Liewe Minervianers

Sommige van ons huil groot vet krokodil-trane en ander slaan nou weer bolle-makiesie uit vreugde, maar almal van ons het wel ‘n paar goed ingemeen soos die jaar end kry.Ons almal moet ontruim (kom ons ruim sommer vroeg-vroeg die punt uit die weg). Ons almal het die term ‘strand-plan’ in die agterkant van ons kop - al sal jy dit nie erken nie. En laastens gaan julle almal vir ons twee agter hi-erdie brief mis.Ja, erken dit of nie - hierdie Pallas maak jou gelukkig! Ons gaan dit sek-er die meeste van almal mis...om fo-tos bymekaar te maak en artikels uit te deel. Om dit ons missie te maak om dit op almal se walls op facebook te share en om die statistiek uurliks te volg oor hoeveel mense al die nuutste uitgawe gelees het.En dus met trots oor die jaar wat verby is en met ‘n sneesdoekie byderhand laat ons nou oor aan ons opvolgers. May the force be with you...Mag hierdie dien as julle gesonde bron van procrastination vir die laaste bi-etjie swot wat voorlê, of andersins as vakansie leesstof vir dié met ‘n bietjie meer selfbeheersing.

Groete,

Nadine en Michelle

Brief van Redaktrise(s)

2

Pallas-redaksie: Skrywers:Erika BeukmanZané GroenewaldCarien HammanAnnelien RobbertsJaydey SassMari van DeventerLiesbet du ToitJean-Louise MomsenAndrae TheronElzette ConradieMichelle du ToitNadine de Wet

Uitleg:Kelly PooleMichelle du Toit

inhoudsopgaweRugged & Tugged ........4Vintage Circus ........6Eerstejaars ........10Trein na ‘n goeie 2013 ........10Mi-sêr-va ........12Huisfondsdans ........16Helderberg ........18United Thirst ........20HK - meer as net maties ........22

Sportweek ........30BF Quiz ........31Dames van Minerva ........34Ama-Maties Deli ........40Internationale Studente ........42

Die Groot Trek Rugged

& Tugged

4

Meisies, kom ons wees nou eerlik. Of hy nou armdruk of weights lig in die gym met die kleinste whifebeater aan of selfs ‘n barfight begin, die manlike knape

van ons generasie geniet dit om hulle spiere en krag te wys. (Tog bly dit onmoontlik om hulle in Speedo’s en baba-olie te kry #confused). Die punt is – Woensdag 22 Augustus was dit geen-sins anders nie en het die outjies van Stellenbos-ch besluit om die Woensdagaand skoolbrood op-chats sessies in Nubar te laat vaar en ordentelik in te spring op Metanoia gras.

Rugged en Tugged, oorspronklik uitgedink deur Juliana Kotze nadat ons eerder nie wou Partyfest nie, is hierdie jaar vir die eerste keer deur Min-erva en Nerina aangebied en boy, was dit ‘n reuse sukses. Die komitees het hard gewerk, die HK het hard gesweet en Juliana en Sunelle het seker na al hulle vergaderings aandele by Tollies en baie brownie points by Pieter Kloppers.

Die veld was bevlaggie, die manne was in-geweeg (stel jouself gou voor dit was meisies), Eendrag pub was opgestel vir die Jannie-verjaar Koelkdranke, Tollies het kom pizza’s maak en ja

daar was baie wifebeaters en PT broekies. Tannie M het haar plek as beoordeelaar kom inneem en sweerlik was haar wange pienker op die aand.

Ek het tot die gevolgtekking gekom dat die man-skoshuise dit baie ernstig opgeneem het. Pieke en Elsenburg het al weke voor die tyd begin oefen en teen 7uur daardie aand het die veld soos ‘n kraamsaal geklink van gille en sweet. Helshoogte en Elsenburg het ons self verras met ‘n paar SA toutrekkers en Libertas het wegestap met die prys van Mnr. Rugged en Tugged na hulle down-downs en armdruk gewen het. Dit was egter die boere, Elsenburg, wat weggestap het as kampi-one en Helshoogte wat hierdie jaar moes tevrede wees met tweede plek.

Dankie vir die komitees, die HK en elke seksie wat dié toutrek soveel beter gemaak het as wat Nenerva verwag het. Dit was die vertrapte veld en die blase op die manne se hande, wat ons ‘n paar dae later met ‘n groot opgewondenheid en ‘n warm hart steeds laat terugdink het aan ons suksesvolle vriend - Rugged en Tugged.

- Nadine de Wet

Die manlike knape van ons generasie geniet dit om hulle

spiere en krag te wys.

“”

5

HUISDAN

S

Huisdans: die een dans waarna almal die hele jaar uitsien (wel,die seniors altans). Ek was nog nooit van tevore by so ‘n dans nie (aangesien ek eerstejaar is), en ek het al mooi geleer dat jy niks van universiteit mag vergelyk met enige iets wat op skool gebeur het nie, want die verlede kom nie naastenby by die standaarde wat in Minerva ges-tel word nie. Maar as almal opgewonde is, kan jy nie verkeerd gaan om ook so ‘n bietjie entoe-siasme te wys nie.

Jou matriekafskeidrok is blykbaar gepas vir die geleentheid (of so sê dis seniors), maar vir die van ons wat nie vir die Eerstejaarsindroom kon, uhm, wegdraf nie, is ‘n nuwe (of geleende) rok tweede beste. Grimering en hare word tydens elke middagete en koffie kuiertjie bespreek sodat almal verseker is dat niemand dieselfde gaan lyk nie – jy sal mos tog nie daarvan hou om die spot-light te deel nie. . .

Vinatge Circus

Met ‘n tema soos Vintage Circus kan jy mos net jou verbeelding laat gaan. Die Ringmistress het van vroeg af al haar monkeys uit die barrel ge-gooi, sodat hulle die “tent”, twee fotohoekies en ongelooflike dekor kon opstel. Terwyl van ons eers ontslae moes raak van ons bearded (of ee-rder moustached) ladyness, het ander hulle lyf Juggler gehou sodat als by die stadsaal perfek kon wees vir wanneer die performers en hul met-geselle opdaag.

‘n Metgesel is natuurlik ‘n KRITIEKE deel van jou aand. Niemand wil graag met The World’s Tallest Midget of The World’s Smallest Giant opdaag nie. Jy beplan haarfyn vir wie jy gaan vra (en hoe en waar en wanneer – sommiges maak hierdie deel van die dans ‘n event op sy eie).

Jy sal jou keuse op die volgende criteria baseer:

Narre – Hulle is goeie entertainers, laat jou lag en skakel goed in by die res van die groep. Daar’s geen ongemaklike stil-tes nie, net ‘n lekker aand met iemand wat net so graag soos jy daar wil wees. Pasop net vir die aandagvrate - partykeer ruk hulle ‘n bietjie handuit en probeer die show steel. Ongelukkig is daar ook nie net goeie narre nie. Nee... daar is van dié wat ‘n goeie indruk skep voor die dans, maar wanneer julle aan die tafel sit: “Ek dans nie hierop nie.”, “Ek wil nie met an-der mense praat nie.”, “Kom ons sit net die hele aand hier en doen niks nie, dan kan ons tenminste sê ons was hier.” Daar is van hulle, en as jy per ongeluk saam met so ‘n Downer is, is daar net een ding om te doen as ‘n goeie metgesel: los hom by die tafel en gaan geniet jou aand.

Trained Animals – Stil en rustig oor die algemeen, maar laat hom los by ‘n dans en hy laat sy inner animal los! Dis ‘n baie lekker date, hy sien kans vir alles en ge-niet homself gate uit. Hy hou ‘n gesprek goed aan die gang en jy is so bly jy hoef nie die hele aand te babysit nie. Maak net seker dat hierdie animal ge-pottytrain is, anders moet jy hom heel aand aan sy leash hou.

Daredevils – Dis nou vir meisies wat van ‘n bietjie opwinding hou. Op die dans-vloer het hy geen problem om enige waaghalsige toertjies met jou uit te voer nie: hy tel jou op, draai jou rond en doen enige ongewone danspassies wat jy wie weet waar geleer het nie (maar dit werk!) Pasop net vir die radius van julle swaaie, want daar is ander mense ook op die dansvloer en niemand wil ‘n klap teen die kop met jou dansskoen kry nie.

Akrobate – Dis my persoonlike gunstel-ing! Hulle is fiks, hou van dans en jy kan die hele aand met hulle gesels. Hulle beweeg geruisloos op die dansvloer en weet presies watter passies hulle kan doen en watter hulle eerder ‘n mis moet gee. Hulle is gemaklik met ander mense, want hulle is gemaklik met hulself. Dis ook een van jou makliker dates, jy hoef hulle nie die hele tyd op te pas nie. Wees net op die uitkyk vir die uiters gevaar-like “happy juice”, dit kan jou aand vin-ing agteruit laat gaan (veral as jy nog te nugter is om sy grappe te waardeer). Dis nie ‘n goeie gevoel wanneer jou talentv-olle akrobaat in ‘n algemene balancing act verander nie. Dan is daar niks om hom te onderskei van die gewone nar op die straat nie. NOT. FUN!

1

2

3

4

Ingehaak by die perfekte date, die mooiste rok en die beste verwagtinge, lyk jy en jou met-gesel soos die beeldskone assistant en die aantreklike kulkunstenaar waarop elke meisie ‘n geheime crush het – maar vir die toekoms, hou dit net asseblief so en moenie in die side show attraction van die aand verander nie... Baie dankie aan Tineal Trethewey en haar komitee vir ‘n onvergeetlike aand – julle het julself goed van jul taak gekwyt. Volgende jaar se HK het groot skoene om vol te staan!

9

Dink aan vuurwerke – nie die goedkoop soort wat ons ken omdat ons nie ons honde wil bangmaak nie - die soort wat altyd in die

flieks geskiet word. Almal staan in afwagting as dit aangesteek word. Die helder vlammetjies skit-ter en sis eers net op die grond en dan ewe skie-lik (so gou soos wat die einde van die jaar jou bekruip) verskiet al die verskillende dele van die vuurwerke in enige en alle rigtings moontlik.

Volgens my is dit presies hoe die eerstejaaars van 2012 was (nie in die sin dat ek voel mense moet eers vuur onder ons maak voordat ons spark nie!). Meer in die sin dat ons aan die begin van die jaar hier afgelaai is, elkeen ‘n vuurwerk, maar nog noo-it aangesteek nie. Met MAD² is ons saamgebind en iewers, ek is regtig nie seker waar nie, miskien Bondelsport, miskien by die klingelseremonie of miskien al die eerste dag toe ons ‘n kreet moes uitwerk, is ons aangesteek. En ons het gebrand, maar nog nie veel gedoen nie.

Eerstejaars

Ons het seker maar gewag vir die regte tyd of ge-leentheid – ek bedoel, niemand wil verskiet as jy alleen is nie, jy wag geduldig tot jou instink vir jou se: NOU! En dan vat jy al die energie wat jy nog heeltyd spaar en jy skiet so hoog en ver as wat jy kan. Jy en jou vlammetjie maak soveel geraas en lig as wat jy kan. Jy maak seker dat almal jou sien en hoor en jy doen soveel as wat jy kan. Net so voel ek dat ons eerstejaarsgroep aan die be-gin van die jaar miskien ‘n bietjie terug gehou het.

