veidislod 6. tbl 2011

tímarit um sportveiði og tengt efniVEIÐISLÓÐ

6. 2011

Gleðilega hátíð

frá ritstjórn

Tímaritið Veiðislóð kemur nú út í sjötta skiptið. Sjötta blað af sex sem tilraunin okkar samanstendur af. Flest bendir til þess að við höldum þessu stússi áfram á einn veg eða annan. Nú er kominn desember og örstutt til jóla. Veturinn genginn í garð, en þó byrjar daginn að lengja aftur innan skamms og um áramótin eru aðeins þrír mánuðir þar til að stangaveiðin hefst á ný. Þó að tiltölulega fáir stundi hinar vosbúðarlegu vorveiðar í apríl, þá fylgjast eflaust flestir með gangi mála og bíða enn spenntari eftir „sínum tíma“.

Nú spá menn í hvernig 2012 verði og það eina sem við myndum voga okkur að segja er: Það verða án vafa margar nýjar veiðisögur á kreiki. Margar frásagnir af ógleymanlegum dögum, og eflaust einnig margar af vatnsleysi, flóðum og fiskleysi. Eða með öðrum orðum: Allt við það sama! Hér breytist ekkert. Þetta er veiðiparadís af bestu gerð, en það er aldrei á vísan að róa. Ekkert gefið.

Við óskum lesendum okkar, og raunar landsmönnum öllum, gleðilegra hátíða og megi menn upp til hópa koma vel undan vetrinum. Við þökkum hér með fyrir okkur fyrir árið 2011.

Guðmundur Guðjónsson, ritstjóriHeimir Óskarsson, útlit og umbrot

Jón Eyfjörð Friðriksson, greinaskrif.

6 Stiklað á stóru Hvað hefur helst verið að gerast í bransanum síðan að við komum síðast út?

8 Veiðisaga Sögur frá sumri eru sumar hverjar skrýtnar og skemmtilegar og hér er ein af veiðimanni sem lenti í nokkru mótlæti.

12 Bog-/Skotveiði Við förum vestur um haf með Dúa Landmark kvikmyndagerðarmanni sem fór hjartarveiðar með boga og myndavélar að vopni.

22 Veiðistaðurinn Mýrarkvísl er í Reykjahverfi í Suður Þingeyjarsýslu. Marg-slungin lax- og urriðaveiðiá sem tiltölulega fáir þekkja, en hefur samt ótrúlega marga kosti til brunns að bera.

32 Fluguboxið Það er mikilvægt að okkar dómi að hnykkja á nýj-ungum í fluguhnýtingum og birtum því uppskrift Nils Folmers Jorgensen að HKA/Bismó afbrigðinu af Sunrey Shadow.

34 Lífríkið Þjórsárvirkjanirnar væntan-legu eru vægast sagt umdeildar. Orri Vigfússon hefur „fyrir hönd laxfiska“ tekið þetta mál upp á arma sína og segir hér frá því sem gæti gerst með fiskistofna Þjórsár ef að virkjunar-frammkvæmdir verða að veruleika.

42 Ljósmyndun Að þessu sinni eru tveir ungir Danir höfundar að galleríinu. Þeir heita David Thormar og Peter Kirkeby.

64 Einu sinni var Árið 1929 kom út bókin Laxa- og silungaklak á Ís-landi eftir Þórð Flóventsson. Í stuttu máli þá er bókin alger perla sem veitir innsýn í þennan heim frá því fyrir tíma flestra sem lesa þessar línur. Við birtum kafla úr bókinni, kafla sem fjallar um gildi þess að merkja laxa og silunga...

68 Veiðihundar – Pointer Við ræðum við Ásgeir Heiðar alhliða veiði- hunda- og hestamann um hina óborganlegu Pointer veiðihunda sem hann flutti til landsins manna fyrstur. Hundar Ásgeirs hafa sópað að sér verðlaunum hér á landi síðustu árin.

72 Útgáfumál Jólin 2011 verða lengi í minnum höfð fyrir þann furðulega fjölda bóka sem koma út og höfða til veiði-manna og útivistarfólks almennt.

78 Villibráðareldhúsið Að þessu sinni fáum við vín-spekinginn til að mæla með vínum sem fara vel með villibráð

82 Græjur og fleira Hér er margt að finna sem gæti hentað í jólapakkann frá hinum ýmsu versl-unum sem auglýsa í blaði voru. Frásagnir af spenn-andi nýjungum og öðrum sniðugheitum.

efnið

Veiðiflugan er veiðibúðin þín í hjarta austurlandsKynntu þér úrvalið og verðin á www.veidiflugan.is

Sendum frítt um allt land.

Veidiflugan.is



Veidiflugan.is



Veidiflugan.is

flokkurstiklað á stóru

6 VEIÐISLÓÐ • tímarit um sportveiði og tengt efni • 6. tbl. 2011

Síðan að við komum síðast út hefur eitt og annað gengið á. Ríflega 111 milljón króna tilboð, án kostn-aðar og vísitöluhækkana, barst hæst í Þverá/Kjarrá og óttast margir að það sé vísbending um það sem koma skal í nánustu framtíð í útleigu á þekktustu laxveiðiánum. Áður þótti mörgum nóg um það sem boðið var í Laxá á Ásum. En allt um það, markaður-inn ræður för í þessum efnum sem endranær og sem betur fer er Ísland auðugt af veiðimöguleikum ef einhverjum finnst sér hafa verið þrýst út af borðinu.

Nú, veiðar gengu sinn gang. Sjóbirt-

ingsvertíðinni lauk og má segja að oft

hefur hún gengið betur. Tungulækur

stóð fyrir sínu, en aðrar ár frekar ekki,

nema kannski að menn töldu sig sjá

mikil batamerki á Eldvatni í Meðal-

landi. Það vakti áhyggjur manna að sjá

óvenjulega mikið um steinsugubit á

sjóbirtingum þetta haustið. Það voru

ekki vísindalegar athuganir og mæl-

ingar heldur tilfinning manna, enda

kom fyrir að í heilu hollunum voru allir

fiskar bitnir og margir á fleiri stöðum en

einum.

Veiðimálastofnun birti bráðabirgðatölur

sem staðfestu að 2011 var eitt besta lax-

veiðisumarið frá upphafi talninga. Það

sjötta besta til að vera nákvæmari.

Skotveiðin gekk sinn gang. Menn sóttu

sín hreindýr og gæsaveiði gekk vel.

Mikil reiði var meðal rjúpnaskytta þegar

mönnum var úthluta níu dögum til

að ganga til rjúpna, fjórar helgar plús

einn föstudagur. Þetta „mikla svigrúm“

nýttist mönnum misjafnlega, því veður

voru misjöfn og sums staðar hlýindi og

snjóleysi. Víða var þó haft á orði að tals-

vert væri af fugli og yfir höfuð gengu

veiðar vel. Ekki hvað síst á austanverðu

landinu.

Menn fengu fjórar helgar til að ganga til rjúpna og veðurfar spillti hluta tímans eins og vænta mátti.

Stefán Magnússon veiddi þennan 16 punda risabirting í Tungufljóti. Mynd Guðmundur Bergkvist.

Kastað í kaðalstaðahyl í Þverá, en í ána bárust afar há tilboð.

Guðmundur Bergkvist undir regnboga með tíu punda birting úr Tungufljóti.


Allt er þegar þrennt ersaga frá sumri

Ljósmynd: Ríkharður Hjálmarsson

9

Allt er þegar þrennt ersaga frá sumri

Hér segir af veiðimanni sem verður að teljast hafa verið seinheppinn á nýliðinni vertíð. Við þekkjum þennan náunga. Hittum hann af og til og jafnan lumar hann á veiðisögu fyrir okkur. Oftast af sjálfum sér því hann fer oft og veiðir gjarnan vel. Hann er miklu meira fyrir silungsveiðarnar, segist fá miklu meira út úr frelsinu sem því fylgir og sér líði jafn framt betur hið innra hafandi eytt margfalt minni pening í stússið sitt. Hann er ekki fyrir sviðsljósið þessi, og baðst undan nafnbirtingu, ef við ætluðum á annað borð að segja af honum sögur. Við virðum það að sjálfsögðu, en hér kemur brot af

sumrinu hans 2011.

Þingvallavatn er einn af hans aðal

stöðum. Hann á sér ekkert sérstakt

eftirlætissvæði þar, reynir þar víða og

fer það gjarnan eftir því hvar mest er

um aðra veiðimenn, hvar hann endar

sjálfur. En snemma í júlí var hann

kominn eldsnemma morguns, um

fimmleytið, í Lambhagann og hugsaði

sér gott til glóðarinnar, enda veðrið með

eindæmum fallegt. Bjartur himinn og

kyrrðin alger. Vatnið einn samfelldur

spegill. Ekkert rauf kyrriðina nema eitt-

hvert fuglatíst. Óðinshani sem hann

truflaði. Fyrir utan hann sveimuðu

bleikjur. Sumar stórar og hann skipti

nokkrum sinnum um flugu. Hann var

einn og naut stundarinnar. Loks tók

fiskur og var það ein af þeim stóru sem

hann sá. Bleikjan lét strax ófriðlega,

strikaði af hörku og reif út línu aftur og

aftur. Okkar maður naut bara stundar-

innar, fylgdist með stöng sinni dúa upp

og niður og smátt og smátt tók hún

sinn toll af þreki bleikjunnar stóru. Þetta

var svaka fiskur, 5 til 6 punda og hún

var örstutt frá háfnum þegar veiði-

maður sá sér til hryllings vindhnútinn.

Sekúndubroti síðar skyldu leiðir fyrir

tilstilli þessa sama vindhnúts!

Þótt hér sé um mikinn reynslubolta

í veiðinni að ræða, þá sá hann meira

eftir þessum fiski en mörgum öðrum

sem hann hefur misst í gegnum tíðina.

Ekki hvað síst vegna þess að einhvern

veginn virtust töfrar morgunsins vera

rofnir. Það kulaði, hann hætti að sjá

bleikjurnar sveima stutt frá sér og það

var sama hvað hann bauð upp á, eng-

inn fiskur snerti fluguna hjá honum.

Þingvallavatn


Nokkru síðar var komið að því að hanka

upp og halda til vinnu. Okkar maður

rölti hugsi og er hann átti nokkra

tugi metra ófarna að bíl sínum hóf

geitungur allt í einu að áreita hann.

Smellti sér á plastið á polaroidgleraug-

unum. Síðan tveir og síðan þrír....og svo

heill sveimur, 30-40 flugur, suðandi í

kringum hausinn á honum og klárlega

reiðar. Hann kveikti á perunni, hann

hlaut að hafa stigið ofan á holugeitun-

gabú í kjarrinu sem hann hafði öslað í

gegnum!

Nú var málið að taka til fótanna og

hann hljóp sem mest hann mátti þessa

30-40 metra, baðandi út öllum öngum,

og þakkaði hátt og í hljóði öllum

vættum Þingvalla í bak og fyrir að svo

stutt var í bílinn því flugurnar linntu

ekki eftirförinni og ró komst ekki á fyrr

en veiðimaðurinn hafði varpað frá sér

stönginni og skutlast inn í bíl. Stuttu

seinna voru geitungarnir á bak og burt

og stöngin var þá sótt út í móa, tekin í

sundur og ekið til byggða. Eina stungu

hafði hann fengið og taldi sig hafa

sloppið vel. Óhugurinn sem fyllti hann

eftir þessa árás var eiginlega miklu verri

heldur en sviði undan einni stungu.

Allt er þegar þrennt er nefndum við

þessa sögu. Þannig er nefnilega mál

vexti að næsti veiðitúr þessa vinar okkar

var planaður í Veiðivötn. Það fylgdi nú

aldrei sögunni við hvaða vatn næsti at-

burður átti sér stað, en allt um það, þá var

okkar maður að vaða nærrri einhverjum

hólma þegar himbrimi gerði skyndilega

harðan aðsúg að honum. Flugdrekinn

kafaði ógnandi hvað eftir annað að fót-

um okkar manns, sem hafði heyrt sög-

urnar um viðskipti himbrima og annarra

fugla, að goggur himbrimans væri svo

hvass að hann gæti veitt svöðusár. Það

var því ekkert annað að gera en að ösla

til lands, lemjandi frá sér með bæði háf

og stöng. Á ríflega hnédjúpu vatni rann

okkar maður og fór á hnén. Bleytti sig

rækilega og hruflaði hnéð, en komst á

lappir aftur og haltraði upp á þurrt. Him-

briminn spangólaði sigri hróasandi á

vatninu skammt undan, en okkar maður

hætti alfarið við veiðar í þessu vatni og

fór annað, blessunarlega af nógu að taka

í Veiðivötnum. Og sem betur fer, fór nú

að ganga betur. Á endanum veiddi okkar

maður vel, tæpa tuttugu væna urriða

ef við munum rétt og hrakförum hans

þetta sumarið var lolkið.....í bili a.m.k.

Við Þingvallavatn. Mynd Heimir Óskarsson.

11

Það er ekki tilviljun að Sage flugustangirnar eru þær vinsælustu í úrvalsflokki flugustanga. Að margra mati eru flugustangirnar frá Sage þær bestu á markaðnum. Því mótmælum við ekki. Allar Sage flugustangir eru hannaðar og þróaðar af flugveiðimönnum og framleiddar í Seattle í Bandaríkjunum. Að kasta fyrir fisk og veiða með Sage er einstök upplifun. Allir fluguveiðimenn verða að eiga að minnsta kosti eina Sage stöng.

Allar Sage stangir eru með lífstíðarábyrgð frá framleiðanda!

VINSÆLASTA FLUGUSTÖNGIN. ÞAÐ ER EKKI TILVILJUN

SÍÐUMÚLI 8 - SÍMI 568 8410

“ONEtm” SERIES - Verð 109.990,-Hröð stöng. Kröftug hleðsla sem auðveldar lengdar og nákvæmnisköst.

Z-AXIS ROD SERIES - Verð 99.990,-Hröð stöng. Kröftug hleðsla sem auðveldar lengdar og nákvæmnisköst.

99 ROD SERIES - Verð 99.990,-Mið-hröð stöng. Djúp hleðsla. Sérhönnuð til að bera þungar flugur og túpur.

VXP ROD SERIES - Verð 74.990,-Mið-hröð stöng. Kraftmikil og fínleg stöng fyrir allar aðstæður.

FLIGHT ROD SERIES - Verð 59.990,-Mið-hröð stöng. Góð alhliða flugustöng.

VANTAGE ROD SERIES - Verð 39.990,-Mið-hröð stöng. Góð byrjendastöng á góðu verði.

“The ONE” er komin!BEST FRESHWATER ROD- International Dealer Show í New Orleans 2011

BEST SALTWATER ROD- International Dealer Show í New Orleans 2011

BEST ROD- Efftex 2011


Hjartarveiðar í Colorado

Best að veiða þegar tarfarnir eru graðastir!Margar eru freistingar skotveiðimanna þegar þeim

finnst úrvalið á Íslandi eitthvað takmarkað. Eigi menn

smá aur, þá er hægt að komast í spennandi veiðiskap

út um allan heim. Sumt er dýrara en annað, fáir vita

það betur en Dúi Landmark, kvikmyndagerðarmaður

og veiðimaður fram í fingurgóma, en hann hefur farið

um heim allann með tökuvélar sínar, stangir og byssur

og staldrað við bæði nær og fjær, eða allt frá Grænlandi

og til Kazakstan og Mongólíu. Hér ætlar hann hins

vegar að segja okkur frá hjartarveiðum í Colorado og

þar nota menn ekki riffla heldur boga.

bog/skotveiði

13

Hjartarveiðar í Colorado

Best að veiða þegar tarfarnir eru graðastir!

