nazwa wybrane zagadnienia teorii obwodó · przedmiotów: teoria obwodów i, teoria obwodów ii...

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-2KC-11101-s

Nazwa przedmiotu Wybrane zagadnienia teorii obwodów

Prowadzący przedmiot prof. dr hab. inż. Stanisław MITKOWSKI, dr hab. inż. Eugeniusz KURGAN, prof. n., dr inż. Paweł SCHMIDT

Kierunek Elektrotechnika Stopień II

Specjalność Wszystkie specjalności prowadzone w języku polskim

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów I Semestr letni Numer semestru 1/2

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A 30 L — P — S — K —

ECTS 5 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze) Student po ukończeniu przedmiotu powinien posiadać umiejętność analizy i projektowania układów pasywnych liniowych i nieliniowych, a także umiejętność numerycznej analizy i projektowania obwodów liniowych i nieliniowych oraz filtrów analogowych i cyfrowych.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Nieliniowe obwody elektryczne – elementy nieliniowe, aproksymacja charakterystyk nieliniowych, podstawowe właściwości obwodów nieliniowych. Nieliniowe obwody rezystancyjne i metody ich rozwiązywania. Równania stanu obwodu nieliniowego, istnienie i jednoznaczność rozwiązania. Wybrane metody analizy obwodów nieliniowych - rodzaje analizy układów elektrycznych: analiza DC i AC, analiza czasowa, analiza częstotliwościowa, analiza wrażliwości, analiza Monte Carlo. Synteza obwodów liniowych. Grafy przepływu sygnałów. Filtry pasywne. Filtry aktywne. Wrażliwość układów pasywnych i aktywnych. Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Filtry cyfrowe. Szybkie przekształcenie Fouriera. Metody numeryczne analizy obwodów. Zasady pracy z programem, wprowadzanie schematów układów elektrycznych, wirtualne przyrządy pomiarowe, przykładowe symulacje pracy wybranych obwodów i układów elektrycznych. Komputerowe modele podstawowych elementów układów elektrycznych i elektronicznych. Wbudowane bazy modeli elementów i układów elektrycznych i elektronicznych. Zmiany parametrów modeli oraz tworzenie modeli własnych.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

Ćwiczenia obejmują podstawowe zagadnienia ilustrujące wykład. Realizowane są jako ćwiczenia audytoryjne oraz jako pracownia komputerowa.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. S. Bolkowski: Teoria obwodów elektrycznych. WNT Warszawa – kilka wydań. 2. S. Mitkowski: Nieliniowe obwody elektryczne. WN-D AGH. Kraków 1999.

Wymagane wiadomości z zakresu przedmiotów: Teoria obwodów I, Teoria obwodów II

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń i zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena z egzaminu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) teoria obwodów, obwody nieliniowe, numeryczna analiza obwodów


Kod EEL-2KC-11102-s

Nazwa przedmiotu Metody numeryczne w elektrotechnice

Prowadzący przedmiot dr inż. Dariusz BORKOWSKI


Specjalność Platforma technologiczna Smart Grids

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 1 Semestr letni Numer semestru 1/2

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A 0 L 30 P — S — K —


WWW http://korova.zmet.agh.edu.pl/~bednar/dydaktyka/metnum.php3

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Zdobycie umiejętności rozwiązywania zadań obliczeniowych z zakresu elektrotechniki i pokrewnych dziedzin technicznych za pomocą algorytmów numerycznych dostępnych w pakietach do obliczeń inżynierskich oraz za pomocą powszechnie dostępnych bibliotek numerycznych.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Reprezentacja liczb i uwarunkowanie zadań obliczeniowych. Macierzowy zapis problemów elektrotechniki. Dekompozycje macierzy i rozwiązywanie układów równań liniowych. Interpolacja wielomianowa i splajnowa. Całkowanie i różniczkowanie numeryczne. Aproksymacja z różnymi bazami oraz dyskretna transformacja Fouriera. Zastosowania wartości i wektorów własnych oraz SVD. Rozwiązywanie układów równań nieliniowych. Programowanie nieliniowe – optymalizacja. Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych, symulacja układów dynamicznych. Rozwiązywanie równań różniczkowych cząstkowych, metoda elementów skończonych.


