TKP’nin SesiGerici dönüşüme karşı TKP güçlü bir direnç örgütleyemedi. Peki, TKP’yi, haklı çıktığı her konuda zayıf düşürmeye çalışan, karalayan sahte solcuların hiç mi suçu yok!TÜRKİYE KOMÜNİST PARTİSİ’NİN HAFTALIK BÜLTENİDİR 17 Eylül 2011 SAYI: 2

José Marti Küba Dostluk Derne-ği, 12 Eylül 1998’den bu yana ABD’de tutuklu bulunan Kübalı kahramanlar, René González, Gerardo Hernández, Fernando González, Ramón Labañino ve

Antonio Guerrero için Avrupa çapında düzenlenen imza kam-panyasını geçtiğimiz günlerde Türkiye’de örgütledi. 1 milyon imza toplanmasını hedefleyen kampanya kapsamında ABD Başkanı Barack Obama’ya bir de mektup iletilecek.

Sendikalar ve Kitle Örgütleri Bürosu’nun, hükümetin kıdem tazminatına yönelik saldırısına karşı hazır-ladığı rapor broşür olarak yayınlanıyor. Hükümetin emek düşmanı projeleri arasında kıdem tazminatının gaspı öncelikli bir yer tutuyor. Saldırıya karşı etkili bir mücadele yürütebilmenin ön koşulu demagoji ve yalanların karşısına hakikate dayanarak dikilebil-mek. “Kıdem Tazminatı Hakkımıza Sahip Çıkıyoruz” başlıklı broşür bütün öncü işçilerin ve sınıf sendikacı-larının eğitim ve elkitabı olarak işlev görmeli.

İkinci Cumhuriyet rejimiyle görülecek hesabımız var

TKP 91 YAŞINDATürkiye Komünist Partisi nisan ayından itibaren

haziran ortasında yapılacak seçimlere konsantre olarak çalıştı. Seçimin hemen ardından kongre kararı aldı.

Temmuz ortasından eylül başına kadar ise bir yeniden yapılanma yaşadı.

TKP kendi kendisini seçimin yenik partisi ilan etti. Ama biliyorduk ki, partimiz bu damgayı mümkün olan en

kısa zamanda üstünden atacaktı. İlginçtir, “seçimin yenik partisi” TKP’ye kimse “boyunun

ölçüsünü alan parti” muamelesi yapamadı. Tersine, açıkça söylensin veya söylenmesin, karşı yakadakiler

komünizmden bu kadar kolay kurtulamayacağını bilerek davrandılar; en genel anlamıyla bizim yakadakilerse,

TKP’siz bir hayatın kabus haline geleceğini hissettiler. TKP ise yoluna kaldığı yerden değil, daha güçlü biçimde

devam edeceğinin güveniyle, hazırlanarak geçirdi aradaki zamanı. Çünkü her şeyden önce, biliyoruz ki, ülkenin gidişatı TKP’nin haklı olduğunu kanıtlayıp durmuştur.

Şimdi, haklılığımızı güce çevirmenin zamanıdır. Ülkenin en köklü ve en genç partisi, İkinci Cumhuriyet’le

hesaplaşacak temel güçtür.

Küba Beşlisi için kampanyaTKP’den kıdem tazminatı raporu

TKP’nin Sesi

Türkiye Komünist Partisi, 10 Eylül 2011’de 91’inci yılını kutladı. 91 yaş, bir insan için ileri bir yaştır. 91 yaş, kurulu sömürü düzeninin temsilcisi kurumlar ve siyasal partiler için de ileri bir yaştır. Çünkü ömrü uzamış bir düzenin temsilcileri, temsil ettikleri düzenle birlik-te yozlaşıp çürüme, daha da gericileşip saldırganlaşma anlamında yaşlanırlar. Bu bakımdan, kurulu düzenin eski temsilcileri ile takvim yaşı çok genç de olsa diğer tem-silcileri arasında yaş farkı yoktur. Hepsi yozlaşmış, çürümüş ve gericileşmiş-tir; çünkü şöyle ya da böyle hepsi çoktan geçmişe gömülmesi gereken bir düzeni ayakta tutmaya çalışmaktadır. Buna karşılık,

