Apstrakt: Na arheolo{kom lokalitetu Kalaka~a izvr{ena su septembra 2004. prob-

na geofizi~ka merewa metodom geoelektri~nog skenirawa. Ciq geofizi~kih istra-

`ivawa je bio detekcija silosa (trapova) i koliba u praistorijskom nasequ. Istra-

`ivawa su izvedena du` dva profila pojedina~nih du`ina od 50 m, sa dubinskim

zahvatom od 4 m. Primeweno je geoelektri~no skenirawe ~etvoro-elektrodnim

dispozitivom tipa Wenner. Dobijeni rezultati skenirawa po profilima 1 i 2

grafi~ki su predstavqeni u vidu vertikalnih 2D (dvodimenzionalnih) geoelek-

tri~nih preseka. Na presecima je utvr|eno prisustvo ostataka silosa i koliba u

vidu anomalijskih zona koje se odlikuju pove}anim vrednostima elektri~ne otpor-

nosti.

Kqu~ne re~i: Kalaka~a, praistorijsko naseqe, geofizi~ka istra`ivawa, geoelek-

tri~no skenirawe.

U savremenim arheolo{kim istra`ivawima koriste se razli~ite

nedestruktivne geofizi~ke metode terenske prospekcije, npr. geoelek-

tri~no skenirawe, geomagnetna merewa, georadarska snimawa (GPR) i

sl., koje su posebno korisne na velikim povr{inama, kada je mogu}e

detektovati granice ve}ih naseqa iz praistorijskih ili istorijskih

epoha. ^esto se jasno uo~ava raspored ku}a unutar pojedinih naseqa, i

mogu}e je skenirawem, bez arheolo{kog iskopavawa, za relativno krat-

ko vreme sagledati osnovni plan izgradwe neke seoske ili gradske

aglomeracije.

Posledwih godina, na na{im lokalitetima se sve vi{e uvode geo-

fizi~ke metode istra`ivawa, naro~ito za prospekciju ve}ih arheolo-

{kih nalazi{ta (Vin~a, Viminacijum, Gamzigrad, Medijana, Kr{evica

i dr.).

Istorijat istra`ivawa i stratigrafija

Kalaka~a je naziv vi{e lesnih terasa, koje su razdvojene surducima

i brojnim klizi{tima, du` visoke obale Dunava, u severoisto~nom delu

PROBNA GEOFIZI^KA ISTRA@IVAWA

METODOM GEOELEKTRI^NOG SKENIRAWA

NA ARHEOLO[KOM NALAZI[TU

KALAKA^A

Milo{ Jevti}

Filozofski fakultet, Univerzitet u Beogradu

Momir Vukadinovi}

Institut za vodoprivredu „Jaroslav ^erni”, Beograd

Glasnik Srpskog arheolo{kog dru{tva Journal of the Serbian Archaeological Society

22 (2006) 381–389.

Srema, izme|u sela Be{ke i Kr~edina. Jedna od ve}ih lesnih terasa u

sredi{wem delu Kalaka~e, koja je svojim polo`ajem najistaknutija,

gledano sa reke, daje utisak praistorijskog naseqa gradinskog tipa, u

ravni~arskim uslovima (Medovi} 1988: 12, sl. 2). Po~etkom 1970-ih,

arheolozi Pokrajinskog zavoda za za{titu spomenika kulture su upravo

na ovoj terasi, izdu`enog trougaonog oblika (210 x 160 x 110 m), tokom

rekognoscirawa ustanovili postojawe naseqa s kraja bronzanog i po-

~etka ranog gvozdenog doba.