Dúi Landmark

bog/skotveiði

Dúi hefur um all nokkurt skeið starfað

mikið fyrir franska sjóvarpsstöð sem

heitir Seasons. Stöðin sérhæfir sig

í veiðiefni og er enginn kotrass svo

ómerkilegur að ekki sé kíkt þar eftir

sniðugri veiði. Dúi er einn af all nokkr-

um sem sjá stöðinni fyrir efni og hann

hefur m.a. tekið upp þætti fyrir stöðina

hér á landi. Í fyrra gerði hann t.d. þátt

um silungsveiði á Íslandi og vann það í

samvinnu við G&P, hina frönsku ferða-

skrifstofu sem Pétur Pétursson er í

samvinnu við um leigu á Vatnsdalsá,

Reykjadalsá í Reykjadal og Eldvatn í

Meðallandi, enda eru það vatnsföllin

sem fram koma í umræddum þætti.

Þá hefur hann gert þátt hér á landi um

gæsaveiðar. Því miður næst Seasons

ekki hér á landi.

„Oftast er ég ekki beint að veiða sjálfur

þó ég grípi af og til í stöng eða byssu.

Oftast er ég í hlutverki tökumannsins

og leikstjórans. Þá er það stöðin sem

velur með mér sérfræðinga á vissum

sviðum veiðinnar. Kannski einn mann

eða fleiri, eftir atvikum. Að þessu sinni

var verkefnið að veiða hjartardýr sem

heitir á ensku Elk og með mér í það

fór Gilles Remond, reyndur skot- og

bogveiðimaður. Þetta var um haustið í

fyrra og ferðinni var heitið til Colorado,

á risajörð sem liggur utan í Klettafjöll-

unum. Þar, í þéttu skóglendi, lifa þessir

hirtir. Veitt er um fengitímann og þarna

er óhemjufallegt og gaman að koma.“

Lagt á ráðin í búðunum.

15

Dúi Landmark

Hvað geturðu sagt okkur um þessar veiðar?„Jú, það er gaman að kynnast þessum

heimi. Maður fer þarna bara út í mörk-

ina og leitar að bráð. Leyfið er fyrir eitt

dýr og það þarf að finna rétt dýr. Velja

það sem maður vill og reyna að komast

í færi við það. Þetta er gríðarlega krefj-

andi og spennandi því maður þarf að

komast í miklu meira návígi heldur en

ef maður væri með skotvopn við hæfi.

Færið má ekki vera undir 30 metrum og

helst minna, 10 til 20 metra. Þetta þýðir

algerlega kamóaða búninga. Hanskar

líka og andlitið málað. Síðan er um að

gera að læðast, fela sig, alls ekki má vera

vindur í bakið og það má ekki einu stíga

ofan á sprek eða grein, þá er tækifærið

farið. Hjá okkur var þetta 5-6 daga ferð

og allan tímann vorum við úti í skógi að

laumast og leita að dýrum. Dýrið náðist

á fimmta degi, fallegur tarfur.“

10-30 metrar, eru þessi dýr þá ekkert stygg?„Jú, þau eru það svo sannarlega, að öllu

jöfnu, en Bandaríkjamenn skipta vertíð-

inni í þrjá hluta og fá bogveiðimenn-

irnir að byrja. Það stafar af því að þá er

fengitíminn og tarfarnir hvað graðastir

og uppteknir í meira lagi. Þó þeir séu

varir um sig, þá er þetta sá tími sem

menn komast helst svona nærri þeim.

Á eftir bogveiðimönnunum koma

„hefðbundnir“ skotveiðimenn og loks

sérrvitur hópur sem vill veiða á fram-

hlaðninga, hálfgerðar antíkbyssur. En

þessi tími er alveg magnaður, þegar við

héldum út í skóg á hverjum morgni,

ómaði skógurinn allur í gredduöskrum

tarfanna. Stanslaus söngur og þarna

um allt voru beljurnar inni í rjóðrum,

bíðandi með blikkandi augnhár eftir því

að hetjurnar þeirra kæmu æðandi inn í

kjarrið til þeirra. Þegar við loks náðum

dýrinu hafði gædinn notað í fyrsta skipti

svokallað „decoy“ eða blekkingarmynd

sem hann renndi út og sýndi beljurass!

Hann sagðist að fyrra bragði ekki vera

þess viss að það myndi virka, en það

virkaði svo sannarlega, tarfurinn kom

í dauðafæri og það varð hans síðasta.

Menn vona auðvitað að dýrið falli stra

við fyrsta skot, en drepist það ekki strax

og það rýkur af stað, þá mega menn alls

ekki taka til fótanna á eftir því. Það á

að rölta í rólegheitum og rekja slóðina.

Þetta er úthugsað því ef menn stilla upp

hröðum eltingarleik þá brjálast dýrið og

hleypur svo langt í burtu að hugsanlega

finnst það aldrei aftur. En taki menn það

rólega þá róast dýrið venjulega þegar

það dregur af því. Á endanum heldur

það kyrru fyrir og blæðir út.“

Paradís fyrir krakkana!


Hvernig er aðbúnaðurinn, er gist í flottum veiðihúsum og eru margir veiðimenn í einu?„Við vorum í tjöldum, svona stórum

haldgóðum með gólfum og svoleiðis.

Það sem menn kalla gjarnan basecamp.

Það eru hjón sem reka þetta, fimmti

ættliðurinn á jörðinni sem er gríðarlega

víðfeðm. Þau eru líklega Írar að upplagi

og reka þetta alfarið á eigin forsendum.

Öll veiðistjórnun og utanumhald er til

mikillar fyrirmyndar. Karlinn sér um allt

saman og frúin eldar. Við vorum einir

þarna, Gilles, gædinn og svo ég, auk

hjónanna.“

Er þetta á einhvern hátt umdeild veiði?„Alls ekki. Þetta er hluti af lífsstílnum.

Þetta er meira krefjandi heldur en

veiðar með riffli og ef menn vilja hafa

þetta svona þá mega þeir það svo lengi

sem þeir fara eftir og virða reglurnar.

Af reglum má t.d. nefna, að lásboga-

veiði er bönnuð. Veitt er eingöngu með

hefðbundnum veiðibogum með hjóli

uppi til að strengja betur og styrkja.

Það er mið og sigti á þessum vopnum

og þetta eru hin ágætustu vopn. Ég var

nú ekki að veiða í þessum túr, en fékk

að skjóta af boganum og mér blandast

ekki hugur um að ef maður er í veiði,

þá mun maður hafa gaman að þessum

veiðiskap. Það hjálpar auðvitað með

viðhorfið að veiðunum er stýrt af skyn-

semi. Það er líka gaman að því að sjá

skilti utan á krám og veitingastöðum:

Hunters Welcome! Þá finnur maður að

þetta er viðurkenndur hluti af ferða-

mannaiðnaðinum og veitingahúsa-

eigendur vilja gjarnan fá veiðimenn í

heimsókn, þess vegna í veiðigallanum

á heimleið! Síðan taka menn þetta heim

með sér. Þar sem vorum við veiðar er

starfrækt vinnsluhús sem verkar pylsur

og reykir kjöt úr hjörtunum og skinnið

og hornin eru gerð klár fyrir viðskipta-

vinina. Hins vegar hef ég ekki hug-

mynd um hvort að það megi koma inn

í landið með þetta kjöt, það verða menn

að finna út sjálfir ef út í það fer.“

bog/skotveiði Dúi Landmark

Tarfurinn er hinn glæsilegasti.

Proghorn antilópurnar voru um allt og auðveld bráð!


Þú mælir þá með þessu?„Heldur betur. Hins vegar er þessi veiði-

skapur ábyggilega misspennandi eftir

bráðinni. Eftir að við felldum t.d. hjört-

inn þá keyrðum við klukkustundum

saman yfir endalausar slétturnar yfir til

Wisconsin þar sem ætlunin var að veiða

svokallaða Pronghorn antilópu. Karlinn

felldi þarna flott dýr, fékk fínasta trófí,

en það var allt fullt af þeim þarna, við

vorum 2-3 klukkustundir að velja dýr

og vorum búnir að fella það og ganga

frá því eftir 4 klukkustundir. Ég veit ekki

alveg hvort ég myndi mæla með eða

nenna svoleiðis veiði aftur.“

Bogveiðar eru bannaðar á Íslandi ekki satt?„Jú, þær eru það. Mér finnst ekki vera

tilefni til þess og vel mætti leyfa bog-

veiðar ef þeim væri stýrt af ákveðinni

skynsemi. Það eru einhverjir karlar

byrjaðir að hópa sig saman til að fá

þetta leyft, en það er hætt við að það fari

í sama farveg og tilraunir manna til að

koma hreindýrum á Vestfirði eða hvort

að leyfa eigi veiðar á hrossagauk. Það

er sorglegt hvað umræða um nýjungar

í veiði hér á landi fer fljótt og örugglega

upp á hæsta stig tilfinninganna.“

En er nokkuð annað hægt að veiða hérna með boga nema hreindýr og eru þau ekki allt of stygg í þessa 10-30 metra?„Eflaust væri mjög erfitt að komast í

gott bogafæri við hreindýr, en ef ein-

hverjir vilja veiða svoleiðis, hvers vegna

þá ekki að leyfa það, svo fremi sem að

menn uppfylli þau skilyrði sem teldust

sanngjörn og eðlileg? Hreindýrin eru

vissulega stygg, en það gildir þó það

sama um þau og hirtina um fengitím-

ann, að tarfarnir eru kannski ekki alveg

með varnargenin glaðvakandi um tíma

og tíu daga gluggi í ágúst, á meðan

þetta ástand varir, gæti verið sá tími

sem bogmenn gætu fengið að spreyta

sig. Það mætti jafnvel byrja þetta sem

tilraun á vissum svæðum.

Síðan er það ekki rétt að það sé einungis

hægt að veiða hreindýr á Íslandi með

boga. Það er alveg hægt að veiða fugla

með boga, t.d. endur og gæsir. Það

er áreiðanlega mjög skemmtilegt að

læðast um andaslóðirnar með bogann

tilbúinn. Á gæsinni fer maður í felu-

byrgið og kallar þær til sín. Þetta snýst

allt um að komast í færi. Það er á hreinu

að menn taka ekki eins marga fugla

með boga eða með byssu, en fyrir suma

skiptir áskorunin meira máli.

bog/skotveiði Dúi Landmark

FermingarBrúðkaupAfmæli

Árshátíðir FundirMóttökur

veisluþjónusta

Búðakór 1 • 203 Kópavogi • Sími 820 7085 • [email protected]

Lystaukandi veislur

23

Mýrarkvísl

Önnur eins fjölbreytni er vandfundinMýrarkvísl í Reykjahverfi hefur verið meira í umræðunni

síðustu misserin heldur en lengi vel, líklega vegna þess

að nýju strákarnir í hverfinu, Salmon tails, riðu á vaðið

með því að taka ána á leigu. Það er margt sagtum

Mýrarkvísl, að hún sé ekki allra, að hún sé á köflum

óveiðandi og hún sé á köflum bara ein alls herjar

maðkahola. En þeir sem kynnast ánni fá allt annað beint

í æð. Ritstjóri þessa blaðs fékk t.d. að reyna það sumarið

2010 og Arnar Jón Agnarsson, einn Laxasporðanna,

leiðsagði veiðimönnum við ána á nýliðnu sumri og

kynntist henni vel. Hann færðist ekki undan að skrifa fyrir

okkur lýsingu á ánni, kostum hennar og leyndardómum,

með lýsingu á helstu veiðistöðum í bland. Arnar skrifar:

„Mýrarkvísl á upptök sín í Langavatni í

Reykjahverfi í Suður Þingeyjarsýslu og

fellur í Laxá í Aðaldal um 25 kílómetrum

neðar, eða fyrir landi Laxamýrar. Í ánni

eru þrjár stangir leyfðar og er því mjög

rúmt um menn á hinum 54 merktu

veiðistöðum í ánni. Í ánni veiðist lax,

urriði og bleikja. Þar sem Mýrarkvísl er

hliðará Laxár í Aðaldal er laxastofninn í

ánni mjög svipaður stofninum í Aðal-

dalnum að stærð og gerð og hlutfall

stórlaxa því hátt. Þar með sleppir hins

vegar skyldleikanum því Mýrarkvísl er

frekar lítil og nett veiðiá, en kemur þó

mikið á óvart, ef miðað er við hvernig

hún lítur út frá brúnni við Laxá í Aðaldal.

veiðistaðurinn


Í gegnum tíðina hefur Mýrarkvísl að

mestu verið veidd af heimamönnum og

nágrönnum og hafa Dalvíkingar verið

mjög fyrirferðamiklir í ánni seinustu 40

árin. Þekkja hana fáir betur en þeir, þó

ekki sé hægt að horfa framhjá stórum

hópi Akureyringa sem hafa veitt þarna

mikið samhliða Dalvíkingum.

Áin er gríðarlega skemmtileg og fjöl-

breytt og má segja að allar mögulegar

og ómögulegar veiðiaðstæður megi

finni í ánni. Gilið svokallaða eða svæði

2 hefur oftast verið nefnt þegar talað

er um ómögulega veiðistaði, þar sem á

mörgum stöðum þarf að láta sig hálf síga

niður kletta til að komast að vænlegum

veiðistað. Oft þarf að halda sér í reipi á

meðan maðki er rennt meðfram klett-

snefum og þegar laxinn tekur í þannig

aðstæðum er eins gott að vera tilbúinn í

ævintýri og eiga góðan veiðifélaga.

Við ána kemur til með að rísa nýtt veiði-

hús á næsta ári og mun þá aðstaða fyrir

veiðimenn batna til muna þar sem ekki

hefur verið veiðihús við ána seinstu ár.

Það verður staðsett á bakkanum fyrir

landi Þverár sem er fyrir miðri á.

Ég ætla hér að stikla á stóru um ána og

byrja á veiðisvæði 1 sem nær frá ós Laxár

upp að veiðistað 22. Oft hefur verið á

töluverðu reiki hversu neðarlega menn

mega veiða í Mýrarkvísl eða réttara

sagt hversu nálægt Laxá menn mega

fara. Það er komið á hreint núna og er

ætlunin að merkja veiðimörk fyrir næsta

sumar. Hægt er að miða við að ekki megi

agn berast í Laxá, en þó má veiða að ystu

mörkum Mýrakvíslar. Þar er eftir miklu

að slæjast þar sem laxar synda iðulega

inn í Mýrarkvíslina fram og til baka frá

Laxá á meðan þeir eru að átta sig á því

hvert ferðinni er heitið. Flestir veiði-

staðir á svæði 1 eru klassískir göngu-

staðir þar sem laxar hvíla sig í stutta

stund og halda síðan ferð sinni áfram

upp ána. Helsti kosturinn við svæði 1 er

að mjög aðvelt er að skyggna flesta staði

og ef laxar sjást er ekkert annað en að

koma sér niður að hylnum og reyna við

þá. Flestir veiðimenn byrja þó í hinum

magnaða Borgarhúsapolli nr. 21 sem er

margslunginn veiðistaður sem þarf að

fara varlega að og nota reipi til að komast

niður snarbratta klettabrekkuna. Þegar

niður er komið er lent á hentugum stað

til að byrja að veiða en þar dýpkar mjög

fljótlega og er þarna hyldjúpur hylur sem

laxar geta legið víða í, þó aðallega upp

við stóra klettinn sem staðið er þétt upp

að, þarna er því gott að vera örvhentur.

Gott er að hafa í huga á leið að hylnum

að skyggna hylinn neðst, en þar liggja

oft laxar sem eru á leið upp ána og þarf

þá ansi löng köst frá staðnum sem lýst

var áður. Laxinn tekur oft vel þegar hann

stoppar þarna. Borgarhúsapollurinn

er veiddur Húsavíkurmegin. Um 300

metrum neðar eru Kisturnar og Skáfoss

sem eru góðir maðkastaðir, klassískir

smápyttir þar sem laxinn getur legið

víða, oftast við endan á hvítfrissinu. Þetta

eru staðir 20-19-18-17-16. Frá stað nr. 15

Táarhyl, sem er mjög fallegur hylur, er

gott að veiða eins marga hylji og maður

kemst yfir og gefa sérstakan gaum að

hyljum 15-11-7-4.