W ramach przedmiotu prowadzone są ponadto zajęcia w laboratorium komputerowym. Realizowane ćwiczenia pozwalają na praktyczne poznanie specyfiki działania, własności i ograniczeń metod rozwiązywania typowych zadań obliczeniowych prezentowanych na wykładzie. W ćwiczeniach wykorzystywane są głównie algorytmy obliczeniowe zaimplementowane w środowisku Matlab. Ponadto prezentowane jest wykorzystanie wybranych algorytmów z darmowego pakietu bibliotek numerycznych GNU Scientific Library, które ze względu na licencję GPL mogą być wykorzystywane bez opłat również w projektach komercyjnych.


1. Fortuna Z. i inni.: Metody numeryczne. WNT, Warszawa 2001 2. Dahlquist G, Bjorck A.: Metody numeryczne. PWN, Warszawa 1983 3. Press W.H. at. all: Numerical Recipes in C. Cambridge University Press, Warszawa 1995 4. Jankowscy J., M.: Przegląd metod i algorytmów numerycznych cz. I. PWN, Warszawa 1982.

5. Guziak T. i inni: Metody numeryczne w elektrotechnice. Wyd. Uczelniane Politechniki Lubelskiej, 2002

Wymagane wiadomości

z zakresu Matematyka, algebra liniowa, język Matlab, język C

Forma zaliczenia przedmiotu Rozwiązywanie zadań obliczeniowych na ćwiczeniach laboratoryjnych

Zasady wystawiania oceny końcowej Ilość punktów za poprawnie wykonane zadania obliczeniowe

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów)

Elektrotechnika, algorytmy, rozwiązywanie zadań obliczeniowych


Kod EEL-2KC-11103-s

Nazwa przedmiotu Współpraca maszyn i urządzeń z systemem energetycznym

Prowadzący przedmiot Dr hab. inż. J.Skwarczyński, Dr hab. inż. W.Nowak


Specjalność Elektroenergetyka, Platforma technologiczna Smart Grids


Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P — S — K —


WWW http://kme.agh.edu.pl/file/teaching/pp/08/program.pdf


Celem nauczania przedmiotu jest poznanie wybranych zjawisk towarzyszących pracy maszyn i urządzeń elektrycznych w systemie elektroenergetycznym oraz przygotowanie do samodzielnego prognozowania i oceny wzajemnych oddziaływań pomiędzy urządzeniami i systemem.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Prąd biegu jałowego transformatora, magnesowanie swobodne i wymuszone, prądy załączania transformatora; Praca transformatorów przy obciążeniach niesymetrycznych; Transformator trójuzwojeniowy - model matematyczny, parametry, identyfikacja, własności; Modele i parametry generatorów synchronicznych jawnobiegunowych i cylindrycznych dla symulacji stanów dynamicznych; Parametry obwodowe modeli maszyn indukcyjnych dwuklatkowych i głębokożłobkowych; Równania dynamiki układów elektromechanicznych; Wybór przestrzeni dla modeli matematycznych maszyn elektrycznych i urządzeń; Parametry zastępcze sieci zasilającej; Maszyna indukcyjna dwustronnie zasilana jako generator elektrowni wiatrowej; Wpływ obecności maszyn elektrycznych wirujących na prądy zwarciowe w sieci; Wyższe harmoniczne i składowa przeciwna w napięciach sieci - pochodzenie i konsekwencje; Przemysłowe odbiory niesymetryczne wielkiej mocy; Wpływ maszyn elektrycznych i urządzeń w stanach nieustalonych na jakość energii elektrycznej. Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy) W ramach przedmiotu prowadzone są zajęcia laboratoryjne, obejmujące pomiary w laboratorium oraz wykonanie obliczeń numerycznych dla tematu wydanego na początku semestru. Zespoły, na ogół dwuosobowe, przygotowują równania opisujące analizowany układ elektromechaniczny, dokonują wyboru przestrzeni matematycznej, w której prowadzone będą obliczenia, piszą program dla całkowania równań, najczęściej w środowisku MATLAB lub Simnon, oraz kontrolują i interpretują wyniki obliczeń. Pomiary w laboratorium koncentrują się wokół poruszanych na wykładzie problemów eksploatacyjnych transformatorów, prądów zwarciowych maszyn synchronicznych oraz wyższych harmonicznych generowanych przez układy energoelektroniczne. Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Skwarczyński J., Tertil Z.: Maszyny elektryczne, cz.I, teoria. Wydawnictwa AGH, Kraków 1995, skrypt nr 1430 2. Skwarczyński J., Tertil Z.: Maszyny elektryczne, cz.II, teoria. Wydawnictwa AGH, Kraków 1997, skrypt nr 1510 3. Paszek W.: Stany nieustalone maszyn elektrycznych prądu przemiennego. WNT, Warszawa 1986 4. Jezierski E.: Transformatory. WNT, Warszawa 1983 5. Machowski I., Bernas.S: Stany nieustalone i stabilność systemu elektroenergetycznego. WNT, Warszawa 1989

