“தமிழ் மக்கள் ததோன்றிய கோலத்தைதக் குறிப்பிடும் பபோழுது கல் ”ததோன்றி மண் ததோன்றோக் கோலத்துக்கு முன் ததோன்றிய மூத்த குடியினர்

என ஆசிரியர் பரிதமலழகர் கூறுகிறோர். இது கற்போதைறகள் ததோன்றிய கோலத்துக்குப் பின்னும், அது மதைழ பபய்து, பபய்து கதைரந்து மணலோகத்

ததோன்றிய கோலத்துக்கு முன்னும் உள்ள கோலத்தைதக் குறிப்பிடுவதோகும். இத்ததைகய மக்கள் தபசிய பமோழிதய தமிழ் பமோழியோகும். இரண்டோயிரம்

ஆண்டுகளுக்கும் தமல் பழதைம வோய்ந்த இலக்கிய மரதைபக் பகோண்டுள்ள தமிழ்

பமோழி, தற்தபோது வழக்கில் இருக்கும் ஒருசில பசம்பமோழிகளில் ஒன்றோகும். தமிழர்களின் தோய் பமோழியோன தமிழ் பமோழி பல சிறப்புகதைள

உள்ளடக்கியுள்ளதுஎன்றோல்அதுமிதைகயோகோது.

தமிழ் பமோழியின் முதற்சிறப்பு யோபதனில், பபயர்ச்

சிறப்பகும். ‘ ’ தமிதைழ உயர்தனிச் பசம்பமோழி என்பர். தமிழ்

என்பது தம்- இழ் எனப் பிரித்து, ‘ ’ தம்மிடத்தில் ழ் தைழ உதைடயது

தமிழ் எனப் பபோருள் கூறுகிறது. தமிழுக்கு முத்தமிழ் என்ற

சிறப்புப் பபயரும் உண்டு. அதைவ இயல், இதைச, நோடகம்

ஆகியதைவயோகும். இயற்றமிழ் எண்ணத்தைத வளர்க்கும், இதைசத்

தமிழ் உள்ளத்தைத உருக்கி ஒரு முடிவுக்கு வரச் பசய்யும் மற்றும்

நோடகத் தமிழோனது நடந்து கோட்டி மக்கதைள நல்வழிப்படுத்தும். “ மகோகவி போரதியோர் அவர்கள் தமிழுக்கு அமுபதன்று தபர்; அது

” எங்கள் உயிருக்கு தநர் எனக் கூறி தமிழ் பமோழிதைய நமது

உயிருக்குஒப்போகதைவக்கிறோர்.

தமிழின் சிறப்பு

அதுமட்டுமின்றி, தமிழுக்கு இனிதைமச் சிறப்பும் உள்ளது. நமது தோய் பமோழிக்கு இனிதைம என்ற மற்பறோரு பபயரும்

உண்டு. இனிதைமயும் அழகும் ``1 நிதைறந்தது தமிழ்

பமோழியோகும். படித்ததன், துடித்ததன்,மகிழ்ந்ததன், ருசித்ததன், நடந்ததன் என்று ஒவ்பவோரு வோர்த்தைதக்குப் பின்னும் ததன்

உள்ளதோல், தமிழ் பமோழியும் தததைனப் தபோன்தற இனிதைமயோக

உள்ளதுஎன்றுஆணித்தரமோகக்கூறலோம்.

தமலும், நமது தோய் பமோழிக்கு எளிதைமச் சிறப்பும் உள்ளது

என்றோல்அது மறுப்பதற்கில்தைல. தமிழ் பமோழியோனது எழுதவும், படிக்கவும், தபசவும் மிகவும் எளிதைமயோனது. அதனோல்தோன், பிற

இனத்தவர் நம் பமோழிதைய எளிதில் கற்றுக் பகோள்கின்றனர். இச்சிறப்பு தவறு எந்த பமோழிக்கும் கிதைடயோது. சீன

‘ ’ எழுத்துக்கதைளப் தபோன்றும் ஜோவி என்ற மலோய்கோரர்களின்

எழுத்துக்கதைளப் தபோன்றும் நம் தமிழ் எழுத்துக்கள் எழுதுவதற்கு

கடினமில்தைல. தமிழில் 12 உயிபரழுத்துகளும், 18 பமய்பயழுத்துகளும் உள்ளன. ஒவ்பவோரு உயிபரழுத்தும் 18 பமய்பயழுத்துகதளோடும் தசர்வதோல் 216 உயிர்பமய்பயழுத்துகள் பிறக்கின்றன. இவற்தறோடு ஆய்த எழுத்தும் தசர்த்து தமிழ் எழுத்துகள் பமோத்தம் 247 ஆகும்.