Zahvaquju}i velikim, za{titnim arheolo{kim istra`ivawima

P. Medovi}a, tokom gradwe novog mosta preko Dunava, na lokalitetu

Kalaka~a, u ataru sela Be{ka, izvedenim u nekoliko kampawa (1971–1974),

otkrivena je povr{ina praistorijskog naseqa od ukupno 4800 m2. Istra-

`en je znatan deo zapadnog dela naseqa, koji se danas nalazi pod

asfaltom autoputa Beograd–Novi Sad. Podizawe novog mosta, nepo-

sredno uz postoje}i most, bilo je razlog da se krajem 2003. otpo~ne sa

za{titnim radovima na isto~nom delu praistorijskog naseqa. Arheo-

lo{ki radovi ve}eg obima izvedeni su sredinom 2004. u organizaciji

Pokrajinskog zavoda za za{titu spomenika, i Odeqewa za arheologiju

Filozofskog fakulteta u Beogradu, pod rukovodstvom M. Jevti}a. U

toku dve kampawe istra`ena je povr{ina praistorijskog naseqa od oko

2100 m2.

Otvarawem velikih iskopa po sistemu blok sondi omogu}eno je u

dosada{wim radovima na Kalaka~i prikupqawe brojne arheolo{ke

gra|e, i u znatnoj meri veoma jasno kulturno i hronolo{ko opredeqewe

naseqa. Brojni kerami~ki nalazi sa Kalaka~e poslu`ili su izdvajawu

najstarije faze bosutske grupe starijeg gvozdenog doba na {irem pro-

storu srpskog Podunavqa (Medovi} 1978: 43–45; Tasi} 1983; Jevti} 1982:

23–25). Kalaka~a horizont otkriven je i na prebasarabi naseqima u

rumunskom delu Banata, gde se izdvaja kao Gornea grupa (Guma 1993).

Brojna naseqa sa keramikom Kalaka~a tipa otkrivena su u dolini

Velike Morave (Stoji} 1986).

I pored izuzetno velikih arheolo{kih zahvata na Kalaka~i, stra-

tigrafija naizgled jednostavnog jednoslojnog naseqa iz ranog gvozdenog

doba, nije dovoqno jasna, ukqu~uju}i i pitawe karaktera naseqa. Skro-

mne ostatke arhitekture te{ko je uklopiti u sliku o vode}em centru

rane bosutske grupe, odnosno nasequ koje je bilo dobro braweno viso-

kom obalom Dunava sa severa, prirodnim surducima za zapada i istoka i,

kako se ~ini, dubokim rovom sa najpristupa~nije, ju`ne strane. Nejasni

tragovi za sada svega jedne, plitko ukopane, nadzemne gra|evine, o{te-

}ene ivicom terase, i ostaci kru`ne podnice mawe pe}i, te{ko se mogu

smatrati reprezentima ve}eg naseqa iz vremena najranije metalurgije

gvo`|a. Najve}i broj od preko 200 istra`enih ukopanih objekata, razli-

~itih oblika i namene, nije zadr`ao svoju primarnu funkciju. Pret-

GSAD/JSAS 22 (2006) Multidisciplinarni prilozi

382

postavqamo da se radi samo o jednom, ekonomskom delu naseqa, u kojem

su najva`niju funkciju imale koni~ne ili kru{kolike jame ukopane u

les – silosi za ~uvawe `itarica. Na dnu pojedinih ovakvih struktura

nala`eni su veliki pitosi ili lonci, a u nekoliko silosa otkriveni su

slojevi sa ugqenisanim `itaricama, me|u kojima se izdvajaju je~am i

jednoredna p{enica. Duboko ili plitko ukopani objekti naseqa ~esto

su sekundarno kori{}eni kao otpadne jame, sa neuobi~ajeno velikim

praistorijskim gra|evinskim {utom, komadima ku}nog lepa, delovima

ogwi{nih konstrukcija i sli~no. Ima se utisak da masivni komadi

lepa, katkad fino gla~ani i profilisani tako da ukazuju na ugaone

delove pravougaonih gra|evina, pripadaju neistra`enom delu naseqa,

koje je mo`da nepovratno nestalo radom klizi{ta uz samu obalu Dunava.