Wymagane wiadomości z zakresu podstawowe wiadomości z teorii maszyn elektrycznych

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych, zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena egzaminu jest oceną końcową

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) generator synchroniczny cylindryczny, transformator trójuzwojeniowy


Kod EEL-2KC-21104-s

Nazwa przedmiotu Pomiary w elektroenergetyce

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Andrzej Bień prof. n. AGH



Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 1 Semestr zimowy Numer semestru 2/1



WWW


Celem i efektem nauczania jest przekazanie wiedzy o budowie i działaniu nowoczesnych przyrządów pomiarowych w elektroenergetyce, metod ich użytkowania w rozproszonych systemach pomiarowych, oceny wiarygodności wyników pomiarów. Informacja dotycząca zagadnień formalno-prawnych (normy, ustawy, itd.) w pomiarach pozwoli na umiejętne poszukiwanie rozwiązań pomiarowych w systemach odpowiedzialnych za rozliczenia i bezpieczeństwo.


Systemy pomiarowe i struktura torów pomiarowych. Sposób pracy współczesnych przyrządów pomiarowych: architektura, algorytmy pomiarowe i algorytmy analizy wyników pomiarów. Budowa obwodów wejściowych i sposoby przyłączania przyrządów pomiarowych do systemu elektroenergetycznego. Pomiary wielkości elektrycznych i nieelektrycznych: masa, siła, temperatura. Rozproszone systemy pomiarowe. Zagadnienia formalno-prawne w pomiarach, ustawy, rozporządzenia i normy wskazujące na pomiary w elektroenergetyce.


W ramach przedmiotu prowadzone są zajęcia laboratoryjne, obejmujące pomiary w laboratorium oraz opracowanie otrzymanych wyników pomiarów. Pomiary w laboratorium koncentrują się wokół poruszanych na wykładzie problemów ze szczególnym uwzględnieniem cyfrowych technik pomiarowych i współpracy z komputerem. Praca w laboratorium jest wspomagana za pomocą środowiska MATLAB i SIMULINK.


1. Brandt S.: Analiza danych - metody statystyczne i obliczeniowe. PWN 1998. 2. Rosołowski E.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów w automatyce elektroenergetycznej. Akademicka Oficyna Wydawnicza

EXIT Warszawa 2002. 3. Tumański S.: Technika pomiarowa. WNT, Warszawa 2007. 4. Zieliński T.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. WKŁ, Warszawa 2009. 5. INPE, Miesięcznik Stowarzyszenia Elektryków Polskich, wydawca SEP-COSiW w Warszawie.

Wymagane wiadomości z zakresu

wiadomości z przedmiotu „Metrologia”, podstawowe wiadomości z zakresu „Przetwarzania sygnałów”


Zasady wystawiania oceny końcowej ocena egzaminu 80%, ocena laboratorium 20%

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) pomiary energii, przekładniki, separatory, filtracja, normalizacja


Kod EEL-2KC-21105-s

Nazwa przedmiotu Zakłócenia w układach elektroenergetycznych

Prowadzący przedmiot dr inż. Rafał TARKO



Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów I Semestr zimowy Numer semestru 2/1



WWW


Nabycie umiejętności i kompetencji w zakresie: rozumienia przyczyn rozumienia przyczyn i skutków stanów przejściowych w układach elektroenergetycznych oraz postępowania zgodnego z zasadami ochrony i koordynacji układów elektroenergetycznych w warunkach zakłóceń.