தமிழ் பமோழி ஒரு தனி பமோழி என்பதில் சிறிதும் ஐயமில்தைல. ஏபனனில், இம்பமோழி மற்ற எந்த பமோழியின் துதைணயுமின்றி தனித்து

இயங்கும் தன்தைமதையப் பபற்றுள்ளது. தமிழ் பசோல் வளம் மிகுந்த ஒரு

பமோழியோகும் புதியதோக ஒரு பசோல்தைல உருவோக்கும் தன்தைம

நிறந்ததோகவும் திகழ்கின்றது. வட நோட்டினர் ஒரு சில வட பமோழிகதைளப்

புத்திசோலித்தனமோகத் தமிழ் பமோழியினுல் திணிக்கப் போர்த்தனர். ஆனோல், அம்முயற்சி ததோல்விதையத் தழுவியது. ஏபனனில், இக்கோல மக்கள்

விழிப்புணர்ச்சி நிதைறந்தவர்கள். வடநோட்டினரின் அம்முயற்சிதைய அவர்கள்

தவிடுபபோடியோக்கிவிட்டனர்.

இப்பூவுலகிதலதய ததோன்றிய முதல் நோடு தமிழ் நோபடன்றும், முதல்

மக்கள் தமிழ் மக்கள் என்றும் நமது ஆரோய்ச்சியோளர்கள் கூறுகின்றனர். தமிழ் பமோழி ததோன்றிய கோலத்தைத எவரும் கணித்துக் கூறவில்தைல

கோரணம் நம் தோய் பமோழி கோலங்கடந்த ஒருபமோழியோகும்; அதற்குவரலோறு

இல்தைல. தமிழரின் ஓவியம், சிற்பம், கட்டடம் மற்றும் கல்பவட்டுஆகியதைவ

தமிழின் பதோன்தைமதைய மிக அழகோக் குறிக்கின்றன என்றோல் அது

மறுப்பதற்கில்தைல. 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன் ததோன்றிய நூல்களில்

ஒன்றோன பதோல்கோப்பியம் இன்னும் நம்மிதைடதய இருந்துவருகின்றன

என்பதுதமிழின்பதோன்தைமக்குஒருததைலச்சிறந்த எடுத்துக்கோட்டோகும்.

இததைனத் தவிர்த்து, தமிழ் பமோழிக்கு சுழிச் சிறப்பும் உண்டு. தமிழில்

எந்தபவோரு எழுத்தைத எழுதத் பதோடங்கினோலும் முதலில் ஒரு சுழி

சுழித்துவிட்தட எழுதத் பதோடங்குவர். இம்மோதிரியோன சுழி தவற்றுபமோழி

எழுத்துக்களில் இடம்பபறவில்தைல என்பது திண்ணம். இச்சுழிதையப்

பிள்தைளயோர் சுழி என்றும் அதைழப்பர். தமிழ் எழுத்துக்பகல்லோம் உயிரோக

விளங்கும் உயிர் எழுத்துக்கள் அதைனத்தும் சுழிதைய அடிப்பதைடயோகக்

பகோண்டுள்ளன. எடுத்துக்கோட்டோக, ‘ ’ அ ஒரு சுழி, ‘ ’ ஆ இரண்டு சுழி, ‘ ’ஔ

மூன்றுசுழி, ‘ ’ ஐ நோங்குசுழிதையயும்பகோண்டுள்ளன.

