21st century school

3ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας ‘ΜΙΛΤΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΣ’ 2014-2015

Ερευνητική Εργασία Α΄ Λυκείου Α΄ Τετράμηνο

«Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου...»

1







2




Ευχαριστίες Ευχαριστούμε την κ. Σταυρούλα Σούμπαση που μας βοήθησε να οργανώσουμε και να ολοκληρώσουμε τις εργασίες για το project μας. Επίσης, ευχαριστούμε τον κ. Γαζιλιάν Μάνο, ο οποίος είναι επιστημονικά υπεύθυνος για τις ερευνητικές εργασίες στο σχολείο μας και μας βοήθησε στην ψηφιακή επεξεργασία των εργασιών μας καθώς και στην κατανόηση του τρόπου εργασίας μας. Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την κ Ευαγγελία Καπετάνου που είναι επίτιμη διευθύντρια του σχολείου μας, και μας ενέπνευσε το εκπαιδευτικό όραμα του Μίλτου Κουντουρά.




3




ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η ερευνητική εργασία που εκπονήσαμε στο πρώτο τετράμηνο του σχολικού έτους 2014-2015 έχει τον τίτλο «Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου...». Όλες οι

δραστηριότητες ολοκληρώθηκαν σε δέκα δίωρες συναντήσεις στο εργαστήριο Πληροφορικής του σχολείου μας. Εργαστήκαμε αρχικά σε ολομέλεια και στη συνέχεια σε τέσσερις υποομάδες που ανέλαβαν διαφορετικές πτυχές του θέματος. Τα προϊόντα των εργασιών μας βρίσκονται αναρτημένα στο ιστολόγιο των ερευνητικών εργασιών του σχολείου μας (www.projects-in-school.blogspot.gr) με τίτλο «Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου...».

Συμμετέχοντες Στην ερευνητική εργασία μας συμμετείχαν 19 μαθητές και μαθήτριες της Α’ Λυκείου Α1 Βάθη Ιουλία Βλάχος Βασίλης

Βώβου Πελαγία Γκολέσκου Λιάνα Καραγιάννη Αναστασία Κοκορέτσης Γιώργος

Α2 Κοέλιο-Χρονόπουλος Δημήτρης Κούρτης Στάθης Κουτσαντωνάκης Αλκίνοος Λαλιώτης Ραφαήλ

Λουπέτης Γιώργος Μπάρκας Βασίλης Παναγιώτου Πέτρος Α3 Πλατσατούρας Κωνσταντίνος Ρήγκος Παναγιώτης Σταμπολιάδης Ευάγγελος Τόλης Βασίλης Τσακίρης Διονύσης Χριστούλης Χαράλαμπος

http://www.projects-in-school.blogspot.gr/

http://www.projects-in-school.blogspot.gr/




4




Αφετηρία του προβληματισμού μας Αφετηρία του προβληματισμού σχετικά με το εν λόγω θέμα αποτελεί η σκέψη ότι ως μαθητές του Λυκείου έχουμε έρθει αντιμέτωποι με μια σειρά εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων τις οποίες κατανοούν ελάχιστα και αδυνατούν να ερμηνεύσουν. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργή συμμετοχή μας στο «Σχολείο του 21ου αιώνα» είναι να αντιληφθούμε τις απαιτήσεις της σημερινής κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας ως προς τις δεξιότητες ζωής

(αξίες, στάσεις, προσωπική νοηματοδότηση στη γνώση, παραγωγή νέας γνώσης, κριτική και δημιουργική σκέψη, ανώτερες δεξιότητες σκέψης κλπ) και να αυτορρυθμίσουμε τη σχολική μας μάθηση αναλόγως.

Επιλέξαμε αυτή την ερευνητική εργασία ανάμεσα στις άλλες επειδή θέλαμε να ανακαλύψουμε και να διατυπώσουμε το όραμά μας για το Σχολείο του 21ου αιώνα..

Σκοποί και ερευνητικά ερωτήματα Σκοπός της ερευνητικής εργασίας μας είναι να διερευνήσουμε τις μαθησιακές ανάγκες μας και τους μαθησιακούς στόχους μας μέσα στο πλαίσιο της σημερινής πραγματικότητας. Για το σκοπό ήταν απαραίτητο να ενημερωθούμε για τις γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται από τους πολίτες του 21ου αιώνα και να προβληματιστούμε σχετικά με το πώς αυτές μπορούν να αποκτηθούν στο σχολικό περιβάλλον.

Τα ερευνητικά ερωτήματα που θέσαμε και προσπαθήσαμε να απαντήσουμε ήταν:

1. Τι σημαίνει «εκπαίδευση», «μόρφωση», «μάθηση», «σχολείο»;

2. Με ποια λογική έχει σχεδιαστεί η σημερινή εκπαιδευτική πολιτική;

3. Ποιες είναι οι μορφωτικές και εκπαιδευτικές ανάγκες των

σημερινών μαθητών;

4. Ποιες είναι οι απαραίτητες δεξιότητες για τους πολίτες του 21ου

αιώνα

5. Κατά πόσο το σημερινό σχολείο ανταποκρίνεται στις ανάγκες του

παρόντος και του μέλλοντος;

6. Πώς οραματίζομαι το σχολείο του 21ου αιώνα και γιατί;




5




Δραστηριότητες Η πορεία που ακολουθήσαμε για να διερευνήσουμε και να παρουσιάσουμε το θέμα μας ήταν πολύ σύντομη επειδή είχαμε μόνο δέκα συναντήσεις στη διάθεσή μας. Αναλυτικά, σε κάθε δίωρη συνάντηση κινηθήκαμε ως εξής: Στην πρώτη συνεδρίαση εργαστήκαμε σε ολομέλεια στην αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών, όπου με τη βοήθεια ενός νοητικού χάρτη

καταγράψαμε όλες μας τις ιδέες πάνω στο τι είναι εκπαίδευση και σχολείο. μάθηση. Η ανταλλαγή ιδεών και η συνεργασία μεταξύ μας ήταν οι δύο πρώτες θετικές εντυπώσεις που αποκομίσαμε από το μάθημα. Στη συνέχεια αρχίσαμε να εργαζόμαστε σε ομάδες ανάλογα με τα ερωτήματα που αποφασίσαμε να απαντήσουμε. Μελετήσαμε βιβλιογραφία από το Διαδίκτυο που αφορούσε τις πτυχές μας. Αρχικά διερευνήσαμε τις δεξιότητες του 21ου αιώνα και τις καταγράψαμε σε νοητικούς χάρτες με τη βοήθεια του