U toku novih, za{titnih arheolo{kih istra`ivawa (2003–2004) na

isto~nom delu praistorijskog naseqa Kalaka~a, dominantni otkriveni

arheolo{ki sadr`aj tako|e poti~e iz ve}eg broja ukopanih jama razli-

~itih oblika. Prete`no su to dubqe, koni~ne ukopne forme, za koje se

mo`e pretpostaviti da su primarno kori{}ene kao silosi za ~uvawe

`itarica ili svojevrsni trapovi za neku drugu vrstu namirnica. Po-

sebno su dobro sa~uvane osnove nekoliko plitko ukopanih, kru`nih ili

ovalnih koliba, koje podse}aju na ostatke privremenih stani{ta, ko-

ri{}enih samo u odre|enom vremenu tokom godine. Gotovo identi~ni

ukopani objekti konstatovani su u zapadnom delu naseqa na Kalaka~i

tokom prethodnih istra`ivawa (Medovi} 1978: 16–19, T. II, III, CXXX-CXXXII;

idem 1988: 132, 250, 253, 257). Ostaci nekoliko plitko ukopanih koliba

kru`ne osnove otkriveni su i unutar probnih sondi iz 1971. u severo-

isto~nom delu naseqa, na tzv. Maloj Gradini (ibid.: 319, 337, 339). Budu}i

da je niz koliba kru`ne osnove, pra}en duboko ukopanim silosima,

otkriven 2004. u isto~nom profilu centralnog iskopa, ~inilo nam se

korisnim da prisustvo ostataka arhitekture na neistra`enom, severo-

isto~nom delu naseqa potvrdimo i geofizi~kim metodama.

Metodolo{ki postupak

U toku dogovarawa oko izbora metodologije koju bi primenili na

nalazi{tu Kalaka~a izvr{eno je virtuelno modelovawe poluprostora

koji bi se istra`ivao. Uzeti su u obzir svi parametri koji su bitni da

bi metoda geoelektri~nog skenirawa mogla da pru`i kvalitetne po-

datke, kao i geometrija arheolo{kih ostataka – silosa, zemunica i

okolnog prostora. Ti podaci su bili dostupni s obzirom na ~iwenicu da

su arheolo{ka iskopavawa na Kalaka~i ve} bila prakti~no zavr{ena.

Formiraju}i numeri~ki geoelektri~ni dvodimenzionalni (2D) model

terena u kome je prisutan virtuelni silos, izvr{ena je softverska

obrada, pri ~emu su dobijeni rezultati pokazali da je silos na terenu

383

M. Jevti} i M. Vukadinovi} Probna geofizi~ka istra`ivawa

mogu}e detektovati sa velikom pouzdano{}u. Na taj na~in je preciznije

odre|ena metodologija i izvr{en izbor elektrodnog dispozitiva sa

kojim bi se izvr{ila probna terenska merewa.

U septembru 2004. u severoisto~nom delu praistorijskog naseqa,

izvedena su probna geofizi~ka istra`ivawa geoelektri~nim metodama

zasnovanim na merewu specifi~ne elektri~ne otpornosti – SEO. Is-

tra`ivawa su obavqena du` dva pribli`no paralelna profila koja su

bila upravno orijentisana prema toku reke Dunav, na udaqenosti

5–20 m, mereno od isto~ne linije sektora. Profili skenirawa su imali

du`inu po 50 m, sa ostvarenim dubinskim zahvatom od 4 m. Polo`aj

profila je predstavqen na geodetskoj podlozi lokaliteta (sl. 1). Ciq

geofizi~kih istra`ivawa bio je da se ispod povr{ine terena izvr{i

detekcija novih, pli}e ili dubqe ukopanih objekata, razli~ite namene.

Dobijeni geofizi~ki rezultati grafi~ki su predstavqeni u vidu ver-

tikalnih 2D (dvodimenzionalnih) preseka po parametru SEO.