çürüyeni geçmişe gömmeye kararlı olan; sınıfsız, sömürüsüz, eşitlikçi ve adil bir toplum düzeni için mücadele veren partiler, takvim yaşları ne olursa olsun gençtirler, genç kalırlar. Geçtiğimiz hafta 91’inci yılını kutlayan TKP de genç bir partidir. TKP’yi 91 yaşında genç kılan, elverişsiz koşullara, kimseden sak-lanmayan başarısızlıklara ve yetersizliklere, ulaşılamayan kimi hedeflere karşın TKP’nin yılmaması, tersine yeni hamleler ve açılım-lar için güç toplayıp seferber edebilmesidir. Tazelenen solukla ve pekişen kararlılıkla gelen bu gençlik, kuşkusuz başka kaynak-lardan da beslenmektedir: Türkiye Komünist Partisi’nin sahiplendiği bir Marksist-Leninist

birikim vardır; bu ülkenin aydınlık gelece-ğine, sosyalizme inancı vardır; partileri ve çizgileri ne olursa olsun 1920’den günü-müze uzanan dönemde özveriyle mücadele vermiş devrimcilerin, sosyalistlerin ve komü-nistlerin bıraktıkları miras vardır.Ancak, bugün 91 yaşındaki TKP’nin soluğunu tazeleyen, mücadele kararlılığını bileyip pekiştiren, en az yukarıdakiler kadar önemli bir başka gerçek daha vardır; TKP, bu ülkeyi, bu ülkenin insanlarını sevmekte ve sahiplenmektedir. Dahası, emperyalist odakların ve onların yardakçılarının, bu ülkeyi karanlık bir geleceğe sürüklediği saptamasını yapmakta, ülkenin insanları-nın ise yurttaşlık şöyle dursun adeta insan olmaktan bile çıkarıldığı özel bir dönemden geçildiğini vurgulamaktadır. 91 yaşındaki TKP, bu gidişe karşı durma, bu gidişin önünü tıkama kararlılığını taşıdığı, bunun için bıkıp usanmadan yeni yollar arayacağı, daha geniş kesimlere uzanmak için çaba göstereceği için gençtir.

91 yılda düzenin gözünden TürkiyeTKP takvim yaşı olarak da gençken, düzen, ülkenin insanlarına “imtiyazsız-sınıfsız bir kitleyle” çağdaş uygarlık düzeyine ulaşılaca-ğı söyledi. 50’lerle birlikte bu ülkenin insanlarına artık demokrasiye geçildiği, Türkiye’nin batı medeniyetinde yerini aldığı, dış yardımlar-la, NATO’suyla, CENTO’suyla ve ABD’nin inayetiyle ülkenin “küçük Amerika” olacağı söylendi. 60’lardan sonra bu kez Türkiye’nin artan sö-mürü ve baskılarla, palazlandırılan milliyet-çilik ve dinci gericilikle, milliyetçi cephelerle,

askeri darbelerle “büyük Türkiye” olacağı ilan edildi. 80’lerle birlikte Türkiye, yoksulluk ve işsiz-likle terbiye edilen işçi sınıfıyla, sermayeye peşkeş çekilen kamusal varlıklarıyla, tasfiye edilen sosyal devleti ve geri alınan sosyal haklarıyla, adım adım yok edilen tarımıyla bu kez “dünyayla gerçek bir bütünleşme” yaşıyordu. Egemen sınıflar ve onların temsilcileri, ülkenin geçtiği dönemleri insanlara böyle anlattılar, ülkeyi böyle pazarladılar. Türkiye Komünist Partisi, bu ülkenin sosyalistleri, devrimcileri ve komünistleri ise bu cilalı sözlerin ve pazarlamaların altındaki gerçekleri bıkıp usanmadan açıkladılar; açıklamakla kalmayıp örgütlendiler, emekçi kesimlere uzandılar ve mücadeleyi her dönem diri tutmaya çalıştılar. Bugün, yeni bir dönemdeyiz. Bugün düzen, bu ülkenin insanlarına, kimi eski motiflerle de bütünleştirerek görece farklı bir tablo, sözde başka bir Türkiye vizyonu sunuyor: Ekonomik büyüme hızı kesilmeyen, ulusal geliri sürekli artan, her ailenin en az üç çocuk yapabileceği kadar geleceği güvenli, küresel ekonomik krizler-den etkilenmeyen, 1923 Cumhuriyeti’nin dışlayıp bastırdıklarıyla barışan, dahası ABD’ye verdiği güven ve ondan aldığı des-tekle bölgenin lideri ve hamisi konumunda bir Türkiye…Türkiye Komünist Partisi, bu vizyonun fela-kete kapı açtığı saptamasını yapmaktadır. Bu vizyon, ülkeyi sonu belirsiz maceralara sürükleyecek bir vizyondur. Aynı vizyon, içerde baskıların daha da ağırlaşmasını, her tür muhalefetin sindirilmesini, işçi ve emekçilerin bir cendere içinde tutulmasını, toplumun dinci gerici-milliyetçi ideolojiyle kuşatılmasını ve belki de en önemlisi Kürt halkına ve onun siyasal temsilcilerine bu ülkede yaşayan insanların kardeşliğini kökünden dinamitleyecek saldırıları davet eden bir vizyondur. Türkiye Komünist Partisi, bugün önünde böyle bir Türkiye görmektedir.Türkiye Komünist Partisi’nin 10’uncu Kong-resi, partinin böyle bir Türkiye gördüğünü saptamış, önümüzdeki dönemin görevlerini de bu temel saptama ışığında tanımlamıştır.