Svæði 2 er gullið í Mýrarkvísl og er þarna

iðulega besta veiðin af svæðunum

þremur. Þarna eru margir mikilfenglegir

hylir og eru oftar en ekki stærstu laxarnir

í Kvíslinni sem liggja þarna. Byrjum á hyl

24 Ytri Ármótum, en þar er ekki gott fyrir

lofthrædda að veiða. Þarna liggur alltaf

lax. Hægt er að veiða staðinn frá báðum

bökkum en hafa má í huga að verið er að

veiða í 10 metra hæð upp á þverhnýpt-

veiðistaðurinn Mýrarkvísl


um kletti. Þetta er aðallega maðkastaður,

einnig er hægt að veiða á flugu þarna en

þá þarf helst að veiða hann á tvíhendu.

Nokkrir veiðimenn hafa náð tökum á að

veiða staðinn andstreymis með flugu

og túpum frá breiðunni sem er neðst í

hylnum. Laxinn liggur aðallega alveg

upp að klettinum Húsavíkurmegin en

getur þó legið fyrir miðjum hyl líka, þá

mjög ofarlega í honum. Munið bara að

athuga hvernig á að fara niður að ánni

frá klettinum áður en byrjað er að veiða

en það er gert með því að feta einstigi

neðst í hylnum.

Hylur 25 kallast Nafarhylur og er besti

fluguhylurinn á svæði 2 en þar liggur

tökulax jafnan neðarlega í hylnum fyrir

honum miðjum. Nánast besta rennslið

á fluguna er Húsavíkurmegin en einnig

er hægt að standa bak við stóran klett

Akureyrarmegin sem fer ekki framhjá

neinum og þarf þá nokkuð löng köst.

Laxinn sér veiðimenn aldrei frá þeim

stað. Flestir halda að laxinn liggi efst í

hylnum en ef varlega er farið og hylur-

inn skyggndur frá Akureyrarbakkanum

sést laxinn mjög greinilega ef hann er

neðarlega í hylnum. Frábær hylur í alla

staði og ekki skemmir fyrir að þarna er

fálkahreiðurstæði og jafnast fátt við það

að þreyta stórlax með fálka steypandi

sér yfir. Voðhylur er nr. 27 og þar eru oft

mjög stórir laxar á sveimi en þó reynist

iðulega erfitt að fá þá til að taka. Laxarnir

liggja ofast frekar neðarlega og sjást þeir

ef maður skyggnir hylin Húsavíkur-

megin og þarf þá að laumast niður að

grónum kletti sem hægt er að kasta

flugu á eða renna maðki, en rennslið

þarna er ekki gott og er gríðalegt magn

af afætu sem gerir manni lífið leitt.

Þarna var risalax allt sumarið 2011 sem

tók aldrei en fékkst örfáum sinnum til að

sýna viðbragð við agni og þá var gaman.

Frægasti staðurinn í Mýrarkvísl og

sennilega einn sá allra besti er Stokkhyl-

ur nr. 28., stórfenglegur hylur og þarna

liggja oft margir laxar og stærstu lax-

arnir í Mýrarkvíslinni fást iðulega þarna.

Þetta er einn af þessum hyljum sem þarf

að notast við reipi til að komast niður

að. Ef hann er veiddur Húsavíkurmegin

þarf að fara niður snarbratta brekku sem

lítur ekki vel út en er þó ekki erfið þegar

í hana er komið, hvorki að fara upp eða

niður. Þarna er hægt að nota flugu og

maðk, laxinn liggur oftast alveg við lapp-

irnar á mönnum fyrir neðan klettarönd

sem liggur meðfram öllum hylnum.

Hann getur tekið alveg efst og svo alla

leið niður að broti og þarf að veiða þetta

mjög vel, þarna er alltaf lax. Hafa ber í

hug að sterkir taumar og stórir háfar eru

nauðsynlegir þarna. Akureyramegin er

þetta allt auðveldara en þar þarf samt að

fara niður með reipi alveg út á sillu, þó

ekki gróna sillu sem flestir óvanir fara

strax á heldur aðra sem er nær brotinu

og passar akkúrat fyrir einn veiðimann.

Þarna er bara hægt að nota maðk og er

hægt að renna á laxa sem liggja beint

fyrir neðan lappirnar á mönnum og

að brotinu.Einnig er hægt að renna

á laxana sem liggja við klettaröndina

Húsavíkurmegin og þó að segja megi að

veiðimenn blasi við laxinum þá tekur

hann oft ótrúlega vel þarna. Ef það gerist

þarf að fara upp á klettinn aftur og niður

smá skriðu sem er þarna aðeins neðar

að brotinu og er þá auðvelt við laxinn að

eiga svo lengi sem þú missar hann ekki

niður úr hylnum en þá eru góð ráð dýr.

Þarna veiddist 103 cm lax og tveir 99 cm

laxar sumarið 2011.

Hylir 29-30 eru vel þess virði að stoppa í

og er hylur 30 sérstaklega fallegur flugu-

veiðistaður. Sigmarsdráttur er nefndur

veiðistaður sem er númer 33.5, smá

veiðistaðurinn Mýrarkvísl

Join the CULT

Hrygnan ehf. | Síðumúla 37 | Sími: 581-2121 | www.hrygnan.is

beygja þar sem áin hefur náð að grafa sig

niður. Þetta hefur verið spútnik staður

árinnar seinustu ár og má segja að þarna

stoppi allir laxar sem ætla upp á svæði 3

og er þarna oft mikið af laxi. Þetta er fal-

legur flugustaður en alveg magnað hvað

illa gengur að fá hann til að taka fluguna

þarna. Á móti kemur að fátt er einfaldara

en að renna maðki á þennan stað, hvort

sem staðið er fyrir ofan staðinn og rennt

eða legið á bakkanum og rennt og tekur

laxinn alla jafna vel þarna ef hann verður

ekki á annað borð var við veiðimanninn.

Efsti veiðistaðurinn á svæði 2 er Gljúfra-

pollur sem var forðum frábær veiðistaður

en er nú ekki sjón að sjá sem er mikill

synd. Stendur til að reyna að laga hann,

enda er þetta síðasti veiðistaðurinn áður

en laxinn fer upp tvo mikla laxastiga og

hefur hann því oft reynst vel sem sein-

asta stopp áður en í stigann er haldið.

Svæði 3 er mjög ólíkt svæðum 1 & 2 en

þetta er að mestu leiti flatlendi þar sem

áin hækkar sig mjög hægt á leið upp í

Langavatn. Hér má aðeins nota flugu

og er verið að reyna að bæta svæðið

sem hrygningarsvæði en aðstæður eru

frábærar. Því miður virðist ekki mikiði af

laxi hrygna hérna miðað við stærðina á

svæðinu. Þetta er gríðalega skemmtilegt

svæði þegar það dettur inn sem er alla

jafna í byrjun ágúst og er það virkt alveg

til enda veiðitímans. Hérna eru nokkrir

magnþrungnir veiðistaðir. Fyrst ber að

nefna Gæsahólma nr. 38 sem má segja

að skiptist í þrjá smápytti, örlítill foss sem

lax liggur iðulega undir eftir að hafa farið

upp stigann en þar sem bannað er að

nota maðk hér þá hefur veiðin ekki verið

mikil hér seinustu ár. Næsti hylur sem

nauðsynlegt er að stoppa við er Langa-

lygna nr. 41 en það er hylur sem ber svo

sannarlega nafn með rentu, mjög langur

og mjög lygn hylur.Menn geta verið

vissir um að ef ekki er farið nógu varlega

sést á eftir löxunum bruna niður ána.

Laxinn liggur aðallega í vík Húsavíkur-

megin, frekar ofarlega í hylnum og svo

mjög neðarlega þar sem áin brýtur á

smásteini fyrir miðri á. Hérna verður að

vera vindur til að mögulegt sé að veiða.

Krókhylur nr. 42 er góður hylur sem er

rétt fyrir ofan Langalygnu. Þarna liggja

laxar aðallega við stóran stein sem er

nær Húsavík um 50 metrum fyrir ofan

skiltið. Beygjurnar nr. 46 hafa löngum

verið einn besti veiðistaðurinn á svæði

3 og halda þær laxi vel, lax getur legið

allan strenginn góður tökustaður er

mjög ofarlega og einnig um 20 metrum

neðar þar sem örlítið meira dýpi er að

finna, rétt áður en moldarbakkinn sem

er Húsavíkurmegin breytist í grasbakka.

Þar rétt fyrir neðan er lítil vík sem þótt

ótrúlegt megi virðast voru laxar í allt

sumarið 2011. Þetta er hvorki djúp né

straumþung vík en eitthvað er þarna

sem laxinum líkar.

Næst má nefna tvo fína staði sem kallast

Seláspollur og Víðihólmi. Í Seláspollum

liggur lax oft á milli steina á mjög

grunnu vatni en í Víðihólma getur lax

legið víða í smá pyttum og undir bökk-

um menn keyra oft framhjá þessum

stöðum en vert er að teygja úr sér og

kasta á þá.

Kötustrengur er ekki númeraður staður

en þó merktur rétt fyrir neðan Straum-

brot nr. 49. Þetta er staður sem lætur

ekki mikið yfir sér en þarna liggur þó

merkilega oft lax og tekur hann þá alla

jafna fyrir miðjum hyl. Þá er komið að

Straumbrotinu sem er magnaður hylur

og segja menn gjarnan að þetta sé einn

af þessum stöðum sem alltaf geymir

lax. Hvort sem það er rétt eða ekki er

mjög oft lax hérna. Staðurinn er hyl-

djúp beygja og liggja laxarnir oft á mjög

erfiðum stað nánast á hlið og stundum

öfugir sem gerir veiðina töluvert erfiða.

Með klókindum er hægt að ná góðum

árangri hérna, það verður bara að fara

mjög varlega að laxinum og á það við

um allt svæði 3 sem er mjög viðkvæmt

enda fátt sem byrgir laxinum sýn.

Síðasti laxastaðurinn sem vert er að

stopp á er staður nr. 51 Neðra Selvaðs-

brot en oftast hefur verið talið að laxinn

fari ekki ofar en þetta. Það er nú senni-

lega ekki rétt þar sem laxinn á greiða leið

upp að Langavatni héðan og það hafa nú

veiðst laxar fyrir ofan stað 51. Það hefur

verið nefnt sem kenning að töluvert af

laxi strauji beinustu leið upp í vatn og

sakki sér síðan niður þegar að hrygningu

kemur, en slíkt hefur ekki verið sannað.

En kenninginn er góð þar sem svæði 3

á það til að verða allt í einu steindautt en

svo fyllist það af laxi aftur.

Á svæði 3 er gríðarlega mikið af urriða

og má segja að það sé hægt að veiða

eins marga urriða og maður hefur

vilja og þrek í. Sérstaklega er svæðið

frá Langavatni að Selvaðsdrætti fullt af

urriða og ef labbað er þá leið með stöng

í hönd að vori er hægt að skemmta sér

konunglega að veiða urriða. Langavatn

er gríðarlega gott veiðivatn og veiðist

þar mikið af bleikju, ekki mjög stórri

en flottri á grillið, oftast í kringum 1-2

pund. Þá er leið okkar í gegnum Mýr-

arkvísl lokið og bjóðum við að lokum alla

veiðimenn velkomna í heimsókn á vit

ævintýranna.“

Mýrarkvísl

fluguboxið

Sunray HKA í Pro Tube kerfinu

Sunray HKA í Pro Tube kerfinuMargir eru þeirrar skoðunar að fluguhnýtingar á Íslandi séu fremur staðnaðar og ekki veitti af því að koma með innspýtingu af nýjum hugmyndum og straumum og stefnum. Það er sama í hvaða veiðibók er rýnt á laxveiðislóðum, ef það er ekki Frances, þá er það Sunray og það er hvorug þeirra þá er það þýsk Snælda eða hitstúpa. Alls konar skemmtilegar flugur sjást ekki lengur, eða varla, og nýjungar samanstanda að mestu af nýjum afbrigðum af því sem tröllríður öllu þessi misserin.

Og ef staldrað er við hjá silungsveiði-

mönnum þá er það bara Vinil rib út í

eitt, aðeins leikið sér með liti og afbrigði.

Vissulega hefur þurrfluguveiði aðeins rutt

sér betur til rúms, en ekki að neinu ráði.

Þetta er frekar staðnað. Það er í sjálfu sér

ekkert athugunarvert við það að hnýta og

veiða með þeim flugum sem mest gefa,

en kannski gefa þær mest vegna þess að

aðrar flugur fá lítinn tíma í ánum?

Hvað sem þessu öllu líður, þá sögðum við

frá því á vordögum á vefnum okkar www.

votnogveidi.is að ný týpa af túpuflugum

væri að ryðja sér til rúms og hnýtingar-

maðurinn Nils Folmer Jorgensen hefði

innleitt kerfið hingað til lands, en hann

býr hér á landi, veiðir og leiðsegir veiði-

mönnum. Kerfið heitir Pro Tube og er

Nils óþreytandi að segja mönnum frá

kostum þess, en hann segir auðvelt að

tileinka sér hnýtinguna og að túpuflugur

hnýttar með þessum hætti hafi vissa

eiginleika umfram aðrar túpuflugur og

gefi oft fiska sem hinar hefðbundnari

skili ekki á land. Það eigi ekki hvað síst við

um stórlaxa, en Nils hefur verið ótrúlega

slyngur að setja í og landa löxum í yfir-

stærð. Landaði a.m.k. fjórum slíkum á

nýliðnu sumri og öðru eins 2010. Meðal

laxa í sumar sem leið var 108-110 cm

hængur, bjartur og sílspikaður, veiddur í

Hólakvörn í Vatnsdalsá. Laxinn var ekki

veginn og mældur spriklandi við stöng.

En þetta gæti vel hafa verið stærsti lax

sumarsins, en til þessa höfum við talið

þann lax vera 106 cm 27 punda(veginn)

hæng sem Björn K. Rúnarsson landaði í

Laxá í Aðaldal.

Nils ætlar hér að segja okkur

frá Sunray HKA/Bismo:

„Samkvæmt minni reynslu þá er þetta

sú flugan sem gefur lang bestu raunina

í stærrí ánum á Íslandi. Vinur minn

Henrik Kassow Anderson og ég höfum

notað þessa flugu mikið síðan sumarið

2004 og afraksturinn er ótrúlegur. Hún

gaf svo vel að einbeittur leiðsögumaður

nokkur hnýtti nærri því eins flugu og

skýrði hana Bismo. Flugan er frekar

einföld í smíðum, en ef menn vilja

einfaldlega kaupa hana þá fæst hún í

Veiðihorninu. Hér mun ég setja hana

saman með Pro Tube kerfinu sem þýðir

að ekkert lím er notað. Upprunalega

flugan var óþyngd, en ég ætla í þessu

tilviki að bæta smá þyngd við hana.


2. Bæta við Flexi, þyngd 10 mm

4. Bæta við silver fox undirvæng

6. Bæta við 3XL long Artic Fox

8. Bæta við 3D augum and ganga frá epoxy haus.

9. Skera til túpuna og síðan út að veiða!

1. Pro Tube Flexi tube

3. Pearl Mylar í stærð M. Hnýta til beggja enda.

5. Bæta við 4 pearl Krystal Flash

7. Bæta við 4 peacock hearls

Svo mörg voru þau orð Nils Folmars. Eftir hátíðirnar setjast margir niður og hnýta fyrir sumarið. Ekki væri úr vegi að kynna sér bæði þessa nýjung og fleiri sem kann að vera boðið upp á í verslunum hér á landi.


Urriðafoss í öllu sínu veldi.