ψηφιακού εργαλείου Cmap. Στη συνέχεια, κάθε ομάδα συνεργάστηκε για να συζητήσει πώς τα σχολικά μαθήματα του Λυκείου ξεχωριστά εξυπηρετούν την καλλιέργεια κάθε μιας από τις δεξιότητες που μελετήσαμε. Κάθε ομάδα δημιούργησε ένα νοητικό χάρτη και στη συνέχεια συνθέσαμε τις ιδέες μας σε έναν ενιαίο νοητικό χάρτη με θέμα ΄σχολικά μαθήματα και δεξιότητες’. Έπειτα, παρακολουθήσαμε βίντεο με ομιλίες ειδικών στο TED ATHENS, με τη βοήθεια των οποίων ανακαλύψαμε τη σχέση του σχολείου με τη δημιουργικότητα και τη σχέση του σχολείου με τη φαντασία. Τέλος, ενημερωθήκαμε από την επίτιμη διευθύντρια του σχολείου μας, κ. Ευαγγελία Καπετάνου σχετικά με το εκπαιδευτικό όραμα του παιδαγωγού Μίλτου Κουντουρά, του οποίου το όνομα έχει το σχολείο μας, και εμπνευστήκαμε και από αυτό ώστε να διατυπώσουμε το προσωπικό μας όραμα για το ιδανικό σχολείο.

Τέλος, έγινε αλληλοενημέρωση των ομάδων σχετικά με το υλικό που είχαμε αντλήσει για την πτυχή μας ανά ομάδα και αρχίσαμε να συνθέτουμε τα τελικά μας προϊόντα, την αναφορά και την ηλεκτρονική μας παρουσίαση.




6




Κεφάλαιο πρώτο

Τι είναι το σχολείο;

Στην πρώτη μας συνάντηση έγινε καταιγισμός ιδεών σε ολομέλεια πάνω στο ερώτημα «τι είναι το σχολείο» και προέκυψε ο παρακάτω νοητικός χάρτης:

Οι πρώτες ιδέες μας για το σχολείο είναι αρνητικές όπως φαίνεται και από το νοητικό χάρτη παραπάνω. Σημαντικό είναι ότι κανένας μας δεν είχε συνδέσει το σχολείο με την έννοια «δεξιότητες». Την ιδέα μας έδωσε η καθηγήτριά μας.

Τι σημαίνει ‘γνώσεις’και ‘δεξιότητες’;

Στη σημερινή εποχή, η γνώση συνδέεται με την έρευνα, την καινοτομία και τις

νέες τεχνολογίες. Πολλοί ερευνητές και διανοητές ταυτίζουν τις προοδευμένες

κοινωνίες με την Κοινωνία της Γνώσης και την Οικονομία της Γνώσης.

Για τη γνώση δεν υπάρχει ένας και μοναδικός συμφωνημένος ορισμός. Κατά

έναν ορισμό είναι η θεωρητική και πρακτική κατανόηση ενός θέματος

(αφομοίωση επεξεργασμένων πληροφοριών), η οποία ενδεχομένως βοηθά

στην απόκτηση δεξιοτήτων και ικανοτήτων για συγκεκριμένο σκοπό. Η γνώση

αποκτάται τόσο με την εκπαίδευση (επιμόρφωση) όσο και με την

πρακτική εμπειρία. Κατά έναν άλλο ορισμό είναι το σύνολο των γνωστών

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%93%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B7%CF%82&action=edit&redlink=1

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%93%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B7%CF%82&action=edit&redlink=1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1




7




επεξεργασμένων πληροφοριών σε κάποιο συγκεκριμένο πεδίο ή συνολικά. Η

γνώση είναι δυο ειδών το πρώτο είδος είναι η πληροφορία η οποία

μεταβάλλεται ανάλογα με τις απόψεις που επικρατούν και το δεύτερο είδος

είναι το βίωμα, αυτό το είδος γνώσης ακολουθεί τον άνθρωπο μέχρι τον τάφο.

Για τη δεξιότητα επίσης δεν υπάρχει ένας και μοναδικός συμφωνημένος

ορισμός. Γενικά, ως δεξιότητα χαρακτηρίζεται η δυνατότητα ενός ατόμου να

επιτυγχάνει κάποιο συγκεκριμένο επιθυμητό αποτέλεσμα, με την ελάχιστη

δυνατή προσπάθεια και χρόνο (αξιοποίηση και εφαρμογή γνώσεων για την

εκπλήρωση εργασιών και την επίλυση προβλημάτων). Οι δεξιότητες,

βασισμένες στην ανάπτυξη ικανοτήτων, δεν είναι έμφυτες στα άτομα, αλλά

αποκτώνται/αναπτύσσονται με τη μάθηση μέσω του συνόλου

της εκπαίδευσης και της πρακτικής εξάσκησης (training).

Οι δεξιότητες διακρίνονται σε γενικές και σε ειδικές. Οι γενικές δεξιότητες

αφορούν σε ευρεία γκάμα επαγγελμάτων, μπορεί για παράδειγμα να είναι

η διαχείριση του χρόνου, η ομαδικότητα, η ηγεσία, ενώ οι ειδικές δεξιότητες

χρησιμεύουν μόνο στη διεξαγωγή κάποιου εξειδικευμένου έργου

(επαγγέλματος), πχ δεξιότητα χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών. Επίσης, οι

δεξιότητες μπορεί να είναι νοητικές (χρήση λογικής, διαισθητικής και

δημιουργικής σκέψης, πχ για την επίλυση προβλημάτων, λήψη αποφάσεων,

κτλ) και πρακτικές(αφορούν στη χειρωνακτική επιδεξιότητα και στη χρήση

μεθόδων, υλικών, εργαλείων και οργάνων).

Στην πράξη, πολλές δεξιότητες αποκτώνται κατά την διάρκεια της

εκπαίδευσης και στο χώρο εργασίας, όπου στο υπόβαθρο

των γνώσεων έρχεται να προστεθεί η εμπειρία από την επαγγελματική

ενασχόληση με κάποιο ειδικό εργασιακό αντικείμενο.

H "γνώση είναι δύναμη" και ένας νέος σχετικός τομέας εμφανίζεται

η Διαχείριση της Γνώσης (Knowledge Management), όπως επίσης και το

λεγόμενο "learn to learn", δηλαδή η μεταγνωστική ικανότητα, που είναι μάλλον

περισσότερο μαθησιακή δεξιότητα, παρά γνώση.