தவற்றுபமோழிகளில் இல்லோத ஒரு சிறப்பு நமது தோய் பமோழியோன

தமிழ் பமோழிக்குஉண்டு. ‘ ’ அதுதோன் ழ என்றபசோல்லின்தனிச் சிறப்போகும். ஆங்கிலம், சீன, ‘ ’ பிபரஞ்சு தபோன்ற எந்த ஒரு தவற்றுபமோழிக்கும் ழ என்று

ஒலிப்பதற்குறிய எழுத்துக்கள் இல்தைல. தமிழில் ஒரு பசோற்பறோடரில்

இம்மூன்று எழுத்துக்களும் ஒன்றோக வருவதைதக் கோணலோம். எடுத்துக்கோட்டோக, ‘ ’ மோதைலப் பபோழுதில் கோதைள வந்தது ஆகும். இந்தச்

‘ ’பசோற்பறோடரில் ல , ‘ ’ ‘ ’ ள ம்ற்றும் ழ ஆகிய மூன்று எழுத்துக்கள்

இடம்பபற்றுள்ளன. நமது தோய் பமோழிதையப் பல வட பமோழிகள்

கடன்வோங்கியுள்ளன என்பது நிரூபிக்கத்தக்க உண்தைம. கோட்டோக, ‘ ’பழம்

என்ற பசோல் வடபமோழியில் கிதைடயோது. ஆனோல், அவர்கள் நம்

பமோழிதையக் களவோடி அதைதக் தைகயோண்டு வருகின்றனர். அழுகுக்கு அழகு

‘ ’ தசர்ப்பது தபோல் ழ என்ற எழுத்து தமிழ் போடல்களுக்கு இனிதைமதையயும்

சுதைவதையயும் தசர்க்கின்றது. இன்னும் பசோல்லப்தபோனோல், ‘ ’ தமிழ் என்ற

‘ ’ இச்பசோல்லிதல ழ உள்ளதைதநோம் கண்கூடோகப் போர்க்கலோம்.

அதுமட்டுமின்றி, தமிழ் பமோழியின் சிறப்புக்களுல் பசோற் சிறப்பும்

உள்ளடங்கியுள்ளது. இச்சிறப்போனது தனித்தன்தைம வோய்தது கோரணம்

இததைனப் பிறபமோழிகளில் கண இயலோது. தமிழ் பமோழியில் ஏறத்தோழ

90,000 பசோற்கள் மட்டுதம உள்ளன. இதில் எல்லோ பசோல்லும் ஏழு

எழுத்திற்கு உட்பட்டதைவயோகும். நம் தோய் பமோழியில் எட்டு பசோற்கதள

கிதைடயோது. ஓபரழுத்து முதல் ஏழு எழுத்து வதைர மட்டுதம தமிழில் உள்ளன. எடுத்துக்கோட்டோக, பூ, தைத, தைக, ஈ, தபோ ஆகிய பசோற்கள் ஓபரழுத்துச்

பசோல்லோகும். நமது தமிழ் பமோழியில் பல பபோருள்கதைளக் பகோடுக்கும் ஒரு

பசோற்கள் பல உள்ளன. கோட்டோக, மோ என்ற ஒரு பசோல் அழகு, அறிவு, நிறம், பசல்வம் தபோன்ற பல பபோருள்கதைளக் குறிக்கின்றன. அடுத்து, ஒரு

பபோருள் தரும் பல பசோற்களும் உள்ளன. கோட்டோக, யோதைனதையக்

குறிப்பதற்கோக கரி, கயிறு, நந்தி, தும்பி தபோன்ற பல பசோற்கள்

பயன்போட்டில்உள்ளன.

அடுத்தபடியோக, தமிழ் பமோழியில் ஒலிச் சிறப்பும் உள்ளது. தமிழ்

பமோழியின் ஒலிதய ஒரு தனி ஒலியோகும். அது மிக இனிதைம வோய்ந்த ஒரு

ஒலி. அதன் உயிர் எழுத்துக்கள் அதைனத்தும் உதடுகலோதளதய ஒலிக்கக்

கூடியதைவ. பல்லுக்கும், பதோண்தைடக்கும் அங்கு தவதைல இல்தைல. பமய்

எழுத்துக்கதலோ உதடு, பல், நோக்கு, மூக்கு, பதோண்தைடகளோல் மட்டுதம

ஒலிக்கக் கூடியதைவ. ஒவ்பவோரு பமயின் மீதும், ஒவ்பவோரு உயிர் ஏற, உயிர் பமய் எழுத்தும், ஒலியும் ததோன்றும். இவ்வோரு 18 பமய்களிலும் 12