Jy en jou vlammetjie maak soveel geraas en lig as wat jy kan. “ ”

Ons het net gewag vir die regte tyd en toe gee ons alles vir die huis. Ons deelname is baie en di-vers. Ons neem deel aan sêr, sport (en die netbal wen die eerstejaarsbeker), toneelfees, komitees en wat nie als nog nie? Dis asof ons net besef het wat ons wil en gaan doen en elkeen het hulle beste gegee.

Natuurlik is dit nie net die eerstejaars wat aan al-les deelneem nie (komaan, ons moet leiding van iewers af kry). Die seniors en HK moet natuurlik ook bedank word vir hulle awesome hulp, ek dink nie ons sou veel bereik het sonder julle nie.

Ek dink dat ons as ‘n eerstejaarsgroep ontplof het. Ons het onsself oral laat sien. As ek terugkyk op die jaar, is ek trots om te sien wat ons tot dusver vermag het: ons eerstejaarskomitee het regtig ‘n fantastiese eerstejaarsdans gereël, Elsa en Lizl is tweede in Maties’ Talent, die eerstejaars het die sokker teen die seniors gewen. . . En dan noem

ek nie eens al die individuele prestasies nie!

Alles verloop natuurlik nie seepglad nie, maar tot dusver hanteer ons enige problem wat voor ons deur gesit word tot die beste van ons vermoë. As dit is hoe ons ‘n jaar hanteer wanneer ons nie sek-er was wat om te verwag nie, dink net wat ons al-les volgende jaar kan regkry wanneer ons duide-like doelwitte van die begin van die jaar af het? Skyn liggie skyn en REPRESENT!

Een trein. Een bestemming. Een emmer punch. . . These were the ingredients chosen to create

the perfect skakel, but the eerstejaar-skomitee accidently added two extra ingredients to the concoction: Minerva and Helderberg.

Dis ‘n fris oggend en al die eerstejaars in Minerva is in rep en roer. Daar lê ‘n lang dag voor en ons moet betyds wees sodat almal saam treinstasie toe kan stap (wat, vir die rekord, omtrent niemand geweet het waar dit is nie). Helderberg moes natuurlik al wie weet wanneer vertrek net om be-tyds in Stellenbosch te wees. Nadat ons die sce-nic route gevat het (dink: Aandklas, Lewis, Dros

Trein na ‘n goeie MAL² 2013

en DAN die eintlike pad), het ons die trein gehaal. Ek moet seker noem da tons ‘n persoonlike to-ergids MET ‘n helder rooi vlaggie gehad het EN ‘n gereserveerde afdeling in die trein (royal treat-ment? Yes please!) Die feit dat niemand die toer-gids tannie se stem kon hoor nie het gelukkig nie gekeer dat ons by die regte stasie (dis nou Sout Rivier) oorgeklim het nie – as daai vlaggie eers begin waai soos ‘n opgewonde Labrador se stert, dan weet jy as jy nie nou van hierdie trein afkom nie, gaan dit ‘n one man skakeling wees. . .sonder punch. Die gereserveerde kompartement het ons beskerm van vreemdelinge, of hulle van ons?

In Kalkbaai aangekom, het ons kans gekry om self die plek te verken – met ‘n duidelike waar-skuwing dat as jy nie kwart voor drie weer by die stasie is nie, moet jy maar die spore huis toe volg. Gelukkig is als wat belangrik is nie te ver nie en kon ons maklik Kalky’s se vis en chips sample, die hele hawe rondloop, in die restaurant gaan chill, cocktails by Cape to Cuba drink, klere koop, boeke lees, tussen die huisies rondloop en net die seelug inasem. Dis regtig asof ons in ‘n hele ander land afgeklim het! Die klein huisies en cob-blestone pad lyk asof hulle direk gecopy en paste is uit Griekeland. Dis natuurlik die ideale plek vir die griekse godin se kinders om te ontspan.

Terug op die trein is dit ietwat stiller, maar ook net tot ons weer asem geskep het – dan gaan die kuier net aan. Bar One? Nee wat, as ek ‘n 25 hour day wil hê dan skakel ek net saam met Helder-berg – dis in elk geval beter vir my heupe. Ons was immers betyds terug vir die rugby (wel, ten minste vir meeste van die eerste helfte en die hele tweede helfte). ‘n Treinskakeling hou mos nie by die trein se eindbestemming op nie, nee, dit hou aan tot die eindfluitjie blaas.

Dit was ‘n ongelooflike dag, en as dit is hoe ‘n nor-male skakeling gaan, kan ek nie wag vir JOOL-toer nie!

11

20 meisies. 7 instrumente. 10 liedjies. 5 medleys. 4 stemme. 2 leiers. 1 sêr.

sêrDaar is oomblikke in jou lewe wat al-

tyd ‘n glimlag sal laat as jy daaraan herinner word. Oomblikke wat jou laat bibber van trots so dat jy nie anders kan as om opgwewonde te raak nie. Soos wanneer ons Simply

the best sing of wanneer Minerva bondelsport wen of wanneer Minerva sêr op die Endler ver-hoog 567 mense na hulle asem laat snak. Dis sulke oomblikke wat jou laat besef dis alles die moeite werd.

Die sêr opset verander nie baie oor die jare nie. Elke jaar sit die sêr leiers deur soms martelende oudisies net om 20 uiters uitloopende meisies saam in ‘n sêr te plaas, die studente kultuurkomitee skryf ‘n boheemse liedjie voor en meeste mense vergeet van sêr tot die derde kwartaal wanneer almal weer skielik oorslaap in die Neelsie. Intus-sen swoeg en sweet 20 Minervianers gereeld in die Thomsaal op ‘n nagemaakte Endler verhoog vir ure se SER-crifice met ‘n klavier wat effens van uit noot uit is. Nie dat enige van die meisies kla nie, want jy loop nie by ‘n alledaagse sêr oefening weg sonder dat jou maagspiere kriewel van die lag nie.

Vanjaar se sêr was beslis iets besonders, met hule eie gelukbringer- Alana se woef mussie, ‘n verskeidenheid talentvolle soliste, hul eie onder-steuningsklub en dan natuurlik hul self verkon-digde sêr-freak sêr leiers Engela en Nesta.

Mi- -va

13

Ek onthou toe Engela se ouboet Paul die eerste keer sêr gesing het. Engela het altyd rondom sêr tyd uitspattig opgewonde geraak. Sy sou honderde woorde aframmel waarvan ek omtrent niks verstaan het nie, maar een ding was vanself-prekend: Engela droom om eendag sêr te sing. Ek het nog nooit vir Engela so gelukkig gesien soos sy sêr beleef nie, maar die beste is defnitief wanneer haar glimlag strek van oor tot oor as sy sommer net dink aan Misêrva.

Die eerste oggend van Eerstejaar JOOL staan daar so kort blondekop bondeltjie energie voor my en tap ‘n beat uit terwyl ons die huislied op die voorgras sing. Later leer ken ek die krulkop-pie as my musiek mal buurvrou, Nesta. Nesta met haar interessante musiek smaak, wat haar guitar sal uitruk en vir jou ‘n liedjie sal speelen ‘n koppie tee sal aanbied as dinge rof gaan. Nesta wat so bietjie begin vibreer as sy opgewonde is. Nesta wat altyd ‘n lied in haar hart en ‘n bons in haar swagger het.

Die twee het mekaar beslis goed aangevul in hul rolle as serleiers en ‘n beter span het ek nog nie tee gekom nie.

Sêr kamp was ‘n belewenis, in vergelyking met verlede jaar se koshuis verblyf was ons omtrent bederf by Vredekloof Accomodation met trots ge-borg deur Anuska en haar dierbare ouers tannie Natasja en oom Jaco. Drie ster akkomodasie, ‘n tee tafel met koekies, gemaklike stoele en DSTV in amper almal se kamers- dit was soos ‘n luukse vakansie. Die reën en koue windjie was net bi-etjiwe geniepsig toe die meisies in die motorhuis moes danspassie aanleer, maar gelukkig het Nes-ta se kleinsus, Rousseanne, hul lekker aan die be-

As Nadine eers begin Howl dan kriewel jou vel

met ‘n mengesel van angs en

opgewondenheid.

“

”

14

weeg gehou. Die naweek het ook gesorg vir groot vermaak soos Reegan, Nadia en Frances met hul verwerkings van Avril Lavigne en Elzette se vrees vir spinnekoppe.

Die dames het omtrent die manne van Dagbreek, Helshoogte, Eendrag en Majuba se kniee lam ge-maak tydens serloop.

En toe begin dinge ernstig raak. Minerva sêr sou Maandag middag sêr week open. Vroeg het die dames al begin regmaak, met Jean-Mari, Cara, Susan, Carron en Odette wat seker gemaak het dat almal perfek gelyk het. ‘n Atmosfeer van opgewondenheid het soos ‘n swerm bye in die Thomsaal gezoem, maar in hul pragtig uitrustings met hul donker oë wat gluur is die fantasie tema baie subtiel beklemtoon.

En toe gaan die sy deure van die verhoog in die Endler oop en uit stap Minerva sêr en vir 17 minute was ons almal vasgevang in ‘n magiese oomblik van al die emosies van liefde. Van Frances wat vir jou gluur met vampierlike neigings, die beatles medley wat jou na ‘n see romanse laat verlang, Elsa wat jou laat snak na jou asem en laat bons van trots elke keer as sy “O darling” en Elzaan

wat jou diep aangluur en met haar engel stem jou uitdaag tot die jivey afrika beat van we belong. En as Nadine eers begin Howl dan kriewel jou vel met ‘n mengesel van angs en opgewondenheid. En dan is dit verby …en vir ‘n oomblik probeer jy jouself terugruk na die werklikheid en voor jy dit weet is jy op jou voete en kan jy nie hard genoeg hande klap nie.

Weereens het Minerva sêr deurgedring na die semi-finaal saam met Huis Francie, Hippokrates Dames, Nerina, Sonop, Venustia, Lydia en Heem-stede. Ongelukkig kon hul nie deurdring na die fi-naal nie en het Hippokrates mans en dames albei as wenner uit die stryd getree.

Alhoewel Minerva sêr nie op kampus gewen het nie het hulle beslis die hart van elke liewe Minervi-aner gewen. Hulle harde werk het nie ongesiens gegaan nie en hulle beslis die standaard gestel vir jare om te kom. Net soos die vriende wat gemaak is nog jare sal saam kuier, saam lag en saam sing.

“A friend knows the song in my heart and sings it to me when my memory fails.” - Donna Roberts

Dit was een van die wonderlikste dae van jou lewe. Vir die meeste mense is dit ’n mylpaal. Daardie dag wat jy vir die laaste keer skool toe stap, daardie laaste vraestel skryf en vir oulaas jou skoolklere aantrek. As jy nie so gaaf was om dit aan die skool se klerebank te skenk nie of aan jou arme jonger sussie nie, hang dit maar nog die he-eltyd in jou kas – ’n vae herinnering as jy by die huis kom dat jy wel in jou jonger dae net ’n skoolkind was.

HUIS DANSFONDS

Ons is almal terug gevoer na ’n plek waar daar nog ’n snoepie is en waar hopscotch

en spin the bottle gespeel word.“

”

Tot die dag wat jou universiteit se huisfondsdans se tema “Back to School” raak. Juliana Kotze, die HK-lid wie se portefeulje hierdie gebeurtenis was, vertel hoe hulle toe sy nog op skool was, een keer ’n pakkie van die huis af vir ’n Matie-student moes bring. En dit was toe niks anders as Outeniqua-skoolklere vir haar huisfondsdans nie!