Za merewe po povr{ini terena na lokalitetu Kalaka~a izabrano je

da se koristi Wenner-ov tip elektrodnog dispozitiva, koji bi omogu}io

dobijawe kvalitetnih podataka, odnosno prostorno locirawe arheo-

lo{kih objekata ispod povr{ine terena. Obrada prikupqenih teren-

skih podataka izvr{ena je kompjuterskim programom RES2Dinv1 uz ko-

ri{}ewe standardnih programa za grafi~ku obradu podataka. Vred-

nosti specifi~nih elektri~nih otpornosti na sekcijama su prikazane

razli~itim bojama, {to u praksi zna~i da su posredno identifikovani

razli~iti materijali i wihova prostorna pozicija (debqina, dubina

zalegawa itd.).

Na terenu, u procesu prikupqawa podataka kori{}en je digitalni

rezistivitimetar tipa – Geophysical resistivity & self potential meter RPM-8.

Merewe je obavqeno pomo}u vi{e`ilnog kabla sa 51 elektrodom na

me|usobnom rastojawu od 1 m.

U procesu interpretacije podataka vezanih za terenska geofizi-

~ka istra`ivawa primewena su dva postupka, direktan postupak (vir-

tuelni) i postupak inverzije:

Direktan postupak

Na osnovu dimenzija silosa sa arheolo{kog nalazi{ta definisali

smo sli~nu zonu na sekciji, odabrali elektrodni dispozitiv i vred-

nosti elektri~nih otpornosti najpribli`nije realnim na terenu. Na

geoelektri~nom modelu terena, koji ~ini rezultat numeri~kog mode-

GSAD/JSAS 22 (2006) Multidisciplinarni prilozi

384

1 Softver iz 1998, autor M. H. Loke: (RES 2Dinv ver. 3.4, Rapid 2-D Resistivity and IP inver-

sion using the least-squares method – Wenner á, â, ã dipole-dipole, inline pole-pole, pole-dipole, equato-

rial dipole-dipole, Schlumberger and non-conventional arrays – On land, underwater and cross-borehole

surveys).

lovawa (t. I/1), povr{inska raspadina je predstavqena plavom zonom

elektri~ne otpornosti od 35 Ohmm. Praistorijski trap ili silos je

predstavqen tamnozelenom bojom. Za unutra{wost silosa sa depono-

vanim glinovitim materijalima izabrana je vrednost otpornosti od 25

Ohmm. Okolna sredina – kopneni les, dobila je vrednost otpornosti od

45 Ohmm.

Posle formirawa modela sa prisutnim formama povr{inskog slo-

ja i silosa, aktivirali smo proces obrade sekcije prividne otpornosti

kroz program RES2Dmod. Dobijeni rezultati (t. I/2) predstavqaju ver-

tikalni trapez skenirawa ili sekciju prividne elektri~ne otpornosti

sa dobijenom zonom silosa u centralnom delu. Za dobijawe ove sekcije u

program je uba~en i odre|eni nivo ambijentalnih smetwi i simulirane

su mawe gre{ke pri merewu kako rezultat ne bi previ{e idealno

izgledao, budu}i da je poznato da se pri terenskom merewu retko

dobijaju idealni podaci.

Postupak inverzije

Slede}i postupak u procesu modelovawa je kori{}ewe softvera

RES2Dinv, radi dobijawa pravog 2D modela geoelektri~nog preseka, tj.

dobijawe 2D modela virtuelnog terena prethodno definisanog pro-

gramom RES2Dmod. Od tri sekcije geoelektri~nog modela, dobijene

procesom inverzije, prva (t. I/3, gore) predstavqa sliku izmerenih

385

M. Jevti} i M. Vukadinovi} Probna geofizi~ka istra`ivawa

Sl. 1. Geodetska podloga lokaliteta sa polo`ajem geoelektri~nih istra`nih pro-

fila 1 i 2.

