semestr iii
TRANSCRIPT
SylabusKod przedmiotu ES1A300014
Elektronika 1Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 3 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze W: 30
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:obowiązkowy.
Wymagania wstępne: fizyka, matematyka, podstawy elektrotechniki.
Forma i warunki zaliczenia:Wykład: egzamin pisemny i ustny. Możliwość ustnej poprawy oceny.
Założenia i cele przedmiotu:studenci nabędą umiejętności doboru i stosowania w praktyce
podstawowych elementów elektronicznych oraz układów analogowych i cyfrowych.
Metody dydaktyczne: prezentacja PowerPoint.
Treści programowe: Historia elektroniki. Klasyfikacja sygnałów elektrycznych. Podsawowe prawa
teorii obwodów. Złącze p-n, diody półprzewodnikowe. Diody specjalne. Zastosowania diod.
Prostowniki. Elementy optoelektroniczne. Tranzystory bipolarne i unipolarne. Układy
mikroelektroniczne. Podstawowe parametry wzmacniaczy i układy pracy. Zwierciadło prądowe,
obciążenie aktywne. Wzmacniacze operacyjne, parametry, sprzężenie zwrotne i układy pracy.
Zastosowanie wzmacniaczy pomiarowych. Komparatory. Generatory. Filtry aktywne. Prostowniki.
Stabilizatory ciągłe i impulsowe. Zasilanie sieciowe i bateryjne. Zarys techniki cyfrowej.
Podstawowe rodzaje układów logicznych. Współpraca układów cyfrowych i analogowych.
Przetworniki A/C i C/A.Półprzewodnikowe przyrządy mocy. Przykłady zastosowań układów w
systemach elektronicznych. Wspomaganie komputerowe projektowania.
Efekty kształcenia: umiejętność analizy i projektowania podstawowych układów elektronicznych.
Literaturaa) podstawowa:
1.Filipkowski A.: Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. WNT, Warszawa, 2006.
1
2.Nosal Z., Baranowski J.: Układy elektroniczne, cz.I - Układy analogowe liniowe. WNT, Warszawa,
2003.
3.Baranowski J., Czajkowski G.: Układy elektroniczne, cz.II - Układy analogowe nieliniowe i
impulsowe. WNT, Warszawa, 2004.
4.Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszwa, 1997.
5.Horowitz P., Hill W.: Sztuka elektroniki. Cz. I i II. WKiŁ, Warszawa, 2006.
b) uzupełniająca:
1.Górecki P.: Wzmacniacze operacyjne. Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2002.
2.Rusek M., Pasierbiński J.: Elementy i układy elektroniczne.WNT, Warszawa, 2006.
3.Jaeger R., Blalock T.: Microelectronic Circuit Design. Thrid Edition. Mc Graw Hill International
Edition, 2008.
4.Nowak M., Barlik R.: Poradnik inżyniera energoelektronika. WNT, Warszawa, 1998.
5.Watson J.: Elektronika. WKiŁ, Warszawa, 1999.
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Jakub DawidziukOsoby prowadzące
Program opracował(a) Jakub Dawidziuk
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300015
Techniki symulacji i metody numeryczneNazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 3 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze L: 30
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Wymagania wstępne: Matematyka 1-2, Teoria obwodów 1-2, Metrologia, Informatyka 1
Forma i warunki zaliczenia: ocena sprawozdań (50%), kartkówki w trakcie semestru (50%)
Założenia i cele przedmiotu: Zapoznanie studentów z wybranymi metodami numerycznymi
stosowanymi w zagadnieniach elektrotechniki. Przedstawienie metod tworzenia modeli
rzeczywistych układów elektrycznych oraz przeprowadzania ich komputerowej symulacji.
Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne, eksperymenty, praca w zespole
Treści programowe:
Oprogramowanie do obliczeń i symulacji inżynierskich. Ograniczenia i korzyści symulacji
numerycznej. Wprowadzenie do programu PSpice. Algorytmy obliczeniowe w analizie liniowych i
nieliniowych obwodów elektrycznych w stanie ustalonym i nieustalonym. Numeryczne metody
rozwiązywania liniowych i nieliniowych układów równań algebraicznych oraz zwyczajnych układów
równań różniczkowych. Analiza obwodów elektrycznych w dziedzinie częstotliwości. Komputerowe
systemy akwizycji i przetwarzania danych pomiarowych. Komputerowa analiza i opracowanie
wyników pomiarów. Numeryczne różniczkowanie i całkowanie. Aproksymacja i interpolacja.
