semestr iii

20
Sylabus Kod przedmiotu ES1A300014 Elektronika 1 Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Punkty ECTS 3 Semestr studiów 3 Liczba godzin w semestrze W: 30 Opis przedmiotu Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy. Wymagania wstępne: fizyka, matematyka, podstawy elektrotechniki. Forma i warunki zaliczenia:Wyklad: egzamin pisemny i ustny. Możliwość ustnej poprawy oceny. Zalożenia i cele przedmiotu:studenci nabędą umiejętności doboru i stosowania w praktyce podstawowych elementów elektronicznych oraz ukladów analogowych i cyfrowych. Metody dydaktyczne: prezentacja PowerPoint. Treści programowe: Historia elektroniki. Klasyfikacja sygnalów elektrycznych. Podsawowe prawa teorii obwodów. Zlącze p-n, diody pólprzewodnikowe. Diody specjalne. Zastosowania diod. Prostowniki. Elementy optoelektroniczne. Tranzystory bipolarne i unipolarne. Uklady mikroelektroniczne. Podstawowe parametry wzmacniaczy i uklady pracy. Zwierciadlo prądowe, obciążenie aktywne. Wzmacniacze operacyjne, parametry, sprzężenie zwrotne i uklady pracy. Zastosowanie wzmacniaczy pomiarowych. Komparatory. Generatory. Filtry aktywne. Prostowniki. Stabilizatory ciągle i impulsowe. Zasilanie sieciowe i bateryjne. Zarys techniki cyfrowej. Podstawowe rodzaje ukladów logicznych. Wspólpraca ukladów cyfrowych i analogowych. Przetworniki A/C i C/A.Pólprzewodnikowe przyrządy mocy. Przyklady zastosowań ukladów w systemach elektronicznych. Wspomaganie komputerowe projektowania. Efekty ksztalcenia: umiejętność analizy i projektowania podstawowych ukladów elektronicznych. Literatura a) podstawowa: 1.Filipkowski A.: Uklady elektroniczne analogowe i cyfrowe. WNT, Warszawa, 2006. 1

Upload: ngokhue

Post on 11-Jan-2017

231 views

Category:

Documents


1 download

TRANSCRIPT

SylabusKod przedmiotu ES1A300014

Elektronika 1Nazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 3 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze W: 30

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:obowiązkowy.

Wymagania wstępne: fizyka, matematyka, podstawy elektrotechniki.

Forma i warunki zaliczenia:Wykład: egzamin pisemny i ustny. Możliwość ustnej poprawy oceny.

Założenia i cele przedmiotu:studenci nabędą umiejętności doboru i stosowania w praktyce

podstawowych elementów elektronicznych oraz układów analogowych i cyfrowych.

Metody dydaktyczne: prezentacja PowerPoint.

Treści programowe: Historia elektroniki. Klasyfikacja sygnałów elektrycznych. Podsawowe prawa

teorii obwodów. Złącze p-n, diody półprzewodnikowe. Diody specjalne. Zastosowania diod.

Prostowniki. Elementy optoelektroniczne. Tranzystory bipolarne i unipolarne. Układy

mikroelektroniczne. Podstawowe parametry wzmacniaczy i układy pracy. Zwierciadło prądowe,

obciążenie aktywne. Wzmacniacze operacyjne, parametry, sprzężenie zwrotne i układy pracy.

Zastosowanie wzmacniaczy pomiarowych. Komparatory. Generatory. Filtry aktywne. Prostowniki.

Stabilizatory ciągłe i impulsowe. Zasilanie sieciowe i bateryjne. Zarys techniki cyfrowej.

Podstawowe rodzaje układów logicznych. Współpraca układów cyfrowych i analogowych.

Przetworniki A/C i C/A.Półprzewodnikowe przyrządy mocy. Przykłady zastosowań układów w

systemach elektronicznych. Wspomaganie komputerowe projektowania.

Efekty kształcenia: umiejętność analizy i projektowania podstawowych układów elektronicznych.