உயிர்கள் ஏறி 216 எழுத்துக்களோக மற்றும் ஒலிகளோக

அதைமந்திருக்கின்றன. ‘ ’ ழ என்ற ஒலி தமிழில் உள்ள ஒரு சிறப்போன

ஒலியோகும். அதனோல்தோன், ‘ ’ அறிஞர்கள் இததைனச் சிறப்பு ழ கரம் எனக்

கூறுகிறோர்கள். தமிழில் ஒலிஇலக்கணம்ஒன்றுஉண்டு. அதைவஅ, இ, உ, எ, ஒ தபோன்ற குறில் எழுத்தோக இருந்தோல் ஒரு மோத்திதைர அளவு ஒலிக்கும்.

அதத ஆ, ஈ, ஊ, ஏ, ஓ தபோன்ற பநடில் எழுத்தோக இருந்தோல் இரண்டு

மோத்திதைரஅளவுஒலிக்கும்.

தமலும், தமிழில் கவிதைதச் சிறப்பும் அடங்கியுள்ளது. கவிதைத

எழுதுவதும், புதைனவதும்ஒருவித கதைலயோகும். பூக்கதைளக் கட்டினோல்அது

சரமோகும், ஆனோல், பசோற்கதைளக் கட்டினோல் அது கவிதைதயோகும். உதைர

நதைடயில் நோற்பது வதைர வரும் பசோற்கள் கவிதைதயில் நோங்கு வரிகளில்

அடங்கிவிடும். பழந்தமிழர்கள் கோததைலயும் கவிதைதயின் வழிதய

கூறுவோர்கள். ஒரு சிறப்போன கவிதைததைய உருவோக்க எதுதைக மற்றும்

தமோதைன மிக மிக அவசியமோகும். எனதவ, கவிதைத எனும்

இவ்வற்புதமோனக் கதைல தமிழின் சிறப்பில் ஒரு அங்கமோகக்

கருதப்படுகின்றது.

தமிழின் சிறப்பில் கதைலச் சிறப்பும் ஒரு அங்கமோகும். பறதைவகள் பல

விதம் அதைவ ஒவ்பவோன்றும் ஒருவிதமோகும். அதத தபோல், கதைலகளும் பல

விதம் அதைவ ஒவ்பவோன்றும் ஒரு விதமோகும். அதைவ, எழுத்துக் கதைல, கவிதைத கதைல, பசோற் கதைல, இதைசக் கதைல, மருத்துவக் கதைல என

அடுக்கிக் பகோண்தட தபோகலோம். அவற்றுள் ஒன்றுதோன்

ஆய்வுகதைலயோகும். இக்கதைலயில் நமது தமிழ் மக்கள் 2000 ஆண்டுக்கு

முன்பிலிருந்தத ததைல எடுத்தவர்கள் ஆவர். எடுத்துக்கோட்டோக, கோடும் கோடு

சோர்ந்த இடமும் முல்தைல எனவும், மணலும் மணல் சோர்ந்த இடமும் போதைல

எனவும் 3000 ஆண்களுக்கு முன்னதர ஆய்ந்து கண்டனர். நமது தமிழ்

மக்கள்இதுதபோன்றகதைலகதைளஅறியோமல்இருந்திருந்தோல் நமக்குஇன்று

பலகதைலகள்பதரியோமதல தபோயிருக்கும்என்பதுபவள்ளிதைட மதைழ.