Fig. 1. Location of geoelectrical resistivity survey Profiles 1 and 2.

vrednosti prividnih otpornosti (measured apparent resistivity pseudosec-

tion), druga (t. I/3, sredina) sra~unate prividne elektri~ne otpornosti

(calculated apparent resistivity pseudosecton) i tre}a (t. I/3, dole) predstavqa

finalnu sekciju kao kona~ni 2D model (inverse model resistivity section). U

centru tre}e sekcije (t. I/3, dole) nalazi se kru`na zona (svetlo do

tamnoplave boje) sa ni`im elektri~nim otpornostima, koja po svojim

dimenzijama odgovara prose~noj formi silosa koji su otkopani na

Kalaka~i.

Opisanim metodolo{kim postupkom,2 pre terenskih istra`ivawa,

do{li smo do saznawa koja su nam omogu}ila da odgovaraju}im izborom

mernih parametara krenemo u terenska probna merewa, usagla{ena sa

arheolo{kim saznawima u ciqu {to ta~nije interpretacije geofi-

zi~kih merewa. Izvr{eno je modelovawe sa prisustvom jednog praisto-

rijskog silosa/trapa i dobijena je geofizi~ka anomalija kakvu mo`emo

o~ekivati kao rezultat pravog merewa na terenu.

Rezultati merewa na terenu i interpretacija podataka

Geoelektri~ni presek 1

Na geoelektri~nom preseku 1 (t. II/1) izdvaja se vi{e anomalijskih

zona kru`nog preseka koje se nalaze na slede}im straciona`ama pro-

fila: od 15 do 19 m, od 28 do 33 m, od 36 do 41 m i od 44 do najverovatnije

49 m. Pomenute zone prostiru se generalno od 0,5 m do 2,5 m dubine, a

elektri~na otpornost im je preko 98,9 Ohmm po legendi (odnosno preko

100 Ohmm) – granica `ute i braon boje po legendi preseka. Pove}ana

otpornost unutar kru`nih zona je posledica prisustva materijala koji

je naknadno ispunio wihovu unutra{wost. Otpornost okolnog prostora

je ni`a, vrednosti 45–75 Ohmm (od svetloplave do svetlozelene boje po

legendi preseka) i ukazuje na prisustvo lesnih materijala. Anomalijske

zone kru`nog preseka potvr|uju prisustvo silosa – ukopanih jama kru-

{kolikog oblika.

Na delu preseka 1 od 32 m do kraja profila, izdvaja se anomalijska

zona koja se prostire do 1 m dubine, sa otpornostima preko 127 Ohmm,

{to najverovatnije predstavqa ukopani deo kolibe. Tako pove}ana

otpornost odgovara ostacima gra|evinskog materijala koji je za tu

svrhu kori{}en, odnosno ve}oj koncentraciji ku}nog lepa koji je goreo.

Na preseku se vidi i da su ostaci zemunice pome{ani sa ostacima

silosa, kao i da su silosi zatrpani da bi se na istom mestu napravio

novi objekat.

GSAD/JSAS 22 (2006) Multidisciplinarni prilozi

386

2 Za veoma sli~an metodolo{ki postupak videti: Louis et al. (2002).

Na osnovu dobijenih rezultata skenirawa na profilu 1, zakqu~eno

je da su detektovani ostaci silosa i plitko ukopane zemunice u lesnim

materijalima koji pripadaju lesnom platou desne obale Dunava. Lesni

sedimenti le`e na pra{inasto-peskovito-glinovitoj podlozi sa elek-

tri~nim otpornostima ispod 30-ak Ohmm.