Literaturaa) podstawowa:

1.Filipkowski A.: Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. WNT, Warszawa, 2006.

1

2.Nosal Z., Baranowski J.: Układy elektroniczne, cz.I - Układy analogowe liniowe. WNT, Warszawa,

2003.

3.Baranowski J., Czajkowski G.: Układy elektroniczne, cz.II - Układy analogowe nieliniowe i

impulsowe. WNT, Warszawa, 2004.

4.Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszwa, 1997.

5.Horowitz P., Hill W.: Sztuka elektroniki. Cz. I i II. WKiŁ, Warszawa, 2006.

b) uzupełniająca:

1.Górecki P.: Wzmacniacze operacyjne. Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2002.

2.Rusek M., Pasierbiński J.: Elementy i układy elektroniczne.WNT, Warszawa, 2006.

3.Jaeger R., Blalock T.: Microelectronic Circuit Design. Thrid Edition. Mc Graw Hill International

Edition, 2008.

4.Nowak M., Barlik R.: Poradnik inżyniera energoelektronika. WNT, Warszawa, 1998.

5.Watson J.: Elektronika. WKiŁ, Warszawa, 1999.

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Jakub DawidziukOsoby prowadzące

Program opracował(a) Jakub Dawidziuk

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300015

Techniki symulacji i metody numeryczneNazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 3 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze L: 30

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: Matematyka 1-2, Teoria obwodów 1-2, Metrologia, Informatyka 1

Forma i warunki zaliczenia: ocena sprawozdań (50%), kartkówki w trakcie semestru (50%)

Założenia i cele przedmiotu: Zapoznanie studentów z wybranymi metodami numerycznymi

stosowanymi w zagadnieniach elektrotechniki. Przedstawienie metod tworzenia modeli

rzeczywistych układów elektrycznych oraz przeprowadzania ich komputerowej symulacji.

Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne, eksperymenty, praca w zespole

Treści programowe:

Oprogramowanie do obliczeń i symulacji inżynierskich. Ograniczenia i korzyści symulacji

numerycznej. Wprowadzenie do programu PSpice. Algorytmy obliczeniowe w analizie liniowych i

nieliniowych obwodów elektrycznych w stanie ustalonym i nieustalonym. Numeryczne metody

rozwiązywania liniowych i nieliniowych układów równań algebraicznych oraz zwyczajnych układów

równań różniczkowych. Analiza obwodów elektrycznych w dziedzinie częstotliwości. Komputerowe

systemy akwizycji i przetwarzania danych pomiarowych. Komputerowa analiza i opracowanie

wyników pomiarów. Numeryczne różniczkowanie i całkowanie. Aproksymacja i interpolacja.

Efekty kształcenia: Student potrafi stworzyć model rzeczywistego układu elektrycznego, wybrać

odpowiednią metodę numeryczną do jego analizy oraz krytycznie ocenić wyniki symulacji

komputerowej.

Literaturaa) podstawowa:

1. Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. WNT, Warszawa, 2008.

1

2. Król A., Moczko J.: PSpice. Symulacja i optymalizacja układów elektronicznych. Wydawnictwo

NAKOM, Poznań, 2000.

3. Dobrowolski A.: Pod maską SPICE'a. Metody i algorytmy analizy układów elektronicznych.

Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2004.

4. Kincaid D., Cheney W.: Analiza numeryczna. WNT, Warszawa, 2006.

5. Kącki E. i in.: Metody numeryczne dla inżynierów. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź,

2000.

b) uzupełniająca:

1. Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J.: Metody numeryczne. WNT, Warszawa, 2009.

2. Tadeusiewicz M., Hałgas S.: Komputerowe metody analizy układów analogowych: teoria i

zastosowania. WNT, Warszawa, 2008.

3. Lipiński W.: Obliczenia numeryczne w teorii sygnałów i obwodów elektrycznych. Wydawnictwo

ZAPOL, Szczecin, 2010.