Görülecek hesap için görev başına! 91. yaşını kutlayan Türkiye Komünist Partisi, 10’uncu Kongresi’nde 12 Haziran seçim sonuçları dahil olmak üzere başarısız ya da yetersiz kaldığı başlıkların ve alanların derinlemesine bir değerlendirmesini yapmış, önemli dersler çıkarmıştır. Özetle Türkiye

Komünist Partisi 10’uncu Kongresi, partinin önüne koyduğu hedeflere ulaşmada başarı-sız kaldığını saptamakla birlikte, bu başa-rısızlığın telafisini geriye dönük bir düzelti-cilikte değil, ileriye dönük yeni çıkışlarda, hamlelerde ve açılımlarda görmüştür. Bunu dayatan, TKP’nin birikimi ve gençliği kadar, ülkenin götürülmek istendiği karan-lık mecraya ilişkin saptamaları, ülkeye ve insanına yönelik sahiplenmeyle bu gidişe meydan vermeme kararlılığıdır. Türkiye Komünist Partisi bu kararlılıkla 92. yaşının başlarında görev başındadır. TKP, Türkiye’yi karanlık bir geleceğe taşımak isteyenlerin karşısına, bugün tasfiye edil-mekte olan Cumhuriyet’e ait kimi değerleri yeni içerikleriyle farklı bir bütünlükte, sos-yalist Türkiye perspektifinde buluşturmadan çıkılamayacağını, tasfiye edilenin restore edilemeyeceğini söylemektedir.TKP, bu ülkede her şeye karşın yok edileme-yen, kökü kazınamayan aydınlanmacı, yurt-sever, kamucu ve eşitlikçi geleneğin ancak sosyalizm mücadelesi ekseninde yeniden yaşam bulabileceğini savunmaktadır. TKP, emperyalizm karşıtı duygu, tepki ve yö-nelimlerin sağlam bir anti-kapitalist çizgide, sosyalist mücadele ekseninde buluşmadan etkisiz kalıp sönümleneceğini bilmektedir. TKP, on yıllardır büyük mücadeleler veren, bedel ödeyen Kürt halkının talep ve hak-larının savunucusudur ve kendi sosyalist mücadele çizgisinde Kürt halkının siyasal temsilcileriyle daha yakın ve verimli bir diyalog içine girmeye kararlıdır. TKP, son seçimlerde aldığı oyun çok öte-sinde bir ilgili, izleyici, destekleyici kesime hitap ettiğinin bilincindedir; şimdi bu kesimi güçleri, katkıları ve üretimleri ortaklaştırma-nın bir yolunu bulmaya çağırmaktadır. Türkiye bugün, sorgulamayan, öfkelen-meyen, direnmeyen, karşı çıkmayan ve mücadele etmeyen insanın en başta insan-lığının sorgulanmasını gerektiren bir noktaya gelmiştir. TKP, direnmeye ve mücadeleye kararlı insanın tükenmeyeceğini bilmektedir ve tükenmemişleri birlikte ortak mücadeleye çağırmaktadır.TKP, Türkiye’nin kendisine ihtiyacı olduğunu bilmektedir; bu ihtiyaca yanıt vermeye hazır ve kararlıdır. Bu ülkede düzen, kendi evrim süreci sonunda bugün AKP ile geldiği noktada Cumhuriyet’le, Kemalizm’le, laiklikle, aydın-lanmayla, kamuculukla, orduyla, yargıyla, medyayla vb hesaplaşmıştır. Hesaplaşamadığı bir tek sosyalizm kalmıştır. Bizim de onunla görülecek hesabımız vardır.

TKP, Türkiye’yi karanlık bir geleceğe taşımak isteyenlerin karşısına, bugün tasfiye edilmekte olan Cumhuriyet’e ait kimi değerleri, yeni içerikleriyle farklı bir bütünlükte, sosyalist Türkiye perspektifinde buluşturmadan çıkılamayacağını, tasfiye edilenin restore edilemeyeceğini söylemektedir.TKP, bu ülkede her şeye karşın yok edilemeyen, kökü kazınamayan aydınlanmacı, yurtsever, kamucu ve eşitlikçi geleneğin ancak sosyalizm mücadelesi ekseninde yeniden yaşam bulabileceğini savunmaktadır.