.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%B7

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%85&action=edit&redlink=1

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9F%CE%BC%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1&action=edit&redlink=1

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%97%CE%B3%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1&action=edit&redlink=1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%AE_%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B4%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B7

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1




8




Κεφάλαιο δεύτερο

Δεξιότητες του 21ου

αιώνα

Μετά από έρευνα στο Διαδίκτυο ανακαλύψαμε ότι οι δεξιότητες που απαιτούνται από τους πολίτες του 21ου αιώνα διακρίνονται σε πολλές κατηγορίες και είναι οι εξής:

Α. ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

Αυτές είναι οι πρώτες δεξιότητες που οφείλει να διδάξει το σχολείο. Περιλαμβάνουν τις δεξιότητες:

1. αναζήτησης πληροφοριών 2. κριτικής σκέψης 3. δημιουργικής σκέψης 4. επίλυσης προβλήματος 5. αυτορρύθμισης 6. αυτοαξιολόγησης 7. επικοινωνίας 8. συνεργασίας




9




Β. ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ Σε αυτές ανήκει η ικανότητα χειρισμού όλων των εργαλείων της

Τεχνολογίας της Πληροφορίας και Επικοινωνίας.

Γ. ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ του ΠΟΛΙΤΗ

Ο πολίτης του 21ου αιώνα οφείλει να είναι ενεργός αφού έχει συνειδητοποιήσει ότι η ζωή του εξαρτάται από την ατομική και συλλογική του δράση για τα κοινά ζητήματα (περιβάλλον, εργασία, πολιτισμός, κοινωνία κλπ). Δεν πρέπει πλέον να παραμένει αδιάφορος προς τα κοινά (ιδιώτης), ούτε να περιμένει από το Κράτος να λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά πρέπει να έχει τις εξής δεξιότητες: 1. πληροφόρησης για τα κοινά 2. κριτικής επεξεργασίας των πληροφοριών 3. λήψης απόφασης για την επίλυση κοινών προβλημάτων 4. ανάληψης κοινής δράσης Δ. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ Αυτή η κατηγορία δεξιοτήτων δυστυχώς δε διδάσκεται επαρκώς στο σημερινό σχολείο. Οι απαραίτητες δεξιότητες για να είναι κάποιος ικανός για εργασία, δηλαδή απασχολήσιμος στον 21ο αιώνα, είναι οι παρακάτω:

1. Συγγραφή κειμένων όπως το ηλεκτρονικό μήνυμα, το υπόμνημα και η αναφορά. (Στο σχολείο μαθαίνουμε να γράφουμε κυρίως δοκίμια)

2. Κριτική σκέψη 3. Δημιουργική σκέψη 4. Συνεργασία και επικοινωνία

Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να εξηγήσουμε τις έννοιες «κριτική σκέψη», «δημιουργική σκέψη», «συνεργασία» και «επικοινωνία» και να δούμε ποιες δεξιότητες σχετίζονται με αυτές.

Τι σημαίνει κριτική σκέψη;

Η κριτική σκέψη υπάγεται στις ανώτερες πνευματικές λειτουργίες και είναι ένας από τους ανώτερους μαθησιακούς στόχους. Περιλαμβάνει:




10




1. την ικανότητα ανάλυσης σύνθετων εννοιών και σχέσεων σε πιο απλές 2. την ικανότητα σύνθεσης σύνθετων εννοιών και σχέσεων από τα συστατικά τους 3. την ικανότητα σύγκρισης εννοιών και σχέσεων 4. την ικανότητα άντλησης συμπερασμάτων 5. την ικανότητα εξήγησης και αιτιολόγησης 6. την ικανότητα αξιολόγησης Τι σημαίνει δημιουργική σκέψη;

Η δημιουργική σκέψη είναι επίσης μια ανώτερη μαθησιακή και πνευματική λειτουργία. Σχετίζεται με την καινοτομία και την επίλυση προβλημάτων με νέους τρόπους. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στον 21ο αιώνα αφού οι παλιές λύσεις δεν επαρκούν για να λυθούν τα νέα προβλήματα. Περιλαμβάνει: 1. την ικανότητα παραγωγής νέων ιδεών 2. την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων με νέους τρόπους 3. την ικανότητα λήψης απόφασης 4. την ικανότητα λήψης υπολογισμένου ρίσκου 5. την ικανότητα λήψης της πρωτοβουλίας για δράση Τι σημαίνει επικοινωνία για συνεργασία; Στις δεξιότητες επικοινωνίας και συνεργασίας περιλαμβάνονται: 1. η λήψη του λόγου 2. η έκφραση τεκμηριωμένης άποψης 3. ο σεβασμός στην άποψη του συνομιλητή 4. η ικανότητα ενεργούς ακρόασης 5. η ικανότητα συσχετισμού των όσων λέγονται μεταξύ τους 6. η διαπραγμάτευση για την επίτευξη συμφωνίας 7. ο σεβασμός στη διαφωνία 8. η δημοκρατική λήψη απόφασης με ψηφοφορία




11




Κεφάλαιο τρίτο

Σχολικά μαθήματα και δεξιότητες

Σε μία από τις ομαδικές συναντήσεις που κάναμε αναρωτηθήκαμε εάν τα σχολικά

μαθήματα μας προσφέρουν δεξιότητες του 21ου αιώνα. Χωριστήκαμε σε ομάδες,

κάναμε έρευνα και η κάθε ομάδα δημιούργησε τον νοητικό της χάρτη. Στο τέλος

συνδυάσαμε όλους τους νοητικούς χάρτες και δημιουργήσαμε έναν νοητικό χάρτη με

θέμα «Τα σχολικά μου μαθήματα και οι δεξιότητες».




12




Συγκεκριμένα, καταλήξαμε στις εξής δεξιότητες ανά σχολικό μάθημα:

Η Ιστορία μας προσφέρει κριτική σκέψη, στρατηγικό σχεδιασμό, μας μαθαίνει να

εκτιμάμε τις πολιτιστικές αξίες, να παίρνουμε σημειώσεις (ενεργή ανάγνωση με

σημειώσεις) και μας βοηθάει να απομνημονεύουμε καλύτερα.

Η Πληροφορική αναπτύσσει την δημιουργικότητα, τις ψηφιακές και ερευνητικές

δεξιότητες.

Η Πολιτική Παιδεία καλλιεργεί τις δεξιότητες του ενεργού πολίτη μας και μαθαίνει

να σκεφτόμαστε κριτικά, να συνεργαζόμαστε και να επικοινωνούμε με τα

υπόλοιπα μέλη της ομάδας μας

Οι Φυσικές Επιστήμες (Φυσική, Χημεία) καλλιεργούν την καινοτομία και

δημιουργικότητα, αναβαθμίζουν επίσης τις ερευνητικές δεξιότητες και τις

δεξιότητες παρουσίασης

Τα Μαθηματικά μας μαθαίνουν αυτοαξιολόγηση, αυτορρύθμιση, κριτική σκέψη,

υπολογισμό και μας βοηθάει να επιλύουμε τα προβλήματά μας.