4. Rosłoniec S.: Fundamental Numerical Methods for Electrical Engineering. Springer, Berlin, 2008.

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Jerzy Gołębiowski, Jarosław Makal, Wiesław Peterson, Marek

ZarębaOsoby prowadzące

Jarosław Forenc

Sławomir KwiećkowskiProgram opracował(a)

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300016

Informatyka 2Nazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 4 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze P: 30 W: 15

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu: obowiązkowy

Wymagania wstępne: Informatyka 1

Forma i warunki zaliczenia: wykład - pisemne zaliczenie końcowe; pracownia specjalistyczna -

kartkówki w trakcie semestru (60%), ocena napisanych programów komputerowych (40%)

Założenia i cele przedmiotu: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami

programowania obiektowego w języku C++ oraz z zastosowaniem wybranych technik

komputerowych w działalności inżynierskiej.

Metody dydaktyczne: wykład, prezentacja multimedialna, ćwiczenia praktyczne przy komputerach

Treści programowe:

Programowanie obiektowe w języku C++. Klasy, obiekty, konstruktory i destruktory, dziedziczenie,

przeładowanie operatorów, funkcje wirtualne. Programowanie w wybranym środowisku graficznym.

Wybrane algorytmy komputerowe: sortowanie, przeszukiwanie danych. Dynamiczne struktury

danych: stos, kolejka, lista, drzewo. Funkcje i zadania systemu operacyjnego. Struktura i

właściwości systemów Windows i Linux. Zarządzanie zadaniami, pamięcią i dyskami. Relacyjne

bazy danych - podstawowe pojęcia, organizacja i zasady wykorzystania. Sieci komputerowe -

podział sieci, topologie, model ISO/OSI. Zasada działania sieci Internet. Metody sztucznej

inteligencji. Systemy ekspertowe, sieci neuronowe, algorytmy genetyczne.

Efekty kształcenia:

Student posiada umiejętność programowania obiektowego w języku C++. Student potrafi

praktycznie wykorzystać techniki komputerowe w działalności inżynierskiej oraz krytycznie ocenić

ich przydatność.

Literatura

1

a) podstawowa:

1. Grębosz J.: Symfonia C++ standard. Tom 1 i 2. Wydawnictwo "Edition 2000", Kraków, 2006.

2. Eckel B.: Thinking in C++. Edycja polska. Helion, Gliwice, 2002

3. Cormen T.H. i in.: Wprowadzenie do algorytmów. WNT, Warszawa, 2007.

4. Wróblewski P.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Wydanie IV. Helion,

Gliwice, 2009.

5. Tanenbaum A.S. : Systemy operacyjne. Wydanie III. Helion, Gliwice, 2010.

b) uzupełniająca:

1. Malina W., Szwoch M.: Metodologia i techniki programowania. PWN, Warszawa, 2008.

2. Stroustrup B.: Język C++. WNT, Warszawa, 2004.

3. Silberschatz A. et al.: Operating system concepts. Wiley J., New York, 2005.

4. Garcia-Molina H. et al.: Database systems: the complete book. Prentice-Hall, 2002.

5. Krysiak K.: Sieci komputerowe. Kompendium. Wydanie II. Helion, Gliwice, 2005.

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Jarosław ForencOsoby prowadzące

Jarosław ForencProgram opracował(a)

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300017

Teoria obwodów 3Nazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 2 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze L: 30

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:Laboratorium

Wymagania wstępne:Student ma uporządkowaną, teoretyczną wiedzę w zakresie teorii obwodów

1oraz 2. Wiedza ta ma posłużyć do rozwiązywania zadań praktycznych związanych z

elektrotechniką.

Forma i warunki zaliczenia:Sprawdziany ustne lub pisemne oraz pisemne sprawozdania z każdego

ćwiczenia laboratoryjnego zaliczone na ocenę pozytywną.

