Written By crazzy4

@ http://achitywar.freeforums.org/

"လြမ္းေနမယ္..နန္းေလးရယ္.."

အခန္း(၁)

၂၀၀၈ခုႏွစ္၊ဧျပီလ(၃)ရက္။

မၾကာခင္သၾကၤန္က်ေတာ႔မည္။သၾကၤန္ရယ္၊ဥၾသရယ္၊ရြက္ေၾကြေလးေတြရယ္၊ရွင္းျပီးလွပေနတဲ႔ေကာင္းကင္ျ

ပာေလးရယ္..ဒါေတြဟာေႏြဦးပန္းခ်ီကား

တစ္ခ်ပ္ထဲက ေႏြသရုပ္စုတ္ခ်က္ေတြပါပခဲ်စ္သူရယ္..။ဟုိးေ၀းေ၀းဗာဒၤပင္ကသစ္ရြက္ေလးေတြ

တစ္ရြက္ခ်င္းေျမသုိ႔ ၀ပဲ်ံက်ေနတာ၊

ခပ္လွမ္းလွမ္း ပိေတာက္ပင္ေပၚကဥၾသငွက္ေတးဆိုေနတာေတြၾကည္႔ျပီး ဘာလုိလုိအလြမ္းၾကီးက

ရင္ကုိေဗ်ာင္းဆန္ေစပါတယ္...။ရည္းစားရိွသူမေျပာနဲ႔ မရွိသူ

ေတြေတာင္ ေႏြေရာက္ျပီဆုိ ဘာလုိလိုနဲ႔ ဘယ္ကုိလြမ္းရမွန္းမသိေအာင္ ခံစားရတယ္ေလ..။

"ေဟ႔ေကာင္...ခ်စ္စမ္းကုိ..ငါေခၚေနတာၾကာျပီ...ဘာေတြေငါင္ျပီး..ေခၚမၾကား

ေအာ္မၾကားျဖစ္ေနလည္းကြာ..."

မင္းသူမွ ေျပာေျပာဆုိဆုိ

ခံုတစ္လုံးဆြဲျပီးေဘးမွာ၀င္ထုိင္သည္။မင္းသူကအိမ္မွာေဆးဆုိင္ဖြင္႔ထားသည္။လုိေသာေဆးမ်ား၀ယ္ရန ္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း

သြားမည္၊အေဖာ္လိုက္ခဲ႔ပါဆုိသျဖင္႔ ေစ်းသုိ႔ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ေစ်းေရာက္ေတာ႔

မင္းသူကလုိေသာေဆးမ်ား၀ယ္ရန ္ေစ်းထဲ၀င္သြားခိုက္

မိမိတစ္ေယာက္တည္းေစ်းထရိွဲ "ေဒၚရိတ္ၾကီး လဘက္ရည္ဆုိင"္ မွာထုိင္ျပီး

လဘက္ရည္ေသာက္ရင္းမင္းသူကုိေစာင္႔ေနစဥ္ေႏြပန္းခ်ီကားအား

ၾကည္႔ရင္း စဥ္းစားခန္း၀င္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္။

" ေအာ္..မင္းသူ.. Sorry ကြာ..သၾကၤန္အေၾကာင္းစဥ္းစားေနတာပါ..း မင္းေရာ ၊အားလုံး၀ယ္ျပီးသြားျပီလား

"

" ဒီမွာေတာ႔ျပီးျပ.ီ.၊မရတာေတြေတာ႔ မဂၤလာေစ်းမွာ ဆက္ရွာၾကတာေပါ႔ "

" ဒါဆုိလည္း မဂၤလာေစ်း သြားမယ္ေလ..."။ သူ႔အားေျပာျပီး စားပြဲထုိးအားေခၚကာ

ပိုက္ဆံရွင္းလုိက္သည္။ျပီးႏွစ္ေယာက္သားထုိင္ရာမွထကာ

ေလဟာျပင္ဘတ္(စ)္ကားမွတ္တုိင္ဘက္ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ႔ၾကသည္။

ေလဟာျပင္မွတ္တုိင္ရာက္ေတာ႔ ဘတ္(စ)္ကားေစာင္႔ေနသည္႕

လူအနည္းငယ္ေတြ႔ရသည္။မဂၤလာေစ်းသြားမွာဆုိေတာ႔(၄၆)ကားေစာင္႔ရသည္။

(၅)မိနစ္ခန္႔ၾကာေတာ႔(၄၆)ဟုိင္းလတ္ကားေရာက္လာသည္။ကားေပၚမွအဆင္းလူကုိေစာင္႔ျပီး၊ေနရာရရန္က

ားေပၚအျမန္တက္ရသည္။ကားေပၚေရာက္ေတာ႔

ညာဘက္ျခမ္းေဘးခုံေနာက္ဆုံးမွာေနရာရသည္။ဟုိင္းလတ္ကားေတြကဘယ္ဘက္(၆)ေယာက္၊ညာဘက္(

၆)ေယာက္၊အလယ္(၄)ေယာက္ခန္႔သာ

ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိစီးလုိ႔ရသည္။ဒီလမ္းေၾကာေတြမွာက ကားအလာၿကေဲတာ႔ ကားတစ္စီးလာျပီဆုိတာနဲ႔

လူအုပ္ကအတင္းတုိ႔ေသွ႔တက္ရသည္။ဒါမွလည္း

ေနရာရမွာကုိး။ ဒီလုိနဲ႔ကားထြက္လာျပီးေဆာက္လုပ္ေရးမွတ္တုိင္ေရာက္ေတာ႔

ကားေပၚက(၂)ေယာက္ဆင္းျပီး၊ေအာက္ကအသက္ၾကီးၾကီးအမ်ိဳးသား(၁)ဦး

ႏွင္႔အသက္(20)၀န္းက်င္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္တုိ႔တက္လာသည္။သူတုိ႔လည္း

ရရာအလယ္ခံုမွာ၀င္ထုိင္ျဖစ္ေတာ႔ ေကာင္မေလးက က ြ်န္ေတာ္႔ေရွ႔

တည္႔တည္႔မွာထုိင္ျဖစ္သြားသည္။ေကာင္မေလးကတကယ္လွသည္။၀၀လုံးလုံးေလးနဲ႔ ရွမ္း၊ကရင္

တစ္ခုခုစပ္ပံုရသည္။

အသားကအရမ္းျဖဴေတာ႔ ပါးႏွစ္ဖက္မွာ

ေသြးေၾကာစိမ္းေလးေတြေတာင္ေတြ႔ရသည္။ရွန္သားပန္းေရာင္လက္စကအက်ၤ ီေလးကုိေအာက္ကအနက္

ေရာင္ထမီစကတ္နဲ႔တြဲ၀တ္ထားသျဖင္႔ျဖဴေနတဲ႔အသားနဲ႔အရမ္းလုိက္ဖက္ျပီးၾကည္႔လုိ႔တကယ္ေကာင္းသည္။

က ြ်န္ေတာ္လည္းသူ႔ရဲ႔အလွမွာေငးမိေနတုံး

သူကလွည္႔အၾကည္႔နွင္႔မ်က္လုံးခ်င္းဆုံသြားသည္။က်ြန္ေတာ္သူ႔ကိုၾကည္႔ေနတယ္ဆုိတဲ႔အသိနဲ႔

ရွက္သြားတ႔ဲသူ႔မ်က္ႏွာေလး တစ္ဘက္ျပန္လွည္႔ သြားသည္။က ြ်န္ေတာ္လည္း

သူ႔ဆီကအၾကည္႔ကုိမလႊျဲဖစ္ပတဲစ္လမ္းလုံးေငးလာမိသည္။သူလည္းတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္က်ြန္ေတာ္႔ကိုျပန္ၾက