Οι Ξένες Γλώσσες μας μαθαίνουν να επικοινωνούμε σωστά και αναπτύσσουν το

κριτικό γράψιμό μας.




13




Κεφάλαιο τέταρτο

ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ

Σε μια από τις συναντήσεις μας παρακολουθήσαμε την ομιλία του Sir Kevin

Robinson στο TED Athens 2006 με τίτλο: "Το σχολείο σκοτώνει τη

δημιουργικότητα".

Από αυτή την ομιλία, διαπιστώσαμε ότι το σημερινό σχολείο εξυπηρετεί τους

σκοπούς της εκπαίδευσης όχι του 21ου αιώνα, αλλά της εποχής της

Βιομηχανικής Επανάστασης και σε μερικά σημεία της εποχής του

Μεσαίωνα. Αν αναρωτηθούμε ποιος είναι ο σκοπός της δημόσιας

εκπαίδευσης του σήμερα, θα δούμε ότι είναι η παραγωγή καθηγητών

πανεπιστημίου.

Αντίθετα, η εκπαίδευση σήμερα θα πρέπει να είναι "οικολογική", δηλαδή να

στοχεύει στην ανάπτυξη και καλλιέργεια των φυσικών ταλέντων του

ανθρώπου. Θα πρέπει να επιβραβεύει και να καλλιεργεί τα παραπάνω

ταλέντα, καθώς και να βοηθάει να αναπτυχθούν ταλέντα τα οποία δεν

βασίζονται αναγκαία στα βασικά μαθήματα του δημόσιου σχολικού

συστήματος αλλά και στα δευτερεύοντα μαθήματα καλλιτεχνικού τύπου.

Αυτός ο προσανατολισμός της εκπαίδευσης προς την καλλιέργεια των

φυσικών ταλέντων των μαθητών στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όλα τα

παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες αλλά αντιμετωπίζουν δυσκολία να διατηρούν

το ταλέντο της δημιουργικότητάς τους στο σχολείο.

Μέσα από την ομιλία του στο TED, o Sir Robinson μας παρουσιάζει διάφορες

ιστορίες παιδιών που πέτυχαν χωρίς να έχουν πτυχία ή γενικές γνώσεις,

δηλαδή τα μόνα εφόδια που προσφέρει μέχρι στιγμής το οπισθοδρομικό

σχολείο με τα στερεότυπα του προηγούμενου αιώνα. Δυστυχώς, το




14




σχολείο όπως το βιώνουμε σήμερα, σκοτώνει τη δημιουργικότητα επειδή δεν

ενθαρρύνει τα παιδιά με 'διαφορετικές' ικανότητες και προτιμήσεις. Αυτό το

σχολείο έχει μετατραπεί σε μια ‘φάμπρικα» παραγωγής δικηγόρων,

γιατρών και καθηγητών πανεπιστημίου. Το σχολείο αντί να προσφέρει

δεξιότητες απαραίτητες για την εύρεση εργασίας στον 21ο αιώνα

προσφέρει πτυχία οποίος αναφέρει και ο sir Robinson κάποτε με την κατοχή

ενός πτυχίου είχες και μια δουλειά αλλά στην σειρίνοι εποχή είναι άχρηστο.

Συμπερασματικά, το σημερινό σχολείο είναι ακατάλληλο για την προετοιμασία

μας για τη ζωή στον 21ο αιώνα επειδή στέκεται ενάντια στην δημιουργικότητα

και στα ξεχωριστά ταλέντα .Με αλλά λόγια το τωρινό σχολείο του 21ου αιώνα

παίρνει καλλιτέχνες και τούς μετατρέπει σε πτυχιούχους νομικής και ιατρικής

οπού ανεξάρτητα από το τι σπούδασαν θα αναγκαστούν να δουλεύουν ως

σερβιτόροι και ταμίες .Με αλλά λόγια 'άνεργοι πτυχιούχοι'.




15




Κεφάλαιο πέμπτο

Σχολείο και φαντασία

Σε μία απο τις συναντήσεις μας παρακολουθήσαμε μία ομιλία του Ευγένιου Τριβιζά στο TEDx ‘ https://www.youtube.com/watch?v=tx67UwCrqkU ’ ο οποίος αναφέρεται στις διαφορές ανάμεσα στην φαντασία και στη γνώση . Η φαντασία είναι η ικανότητα να συλλαμβάνουμε έννοιες, είκονες και σχέσεις μεταξύ πραγμάτων. Σύμφωνα με τον Τριβιζά η φαντασία είναι το κυριο συστατικό για την δημιουργία ενός απίθανου παραμυθιού. Επίσης «o σημαντικότερος συντελεστής παραγωγής», είχε πει ο Kenneth E. Boulding, «δεν είναι ούτε η γη, ούτε τα εργατικά χέρια, ούτε το κεφάλαιο, είναι η φαντασία» κι αυτό το δικαιολογεί επειδή σε αντίθεση με όλους τους άλλους συντελεστές παραγωγής οι οποίοι έχουν συγκεκριμένα όρια, η φαντασία είναι απεριόριστη και συνεπώς τα οφέλη της ανυπολόγιστα… η φαντασία είναι φτηνή και δεν χρειάζεται να δανειζόμαστε για να την χρησιμοποιήσουμε!».

Συνεχίζοντας ο Τριβιζάς μας εξηγεί οτι για να εφεύρεις καινούργια πράγματα χρειάζεσαι μόνο καλή φαντασία και ένα σωρό από σκουπίδια με ζωντανό παράδειγμα έναν θυρωρό ο οποίος έπασχε απο άσθμα και όταν ξεσκόνιζε τόν ενοχλούσε η σκόνη και έτσι προσπάθησε αντί να ανακυκλώνει την σκόνη να απαλλάσσεται από αυτήν και με έναν ανεμιστήρα και μία μαξιλαροθήκη κατασκεύασε την πρώτη ηλεκτρική σκούπα .Μετά ένας Αργεντίνος μηχανικός αυτοκινήτων που χρησιμοποιώντας τα σπίτι του και τα υλικά που βρήκε εκεί δηλαδή μία γυάλινη κανάτα, μία κούκλα, μία σακούλα και ένα μανίκι επινόησε μία συσκευή τοκετού που αναμένεται να μειώσει τις καισαρικές τομές. Έτσι καταλήγουμε και με την βοήθεια ενός από τους μεγαλύτερους φυσικούς του 20αιώνα τον Άλμπερτ Αϊνστάιν ο οποίος είπε ότι η φαντασία είναι σπουδαιότερο εφόδιο από την γνώση επειδή η γνώση περιορίζεται σε αυτό που καταλαβαίνουμε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή ενώ η φαντασία αγκαλιάζει όλα αυτά που θα κατανοήσουμε στο μέλλον .