Założenia i cele przedmiotu:Nauczenie studentów integrowania wiedzy teoretycznej z praktycznym

zastosowaniem praw i zależności dotyczących prądów, napięć i mocy w obwodach liniowych prądu

sinusoidalnego jedno- i trójfazowych oraz w obwodach nieliniowych prądu stałego, Wykształcenie

umiejętności dokonywania interpretacji wiedzy o obwodach elektrycznych, wyciągania wniosków

oraz pracy w grupie.

Metody dydaktyczne:Zajęcia interaktywne polegające na łączeniu układów pomiarowych

adekwatnych do treści ćwiczeń laboratoryjnych.

Treści programowe:Elementy aktywne i pasywne liniowe oraz nieliniowe. Obwody prądu i napięcia

stałego oraz przemiennego. Obwody trójfazowe. Moce. Zjawisko rezonansu. Czwórniki.

Efekty kształcenia:Student potrafi łączyć obwody elektryczne, przeprowadzać eksperymenty w

obwodach liniowych i nieliniowych prądu stałego i sinusoidalnego. Dokonuje analizy i oceny

sposobu pracy obwodów elektrycznych.

Literaturaa) podstawowa:

1. Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych,WNT,Warszawa 2008

1

2. Krakowski M.: Elektrotechnika Teoretyczna,PWN,Warszawa 1999

3. Osiowski J., Szabatin J.: Podstawy teorii obwodów,WNT,Warszawa 2003

b) uzupełniająca:

1. Nawrowski R., Frąckowiak J., Zielińska M.: Elektrotechnika

teoretyczna.Laboratorium,Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,Poznań 2006

2. Bober J., Galiński B., Świdzińska B.: Teoria obwodów.Laboratorium,Oficyna Wydawnicza

Politechniki Warszawskiej,Warszawa 2005

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Anna Białostocka, Jerzy Gołębiowski, Jan WaśkiewiczOsoby prowadzące

Program opracował(a) Anna Białostocka

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300018

Maszyny elektryczne 1Nazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 5 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze P: 30 W: 30

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:obowiązkowy

Wymagania wstępne:

Forma i warunki zaliczenia:

Egzamin ustny

Założenia i cele przedmiotu:

Osiągniecie umiejętności podstawowej analizy maszyn elektrycznych

Metody dydaktyczne:

wykład, prezentacja, symulacje,

Treści programowe:

Transformatory: budowa, zasada działania, modele matematyczne.Schematy zastępcze, praca w

stanach ustalonych. Grupy połączeń transformatorów trójfazowych. Praca transformatora w różnych

warunkach zasilania i obciążeń. Zwarcie i bieg jałowy.Maszyny asynchroniczne: budowa, zasada

działania, modele matematyczne. Stan ustalony symetryczny, zwarcie i bieg jałowy. Rozruch i

regulacja prędkości kątowej.Maszyny prądu stałego: budowa, zasada działania, podstawowe

charakterystyki. Maszyny synchroniczne: budowa, zasada działania, praca samotna i na sieć

sztywną

Efekty kształcenia:

Po zakończeniu procesu uczenia się student:

1-dokonuje analizy pracy maszyn elektrycznych na bazie uproszczonych modeli matematycznych

2-wykonuje połączenia maszyn do pracy

3-oblicza moment,prędkość obrotową silników elektrycznych

Literaturaa) podstawowa:

Matulewicz W. Maszyny elektryczne, podstawy, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2003

Hebenstreit J., Gientkowski Z, Maszyny elektryczne w zadaniach, Wyd. ART. Bydgoszcz 2003

1

b) uzupełniająca:

Tyś Krzysztof, Pomiary w maszynach elektrycznych, Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej,

Rzeszów 2000

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Adam Sołbut, Wiesław Wiszniewski, Krzysztof ŻukowskiOsoby prowadzące

Adam SołbutProgram opracował(a)

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300019

Inżynieria materiałowaNazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 3 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze L: 15 W: 15

Opis przedmiotu

Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy

Wymagania wstępne:matematyka, fizyka, teoria obwodów

Forma i warunki zaliczenia:

wykład - kolokwium końcowe 100%

laboratorium - test wejściowy 50%, sprawozdanie 50%

Założenia i cele przedmiotu:

studenci poznają elementaną wiedzę w zakresie budowy materiałów, ich właściwości elektrycznych

oraz metod pomiaru

Metody dydaktyczne:

wykład: wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych

laboratorium: eksperyment z wykorzystaniem stanowisk pomiarowych.