ည္႔သည္။

ဒီလုိန႔ဲ(၃)လမ္းမွတ္တုိင္ေရာက္ေတာ႔ သူ႔ေဘးခုံကလူဆင္းသြားသျဖင္႔

ေဘးခုံကုိသူေရႊ႔သြားသည္။ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႔ သူ႔ေနရာက

က ြ်န္ေတာ္႔ေရွ႔တည္႔တည္႔မွာ ျဖစ္ေနသည္။က်ြန္ေတာ္ၾကည္႔ေနမွန္းသိေတာ႔ သူလည္း

မၾကာမၾကာျပန္ၾကည္႔သည္။ခ်စ္သူရယ္ အၾကည္႔ခ်င္းဆုံရင ္

ရင္ခုံတယ္ဆုိတာ

တကယ္ပေဲနာ္...။တုိ႔ရင္ထေဲဗ်ာင္းဆန္ေနပါတယ္။သူလည္းတုိ႔လုိပေဲနမွာေပါ႔...။တုိ႔နဲ႔အၾကည္႔ဆံုေတာ႔

မ်က္လႊာခ်သြားတာေတြ

သက္ျပင္းခ်တာေတြ၊မ်က္ႏွာတစ္ဘက္လႊသဲြားတာေတြ ဒါေတြဟာ တုိ႔ကိုသူသတိထားမိသြားတယ္ဆိုတာ

တုိ႔ကုိ၀န္ခံေနသလုိပေဲလ။

က ြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မ်က္လုံးစစ္ဆင္ေရးလုပ္ေနတာကုိ ေဘးကမင္းသူကေတာ႔

မရိပ္မိပါ။သူလည္းသူ႔အေတြးနဲ႔သူမို႔ စကား

လည္းမေျပာျဖစ္ၾက။စကားမေျပာျဖစ္တာကုိက က ြ်န္ေတာ္႔အတြက္အခြင္႔အေရး ပုိရခဲ႔သည္။ဒီလုိနဲ႔

မဂၤလာေစ်းမွတ္တုိင္ေရာက္ေတာ႔ ကားေပၚမွ

ႏွစ္ေယာက္ဆင္းလုိက္ၾကသည္။သူလည္းက ြ်န္ေတာ္တုိ႔ေနာက္ကလုိက္ဆင္းလာတာ

ေတြ႔သည္။ကားေပၚမွဆင္းျပီး သူကလမ္းတစ္ဘက္ကိုကူး

သြားသည္။က ြ်န္ေတာ္တုိ္႔ႏွစ္ေယာက္လည္း မဂၤလာေစ်းဘက္ကူးလာရင္း လမ္းတစ္ဘက္ေရာက္ေနတဲ႔

သူ႔ကုိလွမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ သူက်ြန္ေတာ္႔

ကုိျပန္အၾကည္႔နံ႔ဆုံသည္။အဲ႔လုိအၾကည္႔ဆုံတဲ႔ခဏ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ အျပုံးရိပ္ေလးတစ္ခ ု

လွစ္ကနဲေတြ႔ဘုိက္ရသည္။ စိတ္ထဆုံဲးျဖတ္ခ်က္

တစ္ခုခ်ရင္း....

"မင္းသူ..မင္းသြားနွင္႔ေတာ႔...ငါရွာစရာေလးတစ္ခုရွိလုိ႔

ျပီးမွလုိက္ခ႔ဲမယ္...။ေစ်းအေပၚဆုံးထပ္လဘက္ရည္ဆုိင္ကပဲေစာင္႔ေလ.."

"ဘယ္လိုျဖစ္တာလည္းကြာ...ျဗဳန္းစားၾကီး" မင္းသူကုိဘာမွျပန္မေျပာေတာ႔ပဲ ကားလမ္းတစ္ဘက္သုိ႔

အလ်င္အျမန္ကူးသြားလုိက္သည္။

သူေလးကေတာ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွမ္းရင္းမီးပိြဳ င္႔ထိပ္နား ေရာက္ေတာ႔မည္။ ကုိယ္လည္း သူ႔ကိုမွီေအာင္

ေျခလွမ္းကုိျမန္ျမန္လွမ္းလုိက္

သည္။မီးပြိဳ င္႔ထိပ္ေရာက္ေတာ႔ သူကပလာဇာဘက္ခ်ိဳးေကြ႔ျပီးဆက္ေလွ်ာက္သည္။ကုိယ္လည္း

မီးပြိဳ င္႔ထိပ္ကေန သူခ်ိဳးတဲ႔ဘက္လုိက္ခ်ိဳးရင္း

သူ႔ေလးနားေရာက္ေတာ႔...."ယူကအရမ္းျမန္ေတာ႔...မနည္းလုိက္ရတယ္..."

က ြ်န္ေတာ္႔စကားသံၾကားေတာ႔သူလွည္႔ၾကည္႔သည္။ျပီးေတာ႔

မ်က္လုံးေလး၀ုိင္းျပီး၊အံ႔ၾသသြားတဲ႔ပုံနဲ႔..."ဟင္ !!! ...ကိုယ္ လုိက္လာတယ္"

"ဟုတ္တယ္..ယူ႔ကိုခင္ခ်င္လုိ႔လုိက္လာတာ..."

က ြ်န္ေတာ္႔စကားၾကားေတာ႔ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္ခ်က္တြန္႔ရင္းျပံုးသည္။ "

တုိ႔လည္းခင္တတ္ပါတယ္..ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္႔ကုိေၾကာက္တယ္..."

" ခင္တာပဲဟာ...ဘာေၾကာက္စရာရွိလုိ႔လဲ.." "

အင္းေလ...ေျပာမဲ႔သာေျပာတာ..ကုိယ္ကဆုိးမဲ႔ပံုေတာ႔..မေပါက္ပါဘူး"

"ဒါဆုိ..ယူန႔ဲတို႔နဲ႔..သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ျပီေပါ႔..." " ဘာဆုိင္လုိ႔လည္း..." "ဆိုင္လားမဆုိင္လားေတာ႔

မသိဘူး...တို႔ဖုန္းနံပတ္ေပးခဲ႔မယ္..မနက္ျဖန ္

ဖုန္းဆက္ေလ..." "ခုေကာဆက္လို႔မရဘူးလား..." " အင္း...ရတယ္..ဒါေပမဲ႔

ဒီေန႔မအားဘူး...မနက္ဆုိရင္ေတာ႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကား

ေျပာလုိ႔အခ်ိန္ရတယ္ေလ..." သူ႔အားေျပာရင္းအက ၤ် ီအိတ္ထမွဲ စာရြက္အပုိင္းေလးတစ္ခုထုတ္ကာ

က ြ်န္ေတာ္႔ Hand Phone နံပတ္ေရးျပီး

သူ႔အားေပးလုိက္သည္။ " ဖုန္းဆက္ေနာ.္..တုိ႔အလုပ္ေတြရွိေသးလုိ႔ သြားေတာ႔မယ.္.."