35

lífríkið Þjórsárvirkjanir

Eins og að kaupa kjallaraíbúð og rústa síðan allri blokkinniÓhætt er að segja að málefni virkjana í neðanverðri Þjórsá hafi verið mjög til umræðu hin seinni miss-eri. Þar sækir Landsvirkjun hart fram að setja af stað vinnu við þrjár virkjanir til að keyra stóriðju. Stjórnvöld eru á öndverðum meiði, annar flokkurinn vill halda strikinu en öfl innan hins hika. Landeigendur skiptast í fylkingar og skyldi engan undra, þeir eru fjölmargir og hagsmunir manna ekki allir hinir sömu! Þá ótt-ast umhverfissinar og veiðimenn um afdrif laxa- og sjóbirtingsstofna Þjórsársvæðisins ef til virkjanagerðar kemur, því þeir eru einhverjir hinir stærstu í landinu og hafa verið færð rök fyrir því að þeir væru í hættu staddir ef af öllu saman verður. Orri Vigfússon/NASF og fleiri hafa tekið málið í sínar hendur að undanförnu og við ræddum við Orra.

en fáeinir netabændur neðan við. Hvað

með arðskrármálin? Mannvirkin munu svo

gerbreyta öllu lífríki og eðli árinnar að það

er algerlega ótrúlegt hversu lítinn hljóm-

grunn þær raddir hafa fengið sem að hafa

bent á þetta,” sagði Orri Vigfússon, en hann

bauð á dögunum Margréti J. Filardo til

ráðstefnu hér á landi, en Margrét þessi er

forstöðumaður Fiskvegamiðstöðvarinnar

(Fish Passage Center) í Oregon, en sú

stofnun hefur staðið fyrir margvíslegum

rannsóknum á afdrifum gönguseiða sem

„Við höfum farið í þetta verkefni, því eng-

inn sem hlustað er á hefur tekið það upp,

en það er hlustað þegar NASF kemur að

málum. Það hefur enginn verið að vinna í

þessu fyrir laxinn, þangað til núna. En allt

er þetta mál með miklum ólíkindum. Og

skyldi engan undra þó að menn séu ekki

samstiga heima í héraði því lögbýli á þessu

svæði eru 161 með um 500 skráðum eig-

endum og hér er verið að tala um mann-

virkjagerð neðarlega í vatnakerfi þar sem

90 prósent búsvæða laxfiska eru ofan við,


lífríkið

leita niður virkjaðar ár og freista þess að

sleppa lifandi og ósködduð niður fyrir

stíflurnar um þar til gerðar „leiðir”.

Orri segir að hann hafi verið beðinn um að

koma til skrafs og ráðagerða af nokkrum

landeigendum og þá fundið út að nokkuð

vantaði upp á skipulag veiðifélags Þjórsár

og hafi hann hjálpað til við að endurstofna

félagið. Þá hefði komið fram að ekkert

erindi hefði borist frá Landsvirkjun til

Veiðifélagsins varðandi virkjanagerð. „Það

var eins og LV ætlaði bara að vaða þarna

inn á skítugum skóm án þess að hirða um

það hvort þeir væru velkomnir eða ekki.

Ég hitti ráðamenn hjá LV og þar var m.a.

gefið til kynna að LV myndi m.a. kaupa upp

netaveiðiréttindi þessara örfáu netabænda

neðan við virkjanirnar. Lagastoðin fyrir því

er hins vegar ekki til staðar því það má ein-

faldlega ekki gera slíkt, að kaupa hlunnindi

frá jörðum. Það má leigja þau, en ekki selja

þannig að ég átta mig ekki á því hvað LV er

að hugsa þarna. Þetta er eins og að kaupa

kjallaraíbúð í blokk og hefjast síðan handa

við að gerbreyta allri blokkinni og haga sér

eins og þeir sem byggju ofar í húsinu hefðu

ekkert með það að segja. Síðan er líka alltaf

þessi grundvallarspurning sem kemur að

félagslega þættinum: Þarna er blómlegt

landbúnaðar- og ferðaþjónustuhérað og

hvaða glóra er í því að rústa lífríki þess til

þess að leiða orku á Suðvesturhornið?”

Margret Filardo kom síðan hingað til lands

í nóvember og hélt sitt erindi eftir að hafa

sent NASF svör við áleitnum spurningum.

Fyrirlestur frú Filardo um stíflur í ám og

áhrif þeirra á lífríki vakti mikla athygli.

Þetta kom helst fram:

Virkjanir og stíflur eru afdrifaríkar fyrir

fiskgengd í veiðiám. Ekki hvað síst í ám

með sjógöngustofna. Virkjanir hafa áhrif

á vatnafar, búsvæði og göngur laxfiska og

því hafa menn áhyggjur af fyrirhuguðum

virkjunum í Þjórsá sem hefðu í för með sér

grundvallarbreytingar á lífskerfi fiskanna.

Í erindi dr.Filardo kom fram að stíflur og

virkjanir í ám valda mikilli röskun á vatna-

fari sem skaðar lífríkið með afdrifaríkum

afleiðingum. Sumstaðar hafa allt að því 85-

90% fiskstofna dáið út. Árfarvegurinn fer á

köflum undir uppistöðulón, annars staðar

stórminnkar vatnsrennslið, kvíslar eru stífl-

aðar og aðrar breytingar gerðar á farveg-

inum. Nær öll bestu búsvæðin í Þjórsá

eru fyrir ofan Urriðafoss og á stöðum sem

ráðgert er að virkja.

Breytingar á hitastigi, súrefnimagni,

dreifingu botnsfalls og fánu vatnaskordýra

eru gífurlegar og koma í veg fyrir að þau

seiði sem kynnu að lifa af röskunina búi

við nægilega góð skilyrði til að þroskast og

ganga til sjávar.

Seiðaveitur og aðgerðir til að reyna að

minnka umhverfisáhrif virkjana á laxfiska í

Columbíaánni í Bandaríkjunum hafa kost-

að yfir 10 milljarða Bandaríkjadala á síðustu

35 árum, án þess að aðgerðirnar hafi komið

í veg fyrir frekara hrun fiskistofna.

Laxaseiði ganga til hafs frá mars og fram

í ágúst, þannig að það mun skerða gríðar-

lega hagkvæmni virkjunarinnar sé ætlunin

að taka tillit til þessa líffræðilega þáttar og

minnka orkuframleiðslu meðan á niður-

göngunni stendur.

Fyrir virkjanir var árleg laxveiði í Columbí-

aánni 10-16 milljón laxar. Nú er veiðin ein-

ungis 1,5 til 2 milljón laxar, en 75% þeirra

koma úr seiðasleppingum. Veiðin hefur

minnkað um 90% en af núverandi laxa-

fjölda í ánni eru 75% eldislax úr seiðaeldis-

stöðvum, ekki upprunarlegur villtur lax,

lax sem er erfðafræðilega mjög einsleitur

og ekki líklegur til að viðhalda stofninum í

ánni til langframa.

Í framhaldi af heimsókn frú Filardo og

þeim upplýsingum sem hún kom hingað

með færandi hendi, sendi NASF bréf til

bæði Iðnaðar- og Umhverfisráðuneytisins

þar sem gerðar voru alvarlegar athuga-

semdir við virkjanagerðina. Við grípum hér

niður í bréfið:

NASF, Verndarsjóður villtra laxastofna

(North Atlantic Salmon Fund), gerir með

37

þessu bréfi alvarlegar athugasemdir við

tillögu til þingsályktunar um áætlun um

vernd og orkunýtingu landsvæða, sem

gerir ráð fyrir að virkjanir í neðri hluta

Þjórsár, Urriðafossvirkjun, Hvamms-

virkjun og Holtavirkjun, verði settar í virkj-

unarflokk. NASF telur að þær skuli settar í

verndarflokk, til að vernda laxa- og sjóbirt-

ingsstofna í ánni, en til vara að virkjanirnar

verði settar í biðflokk á meðan rannsóknir

hæfra og óvilhallra vísindamanna fari fram

til að meta áhrif framkvæmdanna á ein-

stakan laxastofn árinnar. Ennfremur telur

NASF að greina þurfi afdrif sjóbirtings-

stofns árinnar áður en tekin er ákvörðun

um virkjanaframkvæmdir.

Iðnaðar- og umhverfisráðuneyti hafa lagt

fram drög að þingsályktunartillögu um

vernd og orkunýtingu náttúrusvæða. Við

flokkun virkjunarkosta í orkunýtingar-

flokk, biðflokk og verndarflokk samkvæmt

þingsályktunartillögu þessari var stuðst

m.a. við eftirfarandi forsendur:

1) Gæði þeirra gagna sem unnið var með.

2) Í biðflokk verndar- og orkunýtingaráætl-

unar falla virkjunarkostir sem talið er að

afla þurfi frekari upplýsinga um.

3) Hvort búið sé að gefa út byggingar-

og/eða framkvæmdarleyfi fyrir mann-

virkjum.

Ennfremur kemur fram í nefndaráliti

iðnaðarnefndar um verndar- og nýt-

ingaráætlun vegna virkjunar fallvatna og

háhitasvæða að líta skuli til almannahags-

muna um það hvort virkjanahugmyndir

fari í biðflokk eða ekki. Til almannahags-

muna teljast meðal annars félagslegir

þættir. NASF vill benda á að mikil and-

staða er meðal íbúa við ána og andstaða

veiðifélags árinnar er einnig skýr. Þrátt

fyrir ofangreint eru Hvammsvirkjun,

Holtavirkjun og Urriðafossvirkjun settar í

virkjunarflokk. NASF telur að gæði gagna

séu alls ekki nægjanleg til þess að taka slíka

ákvörðun og bendir á að byggingar- og

framkvæmdarleyfi liggja ekki fyrir, auk

þess sem virkjanarnir eru umdeildar og því

almannahagsmunir fyrir því að taka þær úr

orkunýtingarflokki. Mikilvægi árinnar fyrir

laxfiska er svo mikið að réttara væri að setja

allar þrjár virkjanirnar í verndarflokk.

Merktur sjóbirtingur úr Þjórsá. Mynd Magnús Jóhannsson.


lífríkið

Stærsti sjálfbæri laxastofninn

Í Þjórsá er stærsti villti sjálfbæri laxastofn á

Íslandi. Samkvæmt áliti NASF þá er veruleg

hætta á því að stofninn verði fyrir umtals-

verðum áhrifum vegna virkjananna og

gæti jafnvel dáið út á nokkrum árum. Í

það minnsta hefur sú rannsóknarvinna

ekki farið fram sem sýnir að svo verði ekki.

Ennfremur er ljóst að stofn sjóbirtings í

ánni hverfur með öllu, þar sem fullorðnir

fiskar munu ekki með nokkru móti ná að

komast klakklaust niður seiðaveitur.

Virkjanir í neðri hluta Þjórsár setja náttúru-

lega stofna laxfiska í hættu og eru virkjan-

irnar því klárlega brot á samningnum um

líffræðilega fjölbreytni. Þær ganga einnig

gegn Bernarsamningnum um villtar

plöntur og dýr og búsvæði þeirra í Evrópu,

en Atlantshafslaxinn (Salmo salar) er á lista

Bernarsamningsins sem dýrategund sem

nýtur verndar þeirra aðila sem undirritað

hafa samninginn. Að auki eru virkjanarnir

mjög sennilega brot á Vatnatilskipun ESB,

en meginmarkmið vatnatilskipunarinnar

er að vernda vatn og vatnasvæði sem og

vistkerfi í vötnum og vistkerfi sem tengjast

vötnum. NASF mun leggja fram kæru til

viðeigandi stofnana sem sjá um að samn-

ingurinn um líffræðilega fjölbreytni og að

Bernarsamningurinn sé uppfylltur af að-

ildarlöndum ef viðkomandi virkjanir verða

ekki settar í verndarflokk, í það minnsta

biðflokk á meðan óháðir aðilar meta áhrif

virkjananna á laxastofninn í ánni.

Umhverfismat Urriðafossvirkjunar

annars vegar og Núpsvirkjunar (Holta-

og Hvammsvirkjunar) hins vegar, var lagt

inn á borð Skipulagsstofnunar fyrir meira

en 8 árum.

Umhverfismatið er því orðið gamalt, auk

þess sem nauðsynlegt hefði verið að gera

sameiginlegt mat fyrir þessar þrjár virkj-

anir, þar sem þær eru nær samliggjandi.

Mest af þeim rannsóknum sem gerðar hafa

verið á lífríki árinnar voru framkvæmdar

mun seinna og eru í raun enn í gangi.

Miklar breytingar virðast hafa orðið á

virkjunaráformum og hönnun virkjananna

frá því matsskýrslurnar voru gerðar án

þess að breytingarnar hafi verið kynntar

á fullnægjandi hátt. Að auki lágu mjög

ófullnægjandi upplýsingar fyrir um líf-

ríki og umhverfi árinnar þegar matið fór

fram. Það var því ekki að ástæðulausu sem

virkjanirnar voru samþykktar af Skipulags-

stofnun með skilyrðum sem miðuðu að

því m.a. að laxa- og sjóbirtingsstofnarnir

yrðu ekki fyrir umtalsverðum umhverfisá-

hrifum, auk þess sem sett voru skilyrði um

viðbótarrannsóknir.

Samkvæmt úrskurði Skipulagsstofnunar

þarf að meta skilvirkni seiðaveitna og

væntanlegan árangur af slíkum mann-

virkjum. Úrskurðurinn setur þau skilyrði,

út frá tillögum Veiðimálastofnunar um

frekari rannsóknir að skilgreina þurfi verk-

fræðilegar útfærslur á þeim aðgerðum sem

líklegast er að komi að gagni, og meta þær

út frá straumfræði og fiskatferli.

•Kannaþurfigönguhegðunogfinna

göngutíma laxaseiða til sjávar í Þjórsá

svo unnt sé að tímastilla og hagræða

aðferðum til að veita seiðum niður

framhjá virkjunum.

•Kannaþurfimunbeturgöngursjóbirt-

ingsseiða og stálpaðs sjóbirtings á leið

til sjávar.

Einnig séu takmarkaðar upplýsingar

um stærð og útbreiðslu sjóbirtings á

vatnakerfinu sem bæta þyrfti.

•Kannaþurfigönguhegðunlaxfiskaáleið

upp Þjórsá með rafeindamerkingum.

39

Þjórsárvirkjanir

Rannsóknir og málflutningur VMSt

Að auki kemur fram í úrskurðinum að

nauðsynlegt sé að hefja vöktunarrann-

sóknir á áhrifum á lífríki árinnar. Þessar

rannsóknir skuli einkum miða að því að

nema breytingar vegna myndunar lóna

og breyttra rennslishátta og meta árangur

mótvægisaðgerða. NASF telur að mat á

árangri mótvægisaðgerða hafi aldrei farið

fram og bendir á málflutning Veiðimála-

stofnunar sjálfrar í því efni. Auk þess telur

NASF að Veiðimálastofnun hafi ekki í

tillögum sínum á rannsóknum og í starfi

sínu síðustu árin komist að raun um hver

verði umhverfisáhrif virkjananna á stofna

laxfiska í ánni. Engar rannsóknir hafa farið

fram á því hvaða áhrif virkjanirnar hafa á

sjóbirting í ánni. Hrygningasvæðin hafa

heldur ekki verið rannsökuð, en langmest-

ur hluti farvegarins verður fyrir áhrifum

af framkvæmdunum. Sums staðar verður

grafið og dýpkað, vatnsflæði mun minnka

eða aukast eftir aðstæðum, rennslissveiflur

verða miklar auk þess sem hluti árfar-

vegarins og stór hluti búsvæða fiskanna

fer undir lón. Allt eru þetta aðgerðir sem

hafa mikil og neikvæð áhrif á hrygningu,

viðkomu og uppeldisskilyrði laxfiska. Fæða

laxfiska er mestmegnis botndýr. Fyrrgreind-

ar breytingar á farvegi geta haft mjög mikil

áhrif á lífsferla botndýra og þar af leiðandi

fæðuskilyrði fiskanna. Þess má geta að

bitmýslirfur eru mikilvæg fæða laxfiska í ám,

en bitmý er háð rennsli og þrífst ekki í lónum

né þar sem miklar sveiflur eru í rennsli.

Framkvæmdaraðili hefur gefið sér að

árangur seiðaveitna sé nálægt 100% og

bendir máli sínu til stuðnings á árangur

seiðaveitna við Bonneville og Lower

Granite stíflurnar í Columbiaá í Banda-

ríkjunum. Þar hefur mikið verið reynt til

að viðhalda laxastofnum í ánni en eins

og sjá má á svörum frá The Fish Passage

Center í Oregon þá sýna rannsóknir að

fyrri mælingar á lifun seiða sem fara um

seiðaveitur í Columbiaá gáfu ekki rétta

mynd af áhrifum veitanna. Seiði verða fyrir

miklu hnjaski og áreiti við að fara í gegn-

um seiðaveitur. Þau koma því lemstruð út

úr veitunum, en það hefur mikil áhrif á lífs-

líkur seiðanna og endurheimtur eftir dvöl

í sjó. Það hefur því lítið að segja þótt seiðin

séu að nafninu til lifandi þegar þau koma

niður úr veitunum.