Treści programowe:

Stany skupienia materii, atomowa struktura materiałów, przewodzenie prądu w materiałach,

przewodniki, półprzewodniki, izolatory, wytrzymałość elektryczna materiałów,Pomiary dielektryków-

rezystancja, rezystywność, przenikalność elektryczna, odporność na łuk elektryczny, palność.

Rozponawanie tworzyw sztucznych, Pomiary materiałów magnetycznych miękkich,

Nowoczesne materiału-nano, meta materiały

Efekty kształcenia:

Poznanie podstawowych właściwości materiałów istotnych dla konstrukcji urządzeń elektrycznych i

1

elektronicznych. Umiejętnosc rozpoznawania wybranych materiałów. Poznanie podstawowych

1

metod pomiarowych do oceny materiałów i wyrobów elektrotechnicznych

Literatura

a) podstawowa:

1.Soiński M.: Materiały magnetyczne w technice. Wyd SEP W-wa 2001.

2.Celiński Z.: Materiałoznawstwo Elektrotechniczne, W.P.W Warszawa 2005

3. Kędzia J.: Laboratorium materiałoznawstwa elektrycznego. WPO Opole 2003.

4.Kostrubiec F.: Podstawy fizyczne materiałoznawstwa dla elektryków. WPŁ Łódź 1999.

5. Ozimina D.: Tworzywa sztuczne i materiały kompozytowe.WPŚ, Kielce 2010

b) uzupełniająca:

1. pr. zb.: Poradnik inżyniera elektryka WNT Warszawa 2009

2. JawitzM.: Printed circuit board materials handbook. McGraw-Hill 1997

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Piotr BarmutaOsoby prowadzące

Program opracował(a) Piotr Barmuta

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300020

Technika mikroprocesorowa 1Nazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 2 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze W: 30

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:

obowiązkowy.

Wymagania wstępne:

-

Forma i warunki zaliczenia:

egzamin pisemny

Założenia i cele przedmiotu:

zapoznanie studentów z podstawami układów logicznych, techniką mikroprocesorową i jej

zastosowaniami.

Metody dydaktyczne:

wykład multimedialny.

Treści programowe:

Kody binarne. Podstawowe układy logiczne: bramki, przerzutniki, bloki funkcjonalne. Historia

mikroprocesorów. Podstawowe pojęcia: struktury wewnętrzne procesorów; procesory CISC, RISC i

DSP; mikroprocesory uniwersalne i mikrokomputery jednoukładowe (mikrokontrolery); cykl pracy

procesora; tryby adresowania. Dekodery adresowe, mapa pamięci. System mikroprocesorowy:

typowa trój-magistralowa struktura, podstawowe składniki. Mikrokomputery jednopłytkowe,

dedykowane i modułowe. Magistrale standardowe. Rodzaje pamięci w technice mikroprocesorowej.

Przerwania w systemie mikroprocesorowym: wielopoziomowość i priorytety, metody obsługi,

zastosowania. Urządzenia wejścia-wyjścia: rodzaje, sposoby adresowania i obsługi. Przykładowy

mikroprocesor: podstawowe składniki, architektura, cykle pracy, lista rozkazów. Binarne i analogowe

urządzenia we/wy. Techniki programowania w asemblerze.

Efekty kształcenia:

Znajomość podstawowych pojęć z zakresu techniki mikroprocesorowej.