သူ႔ကုိျပံုးျပႏႈတ္ဆက္ျပီး ကားလမ္းကူးကာမဂၤလာေစ်း

ဘက္ျပန္ေလွ်ာက္လာခဲ႔သည္။ခ်စ္သူရယ္ ျဖစ္ႏုိင္ရင ္ဒီေန႔ေတာင္ မင္းနဲ႔ေတြ႔ခ်င္ပါရဲ႔။မင္းသူ

ေဆး၀ယ္ဖို႔ရိွေတာ႔ ဒီေကာင္႔ကုိထားခဲ႔ျပီး ကိုယ ္

လစ္သြားရင္ မေကာင္းဘူးေလ။ေနာက္ေန႔မ ွခ်စ္သူမ်က္ႏွာေလး ေငးရင္းစကားေတြေျပာၾကမယ္ေနာ္...။

သူ႔ကုိစာရြက္ပိုင္းေလးျဖင္႔ဖုန္းနံပတ္ေပးလုိက္စဥ္က

မိမိနံမည္ပါထည္႔ေရးေပးလုိက္သည္။မိမိကုိသူတစ္ကယ္ေၾကြတယ္ဆုိရင္ျဖင္႔ ဖုန္းဆက္လာလိမ္႔မည္။

မိမိကေတာ႔ သူ႔ဆီမွဖုန္းနံပတ္ မေတာင္းထားလုိက္မိ။ကုိယ္႔ဖုန္းနံပတ္သိရင္ပ ဲသူဆက္သြယ္လုိ႔ရျပီေလ။

သူေလးအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း ေလွကားထစ္မ်ားအတုိင္း မဂၤလာေစ်းအေပၚဆုံးထပ္

လဘက္ရည္ဆိုင္ရွိရာသုိ႔ တက္လာခဲ႔လိုက္သည္။လဘက္ရည္ဆုိင ္

ေရာက္ေတာ႔ စားပြဲထုိးေလးအား လဘက္ရည္က်စိမ္႔တစ္ခြက္ႏွင္႔ လန္ဒန္(၁)ပြဲမွာသည္။ျပီးမင္းသူ Hand

Phone အားလွမ္းေခၚကာ ေရာက္ျပီျဖစ္

ေၾကာင္းႏွင္႔ လဘက္ရည္ဆုိင္၌ရိွေၾကာင္း ေျပာလုိက္သည္။

စားပြဲထိုးလာခ်ေပးေသာ လဘက္ရည္အားတစ္ငံုေမာ႔ေသာက္ျပီး ေကာ္ဘူးထဲမွလန္ဒန္(၁)လိပ္ထုတ္ကာ

မီးညိွရႈိက္ဖြာလိုက္သည္။

ဟုိးေ၀းေ၀းသုိ႔ ေမ်ာလြင္႔သြားေသာမီးခုိးေငြ႔မ်ားႏွင္႔အတူ မိမိ၏အေတြးမ်ားမွာလည္း

ဟုိးအေ၀းဆီပ်ံ႔လြင္႔လုိ႔ေနသည္။

ျဖဴျဖဴ၊သန္႔သန္႔၊၀၀၊လုံးလုံးေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ေကာင္မေလးရယ္..ေသခ်ာၾကည္႔ေတာ႔ မင္းေလးက

နန္းဆုရတီစုိးနဲ႔ အနည္းငယ္ဆင္သည္။

နန္းဆုရတီစုိးသာ နည္းနည္း၀ရင္ မင္းေလးနဲ႔တစ္ပံုစံတည္းပါပဲေကာင္မေလးရယ္။မင္းျပုံးလုိက္ရင ္

ပါးခ်ိဳင္႔ေလးက ေပၚတယ္ဆုိရံ ုေရးေရးေလးနဲ႔အရမ္းကုိခ်စ္စရာေကာင္းသည္။

စကားသံက တမင္လုပ္ေျပာတာမဟုတ္ေပမဲ႔ ခ်ြဲသလုိလိုနဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲ ထိထုိးေဖာက္ႏိုင္စြမ္းရိွသည္။

သူ႔ရင္သားေလး ေတြဆိုလုံးျပီး၀ုိင္းေနသည္။

အရပ္ကေတာ႔ ၾကည္႔ေကာင္းသည္ဆုိရံ5ု'-2"ေလာက္ေတာ႔ရွိမည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားဖူးဖူးေလးေတြက

မထိရက္၊မငုံရက္စရာ။

" ေရာက္တာၾကာျပီလား ခ်စ္စမ္းကုိ.." ခုံတစ္လံုးဆြဲကာ ေဘးမွာ၀င္ထိုင္ရင္းေမးလုိက္ေသာ

မင္းသူစကားသံၾကားမွ မိမိအေတြးမ်ားလြင္႔ေပ်ာက္သြားသည္။တုိေနျပီျဖစ္ေသာ စီးကရက္အား

ျပာခံခြက္ထဲထုိးေခ်ျပီး..။

"မၾကာေသးပါဘူးကြာ...

ေစာေစာကပဲေရာက္တာ.." မင္းသူဘက္လွည္႔ရင္းေျဖလုိက္သည္။

" မင္းဘာသြားရွာတာလဲခ်စ္စမ္းကုိ...ရခဲ႔လား..." ငါ႔ညီမက သူ႔ဟန္းဆက္ပ်က္

သြားလုိ႔ ရွာခုိင္းလုိက္တာ..အဲ႔ဒါသြားၾကည္႔တာ..သူေျပာတဲ႔ ေမာ္ဒယ္က ရွာမေတြ႔ပါဘူးကြာ...ဒါနဲ႔

မင္းေဆးေတြေရာ အားလုံး၀ယ္ျပီးျပီလား..."

" ျပီးျပီဆုိပါေတာ႔..." မင္းသူကေျပာျပီးအနီးရွ ိစားပြဲထုိးေလးအား လဘက္ရည္တစ္ခြက္လွမ္းမွာသည္။

" ေဒၚလာေစ်းသာက်တယ္...ေဆးေတြကေတာ႔ေစ်းမက်ပါဘူးကြာ.." စားပြဲထိုးလာခ်ေပးေသာ

လဘက္ရည္အား တစ္ငံုေသာက္ရင္းမင္းသူက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ေျပာသည္။ "

စီးပြားေရးသမားေတြကေတာ႔ ဘယ္သူေသေသ ခေတမာရင္ျပီးေရာဆုိသလုိ သူတုိ႔အတြက္ပ ဲ

ၾကည္႔မွာေပါ႔ကြာ.." " ေဒၚလာေစ်းတက္တံုးကေတာ႔ ေငြေစ်းတက္လုိ႔ဆုိျပီး

ကုန္စည္အားလုံးေစ်းတက္တယ္ကြာ...ခုေငြေစ်းက်ေတာ႔ ေစ်းျပန္မခ်ဘူး...."

မင္းသူကေျပာျပီးေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ငွဲ႔ကာေမာ႔ေသာက္သည္။

မင္းသူကုိစကားျပန္ေျပာမည္လုပ္စဥ ္ဖုန္းျမည္လာသျဖင္႔ ခါးၾကားဖုန္းအိတ္ထဲမွ ဖုန္းကုိထုတ္ျပီးPager

ကုိၾကည္႔လိုက္သည္။ဖုန္းနံပတ္ကေတာ႔ ျမီဳ႔တြင္းမွပင္ျဖစ္သည္။

Answer ကုိႏွိပ္ျပီးထူးလုိက္သည္။ " ဟလုိဲ...အမိန္႔ရွိပါ..." " ကုိခ်စ္စမ္းကုိလားရွင.္."

တစ္ဘက္မွဆြဲလည္းသံေလးတစ္ခုလႈပ္ခတ္သြားသည္။

" ဟုတ္ပါတယ္...ခုေျပာတာ ဘယ္သူလဲ မသိဘူး..." " အင္း ဟုတ္သားပ.ဲ..ကုိယ္႔ဖုန္းနံပတ္ဟုတ္၊မဟုတ္

သိခ်င္လုိ႔ ဆက္ၾကည္႔တာ...

" " ေအာ္..သိျပီ..ေစာေစာကေကာင္မေလးလား" " ဟုတ.္."

"အင္း..ေစာေစာကနံမည္မေမးလုိက္ရဘူး...နံမည္ေျပာဦးေလ..."

"အိမ္နၤမည္လား၊မွတ္ပံုတင္ထကဲလား..." "ႏွစ္ခုစလုံးေျပာေလ..."

"အိမ္နံမည္ကိကိ၊ မွတ္ပံုတင္မွာကနန္းျမတ္သဇင္"" ရွည္လုိက္တာ...နန္းလုိ႔ပေဲခၚမယ္...ျဖစ္မလား..."