TKP 91 YAŞINDAİkinci Cumhuriyet rejimiyle görülecek hesabımız var

TKP Genel Merkez Osmanağa Mah. Serasker Cad. No: 104/6 Kadıköy İst. Tel: 0216 346 95 92 www.tkp.org.trBaskı: Kayhan Matbaacılık Güven Sanayi Sitesi C Blok No: 244 Zeytinburnu İst.

Türkiye Komünist Partisi, 10 Eylül 2011’de 91’inci yılını kutladı. 91 yaş, bir insan için ileri bir yaştır. 91 yaş, kurulu sömürü düzeninin temsilcisi kurumlar ve siyasal partiler için de ileri bir yaştır. Çünkü ömrü uzamış bir düzenin temsilcileri, temsil ettikleri düzenle birlik-te yozlaşıp çürüme, daha da gericileşip saldırganlaşma anlamında yaşlanırlar. Bu bakımdan, kurulu düzenin eski temsilcileri ile takvim yaşı çok genç de olsa diğer tem-silcileri arasında yaş farkı yoktur. Hepsi yozlaşmış, çürümüş ve gericileşmiş-tir; çünkü şöyle ya da böyle hepsi çoktan geçmişe gömülmesi gereken bir düzeni ayakta tutmaya çalışmaktadır. Buna karşılık,

çürüyeni geçmişe gömmeye kararlı olan; sınıfsız, sömürüsüz, eşitlikçi ve adil bir toplum düzeni için mücadele veren partiler, takvim yaşları ne olursa olsun gençtirler, genç kalırlar. Geçtiğimiz hafta 91’inci yılını kutlayan TKP de genç bir partidir. TKP’yi 91 yaşında genç kılan, elverişsiz koşullara, kimseden sak-lanmayan başarısızlıklara ve yetersizliklere, ulaşılamayan kimi hedeflere karşın TKP’nin yılmaması, tersine yeni hamleler ve açılım-lar için güç toplayıp seferber edebilmesidir. Tazelenen solukla ve pekişen kararlılıkla gelen bu gençlik, kuşkusuz başka kaynak-lardan da beslenmektedir: Türkiye Komünist Partisi’nin sahiplendiği bir Marksist-Leninist

birikim vardır; bu ülkenin aydınlık gelece-ğine, sosyalizme inancı vardır; partileri ve çizgileri ne olursa olsun 1920’den günü-müze uzanan dönemde özveriyle mücadele vermiş devrimcilerin, sosyalistlerin ve komü-nistlerin bıraktıkları miras vardır.Ancak, bugün 91 yaşındaki TKP’nin soluğunu tazeleyen, mücadele kararlılığını bileyip pekiştiren, en az yukarıdakiler kadar önemli bir başka gerçek daha vardır; TKP, bu ülkeyi, bu ülkenin insanlarını sevmekte ve sahiplenmektedir. Dahası, emperyalist odakların ve onların yardakçılarının, bu ülkeyi karanlık bir geleceğe sürüklediği saptamasını yapmakta, ülkenin insanları-nın ise yurttaşlık şöyle dursun adeta insan olmaktan bile çıkarıldığı özel bir dönemden geçildiğini vurgulamaktadır. 91 yaşındaki TKP, bu gidişe karşı durma, bu gidişin önünü tıkama kararlılığını taşıdığı, bunun için bıkıp usanmadan yeni yollar arayacağı, daha geniş kesimlere uzanmak için çaba göstereceği için gençtir.

91 yılda düzenin gözünden TürkiyeTKP takvim yaşı olarak da gençken, düzen, ülkenin insanlarına “imtiyazsız-sınıfsız bir kitleyle” çağdaş uygarlık düzeyine ulaşılaca-ğı söyledi. 50’lerle birlikte bu ülkenin insanlarına artık demokrasiye geçildiği, Türkiye’nin batı medeniyetinde yerini aldığı, dış yardımlar-la, NATO’suyla, CENTO’suyla ve ABD’nin inayetiyle ülkenin “küçük Amerika” olacağı söylendi. 60’lardan sonra bu kez Türkiye’nin artan sö-mürü ve baskılarla, palazlandırılan milliyet-çilik ve dinci gericilikle, milliyetçi cephelerle,