Geen wonder 5 Mei het soos reünie in Minerva se eetsaal gevoel nie. Oombliklik is ons almal terug gevoer na ’n plek waar daar nog ’n snoepie is, hopscotch en spin the bottle gespeel word, en waar jy uit ’n anonieme glas drink! Ou skoolvetes is onthou, waar beste maatjies nou langs mekaar gesit het in die kleure van Interskole-aartsvyande. Hierdie jaar se huisfondsdans is een wat almal wat dit bygewoon het nog lank sal oor praat. Nie net was daar meer bywoners as in vorige jare nie, maar ook was dit die een wat die meeste wins ooit al gemaak het. Dit terwyl daar vir die eerste keer ’n DJ gehuur is. Alles dui op ’n komitee wat vooraf mooi beplan het en ekstra aandag aan detail ge-gee het.

Dit kon selfs tot op die tafels gesien word, met krytstukkies op die tafels waarmee mens lekker kolletjies en kruisies kon speel om vinniger tuis in die skoolklere te kon voel. Die kospakkies het die gevoel verder versterk, met ’n lekker kasie, broodjie, sappie, pakkie tjips en brownie vir ete. Later die aand het almal so terug verlang na die dae van netheidinspeksies en pouse-hou dat die grootste droom van enige skoolkind, nou sonder enige onderwyser-valkoog, kon uitgeleef word. Die tema is behoorlik kop-toe gevat en net soos ’n rebelse skoolkind kan, het ’n appel of wat deur die lug getrek.

Juliana is van mening dat sy baie te danke het aan haar fantastiese komitee. Syself het baie hard gewerk, maar “om te hoor dat almal dit so geni-et het, maak dit vir my vreeslik lekker!” Hulle het baie komplimente oor die fotohoekie gekry, wat gespog het met ’n rerige groenbord en wit kryt, en ’n geel skoolbus wat later sommer tot op die dansvloer vir vervoer gesorg het!

Die groot kalender wat die dae afgetel het en die geel detensiestrokie wat herinner het is dalk nou ver weggebêre, maar dit was verseker ’n aand waaroor daar nog net so baie soos oor die goeie ou skooldae gepraat gaan word!

(PS. Juliana sê daar is nog ’n klomp glase oor, as iemand belangstel . . . ;))

17

Only the Brave… Dit is die leuse waarmee die Republiek van Helder-berg regeer word. Hieruit kan mens klaar aflei, dis nie sommer enige Jan Rap en sy maat wat die reg kry om

HELDER BERG

homself ‘n inwoner van die Republiek te noem nie. ‘n Ingebore trots en pat-riotisme soos min is daar in elke liewe “Swarra” (soos daar na hulle verwys word) se hart en optrede sigbaar.

18

Waarskynlik is die Jack Wells (of dalk selfs die OMK vir die bevoor-regte ingelyfdes) so ver soos wat meeste Minervianers se kennis en ervaring van Helderberg strek. Agter die hekke van Helderberg is daar egter veel meer as net ‘n plek om te sosialiseer saam met die Swarras. Daar is ‘n geskiedenis waarop die Helderbergers reg het om trots te wees, ‘n Republiek in sy eie reg gebasseer op ‘n Grondwet wat verseker dat elke inwoner weet waarvoor hulle staan. Daar is ‘n tipe broederskap wat onvergelykbaar is en eenheid waarna elke koshuis streef. Die geskiedenis rondom die grond waarop Helderberg opgerig is begin reeds in 1680.Die ontstaan van die koshuis was na die Universiteit Stellenbosch, na die Tweede Wêreldoorlog, be-huising wou verskaf vir soldate wat terugkeer en wou kom studeer. Nog ‘n interessante feit is dat, omdat Piet Retief Straat nog nie daar was nie, an-der Stellenbosch-inwoners (onder andere Paul Roos laaities) deur Helderberg se perseel moes loop en ry. Daar is vining ‘n plan gemaak, want niemand loop deur (óf óór) Helderberg nie.Die verklaring van Helderberg as ‘n republiek was

natuurlik ‘n groot gebeurtenis wat die koshuis van-dag laat uitstaan bo ander koshuise en hul tradi-sies. Die eerste vlag-hysing was die begin van ‘n nuwe era. Daarna was daar nie meer ‘n prim nie, maar ‘n President (like a boss, net beter) en is die HK na verwys as die Kabinet.Die Jack Wells, Helderberg se klub waarop hulle uiters trots is, is wyd en syd bekend en Minervi-aners word aangeraai om ‘n draai daar te gaan maak vir so ‘n voorsmakie van die Swarras en wat vir ons voorlê. Jy mag dalk verseker dat jou Jooltoer ekstra “jolig” is. Ons is immers hier om vriende te maak, of hoe?Die Republiek van Helderberg is duidelik nie “maar net nog ‘n manskoshuis” nie, en daarom gaan Jool 2013 (kom ons wees gou eerlik, nie-mand noem dit MAD² nie) nie “maar net nog ‘n jool” wees nie.- Erika Beukman

Daar is ‘n tipe broederskap wat onvergelykbaar is en eenheid

waarna elke koshuis streef.

19

Sucelle Olivier het groot planne gehad met die geestelike portefeulje sedert dit aan haar toegedien is. Die Here se planne vir die jaar was egter nog groter! Terwyl meeste Minervianers tydens die

Junie/Julie vakansie lui lekker uitgerus het, het Sucelle begin woeker met planne vir die grootste United Thirst wat Minerva nog gesien het.

United Thirst is nou nie meer eenvoudig een oggend se praise and worship en ‘n vinnige boodskappie waar 40 meisies opdaag nie. Dit is nou ‘n kampus wye konverensie waar daar meer as een persoon deel wat die Here in haar lewe gedoen het en op haar hart gelê het vir die aand. Van 40 na 400! 400 Meisies wat gebless word, 400 wat saam loof en prys en 400 meisies wat daardie aand uit hul comfort zones geruk is.

16 Augustus breek aan en Minerva se eetsaal lyk pragtig. Die MOVE-komitee het die dag hul kamer-punte verdien met al die stoele wat uitgepak moes word, dekor wat opgesit moes word en baie an-der voorbereidings. PEACE, HOPE, LOVE… die woorde waarmee die meisies gebless word soos hulle opdaag. Sou dit hulle nie welkom genoeg laat voel nie, word hulle na die koffietafel verlei.

Ek onthou hoe ek nog 15 minute voor die tyd, in my menslikheid, bang was vir teleurstelling. Die eetsaal was nog feitlik leeg. Maar die Here is groot en Hy weet wat Hy doen. Tipies van Stellenbosch-studente daag die meisies in massas op die nip-pertjie op. Soos ek voor in die eetsaal staan hang my kakebeen op die grond soos ek in verbasing dophou hoe die meisies instroom – verskillende ouderdomme, verskillende koshuise, verskillende

United ThirstUnited Thirst – steeds ‘n teerpuntjie vir sommige mense. Dit is alge-meen bekend dat baie teenstrydige opinies na afloop van die funksie soos honderde balletjies van die mure af gebons het. Daarom moet julle my verskoon wanneer ek hierdie artikel uit ‘n persoonlike oogpunt skryf. ‘n Neutrale uitgang sou in ‘n baie oppervlakkige artikel ontaard. Om dood eerlik te wees het ek amper myself oortuig om bloot die ar-tikel uit hierdie uitgawe van Pallas te los – daar is reeds op genoeg tone getrap. Maar United Thirst was deel van die jaar wat Minerva weer op die map gesit het. Dit het golwe gemaak. Baie meisies het hul sê gesê. Nou is dit my kans om met julle te deel hoe ek dit ervaar het.

20

tale en verskeie dinominasies – almal saam om een rede: hulle is dors vir die Here.

Die aand word afgeskop met praise and worship. Ek is oortuig dat alle Minervianers wat gedink het hulle gaan eerder leer, het maar ook afgekom eet-saal toe soos ‘n kombinasie van instrumente en 400 dames se stemme los laat in die koshuis.

Sucelle is eerste aan die woord. Sy deel haar ge-tuienis in die mooiste Engels wat ek nog oor ‘die Vrystaat-boertjie’ (soos sy daarvan hou om na haarself te verwys) se lippe hoor kom het. Dit al-leen is genoeg om enigiemand wat haar ken se hart te laat bloei van trots. Haar getuienis is tref-fend en ek glo baie meisies kon daarmee identifi-seer. Sy vertel van die konservatiewe agtergrond waaruit sy kom en die groei-proses wat sy deur-gaan het om te kom waar sy nou is, waar sy haar geloof voluit uitleef. Dit was verfrissend om te hoor hoe ‘n student so openlik en met soveel sekerheid in haar hart deel met ander studente.

Volgende hoor ons van Lettie Schoeman. Sy was self prim van Minerva ‘n paar jaar terug en lei nou die NG kerk in Wellington. Ek bewonder haar vir hoe gemaklik sy in haar eie vel is, selfs voor 400 meisies. Sy gesels met ons asof sy ‘n gesprek met ‘n vriendin het. Ek is aangeraak deur haar getuienis oor hoe sy haar man ontmoet het en haarself gevind het. Die vraag wat sy in ons harte agterlaat is ‘wie is ek as ek al my vriende, families en geliefdes weghaal?’ Sy herinner ons dat die Here eerste moet wees in ons lewens en dat ons lewens om Hom gesentreer moet wees.

Laastens is Lucille May, een van die pastore by Shofar Stellenbosch, aan die woord. Sy gee die hoof boodskap vir die aand. Die boodskap was treffend, op die man af, radikaal, buite meeste meisies se comfort zone, maar ook waar volgens die Bybel. Aan die einde nooi Lucille meisies voorentoe om gevul te word met die Heilige Gees en vir gebed. So baie meisies het dit voorentoe gewaag dat ons die stoele moes terugskuif. Daar is egter toe ook baie meisies wat so ongemaklik gevoel het dat hulle die saal moes verlaat.

En so is daar toe gemengde terugvoer oor die funksie. Baie meisies het daaroor kom gesels met Sucelle of ander HK-lede. Meisies was deurme-kaar, onseker, sommiges kwaad en sommiges baie geaffronteer. Dus is dit hoe United Thirst Feedback ontstaan het. Die doel was om ‘n ge-leentheid te skep om die vloer oop te maak vir vrae, opinies en voorstelle sonder oordeel van eni-ge kant af. Die geleentheid het goed uitgedraai. Al het daar min meisies opgedaag, was daar openlik gesels oor hoekom die funksie mense geaffronteer het, wat die eintlike bedoeling was en hoe om die volgende United Thirst te benader.

Ek wil afsluit met my eie opninie. Ja, Lucille het ‘n baie radikale boodskap gelewer en ja, sy het dalk nie haarself altyd goed verwoord nie. En ek stem saam, daar moes dalk meer tyd toegeken gewees het aan Lettie, sodat dit werklik verskillende di-nominasies was wat op ‘n gelyke vlak bymekaar kom. Tog glo ek dat die aand ‘n goeie uitkoms gehad het. In my opinie is Stellenbosch-kampus ryp vir radikale boodskappe soos die. Die mei-sies wat na vore gegaan het vir gebed en daardie aand hul harte vir die Here gegee het of gevul was met die Heilige Gees, se lewens is verander. Ek glo ook dat die meisies wat die saal verlaat het se lewens verander is. Ja, dit is ‘n dapper stelling om te maak. Ek voel egter dat die stelling geregtig is, omdat baie van daardie meisies daar uitgestap het en daaroor begin gesels het. Hulle het begin vrae vra en begin ondersoek. Dit is goed om nie alles wat mense aan jou te vertel soos soetkoek op te eet nie. Maar hulle het daardie saal verlaat en die waarheid vir hulself begin soek.