Charakterystyka stanów nieustalonych w układach elektroenergetycznych. Modele matematyczne elementów układu elektroenergetycznego. Zastosowanie metody składowych symetrycznych w analizie stanów zakłóceniowych. Komputerowe metody obliczeń stanów nieustalonych. Zakłócenia wywołane zwarciami w układach elektroener-getycznych. Przyczyny i skutki zwarć w układach elektroenergetycznych. Zakłócenia zwarciowe w układach elektro-energetycznych wysokich i najwyższych napięć. Wpływ zakłóceń zwarciowych na pracę systemu elektroenergetycznego. Skuteczność uziemienia punktu neutralnego. Zakłócenia zwarciowe w rozdzielczych układach elektroenergetycznych średniego napięcia. Specyfika zwarć doziemnych w sieciach średnich napięć. Narażenia napięciowe wywołane stanami zakłóceniowymi. Oddziaływania elektromagnetyczne jako skutek stanów zakłóceniowych. Zjawisko wynoszenie potencjału w układach elektroenergetycznych. Koordynacja układów elektroenergetycznych w warunkach zakłóceń.


W ramach przedmiotu prowadzone będą ćwiczenia laboratoryjne poszerzające wiedzę studentów o zagadnienia praktyczne związane z analizą stanów zakłóceniowych w układach elektroenergetycznych.

Biblirafia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Kacejko P., Machowski J.: Zwarcia w systemach elektroenergetycznych. WNT Warszawa 2002. 2. Rosołowski E.: Komputerowe metody analizy elektromagnetycznych stanów przejściowych. Oficyna Wydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2009. 3. Jasicki Z.: Zjawiska nieustalone w układach elektroenergetycznych. WNT Warszawa 1969. 4. Greenwood A.: Electrical Transients in Power Systems. John Wiley & Sons, New York 1991. 5. Pivnyak G. et al.: Transients in Electric Power Supply Systems. National Mining University, Dnipropetrovsk 2009.

Wymagane wiadomości z zakresu podstaw elektroenergetyki, urządzeń i sieci elektrycznych

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych i zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej na podstawie ocen uzyskanych na egzaminie i z ćwiczeń laboratoryjnych

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) elektroenergetyka, zakłócenia, zwarcia.


Kod EEL-2SC-11106-s

Nazwa przedmiotu Sterowanie w układach rozproszonych

Prowadzący przedmiot Prof. dr hab. Wojciech Grega






WWW http://aq.ia.agh.edu.pl

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze) Scharakteryzowanie aktualnego stanu wiedzy w dziedzinie sterowania rozproszonego. Przedstawienie technologii teleinformatycznych wykorzystywanych w rozproszonych systemach automatyki. Wiedza na temat metod modelowania i analizy układów rozproszonych. Metody sprzętowej i algorytmicznej kompensacji efektów dynamicznych wnoszonych przez sieć transmisji danych w pętli sprzężenia zwrotnego. Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Rozproszone i scentralizowane systemy automatyki. Rozwiązania sprzętowe i programowe rozproszonych węzłów automatyki. Przemysłowe sieci komputerowe, opis wybranych przemysłowych protokołów transmisji - przewodowych i bezprzewodowych. Przemysłowy Ethernet. Deterministyczne i losowe modele dostępu do danych. Integracja w systemach rozproszonych (technologia OPC, systemy SCADA). Przykłady rozproszonych systemów monitorowania i sterowania w energetyce. Charakterystyki dynamiczne sieci transmisji danych, modelowanie i symulacja wpływu sieci na działanie pętli sprzężenia zwrotnego. Problem czasu rzeczywistego w sterowaniu rozproszonym. Zdecentralizowane sprzężenie zwrotne: warunki stabilności układów rozproszonych. Algorytmy sterowania rozproszonego dla modeli ciągłych i dyskretnych. Wybrane metody kompensacji opóźnień: buforowanie, predykcja stanu, adaptacja. Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy) W ramach przedmiotu prowadzone są zajęcia laboratoryjne, wykorzystujące unikalne stanowiska laboratoryjne, na które składają się węzły automatyki o standardzie przemysłowym, sieci transmisji danych (ProfiNeT, Ethernet IP, LonWorks i podobne) oraz laboratoryjne modele sterowanych procesów, o różnych charakterystykach dynamicznych. Ćwiczenia obejmują zarówno zadania z zakresu analizy danej konfiguracji sterującej, badań symulacyjnych (np. w środowisku MATLAB – True-Time) jak i zadania doboru algorytmów zapewniających stabilizacje procesów, w warunkach zakłóceń wnoszonych przez sieć transmisji danych (opóźnienia, utrata danych). Część zajęć poświęcona jest metodom integracji stosowanym w przemysłowych, rozproszonych układach automatyki. Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Grega W.: Sterowanie cyfrowe w systemach skupionych i rozproszonych, Seria: Monografie Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, vol.7, 2004, Wydawnictwa AGH, ISBN 83-89388-78-2