askeri darbelerle “büyük Türkiye” olacağı ilan edildi. 80’lerle birlikte Türkiye, yoksulluk ve işsiz-likle terbiye edilen işçi sınıfıyla, sermayeye peşkeş çekilen kamusal varlıklarıyla, tasfiye edilen sosyal devleti ve geri alınan sosyal haklarıyla, adım adım yok edilen tarımıyla bu kez “dünyayla gerçek bir bütünleşme” yaşıyordu. Egemen sınıflar ve onların temsilcileri, ülkenin geçtiği dönemleri insanlara böyle anlattılar, ülkeyi böyle pazarladılar. Türkiye Komünist Partisi, bu ülkenin sosyalistleri, devrimcileri ve komünistleri ise bu cilalı sözlerin ve pazarlamaların altındaki gerçekleri bıkıp usanmadan açıkladılar; açıklamakla kalmayıp örgütlendiler, emekçi kesimlere uzandılar ve mücadeleyi her dönem diri tutmaya çalıştılar. Bugün, yeni bir dönemdeyiz. Bugün düzen, bu ülkenin insanlarına, kimi eski motiflerle de bütünleştirerek görece farklı bir tablo, sözde başka bir Türkiye vizyonu sunuyor: Ekonomik büyüme hızı kesilmeyen, ulusal geliri sürekli artan, her ailenin en az üç çocuk yapabileceği kadar geleceği güvenli, küresel ekonomik krizler-den etkilenmeyen, 1923 Cumhuriyeti’nin dışlayıp bastırdıklarıyla barışan, dahası ABD’ye verdiği güven ve ondan aldığı des-tekle bölgenin lideri ve hamisi konumunda bir Türkiye…Türkiye Komünist Partisi, bu vizyonun fela-kete kapı açtığı saptamasını yapmaktadır. Bu vizyon, ülkeyi sonu belirsiz maceralara sürükleyecek bir vizyondur. Aynı vizyon, içerde baskıların daha da ağırlaşmasını, her tür muhalefetin sindirilmesini, işçi ve emekçilerin bir cendere içinde tutulmasını, toplumun dinci gerici-milliyetçi ideolojiyle kuşatılmasını ve belki de en önemlisi Kürt halkına ve onun siyasal temsilcilerine bu ülkede yaşayan insanların kardeşliğini kökünden dinamitleyecek saldırıları davet eden bir vizyondur. Türkiye Komünist Partisi, bugün önünde böyle bir Türkiye görmektedir.Türkiye Komünist Partisi’nin 10’uncu Kong-resi, partinin böyle bir Türkiye gördüğünü saptamış, önümüzdeki dönemin görevlerini de bu temel saptama ışığında tanımlamıştır.

Görülecek hesap için görev başına! 91. yaşını kutlayan Türkiye Komünist Partisi, 10’uncu Kongresi’nde 12 Haziran seçim sonuçları dahil olmak üzere başarısız ya da yetersiz kaldığı başlıkların ve alanların derinlemesine bir değerlendirmesini yapmış, önemli dersler çıkarmıştır. Özetle Türkiye

Komünist Partisi 10’uncu Kongresi, partinin önüne koyduğu hedeflere ulaşmada başarı-sız kaldığını saptamakla birlikte, bu başa-rısızlığın telafisini geriye dönük bir düzelti-cilikte değil, ileriye dönük yeni çıkışlarda, hamlelerde ve açılımlarda görmüştür. Bunu dayatan, TKP’nin birikimi ve gençliği kadar, ülkenin götürülmek istendiği karan-lık mecraya ilişkin saptamaları, ülkeye ve insanına yönelik sahiplenmeyle bu gidişe meydan vermeme kararlılığıdır. Türkiye Komünist Partisi bu kararlılıkla 92. yaşının başlarında görev başındadır. TKP, Türkiye’yi karanlık bir geleceğe taşımak isteyenlerin karşısına, bugün tasfiye edil-mekte olan Cumhuriyet’e ait kimi değerleri yeni içerikleriyle farklı bir bütünlükte, sos-yalist Türkiye perspektifinde buluşturmadan çıkılamayacağını, tasfiye edilenin restore edilemeyeceğini söylemektedir.TKP, bu ülkede her şeye karşın yok edileme-yen, kökü kazınamayan aydınlanmacı, yurt-sever, kamucu ve eşitlikçi geleneğin ancak sosyalizm mücadelesi ekseninde yeniden yaşam bulabileceğini savunmaktadır. TKP, emperyalizm karşıtı duygu, tepki ve yö-nelimlerin sağlam bir anti-kapitalist çizgide, sosyalist mücadele ekseninde buluşmadan etkisiz kalıp sönümleneceğini bilmektedir. TKP, on yıllardır büyük mücadeleler veren, bedel ödeyen Kürt halkının talep ve hak-larının savunucusudur ve kendi sosyalist mücadele çizgisinde Kürt halkının siyasal temsilcileriyle daha yakın ve verimli bir diyalog içine girmeye kararlıdır. TKP, son seçimlerde aldığı oyun çok öte-sinde bir ilgili, izleyici, destekleyici kesime hitap ettiğinin bilincindedir; şimdi bu kesimi güçleri, katkıları ve üretimleri ortaklaştırma-nın bir yolunu bulmaya çağırmaktadır. Türkiye bugün, sorgulamayan, öfkelen-meyen, direnmeyen, karşı çıkmayan ve mücadele etmeyen insanın en başta insan-lığının sorgulanmasını gerektiren bir noktaya gelmiştir. TKP, direnmeye ve mücadeleye kararlı insanın tükenmeyeceğini bilmektedir ve tükenmemişleri birlikte ortak mücadeleye çağırmaktadır.TKP, Türkiye’nin kendisine ihtiyacı olduğunu bilmektedir; bu ihtiyaca yanıt vermeye hazır ve kararlıdır. Bu ülkede düzen, kendi evrim süreci sonunda bugün AKP ile geldiği noktada Cumhuriyet’le, Kemalizm’le, laiklikle, aydın-lanmayla, kamuculukla, orduyla, yargıyla, medyayla vb hesaplaşmıştır. Hesaplaşamadığı bir tek sosyalizm kalmıştır. Bizim de onunla görülecek hesabımız vardır.