"ဟုတ္..." " မနက္ျဖန ္ဖုန္းျပန္ဆက္ေနာ.္.." "ဟုတ္...ဒါပေဲနာ ္မနက္က်မွ ဆက္လုိက္မယ္...."

ေျပာျပီးဖုန္းခ်သြားသည္။

" ဘယ္သူလကဲြ " ဖုန္းခ်ျပီးမွ မင္းသူကေမးသည္။ " ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ...အသိတစ္ေယာက္ပါ..."

မင္းသူကုိေျပာရင္းစားပြဲထိုးကုိေခၚကာ ပိုက္ဆံရွင္းလုိက္သည္။

ဒီေကာင္႔ကိုေတာ႔ အသိေပးလုိ႔မရ။ ဒီေကာင္က ပါးစပ္အရမ္းဖြာသည္။အိမ္ကိ၀ုင္ထြက္ေနက်ဆုိေတာ႔

ညီမေတြ၊အမေတြကုိဖြလိုက္ရင ္အေခ်ာင္အက်ယ္ခ်ဳပ္မိသြားမည္။

အမေတြက ဇာတ္လမ္းရႈတ္တာ သိပ္မၾကိဳက္။

" ျပန္ၾကမလား ခ်စ္စမ္းကုိ..." " ေအး..ျပန္မယ္ကြာ....." ေျပာျပီးႏွစ္ေယာက္သားထလုိက္ၾကသည္။

အျပင္မွာေတာ႔ မိုးေတြအုံ႔ေနတာေတြ႔ရသည္။

သၾကၤန္မိုးမ်ားရြာမလားမသိ။ တုိ႔ရင္ထဲမွာေတာ႔ အၾကင္နာမိုးေတြရြာေနျပီ နန္းေလးရယ္...။

အခန္း(၂) ဆက္ပါမည္။

ညကညဥ္႔နက္သည္အထိ အင္တာနက္ထုိင္ျဖစ္သျဖင္႔ ည(၁၂)နာရီေက်ာ္မ ွ

အိပ္ယာ၀င္ျဖစ္သည္။မနက္က်ေတာ႔ (၈)နာရီခြဲေလာက္မွႏိုးသည္။

အိပ္ယာမွထကာ မ်က္ႏွာသစ္၊ေရခ်ိဳးျပီး Breakfast ဆြဲရန ္လမ္းထိပ္လဘက္ရည္ဆုိင္ဘက္

ထြက္လာခဲ႔သည္။ဒီေန႔အိမ္မွာ ဘယ္သူမ ွမရိွၾက။

အေဒၚတစ္ေယာက္၏ ကေလးရွင္ျပဳရိွသျဖင္႔ မနက္အေစာၾကီးကတည္းက

တစ္အိမ္လုံးသြားၾကသည္။မိမိမွာ အိပ္ေကာင္းတုံးမို႔ မႏိႈးပ ဲထားခဲ႔ပုံ

ရသည္။က ြ်န္ေတာ္ကလည္း အလွဴေတြ ဘာေတြဆုိ သြားေလ႔သြားထ သိပ္မရွိ။

ဒီလုိန႔ဲ လဘက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ႔ က်စိမ္႕တစ္ခြက္၊လန္ဒန(္၁)ပြဲႏွင္႔ နန္းၾကီးသုပ္တစ္ပြဲမွာသည္။

နန္းၾကီးသုပ္မွာမ ွနန္းေလးကုိ သတိရသြားသည္။

သူေရာဒီအခ်ိန ္ဘာလုပ္ေနမလ။ဲတုိ႔သတိရသလုိ တုိ႔ကုိေရာသတိရေနမလား။မေတြ႔ခဲ႔ၾကရင္

ေကာင္းမယ္နန္းရယ္။ခုေတာ႔ တစ္ေယာက္ေသာသူ

မွာ အလြမ္းေတြနဲ႔ တုိင္ပတ္ေနျပီေလ...။သူ႔အေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း စားပြဲထုိးေလး မုန္႔နဲ႔လဘက္ရည္လာခ်မွ

အေတြးျပတ္သြားသည္။

ဗိုက္ဆာေနသျဖင္႔ နန္းၾကီးသုပ္က ခဏေလးနဲ႔ဗုိက္ထဲေရာက္သြားသည္။ေအးစျပဳေနျပီျဖစ္ေသာ

လဘက္ရည္အား တစ္၀က္ခန္႔ေမာ႔ျပီး စီးကရက္

(၁)လိပ္ကု္ မီးညိွရႈိက္ဖြာလိုက္သည္။ဒီမွာတင္ အိတ္ထဲမွဖုန္းျမည္လာသျဖင္႔ ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔

ျမိဳ႔တြင္းမွဖုန္းနံပတ္ျဖစ္သည္။ဖုန္းထူးလုိက္ေတာ႔

" ေဟ႔...ကုိယ္လား.." ရင္ထဲစြဲေနသည္႔ ဆြဲလြဲသံေလးျဖစ္သည္။ အရမ္းေပ်ာ္သြားျပီနန္းရယ္။ "

အင္း...နန္းလား..ဘယ္ကဆက္တာလဲ..."

" လမ္းထိပ္ေစ်းနားက PCO ကဆက္တာ.." ေနာက္ေန႔ဆက္မယ္ေျပာတာ ကတိတည္သားပဲ.."

"အိမ္ကဆုိင္အတြက္ ေစ်းလာ၀ယ္ရင္း..ကုိယ္႔

ကုိသတိရလုိ႔ ဆက္လုိက္တာ..." " ဘာဆုိင္ဖြင္႔ထားလုိ႔လည္း..." " အေအးဆုိင္ပါ...အေမနဲ႔

နန္းတုိ႔ညီအမေတြ စုလုပ္ၾကတာေလ.." "ေအာ္.

ကုိယ္ လာလည္လို႔ျဖစ္မလား..." " လာလည္လို႔ေတာ႔ရပါတယ္...ဒါေပမဲ႔ အေမတုိ႔သိသြားရင္

မေကာင္းဘူးေနာ္..." " ေပါက္ပါတယ္နန္းရယ္...

ဆုိင္ေတာ႔မလာပါဘူး..အျပင္တစ္ေနရာမွာေတြ႔မယ္ဆိုရင္ေရာ... " " ဘာလုိ႔ေတြ႔ခ်င္တာလဲ..." "

အင္း...စကားေတြေျပာဖုိ႔ေပါ႔ ..." " ခုလည္း

ေျပာေနတာပဲ.." "ခုေျပာတာက အသံပၾဲကားရတာေလ...အျပင္မွာေတြ႔ေတာ႔ နန္းမ်က္ႏွာေလးကုိေငးရင္း

ေျပာရမွာဆုိေတာ႔ အလြမ္းပိုေျပမလားလုိ႔"

" ဘာမွမဆုိင္ဘူး.." " ဆုိင္ခ်င္ပါတယ္နန္းရယ္..." " ဘာကုိလည္း..." " ေျပာရမလား..." " အင္း..." "

မေန႔က စေတြ႔ကတည္းက ျဖစ္ေနတာ.."

" ဘာျဖစ္တာလည္း " " နန္းကုိစြဲသြားတာ..." " ဟုတ္ပနဲဲ႔.." " တကယ္ပါေကာင္မေလးရယ္..." "

ဟာ..ဟ..ရီရတယ္.." " မေလွာင္ပါနဲ႔...

နန္းရယ္..တုိ႔ယူ႔ကိ ုအရမ္းသံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနပါျပီ..."