Efekty kształcenia: Student potrafi stworzyć model rzeczywistego układu elektrycznego, wybrać
odpowiednią metodę numeryczną do jego analizy oraz krytycznie ocenić wyniki symulacji
komputerowej.
Literaturaa) podstawowa:
1. Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. WNT, Warszawa, 2008.
1
2. Król A., Moczko J.: PSpice. Symulacja i optymalizacja układów elektronicznych. Wydawnictwo
NAKOM, Poznań, 2000.
3. Dobrowolski A.: Pod maską SPICE'a. Metody i algorytmy analizy układów elektronicznych.
Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2004.
4. Kincaid D., Cheney W.: Analiza numeryczna. WNT, Warszawa, 2006.
5. Kącki E. i in.: Metody numeryczne dla inżynierów. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź,
2000.
b) uzupełniająca:
1. Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J.: Metody numeryczne. WNT, Warszawa, 2009.
2. Tadeusiewicz M., Hałgas S.: Komputerowe metody analizy układów analogowych: teoria i
zastosowania. WNT, Warszawa, 2008.
3. Lipiński W.: Obliczenia numeryczne w teorii sygnałów i obwodów elektrycznych. Wydawnictwo
ZAPOL, Szczecin, 2010.
4. Rosłoniec S.: Fundamental Numerical Methods for Electrical Engineering. Springer, Berlin, 2008.
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Jerzy Gołębiowski, Jarosław Makal, Wiesław Peterson, Marek
ZarębaOsoby prowadzące
Jarosław Forenc
Sławomir KwiećkowskiProgram opracował(a)
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300016
Informatyka 2Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 4 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze P: 30 W: 15
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Wymagania wstępne: Informatyka 1
Forma i warunki zaliczenia: wykład - pisemne zaliczenie końcowe; pracownia specjalistyczna -
kartkówki w trakcie semestru (60%), ocena napisanych programów komputerowych (40%)
Założenia i cele przedmiotu: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami
programowania obiektowego w języku C++ oraz z zastosowaniem wybranych technik
komputerowych w działalności inżynierskiej.
Metody dydaktyczne: wykład, prezentacja multimedialna, ćwiczenia praktyczne przy komputerach
Treści programowe:
Programowanie obiektowe w języku C++. Klasy, obiekty, konstruktory i destruktory, dziedziczenie,
przeładowanie operatorów, funkcje wirtualne. Programowanie w wybranym środowisku graficznym.
Wybrane algorytmy komputerowe: sortowanie, przeszukiwanie danych. Dynamiczne struktury
danych: stos, kolejka, lista, drzewo. Funkcje i zadania systemu operacyjnego. Struktura i
właściwości systemów Windows i Linux. Zarządzanie zadaniami, pamięcią i dyskami. Relacyjne
bazy danych - podstawowe pojęcia, organizacja i zasady wykorzystania. Sieci komputerowe -
podział sieci, topologie, model ISO/OSI. Zasada działania sieci Internet. Metody sztucznej
inteligencji. Systemy ekspertowe, sieci neuronowe, algorytmy genetyczne.
Efekty kształcenia:
Student posiada umiejętność programowania obiektowego w języku C++. Student potrafi
praktycznie wykorzystać techniki komputerowe w działalności inżynierskiej oraz krytycznie ocenić
ich przydatność.
Literatura
1
a) podstawowa:
1. Grębosz J.: Symfonia C++ standard. Tom 1 i 2. Wydawnictwo "Edition 2000", Kraków, 2006.
2. Eckel B.: Thinking in C++. Edycja polska. Helion, Gliwice, 2002
3. Cormen T.H. i in.: Wprowadzenie do algorytmów. WNT, Warszawa, 2007.
4. Wróblewski P.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Wydanie IV. Helion,
Gliwice, 2009.