Τελειώνοντας ο Τριβιζάς μας εξηγεί σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε στην Ιαπωνία ότι τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια

https://www.youtube.com/watch?v=tx67UwCrqkU




16




φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές και ειδικότερα ότι το σχολείο καταστρέφει την δημιουργικότητα και την κριτική σκέψη των παιδιών




17




Κεφάλαιο έκτο

Το παιδαγωγικό όραμα του Μίλτου Κουντουρά

Ο Μίλτος Κουντουράς ήταν παιδαγωγός του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στο χωριό της Μυτιλήνης (Σκόπελος), το 1889. Ο ίδιος πήγαινε στο πανεπιστήμιο και παρακολουθούσε φιλολογικά μαθήματα. Μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να γίνει φιλόλογος. Σπούδασε μεταπτυχιακά στην Γερμανία όπου γνώρισε πολλούς παιδαγωγούς εκεί. Επιστρέφοντας πίσω στην Ελλάδα διορίστηκε στις Σέρρες (σχολή θηλέων) και ασθένησε έξι μήνες και βγαίνει εκτός υπηρεσίας.




18




Έπειτα διορίζεται στην Θεσσαλονίκη όπου εκεί έφτιαξε ένα σχολείο. Το σχολείο αυτό δεν ακολουθούσε απόλυτα τους καθορισμένους τρόπους εκπαίδευσης αλλά πληρούσε σε ένα διαφορετικό τρόπο εκμάθησης, ο οποίος ήταν ο εξής: ένα σχολείο χωρίς αμοιβές και τιμωρίες με ομάδες παιδιών οι οποίες έκαναν συναντήσεις στο προαύλιο του σχολείου συζητώντας για το τι πρόκειται να κάνουν και τι προγραμματίζουν για την επόμενη σχολική εβδομάδα. Αυτό θεωρείται ένα από τα πιο θαυμαστά επιτεύγματά του. Επίσης, εκτός από την δημιουργία αυτού του «νέου» σχολείου για την εποχή του, το 1923 ο Κουντουράς δημοσιεύει με ψευδώνυμο στην εφημερίδα του Σ. Μυριβήλη η «Καμπάνα», το πρώτο του κείμενο το οποίο είχε σχέση με τα εκπαιδευτικά ζητήματα της εποχής του με τίτλο «Κλείστε τα σχολειά». Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα μαχητικό και οξύ σχόλιο για την άσχημη κατάσταση που επικρατούσε στα ελληνικά σχολεία εκείνης της εποχής, για την κοινωνική υποβάθμιση των δασκάλων για την ανεπάρκεια της διοικητικής μηχανής και για τα χάλια των προγραμμάτων και των βιβλίων. Ουσιαστικά όμως μέσα από αυτό το έργο του Κουντουρά προβάλλεται το όραμα ενός σχολείου όπου «τα λόγια του χωριάτη, η ασυγκράτητη ζωηράδα του παιδιού, ο έρωτας, το τραγούδι και η χαρά που κάνει τρέλες» δεν θεωρούνται ως «θανάσιμα αμαρτήματα»




19




Κεφάλαιο έβδομο

Από τη θεωρία στην πράξη

Τα οράματά μας για

το ιδανικό σχολείο

«ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΠΟΥ….»

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου η δημιουργικότητα και η φαντασία των μαθητών δεν θα καταστρέφεται αλλά θα τροφοδοτείται με νέες ιδέες. Ένα σχολείο όπου οι μαθητές θα μπορούν να αξιοποιούν τα ταλέντα τους και τις δεξιότητες τους σύμφωνα με τον K.Robinson και τον Ευγένιο Τριβιζά.

Ακόμα όπως υποστήριξε κι ο Μίλτος Κουντουράς τα σχολεία δεν πρέπει να αρκούνται μόνο στην τιμωρία αλλά αντίθετα να ενθαρρύνουν τα παιδιά να κάνουν αυτό που πιστεύουν ώστε να ανακαλύπτουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των επιλογών τους. Επίσης οραματίζομαι ένα σχολείο όπου η ζωηράδα, τα λάθη των παιδιών, ο έρωτας, το παιχνίδι, τα όνειρα των μαθητών για το μέλλον τους και το γέλιο δεν θεωρούνται θανάσιμα αμαρτήματα σύμφωνα με τον Μίλτο Κουντουρά. Καραγιάννη Αναστασία




20




«ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΠΟΥ…..»

Ονειρεύομαι ένα σχολείο στο οποίο να μπορώ να εκφράσω τη γνώμη μου ελεύθερα και να μην φοβάμαι τα άσχημα σχόλια των υπολοίπων. Ένα σχολείο στο οποίο να υπάρχει ισοτιμία μεταξύ μαθητών και καθηγητών και να μην αποτελεί πρόβλημα για τα παιδιά η βαθμολογία και οι έλεγχοι. Το σχολείο πρέπει να αποτελεί φορέα κοινωνικοποίησης, όχι μόνο σε ομάδες και σύνολα όπως είναι το πανεπιστήμιο αλλά και σε καλλιτεχνικούς χώρους. Για παράδειγμα, μία χώρα δεν χρειάζεται μόνο επιστήμονες αλλά και καλλιτέχνες και για να γίνει αυτό πρέπει το σχολείο να φροντίζει και την δημιουργική φύση των μαθητών και να μην σκοτώνει την φαντασία τους αλλά να τους δίνει την ευκαιρία να μάθουν καινούργια πράγματα και να τα χρησιμοποιούν ως δικά τους εφόδια. Άλλωστε, όπως είπε και ο K. Robinson, όλα τα παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες - απλά στο σχολείο πολλές φορές σβήνουν οι δυνατότητές τους και η φαντασία τους.