"ဟင္း..ဟင္း..(၅)မွတ္ေတာ႔ေပးလုိက္ျပ.ီ..(၄၀)ရရင္ေတာ႔...ေအာင္ျပီေနာ္..." "(၄၀)မက

ဘူး..ဂုဏ္ထူးေတာင္ထြက္မွာ...တုိ႔ကတကယ္ခံစားေနရတာေလ..." "

ထားပါေတာ႔...ေစ်းလာတာၾကာျပီ..အိမ္ကစိတ္ပူေနေတာ႔မယ္..

ေနာက္ေန႔မ ွျပန္ဆက္မယ္ေနာ.္..ဘုိင.္.." ရင္ဖြင္႔ဖို႔ၾကံတုန္း ေျပာေျပာဆုိဆုိ ဖုန္းခ်သြားသည္။ တမင္

ဟက္ေကာ႔ၾကီးလုပ္သြားတာျဖစ္သည္။

အျပင္မွာဆုံျဖစ္မ ွမွတ္ေလာက္ေအာင္ဒဏ္ေပးရမည္။ဘာပျဲဖစ္ျဖစ ္ဒီေလာက္ေျပာရတာကုိပ ဲ

ရင္ထဲေပါ႔သြားသလုိျဖစ္ရသည္။ေႏြေလရူးတစ္ခ်က္

ေ၀႔အသြားမွာ လႈတ္ခတ္သြားတဲ႔ သစ္ရြက္ေတြလုိပ ဲကုိယ္႔ရင္ေတြလည္း မင္းေလးေၾကာင္႔

အရမ္းခုန္လႈတ္ခတ္ေနပါတယ္..နန္းရယ္...။

ေန႔တုိင္းလုိလုိ နန္းနဲ႔ဖုန္းေျပာျဖစ္သည္။မနက္(၉)နာရ၀ီန္းက်င္ခန္႔ သူေစ်းလာတုိင္း

က ြ်န္ေတာ႔ဆီဖုန္းဆက္တတ္သည္။

ဖုန္းထဲမွာ ဟုိဟိုဒီဒီေျပာရင္း သတိရေၾကာင္း ခင္ေၾကာင္း စတာေတြေျပာျဖစ္သည္။

ရည္းစားစကားေျပာမယ္ၾကံတုိင္း နန္းကစကားလႊပဲစ္တတ္သည္။ အျပင္မွာေတြ႔ဖို႔ေျပာတုိင္း

အလုပ္မအားေၾကာင္း၊သြားစရာရိွေၾကာင္း စသည္ျဖင္႔ ေ၀႔လည္လည္လုပ္သည္။ဒီလုိနဲ႔ သူနဲ႔ခင္ျပီး

(၁)ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ႔ သူဖုန္းဆက္တုံး အျပင္မွာ

ေတြ႔ခ်င္ေၾကာင္း ပူဆာေတာ႔ သူလည္းက ြ်န္ေတာ္႔ကုိ သနားသြားသည္ထင္သည္။ ေနာက္ေန႔

ေန႔လည္(၁)နာရီခန္႔ သူလာခဲ႔မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စေတြ႔ခဲ႔

သည္႔ မဂၤလာေစ်း မီးပိြဳ င္႔ေထာင္႔ကေစာင္႔ေနမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပီးဖုန္းခ်သြားသည္။ ေနာက္ေန႔က....

၂၀၀၈ခုႏွစ္၊ဧျပီလ(၁၀)ရက္။

ေန႔လည္(၁)နာရီထိုးကာနီး မဂၤလာေစ်း မီးပိြဳ င္႔ေထာင္႔ကုိေရာက္သည္။

အနီးရွိကြမ္းယာဆုိင္၌စီးကရက္၀ယ္ျပီး မီးတုိ႔လုိက္သည္။လက္ထမဲ ွေဆးလိပ ္

ကုိ တစ္ခ်က္ဖြာျပီး ေဘးဘီကုိၾကည္႔ရင္း နန္းကုိရွာလုိက္သည္။ အရိပ္အေယာင္ေတာ႔ မေတြ႔ေသး။

နန္းနဲ႔ေတြ႔ရင္ ဘယ္သြားမလဲ၊ဘာေျပာမလဲ

စတာေတြေတြးရင္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကုိမႈတ္ထုတ္လိုက္မိသည္။မေတြ႔ခင္သာ ေတြ႔ခ်င္ေနေပမဲ႔

တကယ္ေတြ႔ရျပီဆုိေတာ႔ ဘယ္ကဘယ္လုိစရမွန္း

မသိ။ " ေဟ႔..ကုိယ္..ေရာက္ေနတာၾကာျပီလား.."စကားသံၾကားလုိ႔ လွည္႔ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔

နန္းျဖစ္ေနသည္။ " အင္း..ခုေလးတင္ပ.ဲ."

" က.ဲ.ေတြ႔ျပီေလ..ဘာေျပာမွာလည္း..ေျပာ..." "

လမ္းေပၚမွာ..မေကာင္းပါဘူး..တစ္ေနရာသြားမလားလုိ႔..." "သြားေလ..ဘယ္သြားမွာလည္း.."

" အင္း..ကုိယ္႔အသိ မုိတယ္ရွိတယ္..အဲ႔ဒီမွာ..နားရင္း စကားေျပာရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔..." "

ဟာ..မုိတယ္ကုိ မလုိက္ခ်င္ပါဘူး.." "လာပါနန္းရယ္..

တျခားေနရာဆုိ ဟုိလူျမင္ဒီလူျမင္နဲ႔...အိမ္ကျပန္သိသြားရင.္.မေကာင္းဘူးေလ."

"ကုိယ္ေျပာတာေတာ႔ဟုတ္ပါတယ္..ဒါေပမဲ႔ နန္းကမိန္းခေလးေလ" "

လာပါနန္းရယ္..ဟုိေရာက္ရင္နန္းကုိခ်စ္တဲ႔အေၾကာင္းေတြ အမ်ားၾကီးေျပာျပမယ္...." ေျပာေျပာဆုိဆိ ု

နန္းလက္ကုိဆြဲျပီး မီးပိြဳ င႔ိမွေကြ႔လာေသာ

Taxi အားလွမ္းတားကာ ဆရာစံလမ္းရိွ စိန္မိုတယ္သုိ႔ ေမာင္းခုိင္းလုိက္သည္။ကားေပၚေရာက္ေတာ႔

နန္းကရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနေၾကာင္း၊ကုိယ္က

တဇြတ္ထုိး လုပ္ေၾကာင္း၊နန္းကုိ မငဲ႔ေၾကာင္း စသျဖင္႔ အေၾကာင္းစုံ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေတာ႔သည္။

စိန္မုိတယ္ကုိေရာက္ေတာ႔ နန္းအားကားေပၚမွာ

ခဏထားခ႔ဲျပီးReception၌အခန္းရ။မရအရင္စံုစမ္းၾကည္႔လုိက္သည္။ေလာေလာဆယ္အခန္းလြတ္က

မရွိ။ ေနာက္(၁)နာရီေလာက္မ ွျပန္လာရန္ႏွင္႔ မလာခင္ဖုန္းၾကိဳဆက္ရန ္လိပ္စာကဒ္ေလး ေပးလုိက္သည္။

Visiting ကဒ္ကိုလွမ္းယူျပီးTaxi ရွိရာျပန္

ေလွ်ာက္လာခဲ႔လုိက္သည္။ ကားေပၚမွာေတာ႔ နန္းကေခါင္းငုံ႔ျပီး ထိုင္ေနသည္။ကားတံခါးဆြဲဖြင္႔ျပီး