5. Tanenbaum A.S. : Systemy operacyjne. Wydanie III. Helion, Gliwice, 2010.
b) uzupełniająca:
1. Malina W., Szwoch M.: Metodologia i techniki programowania. PWN, Warszawa, 2008.
2. Stroustrup B.: Język C++. WNT, Warszawa, 2004.
3. Silberschatz A. et al.: Operating system concepts. Wiley J., New York, 2005.
4. Garcia-Molina H. et al.: Database systems: the complete book. Prentice-Hall, 2002.
5. Krysiak K.: Sieci komputerowe. Kompendium. Wydanie II. Helion, Gliwice, 2005.
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Jarosław ForencOsoby prowadzące
Jarosław ForencProgram opracował(a)
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300017
Teoria obwodów 3Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 2 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze L: 30
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:Laboratorium
Wymagania wstępne:Student ma uporządkowaną, teoretyczną wiedzę w zakresie teorii obwodów
1oraz 2. Wiedza ta ma posłużyć do rozwiązywania zadań praktycznych związanych z
elektrotechniką.
Forma i warunki zaliczenia:Sprawdziany ustne lub pisemne oraz pisemne sprawozdania z każdego
ćwiczenia laboratoryjnego zaliczone na ocenę pozytywną.
Założenia i cele przedmiotu:Nauczenie studentów integrowania wiedzy teoretycznej z praktycznym
zastosowaniem praw i zależności dotyczących prądów, napięć i mocy w obwodach liniowych prądu
sinusoidalnego jedno- i trójfazowych oraz w obwodach nieliniowych prądu stałego, Wykształcenie
umiejętności dokonywania interpretacji wiedzy o obwodach elektrycznych, wyciągania wniosków
oraz pracy w grupie.
Metody dydaktyczne:Zajęcia interaktywne polegające na łączeniu układów pomiarowych
adekwatnych do treści ćwiczeń laboratoryjnych.
Treści programowe:Elementy aktywne i pasywne liniowe oraz nieliniowe. Obwody prądu i napięcia
stałego oraz przemiennego. Obwody trójfazowe. Moce. Zjawisko rezonansu. Czwórniki.
Efekty kształcenia:Student potrafi łączyć obwody elektryczne, przeprowadzać eksperymenty w
obwodach liniowych i nieliniowych prądu stałego i sinusoidalnego. Dokonuje analizy i oceny
sposobu pracy obwodów elektrycznych.
Literaturaa) podstawowa:
1. Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych,WNT,Warszawa 2008
1
2. Krakowski M.: Elektrotechnika Teoretyczna,PWN,Warszawa 1999
3. Osiowski J., Szabatin J.: Podstawy teorii obwodów,WNT,Warszawa 2003
b) uzupełniająca:
1. Nawrowski R., Frąckowiak J., Zielińska M.: Elektrotechnika
teoretyczna.Laboratorium,Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,Poznań 2006
2. Bober J., Galiński B., Świdzińska B.: Teoria obwodów.Laboratorium,Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej,Warszawa 2005
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Anna Białostocka, Jerzy Gołębiowski, Jan WaśkiewiczOsoby prowadzące
Program opracował(a) Anna Białostocka
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300018
Maszyny elektryczne 1Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 5 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze P: 30 W: 30
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:obowiązkowy
Wymagania wstępne:
Forma i warunki zaliczenia:
Egzamin ustny
Założenia i cele przedmiotu:
Osiągniecie umiejętności podstawowej analizy maszyn elektrycznych
Metody dydaktyczne:
wykład, prezentacja, symulacje,
Treści programowe:
Transformatory: budowa, zasada działania, modele matematyczne.Schematy zastępcze, praca w
stanach ustalonych. Grupy połączeń transformatorów trójfazowych. Praca transformatora w różnych
warunkach zasilania i obciążeń. Zwarcie i bieg jałowy.Maszyny asynchroniczne: budowa, zasada
działania, modele matematyczne. Stan ustalony symetryczny, zwarcie i bieg jałowy. Rozruch i
regulacja prędkości kątowej.Maszyny prądu stałego: budowa, zasada działania, podstawowe
charakterystyki. Maszyny synchroniczne: budowa, zasada działania, praca samotna i na sieć
sztywną
Efekty kształcenia:
Po zakończeniu procesu uczenia się student:
1-dokonuje analizy pracy maszyn elektrycznych na bazie uproszczonych modeli matematycznych
2-wykonuje połączenia maszyn do pracy
3-oblicza moment,prędkość obrotową silników elektrycznych
Literaturaa) podstawowa:
Matulewicz W. Maszyny elektryczne, podstawy, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2003
Hebenstreit J., Gientkowski Z, Maszyny elektryczne w zadaniach, Wyd. ART. Bydgoszcz 2003
1
b) uzupełniająca:
Tyś Krzysztof, Pomiary w maszynach elektrycznych, Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej,
Rzeszów 2000
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Adam Sołbut, Wiesław Wiszniewski, Krzysztof ŻukowskiOsoby prowadzące
Adam SołbutProgram opracował(a)
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300019
Inżynieria materiałowaNazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 3 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze L: 15 W: 15
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy
Wymagania wstępne:matematyka, fizyka, teoria obwodów
Forma i warunki zaliczenia:
wykład - kolokwium końcowe 100%
laboratorium - test wejściowy 50%, sprawozdanie 50%
Założenia i cele przedmiotu:
studenci poznają elementaną wiedzę w zakresie budowy materiałów, ich właściwości elektrycznych
oraz metod pomiaru
Metody dydaktyczne:
wykład: wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych
laboratorium: eksperyment z wykorzystaniem stanowisk pomiarowych.
Treści programowe:
Stany skupienia materii, atomowa struktura materiałów, przewodzenie prądu w materiałach,
przewodniki, półprzewodniki, izolatory, wytrzymałość elektryczna materiałów,Pomiary dielektryków-
rezystancja, rezystywność, przenikalność elektryczna, odporność na łuk elektryczny, palność.
Rozponawanie tworzyw sztucznych, Pomiary materiałów magnetycznych miękkich,
Nowoczesne materiału-nano, meta materiały
Efekty kształcenia:
Poznanie podstawowych właściwości materiałów istotnych dla konstrukcji urządzeń elektrycznych i
1
elektronicznych. Umiejętnosc rozpoznawania wybranych materiałów. Poznanie podstawowych
1
metod pomiarowych do oceny materiałów i wyrobów elektrotechnicznych
Literatura
a) podstawowa:
1.Soiński M.: Materiały magnetyczne w technice. Wyd SEP W-wa 2001.
2.Celiński Z.: Materiałoznawstwo Elektrotechniczne, W.P.W Warszawa 2005
3. Kędzia J.: Laboratorium materiałoznawstwa elektrycznego. WPO Opole 2003.
4.Kostrubiec F.: Podstawy fizyczne materiałoznawstwa dla elektryków. WPŁ Łódź 1999.
5. Ozimina D.: Tworzywa sztuczne i materiały kompozytowe.WPŚ, Kielce 2010
b) uzupełniająca:
1. pr. zb.: Poradnik inżyniera elektryka WNT Warszawa 2009
2. JawitzM.: Printed circuit board materials handbook. McGraw-Hill 1997
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Piotr BarmutaOsoby prowadzące
Program opracował(a) Piotr Barmuta
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300020
Technika mikroprocesorowa 1Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 2 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze W: 30
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:
obowiązkowy.
Wymagania wstępne:
-
Forma i warunki zaliczenia:
egzamin pisemny
Założenia i cele przedmiotu:
zapoznanie studentów z podstawami układów logicznych, techniką mikroprocesorową i jej
zastosowaniami.
Metody dydaktyczne:
wykład multimedialny.
Treści programowe:
Kody binarne. Podstawowe układy logiczne: bramki, przerzutniki, bloki funkcjonalne. Historia
mikroprocesorów. Podstawowe pojęcia: struktury wewnętrzne procesorów; procesory CISC, RISC i
DSP; mikroprocesory uniwersalne i mikrokomputery jednoukładowe (mikrokontrolery); cykl pracy
procesora; tryby adresowania. Dekodery adresowe, mapa pamięci. System mikroprocesorowy:
typowa trój-magistralowa struktura, podstawowe składniki. Mikrokomputery jednopłytkowe,
dedykowane i modułowe. Magistrale standardowe. Rodzaje pamięci w technice mikroprocesorowej.
Przerwania w systemie mikroprocesorowym: wielopoziomowość i priorytety, metody obsługi,
zastosowania. Urządzenia wejścia-wyjścia: rodzaje, sposoby adresowania i obsługi. Przykładowy
mikroprocesor: podstawowe składniki, architektura, cykle pracy, lista rozkazów. Binarne i analogowe
urządzenia we/wy. Techniki programowania w asemblerze.
Efekty kształcenia:
Znajomość podstawowych pojęć z zakresu techniki mikroprocesorowej.
Literaturaa) podstawowa:
1
1. L.Grodzki, W.Owieczko - Podstawy techniki cyfrowej. Wydawnictwo PB 2006.
2. A.Skorupski - Podstawy budowy i działania komputerów. WKiŁ, Warszawa 1996.
3. P.Hadam - Projektowanie systemów mikroprocesorowych. BTC, Warszawa 2004.
4. S.Ball - Embedded Microprocessor Systems, Elsevier Newnes, 2002.
5. W.Buchanan - Computer Busses, Elsevier Butterworth-Heinemann, 2000.
b) uzupełniająca:
1. L.Grodzki - materiały do wykładu. strony www KAiE WE PB
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Lech GrodzkiOsoby prowadzące
Lech GrodzkiProgram opracował(a)
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300021
Podstawy techniki świetlnej 1Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 2 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze L: 15 W: 15
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu: wykład; laboratorium
Wymagania wstępne: -
Forma i warunki zaliczenia: test zaliczeniowy; test wejściowy + sprawozdanie
Założenia i cele przedmiotu: praktyczne wprowadzenie do techniki świetlnej
Metody dydaktyczne: wykład multimedialny; ćwiczenia laboratoryjne
Treści programowe: wykład
Widzenie, światło, wielkości i jednostki świetlne. Elektryczne sposoby wytwarzania światła. Rodzaje
i parametry źródeł światła. Bryła fotometryczna światłości, natężenie oświetlenia. Metoda
strumieniowa i punktowa projektowania oświetlenia. Luminancja i olśnienie. Normatywne zasady
oświetlania miejsc pracy w pomieszczeniach.
Laboratorium
Zapoznanie z przepisami BHP i obsługą luksomierza
Pomiary wybranych parametrów świetlówek liniowych z magnetycznym układem zasilania
Pomiary wybranych parametrów wysokoprężnych lamp wyładowczych
Pomiary oświetlenia miejsca pracy we wnętrzu zgodnie z PN-EN 12464-1:2004
Pomiary wybranych parametrów żarówek reflektorowych
Pomiary charakterystyk diod LED o dużej mocy
Pomiary sprawności oświetlenia
Efekty kształcenia: Rozpoznawanie typów źródeł światła, ich obwodów zasilających i parametrów.
Umiejętność praktycznego posługiwania się danymi katalogowymi w celu realizacji podstawowych
systemów oświetleniowych.
1
Literaturaa) podstawowa:
1. Żagan W.: Podstawy techniki świetlnej, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005
2. Czyżewski D., Zalewski S.: Laboratorium fotometrii i kolorymetrii, Oficyna Wyd. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2007
3. PN-EN 12464-1: Oświetlenie miejsc pracy. Część 1: Miejsca pracy we wnętrzach
4. Katalogi producentów źródeł światła i opraw oświetleniowych
5. Karen M, Benya J.R.: Lighting design basics, Hoboken John Wiley a. Sons, 2004
b) uzupełniająca:
1. Technika Świetlna ‘98 - Poradnik - Informator, Polski Komitet Oświetleniowy, Warszawa
1998
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Krzysztof ZarembaOsoby prowadzące
Program opracował(a) Krzysztof Zaremba
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300023
Technika wysokich napięć 1Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 1 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze W: 15
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:Podstawowy
Wymagania wstępne: ------
Forma i warunki zaliczenia:Test końcowy
Założenia i cele przedmiotu: Przedstawić podstawowe zagadnienia dotyczące wysokonapięciowej
techniki probierczej, ochrony odgromowej i przepięciowe, wytrzymałości dielektryków.
Metody dydaktyczne: Wykład przy wykorzystaniu środków multimedialnych
Treści programowe:Wysokonapięciowa technika probiercza. Zasilacze napięć stałych. Generatory
udarów napięciowych i prądowych. Aparatura pomiarowa. Badania eksploatacyjne i laboratoryjne.