Áður en áin var stífluð gengu 10–16 millj-

ónir laxa upp í Columbiaá. Nú eru árlegar

laxagöngur aðeins 1,5-2 milljón fiskar, þar

af um 75% af sleppiuppruna, auk þess lax-

veiðin hefur minnkað um 90%. Seiðaveitur

hafa verið starfræktar í meira en 35 ár en

þær hafa ekki komið í veg fyrir frekari

hnignun laxastofnsins í ánni og því vafa-

samt að ganga út frá því að seiðaveitur í

neðrihluta Þjórsár muni skila betri árangri.

Ennfremur má benda á að hlutfallslega

stærri hluti fiskgengs hluta Þjórsár (í raun

nær allur farvegurinn) verður fyrir röskun,

á meðan svæði á milli virkjana er mun

meira í Columbíaánni. Í áliti The Fish Pas-

sage Center kemur fram að allar þessar

breytingar í Þjórsá komi til með að hafa

áhrif á laxinn og þurfi að meta þær sérstak-

lega.The Fish Passage Center telur einnig

upp fjölda rannsókna og upplýsinga sem

vantar um vatnasvið Þjórsár, en telur þær

nauðsynlegar til að meta megi áhrif virkj-

ana á stofna laxfiska. Brýna nauðsyn ber

til að afla mun nákvæmari upplýsinga um

áætlaða virkni seiðaveitna áður en virkjan-

irnar verða settar í orkunýtingarflokk, enda

er það eitt af skilyrðum Skipulagsstofnunar

fyrir framkvæmdunum.

Alls hafa 12 stofnar laxfiska í Columbíaánni

verið settir á lista yfir dýrategundir í útrým-

ingarhættu. Stjórnvöld í Bandaríkjunum

eru skv. lögum skuldbundin til að bregðast

við og taka 11 ríkisstofnanir þátt í þeirri

vinnu. Alls eyddu þessar stofnanir um 3,3

milljörðum Bandaríkjadala í þessar aðgerðir

á árunum 1982-2001, en heildarkostnaður

síðustu 35 ára hefur verið áætlaður um

10 milljarðar Bandaríkjadala. Á árunum

1997-2001 fóru 590 milljón Bandaríkjadala

í það eitt að byggja seiðaveitur við nokkrar


lífríkið

virkjanir í ánni. NASF telur kostnað við

framkvæmdir við seiðaveitur og aðgerðir til

bjargar laxastofninum vera mjög vanáætl-

aðar af hálfu Landsvirkjunar og bendir á að

auk mats á skilvirkni þeirra þarf að liggja

fyrir hversu mikla fjármuni íslenska ríkið

sé tilbúið til að leggja í björgunaraðgerðir

fyrir stofna laxfiska í Þjórsá.

Þær fiskirannsóknir sem unnar hafa verið

fyrir Landsvirkjun á síðustu árum hafa ekki

beinst að hvaða áhrif framkvæmdirnar

hafa á stofna laxfiska, þrátt fyrir að þær

rannsóknir væru skilyrði fyrir samþykkt

umhverfismatsins á sínum tíma. Óskiljan-

legt er einnig af hverju ekki hafa verið

gerðar rannsóknir á hrygningastöðvum í

ánni, hrygningaraðstæðum, og áhrifum

virkjananna á þær, auk þess sem frekari

rannsókna er þörf á ýmsum neikvæðum

áhrifum sem skapast vegna breytts rennsl-

is, mannvirkja, og minni möguleikum

seiða til fæðuöflunar.

Óhjákvæmilegt er að fram fari nýtt heildar-

mat á umhverfisáhrifum vegna virkjunar-

framkvæmda þar sem ofangreindir þættir

verði rannsakaðir og niðurstaða fengin

sem sýni hver áhrif framkvæmdanna verði

á laxfiska í ánni.“

Svo mörg voru þau orð. Orri bætir við

þetta: Veiðimálastofnun lítur ekki vel út

þegar farið er svona í saumana á þessu

máli. Á þeim bæ hefur verið gefið grænt

ljós án þess að fyrir liggi faglegar forsendur

fyrir því. Helst að þar sé vonast til þess að

hægt verði að þróa einhverja tækni til að

redda málunum áður en í óefni er komið.

Menn gætu allt eins hoppað út úr flugvél

í tíu þúsund feta hæð og vonast til þess að

fá lánaða fallhlíf einhvers staðar á leiðinni

niður. Það sem við höfum lesið útúr þeim

upplýsingum sem Margret Filardo og

stofnun hennar hafa látið okkur í té er, að

ef við gefum okkur 100 gönguseiði sem

hefja hættulega för sína til sjávar, þá eru

kannski fjörtíu þeirra dauð þegar kemur að

seiðaveitunum. Það er margt við þetta rask

sem eykur á hættu þeirra og skert búsvæði

ofan virkjana eykur á dauðsföllin. Það eru

kannski 5 til 10 seiði af þessum uppruna-

legu 100 sem deyja í veitunum og túrbín-

unum, en lykilatriðið í þessu máli er, hvað

gerist eftir það. Það eru kannski 5 seiði sem

drepast, en þær rannsóknir sem gerðar

hafa verið fyrir vestan haf gefa til kynna

að seiðin koma meira og minna lemstruð

frá virkjuninni og eru að tína tölunni

vegna þessa . Á endanum verði 5 seiði öllu

heldur 85 seiði og þá eru bara 15 eftir. Og

þeirra bíða nýjar hættur í hafinu. Og ekki

má gleyma því að niðurganga seiðanna

kviknar á mjög afmörkuðum tíma og finni

seiðin ekki leið niður, fram hjá virkjun-

unum, þá missa þau af strætó og bíða í eitt

ár í viðbót. Og eru þá stödd í miðlunarlóni

með tilheyrandi lakari lífskjörum. Það

hljóta allir sem sjá vilja að þetta gengur

ekki upp svona og fagleg umræða verður

að komast fram fyrir pólitíkina áður en það

er um seinan,“ sagði Orri.

Lax-, silungs- og skotveiði

Hrútafjarðará, Breiðdalsá, Jökla,

Tungulækur, Minnivallalækur

og Fögruhlíðará

www.strengir.is

Ljósmyndagalleríið að þessu sinni er í höndum Davids Thormar, sem er danskur

þegn með fjölskyldutengsl til Íslands (Þormar). David er ungur að árum, en mikið

náttúrubarn og fluguveiðimaður fram í fingurgóma. Lesendur sjá hér, að hann er

einnig ljósmyndari góður og það sama má segja um félaga hans Peter Kirkeby sem

tók einnig nokkrar þessara mynda.

David hefur komist í veiðifréttirnar hér á landi síðustu sumur. Vorið 2009 var hann á

urriðaveiðum í Aðaldalnum, í Laxá á svæðum Laxárfélagsins, og setti þá í og landaði

ríflega 20 punda laxi á silungagræjur, grannan taum og litla Black Ghost. Gott ef

laxinn mölvaði ekki stöngina áður en honum var landað. Næsta vor var hann mætt

ur aftur og setti þá í og landaði öðrum eins dreka, svo stórum og flottum að menn

fóru strax að fletta upp myndum af þeim fyrri til að spá í hvort þetta væri mögulega

sá sami, árinu eldri, því svoleiðis tilviljun væri gulls ígildi. Töluverð skoðun í þeim

efnum leiddi í ljós hverfandi líkur á slíkum ótrúleika, maðurinn hafði einfaldlega

dottið aftur í lokkupottinn og þetta segir okkur dálítið um göngumynstur þeirra

allra stærstu í Laxá, var ekki David að setja í þessa sem eru að koma snemma og

hreiðra um sig á Nessvæðunum, eru orðnir fáránlega legnir furðu snemma sumars

og byrjaðir að leggja af?

Allt um það, David kom síðan aftur nú í vor og ætlaði auðvitað að setja í og landa

þeim þriðja. En það gekk ekki eftir, hvernig sem á því stóð (!), hins vegar fór hann

beint úr Laxá yfir í Mýrarkvísl til að veiða urriða og landaði þá ríflega 90 cm laxi

sem var sá fyrsti úr ánni s.l. sumar.

En David Thormar veiðir víða en á Íslandi, hann veiðir heima fyrir í Danmörku

og svo fer hann líka til Grænlands, meðal annars á fáfarnar slóðir á vestur

ströndinni og þangað fer hann með hópa ásamt félaga sínu Peter Kirkeby.

Um galleríið segir David: „Myndirnar eru teknar með bæði Canon EOS 60D og

Olympus PEN EPL1. Þær eru bæði úr minni smiðju og Peters Kirkeby hjá

http://www.kineticfishing.com/. Ég hef ekkert unnið með þessar myndir, þær eru

bara eins og beint af kúnni. Eflaust mætti eiga eitthvað við þær en okkur finnst

þær bara bestar eins og þær eru. Myndirnar eru teknar í veiðitúr sem við fórum

með Getaway Tours til Grænlands í júlí á þessu ári. Það er mikil fjölbreytni þarna,

en stóru bleikjurnar veiddum við í lítilli á fyrir norðan Sisimiut.“

43

David Thormar

Á ótrúlegum sjóbleikjuslóðum!

ljósmyndun

49

Gore-tex gerir gæfumuninn.

Gore-tex öndunarfilman

ber höfuð og herðar yfir

aðrar öndunarfilmur bæði

hvað varðar vatnsheldni og

útöndun.

Simms notar Gore-tex Per-

formance-Shell og Gore-tex

Pro-Shell í vöðlur og jakka.

Engar málamiðlanir. Simms

er málið

ÞÚ FÆRÐ SIMMS EINNIGHJÁ VEIÐIMANNINUM

SÍÐUMÚLI 8 - SÍMI 568 8410

ALLIR VEIÐIMENN ÞEKKJA SIMMS GÆÐI!

Veiðibúð allra landsmanna á netinu. veidimadurinn.is

Þórður Flóventsson

einu sinni var

Um gildi merkinga á laxi og silungi

Óhætt er að segja að bók þessi sé

stórmerkileg heimild um fyrstu ár

fiskræktar á Íslandi auk þess að gefa

dálitla innsýn í nýtingu Íslendinga á

veiðivötnum sínum og ástand þeirra

á öndverðri tuttugustu öld, en 82 ár

eru síðan að bók þessi kom út. Það má

því kannski kalla bókina aldarspegil á

sinn hátt.

Hún telur alls 192 blaðsíður og okkur

langar til að birta hér kafla úr henni.

En það var úr vöndu að ráða. Margt

fróðlegt og sumt óborganlegt þar á

síðum hennar. En á endanum ákváðum

við að birta ykkur kafla sem heitir: „Um

að merkja bleikjusilunga og laxa“, en í

þeim kafla reifar Þórður mikilvægi þess

að Íslendingar taki upp merkingar á

laxfiskum. Það var óþekkt á þeim tíma,

en aðrar þjóðir höfðu þá fyrir nokkuð

löngu komið sér upp hefðum í þeim

efnum. Þórður skrifaði:

– Því miður er engin hugsjón komin

til okkar Íslendinga, og erum við langt

á eftir öðrum þjóðum í því sem öðru

fleira. T.d. hafa Skotlendingar merkt

laxa og kannske fleiri fiskategundir nú

til margra ára, og er það fjelag eitt, sem

hefir þann starfa, að sjá um, að nóg sje

til af merkjum fyrir hendi.

Merkin eru ýmist plötur með tölu á,

bæði daga- og ártal, og hvar sílinu var

sleppt, og svo hvar það veiddist aftur.

Merki þessi eru látin annaðhvort í kinn-

fiskinn eða þá í ugga, eða með hring í

sporðinn, eða veiðiugga.

64 VEIÐISLÓÐ • tímarit um sportveiði og tengt efni • maí 2011

Árið 1929 var gefin út í Reykjavík bókin Laxa- og silungaklak á Íslandi eftir Þórð Flóventsson. Í bókinni eru skýrslur um ferðir höfundar um land allt, og framkvæmdir, en verkefni Þórðar var að gera úttekt á veiði-vötnum, kanna ástand þeirra og möguleika til fiskeldis, ásamt því að veita heimamönnum ráð til að betrumbæta veiðivötn og ár til að fá betri veiði úr þeim. Ferðir þessar fór hann á árunum 1920 til 1927, en jafn-framt er að finna í bókinni „fræðslu um lifnaðarháttu laxfiska hjer og erlendis“ eins og það er orðað.

65

Fiskrækt á Íslandi

Þetta er afar nauðsynlegt fyrir fiskrækt-

ina, ef hún á að hafa nokkuð verulegt

gildi, og byggjast á hreinni reynslu, sem

endilega þarf eins og hvað annað, sem

ríður mikið á, að rjett sé farið með.

Jeg þekki tvö dæmi, sem jeg hugsa, að

fáir eða enginn geti svarað með vissum

rökum svo ábyggilegt sje, og er fyrra

dæmið þannig:

Á Grásíðu í Kelduhverfi í Norður

Þingeyjarsýslu, er stutt ofan við bæinn

kringlótt vatnsker, mikið djúpt, en renn-

ur sama sem ekkert úr því. Þetta ker var

hjer áður kallað Kvígildisauga, því hjer

áður, um 1800 og þar áður, var prest-

inum í Garði í Kelduhverfi goldið eftir

þetta ker sem eitt ásauðar kúgildi, því

ekki þurfti Grásíðubóndinn annað en að

fara upp í kerið og sækja sjer silunginn

í soðið. Alt var þetta bleikjusilungur

mjög vænn, nálægt 5 til 6 pundum, sem

þarna veiddist. Hann var kræktur með

öngli, því alla jafnan, á hverju hausti,

kom þessi stóri silungur upp úr holunni,

undan hellisskútanum, og þó hann væri

veiddur kvöld eftir kvöld, þá kom altaf

áframhaldandi uppganga þarna.

Þetta Kvígildisauga er ofurlítið frá hraun-

jaðri, sem er ofan við bæinn á Grásíðu,

en hvergi eru veiðivötn eða ár, sem gætu

gefið líkur til, að þessi væni silungur

geti runnið þaðan, því frá Mývatni eru 5

til 6 mílur vega, en hraun og gjár á allri

leiðinn, en engin vötn, og er því spurs-

mál mitt til fiskifræðinga vorra: Hvað

getur silungur lifað lengi niður í jörðinni,

án þess að komast upp úr henni?

En ef nú hefði verið búið að merkja

hann til fleiri ára á vissum stöðum, til

dæmis úr Mývatni og víðar, og merktur

silungur hefði komið upp þarna úr

Kvígildisauga þessu, þá hefði verið til-

ganginum náð.

Hitt dæmið er það, að á Haursstöðum í

Axarfirði í Norður Þingeyjarsýslu, stutt

neðan við bæinn, rennur lækur sem

kallaður er Kíll, og kemur upp úr jörð-

inni á að giska þúsund faðma sunnan

við bæinn, og kemur vatnið þar alt upp

Þórður Flóventsson.


úr nokkuð stórri gjá, á dýpt á að giska

5 til 6 álnir, og á hverju hausti kemur

þarna upp bleikjusilungur, oft fyrst einir

4 til 5 og smáfjölgar þeim, þangað til

að þeir eru orðnir um 20, og er þá oft

farið að veiða þá, þannig að lagt er net

þvert yfir lækinn, og svo eru þeir reknir

í það og fengum við oft þettað 40 til 50

á hverju hausti, og þó við vissum af, að

einhver yrði eftir, þá hvarf hann ofan í

gjána, gat ekki farið annað.

Þarna er ekkert hraun nálægt og engin

veiðivötn nokkursstaðar nær en Mý-

vatn. En þessi kíll er austan við Jökulsá,

sem er á milli Svínadals og Hafursstaða,

svo hjer ræðir ekki um neina hugsan-

lega leið, nema langt niður í jörðinni.