TÜRKİYE KOMÜNİST PARTİSİ’NİN HAFTALIK BÜLTENİDİR - 17 Eylül 2011 SAYI: 2

13 Eylül’de internete düşen haber, besbelli ki, bir yandan baskılanmaya çalışıldı, diğer yandan da kimse uzun süre işin içinden çıkamadı. Hür-riyet sitesinde haber “Müthiş iddia” başlığıyla veriliyor, ama konuya yönelik ilgi dedikodu merakı düzeyine iniyordu. Milliyet ise haberin kendisine yoğunlaşmak yerine “niye bugün servis edildi” sorusunu sordu. Yabancıların gözetiminde yapılan bir MİT-PKK görüşmesinin telekulağa takılmasını doğru düzgün ele alma yeteneğini çoktan yitirmiş bir medya ve bir düzen siyaseti var karşımızda. 14 Eylül tarihli gazetelerde bir şey değişmedi. Aradaki espriler üstünden devam eden yorum-cular “olur böyle şeyler”e çevirdiler işi. CHP’nin soru önergesi zaman kazanmaktan başka anlama gelmiyor. Sükunetini bozma-yan MHP ise oylarını birkaç puan yükseltmek üzere ırkçılığın gazına basmakla yetinecektir. Bunun ötesinde muhalefet iktidardan kaçmayı sürdürecek.Sol Portal’ın, verilerden hareketle görüşme tarihini 2010 başları olarak deşifre ettiği haberi ise şöyle sona eriyordu: “Bu sözlerin akla getirdiği esas soru ise, devlet ‘PKK yöneticileriyle görüşüyor mu’ değil elbette. Esas sorulması gerekenler, bu görüşmelerin içeriği ve neden halktan gizlendiği, neden AKP’nin görüşmeleri inkar edip, ardından savaş çığlıkları atmaya başladığı ve Amerikalı ya da İngiliz olduğu belli olan koordinatörlerin orada ne işi olduğu?” (http://haber.sol.org.tr/devlet-ve-siyaset/mit-pkk-gorusmesinin-akla-getirdikleri-haberi-46345)Temel çıkış noktası burasıdır. Çatışan tarafların görüşmesini sorgulamak demagojidir ve ko-münistlerin işi olamaz. Çatışanların görüş-mesi değil görüşmemeleri istisnadır. Akan kan duracaksa görüşmek de zorunludur. Ancak toplantıyı organize edenin bizzat emperyalizm olması kabul edilebilir bir durum değildir. Bir gazetecinin deyimiyle “lojistiği” yabancılar tarafından temin edilen bir buluşma! Yıllardır dile getirdiğimiz, Kürt sorununda inisiyatifin emperyalizme geçtiği yolundaki saptamamız çıplak bir gerçek değil midir? Hal böyleyken devlet ve PKK arasındaki diyaloğun telekulağının kim olduğu bir muamma sayıla-bilir mi?Demokrat çevreler Kürt sorununda kanlı bir safhaya girilmesine işaret ediyor, buna itiraz ediyorlar. Bu noktaya gelinen sürecin emperya-lizm tarafından örülmesine ve kontrol edilmesi-ne karşı çıkmadan bu şikayet boştur.