அடுத்த சிறப்பு யோபதனில், மருத்துவச் சிறப்போகும். மருத்துவம்

பலவதைகப்படும் என்பது நோம் அதைனவரும் நன்கு அறிந்த ஒன்தற. அவற்றுள், நமது பண்தைடயக்கோலத் தமிழர்கள் கண்டுபிடித்த ஒரு

மருத்துவம் சித்த மருத்துவமோகும். இம்மருத்துவம் பிறந்த கோலத்தைத யோரும்

அறிந்து கூற இயலோது என்றோல் அது மிதைகயோகோது. எப்தபோது நம் தமிழ்

மண்ணில் பசடி, பகோடிகள் ததோன்றியததோ அப்தபோதுதோன் தமிழ்

மருத்துவமும் ததோன்றியது. நோட்டு தைவத்தியம் என்று பபோதுவோக

இரண்டிதைனக் கூறுவோர்கள். ஒன்று சித்த மருத்துவம் மற்பறோன்று

ஆயுர்தவதமோகும். ‘ ’ தமிழ் மருந்துகதைளப் பபோதுவோகப் பஸ்பம் மற்றும்

‘ ’ கஷோயம் என்றும் அதைழப்பர். ஆயுர்தவத தைவத்தியம் பபோதுவோக

தைதலமும் திரோவகமுமோக இருக்கும். சித்த தைவத்தியமோனது கோலத்தோல்

முந்தியது, விதைலயோல் குதைறந்தது, பலனோல் உயர்ந்தது எனக் கூறினோல்

அதைத மறுக்க இயலோது. கோல மோறுதலுக்கு ஏற்ப தமிழ் மருத்துவமோனது

திக்குத் பதரியோமல் தபோனது. இக்கோல தமிழ் மக்கள் நவீன

மருத்துவங்கதைளதய அதிகம் நோடிச் பசல்வதோல் தமிழ் மருத்துவம் அழிதைவ

தநோக்கிச் பசன்று பகோண்டிருக்கின்றது. இருப்பினும், கிரோமப் புறங்களில்

தமிழ் மருத்துவம்இன்னும்இருந்துவருவதுமனதிற்குஇன்பமளிக்கின்றது.

தமலும், இதைசச் சிறப்பு தமிழ் பமோழியின் சிறப்பில் ஒரு அங்கமோகும். இதைச பலவதைகப்படும். அவற்றில் ஒன்றுதோன் தமிழிதைச. இதைசக்குப் புகழ்

என்று மற்பறோரு பபயரும் உண்டு. இதைறவதைனதய இதைசயோகக் கண்ட

மக்கள் நமது தமிழ் மக்கள் ஆவர் என்பது பபருதைமக்குரிய ஒரு

விஷயமோகும். இதைறவதைன இதைசக் பகோண்டு வணங்கிய பபருதைம தமிழ்

மக்கதைளதய சோரும். அதைவ ததவோரம், திருவோசகம், திருப்புகழ்

தபோன்றனவோகும். தமிலிதைசத் ததோன்றிய கோலம் தோன் தமிழ் பமோழி

ததோன்றிய கோலமோகும். வோயோல் போடுவது மட்டுமின்றி இதைசக்

கருவிகதைளக் பகோண்டு இதைசப்பதும் இதைசதய. எடுத்துக்கோட்டோக, வீதைண, நோதஸ்வரம், புல்லோங்குழல், மிருதங்கம் தபோன்றனவோகும். இதைசக்கதைல

மூன்று வதைகப்படும். அதைவ, ஆடல், போடல் மற்றும் பகோட்டு ஆகும். சிற்றிதைச, தபரிதைச, இதைசநூல், இதைசகூறு தபோன்ற நூல்கள்

கோலப்தபோக்கில் அழிதைவ எதிர்தநோக்கிய இதைச புத்தகங்களோகும். அதைவ

அதைனத்தும் இப்தபோது இருந்திருந்தோல் தமிழிதைச விண்தைணத்தோண்டி

வளர்ந்துவிடும் என்பதுமிகப்பபரியஉண்தைமயோகும்.