En spursmálið er hið sama til fiskifræð-

inganna hjer: Hvað getur silungurinn

lifað lengi niður í jörðinni, eða getur

hann tímgast þar og vaxið og orðið

svona stór?

Sá sem veiddist á Hafursstöðum var

mjög misjafnlega stór. Sumir 3 til 4

pund, og aftur miklu fleiri 2 til 3 pund,

og taldi jeg það ungan silung, of ungan

til að gefa hrogn af sjer. En sá stóri var

fullur af hrognum og svilamjólk.

Það er enginn vafi á því, að þessir stóru

silungar komu til þess að riða eða leggja

hrognin á mölina í læknum, því sunnan

við gjá þessa er lækjarseyra, og horfði

jeg oft á, þegar silungurinn var að

hringsnúast á mölinni, og lang fjörug-

astur var hann á þeim bletti, sem ekki

var dýpra á en það, að bakugginn var

upp úr allur. Þarna lagði hann hrogn á

hverju hausti, og var það einkennilegt,

að lækjarbotninn varð ljósblár, og alls-

staðar, þar sem silungurinn hafði riðað

eða lagt hrognum sínum, mátti sjá

þessa ljósbláu bletti í lækjarbotninum,

og var það annað hvort á grjóthellu eða

þá á stórgjörðri grjótmöl, og af þessu

lærði jeg að láta helst grjótmöl í botninn

á klakkössum mínum.

einu sinni var Fiskrækt á Íslandi

FermingarBrúðkaupAfmæli

Árshátíðir FundirMóttökur

veisluþjónusta

Búðakór 1 • 203 Kópavogi • Sími 820 7085 • [email protected]

Lystaukandi veislur

veiðihundar

Ásgeir Heiðar

Eiginlega ekkert annað en súrefnisbox, lappir og nefÍ síðasta blaði sögðum við frá hinum óborganlega Labrador Camo og

sérstöku uppeldi hans og þjálfun sem leiddi af sér verðlaunahund og

yfirburða veiðigarp. Nú hittum við Ásgeir Heiðar sem má eiginlega segja

að sé ættfaðir Pointer á Íslandi, en hann flutti þann fyrsta til landsins

árið 1995 og nokkrir af Pointerum hans hafa glatt þann gamla með því

að vinna ítrekað til æðstu metorða veiðihunda á Íslandi, en hann hefur

hlotið á milli 60-70 verðlaun fyrir besta hund veiðiprófs.

Smávegis fyrst um Pointer. Þeir hafa

verið ræktaðir í nokkur árhundruð og

hafa djúpstætt og magnað veiðieðli. Í

fyrstu voru þeir helst í Suður Evrópu,

en sem veiðihundar þróuðust þeir út

í að vera fuglahundar og vegur þeirra

óx mjög þegar Bretar fóru að blanda þá

með hraðari hundum á borð við refa-

hunda og Greyhound.

„Þeir eru eins og flestir venjulegir

hundar að greind og almennum

gæðum, en veiðieðlið þeirra stendur

upp úr. Byggingarlega eru þeir magn-

aðir og þeir eru hraðir og skipulagðir í

veiði. Þá er skapferlið gott, og almennt

geðslag, þannig að þeir eru líka góðir

heimilishundar. En fyrst og fremst eru

þeir veiðihundar með hænsnfugla að

sérgrein og það má segja að þeir séu

byggðir til að hlaupa. Þeir eru eiginlega

ekkert annað en súrefnisbox, lappir og

nef.“ segir Ásgeir.

Sem fyrr segir flutti hann fyrsta Poin-

terinn til landsins árið 1995 og kom

sá frá Svíþjóð og hét því skrautlega

nafni Jo-Kjells Mysa, en Ásgeir stytti

það í Nella. Hún var tveggja ára hingað

komin. „Með henni komu ný viðmið í

fuglahundaflóruna hér á landi. Menn

sáu hraðari hund í veiði og hund með

leitarmynstur sem ekki hafði sést hér

áður. Enda varð Nella þrefaldur meistari,

sem sagt veiðimeistari, íslenskur og al-

þjóðlegur sýningarmeistari. Hún varð

tólf ára og má segja að hún sé ættmóðir

Pointerhunda á Íslandi. Þeir eru þó ekki

nema milli 20 og 30 í það heila hér á

landi. Fimm frá okkur eru komnir til


Pointer

Bandaríkjanna, og einn þeirra hefur

afrekað að verða í öðru sæti á banda-

rísku þjóðarleikunum,The American

Nationals,“ segir Ásgeir og enginn vafi

að það er stolt í rómnum!

Ásgeir flutti síðan inn norskan Pointer

með það fyrir augum að koma á goti,

en sá reyndist ófrjór. Var þá reynt aftur

og kom þá Jet-Set til landsins og úr

goti hans og Nellu kom m.a. Vatns-

enda –Laxi sem var gríðarlega góður

veiðihundur. Annar hvolpur, tík af

góðum norskum ættum, bættist í

hópinn, „feiknalegur veiðihundur“ sem

fékk nafnið Donna, en Donna gladdi

líka gamla með því að vinna fyrrnefnda

þrennu. Undan Donnu og Laxa hafa

komið mjög góðir hvolpar og fimm

þeirra hafa endað í Bandaríkjunum,

eins og að ofan var getið.

Einn af hvolpum Donnu og Laxa er

Nóra, nafna guls Labradors sem var

BendirVERSLUN MEÐ HUNDAVÖRUR

511-4444 www.bendir.is

69

veiðihundar Pointer

einkum fræg fyrir flugu sem Ásgeir

hnýtti úr feldi hennar og reyndist

afburða vel, einkum í Laxá í Kjós. Nóra

varð þriðji Pointer Ásgeirs til að taka

þrennuna og árin 2008 og 2009 var hún

valin besti fuglahundur landsins.

Nóra er sem sagt afburðahundur og

þegar að undaneldi kom var sóttur suð-

rænn foli nokkur, ítalsk/franskur Poin-

ter sem fékk hið magnaða nafn Hardy

d‘Costalot. „Það er nú létt skýring á því

nafni. Við vorum búin að panta hund-

inn rétt áður en kreppan skall á og með

henni hækkaði allt upp úr öllu valdi er

að þessum hundi kom. Það tvöfaldaðist

allt sem hét kostnaður, en þegar til kom

þá var það allt hverrar krónu og fyrir-

hafnarinnar virði. Við höfðum aldrei

séð eins hraðan hund í veiði og óhætt

að segja að með d‘Costalot hafi nýtt blóð

komið í íslenska Pointerstofninn. Þessi

hundur heillaði okkur upp úr skónum

og úr goti hans og Nóru kom síðan

m.a. nýjasta stjarnan okkar, Kara. Hún

er Unghundur ársins 2011 og verður

gaman að sjá hvaða árangri hún nær í

framtíðinni,“ bætir Ásgeir við.

En hvað innifela þessi próf. Hvað er

dæmt? Ásgeir nefnir eftirfarandi:

„Veiðiáhugi, hraði, stíll, sjálfstæði, leitar-

breidd, leitarmynstur og samvinna við

leiðanda. Stig fást fyrir alla flokkana. Þá

þurfa þeir að finna sjálfstætt a.m.k. einn

fugl og taka stand, reisa hann gegn

skipun og halda ró sinni við uppflug og

skot. Síðan skulu fuglar sóttir, en ung-

hundar mega þó sleppa við það.“

Það var og, og þá er að sjá hvað Kara

gerir á næsta ári.


Matseðilldagsins

NJ@

RANGA.DK

Hardy, Nóra, Kara, Jón Ásgeir og Ásgeir Heiðar á góðri stundu.

Matseðilldagsins

NJ@

RANGA.DK


Leitin að stórlaxinum – Ásmundur og Gunnar Helgasynir

Ásmundur og Gunnar Helgasynir, tvíburarnir. Annar í stjórn SVFR,

hinn orðinn frægur meðal þjóðarinnar fyrir leikstjórn, barna-

bókaskrif, álitsgjöf og dómgæslu í hinum ýmsu hæfileikasjónvarps-

þáttum. Þeir bræður eru miklir og ástríðufullir fluguveiðimenn sem

hafa nokkrar fjörurnar sopið síðustu sumur. Þeir bitu í sig þetta

árið að halda í leit að stórlaxinum og hafa nú gefið út bók og disk

sem heitir einfaldlega Leitin að stórlaxinum. Þeir þræða þar nokkur

veiðisvæði sem eru þekkt fyrir stóra laxa og stefnan sett að rjúfa

tuttugu punda múrinn. Gluggum aðeins í fréttatilkynningu frá

þeim kumpánum: „Út er kominn pakki um stórlaxaveiðar á Íslandi

sem inniheldur bæði bók og kvikmynd! Betra verður það einfald-

lega ekki! Þessi magnaði veiðipakki er eftir bræðurnar Gunnar og

Ásmund Helgasyni og ber heitið Leitin að stórlaxinum.

Bókin – Leitin að stórlaxinum og flugurnar sem virkaÍ bókinni velja 10 valinkunnir stórlaxaveiðimenn 10 uppáhalds

flugurnar sínar. Útkoman er ótrúlega fjölbreytt og fróðlegt úrval af

stórlaxaflugum. Einn þessara manna er Þórður Pétursson, höfundur

Laxá blá, sem sýnir hér bestu flugurnar sínar. Einnig er í bókinni

bráðskemmtileg frásögn bræðranna Ásmundar og Gunnars af

veiði sumrinu og þá aðallega hvernig veiðin hjá þeim gekk. Auk þess

segja þeir líka frá því hvernig tókst til við að taka upp og framleiða

myndina Leitin að stórlaxinum. Myndirnar af flugunum í bókinni

tók Jón Víðir Hauksson. Bókin er 80 bls.

Myndin – Leitin að stórlaxinumVið gerð myndarinnar settu bræðurnir Gunnar og Ásmundur Helga-

synir sér það markmið að komast í 20 punda klúbbinn. Þeir fara víða

í leit sinni að stórlaxinum, þangað sem helst er von til að markmiðið

náist; í Laxá í Aðaldal, Jöklu, Breiðdalsá og Hofsá. Þeir skoða einnig

hvernig Jökulsá á Dal hefur breyst úr jökulfljóti í laxveiðiá við þá

miklu framkvæmd sem Kárahnjúkavirkjunin var. En fyrst og fremst

er þetta skemmtileg, fróðleg og falleg mynd um leitina að íslenska

stórlaxinum. Mennirnir á bak við myndavélarnar voru Jón Þór Víg-

lundsson og Jón Víðir Hauksson. Myndin er 80 mínútur.

Smelltu hér til að skoða stiklu úr myndinni.

Aldrei hafa veiðimenn og útivistarfólk haft úr fleiri bókum að velja!

Það stefnir í valkvíða hjá

veiðimönnum þegar kemur

að jólabókinni. Ætli þeir vilji

ekki margir hverjir hafa orðið í

fleirtölu, því okkur hjá Veiðislóð

er til efs að nokkru sinni hafi

verið jafn mikið úrval nýrra

veiðibóka á boðstólum.

Við röðuðum þessu öllu

saman á borð og litum síðan

yfir plötuna. Hvar að byrja,

hvar að byrja? Byrjum þá bara

í stafrófsröð og þá kemur upp

nafnið Ásmundur Helgason,

tökum svo hinar fyrir í einhverri

skrýtinni röð....

73

Veiðisögur – Bubbi Morthens

Bubbi Morthens sendi frá sér sína þriðju veiðibók

og þessi nýjasta heitir: Veiðisögur.

„Þetta eru bara sögur. Sögur af veiðimönnum, veiðistöðum og

upplifun í veiði. Síðan er það langt, langt frá því að vera þannig að

þetta sé alfarið um mig og eftir mig. Það er einnig útlitshönnuður-

inn Jón Ásgeir Hreinsson sem er hreinn listamaður og það sama

má segja um Einar Fal ljósmyndara. Þá eru það konurnar sem

koma að bókinni, Hildur Hermóðsdóttir útgefandi og Hrafnhildur

eiginkona mín. Án þessa fólks hefði þessi bók ekki orðið til,“ sagði

Bubbi á kynningu sem haldin var í tilefni af útgáfu bókarinnar. Síðan

tók hann lagið, sýndi skyggnur og bauð gestum upp á margvíslega

laxarétti í Rafstöðvarheimilinu við Elliðaárnar.

Í bókinni staldrar Bubbi m.a. við í Kjósinni, Rangánum, Norðlinga-

fljóti, Grímsá, Kjarrá, Miðfjarðará, Hítará, Norðurá, Langá, Vatns-

dalsá, Stóru Laxá í Hreppum, Hofsá og Laxá í Aðaldal. Einnig gefur

hann gagnleg ráð um græjur og ýmislegt er varðar réttu handtökin.

Það er skemmtilegur vinkill á þessari útgáfu, að bókin kemur einnig

út rafræn og voru gestir að fletta henni á Ipad-skjám þegar bókin

var kynnt. Það er Salka forlag sem gefur bókina út.

Íslenskar Veiðiár – R.N.Stewart, þýðing Einar Falur Ingólfsson

Þessi bók Roberts Neils Stewart hershöfðingja kom fyrst út árið

1950 undir heitinu Rivers of Iceland. Bókin var skrifuð fyrir erlenda

stangveiðimenn og var markmiðið að kynna fyrir þeim helstu

veiðiár landsins, aðstæður við ár og vötn, fiskistofnana og aðbún-

aðinn á bæjum þar sem dvalið væri.

Íslenskar veiðiár var fyrsta bók sinnar tegundar, þar sem fjallað er

á markvissan hátt um stangveiðiíþróttina á Íslandi, og hefur lengi

verið talin til klassískra veiðibókmennta. Stewart var gjörkunnugur

öllum aðstæðum hér, veiddi fyrst hér á landi árið 1912 og leigði um

langt árabil veiðiréttinn í Hrútafjarðará og Síká. Stewart sendi alls

frá sér ellefu bækur, um stangveiði og náttúru, og aðbúnaðinn á

bæjum þar sem dvalið var.

Íslenskar veiðiár er annað og meira en lýsingar á ám og fiskum.

Þetta er merkileg frásögn um reynslu skosks ferðalangs sem dvaldi

margoft hér á landi og kynntist þeim gríðarlegu breytingum sem

urðu á högum landsmanna á fyrri hluta tuttugustu aldar.

Lýsingar Stewarts á samgöngum hér á landi, á sveitabæjunum

þar sem hann dvaldi og fólkinu sem hann kynntist, eru ekki síður

merkilegar en næmar lýsingar hans á veiðiánum, fiskum og fuglalífi,

veiðiskap og íslenskum fylgdarmönnum erlendra veiðimanna.

Einar Falur Ingólfsson ljósmyndari og rithöfundur þýddi bókna.

Hana prýða um fimmtíu ljósmyndir sem Stewart tók hér á landi.

Margar þeirra hafa verið í vörslu afkomenda Stewarts og hafa ekki

áður birst opinberlega. Það er Hið Íslenska Bókmenntafélag sem

gefur bókina út.


Stórlaxar – Gunnar Bender og Þór Jónsson

Stórlaxar er viðtalsbók þar sem sjö landsþekktir einstaklingar segja

veiðisögur og ræða um lífið á árbakkanum. Umsjónarmenn eru

Gunnar Bender og Þór Jónsson. Þeir sendu okkur fréttatilkynningu

um afurðina

Í fréttinni stendur: „Margir viðmælenda eru þekktir fyrir allt annað

en laxveiði og kemur það mörgum vafalaust á óvart að stangveiði

sé þeirra aðaláhugamál utan vinnu. Aðrir lifa og hrærast í stang-

veiði. Stórlaxarnir eru: Kristinn Sigmundsson, óperusöngvari,

Ragnheiður Thorsteinsson, dagskrárgerðarmaður RÚV, Björn Krist-

inn Rúnarsson, verslunar- og leiðsögumaður, Njörður P. Njarðvík,

prófessor og rithöfundur, Ólafur Rögnvaldsson, framkvæmdastjóri,

Guðmundur Þ. Guðmundsson, landsliðsþjálfari, og Árni Baldurs-

son, framkvæmdastjóri. Inngang skrifar Bjarni Júlíusson, formaður

Stangaveiðifélags Reykjavíkur.

