر او بر جرار در خداوند كرد

. . به خدا داشت را توقفگاه يك حكم و داشت قرار مصر مسير در جرار نرود مصر به

. بالشرطي عهد خدا شد ساكن آنجا در اسحاق اما بماند جرار در ً موقتا كه گفت اسحاق

. كرد تأييد او براي بود بسته ابراهيم با كه را7:26-17 . ه خود خواهر جاي به را خود همسر او ترسيد پدرش مانند به نيز اسحاق

. تأسف داستان ً واقعا كرد معرفي جرار تكرار مردان هم پسر در پدر ضعف كه است باري

اشتباه. به اسحاق گرفت، قرار نكوهش مورد و شد آشكار فريب اين كه هنگامي شود

. . آنقدر ــ شد ثروتمند جرار در اسحاق شد منجر بركت به اعتراف كرد اعتراف خود

. رو اين از كند ترك را شهر آن كه خواست او از بود آنجا حاكم كه ابيملك كه ثروتمند

. كرد مكان نقل نبود دور هم زياد كه جرار دره به جرار از اسحاقچاه 18:26-25 . فلسطينيان چاه كندن براي بستند بود، كرده حفر ابراهيم كه را هايي

. ) ( ) ( از اسحاق سرانجام گرفت در فلسطينيان با نزاعي دشمن سطنه و نزاع عسق

. را آن رو اين از نگرفت، در نزاعي نمود حفر چاهي كه هنگامي بار اين و رفت فلسطين

. ) بت ) به آنجا از ناميدند اتاق يا وسيع مكانهاي ديگر رحوبوت باري خدا كه جايي رفت، شبع

) ( و ، پرستش كرد بنا مذبحي اسحاق كه جايي و بخشيد، اطمينان بركت وعده از را او

(. خيمه ( ) ( براي آب كه همانگونه تازگي نمود حفر چاهي نيز و ، سكونت نمود برپا اي

. است ضروري ما روحاني حيات در نيز كالم آب است، ضروري ما جسمي زندگي

آيات 26:26-33 دربارة مي 31-26ويليام گويد: چنين

45

مي جدا جرار در ساكن مردم از را خود اسحاق كه براي هنگامي ساكنان كند،

مي او نزد خدا مي.... بركت هنگامي تنها مسيحيان دنيا آيند به نحو بهترين به توانند

.... سازند جدا آن از را خود كه كنند كمك

شد جدا ابيملك از اسحاق كه روزي همان در .درست يافتند آب اسحاق خادمان

( بود بسته عهدي ابيملك با ً موقتا زيرا بود ناميده شبع بئر را مكان آن (.31:21ابراهيم

مي بئرشبع يا شبع را آن شرايط همان تحت اسحاق هم نامد.اكنونبي 34:26-35 دختر دو بسمه، و يهوديه با عيسو و ازدواج اسحاق رنجش باعث ايمان،

. اين همچنين كرد اختيار ديگري بسيار ناموافق يوغهاي زمان همان از و شد، رفقه

بي نخست موضوع براي را او مي لياقتي نمايان ما بر بيشتر چه هر سازد.زدگييعقوب. ) ( 43:36-1:27پ

باب. ) 1پ- يعقوب توسط عيسو (27فريب

1:27-22 . اكنون اسحاق گذشت قبلي باب وقايع از سال هفت و سي ً سال 137تقريبا

مي گمان و بود، شده تار چشمانش شايد داشت، است، رسيده فرا مرگش زمان كه كرد

پيدايش ) درگذشت سن همان در اسماعيل برادرش كه خاطر اين چهل(. 17:25به او اما

. كرد زندگي هم ديگر سال سه وبركت را او آن قبال در تا خواست، عيسو از آهو گوشت مي اسحاق كه هنگامي

دسيسه ربكا را دهد، او كه يعقوب براي را بركت و دهد فريب را خود شوهر تا چيد اي

. بركت را يعقوب كه بود داده وعده خدا زيرا نبود الزم او نيرنگ بگيرد داشت دوست

باشد،(. 23:25دهد )مي داشته را آهو گوشت طعم و عطر تا پخت او براي بز گوشت او ب

. باشد مو از پر عيسو دستهاي همچون تا گذاشت يعقوب دستهاي بر آهو پوست و

. ما بد عيسو دستهاي همچون مو از پر دستهاي كرد؛ توكل خود احساسات بر اسحاق

. لوتر مارتين كه همانگونه كنيم تكيه خود احساسات به روحاني مسايل در Martin)نبايد

Luther) مي باره اين گويد: درمي مي احساسات و هستند؛ آيند فريبنده احساسات و روند،

داشته باور را آن كه ندارد ارزش ديگر چيز هيچ و است؛ خدا كالم ما محك سنگ

باشيم.

. او و بود مقصر امر اين در هم يعقوب اما بود، چيده را فريب اين طرح ربكا اگرچه

. كرد درو بود كاشته كه . آنچه مي. موضوع اين مورد در مكينتاش اچ گويد: سيمي.. مشاهده را يعقوب زندگي كه فريب هركسي و نيرنگ به او اينكه از پس كند،

بسيار بهره دنيا اين سعادت از او كه يافت درخواهد گرفت، خود پدر از را بركت

46

. مي او برادر برد مجبور اندكي امر ين از اجتناب براي او و بكشد، را او خواست

... شد مجبور او داد فريب را او البان او عموي بگريزد؛ خود پدري خانه از شد

... ... و خيانت نمود تجربه را رئوبين پسرش پستي او كند ترك را او مخفيانه

همسر بي درگذشت او سپس شكيم؛ اهالي به نسبت الوي شمعون رحمي

... همه از بدتر و يوسف؛ نابهنگام و ناخوشايند پايان نمود تجربه را خود محبوب

غريب سرزمين در آنجا در و برود، مصر به قحطي خاطر به شد مجبور اينها

مرد...

23:27-29 . توجه جالب داد بركت حفاظت و مالكيت، سعادت، در را يعقوب اسحاق

مي اعالم پاترارخها كه بركاتي كه مي است تحقق تدريج به آنها بود؛ نبويت يافتندكردند

مي سخن الهام به آنها حقيقت در گفتند.زيرا،از 30:27-40 واهمه و ترس با يافت، آگاهي فريب از و بازگشت عيسو كه هنگامي

. نمي ديگر و بود شده عطا يعقوب به بركت اما خواست بركت را اسحاق آن كه شد

عبرانيان ) :17، 16:12بازگرداند داشت(. عيسو براي كالمي اسحاق اينحال با ) به» ) و بود، خواهد باال از آسمان شبنم از و زمين، فربهي از دور تو مسكن اينك

شد خواهد واقع و كرد، خواهي بندگي را خود برادر و زيست، خواهي شمشيرت

( » انداخت خواهي خود گردن از را او يوغ زدي، سرباز چون —40ـ، 39آيات كه

([ Moffatt]موفات

ادمي كه است آن از حاكي آيات خواهند اين جنگجو كرد، خواهند زندگي بيابان در ها

. شوريد خواهند حكومت اين عليه بر روزي اما بود، خواهند اسرائيل تسلط تحت بود،

پيوست ) وقوع به يهودا پادشاه يورام، سلطنت زمان در پيشگويي -20:8پادشاهان 2اين

22 .)

نوحه 41:27-46 روزهاي و مرد پدرش اينكه محض به داشت قصد پايان عيسو به گري

. نمود، حاصل اطالع موضوع اين از رفقه كه هنگامي بكشد را يعقوب خود برادر رسيد

. مي تنها نه او برود حران در البان برادرش خانه به گفت يعقوب يعقوب به كه ترسيد

مي بلكه شود هر كشته و شود، كشته خونين جنگ يك در و بگريزد نيز عيسو مبادا ترسيد

. اسحاق نرد از يعقوب رفتن اينكه براي بااينحال، دهد دست از يكباره به را خود پسر دو

مي گفت كند توجيه .را كند ازدواج حتي دختري با عيسو مانند به نيز يعقوب مبادا كه ترسد

به سال بيست از بيش او بازگشت اما بازگردد، زودتر هرچه كه داشت انتظار يعقوب

. او عزيمت از پس چندي مادرش اما بود، زنده او بازگشت زمان تا پدرش انجاميد طول

درگذشت.

47

حران. )2پ- به يعقوب (28 بابعزيمت

فرستاد، 1:28-9 ارام فدان به را او و داد، بركت را او و خواند را يعقوب اسحاق

بين منطقه در از اي نه و بيابد خود براي همسري خود مادري اقوام ميان در تا النهرين،

بدينوسيله. بتواند تا كرد ازدواج اسماعيل دختر با عيسو شد باعث موضوع اين كنعانيان

. مي انجام بد كار او كه گفت بايد بازستاند پدر از را ( بركت نتيجه ) به تا بسيار همسران داد

. برسد خوببيت 10:28-19 در برپا يعقوب آسمان سوي به زمين از نردباني كه ديد خواب در ئيل

« . صميمانه و دايمي واقعي، مشاركت يك حقيقت نمايانگر خواب اين است ميان شده

». خداوند عيسي است تنها انسان و پرجالل خداي ميان خاص طور به و زمين، و آسمان

اشاره نتنائيل با كالقات هنگاك و به ثانوي ظهور با را آن و نمود واقعه اين به آشكار اي

( يوحنا داد ارتباط هزارساله سلطنت مي(. 51:1جالل امروزه ايمانداران از اما توانند

. يعقوب دل ً احتماال كه هنگام اين در شوند بهرهمند خداوند با لحظه به لحظه مشاركت

در خدا بود، آينده ناپايداري و حال، زمان تنهايي گذشته، به نسبت پشيماني از آكنده

. به بود بسته پيمان اسحاق و ابراهيم با كه همانگونه بست، عهدي او با محبت كمال

« : نماييد توجه همراهي : » وعدة » جايي هر در را تو امنيت وعدة ، هستم تو با من

» « : » ، بازآورم زمين بدين را تو تا هدايت وعدة فرمايم، محافظت روي، كه

« : را تو نياورم، بجا گفته ام، تو به را آنچه تا كه زيرا شخصي ضمانت وعدة

كرد نخواهم مي.« رها كه را يعقوب آنجا نام است، كرده مالقات آنجا در را خدا دانست

( لوزكه بود ) . َئيلبيتجدايي ) نهاد ) خدا خانةبيت» از بود، پيش شده خشك هيبت از و شد غافلگير شادي از يعقوب جاييكه ئيل،

شخصي ارتباط « )هيچ . يادداشتهاي داد رخ او براي لحظه يك در چيز همه نداشت خدا با اي

كتاب اتحاديه مقدس(. روزانهمي 20:28-22 نظر به مي سپس چانه خدا با يعقوب كمتر. رسد براي يعقوب درواقع زند

مي چانه بود داده وعده او به خدا كه چيزي آن ) از آيه قوي(. 14زد آنقدر هنوز او ايمان

ده رو اين از باشد، داشته باور را خدا كالم كه بود اجراي نشده براي شرطي را خود يك

. كه كرد مقيد را خود او كه است اين ديگر تفسير اما داد قرار توافق اين در خدا سهم

ده شرطي هيچ ) بدون قسم ديگر براي بدهد اعداد يك به كنيد نگاه مشابه ؛2:21هاي(. 11:1سموئيل 1؛ 31، 30:11داوران