2. Zhang W.: Stability Analysis of Networked Control Systems, PhD Thesis, Case Western Reserve University, 2001 (praca dostępna w Internecie)

3. Bluetooth-Nowoczesny system łączności bezprzewodowej, Ludwin W. – red., wyd. AGH, Kraków, 2003 4. Åström K.J and Wittenmark B.: Computer Controlled Systems 3ed. Prentice Hall, 1997

Wymagane wiadomości z zakresu Podstaw automatyki i teleinformatyki

Forma zaliczenia przedmiotu Zaliczenie zajęć laboratoryjnych

Zasady wystawiania oceny końcowej

Ocena z laboratorium jest oceną końcową. Zaliczenie laboratorium może obejmować także sprawdzenie stopnia znajomości materiału z wykładu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Sterowanie rozproszone, cyfrowe, integracja systemów automatyki


Kod EEL-2SC-11107-s

Nazwa przedmiotu Zaawansowane układy energoelektroniczne

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Zbigniew Hanzelka, prof. AGH






WWW W opracowywaniu


Celem nauczania przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy dotyczącej zastosowania układów energoelektronicznych stosowanych w systemach przesyłu i dystrybucji w celu poprawy warunków dostawy energii oraz funkcjonalności systemu zasilającego (układy custom power i FACTS) oraz jako przekształtniki wejściowe rozproszonych źródeł energii.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Systemy elektroenergetyczne prądu przemiennego (50 Hz i wyższe częstotliwości) i stałego w tym także układy HVDC, układy Custom Power (układy kompensacji mocy biernej, filtracji wyższych harmonicznych, stabilizacji napięcia, ograniczniki prądów zwarciowych, układy przełączające), STATCOM, DVR, regulatory napięcia AC/AC, zasobniki energii, układy generacji o stałej i zmiennej prędkości, integracja z siecią elektrowni wiatrowych i układów fotowoltaicznych, szeregowe układy kompensacji, uniwersalne kondycjonery zasilania, układy FACTS, szeregowe układy kompensacyjne

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy) W ramach przedmiotu prowadzone są zajęcia laboratoryjne. Poszczególne ćwiczenia laboratoryjna dotyczą wybranych układów energoelektronicznych przeznaczonych do poprawy warunków zasilania tj. filtry aktywne, kompensatory, DVR, układy przełączające, STATCOM.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy) 1. Moreno-Munoz A.: Power quality – mitigation Technologies In a distributied environment, Springer, 2007. 2. Ghosh A,. Ledwich G.: Power quality enhancement Rusing custom Power devices, Kluwer, 2002 3. \Strzelecki R., Benysek G.: Power electronics In smart electrical energy networks, Springer 2008. 4. Benysek G.: Improvement in the quality of delivery of electrical energy using power electronics systems, Springer, 2007. 5. Acha E.: FACTS, Wiley, 2004.