Dus sal ek graag elke meisie wat steeds geaffron-teer voel deur wat daardie aand gesê is of gebeur het uitdaag om daaroor te gesels met iemand. Gaan lees jou Bybel of bid daaroor. Gaan stel ondersoek in totdat jy vrede het. Al voel jy ook net sterk oor veranderinge wat volgende jaar ingestel moet word in die funksie – gaan sê vir iemand en moenie toelaat dat dit in jou hart broei nie.

Ek is vol vertroue dat Minerva kan uitsien na selfs nóg ‘n groter en beter United Thirst volgende jaar. ‘n United Thirst waar daar geleer is uit die foute van hierdie jaar. ‘n United Thirst waar meer koshu-ise betrek word. ‘n United Thirst met meer balans. ‘n United Thirst waar meisies se lewens verander gaan word.

- Michelle du Toit

Ek bewonder haar vir hoe gemaklik sy in haar eie vel is, selfs voor 400 meisies.

21

HK 2011/2012 meer as net maties

Minerva was hierdie jaar in die bevoorregte posisie om een van DIE beste HK’s nog te hê. Die 14 dames het nie net Minerva se leuse “meer as net ’n Matie” uit-geleef nie, maar hulle was ware griekse godinne van wysheid, skoonheid en kunste. Dit is met ’n seer hart wat ons hulle groet aan die einde van ’n suksesvolle termyn en ons wens hulle vo-orspoed toe vir die pad voren-toe. Ons sal hulle altyd onthou vir hulle passie vir die huis, die warm glimlagte, opregte liefde en al die eindelose pret.

22

Alri van Schalkwyk is liewe Jesus se eie oo-gappel kind. Alhoewel sy mal is van haar krulkop tot by haar tone het sy tog ’n

diep kant. Sy was hierdie jaar as HK-lid verantwoordelik vir die bondelsport, MAD2-toer, HK kantoor en skoon-hede. Dit is ’n veilige afleiding om te maak deur te sê dat Alri haar uitstekend van haar taak gekwyt het met ’n bondelsport oorwinning, geestige MAD2-toer en suk-sesvolle Mejuffrou Minerva agter die rug.

Die herinneringe van bondelsport 2012, die “gees-ste” eerstejaars en die sing van “Simply The Best” wat die trane laat rol het sal sy nog lank koester. As HK-lid het dit vir Alri baie beteken om die geleentheid gegun te word om ’n verskil in die huis te maak en ook in spesi-fieke mense se lewens. Sy is ook dankbaar vir die ver-skil wat mede Minervianers in haar lewe gemaak het sonder om dit te weet en vir die respek en warmte waarmee sy behandel is sodat Minerva haar kon vorm hierdie jaar. Die hartsvriendinne wat sy op die HK ge-maak het en al hulle “inside jokes” sal sy ook nog lank met haar saam dra. Alri het ook die interaksie met die eerstejaars baie geniet en as sy dink aan Minerva se “eerstejaar babies” kan sy nie help om te glimlag nie. “Julle maak my hart warm”

Alri is absoluut mal oor die dames van Minerva en wil graag net nog beter vriendinne raak met elke Minervi-aner. Gevolglik gaan sy volgende jaar aan bly in Miner-va en beplan om deel te word van die Sigma Klub. Sy wil steeds so veel moontlik deel wees van al die koshuis dinge, maar met die verpligitnge van HK-lid wat vir eers verby is gaan Alri baie tyd op hande hê so gaan loer gerus in vir ’n koppie koffie, want Minervianers julle maak Alri se hart warm.

Amorei van der Westhuizen is ’n baie rustige persoon met ’n

groot liefde vir mense en al die Annigangers kan van haar omgee en liefde getuig. Sy was hierdie jaar ver-antwoordelik vir die HK portefeuljes van MAD2 admin, March for Madness, ’n elegante en heerlike Damesd-ag, stylvolle klerasie en leierskapsontwikkeling.

Sy sal altyd van Minerva onthou dat sy nog nooit so lelik gelyk het soos in jool met haar vishoedjie en hemp wat op haar knieë gehang het nie, die beste tye van haar eerste tot haar laaste jaar en die hartsvriendinne wat sy gemaak het. Dit is met ’n seer hart wat Minerva haar aan die einde van die jaar groet, maar gelukkig is dit nie die laaste wat on van Amorei gaan sien nie, want natuurlik gaan sy nog gereëld kom inloer.

Van HK wees sal Amorei altyd die skakelings onthou en is sy dankbaar vir die 13 vriendinne wat sy bygekry het. Sy beveel aan dat julle elke dag op Stellenbosch MOET geniet en soveel mense moontlik ontmoet.

23

Delene Henning met haar sprankelende per-soonlikheid is altyd

gewillig om iets nuuts te leer en baie hulpvaardig. Dis ook waarom die rol van HK-lid haar soos ’n handskoen gepas het. Sy was hierdie jaar verantwoordelik vir die HK-portefeuljes van gemeenskapsbou, housewarming, argief en oud Minervianerbond.

Die skakelings en die feit dat sy as HK-lid so baie nuwe mense ontmoet het was beslis vir haar ’n hoogtepunt. Dit was ook vir haar baie spesiaal om die ander 13 HK-lede beter te leer ken en sodoende het sy ongelooflike vriendinne gemaak.

Die manier waarop almal altyd Mineeerva skree, die rooi hoedjies en die mal, baie gees sal sy altyd onthou. Delene beplan om volgende jaar net hier in Mineva te bly. Sy sê dis ’n MOET dat mens elke liewe oomblik in Minerva moet geniet, want die tyd gaan baie vining verby en “the best way to prepare for life is to begin to live”.

Inge Ferreira is ’n eerlike, rustige, lo-jale en ietwat quirky persoon. Sy glo dat almal voluit moet leef, jy

verder as jouself moet kyk en nie bang moet wees om dinge op ’n ander manier as almal om jou te doen nie. “And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.” – Friedrich Wilhelm Nietzsche

Sy was hierdie jaar verantwoordelik vir die HK porte-feuljes van kultuur, vensters, diversiteit en kritiese denke. Die 13 goeie vriendinne wat sy bygekry het was vir haar ’n hoogtepunt van HK wees en die drie tot vier uur lange HK vergaderings op Maandae wat sy nie meer hoef by te woon nie gaan definitief ’n leemte in haar dagboek los. Sy sal ook nooit Delene se konstante “waar’s Inge?” vergeet nie.

As sy terug kyk na haar jare in Minerva koester sy al die klein goedjies soos die gesprekke om die etenstafel na almal al lankal klaar geëet het, die vinnige inloer by ’n vriendin se kamer wat nie altyd so vinnig is nie, die hees stemme na ’n goeie sessie van “Simply the Best” en natuurlik die susters en lewenslange vriendinne. Daar gaan beslis ’n gaatjie in Minerva se hart wees aan die einde van die jaar as ons vir Inge groet, maar sy sê ons sal nie so maklik van haar ontslae raak nie, want haar slaapplek is klaar bespreek vir wanneer sy kom kuier.

Inge het so paar tips vir die van ons wat agterbly: Lib-ertas en Majuba se tafels dans die lekkerste. Huis Visser se Winter White Party is altyd pret, maar moet NOOIT ’n Kingfisher drink nie. Sing uit volle bors as Huis Marais “Shook Me All Night Long” of “We Built This City” speel. Dis ’n moet om ten minste een keer die Blou hoender te beleef. Dans op ’n kuierplek se stage, maar nie op jou eie nie. Klim op Stellenbosch Hotel of die Endler se dak en kyk na die sterre. Gaan soek die ossewa in die Neelsie en neem deel aan die Bib-rush. En laaste, maar nie die minste nie, MAAK DIE BESTE VAN ELKE OOMBLIK IN MINERVA, jy gaan dit mis as dit nie meer daar is nie.

24

Jana Hall is definitief die Groen kon-ingin van Minerva en as daar een woord is wat haar perfek

beskryf is dit “amaze-balls”. Sy glo dat as jy in vrede met jouself leef daar ten minste al ’n bietjie vrede in die wêreld is. As HK-lid was sy veantwoordelik vir die tweedejaars, instandhouding, groen en Minerva week. As groen HK-lid het sy seker gemaak herwin is in en na Minerva week weet almal wie ons is.

Dit is vir Jana moeilik om te beskryf wat sy spesifiek sal onthou van Minerva, want al haar Minerva herinnering is vir haar spesiaal omdat Minerva nie net ’n gebou is nie, maar ’n familie van vriendinne. Goed wat sy sal mis as sy eendag die beste koshuis in die wêreld moet verlaat sal die random koffies in kamers, nonsens praat, Feedem se middagetes en mislukte probeerslae om “8 minute abs” te doen.

Herwin gaan nog ’n hele tydjie in wees in Minerva, want vir Jana hoef ons gelukkig nie aan die einde van die jaar te groet nie. Sy gaan volgende haar haar kur-sus in Siviele Ingenieurswese klaarmaak en beplan om die tipe senior te wees wat al die eerstejaars gaan ron-djaag en oorreed om goed vir haar te doen omdat sy die Prim ken.

Juliana Kotze met haar sprankelende per-soonlikheid is altyd

reg vir pret en plesier, maar weet ook wanneer dit tyd is om skouer aan die wiel te sit. Sy is seker een van die gebalanseerdste Minervianers en is gereed vir die vol-gende uitdaging op haar pad. Alles wat sy aanpak, pak sy met passie aan en sy is voorwaar ’n “work hard, play hard” tipe mens.

As HK-lid was Juliana hierdie jaar verantwoordelik vir die bemarking, sosiaal, huisfondsdans, parkering en kamerindelings. Met haar bemarking agtergrond is dit g’n wonder dat die hele kampus na hierdie jaar pre-sies weet wie en wat Minerva is nie en na die jolige huisfondsdans weet almal hoekom sy “event manage-ment” wil doen – sy kan ’n prettige funksie reël! Die kosbare vriendskappe wat sy met die ander HK-lede gebou het en die Libertas skakeling het veral vir haar uitgestaan hierdie jaar op die HK.

As finale jaar BCom Bemarking student is Juliana se akademiese toekoms nog bietjie onseker, maar sy weet wel dat sy nog nie klaar is met Minerva nie en be-plan om steeds betrokke te wees. Haar passie wat sy vir Minerva het kan nie geblus word nie en sy sal altyd die manier hoe die koshuis MINEEERVAAA skree, soos ’n klomp skape in ’n kraal, maar met baie trots en passie, onthou.

Sucelle Olivier is ’n vreude-volle jong dame wat dol is oor Mar-

celle’s frozen yoghurt. Geloof is ’n baie belangrike deel van haar lewe en haar Christenskap leef sy voluit uit. Sucelle glo dat almal net menslik is, maar dat jy God moet toelaat om jou ’n lekker mens te maak en “if you can see the invisible, you can do the impossible”.