فرزندانش. )3پ- و همسر (24:30-1:29يعقوب،

48

بت 1:29-4 يعقوب كه .هنگامي بود ساله هفت و هفتاد كرد ترك حران مقصد به را شبع

سه و سي و بازگشت كنعان به سپس كرد، خدمت را البان خود، عموي سال بيست او

. به اينكه از پس بود مصر در را خود عمر آخر سال هفده و كرد، زندگي كنعان در سال

مزرعه همان به رسيد حران مشغول فدان البان شبانان از برخي كه شد هدايت اي

گله . چرانيدن يعقوب كه هنگامي كه بود كامل خود زمانبندي در آنقدر خدا بودند خود هاي

گله همراه به راحيل بود صحبت مشغول شبانان . با شبان خود كه يعقوب رسيد سر اش

بودند منتظر چاه سر بر آنها همه بود روز هنوز كه هنگامي چرا كه كرد تعجب بود، خوبي

. نرسند شبانان تمام كه زماني تا كه گفتند جواب در آنها دهند آب خود گوسفندان به تا

. نمي لحظه راحيل خود دايي دختر با يعقوب ديدار بردارند چاه سر از را سنگ پر توانند اي

مالقات را يعقوب خود زادة خواهر كه هنگامي البان براي همچنين و بود، احساس از

كرد.به 15:29-35 خدمت سال هفت ازاي در را راحيل خود دختر كه پذيرفت يعقوب

. روز چند او نظر در سالها اين داشت راحيل به يعقوب كه محبتي سبب به بدهد يعقوب

. باشد. چنين بايد هم خداوند به ما خدمت و آمد. . بود زيبا راحيل اما نبود جذاب و داشت ضعيفي چشمان ليه

برود، حجله به عروسي شب در عروس كه بود اين بر رسم زمان آن رسوم طبق بر

. مي است بوده تاريك هم اتاق ً مسلما و پوشيده صورتي به با يعقوب كه كنيد تصور توانيد

! فريب را او البان شد خشمگين چقدر است ليه او عروس دريافت وقتي صبح هنگام

بزرگتر دختر آنجا رسم طبق بر كه آورد را بهانه اين خود فريب اين براي اما بود، داده

« . گفت، البان سپس كند شوهر اول كن بايد تمام را اين ليه) هفته با عروسي يعني

) برسان پايان به خدمتم را ديگركه سال هفت براي مي دهيم، تو به نيز را او و

هفته بكني.« يك عروسي پايان از به پس سپس كرد، ازدواج نيز راحيل با يعقوب اي،

. و بود كاشته را فريب خود يعقوب كرد خدمت را او نيز ديگر سال هفت راحيل خاطر

مي درو را آن ) اكنون اينكه! يعني است نفرت مورد ليه كه ديد خداوند كه هنگامي كرد

مي محبت او به راحيل از .كمتر دهد( خاتمه مسأله اين به تا بخشيد فرزنداني او به شود

مي عمل هم هنوز االهي جبران قانون هستند: اين ضعيف قسمت يك در كه مردمي كند

مي غني ديگر قسمتي اعتراف شوند. در خداوند وجود به خود فرزندان نامگذاري با ليه

( آيات ( 35ـ، 33ـ، 32كرد ( ) ( و(. ، يهودا پادشاهان نسل ، الوي آمدند كاهنان طبقة او از

. . فرزندان كامل فهرست داريم را يعقوب اول پسر چهار باب اين در مسيح سرانجام

: هستند ذيل شرح به يعقوب

49

: شدند متولد ليه براي كه فرزنداني( ) پسر ) يك ديده، ــ (32:29رئوبين

( ) شنيدن ) ــ (33:29شمعون

( ) پيوست ) ــ (34:29الوي

( ) حمد ) ــ (35:29يهودا

( ) اجرت ) ــ (18:30يساكار

( ) بودن ) ــ (20:30زبولون

: شدند متولد راحيل كنيز بلهه، براي كه پسراني( ) داوران ) ــ (6:30دان

( ) كشتي ) ــ (8:30نفتالي

: شدند متولد ليه كنيز زلفه، براي كه پسرانيدسته )گ ــ ( )اد سعادت از (11:30اي

( ) خوشحال ) ــ (13:30اشير

: شدند متولد راحيل براي كه پسراني( ) مزيد ) ــ (24:30يوسف

( ) راست ) دست پسر ــ ( 18:35بنيامين

صيغه 1:30-13 زن يا همسر عنوان به را بلهه ، خود كنيز نااميدي كمال در ايراحيل

. آنها كه گفت بايد اما داشت، رواج زمان آن در مناسبتهايي چنين اگرچه داد يعقوب به

. . در هم ليه آورد دنيا به نفتالي و دان نامهاي به پسر دو بلهه بودند خدا ارادة برخالف

نامهاي به ديگر پسر دو و داد يعقوب به را زلفه خود، كنيز راحيل، كار اين و گجواب اد،

. آمدند دنيا به اشيرمردم 14:30-24 كه بود، فرنگي گوجه نوع يك وقع در كرد پيدا رئوبين كه گياهي مهر

مي باروري باعث داشتند باور روزگار بود. آن مشتاق بود نازا راحيل كه آنجايي از شود

. او با يعقوب همسر عنوان به ليه كه پذيرفت آن قبال در او باشد داشته آنها از كمي

( . مي نظر به نامعلوم داليلي به بنا كند همسري زندگي حقوق از ديگر ليه كه رسيد

). زبولون و يساكار ــ آمدند دنيا به ليه براي هم ديگر پسر دو اين، از پس نبود برخوردار

. را آن و آورد دنيا به را خود اول پسر راحيل سرنجام دينه نام به دختري همچنين و ــ

خواهد او به نيز ديگر پسري خدا كه كرد ابراز را خود ايمان بدينوسيله و نهاد، نام يوسف

بخشيد. يعقوب. )4پ- توسط البان (43-25:30فريب

50

مي 25:30-36 كه گفت البان به يعقوب كه دايي هنگامي بازگردد، كنعان به به خواهد او

. يعقوب خاطر به را او خداوند است شده متوجه كه گفت او بماند همانجا كه كرد اصرار

. البان اگر گفت يعقوب داد خواهد را يعقوب اجرت او بماند اگر و است، داده هربركت

و ابلق ها و گوسفندان، ميان از را سياه ميش هر و ابلق و پيسه ميش

بزها، از را . پيسه ها آن از ديگر حيوانات تمام و كرد خواهد خدمت را او بدهد او به

مي گفت،. البان و كرد موافقت شرايط اين با البان تو» شدند سخن موافق اينك

را باشد.« آنها تا داد او پسران به بود شده انتخاب يعقوب براي كه دامهايي اكثر البان

مي و كنند، مي شباني ولد و زاد كه هنگامي كه لكه دانست كه دامهايي دارند كنند سياه هاي

. رمه ميان و سپرد، يعقوب به نيز را خود رمة سپس بود خواهند يعقوب آن و از او هاي

. رمه مي باعث امر اين و گذاشت فاصله راه، روز سه پسرانش لكه هاي گوسفندان شد

رمه در كه يعقوب داري توسط كه البان سفيد گوسفندان با بودند البان پسران هاي

مي جفت نگاهداري . شدند نكنند گيريرمه 37:30-43 يعقوب كه مي هنگامي پرورش را البان كه هاي را چوبهايي داد،

مي آنها مقابل در بود آنهايي خراشيده يا و بودند يكدست كه آنهايي مقابل در چه گذاشت،

. بره بودند لكه لكه مي كه دنيا به كه . هايي اين و ابلق يا و پيسه يا بودند مخطط يا آمدند

. لكه ً واقعا چوبها اين آيا داشتند تعلق يعقوب به اينها اينكه را يعني حيوانات روي هاي

مي وجود تعيين هم شايد يا و باشد داشته وجود مبنايي عمل اين براي شايد كردند؟

( . مي امروزي ژنتيك علم باشد .( نداشته چه ديگر باشد بوده چنين است ممكن كه گويد

مي ديگري كرد؟ دليل مطرح مسأله اين براي توانمي آن دليل گفت بايد چيزي هر از به ) پيش كنيد نگاه باشد معجزه در(. 12:31توانست

مي نشان كه دارد وجود اشاراتي روايت تخم اين علم از يعقوب اطالع دهد انتخابي كشي

. توانست حتي بلكه داشتند، لكه كه كرد توليد حيواناتي تنها نه كار اين با او است داشته

قوي حيواناتي خود ضعيف براي حيواناتي البان براي و . تر سفيد چوبهاي شايد كند توليد تر

حيله تنها تخم شده اسرار كه بود . اي هر آن توجيه كند مخفي ديگران از را انتخابي كشي

مي خدمت را البان كه سالي شش طي در يعقوب ثروت باشد كه .چه يافت افزايش كردباب. ) 5پ- كنعان به يعقوب (31بازگشت

حسادت 1:3-18 او به نسبت پسرانش و البان كه دريافت يعقوب اينكه از پس

. مي اين و خواند را ليه و راحيل او ابتدا بازگردد كنعان به كه گفت او به خداوند ورزند،

فريب را او البان چگونه كه كرد تعريف آنها براي و گذاشت، ميان در آنها با را موضوع

اين تمام بر خدا چگونه اينكه و است، كرده عوض مرا اجرت بار دو بحال تا و است داده

51

گله و است بوده حاكم شده مسايل زياد او ميل با مطابق هميشه او خدا هاي اينكه و اند،

است ) كرده يادآوري او به را بود كرده ياد قبل سال بيست كه را و( 22-20:28سوگندي ،

. به پدرشان كه پذيرفتند او همسران بازگردد كنعان به كه است گفته او به خدا اينكه

. كنند ترك را آنجا زودتر هرچه بايد و است نكرده رفتار آنها با صداقتكرده ( Thomas)توماس تگريفي مطرح خدا هدايت تشخيص براي را گوناگوني اصول

( داشت. اشتياقي يعقوب ابتدا مي(. 25:30است ايجاب شرايط اينكه، تغييراتي دوم كرد

. . هم همسرانش اينكه سرانجام و آمد او بر قوت با خدا كالم سوم، پذيرد صورت

. علي اينجا در خدا فرشته كه نماييد توجه كردند تأييد را آن البان با عاطفي پيوندهاي رغم

بيت( 11آيه) آيه ) خداي است (. 13ئيل

پاالن 19:31-21 در و دزديد را خود پدر خانة بتهاي راحيل پنهاني، عزيمت اين از پيش

. و بود، خانواده حاكميت از حاكي پدري خانة بتهاي اين داشتن كرد پنهان را آنها خود شتر

مطمئن پدرش اموال حق از را او شوهر است، كرده ازدواج كه دختري يك درمورد و

داشت،. مي پسراني البان يعقوب كنعان به يعقوب عزيمت هنگام به كه آنجايي از ساخت

. بسيار موضوع راحيل دزدي بنابراين داشتند را خود پدر ترافيم مالكيت حق آنها تنها

مي حفظ شوهرش براي را البان امالك مالكيت حقوق درواقع كه بود، كرد. مهميبه 22:31-30 پسرانش همراه به او يافت، آگاهي آنها عزيمت از البان كه هنگامي

هشدار او وبه شد ظاهر او بر خوابي در خداوند اما كردند، تعقيب را آنها روز هفت مدت

. آنها به باالخره البان كه هنگامي نرساند همراهانش و يعقوب به آسيبي هيچ كه داد

آنها شايسته و درخور مشايعت يك و احترام با نگذاشته چرا كه كرد گله او از تنها رسيد،

. است شده دزديده او بتهاي اينكه و كند راهي رامي 31:31-35 كه داد پاسخ چنين يعقوب البان، اول شكايت البان براي مبادا ترسيد

. ) او ) خدايان دزديدن او دوم شكايت مورد در بگيرد او از زور به را ليه و راحيل دخترانش