Wymagane wiadomości z zakresu Podstaw: elektroenergetyki i energoelektroniki


Zasady wystawiania oceny końcowej Ocena końcowa = 0,8(ocena z egzaminu/projektu) + 0,2(ocena z laboratorium)

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) FACTS, custom Power, kompensator, DVR, filtr aktywny, HVDC


Kod EEL-2SC-11108-s

Nazwa przedmiotu Zaawansowane metody analizy i przetwarzania sygnałów

Prowadzący przedmiot Prof. dr hab. inż. Tomasz Zieliński






WWW http://adres-strona.internetowa.przedmiotu.pl/~nie_istnieje

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze) Celem nauczania przedmiotu jest poznanie: 1) wybranych metod analizy sygnałów występujących w urządzeniach i sieciach elektrycznych w celu diagnozy poprawności ich pracy, 2) wybranych metod cyfrowej transmisji danych w sieciach elektrycznych. Student uzyska kompetencje do używania i projektowania nowoczesnych metod obróbki i przesyłu danych cyfrowych. Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Wprowadzenie do teorii sygnałów analogowych. Klasyfikacja sygnałów, funkcja korelacji, szereg Fouriera, transformacja Fouriera, właściwości tej ostatniej. Układy liniowe, splot, charakterystyka częstotliwościowa, przekształcenie Laplace’a, transmitancja, projektowanie filtrów analogowych. Wprowadzenie do analizy i przetwarzania sygnałów cyfrowych. Dyskretna transformacja Fouriera DFT, szybka transformacja Fouriera FFT, interpolowane DFT, lupa częstotliwościowa Chirp-Z, filtry cyfrowe i ich projektowanie. Wybrane metody estymacji częstotliwości: DFT, interpolowane DFT, AR, Prony, Pisarenko, MUSIC, ESPRIT. Wybrane metody estymacji parametrów zakłóceń: gęstość widmowa mocy, widma czasowo-częstotliwościowe: Fouriera, Wignera, falkowe, estymacja średniokwadratowa. Wybrane metody odszumiania i śledzenia sygnałów: klasyczne filtry cyfrowe typu FIR/IIR, filtry adaptacyjne LMS/(W)RLS, obserwator Kalmana. Metody szerokopasmowej transmisji danych w sieciach elektrycznych (modulacje OFDM i DWMT, standardy HomePlug i IEEE PLC). Model kanału, modele zakłóceń. Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W ramach przedmiotu prowadzone są zajęcia laboratoryjne, składające się z następujących bloków tematycznych: 1) metody estymacji częstotliwości (metody fourierowskie: DFT, interpolowane DFT; metody parametryczne: AR, Prony; metody podprzestrzeni: Pisarenko, MUSIC, ESPRIT); 2) metody estymacji parametrów zakłóceń (gęstość widmowa, widma czasowo-częstotliwościowe: Fouriera, Wignera, falkowe, metody estymacji średniokwadratowej); 3) metody odszumiania/śledzenia sygnałów (filtry klasyczne FIR/IIR, filtry adaptacyjne LMS/(W)RLS, filtr Kalmana); 4) metody szerokopasmowej transmisji danych w sieciach elektrycznych (OFDM, DWMT, standardy HomePlug i IEEE PLC). Laboratoria mają formę pisania nowych lub modyfikacji już istniejących programów w języku MATLAB.


1. Zieliński T.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Od teorii do zastosowań. WKŁ, Warszawa, 2005, 2007, 2009. 2. Duda K.: Analiza sygnałów biomedycznych. Wydawnictwa AGH, Kraków 2010. 3. Steven W. Smith: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. DSP, BTC, 2007. 4. Rutkowski L.: Filtry adaptacyjne i adaptacyjne przetwarzanie sygnałów. WNT, Warszawa 1994. 5. Wesołowski K.: Podstawy cyfrowych systemów telekomunikacyjnych. WKŁ, Warszawa 2003

Wymagane wiadomości z zakresu podstawowe wiadomości z teorii maszyn elektrycznych


Zasady wystawiania oceny końcowej ocena egzaminu jest oceną końcową

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) cyfrowe przetwarzanie sygnałów, analiza częstotliwościowa


Kod EEL-2SC-21109-s

Nazwa przedmiotu Teleinformatyka

Prowadzący przedmiot Prof. dr hab. inż. Andrzej Pach, mgr inż. Krzysztof Łoziak, mgr inż. Mirosław Kantor






WWW


Celem nauczania przedmiotu jest poznanie technologii sieci komputerowych.


