frumlag
DESCRIPTION
Frumlag. Fallorð í nefnifalli: Ég les Stýrir persónu sagnar: Við lesum/þið lesið Táknar geranda, þann sem aðhefst, er eða verður það sem sögnin segir: Ég les. Umsögn. Sögn er kjarni hverrar setningar, engin setning er án sagnar. - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
Mars 2003 EPE ísl 202
Frumlag
Fallorð í nefnifalli: Ég les
Stýrir persónu sagnar: Við lesum/þið lesið
Táknar geranda, þann sem aðhefst, er eða verður það sem sögnin segir: Ég les
Mars 2003 EPE ísl 202
Umsögn
Sögn er kjarni hverrar setningar, engin setning er án sagnar.
Allar sagnir sem mynda merkingarlega heild nefnast sagnliður og sagnliður nefnist líka umsögn: Ég ætla að fara að reyna að lesa bókina
Ein umsögn er í hverri setningu en umsögnin getur verið samsett úr mörgum sögnum og þá eru margar hjálparsagnir á undan aðalsögn en hún er síðust í samsettri umsögn.
Mars 2003 EPE ísl 202
Andlag
Andlag (andl.) er setningarhluti sem stendur með áhrifssögn og fer á eftir henni í beinni orðaröð. Andlag er yfirleitt fallorð í aukafalli: Ég les bókina
Sumar sagnir taka með sér tvö andlög, stýra tveimur föllum. Oft er þá fyrra andlagið kallað óbeint andlag: Ég gaf öndunum brauð
Mars 2003 EPE ísl 202
Sagnfylling
Áhrifslausar sagnir eins og vera, verða, heita og þykja taka með sér sagnfyllingu (sf.).
Sagnfylling er ævinlega fallorð, nafnorð eða lýsingarorð í nefnifalli.
vera læknir þykja minnugur
heita Jón
Mars 2003 EPE ísl 202
Forsetningarliður
Forsetning ásamt þeim orðum sem hún stýrir falli á nefnist forsetningarliður (fsl.). Nafnorð fylgir nær ævinlega forsetningu og fall þess stýrist af henni: um hest / frá hesti / til hests
Ýmis ákvæðisorð, einkunnir, geta einkennt nafnorðið en saman mynda nafnorð og ákvæðisorð þess forsetningarlið: um gamla góða hestinn minn
Mars 2003 EPE ísl 202
Atviksliður
Atviksliður (al.) er setningarliður sem er oft eitt atviksorð. Atviksorðinu getur fylgt annað atviksorð til nánari fyllingar. syngur afar vel
Atviksorð einkenna mest sagnir: syngur vel, kemur oft, fer út, er úti.
Áhersluatviksorð herða eða draga úr merkingu lýsingarorða: afar fallegur, geysilega virðulegur.
Mars 2003 EPE ísl 202
Einkunn
Einkunn (eink.) er fallorð sem stendur sem ákvæðisliður eða ákvæðisorð en ákvæðisorð nefnast þau orð sem standa með öðrum orðum og segja nánar til um einkenni þess orðs.
Einkunnir raðast kringum nafnorð í þessari röð: ófn., áfn., to., lo.+, no., efn.
allra þessara fjögurra góðu stráka minna
Mars 2003 EPE ísl 202
Eignarfallseinkunn
Nafnorð í eignarfalli sem stendur með öðru nafnorði er nefnt eignarfallseinkunn: dóttir skólastjórans, sonur prestsins, eigandi bílsins
Eignarfallseinkunn stendur á eftir nafnorðinu sem hún einkennir eins og eignarfornafn.