listopad pwo 2013projekt edukacyjny w pg 3 w białymstoku ..... 16 wydarzenia: ... dzieciom z...

2222 Podlaskie Wieści Oświatowe grudzień 2013

W numerze:

Edukacja:

Kształcenie ucznia niepełnosprawnego. Gdzie?

Jak? Kiedy? ........................................................... 5

PWP jakość, rozwój i współpraca. Projekt

w Zespole Szkół Technicznych

im. gen. Władys ława Andersa w Bia łymstoku ..... 6

Zastosowanie technologii informatycznej

w pracy z dziećmi w Przedszkolu Samorządowym

nr 48 „Bajkowa Kraina” ........................................ 9

Praktyki zawodowe w Niemczech ..................... 11

Wychowanie patriotyczne:

Wrześniowa lekcja historii w Gimnazjum

im. Papieża Jana Pawła II w Ciechanowcu ......... 12

Obchody Roku Powstania Styczniowego ........... 13

Narodowe Święto Niepodległości

w Przedszkolu nr 2 w Hajnówce ........................ 15

„Póki my żyjemy, żyje ona!” Patriotyczny

projekt edukacyjny w PG 3 w Białymstoku ........ 16

Wydarzenia:

Jubileusz IV LO w Bia łymstoku

– 15 lat z Cyprianem Kamilem Norwidem ......... 18

„Dziecko w świecie zmian cywilizacyjnych” ....... 21

Z mi łości do zwierząt! „Pupile Wety, czyli idąc

śladami Świętego Franciszka” ............................ 21

Wychowanie:

Kochający rodzice aktywnie spędzają czas

z własnym dzieckiem! ........................................ 23

Katecheza miejscem nowej ewangelizacji ......... 25

POMÓDLMY SIĘ W NOC BETLEJEMSKĄ

Pomódlmy się w Noc Betlejemską,

W Noc Szczęśliwego Rozwiązania,

By wszystko się nam rozplątało,

Węzły, konflikty, powikłania.

Oby się wszystkie trudne sprawy

Porozkręcały jak supełki,

Własne ambicje i urazy

Zaczęły śmieszyć jak kukiełki.

Oby w nas paskudne jędze

Pozamieniały się w owieczki,

A w oczach mądre łzy stanęły

Jak na choince barwnej świeczki.

Niech anioł podrze każdy dramat

Aż do rozdziału ostatniego,

I niech nastraszy każdy smutek,

Tak jak goryla niemądrego.

Aby wątpiący się rozpłakał

Na cud czekając w swej kolejce,

A Matka Boska - cichych, ufnych -

Na zawsze wzięła w swoje ręce.

Ks. Jan Twardowski

grudzień 2013 Podlaskie Wieści Oświatowe 3333

Miesięcznik Kuratorium Oświaty w Białymstoku Rynek Kościuszki 9, 15-950 Białystok

tel. (85) 748 48 48, fax (85) 748 48 49 e-mail: [email protected]

www.kuratorium.bialystok.pl Skład kolegium redakcyjnego: Bożena Arłukiewicz, Maryla Boćkowska, Grażyna Czyżewska, Dariusz Daniluk, Jolanta Górska, Tadeusz

Halicki, Maritta Kossakowska, Jolanta Lenkiewicz-Broda, Marek Onoszko, Krzysztof Ostrowski, Lucja Orzechowska, Barbara Pietraszuk, Alicja Witkowska.

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych, zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów i zmiany tytułów, nie od-powiada za treść zamieszczonych reklam i ogłoszeń.

Skład i druk: Wydawnictwo PRYMAT, Mariusz Śliwowski, ul. Kolejowa 19, 15-701 Białystok, tel. 602 766 304, e-mail: [email protected], www.prymat.biasoft.net.

Okres Świąt Bożego Narodzenia to magiczny czas, który spędzamy wspólnie z przyjaciółmi

oraz rodziną. Ta ciepła i życzliwa atmosfera przepełnia nasze serca miłością, wiarą oraz nadzieją na przyszłość. Z tej okazji wszystkim dyrektorom, nauczycielom, pracownikom oświaty oraz młodzieży życzymy dużo zdrowia, szczęścia oraz satysfakcji z wykonywanej pracy, a w Nowym 2014 Roku wszelkiej pomyślności.

Wicewojewoda Podlaski Wojewoda Podlaski

Święta Bożego Narodzenia to czas wyjątkowy, niosący dobro i nadzieję, pozwalający zatrzymać się w biegu. Jest to czas wprowadzający Nas w podniosły, refleksyjny i radosny nastrój. W tych szczególnych dniach składamy sobie życzenia wszelkiej pomyślności, myślimy o najbliższych.

Niech w wigilijny wieczór przy wspólnym stole nie zabraknie tych, którzy są dla nas najważniejsi. Niech tegoroczne Święta upłyną w niezapomnianej atmosferze miłości, bez codziennego pośpiechu, trosk i zmartwień.

Życzę, aby to świąteczne poczucie więzi z bliskimi, poczucie wspólnoty z innymi ludźmi jak najdłużej utrzymało się w Naszych sercach, a czas pełen zrozumienia i miłości, który napełnia optymizmem, towarzyszył Nam wszystkim w każdym dniu Nowego 2014 Roku. Aby był to okres spełnienia wielu osobistych marzeń i odnoszenia sukcesów.


Suszone jabłka i gruszki, zapach goździków i pomarańczy. Filigranowe „uszka” z grzybami, barszcz, kró-

lewski karp, sianko, puste miejsce przy stole, biały obrus i opłatek. Ewangelia, wspólny pacierz i modlitwa za tych, których zabrakło przy wigilijnym stole. Opłatek w dłoniach mamy, ciepłe życzenia taty. Kolędy śpiewane przy pachnącej lasem choince i prezenty od Świętego Mikołaja.

Tradycje Świąt Bożego Narodzenia zachowujemy głęboko w sercu i przekazujemy je z pokolenia na po-

kolenie. Staramy się je pielęgnować również w środowisku, w którym przebywamy. Szkoła jest miejscem, gdzie ze szczególną troską pochylamy się nad rodziną. Na co dzień wspieramy ją w

wysiłkach wychowawczych, pokazujemy drogę rozwiązywania trudnych spraw. Także chwile radosne i pełne sukcesów chcemy wspólnie celebrować. Okazją do tego są święta i uroczystości. Najbliższe, Święta Bożego Narodzenia, które ze swej treści i tradycji są bardzo bliskie rodzinie, są ku temu bardzo dobrą okazją.

Każde świętowanie poprzedzone jest długim przygotowaniem. Uczniowie i nauczyciele wykonują ozdoby świąteczne. Kiedy wszystko jest gotowe, organizujemy kiermasz, na którym pojawiają się uśmiechnięte i może czasem trochę zadziorne aniołki, choinki z szyszek i makaronu, bombki z włóczki, stroiki oraz kartki świątecz-ne. Rodzice z niecierpliwością czekają na efekt pracy swoich dzieci i chętnie biorą udział w kiermaszu.

Tuż przed Świętami Bożego Narodzenia na szkolnym korytarzu pojawia się choinka pięknie ozdobiona aniołami, kolorowymi światełkami i łańcuchami. Świąteczna atmosfera udziela się wszystkim, nawet szkolne „urwisy” pokornieją, bo przecież Święty Mikołaj daje prezenty grzecznym dzieciom.

Dzielona radość – to podwójna radość, dzielony smutek to – połowa smutku. Organizujemy zbiórkę żywności oraz słodyczy i przekazujemy potrzebującym rodzinom. Co roku dzieci

uczestniczą w spotkaniu karnawałowym organizowanym przez Szkolne Koło Caritas. Przygotowujemy paczki dzieciom z polskich rodzin na Litwie. Włączamy się w akcje ogólnopolskie organizowane przez Caritas.

Szkolnymi korytarzami przemykają piękne białe anioły, Maryja, święty Józef, pasterze i Trzej Królowie.

Skrzypią drzwi od szkolnego strychu, to pan konserwator niesie żłóbek z siankiem małemu Jezusowi. Z sali gimnastycznej rozchodzi się piękna kolęda – „Bóg się rodzi” śpiewana przez chór. Tak, to już czas na szkolne jasełka. Jesteśmy wszyscy: uczniowie, nauczyciele, pracownicy administracji i obsługi oraz rodzice. Co roku na nowo z wielkim wzruszeniem przeżywamy historię Bożego Narodzenia. Są ciepłe życzenia od kapłanów, Rady Rodziców i pani Dyrektor. Wszyscy łamiemy się opłatkiem i składamy sobie życzenia.

Dorota Rybicka Wiesława Grabowska

Zespół Szkół nr 3 w Białymstoku ■


Uczeń n iepełnosprawny to uczeń z orzeczeniem o potrzebie kształce-nia s pecjalnego, wydanym z racji niepełnosprawności przez publiczną poradnię psychologiczno – pedago-giczną, w tym publiczną poradnię spe-cjalistyczną. Ks ztałceniem specjalnym obejmuje się dzieci/uczniów wymaga-jących stosowania specjalnej organiza-cji nauki i metod pracy:

• niepełnosprawnych: – niesłyszących i słabosłyszą-

cych, – niewidomych i słabowidzą-

cych, – z niepełnosprawnością rucho-

wą, w tym z afazją , – z upoś ledzeniem umysłowym

w stopniu lekkim, umiarkowa-nym lub znacznym,

– z autyzmem, w tym z zespo-łem Aspergera,

– z niepełnosprawnościami sprzę-żonymi,

• niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowa-niem społecznym.

Każda placówka edukacyjna, bez względu na rodzaj, ma obowią-zek zapewnić dziecku ws parcie wy-nikające z orzeczenia o potrzeb ie kształcenia specjalnego.

Orzeczenie zawiera: diagnozę poziomu rozwoju dziecka, zalecane formy kształcenia, formy rewalidacji, formy pomocy psychologiczno-peda-gogicznej.

Decyzja o wyborze formy kształ-cenia (klasa masowa, integracyjna, specjalna, ośrodek rewalidacy jno-wychowawczy i in.) należy wyłącznie do rodziców.

Organ prowadzący ma obowią-zek zapewnić dziecku miejsce w wy-branej przez rodziców formie kształce-nia. Jeś li rodzice wybiorą szko łę ogól-nodostępną , obwodową , dyrektor szko ły zobowiązany jest p rzy jąć ucznia.

Szkoła nie może odmówić reali-zacji zapisów z orzeczenia zasłaniając się brakiem specjalistów lub fundu-szy. Za każdym dzieckiem posiadają-cym orzeczenie o potrzebie kształce-nia specjalnego „idą” do samorządu

dodatkowe pieniądze w postaci tzw. wag subwencyjnych. Środki te są przekazywane przez Min isterstwo Edukacji Narodowej.

Potrzeby uczniów – jak je roz-poznać?

Nauczyciele, wychowawcy oraz specjaliści w przedszkolu, szko le i placówce prowadzą obserwację peda-gogiczną zakończoną analizą i oceną gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna), mającą na celu rozpoznanie u uczniów trudności w uczeniu się, w tym – w przypadku uczniów klas I-III szkoły podstawowej – ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się , a w gimnazjum i szkole ponadgimna-zjalnej – doradztwo edukacy jno-zawodowe.

Pomoc udzielana jest z inicjaty-wy ucznia, rodziców uczn ia, dyrekto-ra, nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty prowa-dzącego zajęcia z uczniem, pielęgniar-ki środowiska nauczania i wychowa-nia lub higien istki s zko lnej, poradni psychologiczno-pedagogicznej, asy-stenta edukacji romskiej, pomocy na-uczyciela, p racownika socjalnego, asystenta rodziny, kuratora sądowego.

W szkole pomocy udziela na-uczyciel i specjalista, m.in. : psycho-log, pedagog, logopeda, doradca za-wodowy, terapeuta pedagogiczny.

Pomocy udziela się w trakcie bieżącej pracy, w formie klas terapeu-tycznych, zajęć dydaktyczno-wyrów-nawczych, zajęć specjalistycznych, zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowa-niem ks ztałcenia i kariery zawodowej (gimnazjum i szkoły ponadgimnazjal-ne), a także porad i konsultacji.

W przedszkolu pomocy udziela się dzieciom w trakcie b ieżącej pracy oraz w formie zajęć specjalistycznych, porad i konsultacji.

Rodzicom i nauczycielom pomo-cy udziela się w formie porad, konsul-tacji, warsztatów i szkoleń.

Wczesne wspomaganie prowa-dzone jest w celu pobudzania psycho-ruchowego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia niepełno-

sprawności do rozpoczęcia nauki w szkole.

Wczesne wspomaganie organi-zują:

publiczne i n iepubliczne: – przedszko la, – szkoły podstawowe, – specjalne ośrodki szkolno-wy-

chowawcze, – specjalne ośrodki wychowaw-

cze, – ośrodki umożliwiające dzie-

ciom i młodzieży z upoś ledze-niem umysłowym w stopniu głębokim, a także dzieciom i młodzieży z upoś ledzeniem umysłowym z niepełnospraw-nościami sprzężonymi realiza-cję odpowiednio obowiązko-wego rocznego przygotowania przeds zko lnego, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki,

– poradnie psychologiczno-pe-dagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne.