Θέλω ένα σχολείο όπου να μπορώ να μπορούν όλα τα παιδιά να είναι ικανοποιημένα και χαρούμενα. Γκολέσκου Λιάνα




21




«ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΠΟΥ…»

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που δεν θα καταστρέφει την δημιουργικότητα και την φαντασία των μαθητών αλλά αντίθετα θα τους βοηθά με τον δικό του τρόπο να αναπτύξουν νέες ιδέες. Ένα σχολείο το οποίο θα προωθεί την καλλιέργεια και την αξιοποίηση των ταλέντων και δεξιοτήτων των μαθητών. Επιπλέον, ένα βασικό χαρακτηριστικό των σημερινών σχολείων που θα έπρεπε να αλλάξει είναι η πεποίθηση με το ότι να τιμωρούνται οι μαθητές, τους βοηθά να μαθαίνουν τα λάθη τους. Τα σημερινά σχολεία οφείλουν να ενθαρρύνουν τους μαθητές ώστε να τονώνεται το ηθικό τους και να αναγνωρίζουν τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα των επιλογών τους, σύμφωνα με τον Μίλτο Κουντουρά. Τέλος, οραματίζομαι ένα σχολείο όπου η ζωηράδα, τα σφάλματα των μαθητών, ο έρωτας, η διάθεση για παιχνίδι και οι φιλοδοξίες των παιδιών για το μέλλον τους δεν θα θεωρούνται ως «θανάσιμα αμαρτήματα», όπως υποστηρίζει ο Μίλτος Κουντουράς στο έργο του «Κλείστε τα Σχολειά». Δημήτρης Κοέλιο Χρονόπουλος




22





Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι μαθητές θα μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα. Όπου τα Καλλιτεχνικά, η Μουσική και το Θέατρο θα αντιμετωπίζονται ισότιμα με το μάθημα της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, τα Μαθηματικά και τη Φυσική.

Επίσης θέλω ένα σχολείο που θα μας μαθαίνει δεξιότητες που θα χρησιμοποιήσουμε στη μετέπειτα ζωή μας. Ακόμη, θέλω το σχολείο να μας μαθαίνει να δουλεύουμε σαν ομάδα και να μη μας τιμωρεί με το παραμικρό. Τέλος, ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα ενθαρρύνει και θα βοηθάει τους μαθητές να αναπτύξουν τα ταλέντα τους. Βασίλης Μπάρκας




23





Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου το πρωινό ξύπνημα θα είναι μια ευχαρίστηση για τους μαθητές, ένα σχολείο όπου οι μαθητές θα δείχνουν τα ταλέντα τους και δεν θα καταστρέφεται η δημιουργικότητά τους, σύμφωνα με τον Sir Kevin Robinson.

Το σχολείο πρέπει να εμψυχώνει τους μαθητές και να τους βοηθάει να παίρνουν σωστές αποφάσεις για τη ζωή τους. Οραματίζομαι ένα σχολείο όπου δεν θα υπάρχουν τιμωρίες και οι σχέσεις μεταξύ καθηγητών και μαθητών θα μοιάζουν σα συγγενικές, σύμφωνα με το Μίλτο Κουντουρά. Ραφαήλ Λαλιώτης




24





Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου τα μαθήματα θα αρχίζουν αργότερα από το σημερινό σχολείο, γύρω στις 10.30πμ. Επίσης, ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου θα έχει καταργηθεί η βαθμολογία και θα υπάρχουν άλλοι τρόποι αξιολόγησης των μαθητών. Ένα σχολείο που να έχει σκοπό να δώσει σωστά στους μαθητές τις δεξιότητες που θα τους χρειαστούν στον 21ο αιώνα, δηλαδή την κριτική σκέψη, τη δημιουργικότητα κλπ. Επίσης, θα πρέπει να χρησιμοποιείται η τεχνολογία.

Με τη χρήση της τεχνολογίας το μάθημα θα γίνεται πιο εύκολο και πιο ενδιαφέρον. Το σχολείο θα πρέπει ακόμη να υποστηρίζει τις δημοκρατικές διαδικασίες κάνοντας μάθημα σε ομάδες και δίνοντας ομαδικές εργασίες. Τέλος, ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου το όριο των απουσιών θα είναι μεγαλύτερο από σήμερα.

Πάνος Ρήγκος




25





Ονειρεύομαι ένα σχολείο που δεν θα σκοτώνει την δημιουργικότητα και τις καινοτόμες σκέψεις των νέων και των εφήβων. Ένα σχολείο στο οποίο οι μαθητές δεν θα χρειάζεται να πηγαίνουν από τις πρώτες πρωινές ώρες στο μάθημα αλλά μετα τις δέκα και θα κάθονται εκεί μέχρι τις τέσσερις χωρίς βέβαια ύστερα να χρειάζεται ο νέος να πηγαίνει σε φροντιστήριο διότι στο σχολείο θα υπάρχουν εξειδικευμένοι καθηγητές οι οποίοι θα βοηθάνε τα παιδιά στα μαθηματά τους και θα του λύνουν κάθε απορία τους. Επίσης αντί το σχολείο να προετοιμάζει τους μαθητές για να γίνουν όλοι πτυχιούχοι και να τους μαθαίνει πως να γράφουν δοκιμιακά κείμενα, θα πρέπει να τους μάθει να δουλεύουν με την τεχνολογία. Επίσης θα ήθελα ένα σχολείο το οποίο θα βοηθούσε στην πιο κρίσιμη απόφαση που πρέπει να πάρουν οι νέοι για την ζωή τους, το τι θα ακολουθήσουν και σε ποιον κλάδο θα πάνε χωρίς να είναι αυτονόητο για τους μαθητές να το επιλέξουν μόνοι τους . Τέλος το ιδανικό μου σχολείο επιπλέον θα ειχε καλύτερες κτυριακές εγκαταστάσεις έχοντας γήπεδα για όλα τα αθλήματα που επιθυμούν οι μαθητές και ένα τεραστιο προαύλιο χώρο με πολλά δέντρα έτσι ώστε ο νέος να μπορεί να ξεφεύγει από την

καθημερινότητα που τον περικλύει.