Bezpieczeństwo podczas badań wysoko-napięciowych Wytrzymałość materiałów i układów
izolacyjnych. Wyładowanie elektryczne i wytrzymałość dielektryków gazowych. Dielektryki ciekłe i
stałe.
Degradacja właściwości izolacji. Przepięcie. Charakterystyka przepięć. Zjawiska falowe w liniach
długich. Przepięcie atmosferyczne i wewnętrzne.
Zasady ochrony odgromowej. Ograniczniki przepięć. Ochrona linii i stacji. Eliminacja zakłóceń
elektromagnetycznych.
Efekty kształcenia:Studenci poznają podstawowe zagadnienia dotyczące wysokonapięciowej
techniki probierczej, wybranych działów wytrzymałości dielektryków gazowych, ciekłych i stałych,
ochrony odgromowej i przepięciowej.
Literaturaa) podstawowa:
1. Praca zbiorowa pod redakcją H. Mościckiej-Grzesiak: Inżynieria wysokich napięć w
1
elektroenergetyce. Tom 1 i 2, odpowiednio 1996, 1999.
2.Celiński Z.: Materiałoznawstwo elektrotechniczne. Politechnika Warszawska 2005.
3.Wodziński J.: Wysokonapięciowa technika prób i pomiarów. PWN Warszawa 1997.
4.Flisowski Zd.: Technika wysokich napięć. WNT, Warszawa 2009.
b) uzupełniająca:
1. Florkowska B.: Wytrzymałość elektryczna gazowych układów izolacyjnych wysokiego napięcia.
Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Dydaktyczne, Kraków 2003.
2. Florkowska B.: Diagnostyka wysokonapięciowych układów izolacyjnych urządzeń
elektroenergetycznych. Wydawnictwo AGH, Kraków 2009
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Andrzej SowaOsoby prowadzące
Program opracował(a) Andrzej Sowa
Data opracowania programu
2
SylabusKod przedmiotu ES1A300024
Teoria pola elektromagnetycznegoNazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Punkty ECTS 2 Semestr studiów 3
Liczba godzin w semestrze Ć: 15 W: 15
Opis przedmiotuRodzaj przedmiotu:
obowiązkowy
Wymagania wstępne:
podstawy matematyki, fizyki, teorii obwodów
Forma i warunki zaliczenia:
testy z analizy i metod obliczeniowych teorii pola elektromagnetycznego.
Założenia i cele przedmiotu:
Prezentacja typowych metod analizy, dyskusja i rozwiązywanie wybranych problemów pola
elektromagnetycznego.
Metody dydaktyczne:
interaktywna prezentacja multimedialna, cwiczenia rachunkowe
Treści programowe:
Obwody magnetyczne. Linia długa. Równania Maxwella. Warunki brzegowe pola
elektromagnetycznego. Pole elektrostatyczne. Pole magnetostatyczne. Pole przepływowe.
Twierdzenie Poyntinga, fale elektromagnetyczne, zjawisko naskórkowości. Dokładne i przybliżone
metody analizy pola elektromagnetycznego.
Efekty kształcenia:
Znajomośc, rozumienie i umiejętnośc wyboru właściwych metod analizy i zasad działania urządzeń
technicznych opartych na wykorzystaniu pola elektromagnetycznego.
Literaturaa) podstawowa:
1. Piątek Z., Jabłoński P.: Podstawy teorii pola
elektromagnetycznego. WNT, Warszawa 20102.
2. Griffiths D.J.: Podstawy elektrodynamiki, PWN,
Warszawa 2005.
3.Peterson W.: Zbiór zadań z teorii pola
1
elektromagnetycznego. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Białostockiej, Białystok 20009.
b) uzupełniająca:
1. Thide B., Electromagnetic field theory. Upsilon Books,
Uppsala 2008.
2. Baron B., Spałek D.: Wybrane problemy z teorii pola
elektromagnetycznego. Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej, Gliwice 2006.
Wydział ElektrycznyJednostka realizująca
Wiesław PetersonOsoby prowadzące
Wiesław PetersonProgram opracował(a)
Data opracowania programu
2