Geestelik, Seniordans en dienste was haar HK-porte-feuljes hierdie jaar. Dis te danke aan haar inisiatief dat Minerva kan spog met die aanbieding van United Thirst waaroor elke Minervianer baie opgewonde was. Su-celle sal al die lekker tye van HK-wees onthou, maar wat vir haar die meeste beteken het was dat sy die kans gegee is om vir iemand anders iets te kon beteken

25

Michelle du Toit is ’n e n t o e s i a s t -iese persoon

wat vreugde put uit die klein goedjies in die lewe. Sy is bitterlik lief vir die spesiale mense in haar lewe en is Minerva se eie “little miss sunshine”. As HK-lid was sy hi-erdie jaar verantwoordelik vir IT en media, publikasies en ’n genotvolle Minerva week. Michelle was ook die sekretaresse van die HK gewees. Sy het al die “inside jokes” en vriendinne saam met wie sy gewerk het op die HK geniet.

Klingel, Minervianers en die koshuis se gees sal nog vir lank met haar bly. Sy beplan om volgende jaar die “ul-timate” sluiper in die koshuis te wees wat die perfekte balans vind tussen deelname aan alles wat lekker is, soos Tour de Olymous, danse en hennedinee, en ab-soluut niks doen nie.

Michelle glo dat mens voluit vir die lewe moet gaan, veral op universiteit, want hier is so baie om te doen en om aan deel te neem. Sy glo mens moet jou tyd op Stellenbosch benut, want as dit verby is besef jy dat daar nog klomp goedjies is wat jy wou doen, maar nooit by uit gekom het nie. Soos Arthur Rubinstein sê: “I have found that if you love life, life will love you back.”

Nadine de Wet is ’n posi-tiewe bondeltjie energie met ’n on-

blusbare lewenslus. Sy glo vas dat sy in die 1950’s ge-bore moes wees en dat geel die antwoord op geluk is. Nadine dink ook dat water en oefening “overrated“ is en sal veel eerder ‘n koppie koffie geniet. Volgens haar moet geluk geskep en kanse gevat word om die beste uit die lewe te haal.

Die mense op die HK sal Nadine vir verskeie redes onthou: Michelle wat kinderlik aggressief kan raak oor 30’s wen, Amorei wat in Ackermans se babaklere pas, Ruzelle wat daagliks gaan kyk het of sy nog asem haal oor sy net 8 klasse per week gehad het, Jana wat haar tot 3 uur in die oggend kon wakker hou met YouTube video’s oor katte en babas. Sy sal ook nie MAD2 saam-met Majuba vergeet nie, want “keep calm en trou met ‘n witduif“ sal nog lank met haar bly. En laastens sal sy vir altyd vir “Seksie Seksie 8“ in haar hart dra. Nadine is dankbaar dat sy totsiens kan sê aan diens doen en half 7 in die oggend deurwagte uitlaat. As HK-lid was sy hierdie jaar verantwoordelik vir eerstejaars, publikasies, bemarking en borge.

Minerva is die plek waar Nadine oor haar enkelkind sindroom gekom het en uiteindelik die 270 sussies gekry het waarvan sy nog altyd gedroom het. Sy settle na haar tyd hier net vir groot families. In Minerva het sy groot geword en regtig geleer hoe om vir ander lief te wees. Sy’t ook geleer dat alle “communial“ storte nie “foot fungi“ gee nie en dat ‘n koshuis regtig jou huis weg van die huis kan word.

Dit is ‘n teer sakie vir Nadine dat sy ons volgende jaar moet verlaat so alle sjokolade, speckled eggs, cute baba hondjies en lang drukkies is welkom. Nadine gaan volgende jaar die onbekende aandurf. Sy gaan New York toe gaan en haar loopbaan in Fashion Styling afskop.

Sy dankbaar vir elkeen wat ‘n invloed op haar studen-te lewe gehad het – van Miserva, haar twee oulike little susters tot al haar hartsvriendinne en elkeen met wie sy ‘n geselsies aangknoop het in shower hour. “Tannie Nadine moet vir eers koebaai sê, maar I’ll send a post-card honeys.”

26

Ruzelle van Rooyen is ’n liefdevolle persoon wat baie geseënd is

en met die vrede wat sy van haar Pappa Vader af kry sal jy haar die meeste van die tyd met ’n huppel in haar stap en ’n glimlag op haar gesig sien. As HK-lid het Ruzelle hierdie jaar die “agter die skerms” portefeuljes gehad van tesourier, gelukwensings en bedankings en boete en beleid. Sy het haar uitstekend van haar taak gekwyt en seker gemaak dat elke Minervianer met ’n rustige hart kan slaap.

Sy het die voordele van HK wees baie geniet, want wanneer daar iets AWESOME gebeur het, was die HK altyd die eerste wat daarvan uitvind EN natuurlik ook om te lag vir die lang gesigte wat by hul kamers uit- of by trappe afgehol kom vir brandontruiming as sy rustig al haar dinge om dit kon beplan... Die mense wat mens ontmoet en die tye wat die HK as vriendinne saam kon spandeer, lag, huil en gil sal sy vir altyd in haar hart dra.

Ruzelle sal altyd van Minerva onthou hoe sy liefdes-verklarings op die vrybankies afgeluister het, die lewenslange vriendinne wat sy hier gemaak het en... MINEEERVAAA! Sy is dankbaar dat die dames van Min-erva haar gehelp het om Minerva haar huis weg van die huis te maak. Volgende jaar gaan ons haar beslis nog sien, want sy beplan om haar honneurs in Kwanti-tatiewe Bestuur te doen.

.

Suzanne Theron is ’n g o - g e t t e r wat staan vir

waaraan sy glo, want “whether you think you can or you can’t, you’re right!” Sy is ook baie vriendelik mei-sie wat mal is oor student wees en “love” dit om sim-pel dinge saam met haar vriendinne aan te vang. Sy het hierdie jaar BSc Menslike Lewenswetenskappe met Anatomie geswot en gaan volgende jaar haar NOS doen so die huis gaan haar beslis nog sien, want sy gaan nie in seksie 13 bly nie.

As HK-lid was Suzanne hierdie jaar verantwoordelik vir die portefeuljes van eerstejaars, eksterne bemarking en borge. Suzanne het veral haar eerstejaars porte-feulje geniet omdat sy mal daaroor is om met mense te werk en sy kon sien hoe elke klingel in ’n ware Minervi-aner ontpop. Die klingels van 2013 kan spyt wees dat hulle nie so oulike “eerstejaars-mamma” gaan hê nie.

Suzanne wil net vir die HK van 2011/2012 baie dankie sê vir die lekkerste jaar van haar lewe tot op datum. Elke lag sessie, harde werk en al die omgee het vir haar baie beteken en julle almal het diep in haar hart in-gekruip. Aan die HK van 2012/2013 wil sy net sterkte sê met die termyn en dat julle elke oomblik moet geniet.

Tineal Tretheway describes her-self as “the last man stand-ing” that believes that you

have to eat cake because life is short. As member of the HK she was responsible for sport, vensters, huisdans and the storerooms. The fact that she was storeroom HK was a highlight for her.

Being HK was fun for Tineal and she especially enjoyed the skakels, jooltoer and jool. The frienships she formed with the other HK members is very special. She will al-ways remember the peanut butter and syrup toast, aka first year spread, late night chats with her ex-room-ies after a nght out and the vry-bankies.

Next year Tineal plans on focusing on her squash and “man-vang” because according to her time is running out. Minerva will still see a lot of her because she is not planning on becoming a “sluiper” and will be doing her NOS or honors in “kinderkinetika”.

27

Lisa Lotter is ’n saggeaarde, emosionele dame wat baie omgee vir mense. Sy is passievol oor die dinge waarin sy glo

en vandaar haar hardwerkendheid. Sy glo dat mens elke geleentheid wat aan jou gebied word moet be-nut, want tyd vlieg en ook omdat “people remember you not for what you plan to do, but for what you’ve done”.

As onder Prim van 2011/2012 was Lisa verantwoordelik vir akademie/mentors, veiligheid en klusters. Megan, onder Prim van 2012/2013, het beslis ’n paar groot skoene om vol te staan. Die aspek van HK wees wat Lisa die meeste geniet het was om met so ’n groep “stunning” mense saam te werk, om deel te wees van ’n span wat saamwerk sonder om vas te sit en om ’n spesiale kant van elke meisie op die HK te sien en op ’n ander manier te leer ken. Dit was ook natuurlik vir haar lekker om nuwe mense te ontmoet en ’n verskil in die huis en ander meisies se lewens te maak.

Minerva se gees, die gesprekke wat sy van die voor-gras af gehoor het, Vensters, Bondelsport, al die danse, die mal tye met “Simply the Best” en sommer net enige plek waar ’n klomp Minervianers bymekaar was sal Lisa nooit vergeet nie. Die kuier en lag in mekaar se kamers met die lewenslange vriendinne wat sy gemaak het is vir haar baie spesiaal. Sy sal ook altyd die opregtheid van die mense wat sy in Minerva ontmoet het koester.

Lisa gaan ons aan die einde van die jaar groet, maar gelukkig is dit nog nie die laaste wat ons van haar gesien het nie, want sy gaan steeds in Stellenbosch bly en verseker by ons kom kuier. Sy is dankbaar vir die by-drae wat elke Minervianer oor die afgelope vier jaar in haar lewe gemaak het, vir almal wat al die lag en trane beleef het en Minerva ’n onvergeetlike ervaring gemaak het wat sy vir niks in die wêreld sal verruil nie.

Deep down she is still a little girl from a farm in the middle of nowhere, she is a pure romantic at heart an really love people and socializing...

Claudia was the Prim 2011/2012 of Minerva and

she did an amazing job. Her HK portfolio was Sigma Club and she had a load of other responsibilities as Prim. She’ll never forget all the times she had to chat to 270 girls and the entertaining girls on the HK who even made the HK meetings fun. Great memories were also made from evenings chatting, events and of course the “skakelings” where some of our girls showed their true colours.

The past year Claudia tried to discover how the world works while doing her Honours in Economics. She plans to still be around next year finishing her studies and be-ing involved in campus activities but reckons that in 2014 she’ll be of traveling. She love coffee/cupcake dates end also to listen and to solve problems. So, if in the coming year you feel like there is anything you need go and chat to the little farm girl. Meanwhile, here is a letter from Claudia she wrote to all of us stay-ing behind in Minerva: 28

Hallo girlsBut there is a reason for it. What is more cheerful and puts a smile on your face more than a friendly hello? If you are walking by someone and instead of just

walking past there pops out a friendly greeting!

I feel that no one in Minerva should ever go unnoticed or fall between the cracks, so my encouragement to all of you, is to be the one that puts that smile

on a fellow Minervianers face! I also encourage all of you not to only look back and have been a well-loved young girl, but a young lady that excelled in all her endeavours. There is such a strong support network here in Minerva that

can help you to achieve your dreams or take a step closer to your goals.

Girls, time is short here at Stellenbosch, but besides that time is short in the best koshuis on campus- Minerva! So I’d say, as cliché as it sounds, make the most of it. But more importantly do those little things that you still can do, and if you have time to watch a whole season of series in a few days, trust me, there is

life out there that’s flying right by! So go for coffee dates! Explore the old town by yourself… Go for drives up Helshoogte and have a stop at the berry farm or Tokara. Otherwise I’d also say, there are so many girls here in Minerva that are quite honestly put…SPLENDID! (I know, who still uses the word splendid?!?!) So grab a hold of one another and make these years count! It’s difficult to place a value on emotions and memories, but I’d like to say friendship is priceless…

Something in life that we should never forget is the little romantic side every girl has, and I don’t mean in just the guy sense, but in the romantic life sense. Life is not just something that passes or song, but Life is a Romance. I think we should live life to the fullest and embrace the romance life in general has to offer us! Dream those dreams. Go for those goals. And never, ever forget to take the

time to be a “life romantic” and go for a stroll or smell the roses.