နန္းေဘးနား၀င္ထုိင္ကာ ေရႊဂံုတုိင္ဟုိတယ္

ေမာင္းခိုင္းလုိက္သည္။ေရႊဂံုတုိင္ဟုိတယ္ကေရႊဂုံတိုင္လမ္းမၾကီးေပၚမွာရွိသည္။

လုိင္းကားမ်ား၊ကုိယ္ပိုင္ကားမ်ားျဖင္႔ အသြားအလာရႈတ္သျဖင္႔ အသိတစ္ ေယာက္

ေယာက္ေတြ႔သြားႏုိင္သျဖင္႔ ေတာ္ရံုဆုိ ေရႊဂံုတုိင္ဟုိတယ္သုိ႔ မသြားျဖစ္။

စိန္မုိတယ္ကေတာ႔ ေခ်ာင္က်သျဖင္႔ ေတာ္ရံုလူ မေတြ႔ႏိုင။္ဒါေၾကာင္႔လည္း

အျမဲတမ္းလူျပည္႔ေနတာျဖစ္မည္။

ဟုိတယ္ေရာက္ေတာ႔ Basement ရိွ Luv Channelသုိ႔ ကားကုိဆင္းခိုင္းလုိက္သည္။ အလယ္ခန္း

ေရာက္ေတာ႔ Taxi ကုိ အတြင္းခန္းထဲ ဖင္ဆုတ္ျပီး Parking ထိုးခုိင္းလုိက္သည္။

ကားအတြင္းထေဲရာက္သည္ႏွင္႔ အနီးရွ ိWaiter က အခန္းထဲ၀င္လာျပီးအေပၚ မွာတင္ထားသည္႔

လုိက္ကာအားဆြဲခ်လုိက္သည္။

Taxi သမားအား က်သင္႔ေငြကုိရွင္းေပးလုိက္ျပီး နန္းလက္ကုိ ကုိင္ကာ အနီးရွိေလွကားမွ

အေပၚသုိ႔တက္လာခဲ႔သည္။

အခန္းထဲေရာက္ေတာ႔ မီးဖြင္႔လုိက္ျပီး Freeze ထဲရွ ိCoke တစ္ဘူးေဖာက္ကာ ေသာက္

လုိက္သည္။နန္းကေတာ႔ ကုတင္နားရိွ ဆက္တီ၌ ရွက္ဟန္ျဖင္႔ ၀င္ထုိင္သည္။

သူ႔စိတ္ထ ဲတစ္ခုခုကုိ စိုးရြံ႔ပုံျဖင္႔ မ်က္ႏွာေလး ျဖဴဖတ္ျဖဴေလ်ာ္ျဖစ္

ေနသည္။ " နန္းတစ္ခုခုေသာက္ေလ...

" ဟင္႔အင္း..မေသာက္ခ်င္ဘူး."

" ကိုယ္..ျပန္ရေအာင္ေနာ္...ဒီမွာမေတာ္ပါဘူးကုိယ္ရယ္..." နန္းက

လွည္႔ၾကည္႔ျပီးေျပာသည္။

"ဘာျဖစ္လို႔လည္းနန္းရယ္...ကုိယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းရိွတာကုိ..."

" အ႔ဲဒီႏွစ္ေယာက္တည္းမုိ႔..ေျပာတာေပါ႔..."

" ႏွစ္ေယာက္တည္း..ခ်စ္သူေတြပနဲန္းရယ္..."

" ဟြန္း..ဘယ္သူကခ်စ္တယ္ေျပာဘူးလုိ႔လည္း..."

" ဒီထိေတာင္ လုိက္လာျပီးမွနန္းရယ္..."

" ဘယ္သူကလုိက္လာလုိ႔လည္း..သူပဇဲြတ္ဆြဲေခၚလာျပီးေတာ႔..."

" မရုန္းပဲလုိက္လာမွေတာ႔..ခ်စ္လုိ႔ေပါ႔.." " ရုန္းလုိ႔မွမရတာ..." " ကပဲါ

နန္းရယ္..နန္းကုိ ကုိယ္တကယ္ခ်စ္တာပါ...ယုံေနာ္.."

ေျပာျပီးနန္းလက္ေလးကုိအသာဖြဖြဆုတ္ကုိင္လုိက္သည္။

ျပီး သူ႔လက္ဖမုိးေလးေတြကုိ

ရြရြေလးပြတ္ရင္း သူ႔ပါးျပင္ေလးအား တစ္ရႈိက္မက္မက္နမ္းလုိက္သည္။

သူ႔လက္ဖမုိးအား အသာပြတ္ေနရာမွ လက္ေမာင္းတစ္ေလွ်ာက္ တျဖည္း

ျဖည္းဆက္ပြတ္ေနမိသည္။သနပ္ခါးနံ႔သင္းသင္းနဲ႔ နမ္းမ၀တဲ႔ သူ႔ပါးျပင္ကေန သူ႔ရဲ႔ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးစုိစိုေလးဆီ

အနမ္းကုိေရႊ႔လုိက္သည္။

" ဟူး..၀ူး..

ကုိယ္.ကဲန႔ဲကြာ..." ပထမေတာ႔ သူရုန္းဖုိ႔လုပ္သည္။

သူ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကုိ အတင္းဖိငံုဆြဲလုိက္ေတာ႔ ခဏနဲ႔ျငိမ္သြားသည္။ျပီးလွ်ာေလးကုိ သူ႔

ပါးစပ္ထဲထိုးထည္႔ေတာ႔ သူကအလုိက္သင္႔ဟေပးသည္။သူ႔လွ်ာနဲ႔ ကုိယ္႔လွ်ာ တုိ႔ထိမိေတာ႔ က ြ်န္ေတာ္႔ရဲ႔

ဖြားဘက္ေတာ္က ေထာင္းကနဲထလာသည္။

သူ႔လက္ေမာင္းေပၚကေန က်ြန္ေတာ္႔လက္လည္း သူ႔ရဲ႔ဆံစေလးေတြဆီေရႊ႔ရင္း

အသာပြတ္ေပးလုိကသ္ည္။ထုိမွတဆင္႔ ပါး၊လည္ပင္း တစ္ဆင္႔ခ်င္း

ပြတ္ေနလုိက္သည္။ " ဟင္႔..ကုိယ္ရယ.္ဟင္႔.." သူ႔ဆီမ ွလိႈက္ေမာသံေလးေတြထြက္လာသည္။

သူ႔လက္ကုိအသာကုိင္ျပီးက ြ်န္ေတာ္႔ရဲ႔ ဖြားဘက္ေတာ္

ေပၚ တင္ေပးလုိက္ေတာ႔။ " အုိ..ကုိယ္႔ဟာကဖုၾကီးက ဘာလဲဟင္... " လက္ကုိဆတ္ကနဲရုတ္ျပီး

တအံ႔တၾသေမးသည္။ " ေဂၚလီဖုေလ.."

" ဟိ.ု.အ႔ဲဒါၾကီးနဲ႔ေတြ႔ရင္..စြဲတယ္ဆိုတာလား.." " ေျပာၾကတာပဲ.." "

အား..ေတာ္ျပ.ီ.ေတာ္ျပီ..ျပန္ေတာ႔မယ္ကုိယ္ရယ.္." သူကေျပာရင္းျပန္ရန္

ထသည္။ " ေနပါဦး..နန္းရယ္.." ေျပာျပီး သူ႔အေပၚႏႈတ္ခမ္းကုိ ဖိကပ္စုပ္လုိက္သည္။

လက္တစ္ဖက္ကလည္း သူ႔ရဲ႔ရင္သားေတြကုိ အသာဆုတ္ေခ်

ရင္း သူ႔အက ၤ် ီကုိ အေပၚသုိ႔ အသာပင္႔တင္လုိက္သည္။

အက်ၤ ီအေပၚတစ္၀က္ေလာက္ေရာက္ေတာ႔ ဗလာစီယာေအာက္က ျပဴးထြက္ေနတဲ႔ သူ႔ရင္သား

လုံးလုံးေလးေတြကုိေတြ႔ရသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနရာမွ က ြ်န္ေတာ္႔ပါးစပ္ကုိ သူ႔ရင္သားေပၚေရႊ႔ျပီး

ႏို႔သီးေခါင္းေလးကုိ လွ်ာျဖင္႔ ၀လုံး၀ိုင္းလုိက ္သည္။

သူတစ္ခ်က္တြန္႔သြားျပီး က ြ်န္ေတာ္႔ေခါင္းကုိ သူ႔လက္ျဖင္႔ အတင္းဆြဲကပ္ေတာ႔သည္။ "

ဟင္႔..ဟင္႔႔...ကုိယ္ရယ္..ဘယ္လုိလုပ္တာလဲကြာ...