Zespół wczesnego wspomagania rozwoju to pedagog posiadający kwa-lifikacje odpowiednie do rodzaju nie-pełnosprawności dziecka, w szczegól-ności: oligofrenopedagog, tyflopeda-gog lub surdopedagog, psycholog, logopeda, inni specjaliści – w zależno-ści od potrzeb dziecka i jego rodziny.

Zadaniem zespołu jest: 1. Ustalenie kierunków i harmo-

nogramu wczesnego wspoma-gania rozwoju.

2. Nawiązan ie wspó łpracy z podmiotem leczn iczym lub ośrodkiem pomocy społecznej w celu zapewnien ia rehabilita-cji, terap ii lub innych form pomocy.

3. Opracowanie i realizacja in-dyw idua lnego p rogra mu wczesnego wspomagania roz-woju dziecka.

4. Analizowanie s kuteczności pomocy, wprowadzanie zmian do indywidualnego programu, planowanie dalszych działań.

Kształcenie specjalne System oświaty zapewnia możli-

wość pobierania nauki we wszystkich

Kształcenie ucznia niepełnosprawnego Gdzie? Jak? Kiedy?

Edukacja


PWP jakość, rozwój i współpraca Projekt w Zespole Szkół Technicznych

im. gen. Władysława Andersa w Białymstoku

typach szkół przez uczniów n iepełno-sprawnych i niedostosowanych spo-łeczn ie oraz zagrożonych niedostoso-waniem społecznym, zgodnie z ich indywidualnymi potrzebami rozwojo-wymi i edukacy jnymi oraz predyspo-zycjami, opiekę nad uczniami niepeł-nosprawnymi przez umożliwienie re-alizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania oraz zajęć rewalidacyjnych.

Organizacja kształcenia specjal-

nego Zasadą wynikającą z art. 71 b

ustawy o systemie oświaty jest organi-zowanie kształcen ia specjalnego na podstawie orzeczen ia o potrzeb ie kształcenia specjalnego, wydanego (na wniosek rodziców lub op iekunów prawnych dziecka) przez publiczną poradn ię psycho log iczno-pedago-giczną, w tym publiczną poradnię spe-cjalistyczną.

W szkolnym p lanie nauczania należy dodatkowo uwzględnić d la uczniów niepełnosprawnych zajęcia rewalidacyjne – co najmniej 2 godziny tygodniowo. Rodzaj tych zajęć , a tak-że forma ich realizacji powinny odpo-wiadać indywidualnym potrzebom

rozwojowym i edukacyjnym uczn ia niepełnosprawnego oraz być dostoso-wane do jego możliwości psychofi-zycznych (Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 22 lutego 2012 r., poz. 204)

Dodatkowy nauczyciel W celu wspó łorgan izowania

kształcenia specjalnego zatrudnia się dodatkowo nauczycieli posiadających kwalifikacje w zakresie pedagogiki specjalnej

– w przedszko lach i szkołach oraz oddziałach integracyj-nych – obligatoryjnie,

– w przedszko lach i szkołach ogólnodostępnych – za zgodą organu prowadzącego.

Dla uczniów niepełnosprawnych oraz uczniów szkół w zakładach po-prawczych i schroniskach dla nielet-nich można przedłużyć okres nauki na każdym etapie edukacyjnym o jeden rok, zwiększając proporcjonalnie wy-miar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych (§ 5 ust. 1 i 2 rozporzą-dzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramo-

wych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. poz. 204).

Dla uczn iów niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedosto-sowaniem społecznym uczęszczają-cych do zasadniczych szkół zawodo-wych zorganizowanych (ZSZ) w mło-dzieżowych ośrodkach wychowaw-czych (MOW), młodzieżowych ośrod-kach socjoterapii (MOS), zakładach poprawczych lub schroniskach dla nieletnich można skrócić okres nauki do dwóch lat, pod warunkiem zacho-wania co najmniej minimalnego wy-miaru godzin poszczególnych obo-wiązkowych zajęć edukacyjnych prze-widzianego dla trzyletniego okresu nauczania.

W bieżącym roku s zko lnym 2013/2014 jednym z podstawowych kierunków realizacji polityki oświato-wej państwa jest „Kształcenie uczniów niepełnosprawnych w szkołach ogól-nodostępnych”. Dołóżmy starań, aby nasze działania przyniosły optymalne rozwiązan ia i efekty.

Bogumiła Koniuszewska

■

Edukacja

W dniach 06. – 11.10.2013 roku grupa 7 nauczycieli Zespołu Szkó ł Technicznych im. gen. Władysława Andersa w Białymstoku wraz z przed-stawicielem Izby Handlowo-Przemy-słowej Mirosławem Leśniewskim oraz przedstawicielką Departamentu Edu-kacji Krystyną Oleksza przebywała z wizytą w Eibar w Hiszpanii w ramach Programu Leonardo da Vinci, pro jekt : „PWP jakość, rozwój i współpraca”. Przedstawiciele ZST to dyrekcja szko-ły: Tadeusz Halicki, Renata Frankow-ska, nauczyciel p rzedsiębiorczości Iwona Masalska, nauczyciele przed-miotów zawodowych: Małgorzata Błaszko, Joanna Felczak, Andrzej Grzędziński oraz Mariola Rybińska w roli tłumacza. Celem wy jazdu była wymiana doświadczeń, porównanie

systemów edukacyjnych w obu kra-jach oraz poznanie firm współpracują-cych ze szkołą-gospodarzem: Armeria Eskola w Eibar. W projekcie brały

udział również grupy nauczycieli i uczniów z Bułgarii oraz Turcji.

Dyrektor Armeria Esko la przed-stawił zebranym krótką historię 100-letniej szkoły oraz zasady funkcjono-


wania szko lnictwa w Kraju Basków. Szkoła powstała z inic jatywy i potrzeb regionu, z uwagi na rozwijający się przemysł metalowy i elekt ryczny. Obie branże w dals zym ciągu stanowią o pro filu gospodarczym reg ionu. Szkoła, oprócz edukacji młodzieży, posiada szeroką ofertę usług adreso-wanych do lokalnego biznesu: kursy dla bezrobotnych, kursy dla kadry pracowniczej firm, analizę rynku.

Po wyczerpu jącej prezentacji zaproszono uczestników do zwiedza-

nia sali muzealnej szkoły oraz pracow-ni technicznych m.in. informatycznej, elektronicznej i mechatroniki. Cieka-wostką jest fakt, że w ramach zajęć młodzież prowadzi także szkolną tele-wizję internetową.

Po części ofic jalnej rozpoczę ły się zajęcia grupowe. Naszej grupie zaprezentowano program tworzen ia nowych firm przez abso lwentów szkół. Program nosi tytuł „Urrats bat” – „Pierwsze kroki w biznesie”.

W oparciu o dane z roku 2012 efektem pro jektu realizowanego w Kraju Basków było utworzen ie 60 firm, z których 76% działa na rynku do tej pory. W ramach wsparcia tego projektu uczestnikom oferowana jest pomoc w postaci organizacji wystawy promującej oferty ich firm, a d la naj-lepszej przewidziano nagrodę.

Uczestnicy zwiedzali także Mon-dragon Corporation – spółdzieln ię skupiającą około 200 firm działają-cych na terenie Kraju Basków. Przed-

Edukacja

UCZNIOWIE ZESPOŁU SZKÓŁ BUDOWLANO-GEODEZYJNYCH NA MIĘDZYNARODOWYCH TARGACH BENEXPO POLAND 2013 Odnawialne źródła energii (OZE) s tanowią o przyszłości naszego funk-

cjonowania na Ziemi. Rozwój tej dziedziny nauki wymaga ciągłego podnosze-nia kwalifikacji. Z tego założenia wyszli również uczniowie naszej szkoły z klasy 1Z o profilu technik urządzeń i sys temów energetyki odnawialnej. Młodzież, razem z nauczycielkami Ewą Korbut-Papciak, Martą Piekarską i Szczepanem Antuszewskim, świadoma konieczności śledzenia na jnowszych trendów w tej dziedzinie nauki , wzięła udział w Międzynarodowych Targach RENEXPO POLAND 2013 w Warszawie, które odbyły się 16.10.2013r.

Podczas konferencji uczniowie ZSB – G w gronie ponad 1300 uczestni-ków, mieli okazję spotkać się ze specjalis tami z dziedziny OZE oraz zdobyć informacje o najnowszych osiągnięciach na rynku energii odnawialnej. Platforma dyskusyjna umożliwi ła nawiązanie bezcennych kontaktów i zapoznała z najnowszymi rozwiązaniami technicznymi. Prelegenci , na co dzień zatrudnieni w branży OZE, wywodzący się z kręgów uniwersyteckich i ze świata poli tyki , podzielili się swoim doświadczeniami zawodowymi. Mieliśmy okazję poznać m.in. zasady działania ogniw fotowoltaicznych, pomp ciepła , biogazowni , turbin wiatrowych oraz kolektorów s łonecznych. Przed-s tawiono nam zarys planu budowy farm wiatrowych, udzielono cennych rad. Czekamy z niecierpliwością na praktyki zawodowe i s zkolenia, które zaproponowały nam fi rmy za jmujące się OZE.

Podczas targów młodzież uczestniczyła w następujących seminariach tematycznych: – „Obudź drzemiące możliwości – Najlepsze praktyki na rzecz rozwoju rynku pomp ciepła” prowadzone przez przedstawi-

ciela PORTPC – „Różnorodne zastosowania powietrznych pomp ciepła DaikinAltherma” – mgr inż. Erwin Szczurek, DaikinAirconditioning

Poland Sp. z o.o. – „Praktyczne sposoby wykorzystania pompy ciepła i dolnego źródła ciepła na przykładzie wybranych inwestycji” – mgr

inż. Dariusz Wasążnik, Aspol FV, mgr inż. Adam Minikowski , Nibe – Biawar Sp. z o.o. – „Igniskum” – JAROSŁAW ŚWIERCZYK – PIB (Polska Izba Biomasy) – „Zbiór biomasy do celów energetycznych”– praktyczne aspekty przedstawione przez specjalistyczną Fi rmę SPECMOT

z Kłodzka – MACIEJ SPECYLAK – „Przetwarzanie biomasy do celów energetycznych” – praktyczne aspekty przedstawione przez Stowarzyszenie przetwór-

ców biomasy POLSKA BIOMASA – DARIUSZ ZYCH Wiedza zdobyta na targach w przyszłości da wymierne korzyści , s tanie się bazą wiadomości o trendach i osiągnięciach na

rynku energii odnawialnej.

Marta Piekarska


stawiono filozofię (misję) funkcjono-wania spółdzielni, która za główny cel stawia wartości związane z b iznesem odpowiedzialnym społeczn ie. W ra-mach korporacji współpracują ze sobą: sektor finansowy, ubezpieczeniowy, produkcyjny i dystrybucyjny związany z rynkiem zbytu. Powiązanie tych sek-torów pozwala na wewnętrzną obsługę potrzeb koncernu. Korporacja przy-wiązu je dużą wagę do współpracy ze szkoln ictwem, dzięki czemu zapewnia sobie możliwość pozyskania odpo-wiedniej kadry. Zwiedziliśmy współ-pracujące zakłady, czyli członków tej korporacji. W fabryce Fagor Arrasate zaprezentowano nam proces produkcji

pras do cięcia i przetłaczania metalu (maszyny do felg samochodowych, beczek, puszek).

Kolejną firmą była Arrasate w Mendaro zajmująca się produkcją pre-cyzyjnych wyrobów metalowych np. z aeronautyki – części satelitów teleko-munikacyjnych, ale także zawleczek do puszek.

W firmie Maser Mic poznaliśmy wytwarzanie implantów dentystycz-nych, a w Createch Companies – opro-gramowanie bolidów (samochodów wyścigowych) oraz innowacy jne, elektroniczne rozwiązan ia wspomaga-jące funkcjonowanie osób z dysfunk-cją, a także aparaturę rehabilitacyjną.

Zaprezentowano nam również firmę Tekniker, która zajmuje się opracowaniem i wdrażaniem nowych technologii i rozwiązań patentowych. Pracownikami są głównie eksperci branżowi i pracownicy naukowi. Przy-kłady opracowanych prototypów to: robot do analizy sprawności funkcjo-nowania ogniw fotowoltan icznych, roboty do laserowej obróbki po-wierzchni. Roczn ie Tekn iker realizu je około 10 projektów.

W firmie Tknika-Center Institute of Innovation in Basque Voational Train ing przedstawiono wiele wiado-mości dotyczących całego Kraju Ba-sków oraz firmy. Głównymi zadania-mi instytutu są: opracowanie innowa-cji w dziedzinie informatyki, technolo-gii, zarządzanie nauką, szkolenie na-uczycieli. W ramach tych działań 10% uczniów/studentów wyjeżdża na szko-lenia do innych krajów, zdobywać nowe wiadomości i umiejętności. Po-znaliśmy niektóre innowacyjne pro jek-ty: drukarkę 3 D; wykorzystywanie biomasy z peletów sosnowych w cie-płownictwie; ogrzewanie geotermalne. Odbyła się wizyta w szkole w El-goibar Meka Vocat ional Train ing School.

Szkoła ta zatrudnia 60 nauczycie-li, naukę podejmuje 550 uczniów. Uczn iowie odbywają trzymiesięczną praktykę w firmach. Pracują nad czę-ściami samochodów ciężarowych i osobowych. Składają i rozb ierają silni-ki aut osobowych (Ford , Opel, Vo lkswagen, Renault). Poznają zasady

MSZA ZA ZMARŁYCH PRACOWNIKÓW OŚWIATY W GRAJEWIE Wierszem ks. Jana Twardowskiego „Śpieszmy się” w recytacji Grzegorza Curyło – Przewodniczącego Rady Miasta Gra jewo

rozpoczęła się w środowe popołudnie 6 listopada w kościele pw. Św. Ojca Pio msza za zmarłych pracowników oświaty z miasta i okolic, którzy w minionych latach pracowali w różnych placówkach oświatowych. Przybyli na nią przedstawiciele władz miasta i

powiatu, delegacje z placówek oświatowych z terenu miasta i pobliskiego Wojewodzina, rodziny zmarłych, ich koleżanki i koledzy z pracy oraz pocz-ty sztandarowe miejscowych szkół i Zarządu Oddziału Związku Nauczyciel -s twa Polskiego. Mszę celebrował proboszcz parafii ks . Mariusz Stawierej. W trakcie mszy przedstawiciele placówek oświatowych odczytali nazwiska zmarłych nauczycieli oraz pracowników adminis tracji i obs ługi oraz zapalali przed symbolicznym ołtarzem pamięci znicze. Odczytano też nazwiska osób związanych z grajewską oświatą i wspomniano o uczniach, którzy odeszli z tego świata . A wszyscy uczestnicy mszy poprzez wspólną modli -twę oddali cześć ich pracy na rzecz dzieci , młodzieży i miasta . To już kolejna taka msza, którą od lat organizują wspólnie Zespół Szkół Miejskich nr 3 i parafia pw. Św. Ojca Pio.

Tekst i foto: Wiesław Jerulank, ZSM nr 3 Grajewo

Edukacja


napraw b lachars ko-lakiern iczych, osprzętu elektrycznego pojazdów sa-mochodowych. Szkoła posiada wspa-niałe warsztaty, na których uczniowie zdobywają wiele umiejętności. Posia-da hamownię podwoziową firmy Ma-ha, na której nauczyciele testują m.in. samochody rajdowe, sportowe.

W ramach wymiany ku lturalnej uczestnicy projektu zwiedzili San Se-bastian – miasto położone nad Oce-anem Atlantyckim oraz Bilbao – stoli-cę regionu – w tym znane na całym świecie Muzeum Guggenheima.

Wizyta w Hiszpanii dostarczyła wielu niezapomnianych chwil. By ł czas na poznanie rozwiniętych ośrod-ków technicznych, zakładów pracy, znakomicie wyposażonych szkół, ale także na obcowanie z h iszpańską przy-rodą – widoki górskich szczytów, gra-nitowych zboczy, ciekawej i egzotycz-nej roś linności, poznanie zabytków, zwyczajów i tradycji. To również nie-zapomniane chwile w towarzystwie przyjaciół – nauczycieli h iszpańskich, bułgarskich i tureckich, młodzieży biorącej udział w pro jekcie, a także

przedstawicieli instytucji wspierają-cych działania projektowe. To wiele rozmów na temat świetnie rozwiniętej i znakomicie doposażonej bazy szkó ł.

Małgorzata Błaszko

Joanna Felczak nauczycielki ZST

im. gen. Władysława Andersa

w Białymstoku ■

Zastosowanie technologii informatycznej w pracy z dziećmi w Przedszkolu Samorządowym

nr 48 „Bajkowa Kraina”

Smart fon zamiast grzechotki, tablet w miejsce książeczki? Te pyta-nie na pewno zadaje sobie każdy doro-sły, wychowując dziecko w dobie in -ternetu i innych nowinek technolo-gicznych. „Nowe” zainteresowania dzieci inspirują n ie tylko ich rodziców, ale także nauczycieli-wychowawców. Już od dawna zastanawiałyśmy się z koleżankami, jak rozwiązać następują-ce problemy:

– jak wprowadzić najmłodszych uczestników procesu kształce-nia w świat technologii komu-nikacyjno- informacyjnych?

– jak przygotować dzieci do życia w społeczeństwie infor-macy jnym?

Jednogłośnie uznałyśmy, że naj-lepszą odpowiedzią na zadane pytania będzie uatrakcyjn ienie zajęć edukacyj-nych sprzętem informatycznym jako pomocą dydaktyczną. Głównym argu-mentem przemawiającym „za” było to, iż nie tylko spełnia on wiele funkcji edukacyjnych, ale pozwoli na ukształ-towanie w świadomości dziecka pra-wid łowego stosunku do sprzętu elek-tronicznego.

W swojej codziennej pracy wy-korzystujemy:

1. Komputer Większość dzieci w wieku przed-

szkolnym ma już za sobą pierwsze kontakty z tym narzędziem w postaci gier sprawnościowych.

Jako środek dydaktyczny kompu-ter spełnia wiele funkcji w procesie edukacyjnym:

– aktywizu jąco-motywującą , jeś li wyzwala wszechstronną aktywność dzieci i pobudza ich zainteresowania,

– poznawczo-twórczą, jeś li słu-ży jako źródło wiedzy, tym bardziej cenne o ile dziecko korzysta z niego, rozwiązując

napotykane sytuacje proble-mowe,

– ćwiczen iową , jeś li zadan ia wykonywane samodzieln ie przez dzieci służą utrwalaniu wcześniej poznanych wiado-mości i umiejętności,

Edukacja


– wychowawczą, jeżeli stwarza dobre warunki oddziaływania na osobowość dzieci,

– terapeutyczną, jeżeli umożli-wia niwelowanie zaburzeń rozwojowych.

Komputer, w sposób szczególny można wykorzystać do zabaw z dzieć-mi wymagającymi pracy kompensa-cyjno-wyrównawczej. Podczas wyko-nywania różnorodnych ćwiczeń boha-terowie g ier dydaktycznych rozmawia-ją z dziećmi, cieszą się z ich postępów w nauce, reagują na błędy, chwalą ,

zachęcają do zabawy, podpowiadają, a w miarę potrzeby powtarzają po kilka razy jedno ćwiczen ie.

2. Mikroskop cyfrowy Jest to świetne narzędzie obser-

wacji obiektów przyrodniczych oraz rozmaitych przedmiotów z najbliższe-go otoczenia dziecka podczas zabaw w sali i na powietrzu. Wystarczy zabrać ze sobą laptop oraz mikroskop, aby robić zd jęcia kwiatów, owadów w powięks zen iu . Dzieci obs erwują obiekty na monitorze komputera. Lap-top podłączony do tablicy interaktyw-

nej daje jeszcze większy obraz, który mogą oglądać i komentować ws zyst-kie dzieci w grupy.

3. Tablica interaktywna Przedszko laki, mogą jej używać

do: wyświetlania prezentacji, filmów, rysowania na dużej powierzchni, ko-rzystania z bogatych zasobów interak-tywnych do codziennych ćwiczeń gra-fomotorycznych, gier logicznych, jak również wspólnych ćwiczeń uspraw-niających aparat mowy.

4. Urządzenia wielofunkcyjne Obsługa urządzeń daje dzieciom

poczucie pewności, sprawstwa, nieza-leżności, dokonywania wyboru. Dzieci odczuwają satysfakcję z samodzieln ie wykonanej pracy. Stają się odpowie-dzialne i solidarne, kiedy wykonują kopie dla innych kolegów.

Po wielokrotnym wykorzystaniu nowych technologii na zajęciach edu-kacyjnych potwierdziły się nasze przy-puszczenia, że dzieci chętnie uczestni-czą w zabawach z komputerem, tabli-cą interaktywną, mikroskopem. Są przy tym prawdziwymi małymi od-krywcami, którzy z zaciekawieniem oczekują na rezultat.

Renata Popławska

Przedszkole Samorządowe nr 48

„Bajkowa Kraina” Białystok

■

PASOWANIE NA STARSZAKA W PRZEDSZKOLU NR 2 W HAJNÓWCE „Rzecz to wielka nies łychanie, gdy s tarszakiem się zostanie. Wtedy wszystko trzeba wiedzieć, pięknie bajkę opowiedzieć.

Narysować tańczyć, śpiewać, na nikogo się nie gniewać. Znać zasady wychowania , pilnie uczyć się czytania. W głowach wiedza zostać musi , choć lenistwo bardzo kusi”.

W Przedszkolu nr 2 w Hajnówce mia ła miejsce uroczystość „Pasowanie na starszaka”. Swoje święto obchodzi ła grupa „Wiewióreczki”, dla której był to pierwszy tak ważny i poważny debiut. Dzieci zaczęły przygotowania do swojego występu już

w październiku, ucząc się wierszy i piosenek oraz tańców. Uroczystość rozpoczęła się punktualnie o godzinie 15.00. Przybyłych gości przywi-ta ły nauczycielki danej grupy. Wszyscy zgromadzeni obejrzeli piękne jesienne przedstawienie przygotowane specjalnie na tę uroczystość. Kolejnym punktem programu był trudny egzamin, który dzieci musia-ły zdać, aby zostać prawdziwymi s tarszakami. Dzieci zdały go na szóstkę. Następnie złożyły uroczystą przysięgę. Aktu pasowania dużą drewnianą kredką dokonała dyrektor – Iwona Raszkiewicz. Następnie wszystkie dzieci otrzymały dyplomy i upominki . Oficjalna część uro-czystości została zakończona wspólnym pamiątkowym zdjęciem. Następnie odbył się poczęstunek przygotowany przez rodziców. W miłej i przyjemnej atmosferze szybko upłynął wspólnie spędzony czas. Było to wielkie i niezapomniane przeżycie dla dzieci i i ch rodzi -

ców. Gratulujemy s tarszakom i życzymy im owocnego, bogatego w doświadczenia pobytu w naszym przedszkolu.

Mariola Krawczyńska, Joanna Baczyńska

Edukacja


Praktyki zawodowe w Niemczech

Uczniowie „Mechaniaka” zdobywają doświadczenia podczas wyjazdów zagranicznych w ramach programu Leonardo da Vinci

Lipsk – Niemcy 2013

Edukacja

Uczniowie Zespołu Szkół Me-chanicznych CKP Nr 2 im. Św. Józefa uczestniczyli w projekcie mobilności w ramach programu Leonardo da Vin-ci pt.: „Współczesna mechatronika w projektowaniu, wytwarzaniu i diagnozowaniu kluczem do wzrostu mobilności międzykulturowej i kom-petencji naukowo-technicznych” – projekt realizowany przy wsparciu

finansowym Komisji Europejskiej w ramach programu „Uczenie się przez całe życie”. Projekty mobilności pole-gają na organizowaniu wy jazdów za-granicznych dla uczniów, których ce-lem jest szkolenie i zdobywanie prak-tycznego doświadczenia zawodowego. Założeniem projektów tego typu jest połączen ie teorii z praktyką o raz wzmacnianie więzi między światem edukacji i pracy.

Organizacją przyjmująca ZSM CKP Nr 2 był Partner pro jektu – Vita-lis Betreuungsgesellschaft für Modell-projekte mbH, Schkeuditz NIEMCY. W projekcie uczestniczy li uczniowie, którzy kształcą się w zawodzie technik pojazdów samochodowych: Chomik Krzysztof, Chrocewicz Michał, Ci-moch Prze mys ław, Kopczews ki Krzysztof, Kuligowski Michał, Kuła-kowski Paweł, Radziszewski Przemy-sław, Sobolewski Adrian, Tarasewicz Krzysztof pod opieką Dariusza Kuź-mickiego. Dwa tygodnie praktyki

uczniowie zrealizowali w firmach nie-mieckich – warsztatach samochodo-wych na terenie Lipska i Schkeuditz. W trakcie praktyk uczn iowie pogłębia-li praktyczną stronę zawodu mechanik pojazdów samochodowych, zapoznali się z systemem pracy w Niemczech oraz ze standardami jakości w przed-siębiorstwie. Nabyli nowe umiejętno-ści i kwalifikacje w zakresie obsługi

bieżącej, naprawy podstawowych układów, wymiany elementów po-szczególnych układów, serwisowania urządzenia d iagnozującego pracę pod-stawowych układów pojazdu, prak-tyczne zasady pielęgnacji i konserwa-cji pojazdów samochodowych, zasady naprawy w elektron ice pojazdowej oraz doskonalili umiejętności języko-we w zakresie terminologii technicz-nej. W czasie wolnym uczniowie po-znawali ku lturę i historię Niemiec, zwiedzili: Lipsk – Pomnik Walki Na-rodów, Uni Riese, Stare Miasto, su-

kiennice, Panorama Tower, Augustu-splatz, Operę, kościół św. Miko łaja, kościół św. Tomas za, Mädlerpassage oraz ZOO. Odbyła się również 2-dniowa wycieczka do Berlina, gdzie zobaczyli – Mur Berliński, Potsdamer Platz, Bramę Brandenburską, prome-nadę Unter den Linden, Reichstag, Wyspę Muzeów, gdzie mieli okazję zwiedzić Muzeum Egipskie oraz Mu-

zeum Transportu. Uczn iowie obejrzeli centrum sprzedaży Mercedesa, gdzie trwały właśnie targi zawodowe. Pod-czas jednodniowej wycieczki do Dre-zna zwiedzil i za mek (Dres dner Schloss), zespół pałacowy Zwinger, katedrę Świętej Trójcy, luterański ko-ściół Marii Panny, Operę Sempera oraz skarbiec królewski. Oprócz at rak-cji krajoznawczych uczn iowie spędzali czas wolny na grze w kręgle, czy na torze gokartowym, gdzie mogli się zarówno zrelaksować jak i rozwijać swoje zdolności językowe.

Wszyscy otrzymali certyfikaty uczestnictwa w praktyce zawodowej, certyfikaty uczestnictwa w stażu z Centrum Praktycznego oraz certyfika-ty uczestnictwa w stażu z firmy WWH Werkzeug-, Produktions- und Handels GmbH.

Anna Arciszewska

koordynator projektu ■


Wrześniowa lekcja historii w Gimnazjum im. Papieża Jana Pawła II

w Ciechanowcu

„Nie ustawajcie w drodze...” pod takim hasłem odbyła się tegorocz-na inauguracja roku szko lnego 2013-/2014. Tradycyjnie we wrześniowy poranek społeczność Gimnazjum im. Papieża Jana Pawła II spotkała się na placu przed budynkiem szkoły, skąd wyruszyła do kościoła pw. NMP z Fatimy na Mszę Świętą. Rok szkolny 2013/2014 zainaugurowała Dyrektor gimnazjum Elżbieta Trzeszczkowska. Serdeczn ie powitała przybyłych gości, pracowników szkoły, młodzież, rodzi-ców. Szczególnie ciep łe, dodające otuchy słowa skierowała pod adresem uczniów klas pierwszych. W swoim wystąpieniu, jak każdego roku, zaak-centowała okrucieństwo, wrześniowe-go poranka 1939 roku: „młodzieży tamtego września towarzyszył huk bomb, przerażające wycie syren, płacz matek żegnających swych synów uda-jących się na front. Doceńmy wolność, wykorzystajmy daną nam szansę bez-piecznego, godnego życia.”

Miło ść do Ojczyzny i wychowa-nie patriotyczne, to jeden z elementów pracy wychowawczej Gimnazjum im. Papieża Jana Pawła II w Ciechanow-cu. W naszej szkole patriotyzm roz-brzmiewa przez cały wrzesień szcze-gólnie wyraziście i donośnie, echem odbija się przez kolejne miesiące.

Doniosłe znaczenie i wielką wa-gę ma dla nas współpraca z Ciechano-wieckimi Sybirakami. Żywe lekcje historii rozpoczę ły się realizacją pro-jektów: „Stacja Daleki Wschód”, „Chłód Syberii” . Wspomnienia Sybi-raków dały nam, młodym ludziom możność poznania historii, która dziś także budzi wiele kontrowersji. Jest

bardzo trudna, szczególnie dla młode-go człowieka. Owocem naszych spo-tkań, przemyś leń jest amatorski tomik wierszy poświęconych tematowi Gol-goty Wschodu.

Uczniowie naszej szkoły , już tradycyjnie, rokrocznie biorą udział w Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sy-biru w Białymstoku. Z dumą , symbo-liczn ie upamiętniamy tych, którzy nie wrócili z zesłania na Wschód, którym nie dane było wrócić do Ojczyzny. Szliśmy w ciszy i głębokiej zadumie.

W niedzielę 15. września 2013 r. grupa młodzieży wraz z wychowawca-mi uczestniczyła w obchodach roczni-cy wywózki mieszkańców Ciechanow-ca i okolic na Syberię. Uroczystość rozpoczę ła się Mszą Świętą w Koście-le Tró jcy Przenajświętszej W Ciecha-nowcu. Następnie wspólnie z Pocztem Sztandarowym Sybiraków, Sybiraka-

mi, ich rodzinami i mieszkań -cami Ciechanowca udaliśmy się pod pomnik. Znajduje się tam kamienny cokół, na któ-rym widnieją złote litery : „Ofiarom Sybiru”. Po prawej stronie ciągnie się półkolem 7 krzyży, symbol męczeństwa wywiezionych, gehenny jaką dane było im przeżyć na nie-ludzkiej ziemi. Teren przy

pomniku jest wybrukowany, te kamie-nie to też symbol, symbol bólu. W tym miejscu Sybiracy obchodzą kolejne rocznice. Uroczystość rozpoczęła się oko licznościowym przemówien iem wygłoszonym przez Prezesa Związku Sybiraków w Ciechanowcu. Możemy o nim powiedzieć, że jest niestrudzo-nym bohaterem, strażnikiem prawdy historycznej. Uwieńczeniem obcho-dów była wspólna modlitwa w intencji zmarłych Sybiraków.

Już tradycyjn ie, 17. września rozpoczynamy zapalen iem zn iczy przy pomniku ,,Ofiarom Syb iru” u zbiegu ulic Wińskiej i Sienkiewicza w Cie-chanowcu. Na szkolnych obchodach Dnia Sybiraka nie mogło zabraknąć wyjątkowych gości: Sybiraków i Bur-mistrza naszego miasta. Ten wyjątko-wy dzień Dyrektor Elżbieta Trzeszcz-kowska rozpoczęła wzruszającym prze-mówien iem: „Jeś li zapomnę o n ich, Ty Boże zapomnij o mnie…”. Nie zabrakło refleksji, wspomnień. Pan i dyrektor podkreś liła, jak ważna jest pamięć, postawa i pielęgnowanie tra-dycji. Prezes Związku Sybiraków wy-różnił pamiątkowymi książkami na-uczycieli i uczn iów gimnazjum za zaangażowanie we wrześniowe roczni-ce. Następnie głos zabrała młodzież. Wysłuchaliśmy poruszających frag-

Wychowanie patriotyczne


Obchody Roku Powstania Styczniowego

Ziemie Gminy Ko lno będące w XIX wieku pod zaborem rosyjskim n ie pozostały na uboczu wydarzeń z lat 1863-1864. We wrześniu 1863 roku doszło do walk oddziałów powstań-czych z wo jskami rosyjskimi w Win-cencie. Spalono tam komorę celną na granicy z Prusami. Walki powstańcze miały również miejsce w pobliskiej wsi Kozio ł. Upadek powstania wiązał się z represjami i wyrokami śmierci na biorących udział w zrywie. Pamiątką

po tym tragicznym d la naszej Ojczy-zny czasie jest Krzyż Powstańczy w miejscowości Czerwone - stojący przy drodze krajowej nr 63. Krzyż upamięt-nia powstańców – mieszkańców na-szej gminy straconych przez władze carskie za udział w powstaniu stycz-niowym.

W uroczystości rocznicowe zor-ganizowane w Gmin ie Kolno przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Gminy Kolno „Integracja” włączyli

się również uczniowie i nauczyciele Szkoły Podstawowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Czerwonem.

Inauguracja Roku Powstan ia Styczniowego nastąpiła 22 stycznia 2013 roku podczas Nadzwyczajnej Wyjazdowej Sesji Rady Gminy Kolno w Czerwonem (uroczystość była wpi-sana w kalendarz planowanych roczni-cowych wydarzeń na oficjalnej stronie internetowej Prezydenta RP Bronisła-wa Komorowskiego). Podczas sesji

mentów pamiętników i poezji. Dopeł-nieniem części artystycznej były pie-śni patriotyczne zaśpiewane przez nasze koleżanki. Przemarszem pod pamiątkowy monument poświęcony Ofiarom Katynia, złożeniem kwiatów i zapalen iem zn iczy zakończy liśmy kolejne wrześniowe świętowanie.

Dzień Polskiego Państwa Pod-ziemnego jest świętem państwowym, obchodzonym 27. września. Zaznaczy ł się on wyjątkowo także w kalendarzu naszej szkoły. Na korytarzach pojawi-ły się plakaty przedstawiające symbo-likę Polski Walczącej. Temu dniu przyświecało hasło „Moją Ojczyzną jest Polska Podziemna, walcząca w mroku, samotna i c iemna …”. Naszą

uwagę przyciągnęła gazetka zawiera-jąca najważniejsze informacje, które nie zawsze można znaleźć w podręcz-niku do h istorii. Na każdej przerwie zbierała się grupka, która z zaintereso-waniem analizowała nowe wiadomo-ści, trudne wiadomości.

Podniosłości temu dniu dodała muzyka zespołów: De Press z płyty „My rebelianci” pieśń żołnierzy wy-klętych oraz Pnkb z płyty „Po lska Podziemna”. Każda przerwa wypeł-niona muzyką była swoistą lekcją hi-storii. Takie przygotowanie święta okazało się znakomitym pomysłem. Zaciekawiło, skierowało uwagę nas, ludzi młodych na potrzebę pamięci o żołn ierzach wyklętych. Zdajemy sobie

sprawę, że może n ie zaws ze wszystko zapada nam g łęboko w serca, jesteśmy młodymi początku XXI wieku, zapa-trzonymi w ekrany komputerów, śpie-szącymi ku marzeniom o wielkich domach, szybkich samochodach, wy-godnym życiu. Czy taki ma być świat wartości? Może warto zatrzymać się na chwilę w tym biegu!

Koło Dziennikarskie

Opiekun – K. Prolesko ■



oko licznościowy montaż s łowno-muzyczny przedstawili uczn iowie ze szkoły podstawowej w Czerwonem oraz Zespół Śpiewaczy „Czerwie-niacy”. Władze gminy, radni, sołtysi i wszyscy zebrani uczcili pamięć po-wstańców minutą cis zy. Nadzwyczaj-nej sesji towarzyszyła wystawa zdjęć i dokumentów dotycząca Powstan ia Styczniowego w naszej gminie. Na przełomie lutego i marca wystawa prezentowana była we ws zystkich szkołach gminy Kolno.

27 stycznia 2013 roku w Koście-le pw. Chrystusa Kró la Wszechświata w Kolnie uczn iowie ze szkoły podsta-wowe j w Cze rwone m, Zes pó ł „Czerwien iacy” przy współpracy z proboszczem parafii przybliżyli zebra-

nym przyczyny, przebieg i skutki wy-darzenia z 1863 roku.

Kolejnym elementem obchodów rocznicy powstania styczniowego były konkursy wiedzy historycznej i pla-styczny o tematyce powstaniowej skierowane do uczn iów klas IV-VI szkół podstawowych z powiatu kol-neńskiego. Patronat nad nimi obją ł Marszałek Senatu RP Bogdan Boru-sewicz, a Kancelaria Senatu ufundo-wała nagrody. 25 uczniów zmagało się z 30 pytaniami. Na konkurs plastyczny wpłynęło 29 prac. 8 maja nastąpiło podsumowanie rywalizacji. Wręczen ie nagród laureatom poprzedził występ uczniów z Czerwonego i zespołu „Czerwien iacy”. Nasi podopieczn i

Puk, puk to ja, mały uczeń pierwszaczek. Puk, puk, to ja, taki dzielny uczniaczek.

Puk, puk, to ja, pukam szkoło do twych drzwi.

Puk, puk, to ja, proszę bądź przyjazna mi! Dzień 14 listopada 2013 roku na zawsze pozostanie w pamięci dzieci z klas pierwszych Szkoły Podstawowej w Miastkowie. Uroczystość ślubowania klas pierwszych to niezwykle ważne

wydarzenie dla pierwszoklasistów, ich wychowawców i rodziców. O tym, że na jmłodsi są już gotowi do wstąpienia w poczet uczniów Szkoły Podstawowej w Miastkowie świadczyć mogło ich zachowanie oraz zaprezentowane wiersze i piosenki . Ca łości przyglądali się: dyrektor szkoły, rodzice, uczniowie klas II-III oraz przedszkolaki wraz z wychowawcami.

Aktu pasowania na ucznia dokonała dyrektor szkoły – Alicja Jadwiga Dobrowolska. Uczniowie klas pierwszych otrzymali swój pierwszy ważny dokument – legi tymację szkolną oraz pamiątkowy „Akt Pasowania na Ucznia” i drobne upominki. Po złożeniu uroczy-s tego ślubowania i pasowaniu na ucznia dyrektor szkoły skierowała do uczniów ciepłe s łowa, witając ich wśród braci uczniowskiej. Po głównej uroczystości odbył się słodki poczęstunek przygotowany przez rodziców. Przed maluchami wiele trudu w zdobywaniu wiedzy. Życzymy więc dużo radości , wspania łych kolegów koleżanek oraz sukcesów w szkole.

Uroczystość przygotowały:

Magdalena Sawicka, Danuta Romanik



znaleźli się w gronie laureatów obu konkursów.

W maju uczniowie klas IV-VI wraz z pocztem sztandarowym wzię li udział w patriotycznej uroczystości przy krzyżu powstańczym stojącym w miejscowości Czerwone.

Przystąpiliśmy również do ogól-nopolskiego konkursu „Jakie są moje korzen ie”, zorgan izowanego przez Parlamentarny Zespół ds. Dzieci. Aleksandra Sakowska i Mateusz Wi-śniewski – wychowankowie SP w Czerwonem znaleźli się w gronie 50 nagrodzonych. 1 czerwca laureaci konkursu spotkali się w Senacie RP.

We wrześniu przyszedł czas na oddanie hołdu walczącym w b itwie pod Wincentą. 19 września, dokładnie w 150. rocznicę tej bitwy, której celem było zdobycie komory celnej na grani-cy z Prusami uczniowie klasy VI szko-ły podstawowej z Czerwonego wraz z nauczycielem historii przeszli odcinek Wincenta-Kozio ł, a więc szlak, który pokonali powstańcy w 1863 roku. Podczas marszu nie zabrakło informa-cji na temat samej bitwy, śpiewu pie-śni żołnierskich – jak przystało na uczniów szkoły mającej za Patrona Marszałka Piłsudskiego. 22 września w Kościele pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Koźle podczas Mszy

Świętej koncelebrowanej przez pro-boszcza Jarosława Gołaszewskiego zebrani modlili się za po ległych po-wstańców, a uświetnili tę uroczystość swym występem uczn iowie z SP w Czerwonem i Zespół Czerwien iacy. Msza w Koźle była ostatnim elemen-tem obchodów 150. Rocznicy Powsta-nia Styczn iowego.

Jacek Bagiński

Szkoła Podstawowa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego

w Czerwonem ■


Narodowe Święto Niepodległości w Przedszkolu nr 2

w Hajnówce

8 listopada w Przedszko lu nr 2 w Hajnówce, tuż przed obchodami Świę-ta Niepodległości w całym kraju, także przedszko laki poznały historię drogi do wolności naszego państwa. Tematy historyczne i narodowe nie jest łatwo przekazać maluchom, ale w naszym

przedszko lu takich tematów n ie unika-my. Ważne, żeby wszystko przedsta-wić w przystępny i atrakcyjny sposób. Na zajęciach w grupach, z b ibuły i kolorowego papieru dzieci przygoto-wały kotyliony w barwach narodo-wych, które przypię ły do swoich ubio-

rów i wzięły udział w uroczystości historycznej. Na uroczystość zostali zaproszeni goście: dyrektor Iwona Raszkiewicz, Irena Prokopiuk z Bi-blioteki Pedagogicznej w Hajnówce oraz Ala Gryc z Miejskiej Biblioteki Publicznej w Hajnówce, a także grup-ka maluszków z naszego przedszkola.

W pięknie przystrojonej stołów-ce, w której widniały trzy krzyże z ważnymi datami h istorycznymi oraz mapa Po lski dzieci z grup II, III oraz IV zaprezentowały montaż słowno-muzyczny, który przygotowały panie danych grup. Po przywitaniu gości nastąpiło wprowadzenie pocztu sztan-darowego, został odśpiewany hymn Polski. Nauczycielka opowiedziała o czasach, gdy na naszej ziemi nie mo-gła rozbrzmiewać polska mowa i po-wiewać biało-czerwona flaga. Jak to trzy obce państwa dokonały rozbiorów naszego kraju i Polska na 123 lata zniknęła z mapy Europy. Przedszkola-ki w skupieniu i z powagą wysłuchały całej historii. Były wiersze patriotycz-ne oraz pieśni „Marsz Pierwszej Bry-gady”, „Rota”.

Dzisiaj wielka jest rocznica –

Jedenasty listopada!

Tym, co zmarli za Ojczyznę

hołd wdzięczności Polska składa.


■

„Póki my żyjemy, żyje ona!” Patriotyczny projekt edukacyjny w PG 3

w Białymstoku

Na zakończen ie dzieci dowie-działy się, d laczego 11 listopada ob-chodzimy Dzień Niepodległości.

Montaż słowno-muzyczny został

odebrany przez gości entuzjastycznie. Świadczy ł o tym wyraz zadumy i za-chwyt na twarzach obecnych. Okazu je się, że 11 listopada to rocznica poważ-

na i wielka, ale możliwa do uczczen ia również przez przedszkolaki, czego sami byliśmy świadkami.

Mariola Krawczyńska

Listopad w tym roku okazał się przełomowy. A to z powodu projektu patriotycznego, który postanowiliśmy wcielić w życie w związku z obchoda-mi 11 listopada.

Jego zasadniczym celem było uświadomienie młodym ludziom, że ich świat z czasami dziadków i pra-dziadków łączy wartość, jaką jest pa-triotyzm. Choć od początku zdawali-śmy sobie sprawdzę z faktu, że jego postrzeganie zmieniło się na przestrze-ni lat, to jednak stwierdziliśmy, że naszym obowiązkiem jest głośno o nim mówić. Jednak n ie w sposób pate-tyczny, dość trudny w odbiorze, ale posługując s ię językiem prostym, wręcz codziennym, a zarazem najbar-dziej przekonującym, gdyż operuje nim każdy z nas. W związku z tym w projekcie edukacyjnym wykorzystali-śmy – obok tradycyjnych, śpiewanych

przez poko lenia p ieśni – utwory współczesne, zwłaszcza hiphopowe, ponieważ one najsiln iej p rzemawiają do młodych ludzi, a ich przekaz zosta-je w pamięci na d ługo. Pragnęliśmy stworzyć również materialny łącznik pomiędzy przeszłością a teraźniejszo-ścią, czego symbolem stało się biało-czerwone graffiti, brzmiące: „Póki my żyjemy, żyje ona!” .

Do późnych godzin popołudnio-wych spędzaliśmy czas w szkole, sta-rannie przygotowując każdy element dekoracji, pracując nad odtworzeniem swych ról, doskonaląc wymowę, dba-jąc o mimikę twarzy i gesty... W cza-sie tych prób radość częstokroć prze-platała się ze łzami, zarówno tymi wywołanymi wzruszeniem, jak i zmę-czeniem bądź bezsilnością. W iedzieli-śmy jednak, że to wszystko ma sens,


Pożegnanie

Matka opłakująca śmierć syna


bo przecież „przez ciernie podąża się do gwiazd”.

Gdy nadszedł 8 listopada z dumą prezentowaliśmy wyniki naszej pracy przed dyrekcją , nauczycielami i uczniami PG 3. Następnie zaproszono nas na występ do X Liceum Ogólno-kształcącego w Białymstoku, a także do klubu osiedlowego Meteoryt, stanę-liśmy także na scenie Młodzieżowego Domu Kultury, zaś ukoronowaniem było wystawienie projektu przed ro-dzicami. Każdy z tych występów oka-zał się niezwykle cennym doświadcze-niem – zarówno dla nauczyciela, opie-

kuna grupy, jak i uczn iów. Musieliśmy odnaleźć się w nowych sytuacjach, zmierzyć z problemami, których wcze-śniej nie przewidzieliśmy i d latego teraz możemy wyznać, iż było to d la wszystkich ogromne wyzwanie. Jed-nak emocje, których doświadczy liśmy w czasie występów zminimalizowały stres i obawy, które pojawiały się na chwilę przed występami. Największą nagrodą były dla nas słowa uznania – zarówno te p łynące z ust dorosłych, jak również młodszych ko legów i ko-leżanek poruszonych naszym przedsta-wien iem.

Zgodnie stwierdziliśmy, że dzię-ki temu patriotycznemu projektowi uczestniczyliśmy w najważniejszej i najbardziej efektywnej lekcji h istorii.

Zrozumieliśmy, co to znaczy być prawdziwym patriotą i okazywać sza-cunek żołnierzom, którzy oddali życie za nasz kraj.

Zdaliśmy sobie sprawę z faktu, że to my tworzymy nowe pokolenie, a naszym obowiązkiem jest uczyć się historii i głośno mówić o przeszłości, bo jeś li my tego nie zrobimy, to n ieba-wem zabraknie zniczy na pomnikach poległych.

„MAŁYM I DUŻYM CHLEB RAZOWY WSZYSTKIM SŁUŻY” TYDZIEŃ RAZOWEGO CHLEBA W PRZEDSZKOLNYCH PROGACH Jes teśmy przedszkolem ubiegającym się o Certyfikat Placówki Promującej

Zdrowie. Od kilku lat podejmujemy wiele dzia łań w zakresie promocji zdrowia, a w tym roku już po raz drugi wzięliśmy udzia ł w „Tygodniu Razowego Chleba”, który odbył się w naszym przedszkolu w dniach 21.10 – 28.10.2013 r. Podjęcie tego przedsięwzięcia mia ło na celu propagowanie walorów zdrowotnych i sma-kowych razowego chleba wśród naszej społeczności przedszkolnej oraz dostar-czenie im jak największej ilości informacji dotyczących his torii chleba „Od zia-renka do bochenka”. Tydzień Chleba przyniósł od razu wymierne korzyści. Na-sze przedszkolaki teraz świadomie i chętnie sięgają po razowy chleb. Ponadto realizacja projektu bardzo zintegrowała ca łą naszą społeczność: dzieci , rodziców i personel . Wszyscy z ogromnym zaangażowa-niem i pracowali, aby ten tydzień na długo zosta ł w pamięci .

Szczegóły przebiegu wszystkich działań prezentowane są na stronie Przedszkola nr 2 pod adresem www.przedszkole2.blizej.info

Serdecznie dziękujemy za wsparcie i pomoc w organizacji Tygodnia Razowego Chleba:

Pani Antoninie Gryglewskiej – przedstawicielce PSS Społem Panu Wojciechowi Grodzkiemu – właścicielowi piekarni

Państwu Iwonie i Grzegorzowi Świerżynskim – właścicielom Studia Fotograficznego

Panu Zbigniewowi Januszyk – właścicielowi fi rmy Fronty Meblowe - Jaz oraz

wszystkim rodzicom.

Rada Pedagogiczna, pracownicy i dyrektor Przedszkola nr 2 w Łapach


Płacz matki Wyniesienie „ zmarłego” żołnierza


Jubileusz IV LO w Białymstoku – 15 lat z Cyprianem Kamilem Norwidem

„Póki my żyjemy, żyje ona!” to wers, który już zawsze będzie kojarzy ł się nam z udziałem w patriotycznym projekcie. On zawsze przypomni, że to my tworzymy Polskę, jesteśmy mło-dzi, wolni, żyjemy w czasach, gdy wszystkiego jest pod dostatkiem, ale pamiętamy o tym, że był w historii naszego kraju bolesny okres zniewole-nia.

My wiemy, że patriotyzm jest wartością, której n ikt nie może nam odebrać, jesteśmy dumni z naszego pochodzenia i gotowi w każdej chwili przysiąc, że pozostaniemy – jak każdy żołn ierz umierający za kraj – „zawsze jej wiern i!”.

W tym miejscu pragniemy przy-toczyć refleksje uczn iów biorących udział w pro jekcie, gdyż ich słowa pozwalają jednoznaczn ie ocenić słusz-ność podjętej inic jatywy:

„Nowym zadaniem okazało się wcielenie w ro le postaci, których ży-cie, a także odczuwane emocje dotąd były dla nas nieznane. Na czas spekta-klu musiałam stać się zrozpaczoną matką, opłakującą śmierć ukochanego

synka. Oddając jej stan emocjonalny, recytowałam Elegię o chłopcu pol-skim, co okazało się prawdziwym wy-zwaniem autorskim, gdyż wymagało zapanowania zarówno nad tekstem, jak i ruchem scenicznym. Starałam się na tyle wiarygodnie oddać cierpienie rozżalonej matki, by ws zyscy, patrząc na mnie, zaczęli je j ogromnie współ-czuć” – wspomina Katarzyna Stypuł-kowska, uczennica klasy III b.

„Dzięki udziałowi w tym projek-cie przekonaliśmy się, że mimo tak młodego wieku potrafimy wcielić się w ro lę odpowiedzialnych, dojrzałych i gotowych do poświęceń młodych Po-laków. Jesteśmy przekonani, że pozna-liśmy lep iej samych siebie i zrozumie-liśmy znaczenie słów: Bóg, Honor, Ojczyzna. Wielu młodych ludzi wy-krzyku je je pod byle pretekstem, a my wiemy już, kiedy tak naprawdę powin-ny być użyte!” – zapewniają ucznio-wie klasy III b, którzy, odziani w żoł-nierskie mundury, dumnie odśpiewali „Rotę”.

Ogromnych emocji dostarczyła scena śmierci młodzieńca, w którego

postać wcielił się Hubert Dąbrowski, uczeń klasy III b. Cierpien ie umierają-cego udało się oddać na tyle wiary-godnie, iż poruszeni sceną widzowie ukradkiem ocierali łzy w chwili „zgonu” chłopca. „Każdemu z nas zależało na wiarygodnym ukazaniu wydarzeń z przeszłości, dlatego wy-zbyliśmy się wstydu, pokonaliśmy wewnętrzne blokady, na czas przedsta-wien ia duszą i ciałem przenieś liśmy się w czasie, ukazując prawdę o roku 1914” – wyznała Izabela Zalewska, uczennica biorąca udział w pro jekcie.

Na zakończenie chcemy dodać, iż podjęta przez nas in icjatywa i je j efekty zostały opisane na pierwszej stronie „Kuriera Porannego”.

Dorota Burel

nauczycielka języka polskiego w PG 3,

Izabela Zalewska uczennica klasy III b

■

29 października 2013 roku IV LO w Białymstoku świętowało 15. rocznicę nadania szko le imien ia Cy-priana Kamila Norwida. Jubileuszowa uroczystość stała się okazją n ie tylko do wspomnień, ale też do podsumowa-nia ostatnich, bardzo owocnych lat w życiu najwięks zego b iałostockiego liceum.

Przypomnijmy, że popu larna białostocka „Czwórka” otrzymała imię Cypriana Kamila Norwida oraz sztan-

dar – 24 września 1998 roku – w dniu 177 urodzin poety. Był to przełomowy moment w liczącej już ponad 35 lat historii szko ły. Obecny na uroczysto-ści Jerzy Kiszkiel – Podlaski Kurator Oświaty, dyrektor IV LO w latach 1995-2008, w wywiadzie zamieszczo-nym w okolicznościowej broszurze przypomniał motywy, które skłoniły go do zainicjowania tego przedsię-wzięcia: „Dobrze znałem tę szkołę , możliwości nauczycieli, uczn iów, dla-

tego uważałem, że efekty naszej pracy, jak też opin ia o nas w środowisku mo-gą – i powinny być – lepsze. Uznałem, że jednym ze środków prowadzących do tego celu będzie nadanie szkole imienia oraz sztandaru. To zadanie miało zaktywizować , zintegrować naszą szkolną społeczność, ukierunko-wać naszą pracę na osobę Patrona i przesłanie p łynące z jego twórczości”. Bożena Karpowicz, obecny dyrektor IV LO, witając licznie przybyłych na

Wydarzenia


GALA FINAŁOWA IV EDYCJI POWIATOWEGO KONKURSU PLASTYCZNEGO „HANKA BIELICKA W OCZACH DZIECI” W dniu 15.11.2013 w Szkole Podstawowej im. Hanki Bielickiej w Sławcu odbyła się Gala Finałowa IV EDYCJI POWIATOWE-

GO KONKURSU PLASTYCZNEGO „HANKA BIELICKA W OCZACH DZIECI”. Formuła konkursu polegała na stworzeniu pracy plastycznej zainspirowanej

postacią sławnej łomżynianki . Regulamin przewidywał, że prace będą oceniane w trzech kategoriach wiekowych: przedszkola , klasy I-III , klasy IV-VI.

Zgodnie z dostarczonymi protokołami zbiorczymi w eliminacjach konkursu na szczeblu placówek oświatowych wzięło udzia ł 632 uczniów z 13 przedszkoli i oddzia-łów przedszkolnych, 18 szkół podstawowych oraz 1 ośrodka kul tury. Na etap powia-towy wpłynęły 192 prace plastyczne we wszystkich kategoriach, komisja nagrodzi ła 133 prace.

Na uroczystość przybyli młodzi artyści z ca łego Powiatu Łomżyńskiego wraz z nauczycielami i opiekunami . Powitała i ch Marta Sulkowska Dyrektor Szkoły Podsta-wowej w Sławcu.

Następnie nagrody i dyplomy nagrodzonym uczniom oraz podziękowania ich opiekunom wręczali : Wicestarosta Łomżyński Adam Krzysztof Sowa, Burmistrz Nowogrodu Józef Piątek, Zygmunt Zdano-wicz Prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, Anna Ma-siuk reprezentująca Bank Zachodni WBK Oddział w Łomży, Bożena Borysewicz Dyrek-tor Banku Gospodarki Żywnościowej Oddział Operacyjny w Łomży, Dyrektor Banku Spółdzielczego w Łomży – Oddzia ł Nowogród Krzysztof Waniewski , Agnieszka Czyż – agent ubezpieczeniowy PZU S.A. oraz przedstawiciel Nadleśnictwa Nowogród. Galę fina łową, oprócz mecenatów, zaszczyci ła swoją obecnością: Joanna Manianin, która przez prawie trzynaście lat prowadzi ła dom Hanki Bielickiej w kamienicy przy ul . Śniadeckich w Warszawie. Nagrodę specjalną ufundowaną przez Katarzynę Raciborską Dyrektora Banku

Zachodniego WBK Oddział w Łomży wręczyła Anna Masiuk. Na zakończenie uroczystości, przy pysznych wypiekach przygotowanych przez rodziców, wszyscy z zachwytem oglądali wy-

s tawę nagrodzonych i wyróżnionych prac plastycznych, podziwiając talent i inwencję twórczą ich autorów. Oprawę wokalno-muzyczną gali przygotowała Magdalena Sinoff z MDK DŚT w Łomży. DZIĘKUJEMY! Z wielką przyjemnością gościliśmy u nas uczniów przedszkoli i s zkół podstawowych Powiatu Łomżyńskiego. Dziękujemy

wszystkim uczestnikom konkursu, a laureatom i wyróżnionym gratulujemy szczególnie gorąco. Cieszymy się bardzo, że z takim zaangażowaniem wzięli udzia ł w konkursie i życzymy im dalszych sukcesów! Nauczycielom i instruktorom życzymy sukcesów na polu edukacji artys tycznej. Serdecznie dziękujemy sponsorom.

Mamy nadzieję, że spotkamy się ponownie w 2014 roku.

Organizatorzy konkursu: Jadwiga Sosnowska, Jacek Sokołowski nauczyciele Szkoły Podstawowej im. Hanki Bielickiej w Sławcu

jubileuszową uroczystość znamieni-tych gości, podkreś lała, że wokó ł po-staci Patrona skupia się codzienna praca wychowawcza szkoły, inspiro-wana Norwidowym mottem: „Serce – istotnym jest prawdy ogn iskiem”. Warto dodać, że podczas wyboru pa-trona liceum, obok C. K. Norwida, rozpatrywano również kandydaturę hetmana Stefana Czarnieckiego. Maria Rogalska, emerytowana nauczycielka języka polskiego, przez wiele lat peł-niąca funkcję przewodniczącej zespołu polonistycznego, wspominała, że kie-dy 15 lat temu szukano patrona szko ły, poloniści nie mieli wątpliwości, że Norwid i jego twórczość okreś lą kształt przyszłej edukacyjnej d rogi oraz wzmocnią rangę liceum. O tym, że decyzja ta okazała się nad wyraz słuszna, przekonują liczne sukcesy odnoszone przez uczniów „Czwórki”

w olimpiadach i konkursach przed-miotowych (w min ionym roku szkol-nym aż 11 uczniów uzyskało tytuł laureata, a 22 – tytuł finalisty etapu centralnego) oraz bardzo dobre wyniki matur. IV LO słynie również z niepo-wtarzalnej atmosfery, tu udaje się po-łączyć wysokie wymagania z przyja-znym i życzliwym traktowaniem uczniów. „Trafiłam na niezwykłych nauczycieli, którzy widzieli we mnie i moich znajomych nie tylko przysło-wiowy numer w dzienniku, ale także człowieka u progu dorosłości z całym inwentarzem n iedoskonałości oraz z potencjałem do tego, aby je zniwelo-wać” – wspominała Katarzyna Szaty-łowicz, absolwentka liceum, obecnie studentka wiedzy o teatrze na Uniwer-sytecie Warszawskim. W łaśnie dlate-go „Czwórka” od lat jest jednym z najbardziej obleganych białostockich

ogólniaków przez absolwentów gim-nazjów. „IV LO jest bardzo ważnym ośrodkiem miejscowego prestiżu edu-kacyjnego, jest jasną gwiazdą na edu-kacyjnej mapie Białegostoku” – pod-sumował w krótkim wspomnienio-wym wystąpieniu Wojciech Janowicz, dyrektor Departamentu Edukacji Urzę-du Miejskiego w Białymstoku, który pełnił w przeszłości obowiązki dyrek-tora IV LO. Zaproszeni goście obej-rzeli na telebimie zrealizowany przez uczniów „Czwórki” efektowny film prezentujący szkołę pt. „IV LO – z tradycją w nowoczesność”. Artystycz-nym akcentem był również, inspirowa-ny twórczością Norwida, montaż słowno-muzyczny poświęcony pojęciu wolności, przygotowany pod kierun-kiem nauczycielki języka polskiego – Doroty Bielickiej.

Wydarzenia


Jubileuszowa uroczystość połą-czona była z dorocznym Świętem Szkoły, w czasie którego – tradycyjnie już – wręczono statuetki Cypriana, a uczniowie klas pierwszych złoży li ś lubowanie. W kategorii „Nauczy-ciel” (w której nominacje przyznają w tajnym głosowaniu sami uczniowie) laureatką została Marzena Popławska. W IV Liceum Ogólnokształcącym jako nauczycielka matematyki pracu je

od 18 lat, przez 5 była wicedyrektorem szkoły. „Pan i profesor mówi, nie – przemawia, uczy, nie – naucza, konse-kwentnie realizuje założone cele. Jest otwarta, wyrozumiała i c ierp liwa. Umie słuchać uczniów i ma z n imi bardzo dobre relacje. Obdarzona jest poczuciem humoru. Uczn iowie cen ią ją za profesjonalizm, kochają za wiel-kie serce, w którym jest miejsce dla każdego z n ich – uzasadniała werdykt Kapituły wicedyrektor IV LO – Anna Zawadzka. Wyróżniony statuetką Cy-priana został również Jakub Sawicki, absolwent liceum, obecnie student prest iżowych miedzyobs zarowych studiów na Uniwersytecie Warszaw-skim. Kap ituła doceniła jego wszech-stronne osiągnięcia – był m.in. laurea-tem etapu centralnego Olimpiady Hi-storycznej, dwukrotnym finalistą etapu

centralnego Olimpiady Geograficznej, finalistą etapu centralnego Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współcze-snym. Otrzymał medal Diligentiae – za pilność oraz Stypendium Prezyden-ta Miasta Białegostoku za wyniki i osiągnięcia w nauce. Dariusz Rutkow-ski przedstawiciel rodziców za szcze-gólne zaangażowanie w przygotowa-nie balu studniówkowego, „ogromną troskę o każdego uczn ia podczas egza-

minów maturalnych, za ciekawe, nie-szablonowe pomysły uwzględniające potrzeby uczniów, a także ich marze-nia” uhonorowany został statuetką Cypriana w kategorii „Przyjaciel IV LO”. Znany krytyk literacki Waldemar Smaszcz, przewodniczący Kap ituły przyznającej Cypriany zaznaczył, że wspólnym mianownikiem wszystkich trzech kategorii jest bardzo Norwido-wa kategoria: „człowiek”. „Każdy z

laureatów jest człowiekiem przez wielkie „C” – podkreś lił Waldemar Smaszcz – Statuetka Cypriana to statu-etka pisarza, który ukształtował du-chowość Jana Pawła II. To naprawdę dużo”.

Wspomnien iom, wzruszeniom, rozmowom i refleksjom o „Czwórce” nie było końca. Wielu absolwentów ciepło wyrażało się o szkole w oko-licznościowym wydawnictwie, pod-

kreś la jąc, że IV LO ma w sobie „to coś”, że jest „liceum z duszą”. Piękn ie wyraziła to Alic ja Tomaszczyk, która obecnie pracuje w Ambasadzie RP w dalekiej Korei Pó łnocnej: „IV LO to szkoła, która uczy ła wartości, uczy ła szacunku do drugiego człowieka, od-najdywania siebie w pośpiechu zabie-ganego świata, mądrości twórczego myś lenia i poszukiwan ia. To etos Cy-priana Kamila Norwida, którego umi-łowanie Polski uczyło nas patrioty-zmu. To szkoła, z której nie miało się ochoty wychodzić po zakończonych lekcjach”…

Robert Winnicki

nauczyciel języka polskiego i wiedzy o kulturze

■

Wydarzenia


Wydarzenia

Historia i pamięć to nieodzowne elementy patrio-tyczne, które towarzyszyły tegorocznym obchodom Święta Niepodległości w Szkole Podstawowej w Miastkowie.

Uroczysta akademia i spotkanie z przedstawicielami osób walczących o niepodległość były niezapomnianymi chwilami dla młodego pokolenia .

Prezentacja o miejscu pamięci – jakim jest cmentarz w Czartorii , to chwila refleks ji dla każdego z nas. Udzia ł we Mszy św. i spotkanie z przedstawicielami miejscowej spo-łeczności lokalnej przy pomniku poległych z 1920 roku, były wyrazem naszego patriotyzmu.

Has łem przewodnim tegorocznych obchodów były s łowa:

„Naród, który nie szanuje swojej przeszłości , nie zas ługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości” – J. Pi łsudski . W dniu 17 listopada 2013 r. w Gminnym Ośrodku

Kul tury w Miastkowie uczniowie naszej szkoły zaprezento-wali utwory patriotyczne społeczności lokalnej.

Opracowała: Alina Brulińska

„Dziecko w świecie zmian cywilizacyjnych”

Rok s zko lny 2012/2013 Przed-szkole Samorządowe nr 22 w Białym-stoku wspólnie z Wydziałem Pedago-giki i Psychologii UwB oraz Kurato-rium Oświaty w Białymstoku postano-wiło zamknąć Wojewódzką Konferen-cją Naukową organizowaną pod ha-słem: „Dziecko w świecie zmian cywi-lizacy jnych” pod Honorowym Patro-natem Wojewody Podlaskiego, Macie-ja Żywno.

Konferencję rozpoczą ł wspaniały występ aktorów Koła Teatralnego „Maska” z Przedszkola Samorządowe-go nr 22. Dzieci zaprezentowały wiersz Stanisława Jachowicza „Chory kotek”, który został nagrodzony grom-kimi brawami publiczności. Po wystę-pie artystycznym zebranych powitała i uroczyście zaingurowała spotkanie naukowe Dyrektor Przedszko la Samo-rządowego nr 22, Jo lanta Gawryluk. Przybliży ła uczestnikom, jak istotnym faktem jest słuchanie i rozumien ie dziecka we współczesnym, zmien iają-cym się świecie, a także nadała dalszy bieg konferencji, którą poprowadziła dr Joanna Szymanowska.

Przewodnia myś l konferencji została potraktowana przez prelegen-tów wielopłaszczyznowo. „Pedago-giczne implikacje migracji zagranicz-nych” – było to wystąpienie prof. dr hab. Wioletty Dan ilewicz – Prodzie-kan Wydziału Pedagogiki i Psycholo-gii. Podczas niego zostały ukazane

konsekwencje zachowań dzieci rodzi-ców wyjeżdżających z Polski w celach zarobkowych. Następnie dr Elżbieta Hałaburda, nawiązując do poprzednie-go wystąpienia, przedstawiła „Zjawis-ko eurosieroctwa jako jednego z pro-blemów współczesnej op ieki nad dzieckiem”.

Zmiany cywilizacy jne, w których uczestniczy dziecko, to nie tylko mi-gracje najbliższych, to także postęp technologiczny. Dlatego też, wśród poruszanych tematów podczas spotka-nia Karol Kowalczuk ukazał, jak gry komputerowe wpływają na rozwój emocjonalny dziecka oraz udzielił istotnych wskazówek słuchaczom w jaki sposób dobierać gry, biorąc pod uwagę aspekt edukacyjny. Wśród za-proszonych prelegentów była Justyna Soja-Sularz, przedstawiciel Poradn i Psychologiczno-Pedagogicznej n r 2 w Białymstoku, która odwołu jąc się do swoich poprzedników, wskazała odbiorcom, jakie są najważniejsze po-trzeby dzieciństwa, począwszy od urodzenia. Jedną z najważniejszych potrzeb w dobie laptopów, tabletów, i-phonów jest potrzeba ruchu, dlatego też Katarzyna Nadachewicz poruszyła istotny problem wsparcia aktywności fizycznej dziecka. Z ko lei Agnieszka Sobolewska – Popko poruszyła temat „(Nie) spełnione dzieciństwo – dziec-ko w czasach konsumpcjonizmu”. Zakończeniem pierwszej części obrad

było wystąpienie dr Joanny Szyma-nowskiej, która przedstawiła słucha-czom kwestię: „Dzieciństwo wśród niepełnosprawności jako stygmat czy beztroska?”

Kolejna część obrad przebiegała pod hasłem „Dobre praktyki”. Miała ona nieco inny charakter od poprzed-niej. Podczas niej słuchacze mogli obejrzeć film pt. „Dzień z życia Przed-szkolaka”, zapoznać się z obliczami wolontariatu studenckiego o charakte-rze edukacyjnym, a także zapoznać się z działaniami Przedszkola Samorządo-wego nr 22 na rzecz rozwoju wielokie-runkowego dziecka poprzez uczestnic-two w zajęciach dodatkowych w ra-mach projektu „Mali ludzie – wielkie możliwości – edukujemy nowocze-śnie” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europej-skiego Funduszu Społecznego. Pod-czas wystąpienia nauczycielka PS nr 22 Emilia Żabińska przybliży ła cele i zakładane efekty poszczególnych zajęć dla dzieci, a także dla rodziców. Pod koniec konferencji odbył się słod-ki poczęstunek, podczas którego trwa-ła konstruktywna wymiana opin ii wszystkich zgromadzonych gości na temat zagadnień poruszanych podczas spotkania.

Emilia Żabińska

■


Wydarzenia

Z miłości do zwierząt! „Pupile Wety, czyli idąc śladami Świętego Franciszka”

Franciszek z Asyżu (właść. Jan Bernardone) żył krótko, bo tylko 45 lat, urodził się w stajni w roku 1181 jako chorowite dziecko. Ojciec żartobliwie nazywał go Francisz-kiem, czyli Francuzikiem. Po-czątkowo jako młody chłopiec prowadził interesy handlowe ojca, potem pragnął być ryce-rzem, ale po n iewoli w Perugii, począł szukać wypełn ienia wo li Bożej. Zostawił rodzinę, dom i zaczął chodzić po oko licy, na-prawiał zn iszczone kościoły, pomagał chorym, nawoływał do pokuty. Ludzie różnie o nim mówili, jedni uznawali go za dziwaka, inni mieli go za święte-go. Zaczęli garnąć się do niego uczniowie, a on spędzał życie jako ubogi, posłuszny Bogu, służący ludziom i cierpiący co-raz bardziej człowiek. By ł styg-matykiem i był to pierwszy w dziejach Kościoła stwierdzony historycznie i potwierdzony urzędowo przypadek otrzymania stygmatów. Św. Franciszek otrzymał je na dłoniach i sto-pach, krwawiły one i zadawały wielki ból. Franciszek zmarł 3 październ ika 1226 roku w Por-

cjukuli podczas wykonywania psalmu. Papież kanonizował go 16 lipca 1228 roku, a Wielki Polak – Jan Paweł II

ustanowił go patronem ekologii. Fran-ciszek kochał Boga i świat przez niego stworzony – zwierzęta, ptaki, roś liny,

człowieka i całą przyrodę. Zwykle przedstawia się go w otoczeniu zwierząt i ptaków. Zasady miłości i radości ewangelicznej przelał na swoich naś ladowców, bo jeszcze przed jego śmiercią do założonego przez n iego zakonu wstąpiło ok. 5000 osób. Św. Franciszek swoją osobą urzekł potomnych. Poezja we wszystkich językach świata śpiewa mu hymny, malarstwo, rzeźba po-dają sobie dłonie, aby jego postać utrwalić w pamięci pokoleń.

Idąc ś ladami św. Franciszka, społeczność Zespołu Szkół Wetery-naryjnych i Ogólnokształcących nr 7 w Łomży już po raz ósmy zor-ganizowała jesienny festyn – „Pu-pile Wety”. Tegoroczne wydarze-nie wpisało się w obchody Świato-wego Dnia Zwierząt, który w Pol-sce ma już dwudziestoletnią trady-cję. 4 październ ika n ie jest tu przy-padkowy. To dzień, kiedy w Ko-ściele wspomina się świętego Fran-ciszka z Asyżu, do którego ci, któ-rzy kochają zwierzęta, czują zrozu-miały sentyment. Dlatego też we-towska brać zaprosiła na swój fe-styn Łomżan wraz ze zwierzakami.

Były tam „ i łaciate, i kudłate, pręgo-wane i skrzydlate te, co skaczą i fru -wają ’’. A ws zystko po to, aby poka-zać, że zwierzę odczuwa, myś li, re-aguje i jest najwierniejszym kompa-nem człowieka. Świętu wszystkich czworonożnych przyjaciół towarzy-szyły liczne atrakcje-pokaz tresury psów policyjnych, wybory Pupila 2013, porady weterynaryjne i ogrodni-cze. Na p lacu przy szko le można było też pojeździć konno, dowiedzieć się, jak dbać o zwierzęta i jak ich nie krzywdzić, wziąć udział w konkursie wokalnym, plastycznym czy też w piciu mleka – 0,5 litra – na czas. Roz-strzygnięte zostały także zmagania anglo- i niemieckojęzyczne – „Mój zwierzak – mój przy jaciel” to tytuł konkursu, na który prace nadsyłali uczniowie z podlaskich szkół. Zabawę

Pokaz tresury psów policyjnych.

Porady weterynaryjne.


Niepoko jący jest fakt, że coraz więcej czasu małe dzieci spędzają przed ekranem telewizora lub kompu-tera. Rodzice, którzy często są bardzo zaganiani i zajęci pracą zawodową nie zwracają uwagi na to, co robią ich „milusińscy”, jednocześnie przymru-żając oko na ich bierne przesiadywa-nie przed szklanym ekranem. Przecież wiadomo, że wiek przedszko lny jest okresem, który najbardziej sprzy ja aktywności ruchowej naszych „po-ciech”, o czym doroś li niestety często zapominają. Myś ląc, że kupno kolej-nej, nowej zabawki zrekompensuje brak czasu poświęcony własnemu dziecku na pewno nie jest trafnym rozwiązan iem. Drodzy rodzice, czy naprawdę tak trudno wygospodarować w ciągu dnia chociaż pół godziny na zabawę z własnym dzieckiem? Pamię-tajmy – „czas poświęcony swojemu

dziecku, nigdy nie jest stracony!”. Wiek dziecięcy jest najlepszym okre-sem na poszerzanie wiedzy i zdobywa-nie nowych doświadczeń. To właśnie wtedy maluchy zapamiętują najwięcej, z ochotą wysłuchają ciekawych histo-rii; mają chęć do różnorodnych dzia-łań; przejawiają zainteresowanie ota-czającym ich światem. Podczas zwy-kłej, prostej zabawy, łatwo możemy wyćwiczyć ich pamięć i nauczyć lo -gicznego myś lenia. Nie dość, że spra-wimy radość maluszkowi, to jeszcze w znacznym stopniu przyczynimy się do jego wszechstronnego rozwoju.

Nasze przeds zkole również

chętnie pomaga w propagowaniu tej idei!

Chcąc zachęcić rodziców z na-szej p lacówki do spędzania większej ilości czasu ze swoimi dziećmi, wpa-

dłam na pomysł zorganizowania kon-kursu plastycznego polegającego na wykonaniu „eko logicznej zabawki”.

Ku mojemu wielkiemu zaskocze-niu na konkurs wpłynęło bardzo wiele prac. Wykonane przez dzieci i rodzi-ców zabawki były niezwykle pomy-słowe. Byliśmy bardzo zaskoczen i, że z bezużytecznych, często niepotrzeb-nych rzeczy można wyczarować tak wspaniałe „cudeńka”. Niesłychan ie wielka ilość wykonanych zabawek świadczyła o tym, iż pomysł zorgani-zowania rodzinnego konkursu był „strzałem w dziesiątkę”. Aktywnie spędzony czas przy wspólnych zaję-ciach wspaniale wpłynął na pogłębie-nie wzajemnych relacji, a jednocześnie zintegrował starsze i młodsze pokolenie.

Jesteśmy bardzo dumni z nie-zwykle kreatywnych rodziców na-szych podopiecznych. Pomimo nawału

Kochający rodzice aktywnie spędzają czas z własnym dzieckiem!

Wychowanie

połączono z akcją charytatywną – uczniowie i zaproszeni goście mogli wspomóc symboliczną złotówką łom-żyńskie schronisko Arka, pozwalając placówce zgromadzić zapasy na nad-chodzącą zimę . Przedszkolaki przy-niosły karmę d la psów, dzięki której przetrwają zimę.

Kolejny raz społeczność WETY

udowodniła, że los braci mniejszych leży im na sercu, bo to przecież nikt inny tylko uczniowie mistrza Bojanusa wykupili konia z rzeźni i przekazali go do hipoterapii, wspomogli także chore dzieci, ofiaru jąc im psy do dogotera-pii. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że optymizmem i wiara w ludzi zarażą wszystkich, bo przecież „wielkość

narodu i jego postęp moralny można poznać po tym, w jaki sposób obcho-dzi się on ze swymi zwierzęta-mi.” (Mahatma Gandhi (Mohandas Karamchand Gandhi).

Aneta Trzeciak-Kowalczyk

■

„Czas poświęcony własnemu dziecku

nigdy nie jest stracony!”


DZIEŃ MISIA

W naszej bibliotece w tym miesiącu czytaliśmy dzieciom książki Grzegorza Kasdepke – ba jkopisarza pochodzącego z Białe-gostoku. Dzia łaniom towarzyszyła wystawa książek autora . Poza tym uczniowie szkoły podstawowej i gimnazjum, pod opieką na-uczycieli bibliotekarzy, brali udział w konkursie czytelniczym i plas tycznym ph. „Czy znasz twórczość…”, zorganizowanym przez Bibliotekę Pedagogiczną Centrum Edukacji Nauczycieli w Białymstoku. Dzieci z klasy III a narysowały pocztówki z wybra-nego kra ju na podstawie książki „Z piaskownicy w świat” Grzego-rza Kasdepke, a dziewczynki z klasy V b napisały test ze znajomo-ści następujących pozycji autora: „Fochy fortuny czyli Kuba i Buba w gąszczu s łów” oraz „Poradnik hodowcy aniołów”. Następnie zgłębiły treść czterech mitów: „Śliczna i mądra – czyli Atena”, „Chimera, chi , chi”, „Spokojnie braciszku, spokojnie”, „Syzyf nie plotkuj” oraz biografię pisarza . Natomiast gimnazjalistki poznały życiorys Barbary Ciwoniuk i jej książki : „Rokko”, „Musisz to komuś powiedzieć”, „Własny pokój”, „A jeśli zostanę”, „Uciec jak na j-bli żej”. Wszystko po to, aby reprezentować naszą szkołę 13 lis topada br. na międzyszkolnych eliminacjach w Białymstoku.

Oprócz tego uczniowie, pod opieką nauczyciela bibliotekarza , brali udzia ł w konkursach wojewódzkich zorganizowanych przez Bibliotekę przy Szkole Podstawowej nr 21 w Bia łymstoku:

– na napisanie wiersza o bibliotece ph. „Biblioteka to jes t dobre miejsce dla człowieka” – na wykonanie prezentacji multimedialnej ph. „Biblioteka to dom przyszłości i przeszłości”. Wszystkie prace konkursowe prezentowane są w czytelni w za łożonej przez bibliotekarza „Księdze twórczości uczniów”. Natomiast co roku, 14 października , obchodzony jes t w naszej bibliotece Dzień Książkowego Misia . Tym razem nauczyciele

bibliotekarze i gimnazjaliści czytali dzieciom punktu przedszkolnego, zerówek i klas I-III książkę „Żabka ma przyjaciela”, uczyli pio-senki „Mała żabka i duży miś” oraz wspólnie wykonywali misie z kółek. Zabawy bardzo przypadły do gustu naszym podopiecznym.

Październik to również ponowne zainicjowanie programu „Czyta jące zerówki” w ramach projektu „Poczyta j mi przyjacielu” Centrum Edukacji Obywatelskiej. Bibliotekarze lub gimnazjaliści co tydzień czyta ją zerówkowiczom bajki, baśnie, legendy i opo-wiadania , a następnie rozmawiają z dziećmi o treści lektury. Na zakończenie za jęć milusińscy wypożycza ją książki do domu, aby czytali im bliscy – rodzice, dziadkowie, rodzeństwo. Program, realizowany od kilku lat, cieszy się dużym zainteresowaniem uczniów, nauczycieli i rodziców.

Dorota Brzozowska

Katarzyna Zdrodowska

nauczycielki biblioteki Zespołu Szkół w Sokołach

Wychowanie


Katecheza miejscem nowej ewangelizacji

Dzisiaj katecheza i katecheci są na pierwszym miejscu zmagania Pana Boga o człowieka. Wbrew temu, co wydaje się n iektórym, że Pan Bóg ten świat opuścił, jest dokładnie odwrotnie – Pan Bóg dosłownie walczy o czło-wieka z zapałem, wielką odpowie-dzialną miłością i zaufaniem. . Podej-mujemy to wyzwanie głoszenia Ewan-gelii na nowo, wobec szerzącego się sekularyzmu. Jest nadzieja na zwycię-stwo w tej walce. Kościół podejmuje to wyzwanie, bo wie, że świat ło zwy-cięża ciemności. Instrukcja „Instrumen-tum laboris” w pierwszym rzędzie zwraca się do katechetów. Nowa ewangelizacja potrzebuje większego zaangażowania nauczycieli i kateche-tów oraz zainteresowania Kościoła katechetami i katechetkami. Kontekst wymaga, by jasno przedstawić wyma-gania tego zalecenia. Istotne wydaje się tutaj rozbudzenie świadomości chrzcielnej, by każdy chrześcijanin wypełnił swoje zadania. Głoszen ie Ewangelii to n ie jest zabieran ie wo lno-ści człowiekowi lecz jest drogą do jego wolności. Kiedyś, ktoś zapytał Lichtenberga: „– Czy mógłby mi pan wyjaśnić różnicę między czasem a wiecznością? – Niestety, to niemożli-

we. Wprawdzie ja mam dość czasu na wyjaśnienie, ale panu nie starczy łoby wieczności na zrozumienie” Dlatego trzeba najpierw starać się zrozumieć , czym jest nowa ewangelizacja. Tego sformułowania po raz pierwszy uży ł papież Jan Paweł II w Nowej Hucie w roku 1979. Nowa ewangelizacja –według Jana Pawła II – nie polega na głoszeniu „nowej ewangelii” , której źródłem bylibyśmy my sami i nasza kultura. Według Pap ieża – nowa ewangelizacja to głoszenie Ewangelii „z nową gorliwością, nowymi metoda-mi i z zastosowaniem nowych środ-ków wyrazu” (Veritat is Sp lendor, 106).

Na okreś lenie nowej ewangeliza-cji istnieje szereg defin icji źródło-wych . Nowa ewangelizacja potrzebu-je wzbudzenia zapału wiary i nowych metod; trzeba też wyraźnie okreś lić adresatów, do których ma być ona skierowana.

Badania socjologiczne pokazują, że w Po lsce zmniejs za się liczba ludzi wierzących, choć subiektywnie za takich się uważają ; wzrasta jednocze-śnie liczba katolików głęboko wierzą-cych. Benedykt XVI p isał o przeroście struktur formalnych nad duchem wia-

ry. Jan Paweł II podkreś lał często że słowa, gesty i znaki to nie tylko znak bycia chrześcijaninem, praktyku jącym katolikiem, ale w tym ma zawierać się duchowość wiary i p rawd głoszonych przez Jezusa Chrystusa. Trzeba głosić szczególnie tym, którzy nie zaniedbują praktyk relig ijnych, uczestniczą w katechezie, w n iedzielnej liturgii. No-wa ewangelizacja nie zakłada krytyki tego, co było, co jest, ale może być ogniwem poszukiwania nowych roz-wiązań, by dotrzeć do zagubionych. Nowa ewangelizacja to proces wielo-warstwowy, trudno jest wyznaczyć wyraźne granice, one wzajemnie się przecinają i uzupełniają. Biskup Raj sytuację dzisiejszą okreś la bardzo kry-tycznie: „Wielu katolików, a mało chrześcijan , n iewielu doświadczy ło osobistej relacji z Bogiem.” Jezus roz-syłając dwunastu apostołów mówi: „Id źcie raczej do owiec, które poginę-ły z domu Izraela”(Mt 10,6). Pierw-szymi adresatami nie są poganie, ale bracia w wierze. Potrzeba więc dotar-cia do tych, którzy utracili zmysł wia-ry i ży ją tak, jakby Boga nie było. No-wa ewangelizacja to nowe zadania i pójście pod prąd panującym modom, wzrastającemu zeświecczeniu życia.

zajęć w pracy zawodowej, jak również w domu rodzinnym zawsze mają czas

dla swoich „pociech” i chętnie uczest-niczą w „życiu przedszkolnym”.

Drodzy rodzice, nic tak nie wy-nagradza naszej pracy, jak b łysk w oczach dziecka i jego s zczery uśmiech. Wykorzystajmy każdą nada-rzającą się sytuację na wesołą zabawę z naszymi kochanymi dziećmi. Wspól-nie spędzony czas na pewno zaowocu-je w przyszłości i pozostawi miłe wspomnienia na całe życie.

Fiodor Dostojewski powiedział: „Podstawową siłą pedagogiczną jest dom rodzinny” , a więc życzymy po-wodzenia i zachęcamy do dalszych działań!!!

Pamiętajmy, wspólne działan ia z rodzicami to bezcenna dla dzieci na-groda, która cieszy i integruje całą rodzinę.

Iwona Romanowska

Przedszkole Samorządowe nr 81 w Białymstoku

■

Wychowanie


Dzisiaj wiarę mamy opowiadać, by dać pełny wyraz siebie. Wiarę n ie tylko należy przekazywać w symbo-lach, ale i w przykładach aktywnych , czytelnie , by wiarę budować na nowo. Tak więc symbol wiary(credo), przy-kazania Boże, sakramenty, modlitwa „Ojcze nasz” – to są podstawowe prawdy, które trzeba przekazywać . Dzisiaj świat broni się przed nadmia-rem słów. Badania wykazu ją, że nasi studenci 80% wiedzy czerp ią z me-diów, 7% od nauczyciela i tylko 2% z książki, reszta to inne źródła. Tak więc zrozumiałym wydaje się być fakt, że nie może zabraknąć nowej ewangeli-zacji w mediach, a przede wszystkim w internecie.

Po ustąpieniu Benedykta XVI z urzędu, na stronie internetowej Archi-wum: 03.2013 – Areopag XXI + Miej-sce rozmowy o Bogu... pisano: „Nowy papież, nowe zadania przed n im,… nowe gesty, nowy rodzaj temperamen-tu, nowy język komunikacji z nowym pokoleniem.” Tak można okreś lić też przestrzeń nowej ewangelizacji, która otwiera się przed współczesnym Ko-

ściołem. Młodych można zaangażo-wać w tworzenie katolickich memów (małych obrazków z napisami) i umieszczanie ich w internecie. Równie dobrze mogą oni podjąć zadanie two-rzen ia krótkich filmów z religijnym przekazem, które można umieszczać na You Tube. Bardzo popularny jest Facebook, któremu młodzież poświęca wiele czasu, jest relig ijny FaceBóg, coraz bardziej popularny staje się Twitter. „Kościół ma do sprzedania najlepszy news w historii świata – twierdzi twórca projektu FaceBóg – Piotr Żyłka. To ogromna odpowie-dzialność, nie możemy sobie pozwolić na obojętność, nie mamy gotowych odpowiedzi.” Co dalej robić? Trzeba przeformatować nauczan ie nie nudzić , zagospodarować przestrzeń medialną, posłać ludzi na kursy ewangelizacy jne, tworzyć środowiska wiary, małe żywe wspólnoty. „Teraz, gdy już nauczyli-śmy się latać w powietrzu jak ptaki, pływać pod wodą jak ryby, braku je nam tylko jednego: nauczyć się żyć na ziemi jak ludzie” – mówił G. B. Shaw. Z pewnością nowa ewangelizacja w tej

nauce pomoże nam najbardziej. Po zamontowaniu medialnego lustra na Times Square w Nowym Jorku – usta-wiły się przed nim g igantyczne kolej-ki. Na ogół oglądamy gwiazdy, teraz gwiazdą ma być zwykły człowiek, każdy chce oglądać i być oglądanym, więc rola mediów w dziele nowej ewangelizacji ciągle wzrasta.

Wszystkie zadania dla nowej ewangelizacji ,zasygnalizowane tutaj przeze mnie, mamy wprowadzać w życie na katechezie, w naszej codzien-nej pracy.

W 30-osobowej klasie zawsze znajduję kilka osób głęboko wierzą-cych, trochę słabiej wierzących oraz tych, którzy tej wiary poszukują. W takiej sytuacji – tyko dobra katecheza – oparta na nowej ewangelizacji może być katechezą skuteczną, może służyć pomnażaniu dobra wśród uczniów i nauczających.

Ks. Czesław Walentowicz

■

ASYSTENTURA COMENIUSA W PRZEDSZKOLU SAMORZĄDOWYM NR 31 W BIAŁYMSTOKU PIERWSZE WRAŻENIA MURATA Z POLSKI Zanim podjąłem decyzję o wyjeździe na asystenturę Comeniusa musiałem

zdecydować się na kraj docelowy. Liczyłem na Hiszpanię, ale kiedy moja agencja powiedziała mi , że pojadę do Polski , nie byłem zawiedziony. Poznałem ten kra j podczas pobytu na wymianie studenckiej Erasmus w Opolu. Nawiązałem również bardzo dobry kontakt mailowy z moją mentorką, która odpowiedziała na wszyst-kie moje pytania, zanim zdążyłem je zadać. Spotkałem się z dyrektorem przed-szkola oraz nauczycielkami . Nadszedł czas, by spotkać się z dziećmi – patrzyły na mnie z zainteresowaniem, oczami przepełnionymi ciekawością. Aż tyle małych dzieci w jednym miejscu i wszystkie będę uczył – pomyśla łem! Czułem się wyjąt-kowo – dzieci są bardzo ważne w moim życiu, sam mam dziesięcioro rodzeń-s twa!

Pracę zacząłem od obserwacji za jęć prowadzonych przez moją mentorkę, za każdym razem porównywałem Turcję z Polską i mogę śmia ło powiedzieć, że polskie przedszkola są dużo lepiej przygotowane pod względem materia łów i pomocy dydaktycznych dostępnych dla dzieci oraz s trategii i technik nauczania wykorzystywanych podczas za jęć. Tuta j dzieci ca ły czas są zainteresowane zaję-ciami , w Turcji nie ma aż tak dużych możliwości , przez co dzieci często tracą mo-tywację i chęć do nauki .

W kolejnym tygodniu miałem możliwość przeprowadzenia samodzielnie za jęć pod czujnym okiem mojej mentorki i wraz z zakończonym dniem zmieniło się zupełnie moje pojęcie o nauczaniu dzieci – przed przyjazdem byłem przeko-nany, że praca z dziećmi jes t prostą, nie wymagającą większego wysi łku czynnością, po czym okazało się, że nigdy wcześniej nie byłem tak zmęczony po tych kilku godzinach! Dzieci mają krótki czas koncentracji , więc należy mieć „pod ręką”co na jmniej kilka-naście różnorodnych ćwiczeń, aby nieustannie utrzymywać wysoki poziom motywacji , w innym przypadku nie da łbym rady prze-krzyczeć moich podopiecznych, tym bardziej po polsku.

Podsumowując, to był ca łkiem niezły początek, pomimo że nauczanie okazało się sporym wyzwaniem, nie zniechęci łem się, zapisałem się na kurs języka polskiego, aby móc również komunikować się z dziećmi w ich języku.

Autorzy: Murat Yurtas& Dagna Michałowska

Wychowanie


MODLITWA WIGILIJNA

Maryjo czysta, błogosław tej,

Co w miłosierdzie nie wierzy.

Niech jasna twoja strudzona dłoń

Smutki jej wszystkie uśmierzy.

Pod twoją ręką niechaj płacze lżej.

Na wigilijny ześlij jej stół

Zielone drzewko magiczne,

Niech, gdy go dotknie, słyszy gwar pszczół,

Niech jabłka sypią się śliczne.

A zamiast świec daj gwiazdę mroźnych pól.

Przyprowadź blisko pochód białych gór,

Niechaj w jej okno świecą.

Astrologowie z Chaldei, z Ur,

Pamięć złych lat niech uleczą.

Zmarli poeci niechaj dotkną strun

Samotnej zanucą kolędę.

Czesław Miłosz

listopad pwo 2013projekt edukacyjny w pg 3 w białymstoku ..... 16 wydarzenia: ... dzieciom z...

Documents