அடுத்த தமிழின் சிறப்பு யோபதனில், நோடகச் சிறப்போகும். “ ”நோடகம்

என்பதைத நோடு- அகம் எனப் பிரித்தோல், அகத்தில் நோடுதல் என்றோகும். நோடகமோனது ஒரு மனிதனின் உள்ளத்தில் உள்ள உணர்ச்சிதையத் தூண்டும்

ஒரு மோபபரும் கதைலயோகும் என்பதில் சிறிதும் ஐயமில்தைல. நடிப்பு என்பது

“ ” தபோலி என்று பபோருள்படும். நடிப்பில் உணர்ச்சியும் துடிப்பும் அவசியம்

இருக்க தவண்டும். நல்ல கதைத, உயர்ந்த கருத்து, சிறிய வசனம், அதைமதியோனநடிப்புஇதைவகதைளஉள்ளடக்கிய நோடகதம சிறந்த நோடகமோகக்

கருதப்படும். நோடகவதைககளில், இன்பியல் நோடகம், துன்பியல் நோடகம் என

இருவதைக உண்டு. இதைவ இன்பத்தைத முடிவோகக் பகோண்டும், துன்பத்தைத

முடிவோகக் பகோண்டும் நிதைறவுபபறும் நோடகமோகும். நோடக உலகம் ஒரு தனி

உலகமோகும். அங்கு ஏதைழ பசல்வர் என்ற போகுபோடு இல்தைல. கூத்துவரி, பரதம், முறுவல், அடிதைவப்பு தபோன்ற நூல்கள் கோலத்தோல் அழிந்துதபோன

நூல்களோகும்.

நமது தோய் பமோழியோன தமிழ் பமோழி இலக்கியச் சிறப்பு வோய்ந்தது. தமிழ் பமோழியில் இலக்கியச் சிறப்பு தனிச்சிறப்பு வோய்ந்தது. நோட்தைட

பமோழிதைய, மக்கதைள முன்தன தைவத்து பசய்யப்பபறும் இலக்கியங்கதள

ததைலச்சிறந்த இலக்கியங்களோகும். தமிதைழப் தபோலதவ இலக்கியத்திலும்

மூன்று பிரிவுகள் உள்ளன. அதைவ, கவிதைத இலக்கியம், உதைரநதைட

இலக்கியம் மற்றும் தபச்சு இலக்கியமோகும். சங்ககோல இலக்கியம், இதைடக்கோல இலக்கியம், இக்கோல இலக்கியம் என்று இலக்கியம் மூன்று

வதைககளோகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. அகத்தியம், அடிநூல், ஆன்மவியல், இந்திரம் தபோன்றதைவ அழிந்து தபோன இலக்கிய நூல்கள் ஆகும். அதில்

தப்பி இன்று நமக்குக் கிதைடத்ததைவ 36 நூல்கள் மட்டுதம. அதைவ, பத்துப்

போட்டு, எட்டுத் பதோதைக, பதிபனன் கீழ்கணக்கு தபோன்றனவோகும். தமிழ்

இலக்கியங்களில் உதைரநதைட இலக்கியம் என்பது ஒரு பிரிவோகும். அதைவ, நோவல், புதினம், சிறுகதைத, கட்டுதைரக்தகோதைவமுதலியன.

அடுத்படியோக, தமிழுக்குஇலக்கணச் சிறப்பும் உள்ளது என்பதைத நோம்

மறந்துவிடக்கூடோது. இலக்கணம் என்பது சட்டம் எனப் பபோருள்படும். தமிழில், பபயர் வதைக, எண், தவற்றுதைம, கோலம், தபோன்றவற்தைற விளக்கச் பசோற்களுடன் பின்பனோட்டுக்கள் தசர்க்கப்படுகின்றன. தமிழ்ச் பசோற்கள் தவர்ச் பசோற்கதைள அடிப்பதைடயோகக் பகோண்டதைவ. இவற்றுக்கு ஒன்று அல்லது பல ஒட்டுக்கதைளச் தசர்ப்பதன் மூலம் புதிய பசோற்கள் உருவோக்கப்படுகின்றன. அதுமட்டுமின்றி, தமிழில் பபயர்ச் பசோற்கள் இரண்டு திதைணகளோகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. அதைவ உயர்திதைண, அஃறிதைண என்பதைவ. உயர்திதைண கடவுளர், மனிதர் என்பவர்கதைளக் குறிக்கும் பசோற்கதைள உள்ளடக்குகின்றன. ஏதைனய உயிரினங்கதைளயும், பபோருட்கதைளயும் குறிக்கும் பசோற்கள் அஃறிதைணக்குள் அடங்குகின்றன. உயர்திதைண ஆண்போல், பபண்போல், பலர்போல் என மூன்று போல்களோகவும், அஃறிதைண ஒன்றன்போல், பலவின்