Minervianers, I find it hard to type and try to put into words my emotional at-tachment towards each and every one of you and towards this House. It has been such a privilege. It has been such a blessing. And it has been such an

honour, to have served as your Primaria for this past year. My thanks to you, for having granted me that. And above all, I hope I have been able to make a

difference (even a small one) in your lives.

(as far as I have been told those two words are some that I use sooo much)

xxx

GO!Ready, steady,

Met die opwinding van die 2012 London Olimp-iese Spele in die gange, het Minerva ook besluit om bietjie gees te vang. In die tweede week van “sosiale kwartaal” is daar ‘n nuwe tradisie be-gin: Minerva Sportweek! Die week se interseksie-kompetisies is afgeskop met ‘n baie vermaaklike Sumo wrestling-toernooi. Na Jolizna en Lize-Ma-rie almal se aand gemaak het, het Katrien soos ‘n werkgewer vir almal gewys wie is baas en so die titel vir seksie 4 huistoe gevat.

Daar is ook vir die gulsige deelnemers ‘n kans gegun om te wys waartoe hulle instaat is in die kos-afdeling. Liezl Potgieter het seksie 8 se deel van die koek gevat toe sy die Burger eating-kom-petisie gewen het en Carron Jooste die laaste sap uit die lemoen gedruk vir seksie 3 met die Down-downs.

Vir die akademici is daar die geleentheid gegun om hul talente te toon in ‘n rondte van 30 Sec-onds. Seksie 2 het hier naam hoog gehou. Toe die eerstejaars teen die seniors te staan kom in ‘n spel van sokker, het die jarre gewys waarvan hulle gemaak is en weggestap met ‘n trofee ryker.

Die hoogtepunt van die week was beslis Interna-tionals by Nerina. Al die seksies het saam met hul “Rugged & Tugged-seksie” gewerk en is verbaas deur ons susterskoshuis se gasvryheid en gees. Elke land is baie kreatief uitgebeeld met iets te eet en drinke, maar Amerika (seksie 7) het gedomi-neer met hul McDonalds en Vodka Jelly Babies.

Baie dankie aan elke Minervianer wat bygedra het tot ‘n suksesvolle eerste Interseksie Sportweek.

30

Quiz!Boyfriend>>

Is jy gereed om ‘n kêrel te hê? Neem hierdie vinnige quiz en vind uit!

1a

b

c

2a

bc

3ab

c

4a

b

c

5abc

6a

b

c

Hoeveel vryetyd het jy tot jou beskikking?

Jy het genoeg vryetyd. Jy’s betrokke by’n paar komitees, maar hulle neem nie jou lewe oor nie.Nie veel nie. Jou schedule is vol geboek! Jy’s gelukkig as jy jou swottings kan inpas tussen al jou afsprake.Jy het al die tyd in die wêreld. Jy maak gewoonlik jou swottings klaar voor 5, sodat wanneer klas verby is, jy af het!

In jou mening, wat is die beste manier om ‘n gebroke hart te vermy:

Om ‘n backup ou’tjie te hê vir in geval die ander ou ‘n totale ass is.Om jou hart te beskerm deur net vinnige flings te hê, en niks meer nie.Om eers vriende te wees en nie oorhaastig in iets in te gaan nie.

Laat die kyk van Romantic Comedies jou wens jy het iemand spesiaal gehad?

Ja, dit laat jou altyd dink aan jou crush.Nee, nie eintlik nie. Jy geniet dit maar net om die fliek te kyk.Ja, hulle laat mens altyd wens dat jy als in die fliek eerstehands ervaar.

Wat sal die beste deel wees van om ‘n kerel te he?

Jy kan aan jou vriende bewys dat jy ‘n ou kan kry net so maklik soos hulle kan. Dis nie lekker om een van die enigste meisies in die vriendekring te wees sonder ‘n kêrel nie.Om te weet jy sal nooit weer hoef te soek vir ‘n date vir danse nie. Dit sal so lekker wees om nie daaroor ook nog te stres nie!Die besef dat jy iemand het om op te roep en mee te kan deel wanneer jy iemand nodig het om mee te praat. Dit sal lekker wees om ‘n ou se opinie te hoor partykeer.

Het jy gewoonlik ‘n crush op meer as een ou, op ‘n slag?

Ja—dis moeilik om nie te hê nie. Daar is net soveel oulike ouens op kampus!Omtrent nooit nie, jy’s te besig om eintlik aandag te gee aan sulke dinge.Nee, jy’t net een ou nodig.

Wanneer jy ‘n crush op ‘n ou het:

Doodle jy sy naam soos 1000 keer op jou notaboek.Doen jy niks daaraan nie. Dis jou persoon-like geheim.Praat jy met hom en kyk of hy enigsins bel-angstelling toon.

Op naweke hou jy daarvan om:

Van die week se stres ontslae te raak, deur met al jou vriende, insluitende jou crush, bi-etjie op te vang deur bbm/twitter/facebook/skype.‘n Girls night out te hê! Jy is mal daaroor om met jou vriendinne bymekaar te kom, lekker te skinder, mekaar se kaste om te dolwe opsoek na die perfekte outfit en me-kaar se hare en naels te doen.Sosiale byeenkomste van die universiteit by te woon, sodat jy op hierdie manier jou crush kan gaan ondersteun en aanmoedig.

Die grootste deel van jou vriendekring:

Het almal huge crushes op ouens, maar net ‘n paar van hulle is eintlik in verhoudings.Het nog nooit ouens gehad nie.Het almal ouens.

7a

b

c

8abc

32

Meestal B’s: Sizzling SingleNee, jy’s nog nie heeltemal reg vir ‘n ou nie. Ek meen, net omdat ouens jou aantreklik vind, beteken nie dat jy met hulle moet uitgaan nou onmiddelik nie! Op hierdie oomblik wil jy eerder op jouself fokus, wat heeltemal reg is! Jy weet dis belangrik om eers die studentelewe bietjie te ervaar voor jy jouself commit aan ‘n ander person en jy’t nogsteed jou vriendinne om mee te kuier, so dis nie so erg nie. Tans is jy baie besig met ekstra-kurrikilêre aktiwiteite en is jy bang dat om ‘n ou ook nog in die mix te gooi dalk ‘n bietjie oorweldigend kan wees. Vriendskap is die beste ding vir nou en wie weet, dalk verander dit later in iets in die pad vorentoe..

Meestal A’s: Maybe BabyJy mag dalk net reg wees om jou crush in ietsie meer te laat verander! Jy’s egter nou meestal verlief op die idee van ou-hê, wat nie noodwendig beteken dat jy reg is vir die komplikasies van ‘n verhouding nie. Gedurende die jaar het jy gewoonlik ‘n paar crushes (en daar’s niks verkeerd daarmee nie!). nogtans weet jy dat wanneer die regte ou oor jou pad kom, jy maklik sal kan vergeet van al die ander. Dit mag dalk eers vir jou moeilik wees om gewoond te raak aan die idee van ‘n kêrel, maar as jou Prince Charming jou nou sou uitvra, sou jy nie teen die idee wees nie! Jy wag net om daai spesiale storieboek romanse te ervaar.

Meestal C’s: Steady-Ready BabeJa, jy is reg vir ‘n ou die semester! Jy’s rustig, bymekaar en selfversekerd – al wat jy kort is die ou… en jy’t die perfekte ene in gedagte! Jy’t jy oë nou al vi ‘n geruime tydjie op hom and wag eenvoudig net vir hom om ‘n move te maak. No worries; julle het al ‘n paar keer saam gekuier en dis moontlik dat hy van jou ook hou, so jy’s definitief in die regte rigting oppad. Wanneer jou droomman opstaan en die moed bymekaar skraap om jou uit te vra, sal jy totaal en al reg wees! Nou is die enigste vraag wat jy jouself moet afvra, “Wat gaan ek vir ons eerste date aantrek?” Sterkte!

Wanneer jou crush jou vra om sy gesin te ontmoet, sal jy:

Ja sê, omdat jy so opgewonde is dat hy jou gevra het. Maar later die aand sal jy waarskynlik jou besluit begin betwyfel.Uitfreak omdat hy actually gevra het! Jy sal vir hom sê dat jy nie kan kom nie, wat waarskynlik die waarheid sou wees, want jou skedule is heeltemal te vol.Vir hom breed glimlag en sê dat jy hulle vreeslik graag wil ontmoet, en daarna dadelik gaan shop vir die perfekte outfit om na die geleentheid te dra.

Watter sentiment beskryf hoe jy voel oor verhoudings?

Jy sal nie omgee om ‘n kêrel te hê nie, maar slegs as hy die moeite werd is. Jy’s seker dat Mr. Right eendag na jou kant sal kom!Spaar ‘n kêrel vir ‘n reënerige dag. Jy’t te veel pret met vry in die bondel!Jy het al so paar ouens gehad, so jy weet waarvoor jy soek in ‘n ou. Jy wil ieman hê wat jou lewe komplementeer en jou geluk-kig maak!

9a

b

c

10a

b

c

“ “

Jy mag dalk net reg wees om jou

crush in ietsie meer te laat verander!

33

SucellePrimaria 2012/2013

Gee ’n kort biografiese beskrywing van jouself.

Ek bly in die Vrystaat en love die natuur, plaaslewe en perde. Ek was in Oranje Meisieskool en het een ouer broer. My pa is `n boer/gee per-drylesse/besigheidsman en my ma `n onderw-yseres. Ek is tans ̀ n derdejaar teolgiestudent en speel ook in aftye soms tennis en kitaar.

Sonder watter item kan jy daagliks nie funk-sioneer nie?

My selfoon (sad but true) jy kan die Bybel down-load, chat en reëlings tref met jou vriende en familie, die weervoorspelling sien, games speel en dit op silent sit as jy spasie nodig het.

Gee ’n random feit oor jouself.

Ek kan Sotho praat.

Beskyf in een sin jou gevoelens toe dit aangekondig word dat jy die nuwe prim is?

“AAAAAAAAAH YAY, DANKIE JESUS, WHOOP WHOOP!”

Hoekom het jy vir die posisie van prim gestaan?

Dit was op my hart gelê. Ek was oortuig dat dit my doel vir hierdie spesifieke tyd in my lewe is.

Waarna sien jy uit in jou termyn?

Om `n pad saam die huis te stap, memories op te bou, “wow” oomblikke te beleef saam die huis en my hart vir die huis te gee.

Wat dink jy is jou grootste uitdaging as prim?

Prioritisering

Watter van die Minerva- waardes staan vir jou uit en waarom?

Kritiese denke: Die lewe is te kosbaar om op-pervlakkig daaroor te dink.

Wat dink jy is jou beste en slegste eienskap?

Opregtheid en om nee te sê. In watter opsig dink jy moet Minerva nog die meeste groei?

Interne skakels.Woorde van wysheid aan Minervianers?

Lewe asof dit jou laaste dag is, groot cliche, maar baie waar. Doen alles in jou vermoë om jou roeping op aarde te vind en loop daarin. If you can see the invisible, you can do the impos-sible. God is able.

God is able!

35

Megan Onder-Primaria 2012/2013

Gee ’n kort biografiese beskrywing van jouself.

