ပံုျပင္မားႏွင့္ ပိေတာက္ ၁. "မၾကီးေရ။ ဟိုဘက္လမ္းထ က ပိေတာက္ပင္သံုးပင္ ပြ င့္ေနျပီထင္ပါရ ႕။ အနံ႔ေတြ သင္းေနတာပ ။" ညီမေလး ေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ မိဆုတစ္ေယာက္ အိပ္ခင္မူးတူးႏွင့္ ျပတင္းေပါက္မွေန၍ တစ္ဖက္လမ္းသို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ "ဟယ္ ဝါဝင္းေနတာပ အသက္ေရ။ ပိေတာက္ေတြ ။ အားပါး ေမႊးေနတာပ ။" မိဆုက ရင္ခုန္စြ ာ ထေအာ္လိုက္ေသာအခါ အိပ္ယာေပၚမွ သက္သက္လ ကဒုန္းကစိုင္း ျပတင္းေပါက္သို႔ ေျပးသြ ားမိသည္။ "ဟယ္ လွလိုက္တာမၾကီးရယ္။ သြ ားဝယ္ရေအာင္။" "အင္း သြ ားရေအာင္။ အခုမွ မနက္၆နာရီေကာ္ေကာ္ပ ရွိေသးတယ္။ အခုအခိန္ သြ ားဝယ္ရင္ အပြ င့္လွလွေတြ ရႏိုင္တယ္။ ေစးအသြ ားမွာ ပိုက္ဆံဝင္ေပး အခက္ေတြ ဝင္ေရြ းသြ ားျပီး ေစးဝယ္ျပီးျပန္လာေတာ့ ျပန္ဝင္ယူတာေပါ့။" "ဟင္ ဒါေပမ ့ အိမ္ရွင္ေတြ ႏိုးပါ့မလား။" "အသက္ကလ အ ဒီအိမ္ရွင္ေတြ က ပိေတာက္ပြ င့္ခိန္ဆို အရမ္းဝီရိယေကာင္းတာ။ အ ့ပိေတာက္ပင္သံုးပင္က ဒီလိုအခိန္ဆို သူတို႔အတြ က္ အခရာပ ။ မနက္ ငါးနာရီေကာ္ေလာက္ကတည္းက ထျပီး အကိုင္းေတြ ျဖတ္ ၾကိးေတြ န ႔စည္းျပီး ေရာင္းဖို႔အသင့္ျပင္ထားၾကတာ။ ေအာ္ ၾကာပါတယ္။ လုပ္ အကၤ ီျမန္ျမန္လ ။ ေစးသြ ားရေအာင္။" "ဟုတ္ ဟုတ္။" သက္သက္လ အိပ္ခင္စိတ္ေတြ ေပာက္ကာ ဗီရိုကို ဝုန္းဒိုင္းက ေျပးဖြ င့္ျပီး ေစးသြ ားရန္ အကၤ ီယူလိုက္သည္။" "ဟ ့ မိသက္။ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါဟ။ ေဖေဖတို႔ ႏိုးကုန္ဦးမယ္။" "အဟီး" သက္သက္သည္ သူ႔အမကို စပ္ျဖီးျဖီးေလး ျပံးျပျပီး သြ ားတိုက္ရန္ ေရခိးခန္းထ ဝင္သြ ားေလသည္။ မိဆုကေတာ့ ခုန္ေပါက္ေပာ္ရႊင္ေနေသာ ညီမေလးသက္သက္ကိုၾကည့္ရင္း ၾကည္ႏူးေနမိသည္။ ၂. "သက္ေအာင္ရာ။ အခု ဘယ္ႏွနာရီပ ရွိေသးလ သိရ ႔လားကြ ။" "မနက္၆နာရီ ဆယ့္ငါးေလ ဘာျဖစ္လို႔လ ။" "ဟေရာင္ ဒါ လူအိပ္ခိန္ကြ လူအိပ္ခိန္။"