သူအရမ္းဆုိးတာပဲ..." တုန္ယင္စြာနဲ႔ သူ႔ဆီက စကားသံေတြ ပြင္႔က်လာသည္။ က ြ်န္ေတာ္လည္း သူ႔ရဲ႔

ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးကုိ အသာငုံစုပ္လုိက္ျပီး လက္

တစ္ဖက္က သူ႔ရဲ႔ဗိုက္သားေတြကုိအသာပြတ္ရင္း ခ်က္နားေရာက္ေတာ႔ ခ်က္အတြင္းထကုိဲ

လက္န႔ဲေမႊလုိက္ပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႔အသက္ရွဴသံ

ျပင္းျပင္းန႔ဲ သူ႔ကိုယ္ေလးဟာလည္း ေလထဲမွာ လြင္႔ေနသည္။ သူ႔ရဲ႔ထမီစကတ္ကုိ အသာမလုိက္ေတာ႔

အထဲက ပင္ကီေလးမွာ ရႊေဲနတာကုိ သိလုိက ္

သည္။ပင္ကီအေပၚကေန ရြရြေလးပြတ္ေပးလုိက္ေတာ႔။

"အူိး..ကိုယ္ရယ္..နန္းေတာ႔သြားပါျပီ..ကုိယ္နန္းကုိ..အထင္မေသးရဘူးေနာ္..ဘယ္သူမွလည္း

မေျပာရဘူး...နန္းမေနတတ္ေတာ႔ဘူး..ကိုယ္ရယ္.." ေျပာရင္းသူ႔လက္က

က ြ်န္ေတာ္႔လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကုိ အတင္းပဲဆုပ္ကိုင္လာသည္။

ေအာက္ကလည္း ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကိ ုသသိိသာသာ ဟေပးလာသည္။ က်ြန္ေတာ္လည္း ပင္ကီကုိ

ဆြဲခ်ြတ္လုိက္ေတာ႔ ပန္းေရာင္သန္းေနတဲ႔ သူ႔ပူစ ီ

ေလးရဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းတစ္၀ိုက္မွာ အရည္ၾကည္ေလးေတြ ရႊစဲိုေနတာေတြ႔ရသည္။က ြ်န္ေတာ္႔ရဲ႔

ေဘာင္းဘီကုိခ်ြတ္ျပီး သူ႔ကိုေဘးသုိ႔ အသာလဲွခ်လုိက္သည္။

" ကိုယ္..တို႔ကုိခြဲမသြားရဘူးေနာ.္..ကုိယ္႔ကုိခ်စ္လုိ႔..အလုိလုိက္တာေနာ္..." မ်က္လုံးကုိမွိတ္ရင္း ပါးစပ္က

ခ်ြဲသံေတြထြက္လာသည္။

က ြ်န္ေတာ္႔လည္း သူ႔ရဲ႔ အေပၚအက ၤ် ီနဲ႔ ဗလာေလးကုိခ်ြတ္လုိက္ျပီး သူ႔ႏို႔အုံေလးကုိ တစ္ျပံဳလုံးငုံကာ

စုပ္လုိက္သည္။ျပီးက ြ်န္ေတာ္႔ရဲ႔ ဖြားဘက္ေတာ္အား

သူ႔ရ႔ဲပူစီေလးဆီ တုိ႔ထိကာ အရည္ၾကည္မ်ားၾကားမွ အသာဖိသြင္းလုိက္သည္။

" အိ.ု.ကိုယ္ရယ္..ျဖည္းျဖည္း..အ.အ.နာတယ္.." ဖြားဘက္ေတာ္

နည္းနည္း၀င္သြားေတာ႔ နာလုိ႔ထင္သည္။သူ႔ဆီကျငီးသံထြက္လာသည္။အ၀နားမွာတင္ အသာျငိမ္ျပီး

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကုိ ဖိကပ္စုပ္လုိက္သည္။

" အင္႔..အင္႔.." သူ႔ဆီမွျငီးသံထြက္လာျပီး

သူ႔႔ကုိယ္ကအေပၚကုိ ေကာ႔တက္လာခုိက ္ဖြားဘက္ေတာ္အား ထပ္ဖိသြင္းလုိက္သည္။

"အူး..ေသျပီ..ေသျပီ"

" ျဖည္းျဖည္း..ကုိယ္ရယ္..အရမ္းနာတာပဲ..." က ြ်န္ေတာ္႔ ရင္ဘတ္အား သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင္႔

တြန္းရင္းေျပာသည္။

ကုိယ္႔ရင္ဘတ္ကုိတြန္းထားေပမဲ႔ က ြ်န္ေတာ္႔ရဲ႔ဖြားဘက္ေတာ္ကေတာ႔ သူ႔ပူစီေလးထဲ

တစ္၀က္ခန္႔၀င္ေနျပီျဖစ္သည္။သူ႔ပူစီေလးက ေသးေသးၾကပ္ၾကပ္

ဆုိေတာ႔ ဖြားဘက္ေတာ္ကသာတစ္၀က္ေလာက္၀င္ေနေပမဲ႔ ေဂၚလီကေတာ႔ အျပင္ဘက္အ၀မွာတင္

က်န္ေနေသးသည္။က်ြန္ေတာ္႔လက္တစ္ဘက္က

ကုတင္ေပၚေထာက္ရင္း က်န္လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ သူ႔ရင္သားလုံးလုံးေလးကုိ ပြတ္ေခ်မိေတာ႔

တြန္းထားတဲ႔သူ႔လက္ေတြ ေဘးဘက္ခ်သြားသည္။

သူ႔ရ႔ဲညာဘက္နားရြက္ကိ ုပါးစပ္နဲ႔အသာငုံျပီး နားထဲသုိ႔လွ်ာထုိးထဲ႔ ကလိရင္း ခါးကိုလႈပ္ကာ

က ြ်န္ေတာ္႔ေဂၚလီနဲ႔ သူ႔ရဲ႔ပူစီအစိေလးအား မထိတထိ

ဖိကပ္ပြတ္ေပးလုိက္သည္။

" ဟင္႔..ဟင္႔..ကုိယ္ရယ္..ရင္ထတဲစ္မ်ိဳးၾကီးပကဲြာ...အထဲမွာရြစိစိနဲ႔...တစ္ဆုိ႔ဆုိ႔ၾကီး..သိလား..."