Í bókinni eru 48 litsíður þar sem gefur að líta myndir af öllum stór-

löxunum í sínu náttúrulega umhverfi, ef svo má að orði komast. Þar

má einnig sjá ýmsa aðra góða menn og konur við veiðar. Kunnastir

eru vafalaust Haraldur Noregskonungur og Eric Clapton tónlistar-

maður. Höfundar bókarinnar eru þekktir blaðamenn og forfallnir

veiðiáhugamenn, Gunnar Bender og Þór Jónsson, sem hafa báðir

skrifað veiðibækur áður en leiða nú í fyrsta sinn saman hesta sína.

Afraksturinn er forvitnileg, stórskemmtileg og vel stíluð bók fyrir

alla veiðimenn – og hina líka. Til dæmis hafa sumir viðmælenda

í bókinni ekki fyrr veitt viðtöl um veiðiáhuga sinn. Hér er sagt frá

veiði og veiðiskap sem vera ber en einnig hvað tafði Ólaf frá því að

fara á fæðingardeildina, hugljómun Ragnheiðar í drullupytti, heim-

sókn Guðmundar á slysadeild, áliti Kristins á því hvort fiskar hafi

fögur hljóð, siðaboðskap Njarðar, leiðsögn Björns með auðkýfingi

sem vildi veiða þar sem ekki var fisk að fá, hvers vegna Árni fleygði

sér yfir peningahrúgu á gólfinu o.fl. o.fl. Magnaðar litmyndir, sumar

úr einkasöfnum, aðrar teknar sérstaklega fyrir bókina, gera hann

enn glæsilegri og eigulegri en ella. Hér ber vel í veiði.

Tindur bókaútgáfa gefur bókina út. Hún er 139 blaðsíður að

lengd. Þrándur í Götu annaðist kápuhönnun og umbrot og

Prentmiðlun prentun.“

Vötn og Veiði Stangaveiði á Íslandi 2011 – Guðmundur Guðjónsson

Gamla góða árbókin enn og aftur komin út, en bók þessi hefur

komið út í einni mynd eða annarri allar götur síðan 1988, eða

23 ár. Eins og fyrri daginn er stiklað á stóru með það helsta sem

gerðist fréttnæmt veiðiárið 2011. Lokatölur birtar úr fjölmörgum

ám, helstu fréttir raktar, veiðisögur sagðar og eins og lenska hefur

verið síðustu árin, hafa umsjónarmenn tekið fyrir nokkur veiðisvæði

og greint frá persónulegri reynslu sinni af þeim á liðinni vertíð. Að

þessi sinni er tekin fyrir vor- og haustveiði í Eldvatni í Meðallandi,

veiði á silungasvæði Breiðdalsár, sem hefur verið stækkað og hefur

nú umtalsverða laxavon, Kráká, Setbergsá og Straumfjarðará. Fjöldi

mynda prýða og bókina og gefa henni enn meira gildi.

Það er Litróf Hagprent sem gefur bókina út.

75

Grímsá og Tunguá – Guðmundur Guðjónsson og Einar Falur Ingólfsson

Þetta er þriðja bókin í ritröð Litrófs um íslenskar laxveiðiár, en

áður hafa komið út bækur um Laxá í Kjós og Langá á Mýrum. Að

þessu sinni er viðfangsefnið Grímsá í Borgarfirði ásamt hliðaránni

Tunguá. Guðmundur Guðjónsson er ritstjóri textaefnis og bókin er

glæsilega skreytt ljósmyndum Einars Fals Ingólfssonar, sem kom

með einum eða öðrum hætti að þremur veiðibókum þetta árið.

Bókin skiptist í eina sex hluta, fyrst er að nefna gamlar ljósmyndir

frá fyrstu árum stangaveiða í Grímsá, þá er veiðistaðalýsing af

Grímsá, sams konar kafli fyrir Tunguá, þá langur kafli af viðtölum

og veiðisögum. Margt af því efni hefur fengið endurnýjaða lífdaga

eftir að hafa birst í bók um Grímsá árið 1987. Má nefna viðtöl við

nú látna höfðingja, Kristján Fjeldsted í Ferjukoti og Steingrím Her-

mannsson fyrrum forsætisráðherra, en báðir voru hafsjór af fróðleik

og veiðisögum frá Grímsá frá fyrri árum. Fimmti hlutinn er kafli

ritaður af Þorsteini Þorsteinssyni á Skálpastöðum, formanni veiði-

félags Grímsár til margra ára, í tilefni af 40 ára afmæli veiðifélagsins.

Óhætt er að segja að þar kenni margra grasa og Þorsteinn sviptir

hulunni af stormasömum árum í tengslum við útleigu á ánni til

SVFR, byggingu hins umdeilda veiðihúss við ána, sem setti SVFR

nærri því á hausinn, samskiptum bænda innbyrðis og útá við og

síðast enn síst netauppkaupamálinu í Borgarfirði. Loks er mynda-

kafli þar sem getur að líta taumlausa gleði veiðimanna á bökkum

Grímsár.

Það er Litróf Hagprent sem gefur bókina út og innnan skamms

mun hún einnig líta dagsins ljós á ensku.

25 gönguleiðir á Hvalfjarðarvæðinu – Reynir Ingibjartsson

Undirtitill þessarar bókar er Náttúran við bæjarvegginn og er óhætt

að segja að hér sé kominn kjörgripur fyrir útivistarfólk, því margir í

þeim hópi halda sér við með hæfilegum göngutúrum yfir svörtustu

vetrarmánuðina og síðan þarf ekki að taka fram að bókin missir síð-

ur en svo gildi sitt þegar dag tekur að lengja á ný. Í Bókatíðindum er

bókinni svo lýst: -Hér er lýst 25 gönguleiðum á svæðinu kringum

Esju, Akrafjall og Skarðsheiði, auk undirlendisins við Hvalfjörð. Kort

og leiðbeiningar fylgja hverjum gönguhring. 161 blaðsíða.

Það er Salka forlag sem gefur bókina út.


Stóra bókin um villibráð – Úlfar Finnbjörnsson

Frá þessari bók greindum við í síðasta tölublaði Veiðislóðar.

Fengum þá góðfúslegt leyfi til að birta dálítið efni úr bókinni, en

óhætt er að segja að komin sé biblía fyrir þá sem skjóta og vilja

verka og elda sjálfir. Fjölda verkunarferla og uppskrifta Úlfars er að

finna í bókinni sem auk þess er ríkulega myndskreytt ljósmyndum

Karls Peterssons og teikningum Jóns Baldurs Hlíðberg. Áhersla er

lögð á nýtingu alls hráefnis sem til fellur af villibráð og segir það

nokkra sögu um sviðið sem bókin nær yfir. Algjör galdragripur.

Úlfar dregur línuna hér við spendýr og fugla, lax og silungur kemur

kannski seinna, en fjölbreytnin er aðall þessarar bókar samt sem

áður, þannig eru all nokkrar uppskriftir að selkjöti og hval, auk þess

sem all nokkrar uppskriftir eru að fýl (múkka) sem mörgum myndi

líklega ofbjóða að leggja sér til munns, en lítur og hljómar furðu

girnilega út í meðförum Úlfars. Það sem síðan gefur þessari bók

enn meiri vigt er sú staðreynd að sjálfur er Úlfar veiðimaður af lífi

og sál....og sú sál flæðir yfir blaðsíðurnar.

Það er Salka forlag sem gefur bókina út.

Bara vatn og fiskur – Pálmi Einarsson

Síðast en ekki síst birtist þessi sérstaka bók í þessu jólabókaflóði,

sem stendur nú heldur betur undir nafni hvað veiðimenn varðar.

Það er Pálmi Einarsson hjá Designhouseone sem hefur sent frá

sér bókina Bara vatn og fiskur.

Lesendur VoV og Veiðislóðar eiga orðið að þekkja vel til Pálma

sem nokkrum sinnum hefur leyft okkur að birta stórfallegar

ljósmyndir sínar af bökkum vatnanna. Hér kveður við líkan tón

og viðfangsefnin eru nokkrar af sömu ám og við höfum fengið

að njóta, t.d. Stóra Laxá, Hafralónsá, Svalbarðsá og Laxá í Kjós.

Í fréttatilkynningu sem Pálmi sendi okkur segir eftirfarandi: Hinn

reyndi laxveiði- og veiðileiðsögumaður Pálmi Einarsson sem rekur

sitt eigið hönnunarfyrirtæki designhouseone, er að gefa út sína

fyrstu bók fyrir þessi jól. Bókin heitir Bara vatn og fiskur og telur

64 síður, fallega innbundin og saumuð og sómir sér því vel á stofu-

borði, í veiðihúsum og frammi í fyrirtækjum.

Í bókinni eru einstakar ljósmyndir af sex íslenskum laxveiðiám,

ásamt áhugaverðum og nytsamlegum ráðum með skýringa-

rmyndum. Myndirnar tók Pálmi í veiðiferðum sínum s.l. tvö sumur

og byggjast ráðin á áralangri reynslu hans af laxveiði. Allar skýr-

ingarmyndirnar teiknaði hann sjálfur og sá einnig um uppsetningu

og umbrot. Bókin mun m.a. fást í öllum helstu veiðibúðum lands-

ins. Nánari upplýsingar um sölustaði má finna á heimasíðunni,

www.designhouseone.com. Þar er einnig hægt að skoða nokkrar

opnur úr bókinni sem verður gefin út á ensku, þýsku og frönsku í vor.“

Laxá í Mývatnssveit og Laxárdal

BESTA URRIÐAVEIÐISVÆÐI Í HEIMI! Veiðileyfin færðu á SVFR.IS

77

villibráð

Vín

Ávöxturinn þarf að skila sér með villibráðinni....Vín og villibráð fara afar vel saman. En það er þó í sjálfu sér mikil einföldun að segja svoleiðis og hér er ekki verið að ræða um víndrykkju víndrykkjunnar vegna. Heldur, að villibráð er einstakt hráefni og oft og iðulega bragðmikil að ekki sé minnst á meðlætið sem samanstendur af ýmsu og kallar á, að ef drekka á vín með matnum á annað borð, þá er mikilvægt að það vín sé valið af kostgæfni til að hámarka ánægjuna við að snæða villibráðina. Sem í mörgum tilvikum var veidd af fjölskyldumeðlimi eða vini, sem eykur á gildi máltíðarinnar.


Það er dálítið af snjöllum vínsmökkurum

hér á landi og sumir þeirra eru býsna þró-

aðir og nánast fjölkunnugir í greininni. Einn

þeirra er Hafliði Loftsson verkfræðingur sem

hefur haft áhuga á vínum frá því að hann

var ungur maður, en hann rekur fyrirtækið

Ber ehf, sem flytur inn nokkur af þekktustu

og bestu vínum Spánar. Hafliði er einn tólf

félaga í Ítalska vínklúbbnum, stendur þar

vaktina ásamt nokkrum af þekktustu vín-

smökkurum landsins. Má þar nefna kempur

á borð við Einar Thoroddsen, Börk Aðal-

steinsson, Hörð Arnarson og Sigurð Sigfús-

son. Maður skyldi því ætla að Hafliði viti

hvað hann syngur.

Nú fara í hönd jól og áramót og vitað mál

að á fjölmörgum heimilum er villibráð á

borðum. Mjög víða á báðum stóru hátíðun-

um. Þá erum við að tala um allt frá graflaxi

og reyktum laxi upp í rjúpu, gæs eða hrein-

dýrasteik. Síðustu árin hefur verið hægt að

nálgast erlenda villibráð í stórmörkuðum,

en við báðum Hafliða að segja okkur hvaða

vín færu best með hreinræktaðri íslenskri

veiðibráð, laxi, silungi, gæs, önd, rjúpu og

hreindýri.

En fyrst aðeins nánar um nefndan Hafliða.

„Ég er eiginlega alæta á vín, en hrifnastur er

ég af spænskum vínum. Upphaflega heillað-

ist ég af vínum frá Rioja héraði. Vínáhuginn

á sennilegast rætur að rekja til þess að ungur

fékk ég mikinn áhuga á eldamennsku og

við hjónin deilum þeim áhuga. Tengslin

milli vína og matar eru afar sterk. Ég er

örugglega talinn með meiri sérvitringum í

þessari grein, t.d. þyki ég frekar hallur undir

ung vín, gagnstætt mörgum félaga minna

í Ítalska vínklúbbnum. Þá er ég hlynntur

því að fara ekki endilega troðnar slóðir og

segi t.d. að þó að meginreglan sé talin vera

79

hvítvín með fiski, rauðvín með kjöti, þá má

alveg blanda þessu saman og hún er ágæt

reglan sem segir, að ef þér finnst vínið gott,

þá passar það með matnum sem þú ert að

borða. Ég var einu sinni á veitingahúsi á

Spáni og pantaði hvítvín með ákveðnum

forrétti. Hann átti ekki þetta tiltekna vín en

svaraði því að bestu hvítvínin væru alltaf

rauð, en það er gaman að því að með aldr-

inum nálgast þessi vín talsvert í lit, hvítvínin

dökkna og rauðvínin fölna. Þeir á Spáni

drekka t.d. nær eingöngu rauðvín með

saltfiskinum. Málið með að velja vín, er að

velja það sem gefur skörp skil. Hátíðarmatur

eins og villibráð er oft með bragðmiklum

hliðarmat, eins og sultu og sósum og það er

ekki góður praxís að vera með mat uppi í sér

þegar maður sýpur á víninu.“

Og meðmælin ...

Hreindýr

Hreindýr er víða á hátíðarmatseðli veiðimanna og menn elda

það á mismunandi vegu. Hreindýrakjöt er öflugt villibráðarkjöt

og Hafliði segir: „Það eru margir þeirrar skoðunar að hrein-

dýravín eigi að vera dökk og kraft- og bragðmikil rauðvín. Það

er álitamál, sumir vilja ung vín, aðrir vel þroskuð. Ávöxturinn

þarf að skila sér með villibráðinni. Ég myndi segja að góð rauð-

vín með hreindýri séu til dæmis Valbuena og Alion frá Vega

Sicilia í Ribera del Duero. Vínin frá Vega Sicilia eru mjög dýr

vín og voru meira að segja lengi þau dýrustu þarna suður frá.

Síðan eru önnur vín komin yfir þá og þeir eru frekar svekktir að

vera ekki lengur dýrastir. Ribera del Duero er hérað á hásléttu

norðan við Madrid og af flestum talið merkasta rauðvínshérað

Spánar. Þar er vínið unnið í 8-900 metra hæð og þar er frost

og kuldi þegar svo ber undir. Það drepur alls kyns óværu og

gefur víninu þaðan ákveðinn ferskleika. Gran Cruor frá N-A

horni Spánar er einnig tilvalið, en það hefur verið valið bezta

Syrah vín Spánar 3 ár í röð. Þá má nefna að Castillo Perelada

5 Fincas er prýðisgott alhliða villibráðarvín. 5 Fincas er frá 5

mismunandi víngörðum, m.a. Finca Malaveinas, sem útleggst

búgarður vonda nágrannans. Þetta er dökkt og mikið vín sem

nær allri villibráð.“

Hafliði Loftsson

Gæs

Grágæs og heiðagæs er víða á hátíðarborðum og

hvort heldur er að menn eru að éta bráð sína yfir

hátíðirnar eða á öðrum tímum, þá er gott vín mikil-

vægt. „Gæsin liggur aðeins á milli í vínum. Ég mæli

hér með Pesquera frá Ribera del Duero og enn

fremur Guelbenzu Evo Cabernet Sauvignon frá

Navarra. Segja má að þessi vín séu nokkuð frönsk

í stíl, þau eru ekki eins kraftmikil og þau sem ég

hef áður nefnt, en samt dökk og berjamikil. Kraft-

urinn liggur gjarnan í þrúgunni og þau sem virka

best með villibráð eru að minnsta kosti sæmilega

kröftug. Allt fer þetta þó eftir smekk hvers og eins.“


Rjúpa – ein er upp til fjalla

„Rjúpa kallar á ívið mildari vín heldur en hreindýr-

ið. Vínið má ekki rúlla yfir rjúpuna og sömuleiðis

öfugt. Við þurfum að finna þroskaðra og mýkra vín,

sem þýðir eldra. Það besta sem mér dettur í hug er

Vina Pedrosa og Valduero Reserva frá Ribera del

Duero.