. تمام دقت به البان شد خواستار آنها سارق ي برا را مرگ بالفاصله و كرد انكار را

فايده اما كرد، جستجو را . كاروان به گفت و بود نشسته آنها روي بر راحيل نداشت اي

نمي خاطر . اين دارد ماهانه عادت كه بگذارد احترام خود پدر به و بيايد پايين شتر از تواند36:31-42 . سرزنش را البان او شود عصباني كه بود رسيده يعقوب به نوبت اكنون

علي سال بيست اينكه و است كرده متهم دزدي به را او كه خدمت كرد و وفاداري رغم

بي به او . صادقانه مي نشان عبارات اين است كرده رفتار او با يعقوب انصافي كه دهند

سخت مي بسيار انجام كه كارهايي تمام در و است بوده او كوش با خدا بركت است داده

52

. ما كارهاي در خدا بركت آيا هستيم؟ صادق خود كارفرمايان به نسبت ما آيا است بوده

است؟ ما برگفت 43:31-50 او به اعتراض از حاكي لحني با در و نپذيرفت را موضوع اين البان

نوه دختران، به هيچگاه او گله كه يا پيشنهاد ها، سپس رسانيد، نخواهد آسيبي خود هاي

. خداوند از بلكه نبود، بخشش روي از و دوستانه، پيمان اين البته ببندند پيماني كه كرد

. يك اين واقع در كند نظارت آنها بر هستند جدا هم از كه مدتي تمام در تا خواستند

دور يكديگر از درحاليكه تا خواستند خداوند از كه چرا بود، متقلب دو ميان معاهده

! يك اين حقيقت در دهند انجام را درست عمل كه باشد آنها بر شاهد خداوند هستند

مي موظف را يعقوب پيمان اين اما بود، تعرض عدم با معاهده خشونت با كه ساخت

. را سنگها ستون البان نكند ازدواج ديگري زن با و نكند رفتار البان دختران

» . يَجرَسْهدوتا» را آن يعقوب است آرامي عبارت يك واقع در كه ناميد، جلعيدناميد،

. » « . سنگها اين از نبايد آنها از هيچيك هستند شهادت تودة معناي به دو هر عبري واژه يك

مي . عبور كند حمله ديگري به تا كردندقسم 51:31-55 تارح، ايشان، پدر خداي و ناحور، خداي ابراهيم، خداي به البان

ترجمه. در خدا نام نوشتن ( NKJVخورد ( كه است آن از حاكي جيمز كينگ جديد ترجه

كرده برداشت چنين حقيقي مترجمان خداي به البان مي اند ابراهيم كه اشاره اي شناخت

. اعراب فاقد آن عبري متن كه آنجايي از بااينحال، است نمي كرده است توانيمگذاري

بي خدايان به البان كه مي بگوييم پرستش را آنها اور در افراد اين كه اشاره دينان كردند

. مي است ــ كرده اسحاق خود پدر هيبت به خورد قسم كه يعقوب خدايي يعني

مي آن از بت ترسيد. اسحاق يك هيچگاه . اسحاق قرباني ابتدا يعقوب نبود تقديم پرست اي

ميهاماني سپس . كرد، زد خيمه كوه در را شب تمام و كرد برپا حاضران تمام براي اينوه البان فردا، .صبح بازگشت خانه به و كرد وداع آنها با و بوسيد را خود دختران و ها

باب. ) 6پ- عيسو با يعقوب (33و 32آشتي

را 1:32-8 مكان آن و كرد مالقات را فرشتگان از گروهي كنعان راه در يعقوب

( .) آيه ) خدا لشكر گروه دو از مقصود ً احتماال گروه دو يا لشكر دو نهاد نام و( 2محنايم . مي گروه دو يا است بوده يعقوب باشد همراهان بسيار جمعيتي از نمادين تصويري تواند

مي(. 10آيه) نزديك كنعان زمين به يعقوب كه از هنگامي و آورد ياد به را خود برادر شد

. بود؟ عصباني بود خورده يعقوب از كه فريبي خاطر به هم هنوز عيسو آيا ترسيد انتقام

. كه هنگامي سپس فرستاد عيسو نزد صلح و سالمتي پيغام با قاصداني يعقوب، ابتدا

53

خانوا كه بود ترسيده آنقدر آمد، او نزد نفري چهارصد گروه يك با دو عيسو به را خود ده

. كنند فرار بتوانند دوم گروه شدند، كشته اول گروه اگر كه كرد، تقسيم دسته9:32-12 . ارتباط اساس بر بر دعا اين بود حمايت به نياز از برخاسته يعقوب دعاي

روح عهدي فروتني در كه گفت بايد و شد، بيان بود كرده ايجاد پدرانش با خداوند كه اي

. و كرد مطرح خداوند كالم مبناي بر را خود درخواست او گرديد مطرح خدا نزد دعا اين

. وعده خواست خود براي را خود هايمي بيرون دروني قوي نياز يك از دعا انساني. بهترين اميني سيستم با ما كه آيد اي

مي حفظ دعا بر مبتني زندگي يك از را خود ً غالبا حق. داريم، در اشتباهي چنين چرا كنيم

مي مرتكب شويم؟ خودمانآنها 13:32-21 مجموعة كه را خود حيوانات از گله سه يعقوب بود 580سپس رأس

احسان او به عيسو كه اميد اين به فرستاد، عيسو نزد هديه عنوان به هم سر پشت

مي. دريافت دفعه سه در را هدايا اين عيسو بي. نمايد از حاكي يعقوب عمل اين ايمانيكرد

مي حداقل يا و بود آميخته او گفت بي توان و ايمان از ايماني. ايخواهد ) 22:32-32 خالي او يبوق نهر از را خود يك درجه خانوادة يعقوب اينكه از پس

فني( در را شب تمام داد، عبور را كرد خود زندگي تجربة بزرگترين آنجا در و ماند ئيل

( . . هوشع بود فرشته يك مرد آن گرفت كشتي او با مردي نهاد سر فرشته( 4:12پشت ،

. ضربه خداوند خداوند خودِ يعني در يهوه، جا از را آن و زد يعقوب ران استخوان به اي

لنگ بعد به آن از شد باعث و . آورد، اين فيزيكي نظر از يعقوب گرچه برود راه لنگان

روحاني بزرگ پيروزي او اما باخت، را . كشتي شكست در كه آموخت او نمود تجربه را اي

. خالي خود زرنگي به توكل و خود از ديگر كه او باشد قوي ضعف، در و بياموزد را پروزي

را ديگري جاي فريب با كه كسي يعني است، بوده يعقوب كه نمود اعتراف بود، شده

. مي نام خدا سپس فريبكار يعني ) اسرائيل گيرد، ترجمه كه نهاد وي گوناگوني بر هاي

« مي سلطنت خدا » دارد، مي« جهد و جد خدا با كه كسي ، «(.كند « خدا« وليعهد يا و كند

) ( مي زيرا خدا روي يعني نهاد فنيئيل را مكان آن نام ديده يعقوب را خداوند كه دانست

( فيفير. مي( Pfeifferاست آيه خاطرنشان كه حقيقت 32سازد يهوديان ميان در هم هنوز

دارد:

راست شده يهوديان ذبح حيوان از بايد را ران، استخوان يا سياتيك، عصب دين

. كنند جدا شود، آماده سوختن براي حيوان از قسمت آن اينكه از پيش

رفتار 1:33-11 همان و ترس سوي به ناخواسته هم باز يعقوب عيسو، شدن نزديك با

مي گونه طبيعي به را خود خانة اهل و داشت لغزيد، دوست بيشتر كه آناني تا داد قرار اي

54

. مي نزديك خود برادر به يعقوب كه هنگامي گردند برخوردار بيشتري حفاظت شداز

. آمد يعقوب مالقات به كه هنگامي عيسو مقابل در اما نهاد زمين به رو مرتبه هفت

. براي نرمي به ابتدا او او فرزندان و همسران سپس و بود، صميمي و گرم راحت، بسيار

را هديه آنها سرانجام اما كرد اعتراض بود شده تشكيل مواشي از كه بسياري هاي

را. خود نيز خود و داد، نشان خود برادر خادم را خود نوعي به يعقوب نظر به پذيرفت

. مي گمان برخي خواند او او خادم چهره ديدن گفت عيسو به يعقوب كه هنگامي كنند

خود گذشته فريبكاري و چاپلوسي عادت همان به هم باز است، خدا چهره ديدن مانند

. چهره معني به اينجا در خدا روي كه باورند اين بر ديگران است صميمي بازگشته اي

است. چنين 12:33-17 يعقوب كنند، سفر هم با را بازگشت را كه كرد پيشنهاد عيسو وقتي

نظر به غيرممكن مواشي و كودكان كوتاه گامهاي وجود با امر اين كه كرد وانمود

( مي قصد. ) او چه اگر كند، مالقات ادوم سعير در را آنها كه داد قول عيسو به يعقوب رسد

. خود مردان از برخي كه كرد سعي عيسو كه هنگامي حتي نداشت را كاري چنين انجام

ــ نپذيرفت مشخصي ديلي هيچ بدون هم باز بازگردند، يعقوب خانة هل با تا واگذارد را

. سؤظن و ترسغربي 18:33-20 شمال سمت به كند، سفر سعير كوه سوي به اينكه جاي به يعقوب

را. آن و كرد بنا مذبحي آنجا در و رسيد شكيم به سپس اسرائيل ايلرفت الوهي

.) ( بيت در خدا كه هنگامي پيش سال بيست اسرائيل خداي خدا، ظاهر ناميد وي بر ئيل

يك او كه باشد، او خداي خداوند كه بود كرده ياد سوگند او بود، را- شده خود اموال دهم

بيت او و بدهد، خداوند كند )به بنا خدا خانة عنوان به را جاي(. 22-20:28ئيل به او اكنون،

بيت به خود اينكه مواشي خاطر به بازگردد، حاصلخيز 50ئيل زمين در دورتر كيلومتر

). ( . سخن او با ً مستقيما بعد سالها تا خدا است دنيا از نمادي شكيم كرد اتراق شكيم

باب ) بپوشاند عمل جامة خود سوگند به تا خواند را يعقوب كه هنگامي يعني (.35نگفت،

باب ناگوار وقايع اثنا، اين .34در دادند رخباب. ) 7پ- شكيم در (34گناه

1:34-12 . خانواده و يعقوب كه هنگامي است نشده ذكر باب اين در خدا در نام اش

بي زنان با دينه آنها، دختر داشتند، اقامت جدايي شكيم درواقع و كرد، معاشرت آنجا دين

بي مردمان . با پسر شكيم، كه بود روزها همين از يكي در كرد نقض را ايمان و دين

. مي كند ازدواج او با كه خواست سپس و نمود، تجاوز او به و حامور، يعقوب كه دانست

مي خشمگين صلح پسرانش حل راه مورد اين در حامور : شدند، ازدواج كرد ارايه آميزي

55

براي سرزمين آن شهروندان كامل حقوق شدن قيل و كنعانيان، با سرائيليان

( آيه. مي 9اسرائيليان نسل را ساختن آلوده براي شيطان بسيار تالشهاي از يكي توان

. ). بپردازد پيشكشي و مهر هر كه شد حاضر حتي شكيم شمرد بر االهيگفتند 13:34-24 دروغ به اما بدهند، شكيم به را دينه كه نداشتند قصد يعقوب پسران

. عهد مقدس نشان داد خواهند او به را دينه نيز آنها شوند ختنه همه شهر مردان اگر كه

. خوش با شهرشان مردان تمام و شكيم حامور، شد استفاده نادرست راه در قلبيخدا

. پذيرفتند را شرط اينمي 25:34-31 حاصل بهبودي جراحي اين از شكيم مردان حاليكه در كردند،اما