Χαράλαμπος Χριστούλης


Ονειρεύομαι ενα σχολείο όπου οι μαθητές θα μπορούν να δείχνουν τα ταλέντα τους και να λενε ελευθερα την άποψή τους δίχως να φοβουνται την αποψη των καθηγητων και των συμμαθητων τους.Ενα σχολειο οπου δεν θα υπαρχουν τιμωρίες και η χαρα και η όρεξη για παιχνιδι δεν θα θεωρουνται αμαρτηματα .Οραματιζομαι ενα σχολειο οπου ο βαθμος δεν θα καθοριζει την μοίρα του μαθητη αλλα αντι αυτου ο μαθητης θα κρινεται απο τα ταλεντα του.Ονειρεύομαι ενα σχολειο οπου το πρωινο ξυπνημα δεν θα αγχωνει τον μαθητη αν θα φτασει στην ωρα του η αν θα τιμωρηθει επειδή άργησε.Ονειρεύομαι ενα σχολειο που δεν θα καταστρέφει τη δημιουργικοτητα και τη φαντασία των μαθητων, οπως αναφερει και ο Ευγένιος Τριβιζάς. Αλκίνοος Κουτσαντωνάκης




26





Πάντα ονειρευόμουν ένα διαφορετικό σχολείο που οι στόχοι του, δηλαδή η μόρφωση και η κοινωνικοποίηση των παιδιών, θα επιτυγχάνονται μέσα από διαφορετική οδό. Θα υπάρχουν λιγότεροι μαθητές στις αίθουσες, ώστε το μάθημα να γίνεται σε πιο ήρεμο περιβάλλον, όπου θα δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους μαθητές να συμμετέχουν. Τα θρανία θα είναι τοποθετημένα σε σχήμα κύκλου, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται ο διάλογος και επιτυγχάνεται η ισότιμη συμμετοχή των μαθητών καθώς και η μεταξύ τους συνεργασία.

Οι μαθητές θα λαμβάνουν τη γνώση μέσα από εργασίες και project που θα κάνουν οι ίδιοι ώστε να τους δίνεται η δυνατότητα να ψάξουν, να μελετήσουν να επεξεργαστούν και να ενισχύσουν την κριτική τους σκέψη. Έτσι θα πηγαίνουν με ευχαρίστηση στο σχολείο, δεν θα αναγκάζονται να αποστηθίζουν απ’ έξω ολόκληρες σελίδες και μετά από λίγο καιρό να τις ξεχνούν. Θα υπάρχουν τεχνολογικά μέσα και διαδραστικοί πίνακες σε κάθε αίθουσα και να γίνεται το μάθημα πιο ευχάριστο και πιο αποτελεσματικό. Θα υπάρχουν εξοπλισμένα εργαστήρια, για όσα μαθήματα είναι απαραίτητο, ώστε να μην δίνονται οι γνώσεις μόνο προφορικά αλλά και να υπάρχει η δυνατότητα για πρακτική άσκηση και πειράματα Θα υπάρχει ένα γυμναστήριο σύγχρονο που οι μαθητές θα μπορούν να ασχολούνται με τον αθλητισμό που είναι σημαντική διέξοδος γι’ αυτούς.

Οι σχέσεις μεταξύ μαθητών – καθηγητών θα είναι φιλικές. Οι καθηγητές θα συμβουλεύουν και θα καθοδηγούν τους μαθητές σε σωστές επιλογές και δεν θα είναι αυστηροί σε κάθε αφελή συμπεριφορά ή κάποια πράξη των μαθητών, που δεν αρμόζει στις δικές τους αρχές.Οι αυλές των σχολείων θα ήταν μεγάλες, καθαρές και με πολύ πράσινο Ελπίζω στο μέλλον τα σχολεία από τη μία άκρη της Ελλάδας μέχρι την άλλη, να είναι πιο σύγχρονα και εξοπλισμένα

Πλατσατούρας Κωνσταντίνος




27





Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι δεξιότητες των μαθητών θα αξιοποιούνται

ολοκληρωτικά. Η φαντασία ,η δημιουργικότητα όπως και η δημοκρατία θα

κυριαρχούν! Ένα σχολείο εντελώς διαφορετικό από το σημερινό ως προς

πολλά πράγματα. Τον τρόπο εκπαίδευσης, τον τρόπο αξιολόγησης, τον

τρόπο μάθησης και τον τρόπο εργασίας. Το σχολείο όπου ο καθηγητής θα

είναι πράος, φιλάνθρωπος, υπομονετικός, δίκαιος. Θα γνωρίζει καλά τη

νεανική ψυχή και τις αδυναμίες της, θα διακρίνει εγκαίρως τις κλίσεις των

μαθητών του και θα υποδεικνύει, όταν φθάσουν στην κατάλληλη ηλικία, ποιόν

κλάδο και ποιό επάγγελμα ν’ ακολουθήσουν. Θα είναι σαφής στη διδασκαλία

του. Θα προτιμά πάντα το λίγο και το σίγουρο.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι μαθητές θα αγαπήσουν το βιβλίο και τη

μάθηση. Που θα αφήνουν την τσάντα στο σχολείο, που θα τους ανήκει

ολόκληρη η υπόλοιπη ημέρα., που θα χαίρονται την παιδικότητά τους ,που δε

θα υπάρχει η λέξη φροντιστήριο ούτε στο λεξικό τους, που θα είναι πρώτα

στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων και τελευταία στην τηλεθέαση. Ένα

σχολείο με επίκεντρό το παιδί, που να βασίζεται δηλαδή στις ανάγκες, στα

ενδιαφέροντα και στις ικανότητές του και να περιλαμβάνει διαρκή αξιολόγηση

των ικανοτήτων και των κλίσεών του. Οι παιδαγωγοί θα προσφέρουν στους

μαθητές ένα περιβάλλον με πολλά ερεθίσματα και θα τους αφήνουν πολλές

δυνατότητες για να αναπτύξουν τις ικανότητές τους. Να μη θεωρούν το

μαθητή παθητικό δέκτη της γνώσης, αλλά ενεργό συμμέτοχο στην

εκπαιδευτική διαδικασία μέσα από δραστηριότητες, που θα του δίνουν τη

δυνατότητα να αναδείξει τα ταλέντα του, να ανακαλύψει τον εαυτό του.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που το μάθημα θα γίνεται και έξω από την τάξη,

μέσα στο φυσικό περιβάλλον χωρίς οι μαθητές να νιώθουν την ασφυκτική

πίεση των τοίχων και του τσιμέντου. Θα διοργανώνονται ουσιαστικές και

ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις στο χώρο και θα αφιερώνονται παγκόσμιες μέρες

εορτασμού διαφόρων γεγονότων. Όπου θα δοκιμάζονται οι καινοτόμες ιδέες.

Όπου θα εφαρμόζονται πολλά προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης,

πολιτιστικών θεμάτων, θεατρικών δρώμενων, μουσικών παραστάσεων,

εικαστικών , λογοτεχνικής και ποιητικής δημιουργίας.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα δίνει χαρά, πολλή χαρά στα παιδιά.