Önd

Líklega er önd ekki eins tíð á veisluborðum há-

tíðanna og það sem á undan er nefnt, en margir

veiðimenn hafa þær á boðstólum til hátíðarbrigða.

Hafliði segir: „Valduero Reserva, Condado de

Haza og Dehesa la Granja smellpassa með önd.

Þau eru mild en samt þroskuð. Þetta eru vín sem

ég myndi enn fremur mæla með til að hafa með

lambakjöti, en sumum finnst íslenska lambið vera

hálfgildings villibráð þannig að það er allt í lagi að

nefna það hér í leiðinni.“

villibráð

81

Lax og silungur

Lax og silungur eru ekki mikið notaðir sem aðalréttir yfir há-

tíðirnar, en grafnir og reyktir eru þeir geysilega algengir í for-

réttum og á hlaðborðum. Graflaxinn er margvíslegur og krydd-

blöndurnar eru líklega jafn margar og „grafarnir“ eru. Reyktur

laxfiskur er lang bestur taðreyktur, þá fæst einstakt bragð sem

gerir kröfur til vínsins. Margur myndi væntanlega álíta að hér

myndi Hafliði tína til einhver hvítvín, en svo er ekki. Hér mælir

sérfræðingurinn með freyðivíni og getur þess að það passi

einnig með t.d. skelfiski, sushi og öflugum fiskisúpum. „Kol-

sýran í víninu hreinsar bragðið í munninum, frískar það upp,

en í þessum laxfiskum er gjarnan mikið krydd og salt og veitir

ekki af svona hressingu í kjölfarið. Ég myndi mæla með Cava

freyðivínunum, en þau eru framleidd með sömu aðferðum

og kampavínin og hafa sams konar vottun. Þau eru flest frá

norðausturhorni Spánar og þau eru flokkuð í fimm flokka sam-

svarandi Kampavínum, Brut Nature sem er alþurrt, síðan Brut,

Seco og Semi Seco sem eru sætari og loks Dulce sem telst

sætt. Allt fer þetta eftir viðbætta sykrinum og velur hver fyrir

sig. Þó eru þurrari vínin venjulega drukkin með mat eða ein

og sér sem fordrykkir en þau sætu frekar með eftirréttum, jafn-

vel tertum. Nefna má Castillo Perelada í þessum sambandi en

vín úr þremur þurrustu flokkunum eru nú fáanleg í Vínbúðum

Lýðveldisins.

Ekkert hvítvín?

Það hefur komið okkur dálítið í opna skjöldu

hvað Hafliði er lítið að ræða hvítvínin. Hann

hefur meira að segja talað um rauðvín með

smjörsteiktum silungi og laxi, en það er

önnur saga sem við tökum kannski upp

með vorinu. En engin hvítvín? „Jú, hvít-

vín passa oft og þá helst með fiski. En með

hvítvín þá dettur mér helst í hug, að á stöku

sérvitru heimili er hafður reyktur áll í for-

rétt og þeim rétti passar vel sérviskulegt og

bragðmikið hvítvín sem heitir Palacio de

Bornos Verdejo. Það er sýruríkt og kraft-

mikið, frísklegt og hentar reyndar vel með

skelfiski og flestum sjávarréttum.“

Svo mörg voru þau orð Hafliða og af-

skaplega líklegt að við leitum oftar í smiðju

til hans. Hann nefndi t.d. rauðvín með

steiktum laxfiski eins og áður var getið, við

ræddum einnig um góð svartfuglavín og

fleira og fleira. Það bíður betri tíma.

Hafliði Loftsson

græjur ofl.

Heat Factory er bandarískur framleiðandi að varmapúðum. Varmapúðarnir hitna þegar innihaldið kemst í samband við súrefni. Pokarnir hitna í upp-undir 40 gráður og haldast heitir í allt að 10 klukkustundir. Heat Factory pokarnir eru fáanlegir í húfur, sokka og vettlinga svo eitthvað sé nefnt. Heat Factory framleiðir einnig ullarvettlinga, sokka og annan fatnað sem er búinn vösum fyrir pokana.

Heat Factory varmapúðarnir eru mun ódýrari hér á landi en t.d. á skíðasvæðum Evrópu en par af varmapúðum kostar ekki nema um 200 krónur. Heat Factory vörurnar eru tilvaldar í vor- og haustveiðina, skotveiðina og alla almenna útivist á veturnar. Heat Factory er einhver heitasta jóla-gjöfin í Veiðihorninu Síðumúla 8 og Sportbúðinni Krókhálsi 5 – www.Veidimadurinn.is


Heat Factory – heitasta jólagjöfin?

Klárlega vinsælasta öngulheldan á markaðnum. Þessi danska hönnun og framleiðsla sló strax í gegn fyrir 15 árum þegar fyrstu eintökin voru flutt inn. Danvise er svokallaður „True Rotary“ væs en hann er byggður þannig upp að leggur öngulsins er í sama plani og öxull verkfærisins. Þetta gerir það að verkum að hægt er að snúa flugunni rétt um sjálfa sig, án hjámiðju og nota

þannig snúning öxulsins í stað þess að vefja búkklæðningu eða vöfum utan um flugulegg. Helsti kostur Danvise er þó sá að hann heldur öngli betur en flestir aðrir „væsar“ (öngulheldur), jafnvel mikið dýrari verkfæri. Danvise fæst í Veiðihorninu Síðumúla 8 og í Sportbúðinni Krókhálsi 5 og kostar aðeins 9.995.

Fyrir hnýtarann - Danvise

Vibe flugulínurnar standa fyrir sínu

Magnaður vöðlujakki frá G.Loomis

Hrygnan í Síðumúla er með nýjung í flugulínum. Vibe 85 og Vibe 125 eru nýjar flugu-línur frá Vision sem komið hafa skemmtilega á óvart og reynst einstaklega vel hér á landi sem annars staðar. Vibe línan er með teflonblandaða húð sem gerir hana þjála og meðfærilega, meira svo en gengur og gerist, og aukinheldur eru þessar línur fyrir vikið lausar við hið hvimleiða „minni“ sem leggst á sumar línur í köldu veðri. Kjarninn er auk þess ekki mjög sveigjanlegur og veldur því að veiðimenn finna betur fyrir tökunni en ella, auk þess sem línan vinnur betur.

Veiðiflugan, www.veidiflugan.is er með þessa vöru á boðstólum: G.Loomis vöðlujakkinn er einn sá allra öflugasti og er hann framleiddur úr bestu mögulegu hráefnum. G.Loomis hefur boðið upp á þenna glæsilega MAX vöðlujakka sem hefur þá kosti að vera fisléttur og hafa 20,000 mm vatnsheldni ásamt Sympatex öndun.

Vibe 85 er með 8,5 metra „haus“. Þyngd haussins er vandlega merkt og tilmæli um réttar stangir liggja fyrir. Vibe 85 er þyngri heldur en sem svarar til AFTM viðmiðsins. Það þýðir að lína sem merkt er fyrir stangir 5-6 virka best á stífari fimmur og mýkri sexur, svo dæmi sé tekið. Vibe 85 er í essinu sínu í þrengslum. Aftur á móti er Vibe 125 með 12,5 metra haus sem gerir hana að betri alhliðalínu. Þar sem hausinn er lengri, virkar línan léttari en Vibe 85 og hún er auk þess nær AFTM viðmiðinu og ber að taka mið af því þegar línuþyngdin er valin samkvæmt viðmiði stangarinnar.

Allir rennilásar eru soðnir sem gerir hann mun öflugri en ella, enda ætti þessi jakki að halda mönnum þurrum í alvöru rign-ingum. Jakkinn hefur stillanlega hettu, franska lása á úlnliðum, ásamt hlífum til að verjast því að vatn komist inn í ermar. Frábær Jakki sem er framleiddur í Evrópu . Verð aðeins kr. 69.900.-

83

græjur ofl.

Veiðiflugan, www.veidiflugan.is er með þessa vöru á boðstólum: Primus hitabrúsar og könnur eru bráðnauðsynlegur hluti af búnaði veiðimannsins hvort sem er til að halda kaffinu eða kakóinu heitu, eða einhverjum öðrum drykk köldum. Hitabrúsarnir eru úr burstuðu stáli og koma með aukatappa fyrir auka einangrun ef geyma þarf vökvan heitan eða kaldan lengi.

Það færist í vöxt að veiðimenn séu með hnýtingartólin með sér í veiði, enda vita menn á stundum ekki hvaða aðstæður geta dúkkað upp og þá er gott að vera við öllu búinn. Í Vesturröst er skemmtileg hnýtingataska sem vert er að kíkja á.

Verð kr. 6,500,- Kannan hefur siliconþéttingu í loki ásamt þrýstitappa til opnunar eða lok-unar, passar í flestar könnuhöld-ur í bifreiðum. Verð kr. 5.500-

„Þessi er frá Airflo og er flott gjöf fyrir fluguhnýtarann. Fáir eiga svona. Þetta er fluguhnýtingar-taska , stærð 30cm x 45cm x 5cm. Stór vönduð taska fyrir efnið, fullt af hólfum fyrir efnið. Aðeins 12.900 kr. Sjón er sögu ríkari,“ segir Ingólfur í Vesturröst.


Fyrir pásurnar!

Hnýtingartaska sem fáir eiga

Nýir tímar í vöðlum, þessar leka ekki!

Reykofn – afar vinsæl jólagjöf

Hrygnan í Síðumúla er með nýj-ung í vöðlum. Vision er að koma á markað með nýjar vöðlur og er óhætt að segja að slagorðið veki vonir um þurrari og hlýrri tíma. „Ekki fleiri göt“ hljómar það og ætli það eigi ekki að þýða að senn heyri lekar vöðlur fortíðinni til? Það væri óskandi. En þeir hjá Vision eru ekki að grínast og segjast vera komnir með nýja tækni sem taki fyrir að vöðlur gangi sér til húðar eða skaddist og fari að leka. Visionvörurnar fást í Hrygnunni.

Þetta eru hinar nýju Ultra vöðlur og má segja að grundvallaratriði í lekaleysi þeirra sé að hér er um að ræða saumalausar vöðlur sem byggja á nýrri tækni í sam-setningu trefjanna. Útkoman er afar léttar vöðlur án sauma og án íþyngjandi teipunar á innra byrði. Þær eru reyndar teipaðar

Ron Thompson reykofn er alltaf vinsæll og ekki síst í jólagjafir. Á því er engin undantekning fyrir þessi jólin, nú þegar hefur þurft að taka aukasendingar með hraði. Heitreyking með Ron Thompson reykofni er bæði einföld og fljótleg en ekki tekur nema um 20 til 30 mínútur að heitreykja flök eða bringur. Þú færð allar upplýsingar um heitreykingu með Ron Thomp-son reykofni í Veiðihorninu Síðumúla 8. Beykisag sem margir veitingastaðir á höfuð-

innra, með léttu efni, bara til frekara öryggis!

Ultra vöðlurnar eru smíð-aðar með það fyrir augum að veiðimenn geti vaðið djúpt út í ána eða vatnið. Þrír vasar eru framan á vöðlunum, sá stærsti þeirra hátt uppi á bringu með vatnsheldum rennilási, hinir tveir smærri beint þar niður af. Sá stóri er svo hátt að vatn á ekki að renna ofan í hann frekar en ofan í vöðlurnar til veiðimanna. Þá eru festingar fyrir tangir og mál-bönd og vöðlur þessar eru ofan á annað með allt það helsta sem prýðir „venjulegar“ vel sniðnar og samansettar vöðlur. Ekki spillir smekkleg litasamsetning þeirra. SJón er sögu ríkari.

borgarsvæðinu nota fæst einnig í Veiðihorninu. Ron Thompson reykofn kostar aðeins 8.995 kr. í Veiðihorninu Síðumúla 8 og í Sportbúðinni Krókhálsi 5. – www.Veidimadurinn.is

85

græjur ofl.

Allt í fluguhnýtingarnar eftir áramótin. Í byrjun nýs árs hefst fluguhnýtingavertíðin. Veiði-hornið mun hér eftir sem hingað til bjóða eitthvert mesta úrval af hnýtingaefni hér á landi. Meðal þess helsta sem Veiðihornið mun bjóða í fluguhnýtingaefni eru tvö vinsælustu skandinavísku túpukerfin. Annars vegar er það finnska kerfið frá Eumer en það kerfi byggir mest á þungum túpum. Í því kerfi eru fáanlegar

Veiðiflugan, www.veidiflugan.is er með þessa vöru á boðstólum: Fluggæsirnar frá Sillosocks hafa sannað sig hér á landi undanfarin ár og eru að verða vinælli og vin-sælli með hverri vertíðinni. Þessi viðbót við gervigæsaflóruna er í einu orði sagt alveg frábær og er það ekki nokkrum blöðum

gulrótarlaga eirtúpur og passandi keilur sem tilvalið er að nota fyrir Frances og Snældu. Hins vegar er það hið frábæra kerfi frá Pro-Tube en það kerfi sló í gegn hjá okkur í fyrra. Fjöldi stórlaxa lét glepjast af ProTube flugum liðið sumar þegar ýmsar nýjungar voru prófaðar af veiðimönnum um allt land. ProTube og Eumer túpukerfin verða fáanleg í góðu úrvali í Veiðihorninu Síðumúla 8 í janúar.

um það að fletta að sú hreyfing sem er á þessum gerfifuglum er að nær athygli og áhuga inn-komandi gæsa. Þær koma með stöng til að fljúga á og eru mun sterkari en ætla mætti við fyrstu sýn. Frábær viðbót í gervigæ-saflóruna hjá öllum gæsaveiði-mönnum. Gæsirnar eru seldar stakar og kosta aðeins 6.990 kr.


Eumer og Pro tube – nýjungar í hnýtingum

Jafnvel gáfuðustu gæsir falla fyrir þessu!

Hrygnan með allt til hnýtinga

Vönduð taska fyrir veiðihjólin

Nú fer í hönd sá tími ársins að fluguveiðimenn eru hvað ákafastir að berja saman nýjar flugur fyrir komandi vertíð. Alltaf vantar eitthvað uppá og í Hrygnunni finnst flest ef ekki allt sem máli skiptir.

Kristín í Hrygnunni hefur viðað að sér öllu mögulegu og ómögulegu til hnýtinga, meðal annars væsa sem hlaupa á bilinu 1.690 krónur og upp í 14.900 krónur. „Ég er með hnýtingar-vörur frá Veniard, Hareline, Eumer, Kamasan króka og svo alls konar áhöld. Verðum líka með hnýtingarnámskeið í janúar og febrúar, segir Kristín.

Það er ótækt að troða, t.d. veiðihjólunum beint ofan í veiðitösku án þess að hirða um að skýla þeim. Þau geta virkað sterkleg, en hjól eru líka viðkvæm og góð með-ferð og umhirða skilar sér ævinlega á endanum. Það á við um allan búnaðinn. Í Vestur-röst fást mjög fallegar alhliða veiðitöskur.

Ingólfur í Vesturröst segir: „Stór vönduð taska fyrir veiði-hjól, box, fatnað og fleira. Stórt hólf í miðju þar sem hægt er að setja saman, jakkann, vöðlurnar og skóna. 10 hjóla taska í loki, tveir stórir vasar á hliðum og tveir stórir vasar að framan. Fóðruð axlaról. Glæsileg fjölnota taska og maður þarf ekki mikið meira til að koma öllu fyrir.“

87

VEIÐISLÓÐtímarit um sportveiði og tengt efni

Útgefandi:GHJ útgáfa ehf.

Ritstjórn:Guðmundur Guðjónsson, ritstjóriHeimir Óskarsson, útlit og umbrotJón Eyfjörð Friðriksson, greinaskrif

Netfang: [email protected]

veidislod 6. tbl 2011

Documents