Literaturaa) podstawowa:

1

1. L.Grodzki, W.Owieczko - Podstawy techniki cyfrowej. Wydawnictwo PB 2006.

2. A.Skorupski - Podstawy budowy i działania komputerów. WKiŁ, Warszawa 1996.

3. P.Hadam - Projektowanie systemów mikroprocesorowych. BTC, Warszawa 2004.

4. S.Ball - Embedded Microprocessor Systems, Elsevier Newnes, 2002.

5. W.Buchanan - Computer Busses, Elsevier Butterworth-Heinemann, 2000.

b) uzupełniająca:

1. L.Grodzki - materiały do wykładu. strony www KAiE WE PB

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Lech GrodzkiOsoby prowadzące

Lech GrodzkiProgram opracował(a)

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300021

Podstawy techniki świetlnej 1Nazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 2 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze L: 15 W: 15

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu: wykład; laboratorium

Wymagania wstępne: -

Forma i warunki zaliczenia: test zaliczeniowy; test wejściowy + sprawozdanie

Założenia i cele przedmiotu: praktyczne wprowadzenie do techniki świetlnej

Metody dydaktyczne: wykład multimedialny; ćwiczenia laboratoryjne

Treści programowe: wykład

Widzenie, światło, wielkości i jednostki świetlne. Elektryczne sposoby wytwarzania światła. Rodzaje

i parametry źródeł światła. Bryła fotometryczna światłości, natężenie oświetlenia. Metoda

strumieniowa i punktowa projektowania oświetlenia. Luminancja i olśnienie. Normatywne zasady

oświetlania miejsc pracy w pomieszczeniach.

Laboratorium

Zapoznanie z przepisami BHP i obsługą luksomierza

Pomiary wybranych parametrów świetlówek liniowych z magnetycznym układem zasilania

Pomiary wybranych parametrów wysokoprężnych lamp wyładowczych

Pomiary oświetlenia miejsca pracy we wnętrzu zgodnie z PN-EN 12464-1:2004

Pomiary wybranych parametrów żarówek reflektorowych

Pomiary charakterystyk diod LED o dużej mocy

Pomiary sprawności oświetlenia

Efekty kształcenia: Rozpoznawanie typów źródeł światła, ich obwodów zasilających i parametrów.

Umiejętność praktycznego posługiwania się danymi katalogowymi w celu realizacji podstawowych

systemów oświetleniowych.

1

Literaturaa) podstawowa:

1. Żagan W.: Podstawy techniki świetlnej, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005

2. Czyżewski D., Zalewski S.: Laboratorium fotometrii i kolorymetrii, Oficyna Wyd. Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2007

3. PN-EN 12464-1: Oświetlenie miejsc pracy. Część 1: Miejsca pracy we wnętrzach

4. Katalogi producentów źródeł światła i opraw oświetleniowych

5. Karen M, Benya J.R.: Lighting design basics, Hoboken John Wiley a. Sons, 2004

b) uzupełniająca:

1. Technika Świetlna ‘98 - Poradnik - Informator, Polski Komitet Oświetleniowy, Warszawa

1998

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Krzysztof ZarembaOsoby prowadzące

Program opracował(a) Krzysztof Zaremba

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300023

Technika wysokich napięć 1Nazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 1 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze W: 15

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:Podstawowy

Wymagania wstępne: ------

Forma i warunki zaliczenia:Test końcowy

Założenia i cele przedmiotu: Przedstawić podstawowe zagadnienia dotyczące wysokonapięciowej

techniki probierczej, ochrony odgromowej i przepięciowe, wytrzymałości dielektryków.

Metody dydaktyczne: Wykład przy wykorzystaniu środków multimedialnych

Treści programowe:Wysokonapięciowa technika probiercza. Zasilacze napięć stałych. Generatory

udarów napięciowych i prądowych. Aparatura pomiarowa. Badania eksploatacyjne i laboratoryjne.

Bezpieczeństwo podczas badań wysoko-napięciowych Wytrzymałość materiałów i układów

izolacyjnych. Wyładowanie elektryczne i wytrzymałość dielektryków gazowych. Dielektryki ciekłe i

stałe.