သူ႔ဆီမွခ်စ္အေ်ားတက္

သံမ်ား ပြင္႔အံထြက္က်လာသည္။

သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ကေမြ႔ယာကုိ အတင္းဆုတ္ကုိင္ထားရင္း သူ႔ဒူးေခါင္းႏွစ္ဘက္မွာလည္း

ေကြးလုိက္၊ဆန္႔လုိက္ျဖင္႔

ဂဏာမျငိမ္ေတာ႔။သူပူစီေလးမွာျဖင္႔ အရမ္းကုိပ ဲခ်စ္ရည္ရႊမ္းေနပါေတာ႔သည္။

က ြ်န္ေတာ္႔ေဂၚလီက သူ႔အစိေလးကုိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းမိခ်ိန္မွာေတာ႔

" အိ.ု..ကုိယ္ရယ္...ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ...ထည္႔ေတာ႔ေလ..." အားမလုိအားမရနဲ႔

ကပုိကယုိထြက္က်လာတဲ႔ သူ႔စကားသံအဆုံးမွာေတာ႔

က ြ်န္ေတာ္လည္း ခါးကုိိအသာၾကြျပီး ဆတ္ကနဲတစ္ဆုံး၀င္ေအာင္ ဖိသြင္းလုိက္သည္။

" အင္႔.. အုိ..ကုိယ္ရယ္.." က်ြန္ေတာ္႔ဖြားဘက္ေတာ္နဲ႔ ေဂၚလီ

ကေတာ႔ ခ်စ္ရည္ၾကည္မ်ားၾကားမွ ပူစီေလးအတြင္းသုိ႔ စီးစီးပုိင္ပိုင္ျဖင္႔ တစ္ဆုံး၀င္သြားျပီျဖစ္သည္။

ေဂၚလီက သူ႔ပူစီေလးရဲ႔ အတြင္းနံရံကုိပြတ္တုိက ္

သြားသျဖင္႔ သူ႔တင္ပါးမ်ား ေလထသုိဲ႔ေျမာက္ၾကြတက္လာသည္။

ဖြားဘက္ေတာ္အား အေပၚအ၀နားသုိ႔ အသာဆြဲထုတ္ရင္း အတြင္းထဲဘယ္ညာရမ္း

ေပးလုိက္ေတာ႔ သူတြန္႔ကနဲျဖစ္သြားျပီး ေအာက္မွအတင္းေကာ႔ကာ ျပန္ေဆာင္႔ေပးသည္။

က ြ်န္ေတာ္႔ဖြားဘက္ေတာ္ကုိ အတြင္းထဲဖိသြင္းလုိက္ ပူစီအ၀နားဆြဲထုတ္ျပီး ေမႊေပးလုိက္နဲ႔

သူ႔မွာထြန္႔ထြန္႔လူးေနေတာ႔သည္။

အေတာ္ေလးၾကာေတာ႔

" ဟင္း..ဟင္း...ကုိယ္..နန္းစိတ္ထ.ဲ.ဘယ္လုိျဖစ္ေနမွန္း..မသိေတာ႔ဘူး..." ေျပာျပီး

သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး အေပၚသုိ႔ ၾကြတက္လာကာ သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ ကလည္း

က ြ်န္ေတာ္႔ခါးကုိအတင္းဆြဲညွစ္ထားသည္။

သူ႔ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ အေပၚမွာ ၾကက္ေျခခတ္ပံုစံခ်ိတ္ျပီး က ြ်န္ေတာ္႔ေပါင္ႏွစ္ဘက္အား အတင္းဖ ိ

ခ်လုိက္ေတာ႔သည္။ က ြ်န္ေတာ္႔ေဂၚလီက သူ႔ G-Spot

ကုိထိမိသြားေလျပီ...။သူအထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားေလျပီ..။

က ြ်န္ေတာ္လည္း ေလးငါးခ်က္ခန္႔

ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီလုပ္ရင္း ဖြားဘက္ေတာ္ဆီမွ အရည္ၾကည္မ်ားအား သူ႔ပူစီေလးအတြင္းသုိ႔

ပန္းထုတ္လုိက္ေတာ႔သည္။

ျပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚသုိ႔ ေမွာက္ခ်ရင္း

သူ႔နဖူးေလးအား ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး နမ္းမိေတာ႔သည္။

" ကိုယ္႔ကုိ....အရမ္းခ်စ္သြားျပ.ီ.." ေျပာျပီး က ြ်န္ေတာ္႔ပါးနွစ္ဘက္အား ဖြဖြေလးနမ္းသည္။

က ြ်န္ေတာ္လည္း သူ႔ကုိယ္ေပၚကမဆင္းေသးပဲ သူ႔ဆံစေလး

အား အသာပြတ္ကစားေနလုိက္သည္။း(၁၅)မိနစ္ခန္႔ နားရင္းစကားေတြေျပာ၊ ေရခ်ိဳးျပီးေတာ႔

ထပ္ဆြဲျဖစ္ၾကသည္။

ဒီလုိန႔ဲ(၃)ပင္ဆြဲျပီး ညေန(၄)နာရ ီ

ေက်ာ္ေတာ႔ ဟိုတယ္မ ွျပန္လာခဲ႔ၾကသည္။ အျပန္လမ္း၌ ကားေပၚမွာ နန္းက က ြ်န္ေတာ္႔ပုခံုးကုိေခါင္းမီွရင္း

" ကိုယ္႔ကုိ...စြဲသြားျပ.ီ.." ဟုခ်ြဲခ်ြဲေလး

ေျပာသည္။ ကုိယ္လည္း နန္းလုိပါပကဲြယ္။ မခ်င္႔မရေဲလးနဲ႔ အေပးေကာင္းတဲ႔နန္းေလးကုိ စြဲသြားျပီေလ...။

အခန္း(၃)(၄)(၅)ကေတာ႔ ဆြဲခန္းေတြခ်ည္းမုိ႔ စာစီမကုံးေတာ႔ပါဘူး။အထက္မွာ တစ္ခန္းေရးျပီးျပီဆုိေတာ႔

ထပ္ေရးလည္း ဖတ္လုိ႔မေကာင္းေတာ႔

ဘူးေလ။ဒီေလာက္ပ ဲဖတ္လို႔ေကာင္းမည္ထင္ပါသည္။

ေနာက္ပိုင္းလည္း သူလုိတဲ႔အခါ က ြ်န္ေတာ္႔ဆီဖုန္းဆက္ရင္း ဧျပီလတစ္လလုံး ေန႔တိုင္းနီးပါး

ေတြ႔ျဖစ္ၾကသည္။

ေတြ႔တိုင္းလည္းအနည္းဆုံး(၂)ပင ္ေတာ႔ဆြဲျဖစ္သည္။

ဒီလုိန႔ဲ ရန္ကုန္တစ္ျမိဳ႔လုံးကုိ၀င္ေမႊသြားတဲ႔ ေမလ(၂)ရက္ နာဂစ္ျဖစ္ျပီး ေနာက္ေန႔ကစလုိ႔ သူနဲ႔က်ြန္ေတာ္

အဆက္အသြယ္ျပတ္

သြားသည္။

သူ႔အိမ္နားမွာဖုန္းမရိွသျဖင္႔ သူ႔ကုိဆက္သြယ္လုိ႔မရ။ သူ႔အိမ္ကလည္း

သီတာလမ္းထမွဲာဟုသာသိသည္၊လိပ္စာအတိအက်မသိ။

သူန႔ဲ

ေ၀းသြားမွ သူ႔ကုိပိုတမ္းတမိသည္။သူနဲ႔ဆုံခ႔ဲတဲ႔

မဂၤလာေစ်းမီးပြိဳင္႔ထိပ္ရယ္၊ေလဟာျပင္မွတ္တုိင္ရယ္ကုိေရာက္တုိင္း သူ႔ကုိေတြ႔ႏိုးျဖင္႔ ရွာမိသည္။

ဘာေတြျဖစ္ျပီး ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိတဲ႔ သူ႔ကုိျဖင္႔ ယေန႔ထိ

ရွာေနဆဲ...လြမ္းေနဆဲပါ..နန္းေလးရယ္..........။

xxx THE END xxxx

ဒီဇာတ္လမ္းက တကယ္႔အျဖစ္အပ်က္ကုိ ဖတ္လုိ႔အဆင္ေျပေအာင္၊မရုိင္းေအာင္ တစ္တစ္ခြခြမေရးပဲ

ရိုးရုိးေလးေရးလုိက္တာပါ။

အားလုံးပ ဲအဆင္ေျပၾကပါေစဗ်ာ...။