Αθανασία Νικολάτου




28




“ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΠΟΥ…”

Σαν μαθήτρια και εγώ ονειρεύομαι ένα σχολείο αλλιώτικο από αυτό του σήμερα… Το σχολείο που ονειρεύομαι να είναι ένας ευδιαθετος,ζεστος με όμορφα χρώματα και θεμιτός χώρος που θα δίνει την δυνατότητα της προσέγγισης και της κίνησης ενδιαφέροντος των μαθητων.Μεσα στο μελλοντικό σχολείο που ονειρεύομαι θα κυριαρχεί η αλληλεγγύη ομαδικότητα σεβασμός και η ελευθερία της έκφρασης γνώμης με τον οποιοδήποτε τρόπο. Ξεκινώντας να αναφερθώ στο μελλοντικό σχολείο που ονειρεύομαι το πρώτο πράγμα που θα άλλαζα θα ήταν η τεραστία εξεταστέα υλη και το μεγάλο φόρτο εργασίας για το σπίτι που καλύπτουν μεγάλο χρονικό διάστημα από το παΐδι για να επιτύχει και δεν του επιτρέπουν να ασχοληθεί τις περεταίρω εξωσχολικές δραστηριότητες της αρεσιάς στουμπιστεί ότι οι εργασίες για το σπίτι πρέπει να είναι λιγοστές και η περισσότερη δουλεία να γίνεται στο σχολείο αφού είναι και 7ωρες της ημέρας. Στο σχολείο που ονειρεύομαι θα ήθελα να επικρατή μια αρκετά παλιομοδίτικη γνώμη αλλά την υποστηρίζω και θα την ακολουθούσας καθηγητής δεν θα πρέπει να λειτούργει ως αυθεντία απέναντι στον μαθητή αλλά να τον βοηθαει μέσα από προσωπικές του απορίες και προβλήματα να φτάνει στην επίλυση αυτών έχοντας μάθει όσα του χρειαζεται.Οι μαθητές λοιπόν να μην ακολουθουν και να χρειάζεται να αποστηθίσουν μεγάλες στήλες με άπυρες λέξεις και να πρέπει να τις θυμούνται απέξω ,που βρίσκονται μέσα στα βιβλία. Επιπρόσθετα η βαθμολογία στο σχολείο που ονειρεύομαι δεν θα υπαρχει.Κανενας μαθητής δεν θα αναγκάζεται να υπέστη αυτό τον τραγικό τρόπο αξιολογισης,κριτικης αλλά και διαφοροποίησης σε κλίμακες τολυ κάλου και του κάκου μαθητη.Κατα την γνώμη μου η ιδέα αυτή της βαθμολογίας είναι ένα φρικτό πρόβλημα που έχει τρομερές συνέπειες πχ ψυχολογικές διαταραχες,αγχος,καταθληψη…Νιωθω ότι σωστό δικό μου αλλά και κάθε συμμαθητή μου είναι να μην περνάμε από αξιολογης,αλλα ο καθένας να γνωρίζει την προσωπική πρόοδο του από τον ίδιο του τον εαυτό και να μην χρειάζεται να αποδείξει σε κανέναν με βαθμούς και νούμερα ότι είναι κάλος η κακός… Γνωρίζοντας όλες τις παραπάνω επιθυμίες για το σχολείο όπου ονειρεύομαι έχω πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τον ΜΙΛΤΟ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ.Ο Μίλτος κουντουρας ήταν ένας άξιος παιδαγωγός αλλά και εισηγητής των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων στα ελληνικά σχολεια.Υποστιριζε την γνώμη ότι το σχολείο πρέπει να λειτούργει ως μια ομαδική εργασια.Μαλιστα έγραψε πολλά ποιήματα και μέσα από αυτά προσπάθησε να έκφραση την εξαθλίωση και την αλλιώς την γνώσης που τόσο αγαπουσε…ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ: Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ




29




ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΣΜΟΥ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘyΝΣΗΣ.Στο σχολείο που ονειρεύομαι η άποψη του κοντούρα θα υπερίσχυε και θα εφαρμοζόταν… Τελειώνοντας και γνωρίζοντας πως θα ήθελα να ήταν το σχολειό που ονειρεύομαι, η ομαδικότητα ο σεβασμός προς του συμμαθητές αλλά και δάσκαλους και το αντίθετο κλπ θα ήταν τα καταλληλότερα για το μελλοντικό σχολειό που θέλω… ΒΩΒΟΥ ΠΕΛΑΓΙΑ

Κεφάλαιο όγδοο




30




Συμπεράσματα

Γενικά, η ερευνητική εργασία που εκπονήσαμε σε αυτό το τετράμηνο μας βοήθησε να προβληματιστούμε σχετικά με την αποτελεσματικότητα του σημερινού σχολείου ως προς την επίτευξη του σκοπού της εκπαίδευσης στον 21ο αιώνα.

Συνειδητοποιήσαμε ότι το σημερινό σχολείο πρέπει να στοχεύει στην προετοιμασία των μαθητών για τη ζωή τους στον 21ο αιώνα ως ενεργοί πολίτες του κόσμου και όχι ως ακαδημαϊκοί γνώστες επιστημονικών αντικειμένων. Οι απαραίτητες δεξιότητες δεν είναι η απομνημόνευση συσσωρευμένων γνώσεων επειδή το Διαδίκτυο εξυπηρετεί αυτή την ανάγκη πιο αποτελεσματικά από τον άνθρωπο πλέον.

Αναρωτηθήκαμε αν το σχολείο μας βοηθάει να αναπτύξουμε την κριτική σκέψη, τη δημιουργικότητα, τη φαντασία μας, να καλλιεργήσουμε τα ταλέντα μας, να αποφασίσουμε ποια επαγγελματική πορεία να ακολουθήσουμε, να μαθαίνουμε πιο αποτελεσματικά χρησιμοποιώντας μαθησιακές στρατηγικές, να εργαζόμαστε συνεργατικά, να επικοινωνούμε αποτελεσματικά για την επίλυση προβλημάτων, να παίρνουμε κοινές αποφάσεις και να αναλαμβάνουμε συλλογική δράση κλπ. Η απάντηση είναι απογοητευτική. ΤΟ σημερινό σχολείο ακόμη δίνει έμφαση στις ακαδημαϊκές δεξιότητες. Οι δεξιότητες του 21ου αιώνα ελάχιστα λαμβάνονται υπόψη κι αυτό μόνο μέσα




31




από σχολικά προγράμματα εκτός ωραρίου και μέσα από το μάθημα της ερευνητικής εργασίας (project).




32




Βιβλιογραφικές αναφορές

Ιστοσελίδες και ιστολόγια

Video παρουσιάσεις στο YouTube

21st century school

Documents