. به يعقوب كه هنگامي كردند غارت را ثروتشان و كشتند را آنها خائنانه الوي و شمعون

مي سرزنش را آنها همچون نرمي آنها خواهر با نبايد كه دادند پاسخ الوي و شمعون كرد،

. شرارتي تا بود خود آيندة نگران بيشتر يعقوب نظر به درحقيقت شود رفتار فاحشه يك

. آيه در او كه نماييد توجه شدند مرتكب شكيم مردان شخص 30كه اول ضمير بار نه

) مي ) كار به را من برد. مفردبيت.. 8پ- به باب ) بازگشت (35ئيل

سال 1:35-8 سي كه سوگندي تحقق براي يعقوب به خدا فرمان با پنج و سي باب

مي آغاز بود كرده ياد تا(. 22-20:28شود )قبل كرد استفاده قبل با ناگوار وقايع از خداوند

وعده انجام براي را . پاتريارخ باب اين در كه نماييد توجه سازد آماده بود داده او به كه اي

. اينكه از پيش يعقوب است شده اشاره خدا نام به بار بيست از بيش قبلي باب خالف بر

لباسهاي كه داد دستور خود خانواده به گردد باز بيتئيل به و كند اطاعت را خدا فرمان

. دادند، انجام را كارها اين اينكه محض به كنند دور را بيگانه خدايان و كنند تن به پاك

. در يعقوب كه بود آن شايسته شد نازل آنها همسايگان بر بنا َئيلبيتخوفي مذبحي

. نمايد پرستش بود، كرده حفظ عيسو برادرش دست از را او كه را خدايي و نمايدبا 9:35-15 كه را عهدي و است اسرائيل اكنون يعقوب نام كه گفت خدا ديگر باري

. و نمود مشخص ستوني با را مكان آن پاتريارخ كرد تازه بود بسته اسحاق و ابراهيم

بيت را مكان آن ديگر . باري ناميد ئيلبيت 16:35-20 از يعقوب خانوادة راحيل درحاليكه بودند، حركت در جنوب سمت به ئيل

. را پسر آن او درگذشت زاييدن هنگام اوني به ( بن ( يعقوب اما نهاد، نام اندوه پسر

. ) ( از هستند تصويري نام دو اين نهاد نام راست دست پسر بنيامين را دوازدهم پسر

مي رنجها آن دنبال به كه جاللي و مسيح )رنجهاي كه. راحيل آرامگاه سنتي محل آيد

) بيت به اورشليم راه در هم هنوز نيست درست ً . احتماال مانند به را او چرا دارد قرار لحم

56

وارد را بتها او كه خاطر اين به شايد نكردند؟ دفن حبرون غار در ربكا و ساراه ابراهيم،

. بود كرده خانهاشاره 21:35-29 اينجا كنيز در با شدن همخوابه است، شده رئوبين گناه به كوتاه اي

كرد ) خود آن از نيرنگ به را زادگي نخست حق آن توسط كه گناهي خود، (.4ـ، 3:49پدر

آيه در جمله : 22آخرين است جديد پاراگراف يك آغاز بني ، . و بودند دوازده دويعقوب

. آيه گرچه است يعقوب پسر دوازده نامهاي فهرست بعدي مطلب 26آيه اين بيانگر

مستثني قاعده اين از بنيامين اما شدند، متولد ارام فدان در يعقوب پسران كه است

آيه ) آيات(. ) 24است شد متولد كنعان در پدر(. 19-16او مرگ از پيش و موقع به يعقوب

. . اين در بود كرده فوت زودتر سال چند رفقه او مادر بازگشت حبروت به اسحاق خود

( : آيه رفقه دايه دبوره، است شده ثبت خاكسپاري سه آيه( ) 8باب راحيل اسحاق( 19؛ و ؛

(. 29آيه)

باب. ) 9پ- يعقوب برادر عيسو، (36فرزندان

درياي 36باب 1:36-30 غربي شمال در كه ادوم، زمين در كه عيسو فرزندان به

. نسب اين است شده داده اختصاص است، واقع وعده مرده تحقق بيانگر كه نامه است اي

( شد خواهد امتي سر او اينكه شد، داده عيسو چهار(. 23:25به يا سه عيسو ً احتماال

داشته نام دو او زنان از برخي آيا اينكه به بسته است، داشته مقايسه )همسر خير يا اند

با آيه(. 3، 2:36؛ 9:28؛ 34:26كنيد (.عني 24در گرم ) آب يا كرد پيدا آب كه است كسيمي 31:36-43 االهي الهام به پيدايش، نويسندة ) موسي، به كنيد نگاه (11:35دانست

. در قائن از بدكار نسل هفت كه همانگونه داشت خواهند پادشاهي سرانجام اسرائيل كه

آيات در عيسو بدكار نسل از پادشاهان از هم نسل هفت است، شده ثبت چهار -33باب

39. . است نسلها اين تمام نمايانگر ً احتماال است، كامل عدد كه هفت، است شده ثبت

نمي چشم به ايمانداران از االهي ثبت در عيسو فرزندان از در هيچيك آنها همه خورد،

شده گم زنده خداي از دوري و را. تاريكي دنيا اين آني شهرت و فاني ثروت آنها اند

. بود تهي ابديت براي آنها توشة اما داشتند،يوسف. ) ( 26:50-1:37ت

مي. 1ت- فروخته برده عنوان به باب ) يوسف (37شود

يعقوب عبارت »1:37-17 پيدايش است موضوع« اين به ارتباطي اينجا در نظر به

آيه. ) عيسو فرزندان نامهاي بابهاي( ) 36ندارد يعقوب داستان ميان شده( 35-25در ذكر

باب از يعقوب داستان سپس ادامه 37است، يوسف وي، پسر بر تأكيد با آخر الي

يابد. مي

57

نمونه زيباترين از يكي ( يوسف است، ) عتيق عهد در مسيح عيسي خداوند از نماد ها

كتاب . )گرچه . پينك دبليو اي است نكرده معرفي نمونه يك عنوان به را آن هيچگاه مقدسA. W. Pink) 101 مي ذكر عيسي و يوسف ميان هابرشون )تشابه ادا و (Ada Habershonكند،

مي 121 ذكر را تشابه ) وجه آيه. بود خود پدر محبوب يوسف مثال، عنوان به او( 3كند ؛

مي سرزنش را خود برادران آيه ) گناه دست( 2كرد به را او و بودند متنفر او از برادرانش ؛

( آيات فروختند ) 28-26ـ، 4دشمن باب( گرديد تنبيه ناعادالنه او و( 39؛ يافت جالل او ؛

آمدند )نجات او نزد نان براي دنيا تمام كه چرا شد، دنيا كه( 57:41دهنده مدتي طول در ؛

كرد ) اختيار خود براي امتها از عروسي او بودند كرده طرد را او (. 45:41بردرانش

بلند نشانه رداي اينجا پدر در كار اين و است، پسر به پدر مخصوص محبت از اي

. مقابل در گندم بافة يازده يوسف اول خواب در برانگيخت را برادران حسادت و تنفر

مقابلش در او برادران روزي كه حقيقت اين از نبوتي نمودند، تعظيم دوازدهم بافة

. تعظيم يوسف مقابل در ستاره يازده و ماه و آفتاب بعدي خواب در نمود خواهند تعظيم

) ستاره. ) يازده و ، بد درگذشته راحيل هستند ليه و يعقوب از نمادي ماه و ستاره نمودند

آيات ) بودند يوسف (. 11-9برادران

آنها 18:37-28 برود، برادرانش نزد كه شد داده مأموريت يوسف به كه هنگامي

در چاهي در را آن كه شدند قانع آنها رئوبين پيشنهاد به اما بكشند، را او كه چيدند توطئه

. اسماعيليان از كارواني بودند، نشسته خوردن براي كه هننگامي بيندازند دوتان نزديكي

مي مصر سوي به كه . ديدند اين در بكشند را او گرفتند تصميم يهودا پيشنهاد به و رود،

شده ناميده هم مديانيان اسماعيليان، داوران عبارات مانند به كه. 24-22:8اند، هنگامي

مي آنجا از مدياني به تاجران و كشيدند بيرون چاه از را يوسف يوسف برادران گذشتند،

. فروختند تاجران29:37-36 . بسيار بازگشت او كه هنگامي داد رخ رئوبين غياب در وقايع اين تمام

. از دهد شرح پدرش به را يوسف فقدان كه داشت مسئوليت او زيرا گرديد، هراسان

براي را آن سنگدلي نهايت در و بردند فرو بز خون در را او رداي يوسف برادران رو اين

مي نتيجه اين به خوني رداي ديدن با ً مسلما او و فرستادند، كشته يعقوب يوسف كه رسيد

. . دستانش به را بز پوست او بود داده فريب بز يك با را پدرش بار يك يعقوب است شده

( دهد نشان مو پر عيسو دستان مانند به تا طرز(. 23-16:27بست به او اكنون

.رحمانهبي خورد فريب بود شده پاشيده يوسف رداي روي بر كه بزي خون توسط اي

». مدياني» شد احساس ديگر باري فريب و درد مصر به يوسف رايگان انتقال باغ ها

) ( جامة خدا اهداف به واقع در محافظان رئيس افواج سردار فوطيفار، به وي فروش

58

. مي كار به خود پرستش جهت در را انسان خشم خدا رو اين از پوشانيدند و عمل گيرد،

مي ايجاد مانع نشود او پرستش موجب كه برابرآنچه مزمور ) در به كنيد نگاه (. 10:76كند

باب. ) 2ت- تامار و (38يهودا

بي 1:38-11 فيض به بيشتر چه هر تامار با يهودا گناه زشت داستان خواندن كرانبا

پي مي ميخدا ياد به وقتي )بريم، لوقا برخاست يهودا نسب از عيسي خداوند كه آوريم

نسب(. 33:3 در كه است زناني پنج از يكي اين تامار تاي سه است؛ شده ذكر متي نامة

آيه ) راحاب نامار، ــ دادند انجام اخالقي فساد بت( 5زنان و آيه ) ، روت(. 6شبع ديگر ن دوز

آيه ) بود غيرييودي يك آيه( ) 5كه بود خداترس باكرة يك كه مريم، مفهوم(. 16و به پينك

مي عميق توجه اخالقي شكست اين داستان كند:ترمي 37پيدايش پايان برادرانش توسط يوسف فروش واقعه را. با يوسف آنها يابد

. نظر از خود واقعه اين مصر به را وي نيز آنها و فروختند مديانيها به

مي نمونه سخن مسيح از به شناختي و كرد طرد را وي اسرائيل كه كسي گويد،

. تسليم پيالطس دست به را مسيح يهود رهبران كه زماني از شد داده امتها

سوي از نيز خدا و نداشتند؛ او با ارتباطي هيچ ديگر ملت يك عنوان به آنها كردند،

. نمونه در مهمي تغيير مرحله اين در پس افكند نظر امتها به و شد رويگردان آنها

. . مصر در بدانيم آنكه از پيش اما است امتها دستان در اكنون يوسف دارد وجود

روح آمد، يوسف سر بر ما چه به را يهوديان تاريخ كلي نمونه از دورنمايي القدس

مي غايب نشان سرزمين آن در است خاص نمونه يك كه يوسف حاليكه در دهد،

است.

. 38باب رفتار است نشده بيان اتفاق حسب بر يوسف زندگي داستان ميان در

دنيايي در نوري همچون يوسف رفتار شده باعث يوسف خانوادة اعضاي ديگر ناشايست

. بدرخشد تاريك . او براي او شوعه دختر كرد، ازدواج كنعاني زن يك با كه بود اين يهودا اول اشتباه

ــ آورد پسر .سه شيله اونان، به عير، اما كرد، ازدواج تامار نام به كنعاني زني با عير

. يا و برادر كه بود اين بر رسم زمان آن در كشت را او خداوند شرارتها برخي خاطر

خود مرده خويش يا و برادر براي و كند ازدواج خود برادر بيوه زن با نزديك خويشي

. بياورد مي اونان فرزنداني متولد كه پسري اولين زيرا زد باز سر كار اين انجام شداز

مي عير قانوني خودخواهي. وارث بلكه نداشت اخالقي فساد به ارتباطي زياد او گناه شد

. و. بود سركشي و سرپيچي عبرانيان كتاب طبق بر بلكه نبود عمل يك تنها او عمل بود

نسب بر سرپيچي مي اين داود تخت قانوني وارث آن توسط كه مسيح تأثير نامه شد

59

. اين. ديدن با يهودا بميراند را اونان كه بود ناپسند خدا نظر در آنقدر امر اين گذاشت

. درواقع برسد ازدواج سن به شيله تا بازگردد خود پدر خانة به كه گفت تامار به مسايل

. نمي وجه هيچ به او بود انحرافي ترفند يك دو اين او كند؛ ازدواج تامار با شيله كه خواست

» مي » بديمن زني را او رو اين از و بود داده دست از را خود دانست. پسرتامار 12:38-23 با او ازدواج براي فكري هم هنوز يهودا شد بزرگ شيله كه هنگامي

. فاحشه همچون او بيندازد دام به را يهودا حيله يك با كه گرفت تصميم او بود، هانكرده

پشم براي يهودا جاايكه تمنه راه سر بر معبري بر و كرد تن بر مي لباس بدانجا رفتچيني

عروس. فاحشه آن بداند اينكه بدون كرد، برقرار امشروع رابطه وي با او نشست

. بزغاله آن ازاي در كه شد توافق است از خودش فاحشه اما بفرستد، او براي گله از اي

مي او براي را بزغاله كه زماني تا خواست او او به را خود عصاي و زنار و مهر فرستد

. كرد. سعي يهودا هنگامي بود آويزان آن به مهر كه بود نخي همان زنار ً احتماال بدهد

. كند پيدا را فاحشه نتوانست بگيرد، پس را مدارك و دهد تحويل را بزغالهشده 24:38-26 حامله بود بيوه يك كه او زيرا زدند، زنا تهمت تامار به بعد، ماه سه

. پدر. نزد پيغام اين با را مدارك او هنگام اين در بسوزانند را او كه داد دستور يهودا بود

. قانع دليلي مدارك اين است من بچة پدر اينها مالك كه فرستاد را خود كنندهشوهر

( . . رايت سي والتر است داشته جنسي رابطة او با يهودا اينكه بر (Walter C. Wrightبودند

مي توصيف ما براي روشن طور به را صحنه كند: اين. است شده زنا مرتكب او عروس كه فرستادند پيغام او براي يهودا دوستان

. : هيچ نه و دارد وجود ترديدي نه شود سوخته بايد بود قاطع و سريع او قضاوت

مي. زبان به را هولناك عبارت اين او كه هنگامي نمي تخفيفي كسي حتي آورد، تواند

. شرارتي و قباحت چنين از بايد اسرائيل جامعة بيابد او لحن در هم ارزش يك

. مي صادر كالم شود در حفظ تير شده؛ فراهم كار مقدمات شده؛ مقرر روز شود؛

مي كاشته هيزم زمين مي شود؛ جمع دسته دست مردم هستند؛ آمده شوند؛ها

مي شكل مي جمعتي بر قدم خود آشكار سرنوشت سوي به زن و او. گيرد؛ اما دارد

. يهودا عصاي عصا، و دارد دست در مهري و عصا او دارد؛ دست در مداركي

. ! حال او بر قضاوت بر هستند تهمتي مدارك اين است او مهر مهر و است،

مي چه او باشد؟ فتواي تواند

و 27:38-30 آمد، بيرون نوزاد دست ابتدا رسيد فرا تامار حمل وضع زمان كه هنگامي

مي دنيا به ابتدا او كه گمانش به بست، او دستان به قرمز ريسماني آن. قابله اما آيد

) ( . شكاف فارص را نخست نوزاد او او آمد دنيا به ديگر نوزادي و شد زنده كنار دست

60

. متي در دوقلو اين ناميد زارح را دومي و شده 3:1ناميد به ذكر مسيح نسل گرچه اند،

مي باز يوشع. ) زارح بود عخان جد زارح توماس(. 1:7گردد نظر (Griffith Thomas) گريفيت

مي » خدا است، كرده بيان موضوع اين باب در را عجيبي ريسمان اين پيچشهاي توانست

». بتند االهي قالب پود و تار بهآيه ) كنعاني زن با يهودا بود( 2ازدواج نژادي با خدا قوم ادغام جهت در گام اولين

. وقاحتهاي با اسرائيل بودند شده عام و خاص شهرة خود بارز فساد خاطر به كه

. وصف دنيا با كه هنگامي است؛ جدايي خداي خدا شد آلوده آنها شنيع پرستِش ناپذير

مي . دوست پرداخت خواهيم گراني بهاي شويمباب. ) 3ت- او پيروزي و يوسف (39آزمايش

مي 1:39-19 باز مصر به داستان فوطيفار، اكنون خانه نظارت به يوسف جاييكه گردد،

. ) وي ) با خداوند بود شده گماشته فرعون قصر محافظان فرماندة خاصه افواج سردار

. را يوسف كه كرد سعي بارها فوطيفار همسر گرديد ثروتمند مردي به تبديل او و بود

مي مخالفت سرسختانه يوسف اما كند، و. اغوا نكرد خيانت خود ارباب اعتماد به او كرد

. جامه با را يوسف او روزي شد مرتكب گناهي خدا ضد به . نه تاب و پيچ او گرفت اش

. دست از را خود جامة او گريخت ماند، فوطيفار زن دست در لباسش حاليكه در و خورد

. داشت نگاه را جامه آن از او رسيد تاج به سرانجام و كرد حفظ را خود شخصيت اما داد

. است داشته را او به تجاوز قصد او يوسف اينكه بر باشد مدركي تابت زنا، از كه است شده داده تعليم ايمانداران حذر به بر جواني شهوات و پرستي

. شويم. گرفتار آن دام در اينكه تا بگريزيم كه است بهتر باشنداما 20:39-23 افكند؛ زندان به را او درست، بررسي و تحقيق بدون يوسف آقاي

. يوسف كه حقيقت اين شد سپرده بدو مسئوليتي و داد بركت را يوسف هم آنجا خداوند

نداشته باور را خود همسر ًسخنان كامال فوطيفار كه است مطلب اين بيانگر نشد اعدام

نمي او . است؛ روميان در كه حقيقتي انگارد ناديده را او واقعي شخصيت 28:8توانست

. براي صحنه پشت در خدا است آمده در نمايش به اينجا در زيبا بسيار است شده بيان

مي كار نمي. يوسف و كرد مقاومت وسوسه برابر در يوسف بر كرد گناه اتهام كه خواست

آيات ) بزنند قرار(. 10-8وي بند در را او داشت سعي او، كنندة اغوا اينها، همه رغم علي

مزمور. ) ديد بند در را خود بار دومين براي يوسف رو اين از و تحت(. 19-17:107دهد او

» « . همه وراي او نبود؛ شرايط اين بند در او اما باشد بوده دلنگران هم بايد شرايط اين

. دوره ديد اينها همه در را خدا دست و بود دوره »اينها بود زندان در او كه آموزشي اي اي

. ». شد خوبي به تبديل او حق در ديگران بديهاي و شرارتها بنابراين بود سلطنت براي

61

مي. 4ت- تعبير را خباز و ساقي خواب باب ) يوسف ( 40كند

هم 1:40-19 زندايان ميان يوسف در با مصر بند پادشاه نانواي و به ساقي نيز

مي آيات ) چشم را(. 4-1خوردند خوابشان يوسف ديدند، خوابي آنها از يك هر كه هنگامي

آيات ) كرد تعبير آنها كه(. 8-5براي بود معنا بدين بود، ديده تاك مورد در ساقي كه خوابي

گمارد خواهند خود قبلي سمت به و افراشت خواهد بر را او فرعون روز سه از پس

سر(. 15-9آيات) فرعون كه است اين بيانگر سفيد نان سبد سه مورد در نانوا خواب اما

آيات ) آويخت خواهد دار به را او ــ آورد خواهد در را (. 19-16او

. هر در و داد جالل را خدا او كنند تغيير شرايط كه نشد منتظر يوسف كه نماييد توجه

. كرد خدمت را ديگران شرايطيخود 20:40-23 قول طبق بر كه كرد فراموش شد، آزاد ساقيان رئيس كه هنگامي

آيه ) آورد ياد به را . » 23يوسف تو(. براي كه هنگامي بود نكرده فراموش را او خداوند اما

( » آيه كن ياد مرا شد سخني نجات(. 14نيكو چنين كردند تسليم را او كه شبي در هم دهنده

مي اطاعت او سخن از نمادين شراب و نان از خوردن با ما و كنيم. گفت،مي. 5ت- تعبير را فرعون خواب باب ) يوسف (41كند

هفت 1:41-13 دربارة فرعون كه را خوابي نتوانستد مصري جادوگران كه هنگامي

ديده الغر سنبله هفت و خوب و فربه سنبله هفت و الغر، و زشت گاو هفت و فربه گاو

. دو آوردند ياد به خوابها تعبير در را او توانايي و يوسف ساقيان رئيس كنند، تعبير بود

آية در كه كاملي اشاره 1سال يا است شده شدن ذكر زنداني زمان مدت به است اي

. بود شده آزاد ساقيان رئيس كه زماني از سال دو يا و يوسففراواني 14:41-32 سال هفت كه داد شرح بود شده احضار فرعون نزد به كه يوسف

. كرد خواهد تباه را زمين كه قحطي سال هفت آن دنبال به و بود خواهد مصر در بركت و

واقع زودي به و است كرده مقرر را آن خدا كه بود معنا بدين فرعون خواب تكرار

( . ديديم او آيندة مورد در يوسف خواب در را موضوعي چنين ما شد و( 9-6:37خواهددانيال در مشابهي رؤياهاي در كتاب. 7و 2همچنين .2مقدس در است شهادت نماد

. بود داده زندان در كه داد را پاسخ همان او سلطنتي كاخ در و فرعون حضور در يوسف

» داد» خواهد جواب سالمتي به را فرعون خدا نيست، من (.8:40و 16آيه) از

اينكه بدون را خطيري مسئوليت چنين خداوند شد باعث كه بود يوسف فروتني اين

. بسپارد او به دهد راه دل به ترديدي

62

ذخيره 33:41-36 گندم فراواني سالهاي طول در كه نمود توصيه فرعون به يوسف

« . سيلوهاي آن از بعد كه بود چيزي او نقشه باشد خوراك قحطي سالهاي در تا كند

. » شد ناميده خوراك ذخيرهمملكت 37:41-46 دوم شخص يوسف داد فرمان كه بود آمده خوشش آنقدر فرعون

( آيه كند اجرا را برنامه اين تا گماشت را او و كه( 40باشد، بخشيد اطمينان او به و ،