Degradacja właściwości izolacji. Przepięcie. Charakterystyka przepięć. Zjawiska falowe w liniach

długich. Przepięcie atmosferyczne i wewnętrzne.

Zasady ochrony odgromowej. Ograniczniki przepięć. Ochrona linii i stacji. Eliminacja zakłóceń

elektromagnetycznych.

Efekty kształcenia:Studenci poznają podstawowe zagadnienia dotyczące wysokonapięciowej

techniki probierczej, wybranych działów wytrzymałości dielektryków gazowych, ciekłych i stałych,

ochrony odgromowej i przepięciowej.

Literaturaa) podstawowa:

1. Praca zbiorowa pod redakcją H. Mościckiej-Grzesiak: Inżynieria wysokich napięć w

1

elektroenergetyce. Tom 1 i 2, odpowiednio 1996, 1999.

2.Celiński Z.: Materiałoznawstwo elektrotechniczne. Politechnika Warszawska 2005.

3.Wodziński J.: Wysokonapięciowa technika prób i pomiarów. PWN Warszawa 1997.

4.Flisowski Zd.: Technika wysokich napięć. WNT, Warszawa 2009.

b) uzupełniająca:

1. Florkowska B.: Wytrzymałość elektryczna gazowych układów izolacyjnych wysokiego napięcia.

Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Dydaktyczne, Kraków 2003.

2. Florkowska B.: Diagnostyka wysokonapięciowych układów izolacyjnych urządzeń

elektroenergetycznych. Wydawnictwo AGH, Kraków 2009

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Andrzej SowaOsoby prowadzące

Program opracował(a) Andrzej Sowa

Data opracowania programu

2

SylabusKod przedmiotu ES1A300024

Teoria pola elektromagnetycznegoNazwa przedmiotu

Kierunek studiów

Punkty ECTS 2 Semestr studiów 3

Liczba godzin w semestrze Ć: 15 W: 15

Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:

obowiązkowy

Wymagania wstępne:

podstawy matematyki, fizyki, teorii obwodów

Forma i warunki zaliczenia:

testy z analizy i metod obliczeniowych teorii pola elektromagnetycznego.

Założenia i cele przedmiotu:

Prezentacja typowych metod analizy, dyskusja i rozwiązywanie wybranych problemów pola

elektromagnetycznego.

Metody dydaktyczne:

interaktywna prezentacja multimedialna, cwiczenia rachunkowe

Treści programowe:

Obwody magnetyczne. Linia długa. Równania Maxwella. Warunki brzegowe pola

elektromagnetycznego. Pole elektrostatyczne. Pole magnetostatyczne. Pole przepływowe.

Twierdzenie Poyntinga, fale elektromagnetyczne, zjawisko naskórkowości. Dokładne i przybliżone

metody analizy pola elektromagnetycznego.

Efekty kształcenia:

Znajomośc, rozumienie i umiejętnośc wyboru właściwych metod analizy i zasad działania urządzeń

technicznych opartych na wykorzystaniu pola elektromagnetycznego.

Literaturaa) podstawowa:

1. Piątek Z., Jabłoński P.: Podstawy teorii pola

elektromagnetycznego. WNT, Warszawa 20102.

2. Griffiths D.J.: Podstawy elektrodynamiki, PWN,

Warszawa 2005.

3.Peterson W.: Zbiór zadań z teorii pola

1

elektromagnetycznego. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Białostockiej, Białystok 20009.

b) uzupełniająca:

1. Thide B., Electromagnetic field theory. Upsilon Books,

Uppsala 2008.

2. Baron B., Spałek D.: Wybrane problemy z teorii pola

elektromagnetycznego. Wydawnictwo Politechniki

Śląskiej, Gliwice 2006.

Wydział ElektrycznyJednostka realizująca

Wiesław PetersonOsoby prowadzące

Wiesław PetersonProgram opracował(a)

Data opracowania programu

2