Geoelektri~ni presek 2

Na geoelektri~nom preseku 2 (t. II/2), metodom geoelektri~nog

skenirawa izdvojena je, do dubine oko 2 m, anomalijska zona celom

du`inom profila sa otporno{}u preko 100 Ohmm. To su najverovatnije

ostaci gusto zbijenih objekata. Posebno je interesantna zona od 13 do

35 m po staciona`i profila sa indikacijama znatno ve}im od 100 Ohmm –

granica braon i crvene boje po legendi geoelektri~nog preseka 2. Mo`e

se pretpostaviti da je na ovom delu naseqa detektovana ve}a koncen-

tracija zape~enog ku}nog lepa unutar i iznad plitko ukopanih stam-

benih objekata.

Sli~nu situaciju smo evidentirali u isto~nom profilu central-

nog iskopa u toku arheolo{kih istra`ivawa 2004, gde se velika koli-

~ina keramike i zape~enog lepa nalazila unutar i iznad razru{enih

plitko ukopanih stambenih objekata.

Prema dobijenim podacima ovako velika tj. duga~ka anomalijska

zona le`i u lesnim materijalima, kao i sli~ne indikacije na geo-

elektri~nom preseku 1.

Na osnovu geoelektri~nog skenirawa po profilima 1 i 2, dobijeni

su vertikalni geoelektri~ni preseci (tako|e ozna~eni sa 1 i 2). Na

profilu 1 detektovani su silosi - koni~ne ili kru{kolike jame, pre-

~nika do 2,5 m i ostaci plitko ukopane kolibe, koja je najverovatnije

sagra|ena na ranije zatrpanim jamama. Na jednom delu profila ~ini se

da se mogu prepoznati dva nivoa ukopavawa, odnosno detektovano je

preklapawe dva objekta. Sa dosta opreza, mo`emo pretpostaviti da se

radi o ve}oj jami, preko koje je ukopana osnova kolibe, ili je mo`da si-

los za ~uvawe namirnica ukopan sa nivoa poda poluzemunice. Prema

rezultatima geoelektri~nog skenirawa po profilu 2 dobijena je vrlo

duga~ka anomalijska zona, koja le`i do oko 2 m dubine, i koja najvero-

vatnije predstavqa ostatke ve}ih gra|evinskih objekata (presek jednog

takvog objekta sa Kalaka~e prikazan je na t. II/3). Na osnovu rezultata

probnih geoelektri~nih skenirawa, i pored relativno malo elemenata

za detaqniju analizu i korelaciju sa arheolo{kim podacima i za-

kqu~cima izvedenim sa dosada{wih iskopavawa, mi{qewa smo da su

izvr{ena geofizi~ka merewa, saglasno svom obimu, opravdala o~eki-

vawa, i istovremeno ukazala na neke od konkretnih potencijala even-

tualne budu}e {ire primene.

387

M. Jevti} i M. Vukadinovi} Probna geofizi~ka istra`ivawa

BIBLIOGRAFIJA

Fountain, L. S.

1977 Detection of Subsurface Cavites by Surface Remote Sensing Techniques.

Paper presented at the Symposium on Detection of Subsurface Cavites, July

12–15, 1977, Washington, D. C.

Guma, M.

1993 Civilizaþia primei epoci a fierului în sud-vestul României. Bibliotheca Thra-

cologica IV. Bucureºti: Institutul Roman de Tracologie.

Jevti}, M.

1982 Praistorijsko naselje kod Boljetina – prilog poznavanju ranog gvozdenog

doba u \erdapu. Starinar 32 (1981): 19–32.

Loke, M. H.

1999 Time-Lapse Resistivity Imaging Inversion. Paper presented at the 5th

Meet-

ing of the Environmental and Engineering Society European Section, Septem-

ber 6–9, 1999, Budapest.

Loke, M. H., and Barker, R. D.

1996 Rapid least-squares iversion of apparent resistivity pseudosections by a

quasi-Newton method. Geophysical Prospecting 44: 131–152.

Louis, I. F., et al.