போல் என இரண்டு போல்களோகவும் வகுக்கப்பட்டுள்ளன. இததைனத் தவிர்த்து, தமிழில் தவற்றுதைமகள் எட்டுவதைககளோகப்

பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. இதைவ முதலோம் தவற்றுதைம, இரண்டோம் தவற்றுதைம, மூன்றோம் தவற்றுதைம, நோன்கோம் தவற்றுதைம, ஐந்தோம் தவற்றுதைம, ஆறோம் தவற்றுதைம, ஏழோம் தவற்றுதைம, எட்டோம் தவற்றுதைம எனப் பபயரிடப்பட்டு உள்ளன.

இத்ததைகய மோபபரும் சிறப்புக்கதைள உள்ளடக்கிய நமது தோய் பமோழியோன தமிழ் பமோழி இந்திய மோநிலமோன

தமிழ்நோட்டின் ஆட்சி பமோழியோகும். அத்துடன் இந்திய அரசியலதைமப்பின் கீழ் ததசிய பமோழிகளோக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ள 22 பமோழிகளுள் ஒன்றோகவும் உள்ளது. இலங்தைகயில் மூன்று ஆட்சி பமோழிகளுள் தமிழும் ஒன்று. தமலும், சிங்கப்பூர் நோட்டிலும் ததசிய பமோழிகளுள் ஒன்றோகத் தமிழ் இடம் பபற்றுள்ளது. பதன்னோபிரிக்கோவிலும் தமிழுக்கு அரசியலதைமப்பு அங்கீகோரம் உள்ளது. இதைதத் தவிர்த்து, மதலசியோவிலும் முதல் நோன்கு முதன்தைம பமோழிகளில் தமிழும் இடம்பபற்றுள்ளது.

அடுத்தபடியோக, நம் தமிழ் பமோழிக்கு பசம்பமோழி எனும்

அங்ககீகோரமும் வழங்கப்பட்டுள்ளது. இந்தியோவிலும் பவளி நோடுகளிலும் உள்ள பல தமிழ் அதைமப்புக்களினதும், அறிஞர்களினதும் நீண்ட கோல முயற்சிகதைளத் பதோடர்ந்து இந்திய அரசினோல் தமிழ் ஒரு பசம்பமோழியோக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது. கடந்த 2004 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 6 ஆம் நோள் இந்திய குடியரசுத் ததைலவர் டோக்டர் அப்துல் கலோம் அவர்களோல் இவ்வறிவிப்பு பவளியிடப்பட்டது. இஃது தமிழரோகப்

பிறந்த ஒவ்பவோருவரும் பபருதைமப்படக் கூடிய ஒரு

விஷயமோகும்.

ஆகதவ, தமிழோரோகிய நோம் நம் வோழ்க்தைகயில்

கண்டிப்போகத் தமிழ் பமோழிதையப் பற்றியும் அதன் சிறப்தைபப்

பற்றியும் அறிந்திருக்க தவண்டும். நோபமல்லம் தமிழரோக

இப்பூமியில் பிறக்க மோதவம் பசய்திருக்க தவண்டும். தமிழ் நம்

மூச்சு. தமிதைழஉயிதைரவிட தமலோக தநசிப்தபோமோக.

தமிழ் பமோழி

என் உயிர் பமோழி

கோலம் கடந்த வரலோறு

கவிதைத பதோடங்கிய வரலோறு

ஞோலம் வியக்கும் வரலோறு -எம் தமிழ் பமோழியின் வரலோறு

மோந்த இனத்தின் முதல்பமோழி

மண்ணில் பிறந்த முதல்பமோழி

ஏந்தும் இலக்கண முதல்பமோழி

எழுச்சி இலக்கிய முதல்பமோழி

பசோற்கள் கிடக்கும் சுரங்கபமோழி

தசோதி மிக்கப் புதியபமோழி

நிற்கும் வளதைம நிதைறபமோழி

நீண்ட வரலோற்று பபருதைமபமோழி

வோழ்க நிரந்தம்வோழ்கதமிழ் பமோழி வோழியவோழியதவ ! ! !