Definicja i klasyfikacja sieci komputerowych. Standaryzacja. Modele warstwowe sieci komputerowych. Architektura TCP/IP. Warstwa fizyczna sieci komputerowych. Protokół HDLC. Lokalne sieci komputerowe (Ethernet i Token Ring). Sieci bezprzewodowe WiFi i WiMAX. Sieci sensorowe i osobiste. Warstwa sieciowa: metody rutingu i sterowania przepływem. Protokoły rutingu. Protokoły IPv4 i IPv6. Translacja adresów. Protokoły transportowe TCP i UDP. Zarządzanie sieciami komputerowymi. Bezpieczeństwo sieci komputerowych.


W ramach przedmiotu prowadzone są zajęcia laboratoryjne, obejmujące podstawy sieci lokalnych i bezprzewodowych. Pozwalają zapoznać się studentom z technologiami stosowanymi w Internecie: STP, PVST, VLAN, VTP ruting statyczny i dynamiczny, OSPF i EIGRP, DHCP, WLAN oraz zarządzaniem i konfiguracją sieci komputerowych.


1. Pach A.: Sieci komputerowe. Skrypt na prawach rękopisu udostępniony studentom elektronicznie 2. Chodorek R.R., Pach A.R.: Transmisja multikastowa w sieciach IP. Wydawnictwo Postępu Telekomunikacji, Kraków 2003 3. Chodorek A., Chodorek R.R., Pach A.R.: Dystrybucja danych w sieci Internet. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności,

Warszawa 2007

Wymagane wiadomości z zakresu brak wymagań


Zasady wystawiania oceny końcowej średnia ocena z egzaminu i zajęć laboratoryjnych jest oceną końcową



Kod EEL-2SC-21110-s

Nazwa przedmiotu Sztuczna Inteligencja

Prowadzący przedmiot Dr Konrad Kułakowski






WWW


Celem nauczania przedmiotu jest poznanie podstawowych zagadnień związanych z systemami sztucznej inteligencji. Po ukończeniu kursu student powinien znać główne nurty badań nad sztuczną inteligencją (SI), być w stanie zaprojektować prosty system sztucznej inteligencji oraz wprawnie posługiwać się jednym z wybranych deklaratywnych języków SI takich jak Lisp czy Prolog.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Rys historyczny SI, modele systemów sztucznej inteligencji w tym: referencyjny model SI Albusa, model reaktywny Brooks’a, modele hybrydowe. Przeszukiwanie przestrzeni rozwiązań, przeszukiwanie heurystyczne. Reprezentacje wiedzy, reguły, produkcje, sieci semantyczne, frame systemy. Systemy wnioskowania logicznego. Agent wnioskujący logicznie, rachunek zdań, wnioskowanie w rachunku zdań, rachunek predykatów pierwszego rzędu, wnioskowanie w rachunku predykatów pierwszego rzędu. Planowanie, planowanie jako wnioskowanie logiczne. Niepewność wiedzy, reprezentacja wiedzy niepewnej, reguła Bayes’a, sieć Bayes’a, zbiory rozmyte, zbiory przybliżone. Problem lokalizacji autonomicznego robota mobilnego. Uczenie się systemu sztucznej inteligencji. Uczenie ze wzmocnieniem. Model neuronu, sieć neuronowa. SI w zastosowaniach: inteligentna robotyka: SLAM, USAR, systemy agentowe i wieloagentowe, rozpoznawanie obrazów, systemy inteligentnego sterowania. Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy) W ramach zajęć laboratoryjnych studenci będą mogli zapoznać się z Clojure, nowoczesnym dialektem języka Lisp działającym pod kontrolą maszyny wirtualnej Java. Po opanowaniu podstaw języka i wspólnym opracowaniu kilku problemów studialnych mających na celu ugruntowanie umiejętności programowania w języku Lisp, zadaniem studentów będzie implementacja rozwiązania wybranego problemu SI. Przykładowe problemy: propozycja i implementacja algorytmu eksploracji przestrzeni przez robot Lego Mindstorm NXT z wykorzystaniem biblioteki sterującej nxjRobust, symulacja współbieżna prostego systemu wieloagentowego, symulacja systemu zarządzania zużyciem energii w gospodarstwie domowym.