( آيه كرد نخواهد كاري كسي او رضايت صفنات( 44بدون گذارد، وي بر جديد نامي و ،

( آيه . 45فعنيح ) مي برخي نيست مشخص او نام معني نجات الف برخي گويند دنيا؛ دهنده

مي مي سخن خدا ً احتماال . )گويند آيه داد زني به او به را اسنات همچنين است زنده و گويد

بدون(. 45 و خواب يك تعبير خاطر به تنها را عبراني زنداني يك فرعون بود ممكن چگونه

مي راست او آيا كه ببيند تا كند صبر در اينكه آن پاسخ گماشت؟ مصر سرزمين بر گويد

: »1:21امثال .« است است خداوند دست در آب نهرهاي مثل پادشاه يوسفدل

. شد سپرده بدو منصبي امتها حكومت در كه بود ايمان با يهوديان ميان از نفر اولين

( آيه بود ساله سي او كرد آغاز را خود خدمت كه توسط( 46هنگامي كه وقتي ؛

داشت ) سال سيزده شد فروخته ( 2:37برادرانش

نمي 47:41-52 كه بود زياد آنقدر اول سال هفت اين فراواني كرد مشخص ً دقيقا شد

. ــ شد متولد يوسف براي پسر دو كه بود سالها همان طي در بود ميزاني چه به فراواني

.) ( ) ( بود شده حقش در كه را بديهايي يوسف بارور افرايم و كردم فراموش منسي

. شد غني بسيار و كرد فراموشتمام 53:41-57 و مصر تمام گرسنة مردم رسيد، فرا قحطي سال هفت كه هنگامي

مي يوسف نزد گندم خريد براي نمونه. زمينها يوسف اينجا در كه آمدند است، مسيح از اي

مي تقسيم زمين اين گرسنه مردم ميان به خدا بركات تمام او مشيت. توسط اين شد

ديگر دليل اما دهد، نجات خشكسالي از را مردم تا آورد مصر به را يوسف كه بود خدا

. باب دارد نگاه دور كنعان سرزمين اخالقي فساد از را آنها كه بود در 38اين كه را آنچه

بني بر مي كنعان مي اسرائيل تصوير به را. گذشت آنها كه بود اين آنها براي خدا درمان كشد

بي دنياي از ً طبيعتا آنها جاييكه بياورد، مصر بودند )به دور (. 32:43ايمان

بابهاي. ) 6ت- مصر در يوسف (44-42برادران

مي 1:42-5 باز كنعان در يعقوب به .صحنه بود شديد بسيار قحطي جاييكه گردد،

) نمي ) از اما داشت، اطالع مصر در گندم غذا فراواني از كه در يعقوب يوسف كه دانست

. . كنون تا ماند خانه در بنيامين تنها فرستاد بدانجا غذا تهيه براي را خود پسر ده آنجاست،

مي يعقوب كه . همانگونه بود راحيل محبوب پسري تنها بنيامين دانست،

63

آنها 6:42-25 با خشونت با او شدند، ظاهر او برابر در يوسف برادران كه هنگامي

كه خواست سپس افكند، زندان به و كرد، متهم جاسوسي به را آنها و كرد، برخورد

. تا ماند زندان در گروگان عنوان به شمعون سرانجام بياورند او نزد را خود كوچك برادر

كيسه درحاليكه بروند، بنيامين دنبال به ديگر برادر و نه كرد پر غله از را آنان هاي

كيسه آنها در . مخفيانه روايت متن از كرد پنهان بودند داده وي به كه را پولي هاي

آيه ) مي ببينيم را برادرانش به نسبت يوسف مخفيانه محبت الزام( 25و الف 24 توانيم و

بودند داده انجام خود گمشدة برارد حق در پيش سال بيست كه گناهي به نسبت آنها

مي(. 22، 21آيات) يوسف ً .مسلما كنند اعتراف خود گناه به آنها كه خواستنمونه يوسف كه معتقديم با ما عظيم مصيبت دوران طول در كه است مسيح از اي

مي رفتاري چنين خود يهودي با. برادران يوسف بردران آشتي به منجر كه وقايع اين كند

تكان از يكي شذد، كتاب دهندهاو قسمتهاي مي ترين شمار به داستان. مقدس هيچ ً تقريبا آيد

كتاب در نمي ديگري تصوير به كامل اينگونه را مسيح كشد.مقدسشناسي نمونه

واضح شكلي به كه دارند وجود عتيق عهد در خاص چيزهايي يا و وقايع، اشخاص،

. مي دليل همين به دارند عتيق عهد در نمادي يا و نمونه نمونه آدم است گويند مسيح از اي

نشده(. 14:5روميان) مطرح نمونه عنوان به خاص طور به اينحال ديگران با اما اند،

نمي كه دارند وجود بسياري . تشابهات از هيچگاه مثال عنوان به كرد انكار را آنها توان

وجه صد از بيش اينحال با اما است، نشده ياد عيسي خداوند نمونه عنوان به يوسف

. دارد وجود آنها ميان تشابهمي صحبت عموآس راه در اندوهگين شاگرد دو با عيسي خداوند كه كرد،هنگامي

« ». فرمود شرح ايشان براي كتب تمام در را خود مسيح(. 27:24لوقا) اخبار

« گفت، است مجسم مكتوب من حّق در كتاب طومار ) در »... (.7:10عبرانيان

كتاب تمام در كه شده داده اجازه ما به . بنابراين باشيم مسيح دنبال به مقدسمي ما به بود، خوانده را عتيق عهد در اسرائيل تاريخ كه كه »پولس همه گويد اين و

عالم اواخر كه گرديد مكتوب ما تنبيه براي و شد واقع بديشان َمثَل بطور

». است رسيده ما تنها(. 11:10قرنتيان 1)به نه اينكه بر است قوي بسيار دليلي اين

ديگر نامهاي از بسياري بلكه هستند، معتبر است شده ياد نمونه عنوان به كه نامهايي

نيز. كتب تمام كه كرد يادآوري تيموتئوس به است )پولس مفيد (.16:3تيموتائوس 2مقدس

روحاني مي درسهاي بصيرت چشم تنها فقط شوند، آموخته بايد كه هست هم خواهد. اي

64

نمونه تشريح عبرانيان كتاب از زيادي آن قسمتهاي اثاثيه و اسباب و خيمه شناختي

نمونه. مورد در تنگنظري كه است درست درحاليكه از است را ايماندار شناختي

مي محروم عتيق عهد از بسياري روحاني بود درسهاي مراقب بايد ديگر سويي از اما كند،

نشود باعث خود شماريم، بر نمونه را كس هر و چيز هر كه مورد، اين در روي زياده كه

اجتناب كار اين از بايد و است تمثيل عتيق عهد تاريخ تمام برسيم نتيجه اين به كه

ورزيم. نمونه از تصنعي و خيالي موضوع توضيحات اين سر بر اختالف آمدن بوجود باعث ها

. ما از را عتيق عهد روحاني غنائت امر اين در افراط كه دهيم اجازه نبايد ما است شده

شود. موجب يا و شود، او قوم بناي موجب يا و برافرازد، را مسيح تفسيري اگر بربايد

داشته مطابقت خدا كالم كلي تعليم با و كنند، برقرار ارتباط انجيل پيغام با گمشدگان

مي حداقل . باشد، است حقيقت از درست تعبيري آن كه گفت توان26:42-28 . آنها وحشت باعث موضوع اين كرد پيدا پول خود سبد در برادران از يكي

آيات ) بزنند دزدي تهمت آنها به مبادا ترسيدند و (. 28-26شد،

نيز 29:42-38 بقيه كردند، بيان را خود سرگذشت و رسيدند خانه به آنها كه هنگامي

. نمي وجه هيچ به شد برابر چند آنها ترس و يافتند، را خود .پول كرد راضي را يعقوب شد

اما بمانند، او نزد ضمانت عنوان به او پسر دو كرد پيشنهاد رئوبين اينكه رغم علي

مي او پاتريارخ به آسيبي مبادا برود مصر به آنها همراه دهد اجازه بنيامين به كه ترسيد

برسد. 1:43-15 . برادران بكند كاري شد موجب قحطي شدت خاطر به يعقوب سرانجام

آنها نمي براي فرماندار يوسِف كه بود شرطي اين و ــ بازگردند بنيامين بدون توانستند

. و كند، خدمت بنيامين ضامن عنوان به كه پذيرفت يهودا رو اين از بود كرده مقرر

. را مسيح عيسي خود، نوادة مورد، اين در حداقل يهودا پذيرفت را پيشنهاد اين يعقوب

مي تداعي ما ذهن . در هديه يعقوب شد ما ضامن جلجتا صليب روي بر كه كسي از كند، اي

بادام و پسته و الدن و كتيرا و عسل و محصوالت بلسان اين به خشكسالي ــ

. شايد بدهند فرماندار به را پول برابر دو كه كرد اصرار همچنين او بود نرسانيده آسيبي

. باشد گرفته صورت سهوي

باز 16:43-25 اما آمد، وجد به بسيار ديد را خود برادران بار دگر يوسف كه هنگامي

. . كنند پا بر ضيافتي داد دستور خود خادمان به او نساخت فاش را خود هويت هم

آنجا خاطر اين به كه كردند گمان آنها آمدند، يوسف خانة به برادرانش كه هنگامي

كيسه در كه يافته هستند پول خود در. هاي او و دادند، شرح مباشر به را موضوع آنها اند

65

. بود آن از حاكي او يادداشتهاي نيست نگراني به نيازي كه ساخت مطمئن را آنها مقابل

كرده پرداخت را پول ً كامال آنها آنها. كه به ضيافت اين در و شد آزاد زندان از شمعون اند

. او به ظهر در يوسف رسيدن هنگام به تا كردند آماده را خود پدر هداياي آنها شد ملحق

بدهند. كه پولي وجود به كنعان به برگشت راه در حقيقت در آيا كه بپرسيم خود از اگر

( بردند پي بود شده يعقوب( 21:43ـ؛ 27:42برگردانيده حضور به كه هنگامي يا

( . 35:42رسيدند . برادر( يك داد رخ مرحله دو در موضوع اين است يكي پاسخ ،

. فهم قابل ً كامال و خانه به رسيدن هنگام به ديگران و يافت، اه در را خود پول

يوسف ) مباشر به وقايع كردن بازگو هنگام به كه ً( 21:43است كامال روايت يك ،

نوشته ) شود ارايه فرشده و كتب خالصه انجمن روزانه مقدسه(. هاي

او 26:43-34 خواب و كردند تعظيم او مقابل در برادرانش رسيد، يوسف كه هنگامي

يافت ) تحقق ديگر ديد(. 7:37باري را بنيامين و پرسيد آنها از خانواده دربارة كه هنگامي

. و جدا؛ ديگر برادر يازده و خورد؛ غذا جدا او ضيافت هنگام به كرد غلبه او بر احساسات

. آنها سني ترتيب طبق بر برادران نشاندن خوردند غذا هم با جدا مصريان همچنين

. مي را آنها سني ترتيب مصر در چگونه برانگيخت را آنها برادر تعجب بنيامين به دانستند؟

. شد داده نشان خاصي لطف يوسف تنيمي 1:44-13 آماده كنعان به بازگشت براي برادرانش كه يوسف هنگامي شدند،

نقره جام داد . دستور آن از كه بود جامي تنها نه آن كنند مخفي بنيامين كيسه در را اي

مي مي تفأل آن با كه جامي همان بلكه اشاره نوشيد، ً احتماال ــ از كرد او تعبير به ايست

روياها. تثنيه ) شدند منع تفأل از خدا قوم بعيد(. 12-10:18بعدها هم سالها همين در حتي اما

مي انجام را مصريان بيني فال يوسف كه . بود از زمينه اين در او ادراك و بينش است داده

ذهن در تا سازد، منحرف را آنها توجه بود اين براي جام شايد اما بود، خداوند سوي

. است مصري يك او كه نباشد شكي هيچ برادرانشدزديده را نقره جام كه شدند متهم يوسف برادران كه هنگامي آن، از آنها پس اند،

بي كه گفتند و كردند باي اعتراض باشد گرفته را آن كه هر گفتند سرعت به و هستند، گناه

. او غالم باشد دزديده را آن كه كس هر كه پذيرفت يوسف مباشر شود ستانده جانش

به. و شدند حقير بسيار برادرانش شد، پيدا بنيامين كيسه در جام كه هنگامي و شود

. بازگشتند شهر

66

او 14:44-17 غالم آنها همه كه گفت يهودا كرد، مالمت را آنها يوسف اينكه از پس

. كه يوسف عمل اين بازگردند خانه به بقيه و بماند بنيامين كه گفت يوسف اما باشند،

خون به آنها كه بود منظور بدين شود محكوم او تا گذاشت بنيامين كيسه در را ريزيجام

داده انجام كه . ناحقي مي ويليام جورج كنند اعتراف نويسد:اندكنند ... . اعتراف خود زبان با آنها اينكه تا بيايد، يادشاه به آنها گناه تا كرد چنين او

آيا كه بود شده داده ترتيب اين براي ماهرانه بنيامين، سپس و شمعون، زنداني

بي خود داغديدة پدر اشكهاي و خود اسير برادر فرياد به نسبت هم تفاوتهنوز

هر. او، محبت و سرسختي آميز، موفقت و بود برانگيز تحسين او نقشه هستند

كمك آنها به كه او نيكويي نهايت در و سازد؛ آشفته را آنها كه بود اين براي دو

. كنند توبه تا كرد

سايه صحنه اين دربارة تمام خود گناه به اسرائيل بقيت كه است آينده سالهاي از اي

براي كه كسي همچون گرفت، خواهد ماتم او براي و كرد خواهد اعتراف مسيح مرگ

مي ماتم خود زكريا ) پسر (. 10:12گيرد

ــ 18:44-34 كرد تعريف برايش مفصل را بنيامين داستان و آمد يوسف نزديك يهودا

پدرشان چگونه شود، حاضر حضورش در كوچكتر برادر تا خواست يوسف چگونه اينكه

بوده مصر به بنيامين آمدن مخالف اينكه و است، اندوهگين خود گمشدة پسر براي هنوز

. بدون اگر كه گفت يهودا است شده متقبل را او سالمت ضمانت يهودا اينكه و است

در بنيامين جاي به او كه كرد پيشنهاد رو اين از مرد، خواهد پدرشان بازگردند بنيامين

. كند خدمت برده عنوان به و بماند مصر ! باب در بود گرفته شكل يهودا در عظيمي تحول بي 37چه با كسب او براي رحمي

. باب در كند فكر خود پدر به اينكه بدون فروخت، را يوسف و 38سود خورد فريب او

. مي كار او دل در خدا اما شد اخالقي فساد باب مرتكب در اينكه تا ضامن 43كرد، او

. باب در اكنون شد مي 44بنيامين شفاعت يوسف مقابل مي در حاضر و به كند، تن شود

سالخورده پدر دل مبادا تا دهد شكسته بردگي بنيامين دادن دست از غم خاطر به اش

غالمي. برادرش جاي به شود حاضر حتي اينكه تا بردگي، تا خود برادر فروش از شود

فيض روند است اين ــ خود پدر راه در خودگذشتگي از تا پدر به نسبت سنگدلي از كند؛

! يهودا زندگي در خدامي. 7ت- فاش برادرانش بر را خود هويت باب ) يوسف (45سازد

تكان 1:45-8 از يكي صحنه دهندهدر كتاب ترين خود هاي خادمان به يوسف مقدس

مي را دستور خود هويت بود احساس سراسر درحاليكه او و شوند، خارج اتاق از كه دهد

67

. كردند بدرفتاري او با كه خاطر اين به گفت آنها به او ساخت مكشوف خود برادران بر

. گرفت كار به او خيريت براي را امور اين همه خدا زيرا نكنند، سرزنش را خودمي 9:45-15 مصر در جوشن به را خود اموال و خانه، پدر، بايد سال آنها پنج تا آوردند

« . بمانند آنجا در را خشكسالي مصر باقيماندة در من حشمت ازهمه مرا پدر پس

» دهيد خبر ديده ايد، آنچه از مي و هم ما كه فرماني كنيم، ــ اطاعت آن از توانيم

مي تجربه را او يگانة پسر جالل كه آغوش. هنگامي در را بنيامين يوسف كه هنگامي كنيم

چشمه بوسيد را خود برادران همه و فوران كشيد او نهفتة عواطف و احساسات هاي

كردند.شادي از دورنمايي مسيح اين كه هنگامي است، اسرائيل قوم انتظار در كه است اي

مي ظاهر آنها بر پادشاه مسيحاي عنوان به را خود سازد. جلجتاكه 16:45-24 گفت يوسف برادران به يافت، آگاهي وقايع اين از فرعون كه هنگامي

نياورند، خود با را خود سنگين اثاثية و اسباب اما بياورند، كنعان به را خود خانوادة و پدر

. ارابه با همراه آنها رو اين از كرد خواهد فراهم برايشان را آنها كه سالح چرا و كه ها هايي

جامه و بود، كرده آماده برايشان مهيا فرعون يوسف براي كه تداركاتي و حيوانات، ها،

. . يوسف گرفت هديه مخصوص صندوقچه يك و پول بنيامين بازگشتند كنعان به بود شده

گفت مي آنها به كنند، سرزنش را خود او با بدرفتاري خاطر به برادرانش مبادا كه ترسيد

. نكنند نزاع و بحث يكديگر با برگشت راه در كه25:45-28 . ابتدا در رساندند يعقوب گوش به را اخبار رسيدند خانه به كه هنگامي

. شنيد را كامل داستان كه هنگامي اما بود سنگين بسيار وي براي موضوعي چنين هضم

ارابه را و او ديگر باري و بود زنده هوز يوسف ــ كرد باور را آنها سخنان ديد، را ها

ديدند! ميمي ذكر را خود پدر بار پنج باب اين در عالوه. يوسف كه است امر اين بيانگر اين كند

مسيح شبيه هم مورد اين در او چقدر داشت برادرانش به نسبت كه رايگاني بخشش بر

به. را او كه بود پدر ارادة انجام براي او اشتياق و پدر به نسبت خداوند محبت اين است

. سايه تنها يوسف محبت كند قرباني را خود شده تباه انسان براي تا آورد دنيا اياين

. بود محبت اين از كمرنگخانواده. 8ت- با يوسف باب ) اتحاد (46اش

و 1:46-7 ساخت متوقف بئرشبع تاريخي محل در را كاروان مصر راه در اسرائيل

. و شد ظاهر ابراهيم بر خدا كه بود محلي اين كرد پرستش را اسحاق پدرش خداي

گفت ) او به اسحاق قرباني اسحاق(. 2:22-31:21دربارة بر خداوند كه بود محلي همچنين

68

شد ) مي(. 24-23:26ظاهر ظاهر يعقوب بر . اكنون بار آخرين اين كند تشويق را او تا شود

. مي نظر به چهار آيه در دوم وعدة شد ظاهر او بر خدا كه است باري هفت به از كه رسد

مي گفته . يعوقب او كه گفت بايد اطمينان با حقيقت، در گشت خواهد باز كنعان به شود

. . كنعان به تدفين براي او جسد يافت تحقق شكل دو به وعده اين اما درگذشت مصر در

نيز او بازگشتند كنعان به يوشع زمان در فرزندانش كه هنگامي معنا يك به و شود، برده

عبارت. » گذاشت بازگشت خواهد تو چشمان بر را خود دست مرگ «يوسف از

مي سخن او راحت و )آرام اتكينسون. داده( Atkinsonگويد شرح خوبي به را اصالح اين

است: . مرگش... هنگام به بست خواهد را پدرش چشمان پدرش مرگ هنگام به يوسف

. شخصي وعدة اين به بود خواهد او با نماييد، يوسف توجه داد يعقوب به او كه اي

مي وعده تسلي را وي يوسف براي اندوه و غم سالها از پس كه به. اي خدا بخشيد

مي توجه خود خادمين شخصي (. 7:5پطرس 1كند )نيازهاي

. رسيد مصر به خود اموال و مواشي و فرزندان تمام با يعقوب بدينسان وآيات 8:46-27 مي 27-8در پسرانش و يعقوب آيه. )دربارة نفر شش و شصت خوانيم

26 . آيه( در شده ذكر نفر هفتاد با آيه اي تطبيق براي همواره آمدند مصر به يعقوب 27با

خروج اعمال 5:1و در نفر پنج و هفتاد . 14:7و توضيح بهترين است داشته وجود مشكل

مي مي آن آغاز فرزندان از تعداد اين كه باشد اين هم تواند را نزديك خويشان حلقة و شود

مي بر گيرد. درحاصلخيزترين 28:46-34 داد، رخ جوشن در يوسف و اسرائيل ميان حماسي مالقات

. آنجا در دادند ترجيح پسرانش و يعقوب دارد قرار نيل دلتاي نزديكي در كه مصر، منطقه

. فرعون به كه شد توافق بود همانجا آنان دامهاي براي چمزارها بهترين كه چرا بمانند

. مي تحقير را شبانان مصريان كه ازآنجايي هستند شبان آنها كه به بگويند فرعون كردند،

. آنها جوشن در آنها پادشاه قصر از دور به شوند، ساكن جوشن زمين در داد اجازه آنها

مي دور مصريان با اجتماعي روابط آنها )از مليت خاطر به چيز هر از پيش زيرا ماندند،پيشه( 32:43 خاطر به دوم ينكه. و تا كرد رها حاصلخيز منطقه آن در را آنها خدا خدا شان

پيش بودند داده وعده پدرانشان به كه زميني به بتوانند تا شوند، قوي امتي به تبديل

روند. باب. ) 9ت- مصر در يوسف (47خانواده

هستند، 1:47-6 شبان كه گفتند فرعون به يوسف برادران از نفر پنج كه هنگامي

مي انتظار كه . همانطور او شوند ساكن جوشن سرسبز مراتع در كه گفت آنها به او رفت

69

مواشي بر را خود خويشان ميان از قابل افراد از برخي خواست يوسف از همچنين

. بگمارد پادشاه7:47-12 . كه حقيقت اين شود حاضر فرعون حضور در پدرش تا داد ترتيبي يوسف

بزرگتر سالخورده و ناشناس يودي اين كه است معنا بدين داد بركت را فرعون يعقوب

مي بركت بزرگتر از كوچكتر زيرا بود، مصر فرمانرواي ) از عبرانيان يعقوب(. 7:7گيرد

. بدي همه اين كه بود او خود حقيقت در است بوده بد و اندك عمرش روزهاي كه گفت

! هر و داد، سكونت مصر زمين بهترين در را خود خانوادة يوسف داد انجام خود حق در

. . شد بركتي پر زندگي ً حقيقتا آنها زندگي داد قرار آنها اختيار در داشتند نياز كه را آنچهخوراك 13:46-26 خريد راه در را خود پول تمام كنعان و مصر مردم كه هنگامي

. كند قبول آنها از خوراك قبال در را آنها مواشي كه كرد قبول يوسف كردند، صرف

و داشت، تعلق مصري كاهنان به كه زميني از غير خريد، آنها از را ايشان زمينهاي سپس

اجاره ازاي در را خود محصول از پنجم يك آنها از و بكارند، تا داد بذر مردم به سپس

. بود عادالنه معاملة يك واقع در كه بدهند، فرعون به زمينمي 27:47-31 نزديك خود عمر پاياني سالهاي به خواست اسرائيل يوسف از او شد،

«( . خود عصاي سر بر شد خم خود بستر سر بر او سپس كنند دفن كنعان در را او كه

» عبرانيان ، كرد مي(. 21:11سجده را عبري حروف همان «درحقيقت « بستر هم توان

. » عبري » متن شود گرفته كار به آن در اصواتي چه كه اين به بستگي ، عصا هم و خواند

آن است، »بسترقديم كرده نقل آن از عبرانيان كه هفتاد، ترجمه در اما «عصااست،

مي كيندر. )خوانده مي( Kidnerشود شرح دهد: چنيندر نسخه دو هر حاليكه « واژه 2:48در به بستر» مربوط رويداد اين دارند، را

مي او بيماري آخرين از ) پيش به كنيد نگاه « 1:48شود « مفهوم( هم نيز عصا و ،

مي انتقال را مي. درست عصا ماهيت دهد كه باشد اين براي وسيله بهترين توانست

در ) او تشكر دهد نشان را او بودن جايگاه( 10:32مسافر هم جديد عهد در كه ،

مي ويژه خود به .گيرداي

. قهرمان تنها او رساند پايان به را خود زندگي پرستش با سابق فريبكار رو اين از و

باب عبرانيان مي 11ايمان تحسين پرستنده يك عنوان به كه خدا. است فيض با او شود

شعله در زودي به و بود آمده درازي مي راه فرو جهان از چشم جالل بست. هايباب. ) 9ت- مصر در يوسف (47خانواده

و 1:48-7 افرايم با همراه است، بيمار پدرش كه شد گفته يوسف به كه هنگامي

. آن از را خود نوة دو و نشست خود تخت سر بر پاتريارخ شتافت او حضور به منسي

70

. طوايف ميان را كنعان زمين وقتي بعدها كه كرد كاري عمل اين با او خواند خواهد خود

مي . تقسيم رو اين از ببرند سهم زمين از طوايف ديگر سهم برار دو يوسف طايفة كردند

نخست زمين حقوق مورد در . يوسف از بعد يوسف كه ديگري فرزند هر شد محسوب زاده

داده تخصيص منسي و افرايم به كه زميني در و يعقوب، نه و بود خود آن از آورد آن

مي ساكن بود آيه. شده مي 7شدند مي شرح يعقوب چرا كه فرزندان دهد كه خواست

. نوه آنها بپذيرد خود فرزندي به را چنين يوسف و بودند، راحيل خود، محبوب زن هاي

مي . احساس است درگذشته زود بسيار او كه كردنوه 8:48-22 يعقوب نخست سپس حق و داد، بركت را خود كه هاي افرايم به را زادگي

. جوان نخست كه منسي شامل لطف اين كه خواست يوسف داد بود اما تر گردد، بود زاده

. به را بركت ايمان با او كه هنگامي است داده انجام را كار اين ً عمدا كه گفت يعقوب

مي جوانتر . برادر او پدر پيش سالها گذشت او چشمان مقابل از خاطراتي چه داد

جوان كه را او . ناخواسته كوچك خود او اكنون اما بود داده بركت بود مي تر بركت را داد،تر

. كه داشت ايمان اسرائيل بود باخبر آينده از كه داشت ارتباط خدايي با او بلكه ً سهوا نه

. را كوهي دامنه يوسف به يعقوب گشت خواهند باز موعود سرزمين به روزي فرزندانش

. اشاره اين شايد بود كرده غصب اموريها از كه منطقه بخشيد به در ايست چاهي كه اي

( . » يوحنا » شد معروف يعقوب چاه به بعدها كه بود (5:4آن

باب. ) 11ت- پسرانش براي يوسف (49نبوت

آيه ) 2، 1:49 بود نبوت هم يعقوب آخر آيه( ) 1سخنان بركت هم (. 28و

نخست 4ـ، 3:49 عنوان به از رئوبين، و بود، باروري در خود پدر قوت بيانگر زاده

. نخست بود برخوردار رأفت و . فضيلت اين او اما بود او آن از دوچندان سهم و زادگي،

كرد )نخست گناه خود پدر كنيز با كه چرا بود آورده دست به فريب با را (. 22:35زادگي

بي 5:49-7 با اينكه خاطر به الوي و گاوان شمعون و و كشتند را شكيم مردان رحمي

. به گرديد خواهند متفرق اسرائيل در و شد خواهند پراكنده يعقوب در كردند لنگ را

( اعداد سرشماري دومين طايفه( 26هنگام كوچكترين اينها ، . زماني هم اين بودند ها

يوشع ) شد حل يهودا طايفه در وسيعي طرز به شمعون طايفه كه يافت ،(9-1:19تحققبر الوي طايفه . 48و بي فريب يعقوب شدند گماشته زمين تمام در را شهر آنها رحمانه

. را طايفه دو اين افراد نه اما كرد لعنت8:49-12 ( معناي به برادرانش( حمديهودا سوي از دشمنانش بر پيروزي خاطر به

. مي پيش كه است شده تشبيه شيري به او شد خواهد اسير ستوده را خود طعمه تا رود

مي آرام به سپس . كند، يوسف كه همانگونه شود او مزاحم ندارد جرأت كسي و گيرد

71

نخست نخست حقوق حقوق فرمانروايي و حكومت در شد، نصيبش زمين در زادگيزادگي

) ( . تا او در و داشت، خواهد ادامه مسيح شيلوه تا طايفه اين در حكومت شد يهودا نصيب

. . معناي كرد خواهند اطاعت او از او قدرت زمان در او قوم ماند خواهد باقي ابد

. شيلوه«» گفته برخي است ناشناخته ما : بر ذريت آرامش، آرامي، شاه معناي آن اند

( ) حزقيال) است كيست آن فرزندانش، ، (. 27:21يهودا

. زبولون 13:49 كه آنجايي از برد خواهد سود دريانوردي تجارت سعادت و رافاه از

سلطنت به مربوط نبوت اين ً احتماال بود، خشكي در عتيق عهد در طايفه اين اراضي

. است ساله هزاركه يساكار 15ـ، 14:49 است اين در او رضايت و است، شده تشبيه قوي االغ يك به

يوغ زير در هميشه و ندارد جنگيدن ارادة هيچگاه و شود ساكن اطراف چمنزارهاي در

. برد خواهد بسر دشمن. ، دان 16:49-18 آيه كرد خواهد قضاوت مردم بر پيداست، نامش از كه 17همانگونه

. اشاره ً احتماال است مشكل بت بسيار به داوران )ايست شد قوم سقوط باعث كه پرستي

مي(. 31ـ، 30:18 گمان ديگر اشاره برخي آن كه از كنند كه است مسيح ضد به پوشيده اي

مي ظهور دان تواريخ نسل اول در طايفه اين كه است علت همين به و و 40:8ـ؛ 3:2كند،. 8-3:7مكاشفه آيه در است نشده دست 18ذكر از خود قوم نهايي رهايي براي دعايي ،

مي خود رهايي يا و كند. دشمنانيورش ادگ 19:49 تحت ً دايما حفاظتي هيچ بدون اردن شرق در خود زمين در ،

. . كرد خواهد له پا زير را خود دشمنان لشكريان طايفه اين اما بود خواهد دشمنانلذيذ 20:49 خوراكهايي و داشت، خواهد حاصلخيز بسيار سرزميني اشير، خوشبختانه

. كرد خواهد مهيا خود پادشاه براي21:49 . و شتاب با او است شده آزاد بند از كه است شده تشبيه غزال يك به نفتالي

مي زياد . سرعت از خائن يهوداي جز به شاگردان تمام برساند را خوش اخبار كه رود

مرقس ) شد انجام زمين آن در خداوند خدمت بيشتر و بودند، نفتالي (. 16-13:4طايفة

بود، 22:49-26 خواهد بارور شاخه يك يوسف منسي و افرايم زمين سرتاسر در

. اما است بوده خشونتها دستخوش هميشه او فرستاد خواهد خود مرزهاي براي بركت

او از كه كسي ــ شد خواهد اعانت يعقوب مطلق قادر خداي زيرا نشد، تسليم هيچگاه

. ) ( چاه باران، با را يوسف خدا شد ظاهر مسيح يعني اسرائيل صخرة و شبان، ها

. چشمه مي گمان يعقوب داد خواهد بركت بسيار فرزندان و جوشان اجداد هاي از كه كرد

72

. بركاتي چنين كه ايت اين او قلبي آرزوي اكنون اما است يافته بيشتري بركت هم خود

. بود جدا خود برادران از كه كسي شود، يوسف نصيبمي 27:49 غلبه ً دايما كه جنگجويان، طايفة و بنيامين مي يابد تقسيم را .كندغارت

. است طايفه جسورترين و جنگجوترين كه كرد ثابت بنيامين برخيها گفته بهنزديك 28:49-33 مكفليه، غار در را او كه خواست خود فرزندان از يعقوب پايان در

. سپس ليه و رفقه، و اسحاق ساره، و ابراهيم آرامگاه ــ كنند دفن حبرون در خود خانة

. بداد جان و كشيد هم را نفسها آخرين و نهاد بستر بر را خود سرباب. ) 12ت- مصر در يوسف و يعقوب (50مرگ

1:50-14 . او جسد گرفتند ماتم روز هفتاد يعقوب مرگ هنگام به هم مصريان حتي

. كنعان به كه داد اجازه يوسف به فرعون سپس شد موميايي دربار پزشكان توسط

. اردن شرق در آنها خادمان و خويشان، رمي، مقامات از جمعي همراه به بازگردد،

. گداز و سوز پر آنقدر آنها عزاداري كردند عزاداري روز هفت مدت به و نمودند توقف

را مكان آن كنعانيان كه مصرايم بود . ابل ) ( مراسم از پس مصر ماتم مرتع ناميدند،

. بازگشتند مصر به همراهانش و يوسف حبرون، در مكفليه غار در تدفينآنها 15:50-21 از يوسف مبادا كه ترسيدند يوسف برادران بود، مرده يعقوب كه حال

كرده وصيت پدرشان كه فرستادند او نزد مضمون اين به پيغامي رو اين از بگيرد، انتقام

. يا و انتقام هيچگونه قصد كه گفت جواب در هم يوسف ببخشد را آنها يوسف كه است

. به عبارت اين با اين بر عالوه است بوده خدا مشيت امور اين همه زيرا ندارد، را داوري

كاست آنها ترس از ماندني آن » ياد از خدا ليكن انديشيديد، بد من درباره شما ،

».... كرد نيكي قصد22:50-26 . واقعه اين مرد كه بود يعقوب پسر دوازده از نفر اولين يوسف ً مسلما

. باز كنعان به را اسرائيل قوم خدا كه او ايمان اين داد رخ پدر مرگ از پس سال پنجاه

عبرانيان در گردانيد . 22:11خواهد در استخوانهايش كه كرد وصيت او است شده ستوده

. گردد دفن زمين آنكتاب كه است شده گفته مي بارها آغاز خدا كامل خلقت با يك پيدايش با و شود

مي پايان مصر در . تابوت آن. از باب دو درحاليكه است سرگذشتها از كتابي كتاب، اين يابد

در آن باب هشت و چهل است، شده داده اختصاص زمين و آسمانها خلقت واقعه به

. مي اهميت انسانها به اول درجه در خدا است مردان و زنان زندگي تسلي. مورد چه دهد

مي را او كه كساني براي آرامشي شناسند!و

73