2002 Resistivity modelling and imaging methods for mapping near-surface fea-

tures: Application to a site characterization at the ancient Temple of

Olympian Zeus in Athens. Journal of the Balkan Geophysical Society 5/4:

135–144.

Medovi}, P.

1978 Naselja starijeg gvozdenog doba u jugoslovenskom Podunavlju. Dissertationes

et monographiae 22. Beograd: Pokrajinski zavod za za{titu spomenika

kulture SAP Vojvodine i Savez arheolo{kih dru{tava Jugoslavije.

1988 Kalaka~a. Naselje ranog gvozdenog doba. Posebna izdanja 10. Novi Sad:

Vojvo|anski muzej.

Spiegel, R. J., Sturdivant, V. R., and Owen, T. E.

1980 Modeling resistivity anomalies from localized voids under irregular terrain.

Geophysics 45: 1164–1183.

Stoji}, M.

1986 Gvozdeno doba u basenu Velike Morave. Centar za arheolo{ka istra`ivanja 8.

Beograd i Svetozarevo: Filozofski fakultet i Zavi~ajni muzej.

Tasi}, N.

1983 Jugoslovensko Podunavqe od indoevropske seobe do prodora Skita.

Balkanolo{ki institut SANU, posebna izdawa 17. Novi Sad i

Beograd: Matica srpska i Balkanolo{ki institut SANU.

GSAD/JSAS 22 (2006) Multidisciplinarni prilozi

388

MILO[ JEVTI] and MOMIR VUKADINOVI]

TRIAL GEOPHYSICAL SURVEY USING GEOELECTRIC SCANNING

AT ARCHAEOLOGICAL SITE KALAKA^A

Summary

In September 2004, at the archaeological site of Kalaka~a, a trial geophysical

survey using geoelectric scanning was conducted (fig. 1). The main aim of the

geoelectric scanning was to locate prehistoric storage pits and huts (pl. II/3). On

the Model Resistivity Sections prehistoric storage pits and huts manifested as

anomaly zones with increased electrical resistivity. In accordance with the previ-

ously ascertained features of excavated huts, storage pits and surrounding ground,

an appropriate survey methodology was established. A geoelectric scanning method

based on determining the specific electrical resistivity of the material below the

ground was used. Before actual scanning started, a numerical electric 2D model of

the terrain including a virtual storage pit was formed, and software processing was

made (pl. I/1-3). The results suggested that storage pits can be detected with preci-

sion. Scanning at Kalaka~a was conducted on two profiles, each 50 m long, whereas

the depth was up to 4 m. The geoelectric scanning was conducted by using the

four-electrode Wenner array. The results of the scanning of profiles 1 and 2 are

graphically presented as vertical 2D (two dimensional) geoelectric sections. The in-

verse 2D Model Resistivity Section of Profile 1 (pl. II/1) shows an anomaly zone

that most probably represents the remains of storage pits and/or a pit dwelling.

The inverse 2D Model Resistivity Section of Profile 2 shows a long anomaly zone

that probably represents the remains of a very large structure (pl. II/2).

Primqeno: 19. aprila 2006.

UDC 903.4(497.113 Kalaka~a):550.83

389

M. Jevti} i M. Vukadinovi} Probna geofizi~ka istra`ivawa

��������� �� �� ���� �� � ������� ����� �

�� ������� ������������ ����� �������� �������� ��� �������� ������ ��� ��� �������� �����

�� �� ����������� ���� �� ��� �� �������� ���������� �� �������� ����������� �����

�� ������������� ������� �������� ���������� ���� � �������� ����������� ��������

����� �� �� ���� �� � ������� �����

�� ����������� ������� �� ����� �� ������ ���� ������� �� ���� ����������� ������� �� ������ ��

�� ����������� ������� �� ����� �� ������ ���� ������� �� ���� ����������� ������� �� ������ ��

�� ��������� ����� ������ � ��� ��� �!�� �����"������� �� #$%��� &'