1. J. Russell and Norvig. Artificial Intelligence: A Modern Approach . Prentice Hall, 2009 2. R. Murphy. Introduction to AI robotics . MIT Press 2000 pp. 466 3. R. Tadeusiewicz, Sieci Neuronowe, Akademicka Oficyna RM, 1993. 4. L. Rutkowski, Metody i Techniki Sztucznej Inteligencji, PWN 2006.

Wymagane wiadomości z zakresu podstawowe wiadomości z zakresu programowania


Zasady wystawiania oceny końcowej Średnia ocena z zajęć laboratoryjnych i egzaminu jest oceną końcową

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Sztuczna inteligencja, systemy inteligentnego sterowania, programowania funkcyjne


Kod EEL-2SC-21111-s

Nazwa przedmiotu

Zaburzenia przewodzone niskiej częstotliwości i kompatybilność elektromagnetyczna

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Zbigniew Hanzelka, prof. AGH






WWW W przygotowaniu


Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie rozumienia zagadnień kompatybilności elektromagnetycznej oraz jakości dostawy energii elektrycznej: w identyfikacji rodzaju zaburzenia i lokalizacji jego źródła, pomiarowej oceny, porównania z wartościami dopuszczalnymi, oceny skutków zaburzeń, wyboru technicznych środków poprawy jakości


Wprowadzenie do problematyki kompatybilności elektromagnetycznej i jakości energii; jakość energii elektrycznej w warunkach rynku energii; wahania i szybkie zmiany napięcia; zapady i krótkie przerwy w zasilaniu; harmoniczne i interharmoniczne; oddziaływanie układów przekształtnikowych na sieć zasilającą; asymetria; kondensator w systemie elektroenergetycznym; rozproszone źródła energii a jakość energii elektrycznej, niezawodność zasilania; systemy magazynowania energii, jakość energii w warunkach rynku energii

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy) W ramach przedmiotu prowadzone są zajęcia laboratoryjne oraz ćwiczenia projektowe. Treści tych zajęć pozwolą na aplikację wiedzy przekazanej na wykładzie. Poszczególne ćwiczenia laboratoryjna ilustrują podstawowe zagadnienia praktyczne tj. układy kompensacji i filtracji harmonicznych, układy monitorowania wskaźników jakości energii elektrycznej, badanie odporności i emisyjności urządzeń, układy stabilizacji napięcia. Poszczególne ćwiczenia projektowe służą przekazaniu umiejętności rozwiązywania przykładowych problemów technicznych.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy) 1. Bollen M., Understanding power quality problems. IEEE Press, 2000. 2. Bolen M., Gu I.: Signal processing of power quality disturbances. Wiley, 2006. 3. Dugan R.C., Mc Granaghan M.F.: Electrical power system quality. McGraw-Hil, New York 2002 4. Mindykowski J.: Ocena jakości energii elektrycznej w systemach okrętowych z układami przekształtnikowymi. Okrętownictwo i

Żegluga 2001. 5. Sankarin C.: Power quality. CRC Press, 2001. 6. Schlabbach J., Blume D., Stephanblome T.: Voltage quality in electrical power systems. The Institution of Electrical Engineers,

2001. 1. Handbook of power quality (edited by A. Bagginii), Wiley 2008. 2. www.lpqi.org

Wymagane wiadomości z zakresu Podstaw: elektroenergetyki, energoelektroniki, metrologii

Forma zaliczenia przedmiotu Egzamin w formie testu lub wykonanie projektu oraz pozytywna ocena z laboratorium

Zasady wystawiania oceny końcowej Ocena końcowa = 0,8(ocena z egzaminu/projektu) + 0,2(ocena z laboratorium)


Kompatybilność elektromagnetyczna (EMC), zaburzenia wysokoczęstotliwościowe, jakość energii elektrycznej, zaburzenia elektromagnetyczne, wahania napięcia, zapady napięcia, harmoniczne, asymetria,

nazwa wybrane zagadnienia teorii obwodó · przedmiotów: teoria obwodów i, teoria obwodów ii...

Documents