Ek is 2 Februarie gebore op die klein Vrystaatse dorpie, Ficksburg. Ek het daar skool gegaan tot graad 7 en het in 2009 gematrikuleer by Oranje Meisieskool in Bloemfontein (saam Sucelle en Alri en Constanse was net ’n jaar jonger as ons). Ek het in Oktober 2009 die goeie nuus ontvang dat ek in my eerste-keuse-koshuis in Stellenbosch geplaas is...MINERVA...en ek was so opgewonde dat ek kliphard in my pa se kantoor gegil het. Ek het twee Jack Russel hondjies (Milly en Sparky) en ’n pragtige wit kat wat eintlik nog naamloos is. Ek is baie familievas, my broer (hy is nou ’n eerstejaar en swot Brek op Potch) is my hart se punt, my ma is my beste vriendin en my pa is my rots. Ek beskou my vriendinne as my grootste bate....

Sonder watter item kan jy daagliks nie funksioneer nie?

Dis nogal erg, maar eerlikwaar seker my selfoon. Maar dis eintlik vir my sleg hoe ek nie n dag sonder hom kan funksioneer nie, so ek geniet nogal dae wat ek hom nie nodig het nie.

Gee ’n random feit oor jouself.

EK IS MAL OOR ROOMYS...ek het selfs op skool eenkeer detensie gesit oor ROOMYS (’n lang storie vir ’n ander dag..)

Beskyf in een sin jou gevoelens toe dit aangekondig word dat jy die nuwe onder prim is?

Ek was so verbaas ek kon amper my ore nie glo nie, maar daarna was daar net oorvloedige opgewonde gevoelens en ek het ongelooflik geëerd gevoel (moet sê daardie geëerde gevoel gaan nie weg nie).

Hoekom het jy vir die posisie van onder prim gestaan?

Ek is iemand wat ’n leier is maar wat terselfde tyd ’n baie goeie ondersteunende rol kan speel, so ek het gestaan sodat ek ’n prim kon bystaan om hierdie huis te lei, ’n hk-groep te motiveer en elke meisie in hierdie huis net lief te hê en te dien as bes ek kan.

Waarna sien jy uit in jou termyn?

Ek sien uit om te sien hoe Minerva trots pruik in alles wat sy aanpak in 2013 en om elke geleent-heid aan te gryp wat hierdie termyn vir my bied. Ek sien ook nogal regtig daarna uit om voor ’n groep nuwe klingels te staan op die voorgras aan die begin van volgende jaar en om suster-likebande te koester met elke Minervianer wat ek teekom.

Wat dink jy is jou grootste uitdaging as onder prim?

Om partykeer besluite te maak wat die beste gaan wees vir die huis waaroor party meisies dalk nie saam sal stem nie.

Wat dink jy is jou beste en slegste eienskap?

Slegste, ek is nogal ’n besluitlose mens en sonder dat ek dit kan help is ek gewoonlik altyd laat. Beste, die liefde wat ek vir mense het en my beskermende hart. Ek is ook ’n goeie mo-tiveerder en as daar iets is waaroor ek passievol is, sal ek meer as my beste daarvoor gee.

In watter opsig dink jy moet Minerva nog die meeste groei?

“To form a mighty union, never to be broken by anyone at all...”

Watter van die Minerva- waardes staan vir jou uit en waarom?

KRITIESE DENKE, ek dink ons as Minervianers kry dit reg om nie net alles as vanselfsprekend te aanvaar nie en kan regtig met insig na dinge kyk. Ons is nie bang om kritiek te vat en dit te omskep in ’n geleentheid nie (ek dink byvoorbeeld aan Rugged en Tugged en United Thrist), maar daar-mee saam weet ek Minerva het ’n onbeskryflike WARMTE wat tasbaar vir almal wat met ons is aanraking kom.

36

“ If you pray for rain don’t go outside without your umbrella. “

Vir Minerva en prim van 2011/2012, Claudia Rommespacher, hou 2013 groot dinge in na sy verkies is as die voorsitter van die Prim Komitee van Universiteit Stellenbosch. Die sisteem wat die Universiteit aan die

“ I thought about standing for Prim Committee chairperson during the holidays, but I then decided that

I’d rather stand for prim again. Then, when nominations came, I initially said no, because I had decided to stand for

prim. After some serious confusion, I realized that there was a “need” and I then made more of a mind-shift.

Student leadership is going in exciting directions and I wanted to be a part of that. I also realized that one can also lead people in various ways, not only in “official” leadership structure, and on campus there are many people that are leaders in their own environment in

everyday situations. I want to along with Phillip and the other Prims make a difference.

“

Claudia2012/2013PK Voorsitter

gang hou is al beskryf as ‘n “groot, ou olifant” en min mense besef hoe baie verantwoordelikheid daar op die skouers van die primaria van die ver-skeie koshuise en PSO’s rus nie. Daar moet egter ook iemand wees wat die prims van die verskeie koshuise en PSO’s verteenwoordig en kan lei.

Min studente besef werklik wat die doel van PK is en hoekom die komitee byeengebring is. “The committee is a platform where Prims can raise issues and really make a difference on campus through the chairperson and vice-chairperson who represents them on the SRC. They don’t just discuss ‘bad mattresses in Res rooms’, they are often visionary and definitely have the best inter-est of the students and houses at heart.

Another important role played by the committee is that it is a support network. It provides prims

with the opportunity to consult each other on the handling of certain issues. The main focus of the prim committee is student success and enabling, not only the different houses, but also the student-body as a whole, to move forward towards greatness.”

Philip van der Merwe, die 2011 prim van Pieke, is die onder-voorsitter en Cara van der Vyver, nog ‘n Minervianer, is aangestel as die komitee se sekretaresse. Van prim van Minerva na (tegnies gesproke) prim van die kampus is ‘n redelike groot sprong, maar by die Minervianers is daar geen twyfel dat Claudia dit met groot sukses sal aandurf nie.

39

My gunsteling ete van die dag is ontbyt. Daar is niks beter as om stil en rustig te sit met eiers, spek en ’n lekker bruingebrande broodjie waar die bot-ter so liggies begin wegsmelt voor jou, en jou dag te begin nie. Wat ’n vreugde.

En wat is dan juis ’n groter vreugde om enige tyd van die dag, net oorkant die straat, jouself te kan trakteer op vroegoggend-lekkerte wat nou enige tyd van die dag op jou studenterekening beskik-baar is? Die deli wat vanaf die begin van die semester agter die Drie Susters pronk, is die wonderlikste ding vir enige persoon wat bietjie hongerig voel maar nie juis lus vir koshuiskos of om self moeite te maak of geldjies uit te gee in die Neelsie nie.

Ons as Minervianers is eintlik bietjie stiefkinders van die bederf, aangesien ons nou nie eintlik as amaMaties geklassifiseer kan word nie en nie volle toegang geniet nie. Maar die prys om gaaf met die persoon voor by die hek te wees of om blitsig te hardloop terwyl die deur tussen oop en toe huiwer, is maar min om te betaal.

Ek het hoeka ’n Serrurianer vooraf opgekomman-deer om my in te laat, maar toe ek daar kom, kon ek sonder enige toe deure my weg vind. Daar was egter ’n ry, ’n lang ene wat tot buite die deur gestrek het, so ek sal aanraai dat jy nie laatmiddag daar draai nie. Anders as wat ek verwag het, was daar weer (let wel, toe ek daar was!) oor middag-tyd bykans geen ry gewees nie.

Kom ons begin by die begin, en as jy ’n mens is, is ontbyt gewoonlik die begin.

FEEDEM

40

Maar wie gee om vir ’n wagtyd as daar ’n ver-skeidenheid op jou wag, teen die billikste sak-paspryse?

Toasties wat jy self kan “assemble”, wraps met hoender, steak en groente, verskeie burgers, piz-zaskywe, en dan “big bites”. Ek is nou basies be-sig om die spyskaart op te noem, maar daar is alles van sop tot ’n halwe hoender wat wag om geëet te word! Daar is ook pasteie wat beskryf word as “big, bigger, amazing!”

En dan is daar ’n verskeidenheid soete versna-peringe wat jou ete kan afrond … van muffins en tertjies, brownies en pragtige rooi fluweel cup-cakes en dan enige iets wat jy in ons eie deli kan

vind. As jy ’n koppie koffie bestel, is jy so gelukkig om ’n kleine blokkie Lindt-sjokolade by te kry. . .

Daar is lekker bankies en tafeltjies waarby jy kan sit. Jou ete word gerieflik verpak in ’n wegneem-pakkie. Messe en vurke is beskikbaar, so jy kan basies net jou studentekaart vat en jou kos kry en net gaan waar jy wil.

En hoe lyk die ontbyt toe . . .

Een eier, stukkie spek, tamatie en ’n snytjie roost-erbrood. Met ’n bottertjie. Vir twaalf rand, en selfs jou broodjie word middeldeur gesny. (Die botter moet jy self egter opsmeer!)

41

ELKE REIS BEGIN MET DIE EERSTE TREETJIE

Internasionale studenteDeesdae is internasionale uitruilprogramme ‘n groot fenomeen. Dit word as belangrik geag om interkulturele verhoudings tussen lande te ontwikkel en te bevorder. Boonop kan jy as mens groei en ontwikkel, leer om onafhanklik te wees en internasionale vriend-skapsbande smee.Die Universiteit van Stellenbosch het oo-reenkomste met verskeie universiteite oor-see – Amerika, Europa en Asië. As die gedagte aan ‘n jaar of ses maande aan die anderkant van die wêreld jou angs op die lyf jaag, gaan praat met die bekwame

span by die internasionale kantoor oor ‘n somer- of ‘n winterskoolprogram. Tydens so ‘n program word jy gedurende jou vakansie vir ‘n maand lank oorsee gestuur.Vir enige iemand met FOMO-sindroom (Fear of Missing Out) is ‘n internasionale uitruilpro-gram ‘n absolute móét! Ruelle en Nina, albei bekende Minerva-gesigte, kan hiervan ge-tuig. Hulle het ingestem om hulle byna on-beskryflike ervarings te verwoord. Ek het ook met ‘n Duitse uitruilstudent gesels om dinge vir ‘n slag uit ‘n Europeër se oogpunt te sien.

Annelien Roberts

Ruelle RedelinghuysEk kry vir Ruelle laat op ʼn Dinsdagaand in haar kamer. Dit voel vir my eienaardig, want sy was vir 6 maande lank weg, en skielik is sy terug in Minerva. Wanneer ek aan haar deur klop, klink haar vriendelike stem aan die anderkant bekend, maar tog so ongewoon. Ons sit op haar bed en ge-sels, en dit is toe dat ek besef dat sy self nog besig is om in Stellenbosch aan te pas. Voordat ons “amptelike” onderhoud begin, sê sy vir my: “Dit was so ʼn aanpassing om skielik terug te wees, want ek het ʼn lewe hier, maar ek het heeltemal ʼn nuwe lewe daar geskep. As mense vir my vra hoe dit was, dan kan ek nie regtig vir hulle sê nie – daar was vrek lekker tye, vrek aaklige tye, maar die Here is so goed, en dit was eintlik tog net so amazing!”

BESTEMMING: Morgantown in West Virginia (Amerika)

WIE WAS JOU “GO-TO-PERSON” OM AL-LES GEREËL TE KRY VOOR JY KON VER-TREK?Huba Boshoff van die Internasionale Kantoor.

WAT SWOT JY?BA Internasionale Studies

HET JY DIESELFDE KURSUS IN AMERIKA GESWOT?Ja, my major was BA Internasionale Studies, en my minor was dans – jazz en ballet!

HOE LANK WAS JY DAAR?6 maande lank – vir die “Springsemester”

Ek het 2 keer ʼn week dansklasse gehad vir vyf uur lank.

Dit was so lekker!“

“

43

HOE HET AKKOMMODASIE GEWERK?Ek het in ʼn koshuis (dormatory) gebly. Die Freshman’s en die seniors is geskei. Ek het in ʼn woonstel gebly met ʼn huge kamer, my eie badkamer en kombuis. My woonstelmaat van Australië was so cool! My buurmanne was ʼn Indiër en ʼn Italianer. Die mans en dames het in dieselfde woonstelblokke gebly wat bietjie vreemd was, want hulle klop nie. Nee, hulle kom sommer net in.

HOE HET JOU KLASLOOPTYE GEWERK?

Die vroegste klasse het 07:30 begin, maar myne was eers 09:00 of 09:30. Die klasse is 50 minute, 2 ure of 3 ure. Daar is geen ampte-like middagete in die rooster nie – jy moes maar self sorg dat jy eet. My laaste klas het 18:50 geëindig. Ek het 2 keer ʼn week dan-sklasse gehad vir vyf uur lank. Dit was so lek-ker!

HOE HET JOU SAKGELD GEWERK? WAARVOOR WAS JY VERANTWOORDE-LIK OM TE BETAAL EN WAT HET DIE UNIVERSITEIT BETAAL?

Dit het eintlik perfek uitgewerk, want daar het ʼn Amerikaanse meisie in presies dieselfde tyd Stellenbosch toe gekom. Dit sou nie noodwendig so gewees het nie. Ek het aan-hou om my gelde vir Stellenbosch te betaal, soos studies en verblyf. Sy het in Amerika aanhou betaal vir die studies en verblyf verb-lyf wat duurder is as in Suid-Afrika.Die Universiteit van Stellenbosch het vir my R15 000 vir my vliegkaartjie gegee wat baie cool was.My ouers het vir my sakgeld gesorg.

HET JY VERDER IN AMERIKA RONDGE-TOER?Washington DC was my gunsteling, en ek was mal oor South Carolina, Chicago, New York, Las Vegas, San Diego, San Francisco en die Grand Canyon, en so baie ander plekke. Dis so mooi! Regtig! So mooi! Hollywood en Los Angeles was nie so cool nie, maar Universal Studios was baie cool om te sien.

ENIGE “TIPIES AMERIKAANSE” DITJIES EN DATJIES WAT JY MET ONS KAN DEEL?Hulle eetgewoontes is regtig so sleg soos wat mense dink.Die basketball games is soos in die movies met die groot skerm wat bo hang, en die soen in die gehoor, en die crowd! Baie cool!In die winter dra al die meisies pienk Victoria Se-cret broeke klas toe – ALMAL!Hulle praat van soda as “pop”, maar soos in “Would like some [pap]?” Nee dankie, ek het Cheerios in my kamer!Daar is “frats” en “sorrorities”. Die “frats” is vir die meisies en “sorrorities” vir die ouens. Hulle dink regtig hulle is die “elite”. Ouens van “sor-rorities” sal vereistes hê, soos, ek noem nou net ʼn voorbeeld, blonde hare, mooi bene, jy weet, daai tipe ding.O, en ek het dit nie geweet voordat ek gegaan het nie, maar my universiteit is een van die Top 7 Party Schools – mal mal, Annelien, soos in sleg mal. Dit is nie soos een van Stellenbosch se row-we kuieraande nie. En daar word elke aand so gekuier.ENIGE WENKE VIR TOEKOMSTIGE UIT-RUILSTUDENTE?Eerstens, doen dit! Gaan met baie groot ver-wagtinge, want dit gaan oortref word. Wees open-minded. Dit is iets wat jy vir die res van jou lewe behou, en niemand kan die belewenis van jou af wegvat nie.

44

Nina van SchalkwykNina is ‘n oud-Minervianer, en ek kan nie nalaat om te sê dat sy my kamermaat in eerste- en tweedejaar was nie! Die eerste keer dat ek haar in haar nuwe woonstel besoek het, is sy skoon bewoë oor haar ervaring oorsee. Enige iemand wat vir Nina ken, sal weet dat sy baie huisvas is. So, vir haar om nou na Duitsland toe terug te verlang, spreek boekdele van haar ervaring in Europa. “Almal was net so nice. Jy kon jouself wees, want jy het geweet die tyd is kort om mekaar werklik te leer ken. Almal het jou net aanvaar.”

BESTEMMING: Bremen in DuitslandWAT SWOT JY? HET JY DIESELFDE KURSUS IN DUITSLAND GESWOT?BA Geesteswetenskappe (humanities) in duitsland het ek english speaking cultures geswot. Die vakke is presies dieselfde, maar die inhoud van die klasse verskil.HOE LANK WAS JY DAAR?6 MaandeHOE HET JOU AKKOMMODASIE GEWERK?Gelukkig het Bremen baie internasionale studente met ʼn wonderlike internasion-ale kantoor. Hulle het my geplaas nadat ek aansoek gedoen het vir verblyf. Ek het in ʼn plaaslike duitse vrou se huis gebly met ʼn woonstelmaat van slowenië wat baie oulik was.

HOE HET DIE KLASLOOPTYE VAN STELLENBOSCH S’N VERSKIL?Dit is maar basies dieselfde. Die vroegste klasse is 08:00, maar die laatste klasse ein-dig 19:45. Sonsondergang is eers 22:00, so dit was nie so erg nie. Klasse was 1,5 ure lank. Dit was baie lekker, want jy het ʼn halfuur tussenin af.HOE HET JOU SAKGELD GEWERK? Waarvoor was jy verantwoordelik om te betaal, en wat het die universiteit betaal?In duitsland het ek self my verblyf en my vervoer betaal. Ek moes nog steeds my klasse in stellenbosch aanhou betaal het, maar ek het nie vir die klasse in bremen betaal nie. US het vir my R16 000 gegee vir ʼn vliegkaartjie. Ek was vir my eie sakgeld verantwoordelik.

45

ENIGE “TIPIES DUITSE” OF “TIPIES EUROPESE” LEWENSTYLE WAT JY AS “ANDERS” ERVAAR HET?As die son skyn, is almal buite. Wat ek kan verstaan, want die son skyn baie min! Hulle geniet dit om buite te wees en waar-deer dit regtig baie meer as wat ons doen.Hulle drink baie bier, maar dit is regtig baie lekker en baie goedkoop. Ek het R18 vir ʼn six-pack betaal!!

HET JY VERDER IN DUITSLAND OF IN EUROPA RONDGETOER?Oral!! Duitsland is sentraal in Europa, en daar is baie goedkoop vlugte na plekke soos Parys en Venesië. Ek het ʼn toer ge-doen voordat my klasse begin het. Enge-land, Parys, Switserland, Monaco, Praag – om net ʼn paar te noem. 8 lande in 21 dae – BOOM! Dit was ʼn Contiki-toer. Dit is net vir mense tussen 18 en 30. In Duitsland self het ek Berlyn saam met ‘n vriendin besoek en daar gebly vir ʼn naweek. Dit was so wonderlik, so amazing. Ek het vir ʼn naweek gaan bly in ʼn klein dorpie naby Köln, maar die treinkaartjies is so duur.

ENIGE WENKE VIR TOEKOMSTIGE UIT-RUILSTUDENTE?Maak voor die tyd seker jy het ʼn waterdigte budget. Jy gaan definitief uitgaan en dinge ervaar, want dit is ʼn merkwaardige ervar-ing. Jy is net 6 maande daar en jy wil nie aan die einde sê jy kon aan niks deelneem nie.Vind vroegtydig uit hoe dinge aan die an-derkant werk. Selfs al moet jy hulle inter-nasionale kantoor bombardeer met vrae – jy verdien ʼn stresvrye ervaring.Lees soveel as moontlik op oor die land en die plek waar jy gaan bly.Kyk op Facebook vir ʼn internasionale stu-dentegroep, want my universiteit het een gehad waar jy vrae kan vrae en sulke goed.

As jy meer wil weet, besoek gerus Nina se blog: www.ninaineurope.wordpress.com

46

Ariane Bollmann Since the beginning of the new semester, I’ve had my French classes (FRN 348) with Ariane. I knew that she was an exchange student, because in such a small class, you know everybody’s face. Besides, no person in his right mind would ever choose French as subject in the middle of the year, except when you have tons and tons of experience. The first exchange student from abroad that popped into my mind after I volunteered to do the article on international students, was Ariane. We met on a rainy, windy day at Celebrate for a Velvetcino (Cappuccino with a Cape Velvet kick) to talk about her experience in “wild Africa”. I arrive five minutes earlier and when she arrives, she is surprised. “They say South Afri-cans are always late, but here you are on time.” I’ve got a secret… I’m Namibian!

WHERE DO YOU COME FROM?Strasburg in Germany, not the French one.

WHAT ARE YOU STUDYING?Language, Culture and Translation in French and English

WHERE IN STELLENBOSCH DO YOU LIVE?In the first semester, I was in Academia – one big bubble of international students. Now I live in Bergville in Victoria Street.

SO YOU’RE STUDYING HERE FOR A YEAR?Yes!

WHY DID YOU CHOOSE SOUTH AFRICA FOR YOUR EXCHANGE?It was a random choice, because I actually want-ed to go to a French-speaking African country. My professor had the best intercultural relations with South Africa and its universities with French as a subject. So it just happened.

DID YOU KNOW ANYTHING ABOUT SOUTH AF-RICA BEFORE YOU CAME HERE?No, I had no idea. I only knew about Nelson Man-dela.

WHAT DO YOU FIND DIFFERENT OR EVEN STRANGE ABOUT THE STUDENT LIFE IN STELLENBOSCH?The Neelsie with all the student advertising, and the loud music! It is a mall just for students. That is really unusual for me.Also the different ethnic groups, but it is just be-cause I never really thought about it before.The residences on campus that are only male or only female are also strange – very conservative.

Once I was in a men’s residence to put up a post-er from the international office, and I saw all these guys with bald-shaven heads. It was so strange with Germany’s history and all…

WHAT HAS BEEN THE MOST INTERESTING CULTURAL EXPERIENCE FOR YOU?I went to Lesotho where the people use horses and donkeys to get from A to B. There are no cars and no electricity. The people live in huts. They are really poor, but they are so peaceful.Lusaka in Zambia was a good experience, but we got too much attention on the streets.The Harare Gardens started out as a good experi-ence, but there were some political issues. People were walking around with posters of dead bodies.

DO YOU UNDERSTAND AFRIKAANS? CAN YOU SPEAK AFRIKAANS?In the beginning I could not understand anything, but I did some classes in the first semester. The “r” and the “g” sounds are very strange to me. Ja, ek praat Afrikaans ‘n bietjie.Ons gesels toe sommer verder in ‘n mengsel van Afrikaans, Engels en Duits. Nie omdat ons nie ‘n taal gemeen het nie, maar juis omdat ons eintlik 4 tale gemeen het!So waarvoor wag jy? Jy kan nie die wêreld ve-rander as jy nie weet hoe dit lyk nie. Daar is ‘n ganse, wye wêreld wat wag om ontdek te word, maar die belangrikste is die skatte wat jy as mens in jouself vind.“Travel is more than the seeing of sights; it is a change that goes on, deep and permanent, in the ideas of living.” – Miriam Beard

Travel is more than the seeing of sights; it is a change that goes on, deep and

permanent, in the ideas of living“

“

47

Uitleg deur

Kelly PooleMichelle du Toit