Oslo’da emperyalizm sorgulanmalı

TKP’nin Sesi

TKP belirli başlıklarda diğer sol hareketlerden ayrı bir konumlanışa sahipse, farklı yaklaşımlar geliştirmişse bunu ortaya koyar elbette. Ortaklıkların öne çıktığı yerde ise TKP birlikte hareketin samimi ve yapıcı savunucusu olmuştur. Bu bütün siyasi hareketler için böyle olmalı ve aslında genel hatlarıyla böyle. Ancak TKP’nin ayrık-sılığı başkalarında daha fazla göze çarpıyor. Son olarak TKP 12 Eylül’ün yıldönümü vesilesiyle İstanbul’daki “merkezi” mitinge ve yurt çapında ya-pılanların önemli bölümüne katılmadı. Bu, doğrudan içerik açısından ortaya çıkan mesafenin sonucuy-du: 2011’de 12 Eylül darbesi hatırlatılırken yeni Anayasa talebinin öne sürülmesini yanlış buluyoruz.

Bizce 1980’in bugüne yansıyan en önemli yanı, AKP’yi miras olarak başımıza bela etmiş olması. Bunun baskın hale gelmediği bir platformu sakıncalı buluyoruz. Peki herkes katılsa, kendi görüşünü baskın hale ge-tirmeye çalışsa... Bazen -örneğin çoğu 1 Mayıslar-da- iyi bile olabilir bu. Ama bu yaklaşım sol içi ilişki-lerde genel geçer uygulama olamaz. Çünkü buradan rekabet ve gerilim yükselir. Kimi durumlarda TKP ilerici ve devrimci güçlerin dayanışma zemininin zedelenmemesini gözeterek, dostlarına eylemlerinde başarı dilemeyi seçebilmektedir. Samimi olarak... Solda “farklı siyaset tarzları” da hüküm sürmek-tedir. TKP kendi tarzını işçi sınıfının sosyalizm

mücadelesinde en yararlı üslup olarak görüyor. Örnek olsun; soldaki toplumsal daralma siyasal ha-reketleri içe döndürüyor. Giderek sol, sözünün geniş kesimlere nasıl ulaşacağı ve nüfuz edeceği yerine, bir tür kendini gösterme çabasına girebiliyor. Bu tür daraltıcı üsluplardan TKP de bağışık değil. Ancak kendini düzeltmek için iradi bir çaba içinde.TKP’nin neden “uzak durduğunu” soran dostla-rımıza yakın geçmişi hatırlatmalıyız. Solda geniş kesimler AB için “yararlı yanlarını alalım canım” derken, AKP’nin 1. Cumhuriyetle didişmesine de-mokratikleşme olasılığı açısından bakarken, TKP’nin farklı bir eylem çizgisi seçmesi ve bu anlamda kendini yalnızlaştırması kötü mü oldu?

HAFTANIN SORUSU TKP kendini solda yalnızlaştırıyor mu?

12 Eylül 1980 darbesinden sonra Türkiye’de işçi sınıfına karşı ağır bir saldırı başlatılmış, emekçilerin hakları sermaye sınıfı lehine gasp edilmişti. 31 yıl sonra işçi sınıfını köleleştirmek için yeminli bir siyasi iktidar Türkiye’yi yönetiyor.12 Eylül’de hukuk filan yoktu. Darbeci generallerin emirleriyle insanlar idama mahkum ediliyor, yıllarca özgürlüklerinden alıkonuluyordu. 31 yıl sonra değişen bir şey yoktur, yargıya bu kez sivil zorbalar, cemaat liderleri talimat vermektedir.12 Eylül darbecilerinin ilk işlerinden biri üniversiteleri bilimsel çalışmanın yapıldığı, özgür düşüncenin geliştiği kurumlar olmak-tan çıkarıp, faşist zihniyetin elinde kötü-rümleştirmekti. 31 yıl sonra üniversiteler tüccarların, yobazların eline teslim edilmiş, bilim insanlarını üniversitelerden uzaklaş-tırmak için baskı, şantaj, tehdit, yasadışı idari tedbirler uygulanmaya başlanmıştır.12 Eylül generalleri her yeri ama her yeri kontrollerine almışlar, spor federasyon-larına dahi yeri geldiğinde emekli subay-ları yerleştirmişlerdi. 31 yıl sonra İkinci Cumhuriyet’in zaferini kutlayan gerici parti yargı, üniversite, ordu, yerel yönetimler, medya gibi kurumlardan sonra futbol kulüplerini de tamamen ele geçirmek için hamle yapmıştır.12 Eylülcü faşistler din işleriyle siyaseti iç içe geçirmiş, tarikatlarla anlaşmış, İmam Hatiplerin çoğalması için canla başla ça-lışmış, sokakta el ele tutuşan gençleri kara-kola çekmiş, bireysel özgürlükleri tama-men ortadan kaldırmıştı. 31 yıl sonra dinci parti yaşamın her alanını dinselleştirmekte, her tarafından ahlaksızlık ve çürüme akan bir toplumda ikiyüzlü bir ahlak anlayışının bekçiliğine soyunmaktadır.

