nomada - rozwój projektu
TRANSCRIPT
problem projektowy
Nomada – koczownik, wędrowiec, członek grupy ludzi nieposiadającej stałego miejsca zamieszkania, przemieszczającej się z miejsca na miejsce
- jeden mebel kuchenny (do przechowywania żywności i sprzętu kuchennego)
- jeden mebel na ubrania na osobę
- jeden futon dla każdego członka rodziny
- jedną “skrzynię - stół - tacę” (skrzynię, której wieko po odwróceniu stawało się stołem lub tacą), zawierającą zestaw naczyń każdego członka rodziny
- jeden mały kufer na osobę przeznaczony do przechowywania przedmiotów osobistego użytku (oku-larów, lekarstw, papieru listowego...)
W epoce Edo, okresie największego rozkwitu Japonii, każda rodzina posiadała ściśle określony zestaw mebli i sprzętu domowego:
użytkownik
- wiek 18 - 35 lat
- aktywny
- prowadzi ciekawe, dynamiczne życie
- często zmienia miejsce zamieszkania
- nie przywiązuje się do rzeczy
- nie znosi monotonni
- nic nie trzyma go na stałe w jednym miejscu
założenia
- niezbędnik meblowy spełniający 3 podstawowe funkcje:
- niewielkie gabaryty- łatwość transportu- do użytku przez jedną osobę- szybki montaż- modułowość- miejsce na wszystkie rzeczy osobiste
praca odpoczynek magazynowanie
gabaryty
80 x 100 x 35
80 x 100 = blat stołu 80 x (2x100) = materac 35 = głębokość regału i stołka
stół2 stołkilampka
materac / kanapa regałpudełka
wersja pierwsza: wkęcane drewniane nogi, pierwsze próby złożenia elementów - nogi zbyt toporne i ciężkie
wersja druga:metalowe wkręcane nogi z narożnymi obejmami - przestrzenność nóg utrudnia pakowanie, “szpitalność” nóg
wersja trzecia:nogi wycinane ze sklejki, działające na zasadzie ścisków stolarskich - po wykonaniu prototypów - niestabilność stołu