12 Eylül darbesinden sonra Kürtleri inkar ve imha konusunda sistemli bir program yürürlüğe konmuş, Kürtler üzerindeki baskı ve şiddet artmıştı. 31 yıl sonra “Kürtler bana ve benim politikalarıma boyun eğer-se, onlara bazı haklar veririm, yoksa imha ederim” diyen bir hükümet var.12 Eylül cuntası Alevileri zorla camiye sokmaya çalışıyor, Alevi emekçilerini Türkiye’nin ilerici birikiminden koparmaya çalışıyordu. 31 yıl sonra Alevilere hakaret için kuyruğa giren iktidardaki partinin bakanları, bir yandan da Aleviliği cemaat düzeninin bir parçası yapmak için türlü hileler denemekte.12 Eylül cuntasını “bizim çocuklar başar-dı” sözleriyle karşılayan Amerikalı emper-yalistler darbeci generallere anti-komünist, gerici, militarist, halk düşmanı bir Türkiye yaratılmasında yol gösterdi, yardımcı oldu. 31 yıl sonra bölgenin başına bela olan Osmanlı özentisi İkinci Cumhuriyet’in arka-sındaki güç ABD’dir ve ülkemiz yine anti-komünist, gerici, militarist, halk düşmanı bir karakter kazanmıştır.Bundan iki gün önce, 10 Eylül’de 91. yaşını kutlayan Türkiye Komünist Partisi,12 Eylül faşizminin sürdürücüsü ve man-tıki uzantısı olan bugünkü siyasi iktidarı ve onun koruduğu düzene boyun eğmeyeceği-ni bir kez daha ilan eder.Türkiye’nin işçileri köleleşmeyecektir.Türkiye’nin öğrencileri cehaleti ve harç soygununu kabullenmeyecektir.Türkiye’nin bilim insanları hurafelere teslim olmayacaktır.Türkiye’nin Kürtleri emperyalist planları,

liberallerin sahte çözümlerini, ikinci sınıf vatandaşlığı önünde sonunda reddedecektir. Türkiye’nin Alevileri hakaretler karşısında suskun kalmayacaktır. Türkiye’nin köylüleri, çiftçileri topraktan, zi-raattan uzaklaştırılmaya dur diyeceklerdir.Türkiye’nin hukukçuları adaletsizlikleri sineye çekmeyecektir.Türkiye’nin gençleri kendilerine dayatılan yaşam tarzını, ortaçağ karanlığını yırtıp atacaklardır.Türkiye’nin kadınları eve hapsedilme-yi, aşağılanmayı ve namus bekçiliğine soyunan sapıkların yasaklarını redde-ceklerdir.Türkiye’de insanlık boyun eğmeyecektir.Türkiye’nin komünist partisi TKP, tüm toplumu ayağa kalkmaya ve direnmeye çağırmaktadır.

TKP’den açıklamaAday üye eğitimlerinin düzene kavuşturulması ve Partinin sistematik biçimde işleyen temel bir mekanizması olarak yerleştirilmesi tartış-masız bir gereksinim. TKP saflarına katılan herkes, tersi bir özel karar merkezi olarak alınmadıkça üç aylık bir aday üyelik süreci yaşıyor. Bu sürecin en önemli öğesi ise aday üye eğitimi. Ancak parti yaşamının en fazla aksayan ve haklı olarak en çok şikayet konusu oluşturan başlığı da yine aday üye eğitimleri...Merkez Komite aksamaların önüne geçmek için, bugüne dek olağan parti birimlerine dahil olan aday üyelerin ayrı birimlerde örgütlenmesi kararını aldı. Eğitim aday üyenin partiyle iliş-kisinde yardımcı, tamamlayıcı bir unsur değil, esas olacak. Aday üye sınıflarının eğitimcileri merkezi olarak belirlenecek, eğitimin içeriği standardize edilecek.

Aday üye eğitimleri başlıyor

TÜRKİYE KOMÜNİST PARTİSİ’NİN HAFTALIK BÜLTENİDİR 17 Eylül 2011 SAYI: 2

TKP Merkez Komitesi 12 Eylül vesilesiyle bir basın açıklaması yayımladı. “12 Eylül’le Hesaplaşmak İçin İkinci Cumhuriyet’e Karşı Ayağa Kalk!’ başlığını taşıyan açıklama şu şekilde: